نتایج جستجو

در زمین سرکشی می کنند، اینانند که برای آنان عذابی دردناک خواهد بود، ملامت در خور كسانى است كه به مردم ستم مى‌كنند و به ناحق در روى زمين سركشى مى‌كنند.

دارد؟ (نه!) بلکه در سرکشی و نفرت‌، لجاجت و پافشاری کردند. آیا آنکه او روزیتان همی‌دهد اگر باز دارد روزی خویش را بلکه خیره‌گی کردند در سرکشی و رمیدنی‌ Or who

کن) که او سرکشی کرده است (و در کفر و طغیان از حدّ گذشته است). «سوی فرعون برو که همواره او به سرکشی برخاسته است.» برو بسوی فرعون که او سرکشی کرد Go to Pharaoh;

فرعون بروید که سرکشی کرده است (و در کفر و طغیان از حدّ گذشته است). «سوی فرعون بروید که او همواره به سرکشی برخاسته‌.» بروید بسوی فرعون که سرکشی کرد Go to Pharaoh

از آن نهی شده بودند سرکشی کردند، به آنها گفتیم: «به شکل میمونهایی طردشده در آیید!» و چون در برابر آنچه از آن نهى شده بودند، سركشى كردند، به آنها گفتيم:

در زیان رساندن بر ما زیاده‌روی کند یا که سرکشی نماید.» گفتند پروردگارا ترسیم که پیش‌دستی گیرد بر ما یا سرکشی کند They said, “Lord, we fear he may persecute

آينه آدمى سركشى مى‌كند و از حد مى‌گذرد، قطعاً (اغلب) انسانها سرکشی و تمرّد می‌آغازند. چنان نیست (که انسان سرنهد). همواره انسان بی‌گمان سرکشی می‌کند، نه

طغیان و سرکشی خود فرو می‌روند. و اگر به آنان رحم کنیم و آسیب و گزندی را که دچار آن هستند [از آنان] برطرف سازیم، باز هم سرگردان و متحیر در سرکشی و طغیانشان

خواهيد كرد و نيز سركشى خواهيد كرد، سركشى‌كردنى بزرگ. و بر بنی‌اسرائیل در کتاب آسمانی مقرر داشتیم که در این سرزمین دوبار فتنه و فساد و سرکشی بی‌اندازه خواهید

احوال بندگانش آگاه و بیناست. و اگر خدا روزی را بر بندگانش وسعت دهد، در زمین سرکشی و ستم کنند، ولی آنچه را بخواهد به اندازه نازل می کند؛ یقیناً او به بندگانش

خطا نرفت، و سرکشی نکرد و (تنها به همان چیزی نگریست که می‌بایست ببیند و بنگرد). دیده(اش) منحرف نگشت و از حدّ در نگذشت. نلغزید دیده و نه سرکشی کرد The sight

استهزا کند و در سرکشی مهلتشان دهد که حیران بمانند. خدا آنان را [به کیفر این کار منافقانه در دنیا و آخرت] عذاب خواهد کرد، و آنان را در سرکشی وتجاوزشان مهلت

آیات کتاب من که محقّقا برای (هدایت) تو آمد تو آن را تکذیب کردی و راه تکبر و سرکشی پیش گرفتی و از زمره کافران بد کیش گردیدی. [ولی به او گویم:] آری، آیاتم به

آنچه ما را وعده مى‌دهى به ما آر. پس شتر را پی کردند و از فرمان پروردگار خود سرکشی نمودند و گفتند: ای صالح! اگر (راست می‌گوئی) از زمره پیغمبرانی، آنچه را که

می‌کردند؛ و کارهایی غیر از این (نیز) برای او انجام می‌دادند؛ و ما آنها را (از سرکشی) حفظ می‌کردیم! |و عده‌اى از شياطين براى او غواصى مى‌كردند و غير از آن نيز

ایستادگی کن؛ و نیز آنان که همراهت به سوی خدا روی آورده اند [ایستادگی کنند] و سرکشی مکنید که او به آنچه انجام می دهید، بیناست. همراه با آنان كه با تو رو به خدا

تکبّر و سرکشی کردند و گروهی مجرم و گناهکار بودند. ما نيز بر آنها نشانه‌هايى آشكار و گوناگون چون طوفان و ملخ و شپش و قورباغه و خون فرستاديم. باز سركشى كردند،

پیغمبران خدا سرپیچی و سرکشی کردند. ذکر (رُسُل) به صورت جمع، بیانگر این واقعیّت است که سرکشی از فرمان پیغمبری از جمله هود، در اصل سرکشی از فرمان جملگی پیغمبران

ثواب تمام و کامل می‌دهد و به فضل خود بر آن می‌افزاید، و آنان را که سرپیچی و سرکشی کرده به عذابی دردناک معذّب خواهد فرمود و آنان (بر نجات خود) جز خدا هیچ کس

نمی‌دانست به او آموزش داد. چنان نیست (که انسان سرنهد). همواره انسان بی‌گمان سرکشی می‌کند، که خود را بی‌نیاز دید. بی‌امان بازگشت(شان) سوی پروردگار تو است. آیا

که به فرمان خدا از او اطاعت شود (پس اطاعت از او، اطاعت از خدا، و سرکشی از دستور او، سرکشی از دستور خدا بوده است). و اگر آنان بدان هنگام که (با نفاق و دروغگوئی

الهی را انکار می‌کردند و پیامبران را به ناحق می‌کشتند، این از آن روی بود که سرکشی می‌کردند و از حد در می‌گذشتند و هنگامى كه گفتيد: اى موسى، ما هرگز بر يك خوراك

غلّات گرفتار ساختیم تا بلکه متذکّر گردند (و از خواب غفلت بیدار شوند و از سرکشی و ستم خود بکاهند و متوجّه خدا گردند و به بنی‌اسرائیل بیش از این ظلم و جور

بيم‌دهنده‌اى آشكارم (همان گونه که تو را به پیش قومت فرستادیم و گروهی به دشمنانگی و سرکشی پرداختند) نوح را (هم) به پیش قومش فرستادیم (و او بدیشان گفت:) من بیم‌دهنده‌ی

ستم كند، او را در آتش خواهيم افكند و اين بر خدا آسان است. و هرکس از روی سرکشی و ستم چنین کند، او را به آتشی در خواهیم آورد و این امر بر خداوند آسان است‌

روزی می دهد. و مسلماً آنچه از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شده است، بر سرکشی و کفر بسیاری از آنان می افزاید. و ما میان [یهود، نصاری و گروه های دیگر] آنان

و نعمت، و بلا و محنت برای بیداری ادامه می‌یابد، و ایشان هم بر گردنکشی و سرکشی خود می‌افزایند) تا دری از عذاب شدید (روز قیامت) را به رویشان می‌گشائیم و

شما دوست‌‌داشتنی گردانید و آن را در دل‌های شما بیاراست و کفر و پلیدکاری و سرکشی را در نظرتان بس ناخوشایند ساخت. هم ایشان [:ایمان‌آورندگان] رشدیافتگانند.

من از آنچه مى‌كنيد بيزارم. و اگر آنان (که خویشان تو می‌باشند) از فرمان تو سرکشی کردند، بگو: من از کار شما بیزارم (و شما را دوست نمی‌دارم). پس اگر (کافران)

پسردار است، (پیرو چنین کسی) برای این که مال و فرزندان بسیار دارد (نباید شد). [سرکشی و یاغی گری اش] برای آن [است] که دارای ثروت و فرزندان فراوان است. بدان جهت

و نه تضرّع و زاری می‌کنند. (لذا حوادث دردناک هم ایشان را از مرکب غرور و سرکشی و خودکامگی پائین نمی‌آورد و در برابر جلال حق تسلیم و خاشع نمی‌گرداند). و

و براندازد، ولى ما او و همه آنها را كه با وى بودند غرق كرديم. (فرعون بر سرکشی خود افزود و) خواست که (موسی و پیروانش) جملگی را از سرزمین (مصر) بردارد (و

بشارت ده. که آیات خدا را در حالی که بر او می خوانند می شنود، آن گاه از روی سرکشی و تکبّر چنان که گویی آن را نشنیده است [بر کفر، عناد، دشمنی و مخالفتش] پافشاری

(از طرف خدا) بدان فرستاده شده ایمان داریم. اشراف و سران قومش که تکبّر و سرکشی می ورزیدند به مستضعفانی که ایمان آورده بودند، گفتند: آیا شما یقین دارید که

برنخاستند مگر بعد از آگاهی (بر حقیقت و صحّت آن؛ این کار هم) به سبب ستمگری و سرکشی میان خودشان بود (و انگیزه‌ای جز ریاست‌خواهی و انحصارطلبی نداشت). و کسی که

زندگی خود (همچون اینان) مست و مغرور (جاه و مال و زر و زور) شده‌اند و طغیان و سرکشی پیشه ساخته‌اند. این خانه‌های ایشان است که بعد از آنان (روی آبادی به خود ندیده

گذرائی که درآن غوطه‌ور گشتند و مایه غرور و سرکشی ایشان شد. می‌گویند: أَتْرَفَتْهُ النِّعْمَةُ: یعنی نعمت او را به سرکشی و خوشگذرانی کشاند. مُتْرِف به معنی غرق

ببینیم. پس صاعقه‌ی آسمانی شما را فرا گرفت، در حالی که می‌دیدید (که به سبب سرکشی و درخواست ناروا، به چه مصیبت بزرگی دچار آمده‌اید). و چون گفتید: «ای موسی

تکبّر و سرکشی نمی ورزند؛ تنها كسانى به آيات ما ايمان آورده‌اند كه چون آيات ما را بشنوند به سجده بيفتند و پروردگارشان را به پاكى بستايند و سركشى نكنند. به

انکار می‌کنی) و من معتقدم که تو ای فرعون! (از حق روگردانی و سرانجام اگر از سرکشی خود برنگردی) هلاک می‌گردی. گفت: «تو به‌راستی و درستی دانسته‌ای (که) این (نشانه‌ها)

دل) بخوانید تا دعای شما مستجاب کنم. آنان که از (دعا و) عبادت من اعراض و سرکشی کنند زود با ذلت و خواری در دوزخ شوند. و پروردگارتان گفت: مرا بخوانید تا شما

آنان (یعنی ارواح و فرشتگانی) که در حضور پروردگار تواند هیچ‌گاه از بندگی او سرکشی نکنند و پیوسته به تسبیح و تنزیه ذات احدیت و به سجده او مشغولند. یقیناً مقرّبان

به او بگویید، امید است که هوشیار شود و [آیین حق را بپذیرد] یا بترسد [و از سرکشی باز ایستد.] با او به نرمى سخن گوييد، شايد پند گيرد، يا بترسد. و با او سخنی

تابشهائی (نشانیهائی) از کار پس اختلاف نکردند مگر از پس آنکه بیامدشان دانش به سرکشی میان خویش همانا پروردگار تو داوری کند میان ایشان روز رستاخیز در آنچه بودند

شما را روزی می‌دهد، اگر (خدا) روزی خود را (از شما) باز دارد؟ (نه!) بلکه در سرکشی و نفرت‌، لجاجت و پافشاری کردند. آیا پس آن کس که نگونسار بر چهره‌اش راه می‌پیماید

و احسان و ادای حق خویشاوندان فرمان می‌دهد، و از ناشایستی و کار ناپسند و سرکشی باز می‌دارد، او شما را اندرز می‌دهد باشد که پند گیرید همانا خداى به داد و

شوهر (برای طلاق) ببخشد بر آنان روا باشد. این احکام، حدود دین خداست، از آن سرکشی مکنید و کسانی که از احکام خدا سرپیچند آنها به حقیقت ستمکارند. طلاقِ [رجعی

قتل)، به معناى گرفتن و کشیدن و پرتاب کردن است; کارى که مأموران با مجرمان سرکشى که در برابر هیچ قانونى سر تسلیم فرود نمى آورند، انجام مى دهند. عتل‌ (۲ بار)

بر همه چیز است» مى باشد، جالب این که «جبّار» اشاره به صفت نفسانى یعنى روح سرکشى است. جبر (۱۰ بار) وَ کُل عَنِيد مِن مُتَکَبّر قَال وَرَائِه أَمْر أُتْبِعُوا

شامل این کلمه «مَرَدُوا» از مادّه «مرد»، (بر وزن سرد)، به معناى طغیان و سرکشى و بیگانگى مطلق مى باشد، و در اصل به معناى «برهنگى و تجرد» آمده، و به همین

در سوره «مؤمنون» این است که این حوادث دردناک آنها را هرگز از مرکب غرور، سرکشى وخودکامگى فرود نیاوردو دربرابرحق تسلیم نشدند. و اگر در پاره اى از روایات

آنها يا بر روده‌هاست يا آنچه به استخوان چسبيده باشد. اين [تحريم‌] را به جرم سركشى‌شان، به آنها كيفر داديم و بى‌شك م و بر يهوديان، هر [حيوان‌] چنگال‌دارى را

نیز همین کبر و غرور است که او را از درک حقایق محروم می‌سازد، و به تمرد و سرکشی وا می‌دارد، و از صف مؤمنان که صف بندگان مطیع خداست بیرون می‌افکند، و در صف

خداست! چون در آیات قبل اشاره به این حقیقت ج5، ص305 شده بود که «استهزا و سرکشی این گروه همچنان ادامه می‌یابد تا زمانی که وعده الهی دائر بر عذاب فرا رسد»

مخالفت فرمان پروردگار) پرهیز نمی‌کنند؟! |[به سوى‌] قوم فرعون. آيا [از كفر و سركشى‌] نمى‌پرهيزند قوم فرعون؛ آيا پروا ندارند؟! به سوی قوم ستمکار فرعون که آیا

»: استفهام تحقیر است. یعنی از چه چیز ناچیزی خدا او را آفریده است؟ این همه سرکشی و ناسپاسی چیست؟! مقاتل گوید: این آیه درباره عتبة بن ابى‌لهب نازل شده، موقعى

زير دستان بآنانكه سركشى نمودند همانا ما بوديم براى شما پيروان پس آيا شما هستيد كفايت كنندگان از ما مقدارى از آتش را گويند آنانكه سركشى نمودند همانا ما همگى

غرور، لجاجت، سركشى و فرار از حق. «عُتُوٍّ» به معناى استكبار و تجاوز از حق و «نُفُورٍ» به معناى اظهار تنفّر و گريز از حق است. لجاجت، زمينه سركشى وطغيان است

کردیم). و به‌راستی و درستی موسی برایشان دلایل آشکار آورد. پس در آن سرزمین سرکشی نمودند و (با این همه بر ما) پیشی‌گیرندگان (بر زیانمان) نبوده‌اند. پس هر گروه

پروردگارمان را نمی‌بینیم‌؟» بی‌گمان همواره در خودهاشان کبر و برتری جستند، و سرکشی بزرگی کردند. روزی که فرشتگان را ببینند، در آن هنگام (و هنگامه) برای مجرمان

شده است بآن گروندگانيم‌ گفتند آنانكه سركشى كردند همانا ما بآنچه گرويديد بآن كافرانيم‌ پس پى كردند ناقه را و سركشى كردند از فرمان پروردگارشان و گفتند اى

و وحی پرورش نیافته‌اند که وقتی به غلط خود را مستغنی می‌پندارند، شروع به سرکشی و طغیان می‌کنند. نه خدا را بنده‌اند، نه احکام او را به رسمیت می‌شناسند، نه

این کلمه جحد (۱۲ بار) انكار با علم (صحاح) [نمل:14] آيات مارا از روى ظلم و سركشى انكار و تكذيب كردند ولى دلهايشان به آنها يقين داشت . اين آيه يكى از مشكلات

اليَم‌ِّ .. الايه‌ اعراف‌ آيه 130 ‌الي‌ 136. ] (آیه 25)- به هر حال فرعون سرکشی را به آخرین مرحله رسانده و مستحق دردناکترین عذاب شده و فرمان الهی باید فرا

حالتی در نفس و جان انسان گردد، حالت توجه به خدا، حالت جدایی از هوی و هوسهای سرکشی که مانع فهم و درک صحیح انسان است و به هنگام خواندن هر آیه به خدا پناه بریم

ناحیه و دیار است. «نَذِیراً»: بیم‌دهنده. منظور پیغمبری است که مردمان را از سرکشی و عذاب خدا بترساند. قُلْ‌ أَيُ‌ شَيْ‌ءٍ أَکْبَرُ شَهَادَةً... (۲) وَ هٰذَا

برای سنت خدا تبدیلی نمی یابی، و هرگز برای سنت خدا دگرگونی نخواهی یافت. به سركشى در زمين و نيرنگهاى بد. و اين نيرنگهاى بد جز نيرنگبازان را در بر نگيرد. آيا

هرگز کسی بر او دست ندارد؟ آيا مى‌پندارد كه هرگز هيچ كس بر او توانا نيست- كه سركشى و نافرمانى مى‌كند-؟ آیا انسان (با وجود این همه درد و رنجی که بدان گرفتار

انگشتان خود را در گوشهاشان و بسر كشيدند جامه‌هاشان را و پا فشارى كردند و سركشى نمودند سركشى نمودنى‌ پس همانا من خواندم آنها را به آواز بلند پس همانا من دعوت را

ما شما را مجبور نميتوانستيم بكنيم بلكه شما خودتان بد ذات و مايل بطغيان و سركشى بوديد لذا زير فرمان انبياء و اوليا نرفتيد و گوش بسخنان ما داديد و الّا ما

ما شما را مجبور نميتوانستيم بكنيم بلكه شما خودتان بد ذات و مايل بطغيان و سركشى بوديد لذا زير فرمان انبياء و اوليا نرفتيد و گوش بسخنان ما داديد و الّا ما

امام صادق (ع) به او نوشت در نامه‏اى، كه: نگاه كن مبادا هرگز سخنى در ستم و سركشى از تو سرزند و اگر چه تو را و تيره و تبارت را خوش آيد. از ابو سيار حديث شده

معنوی و انسانی بریده شود که در این هنگام طبعا مایه غرور و غفلت و طغیان و سرکشی و ظلم و بیدادگری خواهد بود، درخور هرگونه نکوهش و مذمت است. تفسیر آیات ۱-

به خواب فرو نروند و موقعیت خویش را در دنیا فراموش نکنند، و دست به طغیان و سرکشی نزنند. تفسیر آیات ۱ - همه مصیبت هاى وارده بر انسان ها، در چارچوب رخصت خداوند

(ط - الاسلامیه) - جلد ۲ بخش : - عنوان : حدیث حضرت محمد (ص) درباره سركشى موضوعات : سرکشی، طغیان

بدرستيكه آنها بودند كه وقتى گفته ميشد بآنها نيست معبودى جز خداوند تكبّر و سركشى مينمودند و ميگفتند آيا همانا ما ترك‌كنندگان باشيم خدايان خود را براى شاعرى

مردم! راستى بغى و ستم، ياران خود را به آتش كشد، راستى اول كسى كه بر خدا سركشى كرد، عناق دختر آدم بود و اول كسى كه خدا او را كشت، همان عناق بود كه نشيمن

[خداى فرمود:] بلكه آنها از ياد و پند من- وحى و قرآن- در شك‌اند- زيرا از روى سركشى نمى‌خواهند دريابند-، بلكه هنوز عذاب مرا نچشيده‌اند. آیا از میان همه‌ی ما،

كتاب كه هر آينه فساد خواهيد نمود البتّه در زمين دو بار و هر آينه سركشى خواهيد كرد البته سركشى بزرگ‌ پس چون آمد وعده اوّل آن دو برانگيزيم بر شما بندگانى را

بدرستيكه آنها بودند كه وقتى گفته ميشد بآنها نيست معبودى جز خداوند تكبّر و سركشى مينمودند و ميگفتند آيا همانا ما ترك‌كنندگان باشيم خدايان خود را براى شاعرى

بدرستيكه آنها بودند كه وقتى گفته ميشد بآنها نيست معبودى جز خداوند تكبّر و سركشى مينمودند و ميگفتند آيا همانا ما ترك‌كنندگان باشيم خدايان خود را براى شاعرى

جهنّمیان، مى تواند گویاى مطلب فوق باشد. ۹- عذاب همیشگى و خوارکننده، کیفر سرکشى از فرامین خدا و رسول (ص) و تجاوز از حدود الهى (و من یعص اللّه و رسوله ..

کیفر بدکاران. 3- اهمیت قرآن و عظمت این کتاب آسمانی. 4- داستان آفرینش آدم و سرکشی ابلیس و سر انجام کار او. 5- اشاره به سرگذشت اقوامی همچون قوم لوط و صالح و

«همانا دو بار در سراسر زمین همواره افساد خواهید کرد. و بی‌گمان (بار دوم) به سرکشی بزرگی بی‌امان بر خواهید خاست‌.» پس آنگاه که (زمان تحقّق) وعده‌ی نخستین آن

در این آبادیها و نقاط دیگر روی زمین زندگی داشته و دارند (به جای طغیان و سرکشی و تکذیب آیات پروردگار و ظلم و فساد) ایمان می‌آوردند، و در پرتو آن تقوا و

ما شما را مجبور نميتوانستيم بكنيم بلكه شما خودتان بد ذات و مايل بطغيان و سركشى بوديد لذا زير فرمان انبياء و اوليا نرفتيد و گوش بسخنان ما داديد و الّا ما

ما شما را مجبور نميتوانستيم بكنيم بلكه شما خودتان بد ذات و مايل بطغيان و سركشى بوديد لذا زير فرمان انبياء و اوليا نرفتيد و گوش بسخنان ما داديد و الّا ما

ميدهند و بپا ميدارند او را در شكم مادر و گاه باشد كه طفل سركشى كند و وارونه شود و اين علامت سركشى و تمرد او است و چون زمان بيرون آمدن طفل شود خداوند ملكى

لَشَيْ‌ءٌ عُجابٌ «5» ترجمه‌ سوگند به قرآن موجب تذكّر بلى آنها كه كافر شدند در سركشى و مخالفتند چه بسيار هلاك كرديم پيش از آنها از اهل عصرها پس ندا كردند و نبود

می‌کند: «در خود مدینه و از اهل این شهر نیز گروهی هستند که نفاق را تا سر حد سرکشی و طغیان رسانده و سخت به آن پایبندند و در آن صاحب تجربه‌اند»! (وَ مِنْ أَهْلِ

را پروردگارش در وادى‌ جلد 5 صفحه 340 مقدّس طوى‌ برو بسوى فرعون همانا او سركشى نمود پس بگو آيا براى تو رغبتى هست بآنكه پاك شوى‌ و راهنمائى كنم تو را بسوى

كتاب كه هر آينه فساد خواهيد نمود البتّه در زمين دو بار و هر آينه سركشى خواهيد كرد البته سركشى بزرگ‌ پس چون آمد وعده اوّل آن دو برانگيزيم بر شما بندگانى را

به بعضى با آنكه ملامت ميكردند خودشان را گفتند اى واى بر ما همانا ما بوديم سركشى كنندگان‌ اميد است پروردگار ما عوض دهد بما بهتر از آنرا همانا ما بسوى پروردگارمان

به بعضى با آنكه ملامت ميكردند خودشان را گفتند اى واى بر ما همانا ما بوديم سركشى كنندگان‌ اميد است پروردگار ما عوض دهد بما بهتر از آنرا همانا ما بسوى پروردگارمان

به بعضى با آنكه ملامت ميكردند خودشان را گفتند اى واى بر ما همانا ما بوديم سركشى كنندگان‌ اميد است پروردگار ما عوض دهد بما بهتر از آنرا همانا ما بسوى پروردگارمان

به بعضى با آنكه ملامت ميكردند خودشان را گفتند اى واى بر ما همانا ما بوديم سركشى كنندگان‌ اميد است پروردگار ما عوض دهد بما بهتر از آنرا همانا ما بسوى پروردگارمان

ما شما را مجبور نميتوانستيم بكنيم بلكه شما خودتان بد ذات و مايل بطغيان و سركشى بوديد لذا زير فرمان انبياء و اوليا نرفتيد و گوش بسخنان ما داديد و الّا ما

به بعضى با آنكه ملامت ميكردند خودشان را گفتند اى واى بر ما همانا ما بوديم سركشى كنندگان‌ اميد است پروردگار ما عوض دهد بما بهتر از آنرا همانا ما بسوى پروردگارمان

زير دستان بآنانكه سركشى نمودند همانا ما بوديم براى شما پيروان پس آيا شما هستيد كفايت كنندگان از ما مقدارى از آتش را گويند آنانكه سركشى نمودند همانا ما همگى

همه آن آيات. فَكَذَّبَ وَ أَبى‌: پس به دروغ نسبت داد تمام آنها را از غايت سركشى، و ابا نمود از ايمان به آن به سبب تكبر و گردنكشى، يا انكار جلد 8 - صفحه 285

نهى از منكر بوده و شايد فلمّا عتوا اشاره بهمان تكبّر و سركشى از نهى باشد و شايد مراد تكبر و سركشى از ترك منهىّ عنه باشد و اينكه در آيه سوم تغيير عنوان داده

می‌کند. در بخش سوم بحثهائی پیرامون معاد، و ارسال موسی بن عمران به سوی فرعون و سرکشی و سپس عذاب دردناک او را بیان می‌دارد. بخش چهارم دستورات شدیدی را که در آغاز

می‌گوید: «و ای قوم من! مبادا دشمنی و عداوت با من شما را به گناه و عصیان و سرکشی وا دارد» (وَ یا قَوْمِ لا یَجْرِمَنَّکُمْ شِقاقِی). «مبادا همان بلاها و مصائب

بدهید، و به (حقوق) مردمان (در جان و مالشان) زیان نرسانید، و تبهکارانه در زمین سرکشی نکنید.» «اگر مؤمن بوده‌اید، باقیمانده‌ی (حجت) خدا برای شما بهتر است و من

ناتوانی بشر را در برابر قدرت بی‌پایانش آشکار سازد، و او را از فکر طغیان و سرکشی باز دارد. تفسیر آیات ۱- خداوند با برنامه هاى خویش، مکر کافران علیه پیامبر(ص)

كتاب كه هر آينه فساد خواهيد نمود البتّه در زمين دو بار و هر آينه سركشى خواهيد كرد البته سركشى بزرگ‌ پس چون آمد وعده اوّل آن دو برانگيزيم بر شما بندگانى را

بينيم پروردگارمان را هر آينه بتحقيق تكبر ورزيدند در باره خودشان و سركشى كردند سركشى كردنى بزرگ‌ روزى كه به بينند فرشتگان را نيست بشارتى در چنين روز براى

را پروردگارش در وادى‌ جلد 5 صفحه 340 مقدّس طوى‌ برو بسوى فرعون همانا او سركشى نمود پس بگو آيا براى تو رغبتى هست بآنكه پاك شوى‌ و راهنمائى كنم تو را بسوى

را پروردگارش در وادى‌ جلد 5 صفحه 340 مقدّس طوى‌ برو بسوى فرعون همانا او سركشى نمود پس بگو آيا براى تو رغبتى هست بآنكه پاك شوى‌ و راهنمائى كنم تو را بسوى

زير دستان بآنانكه سركشى نمودند همانا ما بوديم براى شما پيروان پس آيا شما هستيد كفايت كنندگان از ما مقدارى از آتش را گويند آنانكه سركشى نمودند همانا ما همگى

لَشَيْ‌ءٌ عُجابٌ «5» ترجمه‌ سوگند به قرآن موجب تذكّر بلى آنها كه كافر شدند در سركشى و مخالفتند چه بسيار هلاك كرديم پيش از آنها از اهل عصرها پس ندا كردند و نبود

«وَ لَوْ رُدُّوا لَعادُوا لِما نُهُوا عَنْهُ وَ إِنَّهُمْ لَكاذِبُونَ» 1- سركشى امروزِ مجرمان، سرافكندگى فرداى قيامت را در پيش دارد، و اين مايه‌ى تسلّى پيامبر

بينيم پروردگارمان را هر آينه بتحقيق تكبر ورزيدند در باره خودشان و سركشى كردند سركشى كردنى بزرگ‌ روزى كه به بينند فرشتگان را نيست بشارتى در چنين روز براى

بينيم پروردگارمان را هر آينه بتحقيق تكبر ورزيدند در باره خودشان و سركشى كردند سركشى كردنى بزرگ‌ روزى كه به بينند فرشتگان را نيست بشارتى در چنين روز براى

را پروردگارش در وادى‌ جلد 5 صفحه 340 مقدّس طوى‌ برو بسوى فرعون همانا او سركشى نمود پس بگو آيا براى تو رغبتى هست بآنكه پاك شوى‌ و راهنمائى كنم تو را بسوى

اصل خلقت اوليه كه آن خاك راه، كه پست و لگد كوب تمام حيوانات است، تا تكبر و سركشى و دعوى فرعونى را از سر بنهد و از مستى شراب غرور به خود آيد و از طغيان به

اتباعش گرفتار بودند بتوسط حضرت موسى نجات داد چون فرعون مرد متكبّر و متفرعن و سركشى بود كه از حدّ و قدر خود تعدّى و تجاوز نمود يا از برجستگان در زياده‌روى و

آيات ما و دروغ پنداشتند احكام كتاب ما را، وَ اسْتَكْبَرُوا عَنْها: و تكبر و سركشى نمودند از آنها، لا تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوابُ السَّماءِ: مفتوح و باز نشود

گرفت، و همچنين در جام گلاب، و صدائى نمود، بر تاج شاه نشست. دقيانوس را تجبر و سركشى فرا، و ادعاى خدائى كرده، قوم را به خود دعوت، هر كه اطاعت مى‌نمود جبه‌اى مى‌داد،

ایمان به مبدأ و معاد و ایجاد موج نیرومندی از حرکت به سوی تقوا، و بازداری از سرکشی و طغیان است. ج3، ص570 فضیلت تلاوت سوره:] در حدیثی از پیامبر گرامی اسلام صلّی

مَعَكُما أَسْمَعُ وَ أَرى‌ (46) قالَ لا تَخافا: فرمود خداى تعالى مترسيد از سركشى و هتاكى فرعون. إِنَّنِي مَعَكُما: بدرستى كه من با شما هستم به حفظ و نصرت،

بينيم پروردگارمان را هر آينه بتحقيق تكبر ورزيدند در باره خودشان و سركشى كردند سركشى كردنى بزرگ‌ روزى كه به بينند فرشتگان را نيست بشارتى در چنين روز براى

بر وى در افتند سجده‌كنان و تسبيح نمايند بستايش پروردگارشان و آنان تكبر و سركشى نميكنند. تفسير خداوند متعال در تعقيب جواب منكرين معاد در آيه سابقه ميفرمايد

مَلَائِهِ‌: به سوى فرعون و قوم او ايشان دعوت كردند. فَاسْتَكْبَرُوا: پس سركشى نمودند قوم فرعون از ايمان و متابعت پيغمبر، وَ كانُوا قَوْماً عالِينَ‌: و

و امّا پسر پس بودند پدر و مادرش دو مؤمن پس ترسيديم كه بيفكند آن دو را در سركشى و كفر پس خواستيم كه عوض دهد آن دو را پروردگارشان بهتر از او در پاكى و نزديكتر

فرشتگان و بر فطرت پاک بود، ولی بعد از آزادی خود سوء استفاده کرد و بنای طغیان و سرکشی گذارد. دوم اینکه: از نظر سازمان آفرینش وجود شیطان برای افراد با ایمان و آنها

با آغازکردن اعمال حجّ، حجّ را بر خود واجب کرد. «رَفَثَ»: جماع. «فُسُوقَ»: سرکشی و نافرمانی. گناه و معصیت. «جِدَالَ»: مشاجره. ستیزه. «أُوْلِی الألْبَابِ»:

(وَ تَوَکَّلْ عَلَیْهِ). و این مرحله توحید عبادت است. و از آنچه نافرمانی و سرکشی و طغیان و گناه است، بپرهیز، چرا که: «پروردگارت از آنچه انجام می‌دهید غافل

نهى از منكر بوده و شايد فلمّا عتوا اشاره بهمان تكبّر و سركشى از نهى باشد و شايد مراد تكبر و سركشى از ترك منهىّ عنه باشد و اينكه در آيه سوم تغيير عنوان داده

بر وى در افتند سجده‌كنان و تسبيح نمايند بستايش پروردگارشان و آنان تكبر و سركشى نميكنند. تفسير خداوند متعال در تعقيب جواب منكرين معاد در آيه سابقه ميفرمايد

بر وى در افتند سجده‌كنان و تسبيح نمايند بستايش پروردگارشان و آنان تكبر و سركشى نميكنند. تفسير خداوند متعال در تعقيب جواب منكرين معاد در آيه سابقه ميفرمايد

زير دستان بآنانكه سركشى نمودند همانا ما بوديم براى شما پيروان پس آيا شما هستيد كفايت كنندگان از ما مقدارى از آتش را گويند آنانكه سركشى نمودند همانا ما همگى

بود ملائكه را پس همانا ما بآنچه فرستاده شديد بآن كافرانيم‌ پس اما عاد پس سركشى كردند در زمين بناحق و گفتند كيست افزونتر از ما در توانائى آيا نديدند آنكه

برديد بآن پس امروز جزا داده ميشويد عذاب خوارى را بسبب آنكه بوديد كه تكبر و سركشى مينموديد در زمين بنا حقّ و بسبب آنكه بوديد كه نافرمانى ميكرديد. تفسير خداوند

كفّار قريش يعنى كار نداشته باش بآنها و اهل مكّه تا روز فتح و ظفر و ببين اينك سركشى و طغيانشان را پس بزودى مى‌بينند خفّت و خوارى و جزاى خودشان را چون سوف اينجا

به بعضى با آنكه ملامت ميكردند خودشان را گفتند اى واى بر ما همانا ما بوديم سركشى كنندگان‌ اميد است پروردگار ما عوض دهد بما بهتر از آنرا همانا ما بسوى پروردگارمان

رؤساء و اشراف‌ ‌در‌ امور اسراف‌ ميكنند بخصوص‌ اسراف‌ ‌در‌ معاصي‌ و طغيان‌ و سركشي‌ و سرپيچي‌ البته‌ زيردستان‌ ‌در‌ تحت‌ اطاعت‌ آنان‌ ميروند ‌براي‌ استفاده‌

كفّار قريش يعنى كار نداشته باش بآنها و اهل مكّه تا روز فتح و ظفر و ببين اينك سركشى و طغيانشان را پس بزودى مى‌بينند خفّت و خوارى و جزاى خودشان را چون سوف اينجا

اتباعش گرفتار بودند بتوسط حضرت موسى نجات داد چون فرعون مرد متكبّر و متفرعن و سركشى بود كه از حدّ و قدر خود تعدّى و تجاوز نمود يا از برجستگان در زياده‌روى و

و امّا پسر پس بودند پدر و مادرش دو مؤمن پس ترسيديم كه بيفكند آن دو را در سركشى و كفر پس خواستيم كه عوض دهد آن دو را پروردگارشان بهتر از او در پاكى و نزديكتر

سماوى و اقوال پيغمبران خدا ميفرمايد نيست در ضميرشان مگر هواى رياست و بزرگى و سركشى از احكام الهى و وسائط ابلاغ آن ولى باين آرزو نخواهند رسيد چون خداوند بزودى

درافتيد مر او را سجده‌كنان‌ پس سجده كردند فرشتگان تماميشان همگى‌ مگر ابليس كه سركشى نمود و بود از كافران‌ گفت اى ابليس چه بازداشت تو را كه سجده كنى مر آنرا كه

اتباعش گرفتار بودند بتوسط حضرت موسى نجات داد چون فرعون مرد متكبّر و متفرعن و سركشى بود كه از حدّ و قدر خود تعدّى و تجاوز نمود يا از برجستگان در زياده‌روى و

شدند و خداوند بآنها مهلت داد و از اين مهلت سوء استفاده كردند و بر طغيان و سركشى خود افزودند خداوند مسلّط ميفرمايد بر آنها شياطين انسى و جنّى را كه تحريك

درافتيد مر او را سجده‌كنان‌ پس سجده كردند فرشتگان تماميشان همگى‌ مگر ابليس كه سركشى نمود و بود از كافران‌ گفت اى ابليس چه بازداشت تو را كه سجده كنى مر آنرا كه

فِيهِ مُزْدَجَرٌ: آنچه را كه در آن بازداشتن است معاصى و منع كفار از تمرد و سركشى، يا قرآن موضع بازداشتن از مناهى. حضرت امير المؤمنين عليه السّلام در ذيل خطبه‌اى

اتباعش گرفتار بودند بتوسط حضرت موسى نجات داد چون فرعون مرد متكبّر و متفرعن و سركشى بود كه از حدّ و قدر خود تعدّى و تجاوز نمود يا از برجستگان در زياده‌روى و

پيغمبرى بيايد بيكى از اين دو تهمت متّهم نمايند نه چنين است بلكه طغيان و سركشى طبيعى بشر و شرارت ذاتى آنها وادارشان‌ جلد 5 صفحه 71 باين نسبتهاى ناروا نموده

هرگونه خیر و فضیلت (و إن یدعون شیطناً مریداً) مرید از مصدر «مرود» به معناى سرکشى و خروج از طاعت است (مجمع البیان). مفردات راغب «مرید» را به معناى عارى از

در سوره اعراف و غيرها ذكر شد مبعوث فرمود بر فرعون و اعيان قومش پس تكبّر و سركشى كردند از قبول ايمان و اطاعت آندو چون مردمان متكبّر و گردن كشى بودند كه ميخواستند

در سوره اعراف و غيرها ذكر شد مبعوث فرمود بر فرعون و اعيان قومش پس تكبّر و سركشى كردند از قبول ايمان و اطاعت آندو چون مردمان متكبّر و گردن كشى بودند كه ميخواستند

اتباعش گرفتار بودند بتوسط حضرت موسى نجات داد چون فرعون مرد متكبّر و متفرعن و سركشى بود كه از حدّ و قدر خود تعدّى و تجاوز نمود يا از برجستگان در زياده‌روى و

نبودى، بشر را مزاحمات بسيار بودى، در اين صورت انصاف نباشد بنده را نافرمانى و سركشى نسبت به فرامين چنين مولاى رءوف مهربانى. إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ‌:

(۱۱۱) پايدار باش چنانكه فرمان يافته اى و هر كه با تو سوى خدا آمده نيز، و سركشى نكنيد كه او بينا به اعمال شما است . (۱۱۲) به كسانى كه ستم كرده اند متمايل

بود ملائكه را پس همانا ما بآنچه فرستاده شديد بآن كافرانيم‌ پس اما عاد پس سركشى كردند در زمين بناحق و گفتند كيست افزونتر از ما در توانائى آيا نديدند آنكه

آن روايت نقل فرموده از اين قرار كه اصحاب كهف و رقيم در زمان پادشاه جبّار سركشى بودند كه دعوت مينمود اهل مملكت خود را بعبادت بتها و كسيكه اجابت نميكرد او

شك محروم و نااميد گشت هر كس كه آن را به پليدى آلود. «11» قوم ثمود از روى سركشى، (پيامبرشان را) تكذيب كردند. «12» آنگاه كه شقى‌ترين آنها (براى كشتن ناقه)

و امّا پسر پس بودند پدر و مادرش دو مؤمن پس ترسيديم كه بيفكند آن دو را در سركشى و كفر پس خواستيم كه عوض دهد آن دو را پروردگارشان بهتر از او در پاكى و نزديكتر

هيچ يك از اين احتمالات نيست فقط وسوسه شيطان و انغمار در تكبّر و تعصّب و سركشى و طغيان است پس صبر كن تا برسد حكم پروردگارت بفتح و ظفر بر آنها و بنابراين

و عقول خود را تذكار فرمايند در بينائى و عبرت گرفتن از شآمت عاقبت طغيان و سركشى و نافرمانى حضرت احديت، كه از اين آيه بينه و حكايت شايعه و آثار ديار خرابه

نموده‌اند و موجب خشم و غضب شديد او و گروندگان باو و انبيا شده‌اند اين تكبّر و سركشى و زورگوئى شما موجب شده كه خدا دل شما را بسته و مهر كرده كه ديگر نور معرفت

اتباعش گرفتار بودند بتوسط حضرت موسى نجات داد چون فرعون مرد متكبّر و متفرعن و سركشى بود كه از حدّ و قدر خود تعدّى و تجاوز نمود يا از برجستگان در زياده‌روى و

تبليغ روشن نيست. 1- انسان در انتخاب راه وعقيده اختيار دارد و نشانه‌ى آن سركشى در برابر دعوت انبياست. «فَإِنْ تَوَلَّوْا» 2- وظيفه‌ى انبيا، ابلاغ است نه

كفّار قريش يعنى كار نداشته باش بآنها و اهل مكّه تا روز فتح و ظفر و ببين اينك سركشى و طغيانشان را پس بزودى مى‌بينند خفّت و خوارى و جزاى خودشان را چون سوف اينجا

ميگويند ندزد و نترس‌، و ديگر هزار گونه‌ معاصي‌ و ظلم‌ و كفر و شرك‌ و طغيان‌ و سركشي‌ دارد ‌اگر‌ ايمن‌ ‌باشد‌ ‌از‌ مكر الهي‌ ‌اينکه‌ ‌خود‌ يكي‌ ‌از‌ معاصي‌ كبيره‌

هيچ يك از اين احتمالات نيست فقط وسوسه شيطان و انغمار در تكبّر و تعصّب و سركشى و طغيان است پس صبر كن تا برسد حكم پروردگارت بفتح و ظفر بر آنها و بنابراين

- گفتند پروردگار ما همانا ما ميترسيم كه پيشى گيرد بر ما يا آنكه زياد كند سركشى خود را گفت نترسيد همانا من با شمايم ميشنوم و مى‌بينم‌ پس برويد نزد او و بگوئيد

بعدا فرمود با اين دو معجزه برو بجانب فرعون كه او از حدّ خود تجاوز نموده و سركشى و تمرّد و طغيان كرده موسى عليه السّلام عرضه داشت حال كه چنين مأموريت بزرگى

بعدا فرمود با اين دو معجزه برو بجانب فرعون كه او از حدّ خود تجاوز نموده و سركشى و تمرّد و طغيان كرده موسى عليه السّلام عرضه داشت حال كه چنين مأموريت بزرگى

در هر حال حافظ و نگهدار و نگهبان آنها بود كه بر حسب طبع اوّليشان پيرامون سركشى و طغيان و فساد نگردند و خداوند لطف خود را از حضرت ايّوب پيغمبر هم دريغ نفرمود

بينندگان‌ و قارون و فرعون و هامان را و بتحقيق آمد آنها را موسى با معجزه‌ها پس سركشى كردند در زمين و نبودند پيشى گيرندگان‌ پس هر يك را گرفتيم بگناهش پس بعضيشان

1- دشمنان به شدّت در تلاشند، شما هم غافل نباشيد. «سَعَوْا فِي آياتِنا» 2- سركشى انسان تا آنجاست كه مى‌خواهد آيات الهى را خنثى و مانع كارائى و تأثير آن شود

درافتيد مر او را سجده‌كنان‌ پس سجده كردند فرشتگان تماميشان همگى‌ مگر ابليس كه سركشى نمود و بود از كافران‌ گفت اى ابليس چه بازداشت تو را كه سجده كنى مر آنرا كه

آنستكه سابقا بعضى از مردان انسى پناه ميبردند بمردان جنّى پس موجب مزيد نخوت و سركشى جنّيان شد و قمّى ره رهقا را بخسرانا تفسير فرموده و نقل نموده كه جنّيان نازل

آنستكه سابقا بعضى از مردان انسى پناه ميبردند بمردان جنّى پس موجب مزيد نخوت و سركشى جنّيان شد و قمّى ره رهقا را بخسرانا تفسير فرموده و نقل نموده كه جنّيان نازل

اتباعش گرفتار بودند بتوسط حضرت موسى نجات داد چون فرعون مرد متكبّر و متفرعن و سركشى بود كه از حدّ و قدر خود تعدّى و تجاوز نمود يا از برجستگان در زياده‌روى و

رؤساء و اشراف‌ ‌در‌ امور اسراف‌ ميكنند بخصوص‌ اسراف‌ ‌در‌ معاصي‌ و طغيان‌ و سركشي‌ و سرپيچي‌ البته‌ زيردستان‌ ‌در‌ تحت‌ اطاعت‌ آنان‌ ميروند ‌براي‌ استفاده‌

او نيز دقيق است. «يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ» 19- انسان در برابر ديگران اين همه سركشى ندارد، كفر و ناسپاسى شديد انسان تنها در برابر پروردگارش است. «لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ»

ميگويند ندزد و نترس‌، و ديگر هزار گونه‌ معاصي‌ و ظلم‌ و كفر و شرك‌ و طغيان‌ و سركشي‌ دارد ‌اگر‌ ايمن‌ ‌باشد‌ ‌از‌ مكر الهي‌ ‌اينکه‌ ‌خود‌ يكي‌ ‌از‌ معاصي‌ كبيره‌

اتباعش گرفتار بودند بتوسط حضرت موسى نجات داد چون فرعون مرد متكبّر و متفرعن و سركشى بود كه از حدّ و قدر خود تعدّى و تجاوز نمود يا از برجستگان در زياده‌روى و

و ظاهرا موجب گمراهى او شده عرضه ميدارد پروردگارا من تمام مؤثر در طغيان و سركشى او نبودم اين خودش ذاتا خراب و مايل بفسق و فجور و تمرّد و عصيان بود لذا گوش

بعدا فرمود با اين دو معجزه برو بجانب فرعون كه او از حدّ خود تجاوز نموده و سركشى و تمرّد و طغيان كرده موسى عليه السّلام عرضه داشت حال كه چنين مأموريت بزرگى

بعدا فرمود با اين دو معجزه برو بجانب فرعون كه او از حدّ خود تجاوز نموده و سركشى و تمرّد و طغيان كرده موسى عليه السّلام عرضه داشت حال كه چنين مأموريت بزرگى

و قورباغه‌ها و خون را - حال آنکه نشانه‌های جداسازی شده بود- فرستادیم. پس سرکشی کردند و گروهی مجرم بودند. و هنگامی که اضطراب و نکبت بر آنان فرود آمد گفتند:

توجّه دادن مردم به نعمت‌ها وخالق آنها، بهترين راه دعوت به خدا و جلوگيرى از سركشى و تكبر است. «يُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْلِمُونَ» 6- در

ميگويند ندزد و نترس‌، و ديگر هزار گونه‌ معاصي‌ و ظلم‌ و كفر و شرك‌ و طغيان‌ و سركشي‌ دارد ‌اگر‌ ايمن‌ ‌باشد‌ ‌از‌ مكر الهي‌ ‌اينکه‌ ‌خود‌ يكي‌ ‌از‌ معاصي‌ كبيره‌

محتوم خواهد شد و حضرت صالح پيام الهى را بآنها ابلاغ فرمود و ايشان بر طغيان و سركشى و خباثت افزودند و گفتند اگر راست ميگوئى بوعده خود عمل نما و در هر يك از سه

اين دو معجز بسوى فرعون و ساير قبطيان چون آنها از اوامر الهى تمرّد نمودند و سركشى كردند و اين براى آنستكه بعضى كلمه فى را در فى تسع آيات بظاهر خود باقى گذاردند

بر ترامى امر منافقين در غى و تناهى انهماك آنها در ضلالت و بغى و تباهى و سركشى. فَهُمْ لا يَفْقَهُونَ‌: پس ايشان فهم نمى‌كنند آن چيزى را كه در جهاد است

هيچ يك از اين احتمالات نيست فقط وسوسه شيطان و انغمار در تكبّر و تعصّب و سركشى و طغيان است پس صبر كن تا برسد حكم پروردگارت بفتح و ظفر بر آنها و بنابراين

سجده كنيد براى خداوندى كه آفريد آنها را اگر او را ميپرستيد پس اگر تكبر و سركشى كنند پس آنان كه نزد پروردگار تواند تسبيح مينمايند براى او در شب و روز و ايشان

شدند و خداوند بآنها مهلت داد و از اين مهلت سوء استفاده كردند و بر طغيان و سركشى خود افزودند خداوند مسلّط ميفرمايد بر آنها شياطين انسى و جنّى را كه تحريك

يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ» 6- دعا نكردن، دعاى بى‌تضرّع و دعاى ريائى، از نمونه‌هاى سركشى و تجاوز است. «الْمُعْتَدِينَ» ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً إِنَّهُ

آنانكه ميبريدند سنگهاى سخت را در وادى القرى‌ و قوم فرعون صاحب ميخها آنان كه سركشى نمودند در بلدها پس زياد كردند در آنها فساد را پس ريخت بر آنها پروردگار تو

سماوى و اقوال پيغمبران خدا ميفرمايد نيست در ضميرشان مگر هواى رياست و بزرگى و سركشى از احكام الهى و وسائط ابلاغ آن ولى باين آرزو نخواهند رسيد چون خداوند بزودى

سماوى و اقوال پيغمبران خدا ميفرمايد نيست در ضميرشان مگر هواى رياست و بزرگى و سركشى از احكام الهى و وسائط ابلاغ آن ولى باين آرزو نخواهند رسيد چون خداوند بزودى

درافتيد مر او را سجده‌كنان‌ پس سجده كردند فرشتگان تماميشان همگى‌ مگر ابليس كه سركشى نمود و بود از كافران‌ گفت اى ابليس چه بازداشت تو را كه سجده كنى مر آنرا كه

او نيز دقيق است. «يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ» 19- انسان در برابر ديگران اين همه سركشى ندارد، كفر و ناسپاسى شديد انسان تنها در برابر پروردگارش است. «لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ»

كافر شدند خدا بآنها گويد آيا پس نبود آيتهاى من كه خوانده ميشد بر شما پس سركشى و تكبّر كرديد و بوديد گروهى گناهكاران‌ و چون گفته شد همانا وعده خدا حق است

احوال ايشان را به نظر و فكر مطالعه نمايند تا از آنها عبرت يابند و دست از سركشى و هوى پرستى بردارند. حضرت امير المؤمنين عليه السّلام مى‌فرمايد: جلد 10 -

پيغمبرى بيايد بيكى از اين دو تهمت متّهم نمايند نه چنين است بلكه طغيان و سركشى طبيعى بشر و شرارت ذاتى آنها وادارشان‌ جلد 5 صفحه 71 باين نسبتهاى ناروا نموده

آنستكه سابقا بعضى از مردان انسى پناه ميبردند بمردان جنّى پس موجب مزيد نخوت و سركشى جنّيان شد و قمّى ره رهقا را بخسرانا تفسير فرموده و نقل نموده كه جنّيان نازل

آنستكه سابقا بعضى از مردان انسى پناه ميبردند بمردان جنّى پس موجب مزيد نخوت و سركشى جنّيان شد و قمّى ره رهقا را بخسرانا تفسير فرموده و نقل نموده كه جنّيان نازل

قوم ثمود وقتى كه گفته شد بآنها برخوردار و كامياب شويد تا مدتى معيّن‌ پس سركشى كردند از فرمان پروردگارشان پس گرفت آنها را صاعقه با آن كه نگاه مى‌كردند پس

گناهان انسان به صورت مشکلات دنیایى، تدبیرى الهى در جهت بازداشتن انسان از سرکشى و تجاوز است. (و ما أصبکم من مصیبة فبما کسبت أیدیکم ... و ما أنتم بمعجزین

معنى ندارد. «ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَباً» 4- پيشواى مردم بايد به مناطق ديگر هم سركشى كند و در جريان اوضاع قرار گيرد. حَتَّى إِذا بَلَغَ‌ ... 5- تا حركت و كاوش

يعنى نبايد كفران نعمت خدا را نمود همانا انسان تجاوز ميكند از وظيفه عبوديت و سركشى مينمايد از فرامين صادره از مقام ربوبيّت وقتى كه خود را مستغنى و بى‌نياز ببيند

و ظاهرا موجب گمراهى او شده عرضه ميدارد پروردگارا من تمام مؤثر در طغيان و سركشى او نبودم اين خودش ذاتا خراب و مايل بفسق و فجور و تمرّد و عصيان بود لذا گوش

و ظاهرا موجب گمراهى او شده عرضه ميدارد پروردگارا من تمام مؤثر در طغيان و سركشى او نبودم اين خودش ذاتا خراب و مايل بفسق و فجور و تمرّد و عصيان بود لذا گوش

فسق‌ مكرر گفته‌ئيم‌ ‌که‌ ‌در‌ قرآن‌ غالبا ‌بر‌ كفر اطلاق‌ ميشود بلكه‌ مراد سركشي‌ و سرپيچي‌ ‌است‌ ‌از‌ فرمان‌ ‌خدا‌ و ‌او‌ ذي‌ مراتب‌ ‌است‌ و اعلا مراتبش‌

بعدا فرمود با اين دو معجزه برو بجانب فرعون كه او از حدّ خود تجاوز نموده و سركشى و تمرّد و طغيان كرده موسى عليه السّلام عرضه داشت حال كه چنين مأموريت بزرگى

شخص گفت: سخن او (أمیرالمؤمنین(ع)) که گفت:برادران ما علیه ما سرکشى کردند، پس ما هم به خاطر این سرکشى باآنان جنگ کردیم؟فرمود: واى بر تو! آیا قرآن نمى خوانى؟ گفت:

اطاعت خدا و پيغمبر تا مرتدع شوند و عذاب از آنها مرتفع گردد پس چون تمرّد و سركشى كنند و باعمال ناشايسته خودشان ادامه دهند و استحقاق آنها كامل شود و معلوم

يعنى نبايد كفران نعمت خدا را نمود همانا انسان تجاوز ميكند از وظيفه عبوديت و سركشى مينمايد از فرامين صادره از مقام ربوبيّت وقتى كه خود را مستغنى و بى‌نياز ببيند

- گفتند پروردگار ما همانا ما ميترسيم كه پيشى گيرد بر ما يا آنكه زياد كند سركشى خود را گفت نترسيد همانا من با شمايم ميشنوم و مى‌بينم‌ پس برويد نزد او و بگوئيد

قانون دارد و در مواردى كه نوع معجزه با درخواست خود مردم باشد، ولى بازهم سركشى نمايند، مهلتى در كار نيست. «ما كانُوا إِذاً مُنْظَرِينَ» ما نُنَزِّلُ الْمَلائِكَةَ

سجده كنيد براى خداوندى كه آفريد آنها را اگر او را ميپرستيد پس اگر تكبر و سركشى كنند پس آنان كه نزد پروردگار تواند تسبيح مينمايند براى او در شب و روز و ايشان

بعدا فرمود با اين دو معجزه برو بجانب فرعون كه او از حدّ خود تجاوز نموده و سركشى و تمرّد و طغيان كرده موسى عليه السّلام عرضه داشت حال كه چنين مأموريت بزرگى

در سوره اعراف و غيرها ذكر شد مبعوث فرمود بر فرعون و اعيان قومش پس تكبّر و سركشى كردند از قبول ايمان و اطاعت آندو چون مردمان متكبّر و گردن كشى بودند كه ميخواستند

در سوره اعراف و غيرها ذكر شد مبعوث فرمود بر فرعون و اعيان قومش پس تكبّر و سركشى كردند از قبول ايمان و اطاعت آندو چون مردمان متكبّر و گردن كشى بودند كه ميخواستند

شدند و خداوند بآنها مهلت داد و از اين مهلت سوء استفاده كردند و بر طغيان و سركشى خود افزودند خداوند مسلّط ميفرمايد بر آنها شياطين انسى و جنّى را كه تحريك

يعنى نبايد كفران نعمت خدا را نمود همانا انسان تجاوز ميكند از وظيفه عبوديت و سركشى مينمايد از فرامين صادره از مقام ربوبيّت وقتى كه خود را مستغنى و بى‌نياز ببيند

يعنى نبايد كفران نعمت خدا را نمود همانا انسان تجاوز ميكند از وظيفه عبوديت و سركشى مينمايد از فرامين صادره از مقام ربوبيّت وقتى كه خود را مستغنى و بى‌نياز ببيند

يعنى نبايد كفران نعمت خدا را نمود همانا انسان تجاوز ميكند از وظيفه عبوديت و سركشى مينمايد از فرامين صادره از مقام ربوبيّت وقتى كه خود را مستغنى و بى‌نياز ببيند

يعنى نبايد كفران نعمت خدا را نمود همانا انسان تجاوز ميكند از وظيفه عبوديت و سركشى مينمايد از فرامين صادره از مقام ربوبيّت وقتى كه خود را مستغنى و بى‌نياز ببيند

معاندين و جاحدين كه از آن بهره‌مند نخواهند شد همانا فرعون علوّ و برترى جست و سركشى نمود از جلد 4 صفحه 172 اوامر الهى در زمين مصر و قرار داد اهل آنرا فرقه فرقه

باشم از نيكوكاران‌ آرى بتحقيق آمد تو را آيتهاى من پس تكذيب نمودى آنرا و سركشى كردى و بودى از كافران‌ و روز قيامت مى‌بينى آنها را كه دروغ بستند بر خدا كه

آنانكه ميبريدند سنگهاى سخت را در وادى القرى‌ و قوم فرعون صاحب ميخها آنان كه سركشى نمودند در بلدها پس زياد كردند در آنها فساد را پس ريخت بر آنها پروردگار تو

نموده‌اند و موجب خشم و غضب شديد او و گروندگان باو و انبيا شده‌اند اين تكبّر و سركشى و زورگوئى شما موجب شده كه خدا دل شما را بسته و مهر كرده كه ديگر نور معرفت

درافتيد مر او را سجده‌كنان‌ پس سجده كردند فرشتگان تماميشان همگى‌ مگر ابليس كه سركشى نمود و بود از كافران‌ گفت اى ابليس چه بازداشت تو را كه سجده كنى مر آنرا كه

صعوبت اين امر بود، و توقف آن بر نوعى از حيل؛ چه حضرت، معاصر با نمرود كه در سركشى و استكبار و قوت سلطنت در نهايت مراتب، و معذلك ناصر كيش باطل خود و هادم بنيان

كافر شدند خدا بآنها گويد آيا پس نبود آيتهاى من كه خوانده ميشد بر شما پس سركشى و تكبّر كرديد و بوديد گروهى گناهكاران‌ و چون گفته شد همانا وعده خدا حق است

پيغمبرى بيايد بيكى از اين دو تهمت متّهم نمايند نه چنين است بلكه طغيان و سركشى طبيعى بشر و شرارت ذاتى آنها وادارشان‌ جلد 5 صفحه 71 باين نسبتهاى ناروا نموده

پيغمبرى بيايد بيكى از اين دو تهمت متّهم نمايند نه چنين است بلكه طغيان و سركشى طبيعى بشر و شرارت ذاتى آنها وادارشان‌ جلد 5 صفحه 71 باين نسبتهاى ناروا نموده

آنستكه سابقا بعضى از مردان انسى پناه ميبردند بمردان جنّى پس موجب مزيد نخوت و سركشى جنّيان شد و قمّى ره رهقا را بخسرانا تفسير فرموده و نقل نموده كه جنّيان نازل

پيغمبر و ائمه اطهار و سلب‌ توفيق‌ و ضعف‌ ايمان‌ و بسا زوال‌ ايمان‌ و طغيان‌ و سركشي‌ و ‌من‌ جمله‌ نزول‌ بليات‌ و مصائب‌ ‌که‌ تمام‌ اينها ‌در‌ اثر معاصي‌ و نافرماني‌

در سوره اعراف و غيرها ذكر شد مبعوث فرمود بر فرعون و اعيان قومش پس تكبّر و سركشى كردند از قبول ايمان و اطاعت آندو چون مردمان متكبّر و گردن كشى بودند كه ميخواستند

بعدا فرمود با اين دو معجزه برو بجانب فرعون كه او از حدّ خود تجاوز نموده و سركشى و تمرّد و طغيان كرده موسى عليه السّلام عرضه داشت حال كه چنين مأموريت بزرگى

يعنى نبايد كفران نعمت خدا را نمود همانا انسان تجاوز ميكند از وظيفه عبوديت و سركشى مينمايد از فرامين صادره از مقام ربوبيّت وقتى كه خود را مستغنى و بى‌نياز ببيند

يعنى نبايد كفران نعمت خدا را نمود همانا انسان تجاوز ميكند از وظيفه عبوديت و سركشى مينمايد از فرامين صادره از مقام ربوبيّت وقتى كه خود را مستغنى و بى‌نياز ببيند

- گفتند پروردگار ما همانا ما ميترسيم كه پيشى گيرد بر ما يا آنكه زياد كند سركشى خود را گفت نترسيد همانا من با شمايم ميشنوم و مى‌بينم‌ پس برويد نزد او و بگوئيد

کمى بارش در فصل نیاز انسان ها به آب، تدبیرى الهى در جهت بازداشتن آنان از سرکشى و خودبینى است. (و لو بسط اللّه الرزق لعباده لبغوا ... ینزّل الغیث من بعد

اطاعت خدا و پيغمبر تا مرتدع شوند و عذاب از آنها مرتفع گردد پس چون تمرّد و سركشى كنند و باعمال ناشايسته خودشان ادامه دهند و استحقاق آنها كامل شود و معلوم

هيچ يك از اين احتمالات نيست فقط وسوسه شيطان و انغمار در تكبّر و تعصّب و سركشى و طغيان است پس صبر كن تا برسد حكم پروردگارت بفتح و ظفر بر آنها و بنابراين

بزند و كبر و نخوت‌ و عجب‌ ‌او‌ بجايي‌ برسد ‌که‌ تكذيب‌ انبياء كند طغيان‌ و سركشي‌ و فسق‌ و فجور و ظلم‌ و تعدي‌ و تفرعن‌ و تجبر كند واقعا كمال‌ حماقت‌ ‌است‌

لا أَذىً‌: منتى و نه اذيتى و آزارى، يعنى در صدقه دادن منت بر كسى ننهند و سركشى نكنند و نرنجانند فقير را به قول و فعل زشت و قبيحى مانند روى ترش كردن و اظهار

در هر حال حافظ و نگهدار و نگهبان آنها بود كه بر حسب طبع اوّليشان پيرامون سركشى و طغيان و فساد نگردند و خداوند لطف خود را از حضرت ايّوب پيغمبر هم دريغ نفرمود

بودن جمله «إنّ الشیطان...» براى نهى «لاتعبد» در گرو اعتراف آزر به نادرستى سرکشى شیطان از فرمان خدا است. اقرار آزر ۱۴; نهى آزر ۱ ابراهیم(ع): روش تبلیغ ابراهیم(ع)

شدند و خداوند بآنها مهلت داد و از اين مهلت سوء استفاده كردند و بر طغيان و سركشى خود افزودند خداوند مسلّط ميفرمايد بر آنها شياطين انسى و جنّى را كه تحريك

يعنى نبايد كفران نعمت خدا را نمود همانا انسان تجاوز ميكند از وظيفه عبوديت و سركشى مينمايد از فرامين صادره از مقام ربوبيّت وقتى كه خود را مستغنى و بى‌نياز ببيند

يعنى نبايد كفران نعمت خدا را نمود همانا انسان تجاوز ميكند از وظيفه عبوديت و سركشى مينمايد از فرامين صادره از مقام ربوبيّت وقتى كه خود را مستغنى و بى‌نياز ببيند

پيغمبرى بيايد بيكى از اين دو تهمت متّهم نمايند نه چنين است بلكه طغيان و سركشى طبيعى بشر و شرارت ذاتى آنها وادارشان‌ جلد 5 صفحه 71 باين نسبتهاى ناروا نموده

اراده قتل‌ ‌آنها‌ ‌را‌ داشتند و ‌هم‌ ظلم‌ بنفس‌ ‌در‌ فسق‌ و فجور و طغيان‌ و سركشي‌. (إِن‌َّ فِي‌ ذلِك‌َ لَآيَةً) ‌آيه‌ بمعني‌ دليل‌ و برهان‌ ‌است‌ ‌براي‌ اثبات‌

مشمول‌ أَيُّهُم‌ أَحسَن‌ُ عَمَلًا هست‌ و امّا ‌اگر‌ غرق‌ دنيا شد و طغيان‌ و سركشي‌ و وسيله‌ فسق‌ و فجور قرار داد و بمال‌ و جاه‌ مغرور شد و دست‌ ‌از‌ دين‌ و

او نيز دقيق است. «يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ» 19- انسان در برابر ديگران اين همه سركشى ندارد، كفر و ناسپاسى شديد انسان تنها در برابر پروردگارش است. «لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ»

او نيز دقيق است. «يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ» 19- انسان در برابر ديگران اين همه سركشى ندارد، كفر و ناسپاسى شديد انسان تنها در برابر پروردگارش است. «لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ»

آنانكه ميبريدند سنگهاى سخت را در وادى القرى‌ و قوم فرعون صاحب ميخها آنان كه سركشى نمودند در بلدها پس زياد كردند در آنها فساد را پس ريخت بر آنها پروردگار تو

اينها امتحان‌ ‌است‌ ‌اگر‌ شكرگزار شدند و بمصرف‌ ‌خود‌ صرف‌ كردند و طغيان‌ و سركشي‌ نكردند ‌از‌ نيكان‌ ميشوند و ‌اگر‌ ‌بر‌ خلاف‌ ‌آن‌ كردند ‌از‌ بدان‌ و مراد

شك محروم و نااميد گشت هر كس كه آن را به پليدى آلود. «11» قوم ثمود از روى سركشى، (پيامبرشان را) تكذيب كردند. «12» آنگاه كه شقى‌ترين آنها (براى كشتن ناقه)

شك محروم و نااميد گشت هر كس كه آن را به پليدى آلود. «11» قوم ثمود از روى سركشى، (پيامبرشان را) تكذيب كردند. «12» آنگاه كه شقى‌ترين آنها (براى كشتن ناقه)

سخت است، يعنى مضاعف در عنف. و شبهه‌اى نيست در آنكه هر كه را به سبب كفر و سركشى در سلسله عذاب و عقبه عقاب كشد، هرگز اميد نجات او نخواهد بود. تنبيه- آيه شريفه

اتباعش گرفتار بودند بتوسط حضرت موسى نجات داد چون فرعون مرد متكبّر و متفرعن و سركشى بود كه از حدّ و قدر خود تعدّى و تجاوز نمود يا از برجستگان در زياده‌روى و

يعنى نبايد كفران نعمت خدا را نمود همانا انسان تجاوز ميكند از وظيفه عبوديت و سركشى مينمايد از فرامين صادره از مقام ربوبيّت وقتى كه خود را مستغنى و بى‌نياز ببيند

محتوم خواهد شد و حضرت صالح پيام الهى را بآنها ابلاغ فرمود و ايشان بر طغيان و سركشى و خباثت افزودند و گفتند اگر راست ميگوئى بوعده خود عمل نما و در هر يك از سه

در هر حال حافظ و نگهدار و نگهبان آنها بود كه بر حسب طبع اوّليشان پيرامون سركشى و طغيان و فساد نگردند و خداوند لطف خود را از حضرت ايّوب پيغمبر هم دريغ نفرمود

اتکا به دانش و اندیشه خود قادر به پیمودن راه هدایت نیست. ۳ - حق ستیزى و سرکشى در برابر پیامبران الهى، خصیصه حاکم بر جوامع بشرى در طول تاریخ (کلّ ما جاء

پيغمبرى بيايد بيكى از اين دو تهمت متّهم نمايند نه چنين است بلكه طغيان و سركشى طبيعى بشر و شرارت ذاتى آنها وادارشان‌ جلد 5 صفحه 71 باين نسبتهاى ناروا نموده

معاندين و جاحدين كه از آن بهره‌مند نخواهند شد همانا فرعون علوّ و برترى جست و سركشى نمود از جلد 4 صفحه 172 اوامر الهى در زمين مصر و قرار داد اهل آنرا فرقه فرقه

كبر خود. وَ لَنْ تَبْلُغَ الْجِبالَ طُولًا: و هرگز نرسى كوه را در بلندى به سركشى و گردن‌فرازى، يعنى قدرت ندارى اينكه برسى قلل جبال را. تنبيه: آيه شريفه نهى

احترام به مریم را از وظایف خود شمرده باشد. ۵- حضرت عیسى(ع) منزه از استبداد، سرکشى، سلطه گرى و به دور از رنج و ناکامى (و لم یجعلنى جبّارًا شقیًّا) «جبّار» به

بينندگان‌ و قارون و فرعون و هامان را و بتحقيق آمد آنها را موسى با معجزه‌ها پس سركشى كردند در زمين و نبودند پيشى گيرندگان‌ پس هر يك را گرفتيم بگناهش پس بعضيشان

خود را به جهت رحمت واسعه خود تا بپرهيزند از آتش و امتثال اوامر او نمايند و سركشى و نافرمانى نكنند. يا عِبادِ فَاتَّقُونِ‌: اى بندگان من چون چنين عقوبتى در

آنانكه ميبريدند سنگهاى سخت را در وادى القرى‌ و قوم فرعون صاحب ميخها آنان كه سركشى نمودند در بلدها پس زياد كردند در آنها فساد را پس ريخت بر آنها پروردگار تو

آنستكه سابقا بعضى از مردان انسى پناه ميبردند بمردان جنّى پس موجب مزيد نخوت و سركشى جنّيان شد و قمّى ره رهقا را بخسرانا تفسير فرموده و نقل نموده كه جنّيان نازل

وقوع اين امور عظيمه را از حوادثات اوضاع فلكيه داند نه به سبب كفر و شرك و سركشى هلاك شدگان. ذلِكَ يَوْمٌ مَجْمُوعٌ لَهُ النَّاسُ‌: روز قيامت روزى است كه

او نيز دقيق است. «يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ» 19- انسان در برابر ديگران اين همه سركشى ندارد، كفر و ناسپاسى شديد انسان تنها در برابر پروردگارش است. «لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ»

آنانكه ميبريدند سنگهاى سخت را در وادى القرى‌ و قوم فرعون صاحب ميخها آنان كه سركشى نمودند در بلدها پس زياد كردند در آنها فساد را پس ريخت بر آنها پروردگار تو

آنانكه ميبريدند سنگهاى سخت را در وادى القرى‌ و قوم فرعون صاحب ميخها آنان كه سركشى نمودند در بلدها پس زياد كردند در آنها فساد را پس ريخت بر آنها پروردگار تو

شك محروم و نااميد گشت هر كس كه آن را به پليدى آلود. «11» قوم ثمود از روى سركشى، (پيامبرشان را) تكذيب كردند. «12» آنگاه كه شقى‌ترين آنها (براى كشتن ناقه)

رميدن و تنفّر نمودن و دورى كردن و فرار از حق و حقيقت براى تأنّف و تكبّر و سركشى و خودسرى در زمين و مكر نمودن آنهم مكر بد و بيجا و محلّ با خدا و پيغمبر او

بهره‌ور شديد تا شكر گزار شويد و به توحيد و اطاعت و رضاى او اقدام كنيد و سركشى و ناسپاسى ننمائيد، اين نعمتى است به غايت بزرگ و موهبتى است عظيم كه به قدرت

7. تنبيه‌ دوم‌ اينكه‌ نعم‌ الهي‌ بسا عذاب‌ ‌او‌ مي‌شود ‌در‌ اثر طغيان‌ و سركشي‌ و معاصي‌ بسا باران‌ ‌بر‌ قوم‌ نوح‌ بكلي‌ باعث‌ خرابي‌ و هلاكت‌ مي‌شود مثل‌

خواهد داد خدا پس از سختى‌ جلد 5 صفحه 225 آسانى را و چه بسيار از اهل بلدى كه سركشى كردند از فرمان پروردگارشان و پيغمبران او پس محاسبه كرديم با آنان حسابى سخت

و لنسکننّکم الأرض من بعدهم) ۲- خداوند از جبهه مظلومانِ حق طلب در برابر سرکشى ظالمان حق ستیز، دفاع و حمایت مى کند. (و قال الذین کفروا ... لنخرجنّکم من

آنانكه ميبريدند سنگهاى سخت را در وادى القرى‌ و قوم فرعون صاحب ميخها آنان كه سركشى نمودند در بلدها پس زياد كردند در آنها فساد را پس ريخت بر آنها پروردگار تو

آنستكه سابقا بعضى از مردان انسى پناه ميبردند بمردان جنّى پس موجب مزيد نخوت و سركشى جنّيان شد و قمّى ره رهقا را بخسرانا تفسير فرموده و نقل نموده كه جنّيان نازل

يابند به تذكر عقوبات وارده بر امم سابقه كه در نتيجه فتور و قصورى در طغيان و سركشى آنها واقع شود. يَوْمَئِذٍ يَتَّبِعُونَ الدَّاعِيَ لا عِوَجَ لَهُ وَ خَشَعَتِ

چهارم: كسانيند كه ظاهرا به آن متمسك شده اما در حقيقت نقض عهد نمودند به جهت سركشى و عناد با آنكه عالمند به حقيقت آنچه در تورات است، اينها اهل تجاهل مى‌باشند

نزد من تخت او را پيش از آنكه بيايند نزد من با آنكه منقادان باشند گفت پليد سركشى از جن من ميآورم نزد تو آنرا پيش از آنكه برخيزى از جايت و همانا من بر آن تواناى

رميدن و تنفّر نمودن و دورى كردن و فرار از حق و حقيقت براى تأنّف و تكبّر و سركشى و خودسرى در زمين و مكر نمودن آنهم مكر بد و بيجا و محلّ با خدا و پيغمبر او

در سوره اعراف و غيرها ذكر شد مبعوث فرمود بر فرعون و اعيان قومش پس تكبّر و سركشى كردند از قبول ايمان و اطاعت آندو چون مردمان متكبّر و گردن كشى بودند كه ميخواستند

و ضلالت‌ و ظلم‌ ‌به‌ انبياء و اولياء و مؤمنين‌ و فسق‌ و فجور و طغيان‌ و سركشي‌ و ترك‌ فرائض‌ و ارتكاب‌ معاصي‌ ‌هر‌ يك‌ عقوبات‌ مخصوصه‌ بخود دارد و اينست‌

يعنى نبايد كفران نعمت خدا را نمود همانا انسان تجاوز ميكند از وظيفه عبوديت و سركشى مينمايد از فرامين صادره از مقام ربوبيّت وقتى كه خود را مستغنى و بى‌نياز ببيند

كانُوا يَعمَلُون‌َ اندوه‌ و غم‌ بدل‌ راه‌ نده‌ ‌آنها‌ ‌هر‌ قدر طغيان‌ و سركشي‌ و ظلم‌ و ستم‌ و فسق‌ و فجور ‌که‌ ميتوانند بكنند و وقت‌ رسيده‌ ‌که‌ عذاب‌

اين دو معجز بسوى فرعون و ساير قبطيان چون آنها از اوامر الهى تمرّد نمودند و سركشى كردند و اين براى آنستكه بعضى كلمه فى را در فى تسع آيات بظاهر خود باقى گذاردند

اين دو معجز بسوى فرعون و ساير قبطيان چون آنها از اوامر الهى تمرّد نمودند و سركشى كردند و اين براى آنستكه بعضى كلمه فى را در فى تسع آيات بظاهر خود باقى گذاردند

نااميد گشته از ثواب و مستحق شده عقاب را به سبب سوء اختيار خود در كسب كفر و سركشى و گمراهى، و سعيد آنكه رستگار از عقاب و فايز به ثواب گرديده به سبب حسن اختيار

سجده كنيد براى خداوندى كه آفريد آنها را اگر او را ميپرستيد پس اگر تكبر و سركشى كنند پس آنان كه نزد پروردگار تواند تسبيح مينمايند براى او در شب و روز و ايشان

بينندگان‌ و قارون و فرعون و هامان را و بتحقيق آمد آنها را موسى با معجزه‌ها پس سركشى كردند در زمين و نبودند پيشى گيرندگان‌ پس هر يك را گرفتيم بگناهش پس بعضيشان

آنانكه ميبريدند سنگهاى سخت را در وادى القرى‌ و قوم فرعون صاحب ميخها آنان كه سركشى نمودند در بلدها پس زياد كردند در آنها فساد را پس ريخت بر آنها پروردگار تو

نموده‌اند و موجب خشم و غضب شديد او و گروندگان باو و انبيا شده‌اند اين تكبّر و سركشى و زورگوئى شما موجب شده كه خدا دل شما را بسته و مهر كرده كه ديگر نور معرفت

در سوره اعراف و غيرها ذكر شد مبعوث فرمود بر فرعون و اعيان قومش پس تكبّر و سركشى كردند از قبول ايمان و اطاعت آندو چون مردمان متكبّر و گردن كشى بودند كه ميخواستند

معجزات‌ ‌آنها‌ ‌را‌ ‌بر‌ سحر و ظلم‌ و اذيت‌ بآنها و ارتكاب‌ معاصي‌ و طغيان‌ و سركشي‌ و كبر و عجب‌ و عناد و عصبيت‌ جلد 12 - صفحه 148 و تقليد آباء و ‌غير‌ ‌آنها‌

كافى- از احدهما (حضرت صادق يا باقر عليهما السلام) مروى است: هر حيوانى كه سركشى كند و تمكين ندهد صاحبش را، هر آينه در گوش راست او اين آيه را تا آخر بخواند

و امّا پسر پس بودند پدر و مادرش دو مؤمن پس ترسيديم كه بيفكند آن دو را در سركشى و كفر پس خواستيم كه عوض دهد آن دو را پروردگارشان بهتر از او در پاكى و نزديكتر

بآنها پيدا كنيد يا غير از اين چه كار بود كه ميكرديد كار شما همين تكذيب و سركشى و عناد بود و بعد از اين ملامت و عتاب حكم عذاب آنها صادر ميشود براى ظلم و

كلام‌ اينكه‌ يكي‌ ‌از‌ عقوبات‌ ‌بر‌ اهل‌ زمين‌ ‌پس‌ ‌از‌ آنكه‌ طغيان‌ و سركشي‌ و فسق‌ و فجور و ملهيات‌ رواج‌ پيدا كرد خداوند علماء ‌را‌ ‌از‌ ‌آنها‌ ميگيرد

آنانكه ميبريدند سنگهاى سخت را در وادى القرى‌ و قوم فرعون صاحب ميخها آنان كه سركشى نمودند در بلدها پس زياد كردند در آنها فساد را پس ريخت بر آنها پروردگار تو

بقره‌ ‌آيه‌ 257، اطلاق‌ ‌بر‌ جمع‌ ‌شده‌ و اصل‌ ‌آن‌ ‌از‌ طغيان‌ ‌است‌ بمعني‌ سركشي‌ و سرپيچي‌ ‌است‌ ‌پس‌ ‌بر‌ جميع‌ دعات‌ باطله‌ مثل‌ رؤساء بهائيت‌ ‌ يا ‌ تصوف‌

نموده‌اند و موجب خشم و غضب شديد او و گروندگان باو و انبيا شده‌اند اين تكبّر و سركشى و زورگوئى شما موجب شده كه خدا دل شما را بسته و مهر كرده كه ديگر نور معرفت

سجده كنيد براى خداوندى كه آفريد آنها را اگر او را ميپرستيد پس اگر تكبر و سركشى كنند پس آنان كه نزد پروردگار تواند تسبيح مينمايند براى او در شب و روز و ايشان

در هر حال حافظ و نگهدار و نگهبان آنها بود كه بر حسب طبع اوّليشان پيرامون سركشى و طغيان و فساد نگردند و خداوند لطف خود را از حضرت ايّوب پيغمبر هم دريغ نفرمود

مكنيد به سوى آنان كه ستم كردند بر خود و بر غير خود به شرك و كفر و گمراهى و سركشى مانند تزيّى به زىّ ايشان و تعظيم ذكر آنها. و اختلاط با ايشان و طمع در هداياى

«قَدَّتْ قَمِيصَهُ مِنْ دُبُرٍ»* 6- گاه بايستى سرزده به منازل و محل كار سركشى كرد. «أَلْفَيا»* 7- گاهى شاكى، خود مُجرم است. قالَتْ ما جَزاءُ ... 8- گنهكار

گذشتند، إِلَّا تَباراً: مگر هلاكت و عقوبت به سبب سوء اختيار و طغيان آنان در سركشى و گمراهى. جلد 13 - صفحه 338 ج13، ص339 سوره هفتاد و دوم (سورة الجن) سورة الجن:

فرشتگان آغاز مى‌شود. بيان گوشه‌اى از ماجراى حضرت موسى و فرعون و طغيان و سركشى او در برابر حق، كه مجازات سخت الهى را در دنيا براى او بدنبال آورد، مقدّمه‌اى

آنچه مى‌گفتند نه به جهت خفاى آيات بود يا براى مزيد طلب يقين، بلكه آن را محض سركشى و انكار مى‌گفتند. و علت عدم اتيان آيات مقترحه به آنها البته حكمت و مصلحتى

کفر می‌ورزیده‌اند، و پیامبران را به ناحق می‌کشته‌اند؛ این بدان روی بود که سرکشی نموده و تجاوز می‌کرده‌اند. بی‌گمان، کسانی که ایمان آوردند و کسانی که یهودی

خواهد داد خدا پس از سختى‌ جلد 5 صفحه 225 آسانى را و چه بسيار از اهل بلدى كه سركشى كردند از فرمان پروردگارشان و پيغمبران او پس محاسبه كرديم با آنان حسابى سخت

يعنى نبايد كفران نعمت خدا را نمود همانا انسان تجاوز ميكند از وظيفه عبوديت و سركشى مينمايد از فرامين صادره از مقام ربوبيّت وقتى كه خود را مستغنى و بى‌نياز ببيند

نموده‌اند و موجب خشم و غضب شديد او و گروندگان باو و انبيا شده‌اند اين تكبّر و سركشى و زورگوئى شما موجب شده كه خدا دل شما را بسته و مهر كرده كه ديگر نور معرفت

- گفتند پروردگار ما همانا ما ميترسيم كه پيشى گيرد بر ما يا آنكه زياد كند سركشى خود را گفت نترسيد همانا من با شمايم ميشنوم و مى‌بينم‌ پس برويد نزد او و بگوئيد

بچه‌هاي‌ ‌آنها‌ ‌را‌ سر ميبريد و ساير اعمال‌ خبيثه‌ ‌که‌ مرتكب‌ ميشد و طغيان‌ و سركشي‌ ‌که‌ ميفرمايد: إِنَّه‌ُ طَغي‌ طه‌ آيه 24. وَ نَجِّنِي‌ مِن‌َ القَوم‌ِ الظّالِمِين‌َ

(و أقم الصلوة ... ذلک ذکرى) ۱۱- لزوم پایدارى بر دین ، پرهیز از طغیان و سرکشى و تمایل نداشتن و تکیه نکردن بر ستمگران ، از مواعظ و پندهاى مهم خداوند است

تخفیف یافته «ظللت» (مداومت داشتى) است. «عکوف» به معناى ملازم چیزى بودن و سرکشى دائم از آن است (مصباح) و «ظلت علیه عاکفاً»; یعنى، به آن توجه فراوان داشتى

پست هستند، يعنى تابعان و پيروان، لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا: مر آنان را كه سركشى كردند، يعنى پيشوايان و بزرگان، لَوْ لا أَنْتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِينَ‌: اگر

هر چند حق تعالى بوسيله انبيا عرض توبه فرمود قبول نمى‌كردند و در گمراهى و سركشى مى‌افزودند. وَ اللَّهُ بَصِيرٌ بِما يَعْمَلُونَ‌: و خداى تعالى بيناست به

و هويدا بودند و ‌در‌ ‌غير‌ شنبه‌ نميآمدند بسبب‌ آنچه‌ ‌که‌ حيله‌بازي‌ و سركشي‌ ميكردند خلاصه‌ مطلب‌ اينكه‌ خداوند صيد ماهي‌ ‌را‌ ‌در‌ روز شنبه‌ ‌بر‌ بني‌

دارند، و باعث عداوت آنها با مؤمنان، زيادتى كفرشان و انهماك در پيروى هوى و سركشى در تكذيب انبيا و دشمنى با ايشان است‌ وَ لَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً

به عناد و تكبر خود نمى افزودند، هر قدر او دعوت خود را بيشتر مى كرده آنان سركشى و كفرشان را بيشتر مى كردند و به جز اهل و اولادش وعده اندكى كه از غير آنان

حرص‌ و شهوت‌، جهل‌ و حماقت‌، ظلم‌ و معصيت‌ ‌آنها‌ ‌را‌ وادار كرد بطغيان‌ و سركشي‌ و شهوت‌راني‌ و فسق‌ و فجور و هواپرستي‌ فَاستَمتَعتُم‌ بِخَلاقِكُم‌ ‌شما‌

‌غير‌ ‌از‌ بهشت‌ انس‌ فَفَسَق‌َ عَن‌ أَمرِ رَبِّه‌ِ فسق‌ خروج‌ ‌از‌ طاعت‌ و سركشي‌ ‌است‌ أَ فَتَتَّخِذُونَه‌ُ وَ ذُرِّيَّتَه‌ُ أَولِياءَ و اطاعت‌ و عبادت‌

جز در دوران قوم عاد كه باد بر فرشتگان و مدبّرات امر و نگهبانان خاصّه خود سركشى كرد و به اندازه سوراخ سوزنى بيش از حدّ معمول و مقرّر خارج گشته وزيدن گرفت

كس از آنها از تو پيروى كند جهنم را از شما همگى پر مى كنم ! تفسير : ماجراى سركشى و عصيان ابليس در هفت سوره از سوره هاى قرآن اشاره به آفرينش انسان و چگونگى

مى‌تواند به خاطر اضطرار از غذاى حرام استفاده كند، مشروط بر اينكه از روى سركشى و نافرمانى و ستمگرى نباشد. يعنى فقط به همان مقدارى مصرف كند كه خود را از

آنانكه ضعيف و بيچاره بودند، لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا: مر آنان را كه از قول حق سركشى كردند، يعنى تابعين در جواب رؤسا گويند: بَلْ مَكْرُ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ:

او است، مراد فرعون است كه دشمن خدا و موسى بود؛ اما دشمن خدا به جهت كفر و سركشى و ادعاى خدائى نمودن او و امر به پرستش خود؛ اما دشمن موسى عليه السلام بود

اين درخت مال من است و من حقّ دارم به آن سركشى كنم و اجازه نخواهم كرد، اين درخت مال من استن و من حقّ دارم به آن سركشى كنم و اجازه نخواهم. مرد انصارى نزد رسول

لجوج را از راههاى مختلف تخويف مى كنيم ولى برنامه هاى سازنده چيزى جز طغيان و سركشى بر آنها نمى افزايد)) (و نخوفهم فما يزيدهم الا طغيانا كبيرا). چرا كه اگر دل

دارند نه آنها بيكديگر آزار ميرسانند و نه كسى بآنها ديگر آنكه هر جبار و شقى و سركشى كه قصد خرابى آنخانه را نموده خداوند بطريق غير عادى او را مستاصل و نابود نموده

آيات الهى و قاتلان انبياء الهى. بقره، 61. اهل كتاب كه در برابر دعوت به حقّ سركشى كرده‌اند. آل‌عمران، 110- 112. فراريان از جهاد. انفال، 16. پذيرندگان و جايگزين

گرفتار ساختيم . ۱۶۶ - هنگامى كه در برابر فرمانى كه به آنها داده شده بود سركشى نمودند به آنها گفتيم به شكل ميمونها در آئيد و طرد شويد. يك سرگذشت عبرت انگيز

نازل شد. 4- اين آيه در مورد مسلمانانى است كه مشغول كندن خندق بودند و براى سركشى به خانواده‌ى خود از پيامبر اجازه مى‌خواستند. اجازه گرفتن از رهبر، نشانه‌ى

نزد من تخت او را پيش از آنكه بيايند نزد من با آنكه منقادان باشند گفت پليد سركشى از جن من ميآورم نزد تو آنرا پيش از آنكه برخيزى از جايت و همانا من بر آن تواناى

اجابت كنم» و او شما را وعده اجابت داد، الا كه خداى عزّ و جلّ بر هر شيطان سركشى هفتاد فرشته از فرشتگانش را گمارده است، و از اين رو آن شيطان از بند مراقبت

داراى املاك و مزرعه‏ها است و اين مزرعه‏ها نزديك يك ديگر هستند و او براى سركشى بآنها ميرود و اطراف آنها ميگردد آيا نماز را تمام ميخواند يا قصر ميكند؟ آن

صفوف توبه كاران بپيوندند ولى عدالت او هم اقـتـضـا مـى كـنـد وقـتى طغيان و سركشى به آخرين درجه رسيد حسابشان را صاف كند و اصـولا بـقاء چنين افراد فاسد و مفسد

اگر روزيش را باز دارد (چه كسى مى تواند نياز شما را تاءمين كند) ولى آنها در سركشى و فرار از حقيقت لجاجت مى ورزند. تفسير نمونه جلد ۲۴ صفحه ۳۴۳ تفسير : به اين

برگرد و دعوت خود را مجددا برسان. عرض كرد: يا رسول الله! او از پذيرفتن دعوتم سركشى كرد. فرمود: (به تو مى گويم) برگرد. مرد برگشته و او را به دين توحيد دعوت نمود

است ، و آن تجاوز از حد و مرز است ، و در اينجا منظور تجاوز از حدود الهى و سركشى در مقابل فرمانهاى او است . قوم ثمود كه نام پيامبرشان صالح بود از قديميترين

آن‏چه در نزد او است، و هيچ‏كس به سوى خدا دشمن‏تر نيست از كسى كه تكبّر و سركشى كند از عبادت آن جناب (يعنى دعا)، و سؤال نكند آن‏چه را كه در نزد او است.

النَّاسَ وَ اللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشاهُ» 13- همه‌ى طلاق‌ها و جدايى‌ها دليل سركشى و ناشزه بودن زن نيست. (بى علاقگى زن به شوهر نبايد دليل عدم تمكين او باشد

برخوردار باشد، تا رئيس حكومت بتواند در مواقع لزوم به سرعت از تمام مناطق كشور سركشى كند، و خداوند اين امتياز را به سليمان داده بود. اينكه چگونه باد به فرمان

كه امير المؤمنين عليه السلام اين دو اصل را در ميان رعيتش جارى نمود و از سركشى مانند طلحه و زبير پروا نكرد، زيرا خدا آنها را كيفر بخشيد و بعضى گفته‏اند:

در پاسخ گفت: اندكى، امام فرمود: تا چه اندازه توانگرانشان از بى‏نوايانشان سركشى و بازرسى كنند؟ در پاسخ گفت: اندكى، امام (ع) فرمود: چگونه توانگرانشان از مستمندانشان

خانه خدا كه اين عمل دوركننده تنگدستى از آدمى و زائل سازنده گناهان است، و سركشى به خويشاوندان و دلجوئى و نيكى به ايشان كه اين كار موجب افزونى در مال و بتأخير

سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِينَ» «۱»؛ يعنى: به درستى كه آن كسانى كه تكبّر و سركشى مى‏كنند از پرستش من، زود باشد كه درآيند يا درآورده شوند در دوزخ، در حالتى

بر مى‏آورد تا اهل خانه همه مى‏شنيدند و مى‏فرمود: بار خدايا، مرا بر هراس سركشى به آخرت يارى كن، و تنگىِ آرامگاه را بر من گشايش ده، و به من روزى كن خيرِ

سرسبز، و باغهائى پرطراوت داشتند، پيامبر آنها حضرت «هود» بود، آنها نيز طغيان و سركشى را بجائى رساندند كه خداوند با عذابى دردناك كه شرح آن در همين آيات آمده است

ناشى از روح سركشى و استكبارى است كه دارند. اين روحيه باعث شده كه به حقانيت قرآن اعتراف نكنند، هرچند نسبت به آن يقين داشته باشند، و اين سركشى را همچنان ادامه

آنها فرستاديم و نهرها از زير (آباديهاى ) آنها جارى ساختيم (اما هنگامى كه سركشى و طغيان كردند) آنها را به خاطر گناهانشان نابود ساختيم و جمعيت ديگرى بعد از

اين آزمايشها صبر و استقامت و پايمردى است ، صبر و استقامت در برابر هوسهاى سركشى كه مانع از قبول حق مى شود، صبر و استقامت در برابر مشكلاتى كه در آنجا وظائف

مى‏آيد تا وارد مدينه مى‏شود و آن جوان را ميگيرد و ميكشد، پس چون او را از روى سركشى و جور و ستم بكشد، مهلتشان بسر آيد، در آن هنگام اميد فرج داشته باش ان شاء

و فرستنده او، در زمان تعطيلى پيغمبران و خواب دراز ملتها و گسترش نادانى و سركشى فتنه و گسيختن اساس محكم و كورى از حقيقت و سرپيچى ستم و كاهش دين و شعله‏ورى

اگر ايمان نمى آوريد لااقل مانع ديگران نشويد در تعقيب آيات گذشته كه سخن از سركشى مشركان عرب و عدم تسليم آنها در مقابل حق مى گفت ، در آيات مورد بحث به نمونه

زينت هاى فانى و ناپايدارش مى شوند، رام نفس گشته ، نفس بآسانى مى تواند از سركشى آنها جلوگيرى كند، اينجاست كه آدمى آنچنان خدا را بندگى مى كند، كه گوئى او

شخصيت هنگامى كه هـمـه چـيز بر وفق مراد او بشود غرور او را مى گيرد، و طغيان و سركشى آغاز مى كند كه نـخـسـتـيـن مرحله اش ‍ مرحله برترى جوئى و استكبار بر ديگران

را بـه وجـود مـى آورد كـه ابـليـس از فـرشـتگان بوده و با توجه به عصيان و سـركـشى او اين اشكال به نظر مى رسد كه چگونه از فرشته اى اين گناهان كبيره ممكن است

معنوى و انسانى بريده شود كه در اين هنگام طبعا مايه غرور و غفلت و طغيان و سركشى و ظلم و بيدادگرى خواهد بود، درخور هر گونه نكوهش و مذمت است . و چه زيبا فرموده

صفحه ۱۶۴ و وحى پرورش نيافته اند كه وقتى خود را مستغنى مى پندارند، شروع به سركشى و طغيان مى كنند. نه خدا را بنده اند، نه احكام او را به رسميت مى شناسند، نه

من به اين مقام و اين روز خبر داده شده‏ام. همانا خطاها مانند اسبهاى چموش و سركشى هستند كه اهل آنها را، بر آن سوار كرده و لگام از آن برگرفته شده تا آنجا كه

۲۰، صفحه : ۲۳۷ و به همين دليل در برابر خدا و پيامبرشان « هود» به طغيان و سركشى و تكذيب و انكار برخاستند. اما قرآن در پاسخ اين ادعا مى گويد: آيا آنها نمى

كنم !!» امام فرمود: انت بعد على عتوك و ضلالك ، يا عبدالكريم !: « تو هنوز بر سركشى و گمراهى خود باقى هستى ، اى عبد الكريم » ! او خواست شروع به سخن كند امام

يعنى اين حوادث دردناك را بخاطر آن ايجاد مى كرديم ، كه آنها از مركب غرور و سركشى و خود خواهى فرود آيند، و در برابر حق تسليم شوند. ۴ - جالب اينكه در پايان

(و تلك عاد جحدوا بايات ربهم ). ديگر اينكه آنها از نظر عمل نيز به عصيان و سركشى در برابر پيامبران برخاستند (و عصوا رسله ) اينكه رسل به صورت جمع بيان شده

كرده و نمى تواند خدا را عاجز كند. نه خودش مستقلا مى تواند خدا را با اين سركشی ها عاجز سازد، و نه به كمك و يارى ديگر اولياء خود، چون غير از خدا اوليایى

اين مردم كه سر تراشند و سنگ پرانند. امام فرمود: اى عبد الكريم، تو هنوز به سركشى و گمراهى خود هستى، خواست شروع به سخن كند، امام فرمود: در حال حج جدال روا

نيز بعد از سرزنش بسيارى از اهل كتاب به خاطر كتمان آيات خداوند و طغيان و سركشى آنها، كه در آيات سابق به آن اشاره شد، سخن از اقليتى به ميان مى آورد كه دعوت

گمراه سازد، هيچ هدايت كننده اى ندارند، و خداوند آنها را همچنان در طغيان و سركشى رها مى سازد تا حيران و سرگردان شوند» (من يضلل الله فلا هادى له و يذرهم فى

با زينت ستارگان آراستيم (۶). تا هم زينت آن باشد و هم آسمان را از هر شيطان سركشى حفظ كند (۷). تا شيطان ها نتوانند به آنچه در سكان آسمان مى گذرد، گوش فرادهند

پيوند فكريش به پيوند عملى خواهد انجاميد. در پايان آيه مى خوانيم : صالح پس از سركشى و عصيان قوم و از ميان بردن ناقه به آنها اخطار كرد و گفت : سه روز تمام در

جاودانى ، نيست ، بنابراين منظور از آيه فوق كسانى هستند كه از روى طغيان و سركشى و دشمنى و انـكـار آيـات الهـى ، حـكـم خدا را زير پا مى گذارند، و در حقيقت

شما پرورش دهد. به علاوه بسيارى از مردم اگر كاملا بى نياز شوند راه طغيان و سركشى پيش مى گيرند، و صلاح آنها اين است كه در حد معينى از روزى باشند، حدى كه نه

(۳۸) ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۴۳ فرعون و لشكريانش در زمين بدون حق سركشى كردند و پنداشتند كه به سوى ما برنمى گردند (۳۹) پس ما او و لشكريانش را گرفتيم

چشم بيناى او مى افكند، و او را از درك حقايق محروم مى سازد، او را به تمرد و سركشى وا مى دارد، و از صف مؤ منان كه صف بندگان مطيع خداست بيرون مى افكند، و در

جسمانى داشته باشد يا روحى . «خولناه » از ماده «خول » (بر وزن عمل ) به معنى سركشى و مراقبت مداوم از چيزى است ، و از آنجا كه چنين توجه خاصى مستلزم اعطا و بخشش

، نداشتن روح تسليم ، و اطاعت ، و در عوض داشتن ملكه استكبار، و خوى نخوت و سركشى بود، و باصطلاح ميخواستند بگويند: ما هرگز زير بار تقليد نمى رويم ، و تا چيزيرا

قتل ) به معنى گرفتن و كشيدن و پرتاب كردن است ، كارى كه ماءموران با مجرمان سركشى كه در برابر هيچ قانونى سر تسليم فرود نمى آورند انجام مى دهند. «سواء» به معنى

موقعى كه به صورت شهر در آمده بود. چون ابراهيم (عليه السلام) مكرر به مكه و به سركشى هاجر و اسماعيل رفته بود. و آن وقت كه اسماعيل و مادرش را در آن جا اسكان داد

است. داورى بگمان در باره كسى كه مورد وثوق تو بوده عادلانه نيست. چه زشت است سركشى بهنگام پيروزى و بيتابى در برابر پيشامد ناگوار و دشوار، و سنگدلى نسبت به همسايه،

كه وقتى حكم عقاب را درباره بعضى از بندگانش بخاطر استحقاقى كه بجهت طغيان و سركشى دارند براند، عقابش سريع است ، و فورا محكوم را مى گيرد، چون بعد از حكم راندنش

يمامه بود كه عده اى از بقاياى قوم ثمود در آن زندگى ميكردند و در اثر طغيان و سركشى هلاك شدند. ۴ - بعضى ميگويند: عده اى از عربهاى پيشين بودند كه ميان شام و حجاز

فرستد و اين دردناكترين شكل عذاب است . البته اين درباره كسانى است كه طغيان و سركشى را به حد اعلى رسانده ولى افرادى كه هنوز تا اين حد پيش نرفته اند خداوند در

بنابراين اين غذاى دوزخى مخصوص كسانى است كه با تعمد و آگاهى و به عنوان طغيان و سركشى راه شرك و كفر و بخل را مى پويند. آغاز حركتگذارى حروف قرآن در حديثى آمده است

قوّت و شدّت امتحان مى‏كنم و مى‏آزمايم. مى‏كشد او را ديو و شى زشت و سهمناك و سركشى كه تكبّر مى‏كند. و على مدفون مى‏شود در شهرى كه بنده شايسته (يعنى: ذوالقرنين)

نشانه به رسميت شناختن حكومت اسلامى بوده است ، و ترك آن غالبا نوعى طغيان و سركشى و قيام بر ضد حكومت اسلامى محسوب مى شده ، و مى دانيم قيام بر ضد حكومت اسلامى

خداى رحمان و رحيم. ص، سوگند به قرآن، كه داراى تذكر است (۱). كه كافران در سركشى و خلاف اند (۲). پيش از آنان، چه نسل ها را كه هلاك كرديم، وقتى به فرياد آمدند،

جهنّم به وسيلۀ هفتاد هزار زمام، به دست هفتاد هزار مَلَك رانده مى شود، و او سركشى مى كند، و اگر خداى سبحان او را كنترل نكند، آسمان ها و زمين را مى سوزاند.

قبيل جرى و تطبيق مصداق بر كلى است و در نهج البلاغه فرموده : دنيا بعد از همه سركشى هايش سرانجام زير بار ما خواهد رفت و رو به ما خواهد نمود همانند شترى كه در

(۹) و هر كس آلوده اش سازد، زيانكار خواهد گشت. (۱۰) طايفه ثمود از غرور و سركشى، دعوت پيامبر خود، صالح را تكذيب كردند. (۱۱) هنگامى كه شقى ترين آن ها، برانگيخته

آنكه هيچ موجودى از خود هيچ چيز ندارد تا درباره اش ‍ كراهت و يا امتناع و سركشى تصوّر شود، همچنانكه خداى تعالى فرموده : «فقال لها و للارض اتيا طوعا او كرها