نتایج جستجو

كلفت است و غلباء به معنى باغ انبوه از آن گرفته شده [عبس:29-31]. زيتون، درخت خرما، باغ‏هاى انبوه، ميوه و چراگاه رويانديم. اين لفظ در قرآن فقط يكبار يافته است

تناور خرما كه خوشه‌[هاى‌] روى هم چيده دارند. و نیز نخلهای بلند خرما که میوه آن منظم روی هم چیده شده است برانگیختیم. و [نیز] درختان بلندقامت خرما را که

خوشه سربسته خرما است که در غلاف سبز رنگ زیبایى پیچیده شده و پس از شکافته شدن از وسط آن رشته هاى باریکى بیرون مى آید و همان ها بعداً خوشه هاى خرما را تشکیل

فراوان و درخت خرما و انار است! |در آن دو، ميوه و خرما و انار است در آن دو، ميوه و خرما و انار است. در آن دو بهشت نیز هرگونه میوه خوش و خرما و انار بسیار

به معناى خارج شدن هسته از درون خرما است و «فَسَقَتِ الثَّمَرَةُ» یعنى میوه از پوستش خارج شد و یا در موردى که هسته خرما از گوشت آن جدا مى شود و به بیرون

بصورت «شاخه کهنه قوسی شکل و زرد رنگ خرما» در می‌آید. |و براى ماه منزل‌هايى مقرر كرديم تا [به صورت هلال‌] چون شاخه خشك خرما [باريك شود و] به حال قبلى بازگردد

از مادّه «لون» به یک نوع عالى از درخت خرما مى گویند، و بعضى آن را از مادّه «لین» به معناى نرمى، به نوعى از درخت خرما تفسیر کرده اند که شاخه هایى نرم و نزدیک

شده در حال بارگیری... وسيله. راغب گويد: سبب ريسمانى است كه با آن به درخت خرما بالا مى‏روند جمع آن اسباب. فرموده [ص:10]. يعنى در ريسمانها بالا روند اين

درختان خرما پوشانديم، و ميان آن دو را كشتزارى قرار داديم. و دو مرد (مؤمن و کافر) را برای امت مثل آر که به یکی از آنها دو باغ انگور دادیم و به نخل خرما اطرافش

عوامل حیات ۷ خدا: حاکمیت اراده خدا ۶; خالقیت خدا ۳ خرما: اهمیت خرما ۲; نقش خرما ۲ درختان: اهمیت درخت خرما ۲; فلسفه رویش درختان ۱ ذکر: آثار ذکر علم خدا ۱۱;

تعقّل ۱۲ ; زمینه تعقّل ۱۱ تکلیف: زمینه عمل به تکلیف ۹ خدا: رضاى خدا ۴ خرما: ارزش خرما ۸ ریا: آثار ریا ۱، ۳ عاقلان: فضایل عاقلان ۱۲ عزیر (ع): قصه عزیر (ع)

گردنش طنابی است از لیف خرما! به گردنش ريسمانى از ليف خرما است بر گردنش طنابى از ليف خرماست. در حالی که (با ذلت و خواری) طنابی از لیف خرما به گردن دارد. [همان

آنچه درخت خرما بريديد يا آنها را [دست نخورده‌] بر ريشه‌هايشان بر جاى نهاديد، به فرمان خدا بود، تا نافرمانان را خوار گرداند. آنچه از درختان خرما را (که در

بود) در این صورت (پشیزی و سرسوزنی و حتّی به) اندازه‌ی سوراخ هسته‌ی خرما (که از آن خرما جوانه می‌زند و ناچیزترین شی‌ء بشمار است) به مردم نمی‌دادند. یا اینان

نَخْلٍ مُنْقَعِرٍ: گوئيا ايشان تنه‌هاى درخت خرما بودند بركنده شده از ريشه و بزمين افتاده. تشبيه به تنه درخت خرما به جهت آنست كه باد به قدرت كامله الهى سرهاى

آیات شامل این کلمه «نَخِیل» (درخت خرما) هم به معناى مفرد و هم به معناى جمع، استعمال مى شود، اما چنان که «راغب» در «مفردات» مى گوید: جمع «نخل» است، «نخل»

delicious? ترتیل: ترجمه: «طَلْع»: چوبهای شکوفه خرما که خوشه خرما در درون آن قرار دارد. در اینجا مراد نخستین میوه خرما است (نگا: انعام / ، ِ / ). «هَضِیمٌ»: درهم

گفته اند. بعضى مى گویند: «نَقِیر» همان گودى بسیار کوچکى است که در پشت هسته خرما به چشم مى خورد، و معمولاً کنایه از امور بسیار کوچک و حقیر است. نقر (۴ بار)

شده، و نون آن اصلى است، و به معناى پایه شاخه اى است که کج مى شود و بر درخت خرما باقى مى ماند، و «قدیم» به معناى هر چیز کهنه است که زمانى بر آن بگذرد. عرج‌

وزن حبر) تنه درخت خرما. گويا فقط در تنه درخت خرما به كار رفته و به تنه درختان ديگر ساق گويند صحاح و قاموس و اقرب و غيره همه تنه درخت خرما گفته‏اند . [مريم:23]درد

«نخیل» جمع «نخل» است; شاید ذکر صیغه جمع در اینجا اشاره به انواع مختلف انگور و خرما است که هر یک از این دو میوه شاید صدها نوع در عالم خود با خواص و طعم و رنگ

این کلمه «نَضِیدٌ» از مادّه «نَضَد» به معناى متراکم است، مخصوصاً خوشه درخت خرما، هنگامى که در درون غلاف قرار دارد، کاملاً روى یکدیگر سوار و متراکم است، و

وزن حرص) به معناى دسته اى از چوبهاى نازک ساقه گندم و جو و یا رشته هاى خوشه خرما و یا دسته گل و مانند آن است. ضغث‌ (۳ بار) به فتح (ض) مخلوط كردن «ضَغَثَ الْحَديثُ

و پاهايتان را يكى از راست و يكى از چپ قطع مى‌كنم و شما را بر تنه‌هاى درخت خرما به دار مى‌آويزم، تا خوب بدانيد عذاب كدام يك از ما سخت‌تر و پايدارتر است.»

نَخْلَةٍ» يعنى: آن دو شاخه يك خرما اند و ايضاً: «فُلانٌ صِنْوابيهِ» فلانى شاخه پدرش است (راغب). در صحاح گويد: چون دو خرما و سه خرما از يك بن برويد هر يك صنو

به معناى هضم شده آمده است; و در آیه مورد بحث اگر «طلع» به معناى شکوفه هاى خرما باشد «هَضِیم» به معناى در هم فرو رفته است که نشانه پر بار بودن درخت است،

و صفات: رحمان ۱۵ چشم روشنى: عوامل چشم روشنى ۴ خدا: حمایتهاى خدا ۱۶ خرما: فواید خرما ۲ ذکر: ذکر خدا در روزه ۲۰ رحمت: مسؤولیت مشمولان رحمت ۱۴; مشمولان رحمت

قصّة‌الایمان، صفحه . «مُتَرَاکِباً»: تنگاتنگ یکدیگر. متراکم. «طَلْع»: شکوفه خرما. میوه کال خرما. «مِن طَلْعِهَا»: این عبارت بدل جزء از کلّ (مِنَ الْنَّخْلِ) است و

معناى هر مایع مست کننده است، خواه از انگور گرفته شده باشد و یا از کشمش، یا خرما و یا هر چیز دیگر، هر چند در لغت براى هر یک از انواع مشروبات الکلى اسمى قرار

خوبى شكافتيم. و در آن، دانه رويانديم. و نيز انگور و سبزيجات، و زيتون و نخل خرما، و باغهاى پردرخت، و ميوه و چراگاه، براى برخوردارى شما و چهارپايانتان. «صب»

آیات شامل این کلمه ب‌ (۲۶۴۹ بار) نخل‌ (۲۰ بار) درخت خرما. در واحد و جمع استعمال مى‏شود مثل [ق:10]. كه به قرينه وصف در جمع بكار رفته و مثل [قمر:20]. واحد

مَسْداً:فَتَلَهُ» و مسد بر وزن فرس ريسمانى است كه به قول راغب از شاخه درخت خرما تابيده شده به قولى از هر چيز كه باشد «اِمْرَئَةٌ مَمْسُودَةٌ» زنى را گويند

آیات شامل این کلمه نخل‌ (۲۰ بار) درخت خرما. در واحد و جمع استعمال مى‏شود مثل [ق:10]. كه به قرينه وصف در جمع بكار رفته و مثل [قمر:20]. واحد آن نَخْلَة است

آن خدایی است که برای شما بستانها از درختان داربستی و درختان آزاد و درختان خرما و زراعتها که میوه و دانه‌های گوناگون آرند و زیتون و انار و میوه‌های مشابه

باد سخریه مى گرفتند و «بوجهل» صفتانى که «زَقُّومِ جَهَنَّم» را به «کره و خرما» تفسیر مى کردند. بشر (۱۲۳ بار) در اينجا درباره بشارت و مشتقّات آن و همچنين

مَسْداً:فَتَلَهُ» و مسد بر وزن فرس ريسمانى است كه به قول راغب از شاخه درخت خرما تابيده شده به قولى از هر چيز كه باشد «اِمْرَئَةٌ مَمْسُودَةٌ» زنى را گويند

خوبى شكافتيم. و در آن، دانه رويانديم. و نيز انگور و سبزيجات، و زيتون و نخل خرما، و باغهاى پردرخت، و ميوه و چراگاه، براى برخوردارى شما و چهارپايانتان. «صب»

پيدا ميكنند و در آن دو باغ از هر نوع ميوه فراوان است و درخت خرما و انار بسيار است چون خرما غذا است و آب انار مشروب است و اين دو نوع ميوه اختصاص بتفكّه

حالی که مؤمن باشند، پس اینان وارد بهشت می شوند، و به اندازه گودی پشت هسته خرما مورد ستم قرار نمی گیرند. و هر كس كه كارى شايسته كند چه زن و چه مرد اگر مؤمن

خوبى شكافتيم. و در آن، دانه رويانديم. و نيز انگور و سبزيجات، و زيتون و نخل خرما، و باغهاى پردرخت، و ميوه و چراگاه، براى برخوردارى شما و چهارپايانتان. «صب»

يعنى شكوفه‌هاى خرما از انبوهى و پر حاصلى و طراوت بر هم سوار شده است. با اينكه كلمه‌ى‌ «جَنَّاتٍ» شامل درخت خرما نيز مى‌شود، ولى نام درخت خرما جداگانه برده

خوبى شكافتيم. و در آن، دانه رويانديم. و نيز انگور و سبزيجات، و زيتون و نخل خرما، و باغهاى پردرخت، و ميوه و چراگاه، براى برخوردارى شما و چهارپايانتان. «صب»

آنان نامه خود را [با شادی و خوشحالی] می خوانند و به اندازه رشته میان هسته خرما مورد ستم قرار نمی گیرند. روزى كه هر گروه از مردم را به پيشوايانشان بخوانيم،

ميوه و غنچه و گل طلع گفته مى‏شود كه از درخت ظاهر مى‏شود. [انعام:99]. از درخت خرما از ميوه‏اش خوشه‏هاى نزديك به هم يا سهل الاخذ رويانديم. ايضاً [ق:10]. در مجمع

درخت‌هاي‌ خرما ‌که‌ ابتداء بنا ‌بر‌ قولي‌ ميانه پوست‌ بوده‌ خرما سپس‌ شكافته‌ مي‌شود و بنا ‌بر‌ قولي‌ ميانه شكوفه خرما بوده‌ و بنا ‌بر‌ قولي‌ ليفه خرما. وَ الحَب‌ُّ

نيكوبنده‌اى! به راستى او توبه‌كار بود. و (ایوب را گفتیم) دسته‌ای از چوبهای باریک (خرما) به دست گیر و (بر تن زن خود که بر زدنش قسم یاد کردی) بزن و عهد و قسمت را

[قمر:20]. آن باد مردم را از مقرشان مى‏كند گويى تنه يا ريشه‏هاى كنده شده خرما هستند. [اعراف:108]. دستش را بيرون آورد آنگاه دستش را براى ناظران روشن و سفيدبود

2- [شعراء:147-148]. هضيم را متداخل گفته‏اند. در صحاح گويد:«طلع هضيم» ميوه خرما را آنگاه گويند كه از قشرش خارج نشده و متداخل و بعضى به بعضى منضم‏اند به قول

‌از‌ انصار ‌بود‌ موقعي‌ ‌که‌ خرما ميرسيد و بعض‌ ‌آنها‌ ‌در‌ خانه‌ ‌او‌ ميريخت‌ و بسا اطفال‌ صاحب‌ خانه‌ بعض‌ ‌آن‌ دانه‌هاي‌ خرما ‌را‌ ‌بر‌ ميداشتند ‌در‌ دهان‌

و از روى عمد اين كار نكرد، براى امتحان وى مقدارى خرما و اخگر حاضر كردند موسى چون خواست دست به سوى خرما ببرد جبرئيل دست او را به سوى اخگر برد تا آن را گرفته

و از روى عمد اين كار نكرد، براى امتحان وى مقدارى خرما و اخگر حاضر كردند موسى چون خواست دست به سوى خرما ببرد جبرئيل دست او را به سوى اخگر برد تا آن را گرفته

شكوفه كردن و بسته شدن حبّه‌هاى خرما در خوشه بنظم و ترتيب موزون خوشى كه انظار را بخود جلب مينمايد و طلع در لغت عرب بر شكوفه خرما و بر حبه‌هاى منعقد متراكم رويهم

یعنى آزاد کردن انسان. جيد (۱ بار) ها (۱۳۹۹ بار) گردن. [مسد:5] ريسمانى از ليف خرما به گردن دارد. راجع به اين آيه به (ت ب ب) رجوع كنيد. فِي الْحَطَب حَبْل حَمّالَة

2- [شعراء:147-148]. هضيم را متداخل گفته‏اند. در صحاح گويد:«طلع هضيم» ميوه خرما را آنگاه گويند كه از قشرش خارج نشده و متداخل و بعضى به بعضى منضم‏اند به قول

‌از‌ قابليت‌ بمقام‌ فعليت‌ برساند مثل‌ هسته‌ خرما ‌که‌ قابليت‌ دارد ‌که‌ يك‌ نخله‌ خرما شود و هزارها خرما دهد لكن‌ مشروط بشرايطي‌ ‌است‌. اول‌. وجود مربي‌

و راغب گفته‏اند: عُقْر (بر وزن قفل) به معنى اصل است «عَقَرْتُ النَّخْلَ» خرما را از بيخش بريدم. در نهج‏البلاغه خطبه 27 فرموده: «وَاللَّهُ ماغُزِىَ قَوْمٌ

مي‌اندازد، مثل‌ اينكه‌ هسته خرما يك‌ كشاورز ميخواهد ‌که‌ ‌آن‌ ‌را‌ بكارد و آب‌ داده‌ محافظت‌ و مراقبت‌ نمايد ‌تا‌ نخله خرما شود و قابليّت‌ ‌هم‌ ميخواهد

پس كناره‌گيرى كرد با او در جائى دور پس آوردش درد زائيدن بسوى تنه آن درخت خرما گفت ايكاش من مرده بودم پيش از اين و بودم چيز ناچيزى فراموش شده‌ پس ندا كرد

پس كناره‌گيرى كرد با او در جائى دور پس آوردش درد زائيدن بسوى تنه آن درخت خرما گفت ايكاش من مرده بودم پيش از اين و بودم چيز ناچيزى فراموش شده‌ پس ندا كرد

خوبى شكافتيم. و در آن، دانه رويانديم. و نيز انگور و سبزيجات، و زيتون و نخل خرما، و باغهاى پردرخت، و ميوه و چراگاه، براى برخوردارى شما و چهارپايانتان. «صب»

«ذوُالْعَصْفِ» مقابل «ذات الْاَكْمام» است كه درباره نخل آمده همان طور كه از اكمام غلاف خرما مراد است از ذوالعصف نيز غلاف حبوبات مراد است در صحاح و قاموس در معنى «فَجَعَلَهُمْ

اولاد بود. مرد صاحب باغ هر وقت داخل خانه می‌شد، بالاى درخت مزبور می‌رفت و از خرما می‌خورد و بسا اتفاق مى افتاد که خرماى درخت مزبور به خانه آن مرد فقیر هم می‌ریخت

فتح اول) دار زدن است براى قتل [يوسف:41]، [طه:71] حتماً حتماً شما را تنه‏هاى خرما آويزانتان مى‏كنم. صلب و تصليب هر دو متعدى اند و ظاهراً از تفعيل مبالغه مراد

را به نوبه سوار می‌شدند و نیز یک خرما را ده نفر به دهن می‌زده و به دیگرى می‌دادند تا به نفر دهم می‌رسید، هسته اى از خرما بیش نمى ماند سپس روى آن آبى مى آشامیدند

پيدا ميكنند و در آن دو باغ از هر نوع ميوه فراوان است و درخت خرما و انار بسيار است چون خرما غذا است و آب انار مشروب است و اين دو نوع ميوه اختصاص بتفكّه

پيدا ميكنند و در آن دو باغ از هر نوع ميوه فراوان است و درخت خرما و انار بسيار است چون خرما غذا است و آب انار مشروب است و اين دو نوع ميوه اختصاص بتفكّه

این آیات درباره ابوجهل بن هشام نازل شده است. ابومالک گوید: ابوجهل مقدارى خرما با کف شیر و آب با خود آورد و مى گفت: تزقّموا، منظورش این بود که این همان

فتح اول) دار زدن است براى قتل [يوسف:41]، [طه:71] حتماً حتماً شما را تنه‏هاى خرما آويزانتان مى‏كنم. صلب و تصليب هر دو متعدى اند و ظاهراً از تفعيل مبالغه مراد

اين سوره است و جزيرة العرب كه قرآن بلسان اهالى آن نازل شده درخت خرما بيشتر است و خرما در بدو ظهورش در غلافها و جلدهائى است كه براى حفظ آن و سهولت چيدنش

پيدا ميكنند و در آن دو باغ از هر نوع ميوه فراوان است و درخت خرما و انار بسيار است چون خرما غذا است و آب انار مشروب است و اين دو نوع ميوه اختصاص بتفكّه

پيدا ميكنند و در آن دو باغ از هر نوع ميوه فراوان است و درخت خرما و انار بسيار است چون خرما غذا است و آب انار مشروب است و اين دو نوع ميوه اختصاص بتفكّه

وزن قشر) خروج از حق اهل لغت گفته‏اند: «فَسَقَتِ الرُّطَبَةُ عَنْ قِشْرِها» خرما از غلاف خود خارج شد به تصريح راغب فسق شرعى از همين ريشه است در مصباح و اقرب

وزن قشر) خروج از حق اهل لغت گفته‏اند: «فَسَقَتِ الرُّطَبَةُ عَنْ قِشْرِها» خرما از غلاف خود خارج شد به تصريح راغب فسق شرعى از همين ريشه است در مصباح و اقرب

مي‌اندازد، مثل‌ اينكه‌ هسته خرما يك‌ كشاورز ميخواهد ‌که‌ ‌آن‌ ‌را‌ بكارد و آب‌ داده‌ محافظت‌ و مراقبت‌ نمايد ‌تا‌ نخله خرما شود و قابليّت‌ ‌هم‌ ميخواهد

وزن قشر) خروج از حق اهل لغت گفته‏اند: «فَسَقَتِ الرُّطَبَةُ عَنْ قِشْرِها» خرما از غلاف خود خارج شد به تصريح راغب فسق شرعى از همين ريشه است در مصباح و اقرب

نگردند ميوه بدست نخواهد آمد. از قديم به وجود نر و مادگى در بعضى درختان نثل خرما پى برده بودند ولى بعدها عموميّت آن روشن گرديد. قرآن كريم پا را از همه فراتر

محفوظ داشتن آن است و اصل آن از «كَنَزْتُ التَّمْرَ فِى الْوِعاءِ» است يعنى خرما را در ظرف محفوظ داشتم. در مصباح گفته: «اَلْكَنْزُ: اَلْمالُ الْمَدْفُونُ»

آيات چنانكه مى‏بينيم فرموده: از زمين براى شما دانه، انگور، تره، زيتون، درخت خرما باغهاى انبوه يا درختان بزرگ، ميوه و چراگاه رويانديم. پس از آن مى‏فرمايد:

شكافتنى‌ پس رويانديم در آن حبوبات‌ و انگور و گياه اسپست را و درخت زيتون و خرما و باغهاى پر از درختهاى در هم‌ و ميوه و گياه خود رو را بجهت بر خوردارى شما

‌از‌ انصار ‌بود‌ موقعي‌ ‌که‌ خرما ميرسيد و بعض‌ ‌آنها‌ ‌در‌ خانه‌ ‌او‌ ميريخت‌ و بسا اطفال‌ صاحب‌ خانه‌ بعض‌ ‌آن‌ دانه‌هاي‌ خرما ‌را‌ ‌بر‌ ميداشتند ‌در‌ دهان‌

داخل آتش مى‏شود در حالى كه هيمه حمل مى‏كند و در گردنش ريسمانى است از ليف خرما. مراد از اين دو جمله حاليّه خواه سخن چينى باشد و يا آوردن خار و ريختن به

شكافتنى‌ پس رويانديم در آن حبوبات‌ و انگور و گياه اسپست را و درخت زيتون و خرما و باغهاى پر از درختهاى در هم‌ و ميوه و گياه خود رو را بجهت بر خوردارى شما

مقدار خرما و قدرى آتش در مقابل خود بگذار اگر آن دو را از يكديگر تميز داد حقّ با شما است فرعون بهمان دستور عمل كرد و بموسى گفت بخور موسى دستش بطرف خرما دراز

پيشى گيرد هر كدام در سپهر و مدار معينى شناورند. «عرجون» به آن قسمت از خوشه‌ى خرما گفته مى‌شود كه به درخت وصل است و پس از گذشت زمان به شكل قوس در مى‌آيد. از

نواحى قطبى بدون برخورد با مانعى به سرزمين آنها را به صورت ريشه‏هاى پراكنده خرما در آورد. بادهاى آبستن كننده [حجر:22]. در اين شكى نيست كه عوامل تلقيح ميوه‏ها

از زكوة كه در قرآن بيشتر با صلوة آمده فقط زكوة واجبى كه به 9 چيز (گندم،جو،خرما،كشمش،طلا،نقره،گوسفند، گاو، و شتر) تعلق مى‏گيرد نيست بلكه مراد مطلق انفاق

مقدار خرما و قدرى آتش در مقابل خود بگذار اگر آن دو را از يكديگر تميز داد حقّ با شما است فرعون بهمان دستور عمل كرد و بموسى گفت بخور موسى دستش بطرف خرما دراز

مقدار خرما و قدرى آتش در مقابل خود بگذار اگر آن دو را از يكديگر تميز داد حقّ با شما است فرعون بهمان دستور عمل كرد و بموسى گفت بخور موسى دستش بطرف خرما دراز

نواحى قطبى بدون برخورد با مانعى به سرزمين آنها را به صورت ريشه‏هاى پراكنده خرما در آورد. بادهاى آبستن كننده [حجر:22]. در اين شكى نيست كه عوامل تلقيح ميوه‏ها

این آیات درباره ابوجهل بن هشام نازل شده است. ابومالک گوید: ابوجهل مقدارى خرما با کف شیر و آب با خود آورد و مى گفت: تزقّموا، منظورش این بود که این همان

ائمه اطهار آنست كه صحيح طلع منضود است يعنى شكوفه چيده شده بالاى هم از درخت خرما اگر چه بنحو معروف ميتوان قرائت نمود چون طلح لغتى است در طلع و بعضى آنرا بدرخت

مقدار خرما و قدرى آتش در مقابل خود بگذار اگر آن دو را از يكديگر تميز داد حقّ با شما است فرعون بهمان دستور عمل كرد و بموسى گفت بخور موسى دستش بطرف خرما دراز

مقدار خرما و قدرى آتش در مقابل خود بگذار اگر آن دو را از يكديگر تميز داد حقّ با شما است فرعون بهمان دستور عمل كرد و بموسى گفت بخور موسى دستش بطرف خرما دراز

مقدار خرما و قدرى آتش در مقابل خود بگذار اگر آن دو را از يكديگر تميز داد حقّ با شما است فرعون بهمان دستور عمل كرد و بموسى گفت بخور موسى دستش بطرف خرما دراز

‌از‌ انصار ‌بود‌ موقعي‌ ‌که‌ خرما ميرسيد و بعض‌ ‌آنها‌ ‌در‌ خانه‌ ‌او‌ ميريخت‌ و بسا اطفال‌ صاحب‌ خانه‌ بعض‌ ‌آن‌ دانه‌هاي‌ خرما ‌را‌ ‌بر‌ ميداشتند ‌در‌ دهان‌

نواحى قطبى بدون برخورد با مانعى به سرزمين آنها را به صورت ريشه‏هاى پراكنده خرما در آورد. بادهاى آبستن كننده [حجر:22]. در اين شكى نيست كه عوامل تلقيح ميوه‏ها

جدایی کردند و هر که با خدا جدایی کند همانا خدا سخت‌کیفر است. آنچه از نهال (خرما) بریدید یا آنها را (دست نخورده) بر ریشه‌هایشان بر جای نهادید، به اذن خداست

به‌تدریج فرود آوردیم، پس با آن باغ‌ها و دانه‌های دروکردنی را رویانیدیم. و درختان خرما را (هم) در حالی که فراورده‌هایی روی هم چیده دارند. حال آنکه (این‌ها همه)

مقدار خرما و قدرى آتش در مقابل خود بگذار اگر آن دو را از يكديگر تميز داد حقّ با شما است فرعون بهمان دستور عمل كرد و بموسى گفت بخور موسى دستش بطرف خرما دراز

مقدار خرما و قدرى آتش در مقابل خود بگذار اگر آن دو را از يكديگر تميز داد حقّ با شما است فرعون بهمان دستور عمل كرد و بموسى گفت بخور موسى دستش بطرف خرما دراز

ائمه اطهار آنست كه صحيح طلع منضود است يعنى شكوفه چيده شده بالاى هم از درخت خرما اگر چه بنحو معروف ميتوان قرائت نمود چون طلح لغتى است در طلع و بعضى آنرا بدرخت

درزمان رسول خدا «صلى الله عليه واله» و ابوبكر زنان را چند روز در مقابل مقدارى خرما و آرد متعه مى‏كرديم تا عمر در قضيّه عمروبن حريث از آن نهى كرد. طالبان تفسير

ائمه اطهار آنست كه صحيح طلع منضود است يعنى شكوفه چيده شده بالاى هم از درخت خرما اگر چه بنحو معروف ميتوان قرائت نمود چون طلح لغتى است در طلع و بعضى آنرا بدرخت

ائمه اطهار آنست كه صحيح طلع منضود است يعنى شكوفه چيده شده بالاى هم از درخت خرما اگر چه بنحو معروف ميتوان قرائت نمود چون طلح لغتى است در طلع و بعضى آنرا بدرخت

«2». و از آن حضرت مروى است: مسكين آن نيست كه يك لقمه يا دو لقمه يا يك خرما و دو خرما دارد، مسكين كسى است كه هيچ چيز را نيابد و كسى به و تصدق ننمايد «3».

زمان نمى‌دانستند و امروز مى‌دانند. در عصر نزول قرآن، مردم با زوجيّت در نخل خرما آشنا بودند، امّا امروزه مشخّص شده كه مسأله‌ى زوجيّت در عالم گياهان عموميّت

ائمه اطهار آنست كه صحيح طلع منضود است يعنى شكوفه چيده شده بالاى هم از درخت خرما اگر چه بنحو معروف ميتوان قرائت نمود چون طلح لغتى است در طلع و بعضى آنرا بدرخت

وقت رسيدن خرما آنچه پاكيزه بود به مسجد آورده در گوشه‌اى مى‌نهادند تا فقراى مهاجرين آن را تناول كنند. روزى يكى از اغنياى مال دوست، صاعى از خرما كه هيچ ارزش

را كه بنده مشرك شود، حضرت فرمود: كسى كه بگويد هسته خرما سنگريزه است، و به سنگريزه بگويد كه هسته خرما است. پس عبادت خدا را به آن نمايد و اعتقاد و اظهار كند

ائمه اطهار آنست كه صحيح طلع منضود است يعنى شكوفه چيده شده بالاى هم از درخت خرما اگر چه بنحو معروف ميتوان قرائت نمود چون طلح لغتى است در طلع و بعضى آنرا بدرخت

ائمه اطهار آنست كه صحيح طلع منضود است يعنى شكوفه چيده شده بالاى هم از درخت خرما اگر چه بنحو معروف ميتوان قرائت نمود چون طلح لغتى است در طلع و بعضى آنرا بدرخت

ائمه اطهار آنست كه صحيح طلع منضود است يعنى شكوفه چيده شده بالاى هم از درخت خرما اگر چه بنحو معروف ميتوان قرائت نمود چون طلح لغتى است در طلع و بعضى آنرا بدرخت

ميديدند آن قوم را در آن ايّام كه بزمين خورده و مرده‌اند و مانند تنه‌هاى درختهاى خرما بر زمين افتاده‌اند اگر خاويه بمعناى ساقطه باشد و الا ميديدند آنها بر زمين

زمان خداوند بشما عنايت فرموده از قبيل باغها و چشمه‌سارها و كشتزارها و درختان خرما كه شكوفه و غلاف خوشه‌هاى آنها لطيف و نرم و نازك است كه كاشف از خوبى و نرمى

زمان خداوند بشما عنايت فرموده از قبيل باغها و چشمه‌سارها و كشتزارها و درختان خرما كه شكوفه و غلاف خوشه‌هاى آنها لطيف و نرم و نازك است كه كاشف از خوبى و نرمى

زمان خداوند بشما عنايت فرموده از قبيل باغها و چشمه‌سارها و كشتزارها و درختان خرما كه شكوفه و غلاف خوشه‌هاى آنها لطيف و نرم و نازك است كه كاشف از خوبى و نرمى

(همراه) زنش، آن هيزم‌كش (آتش افروز). (در حالى كه) در گردنش ريسمانى از ليف خرما است. اين سوره به نامهاى تبّت و مسد معروف است. امام صادق عليه السلام فرمودند:

خرماها را بچیند، گاهی چند دانه خرما در خانه مرد فقیر می‌افتاد، و کودکانش آن را برمی‌داشتند، آن مرد از نخل فرود می‌آمد و خرما را از دستشان می‌گرفت. مرد فقیر

2- فرمود: لا تردّ السّائل و لو بشقّ تمرة: رد نكنيد سائل را اگرچه به نصف خرما باشد «3». 3- و قال: لو لا انّ المساكين يكذبون ما افلح من ردّهم: فرمود: اگر

آنست روئيدنى كه در آن ميچرانيد ميروياند براى شما بآن كشت و زيتون و درختان خرما و انگورها را و از تمامى ميوجات همانا در اين هر آينه نشانه‌اى است براى گروهى

زمان خداوند بشما عنايت فرموده از قبيل باغها و چشمه‌سارها و كشتزارها و درختان خرما كه شكوفه و غلاف خوشه‌هاى آنها لطيف و نرم و نازك است كه كاشف از خوبى و نرمى

ائمه اطهار آنست كه صحيح طلع منضود است يعنى شكوفه چيده شده بالاى هم از درخت خرما اگر چه بنحو معروف ميتوان قرائت نمود چون طلح لغتى است در طلع و بعضى آنرا بدرخت

زمان خداوند بشما عنايت فرموده از قبيل باغها و چشمه‌سارها و كشتزارها و درختان خرما كه شكوفه و غلاف خوشه‌هاى آنها لطيف و نرم و نازك است كه كاشف از خوبى و نرمى

سرهاى آنها را باد ميپراند و تنه‌هاشان بر زمين قرار ميگرفت مانند تنه‌هاى درخت خرما كه بزمين افتاده باشد با آنكه سر آنها را بريده باشند پس چگونه بود اى كفّار

پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود: مثل منافق مانند شاخه درخت خرما است كه مى‌خواهد صاحب آن انتفاع برد به آن شاخه به نصب در بناى خود، پس استقامت

ائمه اطهار آنست كه صحيح طلع منضود است يعنى شكوفه چيده شده بالاى هم از درخت خرما اگر چه بنحو معروف ميتوان قرائت نمود چون طلح لغتى است در طلع و بعضى آنرا بدرخت

ائمه اطهار آنست كه صحيح طلع منضود است يعنى شكوفه چيده شده بالاى هم از درخت خرما اگر چه بنحو معروف ميتوان قرائت نمود چون طلح لغتى است در طلع و بعضى آنرا بدرخت

درزمان رسول خدا «صلى الله عليه واله» و ابوبكر زنان را چند روز در مقابل مقدارى خرما و آرد متعه مى‏كرديم تا عمر در قضيّه عمروبن حريث از آن نهى كرد. طالبان تفسير

زمان خداوند بشما عنايت فرموده از قبيل باغها و چشمه‌سارها و كشتزارها و درختان خرما كه شكوفه و غلاف خوشه‌هاى آنها لطيف و نرم و نازك است كه كاشف از خوبى و نرمى

‌را‌ ‌از‌ قابليت‌ هدايت‌ بيندازد نظير هسته‌ خرما و دانه‌ گندم‌ ‌که‌ گنديده‌ شود ديگر قابل‌ اينكه‌ يك‌ نخله‌ خرما ‌ يا ‌ هفتصد دانه‌ گندم‌ شود نيست‌، و ‌اينکه‌

آنست روئيدنى كه در آن ميچرانيد ميروياند براى شما بآن كشت و زيتون و درختان خرما و انگورها را و از تمامى ميوجات همانا در اين هر آينه نشانه‌اى است براى گروهى

‌در‌ تخم‌ خداوند نر و ماده قرار داده‌ ‌حتي‌ ‌در‌ بسياري‌ ‌از‌ اشجار مثل‌ خرما و توت‌ و ‌غير‌ اينها ‌براي‌ اينكه‌ نسل‌ ‌آنها‌ باقي‌ ‌باشد‌ و دفع‌ شهوات‌

زمان خداوند بشما عنايت فرموده از قبيل باغها و چشمه‌سارها و كشتزارها و درختان خرما كه شكوفه و غلاف خوشه‌هاى آنها لطيف و نرم و نازك است كه كاشف از خوبى و نرمى

زمان خداوند بشما عنايت فرموده از قبيل باغها و چشمه‌سارها و كشتزارها و درختان خرما كه شكوفه و غلاف خوشه‌هاى آنها لطيف و نرم و نازك است كه كاشف از خوبى و نرمى

زمان خداوند بشما عنايت فرموده از قبيل باغها و چشمه‌سارها و كشتزارها و درختان خرما كه شكوفه و غلاف خوشه‌هاى آنها لطيف و نرم و نازك است كه كاشف از خوبى و نرمى

زمان خداوند بشما عنايت فرموده از قبيل باغها و چشمه‌سارها و كشتزارها و درختان خرما كه شكوفه و غلاف خوشه‌هاى آنها لطيف و نرم و نازك است كه كاشف از خوبى و نرمى

مطرود و رانده از درگاه منما و درشتى با او مكن چون بايد محروم نشود اگر چه بنصف خرما باشد و در صورت عدم تمكّن بنرمى و ملاطفت بايد از او جواب گوئى كرد و عذر خواهى

زمان خداوند بشما عنايت فرموده از قبيل باغها و چشمه‌سارها و كشتزارها و درختان خرما كه شكوفه و غلاف خوشه‌هاى آنها لطيف و نرم و نازك است كه كاشف از خوبى و نرمى

(که رمه‌های خود را) در آن می‌چرانید. به وسیله‌ی آن، کشت و زیتون و درختان خرما و انگور و از هر (گونه) محصولات (دیگر) برایتان می‌رویاند. همواره در اینها

در فقر و ندارى و قحطى گرفتار بودند به‌ جلد 3 - صفحه 299 حدّى كه به دانه‌اى خرما بسنده مى‌كردند، به علاوه گرفتار اذيّت و آزار يهوديان نيز بودند. امّا در اواخر

باشد اگر چه بگدائى بدر خانه‌هاى مردم برود و يك لقمه و دو لقمه نان و يك خرما و دو خرما بگيرد و اين آيه را تلاوت فرمودند و فرمودند مگر آنكه كسيرا داشته باشد

آنست روئيدنى كه در آن ميچرانيد ميروياند براى شما بآن كشت و زيتون و درختان خرما و انگورها را و از تمامى ميوجات همانا در اين هر آينه نشانه‌اى است براى گروهى

به معناى روغن كشى و آب گيرى بوسيله فشار دادن است ، مانند گرفتن آب انگور و خرما جهت شيره و امثال آن ، و گرفتن روغن زيتون و كنجد جهت خوردن و يا مصرف چراغ

ائمه اطهار آنست كه صحيح طلع منضود است يعنى شكوفه چيده شده بالاى هم از درخت خرما اگر چه بنحو معروف ميتوان قرائت نمود چون طلح لغتى است در طلع و بعضى آنرا بدرخت

‌در‌ تخم‌ خداوند نر و ماده قرار داده‌ ‌حتي‌ ‌در‌ بسياري‌ ‌از‌ اشجار مثل‌ خرما و توت‌ و ‌غير‌ اينها ‌براي‌ اينكه‌ نسل‌ ‌آنها‌ باقي‌ ‌باشد‌ و دفع‌ شهوات‌

زمان خداوند بشما عنايت فرموده از قبيل باغها و چشمه‌سارها و كشتزارها و درختان خرما كه شكوفه و غلاف خوشه‌هاى آنها لطيف و نرم و نازك است كه كاشف از خوبى و نرمى

زمان خداوند بشما عنايت فرموده از قبيل باغها و چشمه‌سارها و كشتزارها و درختان خرما كه شكوفه و غلاف خوشه‌هاى آنها لطيف و نرم و نازك است كه كاشف از خوبى و نرمى

و در زمین قطعاتی است کنار یکدیگر و باغ‌هایی از انگور و کشتزارها و درختان خرما - (چه) همانند و (چه) ناهمانند - (که‌) با یک آب سیراب می‌گردند؛ و برخی از

امام و مواعيد ايشانرا و پشت كرده بكليّه احكام الهى و در روايات بصاحب آن درخت خرما كه بخل نمود جلد 5 صفحه 399 در معامله با پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم

دانا است‌ و ماه را مقرّر داشتيم برايش منزلهائى تا بگردد مانند چوب خوشه خشك خرما از زمان سابق‌ نه خورشيد ممكن است برايش كه دريابد ماه را و نه شب پيشى‌گيرنده

ميان سرگين و خون شيرى صافى كه گوارا است براى آشامندگان‌ و از ميوه‌هاى درختان خرما و انگورها ميوه‌اى است كه ميگيريد از آن مسكر و روزى خوبى را همانا در اين هر

امام و مواعيد ايشانرا و پشت كرده بكليّه احكام الهى و در روايات بصاحب آن درخت خرما كه بخل نمود جلد 5 صفحه 399 در معامله با پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم

مطرود و رانده از درگاه منما و درشتى با او مكن چون بايد محروم نشود اگر چه بنصف خرما باشد و در صورت عدم تمكّن بنرمى و ملاطفت بايد از او جواب گوئى كرد و عذر خواهى

زمان خداوند بشما عنايت فرموده از قبيل باغها و چشمه‌سارها و كشتزارها و درختان خرما كه شكوفه و غلاف خوشه‌هاى آنها لطيف و نرم و نازك است كه كاشف از خوبى و نرمى

زمان خداوند بشما عنايت فرموده از قبيل باغها و چشمه‌سارها و كشتزارها و درختان خرما كه شكوفه و غلاف خوشه‌هاى آنها لطيف و نرم و نازك است كه كاشف از خوبى و نرمى

امام و مواعيد ايشانرا و پشت كرده بكليّه احكام الهى و در روايات بصاحب آن درخت خرما كه بخل نمود جلد 5 صفحه 399 در معامله با پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم

مطرود و رانده از درگاه منما و درشتى با او مكن چون بايد محروم نشود اگر چه بنصف خرما باشد و در صورت عدم تمكّن بنرمى و ملاطفت بايد از او جواب گوئى كرد و عذر خواهى

الأسبب) «سبب» (مفرد «أسباب») به معناى ریسمانى است که به وسیله آن فرد از درخت خرما و مانند آن بالا مى رود و مقصود از آن مى تواند وسیله صعود به آسمان ها باشد

اين را تناول و آبى بياشامى، كفايت كند تو را؟ گفتم: بلى. گفت: كسى كه يك قبضه خرما و شربت آبى او را كافى باشد، انصاف نيست بدن خود را به زحمت مال و منال دنيا

دانا است‌ و ماه را مقرّر داشتيم برايش منزلهائى تا بگردد مانند چوب خوشه خشك خرما از زمان سابق‌ نه خورشيد ممكن است برايش كه دريابد ماه را و نه شب پيشى‌گيرنده

مطرود و رانده از درگاه منما و درشتى با او مكن چون بايد محروم نشود اگر چه بنصف خرما باشد و در صورت عدم تمكّن بنرمى و ملاطفت بايد از او جواب گوئى كرد و عذر خواهى

كاتبان وحى روى تكه‏هاى پوست يا استخوانهاى پهن مانند كتف و دنده‏ها يا روى ليف خرما و يا روى سنگهاى پهن سفيد مى‏نوشتند، در تاريخ قرآن ص 47 پارچه و حرير را اضافه

زنى صاحب جمال براى خريدن خرما نزد او آمد. «تيهان» گفت: اگر خرماى خوب بخواهى در خانه دارم. زن با او به خانه آمد و بعد از دادن خرما، تفسير اثنا عشرى، ج‌2،

ميان سرگين و خون شيرى صافى كه گوارا است براى آشامندگان‌ و از ميوه‌هاى درختان خرما و انگورها ميوه‌اى است كه ميگيريد از آن مسكر و روزى خوبى را همانا در اين هر

20 قوم‌ عاد بباد صرصر ‌از‌ جا كنده‌ شدند ‌با‌ ‌آن‌ قامت‌ طويل‌ مثل‌ نخل‌ خرما ‌که‌ ‌از‌ ريشه‌ كنده‌ شود و ‌بر‌ زمين‌ ساقط گردد و ‌غير‌ اينها ‌از‌ آيات‌

امام و مواعيد ايشانرا و پشت كرده بكليّه احكام الهى و در روايات بصاحب آن درخت خرما كه بخل نمود جلد 5 صفحه 399 در معامله با پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم

مالك» گويد: روزى حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بر حصيرى از ليف خرما خفته بود. اصحاب آمدند، ديدند آن ليف در پهلوى حضرت اثر كرده. يكى از اصحاب

زمان خداوند بشما عنايت فرموده از قبيل باغها و چشمه‌سارها و كشتزارها و درختان خرما كه شكوفه و غلاف خوشه‌هاى آنها لطيف و نرم و نازك است كه كاشف از خوبى و نرمى

بر بازگردانیدن آن بی‌گمان تواناییم. پس برای شما با آن، باغ‌هایی از درختان خرما و انگور به وجود آوردیم، (که) در آنها برایتان میوه‌های فراوان است و از آنها

صدمه مى زند و سودى نمى رساند (مجمع البیان). برخى آن را خار ساقه و تنه درخت خرما و برخى دیگر، گیاه بدبویى دانسته اند که بر اثر موج دریا بیرون مى افتد. این

مطرود و رانده از درگاه منما و درشتى با او مكن چون بايد محروم نشود اگر چه بنصف خرما باشد و در صورت عدم تمكّن بنرمى و ملاطفت بايد از او جواب گوئى كرد و عذر خواهى

بدهند ميخوانند آنرا با كمال مسرّت و ابتهاج و بقدر مفتولى هم كه در ميان هسته خرما است بآنها ظلم نميشود كه از اجرشان كاسته گردد و كسانيكه در دنيا كور بودند

است كه تعليمتان داده، بدانيد كه دست و پاهايتان را به عكس مى‏برم و در درختان خرما بدارتان مى‏آويزم وخواهيد دانست كه عذاب كدام يك ما سخت‏تر است و شاخ و شانه

است كه تعليمتان داده، بدانيد كه دست و پاهايتان را به عكس مى‏برم و در درختان خرما بدارتان مى‏آويزم وخواهيد دانست كه عذاب كدام يك ما سخت‏تر است و شاخ و شانه

به جستجو کرد و پشکل شتران آن دو نفر را پیدا کرد پس از جستجو و یافتن هسته خرما در میان پشکل متوجه گردید که آن دو نفر از اهل مدینه و از جاسوسان پیامبر اسلام

مطرود و رانده از درگاه منما و درشتى با او مكن چون بايد محروم نشود اگر چه بنصف خرما باشد و در صورت عدم تمكّن بنرمى و ملاطفت بايد از او جواب گوئى كرد و عذر خواهى

برای این مادر و فرزند قرار داد، و آب گوارا در آن جاری ساخت و از درخت خشکیده خرما به او روزی مرحمت کرد. به هر حال آیه دلیلی است بر حمایت مستمر و دائم خداوند

مطرود و رانده از درگاه منما و درشتى با او مكن چون بايد محروم نشود اگر چه بنصف خرما باشد و در صورت عدم تمكّن بنرمى و ملاطفت بايد از او جواب گوئى كرد و عذر خواهى

مطرود و رانده از درگاه منما و درشتى با او مكن چون بايد محروم نشود اگر چه بنصف خرما باشد و در صورت عدم تمكّن بنرمى و ملاطفت بايد از او جواب گوئى كرد و عذر خواهى

مطرود و رانده از درگاه منما و درشتى با او مكن چون بايد محروم نشود اگر چه بنصف خرما باشد و در صورت عدم تمكّن بنرمى و ملاطفت بايد از او جواب گوئى كرد و عذر خواهى

مطرود و رانده از درگاه منما و درشتى با او مكن چون بايد محروم نشود اگر چه بنصف خرما باشد و در صورت عدم تمكّن بنرمى و ملاطفت بايد از او جواب گوئى كرد و عذر خواهى

نجّار شدى و در كافى از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه حضرت نوح وقتى هسته خرما را كاشت قومش خنديدند و سخريّه كردند و گفتند او فلّاح شده و چون نخل به ثمر

از ابن عباس نقل شده: مرد صالحى در دو فرسخى صنعا، باغى داشت مشتمل بر درختان خرما و به رهگذر واقع شده بود. و ايشان را از آن منع ننمودى، و در روز چيدن، فقرا

به جستجو کرد و پشکل شتران آن دو نفر را پیدا کرد پس از جستجو و یافتن هسته خرما در میان پشکل متوجه گردید که آن دو نفر از اهل مدینه و از جاسوسان پیامبر اسلام

نجّار شدى و در كافى از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه حضرت نوح وقتى هسته خرما را كاشت قومش خنديدند و سخريّه كردند و گفتند او فلّاح شده و چون نخل به ثمر

به جستجو کرد و پشکل شتران آن دو نفر را پیدا کرد پس از جستجو و یافتن هسته خرما در میان پشکل متوجه گردید که آن دو نفر از اهل مدینه و از جاسوسان پیامبر اسلام

چشمه‌ای به خاطر ما به شدت روان کنی.» «یا (باید) برای تو باغی از درختان سر در هم خرما و انگور باشد، پس میان آنها با جوشاندن (آب)، نهرهای بسیاری را به شدت روان

نَذَرْتُ لِلرَّحْمنِ صَوْماً فَلَنْ أُكَلِّمَ الْيَوْمَ إِنْسِيًّا؛ پس از اين خرما تناول كن و (از اين چشمه) آب بياشام و چشم خود را (به عيسى) روشن بدار و هر

دست خود را در آن دراز كردم ديدم خرما است گفتم: خدا كارت را باصلاح گرايد اكنون موسم انگور و ميوه است؟ فرمود: (آرى) اين خرما است، دوباره (بغلامش) فرمود: اين

ميدهند، فرمود: ولى ما خاندان جز از خرما (در حال بيمارى) پرهيز نميكنيم، و بوسيله سيب و آن سرد مداوا ميكنيم، عرضكردم: از خرما چرا پرهيز ميكنيد؟ فرمود براى آنكه

انفاق كنيد. نمونه‌هايى از انفاق مؤمنان‌ 1. ابوطلحه انصارى، بيشترين درختان خرما را در مدينه داشت وباغ او محبوب‌ترين اموالش بود. اين باغ كه روبروى مسجد پيامبر

نَذَرْتُ لِلرَّحْمنِ صَوْماً فَلَنْ أُكَلِّمَ الْيَوْمَ إِنْسِيًّا؛ پس از اين خرما تناول كن و (از اين چشمه) آب بياشام و چشم خود را (به عيسى) روشن بدار و هر

مى‏دهم كه با هفت دانه خرما مسموم شدم و فردا رنگم سبز مى‏شود و پس فردا خواهم مُرد، من نگاه كردم ديدم سندى بن شاهك پريشان شد و چون شاخه خرما به لرزه افتاد. ابن

رسول خدا (ص) را بياد آور كه براستى قوت و خوراكش نان جو و شيرينيش خرما و سوختش شاخه خرما بود آنهم اگر بدست مى‏آورد، و هر گاه بمصيبتى دچار گشتى ياد مصيبتهاى

فرمود: خرما ميل دارى؟ زبيرى گفت: آرى، حضرت دست بسوى آسمان برداشت و دعا كرد بسخنى كه من آن را نفهميدم، پس درخت سبز شد و بحال خود برگشت و برگ و خرما برآورد،

مي‌اندازد، مثل‌ اينكه‌ هسته خرما يك‌ كشاورز ميخواهد ‌که‌ ‌آن‌ ‌را‌ بكارد و آب‌ داده‌ محافظت‌ و مراقبت‌ نمايد ‌تا‌ نخله خرما شود و قابليّت‌ ‌هم‌ ميخواهد

بدهند ميخوانند آنرا با كمال مسرّت و ابتهاج و بقدر مفتولى هم كه در ميان هسته خرما است بآنها ظلم نميشود كه از اجرشان كاسته گردد و كسانيكه در دنيا كور بودند

نمود، سليمان فرمود مى‌گويد: اكلت [نصف‌] تمرة فعلى الدّنيا العفا خوردم نصف خرما، خاك بر سر دنيا! فاخته آواز نمود، فرمود مى‌گويد: ليت هذا الخلق لم يخلقوا

زكاة ‌که‌ ‌به‌ نه‌ چيز تعلق‌ ميگيرد غلات‌ جلد 18 - صفحه 191 اربعه‌ گندم‌ جو خرما كشمش‌ و انعام‌ ثلاثه‌ شتر گاو و گوسفند و نقدين‌ طلا و نقره‌ سكه‌دار و شرح‌

امام باقر (ع) فرمود: پيغمبر (ص) ديه چشم و ديه خون را معيّن كرد و نبيذ (شراب خرما) و هر مُسكِرى را حرام كرد، مردى به آن حضرت عرض كرد: بى‏آنكه دستورى در آنها

على وشّاء گويد: به امام هفتم عليه السّلام عرض كردم: آيا همين كه خرما بن بار گرفت فروش خرما جايز است؟ فرمود: تا زمانى كه خودنمائى نكند و زهو نشود نه، پرسيدم:

آمده كه خانه ها و بلاد قوم عاد در بيابان بود و داراى زراعتى گسترده و باغ هاى خرما بودند، عمرهايى طولانى و هيكل هايى بلند داشتند و بتان را مى پرستيدند، خداى

از خدا بخواهد و به گفته شاعر. برخيز و فشان درخت خرما تا سير شوى رسى ببارش ! كان مريم تا درخت نفشاند خرما نفتاد در كنارش ! بدون شك تقاضاى مرگ از خدا كار

نَذَرْتُ لِلرَّحْمنِ صَوْماً فَلَنْ أُكَلِّمَ الْيَوْمَ إِنْسِيًّا؛ پس از اين خرما تناول كن و (از اين چشمه) آب بياشام و چشم خود را (به عيسى) روشن بدار و هر

فرمود: «هر كه از براى استخوان [/ هسته‏] خرما بگويد كه آن سنگريزه است، و از براى سنگريزه بگويد كه آن استخوان خرما است، بعد از آن، به آن اعتقاد و ديندارى

در سبدى براى پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله به هديه آوردند، كه پانزده صاع خرما در آن بود، پس پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله فرمود آن را بردار و صدقه كن.

است كه بمن قرض دهد؟ مردى از مسلمانان پاسخ داد: نزد من، حضرت فرمود: چهار بار خرما به اين مرد بده، وى دستور را انجام داد، و سپس نزد آن حضرت آمده طلب خود را

بپرس و برخيز، گفتم: چه مى‏فرمائيد در نبيذ (آبى كه خرما در آن ريزند)، فرمود: حلال است، من گفتم: ما خرما را در آب مى‏ريزيم و در دى و ته‏مانده در آن مى‏پاشم

ابوالیسر عمرو بن غزیة الانصارى مردى بود خرمافروش روزى زنى نزد وى آمد که از او خرما بخرد، ابوالیسر به آن زن گفت: خرماى بهتر از این در خانه خود دارم اگر می‌خواهى

افتاد که به حال غضب به طرف حجره ماریه مى آید. از ترس فرار کرد و بالاى درخت خرما رفت، وقتى على به او رسید. فرمود که از درخت پائین بیاید. جریج گفت: یا على

يك جامه كه از دو طرف بخود مى‌پيچد و در غذا قناعت ميكند بتكه از نان و چند خرما و سوار ميشود بر حمار عربى خنده رو است و خونريز است شمشيرش را بدوش ميگذارد

كه اين جماعت كه خداوند در اين آيه نامبرده جائز است بخورند بدون اذن آنها از خرما و نان خورش و همچنين براى زن جائز است بخورد از خانه شوهرش بدون اذن او اما

السلام مى‌فرمايد: مگر مى‌شود امّتى كه بعضى افرادش لايق گواهى دادن براى چند عدد خرما در دادگاه‌هاى دنيا نيستند، لياقت گواهى دادن بر همه‌ى مردم در قيامت را دارا

حرام مى‌باشد. ماده مدخليت ندارد، خواه از انگور باشد يا مويز يا كشمش يا جو يا خرما يا عسل. و همچنين تنگ و چرس نيز حرام باشد. تمام استعمالات از خريد و فروش و

اين كار را نيز انجام داد، پس دو نفر از قريش گفتند: بخدا يك صاع (سه كيلو) خرما در يك انبان پوسيده پيش ما محبوبتر است از آنچه محمد از پروردگارش خواسته، چرا

به جستجو کرد و پشکل شتران آن دو نفر را پیدا کرد پس از جستجو و یافتن هسته خرما در میان پشکل متوجه گردید که آن دو نفر از اهل مدینه و از جاسوسان پیامبر اسلام

روزه نگرفته، یک مد طعام (از نوع گندم) به تهیدست صدقه دهد و اگر گندم نبود، از خرما صدقه دهد و این سخن خداست که مى فرماید: فدیة طعام مسکین». ۲۶ - «عن أبى عبداللّه(ع)

ميبرند وَ أَنهارٌ مِن‌ خَمرٍ لَذَّةٍ لِلشّارِبِين‌َ خمر بهشت‌ ‌از‌ انگور و خرما نيست‌ و مضراتي‌ ‌که‌ خمر دنيا دارد ‌که‌ موجب‌ زوال‌ عقل‌ و مستي‌ مي‌شود ندارد

السّلام معروض داشت: من در روز فطر با گل قبر سيد الشهداء عليه السّلام و دانه‏هاى خرما افطار كردم، آن حضرت عليه السّلام فرمود: ميان بركت و سنّت جمع كرده‏اى.

عن سماعه قال : و سماعه گويد: از امام عليه السّلام پرسيدم: آيا پيش از آنكه خرما يا مثل آن خوشه بندد مى‏توان آن را خريد؟ فرمود: نه، مگر اينكه با آن چيزى از

الحكم انه قال : و هشام بن حكم از آن امام روايت كرده است، كه فرمود: بخشيدن‏ خرما در فطره بهتر از چيز ديگر است، زيرا كه استفاده از آن دست به نقدتر است. زيرا

خبرى ديگر روايت شده است كه موسى بر فراز جهاز شترى سرخ موى كه مهار آن از ليف خرما بود بر سنگستان روحاء بگذشت بحالى كه دو عباى قطوانى بر تن داشت، و مى‏گفت:

شما كه نتواند جز با جرعه شير آميخته با آبى، يا شربت آب گوارائى، يا چند دانه خرما روزه دارى را افطارى دهد و بر انفاق چيزى بيش از اين قادر نباشد، همين ثواب

عن ابي عبد الله ع : ربعيّ گويد: امام صادق عليه السّلام در مورد كسى كه ميوه خرما را سر درختى يك جا مى‏فروشد و يك كيل را استثنا مى‏كند (يعنى همه ميوه را فروخته

يُسْبَقْ إِلَيْهَا : از آتش جهنّم بپرهيز، هر چند با بخشيدن نيمى از يك حبّه خرما باشد.

و اطعمه اگر چه در كلام ذكر نشده ولى طعاما دلالت بر آن دارد و مقصود خريدن خرما است و بايد خريدار روزى شما را از آن طعام پاكيزه بياورد و بايد خود را باهل

بندگی پا بیرون نهاده‌اند زیرا «فسق» از نظر لغت به معنی خارج شدن هسته از درون خرما است سپس در این معنی توسعه داده شده و به کسانی که از جاده بندگی خداوند بیرون

و اگر به وسيله دلوها و مشكها آبيارى شده نيم عشر از آن اخراج مى‏شود، و در خرما و مويز هم همين حكم جارى است. پس اگر بعد از آن بقيّه‏اى به جاى ماند، چيزى

آمد، پيغمبر او را در خانه خود داخل كرد، و در آن خانه غير از حصير برگ درخت خرما و بالش پوست چيزى نبود. پس رسول خدا صلى الله عليه و آله آن را از براى عدىّ

كنيد هر چند به اندازه يك من خرما يا كمتر، و يا يك مشت و يا كمتر باشد تفسير نمونه جلد ۲۳ صفحه ۵۴۶ و يا حتى به نيمى از يكدانه خرما! و اگر كسى آن را هم نيابد

اثر مداواى ما) بيمار ميميرد؟ فرمود: اگر چه بميرد. عرضكردم: ما نبيذ (شراب خرما) به بيمار بدهيم؟ فرمود: در حرام شفائى نيست. رسول خدا (ص) هنگامى بيمار شد

خدمتكار سفيد پوستى بود، وكيل طمع در آن خادم كرد و او نپذيرفت جز با صرف نوشابه خرما و براى او فراهم كرد و نزد او آورد و ميان او و امام (ع) سه در بسته بود، و

خرماها را بچيند، گاهى چند دانه خرما در خانه مرد فقير مى افتاد، و كودكانش آن را برمى داشتند، آن مرد از نخل فرود مى آمد و خرما را از دستشان مى گرفت (و آنقدر

با جرأ ت تمام به جستجوى آيات قرآنى برخاستم و آنها را كه در شاخه هاى درخت خرما و سنگ هاى سفيد نازك و سينه هاى مردم متفرق بود جمع آورى نمودم و آخر سوره توبه

امن» است. مثل اين كه كلمۀ «لابن» و «تامر» به معناى دارندۀ لبن (شير) و تمر (خرما) است. و يا به خاطر اين است كه فعيل در اين جا، به معناى مفعول است. يعنى شهرى

است كه از خرما و كره درست مى شود. و در روايتى، به لغت اهل يمن آمده كه ابوجهل به كنيز خود گفت: «زَقّمينَا: زقّوم برايمان بياور». كنيز هم، خرما و كره آورد

آتش دوزخ انجام داد، و خوراكش جز سركه و زيتون نبود، و شيرينى او تنها همان خرما بود آنهم اگر بدستش ميرسيد، و جامه‏اش كرباس بود، و هر گاه چيزى از آن جامه

نباشدجز با جرعه شيرى آميخته با آب يا شربتى از آب گوارا يا دانه‏اى چند از خرما روزه‏دارى را به افطار بخواند، و تمكّنى افزون از اين نداشته باشد، همين ثواب

از: تدبير امر ارزاق مردم، و تغذيه آنان به وسيلۀ حبوبات و ميوه ها، از قبيل خرما و انگور و غيره. پس جمله «وَ آيَةٌ لَهُمُ الأرضُ المَيتَةُ أحيَينَاهَا»، هرچند

تَتَفَكَّرُونَ(۲۶۶) ترجمه : ۲۶۶ - آيا كسى از شما دوست دارد كه باغى از درختان خرما و انگور داشته باشد كه از زير درختان آن ، نهرها بگذرد، و براى او در آن (باغ

كه بخواهد ايجاد كند. پس براى خدا از انواع موجودات مانند انسان ، اسب ، درخت خرما، و غير ذلك ، از اعيان و صفات اعيان و آثار و افعال آنها، مقدوراتى است تقديرى

نازل كرده اى محتاجم . و روايت كرده كه : اين را وقتى گفت كه حتى به نيم دانه خرما هم محتاج بود، از سوى ديگر وقتى دختران نزد پدر برگشتند از آن دو پرسيد امروز

سختى بريدن است ، و كلمه ((جذوع (( جمع ((جذع (( است ، كه به معناى تنه درخت خرما است . جمله ((آمنتم له قبل ان آذن لكم (( تهديدى است از فرعون به ساحران كه

از ماده «لون » به يكنوع عالى از درخت خرما مى گويند، و بعضى آنرا از ماده «لين » به معنى نرمى به نوعى از درخت خرما تفسير كرده اند كه شاخه هائى نرم و نزديك

وزن حرص ) به معنى دسته اى از چوبهاى نازك ساقه گندم و جو و يا رشته هاى خوشه خرما و يا دسته گل و مانند آن است . در اينكه تخلف همسر ايوب كه طبق روايتى نامش

پندارد كه در دوزخ ، درخت مى رويد! و نيز از ابوجهل نقل شده كه به عنوان سخريه ، خرما و كره ، حاضر مى كرد و مى خورد و به ياران خود مى گفت از اين بخوريد كه «زقوم

ترجمه ظاهر آيه اين است: «به درستى كه خدا شكافنده دانه است به گياه، و استخوان خرما به درخت». (مترجم) (۲). انعام، ۹۵. (۳). انعام، ۱۲۲. مَنْ كانَ حَيًّا وَ يَحِقَّ

مى‏دانى كه من، عموى توام و اصل من، با اصل پدر تو يكى است؛ چنانچه دو درخت خرما از يك ريشه بر آيند، و من به سبب آن‏كه از على عليه السلام بلاواسطه متولد شده‏ام،

صفحه ۲۰۴ معنى «كره و خرما» است (شايد منظور او نيز استهزا بود) وقتى ابو جهل اين سخن را شنيد از روى سخريه صدا زد، كنيز! «مقدارى كره و خرما بياور تا زقوم كنيم

«و ما خلق الزوجين الذكر و الأنثى إنّ سعيكم لشتّى فأمّا من أعطى»، يعنى درخت خرما را بدهد «و اتّقى و صدّق بالحُسنى»، يعنى وعده نخله اى كه رسول خدا «صلّى اللّه