الْمَشْأَمَة

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«مَشْئَمَة» از مادّه «شؤم» نقطه مقابل «مَیْمَنَة» از مادّه «یمن» است، یعنى این گروه کافر، افرادى شوم و نامیمونند، که هم سبب بدبختى خودشانند، و هم بدبختى جامعه، ولى از آنجا که شوم بودن و خجسته بودن در قیامت به آن شناخته مى شود که نامه اعمال افراد در دست چپ، یا در دست راست آنها باشد، بعضى این تفسیر را براى آن پذیرفته اند، به خصوص این که مادّه «شؤم» در لغت به معناى گرایش به چپ نیز آمده است.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

[واقعة:8-9]. شؤم و مشئكه هر دو مصدر اند به معنى نا مباركى (و شقاوت) چنانكه يمن و ميمنه هر دو مصدر اند به معنى مباركى (و سعادت) اصحاب مشئمه يعنى ياران شومى و كسانى كه پيوسته با شومى و شقاوت توأم اند معنى آيه چنين است: ياران بركت و سعادت چه ياران بركت و سعادت و ياران بدبختى چه ياران بدبختى!! نظير اين دو آيه است آيه [بلد:18-19]. بعضى‏ها آن را اصحاب يمين و اصحاب شمال معنى كرده‏اند ولى اين درست نيست زيرا ميان اين دو معنى فرق بسيار است گرچه اصحاب مشئمه و اصحاب ميمنة را در آيات 38و41 واقعة اصحاب يمين و اصحاب شمال خوانده است. ميمنه و مشئمه به جاى [هود:106-108] و به جاى [هود:105]. مى‏باشند.

کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...