روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۵۶

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ فَضْلِ الْعِلْم

علي بن محمد عن سهل بن زياد عن ابراهيم بن محمد الهمذاني عن محمد بن عبيده قال :

قَالَ لِي‏ أَبُو اَلْحَسَنِ ع‏ يَا مُحَمَّدُ أَنْتُمْ أَشَدُّ تَقْلِيداً أَمِ‏ اَلْمُرْجِئَةُ قَالَ قُلْتُ قَلَّدْنَا وَ قَلَّدُوا فَقَالَ لَمْ أَسْأَلْكَ عَنْ هَذَا فَلَمْ يَكُنْ عِنْدِي جَوَابٌ أَكْثَرُ مِنَ اَلْجَوَابِ اَلْأَوَّلِ فَقَالَ‏ أَبُو اَلْحَسَنِ ع‏ إِنَ‏ اَلْمُرْجِئَةَ نَصَبَتْ رَجُلاً لَمْ تَفْرِضْ طَاعَتَهُ وَ قَلَّدُوهُ وَ أَنْتُمْ نَصَبْتُمْ رَجُلاً وَ فَرَضْتُمْ طَاعَتَهُ ثُمَّ لَمْ تُقَلِّدُوهُ فَهُمْ أَشَدُّ مِنْكُمْ تَقْلِيداً

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۱, ۱۵۷

محمد بن عبيده گويد: امام أبو الحسن (ع) به من فرمود: اى محمد، شما جدى‏تر تقليد مى‏كنيد يا مرجئه (گاهى لفظ مرجئه در برابر شيعه آيد به اعتبار اينكه على (ع) را از مقام خود به تاخير انداختند و گويا در اينجا مقصود همين است و گاهى پيروان مذهب مخصوص را گويند در برابر وعيديه به حساب اينكه رتبه عمل را مؤخر از نيت دانند يا اينكه اميد به مردم بخشند و گويند با ايمان گناهى موجب عذاب نشود چنانچه با كفر عمل خيرى سود ندارد- آت) گويد: عرض كردم: ما تقليد كنيم و آنها هم تقليد كنند، فرمود: از اصل تقليد كه نپرسيدم؟ ولى من جوابى جز آن اولى نداشتم. ابو الحسن (ع) فرمود: مرجئه مردى را كه طاعتش واجب نيست به امامت خود نصب كردند و از او تقليد و پيروى كردند و شما مردى را به امامت خود برگزيديد و طاعت او را واجب دانستيد و از او پيروى نمى‏كنيد، پس آنها در تقليد از شما جدى‏ترند (حاصل اين است كه رسوخ عامه در تقليد از شما شديدتر است و در اين حديث امام از بعضى شيعه گله كرده است- آت).

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۶۸

محمد بن عبيده گويد: حضرت ابو الحسن عليه السلام بمن فرمود: اى محمد تقليد شما محكمتر است يا مرجئه؟ (آنها كه پس از پيغمبر (ص) ابو بكر را مقدم و على عليه السلام را مؤخر داشتند) عرض كردم ما هم تقليد كرديم آنها هم تقليد كردند. فرمود: اين را از تو نپرسيدم، محمد گويد: من جوابى بيشتر از اين جواب نداشتم، امام فرمود: مرجئه مردى را كه اطاعتش واجب نبود بخلافت نصب كردند و تقليدش كردند و شما مردى را نصب كرديد و اطاعتش را لازم دانستيد و تقليدش نكرديد پس تقليد آنها از شما محكمتر است (چنانچه على عليه السلام هم از اصحابش همين گله را داشت كه چرا بايد پيروان معاويه پيشواى باطل خود را اطاعت كنند و شما رهبر حق خود را نافرمانى كنيد آنها در باطل مجتمعند و شما در حق متفرق).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۱۹۷

على بن محمد، از سهل بن زياد، از ابراهيم بن محمد همدانى، از محمد بن عُبيده روايت كرده است كه گفت: امام موسى كاظم عليه السلام به من فرمود كه: «اى محمد، آيا شما سخت‏تريد از روى تقليد و پيروى كردن يا مرجئه؟» (و مراد از ايشان، يا مطلق سنيان است، يا فرقه‏اى از ايشان كه مقابل توعيديه‏اند. و ايشانند كه مى‏گويند كه هيچ معصيتى، با ايمان ضرر نمى‏رساند؛ چنانچه بيايد). محمد گفت كه: گفتم: ما تقليد كرديم و ايشان تقليد كردند. حضرت فرمود كه: «تو را از اين سؤال نكردم». پس در نزد من جوابى بيشتر از جواب اول نبود. حضرت امام موسى عليه السلام فرمود: «به درستى كه مرجئه، مردى را نصب كردند كه طاعتش واجب نبود و او را تقليد كردند، و شما مردى را نصب كرديد و طاعتش را واجب دانستيد. بعد از آن، او را تقليد نكرديد. پس ايشان سخت‏ترند از شما از روى تقليد كردن».