نتایج جستجو

[مائده:3]. نصب (بروزن فَلْس و قُفْل و عُنُق) هر چيز منصوب و برپاداشته است كه معبود واقع شود (صحاح)جمع نُصُب (بروزن عُنُق) انصاب است، به قولى نُصُب جمع نصاب

آیات شامل این کلمه نصب‌ (۳۳ بار) يَشَاء بِرَحْمَتِنَا حَيْث مَن مِنْهَا نَشَاء يَتَبَوّأ وَ الْأَرْض لا فِي نُضِيع لِيُوسُف أَجْر مَکّنّا الْمُحْسِنِين

آیات شامل این کلمه نصب‌ (۳۳ بار) تَصْلَى نَارا عَامِلَة خَاشِعَة حَامِيَة تُسْقَى يَوْمَئِذ وُجُوه مِن الْغَاشِيَة عَيْن حَدِيث آنِيَة أَتَاک در حال بارگیری

باز دارد، و تلاش مستمر و پى گیر را در زندگى به او گوشزد کند. ف‌ (۲۹۹۹ بار) نصب‌ (۳۳ بار) يُسْرا وَ إِلَى فَرَغْت رَبّک فَإِذَا الْعُسْر فَارْغَب مَع إِن

آیات شامل این کلمه «نُصُب» جمع «نصیب» آن هم به گفته بعضى، جمع «نصب» (بر وزن سقف) در اصل، به معناى چیزى است که در جایى نصب مى شود، و به بت هایى که به صورت

كَأَنَّهُم‌ إِلي‌ نُصُب‌ٍ يُوفِضُون‌َ (43) روزي‌ ‌که‌ بيرون‌ ميآيند ‌از‌ قبور بكمال‌ سرعت‌ و شتاب‌ ميروند مثل‌ اينكه‌ گويا رو بعلم‌هاي‌ نصب‌ ‌شده‌ ميدوند ‌در‌

نا نبء نبت نبذ نجم نجو نحن نخر نخل ندو ندى نذر نزع نزف نزل نسف نشء نشر نشط نصب نصو نصى نضخ نضد نضر نطف نطق نظر نعم نفخ نفر نفس نفع نقر نقض نن نهر نهى نور

آیات شامل این کلمه «نصیب» از مادّه «نَصْب» به معناى بهره وافر از امور مفید و سودمند است. نصب‌ (۳۳ بار) (بروزن فلس) رنج دادن و رنج ديدن. و برپا داشتن. «نَصَبْتُ

حيث‌ سه‌ دسته‌ ميشوند يك‌ دسته‌ بي‌حساب‌ داخل‌ جهنم‌ مي‌شوند نه‌ ‌بر‌ ‌آنها‌ نصب‌ ميزان‌ ميشود و نه‌ ‌از‌ صراط عبور ميدهند دسته‌ دوم‌ آنكه‌ بدون‌ حساب‌ و ميزان‌

اگر نيلوفر را مثلاً در محلى بكاريم و در كنار آن چوبى نصب كنيم خواهيم ديد كه نيلوفر به جهتى كه چوب نصب شده مى‏رود تا خود را به آن بپيچد اين هم علم و شعور

‌در‌ ‌آن‌ تختهاي‌ مرصع‌ بلند نصب‌ ‌شده‌ و ظرفها و ليوان‌ها ‌در‌ ‌آن‌ گذارده‌ ‌شده‌ و بالشها و مخده‌ها پهلوي‌ يكديگر نصب‌ ‌شده‌ و پرده‌هاي‌ زرنگار آويخته‌

چنانكه فرموده: [نباء:24-26]. اما اينكه براى گناهان ميزانى به جهت وزن كردن نصب خواهد شد در قرآن دليلى نداريم. اعمال كفار اعمال نيكى كه كفار در دنيا انجام

جهل الذين يوم قلب الله على وله اله نزل من الم ه ما اذ سقى هى ها لکن ب صلى نصب وصل عذب عين جعل خشع ليس انى عمل ل سيب فرى ک درى جهنم سکن بشر بحر کوى کذب

اوى بين ائى ضرب بعض عذب قتل نکر علم جعل رفع جبل شرک فعل بعد فسد حيى کثر قوم نصب هو ضلل جرم خسر تبع هدى اتى مکر ذلک مثل صبر وقى عظم بدء کلم فرى عمل حبب سحر

و پيغمبر (ص‌) ‌هم‌ ‌اينکه‌ معني‌ ‌را‌ كاملا ميدانست‌ و چون‌ مأمور شد ‌به‌ نصب‌ امير المؤمنين‌ ‌بر‌ خلافت‌ حضرتش‌ خائف‌ شد ‌که‌ يك‌ مرتبه‌ ‌اينکه‌ منافقين‌

بلكه‌ ميتوان‌ ‌گفت‌ ‌که‌ نصب‌ خلافت‌ امير المؤمنين‌ ‌را‌ بگويند پيغمبر پيش‌ ‌خود‌ ‌براي‌ اينكه‌ ‌علي‌ داماد ‌او‌ ‌بود‌ و ‌خدا‌ نصب‌ نكرده‌ اينها ‌از‌ تمام‌

دو كلمه است لاء و تاء تأنيث، مثل ثمّت و ربّت و عملش مانند «ليس» رفع اسم و نصب خبر است (از ا قرب الموارد) اسم لات در آيه فوق محذوف است به تقدير «لاتَ الْوَقْتُ

آیات شامل این کلمه ضمير منفصل منصوب است، ضمائر نصب براى روشن شدن مرجع ضمير به آن داخل مى‏شود مثل [نَرْزُقُهُمْ وَ اِيّاكُمْ» و مثل«وَقَضى رَبُّكَ اَلّا

مثلاً مهندسى كه كارخانه‏اى را نصب مى‏كند مى‏شود گفت فلان موتور را در فلان جا نوشت و فلان لوله را در فلان جا (يعنى گذاشت و نصب كرد). كتاب و اعمال فاجران در

نور قبل الذين الا رحم شرر نن قد ربب ذلک علم يوم خير ثم مسس اخذ الى قرح شطن نصب ذوق بعد بشر قوم لن فرض جنب کلل حسن الم صدر طلق امن عرض فضل جزع ايى ظلم کفر

جلوگيري‌ ‌از‌ دعوت‌ ‌او‌ و مثل‌ دار الشوري‌ ‌براي‌ نصب‌ ابي‌ بكر و ابطال‌ خلافت‌ امير المؤمنين‌ ‌ يا ‌ ‌براي‌ نصب‌ عثمان‌ و رد حق‌ ‌علي‌ ‌ يا ‌ معاويه‌ و يزيد

‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ ‌علي‌ [ع‌] ‌را‌ نصب‌ بخلافت‌ و ولايت‌ و امامت‌ و وصايت‌ نمود اولا سؤال‌ كردند ‌که‌ آيا ‌اينکه‌ نصب‌ دلخواه‌ ‌شما‌ ‌است‌ ‌ يا ‌ بامر الهي‌

‌بر‌ ‌او‌ ساختند و چهار ميله‌ اطرافش‌ نصب‌ كردند و چهار گوسفند ذبح‌ كردند و ببالاي‌ جلد 14 - صفحه 209 ميله‌ها نصب‌ كردند و چهار كركس‌ بپاي‌ ميله‌ها و ‌آنها‌

(فَانصَب‌) ببيان‌ احكام‌ و دعوت‌ برسالت‌ و بنصب‌ خلافت‌ امير المؤمنين‌ ‌يعني‌ نصب‌ كن‌ ‌علي‌ ‌را‌ ‌بر‌ خلافت‌ و ‌اينکه‌ ‌پس‌ ‌از‌ فراغ‌ ‌از‌ حجة الوداع‌ ‌بود‌

از سرچشمه. وفض‌ (۱ بار) [معارج:43]. و فض وايفاض به معنى دويدن و شتاب است. نُصُب (بروزن عُنُق) به معنى علامت است كه انسان از ديدن آن راه مى‏يابد يعنى روزى

آسمانها ‌در‌ ‌هم‌ پيچيده‌ ملائكه‌ عذاب‌ اطراف‌ ‌آنها‌ ‌را‌ گرفته‌ ميزان‌ اعمال‌ نصب‌ ‌شده‌ صراط روي‌ جهنم‌ كشيده‌ ‌شده‌، نامه‌هاي‌ اعمال‌ پرواز ميكند و ‌هر‌ كسي‌

محمّد، 38. «7». قمر، 7. جلد 10 - صفحه 225 يَنْسِلُونَ» «1» «نُصُبٍ» به علامتى گويند كه در راهها نصب مى‌شود تا راه گم نشود. البتّه برخى مفسّران با توجّه به آيه‌

به فعل و مشهور آن است كه به اسم نصب و بخبرش رفع مى‏دهد مثل [شورى:17]. فراء و تابعانش عقيده دارند كه آن به اسم و خبر نصب مى‏دهد. سيرافى گويد: آن در نزد بنى

محمّد، 38. «7». قمر، 7. جلد 10 - صفحه 225 يَنْسِلُونَ» «1» «نُصُبٍ» به علامتى گويند كه در راهها نصب مى‌شود تا راه گم نشود. البتّه برخى مفسّران با توجّه به آيه‌

محمّد، 38. «7». قمر، 7. جلد 10 - صفحه 225 يَنْسِلُونَ» «1» «نُصُبٍ» به علامتى گويند كه در راهها نصب مى‌شود تا راه گم نشود. البتّه برخى مفسّران با توجّه به آيه‌

دارد تفسير فرمودند كرهوا ‌ما انزل‌ اللّه‌ ‌في‌ ‌علي‌ ‌در‌ موضوع‌ ولايت‌ و نصب‌ امير المؤمنين‌ ‌بر‌ خلافت‌ و مكرر گفته‌ايم‌ ‌که‌ اخبار بيان‌ مصداق‌ ‌ يا

محمّد، 38. «7». قمر، 7. جلد 10 - صفحه 225 يَنْسِلُونَ» «1» «نُصُبٍ» به علامتى گويند كه در راهها نصب مى‌شود تا راه گم نشود. البتّه برخى مفسّران با توجّه به آيه‌

شامل این کلمه تور (۲ بار) دفعه. [طه:55] از آن دفعه ديگر خارجتان مى‏كنيم. نصب آن براى ظرفيّت است و فقط دو بار در قرآن مجيد به كار رفته است: اسراء: 69 -

تقسيم با ازلام نوعى قمار بوده كه در اسلام تحريم شده است. انصاب چنانكه در «نصب» خواهد آمد سنگهائى بود كه به آنها عبادت كرده و در اطراف كعبه نگهدارى مى‏كردند

کلمات مشتق شده در حال بارگیری... جبت طغو طغى الذين ب قول امن کتب ل من کفر نصب اولاء اتى ها هؤلاء الى

بِقُوّة عَنّا الْأَنْهَار الْأَرْض هٰذِه حَسَنَة رَبّک بَدّلُوا الْحَيَاة نَصَب نُفَصّل مُسْتَقِيم فَخُذْهَا شَيْء إِنّمَا در حال بارگیری...

لو اجر هو على اثر الى ب صنم نور حتى ضيع عن امم کم جىء ن حزن اذ بين نا بعر نصب بعد حرض هن قدم او قبل فرى فسد ولى

بودن است [شرح:7]. چون از كار فارغ شدى تلاش كن و باز زحمت بكش رجوع شود به «نصب». [رحمن:31]. به زودى فارغ مى‏شويم براى رسيدن به كار شما اى دو موجود وزين.

نا ف ربب على ه ل قول ب الى صبر ان يسر ايى اذا کذب موسى کم س ى امم کود کما نصب ن اتى عسر قطر لا بدو فئد صبح ک ها شعر مع ما لما ثبت جىء ثقل قدم طوع انن رغب

نشء حلل امن ثقل مول خمص على نهر کلل عرر نسو سبح الا دور شىء ب قدر غير الذين نصب کتب رجل

اعتصام. [نحل:98]. به خدا از شيطان رجيم پناه بر. معاذ: مصدر ميمى است [يوسف:23]. نصب آن براى مفعول مطلق است «اَعُوذُ بِااللَّهِ مَعاذاً» يعنى: پناه بر خدا از اين

مُهْطِعِين يَرَوْنَهَا مُسْتَنْفِرَة فِيهَا مُسْتَمِرّ مُنْتَشِر تَسْمَع نُصُب عَن مَرْصُوص مُسَنّدَة إِن سَبِيلِه وَرَاء مَکْنُون يَرَوْن إِلاّ غِلْمَان

‌را‌ تعبير بامير المؤمنين‌ كردند و ‌الّذين‌ كفروا ‌را‌ بمنافقين‌ ‌در‌ مورد نصب‌ خلافت‌ و وصايت‌ و ولايت‌ ‌علي‌ ‌در‌ غدير خم‌. اقول‌: مانعي‌ ندارد تأويل‌

‌آنها‌ ‌بود‌ و ‌هر‌ طايفه‌ يك‌ بت‌ ‌براي‌ ‌خود‌ گرفتند و ‌در‌ كعبه‌ معظمه‌ نصب‌ كردند و ‌هر‌ فردي‌ يك‌ بت‌ مخصوص‌ ‌خود‌ داشت‌ و ‌در‌ فتح‌ مكه‌ پيغمبر اكرم‌

بعقوبات‌ برزخي‌ اينها آزاد هستند نه‌ حسابي‌ ‌بر‌ ‌آنها‌ باز ميكنند و نه‌ ميزاني‌ نصب‌ ميكنند نه‌ ‌در‌ محكمه‌ حساب‌ ميآيند بلكه‌ ميفرمايد: ] (آیه 39)- و بلافاصله

عَامِلَة يُدْعَوْن وَاجِفَة تَصْلَى نَاصِبَة السّجُود أَبْصَارُهَا الْأَرْض نُصُب مِن فَلا فَإِذَا أَنْزَلْنَا تَرَى إِنّا الْغَاشِيَة وُجُوه نَارا حَدِيث

‌آن‌ عبارت‌ ‌از‌ افاضه‌ عقل‌ و ارسال‌ رسل‌ و فرستادن‌ كتابهاي‌ آسماني‌ و نصب‌ هداة و دعاة حق‌ و آمرين‌ بمعروف‌ و نهي‌ كنندگان‌ ‌از‌ منكر ‌است‌ و شرايط

دشواری، آسانی است. پس چون (از کار رسالتت) فراغت یافتی، (برای خود جایگزینی) نصب کن‌. و با اشتیاق، سوی پروردگارت روی آر. تفسیر آیات

چنانكه فرموده: [نباء:24-26]. اما اينكه براى گناهان ميزانى به جهت وزن كردن نصب خواهد شد در قرآن دليلى نداريم. اعمال كفار اعمال نيكى كه كفار در دنيا انجام

چنانكه فرموده: [نباء:24-26]. اما اينكه براى گناهان ميزانى به جهت وزن كردن نصب خواهد شد در قرآن دليلى نداريم. اعمال كفار اعمال نيكى كه كفار در دنيا انجام

چنانكه فرموده: [نباء:24-26]. اما اينكه براى گناهان ميزانى به جهت وزن كردن نصب خواهد شد در قرآن دليلى نداريم. اعمال كفار اعمال نيكى كه كفار در دنيا انجام

الو فضض سقى بئس حمى الا ولى کوب دعو طرف حذر ام شمس اخر خشع کون نهر دخل صلى نصب ائى قطف جرم صحب اوى طلع ضرع قلب هى کما رجو اذن کذب تلو رحم لعل ذکر رضو امم

مُشْفِقُون مُهْطِعِين مُکْرَمُون مِقْدَارُه نَحْن نَرَاه نَزّاعَة نَعِيم نُبَدّل نُصُب هَلُوعا وَاقِع وَرَاء يَخُوضُوا يَخْرُجُون يَرَوْنَه يَسْأَل يَطْمَع يَعْلَمُون

ميشود و كلمه‌ ‌ما ‌ يا ‌ موصوله‌ و ‌ يا ‌ موصوفه‌ كنايه‌ ‌از‌ زمان‌ ‌است‌ و نصب‌ كلما ‌بر‌ ظرف‌ ‌است‌ ‌يعني‌ ‌هر‌ وقتي‌ ‌که‌ و عاهَدُوا ‌از‌ معاهده‌ بمعني‌

شَدِيدُ القُوي‌ چنانچه‌ ‌در‌ غدير خم‌ بعض‌ معاندين‌ و منافقين‌ گفتند پيغمبر نصب‌ ‌علي‌ ‌را‌ كرد ‌از‌ روي‌ هوي‌ چون‌ پسر عم‌ّ و داماد ‌او‌ ‌بود‌ ‌حتي‌ ملعوني‌

اخر سوف خير صغر ت فوق قوم ما رحم ربب لقى بکى فضل ذکر کتب سجد کان او الا غوى نصب جنن قرن کبر قد انث وقى مسک ه انس حيث هدى بعض

بين جعل خسء قرد جزى عذب ذلک عبر الم يوم مهل اخذ علو نعم هما کم کفر قطع خلف نصب الذين عزز وعظ سرق حکم

قد ذلک مرض نکر جدث حلل حشر اثم هذا دعو کان عدو کثر ارض نهى صلح على حجج صبر نصب خرج عذب بلغ عرف شقق نجو وعد خشى ازف کتم اکل الذى الا نحن رغب اذ قبل صير کتب

ديارشان مى‏گريختند نگريزيد... لا رکض رجع ها ب من الى ما هم ه ترف اذا عذب ى نصب نا فى رجل ک شطن بئس ذا ن مسس هذا حسس کم سکن غسل برد لما شرب ف

شود گويند: هذا. مثل [مرسلات:35]، [مرسلات:38] تثنيه آن در حال رفع ذان و در نصب و جّر ذين است. ذا گاهى به معنى الّذى مى‏آيد و آن در صورتى است كه بعد از ما

دو كلمه است لاء و تاء تأنيث، مثل ثمّت و ربّت و عملش مانند «ليس» رفع اسم و نصب خبر است (از ا قرب الموارد) اسم لات در آيه فوق محذوف است به تقدير «لاتَ الْوَقْتُ

هو صبر او صير ندو سقر کذب اتى اذ ذلک کفر ايى رحب رود ندى قوم ثبر وعد حمم نصب بصر اوب عن کسب عمل خشع لظى الذين دعو بور ذرع بشر ذات سقى کبر نزل بل حمى التى

عن على وجد ا سجد تجر بحر جند رزق شرب عبد يعقوب قوم فرض دور حزن هما شحح شطن نصب اهل حتى الذين التى حرم عدو کثر قرى نحن زلف قرب نصت صحب قرء سلم ام قرآن ليس

خير ربب کبر ها الا قسم بعد وقى کذب غضب ضرر نزع حسس جنب جىء عذب ريب عدد خشى نصب ثم الم ذهب ايى دعو نصر نئى ائى ولى

‌است‌ و معني‌ و مفاد ‌آيه‌ اينست‌ ‌که‌ خداوندا ‌ما ‌را‌ براه‌ كفر و عناد و نصب‌ و انكار ولايت‌ نبر. «وَ لَا الضّالِّين‌َ» ضلالت‌ بمعني‌ گمراهي‌ ‌از‌ جاده‌

درياها و حيوانات‌ دريايي‌ و جواهرات‌ ته‌ درياها و آنچه‌ زرع‌ و غرس‌ ميكنيد و نصب‌ كوه‌ها و احداث‌ نهرها و سبل‌ تفريع‌ ميفرمايد. أَ فَمَن‌ يَخلُق‌ُ خداوندي‌

و جمعه‌ ‌ يا ‌ بواسطه‌ ولادت‌ پيشوايان‌ دين‌ حق‌ّ ‌ يا ‌ رسالت‌ انبياء و نصب‌ اولياء ‌باشد‌ لذا فرمود (يَوم‌ُ الزِّينَةِ) ‌که‌ عموم‌ اهل‌ مصر طوعا ‌او‌

‌هم‌ ملحق‌ بآن‌ها هستند ‌که‌ خليفه‌ تراشي‌ كردند ‌در‌ مقابل‌ جعل‌ الهي‌ و نصب‌ ‌رسول‌ اكرم‌ صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و ‌سلّم‌. (لا بُرهان‌َ لَه‌ُ بِه‌ِ) هيچگونه‌

‌آنها‌ بلكه‌ بسياري‌ ‌از‌ فرق‌ مسلمين‌ ‌را‌ ‌هم‌ شامل‌ مي‌شود مثل‌ نصاب‌ ‌که‌ نصب‌ عداوت‌ كردند ‌با‌ خاندان‌ رسالت‌، و خوارج‌ مثل‌ طلحه‌ و زبير و عائشه‌ و أهل‌

مكذب‌ هستند و ‌اينکه‌ دامنه زيادي‌ دارد اما عامه عمياء تكذيب‌ يوم غدير و نصب‌ امير المؤمنين‌ ‌را‌ بخلافت‌ كردند. فردا جلاي‌ مكذبين‌ هستند و بسياري‌ ‌از‌

شَعائِرِ اللّه‌ِ الاية » و ‌در‌ حديث‌ ديگر دارد ‌که‌ مشركين‌ بتي‌ ‌در‌ صفا نصب‌ كرده‌ بودند بنام‌ اساف‌ و بتي‌ ‌در‌ مروة بنام‌ نائله‌ و ‌در‌ موقع‌ سعي‌ ‌آنها‌

سوء جزى علم اثم فى شىء سئل قول ان اخذ س ربب عمل الا يوم نا صوب عذب يدى هو نصب قد او بعض غنى ايى نور اوى عفو انس يا اتى کذب قوم رحم لم ک جنن ذوق مرء ارض

‌خود‌ عمل‌ كني‌ و چيزي‌ فروگذار نكردي‌ ‌پس‌ بجاي‌ ‌خود‌ بايد خليفه‌ و جانشين‌ نصب‌ كني‌ و ‌اگر‌ خوف‌ داري‌ ‌پس‌ توجه‌ كن‌ بخدا و پناه‌ ببر باو تو ‌را‌ حفظ ميفرمايد

پاكتها و ‌ يا ‌ قوطيها ‌ يا ‌ شمائل‌ها ‌را‌ ميگيرند و ‌در‌ اطراف‌ مغازه‌ها نصب‌ ميكنند اصلش‌ چه‌ ‌بود‌ ‌تا‌ بفرعش‌ برسد اصلش‌ يك‌ زن‌ آرايش‌ كرده‌ بي‌ عفت‌

حضرتش‌ سودي‌ و نفعي‌ ندارد فقط چيزي‌ ‌که‌ مورد ‌اينکه‌ توهم‌ ميشود همان‌ نصب‌ امير المؤمنين‌ (ع‌) ‌است‌ ‌بر‌ خلافت‌ و بيان‌ فضائل‌ ‌علي‌ و اهل‌ بيت‌ ‌که‌

حضرتش‌ سودي‌ و نفعي‌ ندارد فقط چيزي‌ ‌که‌ مورد ‌اينکه‌ توهم‌ ميشود همان‌ نصب‌ امير المؤمنين‌ (ع‌) ‌است‌ ‌بر‌ خلافت‌ و بيان‌ فضائل‌ ‌علي‌ و اهل‌ بيت‌ ‌که‌

فرموده‌، ديني‌ مثل‌ اسلام‌ ‌بر‌ ‌آنها‌ اختيار فرموده‌، اوصيايي‌ مثل‌ ائمه‌ اطهار نصب‌ نموده‌، پيغمبرش‌ افضل‌ انبياء و اشرف‌ مخلوقات‌، قرآنش‌ افضل‌ ‌از‌ تمام‌ كتب‌

بسا مقام‌ معرفت‌ ‌در‌ همين‌ عالم‌ بجايي‌ ميرسد ‌که‌ مشاهده‌ احوال‌ قيامت‌ نصب‌ العين‌ ‌او‌ ‌است‌ مثل‌ زيد ‌بن‌ حارثه‌ ‌که‌ پيغمبر فرمود «كيف‌ اصبحت‌» ‌گفت‌

تكوينيّه‌ ‌است‌ و آيات‌ تشريعيه‌ ‌از‌ ارسال‌ رسل‌ و انزال‌ كتب‌ و جعل‌ احكام‌ و نصب‌ خلفاء و معامله‌ ‌با‌ امم‌ سابقه‌ و ‌غير‌ اينها. وَ يُنَزِّل‌ُ لَكُم‌ مِن‌َ

بر وزن (صُرَد) خوانده است معنى آن جماعات است يعنى «تَفَرَّقوا اَحْزاباً» نصب زُبُراً براى حال است. اللّه ثُم الّذِي لَکُم سَحَابا الْفُلْک أَن رَبّکُم

ما الله اله وله فرض ف على فى لا قد انن ها ه هم او کم ک ان مسس الا علم نصف نصب نن عفو کون نزل متع الذى قرب سبل حجج ب عمل ضلل اذا رحم حضر بعد نفع لم زوج قول

جمله اسميه شود به عقيده نحاة حجازى، تهامى و مكى عملش مانند «ليس» رفع اسم و نصب خبر است مثل [يوسف:31]. يعنى: اين بشر نيست بلكه فرشته بزرگوارى است. 2- ماء

چنانكه فرموده: [نباء:24-26]. اما اينكه براى گناهان ميزانى به جهت وزن كردن نصب خواهد شد در قرآن دليلى نداريم. اعمال كفار اعمال نيكى كه كفار در دنيا انجام

علم حسن نذر عذب غنى هم أما اذا ايى صدق کذب لسن هدى امن اتى خفى هل لم نفع نصب حتى کيل رسل بخل هو قبض کبر احزاب فرغ يوم نظر جهر جنب سبل يا کيف رود ربب ذرو

اَبْنائِنا» آنها چاره‏اى جز جنگ نداشتند، لذا از اسمعيل خواستند فرماندهى بر آنها نصب كند و او طالوت را تعيين نمود،آمدن صندوق عهد سبب شد كه حكومت او را بپذيرد و

در مجمع ذيل آيه 99 آل‏عمران فرموده: عَوَج (بر وزن فرس) كجى است در هر چيز نصب شده مثل نيزه و ديوار و بر وزن عنب انحراف است در دين و سخن گفتن و در زمين و

السّلام فرمايد: كلّ ناصب لنا و ان تعبّد و اجتهد يصير الى هذه الاية: هر كه نصب عداوت نموده براى ما و ناصبيت را شعار خود ساخته، اگرچه در عبادت جد و جهد تمام

رواسي‌ جمع‌ راسيه‌ بمعني‌ جبل‌ و كوه‌ ‌است‌ و القاء انداختن‌ ‌است‌ بمعني‌ نصب‌ و جعل‌ ‌است‌ و فرمود ‌في‌ الارض‌ ‌که‌ ريشه‌ ‌آن‌ ‌در‌ زمين‌ فرو رفته‌ و باندازيي‌

پاكتها و ‌ يا ‌ قوطيها ‌ يا ‌ شمائل‌ها ‌را‌ ميگيرند و ‌در‌ اطراف‌ مغازه‌ها نصب‌ ميكنند اصلش‌ چه‌ ‌بود‌ ‌تا‌ بفرعش‌ برسد اصلش‌ يك‌ زن‌ آرايش‌ كرده‌ بي‌ عفت‌

و لحم‌ صورت‌ بندي‌ ميكند ‌که‌ ‌هر‌ قسمت‌ ‌از‌ اجزاء بدن‌ ‌را‌ بجاي‌ ‌خود‌ نصب‌ ميفرمايد چشم‌ گوش‌ دهان‌ زبان‌ ابر و لب‌ ذقن‌ سر دست‌ پا انامل‌ ‌قد‌ استقامت‌

كشتند و بيت‌ المقدس‌ ‌را‌ خراب‌ كردند و ‌در‌ تمام‌ كوچه‌هاي‌ اورشليم‌ بت‌ نصب‌ كردند و ديگر اسمي‌ ‌از‌ موسي‌ و تورات‌ نبود. ] (آیه 4)- سپس به ذکر گوشه‌ای

‌است‌ ‌براي‌ فاذكروا، و ‌علي‌ جنوبكم‌ جار و مجرور ‌در‌ محل‌ جلد 5 - صفحه 190 نصب‌ ‌است‌. فَإِذَا اطمَأنَنتُم‌ ‌از‌ حملات‌ دشمن‌ ‌پس‌ بپا داريد نماز ‌را‌ بكيفيت‌

‌است‌ و معني‌ و مفاد ‌آيه‌ اينست‌ ‌که‌ خداوندا ‌ما ‌را‌ براه‌ كفر و عناد و نصب‌ و انكار ولايت‌ نبر. «وَ لَا الضّالِّين‌َ» ضلالت‌ بمعني‌ گمراهي‌ ‌از‌ جاده‌

کفر اتى ولد بلغ جعل عرف بهم الذى کتب ترک وقب اخذ طعم يسر اجل لکن ها نعم انن نصب ايى عشر وقى او غسق يا سکن ولى علم سرر نسى الله تلو وعد وسط على لغو فضل

بعثت‌ زن‌هاي‌ زانيه‌ بسيار بودند ‌حتي‌ ‌بر‌ بالاي‌ ‌در‌ منزل‌ ‌خود‌ علم‌ نصب‌ ميكردند ‌که‌ ذوات‌ الاعلام‌ ميگفتند ‌که‌ ‌از‌ جمله‌ ‌آنها‌ مرجانه‌ مادر عبيد

وَزناً كسي‌ ‌که‌ عمل‌ ندارد و كليه‌ اعمالش‌ حبط ‌شده‌ چه‌ ميزاني‌ ‌بر‌ ‌او‌ نصب‌ شود شود بدون‌ ميزان‌ و حساب‌ و صراط و نامه‌ عمل‌ ‌در‌ جهنم‌ و عذاب‌ وارد

مشرف‌ ميشدند يَدخُلُون‌َ فِي‌ دِين‌ِ اللّه‌ِ أَفواجاً«3» بنا ‌بر‌ ‌اينکه‌ نصب‌ قليلا ‌بر‌ حال‌ ‌است‌ و ‌ما ‌ يا ‌ زائد ‌است‌ و ‌ يا ‌ مصدرية و مراد ‌از‌

زمان‌ ائمه‌ اطهار ‌عليهم‌ ‌السلام‌ منحصر بآنها ‌است‌ ‌ يا ‌ كسي‌ ‌که‌ ‌آنها‌ نصب‌ نمايند ‌براي‌ قضاوت‌ خصوصا ‌ يا ‌ عموما جهت‌ اقامه‌ امور مربوطه‌ بآنها ‌که‌

پريشان‌ حال‌ يك‌ طرف‌ بهشت‌ زينت‌ كرده‌، عرش‌ سايه‌ انداخته‌ منبر وسيله‌ نصب‌ ‌شده‌، لواي‌ حمد ‌بر‌ پا حوض‌ كوثر كنار آنجا انبياء و اوصياء و اولياء مجتمع‌

تخرص‌ بغيب‌ ‌است‌. و تحقيق‌ آنست‌ ‌که‌ آيات‌ قبل‌ راجع‌ بمسلمين‌ ‌در‌ موضوع‌ نصب‌ خلافت‌ ‌بود‌ چنانچه‌ بيان‌ شد ‌با‌ شواهد محكم‌ و ‌اينکه‌ ‌آيه‌ راجع‌ بكفار

از عذاب پروردگارت ميگويند البتّه‌اى واى بر ما همانا ما بوديم ستمكاران‌ و نصب مينمائيم ترازوهاى‌ جلد 3 صفحه 556 عدل را براى روز قيامت پس ستم كرده نشود نفسى

همچنين‌ ازمنه‌ مثل‌ اعياد بعثت‌ حضرت‌ ‌رسول‌ ولادت‌ ‌آن‌ حضرت‌ و ائمه‌ اطهار و نصب‌ امير المؤمنين‌ روز غدير، و شهر رمضان‌ ‌براي‌ صيام‌ و ساير ازمنه‌ شريفه‌،

تشريعي‌ ‌از‌ ارسال‌ رسل‌ و انزال‌ كتب‌ و جعل‌ احكام‌ و بيان‌ مواعظ و نصايح‌ و نصب‌ خلفاء و ائمه‌ و جعل‌ علماء و مبينين‌ احكام‌ و اعطاء توفيق‌ و ‌غير‌ اينها

تير نمرود اصابت‌ كرد بران‌ ‌خدا‌ و مجروح‌ شد و روز قيامت‌ تخت‌ ‌خدا‌ ‌را‌ نصب‌ ميكنند و ‌خدا‌ ‌بر‌ ‌آن‌ تخت‌ روي‌ كرسي‌ مي‌نشيند ‌براي‌ محاكمه‌ حسين‌ ‌بن‌

مرض‌ و تمام‌ افعال‌ تشريعيه‌ ‌از‌ ارسال‌ رسل‌ و جعل‌ احكام‌ و انزال‌ كتب‌ و نصب‌ خليفه‌ و ‌غير‌ اينها تمام‌ موافق‌ حكمت‌ و مصلحت‌ و بجا و بموقع‌ پسنديده‌

مِنهُم‌ ‌است‌ و گفتند ‌اينکه‌ اشبه‌ و احسن‌ ‌است‌، و بعضي‌ گفتند ‌در‌ موضع‌ نصب‌ ‌است‌ و مفعول‌ فعل‌ مقدر اعني‌ و استجابت‌ بمعني‌ اجابت‌ ‌است‌، و فرق‌ ‌بين‌

اسرائیل را به آنان یادآور شد. (هدًى لبنى إسرءیل ... ذرّیة من حملنا مع نوح) نصب «ذریة» یا به تقدیر حرف ندا و یا به تقدیر فعل «اخص» است. در هر صورت یادآورى

انس و احاطه بمحشر مينمايند و بعضى تشّقّق بتشديد شين و بعضى ننزّل بدو نون و نصب ملائكه قرائت نموده‌اند و اصل تشقّق تتشقّق بوده و غالبا يكى از دو تاء براى

عطف است بر يعلم سابق و حاجت بتقدير كلمه ان نيست و واو عاطفه است بخلاف قرائت نصب كه واو معيت است و واو صرف نيز گويند و سر نزول آيات متشابهات با آنكه در اين

اب‌ تعبير مينموده‌ چنانچه‌ ‌در‌ محل‌ ‌خود‌ متذكر خواهيم‌ شد. إِلهاً واحِداً نصب‌ الها ‌بر‌ حال‌ ‌است‌ ‌براي‌ مفعول‌ نعبد، و ‌اينکه‌ قسمت‌ ‌براي‌ دفع‌ توهمي‌

انس و احاطه بمحشر مينمايند و بعضى تشّقّق بتشديد شين و بعضى ننزّل بدو نون و نصب ملائكه قرائت نموده‌اند و اصل تشقّق تتشقّق بوده و غالبا يكى از دو تاء براى

انس و احاطه بمحشر مينمايند و بعضى تشّقّق بتشديد شين و بعضى ننزّل بدو نون و نصب ملائكه قرائت نموده‌اند و اصل تشقّق تتشقّق بوده و غالبا يكى از دو تاء براى

ميدانم‌ كجا بايد مصرف‌ كرد و كجا بايد نگاه‌ داشت‌. ‌قال‌ يوسف‌ بملك‌ اجعلني‌ نصب‌ كن‌ و اختيار ده‌ مرا عَلي‌ خَزائِن‌ِ الأَرض‌ِ ‌يعني‌ تمام‌ استفاده‌هاي‌ مملكتي‌

فَضل‌ُ اللّه‌ِ عَلَيكُم‌ وَ رَحمَتُه‌ُ فضل‌ بزرگ‌ الهي‌ همين‌ ارسال‌ ‌رسول‌ و نصب‌ ائمه‌ طاهرين‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌اگر‌ بيانات‌ اينها نبود ‌هر‌ اينه‌ نوع‌ ‌شما‌ مردم‌

‌است‌ چون‌ وجود صانع‌ و توحيد و بسياري‌ ‌از‌ صفات‌ ‌او‌ و لزوم‌ ارسال‌ رسل‌ و نصب‌ حجّت‌ و امام‌ و شرايط و موانع‌ ‌آنها‌ و ثبوت‌ معاد ‌في‌ الجمله‌ و مانند بسياري‌

سوانا الى الفتنة و الدّنيا فاتاهما و نصب البراءة منّا و العداوة. بدترين كورى‌ها كسى است كه كور باشد از فضل ما، و نصب دشمنى كند نسبت به ما بدون گناهى كه پيشى

انس و احاطه بمحشر مينمايند و بعضى تشّقّق بتشديد شين و بعضى ننزّل بدو نون و نصب ملائكه قرائت نموده‌اند و اصل تشقّق تتشقّق بوده و غالبا يكى از دو تاء براى

و خفيف‌، كافر محترم‌ و شريف‌، عالم‌ حقير، جاهل‌ عظيم‌ دين‌ عقب‌ سر، دنيا نصب‌ العين‌، خداوند ‌را‌ عاصي‌، شيطان‌ ‌را‌ مطيع‌ هستند، ‌در‌ بسياري‌ ‌از‌ اخبار

انسان ها است. (للدین حنیفًا فطرت اللّه الّتى فطر الناس علیها) بنابراین که نصب «فطرت» به خاطر بدلیت آن از «حنیف» و «حنیفاً» حال براى «الدین» باشند، نکته

صرفه‌ رفتار ميكند حاكم‌ شرع‌ ‌او‌ ‌را‌ عزل‌ ميكند و ديگري‌ ‌را‌ بجاي‌ ‌او‌ نصب‌ ميكند ‌ يا ‌ كسي‌ ‌را‌ منضم‌ بآن‌ ميكند ‌ يا ‌ ناظر ‌براي‌ ‌او‌ مينگارد (جمله‌

خداوند خدائيست‌ ‌که‌ ايجاد و انشاء فرمود باغستانهايي‌ ‌که‌ بتوسط داربستها نصب‌ ميشود مثل‌ باغستان‌ انگور و باغستانهايي‌ ‌که‌ بتنهايي‌ استقامت‌ پيدا ميكند

‌اينکه‌ منصب‌ ‌را‌ خاص‌ خليفه‌ ميدانند چنانچه‌ سلاطين‌ عامه‌ تعيين‌ ميكردند و نصب‌ مينمودند ‌براي‌ صلوة جمعه‌ و ‌اينکه‌ ‌در‌ سلاطين‌ شيعه‌ ‌هم‌ جريان‌ داشته‌

كدام است؟ آيه شريفه نازل شد: شَهِدَ اللَّهُ‌: گواهى داد خداى تعالى، يعنى به نصب دلايل بر وحدانيت و انزال آيات ناطقه به آن ثابت و محقق و مبين گردانيد، أَنَّهُ

صادق (ع) نقل نموده كه چون پيغمبر (ص) امير المؤمنين (ع) را در روز غدير خم نصب نمود و فرمود هر كس من مولاى او هستم على مولاى او است اين خبر در بلاد منتشر

ميكنند و ‌در‌ زمين‌ كوشش‌ ‌در‌ فساد مينمايند اينكه‌ كشته‌ شوند ‌ يا ‌ ‌بر‌ دار نصب‌ شوند ‌ يا ‌ دست‌ و پاي‌ ‌آنها‌ ‌را‌ چپ‌ و راست‌ قطع‌ كنند ‌ يا ‌ نفي‌ بلد

كسانيكه تكذيب نمودند آيات و دلائل اديان حقّه را كه ما براى ارشاد و هدايت آنها نصب نموده بوديم پس هر دسته را بجاى خود واقف نمائيم تا همه حاضر شوند و يكجا مجتمع

«حِوَلاً»: تعویض و تحوّل. جابه‌جائی و دگرگونی. لاَ يَمَسُّهُمْ‌ فِيهَا نَصَبٌ‌ وَ مَا... (۰) مُتَّکِئِينَ‌ فِيهَا عَلَى‌... (۰) Tabber requires Javascript

نشود تا سزاوار و قابليت مصدر امر الهى و مخزن علوم ربانى را داشته باشد، و الا نصب غير معصوم، خلاف حكمت و مصلحت، و محل اطمينان خلق نخواهد بود. در «مجمع» فرمايد:

«أَوِّبی»: هم‌آواز شوید. تکرار کنید (نگا: انبیاء / ). «الطَّیْرَ»: علّت نصب آن سه چیز می‌تواند باشد: عطف بر محلّ (جِبالُ). مفعول معه. مفعول به فعل مقدّر

آنكه: بلند گردانيم درجات آن را كه خواهيم به درجات و مراتب و نصب آن بنابر ظرفيت و «من» در محل نصب بود بنابر مفعول به براى «ترفع» و به قرائت دوم «درجات» مفعول

اذا السّماء انفطرت و اذا السّماء انشقّت را بخواند و در نماز واجب و مستحبّ نصب العين خود قرار دهد خداوند تمام حوائج او را بر آورد و حاجزى بين او و خدا باقى

الْغالِبُونَ‌: هر آينه ايشان غلبه كنندگانند بر كافران در دنيا و عقبى: اما در دنيا به نصب حجج و دلايل و معارك جهاد؛ اما در عقبى به علو شأن ايشان بر آنها چنانچه فرمايد:

روز کیفر (لاتجئروا الیوم إنّکم منّا لاتنصرون) عبارت «لاتجئروا الیوم» در محل نصب و مقول قول محذوف است; یعنى: «قلنا لهم لاتجئروا الیوم ...; به آنها خواهیم گفت:

بالاترند از آنها و بنابراين كلمه ان در وان كان نافيه است و لتزول بكسر لام اوّل و نصب لام آخر بايد قرائت شود كه مشهور است و بعضى بفتح لام اول و رفع لام آخر قرائت

يك بعبارتى كه از آن استفاده ميشود مراد از توصيل قول وصل نمودن امام بامام و نصب هر يك بعد از ديگرى است و مستفاد از بعضى روايات مفسّره اين آيات از امام صادق

پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم امير المؤمنين عليه السّلام را بخلافت نصب فرمود و آنچه بايد بفرمايد در حق او فرمود و مردم متفرّق شدند معاويه با اتّكاء

يا به سبب آنكه «مأرب» در معنى جماعت است كأنه قال جماعة من الحاجات اخرى و نصب «اية» بنابر حال يا فعلى مضمر اى جعلها اية اخرى و حذف نمودند به جهت دلالت كلام

یادآورى است. (و إسمعیل ... کلّ من الصبرین ) برداشت یاد شده مبتنى براین است که نصب «اسماعیل» به وسیله عامل مقدرى چون «أذکر» یا «أذکروا» باشد. ۳- اسماعیل، ادریس

الجزايش‌ گفتند: يَوم‌َ يَخرُجُون‌َ مِن‌َ الأَجداث‌ِ سِراعاً كَأَنَّهُم‌ إِلي‌ نُصُب‌ٍ يُوفِضُون‌َ معارج‌ آيه 43، يَخرُجُون‌َ مِن‌َ الأَجداث‌ِ كَأَنَّهُم‌ جَرادٌ

به حساب هركس مى‌رسد. به «بهره»، «نصيب» مى‌گويند. گويا سهمى را براى انسان نصب كرده‌اند. «2» حضرت على عليه السلام مى‌فرمايد: خداوند حساب همه‌ى خلق را يك‌باره

ميفرمايد: يَوم‌َ يَخرُجُون‌َ مِن‌َ الأَجداث‌ِ سِراعاً كَأَنَّهُم‌ إِلي‌ نُصُب‌ٍ يُوفِضُون‌َ معارج‌ آيه 43. ‌ يا ‌ خزنه جهنم‌ ‌است‌ ‌که‌ خطاب‌ ميرسد: خُذُوه‌ُ

ميفرمايد: يَوم‌َ يَخرُجُون‌َ مِن‌َ الأَجداث‌ِ سِراعاً كَأَنَّهُم‌ إِلي‌ نُصُب‌ٍ يُوفِضُون‌َ معارج‌ آيه 43. ‌ يا ‌ خزنه جهنم‌ ‌است‌ ‌که‌ خطاب‌ ميرسد: خُذُوه‌ُ

بعيد است، زيرا هيچ حديثى مؤيد اين قول نيست. «1» نكات ادبيه: من موصوله در محل نصب است، بنا بر «مفعول معه». يا مجرور است و معطوف بر كاف خطاب «حسبك». يا مرفوع

اذا السّماء انفطرت و اذا السّماء انشقّت را بخواند و در نماز واجب و مستحبّ نصب العين خود قرار دهد خداوند تمام حوائج او را بر آورد و حاجزى بين او و خدا باقى

اذا السّماء انفطرت و اذا السّماء انشقّت را بخواند و در نماز واجب و مستحبّ نصب العين خود قرار دهد خداوند تمام حوائج او را بر آورد و حاجزى بين او و خدا باقى

اذا السّماء انفطرت و اذا السّماء انشقّت را بخواند و در نماز واجب و مستحبّ نصب العين خود قرار دهد خداوند تمام حوائج او را بر آورد و حاجزى بين او و خدا باقى

اذا السّماء انفطرت و اذا السّماء انشقّت را بخواند و در نماز واجب و مستحبّ نصب العين خود قرار دهد خداوند تمام حوائج او را بر آورد و حاجزى بين او و خدا باقى

را كه مى‌پرستيد از غير خدا يا آنها را الهه نام مى‌نهيد. حاصل آنكه به جهت نصب ادله واضحه و انزال آيات داله بر امر توحيد مرا امر و نهى و زجر كرده‌اند كه

مى تواند حالیه و هم مى تواند عاطفه باشد. در صورت عاطفه بودن جمله «ما...» در محل نصب خواهد بود براى عطف به «البنات». در هر صورت برداشت فوق قابل استفاده است و اسناد

پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم امير المؤمنين عليه السّلام را بخلافت نصب فرمود و آنچه بايد بفرمايد در حق او فرمود و مردم متفرّق شدند معاويه با اتّكاء

بالاترند از آنها و بنابراين كلمه ان در وان كان نافيه است و لتزول بكسر لام اوّل و نصب لام آخر بايد قرائت شود كه مشهور است و بعضى بفتح لام اول و رفع لام آخر قرائت

ميفرمايد: يَوم‌َ يَخرُجُون‌َ مِن‌َ الأَجداث‌ِ سِراعاً كَأَنَّهُم‌ إِلي‌ نُصُب‌ٍ يُوفِضُون‌َ معارج‌ آيه 43. ‌ يا ‌ خزنه جهنم‌ ‌است‌ ‌که‌ خطاب‌ ميرسد: خُذُوه‌ُ

خبريّه در مقام انشاء حكم است يعنى عاكف و بادى در آن يكسانند و بنابر قرائت نصب مفعول جعلنا يا حال از ضمير متّصل باو است و خبر انّ كه در صدر آيه است محذوف

بگشايد دل او را براى قبول اسلام بوسيله الطاف از قدرت و تمكين و ازاحه علت و نصب ادله. و مراد به شرح صدور، گردانيدن آن است بر وجهى كه قابل حق و مستعد قبول

بوستانهائى را بنابر قرائت نصب جنات يا بيرون مى آيد بامر خدا بوستانهائى بنابر قرائت رفع آن و بنابر اين عطف بر قنوان است چنانچه بنابر قرائت نصب عطف بر نبات است در

نكنيد شيطان را و قبول ننمائيد قول او را و شريك براى من قرار ندهيد. و آن عهد نصب حجج عقليه و نقليه است كه از جمله آن عطاى عقل و ارسال رسل و انزال كتب كه آمر

بخورند؛ يا او را با ضدش در يك قفس حبس كنم؛ يا از خدمتش برانم؛ يا به خدمت اقرانش نصب كنم. أَوْ لَأَذْبَحَنَّهُ‌: يا هر آينه البته البته بكشم او را براى عبرت ابناى

اذا السّماء انفطرت و اذا السّماء انشقّت را بخواند و در نماز واجب و مستحبّ نصب العين خود قرار دهد خداوند تمام حوائج او را بر آورد و حاجزى بين او و خدا باقى

پروردگار من‌ إِلى‌ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ‌: به راه راست بوسيله وحى و ارشاد به آنچه نصب فرموده از حجج بينه و ادله هاديه‌ دِيناً قِيَماً مِلَّةَ إِبْراهِيمَ‌: هدايت

پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم امير المؤمنين عليه السّلام را بخلافت نصب فرمود و آنچه بايد بفرمايد در حق او فرمود و مردم متفرّق شدند معاويه با اتّكاء

(اذهب ... قال ربّ اشرح لى صدرى) درخواست شرح صدر موسى(ع) از خداوند، پس از نصب به رسالت و فرمان حرکت به سوى فرعون، نشان از توجه کامل آن حضرت به مشکلات و

و هدایتى (یوم تأتى کلّ نفس تجدل عن نفسها) برداشت فوق، مبتنى بر این است که نصب «یوم» به تقدیر فعل «اذکر» یا «اذکروا» باشد. ۷- همه انسانها، سزاى اعمال خویش

تديّن نمايند به آن. در مجمع فرمايد: مراد به هدايت اينجا ارشاد است به صواب، نه نصب ادلّه كه‌ تفسير اثنا عشرى، ج‌3، ص: 325 مشترك است ميان مؤمن و كافر «1» وَ لَوْ

نمودن پيغمبر چنين كسيرا و قيام نمودن امير المؤمنين براى آن سه مرتبه ذكر شده و نصب او را در مرتبه سوم قرار داده‌اند و ظاهرا اين معنى از مسلّمات تاريخى و مشهور

نمودن پيغمبر چنين كسيرا و قيام نمودن امير المؤمنين براى آن سه مرتبه ذكر شده و نصب او را در مرتبه سوم قرار داده‌اند و ظاهرا اين معنى از مسلّمات تاريخى و مشهور

آنها بجائى رسيد كه جز منازلشان اثرى از آن قوم مشهود نميشد و ترى بصيغه خطاب و نصب مساكن نيز قرائت شده يعنى اگر آنجا بر وى جز منازلشان را نميبينى اين طور مجازات

«بِالْحَقِّ»: مشتمل بر احکام و عقائد و اخبار صحیح ثابت. جار و مجرور در موضع نصب بوده و حال کتاب است. «مُصَدِّقاً»: تصدیق‌کننده. حال دوم کتاب است. تقدیر چنین

بالاترند از آنها و بنابراين كلمه ان در وان كان نافيه است و لتزول بكسر لام اوّل و نصب لام آخر بايد قرائت شود كه مشهور است و بعضى بفتح لام اول و رفع لام آخر قرائت

بياموخت جنس آدمى را ما لَمْ يَعْلَمْ‌: آنچه نمى‌دانست از امور دنيا به خلق قوا و نصب دلايل و انزال آيات، يا تعليم داد حضرت محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم را

يك بعبارتى كه از آن استفاده ميشود مراد از توصيل قول وصل نمودن امام بامام و نصب هر يك بعد از ديگرى است و مستفاد از بعضى روايات مفسّره اين آيات از امام صادق

خود ساخت باين تقريب كه باو وحى فرمود اى داود ما تو را بخلافت از خود در زمين نصب كرديم و جمع نموديم براى تو نبوّت و حكومت و سلطنت را تا اوامر ما را بمردم ابلاغ

خود ساخت باين تقريب كه باو وحى فرمود اى داود ما تو را بخلافت از خود در زمين نصب كرديم و جمع نموديم براى تو نبوّت و حكومت و سلطنت را تا اوامر ما را بمردم ابلاغ

بالاترند از آنها و بنابراين كلمه ان در وان كان نافيه است و لتزول بكسر لام اوّل و نصب لام آخر بايد قرائت شود كه مشهور است و بعضى بفتح لام اول و رفع لام آخر قرائت

قرائت نموده‌اند و بنابر اين بايد كلمه منكم را تقدير نمود چنانچه بنابر قرائت نصب كلمه لكم مقدر است و در اينصورت مراد آنستكه بعضى از شما مستقر و ثابتيد در ارحام

برنامه آب خوردن آن، برحذر داشت. (فقال لهم رسول اللّه ناقة اللّه و سقیها) عامل نصب «ناقة اللّه»، فعلى است که بر تحذیر دلالت دارد (نظیر «احذروا). کلمه «سقیاها»

نمودن پيغمبر چنين كسيرا و قيام نمودن امير المؤمنين براى آن سه مرتبه ذكر شده و نصب او را در مرتبه سوم قرار داده‌اند و ظاهرا اين معنى از مسلّمات تاريخى و مشهور

وَ اللّه‌ُ أَحَق‌ُّ أَن‌ تَخشاه‌ُ بايد بدستور ‌او‌ رفتار كني‌ چنانچه‌ ‌در‌ نصب‌ امير المؤمنين‌ ‌براي‌ خلافت‌ ‌هم‌ همين‌ خوف‌ ‌را‌ داشت‌ ‌آيه‌ شريفه‌ بَلِّغ‌

خبرش‌ جمله‌ «أُولئِك‌َ عَلي‌ هُدي‌ً مِن‌ رَبِّهِم‌» ‌باشد‌ و بعضي‌ ‌در‌ محل‌ّ نصب‌ بنا ‌بر‌ اينكه‌ مفعول‌ فعل‌ محذوف‌ «اعني‌» و بعضي‌ ‌در‌ محل‌ّ جرّ بنا ‌بر‌

كلام بعد؛ وَ زَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ‌: و زينت داد ايمان را در دلهاى شما به نصب ادله واضحه و حجج بينه، وَ كَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ: مكروه گردانيده و نخواسته

باشد از ضمير منصوب متصل «جعلناه» و إلا حال است از ضمير مستكن در آن و حفص به نصب خوانده، بنابر آنكه مفعول يا حال باشد از عاكف مرفوع به آن و خبر آن محذوف كه

پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم امير المؤمنين عليه السّلام را بخلافت نصب فرمود و آنچه بايد بفرمايد در حق او فرمود و مردم متفرّق شدند معاويه با اتّكاء

یاد ویادآورى است. (و أیّوب إذ نادى ربّه ) برداشت یاد شده مبتنى براین است که نصب «أیّوب» به وسیله عامل مقدرى، چون «أذکر» یا «أذکروا» باشد. ۲- ایوب(ع) به انواع

آمدن است. گفتنى است که «تترا» در این آیه، مصدر به معناى فاعل است که در محل نصب و حال براى «أرسلنا» مى باشد. بنابراین تقدیر آن چنین است: «ثمّ أرسلنا جائین

- همسر ابولهب، هنگام هیزم کشى به آزار پیامبر(ص) مى پرداخت. (حمّالة الحطب) نصب «حمّالة الحطب» یا به دلیل حال بودن است و یا وصفى است که از وصف بودن قطع شده

جابر نقل نموده كه گفت: با پيغمبر وارد مكه شديم، اطراف كعبه سيصد و شصت بت نصب، و بتى بزرگ هبل در سطح خانه مقرر. حضرت نظر به حضرت على عليه السّلام فرمود:

با فرعونیان، شایان توجه و درس آموزى (و إذ نادى ربّک موسى) واژه «إذ» در محل نصب و مفعول براى فعل محذوف است; یعنى، «واذکر إذ نادى...» فرمان الهى مبنى بر به

نمودن پيغمبر چنين كسيرا و قيام نمودن امير المؤمنين براى آن سه مرتبه ذكر شده و نصب او را در مرتبه سوم قرار داده‌اند و ظاهرا اين معنى از مسلّمات تاريخى و مشهور

نمودن پيغمبر چنين كسيرا و قيام نمودن امير المؤمنين براى آن سه مرتبه ذكر شده و نصب او را در مرتبه سوم قرار داده‌اند و ظاهرا اين معنى از مسلّمات تاريخى و مشهور

نمودن پيغمبر چنين كسيرا و قيام نمودن امير المؤمنين براى آن سه مرتبه ذكر شده و نصب او را در مرتبه سوم قرار داده‌اند و ظاهرا اين معنى از مسلّمات تاريخى و مشهور

بالاترند از آنها و بنابراين كلمه ان در وان كان نافيه است و لتزول بكسر لام اوّل و نصب لام آخر بايد قرائت شود كه مشهور است و بعضى بفتح لام اول و رفع لام آخر قرائت

زيرا هر كه درجات كمال او بر وجهى باشد كه عقول از ادراك آن عاجز و رفع مراتب و نصب مقامات جميع مخلوقات در تحت قدرت او باشد و عرش كه اصل عالم جسمانى است در قبضه

بنده را نزديك به طاعت و دور از معصيت نمايد، بدين واسطه لازم آيد بر حق تعالى نصب ادله و ارائه طريق كه بدان، هدايت از ضلالت ممتاز، و حق از باطل آشكار گردد،

انكار و عناد و رسوخ كفر با وجود مشاهده آيات هاديه و حجج واضحه و ازاحه علت و نصب ادله، حق تعالى تخليه آن نموده و او را در وادى خذلان فرو گذاشته هيچكس او را

يك بعبارتى كه از آن استفاده ميشود مراد از توصيل قول وصل نمودن امام بامام و نصب هر يك بعد از ديگرى است و مستفاد از بعضى روايات مفسّره اين آيات از امام صادق

تا بدانيد، و نتوانيد خارج شويد، و ندانيد مگر به بينه‌ جلد 12 - صفحه 419 كه نصب فرمايد خدا، پس عروج كنيد به افكار خود. در مجمع- در خبر وارد شده كه احاطه نمايد

بدون اعراض، و دوستى نموديد او را بدون مخالفت. 8- قرار داديد عيوب مردم را نصب العين خود و عيوب خود را پشت سر خود انداختيد، پس ملامت كنيد و حال آنكه خود

يكديگر، بسيار ارزشمند و كارساز است. «حُكْماً وَ عِلْماً»* 6- دليلِ عزل و نصب‌ها را براى مردم بيان كنيد. آتَيْناهُ حُكْماً ... كَذلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ*

نمودن پيغمبر چنين كسيرا و قيام نمودن امير المؤمنين براى آن سه مرتبه ذكر شده و نصب او را در مرتبه سوم قرار داده‌اند و ظاهرا اين معنى از مسلّمات تاريخى و مشهور

نمودن پيغمبر چنين كسيرا و قيام نمودن امير المؤمنين براى آن سه مرتبه ذكر شده و نصب او را در مرتبه سوم قرار داده‌اند و ظاهرا اين معنى از مسلّمات تاريخى و مشهور

نمودن پيغمبر چنين كسيرا و قيام نمودن امير المؤمنين براى آن سه مرتبه ذكر شده و نصب او را در مرتبه سوم قرار داده‌اند و ظاهرا اين معنى از مسلّمات تاريخى و مشهور

در وادى طور، شایان ذکر و یادآورى (إذ قال موسى لأهله) «إذ» اسم زمان در محل نصب و مفعولٌ به براى فعل محذوف است; یعنى، «اذکر إذ قال موسى لأهله...; زمانى را

يك بعبارتى كه از آن استفاده ميشود مراد از توصيل قول وصل نمودن امام بامام و نصب هر يك بعد از ديگرى است و مستفاد از بعضى روايات مفسّره اين آيات از امام صادق

آن عهد را پشت سر انداختند و اين كنايه از آنست كه توجهى بآن نگردند چنانچه نصب العين و رو برو قرار دادن كنايه از متوجه بودن بچيزى است و مبادله نمودند آنرا

بالاترند از آنها و بنابراين كلمه ان در وان كان نافيه است و لتزول بكسر لام اوّل و نصب لام آخر بايد قرائت شود كه مشهور است و بعضى بفتح لام اول و رفع لام آخر قرائت

بنا ريختند. خشتى از طلا و خشتى از نقره به كار بردند. فرج‌هاى آن را جواهر نصب [كردند]. هر روز چهار هزار بار طلا و نقره و جواهر به كار [برد]. بوستانى بنا

منافق مانند شاخه درخت خرما است كه مى‌خواهد صاحب آن انتفاع برد به آن شاخه به نصب در بناى خود، پس استقامت در آن موضع نيابد، به محل ديگر نقل كنند، ايضا در آن

نمودن پيغمبر چنين كسيرا و قيام نمودن امير المؤمنين براى آن سه مرتبه ذكر شده و نصب او را در مرتبه سوم قرار داده‌اند و ظاهرا اين معنى از مسلّمات تاريخى و مشهور

نمودن پيغمبر چنين كسيرا و قيام نمودن امير المؤمنين براى آن سه مرتبه ذكر شده و نصب او را در مرتبه سوم قرار داده‌اند و ظاهرا اين معنى از مسلّمات تاريخى و مشهور

چنین می‌شود: داراً حَسَنَةً. مَبَاءَةً حَسَنَةً. مَعیشَةً حَسَنَةً.و ... نصب آن به خاطر ظرف بوده است، و یا این که مفعول دوم (لَنُبَوِّئَنَّهُمْ) است اگر

مورد پذیرش حکمیّت توسط حضرت على (ع) مطرح بود و به عنوان اقامه دلیل بر جواز نصب حکم فرمود: حکم اللّه تعالى فى شریعة نبیّه رجلین من خلقه فقال جلّ اسمه: فابعثوا

تعالى از لطف در باره مؤمنان فرموده از ارسال رسل و انزال كتب و ارشاد و هدايت و نصب دلايل و حجت و تمكين و اقدار، تمام را نسبت به كافران و جاحدان منظور داشته،

عمل نمايد، خداى تعالى جمعيت او را به تشتت و پراكندگى بدل گرداند و فقر را نصب العين او سازد و خير دنيا به او نرسد مگر آنچه براى او مقدر شده باشد. و هر كه

عليه السلام به ابى عمرو زبيرى‌ «2». نكته: قوله «جزاء» به قرائت حفص منون به نصب بر تميز و «حسنى» مبتدا و خبر بر او مقدم، بنابر معنى دوم آيه شريفه. «1» تفسير

(خیرًا لأنفسکم) طبق نظر برخى از مفسران و ادیبان (مانند زمخشرى و سیبویه)، نصب «خیراً» به خاطر «مفعولٌ به» بودن آن براى فعل محذوف (مانند «اتوا» و یا «افعلوا»)

شکست و نابود ساخت. (و عادًا و ثمودا و أصحب الرّسّ و قرونًا بین ذلک کثیرًا) نصب کلمه هاى «عاداً»، «ثمودا» و «أصحاب الرسّ» به وسیله فعلى محذوف «دمّرنا» و «أهلکنا»

اقتصاد در طلب است كه شرعا و عقلا ممدوح است ولى مفسّرين بنا بقرائت مشهور كه نصب مثقال است فرموده‌اند ضمير انّها راجع باعمال حسنه و سيّئه است و مقصود بيان

كه حجر الاسود در آنجا مخفى بود ارائه داد و حضرت ابراهيم آنرا بيرون آورد و نصب فرمود در همان موضع كه فعلا منصوب است و چون بنا باتمام رسيد دو در برايش قرار

این پایه مبتنى است که مراد از «روحاً» فرشته وحى (جبرئیل) باشد. دراین صورت نصب «روحاً» مبتنى به اعتبار نزع خافض و به تقدیر «أوحینا إلیک بروح من أمرنا» است

عصر خویش به غاری پناه بردند، و بعدها نام آنان را بر کتیبه‌ای بالای در غار نصب کردند. «آیَاتِنَا»: نشانه‌های قدرت ما. عجائب و غرائب ساخته و پرداخته آفرینش

آنجا بميرد، پس چنين كسى جزائى بعهده ندارد، زيرا كه او دام را در جايى نصب كرده است كه نصب آن حلال بوده است. و اين شخص نيز تير را در جايى رها كرده است كه براى

نداشتم، امام فرمود: مرجئه مردى را كه اطاعتش واجب نبود بخلافت نصب كردند و تقليدش كردند و شما مردى را نصب كرديد و اطاعتش را لازم دانستيد و تقليدش نكرديد پس تقليد

خاطرسپارى است. (یوم ندعوا کلّ أُناس بإممهم) برداشت فوق، مبتنى بر این است که نصب «یوم» به جهت مفعول فعل محذوف «اذکر» باشد و «با»ى در «بإمامهم » مصاحبت باشد

اقتصاد در طلب است كه شرعا و عقلا ممدوح است ولى مفسّرين بنا بقرائت مشهور كه نصب مثقال است فرموده‌اند ضمير انّها راجع باعمال حسنه و سيّئه است و مقصود بيان

خبريّه در مقام انشاء حكم است يعنى عاكف و بادى در آن يكسانند و بنابر قرائت نصب مفعول جعلنا يا حال از ضمير متّصل باو است و خبر انّ كه در صدر آيه است محذوف

‌است‌ و معني‌ و مفاد ‌آيه‌ اينست‌ ‌که‌ خداوندا ‌ما ‌را‌ براه‌ كفر و عناد و نصب‌ و انكار ولايت‌ نبر. «وَ لَا الضّالِّين‌َ» ضلالت‌ بمعني‌ گمراهي‌ ‌از‌ جاده‌

را به ولايت نصب كن . قرطبى نيز در تفسير خود از بعضى نقل كرده است كه معناى آيه اين است هنگامى كه فراغت يافتى امامى را كه جانشين تو است نصب كن (هر چند تفسير

خبريّه در مقام انشاء حكم است يعنى عاكف و بادى در آن يكسانند و بنابر قرائت نصب مفعول جعلنا يا حال از ضمير متّصل باو است و خبر انّ كه در صدر آيه است محذوف

قصور دارد، بلكه هدايت الهيه كه عبارت است از ارسال رسل و انزال كتب و قدرت و نصب دلايل و شواهد دالّه بر حقانيت، نسبت به جميع مكلّفان از مؤمن و كافر به تساوى

اَلْأَنْبِيَاءِ وَ اَلْمُرْسَلِينَ قَالَ ثُمَّ قَالَ إِنَّ هَذَا نَصَبَ لَكَ وَ هَذَا اَلزَّيْدِيُ‏ نَصَبَ لَنَا

اذا غابت شمسه لم تعد من شر نفسى و من شر غيرى و من شر الشياطين و من شر من نصب لاولياء اللَّه و من شر الجن و الانس و من شر السباع و الهوام و من شر ركوب المحارم

مى‏باشند». پس عرض كردم كه: هر كه غير از شما چيزى را برپا كند، و امامى را نصب نمايد، پس او از جمله كسانى است كه خدا را به يگانگى پرستش مى‏كند بر طرف و كناره‏اى

مورد خلاف شده بود چنانچه بكرات تجربه شده است كه غير معصوم نتوانسته آن را نصب كند و بعد از جلد 1 صفحه 461 آن حجر اسمعيل است كه منزل آنحضرت بوده و آب نداشته

و مؤمنان واجد شرایط، مایه هدایت است. ۱۸- فرمان خداوند به پیامبر (ص) براى نصب على (ع) به ولایت و سرپرستى امت (انما ولیکم اللّه و رسوله و الذین ءامنوا الذین

از نَصَبَ يَنصبُ به فتح عين در ماضى و كسر آن در مستقبل باشد كه مشتّق است از نَصب به سكون صاد كه به معنى برپا داشتن است. و امّا قرائت مشهوره از نصب ينصب

بردند، يزيد- لعنه اللَّه- فرمان داد تا آن را در محلّى نهادند، و سفره‏اى بر آن نصب كردند، پس او و يارانش بدان سو آمدند، و بخوردن طعام و نوشيدن فقّاع (آبجو) مشغول

كليّه جامعه بشر است معين نفرمايد و اختيار را به امت گذارد، حاشا و كلا: زيرا نصب ائمه، اولى و احق باشد، و البته تعيين ايشان را بشخصه فرموده و اخبار بسيار در

الأسود را در جاى خود قرار دهد، و امام عليه السّلام آن را بگرفت و بجاى خود نصب كرد.

عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ وَ قُولُوا لِلنََّاسِ حُسْناً وَ لاَ تُطْعِمْ مَنْ نَصَبَ لِشَيْ‏ءٍ مِنَ اَلْحَقِّ أَوْ دَعَا إِلَى شَيْ‏ءٍ مِنَ اَلْبَاطِلِ‏

قمى، در ذيل جملۀ «لا يَمَسُّنَا فِيهَا نَصَبٌ وَ لا يَمَسُّنَا فِيهَا لُغُوبٌ»، از امام نقل كرده كه فرمود: «نَصَب»، به معناى خستگى و «لُغُوب»، به معناى

بِاللَّهِ» اشاره است به آنكه اهتدا بدون توفيق و لطف الهى كه آن اقدار و تمكين و نصب ادلّه و ازاحه علّت و ارسال رسل و انزال كتب است، حاصل نمى‌شود. و قوله‌ «عَلَيْهِ

فَيَمُوتُ فِيهِ قَالَ لَيْسَ عَلَيْهِ شَيْ‏ءٌ إِنَّمَا هُوَ بِمَنْزِلَةِ رَجُلٍ نَصَبَ شَبَكَةً فِي اَلْحِلِّ فَوَقَعَ فِيهَا صَيْدٌ فَاضْطَرَبَ حَتَّى دَخَلَ‏

فَأَمَّا مَا رَوَاهُ‏ فِي رَجُلٍ نَصَبَ شَبَكَةً فِي اَلْمَاءِ ثُمَّ رَجَعَ إِلَى بَيْتِهِ وَ تَرَكَهَا مَنْصُوبَةً فَأَتَاهَا بَعْدَ ذَلِكَ وَ قَدْ وَقَعَ

گويند، از همين باب است. زيرا در ضرب المثل نيز، ممثل به وسيله مثل تثبيت و نصب العين مى شود، و وضعش روشن مى گردد. و در تمام اين موارد در حقيقت ملزوم اطلاق

شكُورٌ(۳۴) الَّذِى أَحَلَّنَا دَارَ الْمُقَامَةِ مِن فَضلِهِ لا يَمَسُّنَا فِيهَا نَصبٌ وَ لا يَمَسُّنَا فِيهَا لُغُوبٌ(۳۵) وَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ نَارُ جَهَنَّمَ

بر مردم بود؟ فرمود: آرى، از روزى كه او را براى مردم بر پا داشت و به خلافت نصب كرد و مردم را به ولايت او دعوت كرد و به طاعت او فرمان داد، گفتم: اطاعت على

فَأَمَّا قَوْلُهُ‏ مََا ظَهَرَ مِنْهََا يَعْنِي اَلزِّنَا اَلْمُعْلَنَ وَ نَصْبَ اَلرَّايَاتِ اَلَّتِي كَانَتْ تَرْفَعُهَا اَلْفَوَاجِرُ لِلْفَوَاحِشِ فِي‏

قيام بساختن بيت منع ميكرد از ميان رفت، پس بكار ساختن آن پرداختند، تا بمحلّ نصب حجر الأسود رسيدند، و در اين موقع در باره نصب‏ حجر مشاجره‏اى ميان ايشان درگرفت،

مسئوليت (وليعهدى) رفتم بدين شرط بود كه امر و نهيى نكنم و كسى را نيز عزل و نصب نكنم، و اين كارى را كه قبول كردم هيچ بر نعمت (و شخصيت) من نيفزود، و من در

شود، و ترازوهاى عدالت پروردگار نصب مى گردد، براى كسانى كه گرفتار بلاها و حوادث سخت شدند و استقامت ورزيدند نه ميزان سنجشى نصب مى شود، و نه نامه عملى گشوده

گرفته و ردّ نخواهد شد و روزها و شبها نميگذرد تا آنكه حجر الأسود را در آنجا نصب كنند، و البتّه زمانى چنين خواهد شد كه اينجا نمازگاه مهدى از فرزندان من گردد

بچه يتيم بحد بلوغ رسيد ديگر احكام دوران يتيمى از محجوريت تصرف در اموال و نصب ولى براى او و امثال آن از او برداشته مى‏شود). نضر بن قرواش جمّال [شتردار]

با امام بر حق كسى را كه امام بر حق نيست شريك داند، به خدا مشرك است. (زيرا نصب امام خاص به خدا است و عقيده به امام غير منصوب از طرف خدا شركت در كار مخصوص

المؤمنين و امامان از فرزندان او عليهم السلام را مى‏طلبند، و ايشان را براى مردم نصب مى‏كنند. پس، چون شيعيان ايشان، ايشان را ببينند، مى‏گويند: «الْحَمْدُ لِلَّهِ

۳- ياد آور شد آنچه را رسول خدا (ص) در باره على (ع) راجع به وصيت به وى و نصب او به خلافت فرموده و آنچه به آنها مى‏رسد از گرفتارى و مصيبت. ۴- يادآور شد

او، و طريقى منتهى‏ بغفران او است. كه بر حدّ استواء كمال و مجتمع عظمت و جلال نصب شده است، خدا دو هزار سال قبل از دحو الأرض آن را مخلّد و جاويد ساخته، و سزاوارترين

متعفّن. و هيچ مؤمنى از ايمان خود برنمى‏گردد و بيرون نمى‏رود، و هيچ ناصبى از نصب و عداوت خويش دست برنمى‏دارد. و خدا را در باب ايشان خواست و مشيّت است، كه آنچه

هر عضو ديگرى حالت خشوع درونى را مى نماياند. «عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ»: مصدر «نصب» - كه اسم فاعل «نَاصِبَه» از آن مشتق است - به معناى تعب و كوفتگى است، و در

الصابرين فى الباساء» كلمه (صابرين ) را منصوب آورد، يعنى نفرمود (صابرون ) و نصب آن به تقدير مدح است تا به عظمت امر صبر اشاره كرده باشد، بعضى هم گفته اند كه

مروا باية فيها تشويق ركنوا اليها طمعا و تطلعت نفوسهم اليها شوقا، و ظنوا انها نصب اعينهم ، و اذا مروا باية فيها تخويف اصغوا اليها مسامع قلوبهم و ظنوا ان زفير

و رفع راء كفور- است. و بنا بر قرائت ديگر كه نجازى- با نون و كسر زاى آن و نصب راء كفور- است، معنى اين مى‏شود كه: جزا نمى‏دهم، مگر كفور را. (مترجم) الکافی

فارسى در آخر آن كلمه تر مى آيد مى گويند بالاتر، پايين تر و...) مفعول به را نصب نمى دهد، ناگزير آن را به فعل ((يعلم (( تبديل كرده اند و بعضى از مفسرين گفته

(و اذكر عبدنا ايوب اذ نادى ربه انى مسنى الشيطان بنصب و عذاب ). «نصب » (بر وزن عسر) و «نصب » (بر وزن حسد) هر دو به معنى بلا و شر است . از اين آيه اولا مقام

مَحْمُوداً تَنْصُرُ بِهِ دِينَكَ وَ تَقْتُلُ بِهِ عَدُوَّكَ وَ تُبِيرُ بِهِ مَنْ نَصَبَ حَرْباً لآِلِ مُحَمَّدٍ فَإِنَّكَ وَعَدْتَ ذَلِكَ وَ أَنْتَ‏ لاََ تُخْلِفُ

كَانَ مِنَّا وَ كُنَّا مِنْهُ وَ مَنِ اِعْتَزَلَنَا كَفَفْنَا عَنْهُ وَ مَنْ نَصَبَ لَنَا جَاهَدْنَاهُ وَ نَصَبْنَا لَهُ عَلَى بَغْيِهِ وَ رَدِّهِ إِلَى اَلْحَقِّ

اَلدُّنْيَا وَ مَا فِيهَا حَتَّى كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى عَرْشِ رَبِّي وَ قَدْ نُصِبَ لِلْحِسَابِ وَ حُشِرَ اَلْخَلاَئِقُ لِذَلِكَ وَ أَنَا فِيهِمْ‏ وَ كَأَنِّي

آزار برساند. و كلمه «سرر» جمع «سرير» است كه به معناى تخت (مبل) است. و كلمه «نصب» به معناى تعب و خستگى است كه از خارج به آدمى روى دهد. خداى تعالى در اين دو

در امر ولايت عهدى وارد ميشوم، بشرط آنكه امر و نهى نكنم و فتوى و حكم ندهم و نصب و عزل ننمايم و هيچ امرى را كه پا برجاست دگرگونش نسازم و از همه اين امور مرا

از عبوديت محض چيزى نيست. بنابراين، بر او لازم است كه خود را در مقام عبوديت نصب كرده، و آن را نسبت به خداى تعالى اظهار بدارد، و اين، همان «عبادت» است. پس

فروگذار نكردم. پرسيدند: جوابت را داد؟ گفت: به آن بتى كه بچه هاى قبيله ما آن را نصب كردند، من از گفتار او چيزى نفهميدم، جز اين جمله را كه گفت: «أنذَرتُكُم صَاعِقَةً

تقدير ((ان يريكم (( باشد، مويد اين احتمال اين است كه بعضى كلمه مزبور را با نصب خوانده اند ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۲۵۳ احتمال هم دارد از باب حذف مضاف

آنِفاً...»: كلمه «آنفا»، اسم فاعل است كه بنابر ظرفيت منصوب شده. ممكن هم هست نصب آن از اين جهت باشد كه مفعول فيه قرار گرفته و معناى آن «لحظه اى قبل از اين

زمين را زينت مى دهد، چون عدل خود را در آن مى گستراند، و موازين قسط را در آن نصب مى كند، و بين اهل زمين به حق حكم مى كند، خود به بانگ بلند اين معنا را تأييد

اداى دعوت خود قاصر باشد. ولى در قرائت يعقوب و غير او دو فعل يضيق و ينطلق به نصب قرائت شده ، تا عطف بر «يكذبون» باشد و اين قرائت با طبع معنا سازگارتر است بنابراين

كذلك يفعلون (( ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۱۷۹ از اين جا معلوم مى شود كه نصب كلمه ((مودت (( در جمله ((موده بينكم ((، هم مى شود بخاطر افتادن حرف جر باشد،

در عصر جاهليت به آلودگى معروف بود و حتى پرچمى براى شناسائى بر در خانه خود نصب كرده بود! - ازدواج كند، آيه فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت )). در حديث ديگرى

به فعل قرائت شده و كلمه مذكور به خاطر همين كه مخفف شده از عمل ملغى گشته و نصب به اسم و رفع به خبر نداده است . ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۲۴۶ «قَالُوا

______________________________ (۱). آل عمران، ۱۸. يعنى: گواهى داد خدا به نصب دلايل واضحه به اين‏كه هيچ معبودى سزاوار پرستش نيست، مگر آن جناب و همه فرشتگان

من، و يكى بر بالاى بيت المقدس، و پرچمى در مسجدالحرام و پرچمى بر طور سينا نصب مى كنند. و هيچ مؤمن و مؤمنه اى در اين نقاط نمى ماند، مگر آن كه جبرئيل به او

كند، و به همين جهت باكلمه ((ثم - سپس (( تعبير كرد، و كلمه ((عاقبه (( با (نصب ) خوانده مى شود، چون خبر ((كان (( و اسم ((كان (( كلمه ((سوآى (( است ، و با

نظر مى رسيد كه مقدارى ماده روغنى در آن ريخته شده بود و فتيله اى در ميان آن نصب گرديده و احتمالا حبابى نيز روى آن براى تنظيم هوا قرار داده شده بود، در حالى

بت نمى پرستيدند، بلكه به خاطر اين كه دسترسى به خانه كعبه نداشتند، سنگى را نصب مى كردند و مى گفتند: خانه خدا هم از سنگ است، آن وقت دور آن طواف مى كرده اند،

كلمه بود. اما عرضه به معناى مانعى كه سر راه در مى آيد، و همچنين عرضه اى كه نصب مى كنند، تا مانند هدف تيراندازى معرض توارد واردات پى درپى قرار گيرد. و در

بتوانند زبان خود را اصلاح كنند، و ابوالاسود به دنبال اين دستور علامت رفع و نصب و كسر (پيش و زبر و زير) را ابداع كرد.

تعالى است ، نه به دست مردم مساله امامت است ، و اين بر اساس اين مساله است كه نصب امام معصوم واجب است از جانب خداى تعالى باشد، همانطور كه بعث انبياء واجب است

بنا بر آن نهاده ، و نيز ميزانى است كه دين خدا هم براى تشخيص ‍ حق از باطل نصب كرده ، و بناى دين هيچ مغايرتى با بناى فطرت ندارد، بلكه عين همانست ، چه ، دستور

كرديم ، بسيارى از مفسران در شرح اين آيات اشاره به داستان كندن حوضچه ها و يا نصب قلابها در دريا در روز شنبه كرده اند، و در روايات اسلامى نيز اين موضوع ديده

بندگان خود را به راه هدايت خبر داده و براى آنان در آن راه هدايت ، علامتها نصب كرده و بيان كرده كه چگونه آن راه را سلوك كنند، و فرموده و ((انى لغفار لمن

حَتى يَقُولَ الرَّسولُ وَ الَّذِينَ ءَامَنُوا مَعَهُ... كلمه (يقول ) به نصب لام خوانده شده و بنابراين قرائت جمله در معناى غايت و نتيجه است . ترجمه تفسير

مطلع نداشته باشد. ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۴۶۵ آنگاه ميزانى برايش نصب كنم ، و نامه اى برايش بگشايم ، و نامه اش را بدست راستش بدهم ، او را در حاليكه

اصناما الهة » پنداشته اند، بعضى ديگر آن را « اءاءزرا تتخذ » با همزه استفهام و نصب « ازرا » قرائت كرده و « ازر » را مصد از باب « اءزر » « يازر » كه به معناى

و آله و سلّم» آن را آورده، و امامانى از اهل بيت خود را، براى بيان آن دين نصب فرموده. پس برگشت سؤال از نعيم، سؤال از عمل به دين است، در هر حركت و سكون.

صدُورِهِم مِّنْ غِلٍ إِخْوَناً عَلى سرُرٍ مُّتَقَبِلِينَ(۴۷) لا يَمَسهُمْ فِيهَا نَصبٌ وَ مَا هُم مِّنهَا بِمُخْرَجِينَ (۴۸) ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۲۲۱

معمول بدارد و مو به مو اجراء كند انتخاب نمايد و او را به مقام امارت بر جامعه نصب كند و مسؤ ول كارهايى كه به او محول كرده و مخصوصا اجراى احكام جزايى بداند،

اى واى بر ما كه همگى ستمگر بوده ايم (۴۶) روز رستاخيز ترازوهاى درست و ميزان نصب كنيم و كسى به هيچ وجه ستم نبيند و اگر هم وزن ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه

فرمود: هان اى كسى كه خود را با دنيا مشغول ساختهاى و دامهائى براى بدست آوردن آن نصب كرده به طرف آن مى دوى و در آباد كردن آنچه بزودى خراب خواهد شد تلاش مى كنى

نور پروردگار تمام زندگى او را فرا گيرد، همواره به او بينديشد و فرمان او را نصب العين سازد. مجالس ذكر مجالسى نيست كه گروهى بيخبر گرد هم آيند و به عيش و نوش