نتایج جستجو

استفاده شده و براى تعریف توکل آنها از فعل مضارع استفاده گردیده است، مى توان نکته یاد شده را به دست آورد. توکل: آثار توکل بر خدا ۳; توکل بر خدا ۵، ۶، ۷، ۸; فواید

تنبلى: آثار تنبلى ۹ توکل:۹، ۱۰ آثار توکل ۹، ۱۰ ۷، ۸ ; اهمیّت توکل ۹، ۱۰ ۶، ۱۳ ; توکل ۹، ۱۰ بر خدا ۱۳ ; توکل ۹، ۱۰ بر غیر خدا ۱۲ ; زمینه توکل ۹، ۱۰ ۱۱ جامعه:

حقانیت اسلام ۵ توکل: آثار توکل بر خدا ۷، ۹; اهمیت توکل بر خدا ۱، ۸، ۱۱; زمینه توکل بر خدا ۲، ۶ حق: امداد به حق ۱۰; اهمیت حق ۷ حق طلبان: توکل حق طلبان ۸ خدا:

تکلیف: زمینه عمل به تکلیف ۳ توکل: آثار توکل بر خدا ۳; اهمیت توکل بر خدا ۵; توکل بر خدا ۱; توکل در عمل به تکلیف ۱، ۵; زمینه توکل بر خدا ۴ خدا: آثار رحمت خدا

عوامل ترس ۱ توحید: آثار توحید ربوبى ۷ توکل: ارزش توکل بر خدا ۸ ; توکل بر خدا ۶، ۱۰ ; عوامل توکل ۷، ۱۰ ; موانع توکل بر غیر خدا ۷ جامعه: اختلاف جامعه دینى

۳ - توکل بر خدا، مشکلات را بر انسان هموار مى کند و آدمى، با توکل، مى تواند بر آنها پیروز شود. (و لاتطع الکفرین ... و توکّل على اللّه) سفارش به توکل، پس

ایمان ۱۱ بیماردلان: و اسلام ۴ تاریخ: عبرت از تاریخ ۱۳ توکل: آثار توکل ۶، ۷ ; توکل بر خدا ۶، ۹ ; زمینه توکل بر خدا ۸ خدا: امداد خدا ۷ ; حکمت خدا ۷، ۱۲ ; قدرت

انسان: اختیار انسان ۶; قدرت انسان ۶ ایمان: آثار ایمان ۲ توکل: آثار توکل ۲; زمینه توکل ۷; موارد توکل ۴ خدا: آثار ربوبیت خدا ۷ شیطان: امکان دفع توطئه شیطان

صفات: رحمان ۳ ایمان: ایمان به خدا ۱; زمینه ایمان به خدا ۶ توکل: توکل بر خدا ۱، ۴، ۵; زمینه توکل بر خدا ۶ خدا: اختصاصات خدا ۲، ۵; تهدیدهاى خدا ۸; رحمانیت

معبودراستین ۳ ایمان: نشانه هاى ایمان ۶ توحید: توحید عبادى ۱، ۲ توکل: توصیه به توکل ۴; توکل بر خدا ۴، ۵، ۶ جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۱، ۲ خدا: اختصاصات

منافقان به آن حضرت (و دَعْ أذیهم و توکّل على اللّه و کفى باللّه وکیلاً) اسماء و صفات: وکیل ۱۲ توکل: آثار توکل ۹; توکل بر خدا ۸، ۹، ۱۰، ۱۱، ۱۴ خدا: کارسازى

۵- لزوم پرستش خدا و توکل بر او (فاعبده و توکل علیه) ۶- پرستش خداوند و توکل بر او ، از توصیه هاى الهى به پیامبر(ص) (فاعبده و توکل علیه) ۷- باور به انحصار

ربوبیت خدا ۱۲; اهمیت ایمان ۹; نشانه هاى ایمان ۱۱ توکل: اهمیت توکل بر خدا ۹; توکل بر خدا ۱۰، ۱۱; زمینه توکل بر خدا ۱۲ خدا: اختصاصات خدا ۱۰; نعمتهاى خدا ۴ دنیاطلبى:

روحیه: عوامل تقویت روحیه ۱۵ تکلیف: زمینه عمل به تکلیف ۱۱ توکل: آثار توکل ۱۵ ; اهمیّت توکل ۱۴، ۱۶ ; توکل به خدا ۱۴، ۱۶ تنبلى: عوامل تنبلى ۵ ; عوامل رفع تنبلى

تلاش ۱۸ ; اهمیّت تلاش ۱۸ توکّل: آثار توکّل ۹، ۱۱، ۱۷ ; اهمیّت توکّل ۱۰ ; توکّل بر خدا ۸، ۱۸ ; توکّل در جهاد ۱۷ ; زمینه توکّل ۱۳ جنگ: آمادگى نظامى ۱، ۶

انتقام از آنان مباش. ۱۱- ضرورت توکل و اعتماد همگان بر خدا (و توکّل على اللّه) ۱۲- توکل بر خدا، کارساز براى رفع مشکلات (و توکّل على اللّه) ۱۳- اعراض پیامبر

علیم ۱ توکل: زمینه توکل بر خدا ۳ خدا: آثار شنوایى خدا ۳; آثار علم خدا ۳; اختصاصات خدا ۲; شنوایى خدا ۲، ۴; علم خدا ۲; وسعت علم خدا ۴ سختى: توکل در سختى

بازداشت بنیامین ۵، ۶ توسل: اهمیت توسل بر خدا ۱۸ توکل: اهمیت توکل بر خدا ۱۸; زمینه توکل بر خدا ۲۱; موجبات توکل بر خدا ۲۰ حمد: حمد خدا ۲۳ خدا: اختصاصات خدا ۱۹;

اسرائیل ۲ توحید: توحید افعالى ۷ تورات: اهتمام تورات به توحید ۵; اهتمام تورات به توکل ۵; تعالیم تورات ۵; تورات از کتب آسمانى ۱; هدایتگرى تورات ۱ رشد: عوامل رشد

بندگان خدا ۱ بى نیازى: بى نیازى از غیرخدا ۷ توحید: توحید افعالى ۱۱ توکل: آثار توکل ۹ خدا: آثار ربوبیت خدا ۱۰; اختصاصات خدا ۷، ۱۱; حمایتهاى خدا ۸; ربوبیت

تاریخ: ذکر حوادث تاریخ ۱۵ تقوا: آثار تقوا ۱۴ تلاش: آداب تلاش ۶ توکل: آثار توکل ۵، ۶، ۱۴ ; توکل بر خدا ۵ جنگ: شایعه در جنگ ۸ ; غنیمت جنگى ۱۶ جهاد:۱۰ آثار جهاد

۲۵، ۲۸، ۲۹ توحید: آثار توحید عبادى ۲۳; دعوت به توحید ۹ توکل: اهمیت توکل بر خدا ۲۷، ۲۹، ۳۰; فلسفه توکل ۲۹ جامعه: اصلاح جامعه ۲۱، ۲۴; زمینه اصلاح جامعه ۲۳ خدا:

سوء پیشینه ۶ تاریخ: اهمیت عبرت از تاریخ ۸ تذکر: تذکر سوءپیشینه جایز ۷ توکل: حقیقت توکل ۱۰ حافظ: بهترین حافظ ۱۱ حوادث: روش مصونیت از حوادث ناگوار ۸; موانع

استمداد از مربى ۷ اسلام: تاریخ صدر اسلام ۳ انبیا: نیازهاى معنوى انبیا ۸ توکل: توکل بر خدا ۹ حق: اذیتهاى حق ناپذیران ۹; نقش حق ۲ خدا: آثار ربوبیت خدا ۶; آثار

ایمان: آثار روانى ایمان ۱۱; عوامل زوال ایمان ۴; نشانه هاى ایمان ۲ توکل: نشانه هاى توکل بر خدا ۲ زنا: گناه زنا ۸ شبهه افکنى: گناه شبهه افکنى ۳ عفو: آثار

پرتو احساس مسؤولیت و درک عظمت پروردگار و همچنین ایمان فزاینده و بلندنگری توکل، از نظر عمل دارای دو پیوند محکمند، پیوند و رابطه نیرومندی با خدا و پیوند

در صلب هاى پیامبران از پیغمبرى به پیغمبر دیگر». تقرّب: عوامل تقرّب ۱ توکل: زمینه توکل بر خدا ۳ تهجّد: آثار تهجّد ۱، ۵ خدا: آثار رحمت خدا ۳; آثار عزت خدا

دشمنان انبیا ۷، ۸ تبعید: تهدید به تبعید ۱ ترس: ترس از تعالیم انبیا ۶ توکل: آثار توکل ۱۲ خدا: آثار ربوبیت خدا ۸; حمایتهاى خدا ۷، ۸; ربوبیت خدا ۹; زمینه حمایتهاى

انسان: نیازهاى معنوى انسان ۴ بازگشت به دنیا: درخواست بازگشت به دنیا ۶ توکل: توکل بر خدا ۵ خدا: آثار اضلال خدا ۱; اختصاصات خدا ۵; اضلال خدا ۲، ۱۳; افعال

معاملات: عوامل تضمین معاملات ۶ موسى(ع): اختیار موسى(ع) ۲; ازدواج موسى(ع) ۱; توکل موسى(ع) ۸; قصه موسى(ع) ۱، ۲، ۷; گواهان موسى(ع) ۷; گواه عهد موسى(ع) ۷

مسافرت بنیامین ۲; محافظت از بنیامین ۳، ۵، ۶، ۱۳ تکلیف: قدرت در تکلیف ۹ توکل: اهمیت توکل بر خدا ۱۸ خدا: تهدید به کیفرهاى خدا ۱۵; عهد با خدا ۷، ۱۱، ۱۳; وکالت

ظالمان ۵ انسان: یاور انسان ها ۹ تبلیغ: روش تبلیغ ۱۲ تجاوز: موارد تجاوز ۶ توکل: آثار توکل بر خدا ۱۲ جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۹ جهنم: جاودانگى در جهنم ۱۷; موجبات

اصحاب کهف ۱; پیرى اصحاب کهف ۱۸; توحید اصحاب کهف ۱۲; توحید ربوبى اصحاب کهف ۶; توکل اصحاب کهف ۹; جامعه دوران اصحاب کهف ۱; جوانمردى اصحاب کهف ۲، ۱۶، ۱۸; حق جویى

مادر یوسف(ع) ۱۱; بشارتهاى یوسف(ع) ۱۱; بینش یوسف(ع) ۱۴; پایان فراق یوسف(ع) ۶; توکل یوسف(ع) ۱۴; خواسته هاى یوسف(ع) ۱۰; قصه یوسف(ع) ۱، ۲، ۴، ۵، ۶، ۷، ۸، ۱۰، ۱۱،

قَوْم عَلَيْه إِنّهُم رَبّکُم الْبَلاَغ الْمَوْتَى أَنّه يَسِير مِنْهَا تَوَکّل نَفْسِه کُنّا الْمُحْسِنِين الْمُؤْمِنُون سَبِيل رَحِيم عَلَيْک يَتَوَکّلُون

بیدارى اصحاب کهف ۷ بیع: احکام بیع ۲۲; وکالت در بیع ۲۲، ۲۴ پول: تاریخ ۲۳ توکل: توکل بر خدا ۲۰ خدا: آثار علم خدا ۱۳; اختصاصات خدا ۱۰; اراده خدا ۱; ربوبیت خدا

برای شما حجتی سلطه‌گر بیاوریم. و مؤمنان باید تنها بر خدا توکل کنند.» «و ما را چیست که بر خدا توکل نکنیم، حال آنکه به راستی ما را به راه‌های راهوارمان رهبری

پیام‌رسانیِ روشنگر است. خدا(ست که) جز او معبودی نیست. پس مؤمنان باید تنها بر خدا توکل کنند. هان ای کسانی که ایمان آوردید! بی‌گمان برخی از همسرانتان و فرزندانتان

می‌دهد، و از جایی که حسابش را نمی‌کند، (خدا) روزیش می‌دهد. و هر کس بر خدا توکل کند، پس (هم) او برایش بس است. خدا کار و فرمانش را انجام‌دهنده است. به‌راستی

بهراسد و چون آیات او بر آنان خوانده شود بر ایمانشان بیفزاید، و بر پروردگارشان توکل می‌کنند. کسانی که نماز را بر پا می‌دارند و از آنچه به ایشان روزی داده‌ایم

داد؟» بگو: «او تنها رحمتگر بر آفریدگان است. به او ایمان آوردیم و تنها بر او توکل کردیم، پس به زودی خواهید دانست چه کسی است که خود در گمراهی آشکارگری است.»

پوشش می‌خواهم و از طرف خدا برایت هیچ چیزی در دست ندارم. پروردگارمان! بر تو توکل کردیم و سوی تو – بارها – بازگشتیم و فرجام تنها سوی توست.» «پروردگارمان! ما

تفسیر آیات ۱- خشیت قلب از یاد خدا، افزایش ایمان با تلاوت قرآن و تنها بر خدا توکل داشتن، نشان ایمان حقیقى (أولئک هم المؤمنون حقا) ۲- استمرار در برپایى نماز

طبرسى فرموده: توكل به معنى اظهار عجز و اعتماد به غير است و توكّل على الله واگذار كردن كار به خدا و اطمینان به تدبير اوست. نتيجه اينكه: توكل چون با «عَلى»

مرا مهلت (هم) مدهید.» «من همواره بر خدا - پروردگار خودم و پروردگار شما - توکل کردم. هیچ جنبنده‌ای نیست مگر اینکه خدا گیرنده‌ی پیشانی (هستی‌) اوست. به‌راستی

پروردگارا! کدام عمل افضل است؟». خداوند متعال فرمود: «هیچ چیز نزد من برتر از توکل بر من و رضا به آنچه قسمت کرده‌ام نیست، ای محمّد! آنها که به خاطر من یکدیگر

طبرسى فرموده: توكل به معنى اظهار عجز و اعتماد به غير است و توكّل على الله واگذار كردن كار به خدا و اطمینان به تدبير اوست. نتيجه اينكه: توكل چون با «عَلى»

طبرسى فرموده: توكل به معنى اظهار عجز و اعتماد به غير است و توكّل على الله واگذار كردن كار به خدا و اطمینان به تدبير اوست. نتيجه اينكه: توكل چون با «عَلى»

كفار و منافقان اطاعت نكن و از اذيتيكه مى‏كنند چشم پوش و ناديده بگير و بر خدا توكل كن. * [ضحى:3]. توديع به معنى پشت سر گذاشتن است يعنى خدا تو را پشت سرنگذاشته

می‌دانسته‌اند پاداش آخرت بس بزرگ‌تر است؛ کسانی که صبر کردند و تنها بر پروردگارشان توکل می‌کنند. و(اما) پیش از تو جز مردانی که بدیشان وحی می‌کنیم گسیل نداشتیم. پس

رحمان کفر می‌ورزند. بگو: «اوست پروردگارم (و) معبودی جز او نیست. تنها بر او توکل می‌کنم و بازگشتم تنها سوی اوست.» و اگر به راستی قرآنی بود که کوه‌ها بدان

صدقه، و یا خواندن دعا، و استمداد از لطف خداوند، و قرائت بعضی از آیات قرآن، و توکل بر ذات پاک او، به دنبال کارها بروید و پیروز و موفق باشید. تفسیر آیات ۱ -

آیات شامل این کلمه اذى‌ (۲۴ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) وَ دَع تَوَکّل عَلَى الْمُنَافِقِين اللّه الْکَافِرِين کَفَى تُطِع بِاللّه لا وَکِيلا در حال بارگیری..

(۱۴۷۸ بار) وَ حِين الّذِي الرّحِيم الْعَزِيز تَقُوم تَقَلّبَک عَلَى فِي تَوَکّل إِنّه تَعْمَلُون السّاجِدِين در حال بارگیری...

رجع‌ (۱۰۴ بار) وَ إِلَيْه الْأَمْر کُلّه الْأَرْض فَاعْبُدْه السّمَاوَات تَوَکّل غَيْب عَلَيْه لِلّه مَا رَبّک در حال بارگیری...

بار) وَ اللّه مَا مِن لا إِذ فَأَعْرِض مَعَهُم يَکْتُب عَنْهُم هُو يَرْضَى تَوَکّل الْقَوْل عَلَى تَقُول الّذِي کَان غَيْر يَسْتَخْفُون کَفَى مِنْهُم بِمَا

فَإِن إِنّي وَ مِن اتّبَعَک بَرِيء لِمَن مِمّا جَنَاحَک تَعْمَلُون اخْفِض تَوَکّل عَلَى در حال بارگیری...

(۲۷۵ بار) ف‌ (۲۹۹۹ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) وَ مَا الْأَرْض کُلّه بَيْنَهُمَا تَوَکّل اصْطَبِر الْأَمْر لِعِبَادَتِه يُرْجَع عَلَيْه هَل السّمَاوَات إِلَيْه تَعْلَم

آيَاتِنَا مِن حَتّى مَن يَخُوضُوا انْتَظِر يَخُوضُون يُغْنِي تَوَلّى يَکْتُب تَوَکّل عِظْهُم إِيمَانُهُم عَلَى إِنّهُم کَفَرُوا مُنْتَظِرُون ذِکْرِنَا حَدِيث

الْعَذَاب عَلَيْه حَيْث شُهَدَاء خَشْيَة خَلَت أَنْتُم خَرَجْت مِمّا آمَنُوا تَوَکّل يُؤْمِنُوا ذُو آيَاتِه الْحَيَاة أَشَدّ سَيُرِيکُم دَرَجَات فَوَل الرّحْمَة

پوشش بخواه و در کار (جنگ) با آنان مشورت کن و چون تصمیم گرفتی بر خدا توکل کن، زیرا خدا توکل‌کنندگان را به راستی دوست می‌دارد. اگر خدا شما را یاری کند، هیچ کس

إِنّي قَد اعْمَلُوا أَصْحَاب رَبّک کَفَرُوا قَالُوا فَإِن إِنّا هُو لَه لَن تَوَکّل عَذَاب عَلَيْهِم بِالْحَق الشّهَادَة کَيْف الْيَوْم بَصِيرا لَيْس لَقَد

أَن عَلَى إِلاّ لا لَکُم رَبّک أَيّهَا ثُم أَ أَو الْأَرْض يَکُون يَشَأ تَوَکّل کَان لَک يَا لَن ذُرّيّة رَبّکُم أَمِنْتُم يَسْتَنْکِف جَعَل بِرَبّک فَلا

اشْهَدُوا فَقُل أَن الّذِين قَوْم آتَيْنَاهُم الْأَکْبَر أُوحِي عَصَوْک تَوَکّل کَفَر دُونِه أَرَى مِنْهُم إِجْرَامِي وَاحِد أَعْمَل يَا وَجّهْت رَسُولُه

بخواهد راهی سوی پروردگارش برگیرد.» و بر (آن خدای) زنده‌ای - که نمی‌میرد - توکل کن و با ستایشش او را تسبیح نمای‌؛ و (هم) او بس است که به گناهان بندگانش بسی

كفار و منافقان اطاعت نكن و از اذيتيكه مى‏كنند چشم پوش و ناديده بگير و بر خدا توكل كن. * [ضحى:3]. توديع به معنى پشت سر گذاشتن است يعنى خدا تو را پشت سرنگذاشته

بتلاوت است حفظ فرمايد و با توكل بخدا مشغول شود كه انشاء اللّه تعالى كامياب خواهد شد چون آن ملعون بر كسانيكه داراى ايمان و توكل بخدايند تسلّط و اقتدارى ندارد

مِن عَلَى بِاللّه الْمُؤْمِنِين يَا الّذِي فَإِن أَيّهَا الْمُسْلِمِين تَوَکّل إِذَا عَلِيما خَلَق لَطِيفا يَسْتَوِي ظَنَنْتُم اعْبُدُوا بَيْنَهُمَا الْقَاعِدُون

رحمت را آب روان، ذكر مى‌كند. در آيه اول مى‌فرمايد: بر او توكل كرديم و در آيه بعد مى‌فرمايد: دليل توكل بر او اين است كه اگر آب مورد نياز به زمين فرو رود، هيچ

«216» وَ تَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ «217» پس اگر سرپيچى كردند بگو: قطعاً من از آنچه انجام مى‌دهيد بيزارم. و بر (خداى) عزيز و مهربان توكّل كن. پس

ایمان راستین ۸ پیروان انبیا:۶ پیروان رهبرى دینى:۶ توحید: و عوامل طبیعى ۹ توکل: بر خدا ۵، ۹ خدا: آثار اطاعت از خدا ۳ ; حمایتهاى خدا ۱، ۲ ; شرایط حمایتهاى

فِي بِرَبّک قُل کَفَرُوا حَسِيبا کَان بَيْنَکُم عَلَيْهِم أَيّهَا نَصِيرا تَوَکّل خَبِيرا رَسُولا يَا بِذُنُوب الْأَرْض الّذِي أَعْلَم وَلِيّا أَ عِبَادِه

بخواهد آیا آنان بازدارندگان رحمتش می‌باشند؟» بگو: «خدا مرا بس است. توکل‌کنندگان تنها بر او توکل می‌کنند.» بگو: «ای قوم من! شما بر (حسب) امکانتان (به کژی) عمل

كفار و منافقان اطاعت نكن و از اذيتيكه مى‏كنند چشم پوش و ناديده بگير و بر خدا توكل كن. * [ضحى:3]. توديع به معنى پشت سر گذاشتن است يعنى خدا تو را پشت سرنگذاشته

ارزانى داشته، لازم است در ساير امور خود هم ، بر او توكل كنيم. و اين كلام، در حقيقت حجت دومى است بر وجوب توكل بر خدا چون در اين حجت، مطلب را از راه دلالت ثبوت

مشورت‌ ‌با‌ عقلا و دانشمندان‌. ] (آیه 81)- و از آنجا که به دنبال «صدق» و «توکل» که در آیه قبل به آن اشاره شد، امید به پیروزی قطعی، خود عامل دیگری برای موفقیت

راه خدا انفاق كنيد (ازمال و جان ) به شما بازگردانده مى شود صلح با دشمن ، با توكل بر خداى سميع عليم شرحى در مورد غريزه حب و بغض و تاءييد نمودن خداوند پيامبر

بتلاوت است حفظ فرمايد و با توكل بخدا مشغول شود كه انشاء اللّه تعالى كامياب خواهد شد چون آن ملعون بر كسانيكه داراى ايمان و توكل بخدايند تسلّط و اقتدارى ندارد

اجل است، در اين باره در «اجل» بتفضيل سخن گفته‏ايم. [طلاق:3] هر كه به خدا توكّل كرد خدا براى او كافى است، حقّا كه خدا براى او كافى است، حقّا كه خدا به كار

و دانا. الَّذِي يَراكَ حِينَ تَقُومُ (218) الَّذِي يَراكَ حِينَ تَقُومُ‌: توكل نما بر آن ذاتى كه مى‌بيند تو را هنگامى كه برمى‌خيزى از مجلس يا از فراش خود

السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِلَيْهِ يُرْجَعُ الْأَمْرُ كُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَ تَوَكَّلْ عَلَيْهِ وَ ما رَبُّكَ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (123) ترجمه‌ و اگر خواسته

جميله او بود در صبر و توكل بر خدا در جميع امور، و درنگ او در زندان براى تشديد محبّت او بود. و استعانت در صورتى قبيح است كه ترك توكل بر خدا نموده اعتماد كلى

ممتاز و پرارزش الهی بود که خدا به یوسف بر اثر پاکی و تقوا و صبر و شکیبایی و توکل داد. چرا که خداوند به بندگان مخلصی که در میدان جهاد نفس بر هوسهای سرکش پیروز

می‌شود، پیروی کن. خدا همواره به آنچه می‌کنید بسی آگاه بوده است. و بر خدا توکّل کن. همین بس که وکیل (همان) خداست. خدا برای هیچ مردی در درونش دو دل ننهاده

السَّاجِدِينَ» 4- بر خدايى توكّل كنيم كه علاوه بر داشتن عزّت و رحمت، شنوا و آگاه است و حركت‌ها و عبادت‌هاى مارا مى‌بيند. «تَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ‌-

رسول «ص»، اطاعت خدا و نافرمانی اش، نافرمانى خداست ايمان و عمل صالح، نوعی از توكل بر خداست مقصود از اين كه فرمود: «برخى از همسران و فرزندانتان دشمن شمايند»

رسول «ص»، اطاعت خدا و نافرمانی اش، نافرمانى خداست ايمان و عمل صالح، نوعی از توكل بر خداست مقصود از اين كه فرمود: «برخى از همسران و فرزندانتان دشمن شمايند»

السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِلَيْهِ يُرْجَعُ الْأَمْرُ كُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَ تَوَكَّلْ عَلَيْهِ وَ ما رَبُّكَ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (123) ترجمه‌ و اگر خواسته

راه خدا انفاق كنيد (ازمال و جان ) به شما بازگردانده مى شود صلح با دشمن ، با توكل بر خداى سميع عليم شرحى در مورد غريزه حب و بغض و تاءييد نمودن خداوند پيامبر

رسول «ص»، اطاعت خدا و نافرمانی اش، نافرمانى خداست ايمان و عمل صالح، نوعی از توكل بر خداست مقصود از اين كه فرمود: «برخى از همسران و فرزندانتان دشمن شمايند»

السَّاجِدِينَ» 4- بر خدايى توكّل كنيم كه علاوه بر داشتن عزّت و رحمت، شنوا و آگاه است و حركت‌ها و عبادت‌هاى مارا مى‌بيند. «تَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ‌-

آيات شريفه متذكر و ثواب و نعم آخرتى را به ايشان اختصاص داده: 1- ايمان، 2- توكل، 3- اجتناب از كبائر، 4- پرهيز از فواحش، 5- غفران در حال غضب، 6- اجابت دعوت

كَبِيراً (47) وَ لا تُطِعِ الْكافِرِينَ وَ الْمُنافِقِينَ وَ دَعْ أَذاهُمْ وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَ كَفى‌ بِاللَّهِ وَكِيلاً (48) ترجمه‌ اى كسانيكه ايمان

وَجْهَهُ إِلَى اللَّهِ‌: و هر كه تفويض نمايد و تسليم كند امر خود را بدرگاه خدا و توكل نمايد بالكليه به خدا، وَ هُوَ مُحْسِنٌ‌: و حال آنكه نيكوكار باشد در عمل خود،

السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِلَيْهِ يُرْجَعُ الْأَمْرُ كُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَ تَوَكَّلْ عَلَيْهِ وَ ما رَبُّكَ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (123) ترجمه‌ و اگر خواسته

كَبِيراً (47) وَ لا تُطِعِ الْكافِرِينَ وَ الْمُنافِقِينَ وَ دَعْ أَذاهُمْ وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَ كَفى‌ بِاللَّهِ وَكِيلاً (48) ترجمه‌ اى كسانيكه ايمان

دارد كه راه مبارزه با آن توكّل به خداست. «لا تُطِعِ‌- وَ اتَّبِعْ‌- وَ تَوَكَّلْ» 2- سعى كنيم دليل دستورها را بيان كنيم. «تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ‌- كَفى‌

شما دفع كنم ، حكم و فرمان تنها از آن خدا است ، من بر او توكل مى كنم و همه متوكلان بايد بر او توكل كنند(۶۷) ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۱ صفحه ۲۹۰ و چونكه از

كَبِيراً (47) وَ لا تُطِعِ الْكافِرِينَ وَ الْمُنافِقِينَ وَ دَعْ أَذاهُمْ وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَ كَفى‌ بِاللَّهِ وَكِيلاً (48) ترجمه‌ اى كسانيكه ايمان

كَبِيراً (47) وَ لا تُطِعِ الْكافِرِينَ وَ الْمُنافِقِينَ وَ دَعْ أَذاهُمْ وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَ كَفى‌ بِاللَّهِ وَكِيلاً (48) ترجمه‌ اى كسانيكه ايمان

كَبِيراً (47) وَ لا تُطِعِ الْكافِرِينَ وَ الْمُنافِقِينَ وَ دَعْ أَذاهُمْ وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَ كَفى‌ بِاللَّهِ وَكِيلاً (48) ترجمه‌ اى كسانيكه ايمان

مؤمنان‌ همانا پروردگار تو داورى ميكند ميانشان بحكمش و او است تواناى دانا پس توكّل كن بر خدا همانا توئى بر حق آشكار همانا تو نميشنوانى مردگانرا و نميشنوانى

رسول «ص»، اطاعت خدا و نافرمانی اش، نافرمانى خداست ايمان و عمل صالح، نوعی از توكل بر خداست مقصود از اين كه فرمود: «برخى از همسران و فرزندانتان دشمن شمايند»

رسول «ص»، اطاعت خدا و نافرمانی اش، نافرمانى خداست ايمان و عمل صالح، نوعی از توكل بر خداست مقصود از اين كه فرمود: «برخى از همسران و فرزندانتان دشمن شمايند»

السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِلَيْهِ يُرْجَعُ الْأَمْرُ كُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَ تَوَكَّلْ عَلَيْهِ وَ ما رَبُّكَ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (123) ترجمه‌ و اگر خواسته

پاكيزه‏ها: [بقره: 222]، پرهيزگاران: [آل عمران:76]، بردباران: [آل عمران:146]، توكّل كنندگان: [آل عمران:159]، دادگران: [مائده:42]، جنگجويان در راه خدا: [صف:4]

شده است مراد از استعاذه به خدا از شيطان ، پناه جستن قبلى است استعاذه به خدا توكل به خدا است و ايمان وتوكل دو ملاك صدق عبوديت هستند گروهى كه شيطان بر آنان

تمام اينها، يا در اكثر. اما اول: جمعى از مفسرين قائلند، زيرا مسلمان بواسطه توكل بر خدا در دنيا زندگانى نمايد به راحتى و خوشى، و معرض از ياد الهى، طالب زيادتى

بندگى خداست. «وَ أَنِ اعْبُدُونِي هذا صِراطٌ مُسْتَقِيمٌ» «3» راه مستقيم، توكّل وتكيه بر خداست. «مَنْ يَعْتَصِمْ بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِيَ إِلى‌ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ»

سجده تو شوند، و یا در راه پیشرفت آئینت سنگ بیندازند و مانع ایجاد کنند، تو با توکل بر پروردگار و نیایش و عبادت و سجده، در این مسیر گام بردار و هر روز به خدای

السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِلَيْهِ يُرْجَعُ الْأَمْرُ كُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَ تَوَكَّلْ عَلَيْهِ وَ ما رَبُّكَ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (123) ترجمه‌ و اگر خواسته

مؤمنان‌ همانا پروردگار تو داورى ميكند ميانشان بحكمش و او است تواناى دانا پس توكّل كن بر خدا همانا توئى بر حق آشكار همانا تو نميشنوانى مردگانرا و نميشنوانى

مؤمنان‌ همانا پروردگار تو داورى ميكند ميانشان بحكمش و او است تواناى دانا پس توكّل كن بر خدا همانا توئى بر حق آشكار همانا تو نميشنوانى مردگانرا و نميشنوانى

مؤمنان‌ همانا پروردگار تو داورى ميكند ميانشان بحكمش و او است تواناى دانا پس توكّل كن بر خدا همانا توئى بر حق آشكار همانا تو نميشنوانى مردگانرا و نميشنوانى

(215) فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِي‌ءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ (216) وَ تَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (217) الَّذِي يَراكَ حِينَ تَقُومُ (218) وَ

إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ إِنَّ اللَّهَ كانَ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيراً «2» وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَ كَفى‌ بِاللَّهِ وَكِيلاً «3» ما جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ

رسول «ص»، اطاعت خدا و نافرمانی اش، نافرمانى خداست ايمان و عمل صالح، نوعی از توكل بر خداست مقصود از اين كه فرمود: «برخى از همسران و فرزندانتان دشمن شمايند»

قيام كرد. «إِذْ قامُوا» 3- امدادهاى الهى، در سايه‌ى ايمان، وحدت، قيام و توكّل بر اوست. «رَبَطْنا عَلى‌ قُلُوبِهِمْ إِذْ قامُوا» 4- قيام در برابر ستمگر،

روزى بندگان و باشد در اين اماكن خدا آنرا ميآورد نزد صاحبش و مقصود ايجاد صفت توكّل و قناعت و اقتصاد در طلب است كه شرعا و عقلا ممدوح است ولى مفسّرين بنا بقرائت

كَبِيراً (47) وَ لا تُطِعِ الْكافِرِينَ وَ الْمُنافِقِينَ وَ دَعْ أَذاهُمْ وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَ كَفى‌ بِاللَّهِ وَكِيلاً (48) ترجمه‌ اى كسانيكه ايمان

أَجْرٍ إِلاَّ مَنْ شاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلى‌ رَبِّهِ سَبِيلاً (57) وَ تَوَكَّلْ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لا يَمُوتُ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِهِ وَ كَفى‌ بِهِ بِذُنُوبِ

رسول «ص»، اطاعت خدا و نافرمانی اش، نافرمانى خداست ايمان و عمل صالح، نوعی از توكل بر خداست مقصود از اين كه فرمود: «برخى از همسران و فرزندانتان دشمن شمايند»

شريك ميگيريد از غير او پس كيد كنيد با من تمامى پس مهلت مدهيد مرا همانا من توكّل كردم بر خدا كه پروردگار من و پروردگار شما است نيست هيچ جنبنده‌اى مگر آنكه

مؤمنان‌ همانا پروردگار تو داورى ميكند ميانشان بحكمش و او است تواناى دانا پس توكّل كن بر خدا همانا توئى بر حق آشكار همانا تو نميشنوانى مردگانرا و نميشنوانى

(عليه السلام ) به پسران خود سفارش كرد از يك دروازه وارد نشوند سه نكته درباره توكل از آيه شريفه : ((و قال يا نبىّ...)) استفاده مى شود معناى جمله : ((ما كان

آنچه نزد خدا است بهتر و پاينده‌تر است براى آنانكه گرويدند و بر پروردگارشان توكّل ميكنند و آنانكه اجتناب ميكنند از گناههاى بزرگ و كارهاى زشت و چون خشمناك شوند

انحراف كفايت نمى‌كند، رهبر نيز لازم است. «وَ فِيكُمْ رَسُولُهُ ...» 3- تكيه و توكّل به خداوند و استمداد از او، رمز مصونيّت از تمام وسوسه‌ها و انحرافات است. «مَنْ

(215) فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِي‌ءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ (216) وَ تَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (217) الَّذِي يَراكَ حِينَ تَقُومُ (218) وَ

ايمان آوردند و نيست زيان رساننده بايشان چيزى مگر باذن خدا و بر خدا بايد توكّل كنند مؤمنان. تفسير خداوند متعال در آيات سابقه اخيرا وعده عذاب بكفّار داد

تنها خداوند را عبادت كردند: «فَادْعُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ» «1»، تنها به او توكّل كردند: «عَلَيْهِ تَوَكَّلْنا» «2»، تنها نسبت به او خاشع بودند و از احدى نهراسيدند:

.. آيه ۲-۳ آيه و ترجمه تفسير: نكته ها: ۱ - تقوى و نجات از مشكلات ۲ - روح توكل فَإِذا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ فارِقُوهُنَّ

آنچه نزد خدا است بهتر و پاينده‌تر است براى آنانكه گرويدند و بر پروردگارشان توكّل ميكنند و آنانكه اجتناب ميكنند از گناههاى بزرگ و كارهاى زشت و چون خشمناك شوند

أَجْرٍ إِلاَّ مَنْ شاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلى‌ رَبِّهِ سَبِيلاً (57) وَ تَوَكَّلْ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لا يَمُوتُ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِهِ وَ كَفى‌ بِهِ بِذُنُوبِ

(215) فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِي‌ءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ (216) وَ تَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (217) الَّذِي يَراكَ حِينَ تَقُومُ (218) وَ

تنها خداوند را عبادت كردند: «فَادْعُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ» «1»، تنها به او توكّل كردند: «عَلَيْهِ تَوَكَّلْنا» «2»، تنها نسبت به او خاشع بودند و از احدى نهراسيدند:

مى‌گويند: صبر كنيد هيجان‌ها و ادّعاهاى او تمام مى‌شود. «فَتَرَبَّصُوا» 5- توكّل و دعا، بزرگ‌ترين اهرم در برابر تهمت‌ها و تحقيرهاست. «قالَ رَبِّ» 6- درخواست

شريك ميگيريد از غير او پس كيد كنيد با من تمامى پس مهلت مدهيد مرا همانا من توكّل كردم بر خدا كه پروردگار من و پروردگار شما است نيست هيچ جنبنده‌اى مگر آنكه

(215) فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِي‌ءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ (216) وَ تَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (217) الَّذِي يَراكَ حِينَ تَقُومُ (218) وَ

ايمان آوردند و نيست زيان رساننده بايشان چيزى مگر باذن خدا و بر خدا بايد توكّل كنند مؤمنان. تفسير خداوند متعال در آيات سابقه اخيرا وعده عذاب بكفّار داد

إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ إِنَّ اللَّهَ كانَ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيراً «2» وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَ كَفى‌ بِاللَّهِ وَكِيلاً «3» ما جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ

راه خدا انفاق كنيد (ازمال و جان ) به شما بازگردانده مى شود صلح با دشمن ، با توكل بر خداى سميع عليم شرحى در مورد غريزه حب و بغض و تاءييد نمودن خداوند پيامبر

مهاجرين وعده داده مجتمع صالح اسلامى است علت توصيف مهاجرين به دو صفت صبر و توكل مفاد آيه : ((و ما ارسلنا من قبلك الا رجالا...)) حصر رسالت در بشر عادى است

مؤمنان‌ همانا پروردگار تو داورى ميكند ميانشان بحكمش و او است تواناى دانا پس توكّل كن بر خدا همانا توئى بر حق آشكار همانا تو نميشنوانى مردگانرا و نميشنوانى

أَجْرٍ إِلاَّ مَنْ شاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلى‌ رَبِّهِ سَبِيلاً (57) وَ تَوَكَّلْ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لا يَمُوتُ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِهِ وَ كَفى‌ بِهِ بِذُنُوبِ

تنها خداوند را عبادت كردند: «فَادْعُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ» «1»، تنها به او توكّل كردند: «عَلَيْهِ تَوَكَّلْنا» «2»، تنها نسبت به او خاشع بودند و از احدى نهراسيدند:

(تذكّر) انسان‌ بايد ‌هر‌ موقعي‌ ‌که‌ ‌بر‌ ‌اينکه‌ نوع‌ مراكب‌ سوار شد ‌با‌ توكّل‌ ‌باشد‌ و تسميه‌ بگويد و چون‌ بمقصد نائل‌ شد شكرگزار ‌باشد‌ ‌که‌ نجات‌ يافته‌

مى‌گويند: صبر كنيد هيجان‌ها و ادّعاهاى او تمام مى‌شود. «فَتَرَبَّصُوا» 5- توكّل و دعا، بزرگ‌ترين اهرم در برابر تهمت‌ها و تحقيرهاست. «قالَ رَبِّ» 6- درخواست

إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ إِنَّ اللَّهَ كانَ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيراً «2» وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَ كَفى‌ بِاللَّهِ وَكِيلاً «3» ما جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ

أَجْرٍ إِلاَّ مَنْ شاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلى‌ رَبِّهِ سَبِيلاً (57) وَ تَوَكَّلْ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لا يَمُوتُ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِهِ وَ كَفى‌ بِهِ بِذُنُوبِ

(عليه السلام ) به پسران خود سفارش كرد از يك دروازه وارد نشوند سه نكته درباره توكل از آيه شريفه : ((و قال يا نبىّ...)) استفاده مى شود معناى جمله : ((ما كان

ايمان آوردند و نيست زيان رساننده بايشان چيزى مگر باذن خدا و بر خدا بايد توكّل كنند مؤمنان. تفسير خداوند متعال در آيات سابقه اخيرا وعده عذاب بكفّار داد

دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات سه گانه عبوديت: «توكل»، «تفويض» و «تسليم» نكاتى درباره كيفيت عذاب آل فرعون، در برزخ و قيامت محاجّۀ

دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات سه گانه عبوديت: «توكل»، «تفويض» و «تسليم» نكاتى درباره كيفيت عذاب آل فرعون، در برزخ و قيامت محاجّۀ

دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات سه گانه عبوديت: «توكل»، «تفويض» و «تسليم» نكاتى درباره كيفيت عذاب آل فرعون، در برزخ و قيامت محاجّۀ

مدبّر امور از مشرق تا مغرب او است و جز او خداوندى نيست و بايد در امور به او توكّل نمود و پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بايد صبر نمايد بر سخنان بيهوده

مدبّر امور از مشرق تا مغرب او است و جز او خداوندى نيست و بايد در امور به او توكّل نمود و پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بايد صبر نمايد بر سخنان بيهوده

آنها از پيروزى مسلمين و جواب اول به آنان فقط اراده و مشيت خداوند جارى است و توكل و واگذارى امور به او جايى براى سرور يا غم نمى گذارد. جواب دوم به منافقين :

در [انفال:61]. يعنى اگر كفّار مايل به مسالمت شدند تو هم مايل باش و بر خدا توكل كن كه او شنوا و دانا است. در اين آيه امر به مسالمت شده در صورتيكه كفار بدان

حضرت فرمود: چنين نيست بلكه آنانند كه دزدى ننمايند و تكبر نكنند و بر خداى توكل نمايند. پس فرمود اميد دارم امت من و تابع من، ربع اهل بهشت باشند، ما همه تكبير

نفوس باشد، و متكلمان را در آن خلاف، و جميع مفسران به آن قائلند. و علاج آن توكل و توسل به ادعيه و آيات است از جمله آن، اين آيه شريفه است كه خيلى مجرّب است

منافى با اعتبار است لذا حقير ذكر ننمودم در هر حال آنحضرت از اين مقدار ترك توكّل و رضاى بقضاى الهى نادم و پشيمان شد و مشغول بتضرع و زارى و توبه و انا به بدرگاه

گرگ خورده اشاره به معناى صبر و اينكه صابران چه كسانى هستند صبر، تواءم با توكل كارساز است سررسيدن كاروانيان و بيرون آوردن يوسف (عليه السلام ) از چاه توضيح

الهى در آخرت. «ذَرْنِي وَ الْمُكَذِّبِينَ» 1- ياد خدا، بريدن از ديگران و توكّل بر خدا، زمينه صبر در برابر ناملايمات است. وَ اذْكُرِ ... وَ تَبَتَّلْ‌ .

مى‌داند. او شنواى داناست. 1- پيامبران در مقابل توطئه‌ها و تهمت‌ها، به خداوند توكّل مى‌كنند. «قالَ رَبِّي يَعْلَمُ الْقَوْلَ» 2- هر چند دشمنان، در توطئه، نجوا

دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات سه گانه عبوديت: «توكل»، «تفويض» و «تسليم» نكاتى درباره كيفيت عذاب آل فرعون، در برزخ و قيامت محاجّۀ

دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات سه گانه عبوديت: «توكل»، «تفويض» و «تسليم» نكاتى درباره كيفيت عذاب آل فرعون، در برزخ و قيامت محاجّۀ

منافى با اعتبار است لذا حقير ذكر ننمودم در هر حال آنحضرت از اين مقدار ترك توكّل و رضاى بقضاى الهى نادم و پشيمان شد و مشغول بتضرع و زارى و توبه و انا به بدرگاه

9- اخلاص و بى توقّعى، رمز موفقيّت است. «وَ ما أَسْئَلُكُمْ» 10- اخلاص و توكّل، لازمه‌ى تبليغ است. إِنْ أَجْرِيَ‌ ... - كسى كه هستى را اداره مى‌كند، زندگى

منافقان و آنانكه در دلهاى آنها مرض بود كه مغرور نمود اينان را دينشان و هر كس توكّل كند بر خدا پس همانا خدا غالب درست كار است‌ و اگر ميديدى هنگاميرا كه قبض روح

مدبّر امور از مشرق تا مغرب او است و جز او خداوندى نيست و بايد در امور به او توكّل نمود و پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بايد صبر نمايد بر سخنان بيهوده

251 كلمه‌ى «اعوذ باللّه» نيست، بلكه يك پيوند و ارتباط روحى برقرار كردن و توكّل كردن و خود را به خدا سپردن است. گرچه همه‌ى انبيا معصومند، ولى شياطين حتّى

آنها از پيروزى مسلمين و جواب اول به آنان فقط اراده و مشيت خداوند جارى است و توكل و واگذارى امور به او جايى براى سرور يا غم نمى گذارد. جواب دوم به منافقين :

چیزی اختلاف کردید، پس حکمش تنها سوی خداست. این پروردگار من است. تنها بر او توکّل کردم و تنها سوی او پیاپی بازمی‌گردم. پدیدآورنده‌ی آسمان‌ها و زمین (بر فطرت

(عليه السلام ) به پسران خود سفارش كرد از يك دروازه وارد نشوند سه نكته درباره توكل از آيه شريفه : ((و قال يا نبىّ...)) استفاده مى شود معناى جمله : ((ما كان

خلاصه‌ى پيام همه‌ى آنان چند چيز بود: برادرى، تقوا، پيروى از رهبر، بى‌توقّعى، توكّل بر خدا و اطمينان دادن به مردم كه ما به نفع شما و امين شما هستيم. (پيام‌هاى

پروردگارمان، بخواهد. علم پروردگار ما هر چیزی را در بر دارد (و ما) بر خدا توکل کردیم. پروردگارمان! میان ما و قوم ما به (تمامی) حق فیصله و گشایشی ده، حال

تنظرون » اضافه كرد كه : «انى توكلت على اللّه ربى و ربكم» من در كار خودم بر خدا توكل كرده ام كه مدبر امر من و شما است و براى اينكه بفهم اند شما هيچ كارى نمى توانيد

كارها نظرش‌ بخدا ‌باشد‌ و بس‌، اميدش‌ بغير ‌او‌ و خوفش‌ ‌از‌ ‌غير‌ ‌او‌ و توكل‌ و اعتمادش‌ ‌بر‌ ‌غير‌ ‌او‌ نباشد، جز ‌او‌ نبيند و جز ‌او‌ نخواهد و بجز ‌او‌

بقرآن و مواعيد آن نشود دنيا در نظرش جلوه ميكند و مقام رضا و تسليم و قناعت و توكّل و تحمّل را از دست ميدهد و دنيا هم بكام كسى نميگردد و حرص و آز و طمع و خودبينى

پاداش عمل‌کنندگان؛ (همان) کسانی که شکیبایی ورزیدند و تنها بر پروردگارشان توکّل می‌کنند. و چه بسیار از جاندارانی که نمی‌توانند روزی خود را بر دوش‌هاشان کشند

مهاجرين وعده داده مجتمع صالح اسلامى است علت توصيف مهاجرين به دو صفت صبر و توكل مفاد آيه : ((و ما ارسلنا من قبلك الا رجالا...)) حصر رسالت در بشر عادى است

مهاجرين وعده داده مجتمع صالح اسلامى است علت توصيف مهاجرين به دو صفت صبر و توكل مفاد آيه : ((و ما ارسلنا من قبلك الا رجالا...)) حصر رسالت در بشر عادى است

و فرق است ميان آنكه انسان روان باشد يا كارش روان باشد. انسان مى‌تواند با توكل و دعا و اتصال به قدرت بى نهايت آسان داراى چنان سكينه و سعه صدر شود كه هر

گرگ خورده اشاره به معناى صبر و اينكه صابران چه كسانى هستند صبر، تواءم با توكل كارساز است سررسيدن كاروانيان و بيرون آوردن يوسف (عليه السلام ) از چاه توضيح

گرگ خورده اشاره به معناى صبر و اينكه صابران چه كسانى هستند صبر، تواءم با توكل كارساز است سررسيدن كاروانيان و بيرون آوردن يوسف (عليه السلام ) از چاه توضيح

دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات سه گانه عبوديت: «توكل»، «تفويض» و «تسليم» نكاتى درباره كيفيت عذاب آل فرعون، در برزخ و قيامت محاجّۀ

شده است مراد از استعاذه به خدا از شيطان ، پناه جستن قبلى است استعاذه به خدا توكل به خدا است و ايمان وتوكل دو ملاك صدق عبوديت هستند گروهى كه شيطان بر آنان

اللّه عليه و آله و سلّم تاجرى بدون مصاحبت قافله از مدينه به شام مسافرت نمود، توكل بر خدا، و واثق به رجاء الهى، ناگاه بين راه دزدى مصادف شده، صيحه بر او زده

راه خدا انفاق كنيد (ازمال و جان ) به شما بازگردانده مى شود صلح با دشمن ، با توكل بر خداى سميع عليم شرحى در مورد غريزه حب و بغض و تاءييد نمودن خداوند پيامبر

أَتَوَكَّؤُا عَلَيْها وَ أَهُشُّ بِها ... 3- تكيه بر عصا و ابزار مادّى، با توكّل بر خداوند منافاتى ندارد. «أَتَوَكَّؤُا عَلَيْها» 4- چوپانى شغل اكثر انبيا

رسانيد، اگرچه شما به جهت امر الهى به طلب روزى نرويد و استماع خطبه نمائيد. پس توكل بر خدا نمائيد و روزى را از او طلب كنيد، نه به آنانكه به گمان شما روزى به

حج مي‌كردند و زاد و توشه سفر با خود همراه نمى آوردند و مى گفتند: ما به خدا توكل مى كنيم سپس اين آيه نازل گرديد. Tabber requires Javascript to function. آيات

می‌میرند! اما در خداوند چنین نیست چنانکه در آیه 58 سوره فرقان می‌خوانیم: «توکل بر ذات زنده‌ای کن که هرگز نمی‌میرد». سپس در ادامه آیه می‌افزاید: «هیچ گاه

21- ما بر اساس اطلاعات و شناخت خود، تصميم مى‌گيريم و از آينده بى‌خبريم، با توكل بر خداوند، به آينده اميدوار باشيم. لا تَدْرِي لَعَلَّ اللَّهَ‌ ... 22- در

منافى با اعتبار است لذا حقير ذكر ننمودم در هر حال آنحضرت از اين مقدار ترك توكّل و رضاى بقضاى الهى نادم و پشيمان شد و مشغول بتضرع و زارى و توبه و انا به بدرگاه

منافى با اعتبار است لذا حقير ذكر ننمودم در هر حال آنحضرت از اين مقدار ترك توكّل و رضاى بقضاى الهى نادم و پشيمان شد و مشغول بتضرع و زارى و توبه و انا به بدرگاه

و فرق است ميان آنكه انسان روان باشد يا كارش روان باشد. انسان مى‌تواند با توكل و دعا و اتصال به قدرت بى نهايت آسان داراى چنان سكينه و سعه صدر شود كه هر

ميدهد كافران را از عذاب دردناك‌ بگو او است خداى بخشاينده گرويديم باو و بر او توكّل نموديم پس بعد از اين خواهيد دانست كيست كه او در گمراهى آشكار است‌ بگو خبر

شده است مراد از استعاذه به خدا از شيطان ، پناه جستن قبلى است استعاذه به خدا توكل به خدا است و ايمان وتوكل دو ملاك صدق عبوديت هستند گروهى كه شيطان بر آنان

منافقان و آنانكه در دلهاى آنها مرض بود كه مغرور نمود اينان را دينشان و هر كس توكّل كند بر خدا پس همانا خدا غالب درست كار است‌ و اگر ميديدى هنگاميرا كه قبض روح

دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات سه گانه عبوديت: «توكل»، «تفويض» و «تسليم» نكاتى درباره كيفيت عذاب آل فرعون، در برزخ و قيامت محاجّۀ

متوجه‌ ‌خدا‌ كند و كار ‌خود‌ ‌را‌ باو واگذارد و بسپارد و ‌در‌ همه‌ امور نظر و توكل‌ 1‌-‌ سوره‌ التغابن‌ ‌آيه‌ 7 جلد 2 - صفحه 154 و اعتماد و خوف‌ و رجائش‌ باو

بقرآن و مواعيد آن نشود دنيا در نظرش جلوه ميكند و مقام رضا و تسليم و قناعت و توكّل و تحمّل را از دست ميدهد و دنيا هم بكام كسى نميگردد و حرص و آز و طمع و خودبينى

راه خدا انفاق كنيد (ازمال و جان ) به شما بازگردانده مى شود صلح با دشمن ، با توكل بر خداى سميع عليم شرحى در مورد غريزه حب و بغض و تاءييد نمودن خداوند پيامبر

است تعبير شده و در ذيل آيه فرموده خدا بهترين روزى دهندگان است پس بايد باو توكّل نمود و روزى را از او خواست نه آنكه مرتكب چنين بى‌ادبى شد براى تحصيل روزى

مهاجرين وعده داده مجتمع صالح اسلامى است علت توصيف مهاجرين به دو صفت صبر و توكل مفاد آيه : ((و ما ارسلنا من قبلك الا رجالا...)) حصر رسالت در بشر عادى است

ايمان آوردند و نيست زيان رساننده بايشان چيزى مگر باذن خدا و بر خدا بايد توكّل كنند مؤمنان. تفسير خداوند متعال در آيات سابقه اخيرا وعده عذاب بكفّار داد

بقرآن و مواعيد آن نشود دنيا در نظرش جلوه ميكند و مقام رضا و تسليم و قناعت و توكّل و تحمّل را از دست ميدهد و دنيا هم بكام كسى نميگردد و حرص و آز و طمع و خودبينى

(عليه السلام ) به پسران خود سفارش كرد از يك دروازه وارد نشوند سه نكته درباره توكل از آيه شريفه : ((و قال يا نبىّ...)) استفاده مى شود معناى جمله : ((ما كان

منافى با اعتبار است لذا حقير ذكر ننمودم در هر حال آنحضرت از اين مقدار ترك توكّل و رضاى بقضاى الهى نادم و پشيمان شد و مشغول بتضرع و زارى و توبه و انا به بدرگاه

گرگ خورده اشاره به معناى صبر و اينكه صابران چه كسانى هستند صبر، تواءم با توكل كارساز است سررسيدن كاروانيان و بيرون آوردن يوسف (عليه السلام ) از چاه توضيح

مى‌شكند: «فَجَعَلَهُمْ جُذاذاً» «2» قرآن او را حليم معرّفى مى‌نمايد ودر صبر و توكّل نيز نمونه و سرآمد است تا آنجا كه درون آتش افكنده مى‌شود بى‌آنكه واهمه‌اى

داشت ولى حضرت موسى نه راه را بلد بود و نه بلدى داشت و نه زاد و راحله‌ئى فقط توكّل بخدا داشت كه عرض كرد اميد است پروردگار من مرا براه راست هدايت فرمايد و خداوند

دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات سه گانه عبوديت: «توكل»، «تفويض» و «تسليم» نكاتى درباره كيفيت عذاب آل فرعون، در برزخ و قيامت محاجّۀ

است تعبير شده و در ذيل آيه فرموده خدا بهترين روزى دهندگان است پس بايد باو توكّل نمود و روزى را از او خواست نه آنكه مرتكب چنين بى‌ادبى شد براى تحصيل روزى

(عليه السلام ) به پسران خود سفارش كرد از يك دروازه وارد نشوند سه نكته درباره توكل از آيه شريفه : ((و قال يا نبىّ...)) استفاده مى شود معناى جمله : ((ما كان

بقرآن و مواعيد آن نشود دنيا در نظرش جلوه ميكند و مقام رضا و تسليم و قناعت و توكّل و تحمّل را از دست ميدهد و دنيا هم بكام كسى نميگردد و حرص و آز و طمع و خودبينى

بهره‌گيرى از امكانات مادّى منافاتى ندارد. شيردادن و در صندوق گذاردن، منافاتى با توكّل ندارد. «أَرْضِعِيهِ» 4- در هيچ شرايطى نبايد شير مادر را از فرزند دريغ داشت

جمله اينكه مشركان با كمك و راهنمايى شيطان منجنيق ساختند، ولى آن حضرت با توكّل بى‌نظيرش به خداوند، از احدى از فرشتگان حتّى جبرئيل كمكى نگرفت ودر آن هنگام

و شرك‌ عبادتي‌ ‌که‌ پرستش‌ و الوهيت‌ ‌غير‌ ‌او‌ ميكند، و شرك‌ نظري‌ ‌که‌ توكل‌ و اميد بغير ‌او‌ دارند، شامل‌ كافر ميشود ‌که‌ تكذيب‌ انبياء ميكند و ‌لو‌

‌آنها‌ تراشيدند و سجده‌ كردند و غافل‌ ‌از‌ اينكه‌ توجه‌ مثل‌ اميد و خوف‌ و توكل‌ و امثال‌ اينهاست‌ خداوند محيط و حاضر و ناظر ‌است‌ لذا ميفرمايد وَ لِلّه‌ِ

دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات سه گانه عبوديت: «توكل»، «تفويض» و «تسليم» نكاتى درباره كيفيت عذاب آل فرعون، در برزخ و قيامت محاجّۀ

هستي‌ و جلد 16 - صفحه 318 ‌ما نگهبان‌ تو هستيم‌ ‌از‌ خطرات‌ كفار و مشركين‌ توكل‌ ‌بما‌ داشته‌ باش‌ و اعتماد ‌بما‌ نما و وحشتي‌ ‌از‌ ‌اينکه‌ دشمنان‌ نداشته‌

شده است مراد از استعاذه به خدا از شيطان ، پناه جستن قبلى است استعاذه به خدا توكل به خدا است و ايمان وتوكل دو ملاك صدق عبوديت هستند گروهى كه شيطان بر آنان

آنها از پيروزى مسلمين و جواب اول به آنان فقط اراده و مشيت خداوند جارى است و توكل و واگذارى امور به او جايى براى سرور يا غم نمى گذارد. جواب دوم به منافقين :

(عليه السلام ) به پسران خود سفارش كرد از يك دروازه وارد نشوند سه نكته درباره توكل از آيه شريفه : ((و قال يا نبىّ...)) استفاده مى شود معناى جمله : ((ما كان

شده است مراد از استعاذه به خدا از شيطان ، پناه جستن قبلى است استعاذه به خدا توكل به خدا است و ايمان وتوكل دو ملاك صدق عبوديت هستند گروهى كه شيطان بر آنان

او را هر چه باشد كوچك جلوه مى‌دهد. مِهر او را در دل زياد مى‌كند، روحيّه‌ى توكّل را تقويت مى‌كند وانسان را از وابستگى‌هاى مادّى مى‌رهاند. همه‌ى اين آثار،

نميخواهم مگر بصلاح آوردن را بقدريكه بتوانم و نيست توفيق من مگر بكمك خدا بر او توكّل كردم و بسوى او بازگشت مينمايم‌ و اى قوم من بر آن ندارد شما را مخالفت با من

‌در‌ عبادت‌ ‌است‌ ‌که‌ مبطل‌ عبادت‌ ‌هم‌ مي‌شود. و اما توحيد نظري‌ اينكه‌ توكل‌ باو ‌در‌ جميع‌ امور و اميد باو و خوف‌ ‌از‌ ‌او‌ نظر باو و بس‌ وَ رَسُولِه‌ِ

است تعبير شده و در ذيل آيه فرموده خدا بهترين روزى دهندگان است پس بايد باو توكّل نمود و روزى را از او خواست نه آنكه مرتكب چنين بى‌ادبى شد براى تحصيل روزى

مهاجرين وعده داده مجتمع صالح اسلامى است علت توصيف مهاجرين به دو صفت صبر و توكل مفاد آيه : ((و ما ارسلنا من قبلك الا رجالا...)) حصر رسالت در بشر عادى است

و فرق است ميان آنكه انسان روان باشد يا كارش روان باشد. انسان مى‌تواند با توكل و دعا و اتصال به قدرت بى نهايت آسان داراى چنان سكينه و سعه صدر شود كه هر

و فرق است ميان آنكه انسان روان باشد يا كارش روان باشد. انسان مى‌تواند با توكل و دعا و اتصال به قدرت بى نهايت آسان داراى چنان سكينه و سعه صدر شود كه هر

براى تسليت قوم خود به بيان مذكور در آيه شريفه آنها را امر بصبر و سكون و توكّل و استعانت بحق فرمود و بايشان وعده نصرت و ظفر داد چون خداوند باو وعده داده

شرع است بلكه مراد قيام بوظيفه عقلى و شرعى است اعمّ از تقيه و طلب مندوحه با توكل بخدا و وثوق بفضل و رحمت او كه بندگان را در مانده و مستأصل نخواهد گذاشت و

جلد 3 - صفحه 136 6‌-‌ صدق‌ ‌در‌ مقامات‌ دينيّه‌ و اخلاق‌ حميده‌: صبر، شكر، توكّل‌، حب‌ّ، رجاء، خوف‌، زهد، تعظيم‌، رضا، تسليم‌، و ‌غير‌ اينها. وَ القانِتِين‌َ

ثبات قدم در توحيد بحذف حرف نداء يا تقدير اخص يعنى فرض شد بر شما توحيد و توكّل بخدا اى فرزندان كسانيكه خداوند ايشانرا با نوح عليه السّلام از طوفان نجات

(عليه السلام ) به پسران خود سفارش كرد از يك دروازه وارد نشوند سه نكته درباره توكل از آيه شريفه : ((و قال يا نبىّ...)) استفاده مى شود معناى جمله : ((ما كان

دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات سه گانه عبوديت: «توكل»، «تفويض» و «تسليم» نكاتى درباره كيفيت عذاب آل فرعون، در برزخ و قيامت محاجّۀ

بقاء عالم، وجود امام باشد، هر زمانى كه علت برود، معلول هم مى‌رود. 2- اسناد توكل به خود دلالت دارد بر آنكه امام منصوص از جانب الهى است نه اجماع امت. 3- دلالت

شده است مراد از استعاذه به خدا از شيطان ، پناه جستن قبلى است استعاذه به خدا توكل به خدا است و ايمان وتوكل دو ملاك صدق عبوديت هستند گروهى كه شيطان بر آنان

نميخواهم مگر بصلاح آوردن را بقدريكه بتوانم و نيست توفيق من مگر بكمك خدا بر او توكّل كردم و بسوى او بازگشت مينمايم‌ و اى قوم من بر آن ندارد شما را مخالفت با من

مهاجرين وعده داده مجتمع صالح اسلامى است علت توصيف مهاجرين به دو صفت صبر و توكل مفاد آيه : ((و ما ارسلنا من قبلك الا رجالا...)) حصر رسالت در بشر عادى است

اينكه انسان تا آخرين لحظه‌ى عمر، به تغيير شرايط اميدوار مى‌ماند، روحيّه‌ى توكّل در او زنده مى‌گردد، اسير ظواهر نمى‌شود، ايمان انسان به غيب و قدرت خداوند

يادآورى روزهاى ضعف و مقايسه‌ى آن با روزهاى پيروزى، مايه‌ى شكرگزارى و عشق و توكّل به خداوند است. وَ اذْكُرُوا ... لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ‌ 7- در سايه‌ى ايمان،

نميخواهم مگر بصلاح آوردن را بقدريكه بتوانم و نيست توفيق من مگر بكمك خدا بر او توكّل كردم و بسوى او بازگشت مينمايم‌ و اى قوم من بر آن ندارد شما را مخالفت با من

دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات سه گانه عبوديت: «توكل»، «تفويض» و «تسليم» نكاتى درباره كيفيت عذاب آل فرعون، در برزخ و قيامت محاجّۀ

دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات سه گانه عبوديت: «توكل»، «تفويض» و «تسليم» نكاتى درباره كيفيت عذاب آل فرعون، در برزخ و قيامت محاجّۀ

غم و حرص و غفلت و تفرقه. براى عبور از آن كشتيها تعيين نموده، هر كه در كشتى توكل نشيند از درياى شغل به ساحل فراغت رسد، و هر كه به كشتى رضا در آيد، از بحر

لِلْعابِدِينَ‌: و موعظه براى عالميان در صبر به محنتها و ابتلاها و انقطاع به خدا و توكل بر ذات يگانه او، زيرا در عصر ايوب هيچكس گرامى‌تر از او نبود نزد خدا، پس مبتلا

داشت ولى حضرت موسى نه راه را بلد بود و نه بلدى داشت و نه زاد و راحله‌ئى فقط توكّل بخدا داشت كه عرض كرد اميد است پروردگار من مرا براه راست هدايت فرمايد و خداوند

دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات سه گانه عبوديت: «توكل»، «تفويض» و «تسليم» نكاتى درباره كيفيت عذاب آل فرعون، در برزخ و قيامت محاجّۀ

آنها از پيروزى مسلمين و جواب اول به آنان فقط اراده و مشيت خداوند جارى است و توكل و واگذارى امور به او جايى براى سرور يا غم نمى گذارد. جواب دوم به منافقين :

(عليه السلام ) به پسران خود سفارش كرد از يك دروازه وارد نشوند سه نكته درباره توكل از آيه شريفه : ((و قال يا نبىّ...)) استفاده مى شود معناى جمله : ((ما كان

نبرد، از جمله امتحانات است. براى پيروزى در آزمايشِ خوف از دشمن، نياز به توكّل و ياد خداوند است و براى مبارزه با كمبودها، نياز به صبر و پايدارى است كه در

نميخواهم مگر بصلاح آوردن را بقدريكه بتوانم و نيست توفيق من مگر بكمك خدا بر او توكّل كردم و بسوى او بازگشت مينمايم‌ و اى قوم من بر آن ندارد شما را مخالفت با من

امكانات خود را از خدا بدانيم، نه از خود. «عُلِّمْنا- أُوتِينا» 7- ايمان و توكّل، با داشتن امكانات، منافاتى ندارد. «وَ أُوتِينا مِنْ كُلِّ شَيْ‌ءٍ» 8- نعمت‌ها

بقرآن و مواعيد آن نشود دنيا در نظرش جلوه ميكند و مقام رضا و تسليم و قناعت و توكّل و تحمّل را از دست ميدهد و دنيا هم بكام كسى نميگردد و حرص و آز و طمع و خودبينى

نميخواهم مگر بصلاح آوردن را بقدريكه بتوانم و نيست توفيق من مگر بكمك خدا بر او توكّل كردم و بسوى او بازگشت مينمايم‌ و اى قوم من بر آن ندارد شما را مخالفت با من

شما چه راهى بدو داريد با اينكه خدا را نامبرده و به او ايمان دارد و بر او توكل كرده است و گفته است: ما شاء اللَّه، لا حول و لا قوة الَّا باللَّه‏ حسن بن

فزونى نعمت دادند؛ به هر كه توكل داده شد، كفايت كار او عطا شد. سپس فرمود: آيا خواندى قرآن را كه (۳ سوره طلاق): «و هر كه توكل مى‏كند بر خدا او را بس است»

محافظ رها ساخته بود و اين كار را نشانه توكل بر خدا مى دانست به او فرمود: «اعقلها و توكل ؛ يعنى پايش را ببند و سپس توكل كن . بلكه منظور اين است كه انسان در

دارد. عرض كردم: قربانت گردم، حد توكل چيست؟ فرمود: يقين است (پس كسى كه بقدرت و حكمت و رحمت بى‏پايان خدا يقين كند، بر او توكل نمايد) عرض كردم: حد يقين چيست؟

وبى‌اعتنايى دعا كند، دعايش مستجاب نمى‌گردد. معناى دعا، ترك كسب وكار نيست، بلكه توكّل به خداوند همراه با تلاش است. لذا در حديث مى‌خوانيم: دعاى بيكار مستجاب نمى‌شود

دين حق و راه سعادت، در بیان مؤمن آل فرعون اشاره به مقامات سه گانه عبوديت: «توكل»، «تفويض» و «تسليم» نكاتى درباره كيفيت عذاب آل فرعون، در برزخ و قيامت محاجّۀ

خَزائِنِ الْأَرْضِ» 8- به هنگام ضرورت، بيان لياقت و شايستگى خود، منافاتى با توكلّ و زهد و اخلاص ندارد. «إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ» 9- از مجموعه دو وصفى كه پادشاه

گرگ خورده اشاره به معناى صبر و اينكه صابران چه كسانى هستند صبر، تواءم با توكل كارساز است سررسيدن كاروانيان و بيرون آوردن يوسف (عليه السلام ) از چاه توضيح

روزى بندگان و باشد در اين اماكن خدا آنرا ميآورد نزد صاحبش و مقصود ايجاد صفت توكّل و قناعت و اقتصاد در طلب است كه شرعا و عقلا ممدوح است ولى مفسّرين بنا بقرائت

شوند و نه‌ تشنه‌ مَن‌ يَهدِ اللّه‌ُ فَهُوَ المُهتَدِ كسي‌ ‌که‌ رو بخدا رود و توكل‌ باو كند خداوند تمام‌ كارهاي‌ ‌او‌ ‌را‌ آسان‌ ميكند وَ مَن‌ يَتَوَكَّل‌ عَلَي‌

گرگ خورده اشاره به معناى صبر و اينكه صابران چه كسانى هستند صبر، تواءم با توكل كارساز است سررسيدن كاروانيان و بيرون آوردن يوسف (عليه السلام ) از چاه توضيح

نميخواهم مگر بصلاح آوردن را بقدريكه بتوانم و نيست توفيق من مگر بكمك خدا بر او توكّل كردم و بسوى او بازگشت مينمايم‌ و اى قوم من بر آن ندارد شما را مخالفت با من

آيات او بر آنها خوانده مى شود ايمانشان افزون مى گردد و تنها بر پروردگارشان توكل دارند. ۳ - آنها كه نماز را بر پا مى دارند و از آنچه به آنها روزى داده ايم

نيرنگبازان را برگرداند و زبان حال ضعفاء باشد، اى هوشمندان پند گيريد و به خدا توكل كنيد. رسول خدا (ص) فرمود: براى هر بدعتى كه پس از من براى نيرنگ زدن با ايمان

بقرآن و مواعيد آن نشود دنيا در نظرش جلوه ميكند و مقام رضا و تسليم و قناعت و توكّل و تحمّل را از دست ميدهد و دنيا هم بكام كسى نميگردد و حرص و آز و طمع و خودبينى

مختصر تفاوتى در تفاسيرشان نقل و تسليم نموده‌اند پس اى برادر عزيز ببين مقام توكل و صبر بر عبادت و انفاق در راه خدا را باز ما تصور ميكنيم كه اگر يك ساعت دست

شده است مراد از استعاذه به خدا از شيطان ، پناه جستن قبلى است استعاذه به خدا توكل به خدا است و ايمان وتوكل دو ملاك صدق عبوديت هستند گروهى كه شيطان بر آنان

خوردن گوشت او به غيبت معصيت خدا، و حرمت مال او مثل حرمت خون او باشد. و هر كه توكل به خدا نمايد كفايت فرمايد او را، و هر كه صبر كند ظفر يابد، و كسى كه عفو كند،

كنيم. «أَ وَ لَمْ نُمَكِّنْ لَهُمْ حَرَماً آمِناً» (آرى ياد نعمت‌ها، عامل توكّل و رفع نگرانى‌هاست.) 6- بهبود، رونق و رشد اقتصادى در گرو امنيّت و آرامش اجتماعى

خودش آن كار را انجام دهد، و توكل بر خدا به معناى اعتماد بر او و اطمينان به او در امرى از امور است ، و توكيل خدايتعالى و توكل بر او در امور به اين عنايت

فال بد زدن همان توكل بخدا است. امام صادق عليه السّلام فرموده است: پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم مى‏فرمود: كفاره فال بد زدن توكل است بخداى.

دهد، اطاعت مى كند. پس «تفويض» و «توكل» و «تسليم»، مقامات سه گانه اى هستند از مراحل عبوديت. از همه پايين تر و سطحی تر، «توكل» است و از آن دقيق تر و بالاتر،

عدالت‌ و علم‌ و اجتهاد و سخاوت‌ و تواضع‌ و شجاعت‌ و زهد و خوف‌ ‌از‌ ‌خدا‌ و توكّل‌ و انقياد و تسليم‌ و ورع‌ و تقوي‌ و امثال‌ اينها ‌را‌ بنمايد ‌با‌ اينكه‌

المومنين ص : أمير المؤمنين (ع) فرمود: ايمان را چهار ركن است: رضا به قضاء خدا، توكل بر خدا، تفويض امر به خدا، تسليم به امر خدا. امير المؤمنين صلوات اللَّه عليه

است تعبير شده و در ذيل آيه فرموده خدا بهترين روزى دهندگان است پس بايد باو توكّل نمود و روزى را از او خواست نه آنكه مرتكب چنين بى‌ادبى شد براى تحصيل روزى

است و ميان مردم چيزى كمتر از يقين تقسيم نشده است، عرضكردم يقين چيست؟ فرمود: توكل بر خدا و تسليم خدا شدن و راضى بودن بقضاء خدا و واگذاشتن كار بخدا، عرضكردم:

گويد: اعتنائى به آزارهاى آنها مكن ، بر خدا توكل نما و همين بس كه خدا حامى و مدافع تو است (و دع اذاهم و توكل على الله و كفى بالله وكيلا). اين قسمت از آيه

وَاجْعَلْنِي فِي أَمَانِكَ وَفِي مَنْعِكَ؛ به نام خدا و به خدا. توكلّ كردم بر خدا؛ پس به درستى كه هر كه توكّل كند بر خدا، پس او بس است او را. به درستى كه خدا رسنده

اصلاح تا آنجا كه توانايى دارم نمى خواهم ، و توفيق من جز به خدا نيست ، بر او توكل كردم و به سوى او بازگشت . (۸۸) و اى قوم من ! دشمنى و مخالفت با من سبب نشود

از قدرت ظاهرى برخوردارند جز با توكل بر ذات خدا ممكن نيست ، در پايان آيه مى افزايد: آنها گفتند: پروردگارا! ما بر تو توكل كرديم و به سوى تو بازگشت نموديم

خدايا به اميد تو بيرون شدم و به تو تسليم گرديدم و به تو ايمان آوردم و بر تو توكل سازم، بار خدايا در اين روزم به من بركت بده، و كامجوئى و گشايش و يارى و پاكيزگى

است از ترس فقر كه علاوه از دلالت آن بر شقاوت نفس و دنائت طبع كاشف از عدم توكّل و عدم اعتماد و اطمينان برزّاقيت خدا است و پس از آن نهى فرمود از گناهان كبيره

ربهم يتوكلون - كسانى كه صبر مى كنند، و بر پروردگار خود توكل مى نمايند(( و با اين بيان صبر و توكل را دو تا از خصايص مؤمنين دانسته ، و با اين اشاره ها فهمانده

بلقاء الهى باشد بكلى از دنيا صرف نظر نموده اقبال بآخرت مينمايد و در تمام امور توكل كامل خود را بخداوند ابراز خواهد نمود و فتح و ظفر نصيب او و يارانش ميشود و

(عليه السلام ) به پسران خود سفارش كرد از يك دروازه وارد نشوند سه نكته درباره توكل از آيه شريفه : ((و قال يا نبىّ...)) استفاده مى شود معناى جمله : ((ما كان

بسيار در آن هلاك شده‏اند، پس كشتى خود را در آن دريا، ايمان بخدا و بادبانش را توكّل بر خدا، و توشه خود را در آن، تقواى خداى عزّ و جلّ قرار ده. پس اگر از اين

وى تذكر مى دهد، و او را از چنين طمعى مأيوس ساخته، وادار مى كند كه بر خدا توكل نموده، در امورش به او بازگشت نمايد. و آن حقيقت، اين است كه سنت خدا بر اين

بَيْتٍ فَتَكْرَهُ أَنْ يَعْلَمَ بِهَا أَهْلُ بَيْتِهَا يَحِلُّ لَهَا أَنْ تُوَكِّلَ رَجُلاً يُرِيدُ أَنْ يَتَزَوَّجَهَا تَقُولُ لَهُ قَدْ وَكَّلْتُكَ فَأَشْهِدْ

آله و سلّم» است كه مى فرمايد: اين است «اللّه» كه پروردگار من است، من بر او توكل مى كنم و به سويش بر مى گردم. و كلمۀ «ذَلِكُم» اشاره است به همان حجت هايى

خبرى آمده كه خداى سبحان فرموده : به عزّت خودم سوگند بعد از آنكه تو بر من توكل و اعتماد كردى من هم بطور قطع آن دو را بتو باز مى گردانم .

منان بايد تنها بر خدا توكل كنند، و از هيچ چيز جز او نترسند و بر غير او دل ننهند» (و على الله فليتوكل المؤ منون ). آنها با روح توكل و اعتماد بر خدا به خوبى

لَاحَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ؛ به نام خدا. بيرون رفتم و بر خدا توكّل كردم. نيست گرديدنى و نه توانايى، مگر به خدا».

به خدا ايمان آوردهايد و تسليم او هستيد بايد بر او توكل كنيد (۸۴) گفتند ما بر خدا كه پروردگارمان است توكل مى كنيم ، پروردگارا ما را وسيله داغ دل گرفتن مردم

الاسباب‌ و ذي‌ الواسطه‌ متوجه‌ گرديده‌اند و ‌در‌ ‌اينکه‌ مرتبه‌ ‌است‌ ‌که‌ مقام‌ توكل‌ پيدا ميشود و لب‌ اللب‌ّ ايمان‌ مقربان‌ ‌که‌ آني‌ ‌از‌ حق‌ غافل‌ نبوده‌ و

______________________ (۲). إبراهيم، ۷. (۳). و همين حديث در باب تفويض و توكّل گذشت و در آنجا جزو حديث بود. (مترجم)

آنها اندوه در آيد و بگردان مرا از كسانى كه شكيبا بودند و بر پروردگار خود توكّل مى‏كردند و بر جا دار مرا به گفتار پا بر جا در زندگانى دنيا و ديگر سراى، و

راه فرمانبردارى از تو مسلمان و منقاد شدم، و به تو ايمان آورده‏ام و بر تو توكّل كرده‏ام، در حالى كه توئى پروردگار من، و براى تو و در برابر خواست تو و رضاى

اللَّهِ ... وَتَوَفَّنِي عَلَى مِلَّتِكَ وَمِلَّةِ رَسُولِكَ؛ به نام خدا. توكّل كردم بر خدا. نيست گرديدنى و نه توانايى، مگر به خدا. خداوندا! به درستى كه

أَوَّلاً حَتَّى تَأْخُذَ حَقَّ اَللَّهِ فِي مَالِهِ فَإِذَا قَبَضْتَهُ فَلاَ تُوَكِّلْ بِهِ إِلاَّ نَاصِحاً شَفِيقاً أَمِيناً حَفِيظاً غَيْرَ مُعْنِفٍ بِشَيْ‏ءٍ

وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ خِزْيِ الدُّنْيَا وَعَذَابِ الْآخِرَةِ؛ «به نام خدا، و توكّل كردم بر خدا. خداوندا! همانا من سؤال مى‏كنم از تو خوبى كارهايم را همه، و پناه

دهم كه هيچ كدام از جهانيان را چونانه كيفر ندهم، پس مرا بپرست و همان بر من توكل كن، به راستى، من پيغمبرى گسيل نكردم كه روزگارش را به پايان‏ رسانم و عمرش

به رحمان كفر مى ورزند، بگو پروردگار من اوست، كه خدایى جز او نيست، من بر او توكل مى كنم، و رجوع من به سوى اوست.(۳۰) و اگر به وسيله قرآن كوه ها حركت داده مى

و مرا مهلت ندهيد (اما بدانيد كارى از دست شما ساخته نيست !) ۵۶ - چرا كه من توكل بر الله كه پروردگار من و شما است كرده ام ، هيچ جنبنده اى نيست مگر اينكه او

مُسْتَقِيمٍ؛ «به يارى خدا پا بيرون بردم، و به يارى خدا داخل مى‏شوم، و بر خدا توكل مى‏كنم. خداوندا! بگشا از برايم در صبح «۱» را به خوبى، و به آخر رسان از برايم

منين به موسى (عليه السلام ) در پاسخ دعوت موسى كه فرمود: بر خدا توكل كنيد گفتند: بر خدا توكل مى كنيم ، و سپس دعا كردند كه پروردگارا ما را فتنه مردم ستمكار

ايمان آورده‏ام و فرمانت را گردن نهاده‏ام و بخاطر تو مسلمان شده‏ام، و بر تو توكّل كرده‏ام، روى من ترا سجده مى‏كند و همچنين گوشم و چشمم و مويم و پوستم و مغز

چقدر خوب است پاداش اهل عمل (۵۸) يعنى كسانى كه صبر كرده و بر پروردگار خود توكل مى كنند (۵۹) و چه بسيار جنبده اى كه نمى تواند رزق خود را تامين كند خدا آنها

نمى‏طلبم، اى خداى من از تو ميخواهم بمن ايمان كامل و يقين تمام، و راستى و صدق در توكّل بر تو، و اميد نيك و خوش‏گمانى برحمت و مغفرت خودت را عطا فرمائى، اى خداى من

نجاتى قرار داده، از مسيرى كه خودش نپندارد، روزيش می دهد، و كسی كه بر خدا توكّل كند، او وى را بس است، كه خدا به كار خويش مى رسد، و خدا براى هر چيزى مقدار

الْمُؤْمِنِينَ(۲۱۵) فَإِنْ عَصوْك فَقُلْ إِنى بَرِى ءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ(۲۱۶) وَ تَوَكلْ عَلى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ(۲۱۷) الَّذِى يَرَاك حِينَ تَقُومُ(۲۱۸) وَ تَقَلُّبَك

ريختن اميدهاى لشكر احزاب با مرگ وى ، عامل ديگرى بود. ۴ - ايمان به پروردگار و توكل بر ذات پاك او كه بذر آن در دلهاى مسلمانان بوسيله پيامبر (صلى اللّه عليه و

ديگر قرآن نيز ديده مى شود: گاه مى گويد: فاعرض عنهم و توكل على الله از آنها روى بگردان و بر خدا توكل كن (نساء - ۸۱). در جاى ديگر مى گويد: قل الله ثم ذرهم

مى دهد؟ ۲۹ - بگو: او خداوند رحمان است ، ما به او ايمان آورده ايم ، و بر او توكل كرده ايم و به زودى مى دانيد چه كسى در گمراهى آشكار است ؟ ۳۰ - بگو: به من

دارند جلو رحمت او را بگيرند؟ بگو: خدا مرا كافى است ، و همه متوكلان بايد بر او توكل كنند. ۳۹ - بگو اى قوم من ! شما هر چه در توان داريد انجام دهيد، من نيز به

كارها نظرش‌ بخدا ‌باشد‌ و بس‌، اميدش‌ بغير ‌او‌ و خوفش‌ ‌از‌ ‌غير‌ ‌او‌ و توكل‌ و اعتمادش‌ ‌بر‌ ‌غير‌ ‌او‌ نباشد، جز ‌او‌ نبيند و جز ‌او‌ نخواهد و بجز ‌او‌

نيست ، چنانكه در آيه ۵۸ سوره فرقان مى خوانيم : و توكل على الحى الذى لا تفسير نمونه جلد ۲ صفحه ۲۶۳ يموت ، توكل بر ذات زندهاى كن كه هرگز نمى ميرد. اين از يكسو،

سجده تو شوند، و يا در راه پيشرفت آئينت سنگ بيندازند و مانع ايجاد كنند، تو با توكل بر پروردگار و نيايش و عبادت و سجده ، در اين مسير گام بردار و هر روز به خداى

توانائى پيمودن اين راه را ندارد، بايد دست به دامن لطف الهى زند، و با تكيه و توكل بر او اين راه پر خطر را بسپرد، هر گاه طوفانها شديد و شديدتر مى شود او بيشتر

عزيزش مى فرمايد: «وَ مَن يَتَوَكّل عَلَى اللّهِ فَهُوَ حَسبُهُ: كسى كه بر خدا توكل كند، او كفايت كنندۀ امور وى است». و نيز مى فرمايد: «لَئِن شَكَرتُم لَأزِيدَنّكُم:

سر و صداى شياطين هر قدر زياد باشد بى محتوا و تو خالى است و با قدرت ايمان و توكل بر خدا بر همه آنها مى توان پيروز شد و نقشه هاشان را نقش بر آب كرد چنانكه

خدا است، متوجه باشيد كه اين خدا است كه پروردگار من است و من، تنها بر او توكّل مى كنم، و به سوى او باز مى گردم(۱۰). او كه پديد آورندۀ آسمان ها و زمين است،

دين، هدايت فرمايد. بعضى از مفسران گفته اند: «صراط مستقيم»، ثقه و اعتماد و توكل بر خدا است، در هر كارى كه مى كنيد. ولى معنايى كه ما كرديم، با سياق موافق

جمعيت و كم توان باشند سرانجام با جهاد تفسير نمونه جلد ۲۳ صفحه ۴۶۸ و كوشش و توكل بر پروردگار پيروز مى شوند. جمعى از مفسران شان نزولى براى آيه فوق ذكر كرده

ريشه اصلى اين لغت به معنى ارتفاع و بلندى است . آرى آنها چون از دژ ايمان و توكل بر خدا بيرون هستند جز در پناه ديوارها و قلعه هاى محكم جراءت جنگ و روياروئى

به آنها كمك كرد كه از اين فكر باز گردند) و افراد با ايمان بايد تنها بر خدا توكل كنند تفسير: از اينجا آياتى شروع مى شود كه درباره يك حادثه مهم و پر دامنه

گيريم ! در احاديث اسلامى مى خوانيم كه از تطير نهى شده است ، و راه مبارزه با آن توكل بر خدا معرفى گرديده است . به هر حال طائر در آيه مورد بحث ، نيز اشاره به همين

در دعوتم به سوى خدا كه همان منزلت رسالت است بر شما گران مى آيد، من بر خدا توكل مى كنم . كلمه «اجماع » به معناى تصميم گيرى و عزم است ، و چه بسا كه اين كلمه