نتایج جستجو

رده:مدبر انسان ها رده:مراتب آتش جهنم رده:مراتب بتها رده:مراتب تقوا رده:مراتب شقاوت رده:مراتب عذاب رده:مراتب متقین رده:مراتب معجزه رده:مراتب نعمتهاى خدا رده:مراتب

[طه:123]. كه شقاوت بعد از ضلالت آمده زيرا ار نتائج آن است. در الميزان ذيل آيه [مريم:4]. فرموده: گويا مراد از شقاوت محروم شدن از خيرات و يا خود شقاوت است. احتمال

هستند». اصحاب شمال: شقاوت اخروى اصحاب شمال ۱، ۲; مراد از اصحاب شمال ۳ انسان: اقسام انسان ها ۳ اهل کتاب: شومى اهل کتاب ۳ شقاوت: جاودانگى شقاوت اخروى ۲ بصائرالدرجات

اصحاب شومی و شقاوت (که نامه عملشان به دست چپ است) چقدر روزگارشان سخت است! و شقاوتمندان، چه دون پایه اند شقاوتمندان! اما اصحاب شقاوت، اصحاب شقاوت چه حال دارند؟

حقیقت سعادت ۸; ملاک سعادت ۷ سعادتمندان: ۶ سعادتمندان در قیامت ۴ شقاوت: حقیقت شقاوت ۸; ملاک شقاوت ۷ شقاوتمندان: شقاوتمندان در قیامت ۴، ۵ قیامت: تکلم در قیامت

سلطه طلبى ۸; اجتناب از سلطه طلبى ۷ شقاوت: اجتناب از شقاوت ۷; اجتناب از عوامل شقاوت ۷; عوامل شقاوت ۸; نشانه هاى شقاوت ۹ ظلم: اجتناب از ظلم ۷ عطایاى خدا:

۶; زمینه تکذیب رسولان خدا ۵; طغیان علیه رسولان خدا ۳، ۵ شقاوت: آثار اصرار بر شقاوت ۵; مراتب شقاوت ۱، ۴، ۷ صالح(ع): دشمنى با صالح(ع) ۱; عقر شتر صالح(ع) ۷

عوامل زیان ۱ سعادت: عوامل سعادت ۵; عوامل سعادت اخروى ۳، ۷ شقاوت: عوامل شقاوت ۵; عوامل شقاوت اخروى ۶ عقیده: آثار عقیده ۵ عمل: آثار عمل ۵، ۹ عمل صالح: آثار

به جهنّم ۳، ۵، ۶ جهنمیان:۲، ۶ حلال: تحریم حلال ۴ زیان: موارد زیان ۳ شقاوت: عوامل شقاوت ۳ شیطان: اغواگرى شیطان ۱ ; قبول ولایت شیطان ۲ گمراهان: فرجام گمراهان

آن ملازم با شقاوت نيست، زيرا شقاوت از مكتسبات بنده مى‌باشد. 5- مراد علم الهى است، يعنى شقى در علم سبحانى شقى باشد و لكن علم ازلى موجب شقاوت شخص نخواهد شد،

معنى نيكبختى است چنانكه شقوة و شقاوت به معنى بدبختى است راغب گفته: سعد و سعادت آن است را در رسيدن بخير يارى كند. ضدّ آن شقاوت است [هود:105-108]. اين كلمه

توحید ۲ دین: فلسفه دین ۵; نفى اکراه در دین ۷ شرک: انذار فرجام شرک ۳ شقاوت: موانع شقاوت اخروى ۲ کافران: فرجام اخروى کافران ۱; فرجام شوم کافران ۱ محمد(ص):

است. ۱۳- بهشت، جایگاه سعادتمندان (فمن زحزح ... و ادخل الجنّة فقد فاز) ۱۴- شقاوت و تیره بختىِ ساکنان دوزخ (فمن زحزح عن النّار و ادخل الجنّة فقد فاز) ۱۵- هشدار

بدبختى و شقاوت اخروى آنان (قالوا بلى و لکنّکم ... و غرّتکم الأمانىّ) ۱۱ - باقى ماندن منافقان، بر مواضع منافقانه خود تا لحظه مرگ، مایه بدبختى و شقاوت آنان در

منشا انتقام خدا ۹ زمین: فلسفه تبدیل زمین ۱ سعادت: عوامل سعادت اخروى ۵ شقاوت: عوامل شقاوت اخروى ۵ عمل: آثار عمل ۵، ۶، ۹، ۱۰; پاداش اخروى عمل ۴; تجسم عمل ۷;

آثار ایمان به صالح(ع) ۹ جنون: موارد جنون ۷، ۸ سعادت: عوامل سعادت ۱۰ شقاوت: عوامل شقاوت ۹ صالح(ع): آثار بشر بودن صالح(ع) ۱; تکذیب برترى صالح(ع) ۳; خاستگاه

کافران: آثار رفاه کافران ۳; آثار عذاب کافران ۴; زمینه تنبه کافران ۱; عوامل شقاوت کافران ۳; عوامل هلاکت کافران ۳ مرفهان: آثار عذاب مرفهان ۴; بى ارزشى مرفهان

زمینه پاداشهاى خدا ۴، ۶ دین: آثار تکذیب دین ۵ سعادت: زمینه سعادت ۴ شقاوت: عوامل شقاوت ۵ صالحان: پاداش صالحان ۲; فضایل صالحان ۲ عذاب: مراتب عذاب ۱، ۵; موجبات

رسالت الهى فرا مى خواند. ۶ - نقش تعیین کننده امت ها، در سرنوشت و سعادت و شقاوت خویش (إذ أبق إلى الفلک ... و أرسلنه ... ف-َامنوا فمتّعنهم إلى حین) برداشت

علم خدا ۱۰ زندگى: ناپایدارى زندگى دنیوى ۲ سعادت: عوامل سعادت اخروى ۹ شقاوت: عوامل شقاوت اخروى ۹ عمل: آثار عمل ناپسند ۹; زمینه اجتناب از عمل ناپسند ۱۰ عمل صالح:

نا مباركى (و شقاوت) چنانكه يمن و ميمنه هر دو مصدر اند به معنى مباركى (و سعادت) اصحاب مشئمه يعنى ياران شومى و كسانى كه پيوسته با شومى و شقاوت توأم اند معنى

جهنمیان :۶ سرنوشت: عوامل مؤثر در سرنوشت ۷ سعادت: عوامل سعادت اخروى ۷، ۸ شقاوت: عوامل شقاوت اخروى ۷ عذاب: اهل عذاب ۲، ۱۰; عذاب سخت ۱۰; موجبات عذاب ۳، ۹، ۱۳ عقیده:

رهبران فاسد ۶; نقش رهبران شرک ۸; نقش رهبران فاسد ۵; نقش رهبران کفر ۸ شقاوت: عوامل شقاوت ۸ عبرت: عوامل عبرت ۲، ۴ فرجام: عوامل فرجام شوم ۷ قریش: دشمنى قریش

دلالت دارد بر آنكه شقاوت و سعادت طفل در شكم مادر مقدر ميشود با شرط بداء كه اشاره بامكان تغيير حال او است بتغيير موجبات سعادت و شقاوت در لوح محو و اثبات

الذین تتوفّ-هم الملئکة طیّبین یقولون سلم علیکم ادخلوا الجنّة ۲۰- ذکر فرجام شقاوت بار کافران و عاقبت سعادت آمیز تقواپیشگان در کنار یکدیگر، از روشهاى تبلیغى

ناپذیرى ۱۲; عوامل حق ناپذیرى ۹ خدا: حتمیت وعده هاى خدا ۳; وعده هاى خدا ۱ شقاوت: عوامل شقاوت اخروى ۹ ظلم: آثار ظلم ۹، ۱۰; موارد ظلم ۱۲ غفلت: آثار غفلت ۱۰; آثار

دردسر در دنیا و محشور شدن با چشمانى نابینا در قیامت، ازجلوه هاى گمراهى و شقاوت آدمى است. (فمن اتبع هداى فلایضلّ و لایشقى . و من أعرض عن ذکرى فإنّ له معیشة

سختى: عوامل سختى ۱۷ سعادت: عوامل سعادت ۱۸ شخصیت: آسیب شناسى شخصیت ۵ شقاوت: موانع شقاوت ۱۶ شیطان: آثار اغواگرى شیطان ۲، ۴; آثار وسوسه هاى شیطان ۳، ۴; اخراج

به راه كمال و شقاء مى‏افتند و پيش مى‏روند تا اهل سعادت به سعادت و اهل شقاوت به شقاوت برسند و از هم متمايز گردند. الميزان در ج چهارم ذيل آيه 42 آل عمران در

باشد معنا اين مى‏شود كه خدا هر چيز را آفريد و به راههاى زندگى و سعادت و شقاوت و كمال وجود رهبرى فرمود. لفظ «كُلَّ شَىْ‏ء» شامل همه موجودات حتى جمادات نيز

دائر مدار طرز فكر آدمى است سعادت و شقاوت روحى و جسمى ، و اينكه افراد بى خدا در هرحال پريشانروز هستند سعادت و شقاوت از ديدگاه اسلام كيفر كافران ، از حكم

بنابراین از آنان روی بگردان و سلام جدایی [را به آنان] بگو، پس [سرانجام شقاوت بار خود و نتیجه کفر و عنادشان را] خواهند دانست. پس، از آنها درگذر و بگو:

داده‌اند. «ميمنة» از «يمن» به معناى بركت و سعادت و «مشئمة» از «شؤم» به معناى شقاوت است، بعضى گفته‌اند: مراد از اين دو كلمه، سمت راست و چپ است. زيرا در قيامت،

داده‌اند. «ميمنة» از «يمن» به معناى بركت و سعادت و «مشئمة» از «شؤم» به معناى شقاوت است، بعضى گفته‌اند: مراد از اين دو كلمه، سمت راست و چپ است. زيرا در قيامت،

یکی اینکه منکران با متهم کردن تو که این آیات را از دیگران فرا گرفته ای، شقاوت خود را کامل کنند و دیگر اینکه آن را برای گروهی که دانایند، روشن سازیم. آيات

اهل بركت و مباركى كه در اثر اطاعت حق نسبت به خودشان يكپارچه بركت شدندنه شقاوت و شومى. مى‏شود اين آيه را به آيه «لِاَصْحابِ الْيَمينِ ثُلَّةٌ مِنَ الْاَوَّلينَ»

اهل بركت و مباركى كه در اثر اطاعت حق نسبت به خودشان يكپارچه بركت شدندنه شقاوت و شومى. مى‏شود اين آيه را به آيه «لِاَصْحابِ الْيَمينِ ثُلَّةٌ مِنَ الْاَوَّلينَ»

کردند (چرا که خویشتن را در معرض عذاب الهی قرار دادند و سعادت سرمدی را به شقاوت ابدی تبدیل کردند). (این شیوه) چون شیوه فرعونیان و پیشینیانشان است (که) با

(گويى تجسّم سعادتند.) و (دسته دوم دسته سمت چپ) اصحاب شقاوتند، آن اصحاب شقاوت چه هستند؟ (گويى تبلور بدى‌هايند.) فَأَصْحابُ الْمَيْمَنَةِ ما أَصْحابُ الْمَيْمَنَةِ

است که گاهی به انسان رو می‌کند و گاهی به انسان پشت می‌کند و اصلاً سعادت و شقاوت ما در دست خدا نیست! چون با پتک بلا بیدار نشدند و شکر نعمت هم نگفتند) پس ناگهانی

كفر اختياريش شقى مى شود، چنين علمى موجب تحقق شقاوت وى مى شود، اما شقاوت از ناحيه خصوص كفر، نه مطلق شقاوت ، چه اينكه از كفر باشد و چه نباشد. پس به خوبى

دائر مدار طرز فكر آدمى است سعادت و شقاوت روحى و جسمى ، و اينكه افراد بى خدا در هرحال پريشانروز هستند سعادت و شقاوت از ديدگاه اسلام كيفر كافران ، از حكم

دائر مدار طرز فكر آدمى است سعادت و شقاوت روحى و جسمى ، و اينكه افراد بى خدا در هرحال پريشانروز هستند سعادت و شقاوت از ديدگاه اسلام كيفر كافران ، از حكم

ایمان را به خشم و غضب آرد. بلی این گونه خدا بر دل هر متکبر خود کامه‌ای مهر (شقاوت) می‌زند (که با سعادت خود دشمن می‌شود). کسانی که در آیات خدا بی آنکه دلیلی

تقسيم انسانها به سعادتمند وشقاوتمند نقد و رد سخن فخررازى كه گفته است سعادت و شقاوت آدمى به حكم خدا و لازم لاينكفاوست بيان اينكه قضاء و قدر الهى و علم او به

نمايد بآنها شقاوت و استحقاقشان را براى عذاب چون آنمردم بقول انبيا و اوليا اعتماد ننمودند و يقين پيدا نكردند بآيات الهى كه موجبات سعادت و شقاوت آنها را مبيّن

تقسيم انسانها به سعادتمند وشقاوتمند نقد و رد سخن فخررازى كه گفته است سعادت و شقاوت آدمى به حكم خدا و لازم لاينكفاوست بيان اينكه قضاء و قدر الهى و علم او به

نمى‌كنند آن چيزى را كه در جهاد است از امور سعادت و آنچه در تخلف آن است از آثار شقاوت. يا ادراك ننمايند حكم و مصالح و اسرارى را كه در جهاد مقرر فرموده. وَ إِذا

نمايد بآنها شقاوت و استحقاقشان را براى عذاب چون آنمردم بقول انبيا و اوليا اعتماد ننمودند و يقين پيدا نكردند بآيات الهى كه موجبات سعادت و شقاوت آنها را مبيّن

نمايد بآنها شقاوت و استحقاقشان را براى عذاب چون آنمردم بقول انبيا و اوليا اعتماد ننمودند و يقين پيدا نكردند بآيات الهى كه موجبات سعادت و شقاوت آنها را مبيّن

نمايد بآنها شقاوت و استحقاقشان را براى عذاب چون آنمردم بقول انبيا و اوليا اعتماد ننمودند و يقين پيدا نكردند بآيات الهى كه موجبات سعادت و شقاوت آنها را مبيّن

نمايد بآنها شقاوت و استحقاقشان را براى عذاب چون آنمردم بقول انبيا و اوليا اعتماد ننمودند و يقين پيدا نكردند بآيات الهى كه موجبات سعادت و شقاوت آنها را مبيّن

به قرآن است. اگر پيرو قرآن باشد، سعادت و رستگارى و اگر دور از قرآن باشد، شقاوت و بدبختى براى او رقم مى‌خورد. ابوذر مى‌گويد: به رسول خدا عرضه داشتم آيا شب

دائر مدار طرز فكر آدمى است سعادت و شقاوت روحى و جسمى ، و اينكه افراد بى خدا در هرحال پريشانروز هستند سعادت و شقاوت از ديدگاه اسلام كيفر كافران ، از حكم

تقسيم انسانها به سعادتمند وشقاوتمند نقد و رد سخن فخررازى كه گفته است سعادت و شقاوت آدمى به حكم خدا و لازم لاينكفاوست بيان اينكه قضاء و قدر الهى و علم او به

شده‌اند سعيد و شقى و ظاهرا ميمنه بمعناى يمن و سعادت و مشئمه بمعناى شومى و شقاوت است ولى چون عرب بدست راست فال نيك ميزند و بدست چپ فال بد ميمنه و مشئمه بمعناى

نمايد بآنها شقاوت و استحقاقشان را براى عذاب چون آنمردم بقول انبيا و اوليا اعتماد ننمودند و يقين پيدا نكردند بآيات الهى كه موجبات سعادت و شقاوت آنها را مبيّن

شدند، در حالى كه هيچ يك از انگيزه‌ها و عوامل فوق در كار نبود، فقط و فقط شقاوت بود. حضرت على عليه السلام در كوفه روى منبر فرمود: شتر صالح را يكى پى كرد

شدند، در حالى كه هيچ يك از انگيزه‌ها و عوامل فوق در كار نبود، فقط و فقط شقاوت بود. حضرت على عليه السلام در كوفه روى منبر فرمود: شتر صالح را يكى پى كرد

گزندها] حفظ می کنند. یقیناً خدا سرنوشت هیچ ملتی را [به سوی بلا، نکبت، شکست و شقاوت] تغییر نمی دهد تا آنکه آنان آنچه را [از صفات خوب و رفتارشایسته و پسندیده]

شده‌اند سعيد و شقى و ظاهرا ميمنه بمعناى يمن و سعادت و مشئمه بمعناى شومى و شقاوت است ولى چون عرب بدست راست فال نيك ميزند و بدست چپ فال بد ميمنه و مشئمه بمعناى

عليه السّلام داده و ظاهرا مراد تعيين وقت شهادت ايشان بر امّتهاشان بسعادت و شقاوت است و اقتت در اصل وقتت بوده و او براى ثقالت ضمّه قلب بهمزه شده يعنى تعيين

عليه السّلام داده و ظاهرا مراد تعيين وقت شهادت ايشان بر امّتهاشان بسعادت و شقاوت است و اقتت در اصل وقتت بوده و او براى ثقالت ضمّه قلب بهمزه شده يعنى تعيين

عليه السّلام داده و ظاهرا مراد تعيين وقت شهادت ايشان بر امّتهاشان بسعادت و شقاوت است و اقتت در اصل وقتت بوده و او براى ثقالت ضمّه قلب بهمزه شده يعنى تعيين

شده‌اند سعيد و شقى و ظاهرا ميمنه بمعناى يمن و سعادت و مشئمه بمعناى شومى و شقاوت است ولى چون عرب بدست راست فال نيك ميزند و بدست چپ فال بد ميمنه و مشئمه بمعناى

به قرآن است. اگر پيرو قرآن باشد، سعادت و رستگارى و اگر دور از قرآن باشد، شقاوت و بدبختى براى او رقم مى‌خورد. ابوذر مى‌گويد: به رسول خدا عرضه داشتم آيا شب

دائر مدار طرز فكر آدمى است سعادت و شقاوت روحى و جسمى ، و اينكه افراد بى خدا در هرحال پريشانروز هستند سعادت و شقاوت از ديدگاه اسلام كيفر كافران ، از حكم

بيانى است روشن براى همه مردمان. يا اين قرآن مجيد بيانى است آشكارا در سعادت و شقاوت و نجات و هلاكت براى عموم مردمان در هر عصر و زمان. وَ هُدىً‌: و راهنماست به

هر كس چنين كند، خداوند او را در پست‌ترين جايگاه‌ها قرار مى‌دهد و گرفتار شقاوت و عذاب مى‌شود. «1». تفسير نورالثقلين. «2». بحارالانوار، ج 66، ص 183 به نقل

عليه السّلام داده و ظاهرا مراد تعيين وقت شهادت ايشان بر امّتهاشان بسعادت و شقاوت است و اقتت در اصل وقتت بوده و او براى ثقالت ضمّه قلب بهمزه شده يعنى تعيين

عليه السّلام داده و ظاهرا مراد تعيين وقت شهادت ايشان بر امّتهاشان بسعادت و شقاوت است و اقتت در اصل وقتت بوده و او براى ثقالت ضمّه قلب بهمزه شده يعنى تعيين

روز قيامت به حدّی است كه انسان، از همۀ نزديكانش می گريزد سيماى كفار و اهل شقاوت در قيامت بحث روايى پیرامون آیات سوره عبس تفسیر آیات فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ

روز قيامت به حدّی است كه انسان، از همۀ نزديكانش می گريزد سيماى كفار و اهل شقاوت در قيامت بحث روايى پیرامون آیات سوره عبس تفسیر آیات فَإِذا جاءَتِ الصَّاخَّةُ

مى‌آيد اجل ميان دو چشم و ميرود آرزو پشت سر و وقتى سزاوار شد ولايت شيطان و شقاوت مى‌آيد آرزو ميان دو چشم و ميرود اجل پشت سر و نبايد كفّار مغرور شوند از آنكه

اكمليه بودند، لذا به جهت كمالشان در اين علم منتقل شدند از كفر به ايمان و از شقاوت به سعادت، پس وقتى كه حال علم سحر باطل، چنين باشد، ترقيات انسانى در علوم الهيه

زيانكار، و در آراى خود فريب خورده، از جمله سفيهان و بى‌خبران باشيد. اين نهايت شقاوت شخص باشد با آنكه خود گمراه و در وادى ضلالت گرفتار است، راضى به هدايت ديگران

السّلام هر چه موعظه و نصيحت و دعوت به توحيد فرمود نپذيرفتند بلكه در كفر و شقاوت و اذيت به آن حضرت افزودند، پس از اتمام حجت و نااميدى از ايمان آنها دعا نمود:

روز قيامت به حدّی است كه انسان، از همۀ نزديكانش می گريزد سيماى كفار و اهل شقاوت در قيامت بحث روايى پیرامون آیات سوره عبس تفسیر آیات فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ

روز قيامت به حدّی است كه انسان، از همۀ نزديكانش می گريزد سيماى كفار و اهل شقاوت در قيامت بحث روايى پیرامون آیات سوره عبس تفسیر آیات فَإِذا جاءَتِ الصَّاخَّةُ

روز قيامت به حدّی است كه انسان، از همۀ نزديكانش می گريزد سيماى كفار و اهل شقاوت در قيامت بحث روايى پیرامون آیات سوره عبس تفسیر آیات فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ

جمع گردند با چشمهاى كبود كه بدترين رنگهاى چشم است نزد عرب و كاشف است از شقاوت و شرارت در علم فراست و بعضى گفته‌اند مراد آنستكه كور وارد محشر شوند و بعضى

شده‌اند سعيد و شقى و ظاهرا ميمنه بمعناى يمن و سعادت و مشئمه بمعناى شومى و شقاوت است ولى چون عرب بدست راست فال نيك ميزند و بدست چپ فال بد ميمنه و مشئمه بمعناى

انكار و رسوخ در كيش باطل خود، آنها را مانع اين سعادت شد و به سوء اختيار در شقاوت ابدى و هلاكت اخروى باقى ماندند. خلاصه حق تعالى از روى وعيد در جواب قول آنها

نمايد بآنها شقاوت و استحقاقشان را براى عذاب چون آنمردم بقول انبيا و اوليا اعتماد ننمودند و يقين پيدا نكردند بآيات الهى كه موجبات سعادت و شقاوت آنها را مبيّن

به همین منظور وى را دعوت نمود و كوشش كرد كه مسلمان شود ولى از آنجائی كه شقاوت و بدبختى دامنگیر او شده بود، از قبول اسلام خوددارى كرد و این امر بر رسول

كه دل است كور شد كه نديدند وسيله سعادت دنيا و آخرتشانرا و نفهميدند موجب شقاوت و بدبختى خودشان را ولى از جان و مال گذشتگان در راه خدا نائل شدند بمنافع دنيا

شده‌اند سعيد و شقى و ظاهرا ميمنه بمعناى يمن و سعادت و مشئمه بمعناى شومى و شقاوت است ولى چون عرب بدست راست فال نيك ميزند و بدست چپ فال بد ميمنه و مشئمه بمعناى

قمّى ره فرموده آنها جلد 3 صفحه 119 كسانى هستند كه سبقت گرفته است در ذاتشان شقاوت و براى آتش خلق شده‌اند و مقدّر شده است كه ايمان نياورند و در توحيد از امام

انسان و سعادت و شقاوت او استفاده مى شود. بررسى رواياتى كه به خلقت انسانها از طبيعتهاى مختلف دلالت دارند و بيان مراد آنروايات . سعادت و شقاوت آدمى ، به نحو

شدند، در حالى كه هيچ يك از انگيزه‌ها و عوامل فوق در كار نبود، فقط و فقط شقاوت بود. حضرت على عليه السلام در كوفه روى منبر فرمود: شتر صالح را يكى پى كرد

هر كس چنين كند، خداوند او را در پست‌ترين جايگاه‌ها قرار مى‌دهد و گرفتار شقاوت و عذاب مى‌شود. «1». تفسير نورالثقلين. «2». بحارالانوار، ج 66، ص 183 به نقل

كه در عذابند براى آنكه بطبع شنوندگان گران نيايد فرمود علم بحال بندگان از شقاوت و سعادت نزد خدا است و در لوح محفوظ ثبت شده و خداوند نه جاى آنرا گم ميكند

روز قيامت به حدّی است كه انسان، از همۀ نزديكانش می گريزد سيماى كفار و اهل شقاوت در قيامت بحث روايى پیرامون آیات سوره عبس تفسیر آیات قُتِلَ الْإِنْسانُ ما

روز قيامت به حدّی است كه انسان، از همۀ نزديكانش می گريزد سيماى كفار و اهل شقاوت در قيامت بحث روايى پیرامون آیات سوره عبس تفسیر آیات فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ

مى‌آيد اجل ميان دو چشم و ميرود آرزو پشت سر و وقتى سزاوار شد ولايت شيطان و شقاوت مى‌آيد آرزو ميان دو چشم و ميرود اجل پشت سر و نبايد كفّار مغرور شوند از آنكه

خطاب به پيامبر گرامى اسلام و بخش دوم درباره مؤمنان و كافران و عوامل سعادت و شقاوت اين دو گروه است. در روايات سفارش شده است كه در نماز عيد (فطر و قربان)، در

خطاب به پيامبر گرامى اسلام و بخش دوم درباره مؤمنان و كافران و عوامل سعادت و شقاوت اين دو گروه است. در روايات سفارش شده است كه در نماز عيد (فطر و قربان)، در

خطاب به پيامبر گرامى اسلام و بخش دوم درباره مؤمنان و كافران و عوامل سعادت و شقاوت اين دو گروه است. در روايات سفارش شده است كه در نماز عيد (فطر و قربان)، در

روز قيامت به حدّی است كه انسان، از همۀ نزديكانش می گريزد سيماى كفار و اهل شقاوت در قيامت بحث روايى پیرامون آیات سوره عبس تفسیر آیات قُتِلَ الْإِنْسانُ ما

روز قيامت به حدّی است كه انسان، از همۀ نزديكانش می گريزد سيماى كفار و اهل شقاوت در قيامت بحث روايى پیرامون آیات سوره عبس تفسیر آیات قُتِلَ الْإِنْسانُ ما

در غير اعمال و در اعمال سعادت آور، بلاواسطه مستند به خدا است ولى دراعمال شقاوت بار باواسطه مستند به او است چيزى كه دانشمندان را از بحث پيرامون جبر و اختيار

مردم است و تمام سعى و جديت آنها بر اينست كه بشر را از حضيض جهل و غفلت و شقاوت، نجات داده به اوج معارف و علم و سعادت نائل گردانند، و به هيچ وجهى من الوجوه

الظّالم على يديه تا آخر و در خطبه وسيله آنحضرت كه در كافى نقل شده بعد از ذكر شقاوت و ضلالت و جهالت آن دو و غصب خلافت و تطبيق اين آيات با مقال يكى از آن دو نفر

روز قيامت به حدّی است كه انسان، از همۀ نزديكانش می گريزد سيماى كفار و اهل شقاوت در قيامت بحث روايى پیرامون آیات سوره عبس تفسیر آیات قُتِلَ الْإِنْسانُ ما

الْكافِرُونَ‌ 3- بعد از شناخت حق تا مدتّى تضاد و درگيرى در روح است تا بالاخره شقاوت غالب شده و كفر مى‌ورزند. «ثُمَّ يُنْكِرُونَها» و نفرمود: «فينكرونها» يَعْرِفُونَ

قمّى ره فرموده آنها جلد 3 صفحه 119 كسانى هستند كه سبقت گرفته است در ذاتشان شقاوت و براى آتش خلق شده‌اند و مقدّر شده است كه ايمان نياورند و در توحيد از امام

كه در عذابند براى آنكه بطبع شنوندگان گران نيايد فرمود علم بحال بندگان از شقاوت و سعادت نزد خدا است و در لوح محفوظ ثبت شده و خداوند نه جاى آنرا گم ميكند

آن، مورد امر و نهى قرار مى گيرد و پاى ثواب و عقاب، راحت و الم، و سعادت و شقاوت به ميان مى آيد، و كارهاى زشت و زيبا از او سر مى زند، و ايمان و كفر را به

هر كس چنين كند، خداوند او را در پست‌ترين جايگاه‌ها قرار مى‌دهد و گرفتار شقاوت و عذاب مى‌شود. «1». تفسير نورالثقلين. «2». بحارالانوار، ج 66، ص 183 به نقل

روز قيامت به حدّی است كه انسان، از همۀ نزديكانش می گريزد سيماى كفار و اهل شقاوت در قيامت بحث روايى پیرامون آیات سوره عبس تفسیر آیات فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ

اگر شقى باشد و روز قيامت ارائه داده ميشود بسعيد منزل او در جهنّم بر فرض شقاوت براى مزيد تشكّر او و ارائه داده ميشود بشقى منزل او در بهشت بر فرض سعادت براى

جمع گردند با چشمهاى كبود كه بدترين رنگهاى چشم است نزد عرب و كاشف است از شقاوت و شرارت در علم فراست و بعضى گفته‌اند مراد آنستكه كور وارد محشر شوند و بعضى

گروهند: الف: گروهى كه از خوبى نياز به ميزان ندارند. ب: گروهى كه از بدى و شقاوت نياز به ميزان ندارند. «فَلا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَزْناً» ج:

سعادت و در آخرت ساكن درجات عاليه است به انواع كرامت، و دومى در دنيا به طريق شقاوت و در آخرت مقيم در كات به اصناف اهانت و ذلت. قَلِيلًا ما تَتَذَكَّرُونَ‌:

روز قيامت به حدّی است كه انسان، از همۀ نزديكانش می گريزد سيماى كفار و اهل شقاوت در قيامت بحث روايى پیرامون آیات سوره عبس تفسیر آیات قُتِلَ الْإِنْسانُ ما

«سَيَحْلِفُونَ» 9- آثار ترك جهاد را نمى‌توان با توجيه نابجا و دروغ از بين برد، بلكه شقاوت و هلاكت، پيامد قطعى آن است. «يُهْلِكُونَ أَنْفُسَهُمْ» 10- پيامدهاى فرار

به فراز و نشيب محو و اثبات زندگانى و ارزاق بندگان است. و اما حيات و مرگ و شقاوت و سعادت، دستخوش تغيير نشده، از آنچه تقدير است، زوال نمى پذيرد. مؤلف: اين

گام‌هاى شيطان قدم‌هائى است كه انسان در راه باطل برميدارد از غوايت و ضلالت و شقاوت و عصيان و طغيان و كفران و دشمنى شيطان با انسان واضح و آشكار است بنظر حقير

كه دل است كور شد كه نديدند وسيله سعادت دنيا و آخرتشانرا و نفهميدند موجب شقاوت و بدبختى خودشان را ولى از جان و مال گذشتگان در راه خدا نائل شدند بمنافع دنيا

كه در عذابند براى آنكه بطبع شنوندگان گران نيايد فرمود علم بحال بندگان از شقاوت و سعادت نزد خدا است و در لوح محفوظ ثبت شده و خداوند نه جاى آنرا گم ميكند

كه در عذابند براى آنكه بطبع شنوندگان گران نيايد فرمود علم بحال بندگان از شقاوت و سعادت نزد خدا است و در لوح محفوظ ثبت شده و خداوند نه جاى آنرا گم ميكند

كه در عذابند براى آنكه بطبع شنوندگان گران نيايد فرمود علم بحال بندگان از شقاوت و سعادت نزد خدا است و در لوح محفوظ ثبت شده و خداوند نه جاى آنرا گم ميكند

الظّالم على يديه تا آخر و در خطبه وسيله آنحضرت كه در كافى نقل شده بعد از ذكر شقاوت و ضلالت و جهالت آن دو و غصب خلافت و تطبيق اين آيات با مقال يكى از آن دو نفر

الظّالم على يديه تا آخر و در خطبه وسيله آنحضرت كه در كافى نقل شده بعد از ذكر شقاوت و ضلالت و جهالت آن دو و غصب خلافت و تطبيق اين آيات با مقال يكى از آن دو نفر

كه دل است كور شد كه نديدند وسيله سعادت دنيا و آخرتشانرا و نفهميدند موجب شقاوت و بدبختى خودشان را ولى از جان و مال گذشتگان در راه خدا نائل شدند بمنافع دنيا

آمديم بوسيله سعد بسعادت برسيم بشقاوت رسيديم اين سنگ بى ثمرى است كه سعادت و شقاوت را تميز نميدهد و ديگرى براى تبرك آمد ديد روباهى بر سر آن بول ميكند و شعرى

جمع گردند با چشمهاى كبود كه بدترين رنگهاى چشم است نزد عرب و كاشف است از شقاوت و شرارت در علم فراست و بعضى گفته‌اند مراد آنستكه كور وارد محشر شوند و بعضى

جمع گردند با چشمهاى كبود كه بدترين رنگهاى چشم است نزد عرب و كاشف است از شقاوت و شرارت در علم فراست و بعضى گفته‌اند مراد آنستكه كور وارد محشر شوند و بعضى

آنها و در كافى و عياشى از حضرت كاظم (ع) روايت نموده كه جهت اعراض آن بود كه شقاوت و عذاب آنها مقدر شده بود حقير عرض ميكنم و اين منافى با امر بموعظه بلسان نيست

روز قيامت به حدّی است كه انسان، از همۀ نزديكانش می گريزد سيماى كفار و اهل شقاوت در قيامت بحث روايى پیرامون آیات سوره عبس تفسیر آیات قُتِلَ الْإِنْسانُ ما

نعمتهای این جهانی و آن جهانی خود و یادآور شدن گوشه‌ای از سعادت بهشتیان و شقاوت دوزخیان، با ذکر مجدد آیه، به انسانها و پریها بیدار باش و هوشیار باش می‌دهد

ممتازه دين اسلام را. پس كسى كه طلب كند به غير دين اسلام دينى را، ثابت مى‌گردد شقاوت او، و گسسته شود حلقه نجات او، و بزرگ شود درآمدن او، و مى‌باشد مرجع او به

كه در عذابند براى آنكه بطبع شنوندگان گران نيايد فرمود علم بحال بندگان از شقاوت و سعادت نزد خدا است و در لوح محفوظ ثبت شده و خداوند نه جاى آنرا گم ميكند

كه در عذابند براى آنكه بطبع شنوندگان گران نيايد فرمود علم بحال بندگان از شقاوت و سعادت نزد خدا است و در لوح محفوظ ثبت شده و خداوند نه جاى آنرا گم ميكند

ظالِمُون‌َ قال‌َ اخسَؤُا فِيها وَ لا تُكَلِّمُون‌ِ«4» (و گفتند پروردگارا شقاوت‌ ‌ما ‌بر‌ ‌ما چيره‌ ‌شده‌ و بوديم‌ ‌ما گروه‌ گمراهان‌، پروردگارا ‌ما ‌را‌

باطني‌ ‌است‌ و مميز ‌بين‌ خير و شرّ و نفع‌ و ضرر و حسن‌ و قبح‌ و سعادت‌ و شقاوت‌ ‌است‌، و بتوسّط انبياء ‌که‌ عقل‌ خارجي‌ هستند اموري‌ ‌که‌ مورث‌ ‌اينکه‌

الظّالم على يديه تا آخر و در خطبه وسيله آنحضرت كه در كافى نقل شده بعد از ذكر شقاوت و ضلالت و جهالت آن دو و غصب خلافت و تطبيق اين آيات با مقال يكى از آن دو نفر

روز قيامت به حدّی است كه انسان، از همۀ نزديكانش می گريزد سيماى كفار و اهل شقاوت در قيامت بحث روايى پیرامون آیات سوره عبس تفسیر آیات قُتِلَ الْإِنْسانُ ما

زيرا خير به تمام جهات و مجمع سعادات به آنها آمده كه قرآن مجيد باشد، لكن شقاوت و سوء اختيار آنان ايشان را باز دارد از تصديق. وَ إِذا أَنْعَمْنا عَلَى الْإِنْسانِ

فقط بشارت اهل ايمان بثواب و اهل طغيان بعقاب است و هدايت و ضلالت و سعادت و شقاوت بتقدير الهى است چنانچه در آيات سابقه بيان شد .. فَأَرادَ أَن‌ يَستَفِزَّهُم‌

در غير اعمال و در اعمال سعادت آور، بلاواسطه مستند به خدا است ولى دراعمال شقاوت بار باواسطه مستند به او است چيزى كه دانشمندان را از بحث پيرامون جبر و اختيار

قمّى ره فرموده آنها جلد 3 صفحه 119 كسانى هستند كه سبقت گرفته است در ذاتشان شقاوت و براى آتش خلق شده‌اند و مقدّر شده است كه ايمان نياورند و در توحيد از امام

ميگردد از طرف خداوند جلد 5 صفحه 414 مقدّرات بندگان از خير و شرّ و سعادت و شقاوت و ضيق و وسعت و غيرها در هر سال چنانچه مقدّر شده تمام امور بندگان تا روز قيامت

أَنَّکُمْ تَنطِقُونَ»: مراد این است که وقوع رستاخیز و وجود بهشت و دوزخ و سعادت و شقاوت در آخرت، محقق و بدور از شک و گمان است، بدان گونه که سخن گفتن خودتان برایتان

آمديم بوسيله سعد بسعادت برسيم بشقاوت رسيديم اين سنگ بى ثمرى است كه سعادت و شقاوت را تميز نميدهد و ديگرى براى تبرك آمد ديد روباهى بر سر آن بول ميكند و شعرى

فقر است، وعده رحمان غفر. وعده شيطان افلاس است، وعده رحمان خلاص. وعده شيطان شقاوت است، وعده رحمان سعادت. وعده شيطان عاقبت نيران است و «1» تفسير مجمع البيان،

بذكور و اناث بودن طفل در رحم مادر و خوشگلى و زشتى و سخاوت و بخل و سعادت و شقاوت و جهنّمى و بهشتى بودن او چنانچه در نهج البلاغه است چهارم علم بآنكه شخص در

فقط بشارت اهل ايمان بثواب و اهل طغيان بعقاب است و هدايت و ضلالت و سعادت و شقاوت بتقدير الهى است چنانچه در آيات سابقه بيان شد .. قال‌َ لَقَد عَلِمت‌َ ما أَنزَل‌َ

آمديم بوسيله سعد بسعادت برسيم بشقاوت رسيديم اين سنگ بى ثمرى است كه سعادت و شقاوت را تميز نميدهد و ديگرى براى تبرك آمد ديد روباهى بر سر آن بول ميكند و شعرى

آمديم بوسيله سعد بسعادت برسيم بشقاوت رسيديم اين سنگ بى ثمرى است كه سعادت و شقاوت را تميز نميدهد و ديگرى براى تبرك آمد ديد روباهى بر سر آن بول ميكند و شعرى

function. آيات ۱۰ - ۱۳ سوره ممتحنه شرایط بيعت زنان مؤمن با رسول خدا«ص» يادآورى شقاوت و هلاكت ابدى يهود و نهى از دوستى با آنان بحث روايتى چند روايت درباره ازدواج

فلسفه‌ى امتحان‌هاى الهى فرمود: «تا راضى از ناراضى مشخص شود و عوامل سعادت و شقاوت هركس در اعمال او مشخص گردد». «3» 1- علاقه‌ى افراطى به مال و فرزند، انسان

كلمه توحيد شياطين جنى را دور كند، لكن شياطين انسى خود فرار نمايند، و نهايت شقاوت است نفرت از توحيد و حق، و مسلم است دوام چنين امرى سر انجام بدى خواهد داشت

فرهنگى افراد است. قَوْمٍ‌ ... يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ‌ 8- سعادت و شقاوت ملّت‌ها، در گرو تحوّلات درونى آنهاست، نه قدرت و ثروت. «حَتَّى يُغَيِّرُوا

function. آيات ۱۰ - ۱۳ سوره ممتحنه شرایط بيعت زنان مؤمن با رسول خدا«ص» يادآورى شقاوت و هلاكت ابدى يهود و نهى از دوستى با آنان بحث روايتى چند روايت درباره ازدواج

مسير وجودش و وسعت شعاع عمل او در عالم مبدأ حيات دنيوى انسان دو طريق سعادت و شقاوت در مسير رجعت به سوى خدا آيه ۲۸ - ۲۹ آيه و ترجمه تفسير: نعمت اسرار آميز حيات

توحيد و نبوت و قرآن و معاد را كه سرمايه نجات ابدى است به كفر و انكار كه موجب شقاوت سرمدى است و تأمل در آيات الهيه و حقايق ربانيه ننمايد، هر آينه به سوء اختيار،

نعمت را به نقمت، سلامت را به هلاکت، آبادانی را به ویرانی، و سعادت را به شقاوت تبدیل فرموده است. وَ کَذٰلِکَ‌ أَخْذُ رَبِّکَ‌ إِذَا أَخَذَ... (۱) فَقَالَ‌

در غير اعمال و در اعمال سعادت آور، بلاواسطه مستند به خدا است ولى دراعمال شقاوت بار باواسطه مستند به او است چيزى كه دانشمندان را از بحث پيرامون جبر و اختيار

قمّى ره فرموده آنها جلد 3 صفحه 119 كسانى هستند كه سبقت گرفته است در ذاتشان شقاوت و براى آتش خلق شده‌اند و مقدّر شده است كه ايمان نياورند و در توحيد از امام

كه كتاب مذكور، نوری است كه حق را از باطل، و خير را از شر، و سعادت را از شقاوت جدا مى سازد. و در بيان دوم، اين معنا را مى فهماند كه كتاب مزبور راه روشنى

مى‌گذارد و لطف خاصه خود را در باره آنان منظور نفرمايد، و اين نهايت خذلان و شقاوت بنده مى‌باشد كه پس از ارائه طريق هدايت و مذاكرات پى در پى، شخص متنبه نگردد

ميگردد از طرف خداوند جلد 5 صفحه 414 مقدّرات بندگان از خير و شرّ و سعادت و شقاوت و ضيق و وسعت و غيرها در هر سال چنانچه مقدّر شده تمام امور بندگان تا روز قيامت

قمّى ره فرموده آنها جلد 3 صفحه 119 كسانى هستند كه سبقت گرفته است در ذاتشان شقاوت و براى آتش خلق شده‌اند و مقدّر شده است كه ايمان نياورند و در توحيد از امام

ميگردد از طرف خداوند جلد 5 صفحه 414 مقدّرات بندگان از خير و شرّ و سعادت و شقاوت و ضيق و وسعت و غيرها در هر سال چنانچه مقدّر شده تمام امور بندگان تا روز قيامت

باطني‌ ‌است‌ و مميز ‌بين‌ خير و شرّ و نفع‌ و ضرر و حسن‌ و قبح‌ و سعادت‌ و شقاوت‌ ‌است‌، و بتوسّط انبياء ‌که‌ عقل‌ خارجي‌ هستند اموري‌ ‌که‌ مورث‌ ‌اينکه‌

اگر شقى باشد و روز قيامت ارائه داده ميشود بسعيد منزل او در جهنّم بر فرض شقاوت براى مزيد تشكّر او و ارائه داده ميشود بشقى منزل او در بهشت بر فرض سعادت براى

فقط بشارت اهل ايمان بثواب و اهل طغيان بعقاب است و هدايت و ضلالت و سعادت و شقاوت بتقدير الهى است چنانچه در آيات سابقه بيان شد .. وَ لَقَد آتَينا مُوسي‌ تِسع‌َ

نگوید، پس بعضی از آنان شقاوتمند و (برخی هم) سعادتمندند. پس اما کسانی که شقاوت کرده‌اند، برایشان در آتش، فریادی نفس‌گیرِ مرگبار و ناله‌ای بس سهمگین و پربار

كانُوا خاسِرِينَ‌: بدرستى كه ايشان بودند از زيانكاران، زيرا سعادت سرمدى را به شقاوت ابدى بدل كردند، يعنى ايمان را به كفر و طاعت را به معصيت تبديل نمودند لا جرم

مطلق‌ كفار و مشركين‌ ‌باشد‌ ‌که‌ ‌در‌ وعده‌ ببهشت‌ و سعادت‌ و وعيد بعذاب‌ و شقاوت‌ شاك‌ هستند آنهم‌ شك‌ بيجا ‌که‌ جاي‌ شك‌ نيست‌ زيرا مسئله‌ معاد و ثواب‌ و

به سعادت و نعمت نداشته، و بيمى جز از برخورد ناگهانى شقاوت و نعمت ندارد، و تنها سببى كه سعادت و شقاوت و نعمت و نقمت به دست اوست، همان خداى سبحان است، چون

آنكه صرفاً موضوعى اعتقادى و در حاشيه‌ى زندگى باشد. رهبر، زمينه‌ساز سعادت يا شقاوت مردم مى‌باشد. «كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ» 8- در قيامت، نيكان از خواندن نامه‌ى

كه در عذابند براى آنكه بطبع شنوندگان گران نيايد فرمود علم بحال بندگان از شقاوت و سعادت نزد خدا است و در لوح محفوظ ثبت شده و خداوند نه جاى آنرا گم ميكند

در غير اعمال و در اعمال سعادت آور، بلاواسطه مستند به خدا است ولى دراعمال شقاوت بار باواسطه مستند به او است چيزى كه دانشمندان را از بحث پيرامون جبر و اختيار

سعادت و شقاوت بخود مى گيرد، در دسترس براهين عقلى هست . آرى انسان از همان ابتداى امر، هر فعلى كه انجام دهد، از آن فعل هيئتى و حالى از سعادت و شقاوت در نفسش

عنايت‌ فرموده‌ ‌که‌ مميز ‌بين‌ حسن‌ و قبح‌، خير و شر، نفع‌ و ضرر، سعادت‌ و شقاوت‌ ‌است‌ و ‌اينکه‌ بمنزله‌ آينه‌ قلب‌ ‌است‌ ‌که‌ مراد ‌از‌ قلب‌ ‌هم‌ روح‌ انسانيست‌

از نشانه‏هاى شقاوت: خشكى چشم و سختى دل و آزمندى در طلب دنيا و اصرار بر گناه است. رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: از نشانه‏هاى شقاوت خشكى چشم (از

‌از‌ فرداي‌ ‌خود‌ خبر ندارد آيا ‌با‌ سعادت‌ ‌از‌ دنيا ميرود ‌ يا ‌ ‌با‌ شقاوت‌. وَ الَّذِين‌َ هُم‌ لِفُرُوجِهِم‌ حافِظُون‌َ فرج‌ بمعني‌ عورت‌ ‌است‌ و عورت‌

‌است‌ بعضي‌ ‌در‌ طريق‌ حق‌ و سعادت‌ مشي‌ ميكنند و بعضي‌ ‌در‌ طريق‌ باطل‌ و شقاوت‌ سير ميكنند ‌که‌ ميفرمايد: فَرِيقاً هَدي‌ وَ فَرِيقاً حَق‌َّ عَلَيهِم‌ُ الضَّلالَةُ

‌با‌ ‌هم‌ دارند تساوي‌ ندارند مثل‌ خير و شر حسن‌ و قبح‌ نفع‌ و ضرر سعادت‌ و شقاوت‌ موحد و مشرك‌ مؤمن‌ و كافر عادل‌ و فاسق‌ مطيع‌ و عاصي‌ بهشت‌ و جهنم‌ نعمت‌

نميكند ‌تا‌ مهموم‌ و مغموم‌ شود و همين‌ نحو ‌است‌ عذابهاي‌ جهنم‌ ‌هر‌ چه‌ شقاوت‌ و كفر و معاصي‌ بيشتر آتش‌ بيشتر ميسوزاند آنهم‌ درجه‌ ‌ما دون‌ درك‌ نميكند

بذكور و اناث بودن طفل در رحم مادر و خوشگلى و زشتى و سخاوت و بخل و سعادت و شقاوت و جهنّمى و بهشتى بودن او چنانچه در نهج البلاغه است چهارم علم بآنكه شخص در

جمع گردند با چشمهاى كبود كه بدترين رنگهاى چشم است نزد عرب و كاشف است از شقاوت و شرارت در علم فراست و بعضى گفته‌اند مراد آنستكه كور وارد محشر شوند و بعضى

حيرانند گويا قبول حق براى آنها در صعوبت و اشكال مانند صعود بآسمان است و اين شقاوت و خسران عقوبت الهى است كه در نتيجه سوء اختيار عائد آنها شده است و بعذاب ابدى

بذكور و اناث بودن طفل در رحم مادر و خوشگلى و زشتى و سخاوت و بخل و سعادت و شقاوت و جهنّمى و بهشتى بودن او چنانچه در نهج البلاغه است چهارم علم بآنكه شخص در

در غير اعمال و در اعمال سعادت آور، بلاواسطه مستند به خدا است ولى دراعمال شقاوت بار باواسطه مستند به او است چيزى كه دانشمندان را از بحث پيرامون جبر و اختيار

در غير اعمال و در اعمال سعادت آور، بلاواسطه مستند به خدا است ولى دراعمال شقاوت بار باواسطه مستند به او است چيزى كه دانشمندان را از بحث پيرامون جبر و اختيار

و خدا دوست ندارد ستمكاران را و اگر چند روزى ظفرى بآنها بدهد براى آنستكه شقاوت آنها بكمال برسد تا بعذاب كامل از روى استحقاق برسند و بر عكس مؤمنين مبتلا

قمّى ره فرموده آنها جلد 3 صفحه 119 كسانى هستند كه سبقت گرفته است در ذاتشان شقاوت و براى آتش خلق شده‌اند و مقدّر شده است كه ايمان نياورند و در توحيد از امام

پيامبر بودن نيز چنين است، بلكه عملكرد خود انسان است كه به دنبال آن سعادت يا شقاوت است. در قرآن علاوه بر اين آيه، جلد 10 - صفحه 137 چندين بار از هلاكت زن لوط

عبارت‌ ‌از‌ اعطاء عقل‌ ‌است‌ ‌که‌ مميّز خير و شرّ و نفع‌ و ضرر و سعادت‌ و شقاوت‌ و سود و زيان‌ و حسن‌ و قبح‌ ‌است‌ و ‌در‌ حقيقت‌ ‌رسول‌ و پيغمبر باطن‌ ميباشد

ببينند، و از آثار خير و شر پى به خود آنها ببرند، آنگاه هر يك از دو راه سعادت و شقاوت را كه مى خواهند اختيار كنند. و اما عالم ملائكه و ظرف وجود ايشان ، عالم حق

‌از‌ فرداي‌ ‌خود‌ خبر ندارد آيا ‌با‌ سعادت‌ ‌از‌ دنيا ميرود ‌ يا ‌ ‌با‌ شقاوت‌. وَ الَّذِين‌َ هُم‌ لِفُرُوجِهِم‌ حافِظُون‌َ فرج‌ بمعني‌ عورت‌ ‌است‌ و عورت‌

گفتند مراد انسان‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌اگر‌ سعادتمند شد كريم‌ ‌است‌ و ‌اگر‌ اهل‌ شقاوت‌ شد لئيم‌ ‌است‌ و بالجمله‌ تمام‌ موافق‌ حكمت‌ و مصلحت‌ ‌است‌ و بجا و ‌به‌

موضع‌ نكال‌ و نقمة غاية الامر مراتب‌ عذاب‌ مختلف‌ ‌است‌ باختلاف‌ مراتب‌ شقاوت‌ و عصيان‌ و شيطان‌ علاوه‌ ‌بر‌ عقوبت‌ كفر ‌خود‌ عقوبت‌ تمام‌ تابعين‌ ‌خود‌

بسوى خدا، قرآن كريم صراط آدمى را منشعب بدو طريق ميداند، طريق سعادت ، و طريق شقاوت ، و طريق سعادت را نزديك ترين طريق ، (يعنى خط مستقيم ) دانسته ، كه برفيع اعلى

‌از‌ فرداي‌ ‌خود‌ خبر ندارد آيا ‌با‌ سعادت‌ ‌از‌ دنيا ميرود ‌ يا ‌ ‌با‌ شقاوت‌. وَ الَّذِين‌َ هُم‌ لِفُرُوجِهِم‌ حافِظُون‌َ فرج‌ بمعني‌ عورت‌ ‌است‌ و عورت‌

‌از‌ فرداي‌ ‌خود‌ خبر ندارد آيا ‌با‌ سعادت‌ ‌از‌ دنيا ميرود ‌ يا ‌ ‌با‌ شقاوت‌. وَ الَّذِين‌َ هُم‌ لِفُرُوجِهِم‌ حافِظُون‌َ فرج‌ بمعني‌ عورت‌ ‌است‌ و عورت‌

‌از‌ فرداي‌ ‌خود‌ خبر ندارد آيا ‌با‌ سعادت‌ ‌از‌ دنيا ميرود ‌ يا ‌ ‌با‌ شقاوت‌. وَ الَّذِين‌َ هُم‌ لِفُرُوجِهِم‌ حافِظُون‌َ فرج‌ بمعني‌ عورت‌ ‌است‌ و عورت‌

‌از‌ فرداي‌ ‌خود‌ خبر ندارد آيا ‌با‌ سعادت‌ ‌از‌ دنيا ميرود ‌ يا ‌ ‌با‌ شقاوت‌. وَ الَّذِين‌َ هُم‌ لِفُرُوجِهِم‌ حافِظُون‌َ فرج‌ بمعني‌ عورت‌ ‌است‌ و عورت‌

‌از‌ فرداي‌ ‌خود‌ خبر ندارد آيا ‌با‌ سعادت‌ ‌از‌ دنيا ميرود ‌ يا ‌ ‌با‌ شقاوت‌. وَ الَّذِين‌َ هُم‌ لِفُرُوجِهِم‌ حافِظُون‌َ فرج‌ بمعني‌ عورت‌ ‌است‌ و عورت‌

‌از‌ فرداي‌ ‌خود‌ خبر ندارد آيا ‌با‌ سعادت‌ ‌از‌ دنيا ميرود ‌ يا ‌ ‌با‌ شقاوت‌. وَ الَّذِين‌َ هُم‌ لِفُرُوجِهِم‌ حافِظُون‌َ فرج‌ بمعني‌ عورت‌ ‌است‌ و عورت‌

تشريعي‌ ‌اگر‌ كسي‌ بميل‌ و رغبت‌ رو باو رفت‌ سعادت‌مند و ‌اگر‌ اعراض‌ كرد شقاوت‌ و اسباب‌ امتحانات‌ ‌را‌ ‌هم‌ مهيا كرده‌ لذا ميفرمايد: (‌ما ننزّل‌) ‌ما نافيه‌

فرما اشقياء ‌را‌ ‌تا‌ اينكه‌ سعداء دست‌ ‌از‌ سعادت‌ نكشند و اشقياء ‌از‌ شقاوت‌ بيرون‌ آيند ‌آنها‌ شوقا ‌الي‌ الثواب‌ و اينها خوفا ‌عن‌ العذاب‌ و توهّم‌

و انبياء جلد 16 - صفحه 289 فرستاد و كتاب‌ها نازل‌ فرمود و راه‌ سعادت‌ و شقاوت‌ ‌را‌ نشان‌ داد و احكام‌ جعل‌ فرمود ‌پس‌ ‌اگر‌ بعضي‌ اجابت‌ نكردند تقصير

آنچه‌ عقب‌ سر ‌آنها‌ ‌است‌ ‌تا‌ قيامت‌ و احوال‌ اهل‌ محشر و اهل‌ سعادت‌ و شقاوت‌ ابدا و ‌آنها‌ احاطه‌ بخداوند ندارند احاطه علميّه‌. (يَعلَم‌ُ ما بَين‌َ أَيدِيهِم‌

فارق‌ ‌بين‌ حق‌ و باطل‌ و صدق‌ و كذب‌ و نفع‌ و ضرر و حسن‌ و قبح‌ و سعادت‌ و شقاوت‌ و خير و شر و بالجمله‌ عقل‌ خارجيست‌ چنانچه‌ عقل‌ شرع‌ داخليست‌ و اينكه‌

لهم الغالبون ». يكى ديگر از احكام اعمال از حيث سعادت و شقاوت اين است كه عوامل سعادت بر عوامل شقاوت غلبه دارد، و بر آن فائق است ، و از طايفه اول هر صفت و

عليه و آله و سلّم آمد، عرض كرد: يا رسول اللّه به فرياد من برس كه به هلاكت و شقاوت گرفتار شدم. فرمود: از تو چه صادر شده؟ گفت: كفار قريش مرا گرفتند و عذاب مى‌كردند

بوده است . جمله ((فتشقى (( تفريع بر خارج شدن آنان از بهشت است ، و مراد از شقاوت تعب و رنج است ، يعنى زنهار، چنين مكن و خود را به تعب نيفكن ، چون زندگى در

ظواهر آن استفاده مى شود قوانين عمومى بسيارى درباره مبداء، معاد، سعادت و شقاوت كه خداى تعالى ترتيب داده بيان نموده ، آنگاه رسول الله را به اين جمله مخاطب

‌از‌ فرداي‌ ‌خود‌ خبر ندارد آيا ‌با‌ سعادت‌ ‌از‌ دنيا ميرود ‌ يا ‌ ‌با‌ شقاوت‌. وَ الَّذِين‌َ هُم‌ لِفُرُوجِهِم‌ حافِظُون‌َ فرج‌ بمعني‌ عورت‌ ‌است‌ و عورت‌

درجات‌ بهشت‌ ‌با‌ اسفلين‌ دركات‌ آتش‌ حق‌ و باطل‌، نور و ظلمت‌، سعادت‌ ‌با‌ شقاوت‌ كمال‌ مضادت‌ ‌را‌ دارند. أَ فَلا تَذَكَّرُون‌َ آيا ‌پس‌ ‌از‌ ‌اينکه‌ بيان‌

خوشرفتار شمر يا فرزندى سپاسگزار، و كردارت را پدرى كه از او پيروى كنى و نفس بد شقاوت را دشمنى كه با آن نبرد مى‏كنى و مالت را عاريتى كه بر مى‏گردانى. و نيز آن

عبارت‌ ‌از‌ اعطاء عقل‌ ‌است‌ ‌که‌ مميّز خير و شرّ و نفع‌ و ضرر و سعادت‌ و شقاوت‌ و سود و زيان‌ و حسن‌ و قبح‌ ‌است‌ و ‌در‌ حقيقت‌ ‌رسول‌ و پيغمبر باطن‌ ميباشد

function. آيات ۱۰ - ۱۳ سوره ممتحنه شرایط بيعت زنان مؤمن با رسول خدا«ص» يادآورى شقاوت و هلاكت ابدى يهود و نهى از دوستى با آنان بحث روايتى چند روايت درباره ازدواج

احسان فرمود و پس از آن قتل اولاد است از ترس فقر كه علاوه از دلالت آن بر شقاوت نفس و دنائت طبع كاشف از عدم توكّل و عدم اعتماد و اطمينان برزّاقيت خدا است

صورتى مى دهد، كه يا هم سنخ با سعادت او است ، و يا مايه شقاوت او، على اى حال تعيين راه سعادت و شقاوت انسان ، و قرب و بعدش از خداى سبحان به عهده همين صورتها

‌در‌ موارد بسياري‌ گوشزد بندگان‌ كردم‌ و رسولاني‌ فرستادم‌ و راه‌ سعادت‌ و شقاوت‌ ‌را‌ نشان‌ دادم‌ و گفتم‌: لَأَملَأَن‌َّ جَهَنَّم‌َ مِن‌َ الجِنَّةِ وَ النّاس‌ِ

جمعش‌ انبياء ميشود بمعني‌ خبر ‌است‌ ‌يعني‌ افاضه‌ علم‌ ميشود بطرق‌ سعادت‌ و شقاوت‌ و‌-‌ عبادت‌ و معصيت‌ و حلال‌ و حرام‌ نفع‌ و ضرر خير و شر، حسن‌ و قبح‌ و

‌را‌ عنايت‌ فرموده‌ مميّز حسن‌ و قبح‌ و خير و شر و نفع‌ و ضرر و سعادت‌ و شقاوت‌ ‌باشد‌ و انبياء و كتب‌ و احكام‌ و دستورات‌ فرستاد و اينست‌ مراد قصد سبيل‌

آينده ان شاء اللّه تعالى بدانهااشاره مى كنيم . كلمه ((شقاوت (( خلاف سعادت است ، راغب مى گويد: شقاوت و سعادت از نظر نسبت مثل همند، همچنان كه سعادت دو نوع

منتهى اليه و سرانجام امر خلقت يعنى معاد و برگشت به سوى خدا و جزئيات سعادت و شقاوت و آتش و بهشت را بيان مى كند. و همه اينها ذكر و ياد خداست ، و همانست كه قرآن

زشت از آثار شقاوت و خباثت ذات آدمى است ، چه آن ذاتى كه به تمام معنا شقى است و يا ذاتى ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۳۳۷ كه آميخته با شقاوت و خباثت است

(بشما نميرسد) تا (خوب از بد) جدا شويد و نه بخدا تا بررسى شويد و نه بخدا تا شقاوت بشقى رسد و سعادت بسعيد. محمد بن يحيى و حسين بن محمد، از جعفر بن محمد، از

ظلمت‌ جهل‌ راه‌ بجايي‌ نميبرد خداوند بنور عقل‌ و نور شرع‌ راه‌ سعادت‌ و شقاوت‌ جلد 14 - صفحه 169 و خوب‌ و بد و خير و شر و نفع‌ و ضرر دنيوي‌ و اخروي‌ ‌را‌

‌با‌ ‌هم‌ دارند تساوي‌ ندارند مثل‌ خير و شر حسن‌ و قبح‌ نفع‌ و ضرر سعادت‌ و شقاوت‌ موحد و مشرك‌ مؤمن‌ و كافر عادل‌ و فاسق‌ مطيع‌ و عاصي‌ بهشت‌ و جهنم‌ نعمت‌

و شرع‌ و امثال‌ اينها ‌که‌ حق‌ و باطل‌، صحت‌ و فساد، خير و شر، سعادت‌ و شقاوت‌، نفع‌ و ضرر ‌را‌ تعيين‌ ميكند صحيح‌ ‌است‌ و تمام‌ ‌از‌ جانب‌ حق‌ ‌است‌.

گفته مى شود: كجايند آن چيزهايى كه شما به جاى خدا آنها را مى پرستيديد آيا شقاوت و عذاب را از شما و يا از خودشان دفع مى كنند؟ و حاصل معنا اين است كه آن روز

قانونگذار حكم قتال است ، خوب مى داند كه دعوت به زبان و عمل . در كفارى كه دچار شقاوت و خسران شده اند هيچ اثرى ندارد، و از بيشتر آنان هيچ سودى عايد دين نمى شود،

واقع نشود، جز بعد از نوميدى. نه بخدا، آنچه بسويش چشم ميكشيد واقع نشود، تا شقاوت بشقى برسد و سعادت بسعيد. محمد بن حسن و على بن محمد، از سهل بن زياد، از محمد

نيكى است ، و در هر حال هر دو (شقاوت و سعادت ) چيزى جز نتيجه اعمال و گفتار و نيات ما نمى باشد، و اعتقاد به اينكه سعادت و شقاوت يك امر ذاتى است كه همراه انسان

متوجه شد: كه بازگشت اين دو امر، يعنى فراموش كردن ميثاق ، و شقاوت در زندگى دنيا، بيك امر است ، و شقاوت دنيوى از فروغ فراموشى ميثاق است . ترجمه تفسير الميزان

اعطاء عقل‌ ‌که‌ مميز ‌بين‌ حسن‌ و قبح‌ و خير و شر و نفع‌ و ضرر و سعادت‌ و شقاوت‌ ‌باشد‌ و چه‌ اسباب‌ تشريعي‌ ‌از‌ ارسال‌ رسل‌ و انزال‌ كتب‌ و جعل‌ احكام‌

، مانع از دعوت بسوى سبقت جستن در خيرات نيست ، و منافات ندارد كه سعادت و شقاوت انسان از نظر علل تامه آن معين باشد و در عين حال از نظر اختيار انسان در تعيين

كندى انسان از رسيدن به خيرات مى گردد، پس اثم آن گناهى است كه به دنبال خود شقاوت و محروميت از نعمت هاى ديگرى را مى آورد، و سعادت زندگى را در جهات ديگرى تباه

عصيان مى ورزد. و كفار را هم به وسيله مؤمنان امتحان كند، تا معلوم شود اهل شقاوت كيست، و موفق به توبه و بازگشت از باطل به سوى حق كيست؟ ترجمه تفسير الميزان

مصرف‌ سعادت‌ دنيا و آخرت‌ كرد ‌اينکه‌ نعمت‌ و تفضل‌ ميشود و ‌اگر‌ وسيله‌ شقاوت‌ دنيا و آخرت‌ نمود بلاء و عذاب‌ ميشود مثلا چشم‌ ‌اگر‌ مصرف‌ خط قرآن‌ و اخبار

ديگر برند ‌از‌ عالم‌ دنيا بعالم‌ آخرت‌ تجارت‌ ‌را‌ بزراعت‌ سعادت‌ ‌را‌ ‌به‌ شقاوت‌ ايمان‌ ‌را‌ بكفر نعمت‌ ‌را‌ ببلاء و تغيير تغيير وضع‌ و صورت‌ ‌است‌ صحت‌

شيطان ، و حكمى كه خداى تعالى در اين موقع راند كه دينى تشريع نموده سعادت و شقاوت بنى نوع آدمى را منوط به پيروى هدايت او و اعراض از آن نموده بيان مى كند. و

و خير از شر و ايمان از كفر و محكم از متشابه و هدايت از ضلالت و سعادت از شقاوت و ظاهر ميگردد نشانهاى هدايت و حاصل ميشود فرقان از ضلالت و بعضى گفته‌اند مراد

function. آيات ۱۰ - ۱۳ سوره ممتحنه شرایط بيعت زنان مؤمن با رسول خدا«ص» يادآورى شقاوت و هلاكت ابدى يهود و نهى از دوستى با آنان بحث روايتى چند روايت درباره ازدواج

چيز كه انتظار مى‏برم كه اين ملجم مرادى بيايد و آن را به عمل آورد. خداوندا، شقاوت او را نزديك گردان و مرا به سعادت شهادت برسان. خداوندا، پيغمبر تو مرا وعده

اينجا قطع‌ ‌از‌ طريق‌ حق‌ و صواب‌ ‌است‌ و ‌من‌ استطعت‌ كساني‌ هستند ‌که‌ شقاوت‌ ‌آنها‌ ‌را‌ گرفته‌ و مخالفت‌ انبياء و تكذيب‌ ‌آنها‌ ‌را‌ ميكنند ‌که‌ شيطان‌

يَرَه‌ُ«1» و حيات‌ جاوداني‌ و فوز عظيم‌ ‌براي‌ پاكان‌ و نيكان‌ و عذاب‌ ابدي‌ و شقاوت‌ هميشگي‌ ‌براي‌ بدكاران‌ و بي‌ ايمانان‌ قرار داده‌ ‌شده‌ وَ يَسئَلُونَك‌َ

رفيع اعلى عروج كند، و به حياتى خالد در جوار پروردگارش، و به سعادتى خالص از شقاوت نائل شود. و اين، به خاطر آن است كه خدا او را به جهازی مجهّز كرده كه مى تواند

گناهان كبيره است. عقوق والدين، زيرا خداى سبحان عاق والدين را زور گوى با شقاوت مقرر فرموده (در آيه ۳۲ سوره ۱۹). (۵) قتل نفسى كه خدا آن را محترم دانسته مگر

كه يا بهشت است و يا آتش ‍- مى باشد. در آن روز، اهل سعادت و رستگارى از اهل شقاوت و هلاكت، متمايز مى شوند، تا اعمال خود را ببينند. جزاى اعمالشان را نشانشان

واضحه‌ و احكام‌ متقنه‌ راه‌ سعادت‌ ‌را‌ نشان‌ ميدهد و انذار ‌از‌ آنچه‌ موجب‌ شقاوت‌ ‌است‌ ميفرمايد قال‌َ الَّذِين‌َ لا يَرجُون‌َ لِقاءَنَا ‌که‌ اصلا معتقد بمعاد

الهى است ، و ماوراى حكم او هر حكمى باشد باطل است ، چون آدمى را جز به سوى شقاوت و هلاكت نميكشاند، و جز به سوى عذاب سعير هدايت نميكند. از همين جا است كه آن

فقط به دنيا توجّه داشته باشد و از ياد خدا اعراض نمايد، در زندگى ديگرش در شقاوت و هلاكت خواهد بود و مغلول به غلّ و زنجير نوميدى و خسران محشور خواهد شد، و

آيات قبلى گرفته مى شود. يعنى از سعادت مؤمنان و شقاوت كفار. گويا فرموده: حال كه معلوم شد سعادت آن طایفه و شقاوت اين دسته چه دليلى دارد، پس نسبت به علمى كه به

بينند. چون نفس خود را كه قابليت داشت از سعادت انسانيت برخوردار گردد، به شقاوت و بلا مبتلا كردند، كه به زودى در مسير انتقال خود به سوى دار جزا، با آن روبرو

تقوا دارند، به سعادت برسند، و آن ها كه تكذيب مى كنند و كفر مى ورزند، به شقاوت برسند، و مؤمنان، به ولايتى از خداى عزّوجلّ و مشركان، به برائتى از او نايل

گناهى بكند از خداى سبحان برايش مهلت مى خواهند تا عذاب و مواخذه ، و يا امضاى شقاوت را درباره اش تاءخير بيندازد تا شايد كه توبه نموده و برگردد. و اغلب اين وجوهى

اينها نشوند (يعنى عاقبت اصحاب يمين سعادتمند و بهشتى گردند و اصحاب شمال يا شقاوت و دوزخى شوند) و هر سبكى و بدخلقى كه در اصحابت (شيعيان) ميبينى از برخورد آنهاست

هدايت انبياء و رسل و مؤ منين و اينكه هدايت آنان صرف نشان دادن راه سعادت و شقاوت است ، مى فرمايد: «و ما ارسلنا من رسول ، الا بلسان قومه ليبين لهم ، فيضل اللّه

مى كنند، كه كيفيت آغازشان آنرا اقتضاء كرده ، و بر آن سرنوشتى از سعادت و شقاوت و خير و شر جريان مى يابند، كه ابتداء وجودش اقتضاى آنرا دارد، و اين معنا از

دوم: ج- از نار جحيم نجات يابد. سوم: زا- از شرب زقوم مأمون است. چهارم: ش- از شقاوت ابديه محفوظ ماند. پنجم: ظا- از ظلمت قيامت منجى باشد. ششم: فاء- فراق دوستان

شفاء و رحمه للمؤ منين و لا يزيد الظالمين الا خسارا (( آرى اگر تكميل در طرف شقاوت لغو گردد، ديگر آزمايش در آن ناحيه معنايى نخواهد داشت ، و حجت در آن تمام نمى

روشن مى شود كه اعمال انسانها از حيث مجازات يعنى از حيث تاءثرش در سعادت و شقاوت آدمى نظامى دارد غير آن نظامى كه اعمال از حيث طبع در اين عالم دارد. چون در

تفسير نمونه جلد ۶ صفحه ۱۷۸ اين حديث در واقع اشاره به آن است كه درهاى سعادت و شقاوت به روى همگان باز است هيچكس از آغاز بهشتى آفريده نشده و نه هيچكس دوزخى ، بلكه

او و گمراهى بنى آدم به دست او، و به كرسى نشستن قضاى خدا در سعادت متقين و شقاوت گمراهان ، را بيان كند. وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الانسنَ مِن صلْصلٍ مِّنْ حَمَإٍ

بر مى آيد كه: انسان در ماوراى زندگى اين دنيا، حيات ديگرى قرين سعادت و يا شقاوت دارد؛ كه آن زندگى نيز، اصولى و شاخه هایى دارد، كه وسيله زندگى اويند و انسان،

اين صفات به دست مى دهد، صفاتى كه انسان را از خدا دور مى سازد و در پرتگاه شقاوت و بدبختى مى افكند، صفاتى كه مؤ منان راستين بايد به دقت مراقب باشند به آنها

مـهـمـتـريـن وسـيـله حـقـجـوئى و درك واقـعـيـات و آنـچـه عـامـل سـعـادت و شـقـاوت انـسـان مـى شـود از كـار انـداخـتـه بـودند، يعنى چشمهاى بينا و گـوشـهـاى

زندان برايشان شرافتمندانه تر از زندگى بيرون از زندان است كه يك زندگى پست و شقاوت بارى است ، و به همين جهت از زندان نه وحشتى دارند و نه ننگى و نه از اعمال

بلند بوم و «پست بوم » است ، و در اينجا كنايه از خير و شر و مسير سعادت و شقاوت است ). در اهميت نعمتهاى فوق همين بس كه : «چشم » مهمترين وسيله ارتباط انسان

به خدا ايمان بياوريد، و عمل صالح كنيد، كه سعادت ابدى دارد و محروميت از او شقاوت و هلاكت دائمى دارد. «وَ الَّذِينَ ءَامَنُوا وَ عَمِلُوا الصالِحَاتِ لَنُبَوِّئَنَّهُم

نمى كند. و در اين آيه، اشاره اى است به اين كه تنها و تنها ملاك در سعادت و شقاوت انسان، پيروى حق و پيروى باطل است. علتش هم اين است كه حق به خدا انتساب دارد

تكذيب است، و از طوايف ديگر ساكت است، تا بفهماند كه سعادت در جانب تقوا، و شقاوت در جانب تمرّد و طغيان است. «فَلا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ»: كلمۀ «شَفَق»، به

شده ام سزاوارترم كه دعايم را اجابت فرمائى و نوميد بازنگردانى . در حقيقت شقاوت در اينجا به معنى تعب و رنج است ، يعنى من هرگز درخواسته هايم از تو به زحمت

همين بود كه موجودى را كه همرديف فرشتگان بزرگ آسمان بود به پستترين دركات شقاوت تنزل داد، و مستحق لعن ابدى خداوند نمود. خودخواهى و غرور به انسان اجازه نمى

خاسرين ). چه زيانى از اين بالاتر كه انسان اسلام را با كفر و سعادت را با شقاوت و حقيقت را با باطل معاوضه كند. سپس در آيه بعد تاءكيد مى كند كه شما بالاترين

تُجزَونَ إلّا مَا كُنتُم تَعمَلُون»، همۀ مردم اند. چه اهل سعادت و چه اهل شقاوت. هر كس، هر چه كرده، چه خوب و چه بد، عين آن را جزاى عملش قرار مى دهد. و اين

به حياتى سعيد و طيب زنده كند، چون سعادت و هدايت از زندگى است همانطور كه شقاوت و ضلالت از مرگ است ، همچنانكه فرموده : (( يا ايها الذين آمنوا استجيبوا لله

يا حداقل در تاءمين آن نافع است و آن عملى را باطل بدانيم ، كه ببينيم يا به شقاوت آدمى منجر ميشود و يا در سعادتش مضر است و اما در قسم اول ، اعتقاد به آنچه

يعنى از آن شب تا شب قدر سال آينده را تقدير مى كند. زندگى، مرگ، رزق، سعادت، شقاوت و چيزهايى ديگر از اين قبيل را مقدر مى سازد. آيه سورۀ «دخان» هم - كه در وصف

سعيد و داراى پاداش، و ديگرى شقىّ و معذّب. پس بايد انذار بشوند تا از راه شقاوت بپرهيزند، و از پرتگاه هلاكت كنار آيند. «وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لجََعَلَهُمْ

انسان ، و موقعيت او، و چگونگى نازل شدنش به دنيا و مال كار او از سعادت و شقاوت است ، پس در چنين مقامى اعتناى زيادى به نقل داستان سجده ندارد، مگر باشاره

كند: كه بخاطر آن مخالفت ها چگونه دلهاشان دچار قساوت ، و نفوسشان در معرض شقاوت قرار گرفت ، و چگونه مساعيشان بى نتيجه شد. و اوفوا بعهدى ... كلمه عهد در اصل

الميزان جلد ۱۰ صفحه ۱۱۷ اينكه آن حالت بد و خبيث روحى كه داشتم و مرا به سوى شقاوت و بدبختى سوق ميداد و عيش خوش مرا مكدر مى ساخت ، و خير دنيا و آخرت مرا از

هستند، و نيز اگر بين هر انسانى و بين عمل او، و نيز بين عمل او و سعادت و شقاوت او، و نعمت و نقمت او، و درجه و دركه او، و متعلقات عمل او از قبيل وعده و وعيد

اين شعور كه پديده تكوين است ، در تشخيص مصالح نوع از مفاسد آن و سعادتش از شقاوت دچار غلط و اشتباه مى شود، واگر فرض كنيم خطا و غلطى در كارش باشد واجب است

پاى عقل ، در آنجا چيزى جز بدبختى و رنج و بلا نيست ، در آنجا جز بيچارگى و شقاوت و فساد نخواهد بود. رويدادهاى زندگى ما و تجربيات تلخى كه در دوران عمر در مورد

آنچه پروردگارت بخواهد عطائى است قطع نشدنى ). ملاحظه مى فرمائيد كه سعادت و شقاوت و خلود در بهشت و دوزخ را با اينكه از قضاهاى حتمى او است ، و مخصوصا درباره

ديگرانرا اهل نجات و سعادت نميدانند، و نجات و سعادت خود را هم مشوب به هلاكت و شقاوت نميدانند، چون بخيال خود جز ايامى چند معذب نميشوند، و آن ايام هم عبارتست از

امور، و عوامل استثنائيات خلقت ، و حقايق وحى و نبوت ، و دعوت ، و سعادت و شقاوت است . و كوتاه سخن ، باعث مى شود كه بشر بر هر حقيقتى دست يابد، و مخصوصا اگر

، و نه عريان ، و نه گرمازده )، و با اين بيان روشن كرده كه مراد بشقاوت ، شقاوت و تعب دنيوى است ، كه از لوازم جدا ناشدنى زندگى زمينى است ، چون در زمين است

بنا بر اين هرگز نبايد وسعت روزى را دليل بر سعادت ، و تنگى روزى را دليل بر شقاوت شمرد اما اكثر مردم از اين واقعيت بيخبرند (و لكن اكثر الناس لا يعلمون ). البته

به نفاق و اختلاف مبدل گشت ، در نتيجه زندگى سعادتمندانه آنان به يك زندگى شقاوت بار تبديل شد، و عظمت ديرين خود را از دست دادند. اما عذاب آخرت آن چنان كه

سوره به ذكر نمونه اى از اقوام متمرد و گردنكش كه به خاطر ترك تهذيب نفس در شقاوت ابدى فرو رفتند، و خداوند آنها را به مجازات شديدى گرفتار كرد، يعنى قوم «ثمود»

- حقايق اعمال ، كه مردم در دنيا انجام مى دهند، چه آن حقيقت سعادت باشد چه شقاوت چه رد، و چه قبول ، چه انقياد، و چه تمرد. و سپس در روز قيامت بر طبق آنچه ديده

جمله ((فلا يضل (( را حمل بر ضلالت در دنيا، و جمله ((و لا يشقى (( را حمل بر شقاوت آخرت كرده ، و اين خود مؤ يد مطلبى است كه ما در تفسير همين آيه گفتيم . و در

راحتى و آسايشى كه خالى از تعب و مشقت باشد، نمى بيند، و هيچ سعادتى را خالص از شقاوت نمى يابد. تنها خانۀ آخرت است كه راحتى اش، آميخته با تعب نيست. بنابراين، چه

اعتقادات و اعمال است. اعتقاد حق و عمل صالح، ملاك سعادت اخروى؛ و كفر و فسق، ملاك شقاوت در آن است. مى فرمايد: «و أن ليس للإنسان إلّا ما سعى و أنّ سعيه سوف يرى ثُمّ

نمى شوند، پس اهل بهشت از هر جهت در سعادت و كرامت اند، و از هيچ جهتى دچار شقاوت و خوارى نمى شوند، نه از ناحيه درونشان و نه از بيرونشان و نه از خدايشان. قضاهاى

عمر آن مقدارى را دارد كه خداى سبحان برايش مقدر كرده . و همچنين از سعادت و شقاوت و تكليف و رشد و ضد رشد و ثواب و عقاب سهمى را دارد، كه خداى تعالى برايش ‍

سريع مى كند، تن دادن به رهبرى ائمه كفر و ضلال ، او را به پرتگاه بدبختى و شقاوت مى افكند. در تفسير اين آيه در منابع اسلامى ، احاديث متعددى وارد شده كه روشنگر

سعادت حقيقى در زندگى هدايت مى كند، و شرك باطل است چون سرانجام آدمى را به شقاوت و هلاكت و عذاب دائمى مى كشاند. همچنين زمانى حكومت بين دو نفر حق است كه با

عدل‌، ارسال‌ رسل‌ و انزال‌ كتب‌ و جعل‌ تكليف‌ و راهنمايي‌ بطريق‌ سعادت‌ و شقاوت‌ و بيان‌ احكام‌ و جعل‌ قيّم‌ ‌براي‌ حفظ احكام‌ و ابلاغ‌ ‌آنها‌ و معاد و بهشت‌