نتایج جستجو

عبادى ۴; گسترش توحید ۱۲; گسترش افعالى ۲۱ توفیقات: توفیق خداشناسى ۱۷; توفیق عبادت ۱۴، ۱۵، ۲۲; درخواست توفیق ۲۲ جهان بینى: جهان بینى ایدئولوژى ۳، ۴، ۷، ۹، ۱۰،

خدا ۸; ایمان به صفات خدا ۸; متعلق ایمان ۸ توحید: توحید عبادى ۷ توفیقات: توفیق هدایت ۶ حمد: حمد خدا ۳ خدا: آثار امدادهاى خدا ۶; هدایت خدا ۴ دعا: آثار دعا

خدا و به توفیق خدا باشد! و بخاطر (کارهای) آنها، اندوهگین و دلسرد مشو! و از توطئه‌های آنها، در تنگنا قرار مگیر! و صبور باش كه صبر تو جز به توفيق خدا نيست،

ایمان: به آیات خدا ۱، ۴ ; زوال زمینه ایمان ۲، ۳ ; موانع ایمان ۱ توفیق: عوامل سلب توفیق ۱ حق ناپذیرى: آثار حق ناپذیرى ۱ کافران: شخصیت کافران ۲ کفر: آثار

آیات توصیف به «عظیم» گشته و معمولاً در مورد بهشت است، ولى بعضاً در مورد توفیق اطاعت پروردگار و آمرزش گناهان و مانند آن نیز، استعمال شده است. فوز (۲۹ بار)

بین زن و شوهر، به توفیق الهى است. (ان یریدا اصلاحاً یوفّق اللّه بینهما) ۱۳- قصد اصلاح رفتار از سوى زن و شوهر، شرط بهره مندى آنان از توفیق الهى در سازگارى

می‌دارم، خودم مرتکب شوم! من جز اصلاح -تا آنجا که توانایی دارم- نمی‌خواهم! و توفیق من، جز به خدا نیست! بر او توکّل کردم؛ و به سوی او بازمی‌گردم! |گفت: اى قوم

گناهان و ارتکاب بدیها را ، به امداد خدا مى دانست نه برخاسته از اراده خود بدون توفیق الهى. (أنى لم أخنه ... و ما أُبرّءُ نفسى إن النفس لأمّارة بالسوء إلاّ ما

۴ انبیا: هدایت انبیا ۷ بت پرستى: گمراهى بت پرستى ۳ توحید: افعالى ۲ توفیق: منشأ توفیق ۶ خدا: افعال خدا ۱; امدادهاى خدا ۶; توفیقات خدا ۶; مالکیت خدا ۱; هدایت

از هر جهت مورد رضایت قرار ده. ۱۳- زکریا(ع) با دعا به درگاه خداوند، خواهان توفیق کامل فرزند خویش در استفاده صحیح از میراث او و خاندان یعقوب پیامبر(ع) (یرثنى

انفاقگران ۴ ایمان: آثار ایمان ۵; ایمان به دین ۵; متعلق ایمان ۵ توفیقات: توفیق تقوا ۶ خدا: عطایاى خدا ۶; مظاهر ربوبیت خدا ۷ دین: عمل به دین ۵ رستگاران:

آينه آنچه مى‌كردند تباه و نابود گردد. این (توفیق بزرگی که چنین شایستگان و برگزیدگانی بدان نائل آمدند) توفیق خدائی است و خداوند هر کس از بندگانش را بخواهد

المؤمنین) ۲ - غرض از عرضه امانت الهى به انسان ها، عذاب منافقان و مشرکان و اعطاى توفیق به مؤمنان است. (إنّا عرضنا الأمانة ... لیعذّب اللّه المنفقین و المنفقت و

مهربان الر الف لام راء [این‌] کتابی است که بر تو نازل کرده‌ایم که مردم را به توفیق پروردگارشان از تاریکیها به سوی روشنایی، به سوی راه خداوند پیروزمند ستوده،

۱۴ تسلیم: آثار تسلیم به حق ۳ تشبیهات: تشبیه به صعود به آسمان ۱۰ توفیق: نشانه هاى توفیق ۳ ثبات قدم: عوامل ثبات قدم ۱۸ جبر و اختیار:۸ حق: آثار حق ناپذیرى

«أوزعنى» (از مصدر «ایزاع») به معناى الهام کردن و توفیق و بازداشتن از انحراف است. این خود مى رساند که توفیق شگرگزارى و خودسازى را نیز، باید از خداوند طلب کرد

منتهى نخواهد شد. ۱۴ - پیامبر(ص)، نشان دهنده صراط مستقیم به انسان ها و خداوند توفیق دهنده آنان به حرکت در مسیر آن (نهدى به من نشاء من عبادنا و إنّک لتهدى إلى

را توبه‌پذیر و مهربان می‌یافتند. و هیچ پیامبری را نفرستادیم مگر آنکه به توفیق خدا از او اطاعت شود. و اگر آنان هنگامی که [با ارتکاب گناه] به خود ستم کردند،

کسانی که یقین داشتند که دیدارکننده خدایند، گفتند: چه بسا گروه اندکی که به توفیق خدا بر گروه بسیاری پیروز شدند، و خدا باشکیبایان است. چون طالوت سپاهش را به

آسان می‌گردانیم. پس به زودی او را برای راه آسانی [که انجام همه اعمال نیک به توفیق خداست] آماده می کنیم پس براى بهشت آماده‌اش مى‌كنيم. زودا که راهش را به سوی

یحبهم و یحبونه) ۷- دستیابى آدمیان به کمالات انسانى در گرو امدادهاى خداوند و توفیق او (فسوف یأتى اللّه بقوم) هدف از استناد «یأتى» به «اللّه» على رغم اختیار

(و به بذل و بخشش دارائی در راه خدا دست نیازد) و خود را بی‌نیاز (از خدا و توفیق و پاداش دنیوی و اخروی الهی) بداند. و اما آن کس که بخل ورزید و خود را بی‌نیاز

داده شده است از آن [آتش‌] دور داشته خواهند شد. و البته (مؤمنان) آنان که توفیق و وعده نیکوی ما (در سرنوشت ازلی) بر آنها سبقت یافته از آن دوزخ به دور خواهند

و پندى براى مردم جهان. آنان کسانیند که خداوند ایشان را هدایت داده است (و توفیق رسیدن به راه حق و نیکی عطاء نموده است) پس از هدایت ایشان پیروی کن (و به راه

مرا آسان گردان» (وَ یَسِّرْ لِی أَمْرِی). تفسیر آیات ۱ - موسى(ع) خواهان توفیق و هموار شدن مسر او در راه انجام رسالت خویش بود. (و یسّر لى أمرى) ۲ - موسى(ع)

اطاعت كنيد، كه خدا به كارهايى كه مى‌كنيد آگاه است. [سپس که کسی جز علی ع توفیق نیافت فرمود] آیا ترسیدید که پیش از نجوایتان صدقاتی تقدیم دارید؟ حال که چنین

(و قل ربّ أدخلنى مدخل صدق) ۵- پیامبر(ص)، موظف به درخواست از خداوند براى توفیق انجام هر عملى از آغاز تا فرجام، بر اساس نیتى خالص و آمیخته با صدق و راستى

بتوانم و اصلاح كردنم نيست مگر بيارى خدا مراد از توفيق آن بود كه ميان آن قوم و پذيرفتن حق موافقت ايجاد كند و توفيق در آيه همان اصلاح است. أُولٰئِک الّذِين وَ

بتوانم و اصلاح كردنم نيست مگر بيارى خدا مراد از توفيق آن بود كه ميان آن قوم و پذيرفتن حق موافقت ايجاد كند و توفيق در آيه همان اصلاح است. اللّه إِن إِصْلاَحا

بتوانم و اصلاح كردنم نيست مگر بيارى خدا مراد از توفيق آن بود كه ميان آن قوم و پذيرفتن حق موافقت ايجاد كند و توفيق در آيه همان اصلاح است. وَ مَا إِلاّ بِاللّه

«دَاعِیاً»: دعوت کننده. «بِإِذْنِهِ»: برابر فرمان خدا و طبق برنامه الله. با توفیق خدا و در پرتو راهگشائی او. «سِرَاجاً»: چراغ. «مُنِیراً»: نورانی. نوربخش.

him. ترتیل: ترجمه: «إِجْتَبَاهُ»: انتخابش کرد. به پیغمبریش برگزید. خدا با توفیق توبه او را به خود نزدیک فرمود (نگا: اعراف / ). فَتَلَقَّى‌ آدَمُ‌ مِنْ‌ رَبِّهِ‌

تدارکه نعمة من ربه لنبذ بالعراء و هو مذموم). منظور از «نعمت» در آیه فوق همان توفیق توبه و شمول رحمت الهی است. تفسیر آیات ۱ - یونس(ع) پس از رهایى از شکم ماهى،

painful punishment. ترتیل: ترجمه: «لا یَهْدِیهِمُ اللهُ»: خداوند ایشان را توفیق نمی‌دهد و راهیاب نمی‌گرداند. Tabber requires Javascript to function. نحل

به همین منظور ذکر نشده است تا احتمالاتى از قبیل ترس از خدا، نگرانى از سلب توفیق تزکیه، ترس از فرجام خویش و نظایر آن را در ذهن شنونده ترسیم کند. ۲ - خداترسى

conduct.” ترتیل: ترجمه: «ضَرّاً»: زیان. گمراهی. «رَشَداً»: خیر و خوبی. هدایت و توفیق. «لآ أَمْلِکُ لَکُمْ»: من نمی‌توانم زیان و ضرری را از شما دفع و برطرف کنم،

تواند به دو معنا اشاره داشته باشد: اول اینکه موفق شدن انسانها به توبه با توفیق خداوند و برخاسته از مغفرت و رحمت اوست. دوم اینکه پذیرش توبه نیز برخاسته از

معنى آسانتر موصوف آن بايد مثل خصلت و طاعت مونث باشد مراد از تيسير در آيه توفيق است كه نوعى آسان كردن كار مى‏باشد چنانكه در مجمع و صحاح گفته است معنى آيه

معنى آسانتر موصوف آن بايد مثل خصلت و طاعت مونث باشد مراد از تيسير در آيه توفيق است كه نوعى آسان كردن كار مى‏باشد چنانكه در مجمع و صحاح گفته است معنى آيه

ظَهْرَكَ» اشاره به احساس كامل آن است و وضع وزر همان شرح صدر و انفاذ دين و توفيق پيشرفت آن است يعنى آيا سينه ات را وسيع نكرديم ،بار سنگينت را از تو برداشتيم

نازل گشته و آيه [قدر:1]. صريح است در اينكه آن شب شب قدر بوده است، بنابراين توفيق ميان اين دو مطلب چطور است؟ به نظر بعضى مراد از نزول قرآن در رمضان و در شب

شده فرموده: استدراج از خداوند سبحان آن است كه نعمت بتده را فراوان كند و توفيق شكر را از او سلب نمايد. طبرسى فرموده: استدراج اصل آن از درجه است و آن اين

كردن از روى غضب است. آن از خدا در آخرت عذاب و در دنيا انقطاع از قبول رحمت و توفيق خداست و از انسان نفرين است نسبت به غير. [بقره:88]. بلكه خدا آنها را در اثر

ظاهراً مراد از «يَشاءَ اللّهُ»در اين دو آيه و نظير آنها، فراهم آوردن اسباب و توفيق در كارها است، پر واضح است كه اگر خداوند اسباب را فراهم نكند انسان كارى نتواند

ظَهْرَكَ» اشاره به احساس كامل آن است و وضع وزر همان شرح صدر و انفاذ دين و توفيق پيشرفت آن است يعنى آيا سينه ات را وسيع نكرديم ،بار سنگينت را از تو برداشتيم

معنى آسانتر موصوف آن بايد مثل خصلت و طاعت مونث باشد مراد از تيسير در آيه توفيق است كه نوعى آسان كردن كار مى‏باشد چنانكه در مجمع و صحاح گفته است معنى آيه

در قالب آيه فوق. * [بقره:45]، [بقره:153]. مراد از صبر خويشتن دارى است سبب توفيق دو چيز است: توجّه به خداو استمداد از ساحت حق و استقامت و ثبات در كار. در

بلعيد، در شكم ماهى زنده ماند و سپس او را بيرون آورد. و هم نعمت معنوى كه توفيق عذرخواهى و پذيرش توبه او باشد، زيرا هيچ توبه و اطاعتى از «1». شعراء، 109،

توبه بنده ميان دو توبه خداوند است. يعنى اوّل خدا به بنده مى‏گردد و به او توفيق توبه مى‏دهد، سپس بنده توبه مى‏كند آنگاه خدا توبه كرده و آن را مى‏پذيرد و

راههای حرکت و سیر به سوی خدا و وصول به رضایت‌الله. مراد افزایش هدایت و توفیق در خیرات و حسنات است (نگا: محمّد / ، مریم / ). وَ کَذٰلِکَ‌ فَتَنَّا بَعْضَهُمْ‌

عَظِیمٌ). تفسیر آیات ۱ - نرمش در گفتار و رعایت ادب در محضر رسول خدا(ص)، نشانه توفیق یافتگان در آزمون تقوا (إنّ الذین یغضّون ... أولئک الذین امتحن اللّه قلوبهم

كليسا وجود ندارد حال آنكه قرآن فرموده «لَنَتَّخِذَنّ عَلَيْهِمْ مَسْجِداً». توفيق الحكيم يكى از نويسندگان مشهور عرب نمايشنامه‏اى نوشته بنام «اهل الكهف» اين

يعنى ما را چندان توفيق عطا فرما در پرهيزكارى كه شايسته امامت متقيان باشيم كه اهل تقوى به ما اقتدا كنند در امر دين به افاضه علم و توفيق عمل. حاصل آنكه ايشان

خروج راست و از جانب خويش مرا تسلط يارى دهنده عطا فرما. شايد مراد آن است كه توفيق ده به هر كارى از روى صدق و راستى وارد شوم و به راستى و بهره خارج گردم. در

«4». بقره، 81. «5». آل‌عمران، 120. «6». بقره، 201. جلد 8 - صفحه 224 4- توفيق مصونيّت از گناه را بايد از خدا خواست. «وَ قِهِمُ السَّيِّئاتِ» 5- رستگارى

به وسیله برف و باران است. «الْحَمْدُ لِلّهِ»: خدای را سپاس بر ظهور حجّت و توفیق راه صواب. أَمَّنْ‌ خَلَقَ‌ السَّمَاوَاتِ‌ وَ... (۵) Tabber requires Javascript

به‌درستی صبر کنید البته آن برای شکیبایان بهتر است. و صبر کن و صبر تو جز به (توفیق) خدا نیست. و بر آنان اندوه مخور و از آنچه نیرنگ می‌کنند در تنگی مباش. بی‌گمان،

تَهْدِی ...»: مراد این است که پیغمبر، تبلیغ و ارائه طریق می‌نماید و بس. توفیق هدایت و ایصال به مطلوب در دست خداوند است (نگا: بقره / یونس / ، ابراهیم /

كرده باشند: به كسى توفيق شكر ندادند كه از زيادى نعمتش دريغ كرده باشند، زيرا خداى تعالى فرمود: «لئن شكرتم لازيدنكم». و به كسى توفيق دعا ندادند كه اجابت

بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات مربوط به شعيب (ع ) و قوم او) روايتى درباره توفيق الهى و توضيح مراد از آن گفتارى پيرامون داستان شعيب (ع ) و قوم او در قرآن

بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات مربوط به شعيب (ع ) و قوم او) روايتى درباره توفيق الهى و توضيح مراد از آن گفتارى پيرامون داستان شعيب (ع ) و قوم او در قرآن

با شما مخالفت کنم. من قصدی جز اصلاح (شما) - تا آنجا که توانستم - ندارم. و توفیق من جز به (یاری) خدا نیست. تنها بر او توکل کرده‌ام، و تنها سوی او پیاپی باز

اللّه فهو المهتد) ۱۱- بهره مند شدن آدمى از هدایت، به وسیله آیات الهى، درگروِ توفیق بخشى او است. (ذلک من ءایت اللّه من یهد اللّه فهو المهتد) ۱۲- اصحاب کهف، گروهى

بآن‌ و كيفيت‌ تقدير امور ‌در‌ ‌آن‌ و ساير خصوصيّاتش‌ ‌اگر‌ عمر اقتضا كرد و توفيق‌ شامل‌ شد ‌در‌ سوره مباركه قدر بيان‌ ميشود انشاء اللّه‌ ‌تعالي‌، و عقيده

خداوند در برهه اى تاریخ (ثم تاب اللّه علیهم) اهل لغت «توبه خدا بر بنده» را به توفیق بر توبه معنا کرده اند. ۱۳- خداوند پذیراى توبه بنى اسرائیل پس از پشیمانى آنان

بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات مربوط به شعيب (ع ) و قوم او) روايتى درباره توفيق الهى و توضيح مراد از آن گفتارى پيرامون داستان شعيب (ع ) و قوم او در قرآن

كه به فكر و ذهن ما نمى‌آيد، كارى را براى ما محقّق سازد. مثلًا از خداوند توفيق زيارت حج را بخواهيد، امّا نگوييد: خدايا مالى به من بده تا به مكّه بروم. چون

خود فرو گذارد و نظر لطف و توفيق از او باز دارد. وَ يَهْدِي مَنْ يَشاءُ: 1- و هدايت فرمايد هر كه را خواهد، يعنى نظر لطف و توفيق خود را شامل حال قبول كنندگان

بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات مربوط به شعيب (ع ) و قوم او) روايتى درباره توفيق الهى و توضيح مراد از آن گفتارى پيرامون داستان شعيب (ع ) و قوم او در قرآن

و صالح و تعداد کمی که از او پیروی کرده بودند، آنچنان کم و اندک بودند که توفیق بر اصلاح کلی جامعه نیافتند. «و به هر حال ستمگران (که اکثریت این جامعه‌ها

براى سلب توفيق الهى از آنها بوده نه اعمال خودشان ميفرمايد بسبب گناهانشان غرق شدند و پس از آن داخل در آتش قبر و جهنّم شده و خواهند شد چون سلب توفيق هم در اثر

بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات مربوط به شعيب (ع ) و قوم او) روايتى درباره توفيق الهى و توضيح مراد از آن گفتارى پيرامون داستان شعيب (ع ) و قوم او در قرآن

نازل شده، این مشکلات به قدری بود که گروهی تصمیم به بازگشت گرفتند اما لطف و توفیق الهی شامل حالشان شد، و همچنان پابرجا ماندند. تفسیر: این آیه اشاره به شمول

نمی‌کند» (وَ اللَّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرِینَ). اشاره به این که خداوند توفیق هدایت را از آنها می‌گیرد چرا که با پای خود، راه کفر و ریا و منت و آزار را

ايشان فرمود كه سستى مكنيد و محزون مباشيد، آنچه شما راست از فتح و نصرت، به توفيق الهى است، و آنچه بر شما است از مغلوبيّت و مصيبت، به سبب مخالفت شماست امر

بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات مربوط به شعيب (ع ) و قوم او) روايتى درباره توفيق الهى و توضيح مراد از آن گفتارى پيرامون داستان شعيب (ع ) و قوم او در قرآن

اللَّهُ‌: و هر كه را فرو گذاد خداى تعالى در وادى ضلالت و خذلان و نظر لطف و توفيق از او باز گيرد به سبب انكار و عناد او با وجود ادله باهره بر طريق حق و اتمام

‌است‌ ‌هر‌ ‌که‌ ‌هر‌ كمالي‌ دارد ‌از‌ ايمان‌، علم‌، ثروت‌، قدرت‌ تقوي‌، توفيق‌ و ‌غير‌ اينها بافاضه ‌او‌ ‌است‌ يَمُنُّون‌َ عَلَيك‌َ أَن‌ أَسلَمُوا قُل‌

حفظ نمايد به هدايت و توفيق خود از محاذير ضلالت و پيروى هواى نفس و مهلكات معاصى و اخلاق ذميمه و مهالك غضب سبحانى و حرمان لطف و توفيق و رضاى الهى. و محقق

آنچه گفت و شنود مى‌رود كارساز ماست، يعنى كار خود را به او مى‌سپاريم تا به توفيق خدا از عهده اين عهد بيرون آئيم. شرح واقعه: علامه مجلسى روايت نموده كه‌ «1»:

اللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ‌: و خداوند صاحب فضل بزرگ است به دفع مشركان و توفيق مبارزت مؤمنان. تتمه: در خصال صدوق رضوان اللّه عليه از حضرت صادق عليه السّلام

اسرائيل اگر فضل خدا بر شما نبود و در عقوبت شما تعجيل مى‏كرد و اگر رحمتش در توفيق توبه نبود حتما زيانكار مى‏شديد. 2- [آل عمران:174]. در اين آيه لفظ نعمت و

الضَّالِّينَ» 3- بدتر از گمراهى، تكذيب كردن است وگرنه بسيارى از گمراهان، توفيق هدايت مى‌يابند. «الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ» 4- تمام تحقيرهاى روانى و عذاب

پيش از ما بودند، و ايشان اختلاف كردند؛ و خداى، ما را بدان راه نمود و ما را توفيق ارزانى فرمود تا به آن مواظبت نموديم. (فلنا اليوم و لليهود غدا و للنّصارى

كثافات‌ پاك‌ ميكند راه‌ سعادت‌ ‌را‌ مينمايد ‌که‌ مصداق‌ يهد قلبه‌ ‌است‌ خداوند توفيق‌ و تأييد ميفرمايد، و گفتيم‌ ايمان‌ باللّه‌ ايمان‌ بجميع‌ عقايد حقه‌ ‌است‌

بدرستى كه خدا مى‌شنواند و تفهم نمايد بر وجه انتفاع هر كه را مى‌خواهد به لطف و توفيق و هدايت از كسانى كه طالب حق و جوياى هدايت باشند نه جماعتى كه در طريق تمرد

حضرت در آنها مؤثر نشد و او را تكذيب نمودند مگر عدّه قليلى كه خداوند آنها را توفيق هدايت و ايمان داد و خالص فرمود ايشانرا براى اطاعت خود جلد 4 صفحه 446 و تصديق

حضرت در آنها مؤثر نشد و او را تكذيب نمودند مگر عدّه قليلى كه خداوند آنها را توفيق هدايت و ايمان داد و خالص فرمود ايشانرا براى اطاعت خود جلد 4 صفحه 446 و تصديق

حضرت در آنها مؤثر نشد و او را تكذيب نمودند مگر عدّه قليلى كه خداوند آنها را توفيق هدايت و ايمان داد و خالص فرمود ايشانرا براى اطاعت خود جلد 4 صفحه 446 و تصديق

الضَّالِّينَ» 3- بدتر از گمراهى، تكذيب كردن است وگرنه بسيارى از گمراهان، توفيق هدايت مى‌يابند. «الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ» 4- تمام تحقيرهاى روانى و عذاب

«لَعَلَّكُمْ تُسْلِمُونَ» آيه، 81. «لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ» آيه، 90. 1- صبر (و هر توفيق ديگرى)، از ناحيه اوست. «وَ ما صَبْرُكَ إِلَّا بِاللَّهِ» 2- مبلّغ بايد صبور

تا روز قيامت. يعنى به جهت نقض عهد، ايشان را تخليه كرديم و واگذاشتيم و سلب توفيق و الطاف نموديم از آنها، تا آنكه فرقه مختلفه شدند در دين. يا مراد نصارى هستند

قابليّت هدايت و توفيق ندارند بحال خودشان واگذار ميفرمايد با آنكه عقل و اختيار بآنها عطاء فرموده و گمراه ميشوند و كسانيرا كه قابليّت دارند توفيق ميدهد و هدايت

رَبِّكَ‌ 5- نزول وحى در پايدارى مسلمانان مؤثر است. «نَزَّلَهُ‌، لِيُثَبِّتَ» 6- توفيق پايدارى و ابزار آن را از خدا بخواهيم. نَزَّلَهُ‌ ... لِيُثَبِّتَ‌ 7- آنچه

هدایت فرما که آنان را مشمول انواع نعمتهای خود قرار دادی (نعمت هدایت، نعمت توفیق، نعمت رهبری مردان حق و نعمت علم و عمل و جهاد و شهادت) نه آنها که بر اثر اعمال

بآن‌ و كيفيت‌ تقدير امور ‌در‌ ‌آن‌ و ساير خصوصيّاتش‌ ‌اگر‌ عمر اقتضا كرد و توفيق‌ شامل‌ شد ‌در‌ سوره مباركه قدر بيان‌ ميشود انشاء اللّه‌ ‌تعالي‌، و عقيده

شهيد و از ميان شهداء مبعوث ميشود و ميايستد با شهداء در روز قيامت خداوند توفيق عنايت فرمايد و الحمد للّه رب العالمين و صلى اللّه على محمّد و آله الطاهرين

حضرت در آنها مؤثر نشد و او را تكذيب نمودند مگر عدّه قليلى كه خداوند آنها را توفيق هدايت و ايمان داد و خالص فرمود ايشانرا براى اطاعت خود جلد 4 صفحه 446 و تصديق

حضرت در آنها مؤثر نشد و او را تكذيب نمودند مگر عدّه قليلى كه خداوند آنها را توفيق هدايت و ايمان داد و خالص فرمود ايشانرا براى اطاعت خود جلد 4 صفحه 446 و تصديق

بود ولى در عبادت آفتاب از از قوم خود كنار نمى‏شد، لشكر كشى سليمان براى وى توفيق جبرى شد و شايد مرادرش از «ظَلَمْتُ نَفْسى» همان باشد كه دانسته از قوم خويش

بمال از رحمت ذو الجلال و تكذيب نمود معارف و عقائد حسنه را پس واگذاريم بسلب توفيق او را بحال خود تا در آتيه آسان شود براى او پيروى از شهوات باقتضاء طبعش و

و سفر از خلق بحق بايد بفرمايد من از جانب خدا بيم دهنده آشكارى بيش نيستم توفيق اين سفر را براى خودتان از خدا بخواهيد و هيچ چيز را در اين راه‌پيمائى با خدا

كه خداوند براى عدم قابليت و اعراض از ذكر حق بحال ضلالت و گمراهى واگذارد و توفيق و تأييد خود را از او سلب فرمايد نيست و نخواهد بود براى او دوست و يار و ياور

ثبت نمايد. «1». 2- بدل فرمايد ملكه معصيت را در نفس به ملكه طاعت. «2» 3- توفيق دهد او را به بجا آوردن طاعات. «3» 4- ثبت فرمايد براى او بدل هر عقابى ثوابى

سوء اختيار خود، خداوند دلهاى ايشان را از دانش محجوب و مطبوع ساخته، و مدد توفيق كه فرع استرشاد بنده است، نه فرع عناد و جحود با وجود ظهور آيات بينه و معجزات

نسبت به ساير مردمان كه آن نبوت بود، يا اعطاى زبور، يا حسن خلق با رعيت، يا توفيق عدل در حكم و فصل خطاب، يا بخشايش بر عاجزان و مساكين، يا حلاوت مناجات، يا

و دعاة حق‌ و آمرين‌ بمعروف‌ و نهي‌ كنندگان‌ ‌از‌ منكر ‌است‌ و شرايط ‌آن‌ توفيق‌ و تأييد و الطاف‌ و عنايات‌ پروردگار، و معدّاتش‌ اخلاق‌ حميده‌ و صفات‌ حسنه‌

عمر طولاني‌ ميشود ‌اگر‌ قطع‌ رحم‌ كردي‌ كوتاه‌ ميشود ‌اگر‌ عبادت‌ كردي‌ توفيق‌ ميآيد ‌اگر‌ معصيت‌ كردي‌ خذلان‌ عمل‌ صالح‌ مورد تفضلات‌ عمل‌ قبيح‌ مورث‌

حضرت در آنها مؤثر نشد و او را تكذيب نمودند مگر عدّه قليلى كه خداوند آنها را توفيق هدايت و ايمان داد و خالص فرمود ايشانرا براى اطاعت خود جلد 4 صفحه 446 و تصديق

كه خداوند براى عدم قابليت و اعراض از ذكر حق بحال ضلالت و گمراهى واگذارد و توفيق و تأييد خود را از او سلب فرمايد نيست و نخواهد بود براى او دوست و يار و ياور

كه خداوند براى عدم قابليت و اعراض از ذكر حق بحال ضلالت و گمراهى واگذارد و توفيق و تأييد خود را از او سلب فرمايد نيست و نخواهد بود براى او دوست و يار و ياور

نفرمايد. يا رحيم است بر مؤمنان در نجات دادن نوح و اتباع او در كشتى. يا بر توفيق پيغمبران در حلم و بردبارى و احتجاج بر كافران. تنبيه: آيه شريفه آگاهى و عبرتى

اقدس خداوند از آنچه توصيف ميكنند اهل مكّه او را بآن مگر بندگانيكه خداوند توفيق معرفت و خلوص نيّت بايشان عطا كرده كه ميدانند خداوند را بچه صفاتى تقديس و

ارضيه و سماويّه كه مدخليت در زندگى او دارند و چه رسد بشكر آنها و شكر بر توفيق شكر گذارى كه آنهم نعمت بزرگى است و موجب تسلسل ميشود در اوّل گلستان فرموده:

بميراند گروهى را از ياد خود به خذلان، و جماعتى را به ياد خود زنده گرداند به توفيق معرفت و ايقان. 4- بميراند بعضى را به منع و حرمان، و گروهى ديگر را زنده سازد

نمونه‌هاى عذاب دنيوى عبارت است از: الف) سلب نعمت. ب) سلطه اشرار. ج) سلب توفيق. د) سلب امنيّت و آرامش. ولى عذاب آخرت شديد، اليم، عظيم و كبير است. «وَ لَعَذابُ

نمونه‌هاى عذاب دنيوى عبارت است از: الف) سلب نعمت. ب) سلطه اشرار. ج) سلب توفيق. د) سلب امنيّت و آرامش. ولى عذاب آخرت شديد، اليم، عظيم و كبير است. «وَ لَعَذابُ

نمونه‌هاى عذاب دنيوى عبارت است از: الف) سلب نعمت. ب) سلطه اشرار. ج) سلب توفيق. د) سلب امنيّت و آرامش. ولى عذاب آخرت شديد، اليم، عظيم و كبير است. «وَ لَعَذابُ

را عذاب نكند هرگز و حساب نكشد از او و باشد منزل او در فردوس اعلى خداوند توفيق عنايت فرمايد انشاء اللّه تعالى. جلد 4 صفحه 96 وَ مَن‌ تاب‌َ وَ عَمِل‌َ صالِحاً

منحصر بمأكولات‌ نيست‌ آنچه‌ خداوند عنايت‌ كند رزق‌ ‌است‌، ايمان‌، علم‌، توفيق‌ و ‌غير‌ اينها مي‌گويي‌: (اللهم‌ ارزقني‌ ايمانا كاملا و علما نافعا و يقينا

بمال از رحمت ذو الجلال و تكذيب نمود معارف و عقائد حسنه را پس واگذاريم بسلب توفيق او را بحال خود تا در آتيه آسان شود براى او پيروى از شهوات باقتضاء طبعش و

بمال از رحمت ذو الجلال و تكذيب نمود معارف و عقائد حسنه را پس واگذاريم بسلب توفيق او را بحال خود تا در آتيه آسان شود براى او پيروى از شهوات باقتضاء طبعش و

ضلالت و وارد فرمايد ايشان را در روشنائى و هدايت و معرفت و ايمان بدستور و توفيق و تسهيل خداوند امر را بر ايشان و آن روشنائى و نور راه خداوند تواناى غالب

دل‌، ضعف‌ ايمان‌ بلكه‌ زوال‌ ايمان‌، تسلط شيطان‌ ‌بعد‌ ‌از‌ رحمت‌، سلب‌ توفيق‌، غضب‌ الهي‌، سلب‌ نعم‌، نزول‌ بليات‌ و امثال‌ اينها و سختي‌ بجان‌ دادن‌

را براى اتمام حجّت چون اگر خدا خواسته بود زنگ غفلت را از دل آنها ميزدود و توفيق تحصيل علم و معرفت بآنها عطا ميفرمود كه اصرار بر كفر نداشته باشند و براى دفع

گردد و در آنروز مراجعه بدفتر و حساب جز حسرت و ندامت اثرى نخواهد داشت خداوند توفيق عنايت فرمايد. أُولئِك‌َ لَهُم‌ نَصِيب‌ٌ مِمّا كَسَبُوا وَ اللّه‌ُ سَرِيع‌ُ

كه پند پذيرند. تفسير اين مسلك و طريقه و عادت و سيره مرضيّه الهيّه است در توفيق اهل حق و خذلان اهل باطل كه اعوجاج و اختلاف و انحرافى در آن نيست بلكه عدل

نمايد خدا و ملائكه بر او رحمت نازل مى‌نمايند تا آفتاب غروب نمايد خداوند توفيق به همه كرامت فرمايد انشاء اللّه تعالى‌ جلد 1 صفحه 559 ترجمه مؤلف و مزاياى

در اين باب وارد شده تصريح بتوفيق تشرّف بعدد لبّيك فرموده‌اند و آنكه عدم توفيق مستند بعدم اجابت آنروز است و مقتضاى اين روايات آنستكه مخاطب در اين آيه حضرت

عليه السّلام: فضل اللّه رسوله و رحمته الائمّة. «2» و مراد رحمت، قرآن است يا توفيق اگر به بركت آنها نبودى. لَاتَّبَعْتُمُ الشَّيْطانَ إِلَّا قَلِيلًا: هر آينه

شهيد و از ميان شهداء مبعوث ميشود و ميايستد با شهداء در روز قيامت خداوند توفيق عنايت فرمايد و الحمد للّه رب العالمين و صلى اللّه على محمّد و آله الطاهرين

وارد نميكند بعهده پيغمبر ابلاغ حكم خدا و تخويف از تخلّف آنست حمد خداى را كه توفيق انجام وظيفه را بمن عنايت فرمود و بعد از اين خداوند آيات و امارات قدرت خود

ارضيه و سماويّه كه مدخليت در زندگى او دارند و چه رسد بشكر آنها و شكر بر توفيق شكر گذارى كه آنهم نعمت بزرگى است و موجب تسلسل ميشود در اوّل گلستان فرموده:

بعلاوه‌ قلب‌ سياه‌ ميشود نور ايمان‌ خاموش‌ ميگردد شيطان‌ مسلط ميشود سلب‌ توفيق‌ ميگردد سلب‌ نعمت‌ ميشود و ‌بعد‌ ‌از‌ رحمت‌ ميآورد و ضررهاي‌ ديگر و ‌هم‌

‌را‌ ميكند و ‌هم‌ ناصر ‌آنها‌ ‌است‌ ‌در‌ اموري‌ ‌که‌ ‌آنها‌ بجا ميآورند و توفيق‌ ميدهد. ] (آیه 22)- در تکمیل این بحث که عذاب و رحمت به دست خداست، و باز گشت

دينيه‌ ارسال‌ رسل‌ و انزال‌ كتب‌ و جعل‌ احكام‌ و هدايت‌ و ارشاد و دلالت‌ و توفيق‌ و تأييد و جعل‌ ائمه‌ هدي‌ و علماء اعلام‌ و كتب‌ علميه‌ و ساير وسائل‌ هدايت‌

ارزقنا خير الدنيا و الاخرة) ‌در‌ دنيا بالاترين‌ روزي‌ها هدايت‌ و ايمان‌ و توفيق‌ باعمال‌ صالحه‌ و افعال‌ حسنه‌ ‌است‌ و ‌در‌ آخرت‌ سعادت‌ و رستگاري‌ و امن‌

را براى اتمام حجّت چون اگر خدا خواسته بود زنگ غفلت را از دل آنها ميزدود و توفيق تحصيل علم و معرفت بآنها عطا ميفرمود كه اصرار بر كفر نداشته باشند و براى دفع

شود و در فردوس اعلى با انبياء و مرسلين هم منزل و همنشين گردد خداوند بما توفيق تلاوت عطا فرمايد. أَ فَحَسِبتُم‌ أَنَّما خَلَقناكُم‌ عَبَثاً وَ أَنَّكُم‌

شود و در فردوس اعلى با انبياء و مرسلين هم منزل و همنشين گردد خداوند بما توفيق تلاوت عطا فرمايد. فَتَعالَي‌ اللّه‌ُ المَلِك‌ُ الحَق‌ُّ لا إِله‌َ إِلاّ هُوَ

شود و در فردوس اعلى با انبياء و مرسلين هم منزل و همنشين گردد خداوند بما توفيق تلاوت عطا فرمايد. وَ مَن‌ يَدع‌ُ مَع‌َ اللّه‌ِ إِلهاً آخَرَ لا بُرهان‌َ لَه‌ُ

شود و در فردوس اعلى با انبياء و مرسلين هم منزل و همنشين گردد خداوند بما توفيق تلاوت عطا فرمايد. وَ قُل‌ رَب‌ِّ اغفِر وَ ارحَم‌ وَ أَنت‌َ خَيرُ الرّاحِمِين‌َ

مغفرت‌ ذنوب‌، و فوز نعمت‌ و دفع‌ بليّات‌، و كشف‌ كربات‌، و قضاء حاجات‌، و توفيق‌ عبادات‌، و حفظ ‌از‌ خطرات‌ و امّا ‌در‌ آخرت‌ يسر حساب‌ و ثقل‌ ميزان‌ و عبور

هدايت كرديم بعضى از آباء و ذرارى و اخوان انبياى مذكوره را بوسيله الطاف و توفيق خود. بنابر اين مراد از هدايت، اعطاى نبوت و علم و حكمت است‌ وَ اجْتَبَيْناهُمْ‌:

بمال از رحمت ذو الجلال و تكذيب نمود معارف و عقائد حسنه را پس واگذاريم بسلب توفيق او را بحال خود تا در آتيه آسان شود براى او پيروى از شهوات باقتضاء طبعش و

و سفر از خلق بحق بايد بفرمايد من از جانب خدا بيم دهنده آشكارى بيش نيستم توفيق اين سفر را براى خودتان از خدا بخواهيد و هيچ چيز را در اين راه‌پيمائى با خدا

تهذيب اخلاق نموده، از معاصى اجتناب نمايد و به طاعت و عبادت مشغول شود، تا به توفيق الهى و لطف سبحانى در جرگه مؤمنان داخل، و در ظل عنايت عرش حضرت منان، سر افراز

اوامر تهديدى خود فرموده وعده بده بآنها وعده‌هاى دروغ از قبيل شفاعت بتها و توفيق توبه و شرافت نسب و انكار حشر و خلود در آتش و امثال اينها هر كس را بحسب مقام

اسحق پيغمبر و نواده‌ئى مانند حضرت يعقوب باو عطا فرمود و هر سه را خداوند توفيق داد كه بوظائف دينى و دنيوى خود كاملا عمل نمودند و از صلحا و شايستگان خلعت

نزديك به طاعت و دور از معصيت گردد، و هر لطف كه به اعتبار طاعت باشد آن را توفيق گويند، و اگر مانع معصيت باشد آن را عصمت نامند؛ و لطف از شرايط تكليف باشد،

را عذاب نكند هرگز و حساب نكشد از او و باشد منزل او در فردوس اعلى خداوند توفيق عنايت فرمايد انشاء اللّه تعالى. جلد 4 صفحه 96 أُولئِك‌َ يُجزَون‌َ الغُرفَةَ

در اين باب وارد شده تصريح بتوفيق تشرّف بعدد لبّيك فرموده‌اند و آنكه عدم توفيق مستند بعدم اجابت آنروز است و مقتضاى اين روايات آنستكه مخاطب در اين آيه حضرت

اضطراب و جامعه اى امن و خالى از ترس و بیم ناکى، زمینه ساز روى کرد مردم و توفیق یافتن آنان براى عبادت خالصانه خداى یکتا (و لیبدّلنّهم من بعد خوفهم أمنًا

کامل در اختیار عشق خداست پرداخته، و پنج موضوع را که بعضی به صورت امداد و توفیق است، و بعضی به صورت نتیجه و سر انجام کار بیان می‌کند. در بیان قسمت اول و

است که پسرخوانده پیغمبر بود. «أَنْعَمَ اللهُ عَلَیْهِ»: مراد نعمت هدایت و توفیق شرفیابی به دین اسلام است. «أَنْعَمْتَ عَلَیْهِ»: مراد نعمت آزاد کردن زید

كار از دستشان برنمى‌آيد و بعبادت آنها كفران نعمت خدا را مينمايند و خداوند توفيق نيل بسعادت و هدايت بدار كرامت خود را بآنها نميدهد در احتجاج از پيغمبر صلّى

كار از دستشان برنمى‌آيد و بعبادت آنها كفران نعمت خدا را مينمايند و خداوند توفيق نيل بسعادت و هدايت بدار كرامت خود را بآنها نميدهد در احتجاج از پيغمبر صلّى

مشاهده كردند از معجزه باهره و يا حق تعالى القاى ايشان فرمود به اعطاى لطف و توفيق و از روى صدق. «1» قالَ فَأْتِ بِهِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (31) فَأَلْقى‌

ارضيه و سماويّه كه مدخليت در زندگى او دارند و چه رسد بشكر آنها و شكر بر توفيق شكر گذارى كه آنهم نعمت بزرگى است و موجب تسلسل ميشود در اوّل گلستان فرموده:

نخواهد گرفت براى من چاره‏اى پيش آور. بنابر اين «فَغَفَرَلَهُ» همان بود كه به توفيق خدا از مصر فرار كرد و نجات يافت، در جاى ديگر مى‏خوانيم كه خدا اين كار به

را عذاب نكند هرگز و حساب نكشد از او و باشد منزل او در فردوس اعلى خداوند توفيق عنايت فرمايد انشاء اللّه تعالى. جلد 4 صفحه 96 وَ الَّذِين‌َ إِذا ذُكِّرُوا

بمال از رحمت ذو الجلال و تكذيب نمود معارف و عقائد حسنه را پس واگذاريم بسلب توفيق او را بحال خود تا در آتيه آسان شود براى او پيروى از شهوات باقتضاء طبعش و

نخواهد گرفت براى من چاره‏اى پيش آور. بنابر اين «فَغَفَرَلَهُ» همان بود كه به توفيق خدا از مصر فرار كرد و نجات يافت، در جاى ديگر مى‏خوانيم كه خدا اين كار به

عبادى بودند و ارباب بصيرتها و معرفتهاى دينى و عقلى و نيز فرموده كه ما بايشان توفيق اخلاص در عبادت و اطاعت خود را عنايت فرموديم براى آنكه مخصوص نموديم آنانرا

هر شخصى و در هر زمان مى‌ستايد. «فَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحاتِ» 3- اگر توفيق همه‌ى كارهاى خير را بدست نياورديد، لااقل هر مقدار از آن را كه برايتان ممكن

امور اعتقاديه‌ رسيد اقرار كند، بآيات‌ اعمال‌ صالحه‌ و عبادات‌ رسيد طلب‌ توفيق‌ كند، بآيات‌ قصص‌ جلد 8 - صفحه 76 انبياء سلف‌ و قوم‌ ‌آنها‌ رسيد عبرت‌ بگيرد،

بلكه‌ ميخواستيم‌ بيك‌ نحوي‌ اصلاح‌ كنند و رفع‌ تنازع‌ نمايند ‌که‌ معناي‌ توفيق‌ ‌است‌. و اما نحوه‌ ديگر اينست‌ ‌که‌ بگوئيم‌ ‌آيه‌ قبل‌ ‌که‌ إِذا قِيل‌َ

ظاهر ‌آنها‌ ‌است‌ باطن‌ كافر ظاهر مسلمان‌، ميگويند ‌ما نظرمان‌ احسان‌ و توفيق‌ ‌بين‌ مسلمين‌ ‌است‌ و ‌در‌ باطن‌ غرض‌ ‌آنها‌ تفرقه‌ ‌است‌ چنانچه‌ مفاد يَصُدُّون‌َ

را براى اتمام حجّت چون اگر خدا خواسته بود زنگ غفلت را از دل آنها ميزدود و توفيق تحصيل علم و معرفت بآنها عطا ميفرمود كه اصرار بر كفر نداشته باشند و براى دفع

بوسيله توسل او بمحمّد و آل اطهارش او را برگزيد و برحمت خود نزديك فرمود و توفيق توبه داد و او توبه كرد و خداوند قبول فرمود و هدايت كرد او را بدين حقّ و ثبات

امور اعتقاديه‌ رسيد اقرار كند، بآيات‌ اعمال‌ صالحه‌ و عبادات‌ رسيد طلب‌ توفيق‌ كند، بآيات‌ قصص‌ جلد 8 - صفحه 76 انبياء سلف‌ و قوم‌ ‌آنها‌ رسيد عبرت‌ بگيرد،

و سفر از خلق بحق بايد بفرمايد من از جانب خدا بيم دهنده آشكارى بيش نيستم توفيق اين سفر را براى خودتان از خدا بخواهيد و هيچ چيز را در اين راه‌پيمائى با خدا

و سفر از خلق بحق بايد بفرمايد من از جانب خدا بيم دهنده آشكارى بيش نيستم توفيق اين سفر را براى خودتان از خدا بخواهيد و هيچ چيز را در اين راه‌پيمائى با خدا

الناصح رشد و يمن و توفاق من الله» در مشورت با عاقل خيرخواه رشد و بركت و توفيق الهى است. شاور فى امورك من فيه خمس خصال ... در كارهاى خود با كسى مشورت كن

غفلت‌ تسلط شيطان‌ ‌بعد‌ ‌از‌ رحمت‌ رنجش‌ خواطر پيغمبر و ائمه اطهار و سلب‌ توفيق‌ و ضعف‌ ايمان‌ و بسا زوال‌ ايمان‌ و طغيان‌ و سركشي‌ و ‌من‌ جمله‌ نزول‌ بليات‌

روزي‌ ‌او‌ ‌است‌: حيات‌، علم‌ قدرت‌، ايمان‌، صحّت‌، ملبوس‌، مأكول‌، مشروب‌، توفيق‌، تأييد هدايت‌، ارشاد و ‌غير‌ اينها ‌از‌ نعم‌ الهيّه‌ ‌که‌ «‌ان‌ تعدّوها

انسان‌ وارد ميشود و همچنين‌ سدّ ابواب‌ رحمت‌ و منع‌ ‌از‌ اجابت‌ دعا و سلب‌ توفيق‌ و نزع‌ حلاوت‌ مناجات‌ و ذكر حق‌، و تغيير نعمت‌ و استيلاء شيطان‌ و قساوت‌

در اين باب وارد شده تصريح بتوفيق تشرّف بعدد لبّيك فرموده‌اند و آنكه عدم توفيق مستند بعدم اجابت آنروز است و مقتضاى اين روايات آنستكه مخاطب در اين آيه حضرت

و پرستش او را نمايند. و چون به حال انكار باقى ماندند، لا جرم طريق لطف و توفيق را از ايشان بازداشته، آنها را واگذارد در وادى گمراهى؛ زيرا به سوء اختيار

را خلاص نموديم. بِرَحْمَةٍ مِنَّا: به بخشايشى از جانب ما به اعطاى لطف و توفيق كه وسيله اهتداى ايشان شد و لذا از عذاب رهائى يافتند. وَ نَجَّيْناهُمْ مِنْ

بوسيله توسل او بمحمّد و آل اطهارش او را برگزيد و برحمت خود نزديك فرمود و توفيق توبه داد و او توبه كرد و خداوند قبول فرمود و هدايت كرد او را بدين حقّ و ثبات

ارضيه و سماويّه كه مدخليت در زندگى او دارند و چه رسد بشكر آنها و شكر بر توفيق شكر گذارى كه آنهم نعمت بزرگى است و موجب تسلسل ميشود در اوّل گلستان فرموده:

كار پيامبر در حدّ كمرشكن بود. «أَنْقَضَ ظَهْرَكَ» 5- نام نيك و آبرو لازمه توفيق در رهبرى جامعه است. «رَفَعْنا لَكَ ذِكْرَكَ» 6- سنّت و برنامه الهى آن است

تعداد نمود كسانيكه تجربه كرده‌اند ميدانند و ميدانند جلد 4 صفحه 294 كه هيچ توفيق و سعادتى برتر و بالاتر از اين نيست و آداب آن در كتب فقهيه مفصلا ذكر شده است

و سفر از خلق بحق بايد بفرمايد من از جانب خدا بيم دهنده آشكارى بيش نيستم توفيق اين سفر را براى خودتان از خدا بخواهيد و هيچ چيز را در اين راه‌پيمائى با خدا

كسى كه راه ابراهيم را كه براى نسل بشر، مركز امن، رهبر معصوم، رزق فراوان، توفيق اسلام و تسليم، قبول توبه و سعادت از خدا طلب مى‌كند، رها كرده و به دنبال ديگران

‌اينکه‌ دو چيز مال‌ و بنون‌ باعث‌ كبر و نخوت‌ و عجب‌ و علاقه‌ بدنيا و سلب‌ توفيق‌ و غفلت‌ ‌از‌ ‌خدا‌ و دين‌ و آخرت‌ بلكه‌ باعث‌ زوال‌ ايمان‌ و قساوت‌ قلب‌

تفكر و تأمل نمايند و مهتدى بهدايت الهى شوند ولى باز خدا هر كس را بخواهد توفيق تفكر و تأمل ميدهد و هدايت ميكند براه مستقيم موصل بحق و ببهشت و اينكه از حيوانات‌

معارف آن، مقدّمه‌ى حركت معنوى و قرب به خداست. «لِيَتَذَكَّرَ» ز) كسانى اين توفيق را خواهند داشت كه خردمند باشند. «أُولُوا الْأَلْبابِ» جلد 8 - صفحه 102 اهمّيت

را براى اتمام حجّت چون اگر خدا خواسته بود زنگ غفلت را از دل آنها ميزدود و توفيق تحصيل علم و معرفت بآنها عطا ميفرمود كه اصرار بر كفر نداشته باشند و براى دفع

بمن بوده و تا آنكه بجا آورم كار نيكى را كه مورد پسند و خوشنودى تو باشد چون توفيق بعمل خير هم بايد از جانب تو باشد و داخل كن برحمت خود مرا در زمره بندگان صالح

بوسيله توسل او بمحمّد و آل اطهارش او را برگزيد و برحمت خود نزديك فرمود و توفيق توبه داد و او توبه كرد و خداوند قبول فرمود و هدايت كرد او را بدين حقّ و ثبات

گناه را مى‌بخشى و در عوض ثواب ميدهى مقدّر فرما براى ما در دنيا حسن معيشت و توفيق طاعت را و بهشت را در آخرت ما توبه نموديم و بازگشت بتو كرديم و پس از اين التماس

اينها ‌را‌ ‌از‌ تيه‌ ضلالت‌ و گمراهي‌ نجات‌ دهد خداوند بمعجزات‌ و آيات‌ و توفيق‌ و هدايت‌ آنهايي‌ ‌که‌ قابليت‌ داشتند ارشاد و هدايت‌ نمود و فرداي‌ قيامت‌

مراد از تحبيب و تزيين ايمان و تكريه كفر و فسوق و عصيان، لطف و امداد است به توفيق در طاعت و تجنب از معصيت از جمله الطاف كه باعث رسوخ ايمان و صارف از كفر و

در اين باب وارد شده تصريح بتوفيق تشرّف بعدد لبّيك فرموده‌اند و آنكه عدم توفيق مستند بعدم اجابت آنروز است و مقتضاى اين روايات آنستكه مخاطب در اين آيه حضرت

ادانى خلق تمكين از حق مينمودند شرح دهم از وظيفه خود خارج ميشوم خداوند بما هم توفيق كرامت فرمايد كه بتوانيم در وادى انصاف و انقياد از حق قدمى بگذاريم و از بزرگان

اوامر تهديدى خود فرموده وعده بده بآنها وعده‌هاى دروغ از قبيل شفاعت بتها و توفيق توبه و شرافت نسب و انكار حشر و خلود در آتش و امثال اينها هر كس را بحسب مقام

تقويم 3- تربيت 4- رزق 5- بعثت رسل 6- انزال كتب 7- تبيين حسنات و سيئات 8- توفيق 9- اخلاص 10- قبول و تا اين ده حسنه وجود نگيرد، بنده نتواند حسنه‌اى بجا آورد

‌که‌ ‌از‌ عهده شكر كوچكترين‌ ‌آنها‌ ‌بر‌ نمي‌آيد ‌حتي‌ نفس‌ شكر ‌هم‌ ‌به‌ توفيق‌ الهي‌ ‌است‌ و ‌آن‌ ‌هم‌ شكري‌ لازم‌ دارد و هكذا ‌الي‌ ‌غير‌ النّهاية. و

و سفر از خلق بحق بايد بفرمايد من از جانب خدا بيم دهنده آشكارى بيش نيستم توفيق اين سفر را براى خودتان از خدا بخواهيد و هيچ چيز را در اين راه‌پيمائى با خدا

به صحت دين اسلام به جهت وضوح دلالت آن. يا ستايش مر خدا را بر هدايت ما و توفيق او ما را به معرفت آن. بَلْ أَكْثَرُهُمْ لا يَعْلَمُونَ‌: بلكه بيشتر ايشان

روز تلاوت نمايد ملائكه حفظ نمايند او را از آنملعون و اعوانش تا شام خداوند توفيق عنايت فرمايد انشاء اللّه تعالى. جلد 4 صفحه 286 أَ لَم‌ تَرَ أَن‌َّ الفُلك‌َ

در كتاب تورات، و اما آن را معلوم نداريم كه زنان چه كرده‌اند. عمر گفت: خدا توفيق رفيق تو نموده‌ «2»، اى عبد اللّه «فقد اصبت و صدقت». بعد حال منكرين را فرمايد

و تصادمات‌ و بليات‌ ارضي‌ و سماوي‌ مصون‌ ميشود، و يكي‌ قلب‌ روشن‌ مي‌شود توفيق‌ مي‌آورد جلوگيري‌ ‌از‌ معاصي‌ مي‌شود ايمان‌ قوت‌ پيدا ميكند نامه عمل‌ عبادي‌

تخلق سلوك كنم و در تمام حالات منقاد اوامر الهى هستم. مراد آنست كه بواسطه توفيق و لطف الهى كه شامل حال من شده، از اين صفت مذمومه منزه و مبرا هستم، و اختيار

احقاف معناى آيه: «وَ وَصَّينَا الإنسَانَ بِوَالِدَيهِ إحسَاناً...» درخواست توفيق شكر نعمت و انجام اعمال صالح و مرضىّ خدا دلیل اختلاف درجات مؤمنان نيكوكار

عرض كردند حال مؤمنان در آن روز چگونه باشد فرمود هر كه را خدا باو خير خواهد توفيق دهد بر ثبات كلمه توحيد «لا اله الّا اللّه». از ابن مسعود نقل است‌ «1» اول

چنانچه زمين مرده را در هر سال زنده ميكند دل‌هاى مرده را هم ميتواند زنده كند و توفيق طاعت و عبادت دهد ما براى تعقّل و تدبّر و تكميل نفوس شما ادلّه و براهين واضحه

ضلالت و وارد فرمايد ايشان را در روشنائى و هدايت و معرفت و ايمان بدستور و توفيق و تسهيل خداوند امر را بر ايشان و آن روشنائى و نور راه خداوند تواناى غالب

كار پيامبر در حدّ كمرشكن بود. «أَنْقَضَ ظَهْرَكَ» 5- نام نيك و آبرو لازمه توفيق در رهبرى جامعه است. «رَفَعْنا لَكَ ذِكْرَكَ» 6- سنّت و برنامه الهى آن است

هوى و شهوات بكار برد و از حظوظ آخرت بازماند؛ و اما اگر صاحب دولتى مدد و توفيق سبحانى شامل شود بوسيله اسباب دنيوى در تحصيل مقاصد اخروى سعى نمايد و به سبب

«بِذُنُوبِهِمْ» گناه، مقدّمه‌ى مُهر خوردن بر دل و مانع درك صحيح و سبب سلب توفيق از انسان است. 3- درك نكردن حقايق دينى، از كيفرهاى الهى است. «نَطْبَعُ عَلى‌

را تنگى، يا در صحت و مرض يا تفضيل داده‌ايم بعضى را كه عقبى را خواهند به توفيق و لطف بر بعضى كه طالب دنيااند بر وجه تخليه بعد از اتمام حجت بر آنان و دوام

اذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيراً: و ياد نمائيد خداى را بر احسان، و شكر كنيد بر نعمت توفيق طاعت او بسيار ياد كردنى يا در وقت بسيار، يعنى در مجامع احوال؟؟؟، به ذكر او

كار پيامبر در حدّ كمرشكن بود. «أَنْقَضَ ظَهْرَكَ» 5- نام نيك و آبرو لازمه توفيق در رهبرى جامعه است. «رَفَعْنا لَكَ ذِكْرَكَ» 6- سنّت و برنامه الهى آن است

اللّه عليه و آله و سلّم چون رحمة للعالمين است بايد صبر نمايد و خداوند باو توفيق صبر و ثبات عنايت خواهد فرمود و نبايد محزون و غمناك باشد از شهادت شهداء چون

را عذاب نكند هرگز و حساب نكشد از او و باشد منزل او در فردوس اعلى خداوند توفيق عنايت فرمايد انشاء اللّه تعالى. جلد 4 صفحه 96 وَ الَّذِين‌َ لا يَشهَدُون‌َ

بمال از رحمت ذو الجلال و تكذيب نمود معارف و عقائد حسنه را پس واگذاريم بسلب توفيق او را بحال خود تا در آتيه آسان شود براى او پيروى از شهوات باقتضاء طبعش و

در حالتى كه سجده كنندگان باشند به جهت خوف از عذاب ربانى، يا به جهت شكر بر توفيق هدايت سبحانى، وَ سَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ‌: و تسبيح و تنزيه كنند پروردگار

دعاء و ضعف‌ ايمان‌ و تسلط شيطان‌ و ‌بعد‌ ‌از‌ رحمت‌ جلد 6 - صفحه 217 و سلب‌ توفيق‌ و كوتاهي‌ عمر و گرفتار ظالم‌ و سختي‌ جان‌ دادن‌ و رنجش‌ قلوب‌ مطهره‌ پيغمبر

از قبول حق، لكن حق تعالى دور فرموده و رانده است ايشان را از رحمت و لطف و توفيق خود، و مخذول نموده ايشان را به سبب كفر و انكار آنان با وجود آيات دالّه بر

مخالفت بر مشقت، متابعت و تن آسائى بر جان و رهائى، پس بدين سوء اختيار آنها توفيق از ايشان سلب شد. وَ طَبَعَ اللَّهُ عَلى‌ قُلُوبِهِمْ‌: و مهر نهاد خداى تعالى

امور اعتقاديه‌ رسيد اقرار كند، بآيات‌ اعمال‌ صالحه‌ و عبادات‌ رسيد طلب‌ توفيق‌ كند، بآيات‌ قصص‌ جلد 8 - صفحه 76 انبياء سلف‌ و قوم‌ ‌آنها‌ رسيد عبرت‌ بگيرد،

قبول فرمايد. فَأُولئِكَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ‌: پس آن گروهى كه به مدد توفيق، از گناه‌ «1» همان مدرك. «2» به نقل از نور الثقلين، جلد 1، صفحه 457، حديث

ندارد مگر پيغمبر يا وصى پيغمبر و مردم بسيار به اميد در اين دير بسر برده توفيق ديدار آن شخص را نيافتند مگر با من. حضرت گريه نمود گفت: (الحمد للّه الّذى

بمن بوده و تا آنكه بجا آورم كار نيكى را كه مورد پسند و خوشنودى تو باشد چون توفيق بعمل خير هم بايد از جانب تو باشد و داخل كن برحمت خود مرا در زمره بندگان صالح

اكثر كل است، چنانچه قلت را در موضع عدم استعمال كنند. تبصره: در مجمع- در توفيق بين آيتين، يعنى آيه اولى كه متضمن نفى‌ «1» تفسير نور الثقلين، جلد 2، صفحه

«سُجَّداً وَ بُكِيًّا» 6- گريه وزارى به درگاه الهى، نشانه‌ى رشد، شناخت، توفيق و برگزيدگى است. وَ مِمَّنْ هَدَيْنا وَ اجْتَبَيْنا ... أُولئِكَ الَّذِينَ

شهيد و از ميان شهداء مبعوث ميشود و ميايستد با شهداء در روز قيامت خداوند توفيق عنايت فرمايد و الحمد للّه رب العالمين و صلى اللّه على محمّد و آله الطاهرين

‌از‌ لهويّات‌ و لغويات‌ و زخارف‌ دنيوي‌ و اشتغال‌ باموري‌ ‌که‌ باعث‌ سلب‌ توفيق‌ مي‌شود. 5‌-‌ ‌از‌ اخلاق‌ رذيله و صفات‌ خبيثه‌ و ملكات‌ قبيحه‌. 6‌-‌ ‌از‌

تعداد نمود كسانيكه تجربه كرده‌اند ميدانند و ميدانند جلد 4 صفحه 294 كه هيچ توفيق و سعادتى برتر و بالاتر از اين نيست و آداب آن در كتب فقهيه مفصلا ذكر شده است

اداء شكر الهى به بيند و بداند چون حقّ شكر خدا را كسى نميتواند ادا نمايد و توفيق شكرگزارى را هم خدا ميدهد و شكر لازم دارد از دست و زبان كه برآيد كز عهده شكرش

بوسيله توسل او بمحمّد و آل اطهارش او را برگزيد و برحمت خود نزديك فرمود و توفيق توبه داد و او توبه كرد و خداوند قبول فرمود و هدايت كرد او را بدين حقّ و ثبات

آنها گرفتى و بجانب خود صعود دادى حافظ و نگهبان آنها تو بودى هر كس را خواستى توفيق ثبات عنايت فرمودى و هر كس را نخواستى بحال خود واگذاردى و تمام موجودات در

در عمل، مقارن هستند. «كُلُوا مِنَ الطَّيِّباتِ وَ اعْمَلُوا صالِحاً» 7- توفيق عمل صالح، در سايه‌ى تغذيه حلال و طيب است. «الطَّيِّباتِ‌- صالِحاً» 8- تغذيه‌ى

را عذاب نكند هرگز و حساب نكشد از او و باشد منزل او در فردوس اعلى خداوند توفيق عنايت فرمايد انشاء اللّه تعالى. جلد 4 صفحه 96 أُولئِك‌َ يُجزَون‌َ الغُرفَةَ

فساد امور «11» نزول‌ بلاء «12» سلب‌ نعمت‌ «13» مستجاب‌ نشدن‌ دعاء «14» سلب‌ توفيق‌ و همه‌ فوائدي‌ ‌که‌ ‌براي‌ اهل‌ ايمان‌ ‌است‌ «15» تسلّط ظالم‌ ‌بر‌ آنان‌

توبه در روى زمين، با توسّل به محمّد و آل محمّد پذيرفته شد. 1- همچنان كه توفيق توبه از خداست، بايد چگونگى و راه توبه را نيز از خداوند دريافت كنيم. «مِنْ

كار از دستشان برنمى‌آيد و بعبادت آنها كفران نعمت خدا را مينمايند و خداوند توفيق نيل بسعادت و هدايت بدار كرامت خود را بآنها نميدهد در احتجاج از پيغمبر صلّى

مي‌گويي‌ «اللهم‌ ارزقنا عقلا كاملا و علما نافعا و ايمانا ثابتا و ارزقني‌ توفيق‌ الطاعة و ‌بعد‌ المعصية و قلبا زكيا و عملا خالصا» و ‌غير‌ اينها. (أَ إِله‌ٌ

برگرديد و خود را به مهلكه نياندازيد و خود او با سيصد نفر برگشتند، و لكن توفيق الهى شامل حال آنها شده، ثبات قدم ورزيدند. وَ اللَّهُ وَلِيُّهُما: و خدا ناصر

بهتر بودن را دنبال كنيم. «فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ» 13- انتخاب احسن بدون توفيق الهى ممكن نيست. «أُولئِكَ الَّذِينَ هَداهُمُ اللَّهُ» 14- هدايت الهى را تنها

معذوران واقعى باشد، نه بهانه جويان. در آيه‌ى بعد، سخن از آن است كه خداوند توفيق جبهه رفتن را از منافقان گرفته است، كَرِهَ اللَّهُ انْبِعاثَهُمْ‌ ... پس اذن

إِلَّا مَنْ رَحِمَ رَبُّكَ‌: مگر آنكه رحم فرموده پروردگار تو او را به لطف و توفيق بواسطه تفكر و نظر در دلايل هاديه و بينات الهيه. مراد اهل ايمانند كه اختلاف

تعداد روزهايى باشد كه عذر داشته است. «لِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ» 8- هدايت و توفيق انجام عبادات، از طرف خداست. تكبير، نشان بزرگداشت‌ «1». وسائل، ج 7، ص 119

را تحقير و بايكوت كنيم. «فَاقْعُدُوا مَعَ الْخالِفِينَ» همرزمى با پيامبر، توفيق الهى است كه بايد منافقانى را كه از ترك جبهه خوشحالند، براى هميشه محروم كرد

ارضيه و سماويّه كه مدخليت در زندگى او دارند و چه رسد بشكر آنها و شكر بر توفيق شكر گذارى كه آنهم نعمت بزرگى است و موجب تسلسل ميشود در اوّل گلستان فرموده:

بدون تلاش. ولى فضيلت اشاره به نعمت‌هايى است كه با تلاش خود انسان همراه با توفيق الهى بدست آمده است. ج: كرامت مربوط به نعمت‌هاى مادّى است، ولى فضيلت مربوط

كه خداوند براى عدم قابليت و اعراض از ذكر حق بحال ضلالت و گمراهى واگذارد و توفيق و تأييد خود را از او سلب فرمايد نيست و نخواهد بود براى او دوست و يار و ياور