نتایج جستجو

هر سوگند به كار مى‏رود. [قلم:10] حلّاف كسى است كه زياد قسم مى‏خورد. سوگند خوردن از نظر اسلام خوب نيست و سوگند دروغ حرام و سوگند راست مكروه است مگر آنكه احقاق

تا يتيم است مال به او داده نمى‏شود و پس از بلوغ به او يتيم گفته نمى‏شود. خوردن مال يتيم از گناهان كبيره است و بر آن وعده آتش داده شده: [نساء:10]. آنانكه

نمى کند، معلوم مى شود که خوردن گوشت گاو، گوسفند و شتر متداول بوده; ولى خوردن گوشت اسب، استر و الاغ متداول نبوده است. ۱۰- خوردن گوشت اسب، استر و الاغ در

سلام ۲۷; تشریع سلام ۲۷; حقیقت سلام ۲۷ عمو: خوردن از خانه عمو ۳، ۱۰ عمه: خوردن از خانه عمه ۳، ۱۰ فرزند: خوردن از خانه فرزند ۲، ۹; محدوده استیذان از فرزند

پس هيچ گناهى نيست بر او در خوردن آن. اين فرمايش اشاره است به آنكه خوردن آن در اصل مباح نيست، اضطرار، او را ملجأ ساخته به خوردن. إِنَّ اللَّهَ‌ «1» علل الشرايع،

مشكل است به ناچار جرعه جرعه مى‏خورد اين كلمه درباره غصّه خوردن و فرو خوردن اين كلمه درباره غصّه خوردن و فرو بردن خشم نيز به كار مى‏رود در نهج البلاغه درباره

۱، ۲، ۴; بتها و تکلم ۳; بتها و خوردن ۳; عجز بتها ۱، ۳ تکلم: عجز از تکلم ۳ خرافات: استهزاى خرافات ۴ خوردن: عجز از خوردن ۳ عقیده: استهزاى عقیده باطل ۴ قوم

چيزى بدهند، كلمه «يأتل» را در آيه، قسم خوردن معنى كرده‏اند ولى معناى اوّلى بهتر است، گر چه «اَئتلى» به معنى قسم خوردن آمده است، زيرا حفظ وحدت معنى بهتر است

۱; قصه ابراهیم(ع) ۱، ۲، ۳ بتها: استهزاى بتها ۲; بتها و خوردن ۲; عجز بتها ۲ خوردن: عجز از خوردن ۲ قوم ابراهیم: غذا در معبد قوم ابراهیم ۳

غذایى که در آن قرار مى دهند، و در اصل از مادّه «مید» به معناى حرکت و تکان خوردن است شاید اطلاق «مائده» بر سفره و غذا به خاطر نقل و انتقالى است که در آن صورت

نفس، و حال آنكه خداوند حلال فرموده خوردن محللات را إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَيْهِ‌: مگر آنچه مضطر و بيچاره شويد از خوردن محرمات. چه اين نيز حلال است شما

«وسواس» به گفته «راغب» در «مفردات»: در اصل، صداى آهسته اى است که از به هم خوردن زینت آلات برمى خیزد! سپس، به هر صداى آهسته گفته شده، و بعد از آن به خطورات

الظّالِمينَ» است كه در صورت خوردن به زحمت مى‏افتادند چنانكه خود گفتند [اعراف:23]. و نيز آيه [اعراف:22]. روشن مى‏كند كه در اثر خوردن از آن وضعشان تغيير كرد و

در اين آيه روشن شده كه غيبت به حكم خوردن گوشت مرده برادر است، تشبيه به مرده ظاهرا از جهت غياب طرف و تشبيه به خوردن گوشتش به نظر مى‏آيد براى آن است كه احترام

آمده است. ۲- شرک به خدا، پرخاش به والدین، تبذیر، فرزندکشى، زنا، قتل ناحق، خوردن مال یتیم، پیروى از راهى که پشتوانه علمى ندارد و مغرورانه راه رفتن، اعمال

بيان باشد «حَلالاً طَيَّباً» حال است از «مِمّا فِى الْاَرْضِ» يعنى جواز خوردن دو شرط دارد يكى حلال بودن كه حق ديگران در آن نباشد و ديگرى دلچسب و طبع پسند

دوزخ درآوریم، و این کار (انتقام کشیدن از ظالمان) برای خدا آسان است. و هر که خوردن مال به باطل و قتل نفس را از روی تجاوز [از حدود خدا] و ستم [بر خود و دیگران]

المثل مى گوئیم: اگر فلان غذاى ناباب را بخورى پشت سر آن بیمارى است، یعنى خوردن غذا علت آن بیمارى مى باشد، در اینجا نیز اعمال آنها عامل و سبب «عذاب مهین»

است و كبائر قسمتى از آن مى‏باشد. آيه اول كه در سوره نساء است در آيات قبلى، خوردن مال يتيم، ندادن اموال به سفهاء، گناه درباره تقسيم ارث، زنا، لواط (ظاهراً)،

بيان باشد «حَلالاً طَيَّباً» حال است از «مِمّا فِى الْاَرْضِ» يعنى جواز خوردن دو شرط دارد يكى حلال بودن كه حق ديگران در آن نباشد و ديگرى دلچسب و طبع پسند

است زيرا از آيات استفاده مى‏شود كه خلقت آن و آب خوردنش معجزه و در مقابل آب خوردن قهرا شير هم مى‏داده است. ابن اثير در تاريخ كامل مى‏گويد: صالح «عليه السلام»

سرعت. [نساء:6] اموال يتيمان را به اسراف و به عجله مبادا كه بزرگ شوند و از خوردن و اسراف مانع شوند، نخوريد. وَ أَن إِسْرَافا يَکْبَرُوا تَأْکُلُوهَا مَن لا

روزه. همچنين است صيام. اصل آن امساك از مطلق فعل است خوردن باشد، يا گفتن، يا رفتن، لذا به اسبى كه از خوردن و راه رفتن خود دارى كند گويند: صائم. شاعر گويد: خيل

روزه. همچنين است صيام. اصل آن امساك از مطلق فعل است خوردن باشد، يا گفتن، يا رفتن، لذا به اسبى كه از خوردن و راه رفتن خود دارى كند گويند: صائم. شاعر گويد: خيل

ده خرماى تازه به سوى تو مى‏افكند. راغب آن را تكان شديد گفته. اهتزاز: تكان خوردن. [حج:5]. چون باران را بر زمين نازل كنيم تكان مى‏خورد و بالا مى‏آيد. [نمل:10]

المثل مى گوئیم: اگر فلان غذاى ناباب را بخورى پشت سر آن بیمارى است، یعنى خوردن غذا علت آن بیمارى مى باشد، در اینجا نیز اعمال آنها عامل و سبب «عذاب مهین»

که نه پایان‌پذیر است و نه بازداشته‌ نه بريده- قطع نشود- و نه بازداشته- از خوردن-. که نه تمام می‌شود و نه منع می‌گردد. نه انقطاع یافته و نه ممنوع. نابریده

دارد برای آنان وجود نخواهد داشت، و از بیماریها و ناراحتیهائی که گاه بر اثر خوردن میوه‌ها در این دنیا پیدا می‌شود در آنجا وجود ندارد، و همچنین بیمی از فساد

همانطور كه به او الهام شده بود تحقق واقعى پيداكرد. * [انعام:121]. آيه در خوردن ذبيحه‏اى است كه نام خدا بر آن برده نشده ممكن است مراد از شياطين انسانهاى

ولى به قصد كمك گرفتن از كنار شما عبور مى‌كند. «1» در اسلام، هر جا مسأله خوردن مطرح است، در كنارش وظيفه ديگرى نيز ذكر شده است: كُلُوا ... وَ لا تُسْرِفُوا

آشکار شماست؟ پس آن دو را با مکر و فریب از مقام و منزلتشان فرود آورد [و به خوردن درخت ممنوعه نزدیک کرد]، هنگامی که از آن درخت چشیدند، شرمگاه بدنشان بر دو

ديگرى را مطرح مى‌كردند. امام صادق عليه السلام فرمودند: روزه تنها به امساك از خوردن و آشاميدن نيست و آنگاه اين آيه را تلاوت فرمودند. «1» ممكن است اين آيه، ادامه‌ى

خيط اسود تاريكى شب است طبرسى در وجه اين تشبيه فرمود: اندازه‏اى از صبح كه خوردن با آن حرام مى‏شود شبيه به نخ است و با اندازه آن تاريكى شب از بين مى‏رود و

تا يتيم است مال به او داده نمى‏شود و پس از بلوغ به او يتيم گفته نمى‏شود. خوردن مال يتيم از گناهان كبيره است و بر آن وعده آتش داده شده: [نساء:10]. آنانكه

خداى خود راز و نياز دارند. سحور طعامى است كه در آن وقت تناول شود و تسحّر خوردن آن است (راغب). نِعْمَة مِن نَجّيْنَاهُم عِنْدِنَا لُوط کَذٰلِک آل نَجْزِي

را روز دروکردنش [که به تهیدستان اختصاص داده شده] بپردازید، و از اسراف [در خوردن وخرج کردن] بپرهیزید، که قطعاً خدا اسراف کنندگان را دوست ندارد. و اوست كه

تکرار در قرآن: ۴(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... لغزيدن. ليز خوردن. در اقرب آمده «زلّ الرجل زللاً: زلق عن صخرة و نحوها» [نحل:94] تا پائى پس

كرد و از زندگى در جنّت محروم و بركنار شد مراد از عصيان آدم مخالفت اوست در خوردن از شجره و پيروى از وسوسه شيطان. و غوايت او به قرينه آيات قبل و بعد محروم

كرد و از زندگى در جنّت محروم و بركنار شد مراد از عصيان آدم مخالفت اوست در خوردن از شجره و پيروى از وسوسه شيطان. و غوايت او به قرينه آيات قبل و بعد محروم

تشنه را گويند كه از آب سير نمى‏شود البته در اثر عروض مرض عطش. يعنى پس از خوردن زقوم از روى آن آب جوشان مى‏خورند و آن رامانند شتران تشنه مى‏نوشند(نعودبالله)

خداى خود راز و نياز دارند. سحور طعامى است كه در آن وقت تناول شود و تسحّر خوردن آن است (راغب). وَ شَهِد الْمُسْتَغْفِرِين يَهْجَعُون اللّه هُم أَنّه مَا

كه چهارپايان مى‌خورند و (سرانجام،) آتش جايگاه آنهاست. در اين آيه، خوردن كفّار به خوردن چهارپايان تشبيه شده است و اين شباهت مى‌تواند از چند جهت باشد، از

ظاهراً مراد از اكل لمّ آن است كه انسان مال خويش و ديگران را بخورد و در خوردن ميان حلال و حرام را جمع كند. يعنى همه ميراث و مجموع آن را كه نصيب خود و ورّاث

شد آنها را دعوت كرد و مجلسى براى آنهابياراست و به هريك چاقويى داد - تا در خوردن ميوه وطعام از آن استفاده كنند. ولى اين طبيعى نخواهد بود كه بگوييم: آنها را

برای او، و سهم روز معینی برای شماست، گفت: اين ماده‌شترِ من است. يك روز آب خوردن حق او باشد و يك روز حق شما. گفت این ماده شتری است که آبشخوری [معین‌] برای

چه چيزهايى بر آنها حلال شده است. بگو: چيزهاى پاكيزه بر شما حلال شده و نيز خوردن صيد آن حيوان كه به آن صيدكردن آموخته‌ايد، چون پرندگان شكارى و سگان شكارى،

شدن درياها در اثر بزرگ شدن حجم خورشيد و يا تخليه نيروها است كه از به هم خوردن نظم فعلى به وجود خواهد آمد. اين مطلب را در رساله معاد از نظر قرآن و علم مشروحاً

آن است از جاهائيكه كليد آنها دست شماست مى‏توانيد بخوريد و يا از چيزى به خوردن مجازيد كه انبارهاى آن دست شماست و درآيه سوم قريب به علم است كه مراد خزائن

صالح- به آنان گفت: ماده‌شتر خداى را با آبشخورش واگذاريد- آزارش مكنيد و از آب خوردن بازش مداريد-. فرستاده‌ی خدا (صالح) بدیشان گفت: کاری به شتر خدا نداشته باشید

أَنْتُمْ بِهِ مُؤْمِنُونَ (88) حق تعالى بعد از آن بر طريق اباحه، ايشان را بر خوردن و تصرف حلال امر مى‌فرمايد: وَ كُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلالًا طَيِّباً:

كناررفته است. [انعام:121]. از آنچه نام خدا در وقت ذبح آن ذكر نشده نخوريد خوردن آن فسق و خروج از شرع است ظاهرا ضمير «اِنََّهُ» به «اَكْل» راجع است. و يا

كناررفته است. [انعام:121]. از آنچه نام خدا در وقت ذبح آن ذكر نشده نخوريد خوردن آن فسق و خروج از شرع است ظاهرا ضمير «اِنََّهُ» به «اَكْل» راجع است. و يا

كناررفته است. [انعام:121]. از آنچه نام خدا در وقت ذبح آن ذكر نشده نخوريد خوردن آن فسق و خروج از شرع است ظاهرا ضمير «اِنََّهُ» به «اَكْل» راجع است. و يا

منازعه نيست در نزد شيعه مراد از رفث، مقاربت و از فسوق دروغ و از جدال قسم خوردن است (مجمع). طبرسى در ذيل آيه 32 هود فرموده: جدال و مجادله به معنى مقابله

رحم، سِحر، زنا، لواط، خوردن مال يتيم، كتمان حقّ، گواهى باطل، پيمان شكنى، شراب خورى، تجاوز در وصيّت، رباخوارى، قمار، كم فروشى، خوردن گوشت مردار و خوك، كمك

جنس چهارپايان باركش و سوارى را كه بمنزله فرش انسان است در هر حال بايد از خوردن آنها هم كاملا منتفع شد و بعنوان غير مشروع نبايد آن‌ها را تحريم نمود كه آن

دادن راه در بيابانها (نهايه) جمع آن آرام است. و اَرْم (بر وزن عقل) به معنى خوردن، پوسيدن. فانى شدن است «اَرَمَ ما على المائده: اَكَلَه، اَرَمَ المالُ: فنى،

7- اين همه اسباب طبيعى و غير طبيعى، (باد و ابر و كشتى و فرشته)، تنها براى خوردن و مردن و نيست شدن نيست. «وَ إِنَّ الدِّينَ لَواقِعٌ» 8- خداوند، هم به وعده‌هايى

تعالى‌ «2». وَ عَصى‌ آدَمُ رَبَّهُ‌: و خلاف كرد آدم امر پروردگار خود را در خوردن ميوه درخت. فَغَوى‌: پس بى‌بهره ماند از مطلوب خود كه بقاى نعم جاودانى بود

اجتماعى و فردى کفر و شکست خوردن جبهه کفر در آینده نزدیک. برداشت یاد شده مبتنى بردیدگاه نخست است. ۴ - اعلام خداوند مبنى بر شکست خوردن مشرکان مخالف قرآن و گرفتار

آن است از جاهائيكه كليد آنها دست شماست مى‏توانيد بخوريد و يا از چيزى به خوردن مجازيد كه انبارهاى آن دست شماست و درآيه سوم قريب به علم است كه مراد خزائن

الظَّالِمِينَ‌: پس اگر خورديد آن منهى را، از ستم كنندگان باشيد به نقصان ثواب؛ يعنى به خوردن آن، ثواب و عطائى كه به نخوردن مقرر است از شما نقص و كم گردد. و ظلم به نسبت

گشته. تبصره: چنانچه خداى تعالى امر فرموده پيغمبران را به خوردن حلال، مؤمنين را امر فرموده به خوردن حلال كه‌ «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَيِّباتِ

الدنیا» بر جملات پیشین، برداشت یاد شده به دست مى آید. ۶ - هشدار خداوند از فریب خوردن به وسیله عوامل اغواگر (همچون شیطان) درباره خدا و لطف و بخشش او (و لایغرنّکم

مقدس لغت قربان) از آن طرف رسول خدا«صلى الله عليه واله»درهمه ذبيحه‏ها حكم به خوردن كردنه سوزاندن. يهود در مقام رد گفتند: خدا بر ما عهد كرده به پيامبرى ايمان

تحقيق و رد آن خواهد آمد. [مائده:89]. تعقيد يمين به معنى قصد در يمين و سوگند خوردن است و شايد مبالغه در آن منظور باشد يمين لغو آن است كه از روى قصد نباشد مثل

تحقيق و رد آن خواهد آمد. [مائده:89]. تعقيد يمين به معنى قصد در يمين و سوگند خوردن است و شايد مبالغه در آن منظور باشد يمين لغو آن است كه از روى قصد نباشد مثل

بر اين خار به خاطر آن‌ «1». تفسير مجمع البيان. جلد 10 - صفحه 462 باشد كه خوردن آن انسان را به فرياد و تضرّع وادار مى‌كند. كارهاى پر زحمت فراوانى در دنيا

(پیروزی) کسب کرده‌اید (و از طرف کشته و اسیر گرفته‌اید؟!) بگو: این (شکست خوردن و کشته‌شدن) از ناحیه‌ی خودتان (و نتیجه‌ی مخالفت با رهنمودهای رسول خدا و پیروی

شدند. ۲- خوردن گوشت حیوانات ناخن دار و پیه گاو و گوسفند براى یهود از آغاز حرام نبوده است. (و على الذین هادوا حرمنا ... ذلک جزینهم ببغیهم) ۳- خوردن دنبه و

آنكه خوردن و آشاميدن و مردن تو علت شود براى ترك ايمان آنان، زيرا خارج ننموديم ايشان را از حد بشريت به سبب وحى، بلكه به بشريت باقى و مقتضاى آن خوردن و آشاميدن

شراب‌خوارى، نارضايتى و عاق والدين، فرار از ميدان جنگ، تصرّف ظالمانه در مال يتيم، خوردن گوشت مردار، خون، گوشت خوك و آنچه به غير نام خدا ذبح شده، رباخوارى، رشوه‌خوارى،

النّاسِ». روايت دوم مفيد دو مطلب است يكى نهى از مطلق قسم ديگرى نهى از قسم خوردن كه كار نيك نكند. * [توبه:76]. اين تعبير در چند آيه ديگر آمده است شايد مراد

نيست كه مى‌خورند. همچنان كه در آيه‌اى‌ جلد 1 - صفحه 265 ديگر، از خوردن اموال يتيمان به خوردن آتش تعبير شده است. «1» خداوند در روز قيامت با اين كتمان كنندگان،

ترتیل: ترجمه: «لِمَ تُحَرِّمُ مَا»: چیزی که پیغمبر آن را بر خود حرام فرمود، خوردن عسل، یا نزدیکی با ماریه قبطی، و یا نزدیکی با همه همسران به مدّت یک ماه بود

... من الشهدین) ۴- اطمینان به واقعى بودن مائده آسمانى انگیزه حواریون از خوردن آن مائده (قالوا نرید ان نأکل منها و تطمئن قلوبنا و نعلم ان قد صدقتنا) عطف

از هرگونه سخن گفتن ناتوان خواهند شد. (الیوم نختم على أفوههم) مقصود از مهر خوردن دهان کافران، ناتوان شدن آنان از هر گونه سخن گفتن است. ۲ - کافران در قیامت،

جامعه پس از نوح در انکار رسالت وى (ما هذا إلاّ بشر مثلکم) ۱۰ - بشر بودن و خوردن و آشامیدن همانند انسان ها، مانع از رسالت در نظر اشراف و عناصر مرفه (ما هذا

شد: كُلُّ الطَّعامِ كانَ حِلًّا لِبَنِي إِسْرائِيلَ‌: همه نوع طعامها، يعنى خوردن آنها حلال بود بر فرزند يعقوب عليه السّلام، إِلَّا ما حَرَّمَ إِسْرائِيلُ‌:

كيفرهاى الهى است. «خَتَمَ اللَّهُ عَلى‌ قُلُوبِهِمْ» 2- كفر و الحاد، سبب مهر خوردن دلها و گوش‌هاست. «الَّذِينَ كَفَرُوا ... خَتَمَ اللَّهُ» 3- در اثر پافشارى

غلبه ميكند و مجبور ميشويد روى آن آب داغ جهنّمى را مانند شترانى كه از آب خوردن سير نميشوند بخوريد و اين بمنزله تشريفات ورودى ميهمان است كه براى آنها در

به قوم ديگرى نقل مى‌نمود كه به غضب الهى هلاك شدند. بعد آب خواسته، به محض خوردن، به همان عذاب هلاك گرديد. و آن مرد در ايام ثلاثه كه سرخ و زرد و سياه مى‌شد،

بر اين خار به خاطر آن‌ «1». تفسير مجمع البيان. جلد 10 - صفحه 462 باشد كه خوردن آن انسان را به فرياد و تضرّع وادار مى‌كند. كارهاى پر زحمت فراوانى در دنيا

مهمانی دعوتشان کرد، و برای آنان تکیه گاه آماده نمود و به هر یک از آنان [برای خوردن میوه] کاردی داد و به یوسف گفت: به مجلس آنان در آی. هنگامی که او را دیدند

نيست. «2» در تفاسير آمده است: وقتى آيه دهم سوره نساء نازل شد، كه خوردن مال يتيم، خوردن آتش است، افرادى كه در منزل يتيمى داشتند به اضطراب افتادند. برخى يتيمان

حرام نموده و خونريزى و غارت را از ميان ما برداشته است و نيز زنا و ربا و خوردن گوشت مرده و خون و گوشت خوك را بر ما حرام نموده است و ما را به عدل و داد و

اللّه در «قنط» خواهد آمد. * [اعراف:31]. دو امر اباحى و يك نهى تحريمى است به خوردن و اشاميدن اجازه داده و از تعدى در آن دو نهى مى‏كند. * [نساء:6]. مال يتيمان

و وادار ساختن آنان به خوردن از میوه درخت ممنوع (هل أدلّک على شجرة الخلد و ملک لایبلى ) مقصود از «شجرة الخلد» درختى است که خوردن میوه آن موجب جاودانگى گردد

مذكوره، قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ: مقسم به پسنديده مر صاحبان عقل را؟ يا هست در سوگند خوردن من به اين امور مذكوره، سوگندى براى صاحب عقل؟ (استفهام براى تقرير و تحقيق

آن، تقدیر کرده است; زیرا، اصل تأسّف خوردن را مذموم ندانسته، بلکه مرحله اى از آن را غیر لازم شمرده است. ۹- تأسف خوردن بر حال کافران و سرنوشت بد آنان، حالت

جهنم است به بندگان ستمكار خودمان در آخرت خواهيم چشانيد و اى پيغمبر اين غذا خوردن و راه رفتن در بازارها اختصاص بتو نداشته تمام انبيا و مرسلين سابق هم مانند

فَواكِهُ وَ هُمْ مُكْرَمُونَ (42) فَواكِهُ‌: ميوه‌هاى متنوعه است كه مقصود از خوردن آن تلذذ نفس است نه تغذى و حفظ صحت و بدل ما يتحلل، زيرا ابدان ايشان محفوظ

ببدن باشد عرض شد كه اقتار چيست فرمود خوردن نان و نمك است با آنكه بتوانى بهتر بخورى عرض شد اقتصاد چيست فرمود خوردن نان و گوشت و شير و سركه و روغن است هر

پرهيزكار شدند و نيكى كردند و خدا دوست دارد نيكوكاران را. تفسير طعم اعم از خوردن و آشاميدن است و گفته‌اند مراد تناول اشياء لذيذه است و در مجمع از تفسير اهل

غلبه ميكند و مجبور ميشويد روى آن آب داغ جهنّمى را مانند شترانى كه از آب خوردن سير نميشوند بخوريد و اين بمنزله تشريفات ورودى ميهمان است كه براى آنها در

غلبه ميكند و مجبور ميشويد روى آن آب داغ جهنّمى را مانند شترانى كه از آب خوردن سير نميشوند بخوريد و اين بمنزله تشريفات ورودى ميهمان است كه براى آنها در

شده است و اين آيه «عِنْدَرَبّهِمْ يُرْزِقون» را بهتر روشن مى‏كند كه روزى خوردن در يك چنان بهشت مخصوص است. [غافر:46]، عذاب بد به خاندان فرعون رسيد (و آن)

مذمومى است كه شخص را دانسته و از روى علم به گناه وامى دارد مثل حرص آدم به خوردن از شجره منهيه. بيشتر اهل ايمان را سبب گناه همين حرص وطمع و عدم قناعت است

(للذين يؤ لون من نسائهم ) با توجه به مفردات آن (شامل رواياتى راجع به قسم خوردن وايلاء) رواياتى از صادقين (ع ) درباره ايلاء آيه ۲۲۶ ۲۲۷ آيه و ترجمه تفسير :

غلبه ميكند و مجبور ميشويد روى آن آب داغ جهنّمى را مانند شترانى كه از آب خوردن سير نميشوند بخوريد و اين بمنزله تشريفات ورودى ميهمان است كه براى آنها در

غلبه ميكند و مجبور ميشويد روى آن آب داغ جهنّمى را مانند شترانى كه از آب خوردن سير نميشوند بخوريد و اين بمنزله تشريفات ورودى ميهمان است كه براى آنها در

چرا ميل نمى‌كنيد و گفته‌اند آن زمان از مواشى جز گاو چيزى نداشت و آنها از خوردن امتناع نمودند و حضرت ترسيد مبادا قصد سوئى داشته باشند ولى اظهار نفرمود و

كه ما غلبه كنندگانيم بر موسى و هارون، يعنى البته بر ايشان غالب شويم. قسم خوردن ساحران به عزت فرعون بر آنكه غلبه مر ايشان را باشد به جهت فرط اعتقاد آنها

قیامت است که هنگام پشیمان شدن و فسوسا و دریغا گفتن است و آه کشیدن و تأسّف خوردن که: نکردیم کاری که امروز ما را به کار آید. «إِذْ قُضِیَ الأمْرُ»: آن گاه

كلام اخبار است از حق تعالى به اعطاى اجر و چون ايشان دانسته باشند كه اين خوردن و آشاميدن، مراد حق تعالى است، سرور ايشان بيشتر و ميل زيادتر گردد. تنبيه:

آسمانى و قوانین الهى، در تعالى فرهنگ بشر * (و کتب مسطور) خداوند با سوگند خوردن به تورات و یا کتاب هاى آسمانى - در صورتى که مراد مطلق کتاب باشد - در حقیقت

ممكن است شخص مشمول رحمت شود و اين مشعر است به آنكه بدون اطاعت يا با معصيت خوردن ربا ممكن نيست شخص مشمول رحمت الهى شود و انصاف آنستكه اين نهايت مبالغه است

- صفحه 436 «حطام» به معنى شكستن و خرد شدن و «تَفَكَّهُونَ» به معناى ميوه خوردن، فكاهى گفتن و تعجب و پشيمانى آمده است. «مغرمون» از «غرامت» به معناى پرداخت

لسان اولياى خود. توضيح: غرور، منشأ اكثر آفات و شرور، و اصل معنى آن فريب خوردن و فريفته شدن به شبهه و خدعه شيطان و ايمن شدن از عذاب رحمن و مطمئن گشتن به

چرا ميل نمى‌كنيد و گفته‌اند آن زمان از مواشى جز گاو چيزى نداشت و آنها از خوردن امتناع نمودند و حضرت ترسيد مبادا قصد سوئى داشته باشند ولى اظهار نفرمود و

چرا ميل نمى‌كنيد و گفته‌اند آن زمان از مواشى جز گاو چيزى نداشت و آنها از خوردن امتناع نمودند و حضرت ترسيد مبادا قصد سوئى داشته باشند ولى اظهار نفرمود و

چون خاطى بر چنين كسى اطلاق ميشود و معاويه با آن عمر دراز و سلطنت ممتدّ و خوردن و آشاميدن بى‌حدّ كه معروف است خيلى مناسبت با آن زنجير و اين خوراك دارد و

بطن و قى و غير آن، وَ لا هُمْ عَنْها يُنْزَفُونَ‌: نيستند بهشتيان كه از خوردن آن شراب مست شوند. أُولئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ (41) فَواكِهُ وَ هُمْ

آدم. مِنْ قَبْلُ‌: پيش از اينكه با اينان امر و وصيت نمائيم، مراد نهى از خوردن درخت است به نهى تنزيهى، يعنى اولى و شايسته بود كه بجا نياورد آن را. فَنَسِيَ‌:

«ظُلْماً»: مراد عقاب بدون سبب، یا افزایش بر لغزشها و سیّئات است. «هَضْماً»: خوردن و کاستن. کم کردن حق کسی و وفا نکردن به ادای آن واجب. مراد کاستن از حَسَنات

چرا گريه كنى؟ گفت براى موت شما و زوال نعمت از شما. گفتند: علاج چيست؟ گفت: خوردن از اين درخت موجب خلود است. گفتند: نهى شده، گفت: اين درخت نيست و قسم خورد

درباره سبب نزول آيه دو قول است: اول، سعد بن ابى‌وقاص با مردى از انصار به خوردن شراب مشغول گشت. هر دو مست شدند مرد انصارى در حالت مستى با استخوان شتر بر

و حكيمانه الهى، غفلت و بيكارى منفور است. لذا معمولا هر كجا در قرآن مسئله خوردن آمده، در كنار آن مسئوليّتى بيان شده است، از جمله: كُلُوا ... وَ اعْمَلُوا

گرفتن آب انگور و خرما جهت شيره و امثال آن ، و گرفتن روغن زيتون و كنجد جهت خوردن و يا مصرف چراغ و امثال آن ، و ممكن است مراد از آن ، دوشيدن باشد، يعنى در

حوصله نان خوردن دارند؟ فرمود: چطور آن هايى كه در آتش اند، عذاب آتش، از خوردن ضريع و آشاميدن حميم بازشان نمى دارد، آن وقت محشر، محشريان را از خوردن باز مى

در قيامت، مجرمان يا از روى ترس، يا به خاطر بى‌فايده بودن، يا به خاطر مهر خوردن بر دهان و يا به خاطر روشن بودن همه مسايل، سخن نمى‌گويند. «هذا يَوْمُ لا يَنْطِقُونَ»

خاطر قندى كه دارد مفيد است. ورزشكاران و كسانى كه دچار ضعف و پيرى هستند به خوردن آن سفارش شده‌اند. بر اساس برخى روايات، انجير ميوه‌اى بهشتى است و در طبّ قديم،

والا، نزد خداوند (و الکتب المبین) «واو» در «والکتاب» واو قسم است. سوگند خوردن خداوند به قرآن، نشان از ارجمندى و قداست آن در پیشگاه او دارد. ۴- رسایى و

چرا ميل نمى‌كنيد و گفته‌اند آن زمان از مواشى جز گاو چيزى نداشت و آنها از خوردن امتناع نمودند و حضرت ترسيد مبادا قصد سوئى داشته باشند ولى اظهار نفرمود و

وحى و سرزمین مقدس بوده است و این باور از نظر قرآن به جا بوده است; با سوگند خوردن به آن، قلب اهل کتاب را مجذوب پیام قرآن مى ساخته است. ۵ - سوگند خداوند، به

- صفحه 436 «حطام» به معنى شكستن و خرد شدن و «تَفَكَّهُونَ» به معناى ميوه خوردن، فكاهى گفتن و تعجب و پشيمانى آمده است. «مغرمون» از «غرامت» به معناى پرداخت

7- اين همه اسباب طبيعى و غير طبيعى، (باد و ابر و كشتى و فرشته)، تنها براى خوردن و مردن و نيست شدن نيست. «وَ إِنَّ الدِّينَ لَواقِعٌ» 8- خداوند، هم به وعده‌هايى

چرا ميل نمى‌كنيد و گفته‌اند آن زمان از مواشى جز گاو چيزى نداشت و آنها از خوردن امتناع نمودند و حضرت ترسيد مبادا قصد سوئى داشته باشند ولى اظهار نفرمود و

چرا ميل نمى‌كنيد و گفته‌اند آن زمان از مواشى جز گاو چيزى نداشت و آنها از خوردن امتناع نمودند و حضرت ترسيد مبادا قصد سوئى داشته باشند ولى اظهار نفرمود و

ميخورند و ميآشامند حضرت فرمود قسم بخدا بهر يكنفر از آنها قوّه يكصد نفر در خوردن و آشاميدن و جماع نمودن داده ميشود او عرضه داشت چنين شخصى احتياج بدفع پيدا

به خدا پس از تحکیم آن، حرام است. (و لاتنقضوا الأیمن بعد توکیدها) ۴- سوگند خوردن به خداوند، جایز است. (و لاتنقضوا الأیمن بعد توکیدها) ۵- توجه داشتن و جدّى

يمن و بركت از او ظاهر است، مانند ظهور لمعان نور ميان هر دو چشم او، و شير خوردن او از انگشت خود، و رفع مرض برص دختر به آب دهن او. أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَداً:

حرام نموده و خونريزى و غارت را از ميان ما برداشته است و نيز زنا و ربا و خوردن گوشت مرده و خون و گوشت خوك را بر ما حرام نموده است و ما را به عدل و داد و

السّلام نقل نموده و در نفحات نقل نموده كه يكمؤمن داراى قوّه صد مرد شود در خوردن و آشاميدن و جماع كردن و در يكروز صد حوريّه بكر را تصرف نمايد و بعضى گفته‌اند

در قيامت، مجرمان يا از روى ترس، يا به خاطر بى‌فايده بودن، يا به خاطر مهر خوردن بر دهان و يا به خاطر روشن بودن همه مسايل، سخن نمى‌گويند. «هذا يَوْمُ لا يَنْطِقُونَ»

خداوند بود و از آن انفکاک نداشت. ۳ - ناکامى ابرهه در طرح انهدام کعبه و به هم خوردن توطئه او در تعطیل عبادت نزد آن، کارى شگفت و نشانه قدرت خداوند (ألم تر کیف

از اشقيا كه شوم بود بر ايشان، حاضر شد، و بر سر راه ناقه نشست، چون از آب خوردن برگشت، ناقه را پى نمود به ضربت شمشير. ناقه به زمين درافتاد، و بچه او فرار

ديگرى گوسفندان خود را كنار حوض آورده تا آب دهد كه قيامت برپا گردد و مجال خوردن و خورانيدن پيدا نميكنند و لذا خداوند فرموده نه مجال وصيّت نمودن پيدا ميكنند

ديگرى گوسفندان خود را كنار حوض آورده تا آب دهد كه قيامت برپا گردد و مجال خوردن و خورانيدن پيدا نميكنند و لذا خداوند فرموده نه مجال وصيّت نمودن پيدا ميكنند

افلاك و پيدايش شبانه روز و ماه و سال باشد به تبع فناء آفتاب و ماه و بهم خوردن اوضاع اينعالم در هر حال در چنين وقتى و جلد 5 صفحه 310 چنين روزى آدمى ميگويد

ميخورند و ميآشامند حضرت فرمود قسم بخدا بهر يكنفر از آنها قوّه يكصد نفر در خوردن و آشاميدن و جماع نمودن داده ميشود او عرضه داشت چنين شخصى احتياج بدفع پيدا

ميخورند و ميآشامند حضرت فرمود قسم بخدا بهر يكنفر از آنها قوّه يكصد نفر در خوردن و آشاميدن و جماع نمودن داده ميشود او عرضه داشت چنين شخصى احتياج بدفع پيدا

فرمانبردار حق بوديم. حضرت فرمود: شما را نسبت زن و فرزند به خداى تعالى و خوردن گوشت خوك و عبادت صليب، از اسلام باز داشته. ايشان گفتند: ما در نسبت فرزندى

چرا ميل نمى‌كنيد و گفته‌اند آن زمان از مواشى جز گاو چيزى نداشت و آنها از خوردن امتناع نمودند و حضرت ترسيد مبادا قصد سوئى داشته باشند ولى اظهار نفرمود و

كه در حيوانات است در آنها باقى گذارد كه يكى قوه بار كشيدن و ديگر شهوت غذا خوردن و ديگر حس راه رفتن است پس حكم انعام را بر آنها جارى فرمود اين خلاصه روايت

چرا ميل نمى‌كنيد و گفته‌اند آن زمان از مواشى جز گاو چيزى نداشت و آنها از خوردن امتناع نمودند و حضرت ترسيد مبادا قصد سوئى داشته باشند ولى اظهار نفرمود و

از لذائذ و آب و علف آن مانند چهارپايان يعنى شتر و گاو و گوسفند كه همّى جز خوردن و آشاميدن ندارند و جايگاه ابدى آنها آتش جهنّم است و چه بسيار از اهالى بلاديكه

بآنها فرمود بفرمائيد عرض كردند نميخوريم تا قيمت آنرا بفرمائى فرمود قبل از خوردن بسم اللّه بگوئيد و بعد از فراغت الحمد للّه حقّ آنرا ادا نموده‌ايد جبرئيل

7- اين همه اسباب طبيعى و غير طبيعى، (باد و ابر و كشتى و فرشته)، تنها براى خوردن و مردن و نيست شدن نيست. «وَ إِنَّ الدِّينَ لَواقِعٌ» 8- خداوند، هم به وعده‌هايى

شده و در اين سوره ميفرمايد وقتى كه آسمان شكافته شود براى نزول ملائكه و بهم خوردن اوضاع دنيا و از امير المؤمنين عليه السّلام روايت شده كه شكافته شود از كهكشان

ديگرى گوسفندان خود را كنار حوض آورده تا آب دهد كه قيامت برپا گردد و مجال خوردن و خورانيدن پيدا نميكنند و لذا خداوند فرموده نه مجال وصيّت نمودن پيدا ميكنند

ترجمه كرده‌اند، به اين معنا كه مسئله به قدرى روشن است كه نيازى به سوگند خوردن نيست. منظور از «بلد»، مكّه است كه قبل از اسلام هم مورد احترام بوده است. مكّه

الاءثم و باطنه )) واقوال مفسرين در اين باره . خطاب به مؤ منين كه اگر در خوردن مردار، از مشركين پيروى كنند در زمره آنان قرارخواهند گرفت . (رواياتى در ذيل

خاطر قندى كه دارد مفيد است. ورزشكاران و كسانى كه دچار ضعف و پيرى هستند به خوردن آن سفارش شده‌اند. بر اساس برخى روايات، انجير ميوه‌اى بهشتى است و در طبّ قديم،

آفرید. (و منها یأکلون) ۶ - بخش زیادى از اجزاى بدن شتر، گاو و گوسفند قابل خوردن است; نه همه آنها. (و منها یأکلون) برداشت یاد شده بر این اساس استوار است که

چون كاملا مطمئن بودند كه ديگر سحرى بالاتر از اين نميشود كرد و اين قسم قسم خوردن در زمان جاهليّت معمول بود و در اسلام‌ جلد 4 صفحه 105 منسوخ شد و بنام خدا

چرا ميل نمى‌كنيد و گفته‌اند آن زمان از مواشى جز گاو چيزى نداشت و آنها از خوردن امتناع نمودند و حضرت ترسيد مبادا قصد سوئى داشته باشند ولى اظهار نفرمود و

و قحط و خونريزى و زلزله كه مستند بزنا و لواط و كم فروشى و حكم ناحق و ربا خوردن شده و نيامدن باران كه مربوط بتعدّى سلاطين و ندادن زكوة است و امثال اينها

برهانيد؟ فرمود: براى آنكه نمى‌خواهيم شكم‌هاى خود را قبور حيوانات كنيم، و خوردن گياه، آتش جوع را نيز فرو نشاند. و از طعام هر چه از دهان گذشت، ديگر احساس

شده و در اين سوره ميفرمايد وقتى كه آسمان شكافته شود براى نزول ملائكه و بهم خوردن اوضاع دنيا و از امير المؤمنين عليه السّلام روايت شده كه شكافته شود از كهكشان

(و الارض ذات الصدع). تفسیر آیات ۱ - زمین، پدیده اى رخنه پذیر، قابل شیار خوردن و در حال شکافته شدن (و الأرض ذات الصدع) «صدع»; یعنى، ایجاد شکاف در چیز مقاوم

مى‏كردند. يكسال تمام به فرمان او كار مى‏كردند تا خداوند موريانه را مأمور خوردن عصاى او كرد «فَلَمّا خَرِّ تَبَيَّنَتِ الْجِنِّ...». اين حديث در الميزان

ميخورند و ميآشامند حضرت فرمود قسم بخدا بهر يكنفر از آنها قوّه يكصد نفر در خوردن و آشاميدن و جماع نمودن داده ميشود او عرضه داشت چنين شخصى احتياج بدفع پيدا

چون خاطى بر چنين كسى اطلاق ميشود و معاويه با آن عمر دراز و سلطنت ممتدّ و خوردن و آشاميدن بى‌حدّ كه معروف است خيلى مناسبت با آن زنجير و اين خوراك دارد و

بعضى از سنگها مى‌شكافد، فَيَخْرُجُ مِنْهُ الْماءُ: پس خارج مى‌شود از آن آب خوردن. نكته: در بيان حجاره تكرار نيست، زيرا اوّلى عين جاريه است و دومى نابعه، يا

يا مزاحمت به رمه ديگران نرسانند. منتظر بودند بعد از فراغ رمه ديگران از آب خوردن، رمه خود را آب دهند. يا منع مردمان مى‌كنند از رمه خود، يا خود را باز مى‌دارند

حرام نموده و خونريزى و غارت را از ميان ما برداشته است و نيز زنا و ربا و خوردن گوشت مرده و خون و گوشت خوك را بر ما حرام نموده است و ما را به عدل و داد و

چون كاملا مطمئن بودند كه ديگر سحرى بالاتر از اين نميشود كرد و اين قسم قسم خوردن در زمان جاهليّت معمول بود و در اسلام‌ جلد 4 صفحه 105 منسوخ شد و بنام خدا

چون كاملا مطمئن بودند كه ديگر سحرى بالاتر از اين نميشود كرد و اين قسم قسم خوردن در زمان جاهليّت معمول بود و در اسلام‌ جلد 4 صفحه 105 منسوخ شد و بنام خدا

چون كاملا مطمئن بودند كه ديگر سحرى بالاتر از اين نميشود كرد و اين قسم قسم خوردن در زمان جاهليّت معمول بود و در اسلام‌ جلد 4 صفحه 105 منسوخ شد و بنام خدا

چون كاملا مطمئن بودند كه ديگر سحرى بالاتر از اين نميشود كرد و اين قسم قسم خوردن در زمان جاهليّت معمول بود و در اسلام‌ جلد 4 صفحه 105 منسوخ شد و بنام خدا

شريك خدايا العياذ باللّه خدا است و بيم ده اى پيغمبر كفار را از روز حسرت خوردن و ندامت بردن بدكار از كار بدش و نيكوكار از كمى كار خوبش كه آن روز قيامت است

شده و در اين سوره ميفرمايد وقتى كه آسمان شكافته شود براى نزول ملائكه و بهم خوردن اوضاع دنيا و از امير المؤمنين عليه السّلام روايت شده كه شكافته شود از كهكشان

شده و در اين سوره ميفرمايد وقتى كه آسمان شكافته شود براى نزول ملائكه و بهم خوردن اوضاع دنيا و از امير المؤمنين عليه السّلام روايت شده كه شكافته شود از كهكشان

ديگرى گوسفندان خود را كنار حوض آورده تا آب دهد كه قيامت برپا گردد و مجال خوردن و خورانيدن پيدا نميكنند و لذا خداوند فرموده نه مجال وصيّت نمودن پيدا ميكنند

بر اين خار به خاطر آن‌ «1». تفسير مجمع البيان. جلد 10 - صفحه 462 باشد كه خوردن آن انسان را به فرياد و تضرّع وادار مى‌كند. كارهاى پر زحمت فراوانى در دنيا

ميخورند و ميآشامند حضرت فرمود قسم بخدا بهر يكنفر از آنها قوّه يكصد نفر در خوردن و آشاميدن و جماع نمودن داده ميشود او عرضه داشت چنين شخصى احتياج بدفع پيدا

چون كاملا مطمئن بودند كه ديگر سحرى بالاتر از اين نميشود كرد و اين قسم قسم خوردن در زمان جاهليّت معمول بود و در اسلام‌ جلد 4 صفحه 105 منسوخ شد و بنام خدا

خاطر قندى كه دارد مفيد است. ورزشكاران و كسانى كه دچار ضعف و پيرى هستند به خوردن آن سفارش شده‌اند. بر اساس برخى روايات، انجير ميوه‌اى بهشتى است و در طبّ قديم،

چون كاملا مطمئن بودند كه ديگر سحرى بالاتر از اين نميشود كرد و اين قسم قسم خوردن در زمان جاهليّت معمول بود و در اسلام‌ جلد 4 صفحه 105 منسوخ شد و بنام خدا

چون كاملا مطمئن بودند كه ديگر سحرى بالاتر از اين نميشود كرد و اين قسم قسم خوردن در زمان جاهليّت معمول بود و در اسلام‌ جلد 4 صفحه 105 منسوخ شد و بنام خدا

نعمت است (أَ فَلا یَشْکُرُونَ). تفسیر آیات ۱ - شتر، گاو و گوسفند - علاوه بر خوردن و سوار شدن - داراى منافع بسیار و انواع سودها براى بشر است. (فمنها رکوبهم

دارد. ۵- حرمت هر گونه تصرف در اموال ربوى (لا تأکلوا الرّبوآ) مراد از «اکل» (خوردن) در آیه مورد بحث، مطلق تصرفات است. ۶- خطر رواج رباخوارى (درآمدها و معاملات

از شما دفاع و به شما کمک می‌نمایند؟ «إِنْ»: حرف نافیه است. «غُرُورٍ»: گول خوردن. فریب. Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۵ - ۲۲ سوره مُلك پاره

فرستادگانم را به مسخره گرفتند. «حبط»، در لغت آن است كه شكم حيوان به خاطر خوردن گياه سمّى باد كند و آن را در معرض مرگ قرار دهد كه هر كس مى‌بيند، مى‌پندارد

و قحط و خونريزى و زلزله كه مستند بزنا و لواط و كم فروشى و حكم ناحق و ربا خوردن شده و نيامدن باران كه مربوط بتعدّى سلاطين و ندادن زكوة است و امثال اينها

خوارى. شرايط دعا: بطور اختصار: 1- كمال صحت عقايد و ايمان و معرفت الهى. 2- خوردن غذاى حلال و پاك، چه در حديث نبوى به طريق خاصه و عامه وارد است كه: هر كه غذا

بر اين خار به خاطر آن‌ «1». تفسير مجمع البيان. جلد 10 - صفحه 462 باشد كه خوردن آن انسان را به فرياد و تضرّع وادار مى‌كند. كارهاى پر زحمت فراوانى در دنيا

بر اين خار به خاطر آن‌ «1». تفسير مجمع البيان. جلد 10 - صفحه 462 باشد كه خوردن آن انسان را به فرياد و تضرّع وادار مى‌كند. كارهاى پر زحمت فراوانى در دنيا

بر اين خار به خاطر آن‌ «1». تفسير مجمع البيان. جلد 10 - صفحه 462 باشد كه خوردن آن انسان را به فرياد و تضرّع وادار مى‌كند. كارهاى پر زحمت فراوانى در دنيا

(آرى؛ كسى‌كه حيات معنوى ندارد و حقّ پذير نيست، مرده است. چون حيات به معناى خوردن و خوابيدن حيوانات هم دارند.) وَ الْمَوْتى‌ ... جلد 2 - صفحه 448 3- دل‌هاى

ميخورند و ميآشامند حضرت فرمود قسم بخدا بهر يكنفر از آنها قوّه يكصد نفر در خوردن و آشاميدن و جماع نمودن داده ميشود او عرضه داشت چنين شخصى احتياج بدفع پيدا

چرا ميل نمى‌كنيد و گفته‌اند آن زمان از مواشى جز گاو چيزى نداشت و آنها از خوردن امتناع نمودند و حضرت ترسيد مبادا قصد سوئى داشته باشند ولى اظهار نفرمود و

ترجمه كرده‌اند، به اين معنا كه مسئله به قدرى روشن است كه نيازى به سوگند خوردن نيست. منظور از «بلد»، مكّه است كه قبل از اسلام هم مورد احترام بوده است. مكّه

ترجمه كرده‌اند، به اين معنا كه مسئله به قدرى روشن است كه نيازى به سوگند خوردن نيست. منظور از «بلد»، مكّه است كه قبل از اسلام هم مورد احترام بوده است. مكّه

همواره مى‌گويد: «هل من مزيد»، چنانكه جهنّميان نيز در دنياپرستى و مال و مقام و خوردن اموال مردم سيرى نداشته و «هل من مزيد» مى‌گفتند. 1- دوست و رفيق بد، انسان

ريسمان شيطان، و جوانى شعبه‌اى از جنون، و شرّ مكاسب كسب ربا، و شر خوردنها خوردن مال يتيم. و سعيد كسى است كه متعظ به غير شود، و شقى كسى است كه در دنيا شقاوت

بزرگ است روزى كه شما را براى روز گردآورى، گرد مى‌آورد، آن [روز]، روز حسرت [خوردن‌] است، و هر كس به خدا ايمان آورده، و كار شايسته‌اى كرده باشد، بديهايش را

بعد از جنگ احد] اجابت کردند، پاداشی بزرگ است. از ميان آن كسان كه پس از زخم‌خوردن باز هم فرمان خدا و رسولش را اجابت كردند، آنان كه نيكوكار باشند و از خداى

السّلام نقل نموده و در نفحات نقل نموده كه يكمؤمن داراى قوّه صد مرد شود در خوردن و آشاميدن و جماع كردن و در يكروز صد حوريّه بكر را تصرف نمايد و بعضى گفته‌اند

را بزرگ شمارند و تورات را بخوانند و بنا به روش جاهليت از گوشت و شير شتر خوردن بپرهيزند. شيخ بزرگوار ما اين موضوع را به عنوان اختصار ولى نه به عنوان شأن

چون كاملا مطمئن بودند كه ديگر سحرى بالاتر از اين نميشود كرد و اين قسم قسم خوردن در زمان جاهليّت معمول بود و در اسلام‌ جلد 4 صفحه 105 منسوخ شد و بنام خدا

چون كاملا مطمئن بودند كه ديگر سحرى بالاتر از اين نميشود كرد و اين قسم قسم خوردن در زمان جاهليّت معمول بود و در اسلام‌ جلد 4 صفحه 105 منسوخ شد و بنام خدا

چون كاملا مطمئن بودند كه ديگر سحرى بالاتر از اين نميشود كرد و اين قسم قسم خوردن در زمان جاهليّت معمول بود و در اسلام‌ جلد 4 صفحه 105 منسوخ شد و بنام خدا

چون كاملا مطمئن بودند كه ديگر سحرى بالاتر از اين نميشود كرد و اين قسم قسم خوردن در زمان جاهليّت معمول بود و در اسلام‌ جلد 4 صفحه 105 منسوخ شد و بنام خدا

وساعات دعا، در استجابت آن مؤثّر است. «هُنالِكَ دَعا زَكَرِيَّا» 2- غبطه خوردن كمال، ولى حسد ورزيدن نقص است. زكريّا عليه السلام با ديدن مقام مريم عليها

سرانجام آدم و حوا را به پاى شجره نهى شده کشاند و با دروغ و نیرنگ آنان را به خوردن از آن شجره ترغیب کرد. ۷- زمین، محل سکونت و قرارگاه موقت انسانها و شیاطین

چون كاملا مطمئن بودند كه ديگر سحرى بالاتر از اين نميشود كرد و اين قسم قسم خوردن در زمان جاهليّت معمول بود و در اسلام‌ جلد 4 صفحه 105 منسوخ شد و بنام خدا

چون كاملا مطمئن بودند كه ديگر سحرى بالاتر از اين نميشود كرد و اين قسم قسم خوردن در زمان جاهليّت معمول بود و در اسلام‌ جلد 4 صفحه 105 منسوخ شد و بنام خدا

چون كاملا مطمئن بودند كه ديگر سحرى بالاتر از اين نميشود كرد و اين قسم قسم خوردن در زمان جاهليّت معمول بود و در اسلام‌ جلد 4 صفحه 105 منسوخ شد و بنام خدا

شريك خدايا العياذ باللّه خدا است و بيم ده اى پيغمبر كفار را از روز حسرت خوردن و ندامت بردن بدكار از كار بدش و نيكوكار از كمى كار خوبش كه آن روز قيامت است

به مال، نشانه بى‌تقوايى است. «مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْنى‌» 10- گشايش يا گره خوردن كارهاى انسان، نتيجه سخاوت يا بخل انسان نسبت به ديگران است. أَعْطى‌ ... لِلْيُسْرى‌،

به مال، نشانه بى‌تقوايى است. «مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْنى‌» 10- گشايش يا گره خوردن كارهاى انسان، نتيجه سخاوت يا بخل انسان نسبت به ديگران است. أَعْطى‌ ... لِلْيُسْرى‌،

پرسش مردم از پیامبر(ص) در باره سرنوشت کوه ها در قیامت، گواه آن است که برهم خوردن نظام فعلى جهان، به صورت ارتکازى و یا با استفاده از آیات دیگر در اذهان مردم،

ضرر و كشتن و زدن و نزاع و ناسزا گفتن و از بدى كه غير مكلفان مى‌كنند، مانند خوردن و گزيدن و پاره كردن و دريدن كه از سباع و درندگان صادر شود و از بدى سوختن

وراث احسانى بشود وقتى كه زمين شكسته و خرد شود خرد شدنى پى در پى براى بهم خوردن از زلزله تا مانند غبار نرم و پراكنده گردد يا كوه و تپه و بنائى در آن باقى

بآنها فرمود بفرمائيد عرض كردند نميخوريم تا قيمت آنرا بفرمائى فرمود قبل از خوردن بسم اللّه بگوئيد و بعد از فراغت الحمد للّه حقّ آنرا ادا نموده‌ايد جبرئيل

فرشتگان مأمور قبض روح، داراى مقامى رفیع در پیشگاه خداوند (و النزعت غرقًا) قسم خوردن خداوند به فرشتگان مرگ، نشانه ارجمندى آنان در نزد او است. ۳ - سوگند خداوند

شده و در اين سوره ميفرمايد وقتى كه آسمان شكافته شود براى نزول ملائكه و بهم خوردن اوضاع دنيا و از امير المؤمنين عليه السّلام روايت شده كه شكافته شود از كهكشان

شده و در اين سوره ميفرمايد وقتى كه آسمان شكافته شود براى نزول ملائكه و بهم خوردن اوضاع دنيا و از امير المؤمنين عليه السّلام روايت شده كه شكافته شود از كهكشان

شده و در اين سوره ميفرمايد وقتى كه آسمان شكافته شود براى نزول ملائكه و بهم خوردن اوضاع دنيا و از امير المؤمنين عليه السّلام روايت شده كه شكافته شود از كهكشان

وراث احسانى بشود وقتى كه زمين شكسته و خرد شود خرد شدنى پى در پى براى بهم خوردن از زلزله تا مانند غبار نرم و پراكنده گردد يا كوه و تپه و بنائى در آن باقى

سوگند انس من (على) به مرگ از انس طفل به سينه مادرش بيشتر است. و هنگام ضربت خوردن در محراب مسجد كوفه فرمود: «فزت و رب الكعبة» به پروردگار كعبه سوگند كه رستگار

بر اين خار به خاطر آن‌ «1». تفسير مجمع البيان. جلد 10 - صفحه 462 باشد كه خوردن آن انسان را به فرياد و تضرّع وادار مى‌كند. كارهاى پر زحمت فراوانى در دنيا

افلاك و پيدايش شبانه روز و ماه و سال باشد به تبع فناء آفتاب و ماه و بهم خوردن اوضاع اينعالم در هر حال در چنين وقتى و جلد 5 صفحه 310 چنين روزى آدمى ميگويد

افلاك و پيدايش شبانه روز و ماه و سال باشد به تبع فناء آفتاب و ماه و بهم خوردن اوضاع اينعالم در هر حال در چنين وقتى و جلد 5 صفحه 310 چنين روزى آدمى ميگويد

افلاك و پيدايش شبانه روز و ماه و سال باشد به تبع فناء آفتاب و ماه و بهم خوردن اوضاع اينعالم در هر حال در چنين وقتى و جلد 5 صفحه 310 چنين روزى آدمى ميگويد

مشمول رضاى من است كه در شب قدر، نماز بگذارد. «1» از وقايع عجيب تاريخى، ضربت خوردن حضرت على عليه السلام در شب قدر، در محراب عبادت و به هنگام نماز است. آرى،

ترجمه كرده‌اند، به اين معنا كه مسئله به قدرى روشن است كه نيازى به سوگند خوردن نيست. منظور از «بلد»، مكّه است كه قبل از اسلام هم مورد احترام بوده است. مكّه

تو سوگند می‌دهم که از ما صرفنظر کنى زیرا اکنون ما از اثر گرسنگى زیاد به خوردن علهز (مخلوطى از خون و پشم شتر) مى پردازیم سپس این آیه نازل شد. Tabber requires

هيچ تنبهى نيابند. چنين نقل شده كه چون ضرر قحط به نهايت رسيد و اهل مكه به خوردن مردگان و مردار مبتلا شدند، أبو سفيان به مدينه آمد به حضرت رسالت صلّى اللّه

و مراد «اكل» تملك، زيرا غرض از تملك اكل باشد و چون معظم تصرف و تملك براى خوردن است، لذا تعبير به اكل شد. و يا به اعتبار آنكه اين اموال ثمن مأكول واقع شوند

معلوم نبود و قدّار نام داشت اجابت نمود و در كمين ناقه نشست تا وقتى از آب خوردن مراجعت نمود با شمشير ضربتى باو زد كارگر نشد ضربت ديگر زد و كشت او را و بپهلو

چون كاملا مطمئن بودند كه ديگر سحرى بالاتر از اين نميشود كرد و اين قسم قسم خوردن در زمان جاهليّت معمول بود و در اسلام‌ جلد 4 صفحه 105 منسوخ شد و بنام خدا

بِکُمْ) است. «تَمِیدَ»: از مصدر (مَیْد و مَیَدان) به معنی: لرزش و جنبش. تلوتلو خوردن و بدین سو و آن سو افتادن. «سُبُلاً»: جمع سَبیل، راهها. وَ جَعَلْنَا فِي‌

حال صباوت ميدانست كه او بمقام ارجمندى خواهد رسيد و از قرائن احوال دانست كه خوردن گرگ و پيراهن خون آلود دروغ است لذا باور نفرمود و آنها را تكذيب فرمود ولى

گروهى به گوسفندان خويش آب مى‏دهند ولى دو نفر زن چند رأس گوسفند را از آب خوردن باز مى‏دارند، گفت چرا چنين مى‏كنيد دختران گفتند: ما پس از برگشتن چوپانها

گروهى به گوسفندان خويش آب مى‏دهند ولى دو نفر زن چند رأس گوسفند را از آب خوردن باز مى‏دارند، گفت چرا چنين مى‏كنيد دختران گفتند: ما پس از برگشتن چوپانها

and play; we will take care of him.” ترتیل: ترجمه: «یَرْتَعْ»: بچرد. مراد خوردن و آشامیدن و بهره‌مندی از میوه‌ها و چیزهای خوشمزه است. قَالَ‌ هَلْ‌ آمَنُکُمْ‌

برداريم ملائكه را برسالت نزد ما ميفرستاد نه بشرى را كه مانند ما باشد در خوردن و آشاميدن و ساير امور پس ما بآنچه شما مدّعى هستيد كه از جانب خدا آورده‌ايد

وراث احسانى بشود وقتى كه زمين شكسته و خرد شود خرد شدنى پى در پى براى بهم خوردن از زلزله تا مانند غبار نرم و پراكنده گردد يا كوه و تپه و بنائى در آن باقى

هان ای کسانی که ایمان آوردید! داخل خانه‌های پیامبر نشوید -مگر آنکه برای (خوردن) طعامی به شما اجازه داده شود- بی‌آنکه در انتظار آماده‌شدن آن (اجازه یا طعام)

داراى ساختارى بندبند به نام «آیه» (ءایت اللّه) ۵ - هشدار خداوند درباره فریب خوردن از تحرکات سیاسى و اقتصادى کافران و ثروت و مکنت آنان در جامعه (فلایغررک تقلّبهم

دل از غير خداست. «1» روزه، انسان را شبيه فرشتگان مى‌كند، فرشتگانى كه از خوردن و آشاميدن و شهوت دورند. «2» رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: هركس ماه

بآنها فرمود بفرمائيد عرض كردند نميخوريم تا قيمت آنرا بفرمائى فرمود قبل از خوردن بسم اللّه بگوئيد و بعد از فراغت الحمد للّه حقّ آنرا ادا نموده‌ايد جبرئيل

به ابوسفیان گفت: که صبح امروز دو نفر را که سوار شتر بودند در این چشمه به خوردن آب پرداختند و سپس رفتند، دیده است ابوسفیان در حوالى چشمه شروع به جستجو کرد

وراث احسانى بشود وقتى كه زمين شكسته و خرد شود خرد شدنى پى در پى براى بهم خوردن از زلزله تا مانند غبار نرم و پراكنده گردد يا كوه و تپه و بنائى در آن باقى

وراث احسانى بشود وقتى كه زمين شكسته و خرد شود خرد شدنى پى در پى براى بهم خوردن از زلزله تا مانند غبار نرم و پراكنده گردد يا كوه و تپه و بنائى در آن باقى

اول ظاهر شد از احوال آنها امتناعشان از تصرف در اموال مردمان بالكليّه نه به خوردن و نه فرستادن دواب در مزارع، حتى روايت شده كه ايشان دهانها جلد 6 - صفحه 263

بخشيده‌اند. لب‌ها كه دربان دهان و نگهبان زبان و دندان هستند، تنها به هنگام خوردن يا گفتن، آن هم به مقدار مورد نياز باز و بسته مى‌شوند و در كودكى كه حيات نوزاد