نتایج جستجو

جحم جرم جرى جزى جعل جلل جلو جمع جمل جنب جنن جنى جهر جهنم جوب جوع جىء حبب حجر حدث حدق حرث حرم حرک حسب حسن حشر حصى حضض حطم حفر حقب حقق حلق حلقم حمر حمم حنث

شده را حجر (بر وزن علم) گويند حجر كعبه (حجر اسماعيل) از آن است طبرسى گويد علّت اين تسميه ممنوع الدخول بودن آن در طواف است و ديار ثمود را از آن حجر گفته‏اند

[قلم:16]. حتما بر بينى او علامت و داغ ذلت مى‏نهيم. رجوع شود به «خرطوم». [حجر:75]. متوسم آن است كه به علامت نگاه كندو از آن به چيز ديگرى پى ببرد و تفرس

آیات شامل این کلمه «جِمَالَتٌ» جمع «جمل» به معناى «شتر» است (مانند حجر و حِجارة). جمل‌ (۱۱ بار) وَيْل صُفْر کَأَنّه کَالْقَصْر يَوْمَئِذ بِشَرَر هٰذَا

بنا بر آنكه جعفر بن محمدبن مسرور كه مورد پسند مرحوم صدوق است ثقه باشد. ابن حجر در صواعق محرقه خود در ضمن آيات نازله در شأن اهل بيت «عليه السلام» آيه «سَلامُ

روشنگر. Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۹،سوره حجر مفاد كلى سوره مباركه حجر پشيمانى كافران : اى كاش مسلمان شده بوديم ! درخواست مشركان از

که به اعمال او گواهى مى دهند. «شاهد»، ملائکه و «مشهود» قرآن است. «شاهد»، حجر الاسود و «مشهود» حاجیانند که در کنار آن مى آیند و دست بر آن مى نهند. «شاهد»،

اين آيه سخنى هست كه در توزين اعمال خواهد آمد. موزون: اندازه شده و سنجيده [حجر:19]. در زمين كوههاى محكم قرارداديم و از گياه و ميوه اندازه شده در آن رويانديم

تکرار در قرآن: ۶(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ميهمان. [حجر:51]. اصل ضيف چنانكه راغب گفته به معنى ميل است «ضافَ اِلى كَذا» يعنى به سوى آن

[بقره:24]. بترسيد از آتشى كه خوراك و هيزم آن مردم و سنگهااند رجوع شود به «حجر». وُقود (بضم - و) مصدر است به معنى افروخته شدن ولى در قرآن عظيم بكار نرفته

فى ذلک قسم لذى حجر) تقلیل، از نکره بودن «حجر» استفاده شده است. ۴ - قرآن در رهنمودهاى خود، خردمندان را مخاطب قرار داده است. (لذى حجر) «حجر» به معناى «منع»

۲۱; سن بلوغ ۲۱ جاهلیت: رسوم جاهلیت ۹; غصب مال یتیم در جاهلیت ۹ حجر: احکام حجر ۱۴; عوامل حجر ۱۴ حقوق: حق تصرف ۱۳; حق مالکیت ۱۳ خدا: نواهى خدا ۱۹ ذکر: آثار

[نساء:102]. و بقيه همه در باريدن سنگ عذاب و فعل آن همه از باب افعال است. نحو [حجر:74]. مگر در آيه «مُمْطِرُنا» كه خواهد آمد. در آياتى نظير: [نمل:58]. مراد از

است كه زمين را گسترش داد و در آن كوههاى پابرجا و نهرها قرارداد. نظير:[حجر:19]. *[حجر:88]. مدّعين به معنى نگاه شديد و خيره شدن است يعنى چشمانت را به چيزهایی

يكنواخت نيستند مثل [حجر:91-90]. * [رحمن:15-14]. انسان را از گل خشكيده همچون سفال، آفريد و جان را از آميخته‏اى از آتش، نظير اين آيه است [حجر:27]. رجوع شود به

قاموس و مجمع نيز به معنى حفظ و نگهدارى آمده كه توأم با ذخيره كردن مى‏باشد. * [حجر:22] خازنين بنابر آنچه گفته شد به معنى حافظين است يعنى از آسمان آب نازل كرديم

آیات شامل این کلمه ب‌ (۲۶۴۹ بار) حجر (۲۱ بار) تَرْمِيهِم أَبَابِيل مِن طَيْرا فَجَعَلَهُم سِجّيل عَلَيْهِم کَعَصْف أَرْسَل مَأْکُول وَ تَضْلِيل در حال

شده است (نگا: حجر / ) از حوزه علم بشری خارج و آن را خدا می‌داند و بس. «صَلْصَالٍ»: گِل خشکیده‌ای که با زدن تلنگری به صدا در می‌آید (نگا: حجر / و و ). «فَخَّارِ»:

آیات شامل این کلمه حجر (۲۱ بار) مِن أَو وَ عَلَيْهِم سِجّيل أَمْطَرْنَا مُسَوّمَة خَلْقا عِنْد سَافِلَهَا فِي رَبّک عَالِيَهَا إِن إِنّا عَلَيْنَا عَلَيْهَا

تراشيدن. [صافات:95]. گفت آيا آنچه را كه به دست خود مى‏تراشيد مى‏پرستيد؟! [حجر:82]. در حال ايمنى از كوهها خانه‏ها مى‏تراشيدند و مى‏ساختند. وَ اللّه الْجِبَال

بر شما تنگ گرديد. [هود:77]. يعنى در كارشان فرو ماند چنانكه در «ذرع» گذشت. [حجر:97]. ضيقّ: تنگ. [انعام:125]. يعنى سينه او را سخت تنگ مى‏كند. حرج تأكيد ضيقّ

آن صخره است [فجر:9]. قوم ثمود كه سنگها را در وادى بريدند و تراشيدند مثل [حجر:82]. [كهف:63]. مراد از الصخره سنگ معهود است. ايضاً آن در آيه 16 لقمان آمده

بر شما تنگ گرديد. [هود:77]. يعنى در كارشان فرو ماند چنانكه در «ذرع» گذشت. [حجر:97]. ضيقّ: تنگ. [انعام:125]. يعنى سينه او را سخت تنگ مى‏كند. حرج تأكيد ضيقّ

[شورى:28]. او كسى است كه باران مفيد را پس از مأيوس شدن مردم نازل مى‏كند [حجر:55]. * [فصّلت:49]. قَنُوط به فتح اول به معنى قانِط است و ظاهراً يؤس و قنوط

[شورى:28]. او كسى است كه باران مفيد را پس از مأيوس شدن مردم نازل مى‏كند [حجر:55]. * [فصّلت:49]. قَنُوط به فتح اول به معنى قانِط است و ظاهراً يؤس و قنوط

نگاه نكند ظاهراً اين براى آن بود كه زود از منطقه خطر خارج شوند. ايضاً آيه [حجر:65]. وَ مِنْکُم لا أَحَد اللّيْل مِن أَدْبَارَهُم إِلاّ بِقِطْع امْضُوا اتّبِع

. کم نسو هن ک من فى ما اتى ف بنو ل اخو لا رضع ب امم ربب خول ان وله ه دخل حجر هجر اله کتب هون الله قطع على عذب خوف يتم بول رجو زوج اجر نشز فحش ها قعد يدى

آمده است. در اقرب الموارد گفته «بَجَسَ الماء:فَجَرَه - بجس الماء: انفجر». ف حجر ه من ک عصى ثنى عصو عشر ب عين ضرب قد ان علم کلل قوم

«جمل» گذشت [طور:27]، [واقعة:41-42]. مراد از سموم در هر دو آيه عذاب نافذ است [حجر:27]. نار سموم آتش نافذ ظاهراً حرارت و يا نيروى مخصوصى است كه جنّ از آن آفريده

و در مفردات و صحاح گفته است. صديع به معنى صبح است به اعتبار شكافته شدن. [حجر:94]. يعنى مأموريت خويش راآشكار كن و از مشركين اعراض نما. آشكار كردن چيزى نوعى

[قلم:16]. حتما بر بينى او علامت و داغ ذلت مى‏نهيم. رجوع شود به «خرطوم». [حجر:75]. متوسم آن است كه به علامت نگاه كندو از آن به چيز ديگرى پى ببرد و تفرس

انث عدل بقر نسو معز حيى ربب طوف ربع ضئن ابل الى وحد عرف شهر صدق نن خرج غور حجر سبق نور غشو هو هدى أما حين وصى بين خلق صدر عطف جعل فرد ذنب فوق صبح جنح شىء

«جمل» گذشت [طور:27]، [واقعة:41-42]. مراد از سموم در هر دو آيه عذاب نافذ است [حجر:27]. نار سموم آتش نافذ ظاهراً حرارت و يا نيروى مخصوصى است كه جنّ از آن آفريده

در اين دو آيه دميدن متعارف مراد است اولى با منفخ آهنگرى، دومى با دهان. * [حجر:29]. اين تعبير در سوره [سجده:9]. و سوره [ص:72]. نيز آمده است مراد از آن دميدن

ذلک تبع على عظم فرعون ضرب کم نجو يا سلم کفر الذين غير رئى عذب هن حبل صدق ا حجر قبل اثم امن عن اخذ عزز نزع ثم ايى حقق اول وحى لما سوى جبر انا قد لم ائى ولد

ها فى عظم موسى خوف فرعون ذلک نجو على کم يا عذب ضرب الذين سلم غير رئى کفر حجر هن اخذ عن ثم نزع حبل صدق لما سوى قبل نا ا امن عزز لو جبر اول اثم لم بين قد

بر شما تنگ گرديد. [هود:77]. يعنى در كارشان فرو ماند چنانكه در «ذرع» گذشت. [حجر:97]. ضيقّ: تنگ. [انعام:125]. يعنى سينه او را سخت تنگ مى‏كند. حرج تأكيد ضيقّ

شده بود و در اصل، از مادّه «حَجْر» (بر وزن اجر) به معناى منع است; زیرا «حُجْره» مانع ورود دیگران در حریم زندگى انسان است. حجر (۲۱ بار) ال وَ أَکْثَرُهُم

[نساء:102]. و بقيه همه در باريدن سنگ عذاب و فعل آن همه از باب افعال است. نحو [حجر:74]. مگر در آيه «مُمْطِرُنا» كه خواهد آمد. در آياتى نظير: [نمل:58]. مراد از

ارزش است. راجع به [بقره:15]. كه نسبت آن به خدا داده شده رجوع شود به «مكر». [حجر:95]. آيه ماقبل اين است «فَاصْدَعْ بِما تُؤْمَرُ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكينَ

کفر عمل کتب حسن يا ملک ذلک لئک انت رئى عن نبو ابراهيم انا مسس ذکر سمو قد حجر فضل وجه سمع الک تبع لسن ائى سحر غفر ثم

ارزش است. راجع به [بقره:15]. كه نسبت آن به خدا داده شده رجوع شود به «مكر». [حجر:95]. آيه ماقبل اين است «فَاصْدَعْ بِما تُؤْمَرُ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكينَ

محسوس باشد مثل [شعراء:63]. [نمل:23]. و خواه معقول و معنوى نحو [صافات:76]. [حجر:87]. من ل ه هم وله اله الله ف قول ب عذب انن فى ان کم اجر ما ها کون الذين فوز

ابر را به هم پیوند مى دهد، و آنها را آمادّه باران مى سازد. لقح‌ (۱ بار) [حجر:22]. لقح به معنى باردار كردن است «لَقَحَ النَّخْلَةَ» يعنى گرد خرماى نر را

ربب نفخ اجل ها نور عند سوم لزب الذى بل عجب نسل قضى بشر هامان سوى رئى هبط حجر سخر نطف اذ يا انجيل ذکر سرف سجد ذا نا ن اذن بدء ان صرح توراة قرر هو سمو عدل

درختان را تلقيح نكند يعنى خيرى نزايد قرآن درباره بادها فرموده: [اعراف:57].[حجر:22].[فاطر:9]. و اگر بادى باشد كه هيچ يك از فايده‏ها را نداشته باشد پس آن از

قرآن نشان مى‏دهد كه اسقاء به معنى گذاشتن آب در اختيار شخص است مثل آيه گذشته [حجر:22]، [مؤمنون:21]، [فرقان:49] ولى سقى در نوشاندن آمده نظير [يوسف:41]. كه درباره

قرآن نشان مى‏دهد كه اسقاء به معنى گذاشتن آب در اختيار شخص است مثل آيه گذشته [حجر:22]، [مؤمنون:21]، [فرقان:49] ولى سقى در نوشاندن آمده نظير [يوسف:41]. كه درباره

قرآن نشان مى‏دهد كه اسقاء به معنى گذاشتن آب در اختيار شخص است مثل آيه گذشته [حجر:22]، [مؤمنون:21]، [فرقان:49] ولى سقى در نوشاندن آمده نظير [يوسف:41]. كه درباره

خوانده‏اند كه جمع صبح است. مصبح: اسم فاعل است يعنى‏آن كه وارد وقت صبح مى‏شود [حجر:83]. آنگاه كه وارد صيح مى‏شدند صيحه آنها را گرفت. مصباح: اسم آلت است به معنى

به یاد داشته باشید که خداوند شما را جانشینان قوم عاد کرده است و در سرزمین (حجر، میان حجاز و شام) استقرار بخشیده است. (سرزمینی با دشتهای مسطّح و حاصلخیز،

آسودگان باشد كه نوعى سبكى است و در آيه ديگر به جاى «فارِهين» «آمِنين» آمده [حجر:82]. و هر دو آيه درباره قوم ثمود است. اين كلمه فقط يكبار در قرآن به كار رفته

اهل لغت گقته‏اند. قرآن درباره راندن شياطين از آسمان كلمه شهاب آورده مثل [حجر:18]، [صافات:10]، [جنّ:8]، [جنّ:9]. از اين آيات روشن مى‏شود ثانياً آن يك امر

اهل لغت گقته‏اند. قرآن درباره راندن شياطين از آسمان كلمه شهاب آورده مثل [حجر:18]، [صافات:10]، [جنّ:8]، [جنّ:9]. از اين آيات روشن مى‏شود ثانياً آن يك امر

بادى است كه از شمال كعبه مى‏وزد (راغب) در آقرب آمده: آن بادى است كه از طرف حجر اسماعيل ما بين مشرق و بنات نعش مى‏وزد. کِتَابَه فَيَقُول لَم وَ يَا أُوتِي

جاهائى كه «دين» به معنى جزا آمده مثل [فاتحه:4]. [صافات:53]. [واقعة:87]. [حجر:35]. [ذاريات:6]. در اين گونه موارد مى‏توان دين را به معنى حساب نيز دانست و

به معنى چشم اعين است مثل [اعراف:179]. و جمع عين به معنى چشمه اعيون. مثل [حجر:45]. به نظر راغب معناى اصلى عين چشم است و معانى ديگر به عنايت مى‏باشد حتى

مصباح گويد: « اَلْوَقْتُ: مِقْدارٌ مِنَ الزَّمانِ مَفْرُوضٌ لِاَمْرٍما» [حجر:37-38]. گفت تو از مهلت شدگانى تا روز وقت معلوم كه قيامت باشد. * [مرسلات:11-13]

و حتمى گرديد. * [حج:65]. آسمان را باز مى‏دارد از اينكه به زمين بيفتد. * [حجر:29]. «قَعُوا» فعل امر جمع است يعنى: چون او را پرداختم واز روحم در آن دميدم

دارد كه به معنى كليد و يا خزانه باشد ولى در آيه اول به قرينه [منافقون:7]. [حجر:21].بايد گفت كه مراد خزائن است يعنى خزائن و انبارهاى غيب نزد خدا است و جز

عمر همانطور زندگى خواهد كرد مسلم است در صورت دوم به فكر دزدى نخواهد بود. * [حجر:18] استراق سمع مخفى و دزدانه گوش دادن است در اقرب گويد «استرق السمع: استمع

مجيد آمده است يكى در اين آيه كه درباره عذاب قوم لوط است. ديگرى در آيه 74 حجر، كه آن نيز درباره قوم لوط است. سوّمى در سوره فيل كه درباره اصحاب فيل است.

مصباح گويد: « اَلْوَقْتُ: مِقْدارٌ مِنَ الزَّمانِ مَفْرُوضٌ لِاَمْرٍما» [حجر:37-38]. گفت تو از مهلت شدگانى تا روز وقت معلوم كه قيامت باشد. * [مرسلات:11-13]

ل کمم حبب قدر جعل سجيل ذات شکر سليمان موج ما الو نخل انتم هل کلل فکه کسب حجر کون ربب ارض فرح شدد على ظنن طيب کم التى کما شىء برک رمد ذلک انن هو

به وسيله حيات و روح است. [نحل:70]. عمر در آيه بر وزن (عُنُق)است و در آيه [حجر:72].بروزن (فلس)است طبرسى و راغب گويند:هردو وزن به يك معنى است ولى قسم مخصوص

بعنوان شركت در بدكارى و پيروى از آن آمده [اسراء:27] درباره اهل بهشت است [حجر:47] ممكن است به عنوان هم دينى يا محبت و عدم تزاحم و يا به عنوان برادر حقيقى

prostrate, all of them. ترتیل: ترجمه: «فَسَجَدَ الْمَلآئِکَةُ ...»: (نگا: حجر / ). Tabber requires Javascript to function. آيات ۶۵ - ۸۸ سوره «ص» بیان چند

عليه السّلام و حجر را در هر نماز جمعه بخواند، فقر و ديوانگى به او نرسد. (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ) «1» حجر آيه 87. «2» حجر آيه 91. «3» جلد

هايشان با آتش، پوشيده شده است. ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۱۳۷ سوره «حجر»، مكّى است و ۹۹ آيه دارد. بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ * الر تِلْك

عمر همانطور زندگى خواهد كرد مسلم است در صورت دوم به فكر دزدى نخواهد بود. * [حجر:18] استراق سمع مخفى و دزدانه گوش دادن است در اقرب گويد «استرق السمع: استمع

همان است كه به حروف شبيه به فعل داخل مى‏شود مثل: [آل عمران:178]. [انفال:6]. [حجر:2]. 5- ماء مُسَلِّطَة. راغب مى‏گويد: آن لفظ را مسلط به عمل مى‏كند مثلاً لفظ

شي‌ء است. ممكن است اين كلام او «1» منهج الصادقين، ج 9، ص 44. و آيه در سوره حجر آيه 74. جلد 12 - صفحه 272 سبحانه باشد كه به طريق حكايت به پيغمبر خود فرمايد،

مى‏كنند و نه پيش مى‏افتند و به هيچ يك از اين دو كار قدرت ندارند چنانكه در آيه [حجر:24]. نيز به معنى پيش افتادگان است، مى‏شود گفت استفعال در اينگونه آيات به معنى

وجهالت حكومت مى‏كرده به كار رفته است مثل [نمل:48]. كه مراد شهر شعيب است و مثل [حجر:67]. كه مراد شهر لوط است و در آيه ديگر به آن قريه گفته [انبیاء:74]. وانگهى

چيزي‌ ‌است‌ ‌که‌ نتوان‌ توصيف‌ و ادراك‌ نمود و ‌هر‌ جا ‌در‌ قرآن‌ 1‌-‌ سوره‌ حجر ‌آيه‌ 42 2‌-‌ سوره‌ ص‌ ‌آيه‌ 83 جلد 1 - صفحه 283 باين‌ لفظ تعبير شود ‌اينکه‌

قَبْلُ» «5» و همچون انسان؛ «1». حج، 5. «2». انعام، 2. «3». حجر، 28. «4». الرّحمن، 14. «5». حجر، 27. جلد 9 - صفحه 387 مؤمن و كافر، مذكّر و مؤنث، توالد و تناسل،

قَبْلُ» «5» و همچون انسان؛ «1». حج، 5. «2». انعام، 2. «3». حجر، 28. «4». الرّحمن، 14. «5». حجر، 27. جلد 9 - صفحه 387 مؤمن و كافر، مذكّر و مؤنث، توالد و تناسل،

و فقط از ظن پيروى مى‏كنند و او را به يقين نكشتند ظن به كشتن او كردند : * [حجر:99]. مراد از يقين چنانكه گفته‏اند مرگ است و اطلاق يقين بر مرگ به علت ثابت

خبز جنن ربع فعل عذب هوى صلب حدد اذا نبء نزف فکه برص صنع اخذ قبض شکر عين جعل حجر

و فقط از ظن پيروى مى‏كنند و او را به يقين نكشتند ظن به كشتن او كردند : * [حجر:99]. مراد از يقين چنانكه گفته‏اند مرگ است و اطلاق يقين بر مرگ به علت ثابت

حضرت اسمعيل ميگفت هاى حجر يعنى بگير سنگ را بزبان عربى و در بعضى از روايات وارد شده كه ملائكه نيز با آندو بزرگوار كمك ميكردند و موضع حجر كوه ابو قبيس بود و

اين آيه سخنى هست كه در توزين اعمال خواهد آمد. موزون: اندازه شده و سنجيده [حجر:19]. در زمين كوههاى محكم قرارداديم و از گياه و ميوه اندازه شده در آن رويانديم

اين آيه سخنى هست كه در توزين اعمال خواهد آمد. موزون: اندازه شده و سنجيده [حجر:19]. در زمين كوههاى محكم قرارداديم و از گياه و ميوه اندازه شده در آن رويانديم

اين آيه سخنى هست كه در توزين اعمال خواهد آمد. موزون: اندازه شده و سنجيده [حجر:19]. در زمين كوههاى محكم قرارداديم و از گياه و ميوه اندازه شده در آن رويانديم

در آخرت نيست شادى مى‏كنند و از اين حقيقت كه دانسته‏اند طلب شادى مى‏نمايند [حجر:67] اهل مدينه آمدند در حالى كه از شنيدن قضيّه ميهمانان لوط شادى مى‏جستند و

درختان را تلقيح نكند يعنى خيرى نزايد قرآن درباره بادها فرموده: [اعراف:57].[حجر:22].[فاطر:9]. و اگر بادى باشد كه هيچ يك از فايده‏ها را نداشته باشد پس آن از

[بقره:253]. مرسل به معنى فرستاده شده است مثل [اعراف:75]. جمع آن مرسلون است [حجر:57]. و مرسلات در [مرسلات:1]. جمع مرسله است. مرسل (بكسر سين) اسم فاعل به معنى

السلام درباره‌ى‌ «آياتٌ بَيِّناتٌ» فرمودند: مقصود مقام ابراهيم، حجرالاسود و حجر اسماعيل است. و از آن حضرت پرسيدند مراد از «مَنْ دَخَلَهُ» كعبه است يا حرم؟

is your business, O envoys?” ترتیل: ترجمه: «خَطْبُ»: کار مهم (نگا: طه / ، حجر / ، قصص / ، یوسف / ). فَلَمَّا ذَهَبَ‌ عَنْ‌ إِبْرَاهِيمَ‌... (۰) إِنَ‌ إِبْرَاهِيمَ‌

ترجمه: «حِجَارَةِ مِّن طِینٍ»: سنگی از گِل. همان چیزی است که در (هود / ، حجر / ) با واژه (سِجّیل‌= سنگ گِل) بیان شده است و کیفیّت آن بر ما معلوم نیست.

حال حمد تسبيح مى‏گويد. بعيد نيست: باء به معنى مع و مصاحبت باشد چنانكه در [حجر:46]، [هود:48] گفته‏اند. گر چه با حال از لحاظ معنى يكى است . اين معنى كاملا

در آخرت نيست شادى مى‏كنند و از اين حقيقت كه دانسته‏اند طلب شادى مى‏نمايند [حجر:67] اهل مدينه آمدند در حالى كه از شنيدن قضيّه ميهمانان لوط شادى مى‏جستند و

دارد كه به معنى كليد و يا خزانه باشد ولى در آيه اول به قرينه [منافقون:7]. [حجر:21].بايد گفت كه مراد خزائن است يعنى خزائن و انبارهاى غيب نزد خدا است و جز

«الْجِنّ»: پری. آفریدگانی از آفریدگان خدا هستند که از آتش آفریده شده‌اند (نگا: حجر / ). دارای عقل و شعور و فهم و درک، و تکلیف و مسؤولیّت، و آشنائی به زبان بوده،

come to know. ترتیل: ترجمه: «إصْفَحْ»: روی بگردان (نگا: بقره / مائده / ، حجر / ). «سَلامٌ»: بدرود. این سلام، برای جدائی بوده و نشانه بی‌اعتنائی است (نگا:

آنچه مورد عمل نبود. علّامه امينى در الغدير ج 7 ص 103 و ج 6 ص 100 قول ابن حجر شارح صحيح بخارى را نقل كرده كه گفته: بقولى اَبّ دخيل است و عربى نيست. مؤيّد

عضو در موضع خود و مستوى الخلقه بودن و از «عدلك» تناسب اعضاء است. در آيه [حجر:29]. ظاهراً فراغ از خلقت مراد است يعنى چون او را پرداختم و از روحم در آن دميدم

معلوم است و راجع به روايات اهل سنت براى نمونه رجوع شود به صواعق محرقه ابن حجر ذيل آيه دوم از آيات اهل بيت، صحيح مسلم جلد اول كتاب صلوة بابُ: اَلصَّلوة عَلَى

است. Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۹،سوره حجر مفاد كلى سوره مباركه حجر پشيمانى كافران : اى كاش مسلمان شده بوديم ! درخواست مشركان از

مهمانها. این واژه برای مفرد و مثنی و جمع و مذکر و مؤنث بکار می‌رود (نگا: حجر / و ، هود / ). مراد فرشتگانی است که به صورت انسان به پیش حضرت ابراهیم آمدند

Judgment will take place. ترتیل: ترجمه: «الدِّینَ»: جزا و سزا. (نگا: فاتحه / حجر / ، شعراء / ). Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۱۹ سوره ذاريات

يَعْلَمُونَ (52) فَتِلْكَ بُيُوتُهُمْ خاوِيَةً: پس آنست خانه‌هاى آنها در زمين حجر، يعنى وادى القرى كه ميان مكه و شام است در حالتى كه خالى است و منهدم و ويران

[سجده:7]، سه دفعه هم «حَماءٍ» آمده باز نكره يعنى از لجن سياه و بد بوى به خصوص [حجر:28]، راجع به توضيح اين آيات به «آدم» رجوع شود. 2- [ص:52] كلمه اتراب سه بار

معلوم است و راجع به روايات اهل سنت براى نمونه رجوع شود به صواعق محرقه ابن حجر ذيل آيه دوم از آيات اهل بيت، صحيح مسلم جلد اول كتاب صلوة بابُ: اَلصَّلوة عَلَى

حال حمد تسبيح مى‏گويد. بعيد نيست: باء به معنى مع و مصاحبت باشد چنانكه در [حجر:46]، [هود:48] گفته‏اند. گر چه با حال از لحاظ معنى يكى است . اين معنى كاملا

پيداست كه مراد سؤال استخبار نيست كه از چيز مجهولى سؤال شود مثل [صافات:24]، [حجر:92-93]، [نحل:56]، [زخرف:19]. به نظر مى‏آيد كه سؤال در اين آيات سؤال عقوبت

سوره هود آمده كه به آنها فرمود «هؤُلاءِ بَناتى هُنَّ اَطْهَرُ لَكُمْ». و [حجر:71]. قطعاً مراد آن حضرت زنا نبوده است غير ممكن است پيامبر خدا آنها را در مقابل

نُبَشِّرُکَ‌... (۱) Tabber requires Javascript to function. آيات ۴۹ - ۸۴،سوره حجر بشارت و انذار در يك داستان و ارتباط آن با داستانهاىقبل از مغفرت خدا ماءيوس

مأیوس و ناامید. Tabber requires Javascript to function. آيات ۴۹ - ۸۴،سوره حجر بشارت و انذار در يك داستان و ارتباط آن با داستانهاىقبل از مغفرت خدا ماءيوس

ابراهیم(ع) - بدون هیچ سخنى و اعتراضى - حاکى از مطلب یاد شده است. ۳ - «عن حجر عن أبى عبداللّه(ع) قال: خالف ابراهیم(ع) قومه و عاب آلهتهم... قال أبوجعفر(ع):

تنوین آن برای تحقیر است. «سِجِّیلٍ»: گِل متحجّر. سنگْ گِل (نگا: هود / ، حجر / ). إِنَ‌ الَّذِينَ‌ کَفَرُوا وَ يَصُدُّونَ‌... (۰) Tabber requires Javascript

را يتيم و بى‌پدر از وقت ولادت و بى‌مادر پس از چند سال پس جاى داد تو را در حجر جدّت عبد المطّلب و پس از وفات او در تحت كفالت عمّت ابو طالب كه برادر ابو ينى

قبول نكردند بيشتر مردم مگر انكار را. تفسير اجمالى از بيان حقيقت روح در سوره حجر ذيل آيه فاذا سوّيته و نفخت فيه من روحى گذشت و در اين آيه ظاهرا يا سؤال از

threat came true. ترتیل: ترجمه: «أَصْحَابُ الأیْکَةِ»: قوم شعیب هستند (نگا: حجر / ، شعراء / و . «قَوْمُ تُبَّعٍ»: گروهی از مردم یمن که پیرو پادشاه خوبی به

احترام و تواضع است كه درباره بزرگان دين و قبور آنها و حتى در استلام و بوسيدن حجر الاسود انجام داده مى‏شود، احترام و تواضع در واقع «خود كم بينى» در مقابل چيز

میان آحاد و براى بیان کثرت به کار رفته است. سبع‌ (۲۸ بار) هفت. [بقره:29]، [حجر:44]. سبعون: هفتاد. [حاقة:32]، [توبه:80]. مراد از سبعين كثرت است نه اينكه اگر

سرزمين آنها را به صورت ريشه‏هاى پراكنده خرما در آورد. بادهاى آبستن كننده [حجر:22]. در اين شكى نيست كه عوامل تلقيح ميوه‏ها و گل‏ها و غيره يكى حشرات و يكى

“Peace, strangers.” ترتیل: ترجمه: «مُنکِرُونَ»: افراد ناآشنا و ناشناس (نگا: حجر / ). وَ إِذَا حُيِّيتُمْ‌ بِتَحِيَّةٍ... (۰) Tabber requires Javascript to

اين آيه سخنى هست كه در توزين اعمال خواهد آمد. موزون: اندازه شده و سنجيده [حجر:19]. در زمين كوههاى محكم قرارداديم و از گياه و ميوه اندازه شده در آن رويانديم

مى‌كنيم. ماجراى خلقت انسان وسجده فرشتگان بر او، در سوره‌هاى بقره، اعراف، حجر، اسراء و كهف آمده وتكرار اين داستان بيانگر تعصّب و نژادپرستى ابليس و حسادت

ناامید نمی‌گردد. Tabber requires Javascript to function. آيات ۴۹ - ۸۴،سوره حجر بشارت و انذار در يك داستان و ارتباط آن با داستانهاىقبل از مغفرت خدا ماءيوس

(۲) Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۹،سوره حجر مفاد كلى سوره مباركه حجر پشيمانى كافران : اى كاش مسلمان شده بوديم ! درخواست مشركان از

كه تير آتشين الهى است و مترصّد او ميباشد ميسوزاندش و شرح اين قسمت در سوره حجر و الصّافات گذشت و در جلد 5 صفحه 286 احتجاج از امام صادق عليه السّلام حديثى

را يتيم و بى‌پدر از وقت ولادت و بى‌مادر پس از چند سال پس جاى داد تو را در حجر جدّت عبد المطّلب و پس از وفات او در تحت كفالت عمّت ابو طالب كه برادر ابو ينى

فرعون و خويشاوندان لوط و اصحاب بيشه و جنگل كه قوم شعيب پيغمبر بودند و در سوره حجر شرح آن ذكر شد و قوم تبّع كه در سوره دخان مذكور گرديد هر يك از اين اقوام كه

است پس علت آمدن «اِنزال» در اينها چيست: به نظر مى‏آيدكه جواب همه اينها در [حجر:21]. باشد در اين آيه به هر چيز انزال اطلاق شده و چون تدبير همه از جانب خداوند

مرگ مطلقاً در دست اوست، و اوست كه حيات مى‏بخشد و مى‏ميراند [آل عمران:156]، [حجر:23]، اين دو تعبير در قرآن 11 مرتبه آمده است. 6 - شروع آفرينش و اعاده آن از

سرزمين آنها را به صورت ريشه‏هاى پراكنده خرما در آورد. بادهاى آبستن كننده [حجر:22]. در اين شكى نيست كه عوامل تلقيح ميوه‏ها و گل‏ها و غيره يكى حشرات و يكى

است و ميوه‏اش با روغن و خورش خورندگان مى‏رويد. 3- مع (مصاحبت) [هود:48]، [حجر:46] اى نوح به سلام و بركات پياده شو به سلامت داخل بهشت شويد. 4- ظرفيّت [قمر:34]

(۱) Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۹،سوره حجر مفاد كلى سوره مباركه حجر پشيمانى كافران : اى كاش مسلمان شده بوديم ! درخواست مشركان از

است: محافظان. نگهبانان. مراد فرشتگان است. «شُهُب»: جمع شِهاب، آذرخشها (نگا: حجر / ). «شَدِیداً»: وزن فَعِیل، مفرد و جمع در آن یکسان است. إِنَّهُمْ‌ عَنِ‌

ثمود هم مشمول غضب الهى شدند و بر اهل مكه حال آنها از خرابه منازلشان در زمين حجر و يمن وقت عبور بر آن بلاد واضح و آشكار گرديد چون شيطان كارهاى زشت آنها را

سرزمين آنها را به صورت ريشه‏هاى پراكنده خرما در آورد. بادهاى آبستن كننده [حجر:22]. در اين شكى نيست كه عوامل تلقيح ميوه‏ها و گل‏ها و غيره يكى حشرات و يكى

(۰) Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۹،سوره حجر مفاد كلى سوره مباركه حجر پشيمانى كافران : اى كاش مسلمان شده بوديم ! درخواست مشركان از

لا یَغِیبُ عَنَّآ أَمْرُهُمْ وَ مَا یَقْصِدُونَ. «الذِّکْرِ»: قرآن (نگا: حجر / نحل / ). «عَزِیزٌ»: ارزشمند. بی‌نظیر. چیره و شکست‌ناپذیر. الْعَزِيزِ الْحَکِيمِ‌

fall prostrate before him. ترتیل: ترجمه: «فَإِذَا سَوَّیْتُهُ ...»: (نگا: حجر / ). قَالَ‌ مَا مَنَعَکَ‌ أَلاَّ تَسْجُدَ إِذْ... (۱) وَ إِذْ قُلْنَا لِلْمَلاَئِکَةِ

خداوند منطقه آنان را زير و رو كرد. داستان اين قوم در سوره‌هاى اعراف، هود، حجر و عنكبوت نيز آمده است. سلسله مراتب بايد مراعات شود. حضرت ابراهيم پيامبر اولوا

لذا ميفرمايد إِنّا نَحن‌ُ نَزَّلنَا الذِّكرَ وَ إِنّا لَه‌ُ لَحافِظُون‌َ حجر آيه 9 و ميفرمايد إِن‌َّ هذَا القُرآن‌َ يَهدِي‌ لِلَّتِي‌ هِي‌َ أَقوَم‌ُ اسراء

(۰) Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۹،سوره حجر مفاد كلى سوره مباركه حجر پشيمانى كافران : اى كاش مسلمان شده بوديم ! درخواست مشركان از

losers. ترتیل: ترجمه: «لا تُلْهِکُمْ»: شما را سرگرم و غافل نکند (نگا: نور / ، حجر / . «ذِکْرِ اللهِ»: یاد خدا و عبادت و پرستش او. اطاعت از خدا. وَ اعْلَمُوا

قبول نكردند بيشتر مردم مگر انكار را. تفسير اجمالى از بيان حقيقت روح در سوره حجر ذيل آيه فاذا سوّيته و نفخت فيه من روحى گذشت و در اين آيه ظاهرا يا سؤال از

آیات شامل این کلمه قسم‌ (۳۳ بار) ذٰلِک لِذِي أَ فِي حِجْر لَم هَل يَسْر إِذَا تَر اللّيْل کَيْف وَ فَعَل رَبّک در حال بارگیری...

لَم إِرَم رَبّک ذَات فَعَل الّتِي الْعِمَاد کَيْف يُخْلَق تَر مِثْلُهَا حِجْر أَ لِذِي در حال بارگیری...

جراد (ملخ)، قمل (شپش)، ضفادع (قورباغه)، دم (خون)، طوفان، بحر (شكافتن دريا)، حجر (سنگ)، عصا و يد (دست نورانى). در منهج‌ «2»- نزد بعضى مراد از آيات تسع، احكام

قبول نكردند بيشتر مردم مگر انكار را. تفسير اجمالى از بيان حقيقت روح در سوره حجر ذيل آيه فاذا سوّيته و نفخت فيه من روحى گذشت و در اين آيه ظاهرا يا سؤال از

تَحَاضّون تَر تُحِبّون تُکْرِمُون ثَمُود جَاء جَابُوا جَمّا جَنّتِي جِيء حُبّا حِجْر دَکّا دُکّت ذَات ذِي رَاضِيَة رَبّه رَبّي رَبّک رِزْقَه سَوْط صَفّا طَعَام

آمده «قُبِضَ عليه السلام فى يوم كذا» يعنى در فلان روز اخذ و مقبوض گرديد. هما حجر بين الى من هو ف لا ورى لقى بغى ايى ها يوم هم بحر الذى اذا جعل ب بعث خلق مرج

نَزَعنا ما فِي‌ صُدُورِهِم‌ مِن‌ غِل‌ٍّ إِخواناً عَلي‌ سُرُرٍ مُتَقابِلِين‌َ حجر، آيه 47. عَلي‌ سُرُرٍ مَوضُونَةٍ مُتَّكِئِين‌َ عَلَيها مُتَقابِلِين‌َ واقعه‌،

پذیرائی (نگا: آل‌عمران / کهف / و صافات / ). «یَوْمَ الدِّینِ»: (نگا: فاتحه / حجر / ، شعراء / ). فِي‌ الْحَمِيمِ‌ ثُمَ‌ فِي‌ النَّارِ... (۰) إِنَ‌ الَّذِينَ‌

آنرا در سفر مشاهده مينمودند و عبرت نميگرفتند چنانچه در سوره اعراف و هود و حجر مفصلا بيان شد و اينجا به پيغمبر خود ميفرمايد آيا قبلا رسيد بتو خبر ميهمانهاى

نور و هدایت، و صفوت آدمیان و تَتِمّه دَور زمان را دیوانه می‌نامیدند (نگا: حجر / قلم / ). ابن جریج گوید: کفار و مشرکین به پیامبر اسلام مى گفتند که او دیوانه

لَأُغوِيَنَّهُم‌ أَجمَعِين‌َ زمر ‌آيه‌ 83 وَ لَأُغوِيَنَّهُم‌ أَجمَعِين‌َ حجر ‌آيه‌ 39 لَأَقعُدَن‌َّ لَهُم‌ صِراطَك‌َ المُستَقِيم‌َ ثُم‌َّ لَآتِيَنَّهُم‌

امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه آن معجزات عصا و يد بيضاء و طوفان و بحر و حجر و جراد و قمّل و ضفادع و دم است و اينها در روايت قمّى و عيّاشى رحمهما اللّه

جنّ قبل از انسان بوده است. «وَ الْجَانَّ خَلَقْناهُ مِنْ قَبْلُ» «1» «1». حجر، 27. جلد 10 - صفحه 243 جنّ، جايگاهى همچون جايگاه انسان دارد، زيرا هدف از آفرينش

را يتيم و بى‌پدر از وقت ولادت و بى‌مادر پس از چند سال پس جاى داد تو را در حجر جدّت عبد المطّلب و پس از وفات او در تحت كفالت عمّت ابو طالب كه برادر ابو ينى

صَلبَتْ» و نيز به معنى سخت و صاف، و زمين يا سنگى كه چيزى نمى‏روياند. گويند: «حَجَرٌ صَلْد اَرْضً صَلْدٌ» (اقرب). در مجمع فرموده: آن به معنى سنگ صاف و زمينى

و اجتناب از معصيت و شرح اين آيات و بيان وقت معلوم و ساير خصوصيّات در سوره حجر گذشته است. إِذ قال‌َ رَبُّك‌َ لِلمَلائِكَةِ إِنِّي‌ خالِق‌ٌ بَشَراً مِن‌ طِين‌ٍ

doubt. ترتیل: ترجمه: «کُنتُمْ ... تَمْتَرُونَ»: شکّ می‌کردید (نگا: انعام / حجر / ، مریم / ). هٰذِهِ‌ النَّارُ الَّتِي‌ کُنْتُمْ‌... (۱) ذٰلِکَ‌ بِمَا قَدَّمَتْ‌

تعقیب بحثهای گذشته در این سوره مطرح شده است «قوم ثمود» است- که در سرزمین «حجر» در شمال حجاز زندگی داشتند، و پیامبرشان «صالح» نهایت کوشش را در هدایت آنها

«2». رعد، 3. «3». رعد، 4. «4». ابراهيم، 5. «5». نحل، 79. «6». طه، 128. «7». حجر، 75. «8». روم، 22. «9». بقره، 2. جلد 9 - صفحه 250 گوناگون زمين، معادن پيدا

امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه آن معجزات عصا و يد بيضاء و طوفان و بحر و حجر و جراد و قمّل و ضفادع و دم است و اينها در روايت قمّى و عيّاشى رحمهما اللّه

آل‌عمران، 15. «2». حديد، 21. «3». محمّد، 15. «4». زخرف، 73. «5». حجر، 46. «6». حجر، 47. «7». واقعه، 23. «8». تفسير الميزان. جلد 10 - صفحه 458 رَبِّهِ

اوّلين موحّدان باشند. «فَلا تَدْعُ» «1». انعام، 121. «2». نجم، 3. «3». حجر، 9. «4». حجر، 18. جلد 6 - صفحه 376 10- غير خدا، هر چيز وهركس باشد، قابل پرستش نيست

به طور واضح متجلى مى‏سازد از قبيل: 1- [بقره:2]. 2- [بقره:185]. 3- [حجر:1]. 4- [حجر:87]. 5- [اسراء:9]. 6- [اسراء:82]. 7- [يس:2]. 8- [بروج:21]. 9- [واقعة:77]

اضافه بخود فرموده باو افاضه فرمود و خلاصه اخبار و تحقيق اين مقام در سوره حجر ذيل آيه و اذ قال ربّك للملائكه گذشت تكرار نميشود و قرار داد خداوند از براى

فرعون و خويشاوندان لوط و اصحاب بيشه و جنگل كه قوم شعيب پيغمبر بودند و در سوره حجر شرح آن ذكر شد و قوم تبّع كه در سوره دخان مذكور گرديد هر يك از اين اقوام كه

آنرا در سفر مشاهده مينمودند و عبرت نميگرفتند چنانچه در سوره اعراف و هود و حجر مفصلا بيان شد و اينجا به پيغمبر خود ميفرمايد آيا قبلا رسيد بتو خبر ميهمانهاى

آنرا در سفر مشاهده مينمودند و عبرت نميگرفتند چنانچه در سوره اعراف و هود و حجر مفصلا بيان شد و اينجا به پيغمبر خود ميفرمايد آيا قبلا رسيد بتو خبر ميهمانهاى

اتقان و استحكام، شكسته و ويران شود به مردن به سبب حكمت و مصلحت و «1». سوره حجر- آيه 99. جلد 9 - صفحه 118 غرض صحيح كه اعاده و حشر در قيامت و بقاء ابدى باشد

انسان را تکمیل و آراسته کرد. خلقت او را اتمام بخشید. «مِن رُّوحِهِ»: (نگا: حجر / ). «قَلِیلاً مَّا»: کمتر. اندک. Tabber requires Javascript to function.

به جهت برخوردارى از امکانات مادى، احساسى بى پایه و نشان نابخردى است. (لذى حجر ... الّتى لم یخلق مثلها فى البلد) خبر از هلاکت قوم عاد با وجود تمدن پیشرفته

قبول نكردند بيشتر مردم مگر انكار را. تفسير اجمالى از بيان حقيقت روح در سوره حجر ذيل آيه فاذا سوّيته و نفخت فيه من روحى گذشت و در اين آيه ظاهرا يا سؤال از

نيامده است، چون اثرى در گرفتن عبرت ندارد.) «قُتِلَ أَصْحابُ الْأُخْدُودِ» «1». حجر، 16. «2». تفسير نور الثقلين. «3». احزاب، 45. «4». هود، 103. جلد 10 - صفحه

وَ الْوَتْرِ «3» وَ اللَّيْلِ إِذا يَسْرِ «4» هَلْ فِي ذلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ «5» «1» به سپيده دم سوگند. «2» به شبهاى ده گانه سوگند. «3» به زوج و فرد

فرقان‌ آيه 24 و 25 ‌که‌ مجرمين‌ ‌در‌ ‌اينکه‌ آيه ‌هم‌ جمع‌ محلي‌ بلام‌ ‌است‌ و حجر محجور همان‌ امتياز و جداييست‌ و اينها كساني‌ هستند ‌که‌ اعمال‌ ‌آنها‌ هباء

بالا آب نازل كرد. و نحو [بقره:144] و ايضاً [ابراهيم:24]. خمچنين است آيات [حجر:16]، [فرقان:61]، [بروج:1]. غرض از همه اينها چنانكه گفته شد طرف بالا و فضاست

اضافه بخود فرموده باو افاضه فرمود و خلاصه اخبار و تحقيق اين مقام در سوره حجر ذيل آيه و اذ قال ربّك للملائكه گذشت تكرار نميشود و قرار داد خداوند از براى

فَإِنَّك‌َ رَجِيم‌ٌ وَ إِن‌َّ عَلَيك‌َ لَعنَتِي‌ إِلي‌ يَوم‌ِ الدِّين‌ِ (سوره‌ حجر ‌آيه‌ 34 و 35 ص‌ ‌آيه‌ 77). ] (آیه 12)- این آیه وضع مجرمان را چنین مجّسم می‌کند:

گانه است و آفتاب در ظرف يك سال در آنها سير مينمايد و بيان آن در اوائل سوره حجر گذشت و نيز قسم ياد فرموده بروز موعود كه خداوند و انبياء عظام و اوصياء كرام

ميفرمايد: فَإِنَّك‌َ مِن‌َ المُنظَرِين‌َ إِلي‌ يَوم‌ِ الوَقت‌ِ المَعلُوم‌ِ حجر آيه 37. بلكه‌ ميتوان‌ ‌گفت‌: تَتبَعُهَا الرّادِفَةُ رجعتهاي‌ ائمه‌ ‌عليهم‌

مفسرين متفقند بر آن، از جمله: ترمذى، احمد، مسلم، در صحاح خود، صاحب مشكوة، ابن حجر در صواعق، زمخشرى در كشاف، فخر رازى در تفسير كبير، نيشابورى در غرائب التنزيل،

لَيس‌َ لَك‌َ عَلَيهِم‌ سُلطان‌ٌ إِلّا مَن‌ِ اتَّبَعَك‌َ مِن‌َ الغاوِين‌َ حجر آيه 42 و ميفرمايد إِنَّه‌ُ لَيس‌َ لَه‌ُ سُلطان‌ٌ عَلَي‌ الَّذِين‌َ آمَنُوا

ترتیل: ترجمه: «قَدَّرْنَا»: مقدر کرده‌ایم. قانون مرگ را گذاشته‌ایم (نگا: حجر / ، سبأ / ، یس / ، نمل / ). «مَسْبُوقِینَ»: عقب زدگان. پیشی گرفته‌شدگان. مراد

آن در سینه پیغمبر و جاری کردن آن بر زبان آن حضرت نیز بر عهده خدا است (نگا: حجر / . واژه (قرآن) مصدر است و به معنی قرائت است. فَتَعَالَى‌ اللَّهُ‌ الْمَلِکُ‌

ترجمه: «مُنزِلُونَ»: فرود آورندگان. نازل کنندگان. «رِجْزاً»: عذاب. (نگا: حجر / ). Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۴ - ۴۰، سوره عنكبوت بيان

کأظفار السباع من الطیر مع کلّ طائر ثلاثة أحجار فى رجلیه حجران و فى منقاره حجر فجعلت ترمیهم بها حتّى جُدِّرَتْ أجسادهم فقتلهم [فقتلتهم خ ل ]بها...; ابى مریم

اضافه بخود فرموده باو افاضه فرمود و خلاصه اخبار و تحقيق اين مقام در سوره حجر ذيل آيه و اذ قال ربّك للملائكه گذشت تكرار نميشود و قرار داد خداوند از براى

جمعى از مفسرين و ليكن حق اين است كه آيات در همه اين چهارسوره يعنى سوره هود و حجر و عنكبوت و ذاريات ، متعرض يك قصه است و آن داستانبشارت دادن ملائكه به ابراهيم

آخرت داده است. «إِنَّما تُوعَدُونَ لَصادِقٌ وَ إِنَّ الدِّينَ لَواقِعٌ» «1». حجر، 95. «2». شرح، 4. تفسير نور(10جلدى)، ج‌9، ص: 243 إِنَّما تُوعَدُونَ لَصادِقٌ

أَعرَضُوا عَنه‌ُ» قصص‌ آيه 55. «وَ يُلهِهِم‌ُ الأَمَل‌ُ فَسَوف‌َ يَعلَمُون‌َ» حجر آيه 3. و بسياري‌ ديگر ‌از‌ آيات‌. جلد 13 - صفحه 196 و اما الأخبار: ‌در‌ روايت‌

گانه است و آفتاب در ظرف يك سال در آنها سير مينمايد و بيان آن در اوائل سوره حجر گذشت و نيز قسم ياد فرموده بروز موعود كه خداوند و انبياء عظام و اوصياء كرام

الاعمال و عيّاشى ره از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه هر كس سوره ابراهيم و حجر را در دو ركعت نماز در هر روز جمعه قرائت نمايد هرگز او را فقر و ديوانگى و گرفتارى

لَيس‌َ لَك‌َ عَلَيهِم‌ سُلطان‌ٌ إِلّا مَن‌ِ اتَّبَعَك‌َ مِن‌َ الغاوِين‌َ) حجر آيه 42 (إِنَّه‌ُ لَيس‌َ لَه‌ُ سُلطان‌ٌ عَلَي‌ الَّذِين‌َ آمَنُوا وَ عَلي‌

به هر يك از خشيت، طاعت، عفّت، حيا و عمل صالح نيز تعبير شده است. «4» «1». حجر، 21. «2». حديد، 25. «3». زمر، 6. «4». تفسير منهج‌الصادقين. جلد 3 - صفحه 44

هود، سوره يوسف، سوره رعد. جلد هفتم. مشتمل بر چهار سوره: سوره ابراهيم، سوره حجر، سوره نحل سوره بنى اسرائيل. جلد هشتم. مشتمل بر چهار سوره: سوره كهف، سوره مريم،

انتقام گرفتيم ، و به درستی كه اين دو قوم بر سر شاهراهى قرار دارند (۷۹) اصحاب حجر هم فرستادگان خدا را تكذيب كردند (۸۰) و هرچه ما معجزه برايشان فرستاديم از آن

«أَجْراً عَظِيماً» «6» «1». تفسير نمونه. «2». يس، 58. «3». رعد، 24. «4». حجر، 46. «5». و اقعه، 26. «6». نساء، 40. تفسير نور(10جلدى)، ج‌7، ص: 380 تَحِيَّتُهُمْ

who gives death and life. ترتیل: ترجمه: «أَمَاتَ وَ أَحْیَا»: (نگا: بقره / حجر / ، ق / ). الَّذِي‌ خَلَقَ‌ الْمَوْتَ‌ وَ... (۲) Tabber requires Javascript

We revealed. Are you going to deny it? ترتیل: ترجمه: «ذِکْرٌ»: قرآن (نگا: حجر / و . پنددهنده (نگا: انبیاء / ). Tabber requires Javascript to function. آيات

آنرا در سفر مشاهده مينمودند و عبرت نميگرفتند چنانچه در سوره اعراف و هود و حجر مفصلا بيان شد و اينجا به پيغمبر خود ميفرمايد آيا قبلا رسيد بتو خبر ميهمانهاى

تكوينى خواسته است كه مردم بر اساس اراده و اختيار خود، راه را انتخاب‌ «1». حجر، 3. «2». آل‌عمران، 173. «3». مائده، 42. «4». توبه، 73. «5». بقره، 194. جلد

Samarian?” ترتیل: ترجمه: «خَطْب»: امر خطیر. کار خطرناک و عظیم (نگا: یوسف / ، حجر / ). Tabber requires Javascript to function. آيات ۸۰ - ۹۸ سوره طه بيان آيات

كالفخّار تعبير فرموده و منافى با يكديگر نيست و خلق فرمود پدر اجنّه را كه در سوره حجر ذكر شد از شعله جوّاله صافى و بدون دودى از آتش چون اصل مارج بمعناى مضطرب است

ثمود هم مشمول غضب الهى شدند و بر اهل مكه حال آنها از خرابه منازلشان در زمين حجر و يمن وقت عبور بر آن بلاد واضح و آشكار گرديد چون شيطان كارهاى زشت آنها را

كه تير آتشين الهى است و مترصّد او ميباشد ميسوزاندش و شرح اين قسمت در سوره حجر و الصّافات گذشت و در جلد 5 صفحه 286 احتجاج از امام صادق عليه السّلام حديثى

گانه است و آفتاب در ظرف يك سال در آنها سير مينمايد و بيان آن در اوائل سوره حجر گذشت و نيز قسم ياد فرموده بروز موعود كه خداوند و انبياء عظام و اوصياء كرام

گانه است و آفتاب در ظرف يك سال در آنها سير مينمايد و بيان آن در اوائل سوره حجر گذشت و نيز قسم ياد فرموده بروز موعود كه خداوند و انبياء عظام و اوصياء كرام

است كه باعث مى‌شود شخص خود را برتر از «1». تفسير الميزان. «2». قلم، 4. «3». حجر، 88. «4». شعراء، 215. «5». آل‌عمران، 159. جلد 10 - صفحه 384 ديگران بداند و

است كه باعث مى‌شود شخص خود را برتر از «1». تفسير الميزان. «2». قلم، 4. «3». حجر، 88. «4». شعراء، 215. «5». آل‌عمران، 159. جلد 10 - صفحه 384 ديگران بداند و

يُصْلِحُونَ (152) الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ‌: آنانكه فساد مى‌كنند در زمين حجر به گمراهى مردم از راه حق و رواج فسق و فجور و اشاعه قبايح و شنايع، وَ لا يُصْلِحُونَ‌:

شما و ایشان است. Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۶ - ۲۵،سوره حجر عنايت به ياد آوردن زيبايى و زينت آسمان به نجوم و كواكب ، در موارد مختلف قرآن

معارج، 20. «6». معارج، 21. «7». اسراء، 70. «8». اسراء، 70. «9». تين، 4. «10». حجر، 29. جلد 10 - صفحه 570 1- جهاد و دفاع به قدرى ارزش دارد كه خداوند به نفس اسب‌هاى

إِن‌َّ المُتَّقِين‌َ فِي‌ جَنّات‌ٍ وَ عُيُون‌ٍ ادخُلُوها بِسَلام‌ٍ آمِنِين‌َ حجر آيه 45 و 46، وَ سِيق‌َ الَّذِين‌َ اتَّقَوا رَبَّهُم‌ إِلَي‌ الجَنَّةِ زُمَراً

كالفخّار تعبير فرموده و منافى با يكديگر نيست و خلق فرمود پدر اجنّه را كه در سوره حجر ذكر شد از شعله جوّاله صافى و بدون دودى از آتش چون اصل مارج بمعناى مضطرب است

سِيرُوا فِي الْأَرْضِ‌: بگو اى پيغمبر سير كنيد در زمين اهل تكذيب مانند ديار حجر و احقاف و مؤتفكات كه اهل آنها هلاك شدند، فَانْظُرُوا: پس نگاه كنيد و تأمل

يَأكُلُوا وَ يَتَمَتَّعُوا وَ يُلهِهِم‌ُ الأَمَل‌ُ فَسَوف‌َ يَعلَمُون‌َ. (حجر ‌آيه‌ 3) و ‌غير‌ اينها ديگر حزن‌ پيغمبر ‌براي‌ مؤمنين‌ ‌بود‌ ‌که‌ ‌در‌ شكنجه‌

of those who deny. ترتیل: ترجمه: «فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ»: (نگا: اعراف / حجر / ، روم / ). «فَانظُرْ»: مخاطب پیغمبر اسلام یا هر شنونده و خواننده‌ای است

لذا ميفرمايد: إِنّا نَحن‌ُ نَزَّلنَا الذِّكرَ وَ إِنّا لَه‌ُ لَحافِظُون‌َ حجر ‌آيه‌ 9. جلد 18 - صفحه 187 مصطفي‌ ‌را‌ وعده‌ داد الطاف‌ حق‌ ] (آیه 3)- صحیفه‌هائی

«سَوّی»: اندام او را همآهنگ کرد و سر و سامان داد (نگا: بقره / ، کهف / ، حجر / ). مِنْ‌ نُطْفَةٍ إِذَا تُمْنَى‌ (۰) وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ‌ النَّشْأَةَ.

لَمَسَخْناهُمْ‌: و اگر خواهيم، هر آينه مسخ كنيم و متبدل سازيم صورت ايشان را به صورت حجر كه بى‌روح است، عَلى‌ مَكانَتِهِمْ‌: بر همانجاى خود كه نشسته‌اند، يعنى همانجا

كالفخّار تعبير فرموده و منافى با يكديگر نيست و خلق فرمود پدر اجنّه را كه در سوره حجر ذكر شد از شعله جوّاله صافى و بدون دودى از آتش چون اصل مارج بمعناى مضطرب است

كالفخّار تعبير فرموده و منافى با يكديگر نيست و خلق فرمود پدر اجنّه را كه در سوره حجر ذكر شد از شعله جوّاله صافى و بدون دودى از آتش چون اصل مارج بمعناى مضطرب است

الاعمال و عيّاشى ره از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه هر كس سوره ابراهيم و حجر را در دو ركعت نماز در هر روز جمعه قرائت نمايد هرگز او را فقر و ديوانگى و گرفتارى

بعد از قلب تاء بطاء و ادغام و احتياج بهمزه وصل اطّيّرنا شده است و در شهر حجر كه مسكن حضرت صالح بود نه نفر از اشقياء و اشراف و اشرار قوم بودند كه جز افساد

و اجتناب از معصيت و شرح اين آيات و بيان وقت معلوم و ساير خصوصيّات در سوره حجر گذشته است. قال‌َ أَنَا خَيرٌ مِنه‌ُ خَلَقتَنِي‌ مِن‌ نارٍ وَ خَلَقتَه‌ُ مِن‌

آخرت داده است. «إِنَّما تُوعَدُونَ لَصادِقٌ وَ إِنَّ الدِّينَ لَواقِعٌ» «1». حجر، 95. «2». شرح، 4. تفسير نور(10جلدى)، ج‌9، ص: 243 فَالْمُقَسِّماتِ أَمْراً

them do not know. ترتیل: ترجمه: «مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلاّ بِالْحَقِّ»: (نگا: حجر / ، ص / ). Tabber requires Javascript to function. آيات ۳۴ - ۵۹ سوره دخان

گانه است و آفتاب در ظرف يك سال در آنها سير مينمايد و بيان آن در اوائل سوره حجر گذشت و نيز قسم ياد فرموده بروز موعود كه خداوند و انبياء عظام و اوصياء كرام

گانه است و آفتاب در ظرف يك سال در آنها سير مينمايد و بيان آن در اوائل سوره حجر گذشت و نيز قسم ياد فرموده بروز موعود كه خداوند و انبياء عظام و اوصياء كرام

است كه باعث مى‌شود شخص خود را برتر از «1». تفسير الميزان. «2». قلم، 4. «3». حجر، 88. «4». شعراء، 215. «5». آل‌عمران، 159. جلد 10 - صفحه 384 ديگران بداند و

است كه باعث مى‌شود شخص خود را برتر از «1». تفسير الميزان. «2». قلم، 4. «3». حجر، 88. «4». شعراء، 215. «5». آل‌عمران، 159. جلد 10 - صفحه 384 ديگران بداند و

بگرداند. کور شود. کم‌سو شود. «ذِکْرِ»: یاد. قرآن (نگا: آل‌عمران / ، اعراف / ، حجر / و . «ذِکْرِ الرَّحْمنِ»: قرآن خدا. خدا را یاد کردن. تذکیر و اندرز خدا. «نُقَیِّضْ»:

را يتيم و بى‌پدر از وقت ولادت و بى‌مادر پس از چند سال پس جاى داد تو را در حجر جدّت عبد المطّلب و پس از وفات او در تحت كفالت عمّت ابو طالب كه برادر ابو ينى

معارج، 20. «6». معارج، 21. «7». اسراء، 70. «8». اسراء، 70. «9». تين، 4. «10». حجر، 29. جلد 10 - صفحه 570 1- جهاد و دفاع به قدرى ارزش دارد كه خداوند به نفس اسب‌هاى

إِن‌َّ المُتَّقِين‌َ فِي‌ جَنّات‌ٍ وَ عُيُون‌ٍ ادخُلُوها بِسَلام‌ٍ آمِنِين‌َ حجر آيه 45 و 46، وَ سِيق‌َ الَّذِين‌َ اتَّقَوا رَبَّهُم‌ إِلَي‌ الجَنَّةِ زُمَراً

لَيس‌َ لَك‌َ عَلَيهِم‌ سُلطان‌ٌ إِلّا مَن‌ِ اتَّبَعَك‌َ مِن‌َ الغاوِين‌َ حجر ‌آيه‌ 42. فَإِن‌َّ جَهَنَّم‌َ جَزاؤُكُم‌ خطاب‌ كم‌ بشيطان‌ و تابعين‌ ‌آن‌

گانه است و آفتاب در ظرف يك سال در آنها سير مينمايد و بيان آن در اوائل سوره حجر گذشت و نيز قسم ياد فرموده بروز موعود كه خداوند و انبياء عظام و اوصياء كرام

السورة حجر الأیة ۹۴; از امام صادق(ع) روایت شده است که درباره سخن خدا «و لاتجهر بصلاتک و لاتخافت بها» فرمود: این آیه شریفه، به وسیله آیه ۹۴- از سوره حجر: «فاصدع

باقى نماند پس مراد از رجفه در آيه شريفه يا صيحه است چنانچه در سوره هود و حجر تصريح شده يا زلزله است كه از اثر صيحه در زمين حادث شده يا زلزله است كه در

كالفخّار تعبير فرموده و منافى با يكديگر نيست و خلق فرمود پدر اجنّه را كه در سوره حجر ذكر شد از شعله جوّاله صافى و بدون دودى از آتش چون اصل مارج بمعناى مضطرب است

البِلادِ فَأَكثَرُوا فِيهَا الفَسادَ فَصَب‌َّ عَلَيهِم‌ رَبُّك‌َ سَوطَ عَذاب‌ٍ حجر ‌آيه‌ 10 و 11 و 12. وَ ذُوقُوا عَذاب‌َ الحَرِيق‌ِ ‌يعني‌ ملائكه‌ بآنها ميگويند

بعد از قلب تاء بطاء و ادغام و احتياج بهمزه وصل اطّيّرنا شده است و در شهر حجر كه مسكن حضرت صالح بود نه نفر از اشقياء و اشراف و اشرار قوم بودند كه جز افساد

‌است‌ ميفرمايد: لَها سَبعَةُ أَبواب‌ٍ لِكُل‌ِّ باب‌ٍ مِنهُم‌ جُزءٌ مَقسُوم‌ٌ حجر ‌آيه‌ 44 و معناي‌ ‌اينکه‌ جمله‌ ‌اينکه‌ نيست‌ ‌که‌ ‌از‌ تمام‌ درها وارد شوند،

گانه است و آفتاب در ظرف يك سال در آنها سير مينمايد و بيان آن در اوائل سوره حجر گذشت و نيز قسم ياد فرموده بروز موعود كه خداوند و انبياء عظام و اوصياء كرام

گانه است و آفتاب در ظرف يك سال در آنها سير مينمايد و بيان آن در اوائل سوره حجر گذشت و نيز قسم ياد فرموده بروز موعود كه خداوند و انبياء عظام و اوصياء كرام

believe and trust in their Lord. ترتیل: ترجمه: «سُلْطانٌ»: تسلّط. قدرت (نگا: حجر / ). إِلاَّ عِبَادَکَ‌ مِنْهُمُ‌... (۰) Tabber requires Javascript to function

فرعون و خويشاوندان لوط و اصحاب بيشه و جنگل كه قوم شعيب پيغمبر بودند و در سوره حجر شرح آن ذكر شد و قوم تبّع كه در سوره دخان مذكور گرديد هر يك از اين اقوام كه

كه تير آتشين الهى است و مترصّد او ميباشد ميسوزاندش و شرح اين قسمت در سوره حجر و الصّافات گذشت و در جلد 5 صفحه 286 احتجاج از امام صادق عليه السّلام حديثى

لَيس‌َ لَك‌َ عَلَيهِم‌ سُلطان‌ٌ إِلّا مَن‌ِ اتَّبَعَك‌َ مِن‌َ الغاوِين‌َ‌-‌ حجر ‌آيه‌ 42‌-‌ و مي‌فرمايد فَإِذا قَرَأت‌َ القُرآن‌َ فَاستَعِذ بِاللّه‌ِ مِن‌َ

گانه است و آفتاب در ظرف يك سال در آنها سير مينمايد و بيان آن در اوائل سوره حجر گذشت و نيز قسم ياد فرموده بروز موعود كه خداوند و انبياء عظام و اوصياء كرام

‌که‌ ميفرمايد: إِنّا نَحن‌ُ نَزَّلنَا الذِّكرَ وَ إِنّا لَه‌ُ لَحافِظُون‌َ حجر ‌آيه‌ 9. و خداوند ‌بر‌ بندگانش‌ كرم‌ فرمود آنچه‌ بآنها عنايت‌ كرده‌. كرمش‌

را يتيم و بى‌پدر از وقت ولادت و بى‌مادر پس از چند سال پس جاى داد تو را در حجر جدّت عبد المطّلب و پس از وفات او در تحت كفالت عمّت ابو طالب كه برادر ابو ينى

‌را‌ حفظ مي‌كند إِنّا نَحن‌ُ نَزَّلنَا الذِّكرَ وَ إِنّا لَه‌ُ لَحافِظُون‌َ حجر آيه 9 چنانچه‌ ‌در‌ آيه ‌بعد‌ مي‌فرمايد: ] (آیه 8)- می‌خواهند نور خدا را با

يافت، ثابت طفل بود و در حجر عمش تربيت مى‌يافت. روزى خدمت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم عرض كرد: پسر برادرم، طفل، و در حجر، و مال او نزد من است، آن

هدف تنها در مورد مؤمنان محقق‌ «1». حجر، 9. «2». شرح نهج‌البلاغه ابن ابى الحديد، ج 6، ص 340. «3». مائده، 92. «4». حجر، 1. «5». نساء، 91. «6». بقره، 257.

مُرْسِلُوا النَّاقَةِ فِتْنَةً لَهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَ اصْطَبِرْ «27» «1». حجر، 22. جلد 9 - صفحه 357 همانا ما فرستادگان شتر ماده‌ايم براى آنان (و به حضرت

الْبَحْرِ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ إِنَّهُ كانَ بِكُمْ رَحِيماً (66) «1» حجر آيه 40. جلد 7 - صفحه 412 چون مقدم شد ذكر شيطان و مشركان و بت‌پرستان، سپس احتجاج

کنایه از همه جانبه بودن است. یعنی از همه جهات خدا قرآن را حفظ می‌کند (نگا: حجر / و از هیچ سو و هیچ طرف و ناحیه، بطلان و فساد متوجّه آن نگشته و نمی‌گردد.

فَإِنَّك‌َ رَجِيم‌ٌ وَ إِن‌َّ عَلَيك‌َ اللَّعنَةَ إِلي‌ يَوم‌ِ الدِّين‌ِ حجر آيه 33. قال‌َ فَاخرُج‌ مِنها فَإِنَّك‌َ رَجِيم‌ٌ وَ إِن‌َّ عَلَيك‌َ لَعنَتِي‌

لِلمَلائِكَةِ إِنِّي‌ خالِق‌ٌ بَشَراً مِن‌ صَلصال‌ٍ مِن‌ حَمَإٍ مَسنُون‌ٍ حجر ‌آيه‌ 28، ‌در‌ جاي‌ ديگر ميفرمايد: إِذ قال‌َ رَبُّك‌َ لِلمَلائِكَةِ إِنِّي‌

اضافه بخود فرموده باو افاضه فرمود و خلاصه اخبار و تحقيق اين مقام در سوره حجر ذيل آيه و اذ قال ربّك للملائكه گذشت تكرار نميشود و قرار داد خداوند از براى

چنانچه‌ مي‌فرمايد: «وَ الجَان‌َّ خَلَقناه‌ُ مِن‌ قَبل‌ُ مِن‌ نارِ السَّمُوم‌ِ». حجر آيه 27 «وَ خَلَق‌َ الجَان‌َّ مِن‌ مارِج‌ٍ مِن‌ نارٍ» الرحمن‌ آيه 14. و آيات‌

الأَرض‌ُ غَيرَ الأَرض‌ِ وَ السَّماوات‌ُ وَ بَرَزُوا لِلّه‌ِ الواحِدِ القَهّارِ) حجر آيه 49 (يَوم‌َ نَطوِي‌ السَّماءَ كَطَي‌ِّ السِّجِل‌ِّ لِلكُتُب‌ِ) انبياء آيه

Day which they are promised. ترتیل: ترجمه: «ذَرْهُمْ»: (نگا: انعام / و و حجر / مؤمنون / ). «یَخُوضُوا»: فرو روند. سرگرم یاوه و بیان اباطیل شوند (نگا: نساء

كالفخّار تعبير فرموده و منافى با يكديگر نيست و خلق فرمود پدر اجنّه را كه در سوره حجر ذكر شد از شعله جوّاله صافى و بدون دودى از آتش چون اصل مارج بمعناى مضطرب است

شَيطان‌ٍ رَجِيم‌ٍ إِلّا مَن‌ِ استَرَق‌َ السَّمع‌َ فَأَتبَعَه‌ُ شِهاب‌ٌ مُبِين‌ٌ حجر ‌آيه‌ 16 ‌تا‌ 18 لكن‌ اخبار زيادي‌ ‌از‌ عامّه‌ و خاصّه‌ داريم‌ ‌که‌ ‌از‌ حضرت‌

شَيطان‌ٍ رَجِيم‌ٍ إِلّا مَن‌ِ استَرَق‌َ السَّمع‌َ فَأَتبَعَه‌ُ شِهاب‌ٌ مُبِين‌ٌ حجر ‌آيه‌ 16 ‌تا‌ 18 لكن‌ اخبار زيادي‌ ‌از‌ عامّه‌ و خاصّه‌ داريم‌ ‌که‌ ‌از‌ حضرت‌

بوئيدن از دماغ، چشيدن از دهان، كلام از زبان، معرفت و تميز از قلب، نار از حجر. بلكه او صمدى است «لا من شي‌ء و لا فى شي‌ء و لا على شي‌ء» اوست مبدء اشياء

الاعمال و عيّاشى ره از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه هر كس سوره ابراهيم و حجر را در دو ركعت نماز در هر روز جمعه قرائت نمايد هرگز او را فقر و ديوانگى و گرفتارى

و اجتناب از معصيت و شرح اين آيات و بيان وقت معلوم و ساير خصوصيّات در سوره حجر گذشته است. قال‌َ يا إِبلِيس‌ُ ما مَنَعَك‌َ أَن‌ تَسجُدَ لِما خَلَقت‌ُ بِيَدَي‌َّ

جمعى از مفسرين و ليكن حق اين است كه آيات در همه اين چهارسوره يعنى سوره هود و حجر و عنكبوت و ذاريات ، متعرض يك قصه است و آن داستانبشارت دادن ملائكه به ابراهيم

دابِرَ الكافِرِين‌َ انفال‌ آيه 7، أَن‌َّ دابِرَ هؤُلاءِ مَقطُوع‌ٌ مُصبِحِين‌َ حجر آيه 66، و ‌غير‌ اينها، و ‌در‌ ‌اينکه‌ آيه مدبرات‌ ملائكه‌ هستند ‌که‌ ‌هر‌

تاكنون به داستان آدم و ابليس برمى‌خوريم، قبلًا نيز در سوره‌هاى بقره، اعراف، حجر، اسراء و كهف در اين مورد اشاراتى شده بود. «1» مراد از عهد و پيمان، همان فرمانِ

است كه باعث مى‌شود شخص خود را برتر از «1». تفسير الميزان. «2». قلم، 4. «3». حجر، 88. «4». شعراء، 215. «5». آل‌عمران، 159. جلد 10 - صفحه 384 ديگران بداند و

است كه باعث مى‌شود شخص خود را برتر از «1». تفسير الميزان. «2». قلم، 4. «3». حجر، 88. «4». شعراء، 215. «5». آل‌عمران، 159. جلد 10 - صفحه 384 ديگران بداند و

ذَرهُم‌ يَأكُلُوا وَ يَتَمَتَّعُوا وَ يُلهِهِم‌ُ الأَمَل‌ُ فَسَوف‌َ يَعلَمُون‌َ حجر آيه 3. فقط بايد حجت‌ ‌بر‌ ‌آنها‌ تمام‌ شود ‌که‌ فرداي‌ قيامت‌ نگويند ‌که‌

ميان من و تو فاصله مشرق و مغرب بود، چه بد همنشينى بودى. «1». طه، 14. «2». حجر، 9. تفسير نور(10جلدى)، ج‌8، ص: 456 حَتَّى إِذا جاءَنا قالَ يا لَيْتَ بَيْنِي

زمر / حدید / ). Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۶ - ۲۵،سوره حجر عنايت به ياد آوردن زيبايى و زينت آسمان به نجوم و كواكب ، در موارد مختلف قرآن

معارج، 20. «6». معارج، 21. «7». اسراء، 70. «8». اسراء، 70. «9». تين، 4. «10». حجر، 29. جلد 10 - صفحه 570 1- جهاد و دفاع به قدرى ارزش دارد كه خداوند به نفس اسب‌هاى

معارج، 20. «6». معارج، 21. «7». اسراء، 70. «8». اسراء، 70. «9». تين، 4. «10». حجر، 29. جلد 10 - صفحه 570 1- جهاد و دفاع به قدرى ارزش دارد كه خداوند به نفس اسب‌هاى

البتّه عبادت معناى عام دارد و به هر كار نيكى كه با هدف‌ «1». تفسير نمونه. «2». حجر، 85. «3». بقره، 29. «4». جاثيه، 13. «5». نازعات، 33. جلد 9 - صفحه 268 الهى

كه تير آتشين الهى است و مترصّد او ميباشد ميسوزاندش و شرح اين قسمت در سوره حجر و الصّافات گذشت و در جلد 5 صفحه 286 احتجاج از امام صادق عليه السّلام حديثى

آمد: «قربى لمن استيقظ ليلة القدر»، قرب من، در بيدارى‌ «1». طلاق، 7. «2». حجر، 21. «3». مؤمنون، 18. «4». رعد، 8. «5». الرّحمن، 5. «6». دخان، 4. «7». وسائل‌الشيعه،

عليه السّلام در اين آيه فرمايد: ليس من التواء جلد 11 - صفحه 429 عرق و نكبة حجر و لا عثرة قدم و لا خدش عود الّا بذنب و امّا ما يعفو اللّه اكثر ممّن عجّل اللّه

الاعمال و عيّاشى ره از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه هر كس سوره ابراهيم و حجر را در دو ركعت نماز در هر روز جمعه قرائت نمايد هرگز او را فقر و ديوانگى و گرفتارى

را يتيم و بى‌پدر از وقت ولادت و بى‌مادر پس از چند سال پس جاى داد تو را در حجر جدّت عبد المطّلب و پس از وفات او در تحت كفالت عمّت ابو طالب كه برادر ابو ينى

فرموده‌ فَوَ رَبِّك‌َ لَنَسئَلَنَّهُم‌ أَجمَعِين‌َ عَمّا كانُوا يَعمَلُون‌َ حجر ‌آيه‌ 92 و 93 و بسيار ديگر و ‌اينکه‌ قسم‌ ‌از‌ ‌اينکه‌ باب‌ ‌است‌. لَقَد آثَرَك‌َ

لمّا جاءت رسلنا إبرهیم بالبشرى) این آیه، با آیات پنجاه و یک تا شصت و دو سوره حجر یک سیاق دارند، که در آن آیات به ابراهیم(ع) بشارت فرزنددار شدن داده شده است

باقى نماند پس مراد از رجفه در آيه شريفه يا صيحه است چنانچه در سوره هود و حجر تصريح شده يا زلزله است كه از اثر صيحه در زمين حادث شده يا زلزله است كه در

اقوام ديگرى كه مانند قوم عاد در حوالى مكّه جاى‌گزين بودند مانند قوم صالح در حجر و قوم لوط در راه اهالى مكّه بشام كه هر يك بنوبه خود آيات الهى را مشاهده نمودند

Your Lord is an adequate Guardian. ترتیل: ترجمه: «إِنَّ عِبَادِی ...»: (نگا: حجر / ). قَالَ‌ اخْرُجْ‌ مِنْهَا مَذْءُوماً... (۰) إِلاَّ عِبَادَکَ‌ مِنْهُمُ‌

ذَرهُم‌ يَأكُلُوا وَ يَتَمَتَّعُوا وَ يُلهِهِم‌ُ الأَمَل‌ُ فَسَوف‌َ يَعلَمُون‌َ حجر ‌آيه‌ 3 وَ لا تَك‌ُ فِي‌ ضَيق‌ٍ مِمّا يَمكُرُون‌َ زيرا مكر ‌آنها‌ بخود ‌آنها‌

فَإِنَّك‌َ رَجِيم‌ٌ وَ إِن‌َّ عَلَيك‌َ اللَّعنَةَ إِلي‌ يَوم‌ِ الدِّين‌ِ حجر آيه 33. قال‌َ فَاخرُج‌ مِنها فَإِنَّك‌َ رَجِيم‌ٌ وَ إِن‌َّ عَلَيك‌َ لَعنَتِي‌

حَمَإٍ مَسنُون‌ٍ وَ الجَان‌َّ خَلَقناه‌ُ مِن‌ قَبل‌ُ مِن‌ نارِ السَّمُوم‌ِ (حجر ‌آيه‌ 26 و 27) قدرت‌ دارد انسان‌ ‌را‌ بصورت‌ حيوان‌ ‌در‌ آورد كُونُوا قِرَدَةً

وقتى كه برسند بآن باز شود درهاى جهنم بروى آنها و آن هفت در است كه در سوره حجر بيان شد و براى سرزنش و ملامت بآنها ملائكه موكّله دوزخ گويند آيا پيمبرانى از

ثمود هم مشمول غضب الهى شدند و بر اهل مكه حال آنها از خرابه منازلشان در زمين حجر و يمن وقت عبور بر آن بلاد واضح و آشكار گرديد چون شيطان كارهاى زشت آنها را

نزول آیات ۱۷ و ۱۸: جویبر از جابر بن عبدالله نقل نماید که وقتى که آیه ۴۴ سوره حجر «لَها سَبْعَةُ أَبْوابٍ» درباره دوزخ نازل گردید. مردى از انصار نزد رسول خدا

می‌پاید، و از شیاطین و پریان و وسوسه‌های ایشان مراقبت و مواظبت می‌نماید (نگا: حجر / شعراء / . «رَصَداً»: جمع راصِد، نگهبانان و مراقبان. مَا کَانَ‌ اللَّهُ‌

جمعى از مفسرين و ليكن حق اين است كه آيات در همه اين چهارسوره يعنى سوره هود و حجر و عنكبوت و ذاريات ، متعرض يك قصه است و آن داستانبشارت دادن ملائكه به ابراهيم

است كه باعث مى‌شود شخص خود را برتر از «1». تفسير الميزان. «2». قلم، 4. «3». حجر، 88. «4». شعراء، 215. «5». آل‌عمران، 159. جلد 10 - صفحه 384 ديگران بداند و

معارج، 20. «6». معارج، 21. «7». اسراء، 70. «8». اسراء، 70. «9». تين، 4. «10». حجر، 29. جلد 10 - صفحه 570 1- جهاد و دفاع به قدرى ارزش دارد كه خداوند به نفس اسب‌هاى

مفعول‌به یا ظرف است. «حَاصِباً»: باران سنگ. طوفان بادی که سنگ از آن ببارد (نگا: حجر / ). قُلْ‌ هُوَ الْقَادِرُ عَلَى‌ أَنْ‌... (۰) أَ أَمِنْتُمْ‌ مَنْ‌ فِي‌ السَّمَاءِ

داد ‌که‌ مي‌ فرمايد: (وَ الأَرض‌َ مَدَدناها وَ أَلقَينا فِيها رَواسِي‌َ) حجر آيه 19 و موتش‌ روز فناء دنيا ‌است‌ ‌که‌ ميفرمايد: (يَوم‌َ تُبَدَّل‌ُ الأَرض‌ُ

great height. ترتیل: ترجمه: «قَضَیْنَا»: اعلام کردیم. باخبر ساختیم (نگا: حجر / ، قصص / ). «الْکِتَابِ»: مراد تورات است. «مَرَّتَیْنِ»: دوبار. مراد دو دفعه

را يتيم و بى‌پدر از وقت ولادت و بى‌مادر پس از چند سال پس جاى داد تو را در حجر جدّت عبد المطّلب و پس از وفات او در تحت كفالت عمّت ابو طالب كه برادر ابو ينى

را يتيم و بى‌پدر از وقت ولادت و بى‌مادر پس از چند سال پس جاى داد تو را در حجر جدّت عبد المطّلب و پس از وفات او در تحت كفالت عمّت ابو طالب كه برادر ابو ينى

را يتيم و بى‌پدر از وقت ولادت و بى‌مادر پس از چند سال پس جاى داد تو را در حجر جدّت عبد المطّلب و پس از وفات او در تحت كفالت عمّت ابو طالب كه برادر ابو ينى

را يتيم و بى‌پدر از وقت ولادت و بى‌مادر پس از چند سال پس جاى داد تو را در حجر جدّت عبد المطّلب و پس از وفات او در تحت كفالت عمّت ابو طالب كه برادر ابو ينى

را يتيم و بى‌پدر از وقت ولادت و بى‌مادر پس از چند سال پس جاى داد تو را در حجر جدّت عبد المطّلب و پس از وفات او در تحت كفالت عمّت ابو طالب كه برادر ابو ينى

خانواده‌اش. پیروانش. «الْغَابِرِینَ»: ماندگاران. هلاک شوندگان. (نگا: اعراف / ، حجر / ، شعراء / نمل / ). فَلَمَّا ذَهَبَ‌ عَنْ‌ إِبْرَاهِيمَ‌... (۰) مُسَوَّمَةً

علي بن محمد بن بندار عن ابراهيم بن اسحاق عن محمد بن سليمان الديلمي عن ابي حجر الاسلمي عن ابي عبد الله ع قال قال رسول الله ص :

محمد بن يحيي عن محمد بن احمد بن يحيي عن محمد بن الحسين عن جعفر بن بشير عن حجر بن زايده عن ابي عبد الله ع قال :

ديگرى است، بخواهد ملاقات كند رفيقش را. فرمود: آن كه بالا باشد، براى‌ «1» سوره حجر آيه 3. «2» الرحمن آيه 62. جلد 7 - صفحه 352 او است كه پائين آيد؛ و آن كه پائين

اللّه» «3» توسّل، موضوعى است كه در كتب بسيارى از اهل سنّت مثل «صواعق» ابن حجر، «سنن» بيهقى، «صحيح» دارمى و «وفاء الوفاء» درباره‌ى آن روايت نقل شده است.

متعال‌. ‌پس‌ ‌براي‌ چه‌ ‌از‌ ‌او‌ رو برميگردانيد و متوجه‌ باصنام‌ ‌که‌ يك‌ حجر و فلزي‌ بيش‌ نيستند ميشويد. توضيح‌ كلام‌ اينكه‌ مشركين‌ منكر وجود اللّه‌ نيستند

بذات‌ مقدسش‌ ياد فرموده‌ مثل‌ فَوَ رَبِّك‌َ لَنَسئَلَنَّهُم‌ أَجمَعِين‌َ حجر ‌آيه‌ 92 و مثل‌ حديث‌ و عزتي‌ و جلالي‌ ‌لا‌ يجوزني‌ ظلم‌ ظالم‌ و بسيار موارد

ولى سود بردن بيش از مقدار نيازشان، واجب نيست. تفسير اثنا عشرى، ج‌2، ص: 356 حجر بر يتيم در حين بلوغ و عدم رشد او، زيرا حق تعالى منع فرمايد از دفع مال به سفهاء

ترتیل: ترجمه: «الذِّکْرُ»: قرآن. این سخن را از راه تمسخر می‌گفتند (نگا: حجر / . «لَمَّا یَذُوقُوا»: هنوز نچشیده‌اند. «بَلْ»: برای انتقال از سببی به سبب

(نگا: اسراء / ). «ذِکْرِ الرَّحْمنِ»: قرآن خداوند مهربان (نگا: آل‌عمران / ، حجر / و . کتابهای آسمانی (نگا: انبیاء / . وحی آسمانی. ایمان به خدا. «هُمْ»: برای

مریم است که در پرتو آن حیات جنینی فرزندش عیسی برقرار و بر دوام گردد (نگا: حجر / ). «مِن رُّوحِنَا»: از روح متعلّق به خود. مراد از چنین اضافه‌ای بیان عظمت

الْمُرْسَلاَتِ‌ عُرْفاً (۱) Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۶ - ۲۵،سوره حجر عنايت به ياد آوردن زيبايى و زينت آسمان به نجوم و كواكب ، در موارد مختلف قرآن

فرعون و خويشاوندان لوط و اصحاب بيشه و جنگل كه قوم شعيب پيغمبر بودند و در سوره حجر شرح آن ذكر شد و قوم تبّع كه در سوره دخان مذكور گرديد هر يك از اين اقوام كه

آمد: «قربى لمن استيقظ ليلة القدر»، قرب من، در بيدارى‌ «1». طلاق، 7. «2». حجر، 21. «3». مؤمنون، 18. «4». رعد، 8. «5». الرّحمن، 5. «6». دخان، 4. «7». وسائل‌الشيعه،

جَنَاحَکَ»: بگستران بال خود را. مراد نرمخوئی و فروتنی و مهربانی است (نگا: حجر / ). لَقَدْ جَاءَکُمْ‌ رَسُولٌ‌ مِنْ‌... (۱) لاَ تَمُدَّنَ‌ عَيْنَيْکَ‌ إِلَى‌

ميآوريد چنانچه‌ ميفرمايد فَاصدَع‌ بِما تُؤمَرُ وَ أَعرِض‌ عَن‌ِ المُشرِكِين‌َ (حجر ‌آيه‌ 94) و نيز ميفرمايد خُذِ العَفوَ وَ أمُر بِالعُرف‌ِ وَ أَعرِض‌ عَن‌ِ

گانه است و آفتاب در ظرف يك سال در آنها سير مينمايد و بيان آن در اوائل سوره حجر گذشت و نيز قسم ياد فرموده بروز موعود كه خداوند و انبياء عظام و اوصياء كرام

الاعمال و عيّاشى ره از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه هر كس سوره ابراهيم و حجر را در دو ركعت نماز در هر روز جمعه قرائت نمايد هرگز او را فقر و ديوانگى و گرفتارى

اختیار قرار دادن آن است «بِقَدَرٍ»: به اندازه معیّن. به مقدار لازم (نگا: حجر / ، مؤمنون / ، قمر / ). خباب بن ارت گوید: این آیه درباره ما اصحاب صفه نازل

خود را از طرف صفا به ركنى كه حجر الأسود در آن نهاده شده متوجّه سازند، زيرا آدم عليه السّلام چون از صفا نظر كرد و ديد كه حجر الأسود در ركن نهاده شده، خداى

بخواه كه حجر را براى تو بسخن آورد و سپس بپرس. محمد با تضرع و زارى دعا كرد و از خدا خواست و سپس از حجر خواست‏ (كه بامامت او سخن گويد) ولى حجر جوابش نگفت

ستمكارى بود بر گوسفندان‌ 3- نشانه خرد و عقل، عبرت گرفتن از تاريخ است. «لِذِي حِجْرٍ أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ» 4- پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله توسط

لغت‌ عرب‌ بمعني‌ تو پر ‌است‌ مقابل‌ مجوف‌ ‌که‌ تو ندارد و خالي‌ ‌است‌ مثلا حجر صمد ‌است‌ و انسان‌ و حيوان‌ مجوف‌ ‌است‌ و ‌اينکه‌ صفت‌ ‌از‌ لوازم‌ اجسام‌

وقتى كه برسند بآن باز شود درهاى جهنم بروى آنها و آن هفت در است كه در سوره حجر بيان شد و براى سرزنش و ملامت بآنها ملائكه موكّله دوزخ گويند آيا پيمبرانى از

نزول آیات ۱۷ و ۱۸: جویبر از جابر بن عبدالله نقل نماید که وقتى که آیه ۴۴ سوره حجر «لَها سَبْعَةُ أَبْوابٍ» درباره دوزخ نازل گردید. مردى از انصار نزد رسول خدا

همه‌چیز دارای مقدار و اندازه مشخّص و معیّن، و حساب و کتاب دقیق و روشن است (نگا: حجر / ، فرقان / طلاق / . «بِمِقْدَارٍ»: دارای اندازه ثابت و کمیّت معیّن است. الَّذِينَ‌

پاک است که مراد جبرئیل، فرشته وحی است. «بِالْحَقِّ»: (نگا: بقره / نساء / حجر / ). «هُدیً وَ بُشْرَی»: منصوبند و عطف بر محلّ (لِیُثَبِّتَ) می‌باشند و مفعولٌ‌له

در اصل اسم صنم اوست. بعد مستعمل گشته در هر معبودى كه غير حق تعالى است، از حجر و مدر و انسان و شيطان. و «طاغوت» را اطلاق كنند بر هر چه باطل باشد از معبوديت

صالح : ابى عبد الله بن صالح كه او گفت: من آن حضرت را نزد حجر الاسود ديدم، مردم با او براى (بوسيدن) حجر كشمكش مى‏كردند، و او مى‏فرمود: به اين وضع دستور نداريد

در برابر خدا مقامى خواهد بود، پس عبد العزيز مُرد و يزيد محمد بن حجر را كشت. محمد بن حجر بحضرت ابى محمد عليه السلام نامه نوشت و از عبد العزيز بن دلف و يزيد

ستمكارى بود بر گوسفندان‌ 3- نشانه خرد و عقل، عبرت گرفتن از تاريخ است. «لِذِي حِجْرٍ أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ» 4- پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله توسط

شد كه از بيرون «حجر» طواف ميكردند و در داخل آن طواف بجا نمى‏آوردند، زيرا كه مادر اسماعيل در حجر مدفون شده، و قبر او هم اكنون در داخل حجر است، پس طواف را

استولى على الجیش فلمّا قارب مکّة ... أقبلت الطیر الأبابیل فى منقار کلّ طائر حجر و فى رجلیه حجران فکان الطائر الواحد یقتل ثلاثة من أصحاب أبرهة ... و قد قصّ

نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنْبائِها: آن شهرهاى امم ماضيه طاغيه مانند احقاف و حجر و مؤتفكات و غيره خوانديم بر تو و تذكر داديم تو را بعضى از خبرهاى آنها را براى

بعد از قلب تاء بطاء و ادغام و احتياج بهمزه وصل اطّيّرنا شده است و در شهر حجر كه مسكن حضرت صالح بود نه نفر از اشقياء و اشراف و اشرار قوم بودند كه جز افساد

خود ندیده است و ساکنانی نداشته است. «الْوَارِثِینَ»: مالکین. صاحبان (نگا: حجر / ، انبیاء / ، قصص / . وَ کَمْ‌ مِنْ‌ قَرْيَةٍ أَهْلَکْنَاهَا... (۲) وَ ضَرَبَ‌

ذَرهُم‌ يَأكُلُوا وَ يَتَمَتَّعُوا وَ يُلهِهِم‌ُ الأَمَل‌ُ فَسَوف‌َ يَعلَمُون‌َ حجر ‌آيه‌ 3. وَ يَهدِي‌ مَن‌ يَشاءُ هدايت‌ الهي‌ توفيق‌ و الهامات‌ ملكي‌ و سهولت‌

‌را‌ حفظ فرمود إِنّا نَحن‌ُ نَزَّلنَا الذِّكرَ وَ إِنّا لَه‌ُ لَحافِظُون‌َ حجر ‌آيه‌ 9. إِن‌َّ الَّذِين‌َ كَفَرُوا ‌از‌ مشركين‌، يهود، نصاري‌ و ساير طبقات‌

‌تا‌ قيامت‌. (إِنّا نَحن‌ُ نَزَّلنَا الذِّكرَ وَ إِنّا لَه‌ُ لَحافِظُون‌َ) حجر ‌آيه‌ 9 و ‌از‌ دنيا انفال‌ و خمس‌ و قطايع‌ ملوك‌ و تحف‌ و هدايا باو عنايت‌

الْحُجَّة محمد بن يحيي عن محمد بن الحسين عن صفوان بن يحيي عن ابن مسكان عن حجر عن حمران عن ابي جعفر ع قال : حمران گويد: از امام باقر (ع) راجع به اين مطلب

تا به محل حجر الاسود رسيدند، امام ابو جعفر ميفرمايد: در اين هنگام از كوه ابو قبيس ندائى برخاست ، كه اى ابراهيم تو امانتى نزد من دارى ، پس حجر الاسود را

برترى است خداوندى كه قرارداد در آسمان برجهاى دوازده‌گانه را كه در اوائل سوره حجر ذيل آيه و لقد جعلنا فى السّماء بروجا شرح آن گذشت و نيز قرار داد در آن چراغى

هود، سوره يوسف، سوره رعد. جلد هفتم. مشتمل بر چهار سوره: سوره ابراهيم، سوره حجر، سوره نحل سوره بنى اسرائيل. جلد هشتم. مشتمل بر چهار سوره: سوره كهف، سوره مريم،

أُعِدَّتْ لِلْكافِرِينَ» «1». چنانكه در طول تاريخ و در ميان آن همه سنگ وچوب، هرگز حجر الاسود مورد پرستش‌واقع نشده ونقش بت را نداشته و هرگز آتش‌گيرانه دوزخ نخواهد

وقتى كه برسند بآن باز شود درهاى جهنم بروى آنها و آن هفت در است كه در سوره حجر بيان شد و براى سرزنش و ملامت بآنها ملائكه موكّله دوزخ گويند آيا پيمبرانى از

ميفرمايد: وَ زَيَّنّاها لِلنّاظِرِين‌َ وَ حَفِظناها مِن‌ كُل‌ِّ شَيطان‌ٍ رَجِيم‌ٍ حجر آيه 17 و 18. ذلِك‌َ تَقدِيرُ العَزِيزِ العَلِيم‌ِ تفسيرش‌ واضح‌ ‌است‌. ] (آیه

می‌کردند» (سبأ/ 12 و 13) 10- خلقت آنها در روی زمین قبل از خلقت انسانها بوده است (حجر/ 27) و ویژگیهای دیگر. تا اینجا سخن از مطالبی بود که از قرآن مجید در باره این

شيرين‌ عذب‌ گواراي‌ سرد داخل‌ آب‌ شور تلخ‌ حار نشود. (وَ حِجراً مَحجُوراً) حجر ‌به‌ معني‌ منع‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌اينکه‌ دو آب‌ ممنوع‌ هستند ‌از‌ مزج‌ ‌با‌ يكديگر،

رسول اللّه(ص) یحدث عن أصحاب الرقیم: انّ ثلاثة نفر دخلوا إلى الکهف فوقع من الجبل حجر على الکهف فأوصد علیهم ... ففرج اللّه عنهم و خرجوا إلى أهلیهم راجعین ; از نعمان بن بشیر

گانه است و آفتاب در ظرف يك سال در آنها سير مينمايد و بيان آن در اوائل سوره حجر گذشت و نيز قسم ياد فرموده بروز موعود كه خداوند و انبياء عظام و اوصياء كرام

لَيس‌َ لَك‌َ عَلَيهِم‌ سُلطان‌ٌ إِلّا مَن‌ِ اتَّبَعَك‌َ مِن‌َ الغاوِين‌َ حجر آيه 42 و قرناء سوء هم‌قطاران‌ ‌که‌ ‌آنها‌ ‌را‌ ميبرند ‌در‌ مراكز فحشاء و مجالس‌

از پيمبران عليهم السّلام در درون حجر است. و چيزى از بيت حتّى باندازه سر و ريزه ناخن كه آن را جدا مى‏كنند در داخل حجر نيست.

قال : ابى عبد الله بن صالح كه او گفت: من آن حضرت را نزد حجر الاسود ديدم، مردم با او براى (بوسيدن) حجر كشمكش مى‏كردند، و او مى‏فرمود: به اين وضع دستور نداريد

السقايه» است، و بعضى ميگويند: دريست كه روبروى حجر الاسود واقع شده است. پس امام فرمود: آن همان دريست كه روبروى حجر الأسود است، و درى كه بعد از باب السقايه واقع

نفوذناپذیرى همانند سنگ و از آن سخت تر شد. (فهى کالحجارة أو أشد قسوة) «حجارة» جمع حجر و به معناى سنگها و صخره هاست. ۳ - قساوت قلب بنى اسرائیل، نتیجه لجاجتها، بهانه

تكذيب پيامبران پرداخته‌اند. «كَذلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ» «1». حجر، 39. جلد 2 - صفحه 578 7- قرآن از مخالفان هم تقاضاى حجّت و دليل مى‌كند. «قُلْ

رُّوحِنَا»: از روح متعلّق به خود. از روح ساخت خود (نگا: انبیاء / ، سجده / حجر / ، ص / ). «کَلِمَاتِ»: مراد اوامر و نواهی و وعده‌ها و وعیدهای الهی است. «کُتُبِ»:

چیست؟ مراد این است که چرا گوسفندان خود را با دیگران آب نمی‌دهید؟ (نگا: طه / ، حجر / ، یوسف / ). «یُصْدِرَ»: برمی‌گردانند. خارج می‌کنند. «الرِّعَآءُ»: جمع راعی،

قطع‌ ناخن‌. جلد 13 - صفحه 292 و امّا حج‌ّ: 1‌-‌ احرام‌ ‌از‌ مسجد الحرام‌ حجر اسماعيل‌ ‌ يا ‌ خلف‌ مقام‌. 2‌-‌ وقوف‌ عرفات‌ ‌از‌ ظهر ‌تا‌ مغرب‌ روز عرفه‌

لَيس‌َ لَك‌َ عَلَيهِم‌ سُلطان‌ٌ إِلّا مَن‌ِ اتَّبَعَك‌َ مِن‌َ الغاوِين‌َ حجر ‌آيه‌ 43 إِنَّه‌ُ لَيس‌َ لَه‌ُ سُلطان‌ٌ عَلَي‌ الَّذِين‌َ آمَنُوا وَ عَلي‌

والا خداوند با کافران و منافقان صحبت می‌فرماید (نگا: أنعام / ، یونس / ، حجر / ). «لا یُزَکِّیهِمْ»: آنان را از کثافات گناهان با مغفرت و گذشت خود پاکیزه

را بر خود حرام کند و نیز موضوع عسل را بزار از ابن عباس نقل نموده و حافظ بن حجر گوید: مى توان هر دو موضوع کنیز و عسل را سبب نزول آیه قرار داد. تفسیر قمى،

ضبط شده ، ضبط كردند. قريب به اين معنا را از ديگران مانند بيهقى ، طيبى و ابن حجر نيز نقل كرده است . و ما در اين نقلها ايراداتى داريم : اما اينكه اصحاب مصاحف

‌است‌ ‌که‌ ابتداء و انتهاء ‌آن‌ حجر الاسود ميباشد و شانه‌ چپ‌ بايد رو بخانه‌ ‌باشد‌ و ‌از‌ حدّ مطاف‌ خارج‌ نشود و حجر اسمعيل‌ ‌هم‌ داخل‌ بيت‌ ‌است‌ و وقت‌

۵۷ واژه حجر (بر وزن قشر) در اصل به منطقه اى گفته مى شود كه آن را سنگ چين (تحجير) كرده و ممنوع الورود مى ساختند، و اگر مى بينيم حجر اسماعيل را حجر مى گويند

ميان رفت، پس بكار ساختن آن پرداختند، تا بمحلّ نصب حجر الأسود رسيدند، و در اين موقع در باره نصب‏ حجر مشاجره‏اى ميان ايشان درگرفت، چندان كه نزديك بود كه

هود، سوره يوسف، سوره رعد. جلد هفتم. مشتمل بر چهار سوره: سوره ابراهيم، سوره حجر، سوره نحل سوره بنى اسرائيل. جلد هشتم. مشتمل بر چهار سوره: سوره كهف، سوره مريم،

می‌دارد و چه بسا خدا و حقائق را از یاد آنان می‌برد (نگا: نحل / و ابراهیم / ، حجر / ). «لَبِثَ»: ماند. «بِضْعَ»: چند. عدد مبهمی میان سه تا نه است. Tabber requires

(حيوانات مسخ شده) است و چون آن را كشتى بايد غسل كنى، آنگاه فرمود: پدرم هنگامى در حجر (اسماعيل) نشسته بود و در كنار او مردى بود كه با او سخن ميگفت ناگاه وزغى را

رو شده‌ها. مراد شهر و روستای قوم لوط است که با زلزله زیر و رو گردید (نگا: حجر / و ، انبیاء / ، نجم / ). از ماده (إِفْک) به معنی وارونه‌کردن چیزی و برگرداندن

قمر و كواكب‌ و ملك‌ و جن‌ و برخي‌ ‌از‌ حيوانات‌ مثل‌ گاو و گوساله‌ و شجر و حجر ‌را‌ مقرب‌ درگاه‌ الهي‌ ميدانيم‌ بآنها توجه‌ ميكنيم‌ ‌تا‌ ‌آنها‌ شفاعت‌ كنند

الذى أنشأ جنت) ۴- اباحه و تحریم تنها به دست خداست. (و قالوا هذه أنعم و حرث حجر ... و هو الذى أنشأ) تأکید این آیه بر مالکیت خداوند بر بستانها و محصولات آن،

در مکه است که امروز بر اثر توسعه مسجد الحرام در ضلع شرقی مسجد در سمتی که حجر الاسود و مقام حضرت ابراهیم قرار دارد، می‌باشد. و در لغت، صفا به معنی سنگ محکم

باشد. حضرت صالح عليه السّلام وضو ساخته، دو ركعت نماز و درخواست نمود، بالفور حجر را اضطراب و درد مخاض عارض، اول سر و گردن ناقه از شكاف نمودار، مشغول نشخوار،

عبادت، زمانى ارزش دارد كه همراه با عمل صالح باشد. «عبدين ... «1». اعراف، 83؛ حجر، 60؛ شعراء، 171؛ نمل، 57؛ عنكبوت، 32 و 33؛ صافّات 135. «2». بحارالانوار، ج

بايد آن را تمجيد كنيم. «1». تفسير نمونه. «2». شعراء، 98. «3». اعلى، 1. «4». حجر، 87. «5». واقعه، 77. «6». ق، 1. جلد 9 - صفحه 161 3. رهبران الهى، تمام انبيا

قرآن مثانى خوانده شده و در آيه سوره حجر سوره حمد هفت عدد از آن مثانى خوانده شده . و با اين حال از آنجا كه سوره حجر مشتمل بر نامى از سوره حمد است معلوم

حجّاج چون از ساختن كعبه بپرداخت، از على بن الحسين عليهما السّلام تقاضا كرد كه حجر الأسود را در جاى خود قرار دهد، و امام عليه السّلام آن را بگرفت و بجاى خود

الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج و في روايه اخري : و در روايت ديگر آمده است كه: از حجر الأسود تا ركن شامى از آن بنى هاشم بود.

السّلام آن را پديد مى‏آورد، اينست كه مناديش ندا ميدهد كه صاحبان طواف مستحبّ حجر الأسود و طواف بيت را بصاحبان طواف واجب تسليم كنند.

زمينه نقل كرده است : ۱ - قريش به پيامبر گفتند ما به تو اجازه نمى دهيم دست به حجر الاسود تفسير نمونه جلد ۱۲ صفحه ۲۰۹ بگذارى تا لااقل با ديده احترام به خدايان

كَسَبُوا ... عَذابٌ أَلِيمٌ بِما كانُوا يَكْفُرُونَ‌ «1». سجده، 30. «2». حجر، 3. «3». نحل، 127. تفسير نور(10جلدى)، ج‌2، ص: 488 وَ ذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُوا

برهنه باشد، و گامها را نزديك بهم بردارد و ديدگانش را فروپوشد، و در هر طواف حجر الأسود را- بى‏آنكه آزارى بكسى وارد سازد- استلام كند، و ذكر خدا از زبانش قطع

برآوردن به لبّيك، و سعى بين صفا و مروه،- يعنى هروله- و نيز دخول كعبه، و استلام حجر الأسود را.

آله در ساختن بيت با قريش سهيم شد، و از باب كعبه تا نصف ما بين ركن يمانى تا حجر الأسود، در سهم او قرار گرفت».

كرد، (حكم آن چيست) امام گفت: و چگونه شش دور طواف ميكند؟ سليمان گفت: رو به حجر الاسود كرده، و آنگاه گفته است: اللَّه اكبر، و نيت يكدور را منعقد كرده است،

وَ الْوَتْرِ «3» وَ اللَّيْلِ إِذا يَسْرِ «4» هَلْ فِي ذلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ «5» أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعادٍ «6» إِرَمَ ذاتِ الْعِمادِ

انجام داده، و بخشى ديگر بر عهده او مانده است، و او در اين حال از طواف بسوى حجر يا بگوشه‏اى از مسجد خارج مى‏شود، و اين در وقتى است كه نماز وتر را نخوانده،

خداى تعالى در روز راندن ابليس به خاطر امتناعش از سجده بر آدم نمود، و در سوره حجر آن دو قضاء را نام برده فرمود: «ان عبادى ليس لك عليهم سلطان الا من اتبعك من

ذَرهُم‌ يَأكُلُوا وَ يَتَمَتَّعُوا وَ يُلهِهِم‌ُ الأَمَل‌ُ فَسَوف‌َ يَعلَمُون‌َ حجر ‌آيه‌ 3. تفسیر آیات ۱- کسانى که نزول وحى بر بشر و رسالت یافتن او را انکار

وَ الْوَتْرِ «3» وَ اللَّيْلِ إِذا يَسْرِ «4» هَلْ فِي ذلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ «5» أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعادٍ «6» إِرَمَ ذاتِ الْعِمادِ

وَ الْوَتْرِ «3» وَ اللَّيْلِ إِذا يَسْرِ «4» هَلْ فِي ذلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ «5» أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعادٍ «6» إِرَمَ ذاتِ الْعِمادِ

ابو طالب و مادر امير المؤمنين- ع-). ۳- فاطمه دختر زائده بن اصمّ بن رواحه بن حجر بن عبد معيص بن عامر (زوجه هاشم و مادر عبد المطّلب است). عايشه در جواب حسين

أَيْدِيهِمْ» «1». تفسير نورالثقلين و توحيد صدوق، ص 167. «2». تفسير عيّاشى. «3». حجر، 39. جلد 2 - صفحه 332 5- همان گونه كه قرآن براى افراد متّقى، نور و هدايت است،

مؤ لف : جا دارد اين روايت بر بيان بعضى مصاديق آن حمل شود، علاوه بر اينكه هم در سندش ضعف هست و هم در متنش . و در كتاب روضة الواعظين ابن فارسى است كه از

شفاعتش مورد قبول قرار گرفته و ردّ نخواهد شد و روزها و شبها نميگذرد تا آنكه حجر الأسود را در آنجا نصب كنند، و البتّه زمانى چنين خواهد شد كه اينجا نمازگاه

سوره حجر است، و تتّمه در سوره انعام و پيش از آن، اين است كه: «قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَيَحْزُنُكَ الَّذِي يَقُولُونَ» «۲»). و ترجمه آنچه در سوره حجر است،

وَ الْوَتْرِ «3» وَ اللَّيْلِ إِذا يَسْرِ «4» هَلْ فِي ذلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ «5» أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعادٍ «6» إِرَمَ ذاتِ الْعِمادِ

تصريح نشده است كه چه اندازه از تقاضاى شيطان پذيرفته گرديد، ولى در آيه ۳۸ سوره حجر مى خوانيم كه به او گفته شد انك من المنظرين الى يوم الوقت المعلوم : به تو تا

هود، سوره يوسف، سوره رعد. جلد هفتم. مشتمل بر چهار سوره: سوره ابراهيم، سوره حجر، سوره نحل سوره بنى اسرائيل. جلد هشتم. مشتمل بر چهار سوره: سوره كهف، سوره مريم،

دهد، نظير اين تعبير در آيات ديگر قرآن نيز آمده است ، از جمله در آيه ۹ سوره حجر مى خوانيم : انا نحن نزلنا الذكر و انا له لحافظون : « ما اين ذكر و يادآورى

كسى باشد كه يهود از او خبر مى دادند. سپس پرسيد او كجاست ؟ «عتبه » گفت در حجر اسماعيل كنار خانه خدا هم اكنون نشسته است تفسير نمونه جلد ۶ صفحه ۳۷ آنها در

مضارع از مصدر «سرى» است، كه به معناى رفتن شب، و پشت كردن آن است. و كلمۀ «حجر» به معناى عقل است. پس در اين آيه، به صبح و شب هاى دهگانه و شفع و وتر و شب،

الجبال بيوتا آمنين در دل كوهها خانه هاى امن و امان به وجود مى آوردند (سوره حجر آيه ۸۲) قابل توجه اينكه قرآن نمى گويد خداوند زمين را آباد كرد و در اختيار

سوره و آيه «فاصدع بما تؤمر» در سوره حجر و مقايسه مضمون آن دو با يكديگر تخمين زده شود كه اين سوره جلوتر از سوره حجر نازل شده است . مطلب ديگر اينكه ، از

خانه را تا نه ذراع بالا برد، مجددا جبرئيل جاى حجر الاسود را معلوم كرد، و ابراهيم سنگى از ديوار بيرون كرده ، حجر الاسود را در جاى آن قرار داد، همان جائيكه الان

آنكه‌ دل‌ ‌او‌ بايمان‌ مطمئن‌ و پابرجا ‌باشد‌) و همچنين‌ قصّه‌ ميثم‌ تمّار و حجر ‌بن‌ عدي‌ و رشيد هجري‌ و عمرو ‌بن‌ حمق‌ 1 و 2‌-‌ بحار باب‌ تقيه‌ جلد 1 - صفحه

(عليه السلام ) در كنار آن باقى مانده مانند زمزم ، صفا، مروه ، ركن حطيم حجر الاسود، حجر اسماعيل كه هر كدام تاريخ مجسمى از قرون و اعصار گذشته است و روشنگر خاطره

سرپرست خود انتخاب كرده اند و كسانى كه او را پرستش ميكنند. و در آيه ۴۷ سوره حجر مى خوانيم ان عبادى ليس لك عليهم سلطان الا من اتبعك من الغاوين : تو بر بندگان

سخنانش را بشنوم ، نزد پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) آمد در حالى كه در حجر اسماعيل نشسته بود گفت : اى محمد! چيزى از اشعارت را براى من بخوان ! فرمود:

جَبْرَئِيلُ ع‏ بِالْأَذَانِ عَلَى‏ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ كَانَ رَأْسُهُ فِي حَجْرِ عَلِيٍّ ع‏ فَأَذَّنَ‏ جَبْرَئِيلُ ع‏ وَ أَقَامَ فَلَمَّا اِنْتَبَهَ‏ رَسُولُ

قُلْتُ لَهُ أَضَعُ وَجْهِي لِلسُّجُودِ فَيَقَعُ وَجْهِي عَلَى حَجَرٍ أَوْ عَلَى مَوْضِعٍ مُرْتَفِعٍ أُحَوِّلُ وَجْهِي إِلَى مَكَانٍ مُسْتَوٍ قَالَ نَعَمْ

فِي حَجْرِ اِمْرَأَتِكَ وَ لاَ تَأْتِنَا إِلاَّ وَ بِكَ أَثَرُ اَلْعُرْسِ يَعْنِي اَلْغُسْلَ فَقَامَ اَلْغُلاَمُ فَصَبَّ اَلدَّرَاهِمَ فِي حَجْرِ اَلْمَرْأَةِ

اَلْغُرَابِ اَلْأَعْصَمِ عِنْدَ قَرْيَةِ اَلنَّمْلِ وَ كَانَ عِنْدَ زَمْزَمَ‏ حَجَرٌ يَخْرُجُ مِنْهُ اَلنَّمْلُ فَيَقَعُ عَلَيْهِ اَلْغُرَابُ اَلْأَعْصَمُ فِي

زَوِّجْنِي فُلاَناً فَلْيُزَوِّجْهَا مِمَّنْ تَرْضَى وَ اَلْيَتِيمَةُ فِي حَجْرِ اَلرَّجُلِ لاَ يُزَوِّجُهَا إِلاَّ بِرِضَاهَا

زَوِّجْنِي فُلاَناً فَلْيُزَوِّجْهَا مِمَّنْ تَرْضَى وَ اَلْيَتِيمَةُ فِي حَجْرِ اَلرَّجُلِ لاَ يُزَوِّجُهَا إِلاَّ مِمَّنْ تَرْضَى‏

اين زمينه وجود دارد، سوره حجر است كه تعداد نسبى حرف (ن ) در آن بيشتر از سوره (ن و القلم ) است ، اما جالب اين است كه سوره حجر يكى از سوره هائى است كه آغاز

فِي اَلْبَحْرِ غُسِّلَ وَ كُفِّنَ وَ حُنِّطَ ثُمَّ يُوثَقُ فِي رِجْلَيْهِ حَجَرٌ وَ يُرْمَى بِهِ فِي اَلْمَاءِ

قُلْتُ لاَ فَقَالَ هَذَا هُوَ تَدْرِي مَا سَبَبُهُ قُلْتُ لاَ قَالَ هَذَا حَجَرٌ أَهْدَاهُ‏ جَبْرَئِيلُ ع‏ إِلَى‏ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ فَوَهَبَهُ‏ رَسُولُ

داشتند، در ساختن بناهاى محكم و پيشرفته چنان ماهر بودند كه قرآن در آيه ۸۲ سوره حجر مى گويد: در دل كوهها خانه هاى امن و امان مى ساختند پيامبر بزرگشان با منطق

بَيْنَا اَلْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ ع‏ فِي حَجْرِ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ إِذْ رَفَعَ رَأْسَهُ فَقَالَ يَا أَبَتِ مَا لِمَنْ زَارَكَ بَعْدَ مَوْتِكَ فَقَالَ

دَمِهِ‏ مَغْفُورٌ لَهُ كُلُّ ذَنْبٍ وَ اَلثَّانِيَةُ يَقَعُ رَأْسُهُ فِي حَجْرِ زَوْجَتَيْهِ مِنَ اَلْحُورِ اَلْعِينِ وَ تَمْسَحَانِ اَلْغُبَارَ عَنْ وَجْهِهِ

بَيْنَمَا رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ نَائِمٌ ذَاتَ يَوْمٍ وَ رَأْسُهُ فِي حَجْرِ عَلِيٍّ ع‏ فَفَاتَتْهُ اَلْعَصْرُ حَتَّى غَابَتِ اَلشَّمْسُ فَقَالَ‏ اَللَّهُمَّ

تكن من القانطين : « ما تو را به حق بشارت داديم بنابراين ماءيوس ‍ نباش » ! (حجر - ۵۵). در آيه بعد به يكى ديگر از حالات نامطلوب انسانهاى دور مانده از علم و

بَيْنَا اَلْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ ع‏ فِي حَجْرِ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ إِذْ رَفَعَ رَأْسَهُ فَقَالَ يَا أَبَتِ مَا لِمَنْ زَارَكَ بَعْدَ مَوْتِكَ فَقَالَ يَا

صَاحِبَاهُ أَمَا وَ اَللَّهِ مَا سَمِعُوا صَوْتَ حَافِرٍ وَ لاَ قَعْقَعَةَ حَجَرٍ إِلاَّ قَالُوا أُتِينَا فَسَلَّطَ اَللَّهُ عَلَيْهِمُ اَلْخَوْفَ حَتَّى

بَعَثَ اَللَّهُ عَلَيْهِمُ اَلطَّيْرَ كَالْخَطَاطِيفِ فِي مَنَاقِيرِهَا حَجَرٌ كَالْعَدَسَةِ أَوْ نَحْوِهَا فَكَانَتْ تُحَاذِي بِرَأْسِ اَلرَّجُلِ ثُمَّ

(قلم - ۴۸). شرح صدر در حقيقت نقطه مقابل ضيق صدر است چنانكه در آيه ۹۷ سوره حجر مى خوانيم و لقد نعلم انك يضيق صدرك بما يقولون : ما مى دانيم كه سينه تو بخاطر

رسولخدا (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) شنيدم فرمود: ما على ظهر الارض ‍ بيت حجر و لا مدر الا ادخله الله كلمة الاسلام : «بر روى زمين خانه اى از سنگ يا گل باقى

و داستان قوم لوط نيز در بسيارى از سوره هاى قرآن از جمله آيه ۶۱ تا ۷۷ سوره حجر (تفسير نمونه جلد ۱۱ صفحه ۱۰۶ به بعد). و در سوره هود از آيه ۷۷ تا ۸۳ (تفسير

(عليهالسلام ) ميخوانيم : انه خرج يقرأ الزبور و كان اذا قرأ الزبور لا يبقى جبل و لا حجر و لا طائر الا اجابه !: «داود به سوى دشت و بيابان خارج شد، و هنگامى كه زبور

طَائِرٍ ثَلاَثَةُ أَحْجَارٍ فِي رِجْلَيْهِ حَجَرَانِ وَ فِي مِنْقَارِهِ حَجَرٌ فَجَعَلَتْ تَرْمِيهِمْ بِهَا حَتَّى جُدِّرَتْ‏ أَجْسَادُهُمْ فَقَتَلَهُمْ

وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِيرٍ لَيْسَ مِنِ اِلْتِوَاءِ عِرْقٍ وَ لاَ نَكْبَةِ حَجَرٍ وَ لاَ عَثْرَةِ قَدَمٍ وَ لاَ خَدْشِ‏ عُودٍ إِلاَّ بِذَنْبٍ وَ لَمَا يَعْفُو

صَفَائِحَ‏ اَلْبَيْتِ‏ فَأَتَاهُ اَللَّهُ بِالنَّوْمِ فَغَشِيَهُ وَ هُوَ فِي‏ حِجْرِ اَلْكَعْبَةِ فَرَأَى ذَلِكَ اَلرَّجُلَ بِعَيْنِهِ وَ هُوَ يَقُولُ يَا شَيْبَةَ

زمان نزول آيات مورد بحث معروف بوده ، و از اين ظاهرتر اين جمله است كه در سوره حجر درباره همين آثار صراحتا فرموده : ((و انها لبسبيل مقيم (( و در سوره صافات آيه

سليم» را معنا كرده اند به قلب سليم از شك. و در روضه كافى، به سند خود، از حجر، از امام صادق «عليه السلام» روايت كرده كه فرمود: پدرم، امام باقر «عليه السلام»

اعتمادى نيست. اصحاب «أيكه»، قوم شعيب اند، كه سرگذشت آنان، در تفسير سوره «حجر» و «شعراء» گذشت. و معناى جمله «فَحَقّ عِقَاب»، اين است كه: عقاب من بر آنان

توجه به آيه و ان من شى ء الا عندنا خزائنه و ما ننزله الا بقدر معلوم (سوره حجر آيه ۲۱): خزائن هر چيزى در نزد ما است و ما جز به اندازه معلوم آن را نازل نمى

نشانه گيرى مى شوند شرح آن را در تفسير نمونه جلد ۱۱ صفحه ۴۲ (ذيل آيه ۱۸ سوره حجر) و در جلد ۱۹ صفحه ۱۵ به بعد (ذيل آيه ۲۰ سوره صافات ) مشروحا بيان كرده ايم

أَمْطرْنَا عَلَيْهِم مَّطراً...»: اين مطر و باران همان سجيل است ، كه در سوره حجر در باره اش ‍ فرموده : «و امطرنا عليهم حجارة من سجيل » «إِنَّ فى ذَلِك لاَيَةً

در جلد اول تفسير نمونه ذيل آيه ۳۴ سوره بقره ، و جلد يازدهم ذيل آيه ۲۶ سوره حجر، (صفحه ۷۴ به بعد) و جلد ششم ذيل آيه ۱۱ سوره اعراف (صفحه ۹۸ به بعد بحث كرده

بروز رسيده اند، لذا از آن تعبير به «انزال » شده است ، چنانكه در آيه ۲۱ سوره حجر مى خوانيم : و ان من شى ء الا عندنا خزائنه و ما ننزله الا بقدر معلوم : خزائن

گيرندگان كمند ما اكثر العبر و اقل الاعتبار. نظير همين معنى در آيه ۷۶ سوره حجر بعد از بيان داستان قوم لوط آمده است ، و انها لبسبيل مقيم : اين آثار بر سر

منان على (عليه السلام ) در تفسير آيه لها سعة ابواب لكل باب منهم جزء مقسوم (حجر - ۳۴) نقل شده كه فرمود: ان جهنم لها سبعة ابواب ، اطباق بعضها فوق بعض ، و وضع

آنها نيز در سنين خيلى بالا اين احتمال ضعيف خواهد بود، و لذا طبق آيه ۵۴ سوره حجر، خود ابراهيم نيز از اين بشارت تفسير نمونه جلد ۹ صفحه ۱۷۳ به خاطر پيرى تعجب

أَمَرَنَا اَللَّهُ بِبِنَاءِ اَلْكَعْبَةِ وَ كَشَفَا عَنْهَا فَإِذَا هُوَ حَجَرٌ وَاحِدٌ أَحْمَرُ فَأَوْحَى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ ضَعْ بِنَاءَهَا

كه در سرزمينى پر آب و مشجر در ميان حجاز و شام زندگى مى كردند در تفسير سوره حجر ذيل آيه ۷۸ به قدر كافى سخن گفته ايم (جلد ۱۱ صفحه ۱۲۰). آرى هر يك از اين گروهها

دلهاى آنها برمى كنيم ، همه برادرند و بر تختها رو به روى يكديگر قرار دارند (حجر - ۴۷). ناگفته پيداست كه لذات معنوى آن هم در آن عالم وسيع و گسترده غالبا قابل

آن مواضع قرار گرفته اند. مؤ يد اين معنا روايتى است كه صاحب الاتقان از ابن حجر نقل كرده كه گفته است : روايتى از على وارد شده كه بعد از درگذشت رسول خدا (صلى

است ، بلكه كثرت آنها از جهت مرتبه و درجه است ، و بزودى انشاءاللّه در سوره حجر در تفسير آيه نامبرده كلامى ديگر خواهد آمد. پس حاصل كلام اين شد: كه اين موجودات

لَهُ سَلْ عَمَّا بَدَا لَكَ يَا يَهُودِيُ‏ قَالَ أَخْبِرْنِي عَنْ أَوَّلِ حَجَرٍ وُضِعَ عَلَى وَجْهِ اَلْأَرْضِ وَ أَوَّلِ شَجَرَةٍ غُرِسَتْ عَلَى وَجْهِ

ها چون كعبه ، و يا بنائى از بناها چون بيت المقدس ، و يا سنگى از سنگها چون حجر الاسود، كه جزء كعبه است ، از اين جهت نيست كه خود اين اجسام برخلاف تمامى اجسام

انسان و ((نفس الشى ء(( به معناى خود شى ء است و ((نفس الحجر(( به معناى همان حجر (سنگ ) است . بنابراين اگر اين كلمه به چيزى اضافه نشود هيچ معنايى ندارد و نيز

از پيغمبر گرامى اسلام (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) پايان مى دهيم : «ابن حجر» در «صواعق » چنين نقل مى كند كه پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) فرمود:

همان كتاب، در روايت ابى الجارود، از امام باقر «عليه السلام»، در معناى «لِذِى حِجر» آمده: يعنى صاحب عقل. و در كتاب علل، به سند خود، از ابان احمر روايت كرده