نتایج جستجو

اختیار در عبادت ۱۵; اخلاص در عبادت ۱۴; حضور قلب در عبادت ۸; دلایل عبادت خدا ۲; زمینه عبادت ۹، ۱۰; عبادت خدا ۱، ۹، ۱۰; عوامل عبادت ۳ عمل: اخلاص در عمل ۲۲ قیامت:

در لغت به معنى خلوص است. نُصح (به ضم - ن) يه معنى اخلاص مى‏باشد در مجمع فرموده: (النُّصْحُ اِخْلاصُ الْعَمَلِ مِنَ الْغَشِ» در اقرب الموارد آمده «نَصَحَهُ

بندگان مى کند، از مواد غذایى، مسکن و پوشاک، و یا علم و عقل و فهم و ایمان و اخلاص، به همه اینها «رزق» گفته مى شود، و آنها که مفهوم این کلمه را محدود به جنبه

ابرار ۱، ۲ اخلاص: آثار اخلاص ۳; موانع اخلاص ۴ اسیر: اطعام اسیر ۱ امام حسن(ع): اخلاص امام حسن(ع) ۶; فضایل امام حسن(ع) ۶ امام حسین(ع): اخلاص امام حسین(ع)

خداپسندانه است. (و اجعل لى من لدنک سلطنًا نصیرًا) اخلاص: آثار اخلاص ۸; اهمیت اخلاص ۵; درخواست اخلاص ۵، ۹; منشأ اخلاص ۱۱ ارزشها: ملاک ارزشها ۸ استمداد: اهمیت استمداد

گرفتاران در خطر است، استفاده مى شود که داشتن حالت اخلاص در دین و نداشتن هیچ گونه شرکى، مطلوب خداوند است. ۶ - اخلاص در دعا و پرهیز از هرگونه شرک، امرى بایسته و

اجتناب از شرک ۵; اهمیت اعراض از شرک ۷ عبادت: آثار اخلاص در عبادت ۴; اخلاص در عبادت ۳، ۵; اهمیت اخلاص در عبادت ۷; دعوت به عبادت ۳; شرایط قبولى عبادت ۴،

لطف خدا ۴ انبیا: امیدوارى انبیا ۴ پاداش: منشأ پاداش ۵ تبلیغ: آثار اخلاص در تبلیغ ۶; اخلاص در تبلیغ ۱; اعلام تبلیغ مجانى ۶; تبلیغ مجانى ۱; روش تبلیغ ۶ خدا:

پيروى از رهبران الهى، تبلور تقواى الهى است. 9- اخلاص و بى توقّعى، رمز موفقيّت است. «وَ ما أَسْئَلُكُمْ» 10- اخلاص و توكّل، لازمه‌ى تبليغ است. إِنْ أَجْرِيَ‌

لطف خدا ۴ انبیا: امیدوارى انبیا ۴ پاداش: منشأ پاداش ۵ تبلیغ: آثار اخلاص در تبلیغ ۶; اخلاص در تبلیغ ۱; اعلام تبلیغ مجانى ۶; تبلیغ مجانى ۱; روش تبلیغ ۶ خدا:

رفتار خویش (و ما تجزون إلاّ ما کنتم تعملون . إلاّ عباد اللّه المخلصین) اخلاص: آثار اخلاص ۳، ۴ بندگان خدا: پاداش بندگان خدا ۲; فضایل بندگان خدا ۱، ۲ پاداش: پاداش

دریایى ۳ دعا: آثار دعا ۱۷; اجابت دعا ۱۱; اخلاص در دعا ۱، ۶، ۱۱; اهمیت اخلاص در دعا ۷; زمینه دعا ۸ دین: اخلاص در دین ۶ ذکر: ذکر خدا در سختى ۱۵; زمینه ذکر

مقدار از شوکت کافران کاسته خواهد شد تا به نابودى کشانده شوند. اخلاص: عوامل مؤثر در اخلاص ۱، ۳، ۴ اسباب طبیعى:۵ اللّه: اراده اللّه ۵ ; لطف اللّه ۲ ایمان:

این دین، امتناع مىورزند؟!. اختلاف دینى: عوامل اختلاف دینى ۴ اخلاص: اهمیت اخلاص ۶; دعوت به اخلاص ۲ ادیان آسمانى: اتقان ادیان آسمانى ۹; تنزیه ادیان آسمانى ۲;

اطعام ابرار ۳; زمینه انفاق ابرار ۳; عوامل اخلاص ابرار ۳; ویژگیهاى ابرار ۱ احسان: زمینه احسان ۴ اخلاص: زمینه اخلاص ۴ امام حسن(ع): ایمان امام حسن(ع) ۶; ترس

در نماز ۱۵ سخن: آداب سخن ۳ شرک: اهمیت اجتناب از شرک ۶ عبادت: اخلاص در عبادت ۱۶; اهمیت اخلاص در عبادت ۸; زمینه عبادت خدا ۷; فلسفه عبادات ۱۷ عبودیت: نشانه

مى آید. ۸ - اخلاص، شرط پذیرش عبادت و رکن اساسى آن است. (فاعبد اللّه مخلصًا له الدین) این که خداوند به پیامبر(ص) توصیه فرموده که عبادت را در حال اخلاص انجام دهد،

.. ولا خوف علیهم و لا هم یحزنون) احسان: آثار احسان ۲، ۵، ۶، ۸، ۹ اخلاص: اهمیّت اخلاص ۲ ادیان: انتساب به ادیان ۴ اسلام: آثار قبول اسلام ۵ اندوه: موانع اندوه

۱، ۳، ۱۶، ۱۸; اخلاص ابراهیم(ع) ۸; تقرب ابراهیم(ع) ۵; دعاى ابراهیم(ع) ۴; قصه ابراهیم(ع) ۱، ۳، ۴; مسؤولیت ابراهیم(ع) ۵ اخلاص: اهمیّت اخلاص ۸ ارزشها: ملاک

مى‌دهد) 2- اخلاص، از شروط اساسى موفّقيّت در تبليغ است. «إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى الَّذِي فَطَرَنِي» 3- توجّه به خالقيّت خداوند، زمينه‌ى اخلاص است. «عَلَى

و توحید، آشنایى با فطرت است. (بل إیاه تدعون ... و تنسون ما تشرکون) اخلاص: آثار اخلاص ۵ استمداد: از خدا ۲ ; استمداد خالصانه ۲ انسان: فطرت انسان ۱، ۲، ۳ ;

اجمال است و این آیه، رجوع به پروردگار را با تفصیل بیشترى بیان مى دارد. اخلاص: آثار اخلاص ۲ بندگان خدا: تقرب بندگان خدا ۱ تقرب: زمینه تقرب به خدا ۴; عوامل تقرب

آن بندگان خداوند که اخلاص یافته‌اند مگر بندگان ويژه و برگزيده خداى. مگر بندگان مخلص خدا (که ایشان رستگار و کامگارند). مگر بندگان اخلاص‌یافته‌ی (از سوی) خدا

را دوست نمى‌دارد. خدای خود را به تضرع و زاری و نهانی (به صدای آهسته که به اخلاص نزدیک است) بخوانید (و از اندازه مگذرید) که خدا هرگز متجاوزان را دوست نمی‌دارد

دیگران روشن است. ۴ - لزوم داشتن اخلاص کامل در عبادت خدا (فلاتدع مع اللّه إِلهًا ءاخر) ۵ - اهمیت روحیه توحیدى (ضد شرک) و اخلاص کامل در عبادت خدا، در نهاد رهبران

بدانند، عوامل ظاهرى را نجات بخش مى دانند. ابتلا: آثار ابتلا به سختى ۱۲ اخلاص: آثار اخلاص ۱۰ استعاذه: استعاذه به خدا ۵; استعاذه در سختى ۵ انسان: انسان هاى مبتلا

بندگان خدا ۱، ۲ بهشت: تنوع میوه هاى بهشت ۱ تکریم: عوامل تکریم ۳ عبودیت: آثار اخلاص در عبودیت ۳ مخلصین: تکریم مخلصین ۲; روزى ممتاز مخلصین ۱; فضایل مخلصین ۱،

بندگان خدا ۲ روزى: روزى معلوم ۴; زمینه روزى ممتاز ۳; منشأ روزى ۱ عبودیت: آثار اخلاص در عبودیت ۳ مخلصین: روزى ممتاز مخلصین ۱; فضایل مخلصین ۱; مقامات مخلصین ۲

آنچه به آن مأمور شده‌ايد، قَرْضاً حَسَناً: صرفى نيكو، يعنى انفاق مقرون به اخلاص باشد. يا مراد از قرض، صدقه باشد، يعنى صدقه دهيد از طيب نفس نه بر وجه كراهت،

کسى را که ب--یش از تو خود را در برابر من ذلیل بداند، نیافتم ... . اخلاص: آثار اخلاص ۲ اعداد: عدد چهل ۱۱ انبیا: عوامل گزینش انبیا ۷ برگزیدگان موسى:۱، ۲

ميزان الحكمة بحث ريا. «5». كافى، ج 2، ص 297. جلد 10 - صفحه 605 اخلاص‌ در برابر ريا و سمعه، اخلاص است كه در حديث مى‌خوانيم: خداوند جز خالصان را نمى‌پذيرد «أَلا

در شأن حضرت على بن ابى طالب عليه السّلام‌ «1»، زيرا تفريع ثواب بر توحيد و اخلاص در عبادات، فرع محبت آن حضرت و اولاد معصومين او، چنانچه احاديث بسيار از خاصه

می‌گوید: خدا را روی اخلاص عبادت کن، و در اینجا می‌افزاید: بدانید خدا تنها عمل خالص را می‌پذیرد. سپس به ابطال منطق سست و واهی مشرکان که راه اخلاص را رها کرده و

لنهدینّهم سبلنا) ۲ - اخلاص، جانْ مایه ارزش هر تلاشى است. (و الذین جهدوا فینا) «فینا» به معناى «لوجهنا» و «لأجلنا» است و از آن، اخلاص فهمیده مى شود. ۳ - راه هاى

الأُمور) آفرینش: هدفدارى آفرینش ۹ احسان: آثار احسان ۱، ۲; ارزش احسان ۴ اخلاص: آثار اخلاص ۲ اعتصام: آثار اعتصام به حبل الله ۶; اعتصام به حبل الله ۱ امور: منشأ

عوامل عبرت از آیات خدا ۸; فلسفه ارائه آیات خدا ۱۰; نقش آیات خدا ۳، ۴ اخلاص: آثار اخلاص ۸ انابه: آثار انابه ۹ انسان: اتمام حجت بر انسان ۴; منافع انسان ۶ باران:

هزینه کنند، باکى نیست» ... . ائمه(ع): شفاعت ائمه(ع) ۲۰ احکام: ۱، ۳، ۵ اخلاص: آثار اخلاص ۸ ارزشگذارى: ملاک ارزشگذارى ۱۵ اسلام: انعطاف پذیرى اسلام ۶ ; سهولت

(ع): عبادتگاه ابراهیم (ع) ۴ ; مقام ابراهیم (ع) ۶; ابراهیم (ع) و کعبه ۴، ۵ اخلاص: ۱۱ اسماء و صفات: غنى ۱۶; صفات جمال ۱۶ اسماعیل (ع): خانه اسماعیل (ع) ۲۳ امنیت:

سکوت». آرامش: عوامل آرامش ۴ احکام ۲۱، ۲۲، ۲۳، ۲۴، ۲۶، ۲۷، ۲۸، ۲۹، ۳۰: اخلاص: اخلاص و نجات از مشکلات اجتماعى ۲۵ اسماء و صفات: رحمان ۱۵ چشم روشنى: عوامل چشم

آدم(ع) ۹; قبول توبه آدم(ع) ۳، ۵، ۱۰; قصه آدم(ع) ۱، ۲، ۳، ۵، ۶، ۷ ، ۸; منشأ اخلاص آدم(ع) ۲; هدایت آدم(ع) ۷، ۸، ۱۰ خدا: زمینه لطف خدا ۶; مهربانى خدا ۵; نشانه

الهى، منافاتى با مقام نبوت و اخلاص در برابر خداوند ندارد. (واصطنعتک لنفسى ... إنّنا نخاف أن یفرط علینا أو أن یطغى) انبیا: اخلاص انبا ۷; ترس انبا ۷; انبیا

در لغت به معنى خلوص است. نُصح (به ضم - ن) يه معنى اخلاص مى‏باشد در مجمع فرموده: (النُّصْحُ اِخْلاصُ الْعَمَلِ مِنَ الْغَشِ» در اقرب الموارد آمده «نَصَحَهُ

آرامش: آثار آرامش اجتماعى ۲۳; عوامل آرامش ۱۵; وعده آرامش ۱۴، ۱۶، ۱۹ اخلاص: آثار اخلاص ۲۱ ارتداد: آثار ارتداد ۲۵ اسلام: پیروزى اسلام ۱۱; تاریخ صدر اسلام ۱۱،

و من یکن الشیطان له قریناً فساء قریناً) احکام:۲ ارزش: ملاک ارزش ۴ انفاق: اخلاص در انفاق ۴ ; ریا در انفاق ۱، ۳، ۵، ۶ ; شرایط انفاق ۴ ایمان: آثار ایمان ۱۰ ;

ذکر: اهمیت ذکر خدا ۹; ذکر خدا ۳ سلیمان(ع): آثار سان دیدن سلیمان(ع) ۵، ۱۰; اخلاص سلیمان(ع) ۳; پشیمانى سلیمان(ع) ۱۰; زمینه غفلت سلیمان(ع) ۵; سان دیدن سلیمان(ع)

فرمود: پدرم فداى تو! خداوند این سوره را کامل درباره تو نازل فرمود». اخلاص: آثار اخلاص ۴ ارزشها: ملاک ارزشها ۳ امام على(ع): فضایل امام على(ع) ۶ انصار: قصه

الدنیا) «اصطفاء» به معناى گزینش کردن صفوه (خالص و نیکوى) هر چیزى است. ۱۰ - اخلاص ابراهیم(ع) و گزینشش از سوى خداوند و نیز شایستگى او براى ملحق شدن به صالحان

استنكاف نمينمايند و تنزيه مينمايند خدا را از هر چه لايق شأن او نباشد و از روى اخلاص در پيشگاه او سجده مينمايند در نماز و غير آن و اين اوّلين سجده تلاوت قرآن

از تصدق با آنكه اول منطوى آنست، به جهت دلالت است بر آنكه معتبر در تصدق، اخلاص باشد. حاصل آنكه آنان كه تصديق نمودند خدا و رسول را از مردان و زنان، و قرض

مراتب ایمان۱; ملاک ارزش ایمان ۳ تجارت: تجارت سودمند ۶ جهاد: آثار جهاد ۷، ۱۶; اخلاص در جهاد ۸; اهمیت تداوم جهاد۵; اهمیت جهاد مالى ۹; تداوم جهاد ۶; فلسفه جهاد۱۱;

كفر به ايمان، و نفاق به اخلاص، و معصيت به طاعت. فَأُولئِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ‌: پس آن گروه كه به توبه و اصلاح و اعتصام و اخلاص موصوفند، با مؤمنان باشند

نفرين است. و يا آن است كه اخلاص در دعا نيست چون خدا فرموده «اذا دعانى ادعونى» تا انسان قطع از علائق مادّى نكند و خدا را با اخلاص نخواند خدا را نخوانده است

«قلیلاً ما...» مى رساند که خداوند خواهان توجه همیشگى انسان به او است. اخلاص: آثار اخلاص ۳ اضطرار: آثار اضطرار ۲ انسان: غفلت انسان ها ۹; منشأ سلطه انسان بر

و قدر است، و سپس به هر گونه شبیه و مانند اطلاق مى شده است. کفو (۱ بار) [اخلاص:4-3]. كفو كه به معنى مثل، همتا و نظير است سه جور خوانده شده. اول:به سكون

ظُلِمُوا لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فِی الدُّنْیا حَسَنَةً). چرا که آنها با نهایت اخلاص برای گسترش دعوت اسلام به تمام زندگی خویش پشت پا زدند. این پاداش دنیای آنهاست

كه از شأن آن پى درپى بودن است انابه به خدا، برگشتن به سوى خداست با توبه و اخلاص عمل. [لقمان:15]. پيرو راه كسى باش كه به سوى من برگشته است. [ممتحنه:4]. پروردگارا

مطلق عبادات دعا هستند بحث روايتى (شامل رواياتى در فضيلت ، شرائط و آداب دعا) اخلاص در دعا به معناى ابطال اسباب عادى نيست نظام فطرى و نظام تخيلى فرمايشات پيامبر

با نمودن نشانه‌ها و آیات کونی و نفسی) بدو گفت: (به یگانگی خدا اقرار کن و) اخلاص داشته باش. گفت: (اقرار کردم و سر بر آستان تو سائیدم و) خالصانه تسلیم پروردگار

كارش مستقيم باشد يعنى چون موجى مانند سايبانها آنها را پوشانيد خدا را در حال اخلاص بندگى مى‏خوانند و چون نجاتشان داد و به خشكى رسانيد بعضى از آنها در راه راست

كه از شأن آن پى درپى بودن است انابه به خدا، برگشتن به سوى خداست با توبه و اخلاص عمل. [لقمان:15]. پيرو راه كسى باش كه به سوى من برگشته است. [ممتحنه:4]. پروردگارا

آیات شامل این کلمه احد (۸۵ بار) وحد (۱۵۳ بار) [اخلاص:1] اين كلمه در اصل «وحد» با واو است و داراى دو استعمال مى ‏باشد يكى آنكه اسم استعمال مى‏ شود در اين

شیئًا) ۶ - هیچ کس به جز خدا، شایسته پرستش نیست. (أن لاتشرک بى شیئًا) ۷ - اخلاص در عبادت و پرهیز از آلوده کردن آن از هر عمل غیر الهى، توصیه خداوند به حضرت

نماز را برپا داريد و از مشركان نباشيد (ای مردم! رو به خدا کنید و با توبه و اخلاص در عمل) به سوی خدا برگشته، و از (خشم و عذاب) او بپرهیزید، و نماز را چنان

جميع اعمال قلوب و تمام افعال جوارح. پس تخصيص به توحيد ندارد. دوم: امر به اخلاص در عبادت به نهى از شرك، زيرا كسى كه عبادت كند با خدا غير را، مشرك باشد و

ميزان الحكمة بحث ريا. «5». كافى، ج 2، ص 297. جلد 10 - صفحه 605 اخلاص‌ در برابر ريا و سمعه، اخلاص است كه در حديث مى‌خوانيم: خداوند جز خالصان را نمى‌پذيرد «أَلا

ميزان الحكمة بحث ريا. «5». كافى، ج 2، ص 297. جلد 10 - صفحه 605 اخلاص‌ در برابر ريا و سمعه، اخلاص است كه در حديث مى‌خوانيم: خداوند جز خالصان را نمى‌پذيرد «أَلا

و نجات نیستند،] هر کدام [از این گروه ها در زمان هر پیامبری از روی یقین و اخلاص] به خدا و روز قیامت ایمان آورده و کار شایسته انجام داده باشند، نه بیمی بر

خدمتكاران بهشت اند و اطلاق ولدان روشن مى‏كند كه همه تازه جوان اند. *** * [اخلاص:1-3]. در «بنو - ابن» بطور مشروح گفته شده كه عده‏اى در باره خدا به فرزند حقيقى

در آن روز از هراس ايمن‌اند. کسانی که کارهای پسندیده (ی چون ایمان به خدا و اخلاص در طاعت) انجام بدهند، پاداش بهتر و والاتری از آن خواهند داشت (که رضا و خوشنودی

توانایی. اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، به درگاه خدا توبه كنيد؛ توبه‌اى از روى اخلاص. باشد كه پروردگارتان گناهانتان را محو كند و شما را به بهشتهايى داخل كند كه

شوهر: اختیارات شوهر ۲ طلاق: احکام طلاق ۱، ۲، ۳، ۵، ۱۶; احکام عده طلاق ۸; اخلاص در گواهى طلاق ۷; شرایط طلاق ۵، ۱۶; عدالت گواهان طلاق ۸; عده طلاق ۱، ۲; گواهى

راغب «بلاغ» را در آيه كفايت معنى كرده‏اند، يعنى در اينكه گفته شد بر اهل اخلاص كفايت است. و شايد اين از باب تسميه مسبّب به اسم سبب است زيرا كفايت مسبّب

هنگامی که سوره‌ای نازل گردد (و آنان را دعوت کند) که در ایمان خود به خدا اخلاص داشته باشید و به همراه پیغمبرش به جهاد بپردازید ثروتمندان ایشان از تو اجازه

است بندگان را به اخلاص و ترك نفاق، زيرا وقتى خداى تعالى عالم باشد به ظواهر و ضمائر، هر آينه واجب است بر عاقل اينكه مبالغه نمايد در اخلاص نسبت به ايمان و

شرك ميدانند ۳- چگونه محبت خدا باعث اخلاص مى شود؟ ۴- معناى اخلاص ، وجه اسناد اخلاص عبد به خدا و اشاره به درجات عالى اخلاص معصومين مبناى عصمت معصومين (انبياء

ميزان الحكمة بحث ريا. «5». كافى، ج 2، ص 297. جلد 10 - صفحه 605 اخلاص‌ در برابر ريا و سمعه، اخلاص است كه در حديث مى‌خوانيم: خداوند جز خالصان را نمى‌پذيرد «أَلا

ميزان الحكمة بحث ريا. «5». كافى، ج 2، ص 297. جلد 10 - صفحه 605 اخلاص‌ در برابر ريا و سمعه، اخلاص است كه در حديث مى‌خوانيم: خداوند جز خالصان را نمى‌پذيرد «أَلا

ميزان الحكمة بحث ريا. «5». كافى، ج 2، ص 297. جلد 10 - صفحه 605 اخلاص‌ در برابر ريا و سمعه، اخلاص است كه در حديث مى‌خوانيم: خداوند جز خالصان را نمى‌پذيرد «أَلا

صفحه 153 سليمان بعد از آنكه تخت را در مقابل خود ديد براى اداء شكر نعمت و اخلاص حول و قوت بخدا فرمود اين از تفضّل پروردگار است بر من با آنكه من استحقاق چنين

خواهد بود. و آنان که مرتکب عمل زشت شدند و پس از آن عمل بد توبه کردند و (به اخلاص) ایمان آوردند، خدای تو بر آنها بعد از توبه، به یقین بخشنده و مهربان است.

او را وادار به فعل مى كند و اين دو طريق هر يك صاحبش را به اخلاص براى دين وامى دارد نه اخلاص براى خدا، صاحب دين . به خلاف طريقه سوم كه طريقه محبت است و

شرك ميدانند ۳- چگونه محبت خدا باعث اخلاص مى شود؟ ۴- معناى اخلاص ، وجه اسناد اخلاص عبد به خدا و اشاره به درجات عالى اخلاص معصومين مبناى عصمت معصومين (انبياء

شرك ميدانند ۳- چگونه محبت خدا باعث اخلاص مى شود؟ ۴- معناى اخلاص ، وجه اسناد اخلاص عبد به خدا و اشاره به درجات عالى اخلاص معصومين مبناى عصمت معصومين (انبياء

پاکی اخلاق واعمالش] دوست خود گرفت. دين چه كسى بهتر از دين كسى است كه به اخلاص روى به جانب خدا كرد و نيكوكار بود و از دين حنيف ابراهيم پيروى كرد؟ و خدا

دارید انفاق کنید؛ و آنچه از هر چیزی انفاق می کنید [خوب یا بد، کم یا زیاد، به اخلاص یا ریا] یقیناً خدا به آن داناست. نيكى را در نخواهيد يافت تا آنگاه كه از آنچه

گردن نهادگان و تسليم شوندگان مر مقتضاى وحى را كه مصدق است به حجت بينه و به اخلاص عبادت كنندگان ذات سبحانى را. نكته: چون مقصد اصلى از بعثت حضرت رسالت صلّى

آنها است. و هر چه دارند از خدا دارند. ديگرى: عبد به معنى عابد و مطيع خدا در اخلاص و عبادت و اطاعت، مثل [جنّ:19]. [اسراء:3]. [ص:41]. [اسراء:1]. [كهف:1]. ولى

روزه کفّاره ۱۰، ۱۴، ۲۹، ۳۹، ۴۰، ۴۲، ۴۳ صدقه: صدقه کفّاره ۱۰، ۲۹، ۴۰ عبادت: اخلاص در عبادت ۲ عذاب: موجبات عذاب ۲۱، ۲۴ عرفات: ۴۳ عصیان: کیفر عصیان ۲۱، ۲۴ علم:

شرك ميدانند ۳- چگونه محبت خدا باعث اخلاص مى شود؟ ۴- معناى اخلاص ، وجه اسناد اخلاص عبد به خدا و اشاره به درجات عالى اخلاص معصومين مبناى عصمت معصومين (انبياء

شرك ميدانند ۳- چگونه محبت خدا باعث اخلاص مى شود؟ ۴- معناى اخلاص ، وجه اسناد اخلاص عبد به خدا و اشاره به درجات عالى اخلاص معصومين مبناى عصمت معصومين (انبياء

مخالفان است براى استهزا و مزاحمت و يا ازدحام عاشقان از جن و انس براى يادگيرى. اخلاص، زمانى به اوج مى‌رسد كه انسان خودش را نبيند و هر چه هست از او ببيند. در اين

تفسير: نكته ها : ۱ - على (عليه السلام ) و شيعيانش خير البريه اند ۲ - لزوم اخلاص نيت در عبادت ۳ - قوس عجيب صعودى و نزولى انسان إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ

هفت هزار يا بيشتر براى هر كه خواهد از منفقان به فضل خود برحسب حال منفق از اخلاص و رنج و زحمت او، و بدين جهت تفاوت اعمال عاملين است در مقادير ثواب رب العالمين

مقدار و مبلغ احسان. (چند قطعه نان جو و اين همه پاداش، فقط به خاطر داشتن اخلاص و ايثار است.) «إِنَّ هذا كانَ لَكُمْ جَزاءً وَ كانَ سَعْيُكُمْ مَشْكُوراً»

مقدار و مبلغ احسان. (چند قطعه نان جو و اين همه پاداش، فقط به خاطر داشتن اخلاص و ايثار است.) «إِنَّ هذا كانَ لَكُمْ جَزاءً وَ كانَ سَعْيُكُمْ مَشْكُوراً»

مخالفان است براى استهزا و مزاحمت و يا ازدحام عاشقان از جن و انس براى يادگيرى. اخلاص، زمانى به اوج مى‌رسد كه انسان خودش را نبيند و هر چه هست از او ببيند. در اين

كند عزيز را و بسوى او صعود ميكند و بالا ميرود سخن پاك و پاكيزه مانند كلمه اخلاص كه لا اله الّا اللّه است و اقرار برسالت پيغمبر خاتم و ولايت امير المؤمنين

شوند، جَزاءً بِما كانُوا يَعْمَلُونَ‌: جزا دادنى به سبب آنچه بودند كه به اخلاص تمام و صدق نيت بجا مى‌آوردند. از بعضى از اكابر دين نقل است: چون اهل ايمان

كند عزيز را و بسوى او صعود ميكند و بالا ميرود سخن پاك و پاكيزه مانند كلمه اخلاص كه لا اله الّا اللّه است و اقرار برسالت پيغمبر خاتم و ولايت امير المؤمنين

است كه درونه‌ها و پنهانى‌هاى سينه‌ها كه اعتقادات حق و باطل و نيّات ريا و اخلاص است، ظاهر سازند و از يكديگر مميز گردانند و بر وفق آن جزا دهند. همچنان كه

عنوان فرض محال آمده است. «لَوْ» 6- در جهان‌بينى الهى، ارزش كارها در اخلاص آنهاست. اگر اخلاص نباشد، چيزى باقى نمى‌ماند. «وَ لَوْ أَشْرَكُوا لَحَبِطَ» ذلِكَ هُدَى

تفسير: نكته ها : ۱ - على (عليه السلام ) و شيعيانش خير البريه اند ۲ - لزوم اخلاص نيت در عبادت ۳ - قوس عجيب صعودى و نزولى انسان إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ

گويد مثل تو كه بترسد فوت را، او بنده من باشد؛ ابراهيم خواند خدا را به سوره اخلاص (يا اللّه يا واحد يا احد يا صمد يا من لم يلد و لم يولد و لم يكن له كفوا احد

(يه فتح ص - م)بى نياز. معناى لازم صمد همان بى نياز است كه خواهيم گفت. * [اخلاص:1-4]. صمد (بر وزن فلس) مصدر است به معنى قصد چنانكه در صحاح، قاموس، مفردات،

را، و آن صفت اخلاص است به دليل آيه شريفه‌ (فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ إِلَّا عِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ). «1» و اخلاص عبارت است از

دانست. اين سوره شامل خالص‌ترين عقايد توحيدى است، از اين رو سوره توحيد و اخلاص نام گرفته است. در فضيلت اين سوره، روايات بسيارى وارد شده است كه به برخى از

شرك ميدانند ۳- چگونه محبت خدا باعث اخلاص مى شود؟ ۴- معناى اخلاص ، وجه اسناد اخلاص عبد به خدا و اشاره به درجات عالى اخلاص معصومين مبناى عصمت معصومين (انبياء

است) که هرگاه آیات خدای رحمن بر آنها تلاوت شود با گریه (شوق و محبت) روی اخلاص بر خاک نهند. اینان کسانی از پیامبران بودند که خدا به آنان نعمت داد، از نسل

از آن دو برهان استفاده مى شود توسل به اسباب منافاتى با اخلاص ندارد، بلكه اعتماد بر اسباب با اخلاص منافات دارد بحث روايتى رواياتى مربوط به احوال حضرت يوسف

باطل و فاسد فرموده هر عمل خيرى را كه از آنها صادر شود چون واجد شرط ايمان و اخلاص نبوده است و در آيات سابقه اشاره بآنشد و اين انحطاط و نگونسارى و نابودى براى

مدح خود دارى، و يا نفس را به تكلف بر عبادت بدارى، در صورتى كه خداى تعالى اخلاص در عمل را از تو خواسته. اقسام مغرورين: بدان كه اهل غرور، بسيار و سبب غرور

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: هركس در بازار و محل كسب و كار با اخلاص خدا را ياد كند، در حالى كه مردم از خدا غافلند و به كارهاى خود مشغولند، خداوند

«لِيُوَفِّيَهُمْ أُجُورَهُمْ وَ يَزِيدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ» «1» يا مراد حسنه كلمه اخلاص است. در بحر الحقايق- بيان نموده: هر كه حسنه‌اى نمايد، پس او راست ده حسنه

احكام و قصص و اخبار كافى است براى رسيدن كسانيكه بندگى خدا را مينمايند از روى اخلاص كه شيعيان ائمه اطهار عليهم السلام باشند بنهايت مقصود و منتهاى مأمول خودشان

مخالفان است براى استهزا و مزاحمت و يا ازدحام عاشقان از جن و انس براى يادگيرى. اخلاص، زمانى به اوج مى‌رسد كه انسان خودش را نبيند و هر چه هست از او ببيند. در اين

مخالفان است براى استهزا و مزاحمت و يا ازدحام عاشقان از جن و انس براى يادگيرى. اخلاص، زمانى به اوج مى‌رسد كه انسان خودش را نبيند و هر چه هست از او ببيند. در اين

اذى) مشتركند در غيظ و كدورت، پس مبطل صدقه باشد، زيرا صدقه با اين وصف بر وجه اخلاص نباشد. اينست معنى بطلان چه هر كه توطين نفس خود كند بر طاعت خدا و طلب رضاى

ده آنرا و اوّل جمله‌ئى كه بآنحضرت وحى شد توحيد خداوند يگانه و نفى شريك و اخلاص در عبادت بود كه منتهاى علم و كمال عمل است و پس از آن اقامه نماز براى ادامه

نظر انسان سهل و آسان جلوه‌گر می‌سازد و نه تنها مال، بلکه جان خود را در طبق اخلاص می‌گذارد و از این ایثارگری لذّت می‌برد. وَ وَصَّى‌ بِهَا إِبْرَاهِيمُ‌ بَنِيهِ‌

الرّب) نیز مى گویند. Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۴ سوره اخلاص فرق بين «أحد و «واحد» و معناى أحد بودن خداى تعالى معناى اين كه خدا «صمد»

فرمايد. وَ كانَ اللَّهُ عَلِيماً حَكِيماً: و مى‌باشد خداوند تعالى دانا به اخلاص تائبان در توبه. حكيم، يعنى صواب كار است، پس تائب را عقوبت نكند، و يا حكم

مؤدّب شد بادب الهى در شكم ماهى بحبس و غم زدگى و در آنحال خدا را خواند بكلمه اخلاص و اقرار بستم و اگر ترك اولى از او متعقّب برحمت خداوندى و قبول توبه او نميشد

احكام و قصص و اخبار كافى است براى رسيدن كسانيكه بندگى خدا را مينمايند از روى اخلاص كه شيعيان ائمه اطهار عليهم السلام باشند بنهايت مقصود و منتهاى مأمول خودشان

تكليف، أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا: كدام از شما نيكوترند از حيث كردار، يعنى اخلاص و صواب آن بيشتر است. مراد از خالص آنست كه محض قربت باشد. و مراد از صواب آنكه

الرّب) نیز مى گویند. Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۴ سوره اخلاص فرق بين «أحد» و «واحد» و معناى أحد بودن خداى تعالى معناى اين كه خدا «صمد»

فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ‌: پس حقيقتا طلب آمرزش و مغفرت نمودندى از خدا به توبه و اخلاص، وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ‌: و طلب آمرزش خواستى براى ايشان پيغمبر،

خود قرار دهد بلكه خلق فرمود براى تهذيب نفوس و تكميل عقول و تحصيل معرفت و اخلاص عبادت و نيل بمقامات آخرت و اگر ميخواست اسباب سرگرمى و بازى براى خود فراهم

ترساننده‌ام آشكارا از عذاب الهى. يا بيان كننده‌ام موجبات عقاب سبحانى و وجه اخلاص را. وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى‌ قَوْمِهِ إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُبِينٌ

احكام و قصص و اخبار كافى است براى رسيدن كسانيكه بندگى خدا را مينمايند از روى اخلاص كه شيعيان ائمه اطهار عليهم السلام باشند بنهايت مقصود و منتهاى مأمول خودشان

مؤدّب شد بادب الهى در شكم ماهى بحبس و غم زدگى و در آنحال خدا را خواند بكلمه اخلاص و اقرار بستم و اگر ترك اولى از او متعقّب برحمت خداوندى و قبول توبه او نميشد

ده آنرا و اوّل جمله‌ئى كه بآنحضرت وحى شد توحيد خداوند يگانه و نفى شريك و اخلاص در عبادت بود كه منتهاى علم و كمال عمل است و پس از آن اقامه نماز براى ادامه

الله من شى ء...)) علم موهبتى به يعقوب (عليه السلام ) اكتسابى نبوده و نتيجه اخلاص در توحيد است توجيه ديگر مفسرين در معناى آيات مورد بحث گفتار يوسف جز افتراهاى

و برپا دارند نماز را و بدهند زكوة مالشان را و اين دين كه توحيد خداوند و اخلاص عبادت براى او است دين ملت راست و درست و شريعت حقّه الهيّه و كتب سماويّه است

موضع‌گيرى در برابر توهّمات و پندارها و توقّعات نابجاست. يكى از راههاى دعوت به اخلاص آن است كه انسان فكر كند چه كسى مى‌تواند بلاها را از او دفع كند: «لَنْ يُجِيرَنِي

پرحرکت و پر برکت(حقیقی) است. پس هنگامی که در کشتی سوار شوند، خدا را- با اخلاص دینی(شان) - پاکدلانه می‌خوانند. پس چون سوی خشکی نجاتشان داد، به ناگاه شرک

مؤدّب شد بادب الهى در شكم ماهى بحبس و غم زدگى و در آنحال خدا را خواند بكلمه اخلاص و اقرار بستم و اگر ترك اولى از او متعقّب برحمت خداوندى و قبول توبه او نميشد

درون آشکار می‌شود، اعم از ایمان و کفر و نفاق، یا نیت خیر و شر، یا ریا و اخلاص، و این ظهور و بروز برای مؤمنان مایه افتخار و مزید نعمت است، و برای مجرمان

وادار مى‌كند. كارهاى پر زحمت فراوانى در دنيا انجام مى‌شود ولى به خاطر آنكه اخلاص در آن نيست يا طبق دستور الهى انجام نشده است و يا با عجب و غرور و منت و گناه

گذشته را ادامه خواهند داد. علاوه بر این، آیه هشداری است به همه مؤمنان که در اخلاص نیّات خویش بکوشند و جز خدا کسی را در نظر نداشته باشند. تفسیر آیات ۱ - خداوند،

اگر بخواند اجابت ميكنم او را پس خواند حضرت ابراهيم پروردگار خود را بسوره اخلاص يا اللّه يا واحد يا احد يا صمد يا من لم يلد و لم يولد و لم يكن له كفؤا احد

و براى اهميّت اين دو عمل خير از ساير اعمال نيك مخصوص بذكر گشت و با كمال اخلاص عبادت خدا را ميكردند و چيزيرا با او در عبادت شريك نمينمودند و خداوند حضرت

خود قرار دهد بلكه خلق فرمود براى تهذيب نفوس و تكميل عقول و تحصيل معرفت و اخلاص عبادت و نيل بمقامات آخرت و اگر ميخواست اسباب سرگرمى و بازى براى خود فراهم

آشكار است، پس مى‌داند آنچه ظاهر مى‌كنيد از تصدق، و آنچه پنهان مى‌داريد از اخلاص و ريا، الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ‌: غالب است به تمام قدرت براى انتقام كشيدن از

بگرداب بلا مبتلا ميشوند يكباره از غير خدا منصرف و متوجه باو ميگردند و با اخلاص او را ميخوانند و طلب نجات ميكنند چون بالفطره يقين دارند در آنوقت دستگيرى

خود گويند مانند ملائكه و حضرت عيسى و عزيز عليهما السلام كه بر وجه ايقان و اخلاص به كلمه شهادت اقرار و اعتراف دارند. وَ لا يَمْلِكُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ

بگرداب بلا مبتلا ميشوند يكباره از غير خدا منصرف و متوجه باو ميگردند و با اخلاص او را ميخوانند و طلب نجات ميكنند چون بالفطره يقين دارند در آنوقت دستگيرى

اقتصادى، در يك نظام دفاعى مؤثّر است. جامعه‌اى كه‌ جلد 1 - صفحه 605 افرادش اهل اخلاص و ايثار و سبقت در كارهاى خير، و اطاعت از رهبر باشند، در جنگ هم موفّق خواهند

بودند و ارباب بصيرتها و معرفتهاى دينى و عقلى و نيز فرموده كه ما بايشان توفيق اخلاص در عبادت و اطاعت خود را عنايت فرموديم براى آنكه مخصوص نموديم آنانرا بخصلت

مينمائيم و با او به نفاق رفتار مى‌كنيم و اين اشخاص چون توبه آنها از روى اخلاص نبوده حالشان مانند كسى است كه در حال احتضار و معاينه موت توبه كند لذا توبه

وادار مى‌كند. كارهاى پر زحمت فراوانى در دنيا انجام مى‌شود ولى به خاطر آنكه اخلاص در آن نيست يا طبق دستور الهى انجام نشده است و يا با عجب و غرور و منت و گناه

وادار مى‌كند. كارهاى پر زحمت فراوانى در دنيا انجام مى‌شود ولى به خاطر آنكه اخلاص در آن نيست يا طبق دستور الهى انجام نشده است و يا با عجب و غرور و منت و گناه

او و دنيا و زينت آن را، پس ثابت باشيد بر آنچه هستيد بر آن از يقين و صدق و اخلاص و طلب. نكته: وصف ننمودن فئه را به كفار، به جهت آنست كه مؤمنان مقاتله نمى‌كنند

آنان: الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ: مؤمنان كامل الايمان آنانند كه از روى اخلاص بپاى دارند نماز را به شرايط و اركان و آداب آن. صفت پنجم ايشان- وَ مِمَّا

وَ ذَكِّرْ جلد 9 - صفحه 266 در شنيدن اثرى است كه در دانستن نيست. سوز و اخلاص و شيوه بيان گوينده مى‌تواند اثرى برتر در انسان بگذارد. لذا پيامبر مأمور مى‌شود

وادار مى‌كند. كارهاى پر زحمت فراوانى در دنيا انجام مى‌شود ولى به خاطر آنكه اخلاص در آن نيست يا طبق دستور الهى انجام نشده است و يا با عجب و غرور و منت و گناه

وادار مى‌كند. كارهاى پر زحمت فراوانى در دنيا انجام مى‌شود ولى به خاطر آنكه اخلاص در آن نيست يا طبق دستور الهى انجام نشده است و يا با عجب و غرور و منت و گناه

ايشان باشند و تصريح فرموده است كه اين قبيل اشخاص مخلص مؤيّد بروح ايمان و اخلاص از جانب خدا هستند كه در دلهاى ايشان بامر حق ثابت و راسخ شده و داخل مينمايد

براى اينكه شما سپاسدارى كنيد ذات يگانه سبحانى را بر نعمتهاى او به تقرب و اخلاص. «1». وسائل الشيعه، ج 10، باب 40 از ابواب الذّبح، روايت 1، ص 142. «2». وسائل

تفسير: نكته ها : ۱ - على (عليه السلام ) و شيعيانش خير البريه اند ۲ - لزوم اخلاص نيت در عبادت ۳ - قوس عجيب صعودى و نزولى انسان جَزاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ

براى تذكر عموم بندگان به پيغمبر خود دستور داده كه عبادت كن خدا را از روى اخلاص بدون ريا و شرك و اغراض ديگرى بطوريكه دين تو منحصر بخداپرستى باشد و بدانكه

بگرداب بلا مبتلا ميشوند يكباره از غير خدا منصرف و متوجه باو ميگردند و با اخلاص او را ميخوانند و طلب نجات ميكنند چون بالفطره يقين دارند در آنوقت دستگيرى

الهى داشته باشد. «إِلى‌ رَبِّكَ فَارْغَبْ» 9- تلاش و كوشش بايد همراه با اخلاص باشد. فَانْصَبْ‌ ... إِلى‌ رَبِّكَ فَارْغَبْ‌ 10- براى توجه به خداوند بايد

بگرداب بلا مبتلا ميشوند يكباره از غير خدا منصرف و متوجه باو ميگردند و با اخلاص او را ميخوانند و طلب نجات ميكنند چون بالفطره يقين دارند در آنوقت دستگيرى

دارد. 1- بررسى مشكلات و موانع احتمالى و ترس از آينده و ناكامى، منافاتى با اخلاص و مقام نبوّت ندارد. إِنَّنا نَخافُ‌ ... 2- جوسازى و شايعه سازى، شيوه‌ى طاغوت‌ها

باطل و فاسد فرموده هر عمل خيرى را كه از آنها صادر شود چون واجد شرط ايمان و اخلاص نبوده است و در آيات سابقه اشاره بآنشد و اين انحطاط و نگونسارى و نابودى براى

الرّب) نیز مى گویند. Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۴ سوره اخلاص فرق بين «أحد» و «واحد» و معناى أحد بودن خداى تعالى معناى اين كه خدا «صمد»

وادار مى‌كند. كارهاى پر زحمت فراوانى در دنيا انجام مى‌شود ولى به خاطر آنكه اخلاص در آن نيست يا طبق دستور الهى انجام نشده است و يا با عجب و غرور و منت و گناه

وادار مى‌كند. كارهاى پر زحمت فراوانى در دنيا انجام مى‌شود ولى به خاطر آنكه اخلاص در آن نيست يا طبق دستور الهى انجام نشده است و يا با عجب و غرور و منت و گناه

اگر بخواند اجابت ميكنم او را پس خواند حضرت ابراهيم پروردگار خود را بسوره اخلاص يا اللّه يا واحد يا احد يا صمد يا من لم يلد و لم يولد و لم يكن له كفؤا احد

الله من شى ء...)) علم موهبتى به يعقوب (عليه السلام ) اكتسابى نبوده و نتيجه اخلاص در توحيد است توجيه ديگر مفسرين در معناى آيات مورد بحث گفتار يوسف جز افتراهاى

مؤدّب شد بادب الهى در شكم ماهى بحبس و غم زدگى و در آنحال خدا را خواند بكلمه اخلاص و اقرار بستم و اگر ترك اولى از او متعقّب برحمت خداوندى و قبول توبه او نميشد

كار، انگبزه و نيّت كسى است كه آن را انجام مى‌دهد وگرنه عمل منهاى‌عقيده و اخلاص، بى‌نتيجه و پوچ است. «هَباءً مَنْثُوراً» وَ قَدِمْنا إِلى‌ ما عَمِلُوا مِنْ

تحقير ديگران است و يا مى‌خواهد نظر مردم را به خود جلب كند كه در هر صورت از اخلاص بدور است. مگر خداوند به خاطر همه‌ى نعمت‌هايى كه به ما داده بر ما منّت گذاشته

ايمان و اداى فرائض است. «1» 2- مراد تكبير اول است كه به جماعت دريابند. 3- اخلاص در عبادات. 4- توبه از معاصى. 5- هجرت قبل از فتح مكه. 6- متابعت فرائض و سنن

دانست. اين سوره شامل خالص‌ترين عقايد توحيدى است، از اين رو سوره توحيد و اخلاص نام گرفته است. در فضيلت اين سوره، روايات بسيارى وارد شده است كه به برخى از

«أنابوا») به معناى رجوع است و «أنابوا إلى اللّه»; یعنى، بازگشت به خدا با توبه و اخلاص (مفردات راغب). ۵ - کسانى که از عبادت طاغوت و اطاعت سردمداران ضلالت، پرهیز

«قُرْآناً عَجَباً يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ» 10- نشانه رشد، ايمان و اخلاص است. «يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ وَ لَنْ نُشْرِكَ» 11- اگر آمادگى

كن خدا را ميان سرّ و جهر بر وجه اقتصار، چه آن داخل است در خشوع و خضوع و اخلاص. در عيون اخبار الرضا عليه السّلام- قال عليه السّلام: انّ موسى سئل ربّه قال

الله من شى ء...)) علم موهبتى به يعقوب (عليه السلام ) اكتسابى نبوده و نتيجه اخلاص در توحيد است توجيه ديگر مفسرين در معناى آيات مورد بحث گفتار يوسف جز افتراهاى

الْيَتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ» «15»* در انگيزه، با بهترين نيت كه اخلاص و قصد قربت است، عمل خود را رنگى الهى دهيم: «وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ

و برپا دارند نماز را و بدهند زكوة مالشان را و اين دين كه توحيد خداوند و اخلاص عبادت براى او است دين ملت راست و درست و شريعت حقّه الهيّه و كتب سماويّه است

كه گفته‌اند هر كه را روى به بهبود نبود ديدن روى نبى سود نبود و هر كس با اخلاص ملتجى بخدا شود خداوند او را براه راست و دين حق هدايت مى‌فرمايد چون هادى بقول

الهى داشته باشد. «إِلى‌ رَبِّكَ فَارْغَبْ» 9- تلاش و كوشش بايد همراه با اخلاص باشد. فَانْصَبْ‌ ... إِلى‌ رَبِّكَ فَارْغَبْ‌ 10- براى توجه به خداوند بايد

موضع‌گيرى در برابر توهّمات و پندارها و توقّعات نابجاست. يكى از راههاى دعوت به اخلاص آن است كه انسان فكر كند چه كسى مى‌تواند بلاها را از او دفع كند: «لَنْ يُجِيرَنِي

1- خداوند، انسان‌هاى لايق را به كمال مى‌رساند. «رَفِيعُ الدَّرَجاتِ» 2- اخلاص، زمينه‌ى ارتقاى درجه است. مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ‌ ... رَفِيعُ الدَّرَجاتِ‌

موسى كاظم (ع) درباره اخلاص در کتاب الكافي جلد ۲ كِتَابُ الدُّعَاء‏ بَابُ أَنَّ الدُّعَاءَ يَرُدُّ الْبَلَاءَ وَ الْقَضَاء موضوعات : اخلاص

آن به خدا نزديك شد، ايمان به خداوند و پيامبرش و جهاد در راه او و كلمه‌ى اخلاص و اقامه‌ى نماز و پرداخت زكات و روزه گرفتن ماه رمضان و حج و عمره و صله‌ى رحم

بگرداب بلا مبتلا ميشوند يكباره از غير خدا منصرف و متوجه باو ميگردند و با اخلاص او را ميخوانند و طلب نجات ميكنند چون بالفطره يقين دارند در آنوقت دستگيرى

الهى داشته باشد. «إِلى‌ رَبِّكَ فَارْغَبْ» 9- تلاش و كوشش بايد همراه با اخلاص باشد. فَانْصَبْ‌ ... إِلى‌ رَبِّكَ فَارْغَبْ‌ 10- براى توجه به خداوند بايد

بگرداب بلا مبتلا ميشوند يكباره از غير خدا منصرف و متوجه باو ميگردند و با اخلاص او را ميخوانند و طلب نجات ميكنند چون بالفطره يقين دارند در آنوقت دستگيرى

ابر و كوهى سايه افكن شده ناچار بخوانند خدا را براى نجات خودشان از غرق با اخلاص در دين كه توجّه بخداى يگانه و قطع اميد از غير او است ولى بعد از نجات و وصول

خدا به ايمان كاذبه و بخرسندى به آنچه حق تعالى به آنها انعام فرموده باشد از اخلاص كه‌ أَ هؤُلاءِ الَّذِينَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ‌: آيا اين گروه آنانند كه قسم

«قُلِ اللَّهَ أَعْبُدُ مُخْلِصاً») 4- از ابتداى اين سوره تاكنون 4 بار از اخلاص سخن به ميان آمده و اين به خاطر جلد 8 - صفحه 154 آن است كه در طول تاريخ بزرگ‌ترين

است، انفاق و سخاوت را ذكر فرموده، زيرا آن بر نفس، اشقّ؛ و دال است بر كثرت اخلاص. و نيز اين صفت در وقت مجاهده، اعظم اعمال است در حين مجاهده با شيطان و مواسات

ده آنرا و اوّل جمله‌ئى كه بآنحضرت وحى شد توحيد خداوند يگانه و نفى شريك و اخلاص در عبادت بود كه منتهاى علم و كمال عمل است و پس از آن اقامه نماز براى ادامه

باشد. «يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ» «1» 2. با اخلاص باشد. «فَادْعُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ» «2» 3. با تضرّع و مخفيانه

«قُرْآناً عَجَباً يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ» 10- نشانه رشد، ايمان و اخلاص است. «يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ وَ لَنْ نُشْرِكَ» 11- اگر آمادگى

الله من شى ء...)) علم موهبتى به يعقوب (عليه السلام ) اكتسابى نبوده و نتيجه اخلاص در توحيد است توجيه ديگر مفسرين در معناى آيات مورد بحث گفتار يوسف جز افتراهاى

صفحه 153 سليمان بعد از آنكه تخت را در مقابل خود ديد براى اداء شكر نعمت و اخلاص حول و قوت بخدا فرمود اين از تفضّل پروردگار است بر من با آنكه من استحقاق چنين

الله من شى ء...)) علم موهبتى به يعقوب (عليه السلام ) اكتسابى نبوده و نتيجه اخلاص در توحيد است توجيه ديگر مفسرين در معناى آيات مورد بحث گفتار يوسف جز افتراهاى

و برپا دارند نماز را و بدهند زكوة مالشان را و اين دين كه توحيد خداوند و اخلاص عبادت براى او است دين ملت راست و درست و شريعت حقّه الهيّه و كتب سماويّه است

مخفى نيست تا عيار كار ايشان به محك امتحان ظاهر گردد بر عالميان كه كدام نقد اخلاص آنها بى‌غش باشد پس ايشان خالص و پاكند. لَهُمْ مَغْفِرَةٌ: مر ايشان راست آمرزش

امام جعفر صادق (ع) درباره اخلاص در کتاب الكافي جلد ۲ كتاب الإيمان و الكفر‏‏ بَابُ الِاسْتِغْنَاءِ عَنِ النَّاس‏ موضوعات : اخلاص

الله من شى ء...)) علم موهبتى به يعقوب (عليه السلام ) اكتسابى نبوده و نتيجه اخلاص در توحيد است توجيه ديگر مفسرين در معناى آيات مورد بحث گفتار يوسف جز افتراهاى

با مال و جان واجب است. «بِأَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ» 5- ملاك ارزشها، اخلاص است. «فِي سَبِيلِ اللَّهِ» 6- احكام الهى، از جمله فرمان جهاد، در جهت منافع

بدرستى كه پروردگار تو هر آينه صاحب آمرزش است مر مؤمنان را كه به صدق نيت و اخلاص به توحيد اقرار و به نبوت تو تصديق نموده‌اند، وَ ذُو عِقابٍ أَلِيمٍ‌: و صاحب

الله من شى ء...)) علم موهبتى به يعقوب (عليه السلام ) اكتسابى نبوده و نتيجه اخلاص در توحيد است توجيه ديگر مفسرين در معناى آيات مورد بحث گفتار يوسف جز افتراهاى

ده آنرا و اوّل جمله‌ئى كه بآنحضرت وحى شد توحيد خداوند يگانه و نفى شريك و اخلاص در عبادت بود كه منتهاى علم و كمال عمل است و پس از آن اقامه نماز براى ادامه

منتهی می‌شود، «پس تنها او را پرستش کن» (فَاعْبُدْهُ). عبادتی توأم با توحید و اخلاص. و از آنجا که در این راه- راه بندگی و اطاعت و عبادت خالصانه خدا- مشکلات و

و برپا دارند نماز را و بدهند زكوة مالشان را و اين دين كه توحيد خداوند و اخلاص عبادت براى او است دين ملت راست و درست و شريعت حقّه الهيّه و كتب سماويّه است

چهار صد سال فاصله بود. و شريعت عيسى عليه السّلام آنكه: مبعوث شد به توحيد و اخلاص و آنچه امر نمود به آن حضرت نوح و ابراهيم و موسى عليهم السلام، و نازل فرمود

گناهى حفظ مى كرد، علاوه بر اين ، آن صفات بزرگى كه خداوند براى او آورده و آن اخلاص عبوديتى كه درباره اش اثبات كرده جاى هيچ ترديدى باقى نمى گذارد كه او پاك دامن

براى تذكر عموم بندگان به پيغمبر خود دستور داده كه عبادت كن خدا را از روى اخلاص بدون ريا و شرك و اغراض ديگرى بطوريكه دين تو منحصر بخداپرستى باشد و بدانكه

بگرداب بلا مبتلا ميشوند يكباره از غير خدا منصرف و متوجه باو ميگردند و با اخلاص او را ميخوانند و طلب نجات ميكنند چون بالفطره يقين دارند در آنوقت دستگيرى

که مراد از شرک در اینجا توجه به اسباب و علل طبیعى است، به گونه اى که با اخلاص کامل تنافى داشته ولى با اصل توحید ناسازگار نبوده و نسبت این معنا به آدم(ع)

سويد نازل گرديده كه وقتى كه نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله مى آمد اظهار اخلاص و فرمانبردارى مي‌نمود و هنگامى كه از نزد پيامبر بيرون مي‌رفت به نفاق و دوروئى

طمع يا ريا، خصوصا متلبّسين به صلاح كه براى اغراض دنيويه مداومت نمايند بدون اخلاص؛ به خلاف صدق و امانت كه از امور خفيه و ظهور خلاف اين دو بر مردم نادر، و دواعى

میان این افراد برای آنها که نیکی کردند و تقوا پیش گرفتند (یعنی با نیت پاک و اخلاص کامل در میدان شرکت کردند) پاداش بزرگی خواهد بود» (الَّذِینَ اسْتَجابُوا لِلَّهِ

دلهاى ايشان ايمان را به وسيله الطاف خود، يا جمع كرده ايمان را با لوازم آن از اخلاص و استقامت. يا مراد به كتابت، علامت ايمان است تا ملائكه به سبب آن، گواهى دهند

الرّب) نیز مى گویند. Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۴ سوره اخلاص فرق بين «أحد» و «واحد» و معناى أحد بودن خداى تعالى معناى اين كه خدا «صمد»

ما مسلمانان و مخصوصا رهبران اسلامی در این چهار جمله خلاصه می‌شود استقامت، اخلاص، رهبری مؤمنان و عدم طغیان و تجاوز، و بدون به کار بستن این اصول، پیروزی بر

مطلع نيست، و بر فرض اطلاع بر رفع سنگ قادر نيست، پس طريقى براى خلاصى، جز اخلاص و تضرع به درگاه بارى نيست؛ هر يك عمل صالح خود را شفيع آوريم تا نجات يابيم

كسي‌ ‌که‌ نافرماني‌ ‌او‌ ‌را‌ نمايد، و لام‌ الف‌ اشاره‌ بكلمه‌ اخلاص‌ و بنده ‌از‌ روي‌ اخلاص‌ ‌آن‌ ‌را‌ نميگويد جز اينكه‌ بهشت‌ ‌براي‌ ‌او‌ واجب‌ ميشود، و

است كه از سينه‏اى پاك و دلى پرهيزكار بر آيد، در مناجات سبب نجات است و با اخلاص خلاصى آيد و چون بى‏تابى سخت گردد، پناه‏جوئى به درگاه خدا است. و نيز فرمود:

الْأَرْضِ» 8- به هنگام ضرورت، بيان لياقت و شايستگى خود، منافاتى با توكلّ و زهد و اخلاص ندارد. «إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ» 9- از مجموعه دو وصفى كه پادشاه از يوسف عليه

الله من شى ء...)) علم موهبتى به يعقوب (عليه السلام ) اكتسابى نبوده و نتيجه اخلاص در توحيد است توجيه ديگر مفسرين در معناى آيات مورد بحث گفتار يوسف جز افتراهاى

الله من شى ء...)) علم موهبتى به يعقوب (عليه السلام ) اكتسابى نبوده و نتيجه اخلاص در توحيد است توجيه ديگر مفسرين در معناى آيات مورد بحث گفتار يوسف جز افتراهاى

الله من شى ء...)) علم موهبتى به يعقوب (عليه السلام ) اكتسابى نبوده و نتيجه اخلاص در توحيد است توجيه ديگر مفسرين در معناى آيات مورد بحث گفتار يوسف جز افتراهاى

سبب تربيت نسل وتشويق ديگران ورفع تهمت از خود است و انفاق پنهانى عامل رشد و اخلاص است. البتّه بعضى مفسّران گفته‌اند: انفاق علنى مربوط به انفاق‌هاى واجب مثل

مساءله اخلاص در عبادت و بندگى خدا بارها در آيات مختلف اين سوره تكيه شده است ، و تعبيراتش در اين زمينه آنچنان مؤ ثر است كه قلب انسان را به سوى اخلاص مى كشاند

خواهد فرمود از هفت تا هفتاد و هفتصد بحسب جهاتيكه ذكر شد و درجات معرفت و اخلاص نيّت و اجر گرامى و پرفائده و بزرگتر از همه بهشت جاويد است در روزى كه مى‌بينى

ابر و كوهى سايه افكن شده ناچار بخوانند خدا را براى نجات خودشان از غرق با اخلاص در دين كه توجّه بخداى يگانه و قطع اميد از غير او است ولى بعد از نجات و وصول

«فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ»، به اقامه‌ى نماز و توجّه به قبله و اسلام، اخلاص و توحيد معنا شده است. «1» 1- رهبر دينى جامعه، بايد ابتدا حقّ گرايى كامل خود

خداوند نذر مادر مريم را به بهترين وجه پذيرفت. «بِقَبُولٍ حَسَنٍ» 3- كسى‌كه با اخلاص است، خداوند كارش را به نيكى مى‌پذيرد. «بِقَبُولٍ حَسَنٍ» 4- مادر مريم نذر

منافات دارد ممنوع است. 3- در مرحله بعد به مسائل معنوی حجّ، و آنچه مربوط به اخلاص است اشاره کرده، می‌فرماید: «آنچه را از کارهای خیر انجام می‌دهید خدا می‌داند»

نمونه‌اى از آزمايش هاجر، كودك، پدر او و ساير مسلمانان مطرح است. اثر كار خدايى و اخلاص تا آنجا پيش مى‌رود كه همه‌ى انبيا و اوليا، موظّف مى‌شوند به تقليد از هاجر

مگر كه تسبيح كنند براى او تا زمين هفتم‌ «1». اين ثواب علم دينى و مشروط به اخلاص و عمل است. يَوْمَئِذٍ يَتَّبِعُونَ الدَّاعِيَ لا عِوَجَ لَهُ وَ خَشَعَتِ

خواهد فرمود از هفت تا هفتاد و هفتصد بحسب جهاتيكه ذكر شد و درجات معرفت و اخلاص نيّت و اجر گرامى و پرفائده و بزرگتر از همه بهشت جاويد است در روزى كه مى‌بينى

معلوم است چنانچه در عاد ذكر شد در هر صورت آنهم قوم خود را دعوت بتوحيد و اخلاص در عبادت نمود و معجزه خود را ظاهر فرمود كه براى آنها از كوه بدون اسباب ظاهريّه

خدا خدايى ديگر مخوان كه غير از او هيچ معبودى نيست . جمله بعد از كلمه اخلاص ، كلمه اخلاص را تعليل مى كند، كه بيانش خواهد آمد كل شى ء هالك الا وجهه ((تعليل

انفاق و بخشش در راه خدا و انتخاب اموال خوب براى اين كار، توام با اخلاق و اخلاص بحث ميكرد در اين دو آيه ، سخن از چگونگى انفاقها و علم خداوند نسبت به آن است

شيطان‌ ‌است‌ 3‌-‌ آراستن‌ دل‌ ‌را‌ باضداد ‌اينکه‌ صفات‌ ‌از‌ تقوي‌ و ورع‌ و اخلاص‌ و محبّت‌ و ‌غير‌ اينها ‌از‌ اخلاق‌ فاضله‌ ‌که‌ مانع‌ تسلط شيطان‌ ‌است‌ چنانچه‌

استفاده ميشود كه حقا نميتوانسته از امير المؤمنين (ع) برائت بجويد و اين درجه اخلاص اگر در كسى پيدا شود البته از سابقين ببهشت و از مقربين درگاه احديت است و مقامش

رها كنيد از يك ديگر استفاده برند، و هر گاه از شما سعر (نرخ) وقت را خواستند اخلاص ورزيد و راست بگوئيد (و اگر نپرسيدند شما آنها را رها كنيد).

الْمُؤَذِّنِين و قال ع : از امام باقر عليه السّلام منقول است كه فرمود: هر كس از روى اخلاص خالصا لوجه اللَّه هفت سال أذان بگويد، روز قيامت در حالى وارد محشر شود كه

از تبه‌كاران و كافران و فاسقان و مجرمان و ستمگران و عاقبت آنان، يادى از اخلاص‌ها، ايثارها، شجاعت‌ها، انفاق‌ها، صبرها و پايان نيك آن، يادى از قتل‌ها، شكنجه‌ها،

مشغول‌ بآنست‌ ‌پس‌ بگويد بسم‌ اللّه‌ الرحمن‌ الرحيم‌ و حال‌ آنكه‌ نسبت‌ بخدا اخلاص‌ داشته‌ ‌باشد‌ و بدل‌ متوجه‌ باو شود، ‌از‌ يكي‌ ‌از‌ دو چيز منفك‌ نشود، ‌

نيست جز به پرهيزگارى، و عملى نيست جز به نيت (يعنى اگر نيت خير باشد و از روى اخلاص انجام شود آن عمل پاداش دارد و مؤثر است) و عبادت و پرستشى نيست جز از روى فهم

كسى را كه باز گشته است به سوى من، به توحيد و اخلاص در طاعت كه محمد و آل اويند كه متصف‏اند به صفت ايمان و اخلاص. پس به سوى من است بازگشت شما» (از تو و پدران

بگو: به نام خدا، پهلوى راستم را بر بستر نهادم (براى خدا) بر كيش ابراهيم، با اخلاص نسبت به خدا با عقيده مسلمانى، و من نيستم از مشركان. خالد بن نجيح گويد: حضرت