نتایج جستجو

هُم سَبِيل لَکُم ثُم أَو کُل يَوْم الّذِي إِلَى قَال قُل لِلّه إِذ السّمَاء لَم أُولٰئِک لَو قَالُوا بِه لَقَد إِذَا بِمَا يَعْلَم لَآيَات قُلُوبِهِم إِنّا

أَسْأَلُکُم أَن قَالُوا أَ أَو أَجْر أُنْزِل رَبّه الّذِي ثُم فَلا إِذَا يَا لَم تَوَکّلْت الّذِين مِنْهُم إِثْم کَان قَوْم أَجْرا مِمّا إِذ عَذَاب هٰذَا فَلَمّا

هُم يَهْدِي الّذِين ذٰلِک عَن السّمَاوَات بِاللّه مِنْکُم فَإِن النّاس ثُم لَم عَلَيْه فَلا آمَن قَال مِمّن فَأُولٰئِک بِمَا يُؤْمِن لِلّه قَد لٰکِن أَو

لَو النّاس الْإِنْسَان بَقَرَة هٰؤُلاَء ثُم لِي هُو بِاللّه مِنْهُم رَبّنَا لَم إِلَى الْعِقَاب آمَنّا عَلَيْه کَان الدّنْيَا آتِنَا شُرَکَائِي الْقَمَر رَبّهِم

عَذَاب لَهُم إِن أُولٰئِک فِيهَا هُم أَن إِلاّ قِيل أَم أَلِيم قَال إِذَا أَ لَم آمَنُوا بِه الصّالِحَات الْأَرْض کَفَرُوا يَوْم الْآخِرَة کَانُوا ذٰلِک عَمِلُوا

أَيّهَا يَا عَلَى لَهُم أُولٰئِک إِلاّ أَن إِذَا إِلَى قَال عَمِلُوا کَانُوا لَم الْکِتَاب الصّالِحَات بِمَا عَن أَ يُؤْمِنُون کَذّبُوا کَان عَلَيْهِم أُوتُوا

کلمات مشتق شده در حال بارگیری... نصو ب ف نصى ل کذب خطء دعو سفع اخذ نهى ربب ها لم قدم ايى انن هو ان الو ى الى على الا ندو هم ندى سوم دبب صرط من ه کما قوم کلا

وجه يدى طيب صعد يمم الى رفق سوق طفق رئس موه عنق قد ى ل على رجل وجد ها فتن لم انن سليمان حجب من ردد کعب لقى ه الله اله غسل ان ما کون رود وله صلو

على قلل کم قوم وحد ابو علم ک حکم حصن عفو هو زمل زوج نقص طوف ب دنو کلل فحش لم ارث اخو عذب وله ايى ورث الذين اله الله اتى ذلک قد انن ولد زيد مسس هما الذى

ذلک رئى حلم تلک هو قبل قد حلل حدد شکر غيب رشد بعد غلم جناح سئل قسم غنى لما لم فرى الو فى جنح شهد لوط امر انت عزز طفل هذا ثلث قرآن الذى نوب قلب على نا نجو

وله ا قرع سوع دين انن ليل قدر نا علم ايى عقب سجن سقر طرق علو حطم فصل او نور لم على وزن درى ثم ام هم غدو ذا کسب رقم رحم ويل نزل ى اذ کلا کذب وعد قد بعد ظنن

خلق ها ربب انن کون ارض علم الذين اتى خير ک نا جعل حسب سمو قوم فرى بل بصر ى لم کفر هدى نحن انتم شىء شرک عند سوى ذکر کتب سئل اخذ امن ذا رحم هذا بين بنو هو

ارْزقْنا. اين لفظ دوبار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است. من نهر غير خلص دمى ه لم شرب دمو سوغ دمم طعم اسن ل فرث بين موه ثمر نخل عنب خمر لذذ ها بطن فى

رود ى ثلث حلم رضو کتب عزل دنو رجع صلو نفس کلل ابو اجر نسو بعض فدى حدد سکن لم الک ولى شتت

الذين ايى دعو الى على امن يوم هدى رئى ا اذا کذب علم بين الا نظر شىء الو سمو لم يا کما قد اذ کتب ارض امر الذى کفر اوى هو ردد ن انس نور اول قبل حکم صرط اخر

ما قصر حين نظر الله نحن يسر قرب لو شىء خوف ان حلل کذب علم ه حرم حصر سجد نن لم

وقى هدى ظلم هن توراة ربب قوم ملک عذب کلل هو غلل قتل انس خرج کفر عمل نن يا لم کسب الا الذين او عفو لو جعل يوم صوب بيض اذ ذلک اول حقق ثم هى سوء اخذ نزل وجه

بين جعل کلل سود الک قوم وقد ربب خور اخذ علو لئک وجه اجج ک صلح ملح ضرب شرب ما لم طهر امن هذا الله ربو

عين خرج الذى خير انت هذا رحم دخل ربب اکل ثمن ابو صلح رود ظلل صحب بهج کرم فکه لم بثث حکم حفظ ليس آدم وفى انتم اهل کثر وقى احد نزل غير کفر هما ذرء کذب ارض نهر

غفر وقى رحم عن ارض بين ربب عبد هدى سمو اتى حکم ذلک کلل سبل عند دون عمل قد يا لم اول يوم الذى امر نزل اخر عذب ظلم حقق جعل لو ذکر ولى انس اخذ رئى خلق نفس نصر

[حجرات:4]. صوت ک ل لا انن من غضض نکر هم کم ب الذين ا حمر فوق نبو رفع ه جهر الله لم مشى امن رئى رحم خشع عند جلب اله رسل ف شعر خيل ها على فى طوع عوج سمع انتم ايى

[احزاب:14]. قول يوم فى ف هم ل کم الا ه ما من ب ک او لبث ها ان علم سنو بعض قد کون لم سوع عدد بعث سئل انن ارض قلل الى لا مئى فتن ربب عوم نحن بين رئى نا ثم کان غيب

است در هر حال كه اندازه گرفت. ف کون نظر هم ل عقب من فى کم ه ارض الى ا ک ما لم ثم على الله اله قول ى وله لا رئى ب الذين کذب ان کفر انن اخذ سير ها کيف قبل

على قد سمو يا انس اذ اهل ائى رسل حقق اوى ذلک انت ا قوم ثم سوء نبو ولى مثل لم شهد يوم خلق ملک الذى قتل جعل عند خير خلف حتى کفر اذا ذکر توراة صبر کيف عبد

قسطس لن بخس او رئى الذين يا خسر ابو صدق اله علم منع ا الا نقص انا شىء حتى غير لم طفف نزل عند اتى شدد ن بلغ ويل حسن حوط يوم کلف زجو الله اهل قرب بضع نفس عذب

ظلم دعع اسر کرم لعل طيب عن ى اما رزق صلح ذوى غلم يوم غنى اول مدن اللاتى بل لم نصر عقل قهر الذين قسم ا اخر کلا ذلک حضر بدل سدد کى ضلل تحت دين عيل ارث جنب

اول ليس رئى نا کلل قسط جعل وزر ذکر الذى ارض اتى ا يوم ذات ظلم انس وضع غير لم لما وعد سمو صلو نمرق اخذ ظهر صدر خلل زربيه صفف حين خبث بيت انم سلح کوب نسى

هم لا اله قول کون ب فى يوم وله ربع الله هن ليل ثنى على الا ک انن ثلث الذين لم ربب اذا صحب بعد ذلک يمن شهر خلق نسو انس نصف ها کلم کذب صوم ظلل ترک زيد هما

نن حيى ذلک ارض اخر نظر سوى سمو بين ظلم جمع الذى رسل هو رئى انتم کلل اتى نطف لم عمل ايى نفس عذب عود کيف بعث ترب اخذ اوى شرک قدر دبر عن قد خرج الا غفر کبر

انن قول على الا انتم وسم ان لا سبح ثم ى اذا ابو اخر هو کون کلل نبء جىء جرى لم خلق رحم اتى ا حقق قبل قضى الذين نزل عظم انس ائى الذى اوى ايى بين لما نا ملک

کون صفف هو عدو زوج وقع حکم بعد نوم هون ذکر جوو بيت وحى کفر احد رحق ام بشر لم حتى اکل عزز

ما ک فسد من امر فى قوم ربب ارض شرک کم کون وثق بين اول سوء نا صلو هو لن خشى لم قول سيب يدى نقض حمى ظلم نصر قد اتى خوف اخر الا کفر سرى نکر سلط اوى لکن اخذ

لٰکِن فَلَمّا يَظْلِمُون يَعْلَمُون الْعَذَاب عَلَيْهِم قُل قَالُوا کَفَرُوا لَم جَزَاء قَبْلِهِم إِذ أَشَدّ بَل قَوْم فَمَا بِهِم أَو الْقِيَامَة فِيهَا رَبّک

قبل شىء قد کذب نور يا اذ جنن سوء اوى ذلک نن ا لو عند عنب سلم الو ظلم خلق رسل لم کما لما مثل ارض يمن او رضو ام جمع ارث خير کفر عبد بل غير جزى خوف انتم زوج

اول کلف قدر ان کون حکم وسع ذو نفق غفر ک فضل ولد هو هن امن هجر مول س کتب سمو لم اخر متع وجد فرش خصص اذا فرض عفف اياى کثر کرس لدى رغم ملک خرج ضرر اخذ ايى عبد

پيش هيروديس و معشوقه‏اش آوردند. ه ب ل ک من صلح نا وسم سمو بشر اله الله اخذ لم يا عيسى عشو وله صدق زکريا حسن هم جعل کتب بکر الياس جزى کلم ان وهب کلل سبح

به «سمر». ه من هم ل ان ف ب کم اذا ما نا قول ضرر لا فى ى ها انن ک اله الله لم وله عذب سوء ن کون على انس دعو هن نور قبل الذين الا رحم شرر نن قد ربب ذلک علم

نذر ربب توب انن ان کم ل کثر قول ندى ندو وجه ائى فتن خرر فرق وحى هل جهنم کلل لم شرک سوى عند الا خلد وهب دبب شىء علم عذب لعن بين ترک يا رجع حشر مسس کذب ضلل

عقلى شد يعنى «حينَ مَوْتِ أَبْدانِها» ايضا در «وَالتَّى لَمْ تَمُتْ» بايد گفت: «وَالتَّى لَمْ تَمُتْ‏بَدَنُها» يعنى: خدا ارواح را در حين موت از ابدان مى‏گيرد

بلم يلد و لم يولد و لم يكن له كفوا احد و مراد از لم يلد آنست كه هيچ چيز كثيفى مانند ولد و هيچ چيز لطيفى مانند نفس از او بيرون نيامده و مراد از لم يولد آنست

و طبق آنچه در روایات اهل بیت(علیهم السلام) آمده: ما عرف اللّه حق معرفته من لم یعرفه بالبداء «آن کس که خدا را با بداء نشناسد او را درست نشناخته است». بدء

(قال ربّ لم حشرتنى أعمى ) ۲ - غافلان از یاد خدا، در قیامت شگفت زده و با پرسشى شِکوه آمیز از خداوند، جویاى علت کورى خود خواهند شد. (قال ربّ لم حشرتنى أعمى

لا کم ان فى ک وضع هن انن قوم الذين قد قول مثل اول يوم وزر کون انس ثقل کلل لم ربب الله الى رئى ذات ايى خطء ثم اله ى ذرر الا يى شىء نفخ انث کره فلک نوح رزق

ما ل هم ف ه ان ب اله الله وله قول کم انن فى لا نا على کون ک ها امن الذين ى لم عمل علم ربب ا قوم الا ايى لو عن يوم کفر قد صدق بين قبل الى ذلک ظلم اتى عذب

را ندارند. (و لم یکن لهم من شرکائهم شفعؤا و کانوا بشرکائهم کفرین) ۲ - مشرکان، در انتظار شفاعت معبودان برگزیده خویش در پیشگاه خداوندند. (و لم یکن لهم من شرکائهم

آيه شريفه: يحيى بن زكريّا عليه السّلام لم يكن له من قبل سميّا و كذلك الحسين عليه السّلام لم يكن له من قبل سميّا و لم تبك السّماء الّا عليهما اربعين صباحا

بلم يلد و لم يولد و لم يكن له كفوا احد و مراد از لم يلد آنست كه هيچ چيز كثيفى مانند ولد و هيچ چيز لطيفى مانند نفس از او بيرون نيامده و مراد از لم يولد آنست

أبى جعفر(ع) فى قول اللّه «لم نجعل لهم من دونها ستراً. کذلک» قال: لم یعلموا صنعة البیوت ; از امام باقر(ع) درباره این سخن خدا: «لم نجعل لهم من دونها ستراً

هستند. (و من لم یحکم بما أنزل اللّه فأولئک هم الفسقون) ۷- قانونگذارى، جز بر پایه تعالیم و مقررات الهى، در پى دارنده فسق و تباهى (و من لم یحکم بما أنزل

ورّاث ديگر است مى‏خوريد و مال كثير را دوست مى‏داريد. لمم: [نجم:32]. مراد از لم در روايات اهل بيت عليهم السلام گناه گاهگاهى است كه شخص عادت به آن نكرده، اصرار

نداشته و به او خیانت نکرده است. (ذلک لیعلم أنى لم أخنه بالغیب) برداشت فوق ، بر این اساس است که ضمیر در «یعلم» و «لم أخنه» به «ملک» باز گردد. ۴- همسر پادشاه مصر

الذين اله فى کتب قول وله انن ا کسب ان اذا نسو على قرب رئى مسس رجل کون نور لم کيف کم حسن اول ولد شفع ترک ذا ضلل فرض خشع ام هذا نن زلم يسر قسم عذب عمل شىء

معمولى بدانيم . ف ک قول هم بصر ما ل ب ه قوم خرج رجع يا لقى موسى ضلل خطب الى لم بعد عجل ذلک من ها جسد ى غضب قذف اسف فتن قد زين

يدى س فرح کلل قدر بين وبل هذه لو اذن ضعف ذلک رحم ا لما عند ثمر بعد موت يوم لم قبل قلب صدد جمع اخذ صير عظم علم خير ضلل بعض صبح شطن مع شقق رزق سمو اخر عبد

الدهر لم یکن شیئاً مذکوراً» فقال: کان شیئاً و لم یکن مذکوراً...; حمران گوید: از امام باقر(ع) از سخن خداوند عزّوجلّ «هل أتى على الإنسان حین من الدهر لم یکن

بخع نفسک على ءاثرهم إن لم یؤمنوابهذا الحدیث أسفًا) مراد از «آثار» مى تواند عاقبت و نتیجه اى باشد که بر ایمان نیاوردن به قرآن (إن لم یؤمنوا بهذا الحدیث) مترتّب

قرار مى دادند. (لئن لم ینته المنفقون ... لنغرینّک) ۳ - افرادى ضعیف الایمان و بیماردل، در مدینه بودند که متعرض زنان مؤمن مى شدند. (لئن لم ینته ... و الذین

الهى است. (لم یکن ... منفکّین حتّى تأتیهم البیّنة) ۳ - کافران، پس از ابلاغ برهان آشکار و رسیدن پیام اسلام به آنان، به حال خود رها خواهند شد. (لم یکن ... منفکّین

لَو عَمِلُوا الْعَذَاب کَان إِذَا قُل لِلْکَافِرِين فَلَه فَبَشّرْه مِنّا لَم بَعْد هِي تِلْک مَن قَالُوا حَمِيم النّاس يَکْفُرُون الصّالِحَات قَبْل الْأَرْض

باعث اجراى حکمى سخت درباره آنان و آواره شدن شان همراه با لعن خدا مى شد. (لئن لم ینته المنفقون ... لنغرینّک بهم ثمّ لایجاورونک فیها إلاّ قلیلاً. ملعونین) «ملعونین»

خوش بخت و نرم خو ساخته بود. (و لم یجعلنى جبّارًا شقیًّا) ۷- لزوم پرهیز از زورگویى، سلطه گرى و آنچه موجب تیره بختى است. (و لم یجعلنى جبّارًا شقیًّا) ۸- استبداد،

جاءنى من العلم ما لم یأتک) ۲- آگاهى و دانش الهى حضرت ابراهیم(ع)، مبنا و مجوّز او براى دعوت آزر به پیروى از خود (إنّى قد جاءنى من العلم ما لم یأتک فاتّبعنى)

نشانه هاى مسکین بودن (و لم نک نطعم المسکین) ۶ - کافران، به فروع دین و احکام شریعت - همچون اصول دین - مکلف اند. (قالوا لم نک من المصلّین . و لم نک نطعم المسکین)

اللّه عنک لم أذنت لهم) ۲ - اجازه گرفتن بهانه جویان (منافقان) از پیامبر (ص)، براى شرکت نکردن در جنگ تبوک با اظهار دروغین عجز و ناتوانى خود (لم أذنت لهم حتى

مؤمنان از راه خدا (قل یا اهل الکتاب لم تصدّون عن سبیل اللّه) ۲ - اخلالگرى اهل کتاب در مسیر پیشرفت اسلام (قل یا اهل الکتاب لم تصدّون عن سبیل اللّه) «سبیل اللّه»

(کفروا بایت اللّه ... ذلک بأن اللّه لم یک مغیرا نعمة أنعمها) ۲- سنت خداوند استمراربخشى به نعمتهاى ارزانى شده به جوامع است. (لم یک مغیرا نعمة أنعمها على قوم)

کتم استبرق اول بعض او قوم مخر عين برق لحم شيع جوع قول قبل خير الذى رسل نزل لم ثوب هو لا خضر يا عيش عن بئس فوق خوف زوج بنى ن کتب انن حصن ک فعل الذين بل دين

تکرار در قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... عاد لم ب ذات التى ک عمد ربب فعل خلق مثل کيف رئى ها فى

شده در حال بارگیری... هم على ف کفر ازز لا عجل شطن رسل نا انن ان رئى ما عدد لم ا

و لم تکن له فئة ینصرونه من دون اللّه) ۲- اموال و نفرات، هیچ قدرت و تأثیرى در جلوگیرى از عذاب و کیفر الهى ندارند. ( و هى خاویه على عروشها ... و لم تکن

(فیقول یلیتنى ... و لم أدر ما حسابیه) ۲ - کافران دوزخى، پس از دریافت نامه اعمال خود، از محتوا و حکم نهایى آن درباره خویش آگاه خواهند شد. (و لم أدر ما حسابیه)

کما خرج ربب علم قد سوى انن مرج حکم الى ملک الو نور قبل نفخ لئک ها سجد کون لم الک

نبء ک قد جىء انن يقن سکن هون ه ى عذب هم اوى وجد ما حوط لبث مرء ائى ايى ملک لم جنن عن

در حال بارگیری... ف ربب ک ل سمو نن شىء ه وعد ما عضو کون هم قرء کم ارض حشر لم قرآن سئل رزق جعل قبل انن الذين من قسم حقق فى خلق عن جمع شطن ثم مثل حضر

این کلمه عجز (۲۶ بار) (بر وزن فلس) ناتوانى. «عَجِزَ عَنهُ عَجزاً: ضعف عنه اى لم يقتدر عليه»، [مائده:31]. در مفردات آمده: عجز انسان قسمت مؤخّر اوست، مؤخّر

و قد خلقتک من قبل و لم تک شیئًا) ۱۰- پیدایش انسان در جهان به اراده خداوند و مسبوق به نیستى مطلق بوده است. (و قد خلقتک من قبل و لم تک شیئًا) ۱۱- آفرینش

الإنسن ما لم یعلم) آیه شریفه، در مقام امتنان و برشمردن نعمت هایى است که جلوه هاى کرم خداوند است. ۲ - ظرف معلومات انسان، در اصل آفرینش او تهى است. (ما لم یعلم)

ه کم احد اله الذين ف ما جبل ظلم قبل وحد لا نفس الله حسب بين نن قسم انن بعد لم

لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... نصى ب ف نصو کذب اخذ سفع ل نهى دعو خطء لم ربب قدم ها ايى هو انن ان الا هم الو سوم ى دبب على من ندو الى ندى ما کلا صرط

شده در حال بارگیری... هم من هن کم امم ان حيض جعل ل ما قدر شىء ظهر يئس شهر لم الا ثلث ولد زوج حمل اول کلل انن عدد نسو ريب ف وله قول ه اجل اله الله جوف نکر

مشتق شده در حال بارگیری... هن ف من نسو اللائى اذى عزل ان هو فى قول حمل لا عن لم اول ل يئس قرب کم ک اجل شهر ثلث ريب عدد طهر قدر ذکر سئل هم شىء حتى لعل کلل

نهر زجج مول کان لا جرى شجر ک غفر بنو کون برک تحت زيت ف مکن توب ثم شرق هلک لم ولى فى جرم صبح ما

. اين نقل با كلمه معطله خيلى مناسب است. ف ها عطل قصر عرش ا على هى شيد خوى لم سير ظلم فى هلک

فقط يكبار در كلام الله آمده‏اند. هما زرع کلو بين جنن جعل اتى اکل نخل ها ب لم حفف ظلم من ه

شده در حال بارگیری... لا هم الله اله وله وطء غيظ کفر نيل ل من عوم انن حرم لم قول فى ه ک ف ها شدد کون ما عدد قوم سبل صوب هى ارض ان عدو علم ليل کم نشء حلل

زوج اجر نشز فحش ها قعد يدى حکم نکح حفظ مع مرء انن علم اللاتى حلل امن ليس ملک لم نا خلد سئل ى شهد وعظ يمن نور کون وهب غيب عمم جناح کيد رغب نفس نبو تلو جنح

ک ان لعل نفس بين هم کتب على کذب ف امن الا اثر ايى لا ائى قول کون اوى شىء لم تلک ب

متغيّر مى‏كند. يعنى طعام و شراب خودت را ببين كه متغيّر نشده است . ک نظر الى لم حمر شرب جعل طعم ل اوى ف ائى عوم

جزى جنن جىء سمو نزل حيى عقب نور اوى وقى مع انتم قرء اخر جعل قبل او ائى الى لم سحر هل اذ ربب رود لعل نفق ثم دعو کثر رئى عند طوع بنو عقل عبد دون کذب خلو اول

دور ساختن است. جفو (۱ بار) كنار شدن. دور شدن در قاموس هست «جفا جفاء و تجافى: لم يلزم مكانه» در اقرب الموارد تصريح مى‏كند كه اصل آن وادى است. لذا در عنوان

رحم ام انث ذکر يسر ى صحب صلح زکو شمل نعم هو نصر اخر حسن کذب جنن روح علم سفن لم فسق سئل نفع قهر نهر اتى يمن رود سلم غنى قرب غلم هلک کتب أما نزل ثمود حرم زيد

قول کون هم ه من ى وله اله الله کم ربب افک غلم ب قد ها نا ذکر ک امن صلح ذا لم سمو ملک يا ايى على ن هذا ولد اخذ صوب انس ف ائى حرث الذين قبل عن ما يوم قتل

است. (ما سلککم فى سقر . قالوا لم نک من المصلّین) ۲ - اهمیت و جایگاه ویژه فریضه نماز، در سلسله احکام و رهنمودهاى الهى (قالوا لم نک من المصلّین) از این که ترک

در مقام و منزلت و قدر است، و سپس به هر گونه شبیه و مانند اطلاق مى شده است. لم ولد احد ه ل وحد کون

امم ظلم نعم رعب قمر عرض ذلک خلق زيد ثم قطر ابو شمس متع فعل غفر هى شىء علم لم لقى وهب نهر بعث جمع طلع نا ردد وصد قلل

هو نفخ عود ثم اين ا سئل عمل عين عذب دلک بوب توب اجر لعن بين جرم فتن نور سلف لم الذى دبر فرض ربب نفع عبد

ائى ان اذ سبع کون انن ها جلد خلق اوى قول شهد ن عند اجر کلب ربب على عهد بين لم خفى لو بخس نزل عدو ثنى بطن هن حجج ليل يمن نعم کتب اياى صدد حسم عرض عدد بئس

ذا قرى وجه متع طول سور اذ هى اخذ نن لما جنن شىء حقق شرى قرن بلغ عوذ نشء ائى لم ولد

موت ذلک نن بعض عزز ايى نور يدى رحم قدر ملک حسن عن خلف صدق خرج حمد کبر برک لم غير اول فطر اتى اذا ظلم اوى حقق لعل او ائى ليل ولى سبل دين عند س موه امر جىء

اول اتى ان ظلم اوى الى کتب عذب الا قبل ائى کذب عن صلح وقى اذا بين رحم هدى لم رسل يوم شرک ى ا رئى حسن غفر نن تبع اخر ذلک سبل ولى ثم حقق قلب اخذ کبر نفق

درى غفر على امر تبع هو سبح الذين هم کم علم انن فعل غير الا ف ب قلب ولد بين لم بغى ى رضو لا جعل

سوزان است» (ان الذین فتنوا المؤمنین و المؤمنات ثم لم یتوبوا فلهم عذاب جهنم و لهم عذاب الحریق). جمله «ثمّ لم یتوبوا» نشان می‌دهد که راه توبه حتی برای چنین شکنجه‌گران

ان ايى فى اخر کتب رسل قد امن يوم طوع حکم ربب ائى وقى ذکر اوى اول رحم نا ذلک لم قول شىء هو ى رکع أما عند ا امر غلم خشى عن زکو برر هدى احد دين ولى قرض نظر

ربب يوم کبر ضرر اجر صفف اهل اتى بين دعو طوف حسب ا مسس عين هل سرر قلب زوج نفس لم سمع سوى جنن اخو هن امر لن صلو خفى عذب هذا جعل بعض حسن اول ذا وضن قوم نظر رفع

ه ل انن قوم فى کون هم قول نا الذين ما الله کم ف ک حبب ان ذلک اله وله ى قد لم يا اکل ارض سرف على الى زين ذکر هو انتم امر ها امن يوم جزى بل طوع ربب هلک نعم

بئس اذا وقى انن على شرى الا جىء قد ثوى ورد عن يا نفع قرى اذ ظلم خلد ى حسب لم رئى اتى ثم ربب مثل فعل قلل عذب ضرع صلى نفس انس او يوم بعد عمل اهل ذوق لکن

خلق علم على هو الذى نا ک جعل ربب الا شىء ملک بين الى فسد الذين ا اذا خرج هما لم بعد يوم کلل موت حقق ى ايى ذلک حيى او اوى خلف ثم نظر کيف قوم حکم جمع عزز کبر

شجر تين حدق طور حبب فى جنن فکه ذا سينين لو غلب زيت ثمر ب متع ابب خلف وقد ل لم دنو هذا عرش کم کلل نا مسس يى بلد قنو نور سوم درر نظر طلع کوکب انن الى على

غنم بعد او حلل ظلم يوم خلف امر ذلک هذا صدر اخذ اهل لدن خفت قوم اذ ذى نفس کلل لم رسل قد بدل ربب حرث عسى س رکب ک لقى اتى غير ضيق

زياد. اين كلمه در كلام اللّه مجيد فقط يكبار آمده است. ف ها وبل الله اله صوب لم وله ب ان ما عمل ضعف بصر اکل

كرده و نه جنّى. از اين آيه بدست مى‏آيد كه جنّ هم ازاله بكارت تواند كرد. هن لم انس کذب قبل کما هم لا ربب ب ايى جنن طرف قصر الى فى الو ف

مجيد آمده است. اذا سير ف عشر بئر قصر وحش ها حشر ا شيد بحر عرش جبل سجر کدر لم على خوى هى نجم فى ارض ظلم

لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ف ک ربب من ها ان ما هم ل کون نا ه رضو ا لم الذى عطو صدق فى هؤلاء قول شىء جزى وقى لا کلل ب کيف غير ارض حسب سمو اولاء ولى

بطل غفر رئى ذلک انس ام قنت نظر دين شىء ذو هدى خرج نشء وعد مرر ودد هزء جىء لم بين ها عن غيب شدد عرش سمو امن کتب طين حسن مجد ضلل علم جعل قبل سجل بلغ همم

.. هم ه ف ل من کم ب کون وله قول اله فى الله فرعون انن ما لا على ها هو رئى لم الذين نا ارض نصر سمو رسل هما ک جنن امن هامان کذب سليمان جالوت نن تبع نزل کفر

مثل الذى ارض حقق ائى لعل حکم عذب نزل ملک جىء امر نور دعو نفس ولى ذلک خشى حسب لم بعض ذا وقى کلم کتب ثم لو هذا حيى اخر کذب بشر شهد بصر کبر شکر خلف نفع حسن نن

ليل ب ل ف ايى طعم نور سجد بين امن اله الله وله الى طوف ذلل ليس ه اذا عين قبل لم قنت نظر قوم کم حمم ک الذين ربب سبح هو صير ا قرر لکن على غير ان غرب الو فضض

بلم يلد و لم يولد و لم يكن له كفوا احد و مراد از لم يلد آنست كه هيچ چيز كثيفى مانند ولد و هيچ چيز لطيفى مانند نفس از او بيرون نيامده و مراد از لم يولد آنست

نیست. (و من أظلم ممن افترى على الله کذبًا ... أُولئک لم یکونوا معجزین) ماضى بودن معناى جمله «أُولئک لم یکونوا ...» (آنان هیچ گاه ازحاکمیت خدا خارج نبوده اند)

نگرفته و از هرگونه شریک و حمایتگر، مبرّا و بى نیاز است. (لم یتخذ ولدًا و لم یکن له شریک ... و لم یکن له ولىّ) ۶- اختصاص همه ستایشها به خداوند، در پرتو بى نیازى

عبوس كننده، ناتوان كننده. اين كلمه تنها يكبار در كلام الله آمده است. هم ا ها لم فى کون اوى نور ائى ايى وجه ى تلو خلد لفح

يوم کلل شىء اذا ذکر سمو هما جعل نا ى ثم اتى سبح عزز حقق ايى حکم فطر اوى ا لم ائى امن قد خرج حيى الذين رئى رحم سوى او رزق امر هن ام قوم غيب انتم رسل بصر

يدى ى ب فى قدر ربب قول ان ها عذب بسط لا زيد ارض کلل قعد عبد ما لوم حسر لو لم سمو على کيف علم ا قتل کفف قوم عنق رئى ملک کثر جعل ذات سلک خرج شدد خلق ذکر

قرى رئى ها دور انس تلک سکن لا صدد هلک علم عن کم ف خرج الله ک سبل الذين کثر لم کون اله وله

صدق ا حجر قبل اثم امن عن اخذ عزز نزع ثم ايى حقق اول وحى لما سوى جبر انا قد لم ائى ولد رحم نا وقى شطن لو جىء کذب اوى شدد علم مؤتفکة آدم اين صبر زيد کبر برر

رئى کفر حجر هن اخذ عن ثم نزع حبل صدق لما سوى قبل نا ا امن عزز لو جبر اول اثم لم بين قد ولد رحم ايى ثعب لقف حقق زيد دبر قلب وحى ائى بنو وقى سعى کلل بعد شطن

کفر عقب قبل علم ارض کذب دور قلب وقى الى هدى مثل ظلم رسل اتى هو ثم فسد اذ ربب لم نا امر ذلک غفر موسى سير خوف قد الا جعل ى يا حقق نذر سوء لو ولى او نور سرع

ه ذوق صوب ل عذب ان اخذ قبل الله مثل کفر من اله اتى ذلک ب ک کيف وله ترک طلل لم اکل ضعف وقى الذين الم نکر قرب على صوم کون عفو ربو ما عقب ترب صلد رسل عدل جنن

الذين ثمود خلق جبل ذو ذى مهد طغو ودى ارض طغى زوج لوط ب عاد فى صحب صخر ف بلد لم ايکه نوم نوح کثر سبت اول جوب ا علم هم احزاب قبل کذب

عن نفس وله هذا ضيق الله هنالک وجد متى طلق کان لقى الذين غنى جىء اله ثبر لسن لم بعض زفر ظنن ضلل يوم ثلث قد سبح غيظ ربب رحم صعد اول ترک حمل جرم سکن رود لو

رفته است: [اعراف:183]. [ذاريات:58]. [قلم:45]. هم انن ى ل کيد ف ا ام سئل قوى لم علم فکر الذين ذو ملو ذنب ما رزق من اجر ظلم هو لا ب وله صحب اله مثل غرم الله

شوم گذشتگان، امرى نابخردانه و شگفت آور (أو لم یهد للذین یرثون ... أن لو نشاء أصبنهم) همزه استفهام در «او لم یهد» براى تعجب است. یعنى عقل اقتضاى پندپذیرى

(سأنبّئک بتأویل ما لم تستطع علیه صبرًا) ۵- درجات تحمّل و نیز نوع عملکرد پیامبران و اولیا، با هم متفاوت است. (سأنبّئک بتأویل ما لم تستطع علیه صبرًا) ۶-

علم فى ا هدى ربب رحم بين جىء خلق هذا الى جعل الذى انس بشر ذا عذب وحد انتم لم يدى غلم ن حقق کبر اتى يوم سلم شىء روح نزل هو صلح اذ عبد ايى قرء کلم الم احد

پسر و دختر و جمع اطلاق مى‏شود. ثم کم من بلغ ل خرج شدد او الذين حکم اذا رجل لم ظهر علم حلم اذن علق على وسم وله ارب اله ف سمو عور اول نسو اجل غير الله کون

الذى ارض بعد س کذب ملک مع جعل دعو ولى ذا نفس رئى ائى ولد هما خلف لو ظلم عند لم بشر وقى فضل صلح حسن ذوق رود وحد فصل بعض انث مسس

اوى عذب ائى رسل يوم وقى حقق عن کلل يا رئى ظلم عبد ارض انس اذا ذکر اتى نفس لم هدى سمع ثم کذب ولى لو وعد سمو قد حکم صلح اخر ذا کتب ن امر عند اول حسن شطن

کفر يوم خلف هذا اذا نزل انس عدو ذا الذى خلق نذر رحم رئى شهد امر لما قضى لو لم صلح ثم ظلم صدق عمل فرق اذ عبد سلط سحر عن حتى کلل اخذ يا قرء شطن نور کذب بغى

الله اله وله ه ک هم من ل على ما شهد بين کم وکل ربب قول ا فى الذين رسل نا ف لم عبد ان انن امن علم کفر حسب ارض ى کون عدو عن سمو کتب ملک حمد ليس جعل ها ايى

الذين ان امن رسل فى ا ربب على قوم نجو جعل صبر اتى رحم يا شهد لن نن اول اخر قعد لم ن نزل خرج بنو علم ها مع اذا طوع قتل صدق دعو ذکر جىء بين طير کتب کفر هو او

الذين التى حرم عدو کثر قرى نحن زلف قرب نصت صحب قرء سلم ام قرآن ليس کتب دنو لم يتم حسن وصى

اذا حقق کلل قتل کثر عند انس فضل رحم لولا قد خلف لئک قرء انتم قرب رود طوع بصر لم اهل جمع نور مثل وقى دين سبق کبر وحد ابو تبع امر نحن بعض قبل ذکر

کرب عصى نصر عصو قسم کن اخذ ارض حظظ کسو نن نبء قرء وسم لقى وحى سبل رحم عظم لم وعد رئى

شکر بين نور او ما کسب صبر جعل ظنن عفو عن کلل انن علم کثر جوب الذين ها ايى لم

اهل کتاب (قل یا اهل الکتب لم تکفرون بایات اللّه) ۴ - لزوم برخورد فکرى با انحرافات اعتقادى، پس از تبیین حقایق (قل یا اهل الکتب لم تکفرون بایات اللّه) با توجّه

مى کنند. (فیقول یلیتنى لم أُوت کتبیه) ۵ - ناراحتى و اندوه شدید کافران دوزخى، از نامه اعمال و کارنامه خویش در عرصه قیامت (فیقول یلیتنى لم أُوت کتبیه) ۶ - «عن

خواند خدا را به سوره اخلاص (يا اللّه يا واحد يا احد يا صمد يا من لم يلد و لم يولد و لم يكن له كفوا احد نجنى من النار برحمتك) جبرئيل در هوا او را ملاقات

آنان ترحم کند. (قالا ربنا ظلنا أنفسنا و إن لم تغفر لنا و ترحمنا) ۵- آدم و حوا امیدوار به مغفرت و رحمت الهى (و إن لم تغفر لنا و ترحمنا) ۶- اعتراف به خطا و اظهار

فطر توحيد واين جسد سرنگون شده و مقلوب الفكر. الى فى فتن ها ردد ان ما ف کلل لم هم عزل قوم لقى امن کم

التى سفل ا قرى اتى مرء الا ذلک او حمد ثم نظر کم علو کيف هذا قدر الله ب بل لم هو سجيل ان عرض عند تبر اوى اله جعل ک اذى قد رئى مرض عقب ذا ما عجز جرم وضع

ذرو ک بين وله رئى من الذين انن لا دعو الى ل کم اذا قد جرى ب سبح بشر هو اله لم هدى خلق امن کنن ذکر يسر على کان حمل قسم عزر بکر ا کلل طور ربب الله امر اصل

کثر مثل بل يا کتب ذلک على سمع او امن انتم ربب ظلم نا سمو هذه ثم بعد قلب ى لم وقى اخذ بين صدق عجب شىء خير وعد صمم اولاء حتى انس حيى نظر ارض قد صبر الذى

شرب انن ه ف ذا ودى قول کلل هذا فى حمم نزل ما لا من يوم فعل الا رئى على دين لم ا

انن اذا روح قد الذين على شرر ک اول کلل قول اخر ما رحم ا ذوق شىء مسس يئس کم ى لم ب يوم قنط لما اللائى صحب قدر رسل کون امن عقل حتى ظنن حيض فسق عمل ظلم ذلکم

مى‏گويد مال زيادى تلف كردم. ه قول على دعو ا وحد احد مول حسب انن هلک ما ان کون لم کود رئى ربب ى لا شرک قدر وله اله الله

اله کون ام فى وله شطن هزل الله علم جعل ان جمع على الذين يوسف ا هو فرعون الا لم ولى اخو ذلک يوم اتى الى نن شىء نظر اذ متن انس عظم سحر صنع ذهب ويل ربب ضلل

الناس ... و من لم یحکم بما أنزل اللّه فأولئک هم الکفرون) ۴۳- آنان که حکم و داورى خویش را بر پایه مقررات و قوانین الهى بنا نکنند، کافرند. (و من لم یحکم بما أنزل

[يوسف:96]. وَ اللّه مِن مَا لا إِلاّ فِي إِن عَلَى أَ أَن الّذِين قَال کَان لَم لَو أَو إِلَى لَکُم الْأَرْض مَن هُو قَبْل بِه لَهُم قَالُوا إِنّي عَلَيْکُم

ءادم ... فنسى و لم نجد له عزمًا) ۵ - عزم و تصمیم جدى براى عمل به توصیه هاى خداوند، خصلتى ارزشمند است. (و لقد عهدنا إلى ءادم ... فنسى و لم نجد له عزمًا )

تعجّب به صورت خويش زد و گفت: عجوزه نازا مى‏زايد؟ هم کبر على کون ها فى ه ف ثم لم قول قبل وله انن اله علم الله صکک صوب ترف ما ثوب حنث حرث کان ذلک روح مرء عظم

الذى ثم س الا امر صلح ا قرء اخذ کسب غفر ظلم يسر خلف بعد نور وجد شقق بين مع لم هذا نصر اخر بل عذب خلق ولى قوم طوع ط صوب عند صلى لقى جمع م غلب قلب غنى قرآن

يعنى: و از كوه‏ها تكّه‏هاى سفيد و سرخ به رنگهاى گوناگون است . ک ل ها من انن لم صوت حمل مثل هم خلف لون الى ا رکب نفر بيض بغل فرر جدد رئى سفر کان خيل جعل رحم

انکار آن * (یسمع ءایت اللّه تتلى علیه ثمّ یصرّ مستکبرًا کأن لم یسمعها) تعبیر «مستکبراً کأن لم یسمعها» چنین مى نمایاند که صفت استکبار، از عوامل مهم کفر و

در غزوه حمراءالاسد یا بدر صغرا* (فانقلبوا بنعمة من اللّه و فضل لم یمسسهم سوء) ظاهراً «لم یمسسهم سوء»، کنایه از عدم وقوع جنگ است. ۵- توکّل و اعتماد به خداوند،

مسک حين کم ايى عدد لا رود نبو الله علو حمل ثقل حلل اله ل حسن روح الى بلد زين لم وله فى من نا مرر دنو رسل طلق بلغ ضرر حکم حيى عدو اخذ اجل ما على

امن اذ طوع اذا الا لو اتى ى عن رئى قلب صمم اول جعل او ائى اوى انت بين قوم لم شىء ارض يا هدى فئد يوم موت ندو کفر ولى خير ندى سمو بعد هذا قد عذب لما قرء

اتى الذى اله کود زيت شمس کفر ها الله قمر لما لو ذکر فرق وله هارون جعل کلل لم کم حول مسس موسى الذين وقى قدر مشى بصر ذهب فى خشى غرب سمع وقد هو قول نزل ربب

انتم فى زکو الذى صلح توب ضلل مسک نفق حبل ذا نفس رود قد دخل کان نن عن صلو عصم لم قلل قوم اوى نصر موت فعل امن اجر هو خلص غشو کون هدى دين متع غشى وقى جمع مع

لا امن هن وله نور الذى غفر اله الله رحم عزز شمس هو من عمل فوت سرج کيف رجع لم

لن ل ليل ما ذکر کلل ذلک قرن سمو الى ذى فى حتى وذر جبل اول عقب نشء اله نکح لم وسم بلغ حسن نهر مع شدد الا علم اذن کتب سوء طوع ابو حصن عهد امد ارض توب اتى

خدا (و الذین إذا ذکّروا بأیت ربّهم لم یخرّوا علیها صمًّا و عمیانًا) ۳ - حرف شنوى و بصیرت، از اوصاف بندگان خالص خدا (لم یخرّوا علیها صمًّا و عمیانًا) ۴ -

حضر اول هؤلاء وصف فلک وحد جعل بل غرق انت خرر امن طول بشر جبل فعل قوى قضى رحم لم

فاحشة ... و من یغفر الذّنوب الّا اللّه و لم یصرّوا على ما فعلوا) ۱۱- جهل آدمى، عذرى بر گناهان او در پیشگاه خداوند (لم یصروا على ما فعلوا و هم یعلمون) ۱۲- پشیمان

در تمام سرزمین ها تا عصر بعثت (الّتى لم یخلق مثلها فى البلد) ۲ - قوم عاد، پیشرفته در فنّ خانه سازى و معمارى (الّتى لم یخلق مثلها فى البلد) ۳ - ساختمان هاى

هم ان ثم کلا بل س قول ب لا ف ى فى سوف من ها ربب نا کون ذکر على اذا اذ انس لم شىء ک نشر حبب کتب هو رئى اخر قبر اله خوف يوم ايى دکک ارض کذب وله هما اوى لهو

وضع عن الله ل بعد ان سمع ف اتى قسو على قتل قول الا ما ک ثم هود الذين او دبر لم صوب ب نصر قلب حيز اخر يوم جعل اذ عقل خير الى عبد نسى فئى طمن حظظ ولى قوم لعن

لا انن ربب نا ى على حسن الى کون ثم عذب ب شىء ظلم ان هدى ک قلب قوم علم فضل لم لن او ها رسل غير ضلل کلل نن ن وقى کثر ذلک مرض نفر مع خطء خسر ايى بسط عمل رحم

صعق بين اما حقق قد ابراهيم کيف الم رحم ارض اوى ايى روح ائى يوم احزاب يا جثم لم ارم طغى ايکه تلک لوم مدن بوء أما وقى ذات اول جحد عمى غلظ دور طغو ذو کبر جىء

(فإن لم تفعلوا و لن تفعلوا فاتقوا النار) جواب شرط «فان لم تفعلوا» محذوف است و جمله «فاتقوا ...» جانشین آن شده است. جمله با تقدیر آن چنین است: فان لم تفعلوا

نا صوب عذب يدى هو نصب قد او بعض غنى ايى نور اوى عفو انس يا اتى کذب قوم رحم لم ک جنن ذوق مرء ارض اول رهن وفى کثر غفر لو ثم قبل صلح خلو هدى قلب حسب خطء نسو

حصن اخذ التى فرج رمى الله کون رحم خدن وله اله ه غفر اجر حلل کتب نا نفخ او لم بئس ملک ورى عرف دنو قرى خشع غفل مول نکح رود عذب فحش منع نسو نصف قبل عمران

عذب ارض امن صدق روح ا سئل رفع وحد ظنن رجج دفع ثم علم نا الله کفر الک هو سلم لم ذات عظم لما حقق اجر بين افک لئک دين صرف بطل کسب لا شطن ظلم حبک قوم وجد ذا

ب صلح اهل شدد حيى ايى ترک فسد امن وذر ان کون عذب جىء ارض اثر سقر نن جعل نا لم قول امر صبر قوم فنى بعد نهى فرعون لن ذا وجه کلل زين جزى نوح بل کلم عقب لوح

مى برند. (به فتح س - ه) بيدار ماندن در شب و در اقرب هست «سهر الرجل سهراً: لم ينم ليلاً» در نهج البلاغه خطبه 119 در وصف متّقين فرموده [نازعات:13-14]. ساهره

نگذاشته مگر آنكه شمرده است. اين لفظ تنها دوبار در قرآن آمده است. لا هم من صغر لم ف کتب هذا کبر احد ه الا عرض حشر وحد ل ما برز على حصى ربب ذا ها ارض وجد ک رئى

صلح يا قبل لما حسن خلف جنن موت بعض شدد ظلم جزى جهنم بين انس خلق اخذ ا دنو لم کتب نبء ولى شرک صدق اوى وفى مرى کذب جرى عدو هلک قلب سجد غلب ودد ملل مرر نزل

کلل ايى اوى ائى على قول ک هو الذين علم خلف بصر اذا سکن قوم امن ربب سبح ابد لم سمو ارض ان غير الذى کفر امر خلق فوز هما ى دخل لعل فجر کور ا غشى وعد نعم قدر

تورات و انجیل (لا تحسبنّ الّذین ... یحبّون ان یحمدوا بما لم یفعلوا) بنابر اینکه مراد از «ما لم یفعلوا» (آنچه را انجام ندادند)، وفادار نبودنشان به پیمان

نشده است»؟! (أَمْ لَمْ یُنَبَّأْ بِما فِی صُحُفِ مُوسی). تفسیر آیات ۱ - اصول تعالیم تورات، آشنا و مطرح براى مردم عصر نزول قرآن (أم لم ینبّأ بما فى صحف موسى)

Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۸ سوره بيّنه تفسير آيه: «لم يكن الّذين كفروا من أهل الكتاب ...» كه گفته شده ازمشكل ترين آيات قرآنى است

داشتند. (لم تعظون قوماً) ۴- تارکان نهى از منکر در میان یهودیان ایله، به موعظه گران اعتراض کردند و عمل آنان (نهى از منکر) را نابجا شمردند. (لم تعظون قوماً)

نحاة بصره منع كرده و نحاة كوفه جايز مى‏دانند. هم ف سلم يدى کم اخذ الى لقى عزل لم قتل حيث ان ثقف ها

نصف نصب نن عفو کون نزل متع الذى قرب سبل حجج ب عمل ضلل اذا رحم حضر بعد نفع لم زوج قول وسع غفر بين قدر جناح بقر قسم بنو کثر اجر بکر جنح رضو عون قرآن سور

حسب خمر علم حسن نذر عذب غنى هم أما اذا ايى صدق کذب لسن هدى امن اتى خفى هل لم نفع نصب حتى کيل رسل بخل هو قبض کبر احزاب فرغ يوم نظر جهر جنب سبل يا کيف رود

الى قرء انس يوم هذا عذب نا قرآن روح کيف قوم بين لعل عظم کون اذ نظر کذب وحد س لم شىء رئى احد حقق ن بعد وجد هن کيد على ارض قلب اتى کثر موت قرى ليس فسق رود کفر

ان ما سوف لو حمد ارض صبح اذا عذب سمو انن حيى کون قوم مسو لا روح وقى دخل بئس لم سرح رحم حمل جمل فتو الذين ظهر اکل ثوب قرر ثقل الا خرج او ى شىء اول عشو فتى

ف ه فى هم ب ل من لا کم لقى ما انن صعد طيب موه نسف اخذ وجد نبذ غشى غشو مسح لم اله خوف سحل جند يمم قذف هو خبث نن نسو على نظر ارض لوم کيف عدو عاد ضلل کون

Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۸ سوره بيّنه تفسير آيه: «لم يكن الّذين كفروا من أهل الكتاب ...» كه گفته شده ازمشكل ترين آيات قرآنى است

بگیرد. (فمن لم یجد فصیام شهرین) ۲ - توجه و اهتمام اسلام به مقدورات و توانایى هاى مکلّفان، در تشریع احکام و وضع قوانین (فمن لم یجد ... فمن لم یستطع ... تلک

وقتش غلفت نكند. ه ل کم ف ب صلو قول على طعم قوم ما کون هم انس من ا امم نقع لم حرم سکن الله نحن او اله جعل انن جمع اهل شهد عشر ک بصر بل حفظ ظلل وله ذلک صبح

لا ايى کم ايکه هل طغى جثم عذب نا ائى اله بل هدى بلد علم نوق هود نصر امن الم لم رحم ذو جند کون بصر رمم جوب يا احزاب حدث دسو عزز على درى جعل شعرى خزى رود ا

کسب وعد الا سئل صلح جىء نذر انس نعم التى حسب بين انت اذ ردد زوج خير دنو هو لم زيد لما انتم رجع وقى وذر غير اخر قبل لعل سوء ضرب حسن ايى خسر وصى

آمیخته شده است. سمر (۱ بار) گفتگو در شب. در اقرب گويد: «سمر سمراً و سموراً: لم ينم و تحدّث ليلاً» يعنى شب را نخوابيد و به گفتگو پرداخت. و نيز آن را شب، و

رسل جهد اول ى مع ها قسم صبر کبر کون الى فلح بعد نبو لعل اخر ثم نفق قعد ربب لم يوم ايى نن حقق غلظ اوى شرک طوع حکم عزز ولد غفر حسن عظم فضل عمل يا سخر سمع

خردمندان را. ايضاً [طه:54]. عن ل ه ان ما اله هم کم ف ب الله وله انن من نکر قول لم عرف لا امر الذين ربب کون ک ا ها صلو الى عبد فى قوم الا ى کما رئى اول عود خير

(قالوا أَوَ لم تک تأتیکم رسلکم بالبیّنت قالوا بلى) ۴ - رسالت فرستادگان الهى، متکى بر دلایل و براهین روشن و بى ابهام براى همگان بود. (قالوا أَوَ لم تک تأتیکم

قوم خویش (قالوا لئن لم تنته یلوط لتکوننّ من المخرجین) ۵ - لوط(ع)، فاقد پایگاه قوى، در برابر منحرفان و دشمنان نیرومند خود (قالوا لئن لم تنته یلوط لتکوننّ

شىء غفر اتى سمو يوم رحم عمل اذا هدى عن کلل ذکر ظلم الذى لو خير اخر اذ کتب لم عبد ثم اول وقى نفس خلق ملک حقق جىء ذا حسن امر کذب يا قبل رئى هذا نزل حکم سمع

الى غرب جحم وجد هل غيب سبح لعل موسى نا امر حمد دين ا وصد قوم ما صرح جعل حبب لم ولد نضد زور ليل زيل اصل سمو خرج رزق فجر لو التى وقد کم فئد هضم ام کان مول

همان حديث فوق باشد كه فكر كرده دهر از نامهاى خداوندى است. ما نا من انس الا لم هلک حين کون ان ل هم شىء ذکر حيى على ب ذلک اتى خلق موت هل دنو علم

مقدم بر تقديس است و نتيجه خالى بودن از اعوجاج و كجى راستى و درستى است بايد و لم يجعل له عوجا مقدّم بر قيّما باشد تا بمنزله ذكر علّت براى آن گردد با آنكه كلام

Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۸ سوره بيّنه تفسير آيه: «لم يكن الّذين كفروا من أهل الكتاب ...» كه گفته شده ازمشكل ترين آيات قرآنى است

مقدم بر تقديس است و نتيجه خالى بودن از اعوجاج و كجى راستى و درستى است بايد و لم يجعل له عوجا مقدّم بر قيّما باشد تا بمنزله ذكر علّت براى آن گردد با آنكه كلام

یجرّه إلیه و بلحیته و لم یکن له فى اتّخاذهم العجل و عبادتهم له ذنب؟ فقال: إنّما فعل ذلک به لأنّه لم یفارقهم لمّا فعلوا ذلک و لم یلحق بموسى(ع) و کان إذا

نمى‌كند بعد از من. بعد از آن فرمود: بى‌خفّف اللّه عن هذه الامّة و لم تنزل فى احد قبلى و لم تنزل فى احد بعدى: «2» به سبب من خداى تعالى تخفيف نمود از اين امت

جند بعض حتى بين عظم عن عزز نزل اخر ثبت قدم صلح قرب نجو دنو سمو انس کرب فئى لم کلم

ورى علم بطن نعم حقق ى عن اتى ارض هو او کلل خرج رسل شىء کون انس هن حيى اثم لم کفر بيت کتب هدى نسو احد وزر عدو لکن وحد ذکر برر ثم شرک قبل اخر نن حرم الذى

قرى قبل کون ان الا نا ظلم قرن انن اله ا وله قول فى الله ک ربب قوم قد عن ى لم اهل شىء اول عذب لا هلک او رئى ايى حتى حيى علم هزء رسل هل فعل لو بعد على عاد

ان علم اذن کلل الا طير لا الله نا الى ارض اله وله انس نفخ سبح رئى هىء سمو لم ا جبل على اتى انن اکل سخر عند ها صفف جنح رحم طين فوق رئس هن لعل اوب حشر موسى

کما فى ها ى قوم کذب کم يوم قد الو رسل قبل اذ ا کفر علم هو فرى اول جىء الا لم ذلک عذب ويل اذا صدق بل کلل بين حقق او هما ذا هذا رحم س اتى عن نذر کيف اخذ

على طيب ل موه ها کم يمم وله الله اله ما صبح سمو ک مسح حسب ب لا وجد جعل او لم فى نا عمل زلق سجد اذ ام امن عذب جرز کلم فکر لوى الى من وجه س کان سلک قدر رهق

ضرر امن انث وقى هن ظلم سرر صلح قدر غيظ بصر کذب حبب کتب حقق اجر حول انس کظم لم نصف فضل وبل رئى عرف مسس عجل شکر خون ابو نفس وبق اخو مثل حذر اين عرض جدل قرء

کذب اذ اوى ا بلغ الذى حقق ائى بشر رحم هو اذا کتب مع وقى نذر شهد نزل بعد امم لم ثم کلل اخذ تبع يا روح عزز بنو انس جعل هدى ذلک عذب ولى لما صدق لو عصى فرعون

کون غفر بعد ما علم قول ها ى عذب قبل کفر يا نا سوء عن ذلک قوم ايى حکم عبد او لم رسل فى جهل تبع انا لن شىء خير شرک عسى ظلم موت قرب نصر نفق اتى امر بين برء

(یلیتنى لم أُشرک بربّى أحدًا) ۹- سرمستى هاى مادّى، از موانع مهم پى بردن انسان به کج روى هاى عملى و عقیدتى خویش است. (و أُحیط بثمره ... یقول یلیتنى لم أُشرک

السّلام براى چه ايجاد فرمود خدا خلق را؟ فرمود: انّ اللّه تبارك و تعالى لم يخلفه عبثا و لم يتركهم سدى بل خلقهم لاظهار قدرته و ليكلفهم طاعته فيستوجبوا بذلك رضوانه

پروردگار خود را بسوره اخلاص يا اللّه يا واحد يا احد يا صمد يا من لم يلد و لم يولد و لم يكن له كفؤا احد نجّنى من النّار برحمتك و اين وقتى بود كه او را در

راستین (إنّما المؤمنون الذین ءامنوا باللّه و رسوله و إذا کانوا معه على أمر جامع لم یذهبوا) «أمر جامع» به مسأله اى گفته مى شود که در خور این باشد که مردم به خاطر

الا رضو س اول خلد ايى سجد هو وحد حتى خرج عذب غفر عدن الى غير ن قد لکن کلل لم او وقى انس مع عبد نهر جهنم حکم نعم امم رسل رزق کرم يوسف جىء لو حقق لن ابراهيم

لکن لقى جنب ثلث عمل قوم عهد امن عقد ايى الى غير يدى ثلل ردد دخل طور قبل نسو لم حسب علم سبل صدد قلب رزق أما سدر حفظ حلف بل قسم قرب لغو بلغ جىء ظلل اکل فىء

ابراهیم(ع) را - در صورت دست نکشیدن از بت ستیزى - به سنگسارکردن تهدید کرد. (لئن لم تنته لأرجمنّک) «رجم» که در اصل به معناى کشتن به وسیله سنگسار بوده است، به

يمنع و استعمال اليأس من الخلق فاذا كان العبد كذلك لم يعمل لاحد سوى اللّه و لم يرج و لم يخف سوى اللّه و لم يطمع فى احد سوى اللّه فهذا هو التّوكّل. عرض كرد:

طلّقتم النّساء ما لم تمسّوهنّ او تفرضوا لهنّ فریضة) مراد از فرض «فریضة» تعیین مهر است و جمله «او تفرضوا ... » عطف است بر جمله «ما لم تمسّوهنّ»; یعنى طلاق

قرارداد ترک تعرض (فان لم یعتزلوکم ... و یکفّوا ایدیهم) ۹- جایگاه مهم روابط صلح آمیز با اقوام و ملتها، در حقوق بین الملل اسلامى (فان لم یعتزلوکم و یلقوا الیکم

بلم يلد و لم يولد و لم يكن له كفوا احد و مراد از لم يلد آنست كه هيچ چيز كثيفى مانند ولد و هيچ چيز لطيفى مانند نفس از او بيرون نيامده و مراد از لم يولد آنست

صادق عليه السلام در مورد «عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ» فرمودند: «الغيب ما لم يكن و الشهادة ما قد كان»، غيب يعنى چيزى كه نبوده و شهادت يعنى چيزى كه بوده

وقى صيد قصص هود عبد حيث انس شطر کفر وجه موت خرج دين صدد طيب ذا هذا يوم کلل لم نحن سبل قلد سئل ثنى انتم طعم نعم ارض رئى اخر انث امم بقر ام ذى برر فحش ظهر

نهر علم قوم جنن جعل ذلک عن خرج قد سمو اولاء انس هؤلاء نفس يوم تحت شىء اول لم کفر نور اکل جرى ظلم رئى عذب اوى بين جىء ا دخل ثم عمل ائى رسل بعد اخذ حيى وقى

رحم وجه ارض فرعون اخذ بدو رئى توب ا حسب ايى الى ائى قبل سبل ظنن ورى غير او لم جهنم بعد الذى عفو فحش خلد غفر التى لو کذب نذر اذ حيى وزر ذکر بنو يا رسل

مقدم بر تقديس است و نتيجه خالى بودن از اعوجاج و كجى راستى و درستى است بايد و لم يجعل له عوجا مقدّم بر قيّما باشد تا بمنزله ذكر علّت براى آن گردد با آنكه كلام

مقدم بر تقديس است و نتيجه خالى بودن از اعوجاج و كجى راستى و درستى است بايد و لم يجعل له عوجا مقدّم بر قيّما باشد تا بمنزله ذكر علّت براى آن گردد با آنكه كلام

يَا الْأَرْض هُم قَالُوا إِلَى آمَنُوا کُل أَو عَلِيم بِه ثُم بِمَا فَإِن لَم عَن کَفَرُوا شَيْء فَلا کَانُوا لَه يَوْم الّذِي مُؤْمِنِين صَادِقِين رَحِيم

نور(10جلدى)، ج‌7، ص: 127 أَ وَ لَمْ يَرَوْا كَيْفَ يُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ إِنَّ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ «19» أ و لم تروا: آيا نمى‌بينيد اى

صورت مفاد «کلاّ»، باز داشتن انسان از طغیان و سایر کارهایى است که تا «کلاّ لئن لم تنته ...» آمده است. در نتیجه حرف «کلاّ» در آن آیه نیز، تأکید این کلمه خواهد

مدار حقّ خارج و فاسق شده‌اند. امام كاظم عليه السلام فرمود: «اذا جاء اليقين لم يجز الشك» هنگامى كه نسبت به امرى يقين حاصل شد، ديگر شك و ترديد موجّه نيست،

وسيله ممكن(امول و انفس ) جهاد كنيد بيان اينكه عتاب در آيه : (( عفا الله عنك لم اذنت لهم )) عتاب جدى نيست بلكه مفيد غرض ديگرى است استدلال به آيه فوق بر صدور

آدمى، به هنگام شداید، به ولایت و تسلّط مطلق خداوند بر همه امور، پى مى برد. ( و لم تکن له فئه ینصرونه ... هنالک الولیة للّه الحقّ) تردیدى نیست که ولایت خداوند

پروردگار خود را بسوره اخلاص يا اللّه يا واحد يا احد يا صمد يا من لم يلد و لم يولد و لم يكن له كفؤا احد نجّنى من النّار برحمتك و اين وقتى بود كه او را در

ثلثة اصناف: صنف ائتمروا و امروا فنجوا و صنف ائتمروا و لم يأمروا فمسخوا ذرّا و صنف لم يأتمروا و لم يأمروا فهلكوا. «1» در اين آيه فرمود: اهل سبت سه صنف بودند:

عليه السّلام: من سرّته حسنة و سائته سيّئة فهو مؤمن، فانّ من لم يندم على ذنب يرتكبه فليس بمؤمن و لم تجب له الشّفاعة و كان ظالما، و اللّه تعالى يقول: ما للظالمين

للّه على الناس حج البیت) امام صادق (ع): ... و اعلم بانّ اللّه تعالى لم یفترض الحجّ و لم یخصّه من جمیع الطاعات بالاضافة الى نفسه بقوله عزّ و جلّ «و للّه على

الا نا اول ذکر علم امر نفق نهى رزق قول کتب حفظ رسل صبر مع اخر هو طوع سکن يا لم ا خير انس بعد رئى قبل يوم حسن عند ولى بيت انتم ايى وقى عبد نکر جعل اخذ ثم

من ه لا ل ثم ب ها ما انن کم على قول امر يوم اله الله قطع الذين ک وله ان اذا لم ا نصر الى سبح ليل الا ندو کذب سمع حقق ندى اذ وجه کفر کبر اوى ذلک قدد سبق دعو

انن الذى على سمو ارض ان الذين کم علم لا رسل الا ها محمد عزز رحم ملک بين الى لم کفر کون اتى قبل قد حقق شىء عبد صرط عن قوم حين ا غفر سلم هل نزل ذهب اخر نا

ان عمى قلب عن عبد الى اتى ى سمو شىء ام ايى فئد جعل ارض خبر ذلک يا يوم کفر لم اول سوى امن لو کلل علم ذا هدى هذا نهر انس جىء خلق ظلم هل اوى ذکر اذا ليل الا

نهى رحم تحت مدين خسر التى شدد وتد اليسع نحن نن تبع حکم اخر رکن ضحک ذو جرم لم لکن اسماعيل عزز احزاب زکو غفر سحر نکر غير اوى نوب ابو جعل

براى فاقد قربانى (فمن لم یجد فصیام ثلثة ایام فى الحج و سبعة ... تلک عشرة کاملة) ۱۵ - حج تمتّع، مخصوص غیر اهل مکّه است. (ذلک لمن لم یکن اهله حاضرى المسجد

گونه رنج و ملال (ماء غیر ءاسن ... لبن لم یتغیّر طعمه ... خمر لذّة للشربین و أنهر من عسل مصفًّى) تعابیر «غیر آسن»، «لم یتغیّر طعمه»، «لذّة للشاربین» و «مصفّى»

فرمود: همان طور كه مردم آن را مى خوانند: «قل هو الله احد، الله الصمد لم يلد و لم يولد و لم يكن له كفوا احد كذلك الله ربى كذلك الله ربى». و نيز جزو ادله قاصر

شرك و گناهان كبيره نيست . سخن بعضى از مفسرين در تفسير آيه : (( للذين آمنوا و لم يلبسوا ايمانهم بظلم ... )) . واشكال وارد بر آن . معناى لغوى و اصطلاحى (درجه

نخواهد بود. پس معنى آيه: 1- تفسير برهان‌ «1»: حضرت باقر عليه السّلام فرمايد: من لم يدله خلق السّموات و الارض و اختلاف اللّيل و النّهار و دوران الفلك و الايات

سورة لم يكن كان بريئا من الشّرك و ادخل فى دين محمّد و بعثه اللّه مؤمنا و حاسبه حسابا يسيرا. فرمود حضرت باقر عليه السّلام: هر كه، قرائت كند «سوره لم يكن»

شد. (کأن لم یغنوا فیها) «غنىً» (مصدر لم یغنوا) به معناى اقامت کردن و سکنى گزیدن است. ضمیر در «فیها» به «دیار» در آیه قبل برمى گردد و جمله «کأن لم یغنوا فیها»;

درباره آیه فوق فرمود: هذه منسوخة ... کانت المرأة ... ادخلت بیتاً و لم تحدث و لم تکلّم و لم تجالس و اوتیت فیه بطعامها و شرابها حتى تموت ... . ۱۹- صد تازیانه

رجاء به معنى خوف است و شعرابى ذويب را شاهد آورده كه گويد: اذا لسعته النحل لم يرج لسعها و خالفها فى بيت نوب عواسل‏ يعنى چون زبنور عسل او را بگزد از گزيدن

انن لا ان الذين على نا ک ها قول کم ا فى کون نن شىء ى سرع يوم ام علم انس ربب لم حسب امن اتى هو کفر غير قوم قلب رئى يا رسل عذب ولى سوء کلل عمل هدى او کذب رزق

که هر وقت چیزى را اراده کند، مى گوید: موجود باش، آن هم فوراً موجود مى شود. لم ولد وله اله الله وحد کون احد ل

آورده‌ايد به خدا و رسول، لِمَ تَقُولُونَ‌: چرا مى‌گوئيد، ما لا تَفْعَلُونَ‌: آنچه را كه به جا نمى‌آوريد و نخواهيد كرد. نكته: [ «لم» مركب است از حرف جر و ماى

از آنست كه براى او ولدى و والدى باشد. حضرت باقر عليه السلام فرمايد: (لم يلد و لم يولد) ولد و فرزندى براى او نخواهد بود كه وارث ملك و سلطنت او شود، و متولد

الْأَرْض أَدْعُو عَاقِبَة يُخْزِيهِم أُم تَقَلّبِهِم لِبَعْض بِأَنْفُسِهِم لِم آيَة عِشَاء إِذ غَيْر مُوسَى فَبِعَذَابِنَا جُنُودُه عَدُوّ هٰذَا تَکْفُرُون

هو سمع يوم ا شرک على عن علم انس ضرر رحم امن رسل ضلل بين جعل هدى غفر ايى اخر لم ذلک ثبر ارض ثم کلل شىء رئى کفر عبد خير مسس مع او وحد تبع سلم حقق امم قرب نور

توجیه و تأویل برخى حوادث را از او آموخت. (ذلک تأویل ما لم تسطع علیه صبرًا) «لم تسطع» در اصل «لم تستطع» بوده و حرف «تاء» براى تخفیف حذف شده است. ۲۲- رخدادهاى

شرك و گناهان كبيره نيست . سخن بعضى از مفسرين در تفسير آيه : (( للذين آمنوا و لم يلبسوا ايمانهم بظلم ... )) . واشكال وارد بر آن . معناى لغوى و اصطلاحى (درجه

قول الله: «یوم تبدّل الأرض غیر الأرض» قال: أرض بیضاء کأنها فضة، لم یسفک فیها دم حرام و لم یعمل فیها خطیئة; از رسول خدا(ص) درباره سخن خداوند که مى فرماید:

ولى به عمل معروف نيست، شقى‌ترين مردم است. امام صادق عليه السلام فرمود: «من لم يصدق فعله قوله فليس بعالم» «6» كسى‌كه كارهايش تأكيد «1». بقره، 44. «2». غرر

روى عن النّبىّ صلّى اللّه عليه و آله انّه قال: عدن دار اللّه الّتى لم ترها عين و لم تخطر على قلب بشر لا يسكنها غير ثلثة النّبيين و الصّدّيقين و الشّهداء

کسى، روا نیست که او به عنوان فرزند کسى معرفى گردد. (ادعوهم لأباءهم ... فإن لم تعلموا ءاباءهم فإخونکم فى الدین) توصیه خداوند به مؤمنان، براى برادر دانستن

سرقت دروغین او) از خود دفاع نکرد. (فأسرّها یوسف فى نفسه و لم یبدها لهم) ضمیر «ها» در «أسرّها» و «لم یبدها» به حقیقت و واقعیت ماجرایى که برادران یوسف با جمله

را اطاعت نمایید، و (بدانید) خداوند از آنچه انجام می‌دهید با خبر است» (فاذ لم تفعلوا و تاب الله علیکم فاقیموا الصلاة و آتوا الزکاة و اطیعوا الله و رسوله

کَان أَ يَا قَال هُم ذٰلِک قَدِير أَو ثُم الْأَرْض النّاس إِنّا قُل الّذِي لَم يَوْم بِه إِذَا بِمَا بَعْض الْکَافِرِين قَالُوا الْمُؤْمِنِين الْعَالَمِين

روایت شده: ... و ان شهر السیف فحارب اللّه و رسوله و سعى فى الارض فساداً و لم یقتل و لم یأخذ المال ... ینفى من المصر الذى فعل فیه ما فعل الى مصر غیره و یکتب

غفر ا عن بين رحم ذلک ارض اتى هدى سبل عند عبد حکم سمو ربب دون کلل عمل امر قد لم اول عذب يوم يا ظلم نزل ذکر نفس لو ولى حقق انس اوى رئى ائى اخر نصر جعل فضل

عن هى کلل علم اذا موه ا غرر بعد قوم زين انس بنو ذکر نن نحن کفر بين قدر عند لم عمل رود خلق نزل نسو قد حقق رزق لعب مثل هذه سلم لهو نفس جعل اول ن يا خزى ذلکم

Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۸ سوره بيّنه تفسير آيه: «لم يكن الّذين كفروا من أهل الكتاب ...» كه گفته شده ازمشكل ترين آيات قرآنى است

وسيله ممكن(امول و انفس ) جهاد كنيد بيان اينكه عتاب در آيه : (( عفا الله عنك لم اذنت لهم )) عتاب جدى نيست بلكه مفيد غرض ديگرى است استدلال به آيه فوق بر صدور

الله عليه و آله فرمود: «انما تفسير حسن الخلق ان اصاب الدنيا يرضى و ان لم يصبه لم يسخط» «1». بحارالانوار، ج 2، ص 52. «2». عنكبوت، 48. «3». ذاريات، 52. «4»

..(( و برخى ديگر از آيات گذشته ) استناد ابن عباس در گفتگويش با عمر به ((و لم نجد له عزما(( وحمل آن بر عزم بر معصيت روايت خواستگارى اميرالمؤ منين (ع ) از

برگزیده شدن حضرت ابراهیم (ع) به عنوان خلیل، از سوى خداوند فرمود: لانه لم یرد احداً و لم یسال احداً قط غیر اللّه عز و جل. ۱۵- اطعام مردم و نماز شب، موجب برگزیده

آنها. (و علمتم ما لم تعلموا أنتم و لا ءاباؤکم) ۱۹- نزول تورات مرحله اى جدید و تکاملى در بیان معارف از طریق وحى بوده است.* (و علمتم ما لم تعلموا أنتم و لا

تملّوا من قرائة اذا زلزلت الارض فانّ من كانت قرائته فى نوافله لم يصبه اللّه بزلزلة ابدا و لم يمت بها و لا بصاعقة و لا بآفة من آفات الدّنيا فاذا مات امر به

فرمود: انّ اللّه لا يقبض العلم بين النّاس بنزعه و لكن يقبض العلماء حتّى اذا لم يبق عالم اتّخذ النّاس رؤسا جهّالا فافتوا بغير علم فضلوا و اضلّوا. خداى تعالى

حمد فاطر من قرئهما لم يزل فى ليلته فى حفظ اللّه و كلايته فمن قرئهما فى نهاره لم يصبه مكروه و اعطى من خير الدّنيا و خير الاخرة ما لم يخطر بباله. فرمود:

(فتلک مسکنهم لم تسکن من بعدهم) ۱۰ - تبدیل دوباره تعداد اندکى از شهرهاى جوامع هلاک شده به مناطق مسکونى، به وسیله اقوام دیگر (فتلک مسکنهم لم تسکن من بعدهم

عند اذ تلو وله ثم علم انن نور توراة حقق بعد امن حلل ذلک الذين بشر بنو اله لم نا وعظ امر قرآن اسرائيل حتى اهل الا الذى ابراهيم عظم شىء قتل قرء انس خلق نعم

كافي‌«3» ‌از‌ حضرت‌ باقر ‌عليه‌ السّلام‌ روايت‌ كرده‌ ‌که‌ فرمود « ‌من‌ ‌لم‌ يبرئه‌ الحمد ‌لم‌ يبرئه‌ شيئي‌ (كسي‌ ‌را‌ ‌که‌ سوره‌ حمد شفا ندهد چيزي‌ ‌او‌ ‌را‌

تشویق است. ۱۰ - «عن أبى عبداللّه(ع)... قال: إنّ اللّه خلق الجنّة... و لم ترها عین و لم یطلع علیها مخلوق... و هو قول اللّه تعالى: «فلاتعلم نفس ما أُخفى لهم

آيه، كسى است كه مشكل عقلى ندارد ولى رزق او توسعه نيافته است. «ليس بعقله بأس و لم يبسط له فى الرزق» «3» گويا اين حديث، پاسخ كسانى است كه گمان مى‌كنند رزق وسيع

هدف هاى ارائه قرآن به انسان و ایجاد شرایط مناسب براى زندگى وى در زمین است. (لم یؤمنوا بهذا الحدیث ... جعلنا ما على الأرض زینة لها لنبلوهم) در آیه قبل، خداوند،

Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۸ سوره بيّنه تفسير آيه: «لم يكن الّذين كفروا من أهل الكتاب ...» كه گفته شده ازمشكل ترين آيات قرآنى است

بر گوش آنها، گوشواره آویخته شده است. ۴ - «[عن مجمع] إنّهم أولاد أهل الدنیا لم یکن لهم حسنات فیثابوا علیها و لا سیئات فیعاقبوا فأنزلوا هذه المنزلة. عن على(ع);

درباره يوسف (ع ) از طرق اهل سنت واشكال آندو رواياتى در ذيل (ذلك ليعلم انى لم اخنه بالغيب ) مؤ لف : اين معنا در روايات متعددى قريب بهم نقل شده ، از آن جمله

Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۸ سوره بيّنه تفسير آيه: «لم يكن الّذين كفروا من أهل الكتاب ...» كه گفته شده ازمشكل ترين آيات قرآنى است

چپ است. طبق آیه ۲۵ سوره «حاقه» (و أمّا من اُوتى کتابه بشماله فیقول یالیتنى لم اُوت کتابیه) اصحاب الشمال، کسانى اند که نامه عملشان در دست چپ آنان خواهد بود

ما اقوام (مجرم) نخستین را (که راه کفر و انکار پیش گرفتند) هلاک نکردیم» (ا لم نهلک الاولین). آثار آنها نه تنها بر صفحات تاریخ که بر صفحه روی زمین نیز نمایان

کفر علم ا هو ها نفس رئى کثر شىء قوم اول اذا ذلک رسل يوم قبل امن دعو هوى الى لم سوى حقق کتب تبع اذ دون ظلم عمل اخر رود لما جعل ولى وجد عبد لن عذب بل شرى فرى

اذا ارض ايى کتب رحم کفر ذلک سمو نزل عذب کلل رئى قد اوى هدى اخذ ذکر انس اول لم حقق اذ لو امر ائى نفس دعو عند قبل عمل او بعد لما ولى خلق يا ظلم ملک وقى مثل

علم اذا يوم رسل ظلم عمل نفس قبل ذلک ايى ا جىء قلب اوى اخذ هدى شىء قد ثم اذ لم ولى لو ائى ى رئى کلل کذب نن کتب کثر سوء اخر بعض نور جعل ارض انس جنن رحم ذکر

ماله و اعطى النّائبة فى قومه انّما البخيل حقّ البخيل من لم يؤدّ الزّكوة المفروضة من ماله و لم يعط النّائبة فى قومه و هو يبذّر فيما سوى ذلك. در من لا يحضره

اللّه عليه و آله و سلّم فرمود: الا انبّئكم لم سمّى المؤمن مؤمنا؟ لايمانه النّاس على انفسهم و اموالهم. الا انبّئكم لم سمّى المسلم المسلم من سلم النّاس من يده

آيا كسانيكه منكر معاد شدند نديدند يا شما كه انكار ميكنيد نديديد چون بعضى أ و لم تروا بتاء قرائت نموده‌اند چگونه خداوند در هر سال و قرن ايجاد ميفرمايد خلقى

الله عليه و آله فرمود: «انما تفسير حسن الخلق ان اصاب الدنيا يرضى و ان لم يصبه لم يسخط» «1». بحارالانوار، ج 2، ص 52. «2». عنكبوت، 48. «3». ذاريات، 52. «4»

الله عليه و آله فرمود: «انما تفسير حسن الخلق ان اصاب الدنيا يرضى و ان لم يصبه لم يسخط» «1». بحارالانوار، ج 2، ص 52. «2». عنكبوت، 48. «3». ذاريات، 52. «4»

علیه فى سورة بنى اسرائیل بمکة ... و أنزل نهیاً عن أشیاء حذّر علیها و لم یغلّظ فیها و لم یتواعد علیها و قال:... «و لاتمش فى الأرض مرحاً إنک لن تخرق الارض و

مقدم بر تقديس است و نتيجه خالى بودن از اعوجاج و كجى راستى و درستى است بايد و لم يجعل له عوجا مقدّم بر قيّما باشد تا بمنزله ذكر علّت براى آن گردد با آنكه كلام

خلّى بینه و بین تلک المعصیة فلم یحل بینه و بینها حتى یرتکبها فقد خذله و لم ینصره و لم یوفقه. اسلام: تاریخ صدر اسلام ۷، ۹ ایمان: آثار ایمان ۱۱، ۱۳ ; ایمان به

خواند (ستبدى لك الايام ما كنت حاهلا- و يأتيك من لم تزود بالاخبار) گفتند شاعر گفته (و ياتيك بالاخبار من لم تزود) حضرت فرمود من شاعر نيستم. «3» بزرگان اشعار

وقف بين يدى اللّه عزّ و جلّ عن الصّلوة فان زكت صلاته زكى ساير عمله و ان لم تزكّ لم يزكّ عمله. فرمود پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم: هر كه نماز

كلام همسر عزيز مى بود جا داشت كه در جمله «ذلك ليعلم انى لم اخنه بالغيب » بگويد: «و ليعلم انى لم اخنه بالغيب » (به صيغه امر) زيرا اگر اين جمله عنوان شهادت

چنان گشاده دستى كن كه خود محتاج شوى. «الَّذِينَ إِذا أَنْفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَ لَمْ يَقْتُرُوا وَ كانَ بَيْنَ ذلِكَ قَواماً» «7» مومنان، به هنگام انفاق

همین مسأله عدم فرار از میدان جهاد است آنجا که می‌فرماید: «فانّی لم افرّ من الزّحف قطّ و لم یبارزنی احد الّا سقیت الارض من دمه»!: «من هیچ گاه از برابر انبوه

الله عليه و آله فرمود: «انما تفسير حسن الخلق ان اصاب الدنيا يرضى و ان لم يصبه لم يسخط» «1». بحارالانوار، ج 2، ص 52. «2». عنكبوت، 48. «3». ذاريات، 52. «4»

وسيله ممكن(امول و انفس ) جهاد كنيد بيان اينكه عتاب در آيه : (( عفا الله عنك لم اذنت لهم )) عتاب جدى نيست بلكه مفيد غرض ديگرى است استدلال به آيه فوق بر صدور

المغرور انّى لم ابعثك لتجمع الدّنيا بعضها الى بعض و لكنّى بعثتك لتردّ عنّى دعوة المظلوم فانّى لا اردّها و ان كان كافر، و على العاقل ما لم يكن مغلوبا ان

(ثمّ لم یتوبوا ... إنّ الذین ءامنوا و عملوا الصلحت لهم جنّ-ت) تقابل «اصحاب اخدود»، با «الذین آمنوا و عملوا الصالحات»، بیانگر این است که مراد از «لم یتوبوا»

عبداللّه(ص): أوحى اللّه عز و جل إلى موسى: یا موسى أتدرى لم اصطفیتک بکلامى دون خلقى؟ قال: یا رب و لم ذاک؟ قال: فأوحى اللّه تبارک و تعالى إلیه أن یا موسى: إنى

من القلب و القلب يقوم من الغذاء فانظر فيما تعذّى قلبك و جسمك فان لم يكن ذلك حلالا لم يقبل اللّه تعالى تسبيحك و لا شكرك. اى‌ «1». الجواهر السنيه، باب يازدهم،

وسيله ممكن(امول و انفس ) جهاد كنيد بيان اينكه عتاب در آيه : (( عفا الله عنك لم اذنت لهم )) عتاب جدى نيست بلكه مفيد غرض ديگرى است استدلال به آيه فوق بر صدور

من حیث لم یحتسبوا) ۱۳ - انسان هاى مادى، ناتوان از درک گستره قدرت خداوند، در محاسبات خویش (ما ظننتم أن یخرجوا و ظنّوا ... فأتیهم اللّه من حیث لم یحتسبوا)

اخرى لم یصلوا فلیصلوا) ۸- هر دو دسته از مجاهدان برگزار کننده نماز خوف، باید به یک امام اقتدا کنند. (فلتقم طائفة منهم معک ... و لتأت طائفة اخرى لم یصلوا

عليه و آله آب مى‌نوشيد، مى‌فرمود: «الحمد لله الذى سقانى عذبا فراتا برحمته و لم يجعله ملحا اجاجا بذنوبى» «1»، خدا را شكر كه به واسطه رحمتش به ما آب گوارا

حسن الأدب ... قال عزّوجلّ: «... و لئن صبرتم لهو خیر للصابرین» ... فإن لم یکن عمداً لم تظلمه ...; از امام سجاد(ع) روایت شده است که:... اما حق کسى که از جانب

سلیمان بن داوود و ذوالقرنین بودند». ۹- «عن أبى جعفر(ع) قال: إنّ ذاالقرنین لم یکن نبیاً و لکنّه کان عبداً صالحاً أحبّ اللّه فأحبّه اللّه و ناصح للّه فناصحه

باطل، عامل برخوردار شدن آنان از نعمت ها و درجات عالى بهشت (و الذین إذا أنفقوا لم یسرفوا ... و لایزنون ... و الذین لایشهدون الزور ... أُولئک یجزون الغرفة بما

منقول از امام صادق (ع) تأیید مى کند: ... اذا صاد و قد سمى فلیأکل و ان صاد و لم یسم فلایأکل و هذا «مما علمتم من الجوارح مکلبین». ۲۶- لزوم رعایت تقوا در صید

رجل مرض من رمضان إلى رمضان قابل و لم یصح بینهما و لم یطق الصوم قال: تصدق مکان کل یوم أفطر على مسکین مدّاً من طعام و ان لم یکن حنطة فمن تمر و هو قول اللّه:

مى گفتند. (و إذا جاءوک حیّوک بما لم یحیّک به اللّه) ۶ - تحیت بر پیامبراکرم(ص)، تعیین شده از جانب خداوند (و إذا جاءوک حیّوک بما لم یحیّک به اللّه) ۷ - مؤمنان،

(آیه 2)- سپس می‌افزاید: «آیا نقشه آنها را در ضلالت و تباهی قرار نداد»؟ (ا لم یجعل کیدهم فی تضلیل). آنها قصد داشتند خانه کعبه را خراب کنند، به این امید

أبى عبداللّه(ع) فى قول اللّه عزّوجلّ: «عالم الغیب و الشهادة». فقال: الغیب، ما لم یکن و الشهادة، ما قد کان; از امام صادق(ع) درباره این سخن خداوند عزّوجلّ: «عالم

يكفيك، و ان اردت العمل فالعبادة يكفيك، و ان اردت الوعظ فالموت يكفيك، و ان لم يكفك ما ذكرت فالنّار يوم القيمة تكفيك. طلب وصيت نمود مردى از حضرت امير المؤمنين

علیه فى سورة بنى اسرائیل بمکة ... و أنزل نهیاً عن أشیاء حذّر علیها و لم یغلّظ فیها و لم یتواعد علیها و قال: ... «و لاتقف ما لیس لک به علم إن السمع و البصر

تحبون) امام صادق (ع): شنیدم از پدرم که مى گفت: من مضت له سنة لم یصلنا من ماله قلّ او کثر، لم ینظر اللّه الیه یوم القیامة ... اذ یقول: «لن تنالوا البرّ .

ممتاز و درک حقایق و دانستنى هایى که دیگران بر آن آگاهى نداشتند. (قال بصرت بما لم یبصروا به ) فعل «بصر» زمانى در مورد دیدن با چشم به کار مى رود که درک قلبى

مسلمانان را به خودشان واگذارده ولى اجازه ذليل كردن خود را به آنان نداده است: «و لم يفوض اليه ان يكون ذليلا» «1»، سپس آيه‌ «وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ

سورة لم يكن كان بريئا من الشّرك و ادخل فى دين محمّد و بعثه اللّه مؤمنا و حاسبه حسابا يسيرا. فرمود حضرت باقر عليه السّلام: هر كه، قرائت كند «سوره لم يكن»

وسيله ممكن(امول و انفس ) جهاد كنيد بيان اينكه عتاب در آيه : (( عفا الله عنك لم اذنت لهم )) عتاب جدى نيست بلكه مفيد غرض ديگرى است استدلال به آيه فوق بر صدور

مروى است: من كانت نيّته الدّنيا فرّق اللّه عليه امره و جعل الفقر بين عينيه و لم يأته من الدّنيا إلّا ما كتب له و من كانت نيّته الاخرة جمع اللّه شمله و جعل

السّلام فحجبته فقال لها رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله لم حجبته و هو لا يراك فقالت فاطمة ان لم يكن يرانى فانا اراه و هو يشمّ الرّيح فقال رسول اللّه صلّى

- خوددارى از انفاق، نمودى از دنیامدارى و بى تقوایى (فأعرض عن من تولّى ... لم یرد إلاّ الحیوة الدنیا... فلاتزکّوا أنفسکم هو أعلم بمن اتّقى . أفرءیت الذى

حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله: صلت الملئكه على و على على سبع سنين لانه لم يرفع صلاة من الارض الامنى و من على. يعنى ملائكه هفت سال صلاة فرستادند بر من

وجود آن در انسان استدلال بذات احديّت و صفات جمال و كمال ميشود و مراد از او لم يكف بربّك كفايت خداوند براى اثبات توحيد است بوجود منبسط و فيض مقدّس خود بر

«یمحوا الله ما یشاء و یثبت» قال: و هل یمحى إلاّ ما کان ثابتاً و هل یثبت إلاّ ما لم یکن؟  ; از امام صادق(ع) روایت شده که درباره سخن خدا: «یمحوا الله ما یشاء و

«یسئلونک عن الروح قل الروح من أمر ربّى» قال: خلق أعظم من جبرئیل و میکائیل، لم یکن مع أحد ممّن مضى غیر محمد(ص) و هو مع الأئمة یسدّدهم...; ابى بصیر گوید:

مظعون از دنيا رفت، پدرش در خانه منزوى شد. پيامبر او را احضار كرد و فرمود: «لم يكتاب علينا الرهبانية انما رهبانية أمتى الجهاد فى سبيل الله» «7» خداوند بر

يعلموا و لا يردّوا ما لم يعلموا. قال عزّ و جلّ: الم يؤخذ عليهم ميثاق الكتاب ان لا يقولوا على اللّه الّا الحقّ، و قال: بل كذّبوا بما لم يحيطوا بعلمه. «1» در

ظَلَمُوا تَعَالَوْا عَن يَجِدُوا کَثِيرا صَدّوا إِنَاثا إِلَى رُسُلِه بِه لَم يَعْص يَشَاء أَضَلّوا مَا عَلَيْه يَکُن يَکْفُرُوا کُتُبِه لِمَن أُمِرُوا

فَإِنّهَا أَرُونِي خَصْمَان أَهْل اهْدِنَا نَجْعَل مُحَرّمَة عِبَادَتِکُم عِلْما لَم دُون نَحْن أَمْلِک فِيه أَبَدا أَعْمَالُنَا بِسِحْرِک در حال بارگیری...

فرزندى نداشته باشد، نصف اموال به جامانده اوست. (و لکم نصف ما ترک ازواجکم ان لم یکن لهنّ ولد) ۲- سهم ارث شوهر، در صورتى که همسرش داراى فرزند باشد، یک چهارم

النّوافل من الايمان باللّه و رسوله لأنّها انّما نزلت فى امير المؤمنين و معاوية و لم يسلب قاريها دينه حتّى يلقى اللّه عزّ و جلّ. از حضرت صادق عليه السّلام فرمايد:

پرداخته، می‌افزاید: «آیا او نطفه‌ای از منی که در رحم ریخته می‌شود نبود»! (ا لم یک نطفة من منی یمنی). تفسیر آیات ۱ - نطفه (منى)، مبدأ و آغاز تکوین انسان (ألم یک

«عن أبى عبداللّه(ع) فى قوله عزّوجلّ: «عالم الغیب والشهادة» فقال: الغیب ما لم یکن و الشهادة ما قد کان; از امام صادق(ع) روایت شده است که درباره سخن خداوند

. و لقد جاء کم موسى بالبینت ثم اتخذتم العجل) جمله «لقد جاءکم ...» عطف بر «لم تقتلون ...» در آیه قبل است. بنابراین مضمون این آیه نیز پاسخى به این ادعاى

المؤمنين عليه السّلام در ذيل فرمايشى فرمايد: انّ المؤمن اخذ دينه عن ربّه و لم يأخذه عن رأيه، ايّها النّاس دينكم دينكم تمسّكوا به لا يزيلكم احد عنه لأنّ

درباره يوسف (ع ) از طرق اهل سنت واشكال آندو رواياتى در ذيل (ذلك ليعلم انى لم اخنه بالغيب ) مؤ لف : اين معنا در روايات متعددى قريب بهم نقل شده ، از آن جمله

درباره يوسف (ع ) از طرق اهل سنت واشكال آندو رواياتى در ذيل (ذلك ليعلم انى لم اخنه بالغيب ) مؤ لف : اين معنا در روايات متعددى قريب بهم نقل شده ، از آن جمله

الحديد، انّ زبر الحديد اذا دخل النّار تغيّر، و انّ المؤمن لو قتل ثمّ نشر ثمّ قتل لم يتغيّر قلبه. «1» فرمود: مؤمن سخت‌تر است از پاره آهن، بدرستى كه پاره آهن وقتى

فجّ عمیق) ۱۴ - «عن عبید اللّه بن على الحلبى، عن أبى عبد اللّه(ع) قال: سألته لم جعلت التلبیه؟ فقال: إنّ اللّه عزّوجلّ أوحى إلى ابراهیم(ع) «و أذّن فى الناس

تو حلال کرده به خاطر جلب رضایت همسرانت بر خود حرام می‌کنی»؟! (یا ایها النبی لم تحرم ما احل الله لک تبتغی مرضات ازواجک). معلوم است که این تحریم، تحریم شرعی

نداشته و پشتیبانى از ایشان را بر مهاجران و انصار واجب نکرد. (و الذین ءامنوا و لم یهاجروا ما لکم من ولیتهم من شىء) «ولایت» به معناى حمایت کردن و یارى رساندن

لشکریان، در مورد انتساب آنان به وى، اگر از نوشیدن آب نهر چشم پوشند. (و من لم یطعمه فانّه منّى) ۱۱ - کسانى که فقط یک کف از آب نهر نوشیدند، از لشکر طرد نشدند;

بى آن كه غرض صحيحى در نظر داشته باشيد؟! در نهج البلاغه حكمت 78 فرموده: «وَ لَمْ يُنْزِلِ الْكِتابِ لِلْعِبادِ عَبَثاً» كتاب را ببندگان بى غرض نازل نفرموده

فَاکْتُبْنَا تَدْع الرّاکِعِين إِلَى تَجْعَل آمَنُوا إِبْلِيس حَمَلْنَا نُوح ذُرّيّة لَم هُم جَعَل يَدْعُون بَل إِلاّ بِاللّه ذِکْرَک قِيل نَکُن أَلاّ فَإِن لَو لَيْتَنِي

الحديد، انّ زبر الحديد اذا دخل النّار تغير و انّ المؤمن لو قتل ثمّ نشر ثمّ قتل لم يتغيّر قلبه: «2» مؤمن سخت‌تر است از پاره آهن، بدرستى كه پاره آهن وقتى داخل

..(( و برخى ديگر از آيات گذشته ) استناد ابن عباس در گفتگويش با عمر به ((و لم نجد له عزما(( وحمل آن بر عزم بر معصيت روايت خواستگارى اميرالمؤ منين (ع ) از

دنیامداران به اموال و دارایى، در هنگام انفاق و احسان به دیگران نمایان مى شود.* (و لم یرد إلاّ الحیوة الدنیا ... و أعطى قلیلاً) ذکر «قلیلاً» مى تواند اشاره به آن

سررشته امور به خداوند، پیام مشترک انبیاى بزرگ الهى; چون ابراهیم و موسى(ع) (أم لم ینبّأ بما فى صحف موسى ... و أنّ إلى ربّک المنتهى) ۵ - هر یک از موجودات جهان

هدايت ) در روز قيامت : ((يا ليتنى اتخذت معالرسول سبيلا، يا ويلتى يا ليتنى لم اتخذ فلانا خليلا)) گلايه پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) در روز قيامت از عاصيان

آيه، كسى است كه مشكل عقلى ندارد ولى رزق او توسعه نيافته است. «ليس بعقله بأس و لم يبسط له فى الرزق» «3» گويا اين حديث، پاسخ كسانى است كه گمان مى‌كنند رزق وسيع

در فقيه و خصال و مجمع از امام صادق عليه السّلام نقل نموده در قول خداوند أو لم نعمّر كم كه توبيخ است از كسيكه هجده سال داشته باشد و در مجمع از پيغمبر صلى

عذاب بزرگ دارد، معلوم مى شود این گناه، بزرگ است. ۸- عن رسول اللّه(ص) قال: لم تکن الغنائم تحلّ لأحد کان قبلنا فطیّبها اللّه لنا لما علم اللّه من ضعفنا فانزل

الاخبار- قال الصادق عليه السّلام: انّ اللّه تعالى انعم على قوم بالمواهب و لم يشكروا فصارت عليهم وبالا و ابتلى قوما بالمصائب فصبروا فصارت عليهم نعمة. فرمود

خوبى‌هايش در مردم ظاهر شود، به شرط آنكه از ابتدا نيّت او مردم نباشد. «اذا لم يكن صنع ذلك لذلك» «5» «1». نساء، 143. «2». توبه، 54. «3». كهف، 110. «4». مجموعه

خوبى‌هايش در مردم ظاهر شود، به شرط آنكه از ابتدا نيّت او مردم نباشد. «اذا لم يكن صنع ذلك لذلك» «5» «1». نساء، 143. «2». توبه، 54. «3». كهف، 110. «4». مجموعه

است. ۷ - «عن أبى جعفر(ع) فى قوله: «الفلک المشحون» المجهز الذى قد فرغ منه و لم یبق إلاّ رفعه; از امام باقر(ع) درباره سخن خدا: «الفلک المشحون» روایت شده است:

..(( و برخى ديگر از آيات گذشته ) استناد ابن عباس در گفتگويش با عمر به ((و لم نجد له عزما(( وحمل آن بر عزم بر معصيت روايت خواستگارى اميرالمؤ منين (ع ) از

بورزد، از نطفه شیطان مى باشد». ۱۹- «قال الصادق(ع): من لم یبال ما قال و ما قیل فیه فهو شرک شیطان، و من لم یبال أن یراه الناس مسیئاً فهو شرک شیطان، و من اغتاب

أنزل علیه فى سورة بنى اسرائیل بمکة ... و أنزل نهیاً عن أشیاء حذّر علیها و لم یغلّظ فیها ولم یتواعد علیها و قال: ... «و لاتقربوا مال الیتیم إلاّ بالتى هى

در كتاب توحيد- قال الصّادق: من عبد اللّه بالتّوهّم فقد كفر و من عبد الاسم و لم يعبد المعنى فقد كفر، و من عبد الاسم و المعنى فقد اشرك، و من عبد المعنى بايقاع

آیات شامل این کلمه ل‌ (۳۸۴۲ بار) ما (۲۶۲۲ بار) وَ اللّه يَا الْکِتَاب أَهْل مَا قَال لا قَالُوا بِآيَات تَکْفُرُون قَوْم أَعْمَى عَلَيْنَا إِذ أَيّهَا

تَفْتَرُوا الْجَنّة الدّهْر ضُحًى فَتَوَلّى لَکُم مَال رَسُول بِرَب إِنّي لَم لِلْمُتّقِين هَارُون النّاس يَنْفَع کَيْد يَکُن يُحْشَر آخَر تَعَالَى شَيْئا

الى الجنّة و المنجى من النّار لا يخلق من الازمنة و لا يغث على الالسنة، لأنّه لم يجعل لزمان دون زمان، بل جعل دليل البرهان و حجّة على كلّ انسان لا يأتيه الباطل

پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله فرمود: لا تلقّنوا الكذب فيكذبوا فانّ بنى يعقوب لم يعلموا انّ الذّئب يأكل الانسان حتّى لقنهم ابوهم. «2» يعنى مردمان را تلقين

آيه، كسى است كه مشكل عقلى ندارد ولى رزق او توسعه نيافته است. «ليس بعقله بأس و لم يبسط له فى الرزق» «3» گويا اين حديث، پاسخ كسانى است كه گمان مى‌كنند رزق وسيع

محقق ساختند ايمان خود را به ضم مكارم خصال و محاسن افعال. ابن عباس گفته: من لم يكن منافقا فهو مؤمن حقا. لَهُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ‌: مر ايشان راست

کیفر گناهان بزرگ خود را چشیدند و (در آخرت نیز) عذاب دردناکی برای آنهاست»؟! (ا لم یأتکم نبأ الذین کفروا من قبل فذاقوا وبال امرهم و لهم عذاب الیم). شما از کنار

الذین خلوا من قبل) ۲ - وجود فسادگران در جامعه، داراى سابقه اى طولانى است. (لئن لم ینته ... لنغرینّک بهم ... أینما ثقفوا أُخذوا ... سنّة اللّه فى الذین خلوا

خوبى‌هايش در مردم ظاهر شود، به شرط آنكه از ابتدا نيّت او مردم نباشد. «اذا لم يكن صنع ذلك لذلك» «5» «1». نساء، 143. «2». توبه، 54. «3». كهف، 110. «4». مجموعه

آیه فوق فرمود: ... ثم ان ابلیس ... فقال له: یا قابیل قد تقبل قربان هابیل و لم یتقبل قربانک و انک ان ترکته یکون له عقب یفتخرون على عقبک و یقولون نحن ابناء

۱۲ - «عن عمّار بن موسى الساباطىّ عن أبى عبداللّه(ع) قال: سمعته و هو یقول: لم تخل الأرض منذ کانت من حُجّة عالم یُحیِى فیها ما یُمیتُون الحقّ ثمّ تلا هذه

مى‌شود. چنانكه امام صادق عليه السلام فرمود: «ان لله عز و جل علمين: علما عنده لم يطلع عليه احدا من خلقه و علما نبذه الى ملائكته و رسله فما نبذه الى ملائكته

أفَضَلالاً کانوا قبل النبیین أم على هدًى؟ قال: لم یکونوا على هدًى کانوا على فطرة اللّه الّتى فطرهم علیها... و لم یکونوا لیهتدوا حتّى یهدیهم اللّه...; مسعده

۱۷- عن أبى عبدالله (ع): لاتصرم باللیل و لاتحصد باللیل ... و إن حصدت باللیل لم یأتک السؤال و هو قول الله تعالى: «و ءاتوا حقه یوم حصاده» ... یعنى القبضة بعد

لکن قد قال فیهما «و من تطوع خیراً فان اللّه شاکر علیم» فلو کان السعى فریضة لم یقل و من تطوع خیراً; ... سعى [بین صفا و مروه] سنّتى از رسول خداست [راوى گوید]

السّياق و اعلموا انّه من لم يعن على نفسه حتّى يكون‌ «1» تفسير عياشى، ج 2، ص 328، روايت 34. جلد 8 - صفحه 69 له واعظ و زاجر لم يكن من غيرها زاجر و لا واعظ

البلاغه- حضرت امير المؤمنين عليه السلام در ذيل خطبه‌اى فرمايد: و انّ اللّه سبحانه لم يعظ احدا بمثل هذا القرآن فانّه حبل اللّه المتين و سببه الامين و فيه ربيع القلب

قاتل هنوز مباح نشده بود، چنانچه مفسرين گفته‌اند انّ القتل عن سبيل المدافعة لم يكن مباحا فى ذلك. «1» ابن عباس گويد « «2»»: معنى آنكه اگر تو بسط يد كنى به

..(( و برخى ديگر از آيات گذشته ) استناد ابن عباس در گفتگويش با عمر به ((و لم نجد له عزما(( وحمل آن بر عزم بر معصيت روايت خواستگارى اميرالمؤ منين (ع ) از

هدايت ) در روز قيامت : ((يا ليتنى اتخذت معالرسول سبيلا، يا ويلتى يا ليتنى لم اتخذ فلانا خليلا)) گلايه پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) در روز قيامت از عاصيان

هدايت ) در روز قيامت : ((يا ليتنى اتخذت معالرسول سبيلا، يا ويلتى يا ليتنى لم اتخذ فلانا خليلا)) گلايه پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) در روز قيامت از عاصيان

۴ - نماز در عصر بعثت، مورد تهاجم مخالفان اسلام (أرءیت الذى ینهى) جمله «لئن لم ینته» - در آیات بعد - قرینه بر وقوع این مزاحمت، به هنگام نزول آیات این سوره

حكيم معروف گويد: (كلّما قرع سمعك من غرائب الاوهام فذره فى بقعة الامكان ما لم يردك قاطع البرهان) هر چه به گوش تو خورد از غرائب اوهام، پس واگذار او را در

الباطل، فانّه لا ينبغى لاهل الحقّ ان ينزلوا انفسهم منزلة اهل الباطل، لأنّ اللّه لم يجعل اهل الحقّ عنده بمنزلة اهل الباطل. الم يعرفوا وجه قول اللّه فى كتابه اذ

آنان بدان سبب که ستم کردند... . ۳ - ظلم و گناه، بنیان برافکن جوامع بشرى (یقوم لم تستعجلون بالسیّئة قبل الحسنة... فتلک بیوتهم خاویة بما ظلموا) ثمودیان، به صورت

لایبقى أحد ثمّ یموت أهل السماء ... فیقال من بقى؟ فیقول (ملک الموت): یا ربّ لم یبق إلاّ ملک الموت فیقال له متّ یا ملک الموت فیموت; از امام صادق(ع) در باره

..(( و برخى ديگر از آيات گذشته ) استناد ابن عباس در گفتگويش با عمر به ((و لم نجد له عزما(( وحمل آن بر عزم بر معصيت روايت خواستگارى اميرالمؤ منين (ع ) از

حضرت فرمودند: «نظرت فى كتاب الله و سنة رسوله فامضيت ما دلانى عليه و اتبعته و لم احتج الى آرائكما فيه و لا رأى غيركما و لو وقع حكم ليس فى كتاب الله بيانه و

خوبى‌هايش در مردم ظاهر شود، به شرط آنكه از ابتدا نيّت او مردم نباشد. «اذا لم يكن صنع ذلك لذلك» «5» «1». نساء، 143. «2». توبه، 54. «3». كهف، 110. «4». مجموعه

خوبى‌هايش در مردم ظاهر شود، به شرط آنكه از ابتدا نيّت او مردم نباشد. «اذا لم يكن صنع ذلك لذلك» «5» «1». نساء، 143. «2». توبه، 54. «3». كهف، 110. «4». مجموعه

خوبى‌هايش در مردم ظاهر شود، به شرط آنكه از ابتدا نيّت او مردم نباشد. «اذا لم يكن صنع ذلك لذلك» «5» «1». نساء، 143. «2». توبه، 54. «3». كهف، 110. «4». مجموعه

آیات شامل این کلمه جمله «أَ وَ لَمْ یَکْفِهِمْ» (آیا براى آنها کافى نیست؟) معمولاً در مواردى گفته مى شود که انسان کارى ما فوق انتظار طرف، انجام داده و

قرآن، ناشى از مسدود بودن ابزار درک و فهم ایشان است. (سواء علیهم ءأنذرتهم أم لم تنذرهم لایؤمنون. ختم اللّه على قلوبهم) ۵ - آدمى، خود ایجاد کننده حجاب شنیدن

لَم يَلِد وَ لَم يولَد (٣)

القرآن لأنذرکم به و من بلغ» ثم قال: خلوا سبیلهم حتى یأتوا مأمنهم من أجل أنهم لم یدعوا. أبى بن کعب گوید: اسیرانى را نزد رسول خدا (ص) آوردند، حضرت به آنان فرمود:

عليهم و لا هم يحزنون الذين آمنوا و كانوا يتقون » و همچنين آيه «الذين آمنوا و لم يلبسوا ايمانهم بظلم اولئك لهم الامن و هم مهتدون » اشاره به همين معنا دارد

قضاوت گيريم. «لِمَ تَعْبُدُ» 7- در نهى از منكر، از منكرهاى اعتقادى شروع كنيم. (متأسفانه ما بيشتر سرگرم منكرهاى اخلاقى و اجتماعى هستيم) «لِمَ تَعْبُدُ» 8-

اتحبّب اليك بالنّعم و تتبغّض الىّ بالمعاصى! خيرى اليك نازل و شرّك الىّ صاعد و لم يزل و لا يزال فى كلّ يوم ملك كريم يأتينى عنك بعمل قبيح. يا ابن آدم! لو سمعت

هدايت ) در روز قيامت : ((يا ليتنى اتخذت معالرسول سبيلا، يا ويلتى يا ليتنى لم اتخذ فلانا خليلا)) گلايه پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) در روز قيامت از عاصيان

ملتزم به رعایت پیمانهاى صلح نبودند. ۹ - از حضرت على (ع) روایت شده است: «انه لم ینزل بسم اللّه الرحمن الرحیم على رأس سورة برائة لأن بسم اللّه للأمان و الرحمة

بنابر اینکه جمله «فان تابا ... » عطف بر جمله اى محذوف باشد ; یعنى «فاذوهما ان لم یتوبا فان تابا و اصلحا فاعرضوا عنهما». ۷- اصلاح، شرط پذیرش توبه بندگان از

وجود آن در انسان استدلال بذات احديّت و صفات جمال و كمال ميشود و مراد از او لم يكف بربّك كفايت خداوند براى اثبات توحيد است بوجود منبسط و فيض مقدّس خود بر

مى‌شود. چنانكه امام صادق عليه السلام فرمود: «ان لله عز و جل علمين: علما عنده لم يطلع عليه احدا من خلقه و علما نبذه الى ملائكته و رسله فما نبذه الى ملائكته

مگر به خاطر جدال‌هاى ناروا. 2. سبب قهر الهى است. «من جادل فى خصومة بغير علم لم يزل فى سخط الله حتى ينزع» «3» هر كس بدون آگاهى در موارد نزاع به جدل بپردازد،

تتقون) ۱۱ - حفص بن غیاث نخعى مى گوید: «سمعت أبا عبداللّه(ع) یقول: ان شهر رمضان لم یفرض اللّه صیامه على أحد من الأمم قبلنا، فقلت له: فقول اللّه عز و جل «یأیها

جلاله خصّ الانبياء بمكارم الاخلاق، فمن كانت فيه فليحمد اللّه على ذلك و من لم تكن فيه فليتضرّع الى اللّه عزّ و جلّ و ليسئله ايّاها. قال قلت: جعلت فداك،

عرفت ذلك من نيّته الّا قطعت اسباب السّموات من يديه و اسخت الارض من تحته و لم ابال باىّ واد هلك. «1» وحى فرمود: خداوند عز و جل به حضرت داود عليه السّلام:

به او می‌دهد. می‌فرماید: «آیا او (خداوند) تو را یتیم نیافت و پناه داد» (ا لم یجدک یتیما فآوی). در شکم مادر بودی که پدرت عبد اللّه از دنیا رفت، تو را در

مهمترین موهبت الهی اشاره کرده، می‌فرماید: «آیا ما سینه تو را گشاده نساختیم» (ا لم نشرح لک صدرک). منظور از «شرح صدر» در اینجا گسترش روح و فکر پیامبر به وسیله

الْمُجْرِمِينَ «41» ما سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ «42» قالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ «43» وَ لَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ «44» وَ كُنَّا نَخُوضُ مَعَ

موسى اعتراض كرد. «شَيْئاً إِمْراً» قالَ أَ لَمْ أَقُلْ إِنَّكَ لَنْ تَسْتَطِيعَ مَعِيَ صَبْراً (72) قالَ أَ لَمْ أَقُلْ‌: گفت خضر آيا نگفتم وقتى كه ميل نمودى

الّذِين صَدَقُوا أَذِنْت اللّه الْحَق الْأَبْيَض أَ کُلُوا لِم تَعْلَم عَنْک الْآفَاق لا لَم الْکَاذِبِين الْأَسْوَد آيَاتِنَا يَکْف عَفَا يَسْتَأْذِنُک

الْمُجْرِمِينَ «41» ما سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ «42» قالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ «43» وَ لَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ «44» وَ كُنَّا نَخُوضُ مَعَ

اسْتَجَارَک إِذَا تُتْلَى يُؤْمِنُون وَيْل عَلَيْه أُنْذِرُکُم آيَاتِه إِلَى لِم الْمُشْرِکِين أَبْلِغْه نِدَاء سَمِيع الّذِي أَبَت يُنْذَرُون فَهُم صُم إِنّمَا

بِاللّه بِآيَاتِنَا هُم نَذِير لَعَلّهُم لَم بَل رَبّي لَن ذَا عَذَابا مِنْکُم قَوْم عَلَيْکُم آسَفُونَا إِنّکُم لِم جَاءَتْهُم مُهْلِکُهُم کَذّبُوکُم آيَات

عَلَى قَالُوا مُوسَى أَن إِلَى فِي إِنّي النّاس قُل هُم لَکُم أَ إِذ النّبِي لَم قَد مَن بَنِي کَان أَهْل إِنّا الْکِتَاب بِمَا إِذَا إِلاّ عَلَيْکُم هُو اتّقُوا

آنها را روشن می‌سازد. می‌فرماید: «آیا ندیدی پروردگارت با قوم عاد چه کرد؟» (ا لم تر کیف فعل ربک بعاد). منظور از «رؤیت» (دیدن) در اینجا علم و آگاهی است، منتها

يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ أَ لَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ» 2- با طرح تاريخ گذشتگان، وجدان‌هاى خفته را بيدار كنيد. «أَ لَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ» 3- تكذيب

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا و قال الرضا ع : و امام رضا- عليه السّلام- فرمود: كسى كه

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا و قال ع : و آن امام عليه السّلام فرمود: دلها آن گونه آفريده

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : دلبستگيت بچيزى تو را از ديدن و شنيدن عيوب آن كور و كر

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : كسى كه شكر احسان مردم را منظور نداشته باشد خدا را شكر

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : زن گمراه را جز مرد گمراه در پناه خود نميگيرد.

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : از آتش جهنّم بپرهيز، هر چند با بخشيدن نيمى از يك حبّه

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : مماطله و تأخير غنى در پرداختن دين يا حقوق فقير ظلم است

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : سفر پاره‏اى از عذابست.

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : مردم از نظر تفاوت در ارزشها معادنى متفاوت بمانند معادن

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : صاحب مجلس بصدر مجلس خود سزاوارتر است.

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : نيرومند كسى است كه بر نفس خود پيروز گردد.

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : شنيدن كى بود مانند ديدن؟.

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : خدايا امّت مرا در پگاه خاستن روز شنبه و پنجشنبه‏اش بركت

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : اسرار مجالس در حكم امانت است.

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : رئيس هر قوم خادم آن قوم است.

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : اگر كوهى بكوهى ستم كند، خدا آن را متلاشى خواهد ساخت

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : چون قصد انفاق كنى از اهل و عيال خود شروع كن.

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : جنگ در گرو نيرنگست.

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : شخص مسلمان آئينه‏اى براى برادر خويش است.

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : فرمانبردارى هيچ مخلوقى در نافرمانى خالق براى مردم جايز

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : شقى كسى است كه در شكم مادرش شقى باشد.

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : فرجام كارتان خانه‏اى بمساحت چهار ذراع است. هر كه را

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : معصيتى كه عقابش از همگى معاصى بيشتر است، دروغ گفتن است

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : دشنام گفتن بمؤمن فسق است، جنگ با مؤمن كفر است، خوردن

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : كسى كه خشم را فرو خورد خدا به او اجر ميدهد.

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : كسى كه بر مصيبت صبر كند خدا به او پاداش ميدهد.

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : در غزوه حنين فرمود: هم اكنون تنور جنگ شعله‏ور شده است

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : مؤمن دو بار از يك سوراخ گزيده نميشود.

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : هر بلا كه بر سر انسان آيد از جانب خود او است. ز دست

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : هر آينه قسمتى از شعر حكمتست، و هر آينه بخشى از بيان

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : به اهل زمين رحم كن تا اهل آسمان بتو رحم كنند

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : كسى كه در دفاع از مال خود كشته شود شهيد است.

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : كسى كه مال بخشيده خود را باز پس خواهد، عملش از جهت زشتى

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : براى مؤمن روا نيست كه بيش از سه روز از برادر مؤمنش (بقهر)

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : كسى كه رحم نكند مورد رحم واقع نميشود.

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : پشيمانى حقيقت توبه است.

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : فرزند متعلّق بصاحب بستر- يعنى شوهر- است، و نصيب- شخص

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : راهنماى بخير بمانند انجام دهنده آن عمل خير است.

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا و قال الصادق ع : و امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند

الْمُجْرِمِينَ «41» ما سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ «42» قالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ «43» وَ لَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ «44» وَ كُنَّا نَخُوضُ مَعَ

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا و قال رسول الله ص : و رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود:

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : ارواح، گروههائى صف‏آرايى شده‏اند، و از همان آغاز خلقت

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا و قال ع : و آن امام عليه السّلام فرمود: پنج چيز است كه

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا و قال رسول الله ص : و رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا و قال الصادق ع : و امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا و قال امير المومنين ع : و أمير المؤمنين عليه السّلام فرمود:

أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا و روي اسحاق بن عمار عن الصادق ع انه قال : و اسحاق بن عمّار

ظلم كم كردن حق است خدا فرموده: «كِلْتَا الْجَنَّتَيْنِ آتَتْ اُكُلَها وَ لَمْ تَظْلِمْ مِنْهُ شَيئاً» يعنى ناقص نكرد و به قولى اصل آن وضع شيى‏ء در غير

السّموات صحافا و الانس و الجنّ كتّابا لنفد المداد و قلّت الصّحف و كلّت الاقلام لم يكتبوا عشر معاشر فضائل على بن أبي طالب (انّ فى ذلك لآية لاولى الالباب). إِنَّ

باشد. و در لغت و قرآن، ظلم به معنى نقصان آمده چنانچه آيه: وَ لَمْ تَظْلِمْ مِنْهُ شَيْئاً به لم تنقص شيئا تفسير شده. تنبيه: مفسرين را در شجره منهيه اقوالى

غفلة النّاس و شغلهم بما فيه كتب له الف حسنة و يغفر اللّه له يوم القيمة مغفرة لم يخطر على قلب بشر: «1» هر كه به اخلاص ذكر خدا كند در بازار در وقتى كه مردم

امتهاى کافر پیشین، نمودى از زوال نعمتها در نتیجه ظلم و گناه (ذلک بأن اللّه لم یک مغیرا نعمة أنعمها على قوم حتى یغیروا ... و کل کانوا ظلمین) آیات خدا:۴ برخورد

7، ص 180. و از امام صادق عليه السّلام روايت شده كه: من عمل بما علم، كفى ما لم يعلم. به نقل: وسائل الشيعه ج 18، ص 120. روايت 30- بحار الانوار ج 2، ص 30،

اللّه «انّ السّمع و البصر و الفؤاد كلّ اولئك عنه مسئولا» قال بلى و اللّه فكانى لم اسمع هذه الاية قطّ من كتاب اللّه من عجمى و لا من عربى انّى لا اعود انشاء اللّه

الجنّة و لا تحاسبوه فانّه ممّن احبّه اللّه و احبّ عمله. هر كه قرائت كند «سوره ا لم تر كيف فعل ربك» در نماز واجب، شهادت دهد براى او روز قيامت هر زمين هموار و