نتایج جستجو

function. ما به موسی و هارون نعمت بخشیدیم! و به راستى به موسى و هارون موهبت داديم و در حقيقت، بر موسى و هارون منت نهاديم. و همانا ما بر موسی و هارون منّت گذاردیم

پروردگار موسی و هارون!» پروردگار موسى و هارون پروردگار موسى و هارون. خدای موسی و هارون. پروردگار موسی و هارون. پروردگار موسى و هارون. پروردگار موسی و هارون‌

پروردگار موسی و هارون!» |پروردگار موسى و هارون پروردگار موسى و هارون.» پروردگار موسی و هارون. پروردگار موسی و هارون. پروردگار موسى و هارون. پروردگار موسی و هارون‌

آيات خود و حجتى آشكار فرستاديم، آن‌گاه موسی و برادرش هارون را فرستادیم با آیات و معجزات خود و حجّت روشن. سپس موسی و برادرش هارون را با معجزات و آیات خود

نگرانى موسى(ع) ۳، ۴ ۵ هارون(ع): بینش هارون(ع) ۶; نگرانى هارون(ع) ۵; رسالت هارون(ع) ۵; قصه هارون(ع) ۱، ۲، ۳، ۴، ۵; مناجات هارون(ع) ۲; نگرانى هارون(ع) ۳،

استدلالات واهی به مخالفت با حق برخاستند «پس موسی و هارون را تکذیب کردند و سر انجام همگی هلاک و نابود شدند» و ملک و حکومتشان بر باد رفت (فَکَذَّبُوهُما فَکانُوا

شناسى و راه‌يابى در خور وى داديم و به [حال‌] او دانا بوديم. ما (وسیله‌ی) هدایت و راهیابی را پیشتر (از موسی و هارون) در اختیار ابراهیم گذارده بودیم و از (احوال

سخيفه‌ و اعمال‌ سيّئه‌ و نجات‌ ‌از‌ مهالك‌ و عقوبات‌ و عذاب‌ ابدي‌، و رحمت‌ و مغفرت‌ و عفو و گذشت‌ پروردگار و نيل‌ ‌به‌ سعادت‌ و رستگاري‌ و نعم‌ دنيوي‌

نماند و يك‌ نفر ‌از‌ بني‌ اسرائيل‌ كشته‌ نشد بدون‌ جنگ‌ و جهاد و خونريزي‌ و بدون‌ زحمت‌. ] (آیه 116)- در مرحله دوم می‌فرماید: «و آنها (موسی و هارون و بنی

باشد از جادو گران و وسائل جادو و نيرنگ تهيّه نمايند و مهيا شد و در موعد مقرّر و مكان مقدّر حاضر و ناظر گرديدند و حضرت موسى زبان بنصيحت و دلالت آنها گشود

ماجراى شکست ساحران و پیروزى موسى و در آخر اظهار ایمان ساحران به ربوبیت خداوند و پیامبرى موسى و هارون. ۵- برخورد و ملاقات ساحران با موسى(ع) در پایتخت مصر،

ساحران ورزیده و آزموده و دانا را به سوی تو فراخوانند و به محضر تو بیاورند» (یَأْتُوکَ بِکُلِّ ساحِرٍ عَلِیمٍ). از آنجا که عجله در کشتن موسی و هارون با توجه به

مبارزه با موسى(ع) ۶ ; مجازات موسى(ع) ۱ هارون(ع): تأخیر مجازات هارون(ع) ۲، ۵ ; تبلیغ هارون(ع) ۳ ; مجازات هارون(ع) ۱ ; نقش هارون(ع) ۳ ; هدایتگرى هارون(ع) ۳

دى و چهارمى بهمن و پنجمى اسفندار و ششمى فروردين و هفتمى ارديبهشت و هشتمى خرداد و نهمى مرداد و دهمى تير و يازدهمى مهر و دوازدهمى شهريور بود و بزرگترين آن

دو لغت اند و مراد يكنفر است مثل ميكال و ميكائيل و نيز از ابن عبّاس نقل مى‏كند: آل ياسين عبارتند از آل محمد «صلى اللّه عليه و آله و سلم» و ياسين اسم آنحضرت

خلطه نكند و او با كسى و كسى با او تماس نداشته باشد نه با گرفتن و دادن و نه باسكان دادن و مصاحبت و گفتگو و غير آن كه لازمه زندگى اجتماعى است و آن از سخت‏ترين

رَزَقْناكُمْ‌ و مؤيّد اين معنى است كه فرموده اين طريقه و ملّت و دين همه شما است كه يك طريقه و ملّت و دين است و بايد مردم متّفق بر آن باشند كه اصول آن توحيد و نبوّت

مى‌خوانيد. تنبيه: در خطاب فرعون با موسى و هارون و بعد از آن تخصيص موسى به نداء، آنست كه موسى اصل بود در تبليغ رسالت، و هارون وزير و تابع او بود. يا آنكه فرعون

[هنگامی که موسی بازگشت، به هارون] گفت: ای هارون! وقتی دیدی آنان گمراه شدند چه چیز تو را مانع شد، گفت: اى هارون، هنگامى كه ديدى گمراه مى‌شوند، [موسی آمد و برآشفت

فرموده بود و سه سال بقحط و غلا دچار بودند و دست از كيش باطلشان برنداشته بودند و خداوند آنها را فرموده كه در عذاب برزخ و جهنّم حاضر كرده شده و خواهند شد

باشد كه آنها مستحق عذاب بودند و نبايد مورد ترحّم شوند و حضرت موسى بالطّبع غيور و هارون مترحّم بود پس حضرت موسى روى بسامرى نمود و شديدا او را مورد عتاب قرار

ببلاهاي‌ گوناگون‌ مثل‌ طوفان‌ و جراد و قمل‌ و ضفادع‌ و دم‌ مبتلاء نمود و غرق‌ شدند و تمام‌ هلاك‌ شدند و اراضي‌ و اموال‌ و جواهرات‌ و زخارف‌ ‌آنها‌ نصيب‌ بني‌

منّت نهاد بر حضرت موسى و هارون از پيغمبران بنى اسرائيل بنبوّت و رسالت و معجزات بسيار و منافع دينى و دنيوى بيشمار و نجات داد آن دو و تمام آنطائفه را كه

بود؟ فرمود: هارون. گفتم: وحى به هر دو نازل مى‏شد؟ فرمود: وحى به موسى نازل مى‏شد و او به هارون مى‏رساند. گفتم: بفرمايد آيا احكام و حكومت و امر و نهى مال هر

مشترک موسى و هارون، در رسالت و مبارزه با فرعون و اشراف قوم او (ثمّ أرسلنا موسى و أخاه هرون ... إلى فرعون و ملإیه) «ملأ» اسم جمع و به معناى اشراف و سران

از بردگی و بندگی و اسارت و واداشتن به کار بدون جیره و مواجب و حق و دستمزدی. بگذار در ایده و عقیده همراه ما شوند. «آیَةٍ»: معجزه‌ای بزرگ. دلیل و برهان سترگ

باشند و در پيشگاه عظمت و قدرت الهى سجده نمودند و گفتند ايمان آورديم ما بپروردگار جهانيان آن پروردگارى كه موسى و هارون معرّف و مبيّن او شدند بأعجاز و بيان

دهد.] و دل من تنگ گردد و زبانم گشاده نشود. هارون را رسالت ده. و دلم تنگ می‌شود و زبانم گشاده نیست، پس به هارون نیز [برای همکاری‌] پیام بفرست‌ و سينه‌ام

باشى برو تو و برادرت هارون با معجزات و خوارق عاداتى كه بتو داده و خواهيم داد و فتور و قصور و سستى و كوتاهى براى شما در نماز و دعا و انجام امر رسالت كه

باشند و در پيشگاه عظمت و قدرت الهى سجده نمودند و گفتند ايمان آورديم ما بپروردگار جهانيان آن پروردگارى كه موسى و هارون معرّف و مبيّن او شدند بأعجاز و بيان

مى‏شود كه صندوق در بنى اسرائيل بود و وجود آن مايه آرامش خاطر و سبب اطمينان قلبشان بود و در آن چيزهائى از موسى و هارون به يادگار مانده بود بنابر آن چه در

باشند و در پيشگاه عظمت و قدرت الهى سجده نمودند و گفتند ايمان آورديم ما بپروردگار جهانيان آن پروردگارى كه موسى و هارون معرّف و مبيّن او شدند بأعجاز و بيان

امداد به هارون(ع) ۳، ۶، ۷; ایمان هارون(ع) ۸; دلدارى به هارون(ع) ۱; رسالت هارون(ع) ۹; عوامل اطمینان هارون(ع) ۶، ۷; عوامل امیدوارى هارون(ع) ۷; قصه هارون(ع) ۲،

برانگیختن رأفت و رِقّت موسی بود، والاّ موسی و هارون برادران پدری و مادری یکدیگر بودند. یاء متکلّم از آخر (أُمَّ) برابر قاعده زبان عربی حذف و با فتحه خوانده

باشند و در پيشگاه عظمت و قدرت الهى سجده نمودند و گفتند ايمان آورديم ما بپروردگار جهانيان آن پروردگارى كه موسى و هارون معرّف و مبيّن او شدند بأعجاز و بيان

تسخير ناميده كه موسى در زمان او تولد يافت و پسر او را فرعون خروج گفته نامش منفثلى و پسر رامسس بود كه موسى و هارون معجزات را پيش او آوردند و با لشكريانش در

لبشرین مثلنا) ۳ - موسى و هارون، از طایفه بنى اسرائیل بودند. (و قومهما لنا عبدون) ۴ - تحقیر حضرت موسى و هارون از سوى فرعون و اشراف دربار او، به خاطر داشتن

باشند و در پيشگاه عظمت و قدرت الهى سجده نمودند و گفتند ايمان آورديم ما بپروردگار جهانيان آن پروردگارى كه موسى و هارون معرّف و مبيّن او شدند بأعجاز و بيان

۳، ۵ موسى(ع): رسالت موسى(ع) ۳، ۵; قصه موسى(ع) ۳; نرمى سخن موسى(ع) ۳; وحى به موسى(ع) ۱ هارون(ع): رسالت هارون(ع) ۳، ۵; قصه هارون(ع) ۳; نرمى سخن هارون(ع) ۳;

بود. موسى و هارون چون ايمان داشتند در يك طرف ايستادند و آرامش داشتند، امّا فرعون و همه‌ى اشراف و ساحران در طرف ديگر قرار گرفتند و دلهره داشتند و اين جاست

بود. موسى و هارون چون ايمان داشتند در يك طرف ايستادند و آرامش داشتند، امّا فرعون و همه‌ى اشراف و ساحران در طرف ديگر قرار گرفتند و دلهره داشتند و اين جاست

باشند و در پيشگاه عظمت و قدرت الهى سجده نمودند و گفتند ايمان آورديم ما بپروردگار جهانيان آن پروردگارى كه موسى و هارون معرّف و مبيّن او شدند بأعجاز و بيان

موارد تثنیه و جمع بسته شده و در همین داستان موسى و هارون در سوره «طه» آیه 47 مى فرماید: اِنّا رَسُولا رَبُّکَ «ما دو فرستاده پروردگار توایم». رسل‌ (۵۱۳ بار)

باشى برو تو و برادرت هارون با معجزات و خوارق عاداتى كه بتو داده و خواهيم داد و فتور و قصور و سستى و كوتاهى براى شما در نماز و دعا و انجام امر رسالت كه

باشند و در پيشگاه عظمت و قدرت الهى سجده نمودند و گفتند ايمان آورديم ما بپروردگار جهانيان آن پروردگارى كه موسى و هارون معرّف و مبيّن او شدند بأعجاز و بيان

باشى برو تو و برادرت هارون با معجزات و خوارق عاداتى كه بتو داده و خواهيم داد و فتور و قصور و سستى و كوتاهى براى شما در نماز و دعا و انجام امر رسالت كه

ميكنند لكن‌ عناد و عصبيت‌ و حب‌ جاه‌ و مقام‌ و تقليد آباء و كبر و نخوت‌ و عيبهاي‌ ديگر ‌آنها‌ ‌را‌ وادار ميكند ‌که‌ انبياء ‌را‌ ساحر و جادوگر و كذاب‌ بگويند

باشند و در پيشگاه عظمت و قدرت الهى سجده نمودند و گفتند ايمان آورديم ما بپروردگار جهانيان آن پروردگارى كه موسى و هارون معرّف و مبيّن او شدند بأعجاز و بيان

باشند و در پيشگاه عظمت و قدرت الهى سجده نمودند و گفتند ايمان آورديم ما بپروردگار جهانيان آن پروردگارى كه موسى و هارون معرّف و مبيّن او شدند بأعجاز و بيان

باشند و در پيشگاه عظمت و قدرت الهى سجده نمودند و گفتند ايمان آورديم ما بپروردگار جهانيان آن پروردگارى كه موسى و هارون معرّف و مبيّن او شدند بأعجاز و بيان

باشند و در پيشگاه عظمت و قدرت الهى سجده نمودند و گفتند ايمان آورديم ما بپروردگار جهانيان آن پروردگارى كه موسى و هارون معرّف و مبيّن او شدند بأعجاز و بيان

خلطه نكند و او با كسى و كسى با او تماس نداشته باشد نه با گرفتن و دادن و نه باسكان دادن و مصاحبت و گفتگو و غير آن كه لازمه زندگى اجتماعى است و آن از سخت‏ترين

رهبرى هارون(ع) ۲; قصه هارون(ع) ۲، ۳، ۴; محدوده مسؤولیت هارون(ع) ۳; مسؤولیت هارون(ع) ۲; مقامات هارون(ع) ۷; نبوت هارون(ع) ۷; نقش هارون(ع) ۴; هارون(ع) در غیاب

دعاء كميل‌ و دعاء سمات‌ و دعاء صباح‌ و ادعيه‌ صحيفه‌ سجاديه‌ و ادعيه‌ وارده‌ ‌در‌ ليالي‌ و ايام‌ خاصه‌ و ‌در‌ تعقيبات‌ نماز و ادعيه‌ شهر رمضان‌ و ‌غير‌ اينها

برادرش هارون و باعيال خود صفورا دختر شعيب عليه السّلام و اطفال خويش و گوسفندانى كه در آنمدت مالك شده بود رهسپار گرديد و چون بوادى و سرزمين طوى كه كوه طور

بپروردگار هارون و موسى عليه السّلام و اعراض نموديم از فرعون و فرعونيان و فرعون آنها را معاتب قرار داد و گفت ايمان آورديد و متابعت نموديد موسى را پيش از

باشند و در پيشگاه عظمت و قدرت الهى سجده نمودند و گفتند ايمان آورديم ما بپروردگار جهانيان آن پروردگارى كه موسى و هارون معرّف و مبيّن او شدند بأعجاز و بيان

باشد (هم)آن را می‌آوریم. و در حسابگری ما کفایت است. به‌راستی و درستی، ما به موسی و هارون فرقان [:جداسازی حق را از باطل] و روشنایی و یادواره‌ای برای پرهیزگاران

فرموده بود و سه سال بقحط و غلا دچار بودند و دست از كيش باطلشان برنداشته بودند و خداوند آنها را فرموده كه در عذاب برزخ و جهنّم حاضر كرده شده و خواهند شد

جماد، از آن جمله: انقلاب و انتقال و استحاله و خرق و التيام و تغير و انفعال در جلد 8 - صفحه 258 صور و اشكال و تبديل و ابدال، صحيح و ممكن باشد. بنابراين جسم

باشند و در پيشگاه عظمت و قدرت الهى سجده نمودند و گفتند ايمان آورديم ما بپروردگار جهانيان آن پروردگارى كه موسى و هارون معرّف و مبيّن او شدند بأعجاز و بيان

باشند و در پيشگاه عظمت و قدرت الهى سجده نمودند و گفتند ايمان آورديم ما بپروردگار جهانيان آن پروردگارى كه موسى و هارون معرّف و مبيّن او شدند بأعجاز و بيان

باشند و در پيشگاه عظمت و قدرت الهى سجده نمودند و گفتند ايمان آورديم ما بپروردگار جهانيان آن پروردگارى كه موسى و هارون معرّف و مبيّن او شدند بأعجاز و بيان

سفيدتر و زبانش گوياتر بود و سه سال زودتر از آنحضرت از دنيا رحلت نمود و در خاتمه حوائج خود عرضه داشت كه هارون در تسبيح و تقديس و دعا و ثناى توهم با من كمك

سفيدتر و زبانش گوياتر بود و سه سال زودتر از آنحضرت از دنيا رحلت نمود و در خاتمه حوائج خود عرضه داشت كه هارون در تسبيح و تقديس و دعا و ثناى توهم با من كمك

سامرى انداختند و گفتند او اين كار را كرد. موسى آنگاه به برادرش هارون پرخاش كرد :چرا گذاشتى اينكار كنند و سرهارون را گرفت و پيش خود كشيد. هارون گفت: پسر مادرم

سامرى انداختند و گفتند او اين كار را كرد. موسى آنگاه به برادرش هارون پرخاش كرد :چرا گذاشتى اينكار كنند و سرهارون را گرفت و پيش خود كشيد. هارون گفت: پسر مادرم

(همان) پروردگار موسى و هارون. جادوگرانى كه براى رسوا ساختن حضرت موسى و كسب مال و مقام نزد فرعون به صحنه آمده بودند، با ديدن معجزه‌ى موسى عليه السلام، ايمان

سفيدتر و زبانش گوياتر بود و سه سال زودتر از آنحضرت از دنيا رحلت نمود و در خاتمه حوائج خود عرضه داشت كه هارون در تسبيح و تقديس و دعا و ثناى توهم با من كمك

سفيدتر و زبانش گوياتر بود و سه سال زودتر از آنحضرت از دنيا رحلت نمود و در خاتمه حوائج خود عرضه داشت كه هارون در تسبيح و تقديس و دعا و ثناى توهم با من كمك

باشد از جادو گران و وسائل جادو و نيرنگ تهيّه نمايند و مهيا شد و در موعد مقرّر و مكان مقدّر حاضر و ناظر گرديدند و حضرت موسى زبان بنصيحت و دلالت آنها گشود

باشى برو تو و برادرت هارون با معجزات و خوارق عاداتى كه بتو داده و خواهيم داد و فتور و قصور و سستى و كوتاهى براى شما در نماز و دعا و انجام امر رسالت كه

حاضر ميشوند و خداوند تمام آيات وجود و علم و قدرت خود را بفرعون ارائه داد ولى او از فرط عناد و لجاج و غرور و نخوت تكذيب كرد و امتناع از قبول نمود و ظاهرا از

چرا خدا حضرت موسى را با وسيله عصا و يد و بيضا و ابزار ابطال جادو فرستاد و حضرت عيسى را با وسيله طبابت و حضرت محمد را- كه بر او و خاندانش و پيمبران درود

ما با تو و هارون و فرعون هستيم و گفتگوى شما را ميشنويم و حق را بر باطل غلبه ميدهيم و كلمه كلّا حرفى است موضوع براى زجر و ردع يعنى نبايد چنين گمانى ببرى

...»: (نگا: صافّات / و و و . Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۱۴ - ۱۳۲ سوره صافّات خلاصه اى از داستان موسى و هارون و الیاس«ع» بحث روايتی سخنى

باشد، و ابراهيم از ذريه سام بن نوح بود كه در كشتى شد و اسمعيل و اسحق و يعقوب از ذريه ابراهيم و شرف قرب دارند به او، و موسى و هارون و زكريا و يحيى و عيسى

ما با تو و هارون و فرعون هستيم و گفتگوى شما را ميشنويم و حق را بر باطل غلبه ميدهيم و كلمه كلّا حرفى است موضوع براى زجر و ردع يعنى نبايد چنين گمانى ببرى

باشد از جادو گران و وسائل جادو و نيرنگ تهيّه نمايند و مهيا شد و در موعد مقرّر و مكان مقدّر حاضر و ناظر گرديدند و حضرت موسى زبان بنصيحت و دلالت آنها گشود

ما با تو و هارون و فرعون هستيم و گفتگوى شما را ميشنويم و حق را بر باطل غلبه ميدهيم و كلمه كلّا حرفى است موضوع براى زجر و ردع يعنى نبايد چنين گمانى ببرى

رسانديم. و دیگران را به آنجا نزدیک کردیم‌ و آن ديگران- فرعونيان- را نزديك آنجا آورديم. و در آنجا دیگران را (نیز به موسی و بنی‌اسرائیل) نزدیک گرداندیم (و فرعون

فرموده بود و سه سال بقحط و غلا دچار بودند و دست از كيش باطلشان برنداشته بودند و خداوند آنها را فرموده كه در عذاب برزخ و جهنّم حاضر كرده شده و خواهند شد

باشى برو تو و برادرت هارون با معجزات و خوارق عاداتى كه بتو داده و خواهيم داد و فتور و قصور و سستى و كوتاهى براى شما در نماز و دعا و انجام امر رسالت كه

ما با تو و هارون و فرعون هستيم و گفتگوى شما را ميشنويم و حق را بر باطل غلبه ميدهيم و كلمه كلّا حرفى است موضوع براى زجر و ردع يعنى نبايد چنين گمانى ببرى

سفيدتر و زبانش گوياتر بود و سه سال زودتر از آنحضرت از دنيا رحلت نمود و در خاتمه حوائج خود عرضه داشت كه هارون در تسبيح و تقديس و دعا و ثناى توهم با من كمك

سفيدتر و زبانش گوياتر بود و سه سال زودتر از آنحضرت از دنيا رحلت نمود و در خاتمه حوائج خود عرضه داشت كه هارون در تسبيح و تقديس و دعا و ثناى توهم با من كمك

امام بود و آن حضرت از نوح پيروى كرده و قرآن فرمايد: [صافات:83]. در [سجده:23-24]. و در سوره انبیاء پس از ذكر موسى و هارون و ابراهيم و لوط و اسحق و يعقوب فرموده

function. و موسی و تمام کسانی را که با او بودند نجات دادیم! |و موسى و همه همراهانش را نجات داديم و موسى و همه كسانى را كه همراه او بودند نجات داديم؛ و موسی

ما با تو و هارون و فرعون هستيم و گفتگوى شما را ميشنويم و حق را بر باطل غلبه ميدهيم و كلمه كلّا حرفى است موضوع براى زجر و ردع يعنى نبايد چنين گمانى ببرى

برادرش هارون و باعيال خود صفورا دختر شعيب عليه السّلام و اطفال خويش و گوسفندانى كه در آنمدت مالك شده بود رهسپار گرديد و چون بوادى و سرزمين طوى كه كوه طور

ما با تو و هارون و فرعون هستيم و گفتگوى شما را ميشنويم و حق را بر باطل غلبه ميدهيم و كلمه كلّا حرفى است موضوع براى زجر و ردع يعنى نبايد چنين گمانى ببرى

بعد از ذكر حضرت موسى و هارون شروع بقصّه حضرت ابراهيم عليه السّلام فرمود باين تقريب كه ما به ابراهيم عطا نموديم رشد و صلاح و كفايت و فلاح و كليّه استعدادات

بسياري‌ داريم‌ مثل‌ ساز و آواز و رقص‌ و ضرب‌ و تار حتّي‌ ‌بر‌ دائره‌ و طشت‌ و تصفيق‌ (كف‌ ‌بر‌ كف‌ زدن‌) و قمار و ‌لو‌ بدون‌ مراهنه‌ چه‌ ‌به‌ آلات‌ معدّه‌ ‌باشد‌

اللّه عليه و آله وسلم ) با قوم موسى وهارون ، ابراهيم و نوح و... اشاره به معناى ((خوف )) و فرق آن با ((خشيت )) بيان اينكه جمله : ((فارسل الى هارون اخى )) حاكى

بعد از ذكر حضرت موسى و هارون شروع بقصّه حضرت ابراهيم عليه السّلام فرمود باين تقريب كه ما به ابراهيم عطا نموديم رشد و صلاح و كفايت و فلاح و كليّه استعدادات

زمره‌ی هلاک‌شدگان بودند. و به‌راستی و درستی به موسی کتاب (وحیانی) دادیم، شاید آنان راه یابند. و پسر مریم و مادرش را نشانه‌ای گردانیدیم و آن دو را سوی سرزمین

بعد از ذكر حضرت موسى و هارون شروع بقصّه حضرت ابراهيم عليه السّلام فرمود باين تقريب كه ما به ابراهيم عطا نموديم رشد و صلاح و كفايت و فلاح و كليّه استعدادات

امام بود و آن حضرت از نوح پيروى كرده و قرآن فرمايد: [صافات:83]. در [سجده:23-24]. و در سوره انبیاء پس از ذكر موسى و هارون و ابراهيم و لوط و اسحق و يعقوب فرموده

شکیبایی فرو ریز و ما را در حال تسلیم بمیران.» و سران چشمگیر قوم فرعون گفتند: «آیا موسی و قومش را رها می‌کنی تا در (این) سرزمین افساد کنند، و تو و خدایانت را

نموديم. و برخی از پدرانشان و فرزندانشان و برادرانشان را، و آنان را برگزیدیم و به راهی راست هدایت کردیم‌ و از پدرانشان و فرزندانشان و برادرانشان نيز و ايشان

مسافر و حاضر، مستطيع‌ و ‌غير‌ مستطيع‌، غني‌ و فقير، صحيح‌ و مريض‌، مرد و زن‌ و امثال‌ اينها و ‌اينکه‌ باعث‌ تغيير ملت‌ و دين‌ نمي‌شود و طريق‌ و صراط مستقيم‌

نمودند شعبده و سحر است و ما پى در پى معجزاتى از قبيل طوفان و جراد و قمّل و ضفادع و دم و طمس كه در سوره اعراف و يونس ذكر شد بآنها ارائه داديم كه هر يك از ديگرى

‌از‌ قربت‌ و خلوص‌ ‌است‌ و مشتمل‌ ‌بر‌ تهليل‌ و تكبير و تحميد و تسبيح‌ و ركوع‌ و سجود و قيام‌ و قعود و قرائت‌ و تسليم‌ ‌است‌. 16 ] (آیه 14)- و به دنبال آن

باشد كه آنها مستحق عذاب بودند و نبايد مورد ترحّم شوند و حضرت موسى بالطّبع غيور و هارون مترحّم بود پس حضرت موسى روى بسامرى نمود و شديدا او را مورد عتاب قرار

با قوم موسى وهارون ، ابراهيم و نوح و... اشاره به معناى ((خوف )) و فرق آن با ((خشيت )) بيان اينكه جمله : ((فارسل الى هارون اخى )) حاكى ازتعلل و شانه خالى

برادرش هارون و باعيال خود صفورا دختر شعيب عليه السّلام و اطفال خويش و گوسفندانى كه در آنمدت مالك شده بود رهسپار گرديد و چون بوادى و سرزمين طوى كه كوه طور

باشى برو تو و برادرت هارون با معجزات و خوارق عاداتى كه بتو داده و خواهيم داد و فتور و قصور و سستى و كوتاهى براى شما در نماز و دعا و انجام امر رسالت كه

بعد از ذكر حضرت موسى و هارون شروع بقصّه حضرت ابراهيم عليه السّلام فرمود باين تقريب كه ما به ابراهيم عطا نموديم رشد و صلاح و كفايت و فلاح و كليّه استعدادات

بعد از ذكر حضرت موسى و هارون شروع بقصّه حضرت ابراهيم عليه السّلام فرمود باين تقريب كه ما به ابراهيم عطا نموديم رشد و صلاح و كفايت و فلاح و كليّه استعدادات

فقیر و بی‌پول و بی‌دار و دسته و عشیره و قبیله و لشکر و سپاه و جاه و مقام است. «لا یَکَادُ یُبِینُ»: نمی‌تواند فصیح صحبت کند و مراد خود را واضح و روشن به

ما با تو و هارون و فرعون هستيم و گفتگوى شما را ميشنويم و حق را بر باطل غلبه ميدهيم و كلمه كلّا حرفى است موضوع براى زجر و ردع يعنى نبايد چنين گمانى ببرى

ما با تو و هارون و فرعون هستيم و گفتگوى شما را ميشنويم و حق را بر باطل غلبه ميدهيم و كلمه كلّا حرفى است موضوع براى زجر و ردع يعنى نبايد چنين گمانى ببرى

از آسمان و زمين و خورشيد و ماه و ستارگان و غيره كه اينها همه از جانب خدا در اين عالم رها و فرستاده شده‏اند و بطور خودكار براه خود ادامه مى‏دهند و در يكديگر

برادرش هارون را وزیر او قرار دادیم. و به راستی به موسی کتاب دادیم، و برادرش هارون را همراه او دستیار و کمک قرار دادیم. به موسى كتاب داديم و برادرش هارون را

بعد از ذكر حضرت موسى و هارون شروع بقصّه حضرت ابراهيم عليه السّلام فرمود باين تقريب كه ما به ابراهيم عطا نموديم رشد و صلاح و كفايت و فلاح و كليّه استعدادات

ما با تو و هارون و فرعون هستيم و گفتگوى شما را ميشنويم و حق را بر باطل غلبه ميدهيم و كلمه كلّا حرفى است موضوع براى زجر و ردع يعنى نبايد چنين گمانى ببرى

برادرش هارون و باعيال خود صفورا دختر شعيب عليه السّلام و اطفال خويش و گوسفندانى كه در آنمدت مالك شده بود رهسپار گرديد و چون بوادى و سرزمين طوى كه كوه طور

با قوم موسى وهارون ، ابراهيم و نوح و... اشاره به معناى ((خوف )) و فرق آن با ((خشيت )) بيان اينكه جمله : ((فارسل الى هارون اخى )) حاكى ازتعلل و شانه خالى

(شام و بیت المقدس) منزل دادیم. و پسر مریم و مادرش را نشانه [قدرت و رحمت خود] قرار دادیم و آن دو را در سرزمینی بلند که [دارای] جایگاهی مستقر [و امن] و آبی

حاضر ميشوند و خداوند تمام آيات وجود و علم و قدرت خود را بفرعون ارائه داد ولى او از فرط عناد و لجاج و غرور و نخوت تكذيب كرد و امتناع از قبول نمود و ظاهرا از

بالامّهات و الاباء و المتعاهدين للفقراء و الجبران و اليتامى و يطمعون الطّعام و يفشون السّلام و يصلون و النّاس نيام غافلون. فرمود حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه

‌به‌ صحراي‌ محشر و عقوبات‌ و عذابهاي‌ جهنم‌ ‌از‌ اغلال‌ و سلاسل‌ و حميم‌ و غساق‌ و زقوم‌ و سياط و اعمده‌ و آتش‌ و قطران‌ و ساير عقوبات‌ و عذابها ‌را‌ ‌در‌

اسلحه کاملیم. و ما گروهی هوشیار و آماده باش و مهیای دفاعیم. و ما همگى آماده پيكاريم. و ما انبوهی مسلح هستیم‌ و بى‌گمان ما گروهى همپشت و سلاح‌داران آماده پيكاريم

اللّه عليه و آله وسلم ) با قوم موسى وهارون ، ابراهيم و نوح و... اشاره به معناى ((خوف )) و فرق آن با ((خشيت )) بيان اينكه جمله : ((فارسل الى هارون اخى )) حاكى

نمودند شعبده و سحر است و ما پى در پى معجزاتى از قبيل طوفان و جراد و قمّل و ضفادع و دم و طمس كه در سوره اعراف و يونس ذكر شد بآنها ارائه داديم كه هر يك از ديگرى

رَزَقْناكُمْ‌ و مؤيّد اين معنى است كه فرموده اين طريقه و ملّت و دين همه شما است كه يك طريقه و ملّت و دين است و بايد مردم متّفق بر آن باشند كه اصول آن توحيد و نبوّت

اللّه عليه و آله وسلم ) با قوم موسى وهارون ، ابراهيم و نوح و... اشاره به معناى ((خوف )) و فرق آن با ((خشيت )) بيان اينكه جمله : ((فارسل الى هارون اخى )) حاكى

اللّه عليه و آله وسلم ) با قوم موسى وهارون ، ابراهيم و نوح و... اشاره به معناى ((خوف )) و فرق آن با ((خشيت )) بيان اينكه جمله : ((فارسل الى هارون اخى )) حاكى

function. و از گنجها و قصرهای مجلّل! |و از گنج‌ها و اقامتگاه‌هاى نيكو و گنجينه‌ها و جايگاه‌هاى پر ناز و نعمت بيرون كرديم. و نیز از گنج‌ها و ثروتها و مقامات

ملبس‌ ‌به‌ لباس‌ شرع‌ مثل‌ عمامه‌ و عباء و نعلين‌ و زنهاي‌ قديمه‌ ‌در‌ زير چادرهاي‌ سياه‌ هستند نسبت‌ امل‌ و حماقت‌ و جنون‌ و كهنه‌ پرستي‌ مي‌دهند ‌که‌ وقت‌

فرموده بود و سه سال بقحط و غلا دچار بودند و دست از كيش باطلشان برنداشته بودند و خداوند آنها را فرموده كه در عذاب برزخ و جهنّم حاضر كرده شده و خواهند شد

function. و همچنین قوم عاد و فرعون و قوم لوط، |و عاد و فرعون و برادران لوط و عاد و فرعون و برادران لوط، و قوم عاد و فرعون و قوم لوط. و نیز قوم عاد و فرعون

امتها آنان را و عذاب الهى و... اشاره اى به رسالت موسى و هارون خطابى از خداوند به عموم پيامبران بحث روايتى (روايتى در ذيل برخى آيات گذشته ) آيه و ترجمه تفسير:

حضرت‌ آدم‌ و نوح‌ و لوط و عزيز اينها ‌که‌ ‌خدا‌ ‌را‌ جسم‌ ميدانند و العياد نسبت‌ جهل‌ و عجز باو ميدهند و توليد و تولّد و شرك‌ و ساير كفريّات‌ و شرح‌ ‌آنها‌

اللّه عليه و آله وسلم ) با قوم موسى وهارون ، ابراهيم و نوح و... اشاره به معناى ((خوف )) و فرق آن با ((خشيت )) بيان اينكه جمله : ((فارسل الى هارون اخى )) حاكى

كند ‌ يا ‌ اذيت‌ طاقت‌ نمي‌آوريم‌ و ‌اينکه‌ قوه‌ و قدرت‌ ‌در‌ تمام‌ انبياء و ائمه‌ اطهار ‌بود‌ قضاياي‌ ابراهيم‌ و موسي‌ و عيسي‌ ‌که‌ مكرر اشاره‌ شد ‌در‌ مورد

در كلام اعمال شده است و در نسخه اصل آن الواح دلالت و بيان بود بر احكام الهى و وجود پيغمبر آخر الزمان و رحمت و مغفرت و نعمت و منفعت و بركت بود از براى كسانيكه

خوابيدن، و جامه‌هاى كهنه مى‌پوشيد، و نان و خورش او گرسنگى بود، و چراغش در شب مهتاب، و سايه‌اش در زمستان مشرق و مغرب زمين هر جا كه آفتاب مى‌تابيد، و ميوه و

ساير آيات‌ الهيه‌ و معجزات‌ صادره‌ ‌از‌ انبياء ولي‌ بدبختانه‌ ‌از‌ روي‌ قساوت‌ قلب‌ و سياهي‌ دل‌ و عناد و عصبيت‌ و كبر و حب‌ جاه‌ و هواي‌ نفس‌. (وَ ما

شده راست و درست و مطابق با واقع و حق است جاى شبهه و جدال و محاجه نيست و با اين وصف اگر كسى در مقام عناد و لجاج باشد و احتجاج نمايد معاند و مجادل و شكاك است

يكي‌ ‌از‌ اسماء الهيه‌ عزيز ‌است‌ و ‌از‌ ‌براي‌ ‌او‌ معاني‌ كرده‌اند بمعني‌ قوت‌ و شدت‌ و غلبه‌ و شأن‌ و مقام‌ و قدرت‌ و بجميع‌ معاني‌ خداوند متعال‌ عزيز

را در آن الواح بنحو اجمال و تفصيل ثبت و نقش فرموده بود و حضرت موسى مأمور شد كه با جدّ و جهد و عزم راسخ و قوّت قلب آن احكام و آداب را عملى نمايد پس مراد

كه شما چون بميريد و كهنه و پوسيده شويد، وَ كُنْتُمْ تُراباً وَ عِظاماً: و باشيد شما خاك و استخوانهاى چند مجرد از گوشت و پوست و رگ و پى، أَنَّكُمْ مُخْرَجُونَ‌:

نيستيد و بعضى هم گفته‌اند و اطوار در روايت قمّى ره باختلاف اهواء و ارادات و مشيّات تفسير شده و بعضى آنرا بأطوار خلقت از خاك و نطفه و علقه و مضغه و عظام و

نمودند شعبده و سحر است و ما پى در پى معجزاتى از قبيل طوفان و جراد و قمّل و ضفادع و دم و طمس كه در سوره اعراف و يونس ذكر شد بآنها ارائه داديم كه هر يك از ديگرى

‌از‌ شرك‌ و عجز و احتياج‌ و ساير عيوب‌ و نواقص‌ و ‌بر‌ صفات‌ فعليّه‌ ‌از‌ خلق‌ و رزق‌ و عدل‌ و ‌غير‌ اينها، و ‌بر‌ صدق‌ انبياء و اوصياء و كتابهاي‌ آسماني‌

بهگناه نيست دعاى موسى عليه السلام در اولين روز بعثت خود نفرين موسى و هارون درباره فرعون و فرعونيان فرق بين دعا و نفرين و بيان آدابى كه موسى (ع ) در نفرين

از نظر افراد به تصريح قرآن و تجربه، اشخاص بدكار و حيله‏گر و «غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ» و «باءُ و بِغَضَبٍ عَلى غَضَبٍ» بوده و هستند، آيات فقط مى‏گويد كه

دشمنان‌ و كفار و مشركين‌ ‌هم‌ بقهر و غلبه‌ و ‌هم‌ بحجت‌ و معجزه‌ و دليل‌ و برهان‌ چنانچه‌ نوح‌ و هود و صالح‌ و ابراهيم‌ و لوط و شعيب‌ و موسي‌ و داوود و سليمان‌

تَترا) قبل‌ ‌از‌ موسي‌ بودند بقرينه آيه ‌بعد‌ ‌که‌ ذكر موسي‌ ميفرمايد: مثل‌ صالح‌ و ابراهيم‌ و لوط و اسماعيل‌ و اسحاق‌ و يعقوب‌ و يوسف‌ و شعيب‌ ‌که‌ ‌هر‌

بجميع‌ ملكات‌ حسنه‌ و عالم‌ بجميع‌ ‌ما يحتاج‌ اليه‌ الامة و الرعية معصوم‌ ‌از‌ جميع‌ معاصي‌ و خطاء و اشتباه‌ و سهو و نسيان‌ ‌باشد‌ و ‌اينکه‌ امور باطنيه‌

خداى شما و خداى موسى است و در كافى از حضرت باقر (ع) نقل نموده كه اين آيه را تلاوت فرمود و فرمود هر بدعت‌گذار در دين و مفترى بر خدا و پيغمبر (ص) و اهل بيت

بهگناه نيست دعاى موسى عليه السلام در اولين روز بعثت خود نفرين موسى و هارون درباره فرعون و فرعونيان فرق بين دعا و نفرين و بيان آدابى كه موسى (ع ) در نفرين

مگر بشرى مثل شما. بيان: تقرير شبهه و جواب آن: چون اين شخص، مساوى ساير مردم باشد در قوت و فهم و علم و غنى و فقر و صحت و مرض، ممتنع است پيغمبر خدا باشد، زيرا

‌از‌ شرك‌ و عجز و احتياج‌ و ساير عيوب‌ و نواقص‌ و ‌بر‌ صفات‌ فعليّه‌ ‌از‌ خلق‌ و رزق‌ و عدل‌ و ‌غير‌ اينها، و ‌بر‌ صدق‌ انبياء و اوصياء و كتابهاي‌ آسماني‌

مواشى در شبى سرد و تاريك و به جهت خوف ملوك شام از جاده منحرف شده روى به بيابان نهاد و راه را گم كرد و زنش را وضع حمل رسيده و رمه از برف و باد و دمه‌ «3» متفرق

شبرا و شبيرا و انّى سمّيت ابنىّ الحسن و الحسين بما سمّى هارون ابنيه، «2» هارون برادر حضرت موسى عليه السّلام دو پسر خود را شبر و شبير نام كرده بود، و من به

هود و صالح‌ و ابراهيم‌ و لوط و شعيب‌ و اسماعيل‌ و اسحق‌ و يعقوب‌ و يوسف‌ و موسي‌ و هارون‌ و داود و سليمان‌ و زكريا و يحيي‌ و ذا الكفل‌ و عيسي‌ و ايوب‌ و يونس‌

می‌خورید و می‌آشامید او هم می‌خورد و می‌آشامد. و از سران و اشراف قومش که کافر بودند و دیدار آخرت را تکذیب می کردند، و آنان را در زندگی دنیا از وسایل و ابزار

صلّى اللّه عليه و آله و سلّم با آن دو زن كه در آيات سابقه گذشت و پدرانشان و ياورانشان مجاهده فرمايد بصبر و سكون و تحمّل و مدارا و ترك ملاطفت و ابر از خشونت

باشد از جادو گران و وسائل جادو و نيرنگ تهيّه نمايند و مهيا شد و در موعد مقرّر و مكان مقدّر حاضر و ناظر گرديدند و حضرت موسى زبان بنصيحت و دلالت آنها گشود

كرده و با نهايت شناعت و ملعنت و هتاكى و بى‌باكى يزيد ملعون و تابعان او ظهور و بروز دادند و پافشارى و جديت را بر محو آثار نبوت نمودند و خود آن حضرت و بنى

باز زد و کبر ورزید و (هماره) از کافران بود. و گفتیم: «ای آدم! تو و همسرت در (این) باغ، آرام و قرارگیر، و از هر کجای آن هر چه (خوردنی) خواهید پاکیزه و فراوان

مریم(ع) ۱، ۶; نیاکان مریم(ع) ۳ هارون(ع): احترام هارون(ع) ۲; ملاک انتساب به هارون(ع) ۲; نسل هارون(ع) ۳; هارون(ع) در یهود ۲; هارون(ع) و مریم(ع) ۱۰، ۱۱ یهود: تهمتهاى

الانبياء (صلى الله عليه و آله ) نيز همان راهى را مى روند كه قوم موسى و هارون و ابراهيم و نوح و هود و صالح و لوط و شعيب رفته بودند و به زودى راه اينان نيز

مرحله سخن از سلام و درود خداوند بر موسى و هارون است مى فرمايد: سلام بر موسى و هارون (سلام على موسى و هارون ). سلامى از ناحيه پروردگار بزرگ و مهربان . سلامى

بجسميت و كيفيت و جهت و مكان و مقابله و تمام اينها از لوازم تركيب است و خداوند بسيط است و جزء ندارد زيرا اگر مركب باشد محتاج بجزء ميشود و قديم و واجب الوجود

گناه و آنها عمل نمودند و آسان فرمود خداوند براى آنها بطوريكه هيچ انديشه و المى از قتل كسان خود نداشتند و چون گرم كشتار شدند و ايشان پانصد و هشتاد و هشت

الْمُؤْمِنِينَ(۱۳۲) «ترجمه آیات» و همانا ما، بر موسى و هارون منت نهاديم (۱۱۴). و آن دو و قوم آن دو را، از اندوهى عظيم، رهايى بخشيديم (۱۱۵). و نصرتشان داديم، در نتيجه

خداى شما و خداى موسى است و در كافى از حضرت باقر (ع) نقل نموده كه اين آيه را تلاوت فرمود و فرمود هر بدعت‌گذار در دين و مفترى بر خدا و پيغمبر (ص) و اهل بيت

چه بوده است . و نيز معلوم مى شود كه موسى و هارون يكديگر را شريك در دعوت معرفى كرده اند، ليكن موسى اصل در دعوت و قيام آن است و هارون وزير و ياور او است ،

شود - و اللّه اعلم - كه : نتيجهاى كه از بعثت موسى و هارون و استكبار فرعون و درباريانش به دست آمد اين بود كه كسى به موسى ايمان نياورد مگر ذريهاى و افراد

بخدمت و تعجيل در اطاعت امر تو بود كه موجب خوشنودى تو گردد و از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم روايت شده كه حضرت موسى نخورد و نياشاميد و نخوابيد و بچيزى

كنايه است از مراقبت و نصرت ، و گرنه صرف حاضر بودن و ديدن و شنيدن ، و صرف آگاهى داشتن به آنچه كه رخ مى دهد باعث نترسيدن موسى و هارون نمى شود، چون خداى تعالى

از چگونگى نابودى و عذاب فرعون به كيفر اينكه دعوت موسى و هارون را رد كرد و قسمت اول آن عبارت بود از رسالت موسى و هارون به سوى وى و دعوتش به دين توحيد. كلمه

‌که‌ اصنام‌ و خورشيد و ماه‌ و ستاره‌ و درخت‌ و گاو ‌را‌ عدل‌ ‌خدا‌ دانستند ‌در‌ عبادت‌ و چه‌ ثنويه‌ باشند ‌که‌ قائل‌ بيزدان‌ و اهرمن‌ شدند و چه‌ يهود باشند

داشت و گوشزد آنها فرمود با تأكيد اكيد كه ما كتابى براى شما فرستاديم كه در آن همه چيز شما موجود است از عزّت و شهرت و موعظه و نصيحت و علم و معرفت و سعادت

دى و چهارمى بهمن و پنجمى اسفندار و ششمى فروردين و هفتمى ارديبهشت و هشتمى خرداد و نهمى مرداد و دهمى تير و يازدهمى مهر و دوازدهمى شهريور بود و بزرگترين آن

مانند مسخ و خسف و رسوائى دنيوى و امثال اينها كه معمول بوده و از اين امت رفع شده است انشاء اللّه تعالى و در خاتمه طلب ستر عيوب و معاصى و مغفرت ذنوب و جرائم

پیغمبرتان موسی برایتان نام برده است) وارد شوید و هرگونه که می‌خواهید و هر چه که لازم دارید فراوان و آسوده بخورید و از دروازه (ی آن شهر) با خشوع و خضوع وارد

بعد از نوح و قبل از موسى (عليه السلام ) در آيات قبل ، اينك در اين آيات رشته سخن را به داستان موسى و برادر و وزيرش ، هارون و سرگذشتى كه با فرعون و درباريانش

عباداللَّه الصالحين شمرده شده و در آيات [ص:45-47]. به بهترين توصيف ياد شده است. نه مثل تورات كه مى‏گويد: خدا با يعقوب كشتى گرفت و عنقريب بود كه بر خدا غلبه

عرفا مثل‌: خنافس‌ و ديدان‌، ثمن‌ عذره‌ انسان‌ و ثمن‌ كلب‌ و ميته‌ و بيع‌ آلات‌ لهو و آلات‌ قمار و بليط بخت‌ آزمايي‌ و آلات‌ ساز و آواز و صرف‌ مال‌ ‌در‌ محرمات‌

باشد، و لذا مى بينيم وقتى هارون جريان را برايش شرح داد و موسى فهميد كه وى بى تقصير و معذور بوده براى خودش و او دعا نمود و عرض كرد: (( رب اغفر لى و لاخى

رفته و بمعنى آوردن خيلى كم آمده است. آتى يُؤتى اِيتاء از باب افعال بمعنى دادن و عطا كردن است مثل (و آتىَ اَلمالَ عَلى حَيِه وَ اَقامَ الصَلوةَ و آتىَ الزَّكوةَ

بيندازد پدر و مادر خود را در وادى كفر و ضلالت و سركشى و غوايت و در امثال اين موارد بر ما كاركنان است كه چنين پسرى را بكشيم و خداوند در عوض آن پسر بپدر و مادر

يهود مى شود، و اگر كسى به اخبار ماثوره از آنان در داستانهاى ذى القرنين ، بهشت ارم و داستان موسى و خضر و عمالقه و معجزات موسى و لغزش هاى انبياء و امثال آن مراجعه

ميثاقهم ، و منك و من نوح و ابراهيم و موسى و عيسى بن مريم و اخذنا منهم ميثاقا غليظا(( و آيه ((شرع لكم من الدين ما وصى به نوحا، و الذى اوحينا اليك و ما وصينا

پير و ناتواند بود و زنش فرتوت و از اوّل نازا بود [آل عمران :40] همچنين است آيه‏7 مريم. او مصدّق و بشارت دهنده عيسى بود و پيشواى قوم خود و پارسا و پيغمبر

ابراهيم و موسى و هارون و الياس و لوط سخن مى گفت همه به اينجا منتهى مى شد كه اين اقوام هرگز بيدار نشدند و به عذاب الهى گرفتار شدند، و خدا اين پيامبران بزرگ را

به پروردگار موسى و هارون نسبت دادند، براى اين بود كه هم به ربوبيت خداى سبحان شهادت داده باشند و هم به رسالت موسى و هارون (عليهما السلام )، و جدا آوردن جمله

چیزی نمی‌آفرینند و خودشان آفریده می‌شوند و برای خود نه زیانی را در اختیار دارند و نه سودی را و نه مرگی را در اختیار دارند و نه حیاتی را و نه پراکنده شدنی

نفر مى شدند، در مخالفت با موسى پافشارى مى كردند، و در روزى مقرر، يك جا جمع شدند، تا عليه موسى و هارون قيام كنند، به موسى و هارون گفتند: تا اينجا هر چه كرديد

اسحق و يعقوب ، كلا هدينا، و نوحا هدينا من قبل ، و من ذريته داود، و سليمان و ايوب ، و يوسف ، و موسى ، و هارون ، و كذلك نجزى المحسنين # و زكريا، و يحيى ،

تحريف يا با تغير مواضع الفاظ و تقديم و تأخير و اسقاط و اضافه است چنان كه به تورات كنونى نسبت داده مى‏شود و يا تفسير كلمات موسى و ساير پيامبران است به غير مراد،

تحريف يا با تغير مواضع الفاظ و تقديم و تأخير و اسقاط و اضافه است چنان كه به تورات كنونى نسبت داده مى‏شود و يا تفسير كلمات موسى و ساير پيامبران است به غير مراد،

اوّل و آخر آيات كه در سابق نقل شد مى‏فهماند كه همه آنها يك قضيّه و يك واقعه است و آن اين كه قتلى اتفاق افتاده و تحقيق آن را از موسى خواسته‏اند و آن حضرت

آیات شامل این کلمه نا (۱۱۸۲ بار) نجو (۸۴ بار) هما (۱۵۹ بار) وَ هَارُون قَوْمَهُمَا مُوسَى مِن عَلَى الْکَرْب الْعَظِيم مَنَنّا نَصَرْنَاهُم لَقَد فَکَانُوا

(۶۶۰ بار) هما (۱۵۹ بار) وَ مِن نَجّيْنَاهُمَا الْکَرْب هَارُون الْعَظِيم نَصَرْنَاهُم فَکَانُوا مُوسَى هُم عَلَى الْغَالِبِين مَنَنّا در حال بارگیری...

أَن لَکُم قَبْل آمَنْتُم إِنّه لَه لَکَبِيرُکُم قَال الّذِي وَ هَارُون عَلّمَکُم مُوسَى إِن السّحْر بِه هٰذَا لَمَکْر فِرْعَوْن مَکَرْتُمُوه فِي فَلَسَوْف

آیات شامل این کلمه منن‌ (۲۷ بار) وَ لَقَد مُوسَى عَلَيْک عَلَى مَرّة مُبِين أُخْرَى لِنَفْسِه إِذ يَا ظَالِم هَارُون أَوْحَيْنَا سُؤْلَک أُوتِيت إِلَى نَجّيْنَاهُمَا

ثَقِفْتُمُوهُم فِي رَزَقَکُم بَعْدِهِم نَطْبَع إِنّه مُوسَى کَذٰلِک خُفْيَة الْأَرْض بَعْد قَبْل أَخْرِجُوهُم حَلاَلا هَارُون تَضَرّعا إِصْلاَحِهَا طَيّبا إِلَى رَبّکُم

آیات شامل این کلمه ربع‌ (۲۲ بار) وَ قَال لَيْلَة سَنَة مُوسَى بَلَغ رَبّه فِي عَلَيْهِم مِيقَات يَتِيهُون مُحَرّمَة ثُم وَاعَدْنَا رَب أَنْتُم إِذ فَتَم

کَانُوا قَوْما فَاسْتَکْبَرُوا مُوسَى مُبِين إِنّي سُلْطَان أَمْر مِن رَب فَلَمّا فَاتّبَعُوا إِنّهُم فَقَال فَظَلَمُوا هَارُون بِهَا رَسُول بَعْدِهِم فَانْظُر

پسر مادرم ريش و سر مرا مگير، آن كلام هارون است نسبت به موسى «عليه السلام» در لغت آمده لِحْيَة موى دو طرف صورت و چانه است ولَحْى استخوان فك و محل روييدن لِحْيَة

قَوْما فِي مَلَئِه الْأَرْض فِرْعَوْن بِآيَاتِنَا جَاءَهُم مُجْرِمِين إِلَى مُوسَى الْحَق بِالْبَيّنَات عَاد مُفَصّلاَت آيَات کَافِرُون فَأَمّا بِغَيْر بِه

بارگیری... يعقوب اسحاق ما اسماعيل ابراهيم اتى عيسى موسى الى قول کون ايوب نبو نزل هود او يونس من هارون على نصارى انن سليمان وحى ام ا نا ربب داود انتم خلص

آیات شامل این کلمه اخو (۹۶ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) وَ فِي هَارُون أَرْجِه قَالُوا تَأْمُرُون مُوسَى ذَا الْمَدَائِن مِن إِلَى الْکِتَاب حَاشِرِين يَأْتُوک فَمَا

آیات شامل این کلمه ليل‌ (۹۲ بار) شب. لَيْل و لَيْلَة هر دو به يك معنى است. به قولى ليل مفرد است به معنى جمع و لَيْلَة براى واحد است ولى در قرآن هر دو براى

سَلاَم أَن فِي قَالُوا هُو عَن ذٰلِک نَرَاک لَکُم فَإِن الْآخِرَة قَوْلا قَد هَارُون عَنْهُم عِلْما إِبْرَاهِيم الْآخِرِين إِذَا غَيْر نَغْفِر کَفَرُوا بَلَى

نَجّيْنَا أَلا حَتّى آمَن لَهُم قُل کَانُوا إِلَيْه فَلَمّا إِنّا الطّيْر مُوسَى إِذا کَنْز الرّسُول فَکَذّبُوه أَمْرُنَا عَلَيْه نَصْر الْآخَرِين إِلٰه

(۱۷۲۲ بار) وَ کُنْتُم الّذِين اللّه مُوسَى أَبَى تَکْتُمُون وَزِيرا لَهُم السّبْت لِقَوْمِه هَاتُوا إِبْلِيس يَا هَارُون اضْرِبُوه شَهِيدا اذْهَبَا اضْرِب

شود به امت هم مثل خود، لعنت كند [زخرف:‏48] هيچ آيه بقوم موسى نشان نمى‏داديم مگر اينكه از نظيرش و از آيه پيش بزرگتر بود. جمع اخت، اخوات است مثل [نساء:23]

ب‌ (۲۶۴۹ بار) نا (۱۱۸۲ بار) وَ الّذِين کَذّبُوا کَانُوا کَفَرُوا لا إِلَى مُوسَى مِن مَا فِرْعَوْن أَصْحَاب أُولٰئِک هُم لَقَد إِلاّ مَن إِذَا فِي أَرْسَلْنَا

[فرقان:35]. وزير به معنى كمك و يار است كه مقدارى از وظائف بالا دست خويش را حمل مى‏كند. و آن دوبار در قران مجيد آمده و هر دو در باره هارون «عليه السلام» است. [طه:29]

مشتق شده در حال بارگیری... اندوه شديد. راغب و جوهرى قيد شدت را افزوده‏اند ولى قاموس حزن مسلط بر نفس گفته و در اقرب آمده: «كَرَبَهُ الْغَّمُّ: اِشْتَدَّ

ضحک وحى بصر حسن يونس عزز الله کفر قد ولد او ام تبع ظلم هو يى سلم قوم نصارى هارون بعد انا تلک دعو سليمان الذى شرک نفس عجز تمم دون مرء کتب بين انتم

بهره‏اى است از آنچه پدر و مادر و نزديكان واگذاشته‏اند. ترك در ترك عمدى و غير عمدى هر دو به كار مى‏رود غير عمدى مثل آيه فوق، و عمدى مثل [حشر:5]. در آيه

((وزر((، به معناى ثقل و سنگينى است و كلمه ((زينت (( به معناى زيور است ، مانند گردن بند و گوشواره و دستبند، و كلمه ((قذف (( و ((القاء(( و ((نبذ(( هر سه به يك

نفوذناپذيرى و كبر و غرور و پيمودن راه جدائى و شكاف و تفرقه را عامل بدبختى كفار شمرده ، آرى اينها صفات زشت و شومى است كه روى چشم و گوش انسان پرده مى افكند، و حس

از او سزاوارتريم. و او ثروتمند هم نيست! پيامبر فرمود: خدا او را برگزيده و او را از حيث وجود و بدن توانا و از حيث دانش وسعت داده است... و دليل حكومت او آن

باشند. و اين بت پرستان ، ملائكه و جن را مى پرستيدند و آنها را موجوداتى روحانى و خارجى از عالم اجسام و منزه از خواص ماده و آثار آن مى دانستند و چون در هنگام

[مائده:15]. و نحو [انعام:91]. * [يونس:5]. در اقرب الموارد گويد: به قولى ضياء آن است كه بالذات باشد مثل نور خورشيد. و نارو نور آن است كه بااعرض و اكتسابى باشد

شريف نورى و يا نارى دارند و خود از نزديكان درگاه خدا و فانى در او هستند، مانند ملائكه و جن ، و قديسين از بشر كه از لوث و آلايش هاى مادى دور بوده و فانى در

مصدرى دارد) و مراد از خطا در اينجا شرك و كفر و ظلم و فساد و انواع گناهان است . «مؤ تفكات » جمع «مؤ تفكه » از ماده «اءاءتفاك » به معنى انقلاب و زير و رو شدن

حركات اضطرارى ، از قبيل رشد و نمو و زشتى و زيبايى صورت و امثال آن و ديگرى هم حركات اختيارى ، از قبيل نشستن و برخاستن و امثال آن . و اگر صرف تعلق علم خدا به

دى و چهارمى بهمن و پنجمى اسفندار و ششمى فروردين و هفتمى ارديبهشت و هشتمى خرداد و نهمى مرداد و دهمى تير و يازدهمى مهر و دوازدهمى شهريور بود و بزرگترين آن

حالى که نور «ماه»، جنبه اکتسابى دارد، و از «خورشید» سرچشمه مى گیرد. ضوء (۶ بار) نور: چنانكه در مفردات و قاموس و اقرب گفته. مصدر نيز به كار رفته است: «ضاءَ

عليه و آله و سلّم ) چنين نقل شده است كه هر كس اين سوره را بخواند به تعداد كسانى كه زكريا را تصديق يا تكذيب كردند و همچنين يحيى و مريم و عيسى و موسى و هارون

ايمان است كه از طرفى به مومنان رحمت و از طرفى به منافقان عذاب است مثل قرآن كه براى مومنان شفا و رحمت و براى كافران خسار و زيان است پس قرآن دو جهت دارد همچنين

آيه صريح در نبوت آن جناب است. و در آيه [يوسف:24]. خداوند او را از مخلصين خوانده كه از خالص شدگان براى خدا بود و شيطان و نفس را در وجود او راهى نبود. ماجراى

(صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) عرض ‍ كرد: پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) فرمود: لو وضعوا الشمس فى يمينى و القمر فى يسارى ما اردته ، و لكن كلمة يعطونى

كرده است و آن گواه بودن شخص بر خويش و اقرار ذاتى بر توحيد است و اشهاد و الست بربّكم و گواهى آنها همه بر سبيل فطرت و تكوين است نه ظاهرى و عادى. و ظرف اشهاد

در فراز همه باشى و نه در نشيب كسى و بزرگوارت شمرند و نه ناتوان (و لا تستصغر خ ل و نه كوچك). گويد: سپس على او را به خانه خود برد و معالم دين را به او آموخت

تو افكند، بخور و بنوش و دلت را آرام كن. و اگر از آدميان كسى را ديدى و از تو توضيح خواست به اشاره بگو: براى خدا روزه سكوت نذر كرده‏ام و امروز با كسى سخن

استخوانم سست شده و سرم از پيرى سفيد گشته «وَ اشْتَعَلَ الرّأْسُ شَيْباً» و در دعا كردن شقى و دست خالى نبوده‏ام در گذشته من دعا كرده‏ام و تو اجابت فرموده‏اى

الدين ما وصى به نوحا و الذى اوحينا اليك و ما وصينا به ابراهيم و موسى و عيسى » و نيز فرمود: «ان هذا لفى الصحف الاولى صحف ابراهيم و موسى ». و نيز فرمود: «انا

دى و چهارمى بهمن و پنجمى اسفندار و ششمى فروردين و هفتمى ارديبهشت و هشتمى خرداد و نهمى مرداد و دهمى تير و يازدهمى مهر و دوازدهمى شهريور بود و بزرگترين آن

نمى‌نهيم و همه تسليم اراده او هستيم. بگو به خداوند و آنچه بر ما و آنچه بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط نازل شده و آنچه به موسی و عیسی و پیامبران

رسّ را و نسلهاى بسيارى را كه ميان آنها بودند. و عاد و ثمود و اصحاب رس و نسلهایی فراوان را در میان اینان [هلاک کردیم‌] و عاد و ثمود و اصحاب رسّ و بسى نسلها

دى و چهارمى بهمن و پنجمى اسفندار و ششمى فروردين و هفتمى ارديبهشت و هشتمى خرداد و نهمى مرداد و دهمى تير و يازدهمى مهر و دوازدهمى شهريور بود و بزرگترين آن

خوردن و آشاميدن نعمتهايى دارد اجلش كوتاه و عذابش نزديك مى گردد. و در الدر المنثور است كه ابن ابى شيبه و ابن راهويه و بزار و ابو يعلى و ابن جرير و ابن منذرو

عبده‌ اصنام‌ و شمس‌ و گاو و گوساله‌ و ‌غير‌ اين‌ها ‌که‌ واضح‌ ‌است‌، و اما مجوس‌ عبده‌ آتش‌ هستند، و اما يهود ‌که‌ گفتند ‌خدا‌ اله‌ موسي‌ و موسي‌ اله‌ جلد

شعيب‌ ‌که‌ تابع‌ ابراهيم‌ و مثل‌ هارون‌ و داوود و سليمان‌ و يحيي‌ و زكريا ‌که‌ تابع‌ موسي‌ بودند و يك‌ قسم‌ دين‌ جديد و شريعت‌ خاصه‌ و اينها شش‌ نفر بودند آدم‌

دى و چهارمى بهمن و پنجمى اسفندار و ششمى فروردين و هفتمى ارديبهشت و هشتمى خرداد و نهمى مرداد و دهمى تير و يازدهمى مهر و دوازدهمى شهريور بود و بزرگترين آن

ربوبيت هستيد و همه آنها را از صاحبان عقل و شعور - كه عبارتند از فرشتگان و جن و انس - مى دانيد هيچ يك از آنها نه در آسمانها و نه در زمين مالك چيزى و حتى مالك

اللّه عليه و آله و سلّم» آورده. و دركتاب عيون، از حضرت على، و از حضرت رضا «عليهما السلام»، از رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» نقل كرده، و در تفسير

دعوت شريك موسى باشد، و چنين شركتى تنها مخصوص به هارون است ، به طورى كه نه موسى مى تواند غير هارون كسى را نائب خود كند، و نه هارون ، به خلاف شركت به معناى

بنى كنانه و بنى ضمره كه نه ماه از معاهده آنها باقى بود و آن مدت بآنها مهلت داده شد چنانچه در مجمع از فرّاء نقل نموده و باهالى هجر و بحرين و ايله و دومة الجندل

بودند، و در مقابل آنها اقوام لجوج و متكبر و مغرور فراوان قرار داشتند، ولى سرانجام آئين حق پيروز گشت و ظالمان و مجرمان مغلوب شدند. و از آنجا كه مشركان و كافران