نتایج جستجو

تکرار در قرآن: ۱۹(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... دور شدن. در قاموس گفته: «اَلْغَرْبُ: اَلْمَغْرِبُ وَ الذِّهابُ وَالَّنَحّى» در اقرب الموارد

لغت آن است كه: مرا از همه چيز جز از شكرت بازدار مرا بازدار از آنچه از تو دور مى‏كند. راغب گويد: حقيقتش آن است كه مرا به شكر حريص كن بطوريكه نفس خويش را

حلل طعم ک عذب قول انن کفر هذا علم نا ذا قوم غضب نعم الى صيد ايى ربب حتى فى دور الا کون کتب الذى يا بنو هدى عقد نسو شکر بلغ رزق او بلد وقى خزى عن اذا عوم

نور اولاء بل رجع کن لقى وجد مول ا سئل لما اذ جىء ارض سمو فرض سبق هؤلاء قوى دور سبل حکم ميل وعد عدد قرب ذکر نفس ولى وسم بغى

نزديك آورده شود و دور نباشد و بهشت را براى پرهيزگاران نزديك گردانند، بى‌آنكه دور باشد. و بهشت را برای اهل تقوا نزدیک آرند تا هیچ دور از آن نباشند (و رنج

انن عن حقق ها نا قبل امر علم ب غفل او خير رسل وله ايى ک اله قوم الى اتى اخذ دور ائى على اوى لو اخر الله الک لئک سحر تبع صرف حکم ام کيف الذين طوف ملک ذلک وقى

مدّتی طولانی از من دور شو!» |گفت: اى ابراهيم! آيا تو از خدايان من بيزارى؟ اگر دست بر ندارى تو را سنگسار خواهم كرد، و مدت زيادى از من دور شو گفت: «اى ابراهيم،

بستند، جمعی آن را دور افکندند (و مخالفت کردند.) آری، بیشتر آنان ایمان نمی‌آورند. آيا هر بار كه [يهود] پيمانى بستند، گروهى از ايشان آن را دور افكندند؟ آرى،

«عُمْق» در اینجا به معناى دور است. عمق‌ (۱ بار) [حج:27]. عمق در اصل به معنى گودى است «بِئْرعَميق» چاهى است كه ژرف و عميق باشد. در راه دور نيز به كار رفته، مراد

کافران قوم ثمود از رحمت خدا دور شدند. گویی در آنجا اقامت نداشتند. آگاه باشید! مَدین [از رحمت خدا] دور باد، همان گونه که ثمود دور شد. چنان كه گويى هرگز در

گوسفندانى در آن مشغول چرا هستند از دور بنگریم درست به فرشى مى مانند که روى زمین گسترده شده است، در حالى که گله شتران هیچ گاه از دور چنین منظره اى ندارد. تقابل

کلمه «تَتَجافى» از مادّه «جفا» در اصل به معناى برداشتن و دور ساختن است. جفو (۱ بار) كنار شدن. دور شدن در قاموس هست «جفا جفاء و تجافى: لم يلزم مكانه» در اقرب

مادّه «تکویر» به معناى پیچیدن است و مخصوصاً ارباب لغت پیچیدن عمامه و دستار به دور سر را نمونه اى از آن مى شمارند، نکته لطیفى که در این تعبیر قرآنى، نهفته است،

واقع راه تجاوز است مثل [شورى:41]، [نساء:90]. ابن السبيل كسى است كه از وطنش دور مانده و جز (راه) معرّفى ندارد و در «بنن» گذشت. سبل به ضمّ (س،ب) جمع سبيل است

نزدیک است یا دور! پس اگر روى برتافتند، بگو: به همه شما به طور يكسان اعلام كردم و من چه مى‌دانم آيا آنچه وعده داده مى‌شويد نزديك است يا دور پس اگر روى برتافتند

معناى این است که انسان خود را از تحت تأثیر جاذبه و کشش چیزى تدریجاً خارج و دور سازد. زحزح‌ (۲ بار) تزحزح كنار شدن و كنار كردن است (اقرب) [آل عمران:185].

شده [= مؤمنان صالح‌] از آن دور نگاهداشته می‌شوند. البته كسانى كه قبلا از جانب ما به آنها وعده‌ى نيكو داده شده، از آن [عذاب‌] دور نگاه داشته شدگانند بى‌گمان

مخالفتی دور و دراز (دچارشده) است؟» بگو آیا دیده‌اید که اگر باشد از نزد خدا پس کفر ورزیدید بدان کیست گمراه‌تر از آنکه در ناسازگاری (ستیزه‌جویی) است دور Say

«قلم» همین است. طوف‌ (۴۱ بار) دور زدن. «طافَ حَوْلَ الشَّىْ‏ءِ: دارَ حَوْلَهُ» چنانكه فرموده [واقعة:17]. يعنى پسران جاويدان به دور آنها هستند. تطوّف از باب

نوح یا قوم هود یا قوم صالح گرفتار شدند، گرفتار شوید! و قوم لوط از شما چندان دور نیست! |و اى قوم من! دشمنى با من شما را بر آن ندارد [كارى كنيد] كه به شما آن

معناى خارج شدن از حدّ اعتدال، و افراط در دورى است; لذا، به سخنانى که بسیار دور از حق است، «شطط» گفته مى شود. و اگر به حاشیه نهرهاى بزرگ «شط» مى گویند، به

ما] روى بگرداند و [با حال تكبر و استغنا] خود را [از ما] دور دارد، و چون بدى به او رسد پس دعائى دور و دراز خواهد داشت. هنگامی که ما به انسان نعمت دهیم رویگردان

شما پاداش خود را بطور کامل در روز قیامت خواهید گرفت؛ آنها که از آتش (دوزخ) دور شده، و به بهشت وارد شوند نجات یافته و رستگار شده‌اند و زندگی دنیا، چیزی جز

این کلمه «شُقَّة» از مادّه «شَقّ» به معناى زمین هایى پرسنگلاخ و یا راه هاى دور و دراز است که عبور از آن با مشقت توأم است. شقق‌ (۲۸ بار) ال وَ عَلَيْهِم بَعُدَت

راندن و دفع کردن است و از آنجا که بهاى کم و بى ارزش را شخص گیرنده از خود دور مى سازد به آن «مُزْجات» گفته شده است. زجو (۳ بار) وَ فَأَوْف بِبِضَاعَة لَنَا

آن حقّ است. بدان كه آنان كه در مورد قيامت ترديد مى‌ورزند، قطعاً در گمراهى دور و درازى‌اند. آنان که به ساعت قیامت ایمان نمی‌آورند (به تمسخر) تقاضای تعجیل

«صافات» به «منجنیق» تفسیر کرده اند که وسیله پرتاب اشیاء سنگین از فاصله هاى دور بود، ولى غالب مفسران همان تفسیر اول را برگزیده اند که «بنیان» ساختمان و چهار

function. آنها کسانی هستند که خداوند، ایشان را از رحمت خود، دور ساخته است؛ و هر کس را خدا از رحمتش دور سازد، یاوری برای او نخواهی یافت. آنها هستند كه خدا لعنتشان

رحمت خود دور کرده (زیرا به مجادله با خدا برخاست) و گفت: من از بندگان تو قسمتی معین را زیر بار طاعت خود خواهم کشید. خدا شیطان را از رحمتش دور کرد؛ و [او]

خود گفت: درنگ كنيد، كه من از دور آتشى مى‌بينم، شايد برايتان قبسى بياورم يا در روشنايى آن راهى بيابم. چنین بود که [از دور] آتشی دید و به خانواده‌اش گفت

گونه خطا و اشتباه معصوم قرار داده تا هر گونه تردید و دودلى را از دعوت آنان دور سازد. بلغ‌ (۷۷ بار) ال قُل فَلَو الْحُجّة فَلِلّه شَاء لَهَدَاکُم تَخْرُصُون

تیزرو از هر راه دور به سوی تو جمع آیند. و در میان مردم برای حج بانگ زن تا پیاده و سوار بر هر شتر باریک اندام [چابک و چالاک] که از هر راه دور می آیند، به سوی

مأمورین انتظامى، از مادّه «زَبْن» (بر وزن متن) به معناى دفع کردن، صدمه زدن و دور ساختن است، و در اینجا به معناى فرشتگان عذاب و مأموران دوزخ است. زبن‌ (۱ بار)

شامل این کلمه طوف‌ (۴۱ بار) دور زدن. «طافَ حَوْلَ الشَّىْ‏ءِ: دارَ حَوْلَهُ» چنانكه فرموده [واقعة:17]. يعنى پسران جاويدان به دور آنها هستند. تطوّف از باب

«حرارت». در «لسان العرب» در معناى این لغت مى گوید: حرارت آفتاب و آتش از فاصله دور است. وهج‌ (۱ بار) [نباء:12-13]. وهج به معنى افروخته شدن و حرارت دادن است «وَهَجَتِ

دستور پروردگار دائر به سجده بر آدم(علیه السلام) رسماً اعتراض کرد، و آن را دور از حکمت شمرد، و خود را برتر از آدم(علیه السلام) پنداشت. سفه‌ (۱۱ بار) نا (۱۱۸۲

هَيْهاتَ لِما تُوعَدوُنَ» [مؤمنون:36]. هيهات اسم فعل است به معنى «دور شد» يعنى چه دور است چه دور است آنچه (قيامت) وعده مى‏شويد منظور از دورى استبعاد وقوع آن

از مادّه «صَلْى» براى بیان این است که: کسى گمان نکند تنها جهنم را از فاصله دور مى بینند و یا در کنار آن، قرار مى گیرند، نه، به درون آن وارد مى شوند، و نیز

نمی‌فهمیم. آری، همین طور است!) خداوند آنها را به خاطر کفرشان، از رحمت خود دور ساخته، (به همین دلیل، چیزی درک نمی‌کنند؛) و کمتر ایمان می‌آورند. و گفتند:

الْقُرْبَی»: همسایه نزدیک. «الْجَارِ الْجُنُبِ»: همسایه بیگانه. همسایه دور. «الْجُنُب»: بیگانه. دور. «الصَّاحِبِ بِالْجَنبِ»: همدم. همنشین. همکار، همراه. همسفر.

خاطر آنست که از پدر و مادر جدا شده اند، (بنابراین، هنگامى که انسان با سرعت دور مى شود و جدا مى گردد این تعبیر در آن به کار مى رود). نسل‌ (۴ بار) انفصال از

به طاغوت کافر شوند. امّا شیطان می‌خواهد آنان را گمراه کند، و به بیراهه‌های دور دستی بیفکند. آيا نديدى كسانى را كه مى‌پندارند به آنچه به سوى تو نازل شده و

هم‌ (۳۸۹۶ بار) راندن و دور كردن. «لَعَنَهُ لَعْناً: طَرَدَهُ وَ اَبْعَدَهُ عَنِ الْخَيْرِ» در مفردات گفته: لعن به معنى طرد و دور كردن از روى غضب است. آن

لشکر) و مانند آن. و اگر به «کوه»، «علم» گفته مى شود به خاطر همین است که از دور نمایان است; و گاه بر فراز آن آتشى مى افروختند تا نشانه اى براى رهگذران باشد،

منطقه جغرافیایى بستگى ندارد; بلکه با طرز تفکر و منطقه فکرى مربوط است. آنها که دور از آداب و سنن و تعلیم و تربیت اسلامى هستند ـ هر چند شهرنشین باشند ـ اعرابى

طبقه بالا قرار گرفته، که هم نور بیشترى دارد، و هم هواى بهتر، و هم از آفات به دور است، به همین دلیل، این تعبیر در مورد برترین منازل بهشت به کار رفته است. غرف‌

نيك و بد كرده است حاضر مى‌يابد و آرزو مى‌كند كاش ميان او و كار بدش فاصله‌اى دور بود، و خدا شما را از [كيفر] خود برحذر مى‌دارد، و خدا به بندگان رئوف است روزى

معناى سخن ظالمانه و دور از حق است. و مراد از «سَفِيهُنا» يا گروه بى‌خردان و يا شخص ابليس است كه از جن بود و به خداوند اعتراض كرد و از حق دور شد. 1- اولين گام

[براى نماز شب‌] دور مى‌شود، پروردگار خويش را با بيم و اميد مى‌خوانند و از آنچه روزيشان داده‌ايم انفاق مى‌كنند. پهلوهایش از بسترها به دور می‌شود (و خواب

در (ژرفای) گمراهی دور و درازی هستند. آنان که برگزینند زندگانی دنیا را بر آخرت و بازدارند از راه خداوند و خواهندش کج آنانند در گمراهی دور Those who prefer

را از دور دیدم، به زودی خبری از آن برای شما می آورم، یا از آن شعله ای برگرفته به شما می رسانم تا خود را گرم کنید، موسى به خانواده خود گفت: من از دور آتشى

طمع دنیا) از تو پیروی می‌کنند؛ ولی (اکنون که برای میدان تبوک،) راه بر آنها دور (و پر مشقت) است، (سرباز می‌زنند؛) و بزودی به خدا سوگند یاد می‌کنند که: «اگر

آیات پیشین می‌گوید: «دور باد (از رحمت خدا) قومی که ایمان نمی‌آورند» (فَبُعْداً لِقَوْمٍ لا یُؤْمِنُونَ). آنها نه تنها در این دنیا دور از رحمت خدا بودند که

همسرش را [همراه‌] برد، آتشى را از دور در كنار طور مشاهده كرد، به خانواده خود گفت: «[اينجا] بمانيد، كه من آتشى از دور ديدم، شايد خبرى از آن يا شعله‌اى آتش

قَصِىّ يعنى دور. اَقْصى يعنى دورتر. قُصْوى مؤنث اقصى است. [مريم:22]. مريم به عيسى حامله شد و وى را به مكان دورى برد و از اهلش در مكانى دور گوشه گرفت. *

استعمال توّهم شده كه ميم آن از اصل كلمه است [حج:31]. يا باد او را به مكانى دور ساقط كند. مكانت: به معنى موضع و منزلت است مثل [يس:67]. مجمع در ذيل آيه گفته

آنرا البته با آنكه باشند صبح كنندگان‌ و انشاء اللّه نميگفتند پس دور زد بر آن باغ بلاى دور زننده‌اى از جانب پروردگارت با آنكه بودند آنها خفتگان‌ پس گرديد

از آسمان برایتان فرستاد، تا شما را با آن پاک کند؛ و پلیدی شیطان را از شما دور سازد؛ و دلهایتان را محکم، و گامها را با آن استوار دارد! و آن‌گاه كه شما را

خود گيرد، قطعا دستخوش زيان آشكارى شده و آنان را سخت گمراه و دچار آرزوهاى دور و دراز خواهم كرد، و وادارشان مى‌كنم تا گوشهاى دامها را شكاف دهند، و وادارشان

(و نام ننگینی) بدنبال دارند! بدانید «عاد» نسبت به پروردگارشان کفر ورزیدند! دور باد «عاد» -قوم هود- (از رحمت خدا، و خیر و سعادت)! |و [سر انجام‌] در اين دنيا

‌آيه‌ 69 كونوا بصورت‌ قردة بوزينه‌ ميمون‌ درآئيد خاسئين‌ دور افتاده‌گان‌ سگ‌ ‌را‌ ‌اگر‌ بخواهند دور كنند ميگويند اخسأ و ‌در‌ حديث‌ ‌است‌ ‌که‌ آمرين‌ بمعروف‌

ناب پيرامونشان به گردش درمى‌آيند؛ (حور و غلمان) با جام شراب طهور بر آنان دور می‌زنند. جامی از نوشیدنی زلال و پاک گرداگردشان می گردانند، و جامى از چشمه

که از انسان پوشیده باشد، هم به پشت سر گفته مى شود و هم به پیش رو، آنجا که دور باشد و پنهان، و به این ترتیب کلمه «وَراء» مفهوم جامعى دارد که به دو مصداق

آیات شامل این کلمه دور (۵۵ بار) گردش. در اقرب الموارد مى‏گويد: دور به معنى حركت و برگشتن شى‏ء به جاى اوّلى است [احزاب:19 ]يعنى سوى تو مى‏نگرند ديدگانشان

دونهم امرأتین تذودان) «ذود» (مصدر «تذودان») به معناى دور کردن است; یعنى، آن دو زن گوسفندانشان را دور مى کردند و نمى گذاشتند که به آب نزدیک شوند. گفتنى است،

انسان مى آید، آن چنان که حسابش از دست مى رود، و روزى آن چنان از دسترس انسان دور مى شود که در انتظار ذره اى از آن، آه مى کشد، به علاوه اصولاً همه نعمت هاى

توضيح آن بروشنى الميزان نيست. طبرسى در مجمع درباره آيه اوّلى گويد: يعنى يوسف دور است از اين اتّهام زيرا كه از خدا مى‏ترسيد و اين قول بيشتر مفسّرين است كه گفته‏اند:

در اين دنيا به ما نيكى و در آخرت [نيز] نيكى عطا كن، و ما را از عذاب آتش [دور] نگه دار.» و بعضی دیگر گویند: خدایا ما را از نعمتهای دنیا و آخرت هر دو بهره‌مند

ببین ما آن را نخست می‌سوزانیم؛ سپس ذرّات آن را به دریا می‌پاشیم! |گفت: پس دور شو كه تو تا زنده هستى بايد [چنان مريض شوى كه‌] هر كس به تو نزديك شود] بگويى

(نامه‌هائی که) فرا و بالا (از کلام بشر) و دارای مکانت و منزلت والایند (و دور از هرگونه تحریف و آمیزش) و پاک (از هر نوع شائبه‌ی خرافات و عقائد باطل و فاسد،

جاودانه در آن خواهند ماند -همان برای آنها کافی است!- و خدا آنها را از رحمت خود دور ساخته؛ و عذاب همیشگی برای آنهاست! خدا به مردان و زنان منافق و به كافران، آتش

تکذیب کرد و رخ برتافت. و زودا (که) پرهیزگارترین (مکلفان) از آن به شایستگی دور داشته خواهد شد. کسی که مال خود را می‌دهد، در حالی که خود را پاک می‌کند. و

که از انسان پوشیده باشد، هم به پشت سر گفته مى شود و هم به پیش رو، آنجا که دور باشد و پنهان، و به این ترتیب کلمه «وَراء» مفهوم جامعى دارد که به دو مصداق

است. بگو: «من نمی‌دانم آن چه وعده داده می‌شوید، نزدیک است یا خدا برایش مدتی دور قرار می‌دهد.» بگو ندانم آیا نزدیک است آنچه وعده داده شوید یا برنهد برایش پروردگارم

كرد [نه،] بلكه تنها او را مى‌خوانيد، و اگر او بخواهد رنج و بلا را از شما دور مى‌گرداند، و آنچه را شريك [او] مى‌گردانيد فراموش مى‌كنيد. -بلکه در آن هنگام

ها و زمین است، هرگز جز او معبودی را نمی پرستیم که اگر بپرستیم سخنی گزاف و دور از حق گفته ایم: [که با خدا معبودی دیگر وجود دارد.] بر دلهايشان نيرو بخشيديم،

و حرکت هستند (چرا که کوهها بخشی از کره‌ی زمین بوده و کره‌ی زمین به دور خود و به دور خورشید می‌گردد). این ساختار خدائی است که همه چیز را محکم و استوار (و

آیاتش تحریف شده و پاره ای از مطالبش آمیخته با خرافات و قسمتی از نوشته هایش دور از فطرت و غیر قابل اجراست] در تردیدی آمیخته با بدگمانی اند. به موسى كتاب داديم

[خدا] هستند و هر كجا يافته شوند دستگير و به سختى كشته مى‌شوند از رحمت خدا دور گرديده و هر كجا يافته شوند گرفته و سخت كشته خواهند شد. این مردم (پلید بدکار)

کرده‌ای، و آن همان کامیابی بزرگ است.» و دورسازشان از بدیها و آن را که از بدیها دور ساختی آن روز همانا رحمتش آوردی و این است آن رستگاری بزرگ‌ And shield them

آیات شامل این کلمه دور (۵۵ بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) وَ الْآخِرَة لَهْو خَيْر لِلّذِين لَعِب يَتّقُون أَ إِلاّ فَلا الدّنْيَا تَعْقِلُون الْحَيَاة قَد مَا در

آیات شامل این کلمه دور (۵۵ بار) ال وَ خِلاَل کَان فَجَاسُوا وَعْدا شَدِيد مَفْعُولا بَأْس ثُم رَدَدْنَا أُولِي لَنَا لَکُم الْکَرّة عِبَادا عَلَيْکُم بَعَثْنَا

را نويد آمد، با ما در باره قوم لوط به مجادله برخاست. و چون ترس از ابراهیم دور شد، و بشارت به او رسید، درباره قوم لوط [به قصد شفاعت‌] با ما به چون و چرا

كه ره يابند. و هنگامی که بندگانم از تو درباره‌ی من بپرسند (که من نزدیکم یا دور. بگو:) من نزدیکم و دعای دعاکننده را هنگامی که مرا بخواند، پاسخ می‌گویم (و

به پدرش گفت: «پدر جان، چرا چيزى را كه نمى‌شنود و نمى‌بيند و از تو چيزى را دور نمى‌كند مى‌پرستى؟ هنگامی که با پدر خود (یعنی عموی خویش آزر) گفت: ای پدر، چرا

آیات شامل این کلمه دور (۵۵ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) فِي وَ جَاثِمِين فَأَصْبَحُوا الرّجْفَة فَأَخَذَتْهُم مِن اللّه شُعَيْبا الّذِين فَتَوَلّى حَتّى عَادا عَنْهُم

نهفته‌ در كتابى پوشيده و نگاه‌داشته- لوح محفوظ- در کتابی پنهان (از دیدگان و دور از دسترس شیطان، که لوح محفوظ است) قرار دارد. در کتابی (از دستبرد) نگهبانی

اصعاد دور شدن در زمين است خواه رو به بالا باشد يا رو به پايين. اصل آن از صعود است به معنى رفتن در اماكن مرتفعه مثل خروج از بصره بنجد و حجاز سپس دور شدن به

کلمه «رِیع» در اصل به معناى مکان مرتفع است. ريع‌ (۱ بار) مكان مرتفع كه از دور ديده مى‏شود (راغب) [شعراء:128]. در اقرب گويد: ريع به معنى صومعه، برج كبوتردو

بال] پوشیده شده اند [و هرگز دست کسی به آنان نرسیده است.] همانند تخم مرغهايى دور از دسترس. گویی ایشان بیضه‌های شتر مرغ نهفته‌اند كه گويى تخمهاى شترمرغ‌اند

Javascript to function. آنها از او روی برتافته و به او پشت کردند (و بسرعت دور شدند.) |پس از او روى گرداندند و برگشتند پس پشت‌كنان از او روى برتافتند! قوم

به خشم آمدند در مى‌گذرند و كسانى كه از گناهان بزرگ و زشتكاريها خود را به دور مى‌دارند و چون به خشم درمى‌آيند درمى‌گذرند. و آنان که از گناهان بزرگ و زشتکاری

آنها را بشارت است. پس بندگان مرا بشارت بده و[لى‌] آنان كه خود را از طاغوت به دور مى‌دارند تا مبادا او را بپرستند و به سوى خدا بازگشته‌اند آنان را مژده باد،

خلق هو بدل ان شىء رعب نا ثقل حبب نحن ل ارض عدو حرم ب قلب يوم وجه ورى اثم دور مثل فى الله اله سطر قذف خرج ا صيص ظهر

آیات شامل این کلمه دور (۵۵ بار) وَ السّلاَم اللّه لَهُم مَن إِلَى الْآخِرَة الْقَرَار مِن لِقَوْم فِيهَا جَزَاء إِن الْآيَات بِمَا الْبَوَار قَوْمَهُم

اصعاد دور شدن در زمين است خواه رو به بالا باشد يا رو به پايين. اصل آن از صعود است به معنى رفتن در اماكن مرتفعه مثل خروج از بصره بنجد و حجاز سپس دور شدن به

است.» «آیا چون مُردیم و خاک شدیم (از نو زنده می‌شویم)؟ این بازگشتی بعید (و دور از عقل و منطق) است!» (ما) همانا دانسته‌ایم آنچه را که زمین از (کیفیت) اجسادشان

فرمان پروردگارت آمد، خدايانى كه به جاى خدا مى‌خواندند هيچ مشكلى را از آنها دور نكردند و جز بر هلاكشان نيفزودند و ما به آنان ستم نكرديم، ولى آنان به خودشان

توهّمات بكلّى از ساحت مقدّس ما دور است تعالى اللّه عمّا يقول الظالمون علوّا كبيرا و خداوند حقّ را مانند سنگ سختى كه از جاى دور پرتاب كنند وارد بر باطل ميفرمايد

عظم امن تبع ب عذب خسء حمم فى زجر وعد ذلک هو هل مول الذين وحد صدق جىء ا لا دور سبب بنو اوى حين حسر جعل او

بطرى‏ها معنى شده معنى آيه چنين است: پسران جاويدان با كاسه‏ها و بطريهاى مخصوص به دور آنها مى‏گردند. و چون اكواب و اباريق هر دو نكره آمده‏اند معلوم است نمى‏توان

غَليظٌ» يعنى عذاب سخت و شديد. [آل عمران:159]. اگر خشن و سنگدل مى‏بودى حتماً از دور تو پراكنده مى‏شدند. [فتح:29]. محكم شد و بر ساقه‏هاى خود ايستاد. [توبه:123]

ارض ان عدو علم ليل کم نشء حلل امن ثقل مول خمص على نهر کلل عرر نسو سبح الا دور شىء ب قدر غير الذين نصب کتب رجل

و فرجام کار خود را خواهند دانست. در نتیجه به آن کافر شدند، پس در آینده‌ای دور خواهند دانست! پس کفر ورزیدند بدان پس زود است بدانند But they rejected it,

می‌رود کمترین بی‌نظمی از خود نشان می‌دهد، و نه ماه در حرکت خود به دور زمین و به دور خودش، و در همه حال ج4، ص210 سر بر فرمان او دارند، «مسخر قوانین آفرینش»

مى‌گويد كلمه‌اى را كه دشمن به دشمن مى‌گويد، و آن حجرا محجورا باشد، يعنى دور شو از من دور شدنى كه محروم و متروك از هم باشيم. خلاصه معنى آنكه: حق تعالى به قدرت

خروج ورفتن است و بعبارت ديگر اگر گوييم: «نَفَرَمَنْهُ وَعَنْهُ» يعنى از آن دور شد و اگر گوييم «نَفَرَ اِلَيْهِ» يعنى به سوى آن رفت. در قاموس گويد: «اَلنَّفْرُ:

اعلام و ندا كن مى‏آيند به سوى تو پياده و بر مركبان سبك و لاغر كه از راههاى دور آيند. اين كلمه فقط يك بار در قرآن آمده و به اسب اختصاص ندارد بلكه به اسب و

به كار مى‏رود جمع آن فجاج است. [حج:27]. پياده و بر هر مركب لاغر از هر راه دور مى‏آيند. [انبیاء:31]. [نوح:20]. در آيه اول ضمير «فيها» ظاهراً راجع است به

صدق بطن شرب سال هم اذ عرض ک حمد فصل انتم لو وقى نفس لن کبر قدس جعل ا رسل دور

عقب ان طوفان حمد وقى بطن اخذ صدق طوف شدد جىء الا طعم ثمر قدس هم اذ عرض کبر دور رجس ذلک جعل قوم لن

بين سال قمل وله شرب فصل حمد وقى قمص جرد وثق طوفان ثمر ان قدس عقب کبر فسد دور اخذ نخل بطن الا جىء صدق طوف شدد هم قوم رجس ذلک اذ امر جرم ثم طعم

فرياد برآرد مرگ را فریاد خواهد داشت و هلاک خود را خواهد طلبید. پس در آینده‌ای دور هلاک و تباهی (خویش) را (همی) خواهد. پس زود است بخواند مرگ را He will call

پسرانى جاودانى مى‌گردند. چون آنها را ببينى، گويى كه مرواريدهايى پراكنده‌اند. و دور آن بهشتیان پسرانی زیبا که تا ابد نوجوانند و خوش سیما به خدمت می‌گردند که در

شاهد بازتاب کفر و شرک خویش در فرجامى نه چندان دور (فسوف یعلمون) ۶ - قیامت، آینده اى محتوم و نه چندان دور (فسوف یعلمون) ۷ - دلجویى خداوند از پیامبراکرم(ص)،

کشید) وقتی که پشت بکنید و بروید (و برای مراسم عید بیرون شهر روید و از آنها دور شوید). «و سوگند به خدا، پس از آنکه در حال پشت نمودن برفتید، همانا بی‌گمان

آگاهیم. بدی را به نیکوترین (شیوه) دفع کن. ما به آنچه وصف می‌کنند داناتریم. دور کن بدانچه آن بهتر است بدی را ما داناتریم بدانچه می‌ستایند Repel evil by what

مفاعله در آيه ظاهراً براى مبالغه است. و چون به نفسه متعدى شود به معنى كنار و دور كردن آيد مثل [مؤمنون:96] سيئة مفعول «اِدْفَعْ» است يعنى بدى را با طريق نيكو

و فاعل بَطِرَت، قزيه است يعنى «بَطِرَت فى معيشتها». هم من عيش قرى رئى ها دور انس تلک سکن لا صدد هلک علم عن کم ف خرج الله ک سبل الذين کثر لم کون اله وله

و (منافقان، روز) نزد تو به زبان اظهار فرمانبرداری کنند و چون از حضور تو دور شوند شبانه گروهی خلاف گفته تو را در دل گیرند، و خدا اندیشه شبانه آنها را خواهد

بیاورد و ما را مهلت ندهد). هان! روزی عذاب به سراغ آنان می‌آید و دیگر از ایشان دور نمی‌گردد (و دست از سرشان برنمی‌دارد) وچیزی را که در (دنیا) مسخره می‌کردند،

تحقیرآمیز به گناهکاران گفته می‌شود:) ای بزهکاران! امروز (از مؤمنان) جدا و به دور شوید. و ای گناهکاران! امروز (از بی‌گناهان) جدا و نمایان شوید. و جدا شوید امروز

در آسمان بر خدا پنهان نمی‌ماند (کوچک باشد یا بزرگ، پدیدار باشد یا پنهان، دور باشد یا نزدیک). همواره هیچ چیزی (نه) در زمین و نه در آسمان بر خدا پنهان نیست

انتظار (مرگ پیامبر را) کشیدید، و (در همه چیز) شکّ و تردید داشتید، و آرزوهای دور و دراز شما را فریب داد تا فرمان خدا فرا رسید، و شیطان فریبکار شما را در برابر

به كار مى‏رود جمع آن فجاج است. [حج:27]. پياده و بر هر مركب لاغر از هر راه دور مى‏آيند. [انبیاء:31]. [نوح:20]. در آيه اول ضمير «فيها» ظاهراً راجع است به

در اين آيه گفته‏اند. و نيز با اين كلمه به مطلب گذشته در كلام، كه چندان هم دور نيست اشاره مى‏شود مثل [بقره:68]. وَ اللّه فِي مِن إِن مَا لا عَلَى بَعْد مَن

کفر سمو علم نن شهد لعب اول هن نفس ارض لهو دنو هى مثل شىء ا قدر عرض لعن رضو دور وقى سبل جنن ظلم کلل لو ى حبب شدد خسر قد تبع علو نصر بين غفر ذا بقى حرث بعض

كارها پيوسته باشد متعاقب آن خداوند دلش را مهر مى‏زند و از رحمت خداوندى به دور مى‏شود (نعوذ باللّه منه). عَلَى مِن وَ کَذٰلِک قَبْل قُلُوب قُلُوبِهِم بِذُنُوبِهِم

عذب اذ فعل کم کود مرر ه ل نا على طوع موت نفق اجر ربع لو اتى قعد عقب خرج صلو دور صدق قوم

اله انن ب الله نظر على شدد لا فى قول ما ها ک کم ان کفر عقب قبل علم ارض کذب دور قلب وقى الى هدى مثل ظلم رسل اتى هو ثم فسد اذ ربب لم نا امر ذلک غفر موسى سير

امن و امان بسر می‌برند (و غم و اندوه و دلهره و نگرانی همگانی، از آنان به دور است). کسانی که با نیکی بیایند، در نتیجه پاداشی بهتر از آن برایشان است و حال

كه گرد او بودند گفت: براستى اين جادوگرى داناست (فرعون) به اشراف و بزرگان دور و بر خود گفت: این (مرد) جادوگر بس آگاه (و ماهری) است. (فرعون) به سران چشمگیر

(از تمرّد و سرکشی در برابر فرمان سلیمان و اذیّت و آزار رسانیدن به مردمان، دور) نگاه می‌داشتیم. و برخی از شیاطین کسانی (بودند که) برایش غواصی می‌کردند و

مى‌ترسم كه گرگ او را بخورد و شما از او غافل باشيد. گفت: اگر او را از پیش من دور کنید و ببرید، ناراحت و غمگین می‌گردم. می‌ترسم که شما از او غافل شوید و گرگ

از «نُصُبٍ» در اين آيه را نيز بت‌ها دانسته‌اند كه اين معنا از كلام خدا به دور است. «3» در سوره قلم آيه 44 مى‌خوانيم: «فَذَرْنِي وَ مَنْ يُكَذِّبُ بِهذَا

بود سپس این آیه با تمام آیات این سوره نازل گردید. اگر چه این حدیث، غریب و دور از واقع به نظر مى آید. Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۲۱

منظور از عروج «ملائكه» و «روح»، در روز قيامت به سوى خدا كافران، عذاب قيامت را دور مى بينند و خداوند، نزديك مى بيند بيان سختى روز قيامت بر گنهكاران ويژگى آتش

نيايد در آن مگر بدبخت‌ترين مردم‌ آنكه تكذيب نمود و روى گردانيد و زود باشد كه دور گردانيده شود از آن پرهيزكارترين مردم‌ آنكه ميدهد مال خود را و پاك ميكند خويش

برگزيديم و قطعاً آنان را دانسته بر مردم جهان ترجيح داديم. و آنها را در آن دور بر عالمیان به علم و دانش (کتاب آسمانی تورات) برگزیدیم. و آنان را از روی آگاهی

شونده بترسان، روز قيامت از نظر واقع نزديك و نزديك شونده است، گر چه ما آنرا دور مى‏دانيم [معارج:6]، [انبیاء:1]. نذر من ليس ل اول ازف ها الله دون اله هذا يوم

است. ركب جمع راكب است در اقرب شتر سواران گفته [انفال:42]. و آنها در كناره دور وادى بودند و سواران پائين‏تر از شما بودند مراد از ركب كاروان ابوسفيان لعين

مى‏شود: در حالى كه خفته بودند گردنده‏اى و بلائى از جانب پروردگارت به‏آن باغ دور زد و مانند زمين سوخته و بى علف گرديد. ف ان صبح ک هم لا طلق کون ل قسم غدو ندو

مى‏شود: در حالى كه خفته بودند گردنده‏اى و بلائى از جانب پروردگارت به‏آن باغ دور زد و مانند زمين سوخته و بى علف گرديد. مُصْبِحِين أَقْسَمُوا وَ لا إِذ فَطَاف

صبح امن عن صحب سقى ندى على ندم ولى الذى امر ن متع ورى فى نذر ندو نا حضر لدن دور ان فعل ما خوف اننى شىء ثلث يا

و همانا (زندگی) آخرین برای تو از (زندگی) نخستین بهتر است. و در آینده‌ای دور، پروردگارت همواره تو را (رحمت بی‌زحمت رسالتی) اعطا خواهد کرد، پس خوشنود گردی

از «مکّه» واقع شده. هنا (۱۳ بار) هنالک‌ (۹ بار) هُنالِكَ اشاره است به مكان دور. چنانكه هنا به مكان نزديك و هُناك به مكان متوسط در باره هُنا و هُناكَ در اول

واقع راه تجاوز است مثل [شورى:41]، [نساء:90]. ابن السبيل كسى است كه از وطنش دور مانده و جز (راه) معرّفى ندارد و در «بنن» گذشت. سبل به ضمّ (س،ب) جمع سبيل است

عدو سحب قبض اذ لئک کون ن انا سوء کلب وقى قلد افک شمل رجع ثور غلل الک الو دور جسم بل همم حضر موت وصد روح وى لعن بلغ فرح نحن الذى لکن نن سمع يوم طلع ضعف

واقع راه تجاوز است مثل [شورى:41]، [نساء:90]. ابن السبيل كسى است كه از وطنش دور مانده و جز (راه) معرّفى ندارد و در «بنن» گذشت. سبل به ضمّ (س،ب) جمع سبيل است

معبودها (ی عاجز خود) هستند (و از آنها مواظبت می‌نمایند و از بلاها و گزندها به دور می‌دارند). (ولی آن بتان) نمی‌توانند آنان را یاری کنند، حال آنکه اینان (چون)

به چه عذابی گرفتار می‌آئید). برای هر خبری مهم قرارگاهی است و در آینده‌ای دور خواهید دانست. برای هر خبری است قرارگاهی و بزودی می‌دانید For every happening

وادى مقدس «طُوى‌» هستى. منم پروردگار تو، نعلین (همه علایق غیر مرا) از خود به دور کن که اکنون در وادی مقدس طوی (و مقام قرب ما) قدم نهاده‌ای. به یقین این منم

(با زنجیر) بسته است.» دستهایشان بسته باد! و بخاطر این سخن، از رحمت (الهی) دور شوند! بلکه هر دو دست (قدرت) او، گشاده است؛ هرگونه بخواهد، می‌بخشد! ولی این

آید و انسان را از خطر هر انحرافى دور بداند. ۴ - افراط در گناه و طغیان گرى، در کنار بهره بردن از نعمت ها و کرم الهى، دور از انتظار و امرى ناشایسته است. (کلاّ

كسانى كه (مثل حضرت عيسى‌) از طرف خداوند به آنان وعده نيكو داده شده، از دوزخ دور هستند. «1». رسول خدا صلى الله عليه و آله در پاسخ به سؤال بالا فرمودند: رسم

با برنامه‌ی واحد، باید از خدای واحد بترسد و خویشتن را از عذاب و عقاب او به دور دارد). و این‌ها [:جمع مکلّفان] به‌راستی (همگان) امت شمایند، امتی یگانه (درجهت

مفاعله در آيه ظاهراً براى مبالغه است. و چون به نفسه متعدى شود به معنى كنار و دور كردن آيد مثل [مؤمنون:96] سيئة مفعول «اِدْفَعْ» است يعنى بدى را با طريق نيكو

عن کسب عمل خشع لظى الذين دعو بور ذرع بشر ذات سقى کبر نزل بل حمى التى ظلم دور جىء ذمم وصى نا ضلل سوء ام قرر سلسل دين کلل درى دحر حسب نذر قبس مرء فتن لهب

جمع سوء حين ائى اوى عن على وجد ا سجد تجر بحر جند رزق شرب عبد يعقوب قوم فرض دور حزن هما شحح شطن نصب اهل حتى الذين التى حرم عدو کثر قرى نحن زلف قرب نصت صحب

«اَكْلَفَهُ غَيْرَهُ» يعنى ديگرى را به آن كار تشويق كرد. اين از معناى اولى چندان دور نيست زيرا تشويق براى تن در دادن به كار شاق است. در نهايه گويد: «اَلْكَلَفُ:

كنيم و از مدلول لفظ خارج نشويم آن وقت معنى چنين مى‏شود: از اضطراب و ترديد به دور باش يعنى در پيشرفت دين ترديد به خود را ه مده و يقين كن كه تو بر حقى و موفّق

كارها پيوسته باشد متعاقب آن خداوند دلش را مهر مى‏زند و از رحمت خداوندى به دور مى‏شود (نعوذ باللّه منه). هم على قلب الله اله وله ک ب ذلک الذين ف کفر لا مع

استوار كار است. و اگر بعد از آمدن دلائل واضح (و حجّتهای باهر، از راه خدا دور گشتید و طریق شیطان پیش گرفتید و از جاده‌ی حق) منحرف و دچار لغزش شدید (و به

معناى سخن ظالمانه و دور از حق است. و مراد از «سَفِيهُنا» يا گروه بى‌خردان و يا شخص ابليس است كه از جن بود و به خداوند اعتراض كرد و از حق دور شد. 1- اولين گام

نیازی برای اداره‌ی جهان به فرزند و شریک و کمک این و آن ندارد، و) لذا او پاک و دور از آن چیزهائی است که ایشان شریک (خداوند جهان) می‌گردانند. دانای نهان و آشکار

نميشنوند همانا آنانكه پيشى گرفته است براى آنان از ما صفت خوبى آنگروهند از آن دور كرده شدگان‌ نميشنوند صداى اشتعال آنرا و ايشان باشند در آنچه خواهان باشد نفسهاشان

نميشنوند همانا آنانكه پيشى گرفته است براى آنان از ما صفت خوبى آنگروهند از آن دور كرده شدگان‌ نميشنوند صداى اشتعال آنرا و ايشان باشند در آنچه خواهان باشد نفسهاشان

شما چون مرديد و شديد خاك و استخوانها همانا شمائيد بيرون آورده شدگان‌ دور است دور مر آنچه وعده داده ميشويد نيست آن مگر زندگانى مادر دنيا ميميريم و زنده

ابدا بحال آنها فائده ندارد اين كفر كه اين اثر را دارد آن گمراهى دور از حقّ و خطاء دور از صواب است و خسارتى است كه فوق آن تصوّر نشود و جاى هيچ شكّ و ترديد

پرودگارا! ما ایمان آورده‌ایم، پس گناهان ما را ببخش و ما را از عذاب آتش (دوزخ) به دور دار. کسانی که می‌گویند: «پروردگارمان! ما بی‌گمان ایمان آوردیم، پس گناهانمان

خنك شدن آتش بر ابراهيم و اژدها شدن عصاى موسى و آمدن تخت ملكه سباء از مسافت دور و... خبر مى‏دهد چرا آيه را به ظاهر آن حمل نكنيم و از قدرت خدا چه بعدى دارد؟

آگاه نشدند، پس اندکی از دانش و اسرار رسول را گرفتم و [بر اثر هواپرستی] آن را دور انداختم [و به گوساله سازی پرداختم]؛ و این گونه نفس من [آن کار بسیار خطرناک

از حدقه خارج شود، لذا به اين حالت چشم نيز شخوص مى‌گويند. گرچه قيامت در نظر دور مى‌نمايد، ولى در حقيقت نزديك است. «اقْتَرَبَ الْوَعْدُ» اين نزديك بودن، در

بهراسد، زودا به‌راستی پند گیرد. و شقی‌ترین (مکلفان) خود را از آن با کوشش، دور کند. کسی که آتشی بزرگ را شعله زند. سپس در آن نه بمیرد و نه زندگی کند. به‌راستی

احزاب يا جثم لم ارم طغى ايکه تلک لوم مدن بوء أما وقى ذات اول جحد عمى غلظ دور طغو ذو کبر جىء فسق قرع عزز عاد عمد التى ظلم عقب خلف وتد شعرى غير هل نا على

تورات ميان اين دو برادر اختلاف و منافرت نقل مى‏كند كه از ساحت مردان الهى به دور است ما را پيروى از قرآن در اين باره كافى است. وَ يَعْقُوب إِبْرَاهِيم إِسْمَاعِيل

بعيد نيست كه به معنى دفع كننده باشد كه مردم را به واسطه سخن چينى از هم طرد و دور مى‏كند در اين صورت «مَشّاءِ بِنَميمٍ» توضيح آن است. يعنى اطاعت نكن از هر قسم

17 - صفحه 354 روز ‌براي‌ حركت‌ زمين‌ دور ‌خود‌ بحركت‌ وضعي‌ و تشكيل‌ سال‌ و ماه‌ ‌براي‌ حركت‌ انتقالي‌ ‌او‌ ‌است‌ دور كره شمس‌ و تمام‌ ‌اينکه‌ كواكب‌ ‌در‌

بخصوصى است. از طرف ديگر نور ماه چندان امتداد مهم ندارد و يقيناً به اجرام دور و كهكشان‏هاى بى شمار نمى‏رسد چنانكه ما با چشم عادى ماه مريخ و ماههاى مشترى

نمی‌گیرد و) جاودانه تا به ابد می‌مانند. در آنجاها همسران پاکیزه‌ای (و به دور از آلودگیها و عیبها) دارند. و آنان را (زندگی پرناز و نعمتی می‌دهیم و) به سایه‌ی

تفسير دوّم‌ اينكه‌ اينها مثل‌ حركت‌ وضعي‌ زمين‌ دور ‌خود‌ مي‌ چرخند و مثال‌ زدند مثل‌ حركت‌ مغزل‌ دور فلكه‌ ‌در‌ دست‌ غزّال‌. تفسير سوّم‌ ‌که‌ شايد بنظر

و هوشیار می شوند. يا آن كه درمانده را چون بخواندش پاسخ مى‌دهد و رنج از او دور مى‌كند و شما را در زمين جانشين پيشينيان مى‌سازد. آيا با وجود اللّه خداى ديگرى

گردنگاهى كه در پيش دارى گذشتن از آن بسيار دشوار است. 3- توشه بسيار بردار كه سفر دور و دراز است. 4- عمل را خالص كن كه قبول كننده عمل، بسيار دانا و بيناست‌ «1»

به او رسیده - نعمتی به او بچشانیم، بی‌چون همی خواهد گفت: «گرفتاری‌ها از من دور شد!» بی‌گمان او بسی شادمان و فخرکننده است. مگر کسانی که شکیبایی ورزیده و کارهای

‌را‌ اظهار كرد و مورد قبول‌ واقع‌ شد شبانه‌ دور خانه‌ حضرت‌ ‌را‌ احاطه‌ كردند ‌که‌ ‌پس‌ ‌از‌ سفيده‌ صبح‌ دور بستر ‌او‌ بريزند و حضرت‌ ‌را‌ قطعه‌ قطعه‌ كنند

كارها پيوسته باشد متعاقب آن خداوند دلش را مهر مى‏زند و از رحمت خداوندى به دور مى‏شود (نعوذ باللّه منه). اللّه وَ عَلَى الّذِين قُلُوبِهِم أُولٰئِک لا بَل

كارها پيوسته باشد متعاقب آن خداوند دلش را مهر مى‏زند و از رحمت خداوندى به دور مى‏شود (نعوذ باللّه منه). اللّه کَذٰلِک عَلَى الّذِين وَ قُلُوب إِن عِنْد

است. ناگفته نماند عصف مأكول را سرگين معنى كردن درست نيست و از ساحت قرآن به دور است. اگر مراد از عصف مأكول پوستى كه مغزش خورده شده باشد، مقصود از آيه آن است

لغت آن است كه: مرا از همه چيز جز از شكرت بازدار مرا بازدار از آنچه از تو دور مى‏كند. راغب گويد: حقيقتش آن است كه مرا به شكر حريص كن بطوريكه نفس خويش را

همراه کسانی است که تقوا پیشه کنند و (با دوری از نواهی، خود را از خشم خدا به دور دارند، و با تمام نیرو و قدرت) با کسانی است که نیکوکار باشند و (با انجام اوامر

شکیبایی نمی‌کردیم – گمراه کند.» و هنگامی که عذاب را می‌بینند در آینده‌ای دور [:رستاخیز] خواهند دانست چه کسی گمراه‌تر است. نزدیک بود که گمراه کند ما را

توهّمات بكلّى از ساحت مقدّس ما دور است تعالى اللّه عمّا يقول الظالمون علوّا كبيرا و خداوند حقّ را مانند سنگ سختى كه از جاى دور پرتاب كنند وارد بر باطل ميفرمايد

داده‌ایم انکار (و انگار) آورند و تا (از دنیا) برخوردار شوند. پس در آینده‌ای دور خواهند دانست. تا کفر ورزند بدانچه دادیمشان و تا کامیاب شوند پس زود است بدانند

داده‌ایم کفر یا کفران کنند: «اکنون(از نعمت‌هایم) برخوردار شوید، پس در آینده‌ای دور خواهید دانست.» تا ناسپاسی کنند بدانچه آوردیمشان پس کامیاب شوید که زود است

انسان را کامل و به دور از هرگونه کاستى و فزونى قرار داده است. (فسوّى) «تسویه» و «تعدیل» به یک معنا است(مصباح اللغة) و اعتدال هر چیزى، به دور ماندن آن از افراط

فراگيرنده است- به دانش و قدرت بر آنها احاطه دارد-. خداوند، از پشت سر، ایشان را دَور زده‌است و احاطه کرده است (و راه فراری برای ایشان باقی نگذاشته است و کاملاً

ایشان را به سوی خالق متعال رهنمود می‌کند و آنان را از تکفیر و تکذیب حق به دور می‌سازد). و آیا به زمین ننگریسته‌اند (که) چه اندازه در آن از هر گونه جفت‌های

دوردستی به نام «وِگا» است با سرعت کیلومتر در ثانیه. البتّه خورشید حرکت وضعی به دور خود نیز دارد (نگا: تفسیر نمونه و تفسیر المنتخب، ذیل آیه، کتاب نجوم به زبان

the old twig. ترتیل: ترجمه: «مَنَازِلَ»: ماه در فاصله گردش به دور زمین، و گردش زمین به دور خورشید، از کنار مجموعه‌هائی از ستارگان می‌گذرد که منزلگاههای

سخت‌ گويد همنشين او پروردگارا طاغى و سركش نساختم او را ولى بود در گمراهى دور از حق و حقيقتى‌ گفت مخاصمه ننمائيد نزد من و بتحقيق پيش فرستادم بسوى شما وعيد

منظور از عروج «ملائكه» و «روح»، در روز قيامت به سوى خدا كافران، عذاب قيامت را دور مى بينند و خداوند، نزديك مى بيند بيان سختى روز قيامت بر گنهكاران ويژگى آتش

شما چون مرديد و شديد خاك و استخوانها همانا شمائيد بيرون آورده شدگان‌ دور است دور مر آنچه وعده داده ميشويد نيست آن مگر زندگانى مادر دنيا ميميريم و زنده

دائمى براى همه ميسّر نيست دانشجويان، سربازان، مأمورانی كه ازخانواده خويش دور افتاده‏اند، اشخاص بى‏بضاعت و امثال آنها كه به زن دائمى دسترسى ندارند، زنان

حقيقت شنواى داناست. همان زمانی که سپاه شما در وادی نزدیک و دشمن به مکانی دور (از شهر مدینه) بود و آن کاروان (تجاری ابو سفیان) فرو دست شما قرار داشتند،

نيز آمده است در مصباح گويد: «ما اَقَمْتُ لَهُ وَزْنا» كنايه است از اهمال و دور انداختن. عرب گويد: «لَيْسَ لِفُلانٍ وَزْنٌ» يعنى قدر ومنزلتى ندارد طبرسى نيز

«اَكْلَفَهُ غَيْرَهُ» يعنى ديگرى را به آن كار تشويق كرد. اين از معناى اولى چندان دور نيست زيرا تشويق براى تن در دادن به كار شاق است. در نهايه گويد: «اَلْكَلَفُ:

مراد از تركيب «بَيْنَ يَدَيْهِ» آنست كه در پيش باشد خواه نزديك باشد و خواه دور و گذشته. [يس:45 ] احتمال دارد كه مراد از «ما» در دو مورد عمل بد باشد يعنى

داد. و هرکس از آنان بگوید: «بی‌گمان من خدایی غیر از او هستم‌» پس آن گمراه دور را در دوزخ، کیفر می‌کنیم. (آری،) سزای ستمکاران را این گونه می‌دهیم. و آنکه

پیروزی و نعمت و قدرت) عطاء خواهد کرد، و تو خوشنود خواهی شد. و در آینده‌ای دور، پروردگارت همواره تو را (رحمت بی‌زحمت رسالتی) اعطا خواهد کرد، پس خوشنود گردی

بر دل او تا باشد از گروندگان‌ و گفت بخواهر او كه برو از پى او پس ديدش از دور و آنها درك نميكردند و حرام كرديم بر او شير دهنده‌ها را از پيش پس گفت خواهرش

که از غیب آگاه است و به اندازه سنگینی ذرّه‌ای در آسمانها و زمین از علم او دور نخواهد ماند، و نه کوچکتر از آن و نه بزرگتر، مگر اینکه در کتابی آشکار ثبت است

امکان و توانتان عمل کنید، من (نیز) همانا (همان طور) عمل می‌کنم. در آینده‌ای دور خواهید دانست که عذاب رسواکننده چه کسی را در می‌رسد، و چه کسی (هم) او دروغگوست

(چگونه خویشتن را از هدایت کتابهای یزدان و راهنمائی خرد و فطرت و ندای وجدان به دور داشته‌اند و) به بتان و شیطان ایمان می‌آورند (و به دنبال اوهام و خرافات راه

مقدمه براى توضيح و تفسير «إهدنا الصراط المستقيم» راه به سوى خدا دو گونه است: دور و نزديك تقسيم ديگرى براى راه به سوى خدا سبيل مؤمنين نيز تقسيمات و درجاتى دارد

ساعت يكدور زمين را بپايان ميرساند و اروپائيان فعلا منكرند و ميگويند زمين دور خود ميگردد با آنكه خلاف آن محسوس است و ميگويند آن محسوس نيست و نيز سير ميكند

لِكُلِّ أَوَّابٍ حَفِيظٍ «32» و بهشت را براى تقواپيشگان نزديك آورند، بى آنكه دور باشد. (به آنان گويند:) اين است آنچه به شما وعده داده مى‌شد كه براى هر انسان

زين اهل شىء فرر اول رفع اين لکن قبل کسب سطر رسل لعب فدى شدد اتى لهو مع قذف دور فرط کذب اذا کفر اوى وعد کتب سعى

رود کفر اننى دبب طوع هو اذا عرب طمع بصر ذکر فرى سحب وقع کلل نصر ظهر حفظ اخر دور ضلل لقى حيق سخر کتب کلم نفر نکد نزل

لا ل ه اخذ الذين انن ها ف تجر الا عن ان الله ذکر خير اله غرر کلا علم کثر دور امن وله دين وقى حدث سوف اخر فلح لو بين مول وذر فى قلب هما کفر فضض حتى شرى

واقع شده گويا مراد آن است كه مردان و زنان پاك به حكم ايمان از اين نسبتها به دور اند و براى آن‏ها مغفرت و روزى خوش آيند هست. بقيّه سخن در «طيّب» است . و اينكه

پيچيد. گفتند: چرا جنگ نمى‏كنيم حال‏آن كه از ديارمان رانده و از فرزندانمان دور افتاده‏ايم... پيامبرشان گفت: خداوند طالوت را براى شما فرمانده معين كرده، گفتند:

است. «بِالْحَقِّ» (قرآن، سراسر حقّ و از هر گونه خيال‌پردازى و سخن نادرست به دور است). «بِالْحَقِّ» 7- دليل و فلسفه نزول قرآن، ارائه حقّ به مردم است. تَنْزِيلُ

صحراى سينا رسيد ظاهراً راه را گم كرد و از سرما تا حدّى ناراحت بودند، موسى از دور آتشى ديد «فَلَمَّا قَضى مُوسَى الْاَجَلَ وَ سارَ بِاَهْلِهِ آنَسَ مِنْ جانِبِ

صحراى سينا رسيد ظاهراً راه را گم كرد و از سرما تا حدّى ناراحت بودند، موسى از دور آتشى ديد «فَلَمَّا قَضى مُوسَى الْاَجَلَ وَ سارَ بِاَهْلِهِ آنَسَ مِنْ جانِبِ

همواره در شهر به راه انداخته‌اید تا مردمش را از آن بیرون کنید، پس در آینده‌ای دور خواهید دانست.» گفت فرعون آیا ایمان آوردید بدو پیش از آنکه اذنتان دهم همانا

می ورزند. اگر بر آنها رحمت مى‌آورديم و آزارى را كه بدان گرفتارند از آنها دور مى‌ساختيم، باز هم همچنان با سرسختى در طغيان خويش سرگشته مى‌ماندند. و اگر بر

امام بكلّى از ميان شما برداريم و دور نمائيم براى آنكه شما مردم متجاوز از حدّ و قدر خودتانيد اين از رحمت رحمانيّه ما دور است كه از هدايت و ارشاد شما صرف

حار جواباً اى ماردّ جواباً»ونيز گويد: محور را از آن محور گويند كه چرخ به دور آن مى‏چرخند تا به محل اوّلى برگردد. على هذا به گفتگو از آن محاوره گويند كه

بگو لباسهاى چادر مانند خود را با آن جمع و جور كنند و جلبات را طورى از خود دور نگاه ندارد و بدن خود را از آن بيرون نكنند كه پوشيدن آن مانند نپوشيدن باشد

همانا بدكاران در دوزخند وارد ميشوند در آن در روز جزا و نيستند آنها از آن دور شدگان‌ و چه ميدانى تو چيست روز جزا پس چه ميدانى تو چيست روز جزا روز كه اختيار

ولد آن را بازگو مى‏كند؟! ممكن است پيشينيان هر گروه كه از عهد پيامبران چندان دور نبوده‏اند، قائل به اتّخاذ ولد از باب تشريف بوده‏اند و پيشينيان آنها معتقد

نقل شده. نا گفته نماند: اين نقل بسيار بعيد و از ساحت مقدّس آن بزرگوار به دور است ماجراى زيد و زنش در سوره احزاب از آيه 36 تا 40 نقل شده است علت اين ازدواج

رساندیم. «شَیْئاً»: مفعول‌به یا مفعول مطلق است. «الطَّآئِفِینَ»: طواف کنندگان دور کعبه. «الْقَآئِمِینَ»: ایستادگان در نماز. «الرُّکَّعِ»: رکوع برندگان در نماز

از تعادل کامل برخوردار و از افراط و تفریط به دور باشد. ۱۵- پیامبران، انسان ها را به راه تام و کامل و به دور از افراط و تفریط هدایت مى کنند. (فاتّبعنى أهدک

(گناهانتان را) خواهم کرد. بی‌گمان او بخشایشگر مهربانی است. گفت: «در آینده‌ای دور از پروردگارم برای شما پوشش می‌خواهم. او، همانا (هم)او بسی پوشنده‌ی رحمتگر

مانند هزار سال از سال هایی است که شما می شمارید [برای او زمان نزدیک، زمان دور، امروز، دیروز، گذشته و آینده مفهومی ندارد؛ بنابراین فاصله زمانی شما با عذاب

ارشاد باشد، تا این که (از بیهوده‌گوئی دست بردارند و از عذاب خدا خویشتن را به دور داشته و) پرهیزگاری کنند. و چیزی از حساب آنان [:ستمکاران] بر عهده‌ی کسانی که

آیه، پى آمد آن را، عقیده اى سخیف و دور از حقیقت، بیان کرده است. از این، مى توان نتیجه گرفت که روش هاى غیرعالمانه، خطر دور شدن از حقیقت و واقعیت را در پى دارد

موسى. تتميم: چون مادر موسى صندوق را به آب انداخت، هر چند دست مى‌زد او را دور مى‌كرد، باز برمى‌گشت، تا آنكه باد آن را برداشت و برد. بى‌تاب شده خواست فرياد

آنرا البته با آنكه باشند صبح كنندگان‌ و انشاء اللّه نميگفتند پس دور زد بر آن باغ بلاى دور زننده‌اى از جانب پروردگارت با آنكه بودند آنها خفتگان‌ پس گرديد

آنرا البته با آنكه باشند صبح كنندگان‌ و انشاء اللّه نميگفتند پس دور زد بر آن باغ بلاى دور زننده‌اى از جانب پروردگارت با آنكه بودند آنها خفتگان‌ پس گرديد

آنرا البته با آنكه باشند صبح كنندگان‌ و انشاء اللّه نميگفتند پس دور زد بر آن باغ بلاى دور زننده‌اى از جانب پروردگارت با آنكه بودند آنها خفتگان‌ پس گرديد

راه خدا باز می‌دارند، و آن را به کژی می‌جویند. اینانند که در (ژرفای) گمراهی دور و درازی هستند. و ما هیچ پیامبری را جز به زبان (مفهوم برای) قومش نفرستادیم

در زیر زمین پیدا کنند، با سرعت هر چه بیشتر به سوی آن می‌شتابند» تا از شما دور شوند و بتوانند کینه و عدوات خود را آشکار سازند (لَوْ یَجِدُونَ مَلْجَأً أَوْ

باطل وتحريف دور است. «صُحُفاً مُطَهَّرَةً» 6- در قرآن، دستورات قوام بخش است. «2» «فِيها كُتُبٌ قَيِّمَةٌ» 7- قرآن هم خود كتابى معتدل و دور از اعوجاج است‌

نظر نمود از آن ترسيد خود را بآخر كشتى برد ماهى هم متوجه بجانب او گرديد و دور زد و دهانش را بروى او باز كرد و اهل كشتى گفتند در ميان ما گنه‌كارى است پس

لکن وحد ذکر برر ثم شرک قبل اخر نن حرم الذى بعض فسد قدر فحش ذلک هما صبح بعد دور قد ذا طوع ملک امر غيب حين حمل مرى عشو سمو اول ترک وقى قرى کسب بل نصر امم زوج

همه مردم، برابر قرار دادیم، چه کسانی که در آنجا زندگی می‌کنند یا از نقاط دور وارد می‌شوند (، مستحقّ عذابی دردناکند)؛ و هر کس بخواهد در این سرزمین از راه

دانشى و بدون دليل پيروى دلخواه و هواى نفس خودشان را نمودند و از تعقّل و تأمّل دور شدند خدا هم آنها را بحال خودشان واگذار فرمود و در وادى ضلالت حيرانند و كسى

ندارد، از جمله روزه) و نماز (که دل را پاکیزه و انسان را از گناهان و پلیدیها به دور می‌دارد) یاری جوئید، و نماز سخت دشوار و گران است مگر برای فروتنان (دوستدار

میان تو و آنها که به قیامت ایمان ندارند حجابی بداریم که آنها از فهم حقایق آن دور و مستور مانند. و هنگامی که قرآن بخوانی، میان تو و آنان که به آخرت ایمان ندارند،

دائمى براى همه ميسّر نيست دانشجويان، سربازان، مأمورانی كه ازخانواده خويش دور افتاده‏اند، اشخاص بى‏بضاعت و امثال آنها كه به زن دائمى دسترسى ندارند، زنان

نظر نمود از آن ترسيد خود را بآخر كشتى برد ماهى هم متوجه بجانب او گرديد و دور زد و دهانش را بروى او باز كرد و اهل كشتى گفتند در ميان ما گنه‌كارى است پس

نور آفتاب پيچيده بهم شود و در آفاق منبسط نگردد چون تكوير بمعناى پيچيدن و دور زدن است و قمّى ره نقل فرموده كه مراد رفتن نور آفتاب است و وقتى كه ستاره‌ها

«مخلصين» (برگزيدگان خدا از مقامى بس والا برخوردارند. «أُولئِكَ» براى اشاره به دور و نشانه مقام والاى آنان است.) ب) رزق‌ «مَعْلُومٌ» كه به فرموده امام باقر عليه

لَذَّةٍ لِلشّارِبِين‌َ (46) لا فِيها غَول‌ٌ وَ لا هُم‌ عَنها يُنزَفُون‌َ (47) دور ميزنند ‌بر‌ ‌آنها‌ غلمان‌ و خدام‌ بهشتي‌ ‌با‌ ليوان‌ ‌از‌ چشمه‌هاي‌ بسيار

نكرده و گفته‏اند: قرآن در اين سوره ناسزا گفته و اين از ساحت كتاب آسمانى به دور است و ناسزا گفتن دليل بى منطقى است و گرنه احتياجى به ناسزا گوئى نيست مخصوصاً

رود، اصلش مصدر است. سوّى: آن است كه از افراط و تفريط در اندازه و كيفيّت، به دور باشد (راغب) و آن با تمام و راست و مستقيم يكى است [طه:135]. يعنى راه راست.

مستر شدين، وانگهى توجّه به اغنيا و غفلت از فقراء از اخلاق كريمه آن حضرت به دور است... پس ظاهر آن است كه مراد از «عَبَسَ وَ تَوَلَّى» غير آن حضرت است از حضرت

محشر مجتمع‌ مي‌شوند ملائكه هفت‌ آسمان‌ هفت‌ طبقه دور ‌آنها‌ ‌را‌ مثل‌ سربازان‌ چاتمه‌ ميزنند و آتش‌ دور ‌آنها‌ ‌را‌ حلقه‌ مي‌زند قدرت‌ اينكه‌ ‌از‌ جاي‌

نيايد در آن مگر بدبخت‌ترين مردم‌ آنكه تكذيب نمود و روى گردانيد و زود باشد كه دور گردانيده شود از آن پرهيزكارترين مردم‌ آنكه ميدهد مال خود را و پاك ميكند خويش

اعتدال، دقّت، سرعت و سلامت كار، مورد سنجش و برنامه ريزى قرار گرفته باشد و به دور از آفت‌هاى عجب، حبط، ريا و سمعه انجام پذيرد. خداوند متعال هم در دنيا حكومت

سلّم فرمود: نماز شب چراغ است براى صاحبش در ظلمت قبر، و گفتن لا اله الا اللّه دور كند شيطان را از گوينده آن. و نيز مصباح كفعمى- از حضرت صادق عليه السّلام براى

‌در‌ يك‌ شبانه‌ روز دور كره زمين‌ ميگرداند. و ‌اينکه‌ عقيده‌ بحمد اللّه‌ امروز فسادش‌ ظاهر ‌شده‌ و اينكه‌ كره‌ زمين‌ بحركت‌ وضعي‌ دور ‌خود‌ ميچرخد ‌در‌ يك‌

از «نُصُبٍ» در اين آيه را نيز بت‌ها دانسته‌اند كه اين معنا از كلام خدا به دور است. «3» در سوره قلم آيه 44 مى‌خوانيم: «فَذَرْنِي وَ مَنْ يُكَذِّبُ بِهذَا

أُمُّكِ بَغِيًّا «28» ترجمه‌ پس بارور شد باو پس كناره‌گيرى كرد با او در جائى دور پس آوردش درد زائيدن بسوى تنه آن درخت خرما گفت ايكاش من مرده بودم پيش از اين

مرگ مرا تا روز قيامت هر آينه بنياد بر اندازم از فرزندان او مگر اندكى‌ گفت دور شو پس كسيكه پيروى كند تو را از آنها همانا جهنّم جزاى شما است جزاى وافرى‌ و

شگفت‌آور و جاى سؤال است. «أَ رَأَيْتَ الَّذِي» 2- طرد يتيم انسان را از خدا دور مى‌كند. يُكَذِّبُ بِالدِّينِ‌ ... يَدُعُّ الْيَتِيمَ‌ 3- نشانه ايمان، يتيم

«1». 6- لطف در اصطلاح متكلمين فعلى است كه مكلف به سبب آن نزديك به طاعت و دور از معصيت گردد، و هر لطف كه به اعتبار طاعت باشد آن را توفيق گويند، و اگر مانع

آتشی شعله‌ور و بسی سوزان آماده کرده‌ایم. چون (این آتش) آنان را از فاصله‌ای دور ببیند، خشم و خروشی شدید برایش می‌شنوند. و هنگامی‌که آنان در جایگاهی تنگ از

دست خود کرنش برد؟!). به حقیقت من تو را و قوم تو را در گمراهی آشکار (و به دور از راه پروردگار) می‌بینم. و چون ابراهیم به پدر (تربیتی) خود -آزر- گفت: «آیا

«ندا» آمده است، «ناداهُما»، ندا براى خطاب دور است، گويا آدم و همسرش با خوردن از درخت نهى شده، از قرب خدا دور شدند. عدّه‌اى از مفسّران مانند سيد مرتضى،

نمی‌بینند که ما (سرزمین ایشان، مکّه را) حرم پر امن و امانی ساخته‌ایم، در حالی که دور و بر آنان مردم ربوده می‌گردند (و در همه جای بیرون این حرم غارت و کشتار می‌کنند؟

نيايد در آن مگر بدبخت‌ترين مردم‌ آنكه تكذيب نمود و روى گردانيد و زود باشد كه دور گردانيده شود از آن پرهيزكارترين مردم‌ آنكه ميدهد مال خود را و پاك ميكند خويش

به سبب كارهاى ناكرده خويش هم مورد ستايش قرار گيرند، مپندار كه در پناهگاهى دور از عذاب خدا باشند. برايشان عذابى دردآور مهياست. هرگز کسانی را که به آنچه کرده‌اند

باطل وتحريف دور است. «صُحُفاً مُطَهَّرَةً» 6- در قرآن، دستورات قوام بخش است. «2» «فِيها كُتُبٌ قَيِّمَةٌ» 7- قرآن هم خود كتابى معتدل و دور از اعوجاج است‌

ستم كردند نرسد، و بدانيد كه خدا سخت كيفر است. خویشتن را از بلا و مصیبتی به دور دارید که تنها دامنگیر کسانی نمی‌گردد که ستم می‌کنند (بلکه اگر جلو ستمکاران

که بدانان دادیم (تا از غوطه‌ور شدن در گناهان و پیروی از شهوات خویشتن را به دور دارند) و ما (در همه‌ی اخبارمان و از جمله این خبر) راستگوئیم. و بر یهودیان،

پیغمبر! با کافران و منافقان جهاد و پیکار کن (تا ایشان را از کفر و نفاق به دور داری) و بر آنان سخت بگیر و (با ایشان خشن باش. این مجازات کنونی ایشان است،

که (دیگران را نصیحت می‌نمودند و آنان را) از بدی نهی می‌کردند از (عذاب به دور داشتیم و از بلا) رهانیدیم، و کسانی را که (مخالفت فرمان می‌کردند و بیشتر و

را زمین بگذارید (ولی باز هم تا آنجا که ممکن است وسائل سبک دفاعی را از خود دور نکنید) و احتیاط خویش را بدارید. بیگمان خداوند برای کافران عذاب خوارکننده‌ای

مستر شدين، وانگهى توجّه به اغنيا و غفلت از فقراء از اخلاق كريمه آن حضرت به دور است... پس ظاهر آن است كه مراد از «عَبَسَ وَ تَوَلَّى» غير آن حضرت است از حضرت

مكمّل همديگراند و اين كتاب مبيت با لين دو بال عظيم به پرواز آمده و روى اين دور كن اساسى قرار گرفته است و هر يك بدون آن ديگرى ناقص خواهدبود. بهتر است آيه

شهر او نفق عدو ثلث جمع ايى سحب الا زيد خير موت رسل اذ وحد قوم لبث عمل عند دور رئى زجو کفر ى هو نصر سکن رقب يقطين عبد روح ذلک عوم قول جمل صبح احد زحزح غرم

اختلافند. نه چنان است. زودا (در برزخ) خواهند دانست. سپس نه چنان است. در آینده‌ای دور [:رستاخیز] خواهند دانست. آیا زمین را گهواره‌ای ننهادیم؟ و کوه‌ها را (چون)

مكمّل همديگراند و اين كتاب مبيت با لين دو بال عظيم به پرواز آمده و روى اين دور كن اساسى قرار گرفته است و هر يك بدون آن ديگرى ناقص خواهدبود. بهتر است آيه

تاب مقاومت ندارد. «تَلْقَفُ ما يَأْفِكُونَ» 3- سحر و جادو يك دروغ عملى و به دور از حقيقت است. ( «يَأْفِكُونَ» از «افك» به معناى ساختگى و دروغ است) 4- افراد

ابدا بحال آنها فائده ندارد اين كفر كه اين اثر را دارد آن گمراهى دور از حقّ و خطاء دور از صواب است و خسارتى است كه فوق آن تصوّر نشود و جاى هيچ شكّ و ترديد

«وَ لا يَزِيدُ الْكافِرِينَ كُفْرُهُمْ إِلَّا خَساراً» «4» همواره از راه حق دور مى‌شود: «ضَلُّوا ضَلالًا بَعِيداً» «5» تا آنجا كه جز جهنم و دوزخ هيچ راه ديگرى

از «نُصُبٍ» در اين آيه را نيز بت‌ها دانسته‌اند كه اين معنا از كلام خدا به دور است. «3» در سوره قلم آيه 44 مى‌خوانيم: «فَذَرْنِي وَ مَنْ يُكَذِّبُ بِهذَا

از «نُصُبٍ» در اين آيه را نيز بت‌ها دانسته‌اند كه اين معنا از كلام خدا به دور است. «3» در سوره قلم آيه 44 مى‌خوانيم: «فَذَرْنِي وَ مَنْ يُكَذِّبُ بِهذَا

اللَّهِ تَبْدِيلاً (62) ترجمه‌ همانا آنها كه آزار ميكنند خدا و پيغمبرش را دور ميگرداند آنها را خدا از رحمت خود در دنيا و آخرت و آماده كرده برايشان عذابى

نظر نمود از آن ترسيد خود را بآخر كشتى برد ماهى هم متوجه بجانب او گرديد و دور زد و دهانش را بروى او باز كرد و اهل كشتى گفتند در ميان ما گنه‌كارى است پس

آنان داده می‌شود. آنان داده شوند مزد خویش را دوبار بدانچه شکیبائی گزیدند و دور می‌کردند به خوبی بدی را و از آنچه روزیشان دادیم می‌دادند These will be given

پناه تو می‌دارم (و عاجزانه از آستانت می‌خواهم که مرا از چنین لغزشهائی به دور داری). اگر بر من نبخشائی و به من رحم ننمائی از زیانکاران خواهم بود. گفت: «پروردگارم

خردمندان (از خواندن قرآن) پند و اندرز گیرند (و خویشتن را در پرتو آن از آتش دوزخ دور کنند و به بهشت برسانند). این (قرآن) برای مردمان بلاغ و رسایی‌ای (وحیانی) است

سرمايى. و سايه‌هاى درختان بر سرشان نزديك و خوشه‌هاى ميوه در دسترس آنان. بر دور آنان ظرف‌هاى نقره‌فام و تنگ‌هاى بلورين گردانده شود. بلورهايى از نقره كه در

احکامش سازنده، و برنامه‌هایش حساب شده است. تفسیر آیات ۱- قرآن، کتابى روشن و به دور از هرگونه ابهام (و الکتب المبین) «إبانة» (مصدر «مبین») هم به صورت لازم و متعدى

‌آنها‌ متفرع‌ ‌بر‌ دخول‌ اينها ‌است‌ ‌اگر‌ دخول‌ ‌هم‌ متفرع‌ ‌بر‌ خروج‌ ‌باشد‌ دور لازم‌ ميآيد لذا ميفرمايد تفسیر آیات ۱- تأکید بنى اسرائیل بر کناره گیرى از

هستى است. اگر به مهر و محبّت نيازمنديم او رحمان و رحيم است و اگر از آينده دور نگرانيم، او صاحب اختيار و مالك آن روز است. پس چرا به سوى ديگران برويم؟! عقل

هنگام طلوع از سمت راست غار آنها برکنار و هنگام غروب نیز از جانب چپ ایشان به دور می‌گردد و آنها در فضای گسترده غار قرار دارند (و کاملا از حرارت خورشید در آسایشند)

زيد بشر عند ارث کفر ها ذا کفل بصر ثم سلم حبب شرب امن سفه لقى احد قوى الا دور موت شىء لذذ بين کيف بسط قنت مول أما رود انا

مكمّل همديگراند و اين كتاب مبيت با لين دو بال عظيم به پرواز آمده و روى اين دور كن اساسى قرار گرفته است و هر يك بدون آن ديگرى ناقص خواهدبود. بهتر است آيه

هزار سال است سویش بالا می‌روند. پس صبرکن، صبری نیکو. بی‌گمان آن (عذاب) را دور می‌بینند، و (ما) آن را نزدیکش می‌بینیم. روزی که آسمان‌ها چون ته‌مانده‌ی روغن

چنان ارادهئ قوى داشت كه آنرا بر تخت ملكه سباء تحميل كرده و آن را از فاصله دور در يك چشم به هم زدن پيش سليمان حاضر كرد و در «سلم» انشاءاللّه خواهد آمد. اين

ذلک هما يوم مثل دخل ربب امن صلح اول مکر ثم علم ى نفس وقى ظلم مسس مطر اوى دور نن حکم اذا اخر کسب جنن اهل قد جىء حيق رحم وجه ارض فرعون اخذ بدو رئى توب ا

آنهاست. پس ميان آنان بر وفق آنچه خدا نازل كرده حكم كن، و از هواهايشان [با دور شدن‌] از حقى كه به سوى تو آمده، پيروى مكن. براى هر يك از شما [امتها] شريعت

زنده ساخت؟ بی تردید خواهند گفت: خدا. بگو: همه ستایش ها ویژه خداست [و مشرکان دور از حقیقت اند]، بلکه بیشترشان تعقّل نمی کنند. اگر از آنها بپرسى: چه كسى از

و ایمن باشند از قوم خویش هرگاه خوانده شوند بسوی آشوبی بیفتند در آن پس اگر دور نشدند از شما و آشتی نکردند با شما و بازنداشتند دستهای خود را پس بگیرید ایشان

تَقْفُ‌ ... 3- قرآن بساط ساحران، كاهنان و پيش‌گويان را كه مردم ساده‌لوح را دور خود «1». تفسير نورالثقلين. جلد 5 - صفحه 61 جمع مى‌كنند، بر هم مى‌زند. «لا

پياز و گفتند دور زمين‌ ميگردند و ‌اينکه‌ عقيده‌ فسادش‌ امروز ظاهر ‌شده‌ ‌که‌ زمين‌ دور ‌خود‌ ميگردد بحركت‌ وضعي‌، تشكيل‌ شب‌ و روز ميدهد، و دور شمس‌ ميگردد

«وَ لا يَزِيدُ الْكافِرِينَ كُفْرُهُمْ إِلَّا خَساراً» «4» همواره از راه حق دور مى‌شود: «ضَلُّوا ضَلالًا بَعِيداً» «5» تا آنجا كه جز جهنم و دوزخ هيچ راه ديگرى

مشرکان است که مظهر عقل و درایت، و منبع نور و هدایت، و صفوت آدمیان و تَتِمّه دَور زمان را دیوانه می‌نامیدند (نگا: حجر / قلم / ). ابن جریج گوید: کفار و مشرکین

ديانت خود، و گمان كردند كه كار نيكو بجا آوردند، بعد فرمود: اهل نهروان از آنها دور نيستند، يعنى مثل آنانند «2». وَ تَرَكْنا بَعْضَهُمْ يَوْمَئِذٍ يَمُوجُ فِي

منظور از عروج «ملائكه» و «روح»، در روز قيامت به سوى خدا كافران، عذاب قيامت را دور مى بينند و خداوند، نزديك مى بيند بيان سختى روز قيامت بر گنهكاران ويژگى آتش

از «نُصُبٍ» در اين آيه را نيز بت‌ها دانسته‌اند كه اين معنا از كلام خدا به دور است. «3» در سوره قلم آيه 44 مى‌خوانيم: «فَذَرْنِي وَ مَنْ يُكَذِّبُ بِهذَا

أُمُّكِ بَغِيًّا «28» ترجمه‌ پس بارور شد باو پس كناره‌گيرى كرد با او در جائى دور پس آوردش درد زائيدن بسوى تنه آن درخت خرما گفت ايكاش من مرده بودم پيش از اين

آن مى‌نشست و دور آن سه هزار كرسى از طلا و نقره كه پيغمبران بر كرسيهاى طلا و علما بر كرسيهاى نقره مى‌نشستند، و بر دور آنها ساير مردم و بر دور مردم شياطين

‌که‌ فرمود: ‌از‌ رحمت‌ ‌خدا‌ دور باد كسي‌ ‌که‌ ماه‌ مبارك‌ رمضان‌ ‌از‌ ‌او‌ بگذرد و آمرزيده‌ نشود، و ‌از‌ رحمت‌ ‌خدا‌ دور باد كسي‌ ‌که‌ نام‌ مرا بشنود

و اعمالشان مرضى او است بسوى رحمت واسعه خود مانند قوميكه وارد شوند از راه دور بر پادشاهى كه اميدوار نموده باشد ايشانرا بكرامت و انعام خود در حاليكه سوار

‌در‌ بعض‌ اخبار دارد ‌که‌ ملائكه هفت‌ آسمان‌ هفت‌ طبقه‌ دور اهل‌ محشر ‌را‌ احاطه‌ ميكنند و آتش‌ دور ‌آنها‌ ‌را‌ ميگيرد و حلقه‌ ميزند خطاب‌ ميرسد (يا مَعشَرَ

كه راست مى‏گوئى يا از دروغگويانى. اين نامه مرا ببر و نزد ايشان بيفكن سپس دور شو ببين چه مى‏گويند. زن چون نامه گرامى اى به نزد من افكنده شده، آن از سليمان

راجع به آن حضرت از قرآن: ولادت عيسى عليه السلام‏ مريم در «فلسطين» در مكانى دور از خانواده‏اش قرار داشت، فرشته‏اى در صورت بشر مستوى الخلقة از جانب خداوند

نظر نمود از آن ترسيد خود را بآخر كشتى برد ماهى هم متوجه بجانب او گرديد و دور زد و دهانش را بروى او باز كرد و اهل كشتى گفتند در ميان ما گنه‌كارى است پس

نظر نمود از آن ترسيد خود را بآخر كشتى برد ماهى هم متوجه بجانب او گرديد و دور زد و دهانش را بروى او باز كرد و اهل كشتى گفتند در ميان ما گنه‌كارى است پس

معنى تأخير است. * [احزاب:51]. يعنى از زنان آن كه را مى‏خواهى ترك و از خود دور مى‏گردانى و هر كه را خواستى نزد خود اسكان مى‏دهى. در الميزان گويد: اين سخن

» بگو: «من نمی‌دانم آن چه وعده داده می‌شوید، نزدیک است یا خدا برایش مدتی دور قرار می‌دهد.» (خدا) عالِم (کل) غیب‌(ها) است، پس احدی را بر غیبش آگاه نمی‌کند

(فریب خوردند و) از آن درخت تناول کردند، بدین جهت (لباسهای بهشتی از تنشان دور و عیوب و) عورت آنها در نظرشان پدیدار شد و شروع کردند به ساتری از برگ درختان

همآهنگ با سراسر جهان هستی به یکتاپرستی بپردازید و از راستای جملگی کنار نروید و دور نشوید. درهای توبه و برگشت به سوی یزدان جهان به روی همگان باز است). بی‌گمان

مایه پند و تذکری برای عبادت کنندگان بود. دعايش را اجابت كرديم. و آزار از او دور كرديم و خاندانش را و همانند آنها را با آنها به او بازگردانيديم. و اين رحمتى

بدیها) خود را از آتشی که (بخشی از) افروزینه‌ی آن انسان و سنگ (اصنام) است، به دور دارید. آتشی که برای (شکنجه‌ی) کافران آماده گشته است. پس اگر (چنان) نکردید-

وادار به هجرت از مدينه به مرو شد، در مسير راه وقتى به نيشابور رسيد، مردم دور آن حضرت جمع شدند و از او هديه و رهنمود خواستند. امام رضا عليه السلام فرمود:

(تا بتوانند شما را در پناه خود دارند و شرّ و بلا و زیان و ضرر را از شما به دور نمایند) و پس از (تکیه به کافران و مشرکان، دیگر از سوی خدا) یاری نمی‌گردید

اللَّهِ تَبْدِيلاً (62) ترجمه‌ همانا آنها كه آزار ميكنند خدا و پيغمبرش را دور ميگرداند آنها را خدا از رحمت خود در دنيا و آخرت و آماده كرده برايشان عذابى

نزديكى يا در آخرت عطا فرمايد بمن چيزهائى كه بهتر باشد از باغ تو و از قهر خدا دور نيست كه بفرستد براى كفر و كفران نعمت تو و ويران نمودن باغت آفات آسمانى را

نظر نمود از آن ترسيد خود را بآخر كشتى برد ماهى هم متوجه بجانب او گرديد و دور زد و دهانش را بروى او باز كرد و اهل كشتى گفتند در ميان ما گنه‌كارى است پس

چنان ارادهئ قوى داشت كه آنرا بر تخت ملكه سباء تحميل كرده و آن را از فاصله دور در يك چشم به هم زدن پيش سليمان حاضر كرد و در «سلم» انشاءاللّه خواهد آمد. اين

بتوان از قلمرو قدرت او بیرون رفت و وی را درمانده کرد و از دست کیفرش خود را به دور داشت. (مُعْجِزین) مفعول دوم است. «مَأْوَاهُمْ»: مکانی که سرانجام کافران در

شده اين طبع را كه‌ جلد 5 صفحه 273 از روى حكمت در او قرار داده شده از خود دور و در غير محلّ خود بكار نبرد و كسانيكه موفق باين تصفيه شده‌اند آنانند كه خداوند

(قرآن) برای تو و برای قوم تو به‌درستی یادواره‌ای (بزرگ) است و در آینده‌ای دور(از آن) پرسیده خواهید شد. و از رسولان ما - که پیش از تو گسیل داشتیم - جویا

آنرا البته با آنكه باشند صبح كنندگان‌ و انشاء اللّه نميگفتند پس دور زد بر آن باغ بلاى دور زننده‌اى از جانب پروردگارت با آنكه بودند آنها خفتگان‌ پس گرديد

نيايد در آن مگر بدبخت‌ترين مردم‌ آنكه تكذيب نمود و روى گردانيد و زود باشد كه دور گردانيده شود از آن پرهيزكارترين مردم‌ آنكه ميدهد مال خود را و پاك ميكند خويش

نيايد در آن مگر بدبخت‌ترين مردم‌ آنكه تكذيب نمود و روى گردانيد و زود باشد كه دور گردانيده شود از آن پرهيزكارترين مردم‌ آنكه ميدهد مال خود را و پاك ميكند خويش

گوش‌هایشان سنگینی است و قرآن برایشان کوری (و ره‌‌گم‌‌کردگی) است. ایشان از مکانی دور ندا داده می‌شوند. و به‌راستی و درستی موسی را کتاب [:تورات] دادیم‌؛ پس در آن

آنرا البته با آنكه باشند صبح كنندگان‌ و انشاء اللّه نميگفتند پس دور زد بر آن باغ بلاى دور زننده‌اى از جانب پروردگارت با آنكه بودند آنها خفتگان‌ پس گرديد

لذّت‌هاى خانوادگى صرف نظر كرديم و براى جهاد يا تحصيل علم يا خدمت از خانواده دور شديم، در آينده جبران خواهد شد.) «يَنْقَلِبُ إِلى‌ أَهْلِهِ مَسْرُوراً» 8-

گناهکار، یا تر و خشک را شامل می‌شود، پروردگارا در چنین مواقعی مرا از عذاب به دور دار (نگا: انفال / ). Tabber requires Javascript to function. آيات ۷۸ - ۹۸،

معروف «هر چه انسان را به خود مشغول و از خدا دور سازد بت اوست»! تفسیر آیات ۱- حضرت ابراهیم(ع) در غیاب مردم و دور شدن آنان از بت ها، به شکستن بت ها پرداخت.

صالح را نداديد؛ باز جواب نيامد، آخر الامر گفتند: اى صالح دور شو و ما را زمانى با بتان بگذار. حضرت دور شد، آنها فرشها و ظرفها را انداختند و در پيش بتان به خاك

مقامعها حديد لا يفتّر عذابها و لا يموت ساكنها الخ‌ «2». يعنى: آتشى كه قعر آن دور، و حرارت آن سخت، و آب آن صديد، و عذاب آن جديد، و گرز آن آهن است. سست نشود

همانا آنان که در (باره‌ی) قیامت تردیدی بی‌مستند می‌ورزند، همواره در گمراهی دور و درازی می‌باشند. خدا نسبت به بندگانش بسی کانون لطف است؛ هر که را بخواهد روزی

داده‌ ‌شده‌ ‌که‌ كره زمين‌ و كره آب‌ ‌به‌ حركت‌ وضعي‌ دور ‌خود‌ مي‌گردد ‌در‌ شبانه‌ روز يك‌ دور ميزند و هميشه‌ اوقات‌ نصف‌ ‌اينکه‌ ‌که‌ مقابل‌ شمس‌ ‌است‌

ميشوند و ‌هم‌ مانع‌ ‌از‌ ايمان‌ كفار ميشوند و ‌هم‌ مؤمنين‌ ‌را‌ ميخواهند ‌از‌ دور پيغمبر صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ متفرق‌ كنند چنانچه‌ ‌خدا‌ ‌از‌ ‌آنها‌

صورتى که براى تفخیم باشد; مى تواند بیانگر مطلب بالا باشد. ۵ - حقیقت ملکوتى قرآن، دور از درک و اندیشه توده ها * (و لقد یسّرنا القرءان) مفهوم «و لقد یسّرنا القرآن

در دعاست و آن در مقام ياء متكلّم، در دو آيه فوق است مطلبى كه نبايد از نظر دور داشت تلاش بعد از دعا و در وقت دعا بيشتر مردم فكر مى‏كنند كه اثر دعا بايد من

چنان ارادهئ قوى داشت كه آنرا بر تخت ملكه سباء تحميل كرده و آن را از فاصله دور در يك چشم به هم زدن پيش سليمان حاضر كرد و در «سلم» انشاءاللّه خواهد آمد. اين

صَمَدُوا لَها. يَؤُمُّونَ قَذْفاً رَأْسَها بِالْجَنادِلِ. يعنى سوگند به جمره دور آنگاه كه آن را قصد كنند و به سوى آن روند. مى‏خواهند سر آن را با سنگريزه‏ها

(زن) به گونه‌ی شایسته (و عادلانه) یا رهاکردن (او) با نیکی (و بایستگی و به دور از ظلم و جور. بعد از طلاق سوم، حق مراجعت سلب می‌شود مگر بعد از ازدواج راستین

مى گويد: «متى ادن منه ينا عنه و يبعد - هر وقت نزديكش مى شوم ، از او دور مى شود و دور مى شود». بعضى هم گفته اند: اين دو واژه هر يك معناى بخصوصى دارند، تجسس

ابدا بحال آنها فائده ندارد اين كفر كه اين اثر را دارد آن گمراهى دور از حقّ و خطاء دور از صواب است و خسارتى است كه فوق آن تصوّر نشود و جاى هيچ شكّ و ترديد

محشر مجتمع‌ مي‌شوند ملائكه هفت‌ آسمان‌ هفت‌ طبقه دور ‌آنها‌ ‌را‌ مثل‌ سربازان‌ چاتمه‌ ميزنند و آتش‌ دور ‌آنها‌ ‌را‌ حلقه‌ مي‌زند قدرت‌ اينكه‌ ‌از‌ جاي‌

بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ مُحِيطٌ (54) ترجمه‌ و چون انعام نمائيم بر انسان اعراض كند و دور نمايد جانب خود را و چون برسد او را بدى پس صاحب دعائى است وسيع‌ بگو خبر دهيد

سخى، نزديك به خدا، نزديك به بهشت، نزديك به مردم است. و بخيل، دور از خدا، دور از بهشت، دور از مردم است. 2- امالى شيخ طوسى رضوان اللّه عليه از حضرت صادق

الکتب کتب اللّه وراء ظهورهم) جمله «نبذ فریق» جواب شرط (لما جاءهم) است. ترتب دور افکندن تورات بر آمدن پیامبر(ص) اشاره به این حقیقت دارد که: این کتاب، بشارت

ابدا بحال آنها فائده ندارد اين كفر كه اين اثر را دارد آن گمراهى دور از حقّ و خطاء دور از صواب است و خسارتى است كه فوق آن تصوّر نشود و جاى هيچ شكّ و ترديد

او اعتراض کرد. (قال أخرقتها لتغرق أهلها) ۶- اقدام خضر به سوراخ کردن کشتى، دور از چشم سرنشینان کشتى بوده است. (خرقها قال أخرقتها لتغرق أهلها) روشن است که

كه آن حق است آگاه باشيد همانا آنها كه شك ميكنند در قيامت هر آينه در گمراهى دور از صوابند خداوند صاحب لطف است به بندگانش روزى ميدهد هر كه را ميخواهد و او

جلد 4 - صفحه 171 3- زمانى وحى به يوسف عليه السلام آغاز شد كه وى از خانواده دور شد و مورد بى مهرى برادران قرار گرفت. فَلَمَّا ذَهَبُوا بِهِ‌ ... أَوْحَيْنا

می‌آورد، و هرکس را بخواهد با آن زیان می‌رساند، و هرکس را بخواهد از زیان آن به دور می‌دارد. درخشش برق (حاصل از اصطکاک) ابرها (آن اندازه نیرومند است) نزدیک است

برند [به آنان‌] گویند مگر ما بر شما دست نداشتیم و دست مسلمانان را از شما دور نداشتیم؟ و خداوند روز قیامت در میان شما [و ایشان‌] داوری خواهد کرد، و خداوند

درختانش نهرها جاری است. پس هر کس از شما پس از عهد خدا کافر شد سخت از راه راست دور افتاده است. خدا از بنی اسرائیل [بر لزوم اطاعت از آیینش و پیروی از موسی] پیمان

ابدا بحال آنها فائده ندارد اين كفر كه اين اثر را دارد آن گمراهى دور از حقّ و خطاء دور از صواب است و خسارتى است كه فوق آن تصوّر نشود و جاى هيچ شكّ و ترديد

برويد و از يوسف جستجو كنيد ميدانست او زنده است با آنكه بيست سال بود از او دور و دو چشمش از اندوه كور شده بود فرمود بلى ميدانست عرض كردند چگونه ميدانست فرمود

خسته و رنجور شديم و اين بخواست خدا بود كه متذكّر ماهى شود و زياد از ميعاد دور نگردد و او در جواب عرض كرد آيا ديدى چه روى داد وقتى كه جاى گرفتيم ما در كنار

شما چون مرديد و شديد خاك و استخوانها همانا شمائيد بيرون آورده شدگان‌ دور است دور مر آنچه وعده داده ميشويد نيست آن مگر زندگانى مادر دنيا ميميريم و زنده

بر دل او تا باشد از گروندگان‌ و گفت بخواهر او كه برو از پى او پس ديدش از دور و آنها درك نميكردند و حرام كرديم بر او شير دهنده‌ها را از پيش پس گفت خواهرش

و ‌به‌ جان‌ مؤمنين‌ ‌هم‌ افتادند ‌که‌ اينها ‌را‌ اضلال‌ كنند و ‌از‌ دور پيغمبر دور كنند و ‌به‌ جهاد نروند و ‌با‌ وصي‌ّ پيغمبر امير المؤمنين‌ موافقت‌ نكنند

خود را كه مى‌گفت: سهم شما محفوظ است و از نظر رسول خدا صلى الله عليه و آله دور نخواهد بود، ناديده گرفتند. اين آيه مى‌فرمايد: پيامبر در سهم شما از غنيمت خيانت

تاب مقاومت ندارد. «تَلْقَفُ ما يَأْفِكُونَ» 3- سحر و جادو يك دروغ عملى و به دور از حقيقت است. ( «يَأْفِكُونَ» از «افك» به معناى ساختگى و دروغ است) 4- افراد

شیطان دامن او را گرفت جنبه استثنایی داشت، خداوند او را از رحمت خود برای همیشه دور نساخت، بلکه «بعد از این ماجرا پروردگارش او را برگزید و توبه‌اش را پذیرا شد

همانا بدكاران در دوزخند وارد ميشوند در آن در روز جزا و نيستند آنها از آن دور شدگان‌ و چه ميدانى تو چيست روز جزا پس چه ميدانى تو چيست روز جزا روز كه اختيار

همانا بدكاران در دوزخند وارد ميشوند در آن در روز جزا و نيستند آنها از آن دور شدگان‌ و چه ميدانى تو چيست روز جزا پس چه ميدانى تو چيست روز جزا روز كه اختيار

همانا بدكاران در دوزخند وارد ميشوند در آن در روز جزا و نيستند آنها از آن دور شدگان‌ و چه ميدانى تو چيست روز جزا پس چه ميدانى تو چيست روز جزا روز كه اختيار

همانا بدكاران در دوزخند وارد ميشوند در آن در روز جزا و نيستند آنها از آن دور شدگان‌ و چه ميدانى تو چيست روز جزا پس چه ميدانى تو چيست روز جزا روز كه اختيار

بعد سر بلند كرد و دهان گشود بطوريكه لب بالايش رسيد ببالاى گنبد قصر فرعون پس دور زد بر آن و با لب زيرينش تمام ريسمانها و عصاهاى سحره را جمع نمود و بلعيد و

«وَ لا يَزِيدُ الْكافِرِينَ كُفْرُهُمْ إِلَّا خَساراً» «4» همواره از راه حق دور مى‌شود: «ضَلُّوا ضَلالًا بَعِيداً» «5» تا آنجا كه جز جهنم و دوزخ هيچ راه ديگرى

و طمع مال و جاه گرد او نگردد تا ايمان ايشان بخلوص نزديك و از اغراض دنيوى دور باشد و در نهج البلاغه در ضمن قصّه ورود حضرت موسى و هارون بر فرعون با عصا و

خسته و رنجور شديم و اين بخواست خدا بود كه متذكّر ماهى شود و زياد از ميعاد دور نگردد و او در جواب عرض كرد آيا ديدى چه روى داد وقتى كه جاى گرفتيم ما در كنار

در عذاب مشتركيد. مجرمان در قيامت آرزو مى‌كنند كه لااقل در جهنّم از شياطين دور باشند، ولى قرآن مى‌فرمايد: آنها در عذاب هم با شياطين شريكند و از هم جدا نمى‌شوند

هدایت او نیست. تفسیر آیات ۱ - آیات قرآن، منطبق با حقیقت و واقعیت هستى و به دور از هرگونه کذب و افترا (تلک ءایت اللّه نتلوها علیک بالحقّ) برداشت بالا بنابراین

شگفت‌آور و جاى سؤال است. «أَ رَأَيْتَ الَّذِي» 2- طرد يتيم انسان را از خدا دور مى‌كند. يُكَذِّبُ بِالدِّينِ‌ ... يَدُعُّ الْيَتِيمَ‌ 3- نشانه ايمان، يتيم

اضطراب قلبى از غير خداست كه مخالف شجاعت واز صفات رذيله است والبتّه موسى از آن دور بوده است. شايد ترس موسى عليه السلام به خاطر آن بود كه فرمان‌ «أَلْقِها» را

است. ۴ - استجابت دعا و قبولى نیایش انسان به درگاه الهى، مشروط به عبادت به دور از شرک و خالصانه او است. (فادعوا اللّه مخلصین له الدین) برداشت یاد شده از

شده است ولى يك قسمت مطالبى دارد غير معقول كه ساحت خدا و پيامبران از آن به دور است و مطالب ديگرى كه صريح است بعد از موسى نوشته شده است. و قضاياى ديگرش مخلوط

شده است ولى يك قسمت مطالبى دارد غير معقول كه ساحت خدا و پيامبران از آن به دور است و مطالب ديگرى كه صريح است بعد از موسى نوشته شده است. و قضاياى ديگرش مخلوط

الهى را در جامعه خود مى‌بينيم. سعى صفا ومروه، ياد مى‌دهد كه بايد تكبّر را به دور انداخته وهمراه ديگران حركت كنيم. سعى صفا و مروه، به ما مى‌آموزد كه در راه

أُمُّكِ بَغِيًّا «28» ترجمه‌ پس بارور شد باو پس كناره‌گيرى كرد با او در جائى دور پس آوردش درد زائيدن بسوى تنه آن درخت خرما گفت ايكاش من مرده بودم پيش از اين

[پيامبر] در برابر خدا هيچ سودى براى آن دو [زن‌] نداشتند- عذاب را از آنها دور نكردند- و [به آنان‌] گفته شد: به آتش در آييد با در آيندگان. خداوند از میان

همان تقدير ارزاق و يا به عبارتى به حركت در آوردن زمين به دور خورشيد است ، به نحوى كه در اثر دور و نزديك شدنش از خورشيد و نيز در اثر ميل به سوى شمال و جنوب

شوم! نوح در چه مدتى کشتى خود را ساخت تا از آن فارغ شد؟ فرمود: در دو دور، گفتم: دو دور چقدر است؟ فرمود: هشتادسال ...». اعداد: عدد هشتاد ۱۵ انبیا: ظلم تکذیب

داشت يا رسول اللّه ما در ايران كه بوديم هر وقت دشمنى قوى بما روى مى‌آورد دور لشگرگاه خودمان خندق حفر مينموديم كه نتوانند بما حمله نمايند و حضرت رأى او

و ‌اينکه‌ ‌خود‌ يك‌ آيه بزرگي‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌در‌ اثر حركت‌ وضعي‌ زمين‌ ‌که‌ دور ‌خود‌ ميچرخد و هميشه‌ ‌آن‌ نصف‌ ‌که‌ مقابل‌ خورشيد ‌است‌ روز ‌است‌ و نصف‌

كانَ يُرِيدُ ... مَنْ كانَ يُرِيدُ ... 6- ارزش كار انسان وابسته به اهداف دور و نزديك و نيّت اوست. «يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ- يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيا»

يخزيه » را ابتداى كلام نوح گرفته اند، ليكن ، اين توجيه و تفسير از سياق آيه دور است. معناى جمله: «و فار التنور» و اقوال مختلفى كه در معناى تنور و فوران آن

ملّتهای گذشته) را جایگزین (طاغیان و یاغیان ستمگر) قبل از خود (در ادوار و اعصار دور و دراز تاریخ) کرده است (و حکومت و قدرت را بدانان بخشیده است). همچنین آئین

[که نزد ایشان حاضر و مشهود است] و آنچه را پشت سر آنان است [که نسبت به آنان دور و پنهان است] می داند. و آنان به چیزی از دانش او احاطه ندارند مگر به آنچه او

بعد سر بلند كرد و دهان گشود بطوريكه لب بالايش رسيد ببالاى گنبد قصر فرعون پس دور زد بر آن و با لب زيرينش تمام ريسمانها و عصاهاى سحره را جمع نمود و بلعيد و

تاب مقاومت ندارد. «تَلْقَفُ ما يَأْفِكُونَ» 3- سحر و جادو يك دروغ عملى و به دور از حقيقت است. ( «يَأْفِكُونَ» از «افك» به معناى ساختگى و دروغ است) 4- افراد

همانا بدكاران در دوزخند وارد ميشوند در آن در روز جزا و نيستند آنها از آن دور شدگان‌ و چه ميدانى تو چيست روز جزا پس چه ميدانى تو چيست روز جزا روز كه اختيار

«وَ لا يَزِيدُ الْكافِرِينَ كُفْرُهُمْ إِلَّا خَساراً» «4» همواره از راه حق دور مى‌شود: «ضَلُّوا ضَلالًا بَعِيداً» «5» تا آنجا كه جز جهنم و دوزخ هيچ راه ديگرى

رسد شكافته شود، يا آسمان بشكافد و بر آن ابر باشد، يا آسمان بشكافد و از ابر دور شود از آن تا ابر فرود آيد. وَ نُزِّلَ الْمَلائِكَةُ جلد 9 - صفحه 325 تَنْزِيلًا:

ضرورت ندارد نام افراد مشخّص شود. (رَجُلَیْنِ) بدل (مَثَلاً) است. «حَفَفْنَا»: دور زده بودیم. احاطه کرده بودیم. Tabber requires Javascript to function. آيات

منقادان‌ پس اگر روى گردانند بگو اعلام كردم بشما يكسان و نميدانم آيا نزديك يا دور است آنچه وعده داده ميشويد همانا او ميداند آشكار از گفتار را و ميداند آنچه

نيايد در آن مگر بدبخت‌ترين مردم‌ آنكه تكذيب نمود و روى گردانيد و زود باشد كه دور گردانيده شود از آن پرهيزكارترين مردم‌ آنكه ميدهد مال خود را و پاك ميكند خويش

كسى‌كه ايستاده حركت مى‌كند، عزيز است، تند و سريع مى‌رود، موانع راه را از دور شناسايى و بررسى مى‌كند، لذا سالم مى‌ماند و ديگران نيز با او همراهند. امام

بت‌پرستان مكه اين بود كه سنگ يا بتى را ميپرستيدند و چون بهتر از آنرا ميديدند آنرا دور ميانداختند و ديگرى را اختيار ميكردند و اين معناى من اتّخذا آلهه هواه است و

«لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ» 8- هرچه از طرف خداست حقّ و ثابت و دور از تضاد و پراكندگى و تناقض است. لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا

«وَهَبْنَا لَهُ أَهْلَهُ وَ مِثْلَهُم مَّعَهُمْ»: خانواده پراکنده ایّوب را دَورِ او گرد آوردیم و بر تعدادشان افزودیم. یعنی کانون خانوادگی وی را گرم‌تر از

قيامت چگونه آتش بآنها احاطه ميكند كه نميتوانند آنرا از جلو رو و پشت سرشان دور كنند و كسى يارى از آنها نميكند عجله در آن نمينمايند اين جواب شرط است كه در

يا عاجزند يا حيله‌گر و يا فراموشكار و ذات مقدّس الهى از تمام اين عيب‌ها به دور است. 1- سوگند به پديده‌هاى طبيعى همچون ابر و باد و باران، توجّه اسلام را به

لذّت‌هاى خانوادگى صرف نظر كرديم و براى جهاد يا تحصيل علم يا خدمت از خانواده دور شديم، در آينده جبران خواهد شد.) «يَنْقَلِبُ إِلى‌ أَهْلِهِ مَسْرُوراً» 8-

مكتوم وارد شد. آن مرد چون او را بديد، از او تنفر نموده، دامن خود را از او دور كرده تا جامه او به او نرسد و روى عبوس كرد و اعراض نمود. حق تعالى اين آيه فرستاد

قرآن بيان حال مكذبان فرمايد: قُتِلَ الْإِنْسانُ‌: كشته باد، لعنت كرده باد، دور باد از رحمت، آدمى، يعنى كافر؛ ما أَكْفَرَهُ‌: چه كافر ساخت او را. اين تعجّب

ميتوانند برگردند و ‌در‌ صراط مستقيم‌ وارد شوند ‌که‌ چندان‌ دور نيفتاده‌اند و اما ‌اگر‌ ‌آن‌ قدر دور شده‌اند ‌که‌ ديگر برگشتن‌ ندارد ‌در‌ ضلالت‌ ميمانند. ]

دارد، مطلب بالا استفاده مى شود. ۸ - کافران و روى گردانان از عبادت خداوند، دور ماندگان از هدف آفرینش و عنایت حق * (و ما خلقت ... إلاّ لیعبدون) از این که

سوم تأكيد بيشترى داشته‌اند. چنانكه شخصى از پيامبر پرسيد: منزل ما از مدينه دور است، يك شب را معيّن كن تا به شهر بيايم. حضرت فرمود: شب بيست و سوم به مدينه

شگفت‌آور و جاى سؤال است. «أَ رَأَيْتَ الَّذِي» 2- طرد يتيم انسان را از خدا دور مى‌كند. يُكَذِّبُ بِالدِّينِ‌ ... يَدُعُّ الْيَتِيمَ‌ 3- نشانه ايمان، يتيم

أَدْبارَ السُّجُودِ (40) ترجمه‌ و نزديك كرده شود بهشت براى پرهيزكاران با آنكه دور نيست‌ گويند اينست آنچه كه وعده داده ميشديد براى هر بازگشت كننده نگاه دارنده

نيز آمده است در مصباح گويد: «ما اَقَمْتُ لَهُ وَزْنا» كنايه است از اهمال و دور انداختن. عرب گويد: «لَيْسَ لِفُلانٍ وَزْنٌ» يعنى قدر ومنزلتى ندارد طبرسى نيز

نيز آمده است در مصباح گويد: «ما اَقَمْتُ لَهُ وَزْنا» كنايه است از اهمال و دور انداختن. عرب گويد: «لَيْسَ لِفُلانٍ وَزْنٌ» يعنى قدر ومنزلتى ندارد طبرسى نيز

ثالثاً عذاب برزخ و آخرت با يك چيز است و آن نار آخرت است ليكن اهل برزخ از دور با آن معذّب مى‏شوند و اهل آخرت با دخول بر آن.... ممكن است از «غُدُوّاً و عَشِيّاً»

نيز آمده است در مصباح گويد: «ما اَقَمْتُ لَهُ وَزْنا» كنايه است از اهمال و دور انداختن. عرب گويد: «لَيْسَ لِفُلانٍ وَزْنٌ» يعنى قدر ومنزلتى ندارد طبرسى نيز

نور آفتاب پيچيده بهم شود و در آفاق منبسط نگردد چون تكوير بمعناى پيچيدن و دور زدن است و قمّى ره نقل فرموده كه مراد رفتن نور آفتاب است و وقتى كه ستاره‌ها

شيطان را دور كند. بنابراين آيه شريفه عام باشد نسبت به شياطين انسى و جنى، كه هر دو از كلمه توحيد دور شوند. منتها، كلمه توحيد شياطين جنى را دور كند، لكن

به غارت رفت و ابرهه هنوز به داخل مکه نرسیده بود چون به اطراف مکه رسید و از دور به خانه کعبه نظر افکند هیبت خانه خدا در دل او اثر کرد و از قصدى که داشت، مردد

عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّى يَنْفَضُّوا» به اطرافيان پيامبر چيزى ندهيد تا از دور او پراكنده شوند. 14. فريب‌كارى و نيرنگ‌بازى: «يُخادِعُونَ اللَّهَ وَ الَّذِينَ

اعتدال، دقّت، سرعت و سلامت كار، مورد سنجش و برنامه ريزى قرار گرفته باشد و به دور از آفت‌هاى عجب، حبط، ريا و سمعه انجام پذيرد. خداوند متعال هم در دنيا حكومت

بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ مُحِيطٌ (54) ترجمه‌ و چون انعام نمائيم بر انسان اعراض كند و دور نمايد جانب خود را و چون برسد او را بدى پس صاحب دعائى است وسيع‌ بگو خبر دهيد

مانند آنچه رسيد قوم نوح يا قوم هود يا قوم صالح را و نباشد قوم لوط از شما دور و طلب آمرزش كنيد از پروردگارتان پس بازگشت كنيد بسوى او همانا پروردگار من مهربان

الاخبار: روزى مأمون خطبه مى‌خواند. مگسى بر چشم او واقع شد، دور نمود او را، دو مرتبه برگشت. باز دور نمود، مكرر شد، بحدى كه خطبه را قطع نمود. پس ابو هذيل، شيخ

اين است كه او را دور كنيد در زمينى كه ديگر نتواند به خانه پدر برگردد، و اين دست كمى از كشتن ندارد، زيرا بدين وسيله هم مى شود از خطر او دور شد. دليل اين استفاده

برويد و از يوسف جستجو كنيد ميدانست او زنده است با آنكه بيست سال بود از او دور و دو چشمش از اندوه كور شده بود فرمود بلى ميدانست عرض كردند چگونه ميدانست فرمود

«وَ لا يَزِيدُ الْكافِرِينَ كُفْرُهُمْ إِلَّا خَساراً» «4» همواره از راه حق دور مى‌شود: «ضَلُّوا ضَلالًا بَعِيداً» «5» تا آنجا كه جز جهنم و دوزخ هيچ راه ديگرى

«وَ لا يَزِيدُ الْكافِرِينَ كُفْرُهُمْ إِلَّا خَساراً» «4» همواره از راه حق دور مى‌شود: «ضَلُّوا ضَلالًا بَعِيداً» «5» تا آنجا كه جز جهنم و دوزخ هيچ راه ديگرى

منقادان‌ پس اگر روى گردانند بگو اعلام كردم بشما يكسان و نميدانم آيا نزديك يا دور است آنچه وعده داده ميشويد همانا او ميداند آشكار از گفتار را و ميداند آنچه

هراسانند. و هرکس از آنان بگوید: «بی‌گمان من خدایی غیر از او هستم‌» پس آن گمراه دور را در دوزخ، کیفر می‌کنیم. (آری،) سزای ستمکاران را این گونه می‌دهیم. آیا و

كه پيغمبران بر كرسيهاى طلا و علماء بر كرسيهاى نقره مى‌نشستند، و بر دور آن مردم و بر دور آنها شياطين مى‌ايستادند؛ و مرغان، ايشان را به بال خود سايه مى‌انداختند

است: چون اهل ايمان كه مذكور شدند عمل را پنهان نمايند تا از شائبه ريا و سمعه دور باشد و به اخلاص مقرون گردد، جزا نيز پنهان است تا چنانچه كسى بر اطاعت آنها

می‌دهد. ای بندگان من! پس مرا پرواکنید. و کسانی که خود را از طغیانگران بس دور داشته‌اند، (که) ایشان را بپرستند، و سوی خدا بازگشته‌اند، آنان را مژده باد

و آب‌ دو نحوه‌ حركت‌ مقرر فرموده‌ ‌بر‌ خلاف‌ يكديگر، يك‌ حركت‌ وضعي‌ ‌که‌ دور ‌خود‌ مي‌ چرخد مثل‌ چرخ‌ ساعت‌ و كارخانجات‌ ‌در‌ ظرف‌ بيست‌ و چهار ساعت‌ تقريبا

مجلس آنها قرار گیرد، تا من به تو نزدیک شوم، و ثروتمندان دنیاپرست را از خود دور ساز، و از مجالس آنها بر حذر باش»! در فراز دیگر می‌فرماید: «ای احمد! زرق و

داشت يا رسول اللّه ما در ايران كه بوديم هر وقت دشمنى قوى بما روى مى‌آورد دور لشگرگاه خودمان خندق حفر مينموديم كه نتوانند بما حمله نمايند و حضرت رأى او

‌در‌ زمين‌ ‌است‌ سير داد ذره‌اي‌ تخلف‌ نميكند چه‌ ‌در‌ حركت‌ وضعي‌ دور ‌خود‌ و انتقالي‌ دور كره شمس‌. وَ ما بَينَهُمَا ‌از‌ ملائكه‌ و جن‌ و انس‌ و طير و بهائم‌

مى‌پوشاند. شايد مراد از «اكمام» در آيه، اليافى باشد كه همچون الياف روى نارگيل، دور درخت خرما را فرامى‌گيرد. «حب» به معناى دانه و «عصف» به معناى برگ‌ها و اجزايى

پيامبر كمك نكنيد تا دور او را خلوت كنند. شايد اين آيه براى خنثى كردن طرح آنان، به مؤمنان مى‌گويد: شما كه ايمان داريد به مؤمنان كمك كنيد تا دور حضرت خالى نشود

يتيم‌ ‌را‌ ‌پس‌ ‌بر‌ ‌او‌ قهر و غلبه‌ نكن‌ و اما سائل‌ ‌را‌ ‌پس‌ ‌از‌ ‌خود‌ دور نكن‌ و نرنجان‌ و اما بنعمتهاي‌ پروردگار ‌خود‌ بيان‌ و اظهار فرما. فَأَمَّا

نور آفتاب پيچيده بهم شود و در آفاق منبسط نگردد چون تكوير بمعناى پيچيدن و دور زدن است و قمّى ره نقل فرموده كه مراد رفتن نور آفتاب است و وقتى كه ستاره‌ها

لَذَّةٍ لِلشّارِبِين‌َ (46) لا فِيها غَول‌ٌ وَ لا هُم‌ عَنها يُنزَفُون‌َ (47) دور ميزنند ‌بر‌ ‌آنها‌ غلمان‌ و خدام‌ بهشتي‌ ‌با‌ ليوان‌ ‌از‌ چشمه‌هاي‌ بسيار

روز عيد ‌است‌ و احوط سر تراشيدن‌ ‌است‌. «و طواف‌ حج‌» عبارت‌ ‌از‌ هفت‌ دور، دور خانه‌ گرديدن‌ ‌است‌ ‌که‌ ابتداء و انتهاء ‌آن‌ حجر الاسود ميباشد و شانه‌

عبدالله) را در شبی از مسجدالحرام (مکّه) به مسجدالاقصی (بیت‌المقدّس) برد، آنجا که دَور و بر آن را پربرکت (از اقوات مادی و معنوی) ساخته‌ایم. تا (در این کوچ یک شبه‌ی

دست و پایشان به خلاف یکدیگر بِبُرند و یا به نفی و تبعید از سرزمین (صالحان) دور کنند. این ذلت و خواری عذاب دنیوی آنهاست و اما در آخرت به عذابی بزرگ معذّب

نقل شد بلكه براى آنستكه توجه بعين كعبه براى كسى كه از مكه معظمه به مراحلى دور باشد توجه بجانب مسجد الحرام است و محاذات عرفى كافى است و الا معلوم است كه

جادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ» «1» ولى جدالى كه بدون پشتوانه‌ى علمى و به دور از هدايت الهى و مخالف با كتاب خدا باشد، بى‌ارزش است. «2» «يُجادِلُ فِي اللَّهِ

ص 808 با اختلافى مختصر. جلد 6 - صفحه 156 يعنى: پس بدرستى كه خداوند سبحان دور نساخت از رحمت واسعه خود قرون گذشته را كه پيش از شما بودند مگر به جهت ترك ايشان

مرگ مرا تا روز قيامت هر آينه بنياد بر اندازم از فرزندان او مگر اندكى‌ گفت دور شو پس كسيكه پيروى كند تو را از آنها همانا جهنّم جزاى شما است جزاى وافرى‌ و

دِينَهُمْ» 10- گاهى گروه‌گرايى و دلخوشى به آنچه كه داريم، ما را از حقّ‌گرايى دور مى‌كند. «كُلُّ حِزْبٍ بِما لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ» مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا

منقادان‌ پس اگر روى گردانند بگو اعلام كردم بشما يكسان و نميدانم آيا نزديك يا دور است آنچه وعده داده ميشويد همانا او ميداند آشكار از گفتار را و ميداند آنچه

چگونه به مسجد تو داخل شده و به نماز با تو موفق شویم. در صورتى که راه‌هاى ما دور و دراز است، خداوند این آیه را نازل فرمود و تمام مساجد را به خود مربوط دانست

«اعراب»، باديه‌نشينان را مى‌گويند كه در بيابان‌ها زندگى مى‌كنند و از تمدّن شهرى دور مانده‌اند. 1- در جنگ تبوك فرمان بسيج عمومى بود كه هر كس شركت نمى‌كرد بايد

بت‌پرستان مكه اين بود كه سنگ يا بتى را ميپرستيدند و چون بهتر از آنرا ميديدند آنرا دور ميانداختند و ديگرى را اختيار ميكردند و اين معناى من اتّخذا آلهه هواه است و

شهرت. «ما أَغْنى‌ عَنْهُ مالُهُ وَ ما كَسَبَ» 9- قهر الهى نسبت به ستمگران دور نيست. «سَيَصْلى‌» 10- اشرافيّت دنيا، همراه با تحقير آخرت است. «فِي جِيدِها

«همانا ما پيرو شما بوديم، آيا (امروز) شما مى‌توانيد حتّى بخشى از آتش را از ما دور كنيد؟» واژه‌ى «احتجاج»، هر كجا در قرآن آمده از طرف افراد منحرف بوده است. «وَ

‌اگر‌ شرط اصل‌ تكليف‌ ‌باشد‌ دور لازم‌ ميآيد چون‌ تكليف‌ ‌اگر‌ موقوف‌ ‌بر‌ علم‌ ‌باشد‌ علم‌ ‌هم‌ ‌تا‌ تكليف‌ نيايد حاصل‌ نميشود دور ‌است‌ ‌پس‌ تكليف‌ ‌بر‌ جاهل‌

زمينه آمده است كه پيامبر و امامان عليهم السلام سخن كسانى را كه بر آنها از دور و نزديك، سلام مى‌دهند مى‌شنوند و پاسخ مى‌دهند و حتّى اعمال مردم بر آنان عرضه

اغنيا از اخلاق حميده پيغمبر اكرم كه خداوند او را بخلق عظيم در قرآن ستوده دور است ولى عامّه عميا آنچه را در روايت قمّى ره و مجمع نسبت بعثمان داده شده بود

مسلمانان از جنگ با اهل طائف روى داد و چون در سال قحط و شدّت گرما بود و سفر دور و دشمن زياد امر بحركت بر آنها گران آمد و قمى ره فرموده كه پيغمبر (ص) سفرى

بت‌پرستان مكه اين بود كه سنگ يا بتى را ميپرستيدند و چون بهتر از آنرا ميديدند آنرا دور ميانداختند و ديگرى را اختيار ميكردند و اين معناى من اتّخذا آلهه هواه است و

باطل وتحريف دور است. «صُحُفاً مُطَهَّرَةً» 6- در قرآن، دستورات قوام بخش است. «2» «فِيها كُتُبٌ قَيِّمَةٌ» 7- قرآن هم خود كتابى معتدل و دور از اعوجاج است‌

كه آن حق است آگاه باشيد همانا آنها كه شك ميكنند در قيامت هر آينه در گمراهى دور از صوابند خداوند صاحب لطف است به بندگانش روزى ميدهد هر كه را ميخواهد و او

نام مبارك، هبل و تمام بتان برو درافتادند. هاتفى آواز داد كه اى پير بى‌خرد دور شو كه هلاك اين بتان به دست مبارك حضرت محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم است

بنده‌اش حضرت زكريّاى پيغمبر در وقتى كه خواند پروردگار خود را در خفيه تا از ريا دور و با خلاص نزديك باشد و بنابراين ذكر خبر مبتداء محذوف است كه هذا باشد و اضافه

يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ «17» يَطُوفُ عَلَيْهِمْ‌: طواف كنند و دور گردند بر ايشان براى خدمت. وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ‌: كودكان جاويد مانندگان بر

و مخصوصا بايد برويد بجانب دودى كه از جهنّم برخاسته ميشود كه شبيه بسايه از دور نمايان است و بجانب شما ميآيد و سه شعبه دارد و از بالاى سر و دست راست و دست

مضار عقل‌ و ايمان‌ ‌است‌ عقل‌ ‌را‌ مركوب‌ نفس‌ كرده‌اند و ايمان‌ ‌را‌ ‌هم‌ دور انداخته‌اند لذا ميفرمايد: كلا هرگز توجه‌ بقرآن‌ و بيانات‌ ‌آن‌ نميكنيد. بَل‌

و ناخنهايشان موحش بود كه بيننده را پر از رعب مى‏كرد و شايد آن يكى از علل دور بودن مردم از آنها بوده است. خامساً: اعتنا به سگشان جاى دقت است كه چهاربار

پائين رويد و فرود آئيد از بهشت به مكان پست كه دنيا است، و از اين مقام عالى دور شويد و به زمين هبوط كنيد. بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ: در حالتى كه بعضى از

نيايد در آن مگر بدبخت‌ترين مردم‌ آنكه تكذيب نمود و روى گردانيد و زود باشد كه دور گردانيده شود از آن پرهيزكارترين مردم‌ آنكه ميدهد مال خود را و پاك ميكند خويش

بى جواب بماند. در این صورت، موجب نقض غرض خواهد شد و این از خداوند حکیم به دور است. ۱۵- اعتبار و حجیت سخن اهل خبره و اظهار نظر عالمان دینى (فسئلوا أهل الذکر

خواهد داشت. پس آيات دلخواهى نخواهيد تا از راه راست گمراه نشويد و از مقصود دور نيفتيد. تنبيه: آيه شريفه عام است نسبت به تمام مكلفين تا قيامت، كه هر كه تبديل

قتاده گوید: درباره غزوه تبوک جماعتى از منافقین با یکدیگر از مسافتى بسیار دور سخن مى گفتند و با یکدیگر چنین گفت و شنود می‌نمودند که این مرد یعنى رسول خدا

باید از ته دل از خدا خواست که مدد فرماید و اهریمن را از محیط فکر انسان به دور و سایر موانع را از سر راه فهم قرآن بردارد تا جمال دلارای حقیقت جلوه‌گر آید

زادَهُمْ إِلَّا نُفُوراً: زياده نكرد آمدن او يا هدايت او مگر رميدن از حق و دور شدن از راه نجات و رستگارى و زياد شدن بغض و گمراهى. إِنَّ اللَّهَ يُمْسِكُ

بت‌پرستان مكه اين بود كه سنگ يا بتى را ميپرستيدند و چون بهتر از آنرا ميديدند آنرا دور ميانداختند و ديگرى را اختيار ميكردند و اين معناى من اتّخذا آلهه هواه است و

سوم تأكيد بيشترى داشته‌اند. چنانكه شخصى از پيامبر پرسيد: منزل ما از مدينه دور است، يك شب را معيّن كن تا به شهر بيايم. حضرت فرمود: شب بيست و سوم به مدينه

هدایت است و هدایت فلسفه نزول قرآن مى باشد. ۶ - هدایت و راهنمایى هاى قرآن، به دور از هر کاستى و پیراسته از کمترین پیامد ناهنجار (أرسل رسوله بالهدى) در صورتى

و مخصوصا بايد برويد بجانب دودى كه از جهنّم برخاسته ميشود كه شبيه بسايه از دور نمايان است و بجانب شما ميآيد و سه شعبه دارد و از بالاى سر و دست راست و دست

نور آفتاب پيچيده بهم شود و در آفاق منبسط نگردد چون تكوير بمعناى پيچيدن و دور زدن است و قمّى ره نقل فرموده كه مراد رفتن نور آفتاب است و وقتى كه ستاره‌ها

‌در‌ سوره‌ ابراهيم‌ ‌آيه‌ 22، يَعِدُهُم‌ وَ يُمَنِّيهِم‌ و آمال‌ و آرزوهاي‌ دور و دراز بشما تزريق‌ ميكند ‌که‌ هميشه‌ ‌در‌ دنيا هستيد و بايد خوش‌ و خرم‌ باشيد

تفرّج فيها كربة. «1» يعنى پس بترسيد (بندگان خدا) آتشى را كه قعر آن بسيار دور، و حرارت آن در نهايت سختى، و عذاب آن تازه و نو است. در بعضى نسخ جديد «بحاء»

است كه بهدايت نزديكتر باشد چه رسد بجائيكه دين قديم بكلّى باطل و از هدايت دور باشد. أَم‌ آتَيناهُم‌ كِتاباً مِن‌ قَبلِه‌ِ فَهُم‌ بِه‌ِ مُستَمسِكُون‌َ «21»