نتایج جستجو

بعضى جاها نسبت ظلم به غير اولى العقل داده شد مثل [هود:102]. اين تعبير در سوره انبياء آيه 11 و حج آيه 45 و 48 نيز آمده است مراد از آن ظاهراً ظلم اهل شهر است

كبيره است و بر آن وعده آتش داده شده: [نساء:10]. آنانكه اموال يتيمان را به ظلم مى خورند فقط در شكمشان آتش مى‏خورند و حتماً وارد آتش مى‏شوند (نعوذ باللَّه)

تکرار در قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... يا هم ملک ندى قضى ظلم ل ندو على نا کون ربب لکن ک قول انن

ولى منظور قرآن از يغوث، آن نيست. لا يعوق قد نسر سواع ضلل کثر ودد وذر زيد نن ظلم کم اله

باشد منظور قرآن مجيد اشاره به آن نيست. لا قد نسر يغوث ضلل کثر سواع ودد زيد ظلم وذر الا نن کم

بنو لقى قوم دين لو ايى فتح عزز رجل مع ائى مريم اهل ذى صلح تحت بين عرف وفى ظلم طلق ابراهيم قبل بعد رزق ارض

حقق نزل عن انث صدق سمع نذر انس نصر ذلک وکل دون جىء کيد کذب ريب شکر لما خزن ظلم الى رئى يقن غير امر کثر نن قلب دعو اجر ثقل غرم وعد عهد ولى رسل

کشف رزق ف بحر يى بل عتو غشو ضرر عن طغو طغى غشى ا سوق نفر ک ها رئى مسک موج ظلم او لما قول ب قد ان صرح عمه ما کم مشى سرع انن کبب اخذ وله فوق دخل الذى هذا

هذا ان کون وعد لا هم صدق فى ف ى بين نصر الى الا الله ما بصر هو علم مکر حشر ظلم عجل اله من مع ضلل عسى انس امن رئس فتح ا قسط ضيق ارض الذين وله ک کثر انتم رسل

خالص گرداند. اين لفظ دوبار بيشتر در قرآن نيامده است. اله وله الله ل فى ما کم ظلم حبب صدر قلب لا الذين امن محق کفر شهد ام علم ب

ل ليس ها ه اذا خفض هم وله غير سلم الى قول عمل امن اول صلح خرج او اله طير ظلم علم جنح دخل اتى الله ضمم کون طوف بيت ارض بين انتم طلق بغى رحم عرض انن ربب

عجف ايى خوف رطب ف درک طرق رجع کتب ارض الى هو ملء بين ل انس فتو خشى الذى تبع ظلم کم هن فتى ضرب حبب وفى ن علم اکل عبد

انن مزق فى اذا حدث ل نبء ف ذلک رجل جعل اوى على خلق ائى جدد نفس ايى دلل ا ظلم فرى هل نا سفر کفر

دعّاً: دفعه دفعاً عنيفاً» و اساس البلاغه نقل شده «دعّ اليتيم» يعنى يتيم را به ظلم و جفا دفع كرد و از خود راند. معنى آيه اوّل چنين است: مكذّب بدين كسى است كه

کتب ارض امر الذى کفر اوى هو ردد ن انس نور اول قبل حکم صرط اخر جعل عذب ذکر ظلم اجل ذلک قلب کلل نن متع ولى خرج موسى اتى تبع اخذ رحم اهل عبد لو کيف لعل خير

ها امن کفر ام الذين حسب فى هم ان نور دخل جنن صحب لما صدق ف محص علم ل اول ظلم

حبب ک غرم عند ايى خفف سحب عن دعو ربب هو کذب نشء ما اتى شىء وزر اذا اذ خردل ظلم اول بلد حين خير الا شدد عزب نفر قوم زلزل ملک نفس عزز اجر نحن سبح رضو سوق رعد

علم رجل کون شىء على يدى امن اذا کتب بسط رسل قطع رئى رحم اتى ا بشر وقى هدى ظلم هن توراة ربب قوم ملک عذب کلل هو غلل قتل انس خرج کفر عمل نن يا لم کسب الا الذين

سمو اتى حکم ذلک کلل سبل عند دون عمل قد يا لم اول يوم الذى امر نزل اخر عذب ظلم حقق جعل لو ذکر ولى انس اخذ رئى خلق نفس نصر غير مع اوى عزز فضل ائى طوع شهد

رصد فعل عبد امن طغو اهل حقب بضع ذا قسم رسل هون ذلک احد الف الذين حصى افک ظلم

الذين کذب ان کفر انن اخذ سير ها کيف قبل نذر قد ذکر سمو ربب خلق قدر شىء اذا ظلم رسل ايى حکم الا نا اوى بين ائى ضرب بعض عذب قتل نکر علم جعل رفع جبل شرک فعل

قيل از اسلام داشتند از قبيل جهل به خدا و رسول و افتخار بانساب و خود پسندى و ظلم و غيره. در نهج البلاغه (نامه‏18) به ابن عباس درباره بنى تميم مى‏نويسد: «وَ

در جهنّم ۸ ; عذاب ظالمان ۹ ظلم: کیفر ظلم ۱، ۲ ; موارد ظلم ۳، ۴، ۶ عذاب: موجبات عذاب ۵ غصب: ظلم غصب ۳ ; کیفر غصب ۲ قتل: ظلم قتل ۴ ; کیفر قتل ۱ گناه: عفو

فرصت اقرار به خطا ۲ توبه: فرصت توبه ۲ خدا: ظلم اعراض از خدا ۳; گناه اعراض از خدا ۵ خود: آثار ظلم به خود ۴; ظلم به خود ۳ دنیا: نقش دنیا ۲ شیطان: حتمیت عذاب

انى هنا ايى قول موه رجع عتل وفق قطع سقى هو سلسل نزل انت معى شکل علم طوع ضلل ظلم هيم کان شوب يوم غسل خون عنق سجر عدو اکل عين زوج کرر کسب صبر کظم خلد

مصون ميدارد. انس من ف ه فى ل الذى خنس وسوس شرر صدر شطن الى لا اله ما هما خلق ظلم ب ضحو علم کون ها قرب نفس بدو جنن قول ملک نحن يا ظما شجر قد هذه جدد ک آدم هل

بعد حرف وله کره اول ليس رئى نا کلل قسط جعل وزر ذکر الذى ارض اتى ا يوم ذات ظلم انس وضع غير لم لما وعد سمو صلو نمرق اخذ ظهر صدر خلل زربيه صفف حين خبث بيت

کفر ملک ذلکم دنو طوف تمم طلق امم الک نهى هو لئک حمل سنو مرر مئى موسى رحم ظلم الف اخر عزى زوج نجو شعب ذى مناة قرء علم عور عشو کلب سجد فصل ارض نفس اخو ايى

يوم موت جعل ولى قوم ى اذا ان علم رجع توب نن حيى ذلک ارض اخر نظر سوى سمو بين ظلم جمع الذى رسل هو رئى انتم کلل اتى نطف لم عمل ايى نفس عذب عود کيف بعث ترب اخذ

ظالمان: ۳، ۵ ظلم: موارد ظلم ۳ عذاب: تهدید به عذاب ۱۳; نجات از عذاب ۹ فرعونیان: ظلم فرعونیان ۵; عذاب فرعونیان ۶; کیفر فرعونیان ۶ قوم ثمود: ظلم قوم ثمود ۵; عذاب

عوامل تحولات اجتماعى ۶ خود: ظلم به خود ۱۰ رهبران دینى: آثار غیبت رهبران دینى ۵ شرک: ظلم شرک عبادى ۱۱ ظالمان: ۹ ظلم: موارد ظلم ۱۰، ۱۱ گوساله پرستى: بى منطقى

افتراى شرک ۳; ظلم افترا به خدا ۱ جهنم: درکات جهنم ۱۱ حق: ظلم تکذیب حق ۲; کفر مکذبان حق ۹; مکذبان حق در جهنم ۹ شرک: ظلم شرک ۴ ظلم: بزرگترین ظلم ۲، ۴، ۶; ناپسندى

ظالمان: عذاب ظالمان ۵; کیفر ظالمان ۱; مؤاخذه ظالمان ۱ ظلم: انتقام از ظلم ۳; کیفر ظلم ۳; ناپسندى ظلم ۳، ۴ عذاب: اهل عذاب ۵; عذاب دردناک ۵; مراتب عذاب ۵ عمل:

راهزنى: آثار راهزنى ۱۰; ظلم راهزنى ۹ رسولان خدا :۷ ظالمان :۸ ظلم: آثار ظلم ۱۰; موارد ظلم ۹ عذاب: موجبات عذاب ۱۰ قوم لوط: شهر قوم لوط ۶; ظلم قوم لوط ۸، ۱۰; عذاب

ربب ارض شرک کم کون وثق بين اول سوء نا صلو هو لن خشى لم قول سيب يدى نقض حمى ظلم نصر قد اتى خوف اخر الا کفر سرى نکر سلط اوى لکن اخذ طوف رسل هدى رئى ائى بحر

سدس اول ثلث بنو ن سلم ثم قول اتى ربع هن وفى قرب صحب نوح ربب وحى انن عظم امم ظلم موسى جنن ثنى ا حين جنف يمن جزى خير حمل ابو سعر طوع ذکر ذوا اذ صلى وقى شهد

کرم کلل نفع قوم امن جمع قبل يوم رزق قد عن اخر صرخ ها نبذ دحض جوب لئک عظم ظلم روح الک عقم جهد طغو رود ولى جند او دعو کفر عنق انتم شىء

تنزیه خدا ۲، ۵، ۶ ; خدا و ظلم ۱، ۲، ۳، ۵، ۶، ۷ ; عدالت خدا ۲ ; عذابهاى خدا ۳ ; کیفرهاى خدا ۲ روح: قبض روح ۴ ظلم: بزرگ ۶ ; ظلم همگانى ۷ عمل: آثار اخروى عمل

باشد در نفى صدور ظلم از ذات سبحانى به جهت رد قول آنكه اضافه ظلم به ساحت قدس او نمايد، و معنى آنكه اصلا ظلم از خدا صادر نشود زيرا كه ظلم قبيح و منافى با

محرومیت از رحمت ۳ سبیل اللّه: ۸ تنزیه سبیل اللّه ۵; ظلم بدنمایانى سبیل اللّه ۴; ظلم مانعان از سبیل اللّه ۱; ظلم معرضان از سبیل اللّه ۲; موانع سبیل اللّه ۹ ظالمان:

عوامل انحطاط جامعه ۳ رهبران دینى: توطئه علیه رهبران دینى ۷ ظلم: آثار اجتماعى ظلم ۳; موارد ظلم ۷ عبرت: عوامل عبرت ۴، ۵ علم: آثار علم ۵ علما: عبرت علما ۴

زیانکارى حوا ۷ ; ظلم حوا ۲ ; عصیان حوا ۱۱ ; عقیده حوا ۹ ; قصّه حوا ۱، ۴، ۷ ; لغزش حوا ۲ خدا: آمرزشهاى خدا ۹ ; رحمت خدا ۹ ; سرزنشهاى خدا ۱ خود: ظلم به خود ۲، ۳

مدین ۶ خدا: تنزیه خدا ۱; خدا و ظلم ۱، ۵; ربوبیت خدا ۵; سنتهاى خدا ۲; عدالت خدا ۲ صالحان: ظلم به صالحان ۵ ظلم: موارد ظلم ۴ عذاب: عذاب استیصال ۳; مصونیت

عَنْها» 2 مرتبه‌ ظلم بر سه نوع است: ظلم به خود، ظلم به مردم و ظلم به مكتب و از اين ميان، ظلم به دين و مكتب، مهمّ‌ترين و بزرگ‌ترين نوع ظلم است. «1» 1- كسى

ديگران هم آمده است. پس آيه هم ظلم به مردم و هم ستم به خويش را مطرح مى‌كند. چنانكه برخى مراد از «سوء» را گناه صغيره و مراد از «ظلم به نفس» را گناهان كبيره دانسته‌اند

خدا: زمینه عصیان از خدا ۳ ; ظلم عصیان از خدا ۷ ; عذابهاى خدا ۴ دین: ظلم تحریف دین ۸ ظالمان: عذاب دنیوى ظالمان ۶ ظلم: موارد ظلم ۷، ۸ گناه: زمینه گناه ۳ گناهکاران:

تحریف ۸; تحریف اوامر خدا ۶; ظلم تحریف ۶; کیفر تحریف ۶، ۷ حرامخوارى: آثار حرامخوارى ۳ خدا: عذابهاى خدا ۶ ظلم: آثار ظلم ۴; موارد ظلم ۶، ۱۰ عذاب: عذاب آسمانى

مکذبان آیات خدا ۱۲ افترا: افترا به خدا ۸ ; ظلم افترا به خدا ۱ خدا: دلایل خدا شناسى ۵ ; کتاب خدا ۴ ظلم: مراتب ظلم ۱، ۲، ۳ قرآن: افترا به قرآن ۷ ; تکذیب قرآن

به عذاب خدا گرفتار آمدند و نابود شدند) و خدا بدیشان ظلم و ستم نکرد، بلکه آنان خودشان به خویشتن ظلم و ستم کردند. آیا گزارش مهم کسانی که پیش از آنان بودند

طغیانگران ۲ ظالمان: محرومیت اخروى ظالمان ۱۱ ظلم: آثار ظلم ۸; اهمیت اجتناب از ظلم ۱۰; سنگینى اخروى ظلم ۷ قرآن: ظلم اعراض از قرآن ۹ قیامت: خضوع در قیامت ۶; شفاعت

بنو رئى نفق هو اول بغى قد اتى اخر مول الا ذلک سوى هجر قوم سنبل سکن عذب سبع ظلم شىء يا طوع ثم نفس الذى قرب لعل خرج ا اذا بين جعل سوء دعو وجد عمل موت ايى انس

قوم نخل هو قبل شىء قد کذب نور يا اذ جنن سوء اوى ذلک نن ا لو عند عنب سلم الو ظلم خلق رسل لم کما لما مثل ارض يمن او رضو ام جمع ارث خير کفر عبد بل غير جزى خوف

شايسته انجام دهد از ظلم و نقص خدا نه به او ظلم مى‏كند و نه از اجرش مى‏كاهد. نظير [جن:13]. رهق (به فتح ر- ه) چنانكه در صحاح گفته به معنى ظلم است در اين آيه بخس

ظالمان ۴، ۵ غفلت: آثار غفلت از خدا ۳ فرعون: ظلم فرعون ۲; محدوده حکومت فرعون ۱ فرعونیان: ظلم فرعونیان ۲; عوامل ظلم فرعونیان ۳; غفلت فرعونیان ۳; محدوده حکومت

شايسته انجام دهد از ظلم و نقص خدا نه به او ظلم مى‏كند و نه از اجرش مى‏كاهد. نظير [جن:13]. رهق (به فتح ر- ه) چنانكه در صحاح گفته به معنى ظلم است در اين آيه بخس

ایمان ۳; آثار اخروى ایمان ۶; ظلم اعراض از ایمان ۳ پاداش: عدالت در پاداش ۵ خدا: خدا و ظلم ۴; عدالت خدا ۴ ظلم: آثار اخروى ظلم ۳ عمل: بقاى عمل ۷; پاداش اخروى

عذاب ۴ ظلم: آثار ظلم ۳; گناه ظلم ۳ عذاب: درخواست تخفیف عذاب ۴; موجبات عذاب اخروى ۳ کافران: استمهال کافران ظالم ۴; خواسته هاى کافران ظالم ۴; ظلم کافران

شرک: ظلم شرک عبادى ۱۳ شفاعت: شرایط تأثیر شفاعت ۱۲; شفاعت و قضاى خدا ۱۲ صنعت: تاریخ صنعت ۵ ظالمان: ظالمان و عذاب دنیوى ۱۴ ظلم: موارد ظلم ۱۳ عبادت: ظلم عبادت

۴ ; عذابهاى خدا ۸ شنبه: صید ماهى در شنبه ۲، ۶ ظالمان:۶ ظلم: آثار ظلم ۷ ; کیفر ظلم ۹ ; موارد ظلم ۸ عذاب: دنیوى ۲، ۳، ۴ ; مراتب عذاب ۸، ۹ ; موجبات عذاب دنیوى

تعبير «مَنْ ظُلِمَ» چند احتمال است: 1. به معناى «ممّن ظلم» باشد، يعنى فرياد زدن كسى كه مورد ظلم قرار گرفته، جايز است. 2. به معناى «لمن ظلم»، يعنى فرياد

۱۱; اهمیت صله رحم ۲، ۵ ظلم: اجتناب از ظلم ۱۰; اهمیت اجتناب از ظلم ۱۶; تنفر از ظلم ۱۹; زمینه ظلم ۱۱; ناپسندى ظلم ۱۲; نهى از ظلم ۸، ۹ عدالت: اهمیت عدالت

محضر خدا ۱۰; مؤاخذه اخروى ظالمان ۸، ۱۲، ۱۹ ۱۰ ظلم: آثار اخروى ظلم ۱۱ قرآن: ذلت اخروى مکذبان قرآن ۱۴; ظلم مکذبان قرآن ۱۲; مکذبان قرآن در قیامت ۱۳; مؤاخذه

دنیوى ظالمان ۸، ۱۰ ۹ ظلم: آثار ظلم ۱۱ غزوه بدر: قصه غزوه بدر ۶ ; هلاکت کافران در غزوه بدر ۶ فرعونیان: روش برخورد فرعونیان ۱ ; ظلم فرعونیان ۱۰ ; فرعونیان

جامعه ۴; جوامع مشرک ۱ خدا: شرک به خدا ۱۳; ظلم به خدا ۱۰ شرک: بى منطقى شرک ۷ ظالمان ۱۱، ۱۲: ظلم: بزرگترین ظلم ۱۰ عذر: عذر غیرمقبول ۴ عقیده: اهمیت برهان

جز خداوند نازل نکرده است». امّتها: عوامل هلاکت امّتها ۱۰ بنى اسرائیل: آثار ظلم به بنى اسرائیل ۴; بنى اسرائیل در سرزمین مصر ۲; تاریخ بنى اسرائیل ۱، ۳; تبعید

دفاع: حق دفاع ۲ ذکر: آثار ذکر معاد ۱۳ ظالمان: کیفر ظالمان ۱۱ ظلم: موارد ظلم ۱۲ ; موانع ظلم ۱۳ عمل: پاداش عمل ۱۰ ; ثبت عمل ۷ ; کیفر عمل ۱۰ فرزندان آدم (ع):

ابزار شناخت ۱۶ ظالمان: جهل ظالمان ۱۳; ظالمان و ارزش هجرت ۱۳ ظلم: روش فرار از ظلم ۹; فرار از ظلم ۷ علم: آثار علم ۱۶ عمل: عمل پسندیده ۷ محیط اجتماعى: اهمیت

اقتصاد: ظلم تخلفات اقتصادى ۹; عذاب متخلفان اقتصادى ۱۰ انبیا: ظلم تکذیب انبیا ۹ اهل مدین: اصرار بر شرک اهل مدین ۱; تاریخ اهل مدین ۷، ۱۱، ۱۲، ۱۳; ظلم اهل مدین

فرموده بقولى عدوان و ظلم هر دو يكى‏اند. به جهت اختلاف لفظ هر دو ذكر شده‏اند. به نظر نگارنده مراد از ظلم عصيان و ظلم به نفس و از عدوان ظلم به ديگران است زيرا

است. «كَذلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ» 4- عذاب الهى، ظلم به ما نيست، بلكه عمل ما، ظلم بوده است. «وَ ما ظَلَمَهُمُ اللَّهُ وَ لكِنْ كانُوا أَنْفُسَهُمْ

عوامل نابودى شهرها ۱ ظالمان :۵ تهدید ظالمان ۳; هلاکت ظالمان ۷ ظلم: آثار ظلم ۱، ۲، ۵; موارد ظلم ۴ عمل: آثار عمل ۶ قرآن: دشمنى با قرآن ۴; مبارزه با قرآن ۴ محمد(ص):

رهبران دینى ۷ ظالمان :۴ ظلم: اهمیت مبارزه با ظلم ۷ عبرت: عوامل عبرت ۱ عدالت: اهمیت عدالت ۷; اهمیت عدالت اجتماعى ۵ فرعونیان: ظلم فرعونیان ۴; هدایت فرعونیان

۳، ۴ خدا: عذابهاى خدا ۶، ۷ ; عصیان از خدا ۵ ظلم: آثار اجتماعى ظلم ۱، ۲ ; آثار فردى ظلم ۱ ; زمینه اجتناب از ظلم ۶ عذاب: موجبات نزول عذاب ۲، ۵ علم: آثار علم

می‌افزاید: «امروز هیچ ظلم و ستمی (بر هیچ کس) نخواهد بود» (لا ظُلْمَ الْیَوْمَ). چگونه ممکن است ظلم و ستمی تحقق یابد در حالی که ظلم یا به خاطر جهل است که

فرموده بقولى عدوان و ظلم هر دو يكى‏اند. به جهت اختلاف لفظ هر دو ذكر شده‏اند. به نظر نگارنده مراد از ظلم عصيان و ظلم به نفس و از عدوان ظلم به ديگران است زيرا

است، و هنگامى که به صورت ثلاثى مجرد استعمال شود (مانند آیه فوق)، به معناى ظلم و انحراف از مسیر حق است. قسط (۲۷ بار) ال وَ مِنّا فَأُولٰئِک أَمّا أَسْلَم

شطن نصب ذوق بعد بشر قوم لن فرض جنب کلل حسن الم صدر طلق امن عرض فضل جزع ايى ظلم کفر ذات مثل هلع سرر نعم فوز خلق هو بين لغب تبع ا وقى ابو يئس ارض تلک نذر عدد

ف بکم الله اله دعو وله من ما ب بصر فى الذين انت اذا على ک ا ثم کون نا عقل ظلم لو موت هدى اوى ولى ها او دبر ايى مثل نذر ربب توب انن ان کم ل کثر قول ندى ندو

عذاب ظالمان ۴ ظلم: آثار اجتماعى ظلم ۷ عذاب: اهل عذاب ۴; همنشینى با اهل عذاب ۶ فساد: آثار اجتماعى فساد ۷ محمد(ص): دعاى محمد(ص) ۶ مشرکان: ظلم مشرکان صدراسلام

۱۳; زنا با زن شوهردار ۱۳; ظلم زنا ۲۹ شهوترانى: موانع شهوترانى ۱۱ ظالمان: محرومیت ظالمان ۲۷ ظلم: موارد ظلم ۲۸، ۲۹، ۳۰ عفت: ظلم بى عفتى ۲۹ فحشا: آثار فحشا

معاصى يا بر غير خود بر وجه تعدى. و آيه شريفه شامل باشد عامل به ظلم و معين بر ظلم و راضى به ظلم را و هر سه شريكند. چنانچه در كافى از حضرت صادق عليه السّلام

أمّا من ظلم ... و أمّا من ءامن و عمل صلحًا فله جزاءً الحسنى) مقابله بین دو گروه «من ظلم» و «من ءامن...» حکایت از آن دارد که ترک ایمان و عمل صالح ظلم است.

«لَنُخْرِجَنَّكُمْ‌- لَنُهْلِكَنَّ» 5- دليل هلاكت ظلم است، نه كفر. كَفَرُوا ... لَنُهْلِكَنَّ الظَّالِمِينَ‌ 6- ظلم، دوام ندارد و ظالم، عاقبت نابود مى‌شود. «لَنُهْلِكَنَّ

اخروى ظالمان ۱۰; لعن بر ظالمان ۱۴; محرومیت اخروى ظالمان ۱۰، ۱۲ ظلم: بزرگترین ظلم ۱; مراتب ظلم ۱، ۳ عمل: گواهان عمل ۸، ۹، ۱۲، ۱۳; گواهان عمل و ظالمان ۱۲; نقش

requires Javascript to function. و کسانی که هرگاه ستمی به آنها رسد، (تسلیم ظلم نمی‌شوند و) یاری می‌طلبند! |و آنان كه چون ستمى به آنها رسد [تسليم ظالم نمى‌شوند

حتمیت وعده هاى خدا ۳; وعده هاى خدا ۱ شقاوت: عوامل شقاوت اخروى ۹ ظلم: آثار ظلم ۹، ۱۰; موارد ظلم ۱۲ غفلت: آثار غفلت ۱۰; آثار غفلت از قیامت ۸ قیامت: ترسناکى قیامت

و هنگامى که به صورت فعل ثلاثى مجرد استعمال شود (قسط بر وزن ضرب) به معناى ظلم کردن و گرفتن سهم عادلانه دیگرى است، اما هنگامى که به صورت ثلاثى مزید به کار

ظالمان در قیامت ۱، ۲، ۳; عجز اخروى ظالمان ۲; عجله اخروى ظالمان ۱ ظلم: کیفر ظلم ۴; گناه ظلم ۴ عذاب: موجبات عذاب اخروى ۴ قیامت: اهوال قیامت ۱، ۲، ۳; خیرگى چشم

جنسیّت ۴، ۵ خدا: پاداش خدا ۵، ۸ ; خدا و ظلم ۸ دین: انتساب به دین ۵ زن: تساوى زن و مرد ۳، ۴ ; عمل صالح زن ۳ ظلم: موارد ظلم ۹ عمل: آثار عمل صالح ۱ ; ارزش عمل صالح

فاولئک هم الظالمون) افترا: افترا به خدا ۱، ۲ بدعتگذارى: ظلم بدعتگذارى ۲ تحریف: ۱ ظالمان: ۳ ظلم: ۲ کیفر: علم و کیفر ۲ یهود: بدعتگذارى یهود ۳ ; تحریفگرى

شايسته انجام دهد از ظلم و نقص خدا نه به او ظلم مى‏كند و نه از اجرش مى‏كاهد. نظير [جن:13]. رهق (به فتح ر- ه) چنانكه در صحاح گفته به معنى ظلم است در اين آيه بخس

هیچ تو را در برابر (عذاب) خدا به کار نیایند، و ستمکاران عالم به نفع خود در ظلم و ستم دوستدار و مددکار یکدیگرند و خدا دوستدار و مددکار متقیان است. آنان در

خداوند حتّى اراده ظلم نسبت به بندگانش نمى‌كند. «مَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْماً لِلْعِبادِ» 13- بدترين ظلم آن است كه انسان به زير دست خود ظلم كند. «ظُلْماً لِلْعِبادِ»

چرا به سراغ ما نمی‌آید؟ تعبیر به «ظلم» در باره این گروه به خاطر آن است که «شرک» و کفر بزرگترین ظلم است، زیرا حقیقت ظلم این است که چیزی را در غیر محل شایسته

۱۱; ظالمان در قیامت ۹; محرومیت اخروى ظالمان ۹; محرومیت ظالمان ۱۱، ۱۴ ظلم: آثار ظلم ۱۲ قیامت: اهوال قیامت ۵، ۶، ۷; ترسناکى قیامت ۶; شدت اندوه در قیامت ۵،

اخروى آنان ظلم خود آنها بوده است. آیات خدا: ظلم تکذیب آیات خدا ۷; عذاب اخروى مکذبان آیات خدا ۸; هلاکت مکذبان آیات خدا ۸ انبیا: تکذیب انبیا ۳; ظلم تکذیب انبیا

بعضى جاها نسبت ظلم به غير اولى العقل داده شد مثل [هود:102]. اين تعبير در سوره انبياء آيه 11 و حج آيه 45 و 48 نيز آمده است مراد از آن ظاهراً ظلم اهل شهر است

جهنمیان: اشرافیگرى جهنمیان ۲; برترى طلبى جهنمیان ۲; شکنجه هاى روحى جهنمیان ۱; ظلم جهنمیان ۲; عذابهاى جسمى جهنمیان ۱; ویژگیهاى جهنمیان ۲ حق: آثار حق ستیزى ۶

باللّه تصوّر نشود خداوند بآنها ظلم نموده كه در دنيا و آخرت از نعمت خود محروم و بعذاب دائم گرفتار فرموده چون آنها خودشان ظلم نمودند در باره خودشان كه سرمايه

صفت و يا اسم مصدر است. راغب آن را كم كردن از روى ظلم معنى كرده و در قاموس آمده كه آن به معناى نقص و ظلم است، با تدبّر در استعمال قرآن قول راغب اقرب به نظر

ظالمان ۷; کیفر اخروى ظالمان ۸; کیفر ظالمان ۵; مهلت به ظالمان ۵ ظلم: فرجام شوم ظلم ۱; موانع ظلم ۴ عذاب: اهل عذاب ۸; عذاب شدید ۸ عقیده: عقیده باطل ۲ قیامت: اهوال

تقسيمات و درجاتى دارد ضلالت، شركت و ظلم در خارج يك مصداق دارند ضلالت صراط مستقيم، صراطى است كه هيچ يك از ضلالت، شرك و ظلم در آن راه ندارد. اصحاب صراط مستقيم،

عذاب ۱، ۲، ۶، ۷ کافران: نزول عذاب بر کافران ۲ محمّد (ص): تاریخ محمّد (ص) ۱; ظلم مکذّبان محمّد (ص) ۹; عذاب مکذّبان محمّد (ص) ۷; محدوده اختیارات محمّد (ص) ۱،

ذکر ۱۴ عمل: زمینه ترک عمل ناپسند ۱۴ ; زمینه عمل خیر ۱۴ فرعون: رفع ظلم فرعون ۳ ; ظلم فرعون ۱، ۲ ; هلاکت فرعون ۵ فرعونیان: و بنى اسرائیل ۹ ; کفر فرعونیان

۲; فرجام اخروى ظالمان ۶ ۲; فرجام شوم ظالمان ۶ ۲ ظلم: آثار ظلم ۵ یهود: ترس یهود ۱; صفات یهود ۱، ۲; ظلم یهود ۲، ۵; فلسفه ترس یهود ۵; مرگ گریزى یهود ۴; نشانه هاى

سرپیچى هایى است که آنها در طول دعوت صالح(علیه السلام) داشتند، مانند بت پرستى و ظلم و ستم و از پاى درآوردن ناقه اى که معجزه «صالح»(علیه السلام) بود، نه فقط سرپیچى

۲۰ خود: ظلم به خود ۱، ۳ دین: فلسفه دین ۱۸ ذکر: اهمیّت ذکر تاریخ ۲۱; ذکر خالقیت خدا ۱۵ سعادت: عوامل سعادت ۱۴، ۱۷ شرک: زیان شرک ۴; ظلم شرک ۳ ظلم: موارد ظلم

در جميع زندگانى. يا ظلم به يكديگر مكنيد، چه ظلم به برادر دينى، ظلم بر نفس خود باشد به دليل «المؤمنون كنفس واحدة». و نزد بعضى مراد، ظلم در چهار ماه حرام است

دلایل نبوت محمد(ص) ۳; ظلم تهمت به محمد(ص) ۹ مسلمانان: تحقیر مسلمانان ۱۱; تهمت جهل به مسلمانان ۱۰; سرزنش مسلمانان ۱۰، ۱۱ مشرکان: ظلم مشرکان ۸ معجزه: معجزه

دعاى انبیا ۱; نفرین انبیا ۲; یأس انبیا ۲ پیروزى: درخواست پیروزى ۱، ۳ توحید: ظلم معرضان از توحید ۱۱; لجاجت معرضان از توحید ۱۱ حق: لجاجت معرضان از حق ۱۲ زیان

صفت و يا اسم مصدر است. راغب آن را كم كردن از روى ظلم معنى كرده و در قاموس آمده كه آن به معناى نقص و ظلم است، با تدبّر در استعمال قرآن قول راغب اقرب به نظر

امير المؤمنين عليه السّلام و ظلم بآنحضرت تفسير شده است و معلوم است كه تمام معاصى عدول از حقّ و حدّ و قصد است و نيز ظلم بنفس و ظلم بغير است و در حرم قبحش بيشتر

تكذيب معاد، ظلم به خويشتن است. تُكَذِّبُونَ‌ ... الَّذِينَ ظَلَمُوا ... همان گونه كه شرك ظلم بزرگ است. (آرى، بزرگ‌ترين مشخّصه دوزخيان ظلم است) 7- فرشتگان،

كفر، بزرگ‌ترين ظلم محسوب مى‌شود، ظلم به خدا كه مخلوقش در كنار او يا به جاى او قرار گيرد، ظلم به خود كه به جاى خالق، سراغ مخلوق مى‌رود و ظلم به خانواده كه

خدا: عمومیت عذابهاى خدا ۲ ظالمان :۶ ظالمان در جهنم ۷; کیفر ظالمان ۷ ظلم: موارد ظلم ۶ گناه: آثار گناه ۲; گناه نابخشودنى ۳ معبودان باطل:۵ شرایط کیفر معبودان

ظالمان ۲: عذاب: اهل عذاب ۲; مراتب عذاب اخروى ۲ قوم ثمود: ظلم قوم ثمود ۲; هلاکت قوم ثمود ۱ قوم عاد: ظلم قوم عاد ۲; هلاکت قوم عاد ۱ محمد(ص): نسب محمد(ص) ۵

وَ لَمْ نُعَمِّرْكُمْ ما يَتَذَكَّرُ فِيهِ» 7- از دست دادن فرصت‌ها، موجب ظلم به خويش است. أَ وَ لَمْ نُعَمِّرْكُمْ‌ ... فَما لِلظَّالِمِينَ مِنْ نَصِيرٍ

۱۶ ; ظلم شرک ۲۳ ; فرجام شرک ۱۸ ; گرایش به شرک ۱۷ ; گناه شرک ۲۷ شفیعان: در قیامت ۲۶ ظالمان: بیخپناهى ظالمان ۲۲ ; ظالمان در جهنّم ۲۲ ظلم: موارد ظلم ۲۳، ۲۴

۱۶ دین: دین عالمانه ۱۳; ظلم سازش در دین ۱۹; ملاکهاى حقانیت دین ۱۸ رهبران دینى: سازش رهبران دینى ۱۹ ظالمان: ۱۶، ۱۹ ظلم: موارد ظلم ۱۷، ۲۰ علم: آثار علم ۲۰

نفرین بر دشمنان ۱۷ شرک: حقیقت شرک ۱۴; ظلم شرک ۱۴ ظالمان: نفرین بر ظالمان ۱۳، ۱۵; هلاکت ظالمان ۱۵ ظلم: موارد ظلم ۱۴ عمل: عمل پسندیده ۱۲، ۱۶ قوم نوح: درخواست

برخورد با شبهات ۲ شیطان: تلاش شیطان ۱۳; نقش شیطان ۹، ۱۲، ۱۳ ظالمان:۱۷ ظلم: موارد ظلم ۱۷ عذر: مقبول ۱۴ غیبت: حضور در مجلس غیبت ۱۸ فراموشى: آثار فراموشى ۱۰،

آبخورى پادشاه مصر ۱، ۶ دزد: بردگى دزد ۱، ۲; مجازات دزد ۱ دزدى: ظلم دزدى ۳ ظلم: موارد ظلم ۳ مجازات: شخصى بودن مجازات ۴; ویژگیهاى مجازات ۴ مصرباستان: تاریخ

انبیا ۸; صفات انبیا ۹، ۱۷; گناه ظلم به انبیا ۵ برادران یوسف: استغفار براى برادران یوسف ۲، ۱۸; بشارت به برادران یوسف ۲; ظلم برادران یوسف ۱; عفو از برادران

طبقاتى ۱۰ ادیان آسمانى: ظلم ستیزى ادیان آسمانى ۱۰ استکبار: حقیقت استکبار ۱۱; کیفر استکبار ۷ استمداد: استمداد از مستکبران ۸ انبیا: ظلم ستیزى انبیا ۱۰ تقلید:

ثمود عاد قرن بين فرعون ل نوح قوم ذلک اخو الم لوط هم کلل عذب کثر ضرب ايکه قبل ظلم خرج کذب نا ک عتد

عدو جند نور فتل بين کظم رسل موسى يبس ليل بحر صحب سبق مع شعر ب اخو لن سلط ظلم امن شمس وقع نهر وجد الله ندى جىء لعن برج طرق قدم امم وقى ندو اجر شيد نبذ اذ

ان قوم حسب عبث حبط اخو قدر يدى لعل او نفس الى حلل بطل خبر غضض خلد غلل دمر ظلم نور اذ طير جبل ذهب حصن قرب خوف صبر صوب حبب لقى انت کبر دنو ا

آثار پیروى از ظالمان ۱۷; زمینه حاکمیت ظالمان ۱۴; موانع حاکمیت ظالمان ۱۵ ظلم: آثار ظلم ۱۷ عذاب: اهل عذاب ۱۶; مراتب عذاب ۱۷; موجبات عذاب اخروى ۱۷ عصیان: آثار

خدا ۱; ربوبیت خدا ۱۳; زمینه حمایتهاى خدا ۵; ظلم به خدا ۱۷; نعمتهاى خدا ۴ زمین: مربى زمین ۱۳ شرک: رد شرک ۱۵; ظلم شرک ۱۷ عقیده: حقانیت عقیده ۱۶; عقیده باطل

فرعونیان دارد. ۲ - زوال نعمت هاى گسترده فرعونیان، در نتیجه پافشارى آنان بر ظلم و استکبار (أن أسر بعبادى إنّکم متّبعون ... فأخرجنهم من جنّ-ت و عیون . و کنوز

أَنْفُسَهُمْ‌: يا ظلم كنند نفسهاى خود را به مباشرت معاصى. بيان: مفسرين را در آيه شريفه وجوهى است: 1- فاحشه، زنا؛ ظلم، ساير معاصى است. 2- فاحشه، كبائر؛ ظلم، صغائر

تفسیرهاى مختلفى ذکر کرده اند: بعضى، آن را به معناى اموالى که از روى غصب و ظلم به دست مى آید دانسته اند. بعضى اشاره به اموالى که از طریق قمار و مانند آن

معنى ميل در حكم است (مفردات) كه آن را حكم جور گويند. «حاف عليه حيفاً: جارو ظلم». در نهج البلاغه حكمت 261 فرموده: «... اِنْ كانَتِ الرَّعايا قَبْلى لَتَشْكُو

برخورد کافران ۱، ۳; روش مبارزه کافران ۱۱; سرزنش کافران ۵; سرزنشهاى کافران ۵; ظلم کافران حق ناپذیر ۸; عجز کافران ۶; کافران و استماع قرآن ۵; کافران و سخنان محمد(ص)

الظَّالِمِینَ»: این نکته قابل ذکر است که تسلیم شونده ظلم، و دفاع‌کننده از ظلم، و کننده ظلم، و کمک‌کننده ظلم، همه محکوم و بزهکارند. وَ قَاتِلُوهُمْ‌ حَتَّى‌

خدا به رازها ۳، ۴; علم غیب خدا ۳; وسعت علم خدا ۷ سینه: راز سینه ها ۳ ظلم: موانع ظلم ۵ عقیده: آثار عقیده به علم خدا ۵ کافران: بى تأثیرى شفاعت از کافران ۷

معنى آنكه اگر تو بسط يد كنى به من بر سبيل ظلم و ابتدا كنى تا مرا به قتل رسانى، من بسط يد نكنم به تو بر وجه ظلم و ابتدا؛ به جهت خوف الهى كه فرموده «ما انا

خطاب شود) پس امروز شما هیچ مالک نفع و ضرر یکدیگر نیستند. و ما آنان را که ظلم و ستم کردند گوییم: اینک بچشید عذاب آتشی را که تکذیب آن می‌کردید. امروز برای

دأب قوم نوح... عادت مستمرى است که آنها داشتند و آن استمرار بر شرک و طغیان و ظلم و کفران بود. دئب‌ (۶ بار) مِثْل وَ قَوْم الْأَحْزَاب يَوْم نُوح عَلَيْکُم

خواجه نصير طوسى رحمه اللَّه در «تجريد» فرموده: احباط باطل است كه مستلزم ظلم است و نيز خدا فرموده: «فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ» علامه

امم ذرو حتى اکل اثم قدر موه عظم عرش توراة بهت امن خفف ولد حمر اذا حين اتى ظلم اوى جعل فضل لو آدم جبل غشى شفق کذب صور هما سکر علم اصر ائى ارض وحد بين اهل

الذين ى لم عمل علم ربب ا قوم الا ايى لو عن يوم کفر قد صدق بين قبل الى ذلک ظلم اتى عذب اوى ارض اذا ائى رسل عبد کذب شىء او انس يا شرک اذ کيف حقق امر اول کلل

ده برابر تنبيه است. «عَشْرُ أَمْثالِها» 2- تشويقِ چند برابر، ظلم نيست ولى كيفر بيش از حد ظلم است. «فَلا يُجْزى‌ إِلَّا مِثْلَها وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ» 3-

رشد اجتماعى ۶ رهبران دینى: آثار تکذیب رهبران دینى ۸ سختى: عوامل سختى ۸ ظلم: موارد ظلم ۸ عذاب: عذاب بعد از اتمام حجت ۵; موجبات عذاب ۸، ۹، ۱۰; موجبات عذاب دنیوى

كافر مبهوت و مغلوب شد چرا؟ به علت آنكه در مقابله با ابراهيم ظلم مى‏كرد و در ظلم هدايت نيست، ظلم بيراهه است و خدا در بيراهه هدايت قرار نداده است. و در آيه

تبلیغات فریبکارانه است. (بل إن یعد الظلمون بعضهم بعضًا إلاّ غرورًا) ۱۱ - شرک، ظلم است و مشرکان، ظالم اند. (بل إن یعد الظلمون بعضهم بعضًا إلاّ غرورًا) آسمان:

كوشكهاى افراشته را. پس چه بسیار شهر و دیاری که ما اهلش را در آن حال که به ظلم و ستم مشغول بودند به خاک هلاک نشاندیم و اینک آن شهرها از بنیاد ویران است و

و أبصر ... لکن الظلمون الیوم فى ضلل مبین) خدا: محضر خدا ۳ ظالمان ۷: ظلم: موارد ظلم ۶ عقیده: عقیده باطل ۶; عقیده به فرزنددارى خدا ۵، ۶ قیامت: ایمان در قیامت

بنى اسرائیل ۲; نجات بنى اسرائیل ۷ خدا: افعال خدا ۱; وضوح امتحانهاى خدا ۵ ظلم: آثار نجات از ظلم ۸ فرعونیان: هلاکت فرعونیان ۷ قرآن: فلسفه قصص قرآن ۷ گرایشها: زمینه

كارها را باواسطه انجام دهد. «تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ» 3- كفر و شرك، ظلم به انسانيّت خويش است. «ظالِمِي أَنْفُسِهِمْ» جلد 4 - صفحه 512 4- انسان روزى

ظالمان :۱۱ عمل: عمل پسندیده ۶; مزد عمل تبرعى ۶ فرعون: ظلم فرعون ۱۱; محدوده حکومت فرعون ۱۰ فرعونیان: ظلم فرعونیان ۱۱; نجات از فرعونیان ۹ مدین: موقعیت سیاسى

مسؤولیت مى کرد. (و کان وراءهم ملک یأخذ کلّ سفینة غصبًا) احکام ۴: اولیاءالله: ظلم ستیزى اولیاءالله ۱۲; مسؤولیت اولیاءالله ۱۲ اهم و مهم ۱۱، ۱۳: حمل و نقل: تاریخ

رازها ۵; علم خدا به نیات ۵، ۶; علم غیب خدا ۱، ۵ زمین: غیب زمین ۱، ۲ ظلم: موانع ظلم ۸

ک قول وله فى ل سوء لا الذين انن اذا شىء على مثل حسن قوم نا قد الا او نفس ظلم کون قدم عن فتن کسب ارض صبر عذب نن رسل امر ى کفر فضل يدى س فرح کلل قدر بين

ستمگران است پس عجله ما بيهوده است. «وَ كَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ أَمْلَيْتُ» 2- ظلم انسان، سبب قهر الهى است. «وَ هِيَ ظالِمَةٌ- أَخَذْتُها» وَ كَأَيِّنْ مِنْ

درگذرد، مسلماً اين [خويشتن دارى، حاكى‌] از اراده قوى [در] كارهاست. و هر که (بر ظلم کسی) صبر کند (و با قدرت انتقام ببخشد) این مقام (حلم و بردباری است که) از عزم

بنى اسرائیل ۲، ۶، ۸، ۹; درخواست نجات بنى اسرائیل ۳; رهبران بنى اسرائیل ۵; ظلم به بنى اسرائیل ۲; عوامل نجات بنى اسرائیل ۶; ممانعت از هجرت بنى اسرائیل ۸;

۹; شکنجه همسر فرعون ۱۱; شکنجه هاى فرعون ۱۱; شکنجه هاى کارگزاران فرعون ۱۱; ظلم کارگزاران فرعون۱۲; فضایل همسر فرعون ۲، ۴، ۶; قصه همسر فرعون۴، ۶، ۷، ۸، ۹،

سلّم يا بعد از آنحضرت كه هر يك را گفته‌اند بعد از آنكه از كفّار قريش بآنها ظلم و ستم بسيار رسيد خداوند جاى داد ايشانرا در جاى خوب و اجر آخرت آنها بمراتب

تقريب كه ياد كن وقتى را كه ندا فرمود پروردگار تو موسى ع را كه برو نزد قوميكه ظلم نمودند بخودشان بسبب كفر و بر بنى اسرائيل بذبح اولادشان و ساير مظالم و آنها

284 كه خداوند عذاب بر آنها نازل فرمود و خداوند بر آنها ظلم نفرمود بنزول عذاب بلكه آنها خودشان ظلم نمودند بنفوس خودشان كه كارى كردند كه مستحق عذاب دنيوى

شگفتى قبول ولایت شیطان ۱۹; ظلم پیروان شیطان ۲۹; قبول ولایت شیطان ۲۱، ۲۸، ۲۹; نشانه هاى دشمنى شیطان ۲۳ ظالمان ۲۹: ظلم: موارد ظلم ۲۸ عصیان: عصیان از خدا ۹،

در جهنم ۱۴ حسرت: عوامل حسرت اخروى ۵، ۷، ۸ ظالمان: حسرت اخروى ظالمان ۵ ظلم: موارد ظلم ۹ عقیده: آثار اخروى عقیده به فرزنددارى خدا ۷ عمل: آثار اخروى عمل ۲;

يَهْدِي مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرِينَ «29» آرى، كسانى كه ظلم كردند، بدون آگاهى، از هوس‌هاى خود پيروى نمودند. پس كسى را كه خدا گمراهش كرد،

رهبرى ۱۲ ; نقش رهبرى ۱۱ طاغوت: قضاوت طاغوت ۶ ; مراجعه به طاغوت ۶ ظلم: به نفس ۶، ۷ ; موارد ظلم ۶ عفو: شرایط عفو ۱۰ گناه: آثار گناه ۲۵ ; آمرزش گناه ۱۶ ; توبه

یتیم: اجتناب از سلطه بر یتیم ۱، ۲; امداد به یتیم ۳; حمایت از یتیم ۳; زمینه ظلم به یتیم ۳; سرزنش تحقیر یتیم ۴; سرزنش تحمیل ذلت بر یتیم ۴; نهى از تحقیر یتیم

دنیاطلبى: آثار دنیاطلبى ۱۳، ۱۶; گناه دنیاطلبى ۱۵ رفاه: آثار رفاه ۱۶ ظلم: زمینه ظلم ۱۶ عذاب: عوامل نجات از عذاب ۱۰; موجبات عذاب ۲، ۵ فساد: آثار فساد۲، ۵;

خداوند از ظلم، پس از ذکر آیات مربوط به قیامت، مى تواند این نکته را نیز افاده کند که این نظام و صحنه ها، از آن رو است که خداوند، به هیچ کس، ظلم و ستمى را

قضاوت خدا ۱ قوم نوح: درخواست عذاب قوم نوح ۵; درخواست نجات مؤمنان قوم نوح ۵; ظلم قوم نوح ۴; نجات از قوم نوح ۲; نفرین بر قوم نوح ۵; هدایت ناپذیرى قوم نوح ۴

او از نقصان در جزاى او، و نه از لحوق ظلم و كراهت و مذلت، بلكه اجر او بر اتمّ وجه باشد، زيرا او بخس حق ننموده و ظلم به كسى ننمايد. تنبيه: آيه دال است بر

شقاوت ۷; اجتناب از عوامل شقاوت ۷; عوامل شقاوت ۸; نشانه هاى شقاوت ۹ ظلم: اجتناب از ظلم ۷ عطایاى خدا: مشمولان عطایاى خدا ۲ عیسى(ع: بینش عیسى(ع ۲; تنزیه عیسى(ع

ظالمان ۱۱; عذاب ظالمان ۷; عوامل پشیمانى ظالمان ۸; منشأ گمراهى ظالمان ۱۳ ظلم: آثار ظلم ۹ عذاب: آثار رؤیت عذاب ۷، ۸ عمل: آثار عمل ۳ قیامت: ظهور حقایق در قیامت

موارد خودکشى ۲۰، ۲۱، ۲۲ دشمنان: مبارزه با دشمنان ۲۱ ربا: حرمت ربا ۱۹ ظلم: حرمت ظلم ۱۹ غسل: احکام غسل ۲۰ غصب: گناه غصب ۱۰ ; موارد غصب ۱۸ قتل: حرمت قتل ۷ ;

کیفر دزدى ۲۳ دست: قطع دست ۱، ۲، ۳، ۵، ۲۴، ۲۷ رهبرى: مسؤولیت رهبرى ۲۱ ظلم: کیفر ظلم ۲۱ عذاب: مراتب عذاب ۱۵ ; نجات از عذاب ۱۷ غارت: کیفر غارت ۲۴، ۲۷ فساد:

از كسى كه ستم ديده است . آيه دليل آنست كه مظلوم حق دارد از خود دفاع كند و ظلم ظالم را اظهار نمايد و آن از موارد غيبت و اشاعه فحشل‏ء نيست . جهرة اسم است

(تلک حدود اللّه) ۱۶ - تجاوز از حدود الهى و مرزهاى دینى، ظلم به نفس است. (و من یتعدّ حدود اللّه فقد ظلم نفسه) ۱۷ - ضرر و زیان عمل نکردن به احکام الهى و شکستن

ستمكار نيست پس بر بندگان ظلم نميكند و در هر حال معلوم است كه مراد اين نيست كه خدا بسيار ظلم نميكند تا منافات نداشته باشد با ظلم كم آنچه ذكر شد مستفاد از

از خدا در دل، یعنى رابطه خود را به کلّى با پروردگار نبریده اند; اگر فرضاً ظلم و ستمى مى کند، بر یتیم و بینوا روا نمى دارد، و در عین حال خود را مقصر مى شمرد

كه بر تواناست و يا به معنى مقتدرى است كه مشيّت او در عالم جاريست و در او ظلم نيست و يا به معنى بسيار ترميم و جبران كننده است . 1- [هود:59] پيامبران خدا

طعم ان ملء اثم نا ک جعل ام رحم مهل غلى عزز نزل خير فى فتن شرب هو کذب اکل ه ظلم ذلک ا ضلل عمل وله

در قرآن: ۲(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... على قول يوم کم اذا ظلم عسر ه خلو کفر نمل امن غيظ يدى من کون لقى يا ل ليت موت رحم ن ب ى کلل

شده در حال بارگیری... ف جعل هم ه حوى بعد س قرء ک قوم رعى ل خرج حقق الذى هدى ظلم ب لا ثم نسى نا صيح نشء اخذ

متهم شدن موسى(ع) از سوى مرد اسرائیلى به داشتن انگیزه هاى جبارانه و روحیه ظلم و تجاوزگرى (إن ترید إلاّ أن تکون جبّارًا فى الأرض) ۷ - عارى بودن از انگیزه هاى

من مسک سکن هم زول ارض مکر سمو هما وله کون فى ه کم احد اله الذين ف ما جبل ظلم قبل وحد لا نفس الله حسب بين نن قسم انن بعد لم

نكنيد فقط يك زن بگيريد و يا از كنيزان اختيار كنيد، آن نزديكتر است به اينكه ظلم و بى انصافى نكنيد. اين لفظ يكبار بيشتر در قرآن نيامده است. وَ آتُوا أَلاّ

يعنى دنيا تمام شدنى و فنا شدنى است. ظنن ما ان هذه ابد سوع ل قول قوم ه نفس ظلم هو

نقل با كلمه معطله خيلى مناسب است. ف ها عطل قصر عرش ا على هى شيد خوى لم سير ظلم فى هلک

يكبار در كلام الله آمده‏اند. هما زرع کلو بين جنن جعل اتى اکل نخل ها ب لم حفف ظلم من ه

بدو قد صرف قول فرعون عند ليس ارض ايى فى اتى صوب يقن ائى عذب نور نفر حسب کبر ظلم اذا اوى فرح وقى يوم ان عرض جحد بين هل نظر

تكذيب معاد، ظلم به خويشتن است. تُكَذِّبُونَ‌ ... الَّذِينَ ظَلَمُوا ... همان گونه كه شرك ظلم بزرگ است. (آرى، بزرگ‌ترين مشخّصه دوزخيان ظلم است) 7- فرشتگان،

امن ارض هو خلق علم بين ذکر ى قد رجل هدى صوب عمل کلل حکم ايى لو اذا حمل الذى ظلم جمع يوم جزى جنن جىء سمو نزل حيى عقب نور اوى وقى مع انتم قرء اخر جعل قبل او

مثل عدل گويند«رَجُلٌ قِسْطٌ» چنانكه گويند «زِيْدٌ عَدْلٌ» و آن در عدالت و ظلم هر دو بكار مى‏رود «قَسَطَ الْوالِىُ قِسْطاً»يعنى حمكران به عدالت رفتار كرد

ملل امم هود اوب ذکر ايوب ضحک وحى بصر حسن يونس عزز الله کفر قد ولد او ام تبع ظلم هو يى سلم قوم نصارى هارون بعد انا تلک دعو سليمان الذى شرک نفس عجز تمم دون

ستمكار نيست پس بر بندگان ظلم نميكند و در هر حال معلوم است كه مراد اين نيست كه خدا بسيار ظلم نميكند تا منافات نداشته باشد با ظلم كم آنچه ذكر شد مستفاد از

برمی‌خیزد؛ و نتیجه اعمال هر کسی، بی‌کم و کاست، به او داده می‌شود؛ و به آنها ظلم نخواهد شد! روزى كه هر كسى مى‌آيد در حالى كه از خود دفاع مى‌كند، و هر كسى در

طلاق خلع ۱۴، ۱۵، ۱۶، ۱۹، ۲۰ ; طلاق رجعى ۱، ۲، ۵، ۶، ۷، ۸، ۱۰ ظالمان: ۲۳ ظلم: موارد ظلم ۲۲ قاضى: مسؤولیّت قاضى ۲۰ محرمات: ۱۲، ۲۱ مرد: حقوق مرد ۵ ; مسؤولیت مرد

حمر جىء ملء وزر لعل عور قسر انا لما اخو بل ربب قسور ولى کان زوج خوف انس امم ظلم نعم رعب قمر عرض ذلک خلق زيد ثم قطر ابو شمس متع فعل غفر هى شىء علم لم لقى وهب

سمو جعل کفر ذلک سور الله جنى خطف شىء قبل عين حلى اله وله سنو خسف صبع قوم ظلم اذا جمع الذى شمس يوم حوط دنو زوج نزل نشء فضض اين بطن قلب هو سحب کلل ولى ثقل

ها الله اله وله خلد نا ليس کفر انن ان ا صدق ى وقى صبر جىء من ب قد الذى ربب ظلم ک اکل امن لا نزل کون حسن سوق على کرم قلب نعم اهل نجو ايى بوب عسى اوى جهد مدن

نور يدى رحم قدر ملک حسن عن خلف صدق خرج حمد کبر برک لم غير اول فطر اتى اذا ظلم اوى حقق لعل او ائى ليل ولى سبل دين عند س موه امر جىء وفى خبر فصل قرء

ه ف ما قول ها فى کم ايى کون الذين على ک عمل علم نا قوم يا ربب اول اتى ان ظلم اوى الى کتب عذب الا قبل ائى کذب عن صلح وقى اذا بين رحم هدى لم رسل يوم شرک

ف ه انن الله لا اله کم وله کفر امن فى قول کون على الا ک ها ان نا ايى اول ظلم اذ قوم يوم رئى يا اتى ى ذلک دعو بشر عمل غفر الم هو جعل رسل او عن اوى علم اخذ

شهد لعب اول هن نفس ارض لهو دنو هى مثل شىء ا قدر عرض لعن رضو دور وقى سبل جنن ظلم کلل لو ى حبب شدد خسر قد تبع علو نصر بين غفر ذا بقى حرث بعض هذا عدو نحن وحى

اذ قوم عن ى امن الذين سمو بل الى هل ام سلم ابو اولاء اتى کفر لو وسم ارض يا ظلم شىء نزل لقى ايى اخذ نفس اذا بشر رئى مثل شهد بعد حقق عجز نحن هؤلاء ک عمل هو

فى ان على ها ک الذين امن علم کون الا ى نا ربب قوم يوم الى شىء لو ا عن کفر ظلم اتى ايى نفس هدى هن خوف هو انس اذا نن ارض اخذ بين يا ملک کتب اخر رسل ولى وقى

ظالمان ۱۶; فرجام شوم ظالمان ۲۳; نقش ظالمان ۱۴; ورود ظالمان در جهنم ۱، ۱۱ ظلم: کیفر ظلم ۲۲ عذاب: آثار رؤیت عذاب ۴; اهل عذاب ۲۰ عزت: عوامل عزت اخروى ۱۹ عمر: تباهى

یضلّهم ضلالا بعیداً) ۱۷- مراجعه به طاغوتها براى داورى، ایمان به آنان و تأیید ظلم و تجاوزگرى آنان است. (یریدون ان یتحاکموا الى الطّاغوت و قد امروا ان یکفروا

دارد و منهمك در گناه است و خيانت بنفس مانند ظلم بآن از اشدّ انواع خيانت و ظلم است و قبح آن اظهر از خيانت و ظلم بغير است. وَ لا تُجادِل‌ عَن‌ِ الَّذِين‌َ

خفى عذب هذا جعل بعض حسن اول ذا وضن قوم نظر رفع کوب اخر ندد اذ وعد حکم وفى ظلم انس بلو غيب غلم امن ذلک اخذ عفو بوب نضر نعم

ا لما ولى ايى بئس اذا وقى انن على شرى الا جىء قد ثوى ورد عن يا نفع قرى اذ ظلم خلد ى حسب لم رئى اتى ثم ربب مثل فعل قلل عذب ضرع صلى نفس انس او يوم بعد عمل

جبل اخذ موه نزل نن اول امر ارض عن علو قد لو رحم يا ورث مثل انتم لقى عجز هن ظلم اخر ذکر دبب بعض لکن وحد عمل بل وقى اذ

جعل الى کفر سمو اله ربب عن کشف سوق حسب طين قوم لجج فرعون موسى على کون جبر ظلم نفس ظنن

الى ثم علم ارض کلل امر کفر رئى اول کبر الف شىء قوم هو انس جمع روح جىء آدم ظلم مع سبح امن بشر انث اخر هذا موت شهد نظر خلق بنو صفف بين کتب خلد لقى نفس صلو

عجب عذر صرم حسن ذکر عسر زوج قول ملء ربص مرر لسن ثم يا عزم غنم بعد او حلل ظلم يوم خلف امر ذلک هذا صدر اخذ اهل لدن خفت قوم اذ ذى نفس کلل لم رسل قد بدل ربب

كبيره است و بر آن وعده آتش داده شده: [نساء:10]. آنانكه اموال يتيمان را به ظلم مى خورند فقط در شكمشان آتش مى‏خورند و حتماً وارد آتش مى‏شوند (نعوذ باللَّه)

نزد پروردگارشان باز داشته شده‏اند. هم اذ رئى لو على ما ربب قول ف الى انن ظلم عند جحم ب صرط نور شعر سئل بعض بعث کم رجع ه لا هدى يا ل ا نحن يدى ليت ليس نفس

عشر بئر قصر وحش ها حشر ا شيد بحر عرش جبل سجر کدر لم على خوى هى نجم فى ارض ظلم

كرده‏اند در اقرب الموارد هست «جارَ يَجُورُ:مالَ عَنِ الْقَصْدِ» جور به معنى ظلم و انحراف از اين مادّه است معنى آيه آنست: هدايت بر راه راست بر عهده خداست.

عمل اخذ ابو حفظ درر ولى لو عند سبل سمو غشو شهد يهود وکل وقد اخو داود لجج ظلم جسد طيب وجد ن نوب ايوب نيل نن نهى اهل شجر ذهب عمران خلف اوى يى کرب عهد

قول ک کم ل ف هم حقق انن ب جزى کيف اول شرک فرق الذى ا ان کلل نا رسل على وعى ظلم ارض بطل غفر رئى ذلک انس ام قنت نظر دين شىء ذو هدى خرج نشء وعد مرر ودد هزء

اذا يوم نا الى ى جنن بين اتى قد جمع الذين کفر ا جعل شىء قوم الا کلل رئى عن ظلم ذکر هدى اوى اذ رحم رسل امم مثل الذى ارض حقق ائى لعل حکم عذب نزل ملک جىء امر

۱۴ ; مقام شهیدان ۱۵ ظالمان: پیروزى ظالمان ۲۴ ; محرومیت ظالمان ۲۰، ۲۱ ظلم: موارد ظلم ۲۱ عواطف و احساسات:۲۳ غزوه: احد ۱، ۳، ۱۹ ; غزوه بدر ۳ قرآن: ویژگى قرآن

۱۴; یوسف(ع) و برادران ۶، ۱۳، ۱۴; یوسف(ع) و سرزنش برادران ۳، ۴; یوسف(ع) و ظلم برادران ۱

علماى یهود ۸ ; ایمان علماى یهود ۲ ; سرزش علماى یهود ۱۲ ; شرک علماى یهود ۴ ; ظلم علماى یهود ۱۰ ; علماى یهود و تورات ۱ ; علماى یهود و مسلمانان ۱۰، ۱۱، ۱۲ ;

خواهد شد. این دو رشته اعمال عبارتند از: ترک هر گونه همکارى و هماهنگى با عوامل ظلم و فساد و حتى مبارزه و درگیرى با آنها; از یک سو و خودسازى و خودیارى و جلب آمادگى

خطا انداخته و يا از آنها خطا رفتن خواسته است. ف کم ما من بين شطن بعد انن ظلم هما ها هم ب قدم کون ان ل دخل جمع عدو ثبت بعض يمن عن لقى لا جىء شجر هذه يوم

سبع کتب علو غفر حسن حمد قدر اخر کفر الک جبل بنى سئل لئک وحد صور زين ذات خلف ظلم ليل برک عرش کذب

شدد لا فى قول ما ها ک کم ان کفر عقب قبل علم ارض کذب دور قلب وقى الى هدى مثل ظلم رسل اتى هو ثم فسد اذ ربب لم نا امر ذلک غفر موسى سير خوف قد الا جعل ى يا حقق

هم انن ى ل کيد ف ا ام سئل قوى لم علم فکر الذين ذو ملو ذنب ما رزق من اجر ظلم هو لا ب وله صحب اله مثل غرم الله

«مِیزان»، به معناى هر گونه وسیله سنجش است، سنجش حق از باطل، سنجش عدالت از ظلم و ستم، سنجش ارزشها و سنجش حقوق انسانها در مراحل و مسیرهاى مختلف اجتماعى. «میزان»،

مُعْرِضِين رَبّي يَوْمَئِذ کَذّب اسْتَمْسَک رَسُولَه کَذّبُوا بِالْإِيمَان ظَلَم اهْتَدَوْا مِنْکُم فَاز قَوْما عَنْه ثُم الْحِکْمَة قَرْح رُسُل بُهْتَانا

ناپسند ۱۱ ضعف روحیه: آثار ضعف روحیه ۱۳ ظالمان:۸ محرومیت ظالمان ۸ ۹ ظلم: زمینه ترک ظلم ۱۰ عصیان: زمینه ترک عصیان ۱۰ ; زمینه عصیان ۳ عقیده: باطل ۱۸ قلب: آثار

ميان گيرد. سرادق فقط يكبار در قرآن آمده است. غوث ب غيث هم ها ان حوط نور ل ظلم عتد نا موه ک

فتن کتب هو هما ا انس عرض کفر بغى جىء فلک بعد بعض قوم عند بحر ضرر لعل وجه ظلم اتى هن سوء وحد ورى جزى حکم نفس رزق مول امر نهر حصن طوع حيى حقق ملک احد ذکر

سمو خير الذى ارض بعد س کذب ملک مع جعل دعو ولى ذا نفس رئى ائى ولد هما خلف لو ظلم عند لم بشر وقى فضل صلح حسن ذوق رود وحد فصل بعض انث مسس

ذليل و بيچاره مكن (و آن به واسطه از بين بردن مال اوست) و آن تقريباً مرادف با ظلم است. قهر به معنى غلبه توأم است با توانائى مثل [اعراف:127]. يعنى: ما بالا دست

کفر شىء الا ايى رحم بين غفر عمل ا اوى عذب ائى رسل يوم وقى حقق عن کلل يا رئى ظلم عبد ارض انس اذا ذکر اتى نفس لم هدى سمع ثم کذب ولى لو وعد سمو قد حکم صلح اخر

ازتمايل به همه ستمكاران است چه مواردى مشمول نهى آيه شريفه نمى باشد؟ ركون به اهل ظلم اخص از ولايت كفار است و مراد از آن اعتماد و مماشات در امر دين و حيات دينى

(دین و نظم دنیا) عطا نمودیم و آنها خلاف و نزاع بر نینگیختند مگر دانسته، برای ظلم و تعدّی به حقوق یکدیگر. البته خدا بین نزاع و اختلافات آنها روز قیامت داوری

۹ ; قصه غنایم ۱۰ قدرت دفاعى: اهمیت قدرت دفاعى ۱۲ قریش: سلطه‌جویى قریش ۳ ; ظلم کافران قریش ۳ مسلمانان: امداد به مسلمانان ۶ ; پناه دادن به مسلمانان ۵ ; ترس

الله من ل ه ک الذين يوم کم ربب نا قول خير ما لا ف الى کون عقب ب هو مکر رسل ظلم غفر ان ها حکم رحم کفر اول عن ايى امن حزن کسب يا قلب بنو ذکر رئى ذا نذر رجع

هذا اذا نزل انس عدو ذا الذى خلق نذر رحم رئى شهد امر لما قضى لو لم صلح ثم ظلم صدق عمل فرق اذ عبد سلط سحر عن حتى کلل اخذ يا قرء شطن نور کذب بغى فتح ذکر غفر

منع ذلک عين نکب هون الذى شکر قصد فخر نفر هو شىء صرط احد ذا عن عتو ملء الى ظلم صدق اوى رود طوع خيل

کفر هو او نظر جمع نفس الا وقى مثل ارض امر لما اخذ خلف کذب صلو حتى سجد رکع ظلم يسر نبو ثم اسرائيل رضو س عسر الى بعد ذلک دخل غرق جبل نور ربص ايى فلک جهد لو

اوب عن کسب عمل خشع لظى الذين دعو بور ذرع بشر ذات سقى کبر نزل بل حمى التى ظلم دور جىء ذمم وصى نا ضلل سوء ام قرر سلسل دين کلل درى دحر حسب نذر قبس مرء فتن

اذ عمل نا الا نفس يوم بين وحد اله اول فى ربب قسم وله خير لما صلح سبح جنن ظلم ها ثم وقى ندو عذب کلل نن ک ندى علم ى لدى ب ايى شهد جمع سوء حين ائى اوى عن

كه كنار شدن باشد. لا من هم ما کم الذين ل ف فى کفر ب ه هدى قوم شرک قتل حتى ظلم نا وله کون بنى بين الا انس رحم اله عذب شىء جعل خلف لو تلک طلع صرط وحد ک دعو

شود. * [نجم:52]. به نظرم «اَطْغى» ذكر عام بعد از خاص است كه طغيان اعم از ظلم است. * [مائده:64]. در اين آيه در ذكر خاص بعد از عام است كه مفر اخصّ از طغيان

جعل هدى شرک ايى او سمع هو اتى اخر اخذ رسل ودد کتب عن ارض جىء نفس کلم کره ظلم اوى قوم خير ائى اول ذا الک ملک اذا حقق کلل قتل کثر عند انس فضل رحم لولا قد

شود. * [نجم:52]. به نظرم «اَطْغى» ذكر عام بعد از خاص است كه طغيان اعم از ظلم است. * [مائده:64]. در اين آيه در ذكر خاص بعد از عام است كه مفر اخصّ از طغيان

دعّاً: دفعه دفعاً عنيفاً» و اساس البلاغه نقل شده «دعّ اليتيم» يعنى يتيم را به ظلم و جفا دفع كرد و از خود راند. معنى آيه اوّل چنين است: مكذّب بدين كسى است كه

بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولئِكَ ما عَلَيْهِمْ مِنْ سَبِيلٍ «41» و كسانى كه بعد از ظلم ديدنشان (براى رفع آن) يارى مى‌طلبند بر آنان راه (نكوهشى) نيست. جلد 8 - صفحه

بركت خود را از زرع و ميوه‌جات و معادن تماما. و زمانى كه در احكام ظلم كنند، معاونت بر ظلم و دشمنى نمايند. و زمانى كه نقض عهد خداى تعالى و رسول نمايند، دشمن

قلب ايمان نمى‏آوردو به حق تسليم نمى‏شود، ولى علت اين كار همان كفر و تعدّى و ظلم است چون كسى در اين كارها پيوسته باشد متعاقب آن خداوند دلش را مهر مى‏زند و

شامل این کلمه جحد (۱۲ بار) انكار با علم (صحاح) [نمل:14] آيات مارا از روى ظلم و سركشى انكار و تكذيب كردند ولى دلهايشان به آنها يقين داشت . اين آيه يكى از

لا کلل ف ها شىء ب انن عمل هن لن کتب ان الا علم ايى کم على نعم اتى ربب رحم ظلم حزب کذب ذوق قد لدى وجد وقى فى توب عبد کبر انس نا امم لبث امد طلق بين نهر ضرب

شود. * [نجم:52]. به نظرم «اَطْغى» ذكر عام بعد از خاص است كه طغيان اعم از ظلم است. * [مائده:64]. در اين آيه در ذكر خاص بعد از عام است كه مفر اخصّ از طغيان

تجاوز از حد و اندازه (اقرب) راغب گويد: از آن با جور تعبير آورده‏اند در نهايه ظلم و دورى از حق گفته است. [ص:22]. ميان ما به حق داورى كن و حكم به جور نكن و از

وله فى علم ک لو الى اذا الا کثر مثل بل يا کتب ذلک على سمع او امن انتم ربب ظلم نا سمو هذه ثم بعد قلب ى لم وقى اخذ بين صدق عجب شىء خير وعد صمم اولاء حتى انس

کم ى لم ب يوم قنط لما اللائى صحب قدر رسل کون امن عقل حتى ظنن حيض فسق عمل ظلم ذلکم قبر خلص لقى اخو جمع نجو دين زلم لو شکل يوسف نسو قوم امر نا نعم خير ربب

الى عن رحم بين انتم ابو الذى امر کفر هو علم ن انا ذکر خلص اتى ذا بصر رسل ظلم کلل قد خبر اول قدر نزل صلح رزق يوم هما بنو شرک دين ارض شکر وقى دعو سبح هذا

آیات شامل این کلمه ظلم‌ (۳۱۵ بار) تاريكى. جمع آن ظلمات است [بقره:19]. راغب گفته از جهل و شرك و فسق به ظلم تعبير آوردند چنان كه از علم و توحيد و عدل به

تهدیدهاى خدا ۱۶; دعوتهاى خدا ۱۲ زن: تساوى زن و مرد ۹; شکنجه زنان مؤمن ۹; ظلم به زنان مؤمن صدراسلام ۱۱ عذاب: اهل عذاب ۱، ۲; عذاب سخت ۲، ۱۶; عذاب شدید ۳;

)) و بيان اينكه ترس موسىعليه السّلام مذموم نبوده است توضيح درباره ((الا من ظلم ثم بدل حسنا...)) تفسیر آیات يا مُوسى‌ إِنَّهُ أَنَا اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ

عفوِ ظالم اثر تربيتى دارد، بايد عفو كرد و هرجا سكوت، موجب ذلّت مظلوم و تقويت ظلم است بايد فرياد زد. انتقام و قصاص، «حقّ» است و عفو و گذشت، «فضل». به فرموده‌ى

فرمود به كفر، و در آيه ثانيه وصف به ظلم، و در آيه ثالثه وصف به فسق. به جهت آنست كه كفر ايشان به جهت انكار آنست، و ظلم ايشان به جهت حكم بر خلاف امر الهى،

اول ازف ها الله دون اله هذا يوم اذ ه هم وله قلب ذا لدى حسب سرع حنجر کظم ما ظلم

صوب ترف ما ثوب حنث حرث کان ذلک روح مرء عظم غشى فعل قوم وجه سمع ى غشو تلو ظلم مثل نفس ک دعو ا الا اول اذا دنو ب بشر اذن غلم جزى ذنب عجز غفر عقم حيى موت

امن کفر اول جعل دخل هدى رسل کتب ذکر الذى ثم س الا امر صلح ا قرء اخذ کسب غفر ظلم يسر خلف بعد نور وجد شقق بين مع لم هذا نصر اخر بل عذب خلق ولى قوم طوع ط صوب

گفتن عاجز و ناتوان است. در حال بارگیری... صمم لا هم عمى الله وله اله على ف ظلم فى شىء عقل اوى الذين ايى کلل وحد بصر نا ندى وجه قدر هما ب لو احد من ندو جهنم

بضع عرف قول ربب کذب ايى ذلک ذا ب اذا فتى ک قلب کون عير الى فتو لما انن اهل ظلم

داده شد، اختلافی (در آن) ایجاد نکردند، مگر بعد از آگاهی و علم، آن هم به خاطر ظلم و ستم در میان خود؛ و هر کس به آیات خدا کفر ورزد، (خدا به حساب او می‌رسد؛ زیرا)

وقد هو قول نزل ربب کون خطف مثل على رئى شرق برق حسب قد اذا علم غير ان نا ک ظلم عدد برک سنو هدى من

مالکیت: آزادى در مالکیت ۱۱، ۱۲; مالکیت در ادیان ۱۱ مشرکان: ۴ معامله: زمینه ظلم در معامله ۱۲ نماز: تشریع نماز ۲; نماز در ادیان ۲

است رها می‌سازید. بلکه اصلاً شما قومی هستید که (با ارتکاب همه‌ی معاصی، در ظلم به خود و جامعه) از حدّ می‌گذرید (و مرزی میان خوب و بد به رسمیّت نمی‌شناسید)

از سرکشی و ستم خود بکاهند و متوجّه خدا گردند و به بنی‌اسرائیل بیش از این ظلم و جور روا ندارند). و بی‌گمان ما فرعونیان را بی‌چون به خشکسالی و کمبودی از

. قول اذا الله اله وله ل من ف کلا الذين مرر هم سوف انن جنب ب حنف قبر سطر ظلم طلع حتى عن شهد کثر کم لا لهو اول جىء کهف علم شمس نکر کتب توب وثن قد ثم رئى

کفر الذين الا قول الله اله وله لا انن ربب نا ى على حسن الى کون ثم عذب ب شىء ظلم ان هدى ک قلب قوم علم فضل لم لن او ها رسل غير ضلل کلل نن ن وقى کثر ذلک مرض

دنو اخو شطن قنت انا ائى خشع او غضض يوم ورث عند التى فعل دعو طوع هود زکو حلف ظلم نکر حتى بين ولى اذ مجد قدر هل صرف خلف ملک اهل جنن شعب ندو

بوء أما وقى ذات اول جحد عمى غلظ دور طغو ذو کبر جىء فسق قرع عزز عاد عمد التى ظلم عقب خلف وتد شعرى غير هل نا على يمم احقاف ان اخذ الله صرصر تبع درى

قلب ايمان نمى‏آوردو به حق تسليم نمى‏شود، ولى علت اين كار همان كفر و تعدّى و ظلم است چون كسى در اين كارها پيوسته باشد متعاقب آن خداوند دلش را مهر مى‏زند و

هم ب من ل کون لا الله ف اله وله ها نفس الذين کم ه کلل عن انن على کسب امن ظلم ا سوء جزى علم اثم فى شىء سئل قول ان اخذ س ربب عمل الا يوم نا صوب عذب يدى هو

ل او لا کم ک ان ما کود شدد بصر ولى هم الذين عمل يا اوى سحر شىء بين قد لوط ظلم قلل سلط اذا قوى ذوق نا ثبت جنن انن اخذ رسل فرعون مسس طغى ى ربب نور لو

لبس ظنن قلل طول طعم عرض عمر بعد جمع يمن حيى جدر بنو صنع ربع حرم کره مريم ظلم عوم رهب متع قوم خشى ذلکم فتو فتى طوع خرج اخر شهد رغب قتل فعل روح علم شرک

بدست مى‏آورند آنكه نماز مى‏خواندو درخدمت به خلق قدم برمى دارد و آنكه به كسى ظلم مى‏كند هر دو بازى مى‏كنند و هر دو خويش را سرگرم كرده‏اند ولى تفاوت از زمين

کفر الک هو سلم لم ذات عظم لما حقق اجر بين افک لئک دين صرف بطل کسب لا شطن ظلم حبک قوم وجد ذا عن الا أما موت طمس اله بحر الذين مسک رود رجز اخذ ايى وهى لقف

مبارزه منفى مى‏كند مثل امام صادق و ديگر ائمه عليهم السلام. ولى پشتيبانى از ظلم در اسلام روا نيست، اين مطلب را در كتاب «مرد مافوق انسان» كه در تحليل قيام

از كسى كه ستم ديده است . آيه دليل آنست كه مظلوم حق دارد از خود دفاع كند و ظلم ظالم را اظهار نمايد و آن از موارد غيبت و اشاعه فحشل‏ء نيست . جهرة اسم است

الله ذکر سوى فى الذين انتم علم انن لا الى جزى امن رئى عذب کفر قوم بصر ربب ظلم دلل اذ ى مثل او يوم نبء عمل ثم هو قد ا حدث رسل تبع شرک کذب رحم فعل حقق ايى

رسل هؤلاء جنن ذوق جهنم مول نصح عدو نور ذکر مسک دلل شجر سمو رحم بدو کذب کرم ظلم اخر وجد فتن

بعد هدى حقق شىء حيى ن سوء ايى وعد صلح يا قبل لما حسن خلف جنن موت بعض شدد ظلم جزى جهنم بين انس خلق اخذ ا دنو لم کتب نبء ولى شرک صدق اوى وفى مرى کذب جرى

واين بزرگ‌ترين خسارت است. علاوه بر آنكه در نظام هستى و سنّت‌هاى الهى، نتيجه ظلم به مردم، دير يا زود به خود ظالم مى‌رسد. «فَإِنَّما يَكْسِبُهُ عَلى‌ نَفْسِهِ»

فرعون ۱۷، ۲۰; سرزنشهاى فرعون ۱ ; شکنجه هاى فرعون ۱۴، ۱۵، ۲۲; صفات فرعون ۶; ظلم فرعون ۲۳; کیفرهاى فرعون ۱۳، ۲۳; گرمسیرى مرکز حکومت فرعون ۱۶; مدت شکنجه هاى

وعلن ايى عبد وسم غدو جنح رضو وعظ فعل کفر سعى سرر انس يا مسس فوق قلب رزق جناح ظلم جمعة عهد قد زکو

صير هم انا صلح قسط عرف ذکر اتى الى عمل حرض وزن اجر الذين اول لدى کسو خير ظلم ربب کيل اذا سبل ضرر عسى ف قول وفى صحب جزى جنن على سرع قتل رزق کتب غفر عدل

وکء عقب ردد ا نور علو يوم امل غير هو بقى رفق ذهب مع دعو صرر قول فتح طهر اذ ظلم الذى ثم الا سرر کتب جناح فعل زين حيى نزل

مجازاً به هر منع شديد گفته مى‏شود:[نساء:19]. گفته‏اند: مردم جاهليت به زنان ظلم مى‏كردند و اگر شخصى مى‏مرد بعضى از اقوام او لباسى به روى زن وى مى‏انداخت و

كند... ه من فى الذين ب دون انن وجد لسن الا صبر لن الذى بلغ سمو ک الى نفس ظلم اوى دعو قدر وذر ائى على ذوق شىء مع اله ما وله الله بشر عجم ها کلل وسم نا رود

ضلل کون کذب فرعون وجه نفق لمس اذ حزن غرق اوى الله رسل عقب ليس تبت ان نا جعل ظلم ثم تابوت ائى قوم خرج او ى ايى ردد وله نقم غوط يدى الى کسب اذا الا

شرکِ بت‌پرستان و یهودیان و مسیحیان، کفر کافران، فسق و فجور فاسقان و فاجران، ظلم و زور قلدران، کشت و کشتار قبائل به فرمان جاهلان، و خرافه‌پرستی اینان و آنان)

الذى موت ثم نحن يا الا يوم حسب ا الى فضل کلل شکر اوى ملک قبل دخل رود ائى سرر ظلم نن لکن جنن نعم طعم بغى اذا حمل وعلن قتل لو نفس ن اياکم دعو انس حقق وقى او

قلب ايمان نمى‏آوردو به حق تسليم نمى‏شود، ولى علت اين كار همان كفر و تعدّى و ظلم است چون كسى در اين كارها پيوسته باشد متعاقب آن خداوند دلش را مهر مى‏زند و

مثل ه صلح اتى رس مدن جىء اما مدين قرع الله طغو حقق أما صعق وتد ان ذکر نذر ظلم لا ايى کم ايکه هل طغى جثم عذب نا ائى اله بل هدى بلد علم نوق هود نصر امن الم

نا عهد انن ف لا ل ى نفس الذين کيل على الى ک عمل کون فى کلل ثم يوم الک اجر ظلم اذا ربب علم ان ها لئک قول الذى نن موت وزن قوم ملک او کفر سلم بلغ اتى حتى ن

هذه نجو شىء لعل وزر على لدن ب سعى سبل قول عقل هو قوم عند ايى جحم اول هى اجر ظلم عمل هلک نا وتر

مى‏كرد و يكى بر ديگرى غلبه و برترى مى‏كرد. [قصص:4]. فرعون در زمين طغيان كرد و ظلم پيشه گرفت و مردم آن را فرقه‏ها كرد. [اسراء:7]. و تا هلاك كنند آنچه را كه غلبه

البلاغه خطبه 124 فرموده «وَاللّهِ ما اَطُورُ بِهِ ما سَمَرَ سَميرٌ» به خدا به ظلم نزديك نمى‏شوم ماداميكه دنيا باقى است. سمير را دهر معنى كرده‏اند. أَ تَهْجُرُون

مرج جىء ليس صير ثقل ضرر کلل ريب نذر وسل اتى جبى کره درج خير وجد لما نفر ثوى ظلم نصر اجر غير

آنگاه گفت: همانا من بيمارم. گفت: من ناخوش هستم. (روحم از این کفر و شرک و ظلم بیمار است). پس گفت: «من به‌راستی بیمارم!» پس گفت همانا منم بیمار And said

طبیعى: نقش عوامل طبیعى ۷ فرعونیان: علایق فرعونیان ۱۴ فرعون: دشمنى فرعون ۱، ۹; ظلم فرعون ۳; علایق فرعون ۱۴ لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۱۶ محبت: منشأ محبت ۱۵، ۱۶

عذب ائى اوى رسل انس ذلک هو شىء غفر اتى سمو يوم رحم عمل اذا هدى عن کلل ذکر ظلم الذى لو خير اخر اذ کتب لم عبد ثم اول وقى نفس خلق ملک حقق جىء ذا حسن امر کذب

قلب ايمان نمى‏آوردو به حق تسليم نمى‏شود، ولى علت اين كار همان كفر و تعدّى و ظلم است چون كسى در اين كارها پيوسته باشد متعاقب آن خداوند دلش را مهر مى‏زند و

کى وفى بضع رذل کلل غير ايى عود عقب وجد سفل حسن خرج عمر سوع حقق طرف ذلک اهل ظلم رزق الا اوى لقى خسر عظم عدد عبد حجب کذب صلح

تسع) مراجعه شود. لفظ طوفان فقط دو بار در قرآن مجيد آمده است. هم ف طوف جرد ظلم قمل نجو ضفدع على اخذ دمم ه صحب عوم رسل ب دمو امن دمى خمس سفن جعل اوى ل الا

ذلک نا اتى کفر جمع کذب ثم انس الا بعث علم سمو بين ذا عن دين نفس لقى هذا کلل ظلم ارض ملک عظم وعد شىء نور عمل حشر بعض ويل لبث فصل وقى هو رحم عدد ايى الذى حيى

طلبيد فرمود: مگر ندانستى كه پيغمبر خدايم و ظلم بر كسى ننمايم؟ گفت: بلى مى‌دانستم. فرمود: پس چرا ايشان را از ظلم من ترسانيدى و گفتى داخل مساكين خود شويد؟

بندگانش آگاهِ بيناست. و اگر خدا روزی بندگان را وسیع و فراوان کند در روی زمین ظلم و طغیان بسیار کنند لیکن به اندازه‌ای که بخواهد (و صلاح داند) نازل می‌گرداند،

سركشى كند.» موسی و هارون عرض کردند: بارالها، می‌ترسیم که فرعون بی‌درنگ بر ما ظلم و عقوبت کند یا بر کفر و سرکشی خود بیفزاید. گفتند: پروردگارا! ما می ترسیم که

سوی ما (برای حساب و کتاب) برنگردند مردمانی که آنان را (در جهان بر اثر کفر و ظلم) نابود کرده باشیم (و این که همان گونه که خود گمان می‌برند مرگ آخرین مرحله‌ی

ازتمايل به همه ستمكاران است چه مواردى مشمول نهى آيه شريفه نمى باشد؟ ركون به اهل ظلم اخص از ولايت كفار است و مراد از آن اعتماد و مماشات در امر دين و حيات دينى

((يثبت الله الذين آمنوا...)) ذكر كرده اند حكايت حال سردمداران و بزرگان ضلالت و ظلم كه كفران نعمت كرده مردم خود را هلاكتكشاندند انگيزه اصلى مشركين در شرك ورزيدن

بكشد و كسانيكه معصيت خدا را مينمايند علاوه بر آنكه ظلم بر خودشان نمودند موجب تجرّى خلق شدند پس ظلم بر خلق هم نموده‌اند و كسب كردند آتش جهنم را براى خودشان

اتى عبد صلح جرى عن فسد ارض نن نفس رحم او حسن اذ جزى هو هدى ثم رسل تحت اخو ن ظلم علم انس رود ذکر شىء بشر س يا خوف غير عذب فضل ا کلل عند لما رضو صدق حکم لوط

ه ف کم ما ولى الذين ب ان انن على نا قول فى امن قوم نصر کون ک ى الا دون قد ظلم ربب کفر الى اوى ها شىء نن ايى طوع اتى ن يوم نور الذى رسل ثم جىء علم تبع هدى

مبارزه منفى مى‏كند مثل امام صادق و ديگر ائمه عليهم السلام. ولى پشتيبانى از ظلم در اسلام روا نيست، اين مطلب را در كتاب «مرد مافوق انسان» كه در تحليل قيام

معمول شده و مأخذ صحيحى ندارد. هم من ل ف ما ه کم ب ها قرى قبل کون ان الا نا ظلم قرن انن اله ا وله قول فى الله ک ربب قوم قد عن ى لم اهل شىء اول عذب لا هلک

الذى نبء وجد نفع بصر مدد قتل نحن رسل صلح دين حکم مرء لقى حول جرح خزن سبإ ظلم رحم کتب

)) و بيان اينكه ترس موسىعليه السّلام مذموم نبوده است توضيح درباره ((الا من ظلم ثم بدل حسنا...)) تفسیر آیات إِذْ قالَ مُوسى‌ لِأَهْلِهِ إِنِّي آنَسْتُ ناراً

تورات بوده، تصدیق می‌کنم؛ و (آمده‌ام) تا پاره‌ای از چیزهایی را که (بر اثر ظلم و گناه،) بر شما حرام شده، (مانند گوشت بعضی از چهارپایان و ماهیها،) حلال کنم؛

از مصدر جلال صادر شود بملائكه كه كسانيرا كه ظلم نمودند بخلق خصوصا بانبياء و اولياء و امثال آنها را كه ظلم نمودند بخودشان در عبادت و اطاعت بتها و شياطين

و هر كه درراه خوب. پس علت اضلال در خود گمراهان است كه عبارت باشد از فسق، ظلم اسراف، و كفر. در صدر آيه «كَذلِكَ يُضِلُّ اللّهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُرْتابٌ»

ذلک عذب ويل اذا صدق بل کلل بين حقق او هما ذا هذا رحم س اتى عن نذر کيف اخذ ظلم لما جنن حسن شىء رئى ارض لقى عقب صحب ثمود نوح ذکر عزز الذى انس دين نظر ثم ن

الذين يا اوى بنو عذب علم قبل هامان جند اتى سوء اذ تبع بين کذب نجو سحر على امر ظلم ارض ا کلل علو سلط ثمود لا ن قد ها طغو اسرائيل سوم رئى طغى عمل عصى عصو ذهب

ها نکح عبد خفى جىء طوف نفق توب قرب هجر کفر بدو الى حسن ضرر امن انث وقى هن ظلم سرر صلح قدر غيظ بصر کذب حبب کتب حقق اجر حول انس کظم لم نصف فضل وبل رئى عرف

بدست مى‏آورند آنكه نماز مى‏خواندو درخدمت به خلق قدم برمى دارد و آنكه به كسى ظلم مى‏كند هر دو بازى مى‏كنند و هر دو خويش را سرگرم كرده‏اند ولى تفاوت از زمين

تُسَبِّحُونَ‌- قالُوا سُبْحانَ رَبِّنا» 11- ريشه محروميّت از الطاف الهى، ظلم انسان به خويشتن است. بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ‌ ... إِنَّا كُنَّا ظالِمِينَ‌

تُسَبِّحُونَ‌- قالُوا سُبْحانَ رَبِّنا» 11- ريشه محروميّت از الطاف الهى، ظلم انسان به خويشتن است. بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ‌ ... إِنَّا كُنَّا ظالِمِينَ‌

«تَعفُو عمّن ظلمك و تُعطى مَن حَرمك و تَصِل مَن قطعك»، «4» از كسى كه به تو ظلم كرده در گذر، به كسى كه تو را محروم كرده عطا كن و با كسى كه با تو قطع رابطه

آن) تباهی می‌ورزید و برتری‌جوئی بزرگی می‌کنید و طغیان و عدوان را به غایت، و ظلم و جور را به نهایت می‌رسانید. و به فرزندان اسرائیل در کتاب (آسمانی‌شان) خبری

نا سوء عن ذلک قوم ايى حکم عبد او لم رسل فى جهل تبع انا لن شىء خير شرک عسى ظلم موت قرب نصر نفق اتى امر بين برء اذا صدق صلو نفس شهد عظم حبب مرر لعن وجد هما

مردم از جانب خدا از اهل بيت من، قيام نمايند در مردم. پس تكذيب ايشان كنند و ظلم نمايند به آنها ائمه كفر و ضلالت و پيروان آنها. پس هر كس دوست بدارد ائمه اهل

ترس: آثار ترس ۲۰ ; ترس ناپسند ۲۰ جالوت: حکومت جالوت ۱۹ ; رهبرى جالوت ۱۹ ; ظلم جالوت ۱۹ جامعه: تحولات در جامعه ۲۸ جنگ: استقامت در جنگ ۲۳، ۳۰ ; عوامل پیروزى

)) و بيان اينكه ترس موسىعليه السّلام مذموم نبوده است توضيح درباره ((الا من ظلم ثم بدل حسنا...)) تفسیر آیات فَلَمَّا جاءَها نُودِيَ أَنْ بُورِكَ مَنْ فِي

الر، (این) کتابی است که بر تو نازل کردیم، تا مردم را از تاریکیها (ی شرک و ظلم و جهل،) به سوی روشنایی (ایمان و عدل و آگاهی،) بفرمان پروردگارشان در آوری،

از خير و شر و طاعت و معصيت و ايمان و كفر. وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ‌: و ايشان ظلم كرده نشوند در وقت جزا، پس ثواب مطيع آنان ناقص نباشد، و عقاب عاصى زايد نگردد

تُسَبِّحُونَ‌- قالُوا سُبْحانَ رَبِّنا» 11- ريشه محروميّت از الطاف الهى، ظلم انسان به خويشتن است. بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ‌ ... إِنَّا كُنَّا ظالِمِينَ‌

از مصدر جلال صادر شود بملائكه كه كسانيرا كه ظلم نمودند بخلق خصوصا بانبياء و اولياء و امثال آنها را كه ظلم نمودند بخودشان در عبادت و اطاعت بتها و شياطين

دخل جرى رحم قوم نا سلم عن علم سوء نن کفر شىء ربب لما تحت نور اذا يا اذ بيت ظلم الا رضو س اول خلد ايى سجد هو وحد حتى خرج عذب غفر عدن الى غير ن قد لکن کلل

همچنين آيه [صافات:22-23]. ممكن است مراد از زنان دنيائى باشد كه با شوهران شريك ظلم بوده‏اند و اين وضع بخصوصى است كه زن و شوهر در دنيا با هم ظالم باشند و در آخرت

قتل رهبران دینى ۳۵; زمینه قتل رهبران دینى ۳۶ زمین: استفاده از زمین ۹ ظلم: آثار ظلم ۳۲ عوامل طبیعى: عمل عوامل طبیعى ۱۲ فقر: عوامل فقر ۳۵ کفر: آثار کفر به

نخوردن مقرر است از شما نقص و كم گردد. و ظلم به نسبت به انبياء معصومين نقصان حصول ثواب كلى باشد. و در لغت و قرآن، ظلم به معنى نقصان آمده چنانچه آيه: وَ لَمْ

به شکوه و گلایه می‌پردازد که چرا خدا نعمت خود را از او بازگرفته است و بدو ظلم کرده است). و چون انسان را نعمتی دادیم، روی برتابد و خود را (از روی تکبر) به

آیات شامل این کلمه ظلم‌ (۳۱۵ بار) الْيَوْم لا إِن کَسَبَت بِمَا اللّه سَرِيع نَفْس کُل وَ الْحِسَاب أَنْذِرْهُم تُجْزَى يَوْم الْقَهّار در حال بارگیری

آیات شامل این کلمه ظلم‌ (۳۱۵ بار) اللّه وَ مَن کَان إِلاّ الْقَوْل سَمِيعا مِن عَلِيما بِالسّوء إِن تُبْدُوا الْجَهْر خَيْرا يُحِب لا در حال بارگیری..

امن فى ربب قوم عن ا علم ذلک الذى هدى ذکر حقق بيت شىء عدو عند ايى جعل ولى ظلم عوم الى التى نفس شرک وقى صيد قصص هود عبد حيث انس شطر کفر وجه موت خرج دين صدد

فرموده: اول: آنكه مراد پيمان‏هاى اهل جاهليّت است كه براى يارى يكديگر در مقابل ظلم مى‏بستند. دوم: پيمان‏هاى خداست كه نسبت به ايمان و عمل از بندگان گرفته است

فرموده: اول: آنكه مراد پيمان‏هاى اهل جاهليّت است كه براى يارى يكديگر در مقابل ظلم مى‏بستند. دوم: پيمان‏هاى خداست كه نسبت به ايمان و عمل از بندگان گرفته است

ذلک عن خرج قد سمو اولاء انس هؤلاء نفس يوم تحت شىء اول لم کفر نور اکل جرى ظلم رئى عذب اوى بين جىء ا دخل ثم عمل ائى رسل بعد اخذ حيى وقى اهل قبل او هو نزل

سوء نا کفر قوم صوب ذلک هما يوم مثل دخل ربب امن صلح اول مکر ثم علم ى نفس وقى ظلم مسس مطر اوى دور نن حکم اذا اخر کسب جنن اهل قد جىء حيق رحم وجه ارض فرعون اخذ

از مصدر جلال صادر شود بملائكه كه كسانيرا كه ظلم نمودند بخلق خصوصا بانبياء و اولياء و امثال آنها را كه ظلم نمودند بخودشان در عبادت و اطاعت بتها و شياطين

بلكه تمام و كمال بآنها ميرسد چون خداوند در باره كسى ظلم نميكند و اگر اجر مستحق پرداخته نشود در باره او ظلم شده .. وَ رَفَعناه‌ُ مَكاناً عَلِيًّا (57) بالا

كه مغفور خواهد بود ظلم عبد است بر نفس خود به بعضى از قبايح، كه آن صغاير است نه بر سبيل اصرار؛ و اما گناهى كه متروك نمى‌شود پس آن ظلم بعضى بندگان است بر

كم‌فروش، خود را زرنگ مى‌داند، مردم را دوست ندارد، خدا را رازق نمى‌داند و ظلم اقتصادى به جامعه مى‌كند. كم فروشى از گناهان كبيره است، زيرا وعده عذاب براى

گروهى كه ميشنوند. تفسير خداوند كريم و رحيم و حليم است تعجيل در عقوبت اهل ظلم بكفر و عصيانشان نميفرمايد و تا قابليتشان براى ترحم باقى باشد عذاب نميفرمايد

گروهى كه ميشنوند. تفسير خداوند كريم و رحيم و حليم است تعجيل در عقوبت اهل ظلم بكفر و عصيانشان نميفرمايد و تا قابليتشان براى ترحم باقى باشد عذاب نميفرمايد

دهند، و همانا خداوند، بسيار شنوا و داناست. در احاديث متعدّدى عواملى مانند: ظلم و گناه، سبب تغيير نعمت‌هاى الهى به حساب آمده‌اند، چنانكه بازگشت از گناه و

او کمال آرامی و نرمی سخن گویید، باشد که متذکر شود یا (از خدا) بترسد (و ترک ظلم کند). پس با گفتاری نرم به او بگویید، امید است که هوشیار شود و [آیین حق را

اسرائيل برخى طعامها را بر خود : برسى گفتار ديگر مفسرين در خصوص اين آيه شريفه ظلم ، قبل از روشن شدن حقيقت براى ظالم ، محقق نمى شود بحث روايتى (روايتى درباره

ارض خبر ذلک يا يوم کفر لم اول سوى امن لو کلل علم ذا هدى هذا نهر انس جىء خلق ظلم هل اوى ذکر اذا ليل الا رئى قوم ائى رجع نفس الذى ولى خشع رحم حين درک سوف ثم

برء کون فضل يا منن عن سکن بين بلد شجر ان رسل مسح يمم لعل اصل سلم دخل هدى ظلم عدن مول نن نسو مثل نهر جىء روح موه برک کثر حسن خلد عرض حتى ثبت نعم صدق طعم

لازم الاتباع باشد در امور دين و دنيا، نه ملك كفر؛ زيرا آن مستلزم عدوان و ظلم است چنانكه آيات شريفه دالّ بر اين است از جمله قوله تعالى: (فَقَدْ آتَيْنا

اميدوار بثواب روز قيامت و خائف از عذاب آن باشيد و سعى مكنيد در زمين بفساد و ظلم و تعدّى بر يكديگر و بنابراين تعثوا مجرّد از معناى فساد شده و بعضى آنرا بمعناى

((يثبت الله الذين آمنوا...)) ذكر كرده اند حكايت حال سردمداران و بزرگان ضلالت و ظلم كه كفران نعمت كرده مردم خود را هلاكتكشاندند انگيزه اصلى مشركين در شرك ورزيدن

الى الا سمو صبر عن ارض حکم شدد وکل خلق عدد بئس عند ذکر جهنم اوى ترک يسر لما ظلم مول قد بين اخذ اذا وحد ايى جمع فرق دخل لن جنن ذا ذلک امر حتى قدر هذا سمع عظم

[حج:10]. اين كلمه پنج بار در قرآن مجيد آمده همه با كلمه ظّلام و همه در نفى ظلم از خداوند، ظاهراً آن به معنى عباد است اعّم از مطيع و مملوك. راغب گويد: آن

هیچ وجه به کارشان نیاید و نه آنان حمایت می‌شوند. و بی‌گمان، برای کسانی که ظلم کرده‌اند غیر از این (عذاب) ، عذابی (دیگر) است ولی بیشترشان نمی‌دانند. و برای

باز مگر شما نبوديد كه در خانه و قريه و شهر مردمى منزل كرديد، كه آنان نيز ظلم كردند و به كيفر ظلمشان منقرض شدند. پس از دو جهت برايتان روشن شد كه اين دعوت،

را تذكّر داده ميفرمايد و چه بسيار درهم شكستيم اركان وجود اهالى بلادى را كه ظلم نمودند بخودشان و خلق بكفر و عناد با انبيا و اوليا و بعد از هلاك آنها دسته

دروغى را نسبت بخدا دهد چون با خالق و منعم خود خيانت نموده و بر خود و خلق ظلم كرده است و ذكر اين معنى بصورت سؤال براى وضوح جواب و ابلغيّت آن در افاده مراد

مگر بقدر وسعش و نزد ما كتابى است كه‌ جلد 3 صفحه 645 سخن ميگويد بحق و آنان ظلم كرده نميشوند بلكه دلهاشان در غفلت است از اين و مر آنها را كردارها است جز اين

مگر بقدر وسعش و نزد ما كتابى است كه‌ جلد 3 صفحه 645 سخن ميگويد بحق و آنان ظلم كرده نميشوند بلكه دلهاشان در غفلت است از اين و مر آنها را كردارها است جز اين

كرد. آن قوم رسول را تکذیب و ناقه او را پی کردند، خدا هم آنان را به کیفر (ظلم و) گناهشان هلاک ساخت و شهرشان را با خاک یکسان نمود. ولی به تکذیب او برخاستند

انصف» عدل مصدر و اسم هر دو آمده است. ايضاً عدل و عدول به معنى ميل كردن و ظلم آمده است. در تفسير صافى ذيل آيه [رحمن:7]. و در مفردات از رسول خدا «صلّى اللّه

آثار ايمان است ، اگر با ظلم پوشيده نشود. (( ظلم )) داراى مفهوم وسيعى است ولى تمام اقسام آن به ايمان ضرر نمى رساند. گناه و ظلم اختيارى داراى مصاديق و مراتبى

((يثبت الله الذين آمنوا...)) ذكر كرده اند حكايت حال سردمداران و بزرگان ضلالت و ظلم كه كفران نعمت كرده مردم خود را هلاكتكشاندند انگيزه اصلى مشركين در شرك ورزيدن

گروهى كه ميشنوند. تفسير خداوند كريم و رحيم و حليم است تعجيل در عقوبت اهل ظلم بكفر و عصيانشان نميفرمايد و تا قابليتشان براى ترحم باقى باشد عذاب نميفرمايد

اميدوار بثواب روز قيامت و خائف از عذاب آن باشيد و سعى مكنيد در زمين بفساد و ظلم و تعدّى بر يكديگر و بنابراين تعثوا مجرّد از معناى فساد شده و بعضى آنرا بمعناى

دروغى را نسبت بخدا دهد چون با خالق و منعم خود خيانت نموده و بر خود و خلق ظلم كرده است و ذكر اين معنى بصورت سؤال براى وضوح جواب و ابلغيّت آن در افاده مراد

ابنيه و عمارات آنها در مرتى و منظر مردم باقى و برقرار است و خداوند بآنها ظلم نفرمود كه بدون استحقاق عذاب فرمايد بلكه آنها بعقائد و اعمال ناشايسته خودشان

ندارد و تسلّاى خاطرى از تعميم عذاب براى شما حاصل نميشود چون كفر كه بدترين ظلم است عذابش هم شديدترين عذاب‌ها است كه مافوق ندارد و در روايت قمّى ره از امام

بلكه تمام و كمال بآنها ميرسد چون خداوند در باره كسى ظلم نميكند و اگر اجر مستحق پرداخته نشود در باره او ظلم شده .. وَ اذكُر فِي‌ الكِتاب‌ِ إِدرِيس‌َ إِنَّه‌ُ

مگر بقدر وسعش و نزد ما كتابى است كه‌ جلد 3 صفحه 645 سخن ميگويد بحق و آنان ظلم كرده نميشوند بلكه دلهاشان در غفلت است از اين و مر آنها را كردارها است جز اين

نزديك گردان. (ای رسول گرامی) چنین نیست (که ابو جهل پنداشته که تو را به زجر و ظلم مطیع خود تواند کرد) تو هیچ از او اطاعت مکن و به نماز و سجده خدا پرداز و به

امير المؤمنين عليه السّلام و ظلم بآنحضرت تفسير شده است و معلوم است كه تمام معاصى عدول از حقّ و حدّ و قصد است و نيز ظلم بنفس و ظلم بغير است و در حرم قبحش بيشتر

ارض اتى هدى سبل عند عبد حکم سمو ربب دون کلل عمل امر قد لم اول عذب يوم يا ظلم نزل ذکر نفس لو ولى حقق انس اوى رئى ائى اخر نصر جعل فضل الذى طوع خلق حسن عزز

(پیشینیان، و وارث فرماندهی و حکومت ایشان) در زمین خواهد کرد (تا آن را پس از ظلم ظالمان، در پرتو عدل و داد خود آبادان گردانند) همان گونه که پیشینیان (دادگر

شده كه تجاوز نمودند از حدّ خودشان و رسيدند بأعلى درجه ظلم و طغيان چون عتوّ بمعناى خروج بسوى ظلم فاحش است و ندانستند كه هر كس قابل مقام وحى و تنزيل نميشود

بكشد و كسانيكه معصيت خدا را مينمايند علاوه بر آنكه ظلم بر خودشان نمودند موجب تجرّى خلق شدند پس ظلم بر خلق هم نموده‌اند و كسب كردند آتش جهنم را براى خودشان

ندارد و تسلّاى خاطرى از تعميم عذاب براى شما حاصل نميشود چون كفر كه بدترين ظلم است عذابش هم شديدترين عذاب‌ها است كه مافوق ندارد و در روايت قمّى ره از امام

يكديگر همانا شما خودتان ظلم بخودتان نموديد كه بعبادت بتها پرداختيد و به ابراهيم كه عبادت خداى ناديده را مينمايد و شما نسبت ظلم باو داديد ولى تعصّب و نفس

تقريب كه ياد كن وقتى را كه ندا فرمود پروردگار تو موسى ع را كه برو نزد قوميكه ظلم نمودند بخودشان بسبب كفر و بر بنى اسرائيل بذبح اولادشان و ساير مظالم و آنها

عقاب، ظلم است؛ به خلاف زيادتى در ثواب كه تفضل باشد؛ پس مراد به مثل، مقدار مستحق است بدون زياده و نقصان. و بر وفق عدل مجازات يابند و ذره مثقالى ظلم بر آنها

مغز استخوان‌ ذلِكَ جَزَيْناهُمْ بِبَغْيِهِمْ‌: اين محرمات را جزا داديم بسبب ظلم ايشان. على بن ابراهيم قمى فرمايد: ملوك بنى اسرائيل منع فقرا مى‌كردند از خوردن

مقول قول ملائكه است و خداوند بهيچ وجه ظلم بر بندگان نمى‌نمايد و اگر بخواهد آنها را بدون استحقاق عذاب فرمايد بسيار ظلم نموده اعمال خودشان موجب عقوبت آنها شده

ندارد و تسلّاى خاطرى از تعميم عذاب براى شما حاصل نميشود چون كفر كه بدترين ظلم است عذابش هم شديدترين عذاب‌ها است كه مافوق ندارد و در روايت قمّى ره از امام

الظَّالِمِينَ» جلد 6 - صفحه 299 7- فراموش كردن خدا وپيروى از طاغوت، بزرگ‌ترين ظلم است. «الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ» 8- براى نهى از منكر به سراغ سرچشمه‌هاى فساد

امير المؤمنين عليه السّلام و ظلم بآنحضرت تفسير شده است و معلوم است كه تمام معاصى عدول از حقّ و حدّ و قصد است و نيز ظلم بنفس و ظلم بغير است و در حرم قبحش بيشتر

اساس حق، ظلم و کارى ناروا به شمار نمى آید. (و لاتقتلوا ... إلاّ بالحقّ و من قتل مظلومًا فقد جعلنا لولیّه سلطنًا) عنوان «کشته بحق» و «کشته به ظلم» دو عنوان

دل هایشان در آمیخت. بگو: اگر شما مؤمن هستید [و ایمانتان شما را به این همه ظلم و جنایت و فساد فرمان می دهد] پس بد چیزی است آنچه ایمانتان به آن فرمان می دهد

در شعر زیر، «ظلم»، در مصرع اوّل، به معنی ستم، و در مصرع دوم، به معنی پاداش به کار رفته است: کند گر بر تو ظلم از کین بداندیش تو هم آن ظلم کن بر وی میندیش

آثار ايمان است ، اگر با ظلم پوشيده نشود. (( ظلم )) داراى مفهوم وسيعى است ولى تمام اقسام آن به ايمان ضرر نمى رساند. گناه و ظلم اختيارى داراى مصاديق و مراتبى

به سبب اين ظلم بر اسبان حق تعالى چهارده روز پادشاهى را از او سلب نمود. حضرت فرمود: به خداى كعبه كه كعب دروغ گفت، زيرا انبياء معصوم چگونه ظلم از ايشان صادر

شده كه تجاوز نمودند از حدّ خودشان و رسيدند بأعلى درجه ظلم و طغيان چون عتوّ بمعناى خروج بسوى ظلم فاحش است و ندانستند كه هر كس قابل مقام وحى و تنزيل نميشود

شده كه تجاوز نمودند از حدّ خودشان و رسيدند بأعلى درجه ظلم و طغيان چون عتوّ بمعناى خروج بسوى ظلم فاحش است و ندانستند كه هر كس قابل مقام وحى و تنزيل نميشود

پيشوايان اين امت قرار خواهد داد ايشانرا در رجعت بدنيا با دشمنانشان تا بسزاى ظلم و تعدّى خودشان برسند بدست ايشان و دوستانشان و اللّه اعلم و مؤيد اين روايات

دارند. آفت علم، غرور؛ آفت احسان، منّت گذاردن؛ آفت عبادت، عُجب و آفت شجاعت، ظلم و تهوّر است. در آسيب پذيرى سه اصل وجود دارد آمادگى هجوم از سوى دشمن فرصت‌هاى

بكشد و كسانيكه معصيت خدا را مينمايند علاوه بر آنكه ظلم بر خودشان نمودند موجب تجرّى خلق شدند پس ظلم بر خلق هم نموده‌اند و كسب كردند آتش جهنم را براى خودشان

ازتمايل به همه ستمكاران است چه مواردى مشمول نهى آيه شريفه نمى باشد؟ ركون به اهل ظلم اخص از ولايت كفار است و مراد از آن اعتماد و مماشات در امر دين و حيات دينى

محرومش كرده، عطا كند؛ با آنكه قطع رابطه كرده، صله رحم مى‌كند و از آن كه به او ظلم كرده، درمى‌گذرد. «تعطى من حرمك تصل من قطعك و تعفو عمن ظلمك» «1» در آيه نهم

284 كه خداوند عذاب بر آنها نازل فرمود و خداوند بر آنها ظلم نفرمود بنزول عذاب بلكه آنها خودشان ظلم نمودند بنفوس خودشان كه كارى كردند كه مستحق عذاب دنيوى

ندارد و تسلّاى خاطرى از تعميم عذاب براى شما حاصل نميشود چون كفر كه بدترين ظلم است عذابش هم شديدترين عذاب‌ها است كه مافوق ندارد و در روايت قمّى ره از امام

آوردند كارهاى شايسته را و ياد كردند خدا را بسيار و دادستانى كردند بعد از آنكه ظلم كرده شدند و زود است كه بدانند آنانكه ستم كردند كه بكدام جاى بازگشت بازميگردند

آوردند كارهاى شايسته را و ياد كردند خدا را بسيار و دادستانى كردند بعد از آنكه ظلم كرده شدند و زود است كه بدانند آنانكه ستم كردند كه بكدام جاى بازگشت بازميگردند

آوردند كارهاى شايسته را و ياد كردند خدا را بسيار و دادستانى كردند بعد از آنكه ظلم كرده شدند و زود است كه بدانند آنانكه ستم كردند كه بكدام جاى بازگشت بازميگردند

يكديگر همانا شما خودتان ظلم بخودتان نموديد كه بعبادت بتها پرداختيد و به ابراهيم كه عبادت خداى ناديده را مينمايد و شما نسبت ظلم باو داديد ولى تعصّب و نفس

يكديگر همانا شما خودتان ظلم بخودتان نموديد كه بعبادت بتها پرداختيد و به ابراهيم كه عبادت خداى ناديده را مينمايد و شما نسبت ظلم باو داديد ولى تعصّب و نفس

بكشد و كسانيكه معصيت خدا را مينمايند علاوه بر آنكه ظلم بر خودشان نمودند موجب تجرّى خلق شدند پس ظلم بر خلق هم نموده‌اند و كسب كردند آتش جهنم را براى خودشان

آیات شامل این کلمه ظلم‌ (۳۱۵ بار) مِن أُولٰئِک اللّيْل أَصْحَاب النّار قِطَعا هُم وُجُوهُهُم فِيهَا أُغْشِيَت وَ کَأَنّمَا خَالِدُون يَوْم عَاصِم اللّه

ضِرَارا لا لِتَعْتَدُوا سَرّحُوهُن مَن يَفْعَل أَو ذٰلِک فَأَمْسِکُوهُن فَقَد ظَلَم أَجَلَهُن نَفْسَه فَبَلَغْن در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه ظلم‌ (۳۱۵ بار) فَقَد قُتِل جَعَلْنَا مَن وَ لِوَلِيّه سُلْطَانا بِالْحَق فَلا إِلاّ يُسْرِف اللّه فِي حَرّم الْقَتْل الّتِي إِنّه النّفْس

آیات شامل این کلمه ظلم‌ (۳۱۵ بار) وَ الشّمْس هُم فَإِذَا تَجْرِي لِمُسْتَقَرّ النّهَار لَهَا مِنْه ذٰلِک نَسْلَخ تَقْدِير اللّيْل لَهُم الْعَزِيز آيَة

آیات شامل این کلمه ظلم‌ (۳۱۵ بار) فِيهِن فَلا أَنْفُسَکُم الْقَيّم وَ الدّين ذٰلِک قَاتِلُوا الْمُشْرِکِين کَافّة حُرُم أَرْبَعَة مِنْهَا کَمَا يُقَاتِلُونَکُم

آیات شامل این کلمه ظلم‌ (۳۱۵ بار) وَ إِن رَبّنَا لَکُمَا أَنْفُسَنَا قَالا مُبِين عَدُوّ لَم تَغْفِر الشّيْطَان لَنَا تَرْحَمْنَا لَنَکُونَن در حال بارگیری

شود براى حفظ جان بخوردن چيزى از اين محرمات و غير باغى و غير عادى كسى است كه ظلم ننمايد باماميكه منصوب براى هدايت انام است و تعدى ننمايد از حق بسبب قائل شدن

امير المؤمنين عليه السّلام و ظلم بآنحضرت تفسير شده است و معلوم است كه تمام معاصى عدول از حقّ و حدّ و قصد است و نيز ظلم بنفس و ظلم بغير است و در حرم قبحش بيشتر

أَصْنَاما آلِهَة حُسْنا آزَر لِأَبِيه أَمّا إِنّي مَن إِبْرَاهِيم أَرَاک تُعَذّب ظَلَم فَسَوْف قَوْمَک إِذ الْخَبِير فِي نُعَذّبُه الْقَرْنَيْن ضَلاَل ذَا مُبِين

لِلّه رَبّه الْأَعْلَى کَسَبَت لِأَحَد مَا لَسَوْف الْمُلْک لا يَتَزَکّى ظُلْم لِمَن شَيْء مَالَه إِن اللّه در حال بارگیری...

خواجه نصير طوسى رحمه اللَّه در «تجريد» فرموده: احباط باطل است كه مستلزم ظلم است و نيز خدا فرموده: «فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ» علامه

خواجه نصير طوسى رحمه اللَّه در «تجريد» فرموده: احباط باطل است كه مستلزم ظلم است و نيز خدا فرموده: «فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ» علامه

خواجه نصير طوسى رحمه اللَّه در «تجريد» فرموده: احباط باطل است كه مستلزم ظلم است و نيز خدا فرموده: «فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ» علامه

و ضرر و مرض و صحت و ضيق و وسعت، پس قهاريت و غلبيت و استيلاى او به تعدى و ظلم نباشد، بلكه محض عدل و عدل محض است؛ با وجود فرط قهاريت، اراده امرى نفرمايد

ذکر انس اول لم حقق اذ لو امر ائى نفس دعو عند قبل عمل او بعد لما ولى خلق يا ظلم ملک وقى مثل کذب حکم مع جىء ن خلف لقى قدر اخر نور تبع غفر اهل ابو خير بشر صلح

و هر كه درراه خوب. پس علت اضلال در خود گمراهان است كه عبارت باشد از فسق، ظلم اسراف، و كفر. در صدر آيه «كَذلِكَ يُضِلُّ اللّهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُرْتابٌ»

ان ک ها ربب امن کم الى نا اول عن کفر الا عذب قوم اتى بين علم اذا يوم رسل ظلم عمل نفس قبل ذلک ايى ا جىء قلب اوى اخذ هدى شىء قد ثم اذ لم ولى لو ائى ى رئى

آیات شامل این کلمه ظلم‌ (۳۱۵ بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) وَ کَان اللّه لٰکِن کَانُوا أَنْفُسَهُم يَظْلِمُون فَمَا بِالْبَيّنَات رُسُلُهُم مَا مَثَل

آیات شامل این کلمه ظلم‌ (۳۱۵ بار) وَ مَا اللّه بَعْد مِن الّذِين فِي بِأَنّهُم لَنُبَوّئَنّهُم يُقَاتَلُون سَيَعْلَم إِن لِلّذِين الدّنْيَا کَفُور انْتَصَرُوا

ضَلاَل الْآزِفَة اللّه إِن الْقُلُوب قُضِي لَدَى الْأَمْر الظّالِمُون لٰکِن ظُلْم الْحَنَاجِر کَاظِمِين هُم لا يَأْتُونَنَا مَا لِلظّالِمِين غَفْلَة در حال

آیات شامل این کلمه ظلم‌ (۳۱۵ بار) ف‌ (۲۹۹۹ بار) وَ بِهَا مُبْصِرَة مَلَئِه النّاقَة فَانْظُر فِرْعَوْن ثَمُود مَا کَيْف کَان آتَيْنَا نُرْسِل إِلَى بِالْآيَات

حُدُودَه فَلا يُدْخِلْه تِلْک رَسُولَه نَارا تَعْتَدُوهَا فَقَد فَأُولٰئِک ظَلَم خَالِدا هُم فِيهَا نَفْسَه فَإِن الظّالِمُون يَعْص لا طَلّقَهَا تَدْرِي مُبَيّنَة

أَمْرا لَعَلّهُم بَلَغْن الْوَعِيد وَ الْمَلِک أَجَلَهُن الْحَق مِن نَفْسَه ظَلَم فَأَمْسِکُوهُن فِيه بِمَعْرُوف فَقَد صَرّفْنَا عَرَبِيّا حُدُود در حال بارگیری

نُيَسّرُک کَان شَاکِرا بَعِيد شَاء أَم الْآصَال فَذَکّر مَن تَضَرّعا لِلْيُسْرَى ظُلِم تَکْتُمُون نَفْسِک تَنْسَى قَرِيب فَلا أَ فِي إِن تَکُن رَبّک اذْکُر در حال

آیات شامل این کلمه ظلم‌ (۳۱۵ بار) وَ هِي قَرْيَة مِن إِن فَهِي ثُم کَانَت خَاوِيَة أَنْشَأْنَا أَخْذَه أَخَذْتُهَا أَهْلَکْنَاهَا بَعْدَهَا أَلِيم الْقُرَى

بِذَنْبِهِم تَخَف هُو فَذَکّر يُؤْمِن فَمَن هَضْما بِجَبّار رَهَقا رَبّهُم ظَلَم أَنّا مُوسَى بِه الصّالِحَات ثُم کَذٰلِک آمَنّا مِنّا أَنْزَلْنَاه يَا مِن

راجح ميشود و بعضى ينتصرون را بمعناى يتناصرون گرفته‌اند يعنى با يكديگر در دفع ظلم كمك ميكنند و در هر حال چون پاى انتقام بميان آيد بايد از حدّ تعدّى و كار بدى

شده كه تجاوز نمودند از حدّ خودشان و رسيدند بأعلى درجه ظلم و طغيان چون عتوّ بمعناى خروج بسوى ظلم فاحش است و ندانستند كه هر كس قابل مقام وحى و تنزيل نميشود

ازتمايل به همه ستمكاران است چه مواردى مشمول نهى آيه شريفه نمى باشد؟ ركون به اهل ظلم اخص از ولايت كفار است و مراد از آن اعتماد و مماشات در امر دين و حيات دينى

آوردند كارهاى شايسته را و ياد كردند خدا را بسيار و دادستانى كردند بعد از آنكه ظلم كرده شدند و زود است كه بدانند آنانكه ستم كردند كه بكدام جاى بازگشت بازميگردند

از ملاحظه كارى آن مور و تبسّم فرمود و بعدا خوشحال شد و خنديد از آنكه نسبت ظلم باو و لشكريانش نداد چون مقيّد نمود پايمال نمودن ايشان را بعدم توجه و التفات

آوردند كارهاى شايسته را و ياد كردند خدا را بسيار و دادستانى كردند بعد از آنكه ظلم كرده شدند و زود است كه بدانند آنانكه ستم كردند كه بكدام جاى بازگشت بازميگردند

حَکِيم يَفْعَل عَلِيم سَرّحُوهُن بَيْن ذٰلِک اللّه الْمُؤْمِنِين فَقَد أَو ظَلَم إِرْصَادا نَفْسَه فَأَمْسِکُوهُن لِمَن أَجَلَهُن در حال بارگیری...

ظالمى را سرنگون كرد و تغيير داد، بايد به مقدارى كه امكان دارد از انحراف و ظلم جلوگيرى كرد و بخشى از امور را بدست گرفت و فعاليّت نمود. «2» در تفسيرنمونه

توقيف فرمايد اگر چه واقعا ظلم بغير نبود چون آنها راضى بودند ولى تعدّى از حق بود چون بر خلاف صلاح و امر الهى بود و اطلاق ظلم بر ظلم بنفس و تجاوز از حدّ در

فَيُعَذّبُه نَشَاء وَاسِعَة رَبّک بَعْد رَحْمَة لِکَي يُتَوَفّى يَتَوَفّاکُم لَقَد ظَلَم لِکَيْلا سَيَقُول عَذَابا نُکْرا کَان تَخْرُج ذُو الّذِين فَنُجّي فَعَلَيْهَا

أَنْسَانِيه أَحَدا فَضْل کَبِير رَأَيْت قَال جَيْبِک بِهٰذَا ذِي أَ لَعَلّکُم ظَلَم دَعَان شَاعِر مُنَزّلُهَا يَقُولُون مَرْجِعُکُم کُل الْعَالَمِين إِنّي فَلْيَسْتَجِيبُوا

آیات شامل این کلمه ظلم‌ (۳۱۵ بار) ال وَ هُم لا اللّه إِلاّ فَأُولٰئِک إِن مَا يُفْلِح مِن فِي إِذ لَو مَن إِنّه قُل يَا عَلَى الّذِين أَيّهَا بَل لَقَد

آیات شامل این کلمه ظلم‌ (۳۱۵ بار) وَ الّذِين لا مَا مِن لِلّذِين أَنْفُسَهُم فِي اللّه إِلاّ بِمَا مِنْهُم إِن کَانُوا هُم إِذ کُنْتُم عَذَاب قِيل لَکُم

كم‌فروش، خود را زرنگ مى‌داند، مردم را دوست ندارد، خدا را رازق نمى‌داند و ظلم اقتصادى به جامعه مى‌كند. كم فروشى از گناهان كبيره است، زيرا وعده عذاب براى

ل ه کم من ب ف ما اذا برر جرى هم لا کون فلک علم اله ربب ک وله انن ان الله ظلم ها الذى ايى سخر نفد بغى بين کلم قول مدد ى ذا هو تبع امر على اذ بنو عذب جوز

جلالي‌ ‌لا‌ يجوزني‌ ظلم‌ ظالم‌» و ‌اينکه‌ گناهيست‌ ‌که‌ قابل‌ عفو نيست‌ زيرا عفو ‌از‌ ظالم‌ ظلم‌ بمظلوم‌ ‌است‌ بخصوص‌ ‌هر‌ چه‌ ظلم‌ شديدتر ‌باشد‌ و قرب‌

راجح ميشود و بعضى ينتصرون را بمعناى يتناصرون گرفته‌اند يعنى با يكديگر در دفع ظلم كمك ميكنند و در هر حال چون پاى انتقام بميان آيد بايد از حدّ تعدّى و كار بدى

آزمايش است كه اين آيه به همين برترى‌ها اشاره دارد و گاهى برترى‌ها بر اساس ظلم و استثمار و استحمار است كه حساب جداگانه‌اى دارد. پيامبر صلى الله عليه و آله

«5» فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما: پس زمانى كه آيد وقت موعود اولين فساد كه ظلم و تعدى به غايت رسد و خون ناحق ريزند. بَعَثْنا عَلَيْكُمْ‌: برانگيزانيم بر

خوبی انجام داده‌ای، اوست که بر خویشتن ظلم و ستم می‌کند. و نیز نگران مباش که گروهی در دنیا با این که کفر می‌ورزند و ظلم و ستم می‌کنند، از نعمتهای الهی متنعمند،

سازد، نهايت ظلم خواهد بود و حال آنكه در شأن قيامت فرموده: لا ظُلْمَ الْيَوْمَ‌: روز قيامت كه پاداش و جزاى اعمال بندگان داده شود به هيچ فردى ظلم نخواهد شد

بنمايد و تصوّر نشود كه خداوند العياذ باللّه در اين مواقع بكسى ظلم كرده است بلكه آنها خودشان ظلم نمودند بخودشان كه تكذيب نمودند انبياء عظام را و اختيار كردند

باللّه تصوّر نشود خداوند بآنها ظلم نموده كه در دنيا و آخرت از نعمت خود محروم و بعذاب دائم گرفتار فرموده چون آنها خودشان ظلم نمودند در باره خودشان كه سرمايه

آوردند كارهاى شايسته را و ياد كردند خدا را بسيار و دادستانى كردند بعد از آنكه ظلم كرده شدند و زود است كه بدانند آنانكه ستم كردند كه بكدام جاى بازگشت بازميگردند

راجح ميشود و بعضى ينتصرون را بمعناى يتناصرون گرفته‌اند يعنى با يكديگر در دفع ظلم كمك ميكنند و در هر حال چون پاى انتقام بميان آيد بايد از حدّ تعدّى و كار بدى

آوردند كارهاى شايسته را و ياد كردند خدا را بسيار و دادستانى كردند بعد از آنكه ظلم كرده شدند و زود است كه بدانند آنانكه ستم كردند كه بكدام جاى بازگشت بازميگردند

آوردند كارهاى شايسته را و ياد كردند خدا را بسيار و دادستانى كردند بعد از آنكه ظلم كرده شدند و زود است كه بدانند آنانكه ستم كردند كه بكدام جاى بازگشت بازميگردند

آوردند كارهاى شايسته را و ياد كردند خدا را بسيار و دادستانى كردند بعد از آنكه ظلم كرده شدند و زود است كه بدانند آنانكه ستم كردند كه بكدام جاى بازگشت بازميگردند

آوردند كارهاى شايسته را و ياد كردند خدا را بسيار و دادستانى كردند بعد از آنكه ظلم كرده شدند و زود است كه بدانند آنانكه ستم كردند كه بكدام جاى بازگشت بازميگردند

بكشد و كسانيكه معصيت خدا را مينمايند علاوه بر آنكه ظلم بر خودشان نمودند موجب تجرّى خلق شدند پس ظلم بر خلق هم نموده‌اند و كسب كردند آتش جهنم را براى خودشان

مُعَقّب لَغَفُور الطّيّبَات أَسْلَمْت آمَنُوا بِآيَات أُولٰئِک عِنْد اتّقُوا ظُلْم مِمّا بَحْر مِن کُل إِذ وَجْهِي يَکْفُر رَحِيم لُجّي أَيّام عِنْدَه اصْبِرُوا

رَبّه لَم بِيَمِينِه اعْمَلُوا تَرَانِي بِرَبّهِم تَسْخَرُون يَفْعَل ظَهْرِه ظَلَم لَأُقَطّعَن سَلاَم رُسُلَنَا نُصْلِيه أَبْصِرْهُم نُعَذّبُه لِيَتَمَتّعُوا

بنمايد و تصوّر نشود كه خداوند العياذ باللّه در اين مواقع بكسى ظلم كرده است بلكه آنها خودشان ظلم نمودند بخودشان كه تكذيب نمودند انبياء عظام را و اختيار كردند

اللّه على وجه الارض حينئذ زمان اربع خصال: جور من السّلطان و قحط من الزّمان و ظلم من الولاة و الحكّام. فرمود رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم: مى‌آيد

يا ‌ بمقدار ظلم‌ نميشود بمظلوم‌ خطاب‌ ميشود ‌که‌: ‌هر‌ ‌که‌ ‌از‌ بستگان‌ تو آلوده‌ بمعاصي‌ هستند بياور ‌بر‌ ظالم‌ بار كن‌ ‌تا‌ تدارك‌ ظلم‌ تو بشود. ‌اينکه‌

سَمَاوَات سَيَجْعَل سَيّئَاتِه سَکَنْتُم شَدِيدا شَيْء صَالِحا طَلّقْتُم ظَلَم عَاقِبَة عَتَت عَدْل عَذَابا عَذّبْنَاهَا عَلَيْه عَمِلُوا عَنْه عُسْر عِلْما

آنان ندارید تا آن گاه که مهاجرت می‌کنند. اگر (چنین مؤمنان غیرمهاجری از دست ظلم و جور دیگران) به سبب دینشان از شما کمک و یاری خواستند، کمک و یاری بر شما واجب

احساسات بشرى است . نحوه تصرفات ابليس در ادراك انسان ولايت شيطان بر آدميان در ظلم و گناه و ولايت ملائكه بر آدميان در اطاعت و عبادت بعضى از لشكريان ابليس از

اعصار گذشته از قبيل قوم عاد و ثمود و فرعون بايد موجب عبرت شود كه چون آنها ظلم بخود و غير نمودند چگونه بعذاب دنيوى و اخروى گرفتار شدند و در نتيجه غفلت و

جان‌ ‌ يا ‌ مالش‌ بگيرد) و ‌در‌ حديث‌ ديگر فرمود «الظلم‌ ثلاثة ظلم‌ يغفره‌ اللّه‌ ‌تعالي‌ و ظلم‌ ‌لا‌ يغفره‌ اللّه‌ ‌تعالي‌ 1‌-‌ سوره‌ شوري‌ ‌آيه‌ 41 2‌-‌

آدم و ذريه او مگر پيامبر هم گناه مى كند؟ مخالفت نهى ارشادى گناه نيست معنى ظلم و عصيان و غوايت آدم پس چرا آدم توبه كرد؟ بحث روايتى بهشت آدم بهشت دنيائى بوده

مى شود نهى از بدعت در دين در اين آيه تحريم طيبات براى بنى اسرائيل ناشى از ظلم خودشان و عقوبت خدا در برابر عصيانآنان بوده است در مغفرت و رحمت الهى بسوى همگان

اميدوار بثواب روز قيامت و خائف از عذاب آن باشيد و سعى مكنيد در زمين بفساد و ظلم و تعدّى بر يكديگر و بنابراين تعثوا مجرّد از معناى فساد شده و بعضى آنرا بمعناى

بكشد و كسانيكه معصيت خدا را مينمايند علاوه بر آنكه ظلم بر خودشان نمودند موجب تجرّى خلق شدند پس ظلم بر خلق هم نموده‌اند و كسب كردند آتش جهنم را براى خودشان

مقول قول ملائكه است و خداوند بهيچ وجه ظلم بر بندگان نمى‌نمايد و اگر بخواهد آنها را بدون استحقاق عذاب فرمايد بسيار ظلم نموده اعمال خودشان موجب عقوبت آنها شده

آوردند كارهاى شايسته را و ياد كردند خدا را بسيار و دادستانى كردند بعد از آنكه ظلم كرده شدند و زود است كه بدانند آنانكه ستم كردند كه بكدام جاى بازگشت بازميگردند

احقاق آنرا ميفرمايد و مراد از عليم بذات الصّدور علم خداوند بعد اوت و قصد ظلم به ايشان است كه آنها در دلهاشان جاى داده بودند و ظاهرا بعد از نزول اين آيه