نتایج جستجو

دلها و گوشهای آنان مهر نهاده؛ و بر چشمهایشان پرده‌ای افکنده شده؛ و عذاب بزرگی در انتظار آنهاست. خدا بر دل‌ها و شنوايى‌شان مهر نهاده و بر چشمانشان پرده‌اى

افترا و بهتان بزرگی بود [لعنتشان کردیم.] و نيز به سبب كفرشان و آن تهمت بزرگ كه به مريم زدند. و به سبب کفرشان و سخنشان که به مریم بهتان بزرگی زدند و به سبب

Javascript to function. و مؤمنان را بشارت ده که برای آنان از سوی خدا فضل بزرگی است. |و مؤمنان را مژده ده كه براى آنها از جانب خدا تفضّلى بزرگ خواهد بود

همواره، آب از زیر درختانش جاری است؛ جاودانه در آن می‌مانند؛ و این، پیروزی بزرگی است! اينها مقررات الهى است، و هر كه از خدا و رسولش اطاعت كند، او را داخل

هراسانند؛ و می‌گویند: «ای وای بر ما! این چه کتابی است که هیچ عمل کوچک و بزرگی را فرونگذاشته مگر اینکه آن را به شمار آورده است؟! و (این در حالی است که)

بود، و[لى‌] بيشترشان ايمان‌آورنده نبودند. همانا در این هلاک فرعونیان آیت بزرگی (برای عبرت و موعظه مردم) بود لیکن اکثر خلق ایمان نیاوردند. بی تردید در این

به مؤمنانی که اعمال صالح انجام می‌دهند، بشارت می‌دهد که برای آنها پاداش بزرگی است. بى‌ترديد، اين قرآن به آيين كه استوارتر است راه مى‌نمايد و به آن مؤمنانى

و نه پدرانشان! سخن بزرگی از دهانشان خارج می‌شود! آنها فقط دروغ می‌گویند! نه آنان و نه پدرانشان به اين [گفتار] دانشى ندارند. سخن بزرگى است كه از دهانشان

کرد، و برتری‌جویی بزرگی خواهید نمود. و به بنى اسرائيل در آن كتاب اعلام كرديم كه بى‌گمان دوبار در زمين فساد خواهيد كرد و به طغيان بزرگى دست خواهيد زد و در

ابلاغ، هیچ امّتی را کیفر ندهد)، بخاطر چیزی [= اسیرانی‌] که گرفتید، مجازات بزرگی به شما می‌رسید. اگر پيش‌تر حكم [مهلت‌] صادر نشده بود، مسلما در آنچه [از اسيران‌]

function. و در این کتاب، از ادریس (نیز) یاد کن، او بسیار راستگو و پیامبر (بزرگی) بود. |و در اين كتاب از ادريس ياد كن كه او راستگو و پيامبر بود و در اين كتاب

نبودند. بی‌گمان در این (سرگذشت نوح و سرنوشت مؤمنان و کافران) عبرت سترگ و دلیل بزرگی (بر قدرت خدا و صدق پیغمبران) است، و بیشتر مردمان (با وجود شنیدن داستان عبرت‌انگیزِ

ستم کردند، سهم بزرگی از عذاب است همانند سهم یارانشان (از اقوام ستمگر پیشین)؛ بنابر این عجله نکنند! |پس براى كسانى كه ستم كردند، سهم بزرگى از عذاب است همانند

نگه داشت؛ و ما از روح خود در او دمیدیم؛ و او و فرزندش [= مسیح‌] را نشانه بزرگی برای جهانیان قرار دادیم! |و [به ياد آور] آن بانو (مريم) را كه دامنش را پاك

function. در روزی بزرگ؛ براى روزى بزرگ [در] روزى بزرگ: در روزی که آن بسیار روز بزرگی است؟ برای روزی بزرگ، در آن روز بزرگ؟ در روزی بزرگ‌ به روزى بزرگ، در روز بسیار

او را تکذیب کند؟ (دروغ‌بستن به خدا و تکذیب آیات او، کفر بشمار است و جرم بزرگی دربر دارد و) هرگز مجرمان (کفرپیشه) رستگار نمی‌گردند (و قطعاً از عذاب خدا

می‌خواهد شما را از آنچه پدرانتان می‌پرستیدند بازدارد!» و می‌گویند: «این جز دروغ بزرگی که (به خدا) بسته شده چیز دیگری نیست!» و کافران هنگامی که حق به سراغشان آمد

حرکت نمودند؛) برای کسانی از آنها، که نیکی کردند و تقوا پیش گرفتند، پاداش بزرگی است. كسانى كه دعوت خدا و پيامبر را بعد از اصابت زخم [در احد] گردن نهادند،

ورزند. تحقیقاً ما به خاندان ابراهیم کتاب و حکمت دادیم، و به آنان فرمانروایی بزرگی بخشیدیم. يا بر مردم به خاطر نعمتى كه خدا از فضل خويش به آنان ارزانى داشته

می‌کنیم (: مجازاتی با رسوایی در دنیا، و مجازاتی به هنگام مرگ)؛ سپس بسوی مجازات بزرگی (در قیامت) فرستاده می‌شوند. و گروهى از باديه نشينان كه اطراف شمايند منافقند،

ناراحتی به آنان نرسید؛ و از رضای خدا، پیروی کردند؛ و خداوند دارای فضل و بخشش بزرگی است. در نتيجه با نعمت و تفضل خدا بازگشتند، بى‌آن كه زيانى به آنها برسد، و

فضیلتش ببخشد! و اگر (از این فرمان) روی گردان شوید، من بر شما از عذاب روز بزرگی بیمناکم! و ديگر اين كه از پروردگارتان آمرزش بخواهيد سپس به درگاه او روى كنيد

تکه کرد، شاید ایشان سوی آن [:بزرگ] برگردند. پس گردانیدشان پاره‌هائی مگر بزرگی برای ایشان شاید بسوی او بازگردند So he reduced them into pieces, except for

در این کار (آفرینش گیاهان و درختان، در کوه و دمن و مزرعه و بیابان) نشانه بزرگی است (بر وجود خالق جهان) ولی اکثر مردمان (چشم دل را می‌بندند و به ندای عقل

چنین نیست] بلکه او بسیار دروغگو و پر افاده و متکبر است [که می خواهد بر ما بزرگی کند.] آيا از ميان همه ما كلام خدا به او القا شده است؟ نه، او دروغگويى خودخواه

مى‌گويد و از شايستگان است.» و با خلق در گهواره سخن گوید بدان گونه که در سنین بزرگی، و او از جمله نیکویان جهان است. و با مردم در گهواره [به صورت کاری خارق العاده]

بيفكند، و ناگهان مارى گشت كه مى‌شتافت. موسی فوراً عصا را انداخت، و ناگهان مار بزرگی شد و به سرعت راه افتاد. پس آن را افکند. پس ناگهان، (هم)آن ماری شد که به سرعت

دوستان همدیگرند، اگر [به این سفارش‌] عمل نکنید، در این سرزمین فتنه و فساد بزرگی برپا می‌گردد و كسانى كه كافر شدند دوستان و پيوندداران يكديگرند اگر آن كار

پيامبران بر آن بودند- و منم پروردگار شما، پس مرا بپرستيد. این (پیغمبران بزرگی که بدانان اشاره شد، همگی) ملّت یگانه‌ای بوده (و آئین واحد و برنامه‌ی یکتائی

پادشاهيى بزرگ. هنگامی که بنگری، در آنجا نعمت فراوانی و سرزمین فراخی و پادشاهی بزرگی را خواهی دید. و هنگامی که بدانجا نگری، (سرزمینی از) نعمتی (بارور) و کشوری

بیاورند و کارهای شایسته بکنند، آمرزش (خدا شامل گناهانشان می‌گردد) و پاداش بزرگی دارند. برای کسانی که کافر شدند، عذابی سخت است. و کسانی که ایمان آورده و کارهای

می‌گردند (بدیشان گفته می‌شود:) مگر آیه‌های من بر شما خوانده نمی‌شد و شما بزرگی و عظمت می‌فروختید و تکبّر می‌کردید، و مردمان بزهکار و گناهکاری بودید؟ و امّا

راستى، بار ديگر [هم‌] بر تو منت نهاديم، و همانا ما بر تو بار دیگر نیز منّت بزرگی نهادیم. و بی تردید یک بار دیگر هم به تو احسان کردیم. و ما بار ديگر به تو

می‌خواند و معجزه‌ی جاویدان یزدان می‌ماند؟) مسلّماً در (نزول) این (کتاب) رحمت بزرگی (در حق بندگان) و تذکّر سترگی است (برای کسانی که درهای قلب خود را به روی حقیقت

مى‌ساختند فرو مى‌برد. موسی (مهلت نداد و) عصای خود را افکند، ناگهان (اژدهای بزرگی گردید و با سرعت) شروع به بلعیدن ابزارهای دروغین ایشان کرد (و آنها را یکی

مى‌پرستيم و پيوسته سر بر آستانشان داريم. (مفتخرانه پاسخ دادند و) گفتند: بتهای بزرگی را می‌پرستیم و دائماً (به پرستش آنها می‌پردازیم و) بر عبادتشان ماندگار می‌مانیم

برترى جوى بودند، به سوی فرعون و بزرگان قومش، آنگاه گردنکشی کردند و قومی بزرگی طلب بودند به سوى فرعون و مهتران [قوم‌] او، پس گردنكشى كردند و گروهى برترى‌جوى

هر كه بترسد- از خدا يا از عذاب-. در این (داستانِ موسی و فرعون، درس) عبرت بزرگی است برای کسی که (از خدا) بترسد. به‌راستی برای هر کس که (از خدا) پروا بدارد،

ظلم و ستم فرو تپیده است و خالی از سکنه شده است. مسلّماً در این امر عبرت بزرگی است برای کسانی که آگاه و فهمیده باشند. پس آنها (همان) خانه‌های آنان است که

ببينند روى بگردانند و گويند: اين جادويى است نيرومند. و اگر مشرکان معجزه‌ی بزرگی را ببینند از آن روی‌گردان می‌گردند (و بدان ایمان نمی‌آورند) و می‌گویند: جادوی

تو است، آن را برجای می‌داریم و این ارمغان را بازپس نمی‌گیریم). واقعاً کرم بزرگی خدا در حق تو داشته است (که قرآن را برای تو ارسال و تو را خاتم‌الأنبیاء نموده

اگر با خدا انباز گيرند هر آينه آنچه مى‌كردند تباه و نابود گردد. این (توفیق بزرگی که چنین شایستگان و برگزیدگانی بدان نائل آمدند) توفیق خدائی است و خداوند هر

خدا خالص سازند، اینان در زمره مؤمنانند و خداوند به زودی به مؤمنان پاداش بزرگی می‌بخشد مگر كسانى كه توبه كنند و راه اصلاح- نيكوكارى و درستكارى- پيش گيرند

از من پروا كنيد. (و بدیشان گفتیم: به اقوام خود برسانند که) این (پیغمبران بزرگی که بدانان اشاره شد، همگی) ملّت یگانه‌ای بوده (و آئین واحد و برنامه یکتائی

سرزمین خویش تبعید شوند، این خواری و زاری دنیویشان است و در آخرت هم عذاب بزرگی [در پیش‌] خواهند داشت‌ جز اين نيست كه سزاى كسانى كه با خدا و فرستاده او مى‌جنگند

function. بنابر این از کافران اطاعت مکن، و بوسیله آن [= قرآن‌] با آنان جهاد بزرگی بنما! |پس از كافران اطاعت مكن و به وسيله قرآن با ايشان به جهادى بزرگ بپرداز

و فعل و انفعالها) دگرگون می‌نماید. واقعاً در این (کار تغییر احوال) عبرت بزرگی برای کسانی است که چشم داشته باشند (و بنگرند و بیندیشند و نتائج گشت‌وگذار

Tabber requires Javascript to function. خداوند بر مؤمنان منت نهاد [= نعمت بزرگی بخشید] هنگامی که در میان آنها، پیامبری از خودشان برانگیخت؛ که آیات او را

(نیز) در امانات خود خیانت روا مدارید، در حالی که میدانید (این کار، گناه بزرگی است)! اى مؤمنان! به خدا و پيامبر خيانت نورزيد و دانسته به امانات خود خيانت

شمایند، و (اگر در این میدان آزمایش، از عهده بر آئید، برای شما) اجر و پاداش بزرگی در پیشگاه خدا است. اموالتان و فرزندانتان تنها وسیله‌ی آزمایشی آتشینند، و

گرفت، در حالی که می‌دیدید (که به سبب سرکشی و درخواست ناروا، به چه مصیبت بزرگی دچار آمده‌اید). و چون گفتید: «ای موسی! «هرگز برایت ایمان نمی‌آوریم تا خدا

شما بنمایاند. قطعاً در این (گشت و گذار کشتیها در گستره‌ی دریاها) نشانه‌های بزرگی (بر قدرت خدا) است برای کسانی که بس شکیبا و بسیار سپاسگزار باشند. آیا ندیدی

قرآن خواب و خیالی بی‌اساس است، بلکه این کلمات را خود فرابافته بلکه شاعر بزرگی است وگرنه باید مانند پیغمبران گذشته آیت و معجزه‌ای برای ما بیاورد. [مشرکان]

این (مجازات و نابودی ملّتهای ستمگر، و در این روایات و اخبار گذشتگان) عبرت بزرگی است برای کسی که از عذاب آخرت بهراسد. آن روزی که مردمان را در آن (برای حساب

دلهایشان را برای پرهیزگاری پاکیزه و ناب داشته است. ایشان آمرزش سترگ و پاداش بزرگی دارند. بی‌گمان کسانی که نزد پیامبر خدا صدایشان را فرو می‌شکنند همان کسانند

آنها بیرون می‌ریزد، و نیز خدا از آسمان، از ابرهای کوه مانند آن، تگرگهای بزرگی را فرو می‌آورد، و هرکس را بخواهد با آن زیان می‌رساند، و هرکس را بخواهد از

آنگاه گروهى از آنها به پروردگار خويش انباز مى‌آرند هر زمان که مصائب و بلایای بزرگی (همچون طوفانها و زلزله‌ها و شداید دیگر) به انسانها برسد، پروردگارشان را به

زلزله‌ی (انفجار جهان و فرو تپیدن ارکان آن، در آستانه‌ی) هنگامه‌ی رستاخیز، چیز بزرگی (و حادثه‌ی هراس‌انگیزی) است. هان ای مردمان! پروردگارتان را پاس دارید، بی‌گمان

داد و از فضل خود بر پاداش آنان خواهد افزود. و امّا کسانی که سر باز زنند و بزرگی ورزند، خداوند آنان را مجازات دردناکی خواهد کرد، و بجز خدا سرپرست و یاوری

پیرو کتاب و رسول خدا باشند) آنان نیز از آنچه (در انجیل) پند داده شدند نصیب بزرگی را از دست دادند، ما هم (به کیفر عملشان) آتش جنگ و دشمنی را تا قیامت میان

مانندش در شهرها ساخته نشده بود؟ در صورتی که مانند آن شهری (در استحکام و بزرگی و تنعّم) در بلاد عالم ساخته نشده بود. همان که مانندش در شهرها ساخته نشده

نيكوكاران را بيفزاييم. و (به یاد آورید) آن گاه را که گفتیم: به این شهر (بزرگی که پیغمبرتان موسی برایتان نام برده است) وارد شوید و هرگونه که می‌خواهید و

از مرگش حیات می‌بخشد، و نیز در وزش بادها (و بالطبع دگرگونی هوا) نشانه‌های بزرگی و دلائل سترگی است (بر وجود خدا و خالق یکتا) برای آنان که به تعقّل می‌پردازند

پس تکذیب(اش) کردیم و گفتیم خدا چیزی فرو نفرستاده است‌؛ شما جز در گمراهی بزرگی نیستید.» و گفتند: «اگر شنیده بودیم، یا خردورزی می‌کردیم، در (میان) دوزخیان

مایند.» بگو: «آیا خدا را به چیزی که در آسمان‌ها و در زمین نمی‌داند، آگاهی بزرگی می‌دهید؟» او پاک و برتر است از آنچه (با وی) شریک می‌سازند. و پرستند جز خدا

(و مخلوقات و موجودات متناسب با آنجا را آفرید). آسمان نزدیک را با چراغهای بزرگی (از ستارگان درخشان و تابان) بیاراستیم و (آن را کاملاً از آفات و استراق سمع

همنوا شويد. و آهن را براى او نرم گردانيديم، ما به داود از جانب خود فضیلت بزرگی بخشیدیم. (از جمله به کوهها و پرنده‌ها دستور دادیم که) ای کوهها و ای پرندگان

پیش از آن که به شما اجازه دهم، بدو ایمان آوردید؟! مسلّماً او بزرگ شما است. بزرگی که به شما جادوگری آموخته است. بی‌گمان دستهایتان و پاهایتان را عکس یکدیگر

قوم من! خدای را بپرستید (و بدانید که) جز او معبودی ندارید. هم اینک معجزه‌ی بزرگی (بر صدق پیغمبری من) از سوی پروردگارتان برایتان آمده است و (آن) این شتر خدا

و فرستاده‌ی وی و سرای آخرت بوده‌اید، بی‌گمان خدا برای نیکوکارانتان پاداش بزرگی آماده کرده است. ای زنان پیامبر برجسته! هر کس از شما مبادرت به کار زشتِ نمایانگری

(دنیاپرستان را) عذابی سخت است و (مؤمنان را) از (جانب) خدا پوششی و خشنودی بزرگی است‌. و زندگانی دنیا جز کالایی فریبنده نیست. بدانید که زندگانی دنیا بازی

مجموعه‌های منظومه‌ها و کهکشانهای فراوان جهان هستی است که دارای ساختار استوار و بزرگی هستند. و یا بر تحدید دلالت دارد، امّا آنچه ما از ستارگان می‌بینیم همه متعلّق

است که افراد کوچک و کم مقدار، ادعاى بزرگى کنند، و صفاتى را که ندارند، به خود نسبت دهند، و از آنجا که عظمت و بزرگى، تنها شایسته مقام خدا است، این واژه به

معناى قطعه اى از آتش است، و بعضى گفته اند به قطعه بزرگى از هیزم گفته مى شود. جذو (۱ بار) شعله. تكّه بزرگى از هيزم كه در آن آتش هست (مجمع البيان) [قصص:29]

بار در سراسر زمین همواره افساد خواهید کرد. و بی‌گمان (بار دوم) به سرکشی بزرگی بی‌امان بر خواهید خاست‌.» پس آنگاه که (زمان تحقّق) وعده‌ی نخستین آن دو (افساد)

معانى زیادى ذکر شده است; «راغب» در «مفردات» مى گوید: «صمد» به معناى آقا و بزرگى است که براى انجام کارها به سوى او مى روند. و بعضى گفته اند: «صمد» به معناى

و قفل) بزرگى قدر. چنانكه درقاموس و اقرب گفته. مثل [توبه:72]. [نحل:41]. و آن به اعتبار سن نيز گفته مى‏شود مثل [آل عمران:40]. كه مراد از آن بزرگى سن و پيرى

گذاریم که او آن را نادیده گرفته و مى گوئیم آیا کافى نیست که ما چنین خدمت بزرگى به تو کردیم؟! کفى‌ (۳۳ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) وَ لَم أَنّا أَنْزَلْنَا مُبِين

معانى زیادى ذکر شده است; «راغب» در «مفردات» مى گوید: «صمد» به معناى آقا و بزرگى است که براى انجام کارها به سوى او مى روند. و بعضى گفته اند: «صمد» به معناى

شامل این کلمه جلل‌ (۲ بار) بزرگى قدر. [رحمن:27] ذات پروردگارت ماندنى است كه صاحب عظمت و اكرام است . راغب گويد: جلالة بزرگى قدر است و جلال بدون تاء به معنى

و از آنجا که ماجراى زندگى فرعون و فرعونیان و سرنوشت دردناک آنها درس عبرت بزرگى بود، در سوره «زخرف» به عنوان «مثل» براى آیندگان یاد شده است. مثل‌ (۱۶۹ بار)

فناپذیر نیست بلکه «جاودانه در آن می‌مانند» (خالِدِینَ فِیها). «و این پیروزی بزرگی است» (ذلِکَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ). تفسیر آیات ۱ - باغها و نهرهاى روان و زندگى

خبرهای طوائف و ملل پیشین است که به عذابهای گوناگون دچار آمده‌اند و با بلاهای بزرگی ریشه‌کن گشته‌اند، و نیز مراد وجود حقائق کونی و رهنمودهای پیغمبران و سخنان

یک قبرستان خشک و خاموش از این جامعه‌ها چیزی باقی نمی‌ماند و این درس عبرت بزرگی است. تفسیر آیات ۱- خداوند، تمام موهبت ها و موجودات زمین را، به خاکى بى حاصل

Javascript to function. جز ابلیس که تکبّر ورزید و از کافران بود! |مگر ابليس كه بزرگى فروخت و از كافران شد مگر ابليس [كه‌] تكبر نمود و از كافران شد. مگر شیطان

«الف باء» و کلمات معمولی ترکیب یافته به قدری کلمات آن موزون است و معانی بزرگی دربردارد، که در اعماق دل و جان انسان نفوذ می‌کند، روح را مملو از اعجاب و

أَجْرَ ما سَقَیْتَ لَنا). برق امیدی در دل او جستن کرد گویا احساس کرد با مرد بزرگی رو برو خواهد شد، مرد حق شناسی که حتی حاضر نیست زحمت انسانی، حتی به اندازه

را مى توان در نظر گرفت. و اگر به پدر بزرگ جدّ گفته مى شود، آن هم به واسطه بزرگى مقام یا سنّ او است. جمعى از مفسران، براى «جدّ» در اینجا معانى محدودترى ذکر

بسیار پیامبرانی بزرگ (که‌) در (میان) پیشینیان روانه کردیم. و هیچ پیامبر بزرگی سوی ایشان نیاید، مگر اینکه او را به مسخره می‌گرفته‌اند. پس حمله‌‌ورتر از

92)- اگر به راستی آنها به تورات ایمان داشتند، توراتی که قتل نفس را گناه بزرگی می‌شمرد نمی‌بایست پیامبران بزرگ خدا را به قتل برسانند. قرآن برای روشنتر ساختن

آن شراره مانند كوشك و كوه است در بزرگى چنانچه قمّى ره نقل فرموده و نيز مانند دسته شتران زرد است كوچكهاى آنها در بزرگى و رنگ و پى در پى آمدن و قمّى ره فرموده

(یَد) کنایه از قدرت است. «أَسْتَکْبَرْتَ»: مراد این است که هم اینک خود را به بزرگی می‌زنی و تکبّر می‌ورزی. «أَمْ کُنتَ مِنَ الْعَالِینَ»: یا این که همواره از

‌خود‌ ‌را‌ حاضر كند. (آیه 28)- روشن است که قوم ثمود در اینجا در برابر آزمایش بزرگی قرار گرفتند، لذا در این آیه می‌افزاید: «و (به صالح گفتیم) به آنها خبر ده

تربیت، طبعا لطف و نعمتی محسوب می‌شود، و اصولا وجود حساب در هر دستگاه نعمت بزرگی است چرا که به خاطر آن سرهای همه به حساب خواهد آمد! تفسیر آیات ۱ - سرزنش شدن

و ديده‌ نميشود. ] (آیه 50)- سپس به بیان لباس آنها می‌پردازد که خود عذاب بزرگی است برای آنان، و می‌گوید: «لباسهایشان از قطران [ماده چسبنده بد بوی قابل اشتعال]

برسند. لطف‌ حق‌ ‌با‌ تو مداراها كند ] (آیه 4)- و از آنجا که انسان برای هدف بزرگی آفریده شده باید دائما تحت مراقبت پروردگار باشد، پروردگاری که، از درون و برون

پروردگارمان را نمی‌بینیم‌؟» بی‌گمان همواره در خودهاشان کبر و برتری جستند، و سرکشی بزرگی کردند. روزی که فرشتگان را ببینند، در آن هنگام (و هنگامه) برای مجرمان هرگز

آیات شامل این کلمه روم‌ (۱ بار) [روم:2-4]. روم امپراطورى بزرگى بود كه بر متصرفان وسيعى در آسيا و اروپا و آفريقا حكومت داشت و ايتاليا نيز قسمتى از آن محسوب

[سباء:13]. يعنى جنّ براى سليمان آنچه مى‏خواست از كاخها، مجسّمه‏ها و كاسه‏هايى به بزرگى حوضها مى‏ساختند. ظهور تماثيل در اعم است آيا در شريعت تورات مجسّمه ساختن جايز

او راست كشتيهاى روان‌شده- يا بادبان برافراشته- در دريا همچون كوه‌ها- در بزرگى-. خدا کشتیهائی ساخته و پرداخته (ی آفریدگان خود به نام انسانها) در دریاها

اگر چنین تصور کنند که خدا قدرت دارد، ولی از حال آنها آگاه نیست این اشتباه بزرگی است، چرا که «خداوند به همه چیز داناست» (إِنَّ اللَّهَ بِکُلِّ شَیْ‌ءٍ عَلِیمٌ)

تا نشان دهد اگر سر چشمه انکار آنها تصور بی‌هدف بودن معاد است این اشتباه بزرگی است. نخست می‌گوید: خداوند مردگان را مبعوث می‌کند: «تا برای همگان روشن سازد

خداوند از نیات سوء و اندیشه‌های زشتی که در سر می‌پرورانند بی‌خبر است، اشتباه بزرگی است چرا که: «پروردگار تو آنچه را سینه‌هاشان در خود پنهان می‌دارد و آنچه را

قرآن کتاب داستان نیست کتاب انسانسازی و تربیت است. از این سرگذشت عجیب پندهای بزرگی می‌توان گرفت: الف) این ماجرا نشان می‌دهد که چگونه یک قوم گنهکار و مستحق عذاب

به عقیده المیزان مراد از آن مکّه و تنکیر براى عظمت و بزرگى عود است یعنى برگشتن تو به مکّه برگشت بزرگى است نه آنطور که از آن خارج شده‏اى. آن حضرت در حال خوف

مى‌كنند، [اين ستيزه‌] در نزد خدا و نزد كسانى كه ايمان آورده‌اند [مايه‌] عداوت بزرگى است. اين گونه، خدا بر دل هر متكبر و زورگويى مُهر مى‌نهد. آنان که در آیات

آیات شامل این کلمه صخر (۳ بار) سنگ سخت. در اقرب بزرگى را نيز قيد مى‏كند. واحد آن صخره است [فجر:9]. قوم ثمود كه سنگها را در وادى بريدند و تراشيدند مثل [حجر:82]

«أَدْبَرَ»: بازپس رفت. به حق پشت کرد و رفت. «إسْتَکْبَرَ»: گردن افراخت و بزرگی فروخت. تکبّر ورزید و خویشتن را بالاتر از آن دید که حق را بپذیرد. معنی دیگر

برابر وسیله مؤثری که ج4، ص186 انسان را در هدفهای والایش کمک می‌کند از پیغمبر بزرگی همچون سلیمان تعجب‌آور نیست. تفسیر آیات ۱ - دستور سلیمان(ع) مبنى بر بازگرداندن

می‌شود تحقیر روشنی برای آنهاست، و دوم این که، بینی در لغت عرب معمولا کنایه از بزرگی و عزت است همان‌گونه که در فارسی نیز وقتی می‌گوئیم بینی او را به خاک بمالید

نه روشن است که کاهنان در عصر جاهلیت با اتکا به همین مسأله استراق سمع سهم بزرگی در گمراه ساختن مردم داشتند. تفسیر آیات ۱ - تردید مؤمنان جن در شناخت خیر و

نشانه‌ای است از قدرت عظمت آفریدگار، و هم دلیلی است بر امکان معاد و هم نعمت بزرگی است از نعمتهای خداوند. تفسیر آیات ۱- خداوند، نازل کننده آب (باران) از آسمان

جواب است (مفردات) [سباء:13] جنّ براى سليمان كاخها، تمثالها، و كاسه هائى به بزرگى حوض مى‏ساختند. إِلَيْه آمِنا حَرَما ثَمَرَات لَهُم کُل وَ نُمَکّن شَيْء مِن

كنند، به حال سجده مى‌افتند و به ستايش پروردگارشان تسبيح مى‌گويند و آنها بزرگى نمى‌فروشند تنها كسانى به آيات ما مى‌گروند كه چون آن [آيات‌] را به ايشان يادآورى

است شان پروردگار ما، نه همسری برگزیده است، و نه فرزندی‌ و همانا برتر است بزرگى و شكوه پروردگارمان كه نه همسرى گرفته و نه فرزندى جلال و عظمت پروردگار ما

كه هر كه را در آن روز از عقوبات حفظ كنى بر او رحمت آورده‌اى و آن كاميابى بزرگى است. و ایشان را از عقوبتها[ی اخروی‌] در امان بدار و هر کس را که در چنین روزی

این کلمه حصى‌ (۱۱ بار) ها (۱۳۹۹ بار) احصاء: اتمام شمارش. [كهف:49] كوچك و بزرگى را نگذاشته مگر آن را به شمار آورده است . نا گفته نماند: حصاة به معنى سنگريزه

مفعول مطلق و «اِفْتَرى» را به معنى اثم گرفته يعنى: حقا كه گناه كرده گناه بزرگى. و شايد مفعول فعل محذوف باشد يعنى «اِفْتَرى و اثم اثماً عظيماً». مُفْتَرى:

مبغوض واقعى است نه نقل قول آنها. [صف:3]. مقتاً تفسير «كَبُر» است يعنى مبغوض بزرگى است نزد خدا اينكه بگوئيد آنچه را كه نمى‏كنيد (نخواهيد كرد) ظهور آيه در مطلق

هدیکم) ۳۰ - ضرورت ستودن خداوند به عظمت و بزرگى (و لتکبّروا اللّه) ۳۱ - توجّه به عظمت خدا و ستودن او به بزرگى، از اهداف تشریع روزه است. (و لتکبّروا اللّه

این کلمه قسم‌ (۳۳ بار) (بروزن فرس) سوگند. [واقعة:76]. اگر بدانيد آن سوگند بزرگى است. «اَقْسَمَ بِاللهِ» يعنى سوگند ياد كرد بخدا، اصل آن چنانكه راغب گفته

كهولت رسيدن به سن چهل و سه سالگى است. [آل عمران:46]. يعنى در گهواره و در بزرگى با مردم سخن گويد و از شايستگان است اين آيه و آيه [مائده:110]. هر دو در باره

هُمْ لا يَشْعُرُونَ «50» و (آن نه گروه مفسد) دست به تدبير بزرگى زدند و ما نيز به تدبير بزرگى دست زديم، ولى آنها نمى‌فهميدند. وَ مَكَرُوا مَكْراً وَ مَكَرْنا

آن شراره مانند كوشك و كوه است در بزرگى چنانچه قمّى ره نقل فرموده و نيز مانند دسته شتران زرد است كوچكهاى آنها در بزرگى و رنگ و پى در پى آمدن و قمّى ره فرموده

به معنى زنجير است وجمع آن انكال مى‏باشد [مزّمل:12]. نزد ما زنجيرها و آتش بزرگى هست. ظاهرا زنجير را از آن نكل گويند كه زنجير شده را از حركت منع مى‏كند. زيرا

تکرار در قرآن: ۱۲۸(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... (بر وزن عنب)بزرگى. خلاف صغر. راغب گويد: اصل آن از «كبرعظمه» (استخوانش بزرگ شد) است سپس به طور

و لئيم است. عتله عمود آهنينى كه با آن ديوارها را مى‏كوبند و به قولى آهن بزرگى كه سنگ و درخت را با آن مى‏كنند (نهايه). خُذُوه إِلَى الْحَمِيم کَغَلْي سَوَاء

جَهَنَّمَ مِنْکُمْ أَجْمَعِینَ). سؤال: بعد از آنکه شیطان مرتکب چنان گناه بزرگی شد، چرا خداوند تقاضای او را مبنی بر ادامه حیات او پذیرفت؟ پاسخ اینکه: ادامه

می‌ترسد و نه از ظلم» (فمن یؤمن بربه فلا یخاف بخسا و لا رهقا). و هر کار کوچک و بزرگی را انجام دهد، اجر و پاداش آن را بی‌کم و کاست دریافت می‌نماید. تفسیر آیات

ص595 مسلمانان هر یک مشغول کندن بخشی از خندق بودند روزی به قطعه سنگ سخت و بزرگی بر خورد کردند که هیچ کلنگی در آن اثر نمی‌کرد، خبر به پیامبر صلّی اللّه علیه

از طایفه خزرج بود گفت: چهار نفر از قبیله ما در راه نشر و تعلیم قرآن خدمت بزرگی انجام دادند: ابی بن کعب، و معاذ بن جبل، و زید بن ثابت، و أبو زید، به علاوه

in what he was sent with.” ترتیل: ترجمه: «إِسْتَکْبَرُوا»: تکبّر نمودند و بزرگی فروختند و حقّ را نپذیرفتند. «اسْتُضْعِفُوا»: ضعیف بشمار آمده بودند. مراد

جَعَلْنَا ابْنَ مَرْیَمَ وَ أُمَّهُ آیَةً). سپس به بخشی از نعمتها و مواهب بزرگی که به این مادر و فرزند عطا فرموده اشاره کرده، می‌گوید: «و آنها را در سر زمین

شما در آن است؛ آیا نمی اندیشید. كتابى بر شما نازل كرده‌ايم كه در آن آوازه بزرگى شماست. آيا به عقل در نمى‌يابيد؟ به راستی که به سوی شما کتابی فرو فرستاده‌ایم

[قلم:42]. كشف ساق عبارت است از اشتداد امر. طبرسى نقل كرده: شخص چون در كار بزرگى واقع شود احتياج به تلاش پيدا مى‏كند و لباس را از ساق بالا مى‏زند پس كشف ساق

به معنى زنجير است وجمع آن انكال مى‏باشد [مزّمل:12]. نزد ما زنجيرها و آتش بزرگى هست. ظاهرا زنجير را از آن نكل گويند كه زنجير شده را از حركت منع مى‏كند. زيرا

فى غَمْرَةٍ ساهُونَ» خرّاص كسى است كه با ظنّ و تخمين سخن مى‏گويد. غمره آب بزرگى است كه محل خود را مى‏پوشاند و ان مثل است بر كثرت و وسعت جهالت يعنى خرّاصون

آن شراره مانند كوشك و كوه است در بزرگى چنانچه قمّى ره نقل فرموده و نيز مانند دسته شتران زرد است كوچكهاى آنها در بزرگى و رنگ و پى در پى آمدن و قمّى ره فرموده

[واقعة:28-29]. راغب گويد: طلح درختى است واحد آن طلحه است در صحاح و نهايه گفته: درخت بزرگى است از جنس درختان بزرگ. در اقرب اضافه كرده كه شتر آن را مى‏چرد در قاموس و

شراره هائى مى‏افكند چون بنائى بلند كه گوئى شتران زرد گون است . گويا شراره در بزرگى به قصر و در رنگ به شتر تشبيه شده است. قصر را به معنى درخت بزرگ و جمالة را

فلس) كه جمع آن شعوب است سه قول هست يكى قبيله بزرگ. در مجمع گويد: آن طائفه بزرگى است مثل مضر و اين قول اكثر مفسران است. دوم‏آن كه شعب كمتراز قبيله است راغب

توجه‌ نميكند، و استكبار بزرگي‌ بخود بستن‌ ‌است‌ و گفتيم‌: سه‌ عنوان‌ داريم‌ كبر تكبّر استكبار، كبر ‌آن‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌در‌ ‌خود‌ يك‌ بزرگي‌ تصور ميكند ‌ يا ‌ ‌از‌

كرده‏اند يعنى: اهل آسمان و زمين به آنها گريه نكردند، بعضى گفته‏اند: چون كرد بزرگى بميرد عرب در تعظيم او گويد: آسمان و زمين بر او گريه كرد و باد گريست و آفتاب

فرموده: وادى كرانه كوه است. مجراى بزرگ آب را نيز وادى گويند. و آن در اصل بزرگى امر است و خونبها را از آن ديه گويند كه عطايى است در مقابل امر عظيم يعنى قتل

مفعول مطلق و «اِفْتَرى» را به معنى اثم گرفته يعنى: حقا كه گناه كرده گناه بزرگى. و شايد مفعول فعل محذوف باشد يعنى «اِفْتَرى و اثم اثماً عظيماً». مُفْتَرى:

شود و اينكه در باره محيط صالح فرموده: [نمل:48]. دليل نمى‏شود كه آنجاشهر بزرگى بوده است رجوع شود به «مدن». ثانيا: ناقه تمام آب چشمه را در يك روز مى‏نوشيده

است كه محل ايستادن نجوم باشد. قسم به مواضع ستارگان و اگر بدانيد آن سوگند بزرگى است. * [كهف:53]. مراد از «مُواقِعُونَ» ساقط شوندگانند يعنى گناه كاران آتش

لحظه در خود ببیند، تقوای الهی چنان قلبش را پر می‌کند که شایسته چنین پاداش بزرگی است. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ به نام خداوند بخشنده بخشایشگر تفسیر

پخش آن نمی‌پردازند. یا این که اگر دشنام و حرفهای زشتی از کسی شنیدند، به بزرگی خود می‌بخشند. وَ الَّذِينَ‌ هُمْ‌ عَنِ‌ اللَّغْوِ... (۱) الَّذِينَ‌ آتَيْنَاهُمُ‌

کور کورانه می‌تواند دلیلی بر چنین اعتقادی باشد؟ این چه ظلم فاحش و انحراف بزرگی است. «پس چه کسی ظالمتر است از آن کس که به خدا دروغ ببندد» (فَمَنْ أَظْلَمُ

انبیاء دیگر نیز در همین سوره خواهد آمد، تکرار می‌فرماید: «در این ماجرا نشانه بزرگی است (بر عظمت و قدرت خدا و سر انجام دردناک گمراهان و پیروزی مؤمنان) اما بیشترشان

استغفار برای آنان بپذیرد، و به توسل آنها پاسخ مثبت دهد. پایان شب سیه - درس بزرگی که آیات فوق به ما می‌دهد این است که مشکلات و حوادث هر قدر سخت و دردناک باشد

مِنْ قَبْلِکَ لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ). منظور از «نذیر» در اینجا پیامبر بزرگی است که دعوت خود را آشکارا و توأم با معجزات و در محیطی وسیع و گسترده آشکار

وَ الْأَرْضِ). ممکن است این گواهی، گواهی عملی باشد زیرا وقتی خداوند معجزه بزرگی همچون قرآن را در اختیار پیامبرش قرار می‌دهد سند حقانیت او را امضا کرده است

function. و تو اخلاق عظیم و برجسته‌ای داری! و به راستى تو بر خلق و خوى بس بزرگى هستى و راستى كه تو را خويى والاست و در حقیقت تو به نیکو خلقی عظیم آراسته‌ای

روح‌ شد ‌در‌ آدم‌ سجده‌ كردند ملائكه‌ ‌کل‌ ‌آنها‌ جميع‌ ‌آنها‌ مگر ابليس‌ بزرگي‌ نسبت‌ بخود كرد و سجده‌ نكرد و ‌بود‌ ‌از‌ كافرين‌. نظر ‌به‌ اينكه‌ ملائكه‌

از زیر درختانش جاری است وارد می‌کند، جاودانه در آن می‌مانند و این پیروزی بزرگی است» (و من یؤمن بالله و یعمل صالحا یکفر عنه سیئاته و یدخله جنات تجری من تحتها

ساكن‌ شود كشتيها وسط آب‌ واقف‌ ميشدند و ‌اينکه‌ جلد 15 - صفحه 492 خطر بسيار بزرگي‌ ‌است‌ زيرا علاوه‌ ‌بر‌ اينكه‌ بجايي‌ نميرسند ‌اينکه‌ نهنگهاي‌ دريايي‌ كشتي‌

اهميّت و عظمت رسول در آن است كه در پيام آوردن واسطه ميان خدا و خلق است و بزرگى و رفعت نبى در آنست كه خبر خدا و علم در نزد اوست. نمى‏شود گفت كه رسول و نبى

مبغوض واقعى است نه نقل قول آنها. [صف:3]. مقتاً تفسير «كَبُر» است يعنى مبغوض بزرگى است نزد خدا اينكه بگوئيد آنچه را كه نمى‏كنيد (نخواهيد كرد) ظهور آيه در مطلق

گيرند. استمناء گناه بزرگى است. از امام صادق عليه السلام در مورد استمناء پرسيدند، حضرت فرمود: «اثم عظيم نهى الله عنه فى كتابه» گناه بزرگى است كه خداوند از

‌است‌ زيرا تكبّر يك‌ بزرگي‌ ‌در‌ ‌خود‌ توهم‌ ميكند اظهار ميكند و استكبار ‌اينکه‌ ‌است‌ ‌که‌ هيچ‌ منشأ بزرگي‌ ‌در‌ ‌او‌ نيست‌ بزرگي‌ ‌را‌ بخود مي‌بندد. إِنّا

ميگويند آنانكه زير دست شدند بآنها كه بزرگى جستند اگر شما نبوديد هر آينه بوديم گروندگان‌ جلد 4 صفحه 364 گويند آنانكه بزرگى جستند بآنانكه زير دست شدند آيا ما

ميگويند آنانكه زير دست شدند بآنها كه بزرگى جستند اگر شما نبوديد هر آينه بوديم گروندگان‌ جلد 4 صفحه 364 گويند آنانكه بزرگى جستند بآنانكه زير دست شدند آيا ما

ظاهری از کار می‌افتند، و کمکهای مادی ناتوان می‌گردند، انسان به یاد مبدأ بزرگی از علم و قدرت می‌افتد که او قادر بر حلّ سخت‌ترین مشکلات است. اما ایمان و

مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَرِیمٌ). ج2، ص174 هم در پیشگاه خدا و جهان دیگر از مواهب بزرگی برخوردارند و هم بهره‌ای شایسته از عظمت و امنیت و آرامش در این جهان خواهند

«مکّه» نازل شده و دارای 20 آیه است محتوای سوره:] این سوره در عین کوتاهی حقایق بزرگی را در بر دارد. در قسمت اول این سوره بعد از ذکر سوگندهای پرمعنائی اشاره به

ممنوع است و بايد در راههاى مشروع آن را به جريان انداخت تا مانند رودخانه بزرگى باشد كه به جويهاى كوچك منقسم شده و مزارع بيشمارى را آبيارى مى‏نمايد نه اينكه

فرمانروايى شريكى نيست و او را يار و كارسازى از خوارى و ناتوانى نيست. و او را به بزرگى بستاى بزرگداشتى در خور. بگو: حمد و سپاس خداوندی را سزا است که برای خود فرزندی

آن شراره مانند كوشك و كوه است در بزرگى چنانچه قمّى ره نقل فرموده و نيز مانند دسته شتران زرد است كوچكهاى آنها در بزرگى و رنگ و پى در پى آمدن و قمّى ره فرموده

بهتر است پس كمك كنيد مرا بقوّت بازو تا بنا كنم ميان شما و ميان آنها سدّ بزرگى‌ بياوريد نزد من قطعه‌هاى آهن را تا وقتى كه برابر شد ميانه دو جانب آن دو كوه

هم بآن نرسانند و فرمود اگر شما بآن تعدّى نمائيد بعذاب روز بزرگ كه بزرگى آن براى بزرگى عذاب آن روز است معذّب خواهيد شد و آنها براى آنكه نميخواستند با آن

هم بآن نرسانند و فرمود اگر شما بآن تعدّى نمائيد بعذاب روز بزرگ كه بزرگى آن براى بزرگى عذاب آن روز است معذّب خواهيد شد و آنها براى آنكه نميخواستند با آن

انظار است و آنچه را ادراك ميكند و مشهود است و بزرگ است كه هر بزرگى كوچك است در برابر بزرگى او و مقهور است در جنب قدرت و عزّت و عظمت او بلكه نابود است در

كارهاى شايسته كرده‌اند بهشتهايى است كه در آن نهرها جارى است و آن كاميابى بزرگى است. بی‌گمان کسانی که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند، ایشان راست

«بِالْحَقِّ»: به حق نه به شوخی و عبث. یعنی آفرینش دارای نظم و نظام شگرف و مقصد و هدف بزرگی است، و زندگی بازیچه نیست. «یُکَوِّرُ»: می‌پیچد. یعنی خداوند زمین را کروی

پاک و پاکیزه شوند. و لایق قرب خدا گردند. به این ترتیب عالم میدان آزمایش بزرگی است برای همه انسانها و وسیله آزمایش، مرگ و حیات، و هدف این آزمون بزرگ رسیدن

حضرت‌ رسالت‌ (ص‌) و ساير اختلافات‌. ] (آیه 17)- در این آیه به ششمین موهبت بزرگی که خدا به این قوم حق نشناس داد اشاره کرده، می‌گوید: «و ما دلائل روشنی (از

یَسْتَغْفِرُونَ»: در حالی که طلب آمرزش را دارند. مراد از عذاب مورد نظر آیه، عذاب و بلای بزرگی است که یکباره ایشان را هلاک و نابود سازد؛ نه عذاب و بلای جزئی و معمولی. دو

آن شراره مانند كوشك و كوه است در بزرگى چنانچه قمّى ره نقل فرموده و نيز مانند دسته شتران زرد است كوچكهاى آنها در بزرگى و رنگ و پى در پى آمدن و قمّى ره فرموده

هم بآن نرسانند و فرمود اگر شما بآن تعدّى نمائيد بعذاب روز بزرگ كه بزرگى آن براى بزرگى عذاب آن روز است معذّب خواهيد شد و آنها براى آنكه نميخواستند با آن

هم بآن نرسانند و فرمود اگر شما بآن تعدّى نمائيد بعذاب روز بزرگ كه بزرگى آن براى بزرگى عذاب آن روز است معذّب خواهيد شد و آنها براى آنكه نميخواستند با آن

الْفَلاتِ عَلىِ الْحَلْقَةِ» به صريح اين حديث فضل و فزونى كرسى بر عرش مانند بزرگى بيابان بر يك حلقه آهن است. 3- «عَنْ زُرارَةقالَ: سَأَلْتُ اَبا عَبْدِالله

داود كتاب الصلوة على النبى بعد التشهّد. صلوة اسلام‏ صلوة اسلام همان عبادت بزرگى است كه در رأس عبادات قرار گرفته و از اركان دين و تارك آن در رديف كافر است

بمناسبت مقام ذكر شده و بيان مراد از عرش الهى و بزرگى آن و فرقش با كرسى در آية الكرسى گذشت و البته عظمت و بزرگى آن با تخت بلقيس كه گفته‌اند سى ذراع در سى ذراع

بمناسبت مقام ذكر شده و بيان مراد از عرش الهى و بزرگى آن و فرقش با كرسى در آية الكرسى گذشت و البته عظمت و بزرگى آن با تخت بلقيس كه گفته‌اند سى ذراع در سى ذراع

طيور به هيئت خاصه در زمان معين و مكان معين و اهلاك جماعتى دون بعضى خود شاهد بزرگى است بر قاهر قادرى، زيرا هر كه اندك عقلى داشته باشد واقعه متواتره اصحاب فيل

است ستايش پروردگار آسمانها و پروردگار زمين پروردگار جهانيان‌ و براى او است بزرگى و بزرگوارى در آسمانها و زمين و او است ارجمند درست‌كردار. تفسير بيان حال كفّار

«15» وَ جَنَّاتٍ أَلْفافاً «16» ترجمه‌ از چه سؤال ميكنند از يكديگر از خبر بزرگى‌ كه آنان در آن اختلاف دارند نه چنين است زود است كه بدانند پس نه چنين است

هم بآن نرسانند و فرمود اگر شما بآن تعدّى نمائيد بعذاب روز بزرگ كه بزرگى آن براى بزرگى عذاب آن روز است معذّب خواهيد شد و آنها براى آنكه نميخواستند با آن

سوگندى است كه اگر بدانيد گناه است و ياد كنيد آنرا گناه بزرگى است يا آن سوگندى است كه گناه بزرگى است اگر بدانيد ولى افسوس كه نميدانيد و بعدا فرموده آنچه

سوگندى است كه اگر بدانيد گناه است و ياد كنيد آنرا گناه بزرگى است يا آن سوگندى است كه گناه بزرگى است اگر بدانيد ولى افسوس كه نميدانيد و بعدا فرموده آنچه

مينمايند در آيتهاى خدا بدون حجّتى كه آمده باشد آنها را نيست در سينه‌هاشان مگر بزرگى كه نباشند آنان رسندگان‌ جلد 4 صفحه 534 بآن پس پناه بر بخدا همانا او است آن

هم بآن نرسانند و فرمود اگر شما بآن تعدّى نمائيد بعذاب روز بزرگ كه بزرگى آن براى بزرگى عذاب آن روز است معذّب خواهيد شد و آنها براى آنكه نميخواستند با آن

زيرا كه اين طوفان به سبب من پيش آمده است... او را به دريا انداختند ماهى بزرگى او را فرو برد و يونس سه روز و شب در شكم ماهى ماند. 3 پس از آن كه آن حضرت

پوشانیدن بشر از زشتی گناهان و حفظ از بسیاری از خطرات فردی و اجتماعی، زینت بسیار بزرگی برای او محسوب می‌شود زینتی است چشمگیر که بر شخصیت او می‌افزاید. منظور از

what they concealed within themselves. ترتیل: ترجمه: «دَآئِرَةٌ»: مصیبت بزرگی که چرخش زمان باعث پیدایش آن شود. حادثه و بلائی که همه را در برگیرد. «الْفَتْحِ»:

آیات عجیبتری در آسمان و زمین داریم که هر یک از آنها نمونه‌ای است از عظمت و بزرگی آفرینش، و همچنین در این کتاب بزرگ آسمانی تو آیات عجیب فراوان است، و مسلما

و پندارها مخفى كند و غافلانه دنبال تأمين خواسته‌هاى نفسانى رود، محروميّت بزرگى خواهد داشت. «قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها» 5- طغيان و گناه، مقدّمه كفر و تكذيب

و پندارها مخفى كند و غافلانه دنبال تأمين خواسته‌هاى نفسانى رود، محروميّت بزرگى خواهد داشت. «قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها» 5- طغيان و گناه، مقدّمه كفر و تكذيب

«15» وَ جَنَّاتٍ أَلْفافاً «16» ترجمه‌ از چه سؤال ميكنند از يكديگر از خبر بزرگى‌ كه آنان در آن اختلاف دارند نه چنين است زود است كه بدانند پس نه چنين است

«15» وَ جَنَّاتٍ أَلْفافاً «16» ترجمه‌ از چه سؤال ميكنند از يكديگر از خبر بزرگى‌ كه آنان در آن اختلاف دارند نه چنين است زود است كه بدانند پس نه چنين است

معاد و حشر بودند از روى استهزاء از آنحضرت پرسيدند كه اين كوههاى باين عظمت و بزرگى در آنروز چه خواهد شد خداوند به پيغمبر خود دستور فرموده كه جواب آنها را بفرمايد

شد و قسم ياد نمود كه كعبه را خراب نمايد پس با قشون بسيار و فيل سفيد بسيار بزرگى كه نام آن محمود بود يا با آن فيل و فيلهاى ديگرى بقصد تخريب بيت اللّه الحرام

هم بآن نرسانند و فرمود اگر شما بآن تعدّى نمائيد بعذاب روز بزرگ كه بزرگى آن براى بزرگى عذاب آن روز است معذّب خواهيد شد و آنها براى آنكه نميخواستند با آن

آورده‏ام. زنى بديدم كه بر آنها سلطنت مى‏كند. و همه چيز دارد و از جمله او را تخت بزرگى هست. او و قومش را ديدم كه سواى خدا به افتاب سجده مى‏كردند، و شيطان اعمالشان

داود كتاب الصلوة على النبى بعد التشهّد. صلوة اسلام‏ صلوة اسلام همان عبادت بزرگى است كه در رأس عبادات قرار گرفته و از اركان دين و تارك آن در رديف كافر است

گره كرد- خدا به او گفت: «يا اِبْراهيمُ اِنّى جاعِلُكَ لِلناسِ اِماماً» از بزرگى امامت در نظرش بود كه گفت «يا رَّبَّ وَ مَنْ ذُرِّيَّتى قالَ لايَنالُ عَهْدِى

بهتان بر مريم [نساء:156]. و در اثر كفر بنى‏اسرائيل و اينكه به مريم بهتان بزرگى را نسبت دادند، طيّباتى را كه بر آنها حلال شده بود حرام كرديم يا بقلوبشان

است آن را كه خوارتر است از آنجا بيرون مى‌كند، و حال آنكه خداى راست عزّت- بزرگى و ارجمندى- و پيامبر او و مؤمنان راست، و ليكن منافقان نمى‌دانند. می‌گویند:

و پندارها مخفى كند و غافلانه دنبال تأمين خواسته‌هاى نفسانى رود، محروميّت بزرگى خواهد داشت. «قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها» 5- طغيان و گناه، مقدّمه كفر و تكذيب

آن شراره مانند كوشك و كوه است در بزرگى چنانچه قمّى ره نقل فرموده و نيز مانند دسته شتران زرد است كوچكهاى آنها در بزرگى و رنگ و پى در پى آمدن و قمّى ره فرموده

آن شراره مانند كوشك و كوه است در بزرگى چنانچه قمّى ره نقل فرموده و نيز مانند دسته شتران زرد است كوچكهاى آنها در بزرگى و رنگ و پى در پى آمدن و قمّى ره فرموده

شد و قسم ياد نمود كه كعبه را خراب نمايد پس با قشون بسيار و فيل سفيد بسيار بزرگى كه نام آن محمود بود يا با آن فيل و فيلهاى ديگرى بقصد تخريب بيت اللّه الحرام

هم بآن نرسانند و فرمود اگر شما بآن تعدّى نمائيد بعذاب روز بزرگ كه بزرگى آن براى بزرگى عذاب آن روز است معذّب خواهيد شد و آنها براى آنكه نميخواستند با آن

هم بآن نرسانند و فرمود اگر شما بآن تعدّى نمائيد بعذاب روز بزرگ كه بزرگى آن براى بزرگى عذاب آن روز است معذّب خواهيد شد و آنها براى آنكه نميخواستند با آن

سوگندى است كه اگر بدانيد گناه است و ياد كنيد آنرا گناه بزرگى است يا آن سوگندى است كه گناه بزرگى است اگر بدانيد ولى افسوس كه نميدانيد و بعدا فرموده آنچه

صورت مخالفت و اعراض از امتثال اوامر الهى بعذاب روز قيامت كه از هر جهت روز بزرگى است گرفتار خواهند شد و ممكن است مراد عذاب دنيوى از قبيل خسف و صاعقه باشد

هم بآن نرسانند و فرمود اگر شما بآن تعدّى نمائيد بعذاب روز بزرگ كه بزرگى آن براى بزرگى عذاب آن روز است معذّب خواهيد شد و آنها براى آنكه نميخواستند با آن

الْفَلاتِ عَلىِ الْحَلْقَةِ» به صريح اين حديث فضل و فزونى كرسى بر عرش مانند بزرگى بيابان بر يك حلقه آهن است. 3- «عَنْ زُرارَةقالَ: سَأَلْتُ اَبا عَبْدِالله

‌است‌ زيرا تكبّر يك‌ بزرگي‌ ‌در‌ ‌خود‌ توهم‌ ميكند اظهار ميكند و استكبار ‌اينکه‌ ‌است‌ ‌که‌ هيچ‌ منشأ بزرگي‌ ‌در‌ ‌او‌ نيست‌ بزرگي‌ ‌را‌ بخود مي‌بندد. إِنّا

و پندارها مخفى كند و غافلانه دنبال تأمين خواسته‌هاى نفسانى رود، محروميّت بزرگى خواهد داشت. «قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها» 5- طغيان و گناه، مقدّمه كفر و تكذيب

پایان آیه اشاره به تمام این نعمتهای مادی و معنوی کرده، می‌گوید: «این پیروزی بزرگی است» (ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ). تفسیر آیات ۱ - حیات جاودان در باغهاى

أَمَنَةً مِنْهُ). و به این ترتیب مسلمانان در آن شب پراضطراب، از این نعمت بزرگی که فردای آن روز در میدان مبارزه به آنها کمک فراوانی کرد بهره گرفتند. سومین

وَ لَمْ یُبْدِها لَهُمْ). چرا که او می‌دانست آنها با این سخن، مرتکب تهمت بزرگی شده‌اند، ولی با پاسخ آنها نپرداخت، همین اندازه سر بسته به آنها «گفت: «شما

سرزنش شدید نسبت به بعضی از همسران پیامبر صلّی اللّه علیه و آله بدون شک مرد بزرگی همچون پیغمبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله تنها به خودش تعلق ندارد، بلکه به

را عاقل ميداند اندك توجّهى باين موضوع مهم نمايد تا متذكّر شود كه اشتباه بزرگى كرده كه آنها را مانند خدا ستايش نموده و اگر مردم بخواهند بشمارند و تعيين

جمعى مشغول بيهوده گوئى و ياوه سرائيند با آنها شركت ننمايند و بآقا منشى و بزرگى رفتار نمايند و از آن بگذرند و وقتى بخواهند لفظ قبيحى ذكر نمايند مانند نام

جمال اكتفا ميشود و خداوند از آن بلد و قريه نشانه و دليل روشنى بر قدرت و بزرگى معصيت خود باقى گذارد كه موجب عبرت و تنبّه مردمان صاحب نظر و عقل و خردى است

شد و قسم ياد نمود كه كعبه را خراب نمايد پس با قشون بسيار و فيل سفيد بسيار بزرگى كه نام آن محمود بود يا با آن فيل و فيلهاى ديگرى بقصد تخريب بيت اللّه الحرام

هم بآن نرسانند و فرمود اگر شما بآن تعدّى نمائيد بعذاب روز بزرگ كه بزرگى آن براى بزرگى عذاب آن روز است معذّب خواهيد شد و آنها براى آنكه نميخواستند با آن

هم بآن نرسانند و فرمود اگر شما بآن تعدّى نمائيد بعذاب روز بزرگ كه بزرگى آن براى بزرگى عذاب آن روز است معذّب خواهيد شد و آنها براى آنكه نميخواستند با آن

سوگندى است كه اگر بدانيد گناه است و ياد كنيد آنرا گناه بزرگى است يا آن سوگندى است كه گناه بزرگى است اگر بدانيد ولى افسوس كه نميدانيد و بعدا فرموده آنچه

هم بآن نرسانند و فرمود اگر شما بآن تعدّى نمائيد بعذاب روز بزرگ كه بزرگى آن براى بزرگى عذاب آن روز است معذّب خواهيد شد و آنها براى آنكه نميخواستند با آن

هم بآن نرسانند و فرمود اگر شما بآن تعدّى نمائيد بعذاب روز بزرگ كه بزرگى آن براى بزرگى عذاب آن روز است معذّب خواهيد شد و آنها براى آنكه نميخواستند با آن

هم بآن نرسانند و فرمود اگر شما بآن تعدّى نمائيد بعذاب روز بزرگ كه بزرگى آن براى بزرگى عذاب آن روز است معذّب خواهيد شد و آنها براى آنكه نميخواستند با آن

هم بآن نرسانند و فرمود اگر شما بآن تعدّى نمائيد بعذاب روز بزرگ كه بزرگى آن براى بزرگى عذاب آن روز است معذّب خواهيد شد و آنها براى آنكه نميخواستند با آن

هم بآن نرسانند و فرمود اگر شما بآن تعدّى نمائيد بعذاب روز بزرگ كه بزرگى آن براى بزرگى عذاب آن روز است معذّب خواهيد شد و آنها براى آنكه نميخواستند با آن

بسلطنت تامّه عامّه آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است و او است بلند مرتبه و بزرگى كه بزرگيش بوصف در نيايد و براى تصوير رفعت و عظمت او ميتوان بطريق تمثيل گفت

خواهى پادشاهى مى‌دهى و از هر كه خواهى پادشاهى باز مى‌ستانى، هر كه را خواهى بزرگى و ارجمندى مى‌دهى و هر كه را خواهى خوار مى‌كنى نيكيها همه به دست توست، كه

گره كرد- خدا به او گفت: «يا اِبْراهيمُ اِنّى جاعِلُكَ لِلناسِ اِماماً» از بزرگى امامت در نظرش بود كه گفت «يا رَّبَّ وَ مَنْ ذُرِّيَّتى قالَ لايَنالُ عَهْدِى

و آن این که: اگر عشق مال و فرزند گروهی از افراد ضعیف الایمان را از جهاد بزرگی که با مشرکان در پیش داشتند باز دارد، نباید گروه مؤمنان راستین از این موضوع

بودید، و در اصول و فروع از حق بیگانه بودید. سپس می‌افزایند: شما گرفتار خطاهای بزرگی بودید از جمله: 1- «شما خود را (به واسطه پیمودن طریق کفر) به هلاکت افکندید»

گيرند. استمناء گناه بزرگى است. از امام صادق عليه السلام در مورد استمناء پرسيدند، حضرت فرمود: «اثم عظيم نهى الله عنه فى كتابه» گناه بزرگى است كه خداوند از

را عاقل ميداند اندك توجّهى باين موضوع مهم نمايد تا متذكّر شود كه اشتباه بزرگى كرده كه آنها را مانند خدا ستايش نموده و اگر مردم بخواهند بشمارند و تعيين

جهنم كوتاه شمرند مدت مكث در دنيا را. خداى تعالى بدين فرمايش آگاه فرمايد بزرگى آنچه به مكذبين و منكرين رسد از حيرت و وحشت كه به طورى ترس و هول آنها را فرا

الْمُنْشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلامِ» 7- نعمت دريا و آفريده‌هاى آن، از نعمت‌هاى بزرگى است كه خداوند، تكذيب كننده آن را سرزنش مى‌كند. جمله‌ «فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما

‌بين‌ كبر و تكبر و استكبار كبر يك‌ صفت‌ خبيثه‌ ‌است‌ ‌در‌ قلب‌ ‌که‌ تصور يك‌ بزرگي‌ ‌در‌ ‌خود‌ ميكند مثل‌ نسب‌ و حسب‌ و دولت‌ و ثروت‌ و رياست‌ و نحو اينها تكبر

مينمايند در آيتهاى خدا بدون حجّتى كه آمده باشد آنها را نيست در سينه‌هاشان مگر بزرگى كه نباشند آنان رسندگان‌ جلد 4 صفحه 534 بآن پس پناه بر بخدا همانا او است آن

مينمايند در آيتهاى خدا بدون حجّتى كه آمده باشد آنها را نيست در سينه‌هاشان مگر بزرگى كه نباشند آنان رسندگان‌ جلد 4 صفحه 534 بآن پس پناه بر بخدا همانا او است آن

اين مطلب را دنبال مى‌كنند كه: اى پيامبر! به مردم بگو: علىّ بن ابيطالب خبر بزرگى است كه برخى از شما مسلمانان از او «1». كافى، ج 8، ص 30. جلد 8 - صفحه 124

بهتر است پس كمك كنيد مرا بقوّت بازو تا بنا كنم ميان شما و ميان آنها سدّ بزرگى‌ بياوريد نزد من قطعه‌هاى آهن را تا وقتى كه برابر شد ميانه دو جانب آن دو كوه

جمعى مشغول بيهوده گوئى و ياوه سرائيند با آنها شركت ننمايند و بآقا منشى و بزرگى رفتار نمايند و از آن بگذرند و وقتى بخواهند لفظ قبيحى ذكر نمايند مانند نام

دوازده قبيله بودند معروف بأسباط از دوازده پسر حضرت يعقوب ارهمّ و غم و اندوه بزرگى كه داشتند از تسلّط قبطيان و فوعون و فرعونيان بر آنها كه بر صغير و كبيرشان

دراز دست امداد و اعانت‏هاى لازم را گرفت و 457 قبل از مسيح به سركردگى جماعت بزرگى از اسيران به اُورشليم برگشت و عموماً معتقداند... تمامى كتب عهد عتيق را كه

دراز دست امداد و اعانت‏هاى لازم را گرفت و 457 قبل از مسيح به سركردگى جماعت بزرگى از اسيران به اُورشليم برگشت و عموماً معتقداند... تمامى كتب عهد عتيق را كه

بود ناگهان صداى مهيبى آمد كه همه شنيدند و ترسيدند حضرت فرمود نترسيد سنگ بزرگى هفتاد سال بود از جاى خود حركت كرده بود و رو بجهنم ميرفت الآن بته دوزخ رسيد

فرو رفتند که این چه جای خنده است، اما او پرده از راز این خنده برداشت و درس بزرگی به همه آموخت و گفت: «فراموش نمی‌کنم روزی به شما برادران نیرومند با آن بازوان

سَخَّرْناها لَکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ). و راستی این عجیب است حیوانی با آن بزرگی و قدرت و زور آن چنان تسلیم است که اجازه می‌دهد انسانی پاهای او را محکم ببندد،

انجام حرام را شامل می‌شود. اما «گناه نسبی» آن است که عمل غیر حرامی از شخص بزرگی سر زند، که با ج2، ص35 توجه به مقام و موقعیتش شایسته او نباشد. فی المثل نمازی

تصور شود که ممکن است پیامبر پنهان از علم خدا دست به چنین کاری زند اشتباه بزرگی است «چرا که او به آنچه در درون دلهاست آگاه است» (إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ)

گيرند. استمناء گناه بزرگى است. از امام صادق عليه السلام در مورد استمناء پرسيدند، حضرت فرمود: «اثم عظيم نهى الله عنه فى كتابه» گناه بزرگى است كه خداوند از

گيرند. استمناء گناه بزرگى است. از امام صادق عليه السلام در مورد استمناء پرسيدند، حضرت فرمود: «اثم عظيم نهى الله عنه فى كتابه» گناه بزرگى است كه خداوند از

ظالم‌ ‌تا‌ حق‌ مظلوم‌ گرفته‌ نشود و ديگر جنبه‌ حق‌ الهي‌ ‌که‌ معصيت‌ بسيار بزرگي‌ ‌است‌ و جزاء ‌او‌ خلود ‌در‌ عذاب‌ ‌است‌ چنانچه‌ گذشت‌ ‌يعني‌ ظلمي‌ ‌که‌

را عاقل ميداند اندك توجّهى باين موضوع مهم نمايد تا متذكّر شود كه اشتباه بزرگى كرده كه آنها را مانند خدا ستايش نموده و اگر مردم بخواهند بشمارند و تعيين

گيرند. استمناء گناه بزرگى است. از امام صادق عليه السلام در مورد استمناء پرسيدند، حضرت فرمود: «اثم عظيم نهى الله عنه فى كتابه» گناه بزرگى است كه خداوند از

گيرند. استمناء گناه بزرگى است. از امام صادق عليه السلام در مورد استمناء پرسيدند، حضرت فرمود: «اثم عظيم نهى الله عنه فى كتابه» گناه بزرگى است كه خداوند از

گيرند. استمناء گناه بزرگى است. از امام صادق عليه السلام در مورد استمناء پرسيدند، حضرت فرمود: «اثم عظيم نهى الله عنه فى كتابه» گناه بزرگى است كه خداوند از

جمعى مشغول بيهوده گوئى و ياوه سرائيند با آنها شركت ننمايند و بآقا منشى و بزرگى رفتار نمايند و از آن بگذرند و وقتى بخواهند لفظ قبيحى ذكر نمايند مانند نام

‌او‌ ‌را‌ مبعوث‌ برسالت‌ كرده‌. كفار و مشركين‌ بلكه‌ بسيار ‌از‌ اهل‌ دنيا بزرگي‌ و عظمت‌ و عزت‌ ‌را‌ ‌در‌ مال‌ و منال‌ و رياست‌ و مكنت‌ و ثروت‌ ميدانند امروز

پس گوئيا استغفار مختص ايشان است نه جماعتى كه مصرند در گناه، و اين سرمشق بزرگى است براى مؤمنين و دستور كاملى براى آنان. 3- دال است بر فضيلت خاصه استغفار

و ديگر به سبب آنكه خداى تعالى او است برتر يعنى غالب بر همه، بزرگ است كه بزرگى خاصه ذات يگانه او است و مرتفع و متسلط بر همه چيز كه تمامى اشياء در حيطه تصرف

سوگندى است كه اگر بدانيد گناه است و ياد كنيد آنرا گناه بزرگى است يا آن سوگندى است كه گناه بزرگى است اگر بدانيد ولى افسوس كه نميدانيد و بعدا فرموده آنچه

ما فراغت پيدا ميكند و ما بايد تا سه روز بحساب او و كسانش برسيم ناگاه سنگ بزرگى از كوه بر سر آنها آمد كه همه را بزير گرفت و هلاك كرد و باقى قوم بصيحه آسمانى

صورت مخالفت و اعراض از امتثال اوامر الهى بعذاب روز قيامت كه از هر جهت روز بزرگى است گرفتار خواهند شد و ممكن است مراد عذاب دنيوى از قبيل خسف و صاعقه باشد

انظار است و آنچه را ادراك ميكند و مشهود است و بزرگ است كه هر بزرگى كوچك است در برابر بزرگى او و مقهور است در جنب قدرت و عزّت و عظمت او بلكه نابود است در

بمنّت نهادن بر تو نيست و همانا تو هر آينه ثابت و مستقرّى بر خلق خوشى كه از بزرگى بوصف در نيايد چون تحمّل مينمائى از قومت آنچه را كه غير تو قادر بر تحمّل آن

نبود، مسلمانان در جنگ بدر به خاطر اسير گرفتن بى‌موقع مرتكب گناه كبيره و عذاب بزرگى مى‌شدند. طبق روايات، غنائم در اين آيه، همان مبلغى است كه به عنوان فديه، در

‌را‌ وا ميدارند ‌که‌ اطعام‌ كنند ‌با‌ اينكه‌ اطعام‌ مساكين‌ عبادت‌ بسيار بزرگي‌ ‌است‌ ‌که‌ خداوند مدح‌ ميفرمايد اهل‌ بيت‌ طهارت‌ ‌را‌ ‌که‌ ميفرمايد: وَ

ساكن‌ شود كشتيها وسط آب‌ واقف‌ ميشدند و ‌اينکه‌ جلد 15 - صفحه 492 خطر بسيار بزرگي‌ ‌است‌ زيرا علاوه‌ ‌بر‌ اينكه‌ بجايي‌ نميرسند ‌اينکه‌ نهنگهاي‌ دريايي‌ كشتي‌

آن و خاموش شدن آن منجر مى‌گردد. حركت كوهها در آستانه قيامت، ناشى از زلزله بزرگى است كه باعث فروپاشى و متلاشى شدن كوهها مى‌گردد و چنانكه در آيات ديگر نيز

(بدعت)، ظلمى است بزرگ. (فمن افترى ... فاولئک هم الظالمون) ضمیر فَصل، دلالت بر بزرگى ظلم مى کند. ۳ - یهودیان، بدعتگذار و دروغپردازانى سخت ستمگر (قل فاتوا بالتوریة

شد و قسم ياد نمود كه كعبه را خراب نمايد پس با قشون بسيار و فيل سفيد بسيار بزرگى كه نام آن محمود بود يا با آن فيل و فيلهاى ديگرى بقصد تخريب بيت اللّه الحرام

هم زحمت می‌کشم حتی برای یک ریال! بعضی دیگر گفته‌اند: مراد «بالاتر از نظر بزرگی» است، یعنی خداوند هم مثالهای کوچک را مطرح می‌کند و هم مثالهای بزرگ را- ولی

را عاقل ميداند اندك توجّهى باين موضوع مهم نمايد تا متذكّر شود كه اشتباه بزرگى كرده كه آنها را مانند خدا ستايش نموده و اگر مردم بخواهند بشمارند و تعيين

گيرند. استمناء گناه بزرگى است. از امام صادق عليه السلام در مورد استمناء پرسيدند، حضرت فرمود: «اثم عظيم نهى الله عنه فى كتابه» گناه بزرگى است كه خداوند از

ديوانه نيستى. و همانا براى تو پاداش بى‌پايان است. و حقّاً كه تو بر اخلاق بزرگى استوارى. «مَمْنُونٍ» اگر از «من» به معناى قطع باشد، به معناى پاداش بى انقطاع

كه بر زمين قرار دارد نابود شونده است‌ و باقى ميماند ذات پروردگار تو صاحب بزرگى تامّ و تفضّل عام‌ پس بكدام يك از نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد طلب ميكند

هم بآن نرسانند و فرمود اگر شما بآن تعدّى نمائيد بعذاب روز بزرگ كه بزرگى آن براى بزرگى عذاب آن روز است معذّب خواهيد شد و آنها براى آنكه نميخواستند با آن

«سدرة المنتهى» (لقد رأى من ءایت ربّه الکبرى) ۲ - آیات و نشانه هاى ربوبى، در عظمت و بزرگى مختلف است (برخى بزرگ تر از برخى دیگر است). (رأى من ءایت ربّه الکبرى) در صورتى

مستحق عقوبت حق شدند و نام نامى و اسم گرامى حضرت ابراهيم در عالم بخوبى و بزرگى مشهور گرديد و تا انقراض دنيا باقى و برقرار خواهد بود و گفته‌اند سنّ مبارك

مرتبه و در هر سه بار نام او بيرون آمد و حضرت متوجه بلب كشتى شد ديد ماهى بزرگى سر از آب بيرون آورده و دهانش را گشوده خود را بدهان او انداخت چنانچه در فقيه

آن و خاموش شدن آن منجر مى‌گردد. حركت كوهها در آستانه قيامت، ناشى از زلزله بزرگى است كه باعث فروپاشى و متلاشى شدن كوهها مى‌گردد و چنانكه در آيات ديگر نيز

باشد چنانچه گفته‌اند و ميشود مراد انقلاب حال آنها باشد از عزت بذلت و از بزرگى در انظار مردم بكوچكى در هر حال ساحران بى‌اختيار در برابر عظمت و قدرت پروردگار

را] آشكار و بس و آنگاه كه [يهوديان‌] گفتند: «خدا چيزى بر بشرى نازل نكرده»، بزرگى خدا را چنانكه بايد نشناختند. بگو: «چه كسى آن كتابى را كه موسى آورده است نازل

ميگويند آنانكه زير دست شدند بآنها كه بزرگى جستند اگر شما نبوديد هر آينه بوديم گروندگان‌ جلد 4 صفحه 364 گويند آنانكه بزرگى جستند بآنانكه زير دست شدند آيا ما

داري‌ كن‌ نظر غلامي‌ و بندگي‌ باو مكن‌ معلوم‌ ‌است‌ ‌اينکه‌ ‌از‌ خاندان‌ بزرگي‌ ‌است‌ صورة جلد 11 - صفحه 174 و سيرة مورد احترام‌ ‌است‌ و بزرگ‌ ‌است‌. عَسي‌

ديوانه نيستى. و همانا براى تو پاداش بى‌پايان است. و حقّاً كه تو بر اخلاق بزرگى استوارى. «مَمْنُونٍ» اگر از «من» به معناى قطع باشد، به معناى پاداش بى انقطاع

تورية كه شما دو مرتبه حتما مرتكب فساد خواهيد شد در زمين و طغيان و سركشى بزرگى خواهيد نمود و چون موعد فساد مرتبه اولى رسيد مبعوث كنيم بر شما جلد 3 صفحه

دوّم‌ بمعني‌ كبر و بزرگي‌ ‌که‌ يكي‌ ‌از‌ صفات‌ ذميمه‌ ‌است‌ ‌در‌ عباد ‌از‌ انسان‌ و جن‌ّ و ‌اينکه‌ صفت‌ مختص‌ بذات‌ اقدس‌ كبريائيست‌ بزرگي‌ باو مي‌برازد بس‌

انظار است و آنچه را ادراك ميكند و مشهود است و بزرگ است كه هر بزرگى كوچك است در برابر بزرگى او و مقهور است در جنب قدرت و عزّت و عظمت او بلكه نابود است در

مرتبه و در هر سه بار نام او بيرون آمد و حضرت متوجه بلب كشتى شد ديد ماهى بزرگى سر از آب بيرون آورده و دهانش را گشوده خود را بدهان او انداخت چنانچه در فقيه

آن و خاموش شدن آن منجر مى‌گردد. حركت كوهها در آستانه قيامت، ناشى از زلزله بزرگى است كه باعث فروپاشى و متلاشى شدن كوهها مى‌گردد و چنانكه در آيات ديگر نيز

جمعا در اين حدود آمده‌ايد عرضه داشتند ما براى عذاب قوم لوط كه مرتكب جرم بزرگى ميباشند فرستاده شديم و ضمنا مقرّر شد كه قبلا خدمت شما برسيم و سلام و بشارت

«انْظُرْ كَيْفَ فَضَّلْنا» 2- جايگاه همه در آخرت، يكسان نيست وبرترى‌هاى بس بزرگى وجود دارد. «أَكْبَرُ دَرَجاتٍ» «1». تفسير نورالثقلين. تفسير نور(10جلدى)،

ديوانه نيستى. و همانا براى تو پاداش بى‌پايان است. و حقّاً كه تو بر اخلاق بزرگى استوارى. «مَمْنُونٍ» اگر از «من» به معناى قطع باشد، به معناى پاداش بى انقطاع

زندگى مى‌كنند و به چهل تا صد سال هم يك قرن گفته‌اند. «تتبير» از دست دادنِ بزرگى و سرنگون شدن است، به صورتى كه به نابودى و هلاكت كشيده شود. «1» «1». التحقيق

مينمايند در آيتهاى خدا بدون حجّتى كه آمده باشد آنها را نيست در سينه‌هاشان مگر بزرگى كه نباشند آنان رسندگان‌ جلد 4 صفحه 534 بآن پس پناه بر بخدا همانا او است آن

به هركس كه بود انفاق كنيد. پروين اعتصامى درباره اخلاص در انفاق مى‌گويد: بزرگى داد يك درهم گدا را كه هنگام دعا ياد آر ما را يكى خنديد و گفت اين درهم خُرد

جلد 3 صفحه 441 گفت كشتى را شكستى براى آنكه اهلش را غرق كنى كار ناشايسته بزرگى كرد خضر فرمود نگفتم تو طاقت صبر بر رفاقت با من را ندارى و حضرت موسى زبان

دوازده قبيله بودند معروف بأسباط از دوازده پسر حضرت يعقوب ارهمّ و غم و اندوه بزرگى كه داشتند از تسلّط قبطيان و فوعون و فرعونيان بر آنها كه بر صغير و كبيرشان

دوازده قبيله بودند معروف بأسباط از دوازده پسر حضرت يعقوب ارهمّ و غم و اندوه بزرگى كه داشتند از تسلّط قبطيان و فوعون و فرعونيان بر آنها كه بر صغير و كبيرشان

آن و خاموش شدن آن منجر مى‌گردد. حركت كوهها در آستانه قيامت، ناشى از زلزله بزرگى است كه باعث فروپاشى و متلاشى شدن كوهها مى‌گردد و چنانكه در آيات ديگر نيز

لعبادنا المرسلین) برداشت بالا از آن جا است که رسول خدا بودن، مقام معنوى بزرگى است. بنابراین تقدم صفت بنده خدا بودن (عبادنا) بر رسول خدا بودن، مى تواند

جمعا در اين حدود آمده‌ايد عرضه داشتند ما براى عذاب قوم لوط كه مرتكب جرم بزرگى ميباشند فرستاده شديم و ضمنا مقرّر شد كه قبلا خدمت شما برسيم و سلام و بشارت

جمعا در اين حدود آمده‌ايد عرضه داشتند ما براى عذاب قوم لوط كه مرتكب جرم بزرگى ميباشند فرستاده شديم و ضمنا مقرّر شد كه قبلا خدمت شما برسيم و سلام و بشارت

جمعا در اين حدود آمده‌ايد عرضه داشتند ما براى عذاب قوم لوط كه مرتكب جرم بزرگى ميباشند فرستاده شديم و ضمنا مقرّر شد كه قبلا خدمت شما برسيم و سلام و بشارت

عالمان بى‌عمل مى‌فرمايد: «كَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ»* «3» نزد خداوند غضب بزرگى براى كسانى است كه به گفته‌ها و وعده‌هاى خود عمل نمى‌كنند. افرادى نظير قارون،

جمعى مشغول بيهوده گوئى و ياوه سرائيند با آنها شركت ننمايند و بآقا منشى و بزرگى رفتار نمايند و از آن بگذرند و وقتى بخواهند لفظ قبيحى ذكر نمايند مانند نام

تكبّر است و در اينجا مراد از آن، «اسب» است، گويا در اسب‌سوارى نوعى، احساس بزرگى و تكبّر به انسان دست مى‌دهد. «بغال» به معناى «قاطر» است كه از آميزش اسب و

آنانرا پنداريشان مرواريد پراكنده‌ و چون به بينى آنجا را ميبينى نعمت و پادشاهى بزرگى را در برشان جامه‌هاى حرير لطيف سبز و ديباى برّاق محكم است و آراسته شده‌اند

مِنْ رَبِّكَ عَطاءً حِساباً «36» همانا براى اهل پروا، رستگارى و كاميابى بزرگى است. انواع باغ‌ها و انگورها. و همسرانى زيبا و دلربا، همانند و هم‌سال وجام‌هايى

مِنْ رَبِّكَ عَطاءً حِساباً «36» همانا براى اهل پروا، رستگارى و كاميابى بزرگى است. انواع باغ‌ها و انگورها. و همسرانى زيبا و دلربا، همانند و هم‌سال وجام‌هايى

ميگويند آنانكه زير دست شدند بآنها كه بزرگى جستند اگر شما نبوديد هر آينه بوديم گروندگان‌ جلد 4 صفحه 364 گويند آنانكه بزرگى جستند بآنانكه زير دست شدند آيا ما

هم قبول دارند و هيچ فرزند بزرگى به خاطر آن ، پنجه به روى والدين خود نمى كشد. آرى ما به چشم خود مى بينيم كه اگر احيانا پسر بزرگى به پدر اعتراض كند كه چرا

كنار آن چشمه چاهى كندند و آن پيغمبر را در آنچاه انداختند و بر وى چاه سنگ بزرگى نهادند و گفتند حال اميدواريم كه خدايان ما از ما راضى شوند چون ديدند مردى

چنانكه امام جواد عليه السلام در معناى «صمد» فرمود: «سيد مصمود اليه: او بزرگى است كه موجودات به او رجوع مى‌كنند و محتاج اويند.» نظير آيه‌ «أَنَّ إِلى‌

ما فراغت پيدا ميكند و ما بايد تا سه روز بحساب او و كسانش برسيم ناگاه سنگ بزرگى از كوه بر سر آنها آمد كه همه را بزير گرفت و هلاك كرد و باقى قوم بصيحه آسمانى

علم بى‌پايان الهى است. «عالِمِ الْغَيْبِ لا يَعْزُبُ عَنْهُ» 8- كوچكى و بزرگى اشيا در علم خدا اثر ندارد. «لا أَصْغَرُ مِنْ ذلِكَ وَ لا أَكْبَرُ» (چنانكه

سخن است. «إِذا وَقَعَ الْقَوْلُ» 5. كلمه‌ى دابّة، با تنوين، نشانه‌ى عظمت و بزرگى اين موجود است. 6. آيه‌ى بعد، مربوط به رجعت است كه اولياى خدا قبل از قيامت

مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِیَدِهِ). در اینجا لشگریان طالوت در برابر آزمون بزرگی قرار گرفتند، و آن مسأله مقاومت شدید در برابر تشنگی، و چنین آزمونی برای این

دیگر چگونه بر گروهی (از) کافران تأسف بخورم‌؟» و در هیچ شهری، هیچ پیامبر بزرگی نفرستادیم، مگر آنکه مردمش را به سختی و رنج و زیان دچار کردیم، تا شاید بسی

جمعا در اين حدود آمده‌ايد عرضه داشتند ما براى عذاب قوم لوط كه مرتكب جرم بزرگى ميباشند فرستاده شديم و ضمنا مقرّر شد كه قبلا خدمت شما برسيم و سلام و بشارت

دوازده قبيله بودند معروف بأسباط از دوازده پسر حضرت يعقوب ارهمّ و غم و اندوه بزرگى كه داشتند از تسلّط قبطيان و فوعون و فرعونيان بر آنها كه بر صغير و كبيرشان

باشد چنانچه گفته‌اند و ميشود مراد انقلاب حال آنها باشد از عزت بذلت و از بزرگى در انظار مردم بكوچكى در هر حال ساحران بى‌اختيار در برابر عظمت و قدرت پروردگار

دين و مذهبند و بوظائف عملى خود در دنيا قيام نمودند در بوستانى بى نظير در بزرگى و صفا و طراوت و حسن منظر خرّم و خندان و مسرور و خوشحالند بطوريكه آثار فرح

مِنْ رَبِّكَ عَطاءً حِساباً «36» همانا براى اهل پروا، رستگارى و كاميابى بزرگى است. انواع باغ‌ها و انگورها. و همسرانى زيبا و دلربا، همانند و هم‌سال وجام‌هايى

از امم سابقه كه با آنها همكار بودند و بجزاى كردارشان رسيدند چون ذنوب دلو بزرگى است كه پر از آب باشد و در وقت قسمت آب بكار رود پس نبايد تعجيل داشته باشند

جمعا در اين حدود آمده‌ايد عرضه داشتند ما براى عذاب قوم لوط كه مرتكب جرم بزرگى ميباشند فرستاده شديم و ضمنا مقرّر شد كه قبلا خدمت شما برسيم و سلام و بشارت

جمعا در اين حدود آمده‌ايد عرضه داشتند ما براى عذاب قوم لوط كه مرتكب جرم بزرگى ميباشند فرستاده شديم و ضمنا مقرّر شد كه قبلا خدمت شما برسيم و سلام و بشارت

نجات داديم. سپس باقيماندگان را غرق كرديم. البتّه در اين (ماجرا) نشانه‌ى بزرگى است، ولى اكثر مردم ايمان آورنده نيستند. ثُمَّ أَغْرَقْنا بَعْدُ الْباقِينَ

نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد با خير و بركت شد نام پروردگارت كه صاحب بزرگى و عظمت وجود و مكرمت است. تفسير كلمه دون بمعناى غير و نزديك و فروتر استعمال

نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد با خير و بركت شد نام پروردگارت كه صاحب بزرگى و عظمت وجود و مكرمت است. تفسير كلمه دون بمعناى غير و نزديك و فروتر استعمال

نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد با خير و بركت شد نام پروردگارت كه صاحب بزرگى و عظمت وجود و مكرمت است. تفسير كلمه دون بمعناى غير و نزديك و فروتر استعمال

دارند. پیامبر گفت: من آن‌‌ها را به دو کلمه حقیقى و واقعى می‌خوانم که سیادت و بزرگى قوم عرب در آن بوده و تسلط بر غیرعرب را ضامن خواهد بود. ابوجهل و دیگران گفتند:

مرتبه و در هر سه بار نام او بيرون آمد و حضرت متوجه بلب كشتى شد ديد ماهى بزرگى سر از آب بيرون آورده و دهانش را گشوده خود را بدهان او انداخت چنانچه در فقيه

مرتبه و در هر سه بار نام او بيرون آمد و حضرت متوجه بلب كشتى شد ديد ماهى بزرگى سر از آب بيرون آورده و دهانش را گشوده خود را بدهان او انداخت چنانچه در فقيه

را عاقل ميداند اندك توجّهى باين موضوع مهم نمايد تا متذكّر شود كه اشتباه بزرگى كرده كه آنها را مانند خدا ستايش نموده و اگر مردم بخواهند بشمارند و تعيين

باشيد. «وَ مَنْ يَشْكُرْ فَإِنَّما يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ» 2. چون شرك، ظلم بزرگى است، پس شرك نورزيد. «إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ» 3. چون بازگشت همه

كسى را كه نيفزود او را مالش و فرزندش مگر زيان‌ و مكر نمودند مكرى در نهايت بزرگى‌ و گفتند وا نگذاريد البتّه خدايان خود را و وا نگذاريد البتّه ودّ را و نه

نفسانيست‌ ‌که‌ ‌در‌ ‌خود‌ يك‌ بزرگي‌ ‌بر‌ ديگران‌ تصور ميكند تكبر اظهار ‌اينکه‌ بزرگيست‌ ‌که‌ تخيل‌ كرده‌ استكبار بزرگي‌ ‌را‌ بخود ميبندد ‌با‌ اينكه‌ هيچ‌

جمعى مشغول بيهوده گوئى و ياوه سرائيند با آنها شركت ننمايند و بآقا منشى و بزرگى رفتار نمايند و از آن بگذرند و وقتى بخواهند لفظ قبيحى ذكر نمايند مانند نام

جمعى مشغول بيهوده گوئى و ياوه سرائيند با آنها شركت ننمايند و بآقا منشى و بزرگى رفتار نمايند و از آن بگذرند و وقتى بخواهند لفظ قبيحى ذكر نمايند مانند نام

بآلام و اسقام دنيا آنقدر ارزش ندارد كه شخص عاقل براى آن مرتكب چنين جنايت بزرگى كه قتل و تكذيب پيغمبر خدا باشد بشود بايد در فكر آخرت كه سراى باقى و جايگاه

بدهند كمتر ميدهند و زيان ميرسانند بصاحب مال آيا يقين ندارند كه آنها در روز بزرگى مبعوث ميشوند براى حساب و جزا چنانچه از امير المؤمنين عليه السّلام نقل شده

بدهند كمتر ميدهند و زيان ميرسانند بصاحب مال آيا يقين ندارند كه آنها در روز بزرگى مبعوث ميشوند براى حساب و جزا چنانچه از امير المؤمنين عليه السّلام نقل شده

آنكه روى گردانيد از آنها پشت كنندگان‌ پس گردانيد آنها را پاره پاره مگر بت بزرگى را كه بود از براى آنها، باشد كه آنها باو رجوع كنند گفتند كه كرد اين عمل را

صرف نظر نمايد براى رضاى خالق سبحان و نيل به فيوضات جاودانى، و البته همت بزرگى لازم براى ثبات و استقامت در آن، و اين مجاهده با نفس و شيطان، اعظم است از

جمال اكتفا ميشود و خداوند از آن بلد و قريه نشانه و دليل روشنى بر قدرت و بزرگى معصيت خود باقى گذارد كه موجب عبرت و تنبّه مردمان صاحب نظر و عقل و خردى است

بناهاي‌ عالي‌ بناء مي‌كردند ‌براي‌ اعيانيت‌ و بزبان‌ ‌ما مشديگري‌ و اظهار بزرگي‌ و كبر و نخوت‌ و مفاسد ديگر. اي‌ كاش‌ مي‌آمدند و عصر حاضر ‌ما ‌را‌، مشاهده‌

عناد مجادله و گفتگو و اعتراض نمايند در ادلّه توحيد خدا و معجزات انبيا دشمنى بزرگى با خدا و اهل ايمان باو نموده‌اند و موجب خشم و غضب شديد او و گروندگان باو

دين و مذهبند و بوظائف عملى خود در دنيا قيام نمودند در بوستانى بى نظير در بزرگى و صفا و طراوت و حسن منظر خرّم و خندان و مسرور و خوشحالند بطوريكه آثار فرح

آنكه روى گردانيد از آنها پشت كنندگان‌ پس گردانيد آنها را پاره پاره مگر بت بزرگى را كه بود از براى آنها، باشد كه آنها باو رجوع كنند گفتند كه كرد اين عمل را

است. «إِنِّي جَزَيْتُهُمُ» (صبر در برابر اذيّت‌ها، نيش‌ها و تمسخرها پاداش بزرگى دارد) «1». احقاف، 35. «2». نازعات، 46. «3». مومنون 113. جلد 6 - صفحه 135

صالح‌ و كساني‌ ‌که‌ ايمان‌ آورده‌ بودند. نِعمَةً مِن‌ عِندِنا چه‌ نعمت‌ بزرگي‌ ‌که‌ ‌از‌ عذاب‌ ‌بر‌ قوم‌ نجات‌ پيدا كردند. كَذلِك‌َ نَجزِي‌ مَن‌ شَكَرَ

سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُها» 2- عفو و اصلاح از كسى كه قدرت انتقام دارد، پاداش بزرگى در پى خواهد داشت. «فَمَنْ عَفا وَ أَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ» 3- قصاص

نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد با خير و بركت شد نام پروردگارت كه صاحب بزرگى و عظمت وجود و مكرمت است. تفسير كلمه دون بمعناى غير و نزديك و فروتر استعمال

مرتبه و در هر سه بار نام او بيرون آمد و حضرت متوجه بلب كشتى شد ديد ماهى بزرگى سر از آب بيرون آورده و دهانش را گشوده خود را بدهان او انداخت چنانچه در فقيه

نحو ‌که‌ صلوات‌ يكي‌ ‌از‌ عبادات‌ بزرگ‌ ‌است‌ لعن‌ مستحق‌ لعن‌ ‌هم‌ عبادت‌ بزرگي‌ ‌است‌ بلكه‌ ثوابش‌ بيشتر ‌از‌ صلوات‌ ‌است‌ زيرا صلوات‌ مرتبه‌ ثاني‌ دوستي‌

بيعت آنست كه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم دست مبارك خود را در ظرف آب بزرگى ميگذاردند و شرايط مذكوره در آيه را ذكر ميفرمودند و از زنها اقرار بر آن ميگرفتند

خویش را عمل گمراهان قرار داد و مأیوسان را برابر گمراهان شمرده است، بیانگر بزرگى این عمل است. ۷- هدایت و شناخت پروردگار، موجب امیدوارى به رحمت او و زداینده

آنكه روى گردانيد از آنها پشت كنندگان‌ پس گردانيد آنها را پاره پاره مگر بت بزرگى را كه بود از براى آنها، باشد كه آنها باو رجوع كنند گفتند كه كرد اين عمل را

آنكه روى گردانيد از آنها پشت كنندگان‌ پس گردانيد آنها را پاره پاره مگر بت بزرگى را كه بود از براى آنها، باشد كه آنها باو رجوع كنند گفتند كه كرد اين عمل را

جمعا در اين حدود آمده‌ايد عرضه داشتند ما براى عذاب قوم لوط كه مرتكب جرم بزرگى ميباشند فرستاده شديم و ضمنا مقرّر شد كه قبلا خدمت شما برسيم و سلام و بشارت

سركشى و تمرّد و طغيان كرده موسى عليه السّلام عرضه داشت حال كه چنين مأموريت بزرگى بمن عطا فرمودى پروردگارا وسعت صدر و گشايش قلب و سرعت فهم و سهولت امر بمن

سركشى و تمرّد و طغيان كرده موسى عليه السّلام عرضه داشت حال كه چنين مأموريت بزرگى بمن عطا فرمودى پروردگارا وسعت صدر و گشايش قلب و سرعت فهم و سهولت امر بمن

بنى اسرائیل است - و نیز با توجه به این که نکره آمدن «هدًى» و «رحمة» عظمت و بزرگى آن دو را مى رساند، مطلب یاد شده را مى توان استفاده کرد. ۴ - تنها مؤمنان و

بديگري‌ ‌که‌ دامنش‌ پاك‌ ‌است‌ بدهند چه‌ مؤمن‌ و چه‌ كافر ‌باشد‌ معصيت‌ بزرگي‌ ‌است‌ ولي‌ ساير معاصي‌ ‌را‌ ‌در‌ خفاء مردم‌ مرتكب‌ شدن‌ و ‌لو‌ معصيت‌ ‌است‌

كه بر زمين قرار دارد نابود شونده است‌ و باقى ميماند ذات پروردگار تو صاحب بزرگى تامّ و تفضّل عام‌ پس بكدام يك از نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد طلب ميكند

كلمه‌ «جَدُّ» به معناى عظمت است و اگر در مورد پدربزرگ به كار مى‌رود ناشى از بزرگى و عظمتى است كه در خانواده براى او قائل مى‌شوند. «شطط» به معناى سخن ظالمانه

معصيت‌ و شرّي‌ كند بايد پناه‌ ببري‌ بخدا و استعاذه‌ كني‌ لكن‌ ‌اينکه‌ اشتباه‌ بزرگي‌ ‌است‌ و قلوب‌ مطهره‌ ‌آن‌ حضرت‌ و اوصياء ‌آن‌ ‌از‌ وسوسه‌ شياطين‌ خاليست‌

دين و مذهبند و بوظائف عملى خود در دنيا قيام نمودند در بوستانى بى نظير در بزرگى و صفا و طراوت و حسن منظر خرّم و خندان و مسرور و خوشحالند بطوريكه آثار فرح

نمى‌بينند چنانچه قمّى ره فرموده مرادشان از اراذل فقراء بود و اين اشتباه بزرگى است چون شرف مرد بعلم و تقوى و ادب است نه بمال و حسب و نسب و در خاتمه كلام

معبودهاى آنان بازگردد. در این صورت نشنیدن صدا، ممکن است یا به خاطر شدت هول و بزرگى عذاب باشد و یا به خاطر این که صداى ناله آنان آن قدر بلند است که هیچ صداى

قيامت روز بسيار مهمى است. (كلمه‌ «يَوْمٍ» نكره همراه با تنوين، نشانه عظمت و بزرگى است.) 3- زمان وقوع قيامت قابل تغيير نيست. «لا تَسْتَأْخِرُونَ عَنْهُ ساعَةً

مِنْ رَبِّكَ عَطاءً حِساباً «36» همانا براى اهل پروا، رستگارى و كاميابى بزرگى است. انواع باغ‌ها و انگورها. و همسرانى زيبا و دلربا، همانند و هم‌سال وجام‌هايى

كه بر زمين قرار دارد نابود شونده است‌ و باقى ميماند ذات پروردگار تو صاحب بزرگى تامّ و تفضّل عام‌ پس بكدام يك از نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد طلب ميكند

كه بر زمين قرار دارد نابود شونده است‌ و باقى ميماند ذات پروردگار تو صاحب بزرگى تامّ و تفضّل عام‌ پس بكدام يك از نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد طلب ميكند

كه بر زمين قرار دارد نابود شونده است‌ و باقى ميماند ذات پروردگار تو صاحب بزرگى تامّ و تفضّل عام‌ پس بكدام يك از نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد طلب ميكند

كه بر زمين قرار دارد نابود شونده است‌ و باقى ميماند ذات پروردگار تو صاحب بزرگى تامّ و تفضّل عام‌ پس بكدام يك از نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد طلب ميكند

او باطل متزلزل نابود است و او برتر و بالاتر است از آنكه شريك داشته باشد و بزرگى او بوصف در نميآيد .. لَيُدخِلَنَّهُم‌ مُدخَلاً يَرضَونَه‌ُ وَ إِن‌َّ اللّه‌َ

بمنّت نهادن بر تو نيست و همانا تو هر آينه ثابت و مستقرّى بر خلق خوشى كه از بزرگى بوصف در نيايد چون تحمّل مينمائى از قومت آنچه را كه غير تو قادر بر تحمّل آن

توصیف کرده است و وصف مشعر به علیت است. گفتنى است وعده عذاب اخروى، بیانگر بزرگى و نابخشودنى بودن آن است. ۴- کافران ظالم، پس از مشاهده عذاب الهى و قطعیت کیفر،

نجات داديم. سپس باقيماندگان را غرق كرديم. البتّه در اين (ماجرا) نشانه‌ى بزرگى است، ولى اكثر مردم ايمان آورنده نيستند. فَأَنْجَيْناهُ وَ مَنْ مَعَهُ فِي

نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد با خير و بركت شد نام پروردگارت كه صاحب بزرگى و عظمت وجود و مكرمت است. تفسير كلمه دون بمعناى غير و نزديك و فروتر استعمال

نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد با خير و بركت شد نام پروردگارت كه صاحب بزرگى و عظمت وجود و مكرمت است. تفسير كلمه دون بمعناى غير و نزديك و فروتر استعمال

سركشى و تمرّد و طغيان كرده موسى عليه السّلام عرضه داشت حال كه چنين مأموريت بزرگى بمن عطا فرمودى پروردگارا وسعت صدر و گشايش قلب و سرعت فهم و سهولت امر بمن

به خاطر اينكه آن را به كار نبسته اين همه مدح نمى شد، چون بزرگى صبر در برابر ابتلاء به قدر بزرگى آن ابتلاء است ، هر قدر ابتلاء سخت تر باشد، صابر در برابر

يتيم خورند. گروهى ديگر هرگاه خواستى يكى از آنها بايستد قادر نبود، بواسطه بزرگى شكم، مثال آنان كه ربا خورند. زنانى را ديدم معلق به پستان، مثال زنانى كه ارث

اجنبى، و فرج تصديق و تكذيب آن نمايد. تتمه: چون زنا از اعظم گناهان و فساد بزرگى به جامعه بشريت طارى گرداند، لذا شارع مقدس براى حفظ نواميس، مقدمات آن را نهى

كَالظُّلَلِ‌: و زمانى كه فرو گيرد و بپوشد اهل كشتى را هيجان و موج دريا كه در بزرگى مانند سايبانها هستند، يا مثل كوهها يا ابرها كه داراى سايه‌اند، دَعَوُا اللَّهَ

گفت: نه يا رسول اللّه، پيامبر فرمود: اى جوان خداوند گناهان را اگر چه به بزرگى كوه ها باشد خواهد بخشيد، جوان گفت: يا رسول اللّه گناه من از كوه‌ها هم بزرگتر

كند ديگري‌ مأيوس‌ ‌است‌ ‌بر‌ ‌او‌ واجب‌ نيست‌ و بسا بعض‌ اهل‌ معاصي‌ كلام‌ بزرگي‌ مثل‌ انبياء و علماء ‌در‌ ‌آنها‌ تأثير دارد و لكن‌ كلام‌ عوام‌ و متفرقه‌

می‌دارد، در اینجاست که باید به همه آنها پشت پا بزند. تنوّع طلبی در حقیقت دام بزرگی است از سوی استعمارگران دیروز و امروز که با استفاده از آن، افراد آزاده را

هستم‌ ‌که‌ بسوي‌ ‌او‌ تضرّع‌ و انابت‌ شود ‌پس‌ نزد آغاز ‌هر‌ كار كوچك‌ و بزرگي‌ بگوئيد بسم‌ اللّه‌ الرحمن‌ الرحيم‌، ‌يعني‌ طلب‌ ياري‌ ميكنم‌ ‌در‌ ‌اينکه‌

عظيمه نائل مى‌شدند. تبصره: واقعه حبيب نجار، مؤمن «آل يس»، هر آينه سرمشق بزرگى است براى اهل ديانت، و تذكرى است در ثبات و استقامت، و اعلامى است براى بشارت

هو ممّا وراء ذلک ...; از امام صادق(ع) از حکم استمنا سؤال شد؟ فرمود: گناه بزرگى است... پس فرمود: این سخن خدا است: «فمن ابتغى وراء ذلک فأولئک هم العادون»

بدهند كمتر ميدهند و زيان ميرسانند بصاحب مال آيا يقين ندارند كه آنها در روز بزرگى مبعوث ميشوند براى حساب و جزا چنانچه از امير المؤمنين عليه السّلام نقل شده

است يعنى فعلا بهره‌مند شويد از متاع موقت دنيا و بعد از اين ميدانيد چه خطاء بزرگى از شما سرزده و بچه عذاب اليمى گرفتار خواهيد شد و بنظر حقير لام در ليكفروا

و كمالات عقلانى دوره زندگانى حضرت نبوى صلّى اللّه عليه و آله و سلّم شاهد بزرگى است بر تكذيب و افتراى آنان، و راستى و درستى آن سرور چنان عالم آرا شد كه در

جمعا در اين حدود آمده‌ايد عرضه داشتند ما براى عذاب قوم لوط كه مرتكب جرم بزرگى ميباشند فرستاده شديم و ضمنا مقرّر شد كه قبلا خدمت شما برسيم و سلام و بشارت

سركشى و تمرّد و طغيان كرده موسى عليه السّلام عرضه داشت حال كه چنين مأموريت بزرگى بمن عطا فرمودى پروردگارا وسعت صدر و گشايش قلب و سرعت فهم و سهولت امر بمن

كالجواب‌ كاسه‌هايي‌ ‌که‌ بقدر حوض‌ بوده‌، و قدور راسيات‌ ديگ‌هايي‌ ‌که‌ ‌از‌ بزرگي‌ قابل‌ نقل‌ و انتقال‌ نبود. (وَ مِن‌َ الشَّياطِين‌ِ مَن‌ يَغُوصُون‌َ لَه‌ُ):

را رانندگانى براى شيطانها و مهيّا ساختيم براى آنها عذاب آتش سوزان. تفسير بزرگى و بزرگوارى و برترى و بالاترى و منشأ خيرات و بركات بودن ذات احديّت محتاج ببيان

دروغى گفت نه چنين است بلكه آسان نمود جلد 3 صفحه 127 براى شما نفس‌هاى شما كار بزرگى را پس صبر من صبرى است نيكو و خدا است يارى خواسته شده از او بر آنچه بيان ميكنيد

بمنّت نهادن بر تو نيست و همانا تو هر آينه ثابت و مستقرّى بر خلق خوشى كه از بزرگى بوصف در نيايد چون تحمّل مينمائى از قومت آنچه را كه غير تو قادر بر تحمّل آن

هر دو بالش بقدر فاصله ميان آسمان و زمين است و اخبار در بيان كثرت ملائكه و بزرگى جسم و اوصاف كمال و عجائب صنع الهى در آنها بقدرى است كه نميتوان احصاء نمود

خَطْبُكَ يا سامِرِيُ‌: فرمود موسى پس چيست اين كار عظيم تو، يعنى چيست اين امر بزرگى كه احداث نمودى، گوساله ساختى و قوم را از دين حق گمراه نمودى و چه وادار كرد

كه بر زمين قرار دارد نابود شونده است‌ و باقى ميماند ذات پروردگار تو صاحب بزرگى تامّ و تفضّل عام‌ پس بكدام يك از نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد طلب ميكند

خداوند يك‌ قسمت‌ ‌از‌ مخلوقات‌ ‌خود‌ ‌که‌ ‌در‌ عظمت‌ جلد 17 - صفحه 380 و بزرگي‌ و قوت‌ و قدرت‌ بمراتبي‌ ‌از‌ انسان‌ قوي‌تر هستند بيان‌ ميفرمايد ‌براي‌ اثبات‌

مقتدرى بود و جهانگيرى كرد چون وصف بهشت را شنيد در يكى از صحراهاى عدن باغ بزرگى مانند آن داراى عمارات رفيعه و قصور عاليه مزيّن بانواع تزيينات بنا نمود و

دين و مذهبند و بوظائف عملى خود در دنيا قيام نمودند در بوستانى بى نظير در بزرگى و صفا و طراوت و حسن منظر خرّم و خندان و مسرور و خوشحالند بطوريكه آثار فرح

اذكُرُوا اللّه‌َ كَثِيراً (ذكر اللّه‌ حسن‌ ‌في‌ ‌کل‌ حال‌) و عبادت‌ بسيار بزرگي‌ ‌است‌ وَ لَذِكرُ اللّه‌ِ أَكبَرُ عنكبوت‌ ‌آيه‌ 44، و ممكن‌ ‌است‌ مراد ياد

دارد ملكي‌ نود هزار سال‌ پرواز كرد و بيك‌ دوره ‌او‌ نرسيد. اقول‌: عظمت‌ و بزرگي‌ و حقيقت‌ عرش‌ ‌را‌ جز خالق‌ ‌آن‌ نميداند ‌که‌ ‌حتي‌ ‌بر‌ جنات‌ ثمانيه‌ ‌با‌

مصلحت و حكمت، يعنى نه چنين است كه شما گمان مى‌كنيد، بلكه شما را براى امر بزرگى خلق فرموديم و آن پرستش و ستايش خالق يكتا است. وَ أَنَّكُمْ إِلَيْنا لا تُرْجَعُونَ‌:

الحَق‌ُّ لا إِله‌َ إِلاّ هُوَ رَب‌ُّ العَرش‌ِ الكَرِيم‌ِ (116) ‌پس‌ ‌تعالي‌ و بزرگي‌ اختصاص‌ دارد ‌به‌ خداوند متعال‌ ‌که‌ سلطنت‌ و پادشاهي‌ حق‌ ‌او‌ ‌است‌ نيست‌

شويد و دل‌ دهيد و توجه‌ كنيد ‌باشد‌ ‌که‌ ‌شما‌ مشمول‌ رحمت‌ شويد. اختلاف‌ بزرگي‌ ‌است‌ ‌بين‌ عامه‌ و خاصه‌ و ‌بين‌ علماء شيعه‌ ‌در‌ مراد ‌از‌ ‌اينکه‌ ‌آيه‌

باصطلاح‌ امروزه‌ جنگ‌ زرگري‌ ‌بود‌ ‌که‌ بني‌ اسرائيل‌ بدانند ‌که‌ غلط بسيار بزرگي‌ كردند و مرتد شدند و حكم‌ ارتداد ‌که‌ قتل‌ ‌باشد‌ ‌بر‌ ‌آنها‌ بار ‌شده‌)

مِنْ رَبِّكَ عَطاءً حِساباً «36» همانا براى اهل پروا، رستگارى و كاميابى بزرگى است. انواع باغ‌ها و انگورها. و همسرانى زيبا و دلربا، همانند و هم‌سال وجام‌هايى

كبيرا: اى پسرك من، اگر مؤدب شدى در حال كوچكى، بهره‌ور خواهى شد به آن در حال بزرگى، «1» يعنى آداب حسنه به سبب عادت به آن وقتى ملكه براى شخص گرديد، نتيجه آن

امن‌ شد ‌هر‌ كجا ميخواستند بروند ‌با‌ كمال‌ امنيت‌ ميرفتند و ‌اينکه‌ نعمت‌ بزرگي‌ ‌بود‌ ‌که‌ خداوند بآنها عنايت‌ فرمود و بازاء ‌اينکه‌ نعمت‌ بايد قريش‌ شكرگزار

فرار نكنند و نقض‌ عهد مسئوليت‌ دارد اولا فرار ‌از‌ جهاد ‌خود‌ يك‌ گناه‌ بزرگي‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌از‌ معاصي‌ كبيره‌ شمرده‌ ‌شده‌ و ثانيا خلف‌ عهد ‌هم‌ يك‌ گناه‌

بمنّت نهادن بر تو نيست و همانا تو هر آينه ثابت و مستقرّى بر خلق خوشى كه از بزرگى بوصف در نيايد چون تحمّل مينمائى از قومت آنچه را كه غير تو قادر بر تحمّل آن

بمنّت نهادن بر تو نيست و همانا تو هر آينه ثابت و مستقرّى بر خلق خوشى كه از بزرگى بوصف در نيايد چون تحمّل مينمائى از قومت آنچه را كه غير تو قادر بر تحمّل آن

از امم سابقه كه با آنها همكار بودند و بجزاى كردارشان رسيدند چون ذنوب دلو بزرگى است كه پر از آب باشد و در وقت قسمت آب بكار رود پس نبايد تعجيل داشته باشند

جلد 3 صفحه 441 گفت كشتى را شكستى براى آنكه اهلش را غرق كنى كار ناشايسته بزرگى كرد خضر فرمود نگفتم تو طاقت صبر بر رفاقت با من را ندارى و حضرت موسى زبان

مستحق عقوبت حق شدند و نام نامى و اسم گرامى حضرت ابراهيم در عالم بخوبى و بزرگى مشهور گرديد و تا انقراض دنيا باقى و برقرار خواهد بود و گفته‌اند سنّ مبارك

خارجيّه‌ قول‌ يك‌ نفر حجّت‌ نيست‌ چه‌ رسد ‌در‌ امر دين‌ آنهم‌ همچه‌ امري‌ باين‌ بزرگي‌ ‌اگر‌ قول‌ ‌او‌ ‌را‌ بپذيريم‌ ‌ما ‌در‌ ضلالت‌ جلد 16 - صفحه 357 مي‌افتيم‌

سركشى و تمرّد و طغيان كرده موسى عليه السّلام عرضه داشت حال كه چنين مأموريت بزرگى بمن عطا فرمودى پروردگارا وسعت صدر و گشايش قلب و سرعت فهم و سهولت امر بمن

آياتِهِ‌ ... فَادْعُوا ... 6- دعا و اظهار نياز خالصانه‌ى شما، سبب رشد شماست، نه بزرگى خدا. الْعَلِيِّ الْكَبِيرِ هُوَ الَّذِي يُرِيكُمْ‌ ... فَادْعُوا اللَّهَ

تألم و رنج و تعب از آن حضرت، به سبب گمراهى آنها بود براى اعلام ايشان از بزرگى بدى حال و مآل در دنيا و عقبى، تا منزجر شوند از آن و ديگر چنين اقدامى ننمايند

آمد كه دين و امانت‌دارى او را پسنديد، جواب ردّ ندهيد و گرنه به فتنه و فساد بزرگى مبتلا مى‌شويد». «2» امام حسن عليه السلام به كسى كه براى ازدواج دخترش مشورت

آنانرا پنداريشان مرواريد پراكنده‌ و چون به بينى آنجا را ميبينى نعمت و پادشاهى بزرگى را در برشان جامه‌هاى حرير لطيف سبز و ديباى برّاق محكم است و آراسته شده‌اند

لذا تا كنون تمام ارباب اديان حقّه بمقامات او معترفند و همه او را بعظمت و بزرگى ياد ميكنند و محبّتش در دل اهل هر ملّتى جايگير و شهرتش بخوبى عالم‌گير شده

دريا بشكافت و متحجر گرديد و راهى باز شد و در دو طرف آن راه آبها مانند كوه بزرگى جامد و بى حركت ماندند خالق كاينات صفت ميعان و جريان را از آب برداشت همچنانكه

‌براي‌ تشويق‌ ‌آنها‌ و جديت‌ ‌آنها‌ ‌که‌ ‌هر‌ چه‌ بتوانند اعمال‌ كنند وعده بزرگي‌ ‌به‌ ‌آنها‌ داد. ] (آیه 41)- اینها همه از یکسو، از سوی دیگر «هنگامی که ساحران

آنكه روى گردانيد از آنها پشت كنندگان‌ پس گردانيد آنها را پاره پاره مگر بت بزرگى را كه بود از براى آنها، باشد كه آنها باو رجوع كنند گفتند كه كرد اين عمل را

مانند كسى است كه رفيق پيغمبران باشد در بهشت و در دنيا بچشم مردم با هيبت و بزرگى زيست نمايد و الحمد للّه رب العالمين. جلد 3 صفحه 586 إِنَّه‌ُ يَعلَم‌ُ الجَهرَ

سركشى و تمرّد و طغيان كرده موسى عليه السّلام عرضه داشت حال كه چنين مأموريت بزرگى بمن عطا فرمودى پروردگارا وسعت صدر و گشايش قلب و سرعت فهم و سهولت امر بمن

استفهام‌ تعجبي‌ ‌است‌ ‌يعني‌ آيا همچه‌ ممكن‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌ما ‌با‌ ‌اينکه‌ بزرگي‌ و عظمت‌ و سلطنت‌ و دولت‌ ‌که‌ داريم‌ ‌به‌ اندازه‌اي‌ ‌که‌ حضرت‌ موسي‌ عرض‌

دريا بشكافت و متحجر گرديد و راهى باز شد و در دو طرف آن راه آبها مانند كوه بزرگى جامد و بى حركت ماندند خالق كاينات صفت ميعان و جريان را از آب برداشت همچنانكه

خدمت‌ ائمه‌ طاهرين‌ و اخذ علوم‌ بسياري‌ ‌از‌ آنا ‌باشد‌ ‌اينکه‌ امتحان‌ بزرگي‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌براي‌ شيعه‌ و مؤمننين‌ بأئمه‌ طاهرين‌ ‌که‌ ‌پس‌ ‌از‌ اخذ علوم‌

هر دو بالش بقدر فاصله ميان آسمان و زمين است و اخبار در بيان كثرت ملائكه و بزرگى جسم و اوصاف كمال و عجائب صنع الهى در آنها بقدرى است كه نميتوان احصاء نمود

عقايد و افعال خود و از او حذر نموده از مجامع احوال به او اعتماد مكنيد. از بزرگى پرسيدند چگونه شيطان را دشمن گيريم، گفت: از پى آرزو مرويد، و متابع هواى نفس

معاد و حشر بودند از روى استهزاء از آنحضرت پرسيدند كه اين كوههاى باين عظمت و بزرگى در آنروز چه خواهد شد خداوند به پيغمبر خود دستور فرموده كه جواب آنها را بفرمايد

كه هر كس خواه مشرك باشد خواه موحّد خواه بيدين وقتى در شدّت و مصيبت و خطر بزرگى افتاد بى‌اختيار متوجّه بيك مبدء غيبى ميشود و از آن استمداد مى‌كند و اين كاشف

عليه السّلام بتوسط پدر بزرگوار خود نقل نموده كه صمد آنست كه جوف ندارد و بزرگى باو منتهى شده و نميخورد و نميآشامد و نميخوابد و دائم و لم يزل و لا يزال بوده

مقتدرى بود و جهانگيرى كرد چون وصف بهشت را شنيد در يكى از صحراهاى عدن باغ بزرگى مانند آن داراى عمارات رفيعه و قصور عاليه مزيّن بانواع تزيينات بنا نمود و

عناد مجادله و گفتگو و اعتراض نمايند در ادلّه توحيد خدا و معجزات انبيا دشمنى بزرگى با خدا و اهل ايمان باو نموده‌اند و موجب خشم و غضب شديد او و گروندگان باو

فطرت اسلاميه هويدا گردد. ملاحظه احوال دوران عصر امروزه، بر اين مدعا شاهد بزرگى است. سَواءٌ عَلَيْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ

آنكه روى گردانيد از آنها پشت كنندگان‌ پس گردانيد آنها را پاره پاره مگر بت بزرگى را كه بود از براى آنها، باشد كه آنها باو رجوع كنند گفتند كه كرد اين عمل را

باصطلاح‌ امروزه‌ جنگ‌ زرگري‌ ‌بود‌ ‌که‌ بني‌ اسرائيل‌ بدانند ‌که‌ غلط بسيار بزرگي‌ كردند و مرتد شدند و حكم‌ ارتداد ‌که‌ قتل‌ ‌باشد‌ ‌بر‌ ‌آنها‌ بار ‌شده‌)

او باطل متزلزل نابود است و او برتر و بالاتر است از آنكه شريك داشته باشد و بزرگى او بوصف در نميآيد .. المُلك‌ُ يَومَئِذٍ لِلّه‌ِ يَحكُم‌ُ بَينَهُم‌ فَالَّذِين‌َ

او باطل متزلزل نابود است و او برتر و بالاتر است از آنكه شريك داشته باشد و بزرگى او بوصف در نميآيد .. وَ الَّذِين‌َ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا فَأُولئِك‌َ

او باطل متزلزل نابود است و او برتر و بالاتر است از آنكه شريك داشته باشد و بزرگى او بوصف در نميآيد .. وَ الَّذِين‌َ هاجَرُوا فِي‌ سَبِيل‌ِ اللّه‌ِ ثُم‌َّ

بمنّت نهادن بر تو نيست و همانا تو هر آينه ثابت و مستقرّى بر خلق خوشى كه از بزرگى بوصف در نيايد چون تحمّل مينمائى از قومت آنچه را كه غير تو قادر بر تحمّل آن

از امم سابقه كه با آنها همكار بودند و بجزاى كردارشان رسيدند چون ذنوب دلو بزرگى است كه پر از آب باشد و در وقت قسمت آب بكار رود پس نبايد تعجيل داشته باشند

از امم سابقه كه با آنها همكار بودند و بجزاى كردارشان رسيدند چون ذنوب دلو بزرگى است كه پر از آب باشد و در وقت قسمت آب بكار رود پس نبايد تعجيل داشته باشند

بهم خوردن اوضاع دنيا بيان احوال قيامت را فرموده باين تقريب كه در چنين روز بزرگى داعى الهى كه گفته‌اند اسرافيل است بر سنگى كه در بيت المقدس است مى‌ايستد و

لذا تا كنون تمام ارباب اديان حقّه بمقامات او معترفند و همه او را بعظمت و بزرگى ياد ميكنند و محبّتش در دل اهل هر ملّتى جايگير و شهرتش بخوبى عالم‌گير شده

متجرّى ميشود و بر تعدّى خود مى‌افزايد و آن در مقابل عاجز نادم معتذر است كه بزرگى و بزرگوارى نسبت باو عفو است و بعبارت ديگر عفو و انتقام هر دو از صفات حسنه

القَدرِ «2» و چه‌ چيز تو ‌را‌ دانا كرد ‌که‌ چيست‌ ليلة القدر. اشاره‌ باهميت‌ و بزرگي‌ و شرافت‌ ليلة القدر ‌است‌ ‌که‌ چه‌ اندازه‌ اهميت‌ و شرافت‌ دارد همان‌ شرافتي‌

لِمَن‌ يَشاءُ نساء ‌آيه‌ 48. فَإِنَّك‌َ أَنت‌َ العَزِيزُ الحَكِيم‌ُ عزيز بزرگي‌ و تواني‌ و محكم‌ كاريست‌ حكيم‌ موافق‌ حكم‌ و مصالح‌ ‌اگر‌ قابليت‌ مغفرت‌

جمعا در اين حدود آمده‌ايد عرضه داشتند ما براى عذاب قوم لوط كه مرتكب جرم بزرگى ميباشند فرستاده شديم و ضمنا مقرّر شد كه قبلا خدمت شما برسيم و سلام و بشارت

مستحق عقوبت حق شدند و نام نامى و اسم گرامى حضرت ابراهيم در عالم بخوبى و بزرگى مشهور گرديد و تا انقراض دنيا باقى و برقرار خواهد بود و گفته‌اند سنّ مبارك

سركشى و تمرّد و طغيان كرده موسى عليه السّلام عرضه داشت حال كه چنين مأموريت بزرگى بمن عطا فرمودى پروردگارا وسعت صدر و گشايش قلب و سرعت فهم و سهولت امر بمن

مننّا ... إذ أوحینا إلى أُمّک مایوحى) «إذ» ظرف است براى «مننّا»; یعنى نعمت بزرگى که در آیه قبل یاد شد، در آن زمان بوده است. ۴ - دسترسى مادر موسى(ع) به اطلاعات

‌که‌ ‌در‌ پيشگاه‌ عظمت‌ پروردگار خار و ضعيف‌ و ذليل‌ هستند ‌هر‌ چه‌ بخواهند بزرگي‌ كنند نسبت‌ بزير دستان‌ ‌خود‌ ‌است‌ ‌با‌ خداوند نميتوانند، جنگ‌ ‌با‌ ‌خدا‌

اللّه الکذب) تقبیح افترا بر خداوند با تعبیر «أظلم» (صیغه اسم تفضیل)، نشان از بزرگى گناه آن دارد. ۲ - سحر خواندن معجزات پیامبر(ص)، افترا بر خداوند است. (فلمّا

جمال اكتفا ميشود و خداوند از آن بلد و قريه نشانه و دليل روشنى بر قدرت و بزرگى معصيت خود باقى گذارد كه موجب عبرت و تنبّه مردمان صاحب نظر و عقل و خردى است

پس خشيت خوف خاص باشد. بعد از بيان اين مقدمه گوئيم: بدن انسان به منزله شهر بزرگى‌ «1» مجمع البيان ج 5 ص 149. جلد 12 - صفحه 238 است، براى آن قلعه منيعى است

و ميوجات گوناگون از آب و خاك كه هر يك حقيقتى مباين با آن حقايق است نشانه بزرگى است بر وحدت و عظمت و قدرت و حكمت الهى نهايت آنكه قدرى فكر ميخواهد كه انسان

عزم قتل تو را نمينمايم اولويّت دارى كه مرتكب اين امر نشوى و اين خود ردع بزرگى بود كه از برادر خود نمود باز هم باين اكتفا ننمود و چنانچه در آيه بعد بيان

بطوريكه تمام مردم عالم تو را بشناسند يا برسالت و خاتميّت يا بعلم و حكمت و بزرگى و بزرگوارى براى تسكين خاطر او و قمّى ره نقل فرموده كه مراد آنست كه نام برده

لذا تا كنون تمام ارباب اديان حقّه بمقامات او معترفند و همه او را بعظمت و بزرگى ياد ميكنند و محبّتش در دل اهل هر ملّتى جايگير و شهرتش بخوبى عالم‌گير شده

و توجه‌ كرد و ‌در‌ ‌اينکه‌ حال‌ ‌از‌ ذكر باز شد و ‌اينکه‌ ‌را‌ يك‌ خطاء بزرگي‌ ديد و غايت‌ چيزي‌ ‌که‌ بتوانيم‌ بگوئيم‌ يك‌ ترك‌ اولي‌ بيشتر نبود ‌با‌ حفظ

باشيد كه بدانيد جز اين نيست كه ميپرستيد غير از خدا بتانى را و ميسازيد دروغ بزرگى را همانا آنها را كه ميپرستيد غير از خدا قدرت ندارند براى شما بر روزى پس طلب

باشيد كه بدانيد جز اين نيست كه ميپرستيد غير از خدا بتانى را و ميسازيد دروغ بزرگى را همانا آنها را كه ميپرستيد غير از خدا قدرت ندارند براى شما بر روزى پس طلب

مانند كسى است كه رفيق پيغمبران باشد در بهشت و در دنيا بچشم مردم با هيبت و بزرگى زيست نمايد و الحمد للّه رب العالمين. جلد 3 صفحه 586 قُل‌ إِنَّما يُوحي‌ إِلَي‌َّ

كسى كه احسان باو شده است مى فهمد غرض محسن آن بوده كه حقى بر او پيدا كند و بزرگى باو بفروشد و عوضى از او توقع داشته باشد لذا عظمت و محبوبيت او كه در نتيجه

از امم سابقه كه با آنها همكار بودند و بجزاى كردارشان رسيدند چون ذنوب دلو بزرگى است كه پر از آب باشد و در وقت قسمت آب بكار رود پس نبايد تعجيل داشته باشند

فقير و محتاج‌ هستم‌. حضرت‌ موسي‌ بحال‌ ‌اينکه‌ دو دختر ‌که‌ آثار عفت‌ و بزرگي‌ ‌از‌ ‌آنها‌ مشاهده‌ كرد بحال‌ ‌آنها‌ رقت‌ كرد. فَسَقي‌ لَهُما گفتند دلو

بمنّت نهادن بر تو نيست و همانا تو هر آينه ثابت و مستقرّى بر خلق خوشى كه از بزرگى بوصف در نيايد چون تحمّل مينمائى از قومت آنچه را كه غير تو قادر بر تحمّل آن

معاد و حشر بودند از روى استهزاء از آنحضرت پرسيدند كه اين كوههاى باين عظمت و بزرگى در آنروز چه خواهد شد خداوند به پيغمبر خود دستور فرموده كه جواب آنها را بفرمايد

مسلط كرده‌ ‌بر‌ سر اينها، ‌آنها‌ ‌در‌ لذت‌ و خوشگذراني‌ و هوي‌ پرستي‌ و بزرگي‌ باشند و اينها ‌در‌ ذلت‌ و جلوگيري‌ ‌از‌ لذائذ دنيوي‌ و حقارت‌ و بدبختي‌

برائت هر يك از دو طرف قضيّه شهادت بر برائت يكى از دو طرف محسوب نميشود و بزرگى مكر زنان محتاج به بيان نيست چون براى هر كس بعيان رسيده و بسيارى از آن در

تحریم همنشینى مسلمانان با آنان و همچنین جمله «من حسابهم»، مجموعاً بیانگر بزرگى گناه خوض در آیات است. ۳- بر کسانى که در همنشینى با مغالطه گران درباره قرآن

قطع كرد، عمرو بر زمين افتاد، حضرت بر سينه‌اش نشست، عمرو گفت: اى على در جاى بزرگى نشستى و چون مرا كشتى جامه از تن من بيرون ميار. حضرت فرمود: اين كار بر من

نمى‌بينند چنانچه قمّى ره فرموده مرادشان از اراذل فقراء بود و اين اشتباه بزرگى است چون شرف مرد بعلم و تقوى و ادب است نه بمال و حسب و نسب و در خاتمه كلام

آنكه روى گردانيد از آنها پشت كنندگان‌ پس گردانيد آنها را پاره پاره مگر بت بزرگى را كه بود از براى آنها، باشد كه آنها باو رجوع كنند گفتند كه كرد اين عمل را