نتایج جستجو

دین ۸; دفع مکر دشمنان دین ۸; مکر علیه دین ۱; هلاکت دشمنان دین ۲ کافران: بى تأثیرى مکر کافران ۴; تنبه اخروى کافران ۱۱; نشانه هاى بى تأثیرى مکر کافران ۵;

تدبیر خدا ۳، ۶; مکر خدا ۲; نقش خدا ۵; ویژگیهاى مکر خدا ۶ صالح(ع): حامى صالح(ع) ۴; قصه صالح(ع) ۱; مبارزه با مکر مخالفان صالح(ع) ۲; مکر علیه خانواده صالح(ع)

مگر خود را از مکر خدا ایمن داشتند؟ ولی جز مردم زیان‌کار (کسی) خود را از مکر خدا ایمن نمی‌دارد. پس آیا ایمن شدند مکر خدا را که ایمن نشود مکر خدا را جز گروه

قول ه ذا هذا ان کون وعد لا هم صدق فى ف ى بين نصر الى الا الله ما بصر هو علم مکر حشر ظلم عجل اله من مع ضلل عسى انس امن رئس فتح ا قسط ضيق ارض الذين وله ک کثر

نیستند. ۴ - مکر و توطئه گسترده و مستمر کافران علیه پیامبر(ص) (و لاتکن فى ضیق ممّا یمکرون) به کارگیرى فعل مضارع (یمکرون)، بیانگر استمرار مکر و حیله کافران

شود، در حالى که در لغت عرب هر نوع چاره اندیشى را «مکر» مى گویند که گاهى خوب و گاهى زیان آور است. «مکر» در اصل، به معناى تابیدن و پیچیدن و چاره اندیشیدن

۲; عوامل نفرت مشرکان ۱ مکاران: حتمیت عذاب مکاران ۱۰ مکر: آثار مکر ۴; زیان مکر ۴

طوع شهد دعو حسن کذب ضلل اذا کتب قتل خير ملک رود سمع لعل صبر خلف دخل دنو لعن مکر

علم جعل رفع جبل شرک فعل بعد فسد حيى کثر قوم نصب هو ضلل جرم خسر تبع هدى اتى مکر ذلک مثل صبر وقى عظم بدء کلم فرى عمل حبب سحر صرف امن موت اول نفس رجل سلم يسر

که کافران با تو مکر می‌کردند تا تو را به بند کشند یا به قتل رسانند یا از شهر بیرون کنند، و آنها (با تو) مکر می‌کنند خدا هم (با آنها) مکر می‌کند و خدا بهتر

مسؤولیت رهبرى ۸ صلح: شرایط صلح ۸ ; صلح با کافران ۱ ; مکر در صلح ۸ کافران: دفع مکر کافران ۳ ; مکر کافران ۱، ۲، ۷ مؤمنان: صدر اسلام ۵ ; مؤمنان و محمد(ص)

(فتولّى فرعون فجمع کیده ) «کید»; یعنى، مکر ورزیدن و چاره اندیشیدن (قاموس) و مراد از «جمع کید»، گردآورى اهل مکر و ابزار آن است. ۵ - فرعون، از فرصت کافى

تجاوز جنسى ۷ حوادث : عوامل مؤثر در حوادث ۱۳ خائنان: ۱۰ شکست مکر خائنان ۹، ۱۲ خدا: خدا و مکر خائنان ۹; نجات بخشى خدا ۱۱; نقش اراده خدا ۱۳; نقش سنتهاى خدا

اصحاب فیل: دفع توطئه اصحاب فیل ۲; مکر اصحاب فیل ۱; منشأ شکست اصحاب فیل ۵; وضوح شکست اصحاب فیل ۵ خدا: افعال خدا ۲، ۵; مکر با خدا ۱; نشانه هاى قدرت خدا ۳

حقيقت، امروز هر كه فايق آيد خوشبخت مى‌شود.» پس (ای ساحران) باید شما با هر مکر و تدبیری توانید مهیا شده و (مقابل این دو ساحر) صف آرایی کنید، که امروز آن‌کس

گرفتار مکر و کید او خواهند شد. (إن کیدى متین) ۴- تأخیر در عذاب تکذیب کنندگان و کشاندن تدریجى آنان به ورطه هاى سقوط با عواملى خوشایند و خام کننده، مکر خدا

مثل سوء ى لو خلل نبء وحد دنو امم زلل سمو انن جمل وحى فرغ کود خير رتل تعس مکر هدى رضو س قتل سرف ارض شجر بغى اخر اکل قرء لدن ربط رکن کلل ملک جىء بشر کون

قلب کافران ۶ ; کافران و قرآن ۳، ۵ ; مکر کافران ۳، ۵ کافران مکه: ادعاهاى کافران مکه ۲ ; کافران مکه و قرآن ۱، ۲، ۴ ; مکر کافران مکه ۱ محمد(ص): توطئه علیه محمد(ص)

کفران ۱۳; موارد کفران ۱۵ کفران کنندگان: مکر کفران کنندگان ۱۶ گروههاى اجتماعى :۱۲ مکر: آثار اجتناب از مکر ۱۴; موارد مکر ۱۵ نجات: منشأ نجات ۱۰ نجات یافتگان:

ظالمان: انتقام از ظالمان ۱۰; بی تأثیرى مکر ظالمان ۶; تأخیر عذاب ظالمان ۴; سرکوبى ظالمان ۱۰; عذاب ظالمان ۹; مکر ظالمان ۷; وعید به ظالمان ۲; هلاکت ظالمان

هاى دشمنى شیطان ۱۰; نقش شیطان ۱۰; نفوذ شیطان ۱۰ کودک: نیازهاى کودک ۷ مکر: تشویق به مکر ۱۰ نفاق: تشویق به نفاق ۱۰ نیازها: نیاز به بازى ۵، ۷; نیاز به تفریح

۷; وعده هاى محمد(ص) ۴، ۵ مدینه: بیماردلان مدینه ۳، ۵، ۹; بیماردلان مدینه و مکر خدا ۵، ۹; بیماردلان مدینه و وعده پیروزى ۵; بیماردلان مدینه و وعده خدا ۹; بیماردلان

خدا ۴ زیان: عوامل زیان ۵ شیطان: اغواگرى شیطان ۲، ۴ ; روش اغواگرى شیطان ۱ ; مکر شیطان ۲ ; وعده شیطان ۱، ۲، ۳، ۵ گمراهى: عوامل گمراهى ۱

جاهلانه فرعون عمل زشتش زیبا نمود و راه حق (و خدا پرستی) بر او مسدود شد، و مکر و تدبیر فرعون جز بر زیان و هلاکش به کار نیامد. وسایل [بالا رفتن به] آسمان

آیات شامل این کلمه مکر (۴۳ بار) وَ مَکْرا هُم مَکَرُوا لا لَصَادِقُون يَشْعُرُون فَانْظُر إِنّا کَيْف کَان أَهْلِه در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه مکر (۴۳ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) وَ أَنّا عَاقِبَة دَمّرْنَاهُم کَان کَيْف يَشْعُرُون فَانْظُر قَوْمَهُم فَتِلْک لا أَجْمَعِين هُم بُيُوتُهُم

العالمین ۳ ; جادوگران فرعون و معجزه موسى(ع) ۱ ; زیرکى جادوگران فرعون ۲ فرعون: مکر فرعون ۲، ۳ قوم فرعون: اشراف قوم فرعون ۲ موسى(ع): آثار معجزه موسى(ع) ۴ ; شریک

آیات شامل این کلمه ل‌ (۳۸۴۲ بار) مکر (۴۳ بار) هٰذَا مَکَرْتُمُوه إِن فِي لَکُم الْمَدِينَة آذَن لِتُخْرِجُوا أَن مِنْهَا قَبْل أَهْلَهَا بِه فَسَوْف آمَنْتُم

آیات شامل این کلمه مکر (۴۳ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) لَمَکْر فِي هٰذَا الْمَدِينَة إِن لِتُخْرِجُوا لَکُم مِنْهَا آذَن أَهْلَهَا أَن فَسَوْف لَأُقَطّعَن قَبْل

خویش: خیانت: عمل: قاضى: گناه: گناهکاران: مبغوضان خدا: محرمات:۲، ۱۲ محمّد(ص): مکر: مؤمنان:

پس (شما مؤمنان) با دوستان شیطان بجنگید (و از آنها بیم و اندیشه مکنید) که مکر و سیاست شیطان بسیار سست و ضعیف است. آنان که ایمان آورده اند، در راه خدا می

استضعفوا ... بل مکر الّیل و النهار إذ تأمروننا أن نکفر باللّه) اضافه «مکر الّیل» مفید معناى «فى» است و سیاق آیه، دلالت مى کند که مضاف الیه «مکر» چیز محذوفى

آیات شامل این کلمه مکر (۴۳ بار) وَ اللّه إِلاّ أَ فَلا يَأْمَن فِي لَهُم فَأَمِنُوا السّيّئ يَلْعَبُون مَکْر الْقَوْم هُم اللّيْل أُولٰئِک بَل شَدِيد الّذِين

۴ ; سوگند منافقان صدر اسلام ۱ ; کفر منافقان ۳ ; کفر منافقان صدر اسلام ۲ ; مکر منافقان ۶ ; منافقان در مدینه ۹ ; منافقان و مؤمنان ۱ ; منافقان و مسلمانان ۴ ;

قرآن: ۴(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ان ل من مسک سکن هم زول ارض مکر سمو هما وله کون فى ه کم احد اله الذين ف ما جبل ظلم قبل وحد لا نفس الله حسب

۱۰(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ب هم ما سوء کون من ه ف هزء مکر ک عمل الذين ل قبل وله اهل اله رسل الا سخر الله کسب لا علم عن اول بدو قد صرف

اسلامى ۲ خدا: علم غیب خدا ۴; مکر خدا ۷ خود: مکر با خود ۵، ۶ شرک: شرک عملى ۷ مؤمنان: توطئه علیه مؤمنان ۲; مکر با مؤمنان ۳، ۵ مکر: مکر با خدا ۳، ۵، ۷ منافقان:

یادآور شدن اشکال تراشیهاى سردمداران کفر، پس از ذکر مکر و فریبکارى آنان، مى تواند بیان مصداقى بارز براى مکر و فریب آنان باشد. استکبار: کیفر استکبار ۱۰ اشراف

۶ ; مسلمانان در اسلام ۶ ; مسلمانان و تهمت ۶ مکاران: توطئه مکاران ۱۰ مکر: مبغوضیّت مکر ۷

۶ ; صفات منافقان ۴، ۶ ; صلحخطلبى منافقان ۱۰، ۱۱ ; عذرخواهى منافقان ۵، ۶ ; مکر منافقان ۶، ۱۱ ; منافقان در سختى ۴، ۵ ; منافقان و طاغوت ۱۲ ; منافقان و محمّد

صلحخطلبى منافقان ۴ ; عذاب منافقان ۱۶ ; عذرخواهى منافقان ۳ ; عمل منافقان ۳ ; مکر منافقان ۱۲ ; منافقان و محمّد (ص) ۳، ۶ ; موعظه به منافقان ۹، ۱۳ ; نفاق منافقان

هم وجود نداشت. ۱۲- مکر و حیله مداوم کافران، در قبال دعوت و هدایت گرى پیامبر(ص) (و لاتک فى ضیق ممّا یمکرون) ۱۳- دلتنگى پیامبر(ص)، از مکر و حیله مستمر کافران

را از این درخت منع نکردم و نگفتم که شیطان دشمن آشکار شماست؟ پس آن دو را با مکر و فریب از مقام و منزلتشان فرود آورد [و به خوردن درخت ممنوعه نزدیک کرد]، هنگامی

او نور سرع جنن صبر خير قوى جرم حکم دبر ذنب نکص عبد فکک درى هما قوم نفق شىء مکر ردد ا تلک ذو نفس ضرر حلم بل موت حيى اولاء هجر اخو ائى ظلل يوم نهر ايى

هم ب على ما لا ک صدر ه قول من ان کون ى انن کم فى ارض ف رحب اذا ل هن ذرع مکر سوء علم دعو لوط ها رسل خوف نا ذا حزن قرن حرج کذب الى شىء حتى ضرر وحى هنا خلف

منافقان ۸ ; ضعف منافقان صدر اسلام ۳ ; عمل ناپسند منافقان ۱ ; مؤاخذه منافقان ۱ ; مکر منافقان ۸ ; منافقان و استهزاى ارزشها ۵ ; نفاق منافقان ۸ نفاق: نشانه هاى نفاق

علم قانونگذاران ۵ قانون: شرایط مجریان قانون ۵ قیامت: شفاعت در قیامت ۴، ۸; مکر در قیامت ۸; ویژگیهاى قیامت ۸

اله حسب الله من ل ه ک الذين يوم کم ربب نا قول خير ما لا ف الى کون عقب ب هو مکر رسل ظلم غفر ان ها حکم رحم کفر اول عن ايى امن حزن کسب يا قلب بنو ذکر رئى ذا

برهان روشنی از کتب الهی در اختیار ندارند. ج4، ص77 پس سرمایه آنها چیزی جز مکر و فریب نیست «بلکه این ستمگران به یکدیگر جز وعده‌های دروغین نمی‌دهند» (بَلْ

تورات ۴، ۹; حقانیت تورات ۳; نزول تورات ۱۰; وحیانیت تورات ۳، ۵، ۱۰ خود: سرزنش مکر با خود ۱۶ علما: علماى دین و انحراف ۱۲; علماى دین و کتمان حق ۱۲; هشدار به علماى

نسوة فى المدینة ... فلما سمعت بمکرهنّ) مراد از «مکر» نقل کردن و مطرح ساختن ماجراى زلیخاست. اطلاق «مکر» به نقل آن ماجرا ، گویاى این است که زنان اشراف با

کلل اله شىء قبل ان صنع حقق اوى وله امر فرعون صبح روح تلک مرر اسرائيل ربب مکر کيف سوء بنو غرق بعد کفر بيت نظر حسن کفى عجل جعل فسق مثل ک الى عرش لا

اغواگرى ابلیس ۲; ضعف ابلیس ۴; علم ابلیس ۱۰; فراگیرى توطئه ابلیس ۱; نجات از مکر ابلیس ۹ اکثریت: آسیب پذیرى اکثریت ۷ انسان: آسیب پذیرى انسان ۱; اغواپذیرى اکثریت

همانا مائيم هر آينه راستگويان‌ و مكر كردند مكر كردنى و مكر كرديم مكر كردنى و آنها درك نمى‌كردند پس بنگر چگونه بود انجام مكر آنها كه ما هلاك كرديم آنها و قومشانرا

فى وضع اخو موسى نفس رضو اذ جعل علم خلد غير قد انن عن بعث شکر نقض کلل حيى مکر ذهب کلا حرب لو دنو زين اهل شىء فرر اول رفع اين لکن قبل کسب سطر رسل لعب فدى

آیات شامل این کلمه مکر (۴۳ بار) تدبير. اعم از آنكه در كار بد باشد و يا در كار خوب. در مفردات و اقرب الموارد مى‏گويد: مكر آن است كه شخص را به حيله‏اى از

نوع بشر را (این دیو) به گمراهی کشید، آیا عقل و فکرت کار نمی‌بستید (تا از مکر و فریبش بپرهیزید). و همانا شیطان گروه بسیاری از شما را گمراه کرد، آیا تعقّل

سرگرم بازی هستند؟ آیا و ساکنان شهرها و آبادی‌ها ایمن شده‌اند، (از این) که مکر ما نیمروز - در حالی که به بازی سرگرمند - به ایشان در رسد؟ یا ایمن شدند مردم

برادران یوسف به کنعان ۱; تقصیر برادران یوسف ۳;گزارش برادران یوسف به یعقوب(ع) ۱; مکر برادران یوسف ۶; هواپرستى برادران یوسف ۵ بنیامین: حکمت در فراق بنیامین ۲۵;

۶، ۲۰; جهل برادران یوسف ۱۹; دروغگویى برادران یوسف ۱; عجز برادران یوسف ۱۶; مکر برادران یوسف ۱ خدا: بشارتهاى خدا ۸; پیشگویى خدا ۱۴; فضل خدا ۹ نبوت: نبوت در

دوستى منافقان ۳ ; صفات منافقان ۲ ; طمع منافقان ۲ ; فرصت‌طلبى منافقان ۲ ; مکر منافقان ۵ ; منافقان در قیامت ۱۱ ; منافقان و کافران ۱، ۸ ; منافقان و مسلمانان

در آن براى جهانيان بركت نهاده‌ايم- سرزمين شام- رهانيديم. و او و لوط را (از مکر و کید کافران) رستگار و به سرزمینی گسیل داشتیم که (از لحاظ مادی و معنوی) پرخیر

کيف کهف ربب وحد حرج ذکر لمس ايى ضيق رقم يدى ائى دعو الذين کون لن ان عن صدر مکر عرض رجس سوء

دوزخيان شوند. بی‌گمان اهریمن دشمن شما است، پس شما هم او را دشمن بدانید (و از مکر و کید او یک لحظه غافل نمانید و از وسوسه‌های او پیروی نکنید). او پیروان خود

عذب قول الا فى جزى سوء نا کفر قوم صوب ذلک هما يوم مثل دخل ربب امن صلح اول مکر ثم علم ى نفس وقى ظلم مسس مطر اوى دور نن حکم اذا اخر کسب جنن اهل قد جىء حيق

ضرّاء) و سنتعطاء نعمت ، دو سنت الهى براى آزمايش امت ها است . مكر خدا به عنوان مجازات صحيح و مكر ابتدائى از خداوند ممتنع است . چند وجه از وجوهى كه در معناى

ولى مقصود بدى داشتند و با طرح این سؤال مکر و حیله اى از ناحیه آنان در بین بوده است که بالاخره خداوند نتیجه مکر و حیله آن‌ها را به خودشان بازگردانید. عامر

همانا مائيم هر آينه راستگويان‌ و مكر كردند مكر كردنى و مكر كرديم مكر كردنى و آنها درك نمى‌كردند پس بنگر چگونه بود انجام مكر آنها كه ما هلاك كرديم آنها و قومشانرا

گاهى مذموم و گاهى ممدوح باشد هر چند در مذموم بيشتر است همينطور است استدراج و مكر كه گاهى ممدوح باشند. نگارنده گويد: بهتر است آنرا در صورت ممدوح بودن تدبير

گاهى مذموم و گاهى ممدوح باشد هر چند در مذموم بيشتر است همينطور است استدراج و مكر كه گاهى ممدوح باشند. نگارنده گويد: بهتر است آنرا در صورت ممدوح بودن تدبير

گاهى مذموم و گاهى ممدوح باشد هر چند در مذموم بيشتر است همينطور است استدراج و مكر كه گاهى ممدوح باشند. نگارنده گويد: بهتر است آنرا در صورت ممدوح بودن تدبير

ولى مقصود بدى داشتند و با طرح این سؤال مکر و حیله اى از ناحیه آنان در بین بوده است که بالاخره خداوند نتیجه مکر و حیله آن‌ها را به خودشان بازگردانید. عامر

گاهى مذموم و گاهى ممدوح باشد هر چند در مذموم بيشتر است همينطور است استدراج و مكر كه گاهى ممدوح باشند. نگارنده گويد: بهتر است آنرا در صورت ممدوح بودن تدبير

آیات شامل این کلمه امن‌ (۸۷۹ بار) اللّه مَکْر أَ فَلا إِلاّ وَ فَأَمِنُوا الْقَوْم الْخَاسِرُون يَلْعَبُون هُم لَم در حال بارگیری...

لِحُکْمِه يَحْکُم اللّه هُو سَرِيع الْحِسَاب أَطْرَافِهَا مِن قَد نَنْقُصُهَا مَکَر الْأَرْض نَأْتِي در حال بارگیری...

(۳۵۷۶ بار) وَ مُعَقّب لا هُو يَحْکُم سَرِيع اللّه الْحِسَاب قَد أَطْرَافِهَا مَکَر مِن الّذِين نَنْقُصُهَا الْأَرْض در حال بارگیری...

(۲۴۹ بار) نا (۱۱۸۲ بار) وَ أَن إِذ النّهَار نَکْفُر بِاللّه اللّيْل نَجْعَل مَکْر بَل لَه اسْتَکْبَرُوا أَنْدَادا لِلّذِين أَسَرّوا اسْتُضْعِفُوا در حال بارگیری

آیات شامل این کلمه امن‌ (۸۷۹ بار) ف‌ (۲۹۹۹ بار) أَ هُم اللّه وَ مَکْر أَن تَأْتِيَهُم مُشْرِکُون إِلاّ يَلْعَبُون غَاشِيَة فَلا مِن يَأْمَن ضُحًى عَذَاب

اسْتَکْبَرُوا الْأَرْض دَعَوْتُهُم زَادَهُم مَا أَصَرّوا جِهَارا نَذِير مَکْر أَعْلَنْت ثِيَابَهُم السّيّئ جَاءَهُم فَلَمّا اسْتَغْشَوْا لا الْأُمَم يَحِيق

آیات شامل این کلمه سوء (۱۶۷ بار) ال وَ إِلاّ لا الْمَکْر يَحِيق مَکْر بِأَهْلِه السّيّئ الْأَرْض فَهَل فِي يَنْظُرُون نُفُورا اسْتِکْبَارا سُنّة زَادَهُم

آیات شامل این کلمه وزر (۲۷ بار) مَا سَاء وَ أَلا الّذِين قَد مَکَر مِن الْحَيَاة الدّنْيَا عِلْم قَبْلِهِم ظُهُورِهِم إِلاّ فَأَتَى لَعِب بِغَيْر عَلَى

همانا مائيم هر آينه راستگويان‌ و مكر كردند مكر كردنى و مكر كرديم مكر كردنى و آنها درك نمى‌كردند پس بنگر چگونه بود انجام مكر آنها كه ما هلاك كرديم آنها و قومشانرا

فَانْتَظِرُوا سَيّئَة حَاق فَهُو لِلّه إِنّه حَفِيظا لَهُم لَيَئُوس عَلَيْهِم مَکْر کَفُور در حال بارگیری...

لَئِن ضَرّاء نَفْحَة يُنْذَرُون بَعْد لَهُم عَذَاب خَلَوْا مَا الضّرّاء مَکْر فِي رَبّک الّذِين رَحْمَة زُلْزِلُوا مَثَل الدّعَاء لَيَقُولُن آيَاتِنَا

رَبّنَا لَکُم نِکَاحا تَقَبّل فَلَيْس الّذِين مِنّا النّار أَتَاهُم إِنّک مَکَر الْعَذَاب عَلَيْهِن جُنَاح أَنْت قَد در حال بارگیری...

عَلَى قَوْمِه آمَن صَدَدْنَاکُم لَو مِنْهُم الْقَوْل مُجْرِمِين نَمُن عَن مَکْر جَاءَکُم بَعْض کُنْتُم اللّيْل الْهُدَى تَعْلَمُون إِلَى أَئِمّة نُرِيد الْمُفْسِدِين

عَلِيم فِيمَا بِإِذْن تَجِد أَهْلِهَا مِنْه کَذّبُوا إِنّه لَعَذَاب أَن مَکْر أَطِيعُوا الّذِين لَيْس بَيْنَکُم الْقِيَامَة فَأُولٰئِک فَجْوَة هُم مُصِيبَة

يَأْخُذَهُم کَانُوا فَأَمِنُوا مِنْه مُبَشّرِين بِمَا السّيّئَات نَذِير مَکْر رَبّهُم قَوْمِه مِرْيَة الْمَلاَئِکَة بَيْنَهُم إِلَى مَکَرُوا يَسْتَغْفِرُوا

السّمَاوَات إِلَيْه يَعْلَم أَنْتُم فَلَو الّذِين مِنْهَا رَبّهِم کَم شَاء مَکَر رَسُولِه إِن مَن لِذِي النّشُور يَصْعَد قَد لَهَدَاکُم کَذٰلِک تَکْسِب عَلَى

بزهکاری و دشمنی و مخالفت رسول راز گفتن از سرگرفتند؟ و هر گاه حضور تو آیند (از مکر و خدیعت) تو را سلام و تحیّتی گویند که خدا نفرموده است و پیش خود می‌گویند:

أَنْفُسِهِم عَذَابا مُؤْمِنُون کُل إِيّاه عِنْد بِمَا أَصَرّوا إِذ أُولٰئِک مَکْر دَعَوْتُهُم رَبّک نَصِيبا اللّيْل فَقَال النّهَار فَيَقُول نَرَى مُفْسِدِين

تُتْلَى آيَات بِظُلْم يَأْمُرُون حَق قُوّة ظَلَمُوا مَلَئِه يَزِدْکُم آيَاتِي مَکْر بِالْمُنْکَر الدّم مُوسَى اتّبَع نَعْف فِرْعَوْن صَدَدْنَاکُم تُبّع تَکُن

إِلاّ آل الْجِن بِآيَات هُم قَرْن ذَاقُوا عَلَيْهِم قُل لَقَد فَعَل مِثْل مَکَر بِذُنُوبِهِم فَأَخَذَهُم الْإِنْس أُمَم کَدَأْب کَفَرُوا فَهَل مَن رَبّک

عبرت گيريد. اوست خدایی که کافران اهل کتاب را (یعنی یهود بنی نضیر را که به مکر، قصد قتل پیغمبر صلّی اللّه علیه و آله کردند) برای اولین بار همگی را از دیارشان

ولى مقصود بدى داشتند و با طرح این سؤال مکر و حیله اى از ناحیه آنان در بین بوده است که بالاخره خداوند نتیجه مکر و حیله آن‌ها را به خودشان بازگردانید. عامر

قَضَى قَال فَلَمّا وَکِيل فَلَن لِأَهْلِه تَجِد نَقُول لِسُنّة امْکُثُوا مَکْر اللّه إِنّي در حال بارگیری...

بى اراده از دهان انسان بیرون ریزد. لعب‌ (۲۰ بار) وَ هُم فِي يَوْم اللّه مَکْر الّذِين أَ لاَهِيَة فَارْتَقِب شَک فَأَمِنُوا قُلُوبُهُم خَوْضِهِم يُدَعّون

کَظُلُمَات قَد لَهُم حَاجّوک أَنْذِرْهُم بَلاَغ إِنّه لِلنّاس يَوْم حِسَابَه مَکَر آتَاکُم لَکُم فَقُل رَبّهِم لِحُکْمِه کَسَبُوا نَفْس فَوَفّاه الْآزِفَة مُعَقّب

اخراى بى ارزش است. راجع به [بقره:15]. كه نسبت آن به خدا داده شده رجوع شود به «مكر». [حجر:95]. آيه ماقبل اين است «فَاصْدَعْ بِما تُؤْمَرُ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكينَ

اخراى بى ارزش است. راجع به [بقره:15]. كه نسبت آن به خدا داده شده رجوع شود به «مكر». [حجر:95]. آيه ماقبل اين است «فَاصْدَعْ بِما تُؤْمَرُ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكينَ

فساديكه به عقل و بدن داخل مى‏شود، حيله و مكر (اقرب) چيزى كه از روى فساد و تباهى داخل شود و گفته شده دغل و مكر است (مجمع) . * [نحل:94] يعنى سوگندهاى خويش

جدا كننده حق از باطل‌ و نيست آن بازيچه و شوخى‌ همانا آنان مكر مينمايند مكر نمودنى‌ و جزاى مكر ميدهم من جزا دادنى‌ پس مهلت ده كافران را و واگذار آنها را

آتش) جعل كنيد پس او را درآتش اندازيد. 4- [نحل:26] كسانى كه پيش از آنها بودند مكر كردند خدا از پايه‏هاى بنايشان آمد، تا سقف از فوقشان بر آنها افتاد، آمدن خدا،

مى‏نشينند در مصباح آن را مجلس معنى كرده است معنى آيه چنين مى‏شود: چون از مكر و گفتگوى زنان آگاه شد آنها را دعوت كرد و مجلسى براى آنهابياراست و به هريك

هميشگى باشد كه با معنى ثبوت و لزوم مناسب است . السّيّئ وَ إِلاّ الْمَکْر لا مَکْر بِأَهْلِه فَهَل الْأَرْض يَنْظُرُون فِي سُنّة اسْتِکْبَارا الْأَوّلِين در

هست شما را اى كافران كيد و حيله، فَكِيدُونِ‌: پس كيد و حيله كنيد، يعنى به مكر و حيله، عذاب را از خود دفع نتوانند كرد. جلد 13 - صفحه 438 أَ لَمْ نُهْلِكِ

جدا كننده حق از باطل‌ و نيست آن بازيچه و شوخى‌ همانا آنان مكر مينمايند مكر نمودنى‌ و جزاى مكر ميدهم من جزا دادنى‌ پس مهلت ده كافران را و واگذار آنها را

سركشى و خودسرى در زمين و مكر نمودن آنهم مكر بد و بيجا و محلّ با خدا و پيغمبر او و اهل ايمان و احاطه نميكند و پا پيچ نميگردد مكر بد مگر بصاحبش پس آيا منتظر

جدا كننده حق از باطل‌ و نيست آن بازيچه و شوخى‌ همانا آنان مكر مينمايند مكر نمودنى‌ و جزاى مكر ميدهم من جزا دادنى‌ پس مهلت ده كافران را و واگذار آنها را

جدا كننده حق از باطل‌ و نيست آن بازيچه و شوخى‌ همانا آنان مكر مينمايند مكر نمودنى‌ و جزاى مكر ميدهم من جزا دادنى‌ پس مهلت ده كافران را و واگذار آنها را

جدا كننده حق از باطل‌ و نيست آن بازيچه و شوخى‌ همانا آنان مكر مينمايند مكر نمودنى‌ و جزاى مكر ميدهم من جزا دادنى‌ پس مهلت ده كافران را و واگذار آنها را

اين كه فرمود: «و نزد خداست مكر ايشان»، اين است كه خداى تعالى به علم و قدرت، بر مكر ايشان احاطه دارد. و معلوم است كه مكر، وقتى مكر است كه از اطلاع طرف پنهان

سركشى و خودسرى در زمين و مكر نمودن آنهم مكر بد و بيجا و محلّ با خدا و پيغمبر او و اهل ايمان و احاطه نميكند و پا پيچ نميگردد مكر بد مگر بصاحبش پس آيا منتظر

حق از باطل است جمع نموديم شما را با پيشينيان‌ پس اگر هست براى شما مكرى پس مكر كنيد با من‌ واى در چنين روز بر تكذيب كنندگان. تفسير خداوند متعال تكذيب كنندگان

تسكين قلب و اطمينان خاطر پيغمبر اكرم و اهل ايمان از مكر و حيله كفّار قريش و غيرهم ميفرمايد كه آنها هر مكر و حيله و تدبيرى ميتوانستند كردند و بجائى نرسيد و

حق از باطل است جمع نموديم شما را با پيشينيان‌ پس اگر هست براى شما مكرى پس مكر كنيد با من‌ واى در چنين روز بر تكذيب كنندگان. تفسير خداوند متعال تكذيب كنندگان

سِكِّيناً»: در مجمع البيان گفته : «مكر» به معناى حيله سازى به منظور رسيدن به مقصود است. و اگر اين اعتراضات زنان مصر را مكر به زليخا خوانده است ، براى اين است

حق از باطل است جمع نموديم شما را با پيشينيان‌ پس اگر هست براى شما مكرى پس مكر كنيد با من‌ واى در چنين روز بر تكذيب كنندگان. تفسير خداوند متعال تكذيب كنندگان

ديد شوهر آنزن كه دريده شده پيراهن او از پشت سر گفت همانا آن از مكر شما زنان است بدرستيكه مكر شما زنها بزرگ است‌ اى يوسف اعراض كن از نقل اين و اى زن بخواه

آسمانى خود بودند.    و إذا قیل لهم ماذا أنزل ربّکم قالوا أسطیر الأولین ... قد مکر الذین من قبلهم ... هل ینظرون إلاّ أن تأتیهم الملئکة أو یأتى أمر ربّک کذلک

يَأْتِيَهُم فَجَمَع هُم قَال کَيْدَه يَلْعَبُون فَأَمِنُوا ثُم الْقُرَى أَهْل مَکْر الزّينَة أَتَى اللّه أَمِن يَوْم مَوْعِدُکُم فَلا در حال بارگیری...

صُدُورُهُمْ‌: هر آينه مى‌داند آنچه مى‌پوشاند آن را سينه‌هاى كفار از كينه و حسد و مكر و خدعه نسبت به تو اى پيغمبر. وَ ما يُعْلِنُونَ‌: و آنچه آشكار مى‌كنند از عداوت

تسكين قلب و اطمينان خاطر پيغمبر اكرم و اهل ايمان از مكر و حيله كفّار قريش و غيرهم ميفرمايد كه آنها هر مكر و حيله و تدبيرى ميتوانستند كردند و بجائى نرسيد و

کتاب الكافي جلد ۱ كِتَابُ الْعَقْلِ وَ الْجَهْل‏ موضوعات : آرزو، طمع، نیرنگ، مکر، خرد، عقل، نادانی، جهل

الَّذِينَ يُضِلُّونَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ أَلا ساءَ ما يَزِرُونَ «25» قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللَّهُ بُنْيانَهُمْ مِنَ الْقَواعِدِ

«بَاطِنَهُ»: گناه پنهان. گناهی که به قلب و درون مربوط می‌گردد. مانند: حسد. مکر و کید. سوءظنّ. مراد از گناه آشکار و گناه پنهان، همه گناهان است؛ چرا که گناه

مُجْرِمِينَ (32) وَ قالَ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا بَلْ مَكْرُ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ إِذْ تَأْمُرُونَنا أَنْ نَكْفُرَ بِاللَّهِ وَ نَجْعَلَ

حق از باطل است جمع نموديم شما را با پيشينيان‌ پس اگر هست براى شما مكرى پس مكر كنيد با من‌ واى در چنين روز بر تكذيب كنندگان. تفسير خداوند متعال تكذيب كنندگان

حق از باطل است جمع نموديم شما را با پيشينيان‌ پس اگر هست براى شما مكرى پس مكر كنيد با من‌ واى در چنين روز بر تكذيب كنندگان. تفسير خداوند متعال تكذيب كنندگان

تسكين قلب و اطمينان خاطر پيغمبر اكرم و اهل ايمان از مكر و حيله كفّار قريش و غيرهم ميفرمايد كه آنها هر مكر و حيله و تدبيرى ميتوانستند كردند و بجائى نرسيد و

ديد شوهر آنزن كه دريده شده پيراهن او از پشت سر گفت همانا آن از مكر شما زنان است بدرستيكه مكر شما زنها بزرگ است‌ اى يوسف اعراض كن از نقل اين و اى زن بخواه

ولى مقصود بدى داشتند و با طرح این سؤال مکر و حیله اى از ناحیه آنان در بین بوده است که بالاخره خداوند نتیجه مکر و حیله آن‌ها را به خودشان بازگردانید. عامر

اذْکُرُوا قَد هُو خَلَقْنَا مَأْوَاهُم قَبْل يَخَافُون نَسُوا تَحْسَبَن مَکَر لَرِزْقُنَا تُوعَدُون لَم لِلنّاس صَبَرُوا لَکُم يُؤْمِن خَلَق رَجُل فَقُل

Javascript to function. آيات ۴۰ - ۳۰، سوره انفال معناى (( مكر )) و تقسيم آن به مكر ممدوح و مكر مذموم بيان اينكه جمله : (( ان كان هذا هو الحق ... )) حكايت

تسكين قلب و اطمينان خاطر پيغمبر اكرم و اهل ايمان از مكر و حيله كفّار قريش و غيرهم ميفرمايد كه آنها هر مكر و حيله و تدبيرى ميتوانستند كردند و بجائى نرسيد و

حق از باطل است جمع نموديم شما را با پيشينيان‌ پس اگر هست براى شما مكرى پس مكر كنيد با من‌ واى در چنين روز بر تكذيب كنندگان. تفسير خداوند متعال تكذيب كنندگان

ديد شوهر آنزن كه دريده شده پيراهن او از پشت سر گفت همانا آن از مكر شما زنان است بدرستيكه مكر شما زنها بزرگ است‌ اى يوسف اعراض كن از نقل اين و اى زن بخواه

تُخْرَجُون يَقْدِرُون أُسْلِم أَزْوَاجا رَيْب لٰکِنّا الْيَوْم رَجُلا عَلَى مَکْر کَذٰلِک فِي رَبّک عِيسَى بِاللّه کُنْتُم يُخْرِجُکُم مَا إِن مَثَل شَيْء

که مکر ما نیمروز - در حالی که به بازی سرگرمند - به ایشان در رسد؟ آیا پس مگر خود را از مکر خدا ایمن داشتند؟ ولی جز مردم زیان‌کار (کسی) خود را از مکر خدا

Javascript to function. آيات ۴۰ - ۳۰، سوره انفال معناى (( مكر )) و تقسيم آن به مكر ممدوح و مكر مذموم بيان اينكه جمله : (( ان كان هذا هو الحق ... )) حكايت

غفلت و عدم توجّه بعلّت مأخوذ بعذاب اليم گردد و چون اينمعامله شبيه بكيد و مكر است و قابل دفع و جلوگيرى نيست از آن بكيد متين تعبير شده است در هر حال خاطر

تسكين قلب و اطمينان خاطر پيغمبر اكرم و اهل ايمان از مكر و حيله كفّار قريش و غيرهم ميفرمايد كه آنها هر مكر و حيله و تدبيرى ميتوانستند كردند و بجائى نرسيد و

بعد از استحكام كه تارهاى تاب باز شده باشند ميگيريد سوگند هاتان را بخيانت و مكر ميانتان براى آنكه ميباشند جماعتى، ايشان افزونتر از جماعتى جز اين نيست كه مى‌آزمايد

بود انجام كار گناهكاران‌ و اندوهگين مباش بر آنها و مباش در تنگدلى از آنچه مكر ميكنند و ميگويند كى خواهد بود اين وعده اگر هستيد راستگويان‌ بگو نزديك است

رضا عليه السلام در تفسير اين آيه مى‌فرمايد: خداوند، اهل مكر و خدعه و استهزا نيست، لكن جزاى مكر و استهزاى آنان را مى‌دهد. «2» همچنان كه آنان را در طغيان

روش برخورد فرعون ۱، ۳;: روش مبارزه فرعون ۴; عجز فرعون ۸; مشاوره: فرعون ۶; مکر فرعون ۴; نگرانى فرعون: ۲، ۵ فرعونیانC: ۷ ایجاد نگرانى در فرعونیان ۱; تهییج:

چنين زينت داده شد براى فرعون بدى كردارش و باز داشته شد از راه و نبود تدبير و مكر فرعون مگر در تباهى‌ و گفت آنكس كه گرويد اى قوم من متابعت نمائيد مرا هدايت

بود انجام كار گناهكاران‌ و اندوهگين مباش بر آنها و مباش در تنگدلى از آنچه مكر ميكنند و ميگويند كى خواهد بود اين وعده اگر هستيد راستگويان‌ بگو نزديك است

بود انجام كار گناهكاران‌ و اندوهگين مباش بر آنها و مباش در تنگدلى از آنچه مكر ميكنند و ميگويند كى خواهد بود اين وعده اگر هستيد راستگويان‌ بگو نزديك است

بناموس او ننمودم و آنكه خدا بانجام نميرساند مكر خيانت كار انرا و هدايت نميكند آنها را بمقصود در طريقى كه بخدعه و مكر مى‌پيمايند آنرا و من نميگويم چنين شخصى

خداى تعالى نسبت به همه مكرها است. به اين بيان كه: مكر وقتى صورت مى گيرد كه طرف، يعنى شخص مكر شده از نقشه مكر كننده بى خبر باشد، وگرنه اگر بداند كه چه نقشه

چهار چيز بترسد، چگونه پناه نبرد به چهار چيز: 1- عجب دارم از كسى كه بترسد از مكر دشمن، چگونه پناه نبرد به كلمه‌ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ‌. پس

بروز ظهور امام زمان دارند و آنانكه از عذاب خداوند ترسانند چون نبايد ايمن از مكر و عذاب خدا بود هر قدر شخص مواظب اعمال و مراقب طاعات باشد چون نميداند مقبول

حيل‌ ‌است‌ ‌يعني‌ ‌هر‌ چه‌ مكر و حيله‌ دارند و مي‌توانند بكار زنند ‌در‌ مقابل‌ مشيت‌ الهي‌ نميتوانند عرض‌ اندام‌ كنند و ‌لو‌ مكر ‌آنها‌ كوه‌ها ‌را‌ ‌از‌ جا

لِکُل مَآب مَأْوَاهُم مَاء مَتَاب مَتَاع مَثَل مَدّ مَرَدّ مَعَه مَغْفِرَة مَکَر مَکْرُهُم مُتَجَاوِرَات مُرْسَلا مُسَمًّى مُسْتَخْف مُعَقّب مُعَقّبَات مُنْذِر

مُجْرِمِينَ (32) وَ قالَ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا بَلْ مَكْرُ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ إِذْ تَأْمُرُونَنا أَنْ نَكْفُرَ بِاللَّهِ وَ نَجْعَلَ

بود انجام كار گناهكاران‌ و اندوهگين مباش بر آنها و مباش در تنگدلى از آنچه مكر ميكنند و ميگويند كى خواهد بود اين وعده اگر هستيد راستگويان‌ بگو نزديك است

Javascript to function. آيات ۴۰ - ۳۰، سوره انفال معناى (( مكر )) و تقسيم آن به مكر ممدوح و مكر مذموم بيان اينكه جمله : (( ان كان هذا هو الحق ... )) حكايت

کبیره شرک به خدا است... و بعد از آن یأس از رحمت خدا، ...و سپس ایمن شدن از مکر خدا... و از جمله آنها نافرمانى نسبت به پدر و مادر... و کشتن انسان... و اتهام

است. (و ما یعدهم الشیطن إلاّ غرورًا) «غرور» مصدر فعل «غرّ» به معناى خدعه و مکر است. ۱۷- «عن محمدبن مسلم عن أبى جعفر(ع) قال: سألته عن شرک الشیطان قوله: «و

بروز ظهور امام زمان دارند و آنانكه از عذاب خداوند ترسانند چون نبايد ايمن از مكر و عذاب خدا بود هر قدر شخص مواظب اعمال و مراقب طاعات باشد چون نميداند مقبول

بود انجام كار گناهكاران‌ و اندوهگين مباش بر آنها و مباش در تنگدلى از آنچه مكر ميكنند و ميگويند كى خواهد بود اين وعده اگر هستيد راستگويان‌ بگو نزديك است

بود انجام كار گناهكاران‌ و اندوهگين مباش بر آنها و مباش در تنگدلى از آنچه مكر ميكنند و ميگويند كى خواهد بود اين وعده اگر هستيد راستگويان‌ بگو نزديك است

بود انجام كار گناهكاران‌ و اندوهگين مباش بر آنها و مباش در تنگدلى از آنچه مكر ميكنند و ميگويند كى خواهد بود اين وعده اگر هستيد راستگويان‌ بگو نزديك است

Javascript to function. آيات ۴۰ - ۳۰، سوره انفال معناى (( مكر )) و تقسيم آن به مكر ممدوح و مكر مذموم بيان اينكه جمله : (( ان كان هذا هو الحق ... )) حكايت

Javascript to function. آيات ۴۰ - ۳۰، سوره انفال معناى (( مكر )) و تقسيم آن به مكر ممدوح و مكر مذموم بيان اينكه جمله : (( ان كان هذا هو الحق ... )) حكايت

مأخذ آنها از قرآن و سنت نقل شده است: شرك به خدا، يأس از رحمت خدا، ايمنى از مكر خدا، عقوق والدين، قتل نفس، نسبت زنا به زن پاك، اكل مال يتيم، فرار از جنگ،

اطراف مدینه رسیدند و خندق را مشاهده نمودند، متعجب شدند و گفتند: این کار جز مکر و حیله چیز دیگرى نیست و از فکر عرب برنخاسته است چون تا به حال از عرب چنین

كننده‌اى مر حكم او را و او است زود حساب‌ و همانا مكر نمودند آنانكه بودند پيش از آنها پس مر خدا را است تمامى مكر ميداند آنچه را كسب ميكند جلد 3 صفحه 216 هر نفسى

بروز ظهور امام زمان دارند و آنانكه از عذاب خداوند ترسانند چون نبايد ايمن از مكر و عذاب خدا بود هر قدر شخص مواظب اعمال و مراقب طاعات باشد چون نميداند مقبول

بروز ظهور امام زمان دارند و آنانكه از عذاب خداوند ترسانند چون نبايد ايمن از مكر و عذاب خدا بود هر قدر شخص مواظب اعمال و مراقب طاعات باشد چون نميداند مقبول

اميدشان از اقامت قطع شود و بذلّت و خوارى و دلسوختگى بيرون روند و بانتقام غدر و مكر با خدا و پيغمبر برسند و ديگر بچنين اعمال قبيحه‌اى اقدام ننمايند. ذلِك‌َ بِأَنَّهُم‌

بروز ظهور امام زمان دارند و آنانكه از عذاب خداوند ترسانند چون نبايد ايمن از مكر و عذاب خدا بود هر قدر شخص مواظب اعمال و مراقب طاعات باشد چون نميداند مقبول

بروز ظهور امام زمان دارند و آنانكه از عذاب خداوند ترسانند چون نبايد ايمن از مكر و عذاب خدا بود هر قدر شخص مواظب اعمال و مراقب طاعات باشد چون نميداند مقبول

بروز ظهور امام زمان دارند و آنانكه از عذاب خداوند ترسانند چون نبايد ايمن از مكر و عذاب خدا بود هر قدر شخص مواظب اعمال و مراقب طاعات باشد چون نميداند مقبول

بروز ظهور امام زمان دارند و آنانكه از عذاب خداوند ترسانند چون نبايد ايمن از مكر و عذاب خدا بود هر قدر شخص مواظب اعمال و مراقب طاعات باشد چون نميداند مقبول

يَرْفَعُهُ وَ الَّذِينَ يَمْكُرُونَ السَّيِّئاتِ لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ وَ مَكْرُ أُولئِكَ هُوَ يَبُورُ «10» ترجمه‌ همانا شيطان براى شما دشمن است پس بگيريد

در مورد جمله : ((و لولا كلمة سبقت من ربك )) و بيان نادرستى آن شرحى در مورد مكر مشركين در آيات خدا و مراد از: ((اللّه اسرع مكرا)) معناى ((دعا)) و فرق آن با

تبانى نموديد در مصر پيش از آنكه در ميدان مبارزه حاضر شويد و غرض شما از اين مكر و حيله آن بود كه قبطيان را از شهر خودشان بيرون كنيد و شما و بنى اسرائيل مملكت

كننده‌اى مر حكم او را و او است زود حساب‌ و همانا مكر نمودند آنانكه بودند پيش از آنها پس مر خدا را است تمامى مكر ميداند آنچه را كسب ميكند جلد 3 صفحه 216 هر نفسى

کس بسیار سوره جنّ را بخواند هرگز در زندگی دنیا چشم زخم جنّ و جادو و سحر و مکر آنها به او نمی‌رسد، و با محمّد (ص) همراه خواهد بود، و می‌گوید: پروردگارا!

نعم، أکبر الکبائر الإشراک باللّه ... و بعده الإیاس من روح اللّه... ثمّ الأمن مکر اللّه ... و منها عقوق الوالدین... و قتل النفس... و قذف المحصنة... و أکل مال

با (زمره‌ی) گواهان (در این سامان) ثبت فرمای.» و (دشمنان) مکر کردند و خدا (هم در پاسخشان) مکر کرد، و خدا بهترین مکرکنندگان است‌. چون خدا گفت: «عیسی! من

بروز ظهور امام زمان دارند و آنانكه از عذاب خداوند ترسانند چون نبايد ايمن از مكر و عذاب خدا بود هر قدر شخص مواظب اعمال و مراقب طاعات باشد چون نميداند مقبول

آخرت، و گمان آنها آنست كه ما سخنان سرّ و نجواى ايشان را نمى‌شنويم، كيد و مكر در باره رسول ما نمايند، آرى مى‌شنويم ملائكه ما مى‌نوشتند. وَ ما ظَلَمْناهُمْ

ضرّاء) و سنتعطاء نعمت ، دو سنت الهى براى آزمايش امت ها است . مكر خدا به عنوان مجازات صحيح و مكر ابتدائى از خداوند ممتنع است . چند وجه از وجوهى كه در معناى

در مورد جمله : ((و لولا كلمة سبقت من ربك )) و بيان نادرستى آن شرحى در مورد مكر مشركين در آيات خدا و مراد از: ((اللّه اسرع مكرا)) معناى ((دعا)) و فرق آن با

اجتماعشان در دار النّدوه است بر ضرر پيغمبر صلى اللّه عليه و آله و سلّم و خداوند مكر آنها را بخودشان مسترد فرمود و در بدر كشته يا اسير شدند و محتمل است اعمّ از

در مورد جمله : ((و لولا كلمة سبقت من ربك )) و بيان نادرستى آن شرحى در مورد مكر مشركين در آيات خدا و مراد از: ((اللّه اسرع مكرا)) معناى ((دعا)) و فرق آن با

آنان را گمراه می‌کنند. هان! چه بد باری را می‌کشند. پیش از آنان بی‌گمان کسانی مکر کردند. پس خدا بنیان آنان را از ریشه‌ها برکند. پس از بالای سرشان سقف بر آنان

ضرّاء) و سنتعطاء نعمت ، دو سنت الهى براى آزمايش امت ها است . مكر خدا به عنوان مجازات صحيح و مكر ابتدائى از خداوند ممتنع است . چند وجه از وجوهى كه در معناى

اكرم كه اگر كفار مايل بصلح با مسلمانان شدند قبول فرمايد و نترسد از خدعه و مكر آنها كه خواسته باشند مسلمانان را اغفال نمايند تا از جنگ دست بكشند و خودشان

و نيست صبر تو مگر بكمك خدا و محزون مباش بر ايشان و مباش در تنگدلى از آنچه مكر ميكنند همانا خدا با آنان است كه پرهيزكار شدند و آنانكه ايشان نيكوكارانند.

در مورد جمله : ((و لولا كلمة سبقت من ربك )) و بيان نادرستى آن شرحى در مورد مكر مشركين در آيات خدا و مراد از: ((اللّه اسرع مكرا)) معناى ((دعا)) و فرق آن با

و ديگرى اطلاع از آن ندارد و او قسم ياد نمود بعزّت و جلال خدا كه بوسوسه و مكر اغواء نمايد و فريب دهد تمام ذريّه آدم را مگر از آنها كسانيرا كه خداوند خالص

بروز ظهور امام زمان دارند و آنانكه از عذاب خداوند ترسانند چون نبايد ايمن از مكر و عذاب خدا بود هر قدر شخص مواظب اعمال و مراقب طاعات باشد چون نميداند مقبول

و نيست صبر تو مگر بكمك خدا و محزون مباش بر ايشان و مباش در تنگدلى از آنچه مكر ميكنند همانا خدا با آنان است كه پرهيزكار شدند و آنانكه ايشان نيكوكارانند.

ضرّاء) و سنتعطاء نعمت ، دو سنت الهى براى آزمايش امت ها است . مكر خدا به عنوان مجازات صحيح و مكر ابتدائى از خداوند ممتنع است . چند وجه از وجوهى كه در معناى

ضرّاء) و سنتعطاء نعمت ، دو سنت الهى براى آزمايش امت ها است . مكر خدا به عنوان مجازات صحيح و مكر ابتدائى از خداوند ممتنع است . چند وجه از وجوهى كه در معناى

برداریم سپس براى مدت قلیلى از نابکاری‌هاى خویش دست برداشتند و بعد دوباره مکر و حیله و زشت کارى هاى خویش را از سر گرفتند و این آیه به خاطر آن‌ها نازل شد

بروز ظهور امام زمان دارند و آنانكه از عذاب خداوند ترسانند چون نبايد ايمن از مكر و عذاب خدا بود هر قدر شخص مواظب اعمال و مراقب طاعات باشد چون نميداند مقبول

بروز ظهور امام زمان دارند و آنانكه از عذاب خداوند ترسانند چون نبايد ايمن از مكر و عذاب خدا بود هر قدر شخص مواظب اعمال و مراقب طاعات باشد چون نميداند مقبول

ملاقات و قضيه را نقل نمود، حق تعالى وحى فرمود كه آنچه شاه پيغام فرستاده همه مكر و حيله و مى‌خواهد تو را بكشد، كاتب را بگو تو نترس، من پسر او را مى‌ميرانم،

ترجمه‌ آيا نديدى چگونه رفتار كرد پروردگار تو با صاحبان فيل‌ آيا قرار نداد مكر آنها را در تباهى و بطلان‌ و فرستاد بر آنها پرنده‌اى دسته دسته‌ كه ميزدند آنها

‌اينکه‌ ‌آيه‌ تنبيه‌ اشخاص‌ متقلب‌ حيله‌ باز مكار ‌است‌ ‌که‌ ‌هر‌ نوع‌ تقلبي‌ و مكر و حيله‌ داشته‌ باشند غاية فائده‌ همين‌ عالم‌ دنيويست‌ و امروز بسيار ‌اينکه‌

و ديگرى اطلاع از آن ندارد و او قسم ياد نمود بعزّت و جلال خدا كه بوسوسه و مكر اغواء نمايد و فريب دهد تمام ذريّه آدم را مگر از آنها كسانيرا كه خداوند خالص

ايشان، حجتى روشن در تعرض به قتل و سبى ايشان. و آن حجت، وضوح كفر و وقوع عذر و مكر ايشان باشد. و تسميه حجت به سلطان، جهت آنست كه به آن بر خصم غالب مى‌شوند. و

در مورد جمله : ((و لولا كلمة سبقت من ربك )) و بيان نادرستى آن شرحى در مورد مكر مشركين در آيات خدا و مراد از: ((اللّه اسرع مكرا)) معناى ((دعا)) و فرق آن با

بروز ظهور امام زمان دارند و آنانكه از عذاب خداوند ترسانند چون نبايد ايمن از مكر و عذاب خدا بود هر قدر شخص مواظب اعمال و مراقب طاعات باشد چون نميداند مقبول

غفلت و عدم توجّه بعلّت مأخوذ بعذاب اليم گردد و چون اينمعامله شبيه بكيد و مكر است و قابل دفع و جلوگيرى نيست از آن بكيد متين تعبير شده است در هر حال خاطر

كفر، به مرگ و تاريكى . حيات طيبه مؤ من يكى زندگى ممتاز از ديگر انسانهاست . مكر بزرگان و اعيان هر قريه در برابر دعوت انبياء و استهزائشان به رسالت پيغمبر(ص

بر شما تعدّى شده كيفر دهيد. نمونه مماثلت در سنّت‌هاى الهى: «مَكَرُوا وَ مَكَرَ اللَّهُ» «5» دشمنان نقشه كشيدند و خداوند چاره‌جويى كرد. «يُخادِعُونَ اللَّهَ

ضرّاء) و سنتعطاء نعمت ، دو سنت الهى براى آزمايش امت ها است . مكر خدا به عنوان مجازات صحيح و مكر ابتدائى از خداوند ممتنع است . چند وجه از وجوهى كه در معناى

اللّه‌ِ يكي‌ ‌از‌ گناهان‌ كبيره‌ يأس‌ ‌من‌ روح‌ اللّه‌ ‌است‌ چنانچه‌ امن‌ ‌من‌ مكر اللّه‌ آنهم‌ گناه‌ كبيره‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌پس‌ ‌از‌ شرك‌ و كفر و ضلالت‌ جلد 11

و نوازشِ خود محروم مساز و از مهر خود نوميد مكن و از مكر و مجازاتِ خود آسوده خاطر منما زيرا از مكر خدا آسوده نزيند جز زيانكاران. گفتم: قربانت، من اين دعا

بروز ظهور امام زمان دارند و آنانكه از عذاب خداوند ترسانند چون نبايد ايمن از مكر و عذاب خدا بود هر قدر شخص مواظب اعمال و مراقب طاعات باشد چون نميداند مقبول

بروز ظهور امام زمان دارند و آنانكه از عذاب خداوند ترسانند چون نبايد ايمن از مكر و عذاب خدا بود هر قدر شخص مواظب اعمال و مراقب طاعات باشد چون نميداند مقبول

غفلت و عدم توجّه بعلّت مأخوذ بعذاب اليم گردد و چون اينمعامله شبيه بكيد و مكر است و قابل دفع و جلوگيرى نيست از آن بكيد متين تعبير شده است در هر حال خاطر

فرزندى است كه علاقه بوجود و ثواب خدمت شوهر و پدر خود را داشته باشد لذا بايد از مكر و اطاعت آنها در حذر و بر كنار بود و اگر از آنان خلاف وظيفه نسبت و رسم مودّت

ترجمه‌ آيا نديدى چگونه رفتار كرد پروردگار تو با صاحبان فيل‌ آيا قرار نداد مكر آنها را در تباهى و بطلان‌ و فرستاد بر آنها پرنده‌اى دسته دسته‌ كه ميزدند آنها

و ديگرى اطلاع از آن ندارد و او قسم ياد نمود بعزّت و جلال خدا كه بوسوسه و مكر اغواء نمايد و فريب دهد تمام ذريّه آدم را مگر از آنها كسانيرا كه خداوند خالص

و ديگرى اطلاع از آن ندارد و او قسم ياد نمود بعزّت و جلال خدا كه بوسوسه و مكر اغواء نمايد و فريب دهد تمام ذريّه آدم را مگر از آنها كسانيرا كه خداوند خالص

تو رسانند، فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ‌: پس پناه ببر بخدا از شر او تا تو را از مكر و وسوسه او نگهدارد، إِنَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ‌: بدرستى كه ذات احديت الهى شنوا

كفر، به مرگ و تاريكى . حيات طيبه مؤ من يكى زندگى ممتاز از ديگر انسانهاست . مكر بزرگان و اعيان هر قريه در برابر دعوت انبياء و استهزائشان به رسالت پيغمبر(ص

مُجرِمِين‌َ وَ قال‌َ الَّذِين‌َ استُضعِفُوا لِلَّذِين‌َ استَكبَرُوا بَل‌ مَكرُ اللَّيل‌ِ وَ النَّهارِ إِذ تَأمُرُونَنا أَن‌ نَكفُرَ بِاللّه‌ِ وَ نَجعَل‌َ

مى‌اندازيم آنها را بهلاكت از آنجا كه نميدانند و مهلت ميدهم مر ايشانرا همانا مكر من محكم است‌ آيا انديشه نمى‌كنند كه نيست در يارشان جنونى نيست او مگر بيم دهنده

السّیّئُ إلّا بِأهلِه»، همين مكر منظور است. و نيز در معناى كلمۀ «يَحِيقُ» گفته: يعنى نازل نمى شود و نمى رسد مكر، مگر به خود صاحب مكر. و بعضى گفته اند: كلمۀ «يَحِيقُ»،

مُجْرِمِينَ (32) وَ قالَ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا بَلْ مَكْرُ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ إِذْ تَأْمُرُونَنا أَنْ نَكْفُرَ بِاللَّهِ وَ نَجْعَلَ

فرمود دعاء فرج را بتو در قعر چاه عرض كرد تو تعليم فرمودى فرمود كه تو را از مكر آن زن خلاص كرد عرض كر تو اى پروردگار من فرمود كه آن كودك را براى گواهى بر

به بنى اسرائيل سكونت نمائيد در بيت المقدس و نيز سؤال كن براى ملامت و اثبات مكر و تمرّد قديمى آنها از واقعه آنقريه كنار دريا و اهلش كه با آنكه خداوند منع

وحى ميكنيم آنرا بتو و نبودى نزد آنها هنگاميكه متفق نمودند رأيشان را و آنها مكر ميكردند تفسير پس از وصول خبر سلامتى حضرت يوسف بحضرت يعقوب و دعوت او از همه

مؤمن‌ كفّاره جميع‌ گناهان‌ ‌او‌ ‌است‌ بلكه‌ ‌اگر‌ موجب‌ غرور و امن‌ ‌من‌ مكر اللّه‌ نشود فرداي‌ قيامت‌ بسياري‌ ‌از‌ نواصب‌ ‌را‌ فداي‌ مؤمنين‌ ميكنند و

فرزندى است كه علاقه بوجود و ثواب خدمت شوهر و پدر خود را داشته باشد لذا بايد از مكر و اطاعت آنها در حذر و بر كنار بود و اگر از آنان خلاف وظيفه نسبت و رسم مودّت

آنكه مبادا مردمان از عبادت او رو گردان شوند و پيروى دين موسى كنند، در مقام مكر و حيله و تدليس در آمده: قالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ‌: گفت مر اشراف خود را كه

استيصالشامل مؤ منين نمى شود با عذاب انقراض شرك ريشه كن مى شود معناى اينكه مكر ظالمان نزد خدا است هرچند مكرشان از جا كننده كوهها باشد گفتارى در معناى انتقام

يكديگرند؛ چه سحر غايت زيركى و به كار بردن عقل است در جنبه شيطانيت از قبيل مكر و حيله و شعبده و نيرنگ و غيره، و لكن ديوانگى خبط دماغ و تشويش مغز و لازمه

كرده شوند مردم در بلندى آفتاب‌ پس رو گردان شد فرعون و جمع‌آورى نمود وسائل مكر خود را پس آمد گفت مر آنها را موسى واى بر شما مبنديد بر خدا دروغ را پس نابود

دعا را از آنحضرت نقل نموده است پس خدا آنروز او را نجات داد از آنچاه و از مكر آنزن و فرج و مخرج براى او شد و من حيث لا يحتسب ملك مصر را باو ارزانى داشت

فرزندى است كه علاقه بوجود و ثواب خدمت شوهر و پدر خود را داشته باشد لذا بايد از مكر و اطاعت آنها در حذر و بر كنار بود و اگر از آنان خلاف وظيفه نسبت و رسم مودّت

و ديگرى اطلاع از آن ندارد و او قسم ياد نمود بعزّت و جلال خدا كه بوسوسه و مكر اغواء نمايد و فريب دهد تمام ذريّه آدم را مگر از آنها كسانيرا كه خداوند خالص

كرده شوند مردم در بلندى آفتاب‌ پس رو گردان شد فرعون و جمع‌آورى نمود وسائل مكر خود را پس آمد گفت مر آنها را موسى واى بر شما مبنديد بر خدا دروغ را پس نابود

كرده شوند مردم در بلندى آفتاب‌ پس رو گردان شد فرعون و جمع‌آورى نمود وسائل مكر خود را پس آمد گفت مر آنها را موسى واى بر شما مبنديد بر خدا دروغ را پس نابود

باو مهلت دهد تا روز قيامت مستأصل و اسير خود كند بنى آدم را باغواء و فريب مكر عدّه كمى از آنها را كه متمكّن نشود چون خالص كنند خود را براى عبادت و اطاعت

عقوبات‌ آخرت‌ ‌باشد‌ لكن‌ بسياري‌ اينها ‌را‌ صرف‌ زخارف‌ دنيا و هواي‌ نفس‌ و مكر و حيله‌ و فسادهاي‌ ديگر كردند و قدر ‌آنها‌ ‌را‌ ندانستند و شكرگزار نشدند.

حيله‌ئى نمايند كه ببدترين عقوبت انتقام بتها را از او كشيده باشند ولى خداوند مكر آنها را باطل فرمود و زيانكارترين زيانكاران شدند چون بطلان عقيده و طريقه آنها

و نيست صبر تو مگر بكمك خدا و محزون مباش بر ايشان و مباش در تنگدلى از آنچه مكر ميكنند همانا خدا با آنان است كه پرهيزكار شدند و آنانكه ايشان نيكوكارانند.

آنچه در دست راست تو است فرو ميبرد آنچه را ساخته‌اند همانا آنچه را ساخته‌اند مكر ساحر است و رستگار نميشود ساحر هر جا كه آيد پس بر وى افكنده شدند ساحران سجده

در مورد جمله : ((و لولا كلمة سبقت من ربك )) و بيان نادرستى آن شرحى در مورد مكر مشركين در آيات خدا و مراد از: ((اللّه اسرع مكرا)) معناى ((دعا)) و فرق آن با

اميدشان از اقامت قطع شود و بذلّت و خوارى و دلسوختگى بيرون روند و بانتقام غدر و مكر با خدا و پيغمبر برسند و ديگر بچنين اعمال قبيحه‌اى اقدام ننمايند. وَ لَو لا

باطل كند، مى‌دانيم كه آنچه او آورده است از قبيل سحر نيست و از راه حيله و مكر نباشد، به او ايمان مى‌آوريم و تصديق او خواهيم كرد. فرعون گفت: اگر موسى بر

غفلت و عدم توجّه بعلّت مأخوذ بعذاب اليم گردد و چون اينمعامله شبيه بكيد و مكر است و قابل دفع و جلوگيرى نيست از آن بكيد متين تعبير شده است در هر حال خاطر

غفلت و عدم توجّه بعلّت مأخوذ بعذاب اليم گردد و چون اينمعامله شبيه بكيد و مكر است و قابل دفع و جلوگيرى نيست از آن بكيد متين تعبير شده است در هر حال خاطر

ترجمه‌ آيا نديدى چگونه رفتار كرد پروردگار تو با صاحبان فيل‌ آيا قرار نداد مكر آنها را در تباهى و بطلان‌ و فرستاد بر آنها پرنده‌اى دسته دسته‌ كه ميزدند آنها

و ديگرى اطلاع از آن ندارد و او قسم ياد نمود بعزّت و جلال خدا كه بوسوسه و مكر اغواء نمايد و فريب دهد تمام ذريّه آدم را مگر از آنها كسانيرا كه خداوند خالص

علم خود تعبير بشهادت نموده كه مناسب با امور جليه است و چون در اين آيه كشف مكر و حيله و اسرار آنها را نموده از اين معنى تعبير بعدم غفلت فرموده كه ملائم با

به بنى اسرائيل سكونت نمائيد در بيت المقدس و نيز سؤال كن براى ملامت و اثبات مكر و تمرّد قديمى آنها از واقعه آنقريه كنار دريا و اهلش كه با آنكه خداوند منع

حيله‌ئى نمايند كه ببدترين عقوبت انتقام بتها را از او كشيده باشند ولى خداوند مكر آنها را باطل فرمود و زيانكارترين زيانكاران شدند چون بطلان عقيده و طريقه آنها

خوف‌ و رجاء ‌باشد‌ نه‌ اطمينان‌ بسعادت‌ و نجات‌ داشته‌ ‌باشد‌ ‌که‌ امن‌ ‌من‌ مكر اللّه‌ ‌است‌ و نه‌ مأيوس‌ ‌باشد‌ ‌که‌ يأس‌ ‌از‌ روح‌ اللّه‌ ‌است‌ آنهم‌ خوف‌

کالای خود را در آن جا داده‌اند. «کِدْنَا»: چاره‌جوئی کردیم. چاره‌جوئی را مکر و کید نامیدن، بدان خاطر است که تدبیر نهان و چاره‌سازی پنهان از دیدِ مردمان،

استيصالشامل مؤ منين نمى شود با عذاب انقراض شرك ريشه كن مى شود معناى اينكه مكر ظالمان نزد خدا است هرچند مكرشان از جا كننده كوهها باشد گفتارى در معناى انتقام

حق‌ ‌را‌ باطل‌ كرد و باطل‌ ‌را‌ بصورت‌ حق‌ جلوه‌ داد ‌که‌ حيله‌ و تزوير و مكر و فكري‌ و شيطنت‌ و طريق‌ وصله‌ بظلم‌ و عصيان‌ مثل‌ دار الندوة چه‌ مشركين‌

شَيْ‌ءٍ بِأَمْرِ رَبِّها ... إِذْ كانُوا يَجْحَدُونَ‌ «2» - عدّه‌اى به دليل مكر و حيله. «فَانْظُرْ كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ مَكْرِهِمْ أَنَّا دَمَّرْناهُمْ وَ

نمود و با ترازوى راست و درست كه ميزان و عدل باشد متاع را سنجيد و بحيله و مكر كم فروشى ننمود چون اين كار عاقبت خير در دنيا و آخرت ندارد و كم فروش بزودى

حفظ فرمود و نگهداري‌ كرد ‌او‌ ‌را‌ ‌از‌ سيّئات‌ و اذيّتهاي‌ آنچه‌ ‌آنها‌ مكر و حيله‌ ميكردند و متوجّه‌ شد بآل‌ فرعون‌ عذاب‌ سويي‌ آتش‌ عرضه‌ داشته‌ ميشود

پرستش ايشان را نكنند، زيرا دروغ، و آن در آخرت واقع نشود، بلكه اساس تدليس و مكر و حيله و قبايح به كلى ممنوع، و حقايق و اسرار و سرائر تماما مكشوف گردد. وَ

اللّه عليه و اله ميفرمود كه احزاب عرب بر من هجوم آور ميشوند و يهود عدر و مكر مينمايند و ما از دو جانب در مشقّت مى‌افتيم و بالاخره من بر آنها غالب ميشوم

يَبْغُونَها عِوَجاً: و طلب مى‌كنند براى راه حق، كجى و بازگشتى را به تدليس و مكر و شيطنت و كتمان حق در هر عصرى. وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كافِرُونَ‌: و حال

بروز ظهور امام زمان دارند و آنانكه از عذاب خداوند ترسانند چون نبايد ايمن از مكر و عذاب خدا بود هر قدر شخص مواظب اعمال و مراقب طاعات باشد چون نميداند مقبول

كرده شوند مردم در بلندى آفتاب‌ پس رو گردان شد فرعون و جمع‌آورى نمود وسائل مكر خود را پس آمد گفت مر آنها را موسى واى بر شما مبنديد بر خدا دروغ را پس نابود

حيله‌ئى نمايند كه ببدترين عقوبت انتقام بتها را از او كشيده باشند ولى خداوند مكر آنها را باطل فرمود و زيانكارترين زيانكاران شدند چون بطلان عقيده و طريقه آنها

در قرآن عواملى سبب هلاكت و گرفتارى به قهر الهى شمرده شده است از جمله: فسق، مكر، كفر، تكذيب، ظلم، استكبار، طغيان و گناه. چنانكه مى‌فرمايد: «فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ»

اميدشان از اقامت قطع شود و بذلّت و خوارى و دلسوختگى بيرون روند و بانتقام غدر و مكر با خدا و پيغمبر برسند و ديگر بچنين اعمال قبيحه‌اى اقدام ننمايند. ما قَطَعتُم‌

باو مهلت دهد تا روز قيامت مستأصل و اسير خود كند بنى آدم را باغواء و فريب مكر عدّه كمى از آنها را كه متمكّن نشود چون خالص كنند خود را براى عبادت و اطاعت

ميگيرم و شما هم شاهد باشيد كه از بت و بت پرستى بيزارم و از شما ترسى ندارم هر مكر و حيله و تدبيرى كه داريد در باره من‌ جلد 3 صفحه 91 بكار بريد به اتّفاق يكديگر

بعضى از آنها در حدّ اعتدال باقى بمانند و انكار نميكند آيتهاى ما را مگر هر مكر و غدر كننده ناسپاس‌ اى مردمان بپرهيزيد از پروردگارتان و بترسيد از روزى كه

گفته‌اند: اذا هبت رياحك فاغتنمها. يا مراد باد حقيقى است، زيرا نصرت نباشد، زيرا مكر به بادى كه حق تعالى از مهبّ فتح فرستد و آن را ريح النصره گويند. و حديث است

قريش، كه اگر نذيرى به سويشان بيايد، هدایت یافته ترین امت ها، خواهند شد معناى «مكر سيّئ»، که جز به اهل آن نمى رسد اگر خدا، مردم را براى گناهانشان مؤاخذه كند،

اميدشان از اقامت قطع شود و بذلّت و خوارى و دلسوختگى بيرون روند و بانتقام غدر و مكر با خدا و پيغمبر برسند و ديگر بچنين اعمال قبيحه‌اى اقدام ننمايند. بِسم‌ِ اللّه‌ِ

باد ‌را‌ ديدي‌ ‌که‌ ‌با‌ عادان‌ چه‌ كرد). يكي‌ ‌از‌ معاصي‌ بزرگ‌ امن‌ ‌من‌ مكر اللّه‌ ‌است‌ و بخصوص‌ ‌در‌ اخبار داريم‌ ‌که‌ بعض‌ معاصي‌ عقوبتش‌ تعجيل‌ ميشود

بندگان، بدون توجه به هيچيك از خلق من، و به حقيقت التجا كند؛ پس در مقام كيد و مكر او برآيند آسمان و زمين و هر كه در آنهاست، مگر آنكه قرار دهم مخرج و خلاصى از

ورز و از من بازدار، همّ هر كه را كه همّ خود را به دلم مياندازد و مكر كن با هر كه به من مكر مى‏كند زيرا تو بهترين مكركننده‏هائى و از توجه به من در آور چشم

بودن از مكر خدا؛ زيرا كه خداى عز و جل مى‏فرمايد: «فَلا يَأْمَنُ مَكْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخاسِرُونَ» «۳»؛ يعنى: «پس ايمن نمى‏شوند از مكر خدا (يعنى

فرزندى است كه علاقه بوجود و ثواب خدمت شوهر و پدر خود را داشته باشد لذا بايد از مكر و اطاعت آنها در حذر و بر كنار بود و اگر از آنان خلاف وظيفه نسبت و رسم مودّت

فرزندى است كه علاقه بوجود و ثواب خدمت شوهر و پدر خود را داشته باشد لذا بايد از مكر و اطاعت آنها در حذر و بر كنار بود و اگر از آنان خلاف وظيفه نسبت و رسم مودّت

عذاب‌ و وعيدهاي‌ ‌او‌ ‌که‌ مؤمن‌ بايد ‌بين‌ خوف‌ و رجاء ‌باشد‌ نه‌ امن‌ ‌من‌ مكر اللّه‌ و نه‌ يأس‌ ‌من‌ روح‌ اللّه‌ و ‌در‌ بسياري‌ ‌از‌ اخبار دارد رجاء ‌او‌

فرزندى است كه علاقه بوجود و ثواب خدمت شوهر و پدر خود را داشته باشد لذا بايد از مكر و اطاعت آنها در حذر و بر كنار بود و اگر از آنان خلاف وظيفه نسبت و رسم مودّت

كرده شوند مردم در بلندى آفتاب‌ پس رو گردان شد فرعون و جمع‌آورى نمود وسائل مكر خود را پس آمد گفت مر آنها را موسى واى بر شما مبنديد بر خدا دروغ را پس نابود

به قبح معصيت، و مخبرند از حال نشاه آخرت و عقوبات آن، لذا نفس خود را در دام مكر و حيله و وسوسه شيطان‌ تفسير اثنا عشرى، ج‌2، ص: 376 نمى‌اندازند و تابع شهوات

لَكُم‌ عَدُوٌّ مُبِين‌ٌ يس‌ ‌آيه‌ 60 دشمني‌ ‌است‌ ‌که‌ ديده‌ نميشود و صاحب‌ مكر و خدعه‌ و حيله‌ ‌است‌ و راههاي‌ بسيار دارد ‌که‌ فرمود إِنَّه‌ُ يَراكُم‌ هُوَ

يا از مكر او ايمن شود، چون خدا غالب بر امر خويش است «و الله غالب على امره» و كسى نمى توانند از مكر او ايمن شود مگر مردم زيانكار: «و لا يامن مكر الله الا

عذاب‌ و وعيدهاي‌ ‌او‌ ‌که‌ مؤمن‌ بايد ‌بين‌ خوف‌ و رجاء ‌باشد‌ نه‌ امن‌ ‌من‌ مكر اللّه‌ و نه‌ يأس‌ ‌من‌ روح‌ اللّه‌ و ‌در‌ بسياري‌ ‌از‌ اخبار دارد رجاء ‌او‌

ميگيرم و شما هم شاهد باشيد كه از بت و بت پرستى بيزارم و از شما ترسى ندارم هر مكر و حيله و تدبيرى كه داريد در باره من‌ جلد 3 صفحه 91 بكار بريد به اتّفاق يكديگر

«فى» يا اضافه مصدر به ظرف بر اجراى آن مجراى مفعول به كقوله تعالى‌ «بَلْ مَكْرُ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ». «4» 4- اين زلزله قبل از طلوع آفتاب باشد از مغرب،

رجا ‌باشد‌ دو معصيت‌ ‌از‌ معاصي‌ جلد 14 - صفحه 459 كبيره‌ ‌است‌: «امن‌ ‌من‌ مكر اللّه‌ و يأس‌ ‌عن‌ روح‌ اللّه‌» ‌هم‌ خائف‌ ‌از‌ عذاب‌ ‌باشد‌ و ‌هم‌ اميدوار

‌از‌ عبادات‌ و اعمال‌ صالحه‌ و تقوي‌ ‌باشد‌ بايد خائف‌ ‌باشد‌ زيرا امن‌ ‌من‌ مكر اللّه‌ يكي‌ ‌از‌ گناهان‌ بزرگ‌ ‌است‌ و ‌در‌ ‌هر‌ مرتبه‌ ‌از‌ معاصي‌ و اعمال‌

آيه درباره حرث بن سويد بن الصامت نازل گرديده كه در حالتى كه مسلمان بود با مكر و حيله مجذر بن زياد البلوى را به قتل رسانيد و سپس مرتد شد و فرار اختيار كرد

عليهم السّلام است) و وسط آن مسجد روضه‏اى از روضه‏هاى بهشت است و سمت چپ آن مكر قرار گرفته است يعنى خانه‏هاى شياطين.

عبادت برخيزد چون در بستر خود خوابيد بايد بگويد: (بسم اللَّه) بار خدايا مرا از مكرِ خود آسوده مدار و ياد خودت را فراموشم مكن و مرا در گروه غافلان مقرر منما،

چون حق تعالى بيان فرمود كه اگر شما مسلمانان صبر و تقوا داشته باشيد حيله و مكر دشمنان ضرر به شما نرساند، مفهوم فرمايش آنكه اگر صبر و تقوا نداشته باشيد ضرر

اللّه عليه و اله ميفرمود كه احزاب عرب بر من هجوم آور ميشوند و يهود عدر و مكر مينمايند و ما از دو جانب در مشقّت مى‌افتيم و بالاخره من بر آنها غالب ميشوم

آسمان‏ها و زمين و هر كه در آنها مى‏باشد، با او مكر و حيله كنند، مگر آن‏كه جاى بيرون شدن از ميان آنها و خلاصى از مكر ايشان، از برايش قرار مى‏دهم. و هرگز هيچ بنده‏اى

فرزندى است كه علاقه بوجود و ثواب خدمت شوهر و پدر خود را داشته باشد لذا بايد از مكر و اطاعت آنها در حذر و بر كنار بود و اگر از آنان خلاف وظيفه نسبت و رسم مودّت

ترجمه‌ آيا نديدى چگونه رفتار كرد پروردگار تو با صاحبان فيل‌ آيا قرار نداد مكر آنها را در تباهى و بطلان‌ و فرستاد بر آنها پرنده‌اى دسته دسته‌ كه ميزدند آنها

عذاب‌ الهي‌ نرسد ‌که‌ ‌اينکه‌ ‌هر‌ دو «ياس‌ ‌من‌ روح‌ اللّه‌ و امن‌ ‌من‌ مكر اللّه‌» ‌از‌ گناهان‌ كبيره‌ ‌است‌. 2‌-‌ جوع‌: و همچنين‌ ‌است‌ عطش‌، و گرسنگي‌

الاحاطة بكم). پس ايشان قسم خوردند به منزلت و شرافت پيغمبر ما كه در مهم بنيامين مكر ننمايند. فَلَمَّا آتَوْهُ مَوْثِقَهُمْ‌: پس چون دادند پدر را عهد و پيمان خود:

كه در نزد هر بدعتى كه بعد از من مى‏باشد و اراده مى‏شود كه به آن، با ايمان مكر و حيله شود، ياورى است از اهل بيت من، كه گماشته است بر ايمان و از اين دفع مى‏نمايد

راه به جهت استكبار و بلند پروازى در زمين و نيز به علت مكر بدى كه داشتند، بود و مكر بد، جز به اهل مكر بر نمى گردد. پس آيا منتظر سنتى هستند كه در امم گذشته

جهت قلت شما و كثرت عدد آنها، تصور نبود تاب مقاومت را. حق تعالى بيان كذب و مكر و نفاق آنها را فرمود كه: هُمْ لِلْكُفْرِ يَوْمَئِذٍ: اين منافقان، به كفر،

فرزندى است كه علاقه بوجود و ثواب خدمت شوهر و پدر خود را داشته باشد لذا بايد از مكر و اطاعت آنها در حذر و بر كنار بود و اگر از آنان خلاف وظيفه نسبت و رسم مودّت

سازيم خاكستر يا براده آن را در دريا پراكنده ساختنى به جهت زيادتى عقوبت و هدم مكر سامرى و اظهار غباوت گوساله‌پرستان، يعنى بدانند و دريابند آنچه توان ساخت و

نمود و با ترازوى راست و درست كه ميزان و عدل باشد متاع را سنجيد و بحيله و مكر كم فروشى ننمود چون اين كار عاقبت خير در دنيا و آخرت ندارد و كم فروش بزودى

با مؤمنان بوده‌اند، بعد از مرگ، نور آنها پنهان شده، در قيامت بر وجه جزاى مكر و خدعه ظاهر شده، ناگاه بادى برآيد نور آنها خاموش شود. نزد اين حال به مؤمنان

بعضى از آنها در حدّ اعتدال باقى بمانند و انكار نميكند آيتهاى ما را مگر هر مكر و غدر كننده ناسپاس‌ اى مردمان بپرهيزيد از پروردگارتان و بترسيد از روزى كه

كافران) (يوسف ۸۷)؛ سپس ايمنى از عقوبت خداى زيرا خدا ميفرمايد: فَلا يَأْمَنُ مَكْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخاسِرُونَ (و از كيفر خداوند خود را در امان ندانند

بيان ميگويد: فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا «پس خدا او را از گزندهاى مكر ايشان محفوظ داشت- مؤمن: ۴۴». و از كسى كه دنيا و زينت آن را ميخواهد تعجّب كرده‏ام،

نموده و عبرت بگيرند، و بدانند كه قوّت اقوياء و استكبار مستكبران روزگار و مكر مکّاران، خدا را عاجز نمى كند، و به همين منظور از باب نمونه، پاره اى از قصص

آخرت، در اين آيه بيان فرمايد حصول مشابهت بين دو فرقه را در تكذيب انبياء و مكر و خدعه و حيله به ايشان: أُولئِكَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ‌: آن جماعت نابود و

كفر، به مرگ و تاريكى . حيات طيبه مؤ من يكى زندگى ممتاز از ديگر انسانهاست . مكر بزرگان و اعيان هر قريه در برابر دعوت انبياء و استهزائشان به رسالت پيغمبر(ص

نمود و با ترازوى راست و درست كه ميزان و عدل باشد متاع را سنجيد و بحيله و مكر كم فروشى ننمود چون اين كار عاقبت خير در دنيا و آخرت ندارد و كم فروش بزودى

نيامدى. پس حضرت براى اتمام حجت با جان و مال و آل خود به كوفه آمد. چون غدر و مكر آنها را ملاحظه فرمود، لا جرم اقدام در دفاع كفار برآمده تا فايز به رضوان الهى

بدين سبب مبالغه مى‌كردند در منع از اتباع آن حضرت و القاء شبهات و اقدام به مكر و خدعه براى سدّ مردم از طريق حق و صراط مستقيم: در كافى: عن عماد بن بشير قال

بامر عقلى و حق براى اهلش واضح گردد و گمراه نميكند خداوند بسبب مثل كسى را مكر آنانرا كه خودشان اسباب گمراهى را براى خود فراهم نموده‌اند كه مراجعه بعقل فطرى

هم كه خدا در آيه قبلى از مشركينشان خواند و به غفلت از پروردگار و ايمنى از مكر او و اعراض از آيات او مذمتشان كرده بود به آن نائل شوند. ترجمه تفسير الميزان

مسائل سؤال كنند و مال‏ها به سوى او برند، مگر آن‏كه ناگاه كشته شود از روى مكر و فريب، يا در رخت‏خواب خود بميرد، تا آن‏كه خدا بر انگيزد از براى اين امر،

رشته‏ها تاب باز داده شده باشند. فرا مى‏گيريد سوگندهاى خويش را دغلى و اسباب مكر و خديعه در ميان خويش، به سبب آن‏كه امامانى چند پاك‏تر و بهتر از امامان شما

نَفَسُ‏ إِبْلِيسَ‏ فَحُرِّمَتِ اَلْخَمْرُ لِأَنَّ عَدُوَّ اَللَّهِ‏ إِبْلِيسَ‏ مَكَرَ بِحَوَّاءَ حَتَّى مَصَّ اَلْعِنَبَ وَ لَوْ أَكَلَهَا لَحُرِّمَتِ اَلْكَرْمَةُ

اللَّهُ يحْكُمُ لا مُعَقِّب لِحُكْمِهِ وَ هُوَ سرِيعُ الحِْسابِ(۴۱) وَ قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَللَّهِ الْمَكْرُ جَمِيعاً يَعْلَمُ مَا تَكْسِب

مرور را مثالى براى امناى خود و حجّتى بر خلقش قرار داد». «4» مولوى مى‌گويد: مكر شيطان است تعجيل و شتاب‌ خوى رحمن است صبر و احتساب‌ با تأنّى گشت موجود از خدا

حقّ است، پس شادى براى چيست؟ و اگر عرض اعمال بر خداوند عزّ و جلّ حقّ است، پس مكر براى چيست؟! و اگر شيطان دشمن است پس غفلت براى چيست؟! و اگر گذشتن بر صراط حقّ

السّلام) روايت كرده كه در تفسير جمله «و هو شديد المحال» فرموده: مقصود آن است كه مكر خداوند، شديد است. ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۱ صفحه ۴۵۳ و شيخ در امالى، به سند

نيز نهى از غفلت از كيد و دست ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۳۰۸ كم گرفتن مكر او است ، و معنايش اين است كه او را اطاعت مكن ، و از كيد و تسويلات او غفلت

شده، و خود فرموده: «و من يضلل اللّه فما له من هاد». كسانى را كه از اهل كفر و مكر، خداوند گمراهشان كرده باشد، ديگر هدايت شدنى نيستند. «وَ يَقُولُ الَّذِينَ

3‌-‌ امان‌ و زنهار دادن‌ ‌از‌ امن‌ ضدّ خوف‌ أَ فَأَمِنُوا مَكرَ اللّه‌ِ فَلا يَأمَن‌ُ مَكرَ اللّه‌ِ إِلَّا القَوم‌ُ الخاسِرُون‌َ«3» و بحسب‌ شرع‌ ‌در‌ معني‌

مِنَ‌ الْقُرْآنِ‌ مَا هُوَ... (۲) وَ لَوْ جَعَلْنَاهُ‌ قُرْآناً... (۲) قَدْ مَکَرَ الَّذِينَ‌ مِنْ‌ قَبْلِهِمْ‌... (۰) أَصْحَابُ‌ الْجَنَّةِ يَوْمَئِذٍ خَيْرٌ

شيطان با شما خصومت و جدال كند، رو به او آوريد به آنچه مى‏شناسيد؛ زيرا كه مكر و حيله شيطان، سست و ضعيف است». عرض كردم كه: آنچه را كه مى‏شناسيم چيست (تا

مصدر باب مفاعله از «ماحل - يماحل » است كه به معناى اين است كه يكى عليه ديگرى مكر و صحنه سازى كند تا معلوم شود كدام نيرومندترند، و بهمين منظور براى اظهار معايب

دارد. و «كيد» با «مكر» از نظر معنى همسان است و همانگونه كه در ذيل آيه ۵۴ از سوره آل عمران (جلد دوم تفسير نمونه صفحه ۴۲۹) گفته ايم : «مكر» در اصل لغت به معنى

گشت كه با آن ها چه كرده بوديم، و براى شما مَثَل ها زديم. (۴۵) و آن ها نهايت مكر خود را به كار زدند و (سزاى) نيرنگشان نزد خداست، هرچند از نيرنگشان، كوه ها

الشعاع خود قرار مى دهد و به تكذيب آن برمى خيزد و به گفته شاعر: گفتم كه با مكر و فسون پنهان كنم راز درون ! پنهان نمى گردد كه خون از ديدگانم مى رود! اين همان

آدمى را بشرك مى كشانند، كه در اين باره فرموده : «فلا ياءمن مكر اللّه الا القوم الخاسرون »، (از مكر خدا ايمن نمى شوند مگر مردم زيانكار) و نيز فرموده : «كلا

مجْرِمِينَ(۳۲) وَ قَالَ الَّذِينَ استُضعِفُوا لِلَّذِينَ استَكْبرُوا بَلْ مَكْرُ الَّيْلِ وَ النَّهَارِ إِذْ تَأْمُرُونَنَا أَن نَّكْفُرَ بِاللَّهِ وَ نجْعَلَ

و كسان فضل بودند، همه بر درِ خانه مأمون جمع شدند و گفتند كه: اينك با فضل مكر و حيله كرده، و او را كشته-/ و مقصود ايشان مأمون بود-/ و مى‏گفتند: هر آينه

دامهائى بر سر راه او بگذارد، سرانجام تسليم فريب شيطان شد، و با ريسمان پوسيده مكر و خدعه او براى بدست آوردن آب حيات و ملك جاويدان ، به چاه وسوسه هاى ابليس فرو

رَبُّ الْعالَمِينَ» «۱» كه در سوره اعراف است) و به خدا پناه بر از مكر و حيله او، و مكر شيطان، و چون با او نشستى، همه چشم خويش را به او دست مده (كه بسيار

چيزها شنيده‏ام كه بشمار درنمى‏آورم، و خود چنين گمان ميبرم كه تو بزودى با مكر دشمنان شهيد خواهى شد، پس چيزى از آنچه خدا بتو آموخته است بمن بياموز، فرمود:

همان معيارهاى تفسير نمونه جلد ۱۷ صفحه ۴۴۱ زور و قلدرى و مال و ثروت نامشروع و مكر و فريب بود، و انتخاب اين دو تعبير در اينجا شايد براى اينست كه تا حدى عذر خود

است بلى ممكن است يكى از بواطن قرآن باشد كه ما نميتوانيم در آن حكمى بنمائيم مكر به بيان قطعى از معادن وحى يا انكشاف يقينى كه براى هر كس روى نميدهد. ايقاظ

دهند، به اختيار خودشان است. دوّم اين كه: آنچه خدای تعالى، از ضلالت و خدعه و مكر، و امداد و كمك در طغيان، و مسلّط كردن شيطان، و يا سرپرستى انسان ها، و يا رفيق

متنوع شود، و حيوانى خاص ، و داراى صورت نوعيه اى خاص بشود، مثلا در يكى بصورت مكر، و در نوعى ديگر كينه توزى ، و در نوعى ديگر شهوت ، و در چهارمى وفاء، و در پنجمى

فروختند تا بدين وسيله آن احترام را مبدّل به ذلت كنند، خداى سبحان هم همين مكر و حيله آنان را وسيله عزّت او در خانه عزيز مصر قرار داد، زنان مصر مخصوصا همسر

را نتوان به خداوند نسبت داد، آرى او از كيدى منزه است كه ظلم باشد، و همچنين مكر و اضلال و استدراج و امثال آن را نيز در صورتى كه ظلم شمرده نشوند مى توان به

خداوند در سوره آل عمران در ضمن داستانهاى مسيح ذكر كرده و فرموده : «و مكروا و مكر الله و الله خير الماكرين » منطبق مى شود. وَ إِذْ أَوْحَيْت إِلى الْحَوَارِيِّينَ

نعل هايشان به سنگ زمين بيرون مى جهد. ولى بعضى ها گفته اند: مراد از «ايراء»، مكر جنگندگان در ميدان جنگ است. بعضى ديگر گفته اند: منظور آتش افروختن است. بعضى

كه فرمود - و تعجب مى كنم از كسى كه فزع مى كند از اين كه مبادا دشمن به او مكر كند و نيرنگ بزند، ولى پناه نمى برد به آيه: «وَ أُفَوّضُ أمرِى إلَى اللّهِ

و عناد مى كردند و بر خطاياى خود اصرار مى ورزيدند و در مقابل زحمات آن جناب مكر و خدعه به كار مى بردند، تا آن كه ناراحتى و تاسفش از حد گذشت و غيرت الهيش به

خاموش كردن نور خدا بى اثر نمود، ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۲۰۷ و چگونه مكر او را به خود او برگردانيد، و دشمنش را در دامن خود او پرورش داد، به خلاف سياق