روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۸۷۳
آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء
عنه عن علي بن الحكم عن عاصم بن حميد عن ابي بصير عن ابي جعفر ع قال :
| الکافی جلد ۲ ش ۱۸۷۲ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۸۷۴ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۲۲۳
از ابى بصير از امام باقر (ع) فرمود: هر كه چون از خانهاش بدر آيد گويد: من پناه برم بدان چه فرشتههاى خدا پناه برند، از شرّ اين روز تازه كه هر گاه خورشيدش نهان گردد در افق برنگردد، از شرّ خودم و از شرّ جز خودم، و از شرّ شيطان و از شرّ هر كه با دوستان خدا دشمن است، و از شرّ جنّ و انس، و از شرّ درندهها و گزندههاى زهرناك، و از شرّ ارتكاب هر حرامى و خود را در پناه خدا نهم از هر بدى. خدا او را بيامرزد و توبه او را بپذيرد و مهمّ او را كفايت كند و او را از بدى جلوگير شود و از شر نگهدارد.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۳۱۹
ابو بصير از حضرت باقر عليه السلام حديث كند كه فرمود: هر كس هنگامى كه از در خانهاش بيرون ميرود بگويد: «اعوذ بما عاذت به ملائكة اللَّه من شر هذا اليوم الجديد الذى اذا غابت شمسه لم تعد من شر نفسى و من شر غيرى و من شر الشياطين و من شر من نصب لاولياء اللَّه و من شر الجن و الانس و من شر السباع و الهوام و من شر ركوب المحارم كلها، اجير نفسى باللَّه من كل شر» خداوند او را بيامرزد و توبهاش بپذيرد و مهمش را كفايت كند، و از بدى او را جلوگيرى كند و از شر او را نگهدارد.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۴۶۳
از او، از على بن حكم، از عاصم بن حميد، از ابوبصير، از امام محمد باقر عليه السلام روايت است كه فرمود: «هر كه در وقتى كه از در خانه خويش بيرون مىرود، بگويد كه: أَعُوذُ بِمَا عَاذَتْ بِهِ مَلَائِكَةُ اللَّهِ … أُجِيرُ نَفْسِي بِاللَّهِ مِنْ كُلِّ شَرٍّ؛ «پناه مىبرم به آنچه پناه بردهاند به آن، فرشتگان خدا از براى اين روز تازه، كه چون پنهان شوى، آفتابش برنگردد از بدى نفس خود، و از بدى غير خود، و از بدى شياطين، و از بدى آنكه عداوت ورزد با دوستان خدا، و از بدى پرى و مردم، و بدى درندگان و جنبندگان زمين، و بدى مرتكب شدن محرّمات، همه آنها. پناه مىدهم جان خودم را به خدا از هر بدى»، خدا او را بيامرزد، و توبهاش را قبول فرمايد، و مقصودش را از او كفايت كند، و او را از بد كردن منع فرمايد، و از بدى نگاه دارد».
