أَعُوذ
از الکتاب
ریشه کلمه
- عوذ (۱۷ بار)
قاموس قرآن
پناه بردن. التجاء. «عاذَبِهِ:لَجَأَ وَاعْتَصَمَ». [بقره:67]. گفت پناه مىبرم به خدا از اينكه از جاهلان باشم. اعاذه: در پناه قرار دادن [آل عمران:36]. من او و ذريّهاش را به تو مىسپارم. استعاذه: پناه بردن و اعتصام. [نحل:98]. به خدا از شيطان رجيم پناه بر. معاذ: مصدر ميمى است [يوسف:23]. نصب آن براى مفعول مطلق است «اَعُوذُ بِااللَّهِ مَعاذاً» يعنى: پناه بر خدا از اين كار كه تو مرا ميخوانى او مربّى من است (بنابر آنكه ضمير «انه» به عزيز مصر راجع باشد).
کلمات نزدیک مکانی
بِک مِن رَب قُل أَن وَ النّاس قَال إِنّي بِرَب الشّيَاطِين هَمَزَات الْجَاهِلِين مَا أَعُوذ قَالُوا بِاللّه بِالرّحْمٰن قَالَت سَوِيّا الْفَلَق هُزُوا مِنْک مَلِک يَصِفُون بَشَرا إِن أَکُون تَتّخِذُنَا أَسْأَلَک إِلٰه شَرّ کُنْت حَتّى يَحْضُرُون بِمَا لَهَا أَ تَکُون إِذَا خَلَق أَعْلَم لَيْس تَقِيّا فَتَمَثّل ادْع رُوحَنَا جَاء إِنّمَا لِي نَحْن بَقَرَة لَنَا تَذْبَحُوا أَنَا بِه السّيّئَة إِلَيْهَا أَعِظُک أَحَدَهُم عِلْم يَأْمُرُکُم
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
