نتایج جستجو

يَحْسَب کُنْت قَد نَمُدّ إِنّي الذّکْرَى الّذِي قَرِين الظّالِمُون أُنْزِل أَحَد قُلُوبِهِم يَرْجِع تَر يُمِيت ادْعُوهُم عَشْرا قَائِل أَمْرُه عِبَادِي ذٰلِکُم

کِرَام در حال بارگیری... أما ائى ابب ابريق ابل ابو اتى اثر اثم اجج اجر اجل احد اخذ اخر اخو اذ اذا اذن ارض ارم استبرق افق التى الف الله اله الو الى امر امم

ابو صلح رود ظلل صحب بهج کرم فکه لم بثث حکم حفظ ليس آدم وفى انتم اهل کثر وقى احد نزل غير کفر هما ذرء کذب ارض نهر

کتب عشر قصص اذا ظنن سجن رصد فعل عبد امن طغو اهل حقب بضع ذا قسم رسل هون ذلک احد الف الذين حصى افک ظلم

ملک لئک حول جعل عرش جنن الک نخل وحد رئى سبح عمل بين اجر حمد ل نعم زرع ربب احد ف کلتا هم قضى رجل

عصم اجر هل غير کون صفف هو عدو زوج وقع حکم بعد نوم هون ذکر جوو بيت وحى کفر احد رحق ام بشر لم حتى اکل عزز

مسلمانان مصیبت احد را در مقایسه با پیروزى بدر کوچک شمرند و در نتیجه، رنج مصیبت احد را نادیده انگارند. ۵- پندار ناصواب برخى پیکارگران احد در تحلیل عوامل

ایمان به هنگام درگیرى با کافران در جنگ احد، با رخصت خداوند (و ما اصابکم یوم التقى الجمعان فباذن اللّه) ۲- کارزار احد، صحنه رویارویى و درگیرى دو جناح کفر و

مى‏بايست كف‏ار در هول و هراس باشند. به نظرم جرأت كفّار قريش و راه انداختن جنگ «احد» از همان آزادى اسيران جنگ بدر سشرچشمه گرفت و اگر اسيران بدر كشته مى‏شدند كفّار

مى‌شدند در واقعه احد. آيه شريفه در مقام توبيخ و ملامت است نسبت به اين جماعت، كه قبلا تمنا مى‌نمودند فائز شدن را، وقتى پيش آمد نمود واقعه احد، همين اشخاص به

جنگ احد] بامدادان از نزد كسان خود بيرون شدى و مؤمنان را براى كارزار در مواضع خود جاى مى‌دادى، و خدا شنواى داناست و [ياد كن‌] زمانى را كه [در جنگ احد] بامدادان

جراحتها دیدند، همان نبرد احد است. به دلیل وقوع این آیه پس از بیان نبرد احد و اینکه سخن از قرح به میان آورده است ; چنانچه درباره نبرد احد نیز فرموده بود: «ان

نقل شده است. در الميزان فرموده: اين قصه خرافى است. ما هاروت علم بابل ب من احد ملک وحد لئک حتى الک قول على انن نزل

دنباله آیاتی است که در باره جنگ احد داشتیم، و این آیات تجزیه و تحلیلی است روی نتایج جنگ احد، زیرا همانطور که گفتیم جنگ احد بر اثر نافرمانی و عدم انضباط نظامی

عدد استعمال شود به خلاف احد. 2- احد، متجزى و منقسم نمى‌شود در ذات و صفات. 3- واحد را ثانى باشد، لكن احد را ثانى نخواهد بود. 4- احد را ممتنع است شريك بودن

گرفتيد، و زمانى قضيه منعكس شد كه روز احد، هفتاد و دو نفر از مهاجر و انصار كشته شدند. انس بن مالك روايت نموده روز احد، حضرت امير المؤمنين عليه السّلام نزد

مسئولاً) خدا: تهدیدهاى خدا ۷; حسابرسى خدا ۳، ۶; عهد با خدا ۶ غزوه احد: منافقان مدینه در غزوه احد ۱ غزوه احزاب: فرار منافقان مدینه در غزوه احزاب ۱; قصه غزوه احزاب

اشاره به قضایاى پیش از نبرد احد دارد. بر این اساس «کما أخرجک ... » چنین معنا مى شود: گروهى از مسلمانان درباره حرکت به سوى احد، که حرکتى حق بود، به جدال با

نخواهد شد، و اگر خوارتان گرداند (و دست از یاریتان بردارد، همان گونه که در جنگ احد چنین شد) کیست که پس از او شما را یاری دهد؟ و مؤمنان باید تنها بر خدا توکّل

هو اللّه احد قيل له يا عبد اللّه ابشر فقد قبل اللّه و ترك. فرمود هر كه در نماز وتر، «قل اعوذ برب الفلق و قل اعوذ برب الناس و قل هو اللّه احد» بخواند، گفته

شکست در غزوه احد ۱ عبداللّه بن ابى:۲۴ عصیان: از محمّد (ص) ۴ عقیده: باطل ۱۰ علم: آثار علم ۲۱ عمل: آثار عمل ۱۸ ; موانع عمل ناپسند ۲۱ غزوه احد:۱، ۳، ۹، ۱۰،

‌با‌ اصحاب‌ بيرون‌ رفتند ‌تا‌ احد. و اما ‌عبد‌ اللّه‌ ‌بن‌ ابي‌ مسلول‌ و همراهانش‌ تخلّف‌ نمودند و خارج‌ نشدند و حضرت‌ ‌در‌ احد مواضع‌ جنگ‌ ‌را‌ معين‌ فرمود

عليه و آله و سلم» فرمود: اَحِّد اَحِّد: يكى كن يكى كن يعنى با يك انگشت اشاره كن خدائى كه تو او را مى‏ خوانى يكى است. مؤنّث احد، اِحْدَى است مثل [توبه:52]

تاب مقاومت داشته باشند و بنظر حقير اگر اين فرق بين احد و واحد درست هم باشد اينجا منظور نيست بلى چون احد غالبا در يگانه و فرد استعمال ميشود و واحد در يكى

جنگ احد (انّ النّاس قد جمعوا لکم) وقوع این آیه پس از بیان جنگ احد و نیز برخى از شأن نزولها مؤیّد این نظر است که آیه مورد بحث درباره وقایع پس از احد مى باشد

اخر قرب رحم متع کفر يوم نعم وحد اخذ اهل بدل نفس خلف حسب يمن خلص غرر ثنى نن احد حکم ترک کلف وذر زوج يوسف هو قصد دنو اين لقى ارض قمص اذ نزع قمر اذن مسس هجر

تاب مقاومت داشته باشند و بنظر حقير اگر اين فرق بين احد و واحد درست هم باشد اينجا منظور نيست بلى چون احد غالبا در يگانه و فرد استعمال ميشود و واحد در يكى

آیات شامل این کلمه احد (۸۵ بار) کم‌ (۲۲۹۱ بار) وحد (۱۵۳ بار) أَن أَ وَ يَوَدّ يُحِب تَکُون بَصِير يَأْکُل بَعْضا لَحْم لَه تَعْمَلُون بِمَا بَعْضُکُم جَنّة

آیات شامل این کلمه احد (۸۵ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) وحد (۱۵۳ بار) الْمَوْت قَال إِذَا حَتّى رَب حَضَر جَاء إِنّي يَحْضُرُون تُبْت لَعَلّي ارْجِعُون أَن السّيّئَات

آیات شامل این کلمه احد (۸۵ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) وحد (۱۵۳ بار) وَ أَرْبَع فَشَهَادَة مِن مِلْء أَنْفُسُهُم شَهَادَات يُقْبَل الْأَرْض فَلَن إِلاّ ذَهَبا

آیات شامل این کلمه احد (۸۵ بار) وحد (۱۵۳ بار) وَ أَن اللّه إِلاّ نَذِير جَاءَهُم الْأُمَم الْحُسْنَيَيْن مِن ابْنَتَي أُنْکِحَک الطّائِفَتَيْن هَاتَيْن

اوصافى براى خداوند متعال ذكر شده است كه همه آنها منحصر در ذات مقدّس اوست خدا احد است، صمد است... و زائيده نشده و همتائى براى او نيست با اين سوابق و اواحق بدست

آیات شامل این کلمه احد (۸۵ بار) کم‌ (۲۲۹۱ بار) وحد (۱۵۳ بار) الْمَوْت إِذَا حَضَر وَ الْوَصِيّة عَلَيْکُم إِلَى يَأْتِي مِن فَابْعَثُوا بِوَرِقِکُم جَاء

در حال بارگیری... ان ل من مسک سکن هم زول ارض مکر سمو هما وله کون فى ه کم احد اله الذين ف ما جبل ظلم قبل وحد لا نفس الله حسب بين نن قسم انن بعد لم

تو درآورم. اين لفظ تنهايكبار در قرآن مجيد آمده است. ى ان على بنو اجر وحد ن احد نکح ثمن حجج رود ف انن

است. و يكبار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است. ما ماروت بابل ب علم ملک لئک من احد الک وحد على حتى نزل قول انن سحر

و منزلت و قدر است، و سپس به هر گونه شبیه و مانند اطلاق مى شده است. لم ولد احد ه ل وحد کون

اوى اول رحم نا ذلک لم قول شىء هو ى رکع أما عند ا امر غلم خشى عن زکو برر هدى احد دين ولى قرض نظر فلح خير وحد قتل حسن طهر جىء حيى لعل انس الا بل فعل مول انتم

بلغ قد جمع امر حتى ما ل او مثل حيث حقب بطش طوع کون سنن وحد قتل رجع قضى بحر احد لما عمر الى عود شدد کم سئل سلف ذلک نکس هلک بين لفت هزء برح هما على خلق انن

طوسى» گوید: در سبب نزول آیه دو قول ذکر نموده اند: یکى آن که وقتى که در جنگ احد کشته هاى مسلمین را مثله نمودند و گوش و بینى شهداء را بریدند، مسلمانان گفتند:

کون بعض قد نظر هشم ى حتى ان عطو ف کيف وحد يسر اذا فضل جىء قرآن على ب قرء احد ما ذکر عوذ شطن همز من صيح اخر موت رسل

كسى را كه [از جهاد] روى برتافت ديدى؟ (ای رسول) دیدی آن کس را که روی (از جنگ احد) بگردانید؟ آیا کسی را که [از حق] روی گردانید، دیدی؟ آيا آن را كه از تو رويگردان

فرمود: إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ‌: چون روز احد رسيد، به قول خود عمل ننموده، فرار كردند، حضرت را با معدودى ميان كفار گذاشتند،

لم يدى غلم ن حقق کبر اتى يوم سلم شىء روح نزل هو صلح اذ عبد ايى قرء کلم الم احد قبل خوف کفر عمل کتب حسن يا ملک ذلک لئک انت رئى عن نبو ابراهيم انا مسس ذکر

وجه ظلم اتى هن سوء وحد ورى جزى حکم نفس رزق مول امر نهر حصن طوع حيى حقق ملک احد ذکر شکر او حتى دنو مثل جهل ليل هدى اخذ ائى حول خوف اثم حبب صدد

غفر هذا طمئن حلف نمم منع ذلک عين نکب هون الذى شکر قصد فخر نفر هو شىء صرط احد ذا عن عتو ملء الى ظلم صدق اوى رود طوع خيل

اسرائيل رضو س عسر الى بعد ذلک دخل غرق جبل نور ربص ايى فلک جهد لو کثر کلل حقق احد

وصف نوبت است نه وصف اهل آن . ف هم ل لا من کم ما اذا قول کون انن موت ه ان احد الله اذ عمل نا الا نفس يوم بين وحد اله اول فى ربب قسم وله خير لما صلح سبح

از آنها مى‏شنوى؟! اين كلمه فقط يك بار در قرآن آمده است. هم ل سمع او وحد من احد

عمران:140]. آيه در باره جنگ احد است كه عده‏اى از مسلمانان كشته و عده‏اى زخمى شدند. يعنى: اگر به شما زخمى رسيد و در «اُحُد» شكستى ديديد، نظير آن به مشركين

گروه بنى سلمه و بنى حارثه است كه با رسول خدا«صلى اللَّه عليه و آله» به جنگ «احد» خارج شدند و چون عبدالله بن ابى با ياران خويش از راه برگشت آنها نيز قصد كردند

گروه بنى سلمه و بنى حارثه است كه با رسول خدا«صلى اللَّه عليه و آله» به جنگ «احد» خارج شدند و چون عبدالله بن ابى با ياران خويش از راه برگشت آنها نيز قصد كردند

بعضى انباشته شد. معنى آيه: مى‏گويد مال زيادى تلف كردم. ه قول على دعو ا وحد احد مول حسب انن هلک ما ان کون لم کود رئى ربب ى لا شرک قدر وله اله الله

اله على ف ظلم فى شىء عقل اوى الذين ايى کلل وحد بصر نا ندى وجه قدر هما ب لو احد من ندو جهنم ما دعو رجل علم ائى مثل او رجع الا قوم يا هو عند يوم صوب ترک سمع

خواب كمى بود كه طائفه‏اى از شما را فراگرفت. هر دو آيه در باره جنگ تاريخى «احد» است كه مسلمانان پس از شكست با مختصر خوابى (بالاى كوه) آرامش قلب يافتند. شايد

قدد سوء بين ذلک ليل نجو ضرب کذب جدد کون اول صدق سبل ذوق حتى سبق رود يحيى لا احد جبل بشر اهل شرب رئى

در باره خروج حضرت رسول «صلى‏اللَّه‏عليه وآله» براى جنگ احد است و نيز گفته‏اند آن حضرت براى «اُحُد» بعد از نماز جمعه از مدينه خارج شد حال آن كه آيه خروج

شمرده است. اين لفظ تنها دوبار در قرآن آمده است. لا هم من صغر لم ف کتب هذا کبر احد ه الا عرض حشر وحد ل ما برز على حصى ربب ذا ها ارض وجد ک رئى جبل ويل عمل سير

حال جنگ بوده‏اند نه در حال سلم. جنگ احد وغيره‏ حساب جنگ «احد» كاملا روشن است، كفار به مدينه لشكركشى كردند تا قتال «احد» پيش آمد. همچنين جنگ احزاب (خندق)كه

يوم هذا عذب نا قرآن روح کيف قوم بين لعل عظم کون اذ نظر کذب وحد س لم شىء رئى احد حقق ن بعد وجد هن کيد على ارض قلب اتى کثر موت قرى ليس فسق رود کفر اننى دبب

عتو صلو ثنى امن وضع قلب وکل عجب انس لقى نحن غفل وصى ضرر غشو نظر مع نفس نزل احد اذن کلل

عجم ها کلل وسم نا رود ذا ايى جزى علم رسل ف لا هذا عذب بدو ربب وحد س هم خفى احد ل اذ الم عرب قول کون کلم حسن عمل بين عکف بدل

در باره خروج حضرت رسول «صلى‏اللَّه‏عليه وآله» براى جنگ احد است و نيز گفته‏اند آن حضرت براى «اُحُد» بعد از نماز جمعه از مدينه خارج شد حال آن كه آيه خروج

خواند خدا را به سوره اخلاص (يا اللّه يا واحد يا احد يا صمد يا من لم يلد و لم يولد و لم يكن له كفوا احد نجنى من النار برحمتك) جبرئيل در هوا او را ملاقات

بت عزّى همان است كه چون رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلم» پس از شكست «احد» به بالاى آن كوه رفت ابوسفيان درپائين كوه شعار شرك را با صداى بلند خواند و

عن اتى ارض هو او کلل خرج رسل شىء کون انس هن حيى اثم لم کفر بيت کتب هدى نسو احد وزر عدو لکن وحد ذکر برر ثم شرک قبل اخر نن حرم الذى بعض فسد قدر فحش ذلک هما

امن عذب جرز کلم فکر لوى الى من وجه س کان سلک قدر رهق جمع عند ذلک فضل صلح احد نسو رسل ذو عزز قتل صحب رفع غور کيف کهف ربب وحد حرج ذکر لمس ايى ضيق رقم يدى

نبينند. شايد اين آيه، پاسخى به آنان باشد كه به خاطر جمع غنايم، منطقه حفاظتى احد را رها كردند. آنها به گمان اين‌كه از سهم غنيمت محروم نشوند، هشدارهاى فرمانده

عليه السّلام: ما من احد من هذه الامّة يدين بدين ابراهيم عليه السّلام غيرنا و غير شيعتنا. «1» و حضرت سجاد عليه السّلام فرمود: ما احد على ملّة ابراهيم الّا

مسلمانان در جنگ احد، نافرمانى از دستور رسول اكرم صلى الله عليه و آله بود. زيرا آن حضرت فرموده بود كه منطقه حفاظتى واقع در ميان درّه‌هاى كوه احد را رها نكنند،

كنيد تا شايد رستگار شويد. اين آيه همراه با هشت آيه‌ى بعد كه در ميان آيات جنگ احد قرار گرفته. شايد به اين جهت باشد كه مسائل اخلاقى و اقتصادى، در يك نظام دفاعى

چنين بوده وقتى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمان داد كه مردم براى غزوه احد آماده شده و بيرون بروند. جماعتى از منافقين تقاعد ورزيده و سستى مي‌نمودند و

عمل عند دور رئى زجو کفر ى هو نصر سکن رقب يقطين عبد روح ذلک عوم قول جمل صبح احد زحزح غرم خرج وعد ردف غيب حکم ودد ايد يا فقر رکم

ترب دين صوب زيد بشر عند ارث کفر ها ذا کفل بصر ثم سلم حبب شرب امن سفه لقى احد قوى الا دور موت شىء لذذ بين کيف بسط قنت مول أما رود انا

نابودى تدريجى است. گويا خدا مى‌خواست نقاط ضعف مسلمانان را با شكست در جنگ احد به آنان نشان دهد تا به فكر اصلاح وجبران نقايص بيافتند وبراى حركت‌هاى بعدى

عليه السّلام نقل كرده‌اند كه: انّ فى كتاب اللّه لآية لا عمل بها احد قبلى و لا يعمل بها احد بعدى: در كتاب خدا آيتى نازل شد كه هيچكس به آن عمل نكرد قبل از

فرمود: همان طور كه مردم آن را مى خوانند: «قل هو الله احد، الله الصمد لم يلد و لم يولد و لم يكن له كفوا احد كذلك الله ربى كذلك الله ربى». و نيز جزو ادله قاصر

بن جبیر و مجاهد گویند: این آیه درباره ابوسفیان بن حرب نازل شده که در جنگ احد دو هزار نفر را از براى جنگ با مسلمین استخدام و اجیر نموده بود، کلبى و ضحاک

من قرء قل هو اللّه احد فكأنّما قرء ثلثى القران و من قرئها ثلاث مرّات فكأنّما قرء القران كلّه. هر كه بخواند «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را چنان است دو ثلث

نقل كرده كه اين آيات درباره امام مرتضى عليه‌السلام نازل شده كه روز دوم غزوه احد در ميان مسلمين ندا در داد و او را اجابت كردند در حالتى كه پرچم مهاجرين را

مى گوید: موجود باش، آن هم فوراً موجود مى شود. لم ولد وله اله الله وحد کون احد ل

(امنا ... لا نفرّق بین احد منهم و نحن له مسلمون) ۱۱ - لزوم پرهیز از تبعیض میان پیامبران در ایمان آوردن به آنان (لا نفرّق بین احد منهم) به قرینه «امنا» در

بن ابى عیاش (که بعضى او را حنظلة بن ابى عامر گفته اند) روز قبل از شروع جنگ احد ازدواج کرده بود و از پیامبر اجازه خواست که فرداى آن روز در جنگ مزبور به خاطر

فرصتی یافتند از نقض این پیمان فروگذار نکردند. از جمله این که بعد از جنگ «احد»- غزوه احد در سال سوم هجرت واقع شد- «کعب بن اشرف» با چهل مرد سوار از یهود به مکّه

زیانی به شما نمی‌رساند؛ همانا خدا به آنچه می‌کنند محیط است. و چون (در جنگ احد) بامدادان از نزد کسانت بیرون آمدی، حال آنکه برای مؤمنان پناهگاه‌هایی را فراهم

كرد؛ آيه نازل شد كه اى پيغمبر ديدى آن مرد را كه روى برگردانيد، يعنى از جنگ احد فرار نمود و كمى مال را به برادر خود داد تا حامل و زر او شود و قطع صدقه و امساك

جلد 2 صفحه 549 همانا خدا آمرزنده مهربان است. تفسير در ضمن وقايع جنگ بدر و احد ذكر شد كه مسلمانان از كفار در بدر هفتاد نفر كشته بودند و هفتاد نفر اسير نموده

پروردگار خود را بسوره اخلاص يا اللّه يا واحد يا احد يا صمد يا من لم يلد و لم يولد و لم يكن له كفؤا احد نجّنى من النّار برحمتك و اين وقتى بود كه او را در

كه ابو سفيان بن حرب، و عكرمة بن ابى جهل، و ابو الاعور سلمى، بعد از واقعه احد از حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله امان طلبيده بودند به مدينه آمدند. در

اسلام و محمّد صلى الله عليه و آله) ايمان آورده‌اند، راه يافته‌ترند. پس از جنگ احد، جمعى از يهوديان به مكّه رفتند تا بر ضد مسلمانان، با مشركان هم پيمان شوند

(ما سبقکم بها من أحد من العلمین) مراد از کلمه «العلمین»، به مناسبت حکم و موضوع، مکلفان، اعم از جن و انس، است. تأکید نفى با من زایده (من احد) حکایت از آن دارد

ناموس‌‌-‌ غيرت‌ و ‌غير‌ اينها. و ‌اينکه‌ ‌آيه‌ ‌اگر‌ چه‌ شأن‌ نزولش‌ ‌در‌ غزوه‌ احد ‌است‌ لكن‌ شامل‌ جميع‌ موارد ميشود و ‌بر‌ عمومش‌ محفوظ ‌است‌، و گفتند مورد

برهان»- قال امير المؤمنين عليه السلام: لانسبنّ الاسلام نسبة لم ينسبها احد قبلى و لا ينسبها احد بعدى، الاسلام هو التّسليم، و التّسليم هو اليقين، و اليقين هو التّصديق،

جلد 2 صفحه 549 همانا خدا آمرزنده مهربان است. تفسير در ضمن وقايع جنگ بدر و احد ذكر شد كه مسلمانان از كفار در بدر هفتاد نفر كشته بودند و هفتاد نفر اسير نموده

پروردگار خود را بسوره اخلاص يا اللّه يا واحد يا احد يا صمد يا من لم يلد و لم يولد و لم يكن له كفؤا احد نجّنى من النّار برحمتك و اين وقتى بود كه او را در

مسئوليّت‌ها بوده است، نه عدم نصرت و امداد الهى. چنانكه شكست مسلمانان در جنگ احد، ناشى از سستى و اختلاف و نافرمانى آنان بود. ثالثاً؛ پيروزى علمى و منطقى و

چه‌ ‌در‌ طائف‌ و چه‌ ‌پس‌ ‌از‌ هجرت‌ بمدينه‌ جنگ‌ها مثل‌ بدر حنين‌ احزاب‌ احد لذا ميفرمايد إِنَّكُم‌ لَذائِقُوا العَذاب‌ِ الأَلِيم‌ِ. 147 ] (آیه 38)- «اما

گمان می‌کند که هیچ کس نمی‌تواند بر او دست یابد»؟ (ا یحسب ان لن یقدر علیه احد). اشاره به این که آمیختگی زندگی انسان با آن همه درد و رنج دلیل بر این است

برابر او حمایت نمی‌کند و پناهگاهی جز او نمی‌یابم» (قل انی لن یجیرنی من الله احد و لن اجد من دونه ملتحدا). به این ترتیب نه کسی می‌تواند به من پناه دهد نه چیزی

دل چه سود خواندن پند نرود ميخ آهنين بر سنگ‌ و چون حمزه سيّد الشهداء در جنگ احد شهيد شد و وحشى قاتل آنحضرت او را مثله نمود يعنى گوش و بينى او را بريد و جگر

‌لا‌ خرجت‌ ‌منه‌ مدّة ‌من‌ دم‌ و ‌لا‌ قيح‌، و ‌لا‌ استقذره‌ احد راه‌ و ‌لا‌ استوحش‌ ‌منه‌ احد شاهده‌، و ‌لا‌ تدوّد شي‌ء ‌من‌ جسده‌ الحديث‌) بلي‌ بلاء متوجه‌

و يميت‌ و يحيي‌ و ‌هو‌ ‌علي‌ كل‌ّ شيئي‌ قدير) و معلوم‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌اينکه‌ احد مصاديق‌ ‌است‌ و اما ذكر قلبي‌ ‌يعني‌ بياد ‌خدا‌ ‌باشد‌ ‌در‌ ‌هر‌ حالي‌ مخصوصا

حال بارگیری... أَحَد الصّمَد اللّه قُل يَلِد يَکُن يُولَد کُفُوا

لتأتون الفحشة ما سبقکم بها من أحد من العلمین) ۸ - قوم لوط، بدعتگذار عمل لواط بودند. (إنّکم لتأتون الفحشة ما سبقکم بها من أحد من العلمین) ۹ - در دوران لوط(ع)،

بدون معرفت ما قبول نمى‌شود. «نحن واللّه الاسماء الحسنى الّذى لايقبل اللّه من احد عملًا الّا بمعرفتنا» «1» عبارت‌ «الْأَسْماءُ الْحُسْنى‌»، چهار بار در قرآن

نماند چنانكه در اَحَد گذشت: اين كلمه فقط در ذات بارى به معنى و صفى استعمال گرديده است بنا بر اين لازم است اَحَد را در قُلْ هُوَاللّهُ اَحَدْ، بى همتا معنى

الدّعاء هو العبادة. و قال: لا تعجزوا عن الدّعاء فانّه لم يهلك مع الدّعاء احد، و يسئل احدكم ربّه حتّى يسئله شسع نعله اذا انقطع و اسئل اللّه من فضله فانّه

السلام فرمودند: «لا يقولنّ احدكم الّلهم انّى اعوذ بك من الفتنة لانّه ليس احد الّا و هو مشتمل على فتنة»، هيچ‌كس دورى از فتنه و آزمايش را نخواهد، زيرا همه‌ى

نَصْرُ اللَّهِ أَلا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ (214) شأن نزول: در واقعه جنگ احد كه شكست بر مسلمانان وارد شد، بعضى كشته و برخى اسير شدند، مشركين اصحاب پيغمبر

در حال بارگیری... أَحَد أَمّا أَهَانَن أَيّتُهَا أَکْرَمَن أَکْلا إِرَم ابْتَلاَه ادْخُلِي ارْجِعِي

نمازگزاردن بر جنازه ميت منافق و حضور در كنار قبر او نهى مى كند (و لا تصل احد منهم ) بيان ضعف و جعلى بودن رواياتى كه حاكى از نمازگزاردن پيامبر (ص ) بر جنازه

من أحد من بعده) ۳ - نیازمندى ممکنات (جهان هستى) در بقا به خداوند، همانند نیاز آنها در اصل وجود (إنّ اللّه یمسک السموت و الأرض ... إن أمسکهما من أحد من

الْمُشْرِكُونَ‌ ان لا يبقى احد الّا اقرّ بمحمّد.» ايضا الطبرسى قال ابو جعفر عليه السّلام انّ ذلك يكون عند خروج المهدى من ال محمّد فلا يبقى احد الّا اقرّ بمحمّد (ص)

يَحْسَبُ أَنْ لَنْ يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ «5» يَقُولُ أَهْلَكْتُ مالًا لُبَداً «6» أَ يَحْسَبُ أَنْ لَمْ يَرَهُ أَحَدٌ «7» «1» به اين شهر (مكّه) سوگند. «2»

مسئوليّت‌ها بوده است، نه عدم نصرت و امداد الهى. چنانكه شكست مسلمانان در جنگ احد، ناشى از سستى و اختلاف و نافرمانى آنان بود. ثالثاً؛ پيروزى علمى و منطقى و

نزول اين آيه آمده است: وقتى رسول خدا صلى الله عليه و آله دستور داد به سوى احد حركت كنيد، منافقان به بهانه‌هاى مختلف در مدينه ماندند و گروهى از مسلمانان

آیات شامل این کلمه ولد (۱۰۲ بار) لَم وَ أَحَد يَکُن يَلِد لَه الصّمَد کُفُوا اللّه در حال بارگیری...

در حقیقت، پاسخی است به سؤالاتی که در ذهن بعضی از تازه مسلمانان، بعد از جنگ احد خطور می‌کرد، که چرا ما این همه گرفتار مشکلات و مصائب شویم؟ قرآن به آنها می‌گوید:

این کلمه خلف‌ (۱۲۷ بار) ال وَ لا مَع فَاقْعُدُوا تُصَل عَلَى مَرّة أَوّل أَحَد مِنْهُم بِالْقُعُود رَضِيتُم مَات أَبَدا إِنّکُم عَدُوّا مَعِي در حال بارگیری

آیات شامل این کلمه صلو (۹۸ بار) لا وَ عَلَى أَحَد الْخَالِفِين مَع مِنْهُم فَاقْعُدُوا مَات مَرّة أَبَدا أَوّل بِالْقُعُود تَقُم در حال بارگیری...

جور (۱۳ بار) ن‌ (۲۳۵ بار) ى‌ (۱۰۴۴ بار) لَن مِن وَ اللّه إِنّي رَشَدا قُل أَحَد لا أَجِد ضَرّا لَکُم دُونِه مُلْتَحَدا در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه ولد (۱۰۲ بار) لَم وَ اللّه الصّمَد أَحَد يُولَد هُو يَکُن قُل لَه کُفُوا در حال بارگیری...

کلمه طمن‌ (۱۳ بار) طمئن‌ (۱۳ بار) ال ارْجِعِي إِلَى النّفْس رَبّک أَيّتُهَا أَحَد يَا رَاضِيَة مَرْضِيّة وَثَاقَه فَادْخُلِي فِي يُوثِق لا وَ در حال بارگیری

کلمه رجع‌ (۱۰۴ بار) الْمُطْمَئِنّة إِلَى النّفْس رَبّک أَيّتُهَا رَاضِيَة أَحَد يَا مَرْضِيّة فَادْخُلِي وَثَاقَه فِي يُوثِق عِبَادِي در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه زول‌ (۴ بار) مِن وَ إِن لَئِن أَمْسَکَهُمَا تَزُولا أَحَد أَن الْأَرْض بَعْدِه السّمَاوَات إِنّه کَان يُمْسِک حَلِيما اللّه در حال بارگیری

آیات شامل این کلمه مسک‌ (۲۷ بار) هما (۱۵۹ بار) مِن إِن أَحَد وَ زَالَتَا لَئِن بَعْدِه تَزُولا إِنّه أَن کَان حَلِيما الْأَرْض غَفُورا السّمَاوَات در حال

(۱۳۹۹ بار) إِنّه مَا أَصَابَهُم امْرَأَتَک إِن إِلاّ الصّبْح مَوْعِدَهُم أَحَد مِنْکُم يَلْتَفِت أَ لا لَيْس وَ بِقَرِيب اللّيْل در حال بارگیری...

لَيْس مُصِيبُهَا فَلَمّا إِنّه بِقَرِيب امْرَأَتَک جَاء إِلاّ أَمْرُنَا أَحَد مِنْکُم در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه علم‌ (۸۵۴ بار) وَ مَا مِن أَحَد مَارُوت حَتّى يَقُولا إِنّمَا هَارُوت نَحْن بِبَابِل الْمَلَکَيْن فِتْنَة فَلا عَلَى تَکْفُر أُنْزِل

آیات شامل این کلمه قول‌ (۱۷۲۲ بار) إِنّمَا حَتّى نَحْن أَحَد فِتْنَة مِن مَا فَلا يُعَلّمَان وَ تَکْفُر فَيَتَعَلّمُون مِنْهُمَا مَارُوت يُفَرّقُون هَارُوت

أَوّل الْخَالِفِين وَ لا بِالْقُعُود رَضِيتُم تُصَل عَلَى إِنّکُم عَدُوّا أَحَد مِنْهُم مَعِي تُقَاتِلُوا لَن در حال بارگیری...

لَکَاذِبُون قَبْرِه يَشْهَد لَمَسْجِد مَات کَفَرُوا أُسّس اللّه بِاللّه مِنْهُم أَحَد الْحُسْنَى التّقْوَى مِن رَسُولِه إِلاّ أَوّل تُصَل يَوْم مَاتُوا در حال

آیات شامل این کلمه فرق‌ (۷۲ بار) وَ رُسُلِه بَيْن أَن لَم بِاللّه يُرِيدُون أَحَد اللّه مِنْهُم أُولٰئِک الّذِين سَوْف يُؤْتِيهِم يَقُولُون آمَنُوا يَکْفُرُون

(۳۲۸ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) ذَرّة مِثْقَال يَعْمَل وَ لَم أَ مَن شَرّا خَيْرا أَحَد أَن يَرَه نَجْعَل يَحْسَب لُبَدا لَه أَعْمَالَهُم عَيْنَيْن مَالا فَمَن لِيُرَوْا

أُنْزِل هَارُوت مَارُوت السّحْر النّاس يُعَلّمَان يُعَلّمُون مِن کَفَرُوا أَحَد الشّيَاطِين در حال بارگیری...

يَحْسَبُ أَنْ لَنْ يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ «5» يَقُولُ أَهْلَكْتُ مالًا لُبَداً «6» أَ يَحْسَبُ أَنْ لَمْ يَرَهُ أَحَدٌ «7» «1» به اين شهر (مكّه) سوگند. «2»

يَحْسَبُ أَنْ لَنْ يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ «5» يَقُولُ أَهْلَكْتُ مالًا لُبَداً «6» أَ يَحْسَبُ أَنْ لَمْ يَرَهُ أَحَدٌ «7» «1» به اين شهر (مكّه) سوگند. «2»

کلمه اتى‌ (۵۵۳ بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) مِن إِنّکُم الرّجَال وَ أَ الْعَالَمِين أَحَد شَهْوَة بِهَا سَبَقَکُم الْفَاحِشَة أَنْتُم دُون مَا النّسَاء بَل تَأْتُون

بُشْرَى قَبْل نُفَرّق الْيَوْم الْآخِر بَيْن رَبّه فَإِن فَقَد اللّه أَنْزَل أَحَد ضَل إِلَيْه عَدُوّ الّذِي در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه رجل‌ (۷۳ بار) کم‌ (۲۲۹۱ بار) وَ مِن فَإِن لَم لٰکِن أَحَد شَهِيدَيْن أَبَا رَسُول يَکُونَا اسْتَشْهِدُوا مُحَمّد اللّه رَجُلَيْن کَان

(۱۴۷۸ بار) مرء (۳۸ بار) إِلاّ وَ إِنّا مِن إِنّه کَانَت أَهْلَک مُصِيبُهَا أَحَد لا مِنْکُم الْغَابِرِين مَا يَلْتَفِت مُنَجّوک مُنْزِلُون أَصَابَهُم إِن

بِاللّه الْقُرْآن تَفْقَهُون جَهْد بَعْد جَعَلْنَا أَيْمَانِهِم قُلُوبِکُم أَحَد لَئِن فِي بَيْنَک لٰکِن جَاءَهُم مَا أَمْسَکَهُمَا بِحَمْدِه يَعْلَم إِن

وَ مَا بِبَابِل الْمَلَکَيْن مَارُوت عَلَى أُنْزِل يُعَلّمَان مِن السّحْر أَحَد حَتّى النّاس يَقُولا يُعَلّمُون در حال بارگیری...

الْمُشْرِکِين کَذٰلِکُم بَعْد مَا قَال لِتَأْخُذُوهَا بِأَنّهُم مَغَانِم أَحَد قَوْم لَکُم عَقَلُوه يُؤْمِنُوا إِن إِلَى لا قَبْل انْطَلَقْتُم هُم يَعْلَمُون

تَقْطَعُون عَلَى سَبَقَکُم تُبْصِرُون فَمَا بِهَا تَذَرُون أَجْرِي کَان أَحَد النّاصِحِين إِن خَلَق جَوَاب يَتّقُون قَوْمِه أَجْر تُحِبّون لَکُم کَانُوا

اتّبَعُوا لا اللّيْل يَلْتَفِت عَذَاب مَا مِن أَسْخَط الْحَرِيق مِنْکُم اللّه أَحَد تَوَفّتْهُم بِقِطْع کَفَرُوا بِمَا الّذِين بِأَهْلِک إِذَا قَدّمَت يَتَوَفّى

استثناء ‌در‌ مورد نفي‌ افاده انحصار ميكند مثل‌ اينكه‌ مي‌گويي‌: ‌ما جاءني‌ احد ‌من‌ القوم‌ الا زيد ‌يعني‌ فقط ‌من‌ مكلف‌ بتبليغ‌ هستيم‌ خواه‌ قبول‌ كنيد

کُل مِمّا بِنَفْسِک تَرَک عَلَى أَبَا يَهْتَدِي لِنَفْسِه هُو عَلَيْهِم أَحَد الْوَالِدَان فَأَشْهِدُوا مِن کِتَابَک لَيَجْمَعَنّکُم إِن أَحَدا الْأَقْرَبُون

هَارُوت الْمَلَکَيْن عَلَى أُنْزِل مَارُوت يُعَلّمَان السّحْر مِن النّاس أَحَد يُعَلّمُون حَتّى کَفَرُوا در حال بارگیری...

(۲۷ بار) وَ اللّه إِنّي اثْنَي مَا تِسْعَة کَوْکَبا اثْنَا قَال نَقِيبا أَحَد شَهْرا مِنْهُم عَلَيْهَا لِلْبَشَر فِي جَعَلْنَا رَأَيْت کِتَاب لَوّاحَة

بار) وَ مِن اللّه مُلْتَحَدا إِلاّ دُونِه رِسَالاَتِه أَجِد لَن مَن يَعْص أَحَد در حال بارگیری...

ننمود پس اين آيات نازل شد و مراد پشت نمودن او است وقتى كه ترك كرد مركز را در احد و اعطاء كم پس قطع انفاق تا قول خداوند و انّ سعيه سوف يرى پس عود نمود عثمان

كافران را هيچ دوستى و ناصرى و معينى براى ايشان نيست. نزد بعضى اين آيه در روز احد نازل شد وقتى كه حضرت در شعب جبل بود، و مردمان بعضى مقتول و جمعى مجروح، مشركان

نمازگزاردن بر جنازه ميت منافق و حضور در كنار قبر او نهى مى كند (و لا تصل احد منهم ) بيان ضعف و جعلى بودن رواياتى كه حاكى از نمازگزاردن پيامبر (ص ) بر جنازه

«سلونى ما دون العرش». روزى از ابن عباس كمالات آن حضرت پرسيدند، گفت: و اللّه هو احد الثقلين سبق الشهادتين و صلى بالقبلتين و بايع البيعتين و اعطى البسطتين ورد

صادر نگردد، خصوصا پوشيدن چشم. در محاسن- از حضرت صادق عليه السّلام: ما اعتصم احد بمثل ما اعتصم بغضّ البصر فانّ البصر لا يغضّ عن محارم اللّه الا و قد سبق الى

دَرَسْت لَمِن لِيَقُولُوا اصْبِر بِأَهْلِک مِنْکُم صَاحِبْهُمَا حَتّى فَأَسْر أَحَد عَلَيْهَا لَصَادِقُون الْمُنَافِقِين الْآخِرَة إِلٰه الْآيَات مَرْجِعُکُم

يَهْدِي فَلَمّا الْقَوْم نَقْضِهِم إِلَيْکُم أَجْر جَاءَکُم مَوَاضِعِه لَم أَحَد عَظِيم فَبِمَا الْفَاسِقِين إِن السّبِيل يَرَاکُم إِذ نَسُوا سَوَاء عِنْد

الْکِتَاب يَتُوبُون اعْلَمُوا هٰذِه رَسُولِه تَکُونَن أَهْل إِيمَانا فَلا أَحَد يَا اسْتَأْذَنَک فَأَمّا تَعْقِلُون در حال بارگیری...

است که اموال او در حقیقت نابود شده و بهره اى عائدش نمى شود. هلک‌ (۶۸ بار) أَحَد أَ يَحْسَب أَن مَالا يَقُول لُبَدا عَلَيْه يَقْدِر لَن لَم يَرَه در حال بارگیری

يَحْسَبُ أَنْ لَنْ يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ «5» يَقُولُ أَهْلَكْتُ مالًا لُبَداً «6» أَ يَحْسَبُ أَنْ لَمْ يَرَهُ أَحَدٌ «7» «1» به اين شهر (مكّه) سوگند. «2»

يَقْتُلُون ارْجِعِي أَن يَا فَإِن الْهَوَى بِالسّوء إِلَى نَفْسِي فِيهَا أَحَد سَبِيلا رَبّه أُبَرّئ عَلَيْهِم وَثَاقَه الْعَيْن الْجَنّة مَن رَبّک يُوثِق

تَشْتَکِي يُغْنِي بُکْم قُل يُصِرّ لَئِن ذٰلِک الْغَالِبُون يُظَاهِرُون أَحَد کَفَرُوا يَا زَوْجِهَا مِنْکُم مُسْتَکْبِرا لِأَبِيه مَسّتْهُم بِأَنّهُم

الْأَرْض لَئِن زَالَتَا السّمَاوَات مِن يُمْسِک أَمْسَکَهُمَا اللّه غُرُورا أَحَد بَعْدِه در حال بارگیری...

آن بود كه زود از منطقه خطر خارج شوند. ايضاً آيه [حجر:65]. وَ مِنْکُم لا أَحَد اللّيْل مِن أَدْبَارَهُم إِلاّ بِقِطْع امْضُوا اتّبِع امْرَأَتَک حَيْث بِأَهْلِک

غَيْر مُسْلِمُون الْإِسْلاَم لَه دِينا نَحْن فَلَن يُقْبَل مِنْهُم مِنْه أَحَد هُو فِي در حال بارگیری...

تفسیر آیه فوق فرمود: انّه یموت اهل الارض حتّى لا یبقى احد ثمّ یموت اهل السّماء حتّى لا یبقى احد الّا ملک الموت و حملة العرش و جبرئیل و میکائیل ... فیجئى

مُبْصِرَة أَنْزَل يُؤْمِنُون آيَات النّار أَنْفُسُهُم عَيْنا رَحْمَة لَو بِه أَحَد يُکْفَر لَتَأْتُون آيَاتِي فَإِنّهَا يَعْقِلُون يُؤْمِن تُتْلَى الْفَاحِشَة

قَوْمِه قَفّيْنَا صَالِحِين جُنْد تَکُونُوا بَعَثْنَا قَال قُلْنَا حُلِيّهِم أَحَد النّبِيّين إِسْرَائِيل أَزْوَاجَه يَمُدّه تَرَى إِلاّ يَنْصُرُکُم يَبْعَث

کَثِير إِلَيْک کَثِيرا إِذَا آمَنُوا قَلِيلا عَلَيْه بِمَا الّذِي أَو إِذ أَحَد أَجْمَعِين فَمِنْهُم إِنّي قُوّة لَه هُو فَاسِقُون هٰذَا الْکِتَاب أُنْزِل

لَتَأْتُون أَنْتُم النّسَاء إِنّکُم بَل قَوْم الْعَالَمِين وَ تُبْصِرُون أَ أَحَد فَمَا تَجْهَلُون مُسْرِفُون بِهَا الْفَاحِشَة در حال بارگیری...

أَزْوَاجِنَا شُرَکَاءَکُم الْقُرَى فِيکُم أُنْزِل فِيه الْمَسْجِد إِنّه حَرَج أَحَد إِذَا خَلَقْنَا الْآخِر بِوَالِدَيْه تَرَکْتُم ازْدَادُوا يَأْتُوا أَزْوَاجَهُم

هيچ چيز همتاى او نبوده و نيست اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است. لَم وَ أَحَد لَه يَکُن يُولَد يَلِد در حال بارگیری...

وَ بِاللّه اللّه بَيْن مِن مَن لا فَآمِنُوا آمَنُوا رُسُلِه مَلاَئِکَتِه أَحَد يُفَرّقُوا يَشَاء کُتُبِه الّذِين إِن نُفَرّق يُرِيدُون أُولٰئِک أَن يَجْتَبِي

بِالتّقْوَى کَان أَو أَمَر إِذ مُلْکا لُؤْلُؤا قَال حَسِبْتَهُم کَبِيرا عَالِيَهُم أَحَد سَبِيلا الْمُنَافِقِين الرّجْعَى الْفَتْح النّاس الرّسُول الْقِتَال إِنّي

يَحْسَبُ أَنْ لَنْ يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ «5» يَقُولُ أَهْلَكْتُ مالًا لُبَداً «6» أَ يَحْسَبُ أَنْ لَمْ يَرَهُ أَحَدٌ «7» «1» به اين شهر (مكّه) سوگند. «2»

عَلَيْهِم کَانُوا يَأْتِي جَاء الْمَلاَئِکَة سَفَر عَلَيْکُم مِمّا هَل مِنْهَا أَحَد أَرَاد هُو لَه بَل مَلَکَت تَأْتِيَهُم لَک حَتّى إِنّا مِنْهُم عَن فَإِذَا

نِسَاء يَحْکُم إِذ لِلّذِين عَلَيْهِن مَن الرّبَا فِي قَد أَنْتُم کَذٰلِک أَحَد ثَمُود قُل فَجَزَاء نُؤْتَى لَقُلْنَا يُصِيبَکُم أَيّام لَنَا يَعْلَمُون

نمازگزاردن بر جنازه ميت منافق و حضور در كنار قبر او نهى مى كند (و لا تصل احد منهم ) بيان ضعف و جعلى بودن رواياتى كه حاكى از نمازگزاردن پيامبر (ص ) بر جنازه

ننمود پس اين آيات نازل شد و مراد پشت نمودن او است وقتى كه ترك كرد مركز را در احد و اعطاء كم پس قطع انفاق تا قول خداوند و انّ سعيه سوف يرى پس عود نمود عثمان

خدا چيست‌ جلد 5 صفحه 194 بجا ميآورديم آنرا پس آيه چهارم نازل شد و در جنگ احد فرار نمودند و آيه دوم و سوم نازل شد و قمّى ره فرموده خطاب باصحاب پيغمبر صلّى

فَاهْدُوهُمْ إِلى‌ صِراطِ الْجَحِيمِ «23» مِنْ دُونِ اللَّهِ‌: غير از خداى واحد احد از اصناف بتان. چون ايشان را در موقف خودشان جمع كنند، فَاهْدُوهُمْ‌: پس راه

اهل البيت: لو شاء اللّه ان يجعلهم كلّهم مؤمنين معصومين حتّى كان لا يعصيه احد لما كان يحتاج الى جنّة و نار و لكنّه امرهم و امتحنهم و اعطاهم ماله به عليهم

مِن‌َ المُرسَلِين‌َ (اعراف‌ ‌آيه‌ 77) آمد ‌آنها‌ ‌را‌ ‌در‌ جنگ‌ بدر و حنين‌ و احد ‌از‌ قتل‌ و اسيري‌ و مغلوبيت‌ و ميآيد ‌شما‌ ‌را‌ بلاها و عذابها حين‌ موت‌

عن ربّه و لم يأخذه عن رأيه، ايّها النّاس دينكم دينكم تمسّكوا به لا يزيلكم احد عنه لأنّ السّيّئة فيه خير من الحسنة فى غيره، لأنّ السّيّئة فيه تغفر و الحسنة

لَعَلّهُم جَمِيعا اللّه أَن هُم آخِرَه مِنْهَا يُؤْتَى اهْبِطُوا يَحْزَنُون أَحَد قُلْنَا در حال بارگیری...

الموارد و غيره مسّ معنى شده گويند: «ما طَمَثَ ذلِكَ الْمَرْتَعَ قَبْلَنا اَحَدٌ» كسى پيش از ما به اين چراگاه دست نزده است. راغب آن رااستعراه مى‏داند. اين

[غافر:28]. [توبه:108]. [احزاب:23]. راجع به آيه «ما كانَ مُحَمَّدٌ اَبا اَحَدٍ مَنْ رِجالِكُمْ» به «ختم» رجوع شود. وَ مِن عَلَى أَن قَال مِنْکُم إِلاّ

جلد 2 صفحه 549 همانا خدا آمرزنده مهربان است. تفسير در ضمن وقايع جنگ بدر و احد ذكر شد كه مسلمانان از كفار در بدر هفتاد نفر كشته بودند و هفتاد نفر اسير نموده

عَلَى إِنّهُم کَفَرُوا تَقُم بِاللّه لا أَبَدا رَسُولِه مَات مَاتُوا مِنْهُم أَحَد هُم در حال بارگیری...

أُشْرِبُوا الْکَلِم رَسُولِه قَال آلِهَتِکُم قَوْمِهِم مُوقِنُون آمِنُوا أَحَد لَن نَفَر هُو إِبْرَاهِيم شَرّ غَيْر الدّين تَسْمَعُون الّذِي آتَيْنَاکُم

آيَة بَلَوْنَاهُم لَيَخْرُجُن قُل رَبّهِم يُضِل إِنّا لَيُؤْمِنُن نَادِمِين أَحَد إِلَى أَعْمَالُهُم يَخْش لَيَکُونُن الْخُرْطُوم يَمُوت بِهَا أَهْدَى فَأَصْبَحُوا

بمانند و به نفع و یا به زیان مسلمانان کار نکنند. بعد از شکست مسلمانان در جنگ احد، بنای بدرفتاری نهادند و حتی در صدد قتل پیغمبر برآمدند و با قریشیان علیه مسلمانان

در حال بارگیری... آمَنّا أَبَدا أَبْلَغُوا أَجِد أَحَاط أَحَد أَحَدا أَحْصَى أَدْرِي أَدْعُو أَرَاد أَسْلَم أَضْعَف أَقَل أَمَدا أَمّا

إِلَيْكَ فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِنَ اللَّيْلِ وَ لا يَلْتَفِتْ مِنْكُمْ أَحَدٌ إِلَّا امْرَأَتَكَ إِنَّهُ مُصِيبُها ما أَصابَهُمْ إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ

أَم الْأَرْض اللّه حَطَبا مِائَة يَهْدِيَن أَمْلِک رَحْمَة دُون عَدَدا أَن أَحَد ذٰلِک لَدُنْک عَسَى بِمَن أُرِيد الْمُسْلِمُون شَرّ آتِنَا در حال بارگیری

الْکُبَر عَالِيَهَا ذِي کَرِيم الْجَوَار لِلْبَشَر سَافِلَهَا امْرَأَتَک إِلاّ أَحَد در حال بارگیری...

است يعنى بعضى بر بعضى انباشته شد. معنى آيه: مى‏گويد مال زيادى تلف كردم. أَ أَحَد أَن يَحْسَب مَالا أَهْلَکْت لَم يَقُول عَلَيْه يَرَه يَقْدِر لَن در حال بارگیری

قصه خرافى است. وَ مَا هَارُوت بِبَابِل يُعَلّمَان الْمَلَکَيْن مِن عَلَى أَحَد أُنْزِل حَتّى يَقُولا إِنّمَا نَحْن السّحْر در حال بارگیری...

خوشي‌ بسر مي‌برند و ‌از‌ همين‌ باب‌ ‌است‌ اقاله ‌در‌ باب‌ بيع‌ ‌که‌ ‌اگر‌ احد متبايعين‌ خواستند معامله‌ ‌را‌ برگردانند ديگري‌ قبول‌ كند بسيار فضيلت‌ دارد

از اين فتنه چيست فرمود امّت من بعد از من بفتنه در آيند عرض كردم آيا در روز احد كه جمعى از مسلمانان شربت شهادت نوشيدند و نصيب من نشد و اين بر من گران آمد

مرتبه‌ عهد كردند و نقض‌ كردند. بعضي‌ گفتند مراد كساني‌ بودند ‌که‌ ‌در‌ جنگ‌ احد فرار كردند ‌با‌ اينكه‌ عهد كرده‌ بودند ‌که‌ فرار ‌از‌ زحف‌ نكنند. ‌در‌ اخبار

‌شده‌. بَل‌ هُوَ قُرآن‌ٌ مَجِيدٌ مجد و شرافت‌ قرآن‌ بسيار ‌است‌: 1‌-‌ آنكه‌ احد ثقلين‌ ‌است‌ ‌که‌ تمسك‌ بآن‌ رفع‌ ضلالت‌ ميكند. جلد 18 - صفحه 73 2‌-‌ معجزه‌

نسائكم‌ فان‌ ‌من‌ ادمن‌ قراءتها ‌في‌ ‌کل‌ يوم ‌او‌ ‌في‌ ‌کل‌ ليلة ‌لم‌ ير احد ‌من‌ اهل‌ بيته‌ سوءا ‌حتي‌ يموت‌ فاذا ‌هو‌ مات‌ شيعه‌ ‌الي‌ قبره‌ سبعون‌ الف‌

کَاشِفَات بِرَحْمَة فَبِأَي آلاَء تُکَذّبَان الْآخِرَة رَبّکُمَا رَبّه أَلِيم أَحَد مِنْهُم الْجَنّة سَبِيل تَسْتَوِي قِيل يَشْعُرُون نَقُول الْإِنْسَان نَحْن

يَحْسَب الْإِنْسَان أَن لَن خَلَقْنَا وَلَد لَقَد يَقْدِر مَا عَلَيْه وَ أَحَد وَالِد در حال بارگیری...

وَ الْكَثيرِ» ايضاً در اين حديث در ت.حيد صدوق باب تفسير «قُلْ هُوَ اللّهَ اَحَد... نقل شده است ايضاً در آن باب نقل شده: «قالَ الْباقِرُ حَدَّثَنى ابى زَيْنُ

فِيهَا سَبِيل إِثْم فَلا اسْتَغْفِرُوا اتّقُوا أَصْلَح عَلَيْکُم يُولِج أَحَد فَاعْلَمُوا ذَا خَيْر لِيُبَيّن کَفَرُوا تَقُولُوا أَزْوَاجِک أَوْحَيْنَا

السّلام‌ جعلت‌ فداك‌ علّمني‌ دعاء جامعا ‌فقال‌ احمد اللّه‌ فانّه‌ ‌لا‌ يبقي‌ احد يصلّي‌ الّا دعا لك‌ يقول‌ سمع‌ اللّه‌ لمن‌ حمده‌» بحضرت‌ صادق‌ ‌عليه‌ السّلام‌

دفاعي‌ ‌بود‌ ‌آنها‌ مي‌آمدند ‌براي‌ دفع‌ ‌آنها‌ مسلمين‌ مثل‌ بدر و احزاب‌ و احد و ثانيا ‌آنها‌ اذيت‌ و آزار بمسلمانان‌ مي‌كردند ‌ يا ‌ ‌در‌ مقام‌ اضلال‌ ‌آنها‌

اينكه مؤمن متصف به اين صفات نباشد به سبب حصر در كلمه «انّما كأنّه قال لا يكون احد مؤمنا الّا ان يكون بهذه الصّفات. جواب: شيخ طبرسى رحمه اللّه فرمايد: اين صفات

تَأْتُون إِنّکُم سَبَقَکُم إِذ بِهَا الّذِين لَتَأْتُون فِي لُوطا عَذَاب أَحَد يَأْتِين تَشِيع أَن أَنْتُم اللاّتِي نِسَائِکُم تُبْصِرُون فَاسْتَشْهِدُوا

لَتَأْتُون تَأْتُون إِنّکُم فِي الْعَالَمِين أَ نَادِيکُم الْمُنْکَر مِن فَمَا أَحَد کَان جَوَاب در حال بارگیری...

اين مطلب مسلم آمده كه خالق و مدبر و مقدّرى در عالم وجود نيست مگر ذات واحد احد «اللّه». بنابراين تمام نعم حاصل از جانب الهى و ذات او راست قابليت شكر گزارى

نمازگزاردن بر جنازه ميت منافق و حضور در كنار قبر او نهى مى كند (و لا تصل احد منهم ) بيان ضعف و جعلى بودن رواياتى كه حاكى از نمازگزاردن پيامبر (ص ) بر جنازه

توسط حضرت على عليه السلام از دوش پيامبر برداشته مى‌شد. او در بدر و خيبر و احد شجاعانه‌ترين عمليات را انجام داد. البته در برخى موارد، «وزر» و سنگينى را،

خدا چيست‌ جلد 5 صفحه 194 بجا ميآورديم آنرا پس آيه چهارم نازل شد و در جنگ احد فرار نمودند و آيه دوم و سوم نازل شد و قمّى ره فرموده خطاب باصحاب پيغمبر صلّى

شتر ‌بر‌ سر ‌او‌ ريختند سنگ‌ بقدمهاي‌ ‌او‌ زدند عبا بگردنش‌ پيچيدند ‌در‌ احد سنگ‌ ‌به‌ پيشانيش‌ زدند دور خانه ‌او‌ ‌را‌ گرفتند ‌که‌ ‌او‌ ‌را‌ بقتل‌ رسانند

جن‌ و انس‌. جلد 14 - صفحه 171 (الغَيب‌َ) ‌از‌ علمي‌ ‌که‌ ‌لا‌ يظهر ‌علي‌ احد. (إِلَّا اللّه‌ُ) چون‌ علم‌ ‌او‌ عين‌ ذات‌ ‌است‌ و محدود بحدي‌ نيست‌. (وَ

نمازگزاردن بر جنازه ميت منافق و حضور در كنار قبر او نهى مى كند (و لا تصل احد منهم ) بيان ضعف و جعلى بودن رواياتى كه حاكى از نمازگزاردن پيامبر (ص ) بر جنازه

از اين فتنه چيست فرمود امّت من بعد از من بفتنه در آيند عرض كردم آيا در روز احد كه جمعى از مسلمانان شربت شهادت نوشيدند و نصيب من نشد و اين بر من گران آمد

«قولا بليغا» دلالت است بر فضل بلاغت و حثّ بندگان بر اعتماد نمودن بر آنچه از احد اقسام حكمت است. أُولئِكَ الَّذِينَ يَعْلَمُ اللَّهُ ما فِي قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ

آنان را جريحه‌دار مى‌كرد. پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در جنگ‌هاى بدر، احد، خندق، حديبيه، جنگ با بنى‌قريظه و بنى‌نظير و فتح مكّه و جنگ تبوك با مسلمانان

صادق عليه السّلام سؤال مى‌كند از اين آيه: اهى وسوسة الشّيطان؟ فقال لا كلّ احد يصيبه هذا و لكن أن يغفلها و يدع أن يصلى فى اوّل وقتها. آيا او وسوسه شيطان

كرد تمام‌ ‌شما‌ ‌را‌ عفو نمودم‌ ‌حتي‌ وحشي‌ ‌که‌ شكم‌ حضرت‌ حمزه‌ ‌را‌ ‌در‌ احد پاره‌ كرد موقعي‌ ‌که‌ آمد اسلام‌ اختيار كرد ‌او‌ ‌را‌ عفو فرمود، و ‌اينکه‌

ميكند) و ‌از‌ حضرت‌ باقر ‌عليه‌ السّلام‌ روايت‌ ‌شده‌ ‌که‌ فرمود 6» «‌ما ‌من‌ احد يظلم‌ بمظلمة الّا اخذه‌ اللّه‌ ‌تعالي‌ بها ‌في‌ نفسه‌ ‌او‌ ماله‌)« (هيچكس‌

3. قلب مريض. ويژگى‌هاى قلب سليم‌ الف: قلبى كه جز خدا در آن نيست. «ليس فيه احد سواه» «3» ب: قلبى كه پيرو راهنماى حقّ، توبه كننده از گناه و تسليم حقّ باشد

اظهار قدرت است مثل [نساء:133]. مِن بِهَا مَا الْفَاحِشَة إِنّکُم لَتَأْتُون أَحَد أَ لِقَوْمِه الْعَالَمِين قَال تَأْتُون إِذ لُوطا الرّجَال وَ در حال بارگیری

آنان يكجا نازل گرديد و با ماجراى مباهله به انجام رسيد. همچنين ماجراى جنگ احد و دعوت مسلمانان به صبر و پايدارى، در اين سوره مطرح شده است. نام اين سوره بر

فرداي‌ قيامت‌ موجب‌ حسرت‌ و ندامت‌ ‌او‌ نشود مثل‌ شهداء بدر و حنين‌ و احزاب‌ و احد و اصحاب‌ خاص‌ امير المؤمنين‌ و ابي‌ ‌عبد‌ اللّه‌ و ساير ائمه‌ هدي‌ و بسياري‌

فرمايش نبوى صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نسبت به كسانى كه فرار كردند در جنگ احد، نزد برگشتن آنها به مدينه فرمود: ذهبتم فيها عريضة اى واسعة «1». 3- آنكه عرض

نمازگزاردن بر جنازه ميت منافق و حضور در كنار قبر او نهى مى كند (و لا تصل احد منهم ) بيان ضعف و جعلى بودن رواياتى كه حاكى از نمازگزاردن پيامبر (ص ) بر جنازه

هدايت و كمال رشد مى‌كند و از جهتى جهالت و ضلالت او برطرف مى‌شود. «ما جالس احد هذا القرآن الا قام عنه بزيادة او نقصان؛ زيادة فى هدى او نقصان من عمى» «8»

منازعه و اختلاف، زيرا هر كجا كه اختلاف افتاد، رحمت برطرف شد. و وهنى كه در احد به مسلمانان رسيد، بواسطه اختلاف ايشان بود. يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا

‌در‌ ‌اينکه‌ جنگ‌ بسيار متأثر شدند و ‌در‌ مقام‌ تدارك‌ برآمدند ‌براي‌ جنگ‌ احد. ] (آیه 8)- در این آیه باز هم بطور آشکارتر پرده از روی مطلب بر می‌دارد که

عليه السّلام: اوحى اللّه عزّ و جلّ الى داود ما اعتصم بي عبد من عبادى دون احد من خلقى، عرفت ذلك من نيّته، ثمّ تكيده السّموات و الارض و من فيهنّ الّا جعلت

توسط حضرت على عليه السلام از دوش پيامبر برداشته مى‌شد. او در بدر و خيبر و احد شجاعانه‌ترين عمليات را انجام داد. البته در برخى موارد، «وزر» و سنگينى را،

أَو عَلَى وَ مِن کُنْتُم مِنْکُم فَعِدّة إِن جَاء مَرْضَى مَرِيضا أَيّام أَحَد أُخَر کَان لَم الْغَائِط اللّه تَجِدُوا کَاتِبا عَلِيم فَرِهَان مَن شَيْء

السّلام‌ جعلت‌ فداك‌ علّمني‌ دعاء جامعا ‌فقال‌ احمد اللّه‌ فانّه‌ ‌لا‌ يبقي‌ احد يصلّي‌ الّا دعا لك‌ يقول‌ سمع‌ اللّه‌ لمن‌ حمده‌» بحضرت‌ صادق‌ ‌عليه‌ السّلام‌

توسط حضرت على عليه السلام از دوش پيامبر برداشته مى‌شد. او در بدر و خيبر و احد شجاعانه‌ترين عمليات را انجام داد. البته در برخى موارد، «وزر» و سنگينى را،

میدان جهاد است آنجا که می‌فرماید: «فانّی لم افرّ من الزّحف قطّ و لم یبارزنی احد الّا سقیت الارض من دمه»!: «من هیچ گاه از برابر انبوه دشمن فرار نکردم (با این

وَ هُم‌ لا يُفتَنُون‌َ عنكبوت‌ ‌آيه‌ 2، بمجرد يك‌ چشم‌ زخم‌ ‌که‌ ‌در‌ جنگ‌ احد ‌بر‌ مسلمين‌ وارد شد و يك‌ عده‌ ‌آنها‌ كشته‌ شدند دست‌ ‌از‌ ايمان‌ كشيدند

هدايت و كمال رشد مى‌كند و از جهتى جهالت و ضلالت او برطرف مى‌شود. «ما جالس احد هذا القرآن الا قام عنه بزيادة او نقصان؛ زيادة فى هدى او نقصان من عمى» «8»

خانه‌اش‌ ‌براي‌ قتلش‌ جمع‌ شدند و ‌پس‌ ‌از‌ فرار جنگ‌‌-‌ هاي‌ بدر و حنين‌ و احد ‌را‌ بپا كردند ‌که‌ فرمود ‌ما اوذي‌ نبي‌ مثل‌ ‌ما اوذيت‌ منشأ ‌اينکه‌ همه‌

أَنْفَقُوا: مانند آنچه نفقه كردند از مهر آن زنان. نكته: ذكر شي‌ء در موقع احد، به جهت تحقير زنان مرتده، و مبالغه در تعميم است. يا مراد از شي‌ء، مهر باشد،

العبد كذلك لم يعمل لاحد سوى اللّه و لم يرج و لم يخف سوى اللّه و لم يطمع فى احد سوى اللّه فهذا هو التّوكّل. عرض كرد: توكل آنست كه مخلوقين ضرر و نفع نمى‌رسانند

الصّالحون من شرّ ما رأيت في رؤياى و بخواند سوره حمد و معوّذتين و قل هو اللّه احد را و آب دهان افكند سه مرتبه بجانب چپ خود كه مأمون از ضرر آن خواهد بود و در

المُنافِقِين‌َ جهاد ‌با‌ كفار معلوم‌ ‌که‌ حضرت‌ ‌با‌ مشركين‌ و يهود داشت‌ ‌در‌ بدر و احد و احزاب‌ و خيبر و ‌غير‌ اينها، اما ‌با‌ منافقين‌ حضرت‌ جهاد نفرمود. بعضي‌

حضرت باقر عليه السّلام: انّ ذلك يكون عند خروج المهدىّ من آل محمّد فلا يبقى احد إلّا اقرّ بمحمّد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم. 5- كتاب نور الابصار صفحه 228

صلّی اللّه علیه و اله یا بعد از او چشیده‌اند که روشنترین آنها داستان شکست احد به خاطر بی‌انضباطی گروه اندکی از جنگجویان بود. ج4، ص496 تفسیر آیات ۱ - ادب

اليَمِين‌ِ مدثر آيه 38 و 39، فَيَومَئِذٍ لا يُعَذِّب‌ُ عَذابَه‌ُ أَحَدٌ وَ لا يُوثِق‌ُ وَثاقَه‌ُ أَحَدٌ فجر آيه 25 و 26. ] (آیه 34)- و لذا بلافاصله بعد از آن می‌افزاید:

سماعة ‌از‌ حضرت‌ صادق‌ ‌عليه‌ السّلام‌ روايت‌ ‌شده‌ ‌که‌ فرمود: 2» الرضاع‌ احد و عشرون‌ شهرا فما نقص‌ فهو جور»« « و ‌از‌ ‌عبد‌ اللّه‌ ‌إبن‌ صباح‌ ‌از‌ حضرت‌

جنگ احد افكنديم و نمونه آن را با چشم خود ديديد) بنابراين به آينده خويش اميدوار باشيد.(سنلقى فى قلوب الذين كفروا الرعب ). همانطور كه در داستان احد گفتيم

خود را. و حضرت امير المؤمنين عليه السّلام در صفات متقين فرمايد: اذا زكّى احد منهم خاف ممّا يقال له فيقول انا اعلم بنفسى من غيرى و ربّى اعلم منّى بنفسى

آينده به شما پيروزى مى كند.) تفسير : بررسى ديگرى روى جنگ احد اين آيه بررسى ديگرى روى حادثه احد است ، توضيح اينكه : جمعى از مسلمانان از نتايج دردناك جنگ

آيات دنباله آياتى است كه قبلا درباره جنگ احد داشتيم ، و در حقيقت اين آيات تجزيه و تحليلى است روى نتايج جنگ احد و عوامل پيدايش آن به عنوان يك سرمشق بزرگ

نمازگزاردن بر جنازه ميت منافق و حضور در كنار قبر او نهى مى كند (و لا تصل احد منهم ) بيان ضعف و جعلى بودن رواياتى كه حاكى از نمازگزاردن پيامبر (ص ) بر جنازه

دل چه سود خواندن پند نرود ميخ آهنين بر سنگ‌ و چون حمزه سيّد الشهداء در جنگ احد شهيد شد و وحشى قاتل آنحضرت او را مثله نمود يعنى گوش و بينى او را بريد و جگر

ميان‌ ‌شما‌ ‌هم‌ مثل‌ ‌او‌ هست‌ اشاره‌ بخود بزرگوارش‌ ‌که‌ يك‌ ضربت‌ ‌در‌ احد ‌از‌ عمرو ‌بن‌ ‌عبد‌ ود و يكي‌ ‌در‌ محراب‌ ‌از‌ پسر مرادي‌ ‌که‌ ‌اينکه‌ ملعون‌

نمازگزاردن بر جنازه ميت منافق و حضور در كنار قبر او نهى مى كند (و لا تصل احد منهم ) بيان ضعف و جعلى بودن رواياتى كه حاكى از نمازگزاردن پيامبر (ص ) بر جنازه

بَيْنَهُما إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلِيماً خَبِيراً (35) چون حق تعالى حكم مخالفت احد زوجين نمود، در عقب آن بيان حكم كيفيت رفع مخالفت را فرمايد: وَ إِنْ خِفْتُمْ

فايز گردد. تتمّه- نزد بعضى نزول آيه در باره حمزة بن عبد المطلب بود، وقتى در احد شهيد گرديد. نزد بعضى در باره حبيب بن عدى نزول يافته، وقتى كه اهل مكّه او را

الصّالحون من شرّ ما رأيت في رؤياى و بخواند سوره حمد و معوّذتين و قل هو اللّه احد را و آب دهان افكند سه مرتبه بجانب چپ خود كه مأمون از ضرر آن خواهد بود و در

المسلم و يجب للّه عليه و من لم يسلم ضرب عنقه حتّى لا يبقى فى المشارق و المغارب احد الّا وحّد اللّه. «2» (الحديث) يعنى: وقتى خروج نمايد حضرت قائم عجل اللّه فرجه

پر دامنه اسلامى يعنى جنگ احد نازل شده است زيرا از قرائنى كه در آيات فوق وجود دارد استفاده مى شود كه اين دو آيه بعد از جنگ احد نازل شده و اشاره به گوشهاى

اليهود و النصاري‌ و المجوس‌ و ‌من‌ الصابئين‌ و سائر اهل‌ المقالات‌ فلم‌ يقم‌ احد الا و ‌قد‌ الزمه‌ حجته‌ كانّه‌ القمه‌ حجرا قام‌ اليه‌ ‌علي‌ ‌إبن‌ ‌محمّد‌

يا ‌ ‌اگر‌ حاضر شدند فرار ميكنند و باعث‌ شك‌ مسلمين‌ ميشوند چنانچه‌ ‌در‌ احد كردند. وَ تَوَكَّل‌ عَلَي‌ اللّه‌ِ تو كار ‌خود‌ بخدا واگذار و خوش‌ دل‌ باش‌،

الاكبر و انا الامام‌ لمن‌ بعدي‌ و المؤدي‌ ‌عن‌ ‌من‌ ‌کان‌ قبلي‌ ‌لا‌ تتقدمني‌ احد الا احمد (ص‌) و اني‌ و اياه‌ ‌علي‌ سبيل‌ واحد الا انه‌ المدعو باسمه‌ و لقد

نمازگزاردن بر جنازه ميت منافق و حضور در كنار قبر او نهى مى كند (و لا تصل احد منهم ) بيان ضعف و جعلى بودن رواياتى كه حاكى از نمازگزاردن پيامبر (ص ) بر جنازه

ءامن) فاعل «لن یؤمن» کلمه اى همانند «أحد» مى باشد; یعنى: «لن یؤمن أحد من قومک.» «إلاّ» به معناى «غیر» و صفت براى «أحد من قومک» است نه استثناى از جمله «لن یؤمن 

آمَنّا آمِنا آيَة أَثْقَالا أَثْقَالَهُم أَثْقَالِهِم أَجَل أَجْر أَجْرَه أَحَد أَحْسَن أَخَاهُم أَخَذَتْه أَخَذْنَا أَرْجُلِهِم أَرْسَلْنَا أَرْضِي أَصْحَاب

مرتكب گناهى بزرگتر و مستحقّ ملامتى بيشتر مى‌باشند. «ما سَبَقَكُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمِينَ» 4- كسى كه راه طبيعى و فطرى را كنار بگذارد، مسرف است.

قَدَّمْتُ لِحَياتِي «24» فَيَوْمَئِذٍ لا يُعَذِّبُ عَذابَهُ أَحَدٌ «25» وَ لا يُوثِقُ وَثاقَهُ أَحَدٌ «26» يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ «27» ارْجِعِي

الا اللّه‌ ان‌ّ اللّه‌ عز و جل‌ ‌لا‌ يعدله‌ شيئي‌ و ‌لا‌ يشركه‌ ‌في‌ الامور احد» (چيزي‌ نيست‌ ‌که‌ ثوابش‌ بزرگتر ‌باشد‌ ‌از‌ شهادت‌ ‌به‌ ‌لا‌ اله‌ الا اللّه‌،

گفتند: خداى خود را از براى ما تعريف كن در جواب اين سؤال سوره «قل هو اللَّه احد» نازل گرديد. سپس ابن صوريا گفت: اگر به يك سؤال ديگر ما پاسخ دادى به تو ايمان

او را در تورات خوانده و دانسته‌ايم كه او پيغمبر آخر الزمان است، و چون در احد شكست بر مسلمانان وارد شد، به سبب عدم ثبات ايشان و خلاف امر پيغمبر صلّى اللّه

قَدَّمْتُ لِحَياتِي «24» فَيَوْمَئِذٍ لا يُعَذِّبُ عَذابَهُ أَحَدٌ «25» وَ لا يُوثِقُ وَثاقَهُ أَحَدٌ «26» يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ «27» ارْجِعِي

برنامه هاى كلى و اصولى است ولى از نظر نزول درباره حادثه «احد» است زيرا بعد از مراجعت مسلمانان از احد كسانى كه از فرار كرده بودند، اطراف پيامبر (صلى اللّه عليه

نمازگزاردن بر جنازه ميت منافق و حضور در كنار قبر او نهى مى كند (و لا تصل احد منهم ) بيان ضعف و جعلى بودن رواياتى كه حاكى از نمازگزاردن پيامبر (ص ) بر جنازه

میان زبیر بن العوام و کعب بن مالک عقد برادرى ایجاد نمود تا این که کعب در جنگ احد جراحت شدیدى یافت زبیر در صدد شده بود که اگر کعب بمیرد دارائى و اموال او را

نمازگزاردن بر جنازه ميت منافق و حضور در كنار قبر او نهى مى كند (و لا تصل احد منهم ) بيان ضعف و جعلى بودن رواياتى كه حاكى از نمازگزاردن پيامبر (ص ) بر جنازه

شود- قنطار پانزده هزار مثقال طلا است و مثقال ۲۴ قيراط است- كه خردترش چون كوه احد است و بزرگترش چون ميانه آسمان تا زمين است. حضرت باقر عليه السّلام فرمود: كه

قَدَّمْتُ لِحَياتِي «24» فَيَوْمَئِذٍ لا يُعَذِّبُ عَذابَهُ أَحَدٌ «25» وَ لا يُوثِقُ وَثاقَهُ أَحَدٌ «26» يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ «27» ارْجِعِي

عليه و آله و سلّم للمرائى ثلاث علامات: يكسل اذ كان وحده و ينشط اذا كان عنده احد، يحبّ ان يحمد فى جميع اموره‌ «1»، فرمود حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله

اليهود و النصاري‌ و المجوس‌ و ‌من‌ الصابئين‌ و سائر اهل‌ المقالات‌ فلم‌ يقم‌ احد الا و ‌قد‌ الزمه‌ حجته‌ كانّه‌ القمه‌ حجرا قام‌ اليه‌ ‌علي‌ ‌إبن‌ ‌محمّد‌

اللّه بالزّنا ثمّ لم يتوبوا، فالعنوهم لعنهم اللّه قال: فلا يبقى فى الموقف احد الّا قال اللّهم العن الزّناة. وقتى روز قيامت شود، بوزد ريح و بوئى گند كه متأذى

قَدَّمْتُ لِحَياتِي «24» فَيَوْمَئِذٍ لا يُعَذِّبُ عَذابَهُ أَحَدٌ «25» وَ لا يُوثِقُ وَثاقَهُ أَحَدٌ «26» يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ «27» ارْجِعِي

آمَنُوا أَبَا أَبَدا أَبْنَاء أَبْنَاءَکُم أَبْنَائِهِن أَجْرا أَجْرَهَا أَحَد أَحَدا أَحَق أَحْلَلْنَا أَخَذْنَا أَخَوَاتِهِن أَخْطَأْتُم أَدْعِيَاءَکُم

قَدَّمْتُ لِحَياتِي «24» فَيَوْمَئِذٍ لا يُعَذِّبُ عَذابَهُ أَحَدٌ «25» وَ لا يُوثِقُ وَثاقَهُ أَحَدٌ «26» يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ «27» ارْجِعِي

قَدَّمْتُ لِحَياتِي «24» فَيَوْمَئِذٍ لا يُعَذِّبُ عَذابَهُ أَحَدٌ «25» وَ لا يُوثِقُ وَثاقَهُ أَحَدٌ «26» يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ «27» ارْجِعِي

قال‌َ لِقَومِه‌ِ إِنَّكُم‌ لَتَأتُون‌َ الفاحِشَةَ ما سَبَقَكُم‌ بِها مِن‌ أَحَدٍ مِن‌َ العالَمِين‌َ أَ إِنَّكُم‌ لَتَأتُون‌َ الرِّجال‌َ وَ تَقطَعُون‌َ السَّبِيل‌َ

كه اينجا همان سرزمين است كه بين دو كوه عير و احد قرار گرفته است ، سپس اشاره كرد و گفت اين عير است و آن هم احد، يهود از مركب پياده شدند و گفتند: ما به مقصود

قبل از حادثه احد موضوع «منافقان » در ميان مسلمانان ، زياد مطرح نبود به همين دليل آنها بيشتر، «كفار» را دشمن خود مى دانستند، اما بعد از شكست احد و تضعيف موقتى

‌که‌ موسي‌ خبر داد ‌که‌ فتح‌ و فيروزي‌ ‌براي‌ ‌او‌ ‌است‌ و ‌پس‌ ‌از‌ جنگ‌ احد و فرار مسلمين‌ شك‌ آوردند سپس‌ ‌اينکه‌ ‌آيه‌ نازل‌ شد. ولي‌ حق‌ ‌در‌ مقام‌

رياء و لا سمعة فانّه من عمل لغير اللّه و كلّه اللّه الى ما عمل، ويحك ما عمل احد عملا الّا رادّه اللّه به ان خيرا فخير و ان شرّا فشر «2». فرمود حضرت‌ «1» اصول

السّلام‌ روايت‌ ميكند ‌که‌ خداوند فرمود (و عزّتي‌ و جلالي‌ ‌لا‌ يتلوكن‌ّ احد ‌من‌ آل‌ محمّد صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ و شيعتهم‌ ‌في‌ دبر ‌ما افترضت‌

دل چه سود خواندن پند نرود ميخ آهنين بر سنگ‌ و چون حمزه سيّد الشهداء در جنگ احد شهيد شد و وحشى قاتل آنحضرت او را مثله نمود يعنى گوش و بينى او را بريد و جگر

اين آيه درباره عبدالله بن ابى‌رئيس منافقين و ياران او نازل گرديد كه در غزوه احد با رسول خدا صلى الله عليه و آله شركت نكردند و مترصد بودند كه هر وقتى پيامبر

الصّالحون من شرّ ما رأيت في رؤياى و بخواند سوره حمد و معوّذتين و قل هو اللّه احد را و آب دهان افكند سه مرتبه بجانب چپ خود كه مأمون از ضرر آن خواهد بود و در

قَدَّمْتُ لِحَياتِي «24» فَيَوْمَئِذٍ لا يُعَذِّبُ عَذابَهُ أَحَدٌ «25» وَ لا يُوثِقُ وَثاقَهُ أَحَدٌ «26» يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ «27» ارْجِعِي

بِالْيَمِينِ‌ (۰) ثُمَ‌ لَقَطَعْنَا مِنْهُ‌ الْوَتِينَ‌ (۰) فَمَا مِنْکُمْ‌ مِنْ‌ أَحَدٍ عَنْهُ‌... (۰) قَالُوا مَا أَنْتُمْ‌ إِلاَّ بَشَرٌ... (۱) Tabber requires

‌شده‌ چنانچه‌ مي‌فرمايد. أَ تَأتُون‌َ الفاحِشَةَ ما سَبَقَكُم‌ بِها مِن‌ أَحَدٍ مِن‌َ العالَمِين‌َ إِنَّكُم‌ لَتَأتُون‌َ الرِّجال‌َ شَهوَةً مِن‌ دُون‌ِ

إِلَيك‌َ فَأَسرِ بِأَهلِك‌َ بِقِطع‌ٍ مِن‌َ اللَّيل‌ِ وَ لا يَلتَفِت‌ مِنكُم‌ أَحَدٌ إِلَّا امرَأَتَك‌َ إِنَّه‌ُ مُصِيبُها ما أَصابَهُم‌ إِن‌َّ مَوعِدَهُم‌ُ

يك قنطار حسنه بنويسد و قنطار هزار و دويست اوقيه است و اوقيه بزرگتر از كوه احد است. محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از حسن بن على، از اسحاق بن عمّار، از امام

«عير» و «احد» است ، پس از بلاد خود كوچ كردند، تا آن محل را پيدا كنند، لاجرم بكوهى رسيدند كه آنرا حداد مى گفتند، با خود گفتند: لابد اين همان «احد» است ، چون

قَدَّمْتُ لِحَياتِي «24» فَيَوْمَئِذٍ لا يُعَذِّبُ عَذابَهُ أَحَدٌ «25» وَ لا يُوثِقُ وَثاقَهُ أَحَدٌ «26» يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ «27» ارْجِعِي

إِلَيك‌َ فَأَسرِ بِأَهلِك‌َ بِقِطع‌ٍ مِن‌َ اللَّيل‌ِ وَ لا يَلتَفِت‌ مِنكُم‌ أَحَدٌ إِلَّا امرَأَتَك‌َ إِنَّه‌ُ مُصِيبُها ما أَصابَهُم‌ إِن‌َّ مَوعِدَهُم‌ُ

«العياشى» عنهما فى هذه الاية انّ رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم احد الوالدين و علىّ عليه السّلام الاخر. «2» چهارم اخلاق حسنه: وَ بِذِي الْقُرْبى‌

پيغمبر (ص) در تبوك بود كه باو مضرب ميگفتند براى ضربات بسيارى كه در جنگ بدر و احد بر او وارد شده بود پيغمبر (ص) باو فرمود لشگر را براى من شماره نما او تعداد

الصّالحون من شرّ ما رأيت في رؤياى و بخواند سوره حمد و معوّذتين و قل هو اللّه احد را و آب دهان افكند سه مرتبه بجانب چپ خود كه مأمون از ضرر آن خواهد بود و در

لا يحضره الفقيه، جلد ۱، التَّكْفِينُ وَ آدَابُه : حنظلة بن أبى عامر بن جنگ احد بشهادت برسد، پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله امر به غسل دادن او نكرد و

آمَنُوا آوِي آيَاتُه آيَة أَبْلَغْتُکُم أَجْر أَجْرا أَجْرِي أَجْمَعِين أَحَد أَحْسَن أَخَاف أَخَاهُم أَخَذ أَخَذَت أَخّرْنَا أَخْذ أَخْذَه أَذَقْنَا أَذَقْنَاه

لَكُمْ ضَرًّا وَ لا رَشَداً «21» قُلْ إِنِّي لَنْ يُجِيرَنِي مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَ لَنْ أَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَداً «22» إِلاَّ بَلاغاً مِنَ اللَّهِ

الحمد و سوره قل يا ايّها الكافرون، و در ركعت دوم الحمد و سوره قل هو اللَّه احد را بخوان. و جايز است كه شخص اين دو ركعت را پس از نماز شب بخواند، و هر چه (نافله

الرحمن الرحيم پيغمبر (ص) تلقى و ضبط ميفرمايد جبرئيل عرض ميكند قل هو اللّه احد آنحضرت حفظ ميفرمايد تا آخر سوره مباركه بعد از آن در موقع قرائت بر اصحاب پيغمبرى

بالا، بدان جهت است که «حافظون» متضمن معناى نفى است; یعنى، «لایرسلونها على أحد إلاّ على أزواجهم أو ما ملکت أیمانهم; مؤمنان در آمیزش با احدى، خود را آزاد

قالَ لِقَوْمِهِ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الْفاحِشَةَ ما سَبَقَكُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمِينَ «28» أَ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ وَ تَقْطَعُونَ

زِيَارَةِ الْقُبُورِ وَ النَّوْحِ وَ الْمَأْتَمِ : هنگامى كه رسول خدا (ص) از جنگ احد بمدينه بازگشت از هر خانه‏اى كه از اهل آن كسى كشته شده بود صداى نوحه و گريه

العمل حتّى يخلص اشدّ من العمل، و العمل الخالص الّذى لا تريد ان يحمدك عليه احد الّا اللّه عزّ و جلّ، و النّيّة افضل من العمل الّا انّ النّيّة هى العمل ثمّ

آيه را «ان اللَّه يمسك السموات و الارض ان تزولا و لئن زالتا [ان امسكهما من احد من بعده انه كان حليما غفورا]» بخواند و خانه يا سقف خانه‏اش بر سر او فرود آيد

آل آمَن آمَنُوا آمَنّا آمِنُوا آيَاتِه آيَة أَتِمّوا أَجَلَهُن أَجْرُهُم أَحَد أَحَق أَحْيَاهُم أَدْنَى أَذًى أَرَاد أَرِنِي أَرْبَعَة أَزْوَاجا أَزْکَى

وَلَداً جن‌ ‌آيه‌ 3. لَم‌ يَلِد وَ لَم‌ يُولَد وَ لَم‌ يَكُن‌ لَه‌ُ كُفُواً أَحَدٌ توحيد ‌آيه‌ 4 وَ لَهُم‌ ما يَشتَهُون‌َ نظر ‌به‌ اينكه‌ مشركين‌ پسر ‌را‌

الصَّمَدُ (۰) لَمْ‌ يَلِدْ وَ لَمْ‌ يُولَدْ (۰) وَ لَمْ‌ يَکُنْ‌ لَهُ‌ کُفُواً أَحَدٌ (۲) يَوْمَ‌ يَدْعُوکُمْ‌ فَتَسْتَجِيبُونَ‌... (۰) Tabber requires Javascript

نفر ‌آنها‌ ‌باشد‌ ‌که‌ مؤمن‌ كسي‌ ‌است‌ ‌که‌ ميگويد: لا نُفَرِّق‌ُ بَين‌َ أَحَدٍ مِن‌ رُسُلِه‌ِ، منكر يكي‌ ‌از‌ ضروريات‌ دين‌ مبدع‌ ‌در‌ دين‌، مرتد، منافق‌

لَكُمْ ضَرًّا وَ لا رَشَداً «21» قُلْ إِنِّي لَنْ يُجِيرَنِي مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَ لَنْ أَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَداً «22» إِلاَّ بَلاغاً مِنَ اللَّهِ

بِاللّه‌ِ وَ مَلائِكَتِه‌ِ وَ كُتُبِه‌ِ وَ رُسُلِه‌ِ لا نُفَرِّق‌ُ بَين‌َ أَحَدٍ مِن‌ رُسُلِه‌ِ ... الايه‌» بقره‌ آيه 285. و لذا مي‌فرمايد: (إِن‌َّ هذِه‌ِ

ملقب‌ (بخاتم‌ النبيين‌) ‌شده‌ ‌در‌ ‌آيه‌ شريفه‌ ما كان‌َ مُحَمَّدٌ أَبا أَحَدٍ مِن‌ رِجالِكُم‌ وَ لكِن‌ رَسُول‌َ اللّه‌ِ وَ خاتَم‌َ النَّبِيِّين‌َ احزاب‌

محض‌ الوجود بحت‌ الوجود ضدي‌ ندي‌ مثلي‌ مانندي‌ ندارد «قُل‌ هُوَ اللّه‌ُ أَحَدٌ» توحيد صفاتي‌ اينكه‌ صفات‌ ذاتيه‌ مثل‌: علم‌، قدرت‌، حياة، عظمت‌، كبريايي‌،

لَكُمْ ضَرًّا وَ لا رَشَداً «21» قُلْ إِنِّي لَنْ يُجِيرَنِي مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَ لَنْ أَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَداً «22» إِلاَّ بَلاغاً مِنَ اللَّهِ

لَكُمْ ضَرًّا وَ لا رَشَداً «21» قُلْ إِنِّي لَنْ يُجِيرَنِي مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَ لَنْ أَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَداً «22» إِلاَّ بَلاغاً مِنَ اللَّهِ

و سپس آن حضرت گفت: اعوذ باللَّه من الشّيطان الرّجيم- و سوره قل هو اللَّه احد را قراءت فرمود. و گاهى هم سوره قل يا ايها الكافرون يا الهيكم التّكاثر و يا

علاوه بر اين كه آيات مورد بحث و تهديد آن، ناظر به هلاكت آنان در جنگ بدر و احد و امثال آن است كه بعدها اتفاق افتاد، نه به فتح مكه. «و اللّه يحكم لا معقب

ميخوانى: يا من يمسك السّماوات و الارض ان تزولا و لئن زالتا ان امسكهما من احد من بعده انه كان حليما غفورا، يا من يمسك السّماء ان تقع على الارض الا باذنه

اليه من ربه و المومنون كل امن باللّه و ملائكته و كتبه و رسله لا نفرق بين احد من رسله » كه تقديرش «قالوا لا نفرق ...»، است ، و نيز فرموده : «و انا لنحن

(فى قوله تعالى): «کلّ نفس ذائقة الموت» قال: إنّه یموت أهل الأرض حتّى لایبقى أحد ثمّ یموت أهل السماء ... فیقال من بقى؟ فیقول (ملک الموت): یا ربّ لم یبق إلاّ

بِاللّه‌ِ وَ مَلائِكَتِه‌ِ وَ كُتُبِه‌ِ وَ رُسُلِه‌ِ لا نُفَرِّق‌ُ بَين‌َ أَحَدٍ مِن‌ رُسُلِه‌ِ بقره‌ ‌آيه‌ 285. فَقَد وَكَّلنا بِها قَوماً لَيسُوا بِها

قال اللّه عزّوجلّ: «هو الذى خلقکم فمنکم کافر و منکم مؤمن» لا واللّه لایکون أحَدٌ من الناس لیس بمؤمن و لا کافر. قال: فقال أبوجعفر(ع): ...ما تقول فى أصحاب الأعراف؟

می‌گفتند قرآن را شیاطین به محمّد القاء می‌کنند. مَا کَانَ‌ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِنْ‌... (۰) Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۹۲ - ۲۲۷، سوره

فرموده «ان الله يمسك السماوات و الارض ان تزولا و لئن زالتا ان امسكهما من احد من بعده». بنابراين، تفسير كردن كلمه «فطر» به خلق، كه عبارت است از جمع آورى

شيعيان روى زمين نابود مى‌شدند. «لو لا ما اتيت لما ترك من شيعتنا على وجه الارض احد الا قتل». «1» «قرية» و «مدينة» هردو به يك معنى مى‌باشد. چنانكه در آيه‌ى 77

قلع‌ و اضمحلال‌ معاندين‌ و مجاهدات‌ ‌علي‌ (ع‌) ‌در‌ بدر و حنين‌ و احزاب‌ و احد و خيبر واضح‌ كالشمس‌ ‌في‌ رابعة النهار ‌است‌، و ‌از‌ خلفاء سه‌ گانه‌ جز فرار

الى ان يكون لك عندى يد فما هى ؟ قال بلى دعوت الله على قومك فاغرقتهم فلم يبق احد اغويه فانا مستريح حتى ينسق قرن آخر و اغويهم ، فقال له نوح ما الذى تريد ان

نمى‏كنيد؟ فرمود: چرا، فرمود: بگو: «يا واحد يا ماجد يا احد يا صمد و يا من لم يلد و لم يولد و لم يكن له كفواً يا أحد يا عزيز يا كريم يا حنّان يا منّان يا سامع الدعوات

لَكُمْ ضَرًّا وَ لا رَشَداً «21» قُلْ إِنِّي لَنْ يُجِيرَنِي مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَ لَنْ أَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَداً «22» إِلاَّ بَلاغاً مِنَ اللَّهِ

مى گوید: «سمعت أبا عبداللّه(ع) یقول: ان شهر رمضان لم یفرض اللّه صیامه على أحد من الأمم قبلنا، فقلت له: فقول اللّه عز و جل «یأیها الذین ءامنوا کتب علیکم

بعدي‌) و ‌در‌ قرآن‌ ميفرمايد: جلد 13 - صفحه 635 (ما كان‌َ مُحَمَّدٌ أَبا أَحَدٍ مِن‌ رِجالِكُم‌ وَ لكِن‌ رَسُول‌َ اللّه‌ِ وَ خاتَم‌َ النَّبِيِّين‌َ) احزاب‌

پيراهن خواست يكى پيراهنى كه با آن بمعراج رفته بود و ديگر پيراهنى كه با آن بجنگ احد رفته بود و سه كلاه را طلب كرد: كلاه مسافرت و كلاه روز عيد فطر و قربان و روزهاى

دلهايشان انحراف و لغزش هست ، و اين معنا با مراجعه به آيات مربوطه به جنگ بدر و احد و خندق و غزوات ديگر كاملا به چشم مى خورد. و معلوم است مردمى كه مشتمل بر هر

الحسن و الحسین و فاطمة صلوات اللّه علیهم ... فهذه، خصوصیّة لا یتقدمهم فیها احد و فضل لا یلحقهم فیه بشر. ۲۲ - ابتهال در دعا، باز کردن و بالا بردن دستها و

إِخْوانَهُمْ‌: يا برادران ايشان، چون مصعب عمير كه برادر خود «عبيد» را روز احد به قتل رسانيد. أَوْ عَشِيرَتَهُمْ‌: يا خويشان ايشان باشد و اگرچه اقربا باشند

به اليوم مفلحا منجحا مستجابا لى، مرحوما مغفورا لى بأفضل ما ينقلب به اليوم احد من وفدك و حجّاج بيتك الحرام، و اجعلني اليوم من اكرم و فدك عليك، و اعطني افضل

يافتند از نقض ‍ اين پيمان فروگذار نكردند. از جمله از اينكه بعد از جنگ «احد» (غزوه احد در سال سوم هجرت واقع شد) «كعب بن اشرف » با چهل مرد سوار از يهود به مكه

عليه و آله و سلّم ) صريحا در اين زمينه توصيه مى كرد و فرمود: لا يبلغنى احد عن احد من اصحابى شيئا فانى احب ان اخرج اليكم و انا سليم الصدر: «احدى از شما درباره

متعرض‌ ‌آنها‌ نميشدند و ‌اگر‌ پناه‌ ميآوردند ‌آنها‌ ‌را‌ پناه‌ ميداد وَ إِن‌ أَحَدٌ مِن‌َ المُشرِكِين‌َ استَجارَك‌َ فَأَجِره‌ُ حَتّي‌ يَسمَع‌َ كَلام‌َ اللّه‌ِ

لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ» «7» 4. به رقيب، فرصت فكر كردن بدهد. «وَ إِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجارَكَ فَأَجِرْهُ» «8» 5. ادب و متانت را رعايت

بهم هؤلاء فاتبعوهم على شرکهم و هم قوم محمد(ص) لیس فیهم من الیهود و النصارى أحد... و قولهم «و ما أضلّنا إلاّ المجرمون» إذ دعونا إلى سبیلهم...; از امام باقر(ع)

فهو جزؤه) ۶- «عن على بن موسى الرضا(ع): کانت الحکومة فى بنى اسرائیل إذا سرق أحد شیئاً استرق به،... فقال لهم یوسف: ما جزاء من وجد فى رحله؟ قالوا: هو جزاؤه

را ردیف می‌سازد. «أَثِیمٍ»: گناهکار و بزهکار. مَا کَانَ‌ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِنْ‌... (۱) Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۹۲ - ۲۲۷، سوره

ميتواند بعقد جديد ازدواج‌ كند، ‌پس‌ ‌در‌ زمان‌ عده‌ نفقه‌ واجب‌ ‌است‌، و ‌اگر‌ احد زوجين‌ وفات‌ كردند ميراث‌ يكديگر ‌را‌ ميبرند، و نبايد ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ زمان‌

براى هر یک از وصیّت و دین، و اصطلاحاً گفته مى شود ذوالحال آن عنوان انتزاعى احد الامرین است، یعنى وصیت میّت یا دیون او نباید ضررى باشد و مى تواند حال باشد

چون ماجراى بنى نضير - چنانكه قبلا اشاره كرديم - بعد از جنگ احد رخ داد، و ماجراى بدر قبل از «احد» به فاصله يكسال واقع شد، بنابراين در ميان اين دو حادثه ،

هاى خود عمل كرده ايم كه از خدا مطالبه وفا به وعده هايش ‍ مى كنيم ؟! در جنگ احد پيامبر اسلام (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) وعده پيروزى به مسلمانان داده بود،

مصیبت است». ۱۰ - از رسول خدا(ص) روایت شده که فرمود: «أعطیت أمتى شیئاً لم یعطه أحد من الأمم أن یقولوا عند المصیبة «إنا للّه و إنا إلیه راجعون»; به امت من چیزى

افضل است ؟ فرمود: ما من شى ء افضل عندالله من ان يسئل و يطلب مما عنده ، و ما احد ابغض الى الله عز و جل ممن يستكبر عن عبادته ، و لا يسئل ما عنده : « چيزى نزد

إِلَيك‌َ فَأَسرِ بِأَهلِك‌َ بِقِطع‌ٍ مِن‌َ اللَّيل‌ِ وَ لا يَلتَفِت‌ مِنكُم‌ أَحَدٌ إِلَّا امرَأَتَك‌َ إِنَّه‌ُ مُصِيبُها ما أَصابَهُم‌ إِن‌َّ مَوعِدَهُم‌ُ

(۰) وَ مَا أَرْسَلْنَا قَبْلَکَ‌ مِنَ‌... (۴) مَا کَانَ‌ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِنْ‌... (۴) يَوْمَ‌ تُبْلَى‌ السَّرَائِرُ (۰) محل نزول: این آیه در مکه

بِاللّه‌ِ وَ مَلائِكَتِه‌ِ وَ كُتُبِه‌ِ وَ رُسُلِه‌ِ لا نُفَرِّق‌ُ بَين‌َ أَحَدٍ مِن‌ رُسُلِه‌ِ بقره‌ ‌آيه‌ 285. فَقَد وَكَّلنا بِها قَوماً لَيسُوا بِها

مى خوانيم: هر كسى در نماز وتر «معوّذتين » (سوره فلق و ناس ) و «قل هو الله احد» را بخواند، به او گفته مى شود: اى بنده خدا! بشارت باد بر تو كه خداوند نماز

لَكُمْ ضَرًّا وَ لا رَشَداً «21» قُلْ إِنِّي لَنْ يُجِيرَنِي مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَ لَنْ أَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَداً «22» إِلاَّ بَلاغاً مِنَ اللَّهِ

تتوفّ-هم الملئکة طیّبین یقولون سلم علیکم ۲۱- «عن أمیرالمؤمنین(ع): ... إنه لیس أحد من الناس تفارق روحه جسده حتى یعلم إلى أىّ المنزلین یصیر إلى الجنّة أم النار

قالَ لِقَوْمِهِ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الْفاحِشَةَ ما سَبَقَكُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمِينَ «28» أَ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ وَ تَقْطَعُونَ

انسان گمان مى كند كه هيچكس قادر نيست بر او دست بيابد؟ (ا يحسب ان لن يقدر عليه احد). اشاره به اينكه آميختگى زندگى انسان با آن همه درد و رنج دليل بر اين است كه

آزمايش تو هستيم كافر نشو!» (و از اين تعليمات سوء استفاده مكن ) (و ما يعلمان من احد حتى يقولا انما نحن فتنة فلا تكفر). خلاصه ، اين دو فرشته زمانى به ميان مردم

الصَّمَدُ (۰) لَمْ‌ يَلِدْ وَ لَمْ‌ يُولَدْ (۰) وَ لَمْ‌ يَکُنْ‌ لَهُ‌ کُفُواً أَحَدٌ (۰) محمد بن الحسن الصفار بعد از سه واسطه از یحیى الحلبى و او از یکى از رواة

السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ أَنْ تَزُولا وَ لَئِنْ زالَتا إِنْ أَمْسَكَهُما مِنْ أَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ إِنَّهُ كانَ حَلِيماً غَفُوراً (41) وَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ

الروح قل الروح من أمر ربّى» قال: خلق أعظم من جبرئیل و میکائیل، لم یکن مع أحد ممّن مضى غیر محمد(ص) و هو مع الأئمة یسدّدهم...; ابى بصیر گوید: از امام صادق(ع)

بِاللّه‌ِ وَ مَلائِكَتِه‌ِ وَ كُتُبِه‌ِ وَ رُسُلِه‌ِ لا نُفَرِّق‌ُ بَين‌َ أَحَدٍ مِن‌ رُسُلِه‌ِ وَ قالُوا سَمِعنا وَ أَطَعنا غُفرانَك‌َ رَبَّنا وَ إِلَيك‌َ

بِاللّه‌ِ وَ مَلائِكَتِه‌ِ وَ كُتُبِه‌ِ وَ رُسُلِه‌ِ لا نُفَرِّق‌ُ بَين‌َ أَحَدٍ مِن‌ رُسُلِه‌ِ«1» ميباشد 2‌-‌ ‌آيه‌ مزبور ‌در‌ بيان‌ صفات‌ متّقين‌ ‌است‌

عشرى، ج‌2، ص: 490 - به معنى تخليه، كقوله: وَ ما هُمْ بِضارِّينَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ‌. بعد از آن بيان فرمايد چيزى را كه صلاح ايشان است

فکنت أنا سبب التوبة من اللّه على المسلمین حین عملت بالآیة و لو لم یعمل بها أحد لنزل العذاب لإمتناع الکلّ من العمل بها; از حضرت على(ع) روایت شده که فرمود:

آن حوالى بودند از جاى كنده شده و به طرف حجاز پرتاب شدند و از آن شش كوه (( احد(( ، (( ورقان (( و (( رضوى (( در مدينه و (( ثور(( ، (( ثبير(( و (( حراء(( در

كان ابي ص يقول : از امام صادق (ع) كه پدرم (ع) مى‏فرمود: قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ يك سوّم قرآن است و قُلْ يا أَيُّهَا الْكافِرُونَ يك چهارم قرآن است. حضرت

خدا و روز جزا دارد، از دست نگذارد كه در دنبال هر فريضه، قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ را بخواند زيرا هر كه آن را بخواند خدا خير دنيا و آخرت را برايش فراهم كند

سزاوارِ نماز خواندنِ شماها شده است؟ در پاسخ گفت: براى خواندن قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ايستاده و نشسته و سواره و پياده و در راه رفتن. و نيز آن حضرت عليه السّلام

امام صادق (ع) فرمود: چون كسى از منزلش در آيد ده بار سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ بخواند، پيوسته در حفظ خدا عز و جل باشد و در نگهدارى او تا به منزلش برگردد

افشاگرى كامل در مورد اين دشمنان خطرناك داخلى . ج - جبران خاطره دردناك شكست احد. د - ورزيدگى مسلمانان ، و افزايش هيبت آنان در قلوب دشمنان . ه - بالا رفتن

همان چيزى است كه على (عليه السلام ) در گفتار معروفش ‍ مى فرمايد: ما اضمر احد شيئا الا ظهر فى فلتات لسانه و صفحات وجهه : «هرگز كسى رازى را در دل نهان نمى

قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ فَقَالَ نَعَمْ قَدْ صَلَّى‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ فِي كِلْتَا اَلرَّكْعَتَيْنِ‏ بِ قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ وَ لَمْ يُصَلِ‏ قَبْلَهَا

فرمود: هر كه يك روز تمام بگذرد و نماز پنچگانه را بخواند و قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ در آنها نخواند، به او گفته شود: اى بنده خدا تو را از نمازخوانان نيستى. و

مَرَّاتٍ وَ قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ عَشْرَ مَرَّاتٍ فَإِذَا رَكَعَ قَرَأَ خَمْسَ عَشْرَةَ مَرَّةً قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ فَإِذَا سَجَدَ قَرَأَهَا عَشْراً

در پاسخ گفت: آرى، فرمود: براى چه؟ جواب گفت: براى خواندن قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ، و امام (ع) چيزى نگفت: و پس از ساعتى فرمود: اى حفص! هر كه از دوستان و شيعيان

را از پيشِ رو و از سمت راست و از سمت چپ بخوان، و سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ را از پيشِ رو و از سمت راست و از سمت چپ بخوان و اعوذ بربّ الناس و قُلْ أَعُوذُ

وادارشان كند كه به سرعت پيش بروند، و همان طور كه فرمود: «و لا يلتفت منكم احد» به پشت سر خود نگاه نكنند (و نايستند ببينند چه مى شود). و معناى آيه اين است:

كند. نخست مى فرمايد: «محمد پدر هيچيك از مردان شما نبود» (ما كان محمد ابا احد من رجالكم ). نه «زيد» و نه ديگرى ، و اگر يك روز نام پسر محمد بر او گذاردند

تغذيه ادامه مى يابد. در حديثى از امام باقر عليه السلام مى خوانيم : ما من احد ينام الا عرجت نفسه الى السماء، و بقيت روحه فى بدنه ، و صار بينهما سبب كشعاع

ماه نيسان رومى، آب باران مى‌گيرى و سوره حمد، آية الكرسى، قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ...، قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ‌ ...، قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ‌

بِاللّه‌ِ وَ مَلائِكَتِه‌ِ وَ كُتُبِه‌ِ وَ رُسُلِه‌ِ لا نُفَرِّق‌ُ بَين‌َ أَحَدٍ مِن‌ رُسُلِه‌ِ بقره‌ ‌آيه‌ 285. فَقَد وَكَّلنا بِها قَوماً لَيسُوا بِها

الحسن بن اسباط قال: سألت أباالحسن فى کم دخل یعقوب من ولده على یوسف؟ قال: فى أحد عشر إبناً له ... ; حسن بن اسباط گوید: از امام رضا(ع) سؤال کردم: یعقوب در میان

بِاللّه‌ِ وَ مَلائِكَتِه‌ِ وَ كُتُبِه‌ِ وَ رُسُلِه‌ِ لا نُفَرِّق‌ُ بَين‌َ أَحَدٍ مِن‌ رُسُلِه‌ِ«1» قالُوا نُؤمِن‌ُ بِما أُنزِل‌َ عَلَينا مراد ‌از‌ ‌ما انزل‌

معوّذتين را هم از پيشِ رو و سمت راست و سمت چپش مى‏خواند و قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ را هم از پيشِ رو و سمت راست و سمت چپش مى‏خواند و آية الكرسي را هم از پيش

أَنَّهُ يُبْدَأُ فِي هَذَا كُلِّهِ بِ قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ وَ فِي اَلرَّكْعَةِ اَلثَّانِيَةِ بِ قُلْ يََا أَيُّهَا اَلْكََافِرُونَ‏ إِلاَّ فِي اَلرَّكْعَتَيْنِ

أَنْ لاَ يَبْقَى أَحَدٌ مِنْهُمْ أَخَذَ مِنْهُ شَيْئاً إِلاَّ رَدَّهُ قَالَ فَفَعَلَ فَأَنْشَدَ اَلنَّاسَ أَنْ لاَ يَبْقَى مِنْهُمْ أَحَدٌ عِنْدَهُ شَيْ‏ءٌ

هيچ نيشدارِ زهرناكى به او زيان نرساند. و فرمود: هر كه قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ را در برابر جبّار و زور گوئى پيش دارد خداى عز و جل او را از وى منع كند،

يكتاست و يگانه «لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ* وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ» «۲» (به آن معنى كه گذشت)، آفريننده‏اى است كه آفريده نشد و آن جناب-/ تبارك

آيه در مورد حنظلة بن اءبى عياش نازل شده است كه در همان شب كه فرداى آن جنگ احد در گرفت مى خواست عروسى كند، پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) با اصحاب

احدى از شما نمى توانست از اين كار مانع گردد و از او حمايت كند (فما منكم من احد عنه حاجزين ) «اقاويل » جمع «اقوال » و «اقوال » نيز به نوبه خود جمع «قول »

لَمْ يَقُلْ أَحَدٌ قَطُّ إِذَا أَرَادَ أَنْ يَنَامَ إِنَّ اَللََّهَ يُمْسِكُ اَلسَّمََاوََاتِ وَ اَلْأَرْضَ أَنْ تَزُولاََ وَ لَئِنْ زََالَتََا إِنْ أَمْسَكَهُمََا

لَآيََاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ‏ وَ خَمْسَ عَشْرَةَ مَرَّةً قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ وَ فِي اَلرَّكْعَةِ اَلثَّانِيَةِ فَاتِحَةَ اَلْكِتَابِ‏ وَ آيَةَ اَلْكُرْسِيِ‏

مِنَ‏ اَلْبَصْرَةِ مِنِ اِمْرَأَةٍ فَخَبَّرَتْنِي أَنَّهُ لَمْ يَطَأْهَا أَحَدٌ فَوَقَعْتُ عَلَيْهَا وَ لَمْ أَسْتَبْرِئْهَا فَسَأَلْتُ عَنْ ذَلِكَ‏ أَبَا

با تاءثيرى كه دارد، بين زن و شوهرها جدائى بيندازند. «و ما هم بضارين به من احد الا باذن اللّه » اين جمله دفع آن توهمى است كه به ذهن هر كسى مى دود، و آن اين

مى خوانيم كه مى فرمود: اذا دخل الرجل منكم بيته فان كان فيه احد يسلم عليه ، و ان لم يكن فيه احد فليقل السلام علينا من عند ربنا يقول الله عز و جل تحية من عند

شد، و سرانجام در جنگ بدر در صف كفار به قتل رسيد و رفيقش ابى نيز در روز جنگ احد كشته شد. آيات فوق نازل گرديد و سرنوشت مردى را كه در اين جهان گرفتار دوست گمراهش

اَلصَّلاَةُ قَالَ يُصَلِّي عُرْيَاناً قَائِماً إِنْ لَمْ يَرَهُ أَحَدٌ فَإِنْ رَآهُ أَحَدٌ صَلَّى جَالِساً

مكّه هفتاد ركعت نماز بگزارد، چنان كه در هر ركعتى سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ و إِنَّا أَنْزَلْناهُ، و آيه سخره (إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ

بِرَبِّ الْفَلَقِ. 20- قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ. 21- قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ. 22- وَالنَّجْم. 23- عَبَسَ. 24- انَّا اَنْزَلْنا. 25- وَالشَّمْسِ. 26-

حُرِّمَتْ‌ عَلَيْکُمْ‌ أُمَّهَاتُکُمْ‌... (۷) مَا کَانَ‌ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِنْ‌... (۱) الَّذِينَ‌ يُظَاهِرُونَ‌ مِنْکُمْ‌... (۴) وَ إِذْ تَقُولُ‌

مِنه‌ُ بِاليَمِين‌ِ ثُم‌َّ لَقَطَعنا مِنه‌ُ الوَتِين‌َ فَما مِنكُم‌ مِن‌ أَحَدٍ عَنه‌ُ حاجِزِين‌َ حاقه‌ ‌آيه‌ 43 ‌الي‌ 47، و نيز ميفرمايد ما ضَل‌َّ صاحِبُكُم‌

بِالْيَمِينِ‌ (۰) ثُمَ‌ لَقَطَعْنَا مِنْهُ‌ الْوَتِينَ‌ (۰) فَمَا مِنْکُمْ‌ مِنْ‌ أَحَدٍ عَنْهُ‌... (۰) وَ يَدْعُ‌ الْإِنْسَانُ‌ بِالشَّرِّ... (۰) سَنَدْعُ‌ الزَّبَانِيَةَ

السلام كه مى‏فرمود: هر كس هنگامى كه ببستر خواب ميرود صد بار قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ را بخواند خداوند گناهان گذشته او را تا پنجاه سال بيامرزد، يحيى گويد: اين

مَا أَدَّى أَحَدٌ اَلزَّكَاةَ فَنَقَصَتْ مِنْ مَالِهِ وَ لاَ مَنَعَهَا أَحَدٌ فَزَادَتْ فِي مَالِهِ

بِرٌّ وَ فَوْقَ كُلِّ ذِي عُقُوقٍ عُقُوقٌ حَتَّى يَقْتُلَ أَحَدَ وَالِدَيْهِ فَإِذَا قَتَلَ أَحَدَ وَالِدَيْهِ فَلَيْسَ فَوْقَهُ عُقُوقٌ

فَصِيلَهُ فَيَلْقَانِي‏ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ هِيَ مِثْلُ‏ جَبَلِ أُحُدٍ وَ أَعْظَمُ مِنْ‏ أُحُدٍ

اَلْمَزِيدِ لِلَّهِ فِيهِ عُتَقَاءُ وَ طُلَقَاءُ مِنَ‏ اَلنَّارِ مَا دَعَا بِهِ أَحَدٌ مِنَ اَلنَّاسِ وَ قَدْ عَرَفَ حَقَّهُ وَ حُرْمَتَهُ إِلاَّ كَانَ حَقّاً

آخِرِ اَللَّيْلِ تَقْرَأُ فِي صَلاَةِ اَللَّيْلِ‏ بِ قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ وَ قُلْ يََا أَيُّهَا اَلْكََافِرُونَ‏ فِي اَلرَّكْعَتَيْنِ اَلْأَوَّلَتَيْنِ

قَتَلَهُ اَلْقِصَاصُ لَهُ دِيَةٌ فَقَالَ لَوْ كَانَ ذَلِكَ لَمْ يَقْتَصَّ أَحَدٌ مِنْ أَحَدٍ وَ مَنْ قَتَلَهُ اَلْحَدُّ فَلاَ دِيَةَ لَهُ‏

از خود حضرت نقل مى كند كه فرمود: آية من كتاب الله لم يعمل بها احد قبلى ، و لا يعمل بها احد بعدى كان لى دينار فصرفته بعشرة دراهم فكنت اذا جئت الى النبى (صلى

بعضى از مفسران مشهور، به نظر مى رسد كه اين سوره در خلال سالهاى جنگ بدر و جنگ احد (سالهاى دوم و سوم هجرت ) نازل شده است و بخشى از طوفانى ترين دورانهاى زندگى

اَلْقِصَاصُ هَلْ لَهُ دِيَةٌ فَقَالَ لَوْ كَانَ ذَلِكَ لَمْ يَقْتَصَّ أَحَدٌ مِنْ أَحَدٍ وَ مَنْ قَتَلَهُ اَلْحَدُّ فَلاَ دِيَةَ لَهُ‏

لِأَحَدٍ عَلَيْهِ قَالَ وَ إِنْ كَانَ تَوَالَى قَبْلَ أَنْ يَمُوتَ إِلَى أَحَدٍ مِنَ اَلْمُسْلِمِينَ فَضَمِنَ جِنَايَتَهُ وَ حَدَثَهُ كَانَ مَوْلاَهُ وَ

لاَ شَرِيكَ لَكَ وَ بِأَنَّكَ وَاحِدٌ أَحَدٌ صَمَدٌ لَمْ تَلِدْ وَ لَمْ تُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ وَ أَنَ‏ مُحَمَّداً عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ

هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ وَ قُلْ يََا أَيُّهَا اَلْكََافِرُونَ‏ فَقَالَ يُرْجَعُ مِنْ كُلِّ سُورَةٍ إِلاَّ مِنْ‏ قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ وَ مِنْ‏ قُلْ يََا

هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ قُلْتُ رَجُلٌ صَلَّى اَلْجُمُعَةَ فَأَرَادَ أَنْ يَقْرَأَ سُورَةَ اَلْجُمُعَةِ فَقَرَأَ قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ قَالَ يَعُودُ إِلَى

أَعْنَاقِ اَلْإِبِلِ فَلاَ يَجْتَرِئُ أَحَدٌ أَنْ يَأْخُذَ مِنْ تِلْكَ اَلْإِبِلِ حَيْثُمَا ذَهَبَتْ وَ لاَ يَجْتَرِئُ أَحَدٌ أَنْ يُعَلِّقَ مِنْ غَيْرِ لِحَاءِ

لاَ يَأْكُلُ هُوَ وَ لاَ أَحَدٌ مِنْ عِيَالِهِ مِنَ اَلْعَقِيقَةِ قَالَ وَ لِلْقَابِلَةِ اَلثُّلُثُ مِنَ اَلْعَقِيقَةِ فَإِنْ كَانَتِ اَلْقَابِلَةُ أُمَّ

تَرَكَ مَوَالِيَ وَ لَهُ عِنْدِي أَلْفُ دِرْهَمٍ وَ لَمْ يَعْلَمْ‏ بِهَا أَحَدٌ فَجَاءَتِ اِبْنَةُ أُخْتِهِ فَرَهَنَتْ عِنْدِي مُصْحَفاً فَأَعْطَيْتُهَا

صَلَّى فِيهِ‏ نَبِيُّكَ‏ فَإِذَا قَضَيْتَ هَذَا اَلْجَانِبَ أَتَيْتَ جَانِبَ‏ أُحُدٍ فَبَدَأْتَ بِالْمَسْجِدِ اَلَّذِي دُونَ‏ اَلْحَرَّةِ فَصَلَّيْتَ فِيهِ ثُمَّ

اين حالى كه شما بر آن هستيد، مگر آن‏كه در نزد خدا از بسيارى از شهيدان بدر و احد، افضل باشد، پس مژده باد شما را».

شَهْرِ رَمَضَانَ‏ اَلزِّيَادَةَ مِنْهَا بِالْحَمْدِ وَ قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ إِنْ شِئْتَ مَرَّةً وَ إِنْ شِئْتَ ثَلاَثاً وَ إِنْ شِئْتَ خَمْساً وَ إِنْ

قرار ده، پس آن را به دریا بیفکن». ۲۳ - «عن أبى جعفر(ع)قال کان موسى لایراه أحد إّلا أحبّه و هو قول اللّه: «و ألقیت علیک محبّة منّى»; از امام باقر(ع) روایت

يَمُوتُ أَهْلُ اَلْأَرْضِ حَتَّى لاَ يَبْقَى أَحَدٌ ثُمَّ يَمُوتُ أَهْلُ اَلسَّمَاءِ حَتَّى لاَ يَبْقَى أَحَدٌ إِلاَّ مَلَكُ اَلْمَوْتِ‏ وَ حَمَلَةُ اَلْعَرْشِ

لَقَدْ قَضَى‏ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ ص‏ بِقَضِيَّةٍ مَا قَضَى بِهَا أَحَدٌ كَانَ قَبْلَهُ وَ كَانَتْ أَوَّلَ قَضِيَّةٍ قَضَى بِهَا بَعْدَ رَسُولِ اَللَّهِ

اَلْعَامَّةِ يَؤُمُّ اَلْمَوْكِبَ‏ فَنَظَرَ إِلَيَّ وَ أَشَارَ بِسَبَّاحَتِهِ أَحَدٌ أَحَدٌ فَرْدٌ فَسَقَطْتُ مَغْشِيّاً عَلَيَ‏

لَأَنْسُبَنَ‏ اَلْإِسْلاَمَ‏ نِسْبَةً لاَ يَنْسُبُهُ أَحَدٌ قَبْلِي وَ لاَ يَنْسُبُهُ أَحَدٌ بَعْدِي إِلاَّ بِمِثْلِ ذَلِكَ إِنَ‏ اَلْإِسْلاَمَ‏ هُوَ اَلتَّسْلِيمُ

در ركعت اوّل حمد و سوره «إنّا أنزلناه» و در ركعت دوّم حمد و «قل هو اللَّه أحد» را بخوانند زيرا «إنّا أنزلناه» سوره پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و اهل بيت

شِعَارَ اَلْمُسْلِمِينَ‏ يَوْمَ بَدْرٍ يَا مَنْصُورُ أَمِتْ وَ شِعَارَ يَوْمِ أُحُدٍ لِلْمُهَاجِرِينَ‏ يَا بَنِي عَبْدِ اَللَّهِ يَا بَنِي عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ

آمده : من قرء سورة ص فى ليلة الجمعة اعطى من خير الدنيا و الاخرة ما لم يعط احد من الناس الا نبى مرسل او ملك مقرب ، و ادخله الله الجنة و كل من احب من اهلبيته

(عليه السلام ) در سخنان خود توضيح فرموده است ، آنجا كه مى فرمايد: ما اضمر احد شيئا الا ظهر فى صفحات وجهه او فلتات لسانه . هيچ كس در ضمير باطن ، رازى را

سَهْماً وَ بَقِيَ خَمْسَةُ أَسْهُمٍ مَرْدُودَةٌ عَلَى سِهَامِ اَلْبِنْتِ وَ أَحَدِ اَلْأَبَوَيْنِ عَلَى قَدْرِ سِهَامِهِمْ وَ لاَ يُرَدُّ عَلَى اَلْمَرْأَةِ

بظلم نذقه من عذاب ألیم» فقال: کلّ ظلم یظلمه الرجل نفسه بمکّة من سرقه أو ظلم أحد أو شىء من الظلم فإنّى أراه ألحاداً; ابى الصباح کنانى گفت: از امام صادق(ع)

اَلْأَعْلَى‏ وَ فِي اَلْفَجْرِ سُورَةَ اَلْجُمُعَةِ وَ قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ وَ فِي اَلْجُمُعَةِ سُورَةَ اَلْجُمُعَةِ وَ اَلْمُنَافِقِينَ‏

جَارِيَةً بِالْبَصْرَةِ مِنِ اِمْرَأَةٍ فَأَخْبَرَتْنِي أَنَّهُ لَمْ يَطَأْهَا أَحَدٌ فَوَقَعْتُ عَلَيْهَا وَ لَمْ أَسْتَبْرِئْهَا فَسَأَلْتُ عَنْ ذَلِكَ‏ أَبَا

وَ لَيْسَ يُصِيبُ أَحَدٌ حَدّاً فَيُقَامُ عَلَيْهِ ثُمَّ يَتُوبُ إِلاَّ جَازَتْ شَهَادَتُهُ

۳ - در حديثى از امام صادق (عليه السلام ) آمده است : لو لا تيسيره لما قدر احد من خلقه ان يتلفظ بحرف من القرآن ، و انى لهم ذلك و هو كلام من لم يزل و لا يزال 

مِيرَاثِهِ أَحَدٌ مِنْ قَرَابَتِهِ فَأَلْزِمْهُ اَلدِّيَةَ وَ خُذْهُ بِهَا فِي ثَلاَثِ سِنِينَ‏ وَ إِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ مِنْ قَرَابَتِهِ أَحَدٌ لَهُ سَهْمٌ

وَ مَنْ مَاتَ فِي أَحَدِ اَلْحَرَمَيْنِ‏ بَعَثَهُ اَللَّهُ مِنَ اَلْآمِنِينَ‏

اَلْجُمُعَةَ فَقَرَأَ سَبِّحِ اِسْمَ رَبِّكَ اَلْأَعْلَى‏ وَ قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ قَالَ أَجْزَأَهُ‏

اَلْكَرِيمِ‏ سَأَلْتَنِي عَنْ مَسْأَلَةٍ لَمْ يَسْأَلْنِي عَنْهَا أَحَدٌ قَبْلَكَ وَ لاَ يَسْأَلُنِي أَحَدٌ بَعْدَكَ عَنْ مِثْلِهَا فَقَالَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ

مُتَنَكِّرُونَ وَ مَعَكُمْ أَصْحَابُكُمْ لاَ يَتَعَرَّفُ مِنْكُمْ أَحَدٌ إِلَى أَحَدٍ حَتَّى تَنْصَرِفُوا إِلَى مَنَازِلِكُمْ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ قَالَ

لِلَيْلَةِ اَلْقَدْرِ عَلَى أَفْضَلِ حَالٍ تُحِبُّ أَنْ يَكُونَ عَلَيْهَا أَحَدٌ مِنْ أَوْلِيَائِكَ وَ أَرْضَاهَا لَكَ ثُمَّ اِجْعَلْهَا لِي خَيْراً مِنْ

وَ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ أَحْرَمَ مِنَ‏ اَلشَّجَرَةِ فَقَالَ‏ اَلْجُحْفَةُ أَحَدُ اَلْوَقْتَيْنِ فَأَخَذْتُ بِأَدْنَاهُمَا وَ كُنْتُ عَلِيلاً

قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ تُجْزِي فِي خَمْسِينَ صَلاَةً

عَنْ رَجُلٍ تَزَوَّجَ بِبِكْرٍ أَوْ ثَيِّبٍ لاَ يَعْلَمُ أَبُوهَا وَ لاَ أَحَدٌ مِنْ قَرَابَاتِهَا وَ لَكِنْ تَجْعَلُ اَلْمَرْأَةُ وَكِيلاً فَيُزَوِّجُهَا

اِقْرَأْ قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ وَ قُلْ يََا أَيُّهَا اَلْكََافِرُونَ‏ عِنْدَ مَنَامِكَ فَإِنَّهَا بَرَاءَةٌ مِنَ اَلشِّرْكِ وَ قُلْ هُوَ اَللََّهُ‏

اِقْرَأْ فِي اَلرَّكْعَتَيْنِ لِلطَّوَافِ قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ وَ قُلْ يََا أَيُّهَا اَلْكََافِرُونَ‏

مَنْ مَاتَ فِي أَحَدِ اَلْحَرَمَيْنِ‏ أَمِنَ مِنَ اَلْفَزَعِ اَلْأَكْبَرِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ

لُقَطَةٌ قُلْتُ فَرَجُلٌ قَدْ وَجَدَ فِي صُنْدُوقِهِ دِينَاراً قَالَ يُدْخِلُ أَحَدٌ يَدَهُ فِي صُنْدُوقِهِ غَيْرُهُ أَوْ يَضَعُ فِيهِ شَيْئاً قُلْتُ لاَ قَالَ

لَيْسَ يُصِيبُ أَحَدٌ حَدّاً فَيُقَامُ عَلَيْهِ ثُمَّ يَتُوبُ إِلاَّ جَازَتْ شَهَادَتُهُ

مَنْ صَلَّى رَكْعَتَيْنِ‏ بِ قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ سِتِّينَ مَرَّةً اِنْفَتَلَ وَ لَيْسَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَللَّهِ ذَنْبٌ

رَكَعَاتٍ يَقْرَأُ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ بِالْحَمْدِ وَ قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ كَانَتْ عِدْلَ عَشْرِ رِقَابٍ

اَللَّهِ ع‏ يَا نَبَّالُ‏ قُلْتُ لَبَّيْكَ قَالَ إِنَّهُ لَمْ يَجِبْ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَهْلِ هَذَا اَلْعَسْكَرِ أَنْ يُصَلِّيَ أَرْبَعاً غَيْرِي وَ غَيْرِكَ

هُوَ مُحْرِمٌ فَإِنَّهُ يَنْبَغِي لَهُ أَنْ يَفْدِيَهُ وَ لاَ يَأْكُلَهُ أَحَدٌ وَ إِنْ أَصَابَهُ فِي اَلْحِلِّ فَإِنَّ اَلْحَلاَلَ يَأْكُلُهُ‏ وَ عَلَيْهِ

لاَعَنَهَا قَالَ أَرُدُّهُ عَلَيْهِ مِنْ أَجْلِ أَنَّ اَلْوَلَدَ لَيْسَ لَهُ أَحَدٌ يُوَارِثُهُ وَ لاَ تَحِلُّ لَهُ أُمُّهُ إِلَى‏ يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ

رَجُلٌ أَرَادَ أَنْ يُصَلِّيَ اَلْجُمُعَةَ فَقَرَأَ بِ قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ قَالَ يُتِمُّهَا رَكْعَتَيْنِ ثُمَّ يَسْتَأْنِفُ‏

كند، و خدا شنوا و دانا است (و لو لافضل الله عليكم و رحمته ما زكى منكم من احد ابدا و لكن الله يزكى من يشاء و الله سميع عليم ). بدون شك فضل و رحمت الهى است

پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) از همين قبيل باشد به عنوان نمونه جنگ احد - احزاب - حنين - موته - و تبوك را مى توان نام برد. ۳ - براى كسب آزادى در تبليغ

أَنَّ مَنِ اشْتَرَى مِنِ امْرَأَةٍ جَارِيَةً ذَكَرَتْ أَنَّهُ لَمْ يَطَأْهَا أَحَدٌ لَمْ يَجِبِ اسْتِبْرَاؤُهَا موضوعات :

طَرَفِهِ وَ لاَ ذَيْلِهِ قَالَ اُسْجُدْ عَلَى ظَهْرِ كَفِّكَ فَإِنَّهَا أَحَدُ اَلْمَسَاجِدِ

مَنْ غَرَسَ شَجَراً أَوْ حَفَرَ وَادِياً بَدِيّاً لَمْ يَسْبِقْهُ إِلَيْهِ أَحَدٌ أَوْ أَحْيَا أَرْضاً مَيْتَةً فَهِيَ لَهُ قَضَاءً مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ

قَرَضَتْ بِأَظَافِيرِهَا هَلْ عَلَيْهَا شَيْ‏ءٌ فَقَالَ لاَ لَيْسَ كُلُّ أَحَدٍ يَجِدُ اَلْمَقَارِيضَ‏

عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنْ رَجُلٍ يَأْتِي أَهْلَهُ مِنْ خَلْفِهَا قَالَ هُوَ أَحَدُ اَلْمَأْتَيَيْنِ‏ فِيهِ اَلْغُسْلُ‏

اَلْخَمْرَ فَأَمَرَ بِهِ‏ عُمَرُ أَنْ يُضْرَبَ فَلَمْ يَتَقَدَّمْ عَلَيْهِ أَحَدٌ يَضْرِبُهُ حَتَّى قَامَ‏ عَلِيٌّ ع‏ بِنِسْعَةٍ مَثْنِيَّةٍ فَضَرَبَهُ بِهَا

بِحِذَاءِ اَلْحَجَرِ وَ أَلْصِقْ بِهَا صَدْرَكَ ثُمَّ قُلْ يَا وَاحِدُ يَا أَحَدُ يَا مَاجِدُ يَا قَرِيبُ يَا بَعِيدُ يَا عَزِيزُ يَا حَكِيمُ‏ لاََ تَذَرْنِي

إِنَ‏ عَلِيّاً ع‏ لَمْ يَكُنْ يَأْخُذُ مِيرَاثَ أَحَدٍ مِنْ مَوَالِيهِ إِذَا مَاتَ وَ لَهُ قَرَابَةٌ كَانَ يَدْفَعُ إِلَى قَرَابَتِهِ‏

اَلْوَتْرِ مَا يُقْرَأُ فِيهِنَّ جَمِيعاً قَالَ‏ بِ قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ قُلْتُ فِي ثَلاَثِهِنَّ قَالَ نَعَمْ‏

قَالَ أَمَّا أَنَا فَأُحِبُّ أَنْ أَقْرَأَ فِيهِمَا بِ قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ وَ قُلْ يََا أَيُّهَا اَلْكََافِرُونَ‏

اَلْعَتِيقَ‏ لِأَنَّهُ بَيْتٌ عَتِيقٌ مِنَ اَلنَّاسِ وَ لَمْ يَمْلِكْهُ أَحَدٌ

فَأَمَّا مَا رَوَاهُ‏ لَيْسَ يُصِيبُ أَحَدٌ حَدّاً فَيُقَامُ عَلَيْهِ ثُمَّ يَتُوبُ إِلاَّ جَازَتْ شَهَادَتُهُ إِلاَّ اَلْقَاذِفَ فَإِنَّهُ لاَ تُقْبَلُ

يُسْرِعْ إِلَى اَلْأَيْمَانِ وَ اَلْحَلْفِ بِاللَّهِ وَ إِنْ جَهِلَ عَلَيْهِ أَحَدٌ فَلْيَتَحَمَّلْ

بِالسَّيْفِ فَيُقَدَّانِ فَقَالَ لاَ بَأْسَ بِأَكْلِهِمَا مَا لَمْ يَتَحَرَّكْ أَحَدُ اَلنِّصْفَيْنِ فَإِنْ تَحَرَّكَ أَحَدُهُمَا لَمْ يُؤْكَلِ اَلْآخَرُ لِأَنَّهُ

قَالَ يُصَلِّي رَكْعَتَيْنِ يَقْرَأُ فِي إِحْدَاهُمَا قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ أَلْفَ مَرَّةٍ وَ فِي اَلْأُخْرَى مَرَّةً ثُمَّ يَسْأَلُ حَاجَتَهُ‏

فَإِذَا أَنَا بِثَالِثٍ فَأَخَذْتُهَا فَعَرَّفْتُهَا فَلَمْ يَعْرِفْهَا أَحَدٌ فَمَا تَأْمُرُنِي فِي ذَلِكَ جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ فَكَتَبَ إِلَيَّ قَدْ

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ يَدْخُلُ أَحَدٌ اَلْحَرَمَ‏ إِلاَّ مُحْرِماً قَالَ لاَ إِلاَّ مَرِيضٌ أَوْ مَبْطُونٌ‏

يََا أَيُّهَا اَلْكََافِرُونَ‏ وَ فِي اَلثَّانِيَةِ قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ

مَا مِنْ أَحَدٍ يَمُوتُ أَحَبَّ إِلَى‏ إِبْلِيسَ‏ مِنْ مَوْتِ فَقِيهٍ‏

لِلرُّؤْيَةِ وَ أَفْطِرُوا لِلرُّؤْيَةِ وَ لاَ يُعْجِبُنِي أَنْ يَتَقَدَّمَهُ أَحَدٌ بِصِيَامِ يَوْمٍ وَ ذَكَرَ اَلْحَدِيثَ‏

يَقْعُدُ اَلْإِمَامُ عَلَى اَلْمِنْبَرِ قَدْرَ مَا يَقْرَأُ قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ ثُمَّ يَقُومُ فَيَفْتَتِحُ خُطْبَتَهُ ثُمَّ يَنْزِلُ فَيُصَلِّي بِالنَّاسِ

اَلْقِصَاصُ هَلْ لَهُ دِيَةٌ فَقَالَ لَوْ كَانَ ذَلِكَ لَمْ يُقْتَصَّ مِنْ أَحَدٍ وَ مَنْ قَتَلَهُ اَلْحَدُّ فَلاَ دِيَةَ لَهُ‏

قدير» . سپس ده آيه از اوّل سوره بقره را بخوان، و آنگاه قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ را سه بار تلاوت كن، و آية الكرسى را تا پايان آن بخوان، و پس از آن بخواندن

مَعَهَا حَتَّى تُدْفَنَ كَانَ لَهُ قِيرَاطَانِ وَ اَلْقِيرَاطُ مِثْلُ‏ جَبَلِ أُحُدٍ

عَنْ رَجُلٍ تَزَوَّجَ بِبِكْرٍ أَوْ ثَيِّبٍ لاَ يَعْلَمُ أَبُوهَا وَ لاَ أَحَدٌ مِنْ قَرَابَتِهَا وَ لَكِنْ تَجْعَلُ اَلْمَرْأَةُ وَكِيلاً فَيُزَوِّجُهَا