نتایج جستجو

آیات شامل این کلمه فى‌ (۱۷۰۱ بار) حرف جّر است اهل لغت براى آن ده معنى ذكر كرده‏اند از جمله: 1- ظرفّيت حقيقى مثل [روم:2]. 2- ظرفّيت اعتبارى نحو [نصر:2]

و قَذَّرْتُهُ كه به معنى مرضش را و قذارتش را از بين بردم است. به قول بعضى اهل لغت تعذيب به معنى ضرب است و به قولى آن از «ماء عذب» آب آلوده و كدر است، عَذَّبْتُهُ

الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ» 2- سرنوشت اهل كتاب و مشركان يكى است. «أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ فِي نارِ جَهَنَّمَ» 3-

آیات إِنَّا مُنْزِلُونَ عَلى‌ أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ رِجْزاً مِنَ السَّماءِ بِما كانُوا يَفْسُقُونَ «34» همانا ما بر اهل اين منطقه به خاطر فسقى كه داشتند،

الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ» 2- سرنوشت اهل كتاب و مشركان يكى است. «أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ فِي نارِ جَهَنَّمَ» 3-

(به كسر - ش) دانستن. زيركى «شعر شعراً: علم به - شعر لكذا: فطن له» و در نزد اهل عربيّت كلامى اسن كه وزن و قافيه داشته باشد (اقرب الموارد). طبرسى ذيل آيه 154

غافل نشويم. «مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ أُمَّةٌ قائِمَةٌ» 2- يكى از راههاى جذب و دعوت ديگران، اقرار و اعتراف به كمالاتِ آنان است. «مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ أُمَّةٌ

هلاك كنندگانيم، أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ: اهل اين شهر را كه سدوم است، زيرا آنها تكذيب برادر زاده تو نمودند، يعنى ما هلاك خواهيم كرد اهل سدوم را. إِنَّ أَهْلَها

بِأَمانِيِّكُمْ، أَهْلِ الْكِتابِ» 3- در گفتار و داورى منصفانه عمل كنيد و اگر انتقاد مى‌كنيد از ضعف همه بگوييد. «لَيْسَ بِأَمانِيِّكُمْ وَ لا أَمانِيِّ أَهْلِ الْكِتابِ»

اسلام ۴ اهل کتاب: اتمام حجت با اهل کتاب ۱; ادعاهاى اهل کتاب ۹، ۱۱; اعراض اهل کتاب ۶; بهانه جویى اهل کتاب ۱۲; سرزنش عصیان اهل کتاب ۱۴; سرزنش کفر اهل کتاب ۱۰;

گويند و به نماز و روزه قيام مى‌نمايند، لكن منافقند. وَ مِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ: و از اهل شهر شما نيز قومى هستند كه، مَرَدُوا عَلَى النِّفاقِ‌: خو كرده

وَالْعَشِیِّ، إِنْ کانَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَمِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ، وَ إِنْ کانَ مِنْ أَهْلِ النَّارِ فَمِنْ أَهْلِ النَّارِ، فَیُقالُ هذا مَقْعَدُکَ

اميرمؤمنان «ع» و شيعيان اويند) تفسیر آیات لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ مُنْفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ

تعالیم انجیل ۲۱ ۱۴ اهل کتاب: ارزشگذارى اهل کتاب ۱۷ ; علماى اهل کتاب ۱، ۲، ۳، ۱۶، ۱۸ ; کافران اهل کتاب ۶ ; متکبران اهل کتاب ۴ ; مؤمنان اهل کتاب ۱، ۵، ۱۰، ۱۱،

لَمَّا جاءَتْ رُسُلُنا إِبْراهِيمَ بِالْبُشْرى‌ قالُوا إِنَّا مُهْلِكُوا أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ إِنَّ أَهْلَها كانُوا ظالِمِينَ (31) قالَ إِنَّ فِيها

انبیا ۱، ۵ انسان: اتمام حجت با انسان ها ۱ اهل کتاب: اعراض اهل کتاب ۱۴; اهل کتاب دوران جاهلیت ۷; شرایط ایمان اهل کتاب ۶ جاهلیت: مشرکان جاهلیت ۷ خدا: اتمام حجت

۶; تبلیغ انبیا ۶ اهل کتاب: اسلام اهل کتاب ۹; اعراض اهل کتاب ۹; اهل کتاب و قرآن ۸; اهل کتاب و محمد(ص) ۸; پوچى ادعاى اهل کتاب ۸; تفرقه اهل کتاب ۴ خدا: اتمام حجت

‌که‌ ندا ميكند اي‌ اهل‌ بهشت‌ و نعمتهاي‌ ‌آن‌ و اي‌ اهل‌ زيور و زينتهاي‌ بهشت‌ جاودان‌ باشيد ‌که‌ مردني‌ نيست‌، ‌در‌ ‌آن‌ هنگام‌ اميد اهل‌ دوزخ‌ ‌از‌ رهايي‌

آیات شامل این کلمه على‌ (۱۴۴۵ بار) حرف جّر است، اهل لغت براى آن 9 معنى گفته‏اند از جمله:استعلاء خواه حقيقى باشد مثل [مؤمنون:22].خواه معنوى مثل [بقره:253]

فتح، 4. جلد 9 - صفحه 538 4- حساب توطئه‌گران اهل كتاب از حساب بقيه آنان جداست. «الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ» 5- تبعيد از وطن، يكى از مجارات الهى

لَمَّا جاءَتْ رُسُلُنا إِبْراهِيمَ بِالْبُشْرى‌ قالُوا إِنَّا مُهْلِكُوا أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ إِنَّ أَهْلَها كانُوا ظالِمِينَ (31) قالَ إِنَّ فِيها

اللَّهِ «عليه السلام» قالَ: سَنُّوابِهِمْ سُنَّةَ اَهْلِ الْكِتابِ يَعنى الْمَجُوسَ» با مجوس به طريق اهل كتاب رفتار كنيد. در الميزان ذيل آيه شريفه آمده:

آيات هست كه اهل عذاب روز قيامت بينائى و شنوائى و گويائى دارند [بقره:166]. [طه:125]. [ملك:7]. اين آيات نمونه از شنيدن و ديدن و سخن گفتن اهل عذاب است. نتيجه

استبرق افق التى الف الله اله الو الى امر امم امن ان انا انت انث انس انم انن اهل اوب اول اوى ايان اين ايى اکل ب بثث بحر بخل بدل برد برر برزخ برق بسر بسس بشر

بعضى اهل بيعت رضوان را دانسته‏اند كه بيعت حديبيّه است. بعضى آنها را اهل بدر دانسته و برخى مهاجرين پيش از هجرت (مجمع البيان). نا گفته نماند اهل هر زمان

خوانده و آموخته‏اى و تا آنرا بر اهل دانش روشن كنيم لام در «ليقولوا» براى غايب است يعنى تصريف آيات براى عللى است و در نتيجه اهل كفر از تصريف سوء استفاده كرده

يَقْتُرُوا وَ كانَ بَيْنَ ذلِكَ قَواماً» «7» مومنان، به هنگام انفاق نه اهل اسرافند و نه اهل بخل، بلكه ميانه‌رو هستند. «لا تَجْهَرْ بِصَلاتِكَ وَ لا تُخافِتْ

رفته و شخص اهل بهشت گردد و در صورت عكس، اعمال نيك از بين رفته و شخص اهل جهنم گردد و اگر اعمال نيك و بد مساوى بودند نه اهل رحمت باشد و نه اهل عذاب. مقابل

منوره. [احزاب:13]. آنگاه كه عده‏اى از منافقان و مريض القلبها مى‏گفتند اى اهل يثرب ماندن شما در اينجا بى فايده است برگرديد. مى‏خواستند لشكريان اسلام را

قيامت و ويران شدن عالم و اهل رحمت و عذاب است به نظر ميايد غرض از ذكر اين دو آيه درميان هلاكتهاى دنيا و آخرت تذكّر اين نكته است كه اهل ايمان در امان اند همانطور

لَمَّا جاءَتْ رُسُلُنا إِبْراهِيمَ بِالْبُشْرى‌ قالُوا إِنَّا مُهْلِكُوا أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ إِنَّ أَهْلَها كانُوا ظالِمِينَ (31) قالَ إِنَّ فِيها

گه مردم آنها پيامبران‏شان را كشته‏اند. از دو آيه فوق كه اصحاب رّس در رديف اهل عذاب از عاد و ثمود نقل شده بدست مى‏آيد كه آنها در اثر عذاب آسمانى هلاك شده

آيه 45 و 48 نيز آمده است مراد از آن ظاهراً ظلم اهل شهر است چنان كه در آيه [نساء:75]. صريحاً نسبت ظلم به اهل داده شده است. هم من ل ف لا ما ه اله الله ب وله

كه ضمير «به» به عيسى و ضمير «موته» به اهل الكتاب راجع است. الميزان و المنار در تفسير آيه گفته‏اند: هر يك از اهل كتاب در وقت مرگ و ديدن عالم شهود وضعشان

برخى از اهل كتاب را كه امانتدار هستند، ستوده است. «وَ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ» «1» اگر به برخى از اهل كتاب،

عَلَى شَيْء لا مِمّا کَسَبُوا اللّه أَلاّ وَ الْکِتَاب صَلْدا عَاصِف يَوْم أَهْل مِن فَتَرَکَه فِي فَضْل يَعْلَم وَابِل رَحِيم لِئَلاّ ذٰلِک الرّيح فَأَصَابَه

مطلقه الهيّه نمود كه مفاد سوره حمد است كم‌كم بخدا نزديك ميشود بطوريكه اگر از اهل بصيرت باشد خدا را بچشم دل ميبيند و مى‌شناسد پس مناسب است از غيبت بخطاب عدول

۱۴ امتها: کفر امتهاى پیشین ۳ اهل کتاب: آثار گمراهى اهل کتاب ۱۱; بى اعتنایى اهل کتاب ۱۲; شگفتى عصیان اهل کتاب ۱۴; محرومیت اهل کتاب ۱۴ ایمان: آثار ایمان به

بَغَى يُؤْمِنُوا أَنْت الْکِتَاب نُخْلِفُه لَک فَإِنّهَا أَرُونِي خَصْمَان أَهْل اهْدِنَا نَجْعَل مُحَرّمَة عِبَادَتِکُم عِلْما لَم دُون نَحْن أَمْلِک فِيه

مراد از حمل (به كسر اوّل)بار گناه است ولى چرا حمل گفته شده بنابر آنچه از اهل لغت نقل شد لازم بود حمل (به فتح) گفته شود زيرا گناه بار متصل و بار معنوى است

جعفر صادق (ع) در کتاب الكافي جلد ۶ كِتَابُ الذَّبَائِح‏‏ بَابُ ذَبَائِحِ أَهْلِ الْكِتَاب‏ موضوعات :

مى‏دانم «اُبَّرِءُ اللّهَ مِنَ السُّوءِ بَرأةً». سبحان اللّه و سبيحانك به تصريح اهل لغت گاهى براى تعجب آيد مثل [اسراء:93]. [نور:16]. تسبيح در قرآن بنفسه منعدى

واقع شود. 1- امر به معروف ونهى از منكر، در اديان ديگر نيز مطرح بوده است. «أَهْلِ الْكِتابِ ... يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ» 2- سجده‌هاى سحر بايد همراه با

برخى از اهل كتاب را كه امانتدار هستند، ستوده است. «وَ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ» «1» اگر به برخى از اهل كتاب،

گفته شد در «يغوث» نيز هست مع الوصف ابن كلبى در الاصنام بتى به نام يغوث براى اهل جاهليت نقل مى‏كند كه در محلى از يمن قرار داشته و قبيله مذحج و ديگران آن را

گرفتارى‏ها و مصائبى است كه از روى امتحان و عمل به دستور خدا روى مى‏آورند و اهل آنها هيچ گناهيس كه مصداق «بِما كَسَبَتْ اَيْديكُمْ» باشند ندارند مثل انبياء

كه روز سبت در يهود روز نحترمى بوده است [نساء:154]. و در تهديد ديگران عذاب اهل سبت را پيش كشيده و فرمايد [نساء:47]. يهود را مخاطب قرار داده و فرمايد [بقره:65]

قول سنو الله ردد الى اله غلب ب ف وله ما يا جعل وجد رحم سجن هذه زجو من سرر اهل ابو بغى ملک س جىء متع وفى رحل غلم انن لبث علم ى فتى هذا فتح ضرر فتو مير لعل

در قرآن آمده است. ثَرب و تَثريب هر دو به يك معنى است. لا کم ل على قول يثرب اهل يا قوم هم يوم خطء من غفر کون طوف ان الله رجع نا اله ف وله غرر اذ اذن فرق

خسر جهد اخر روح حقق جهنم جرى بنو لقى قوم دين لو ايى فتح عزز رجل مع ائى مريم اهل ذى صلح تحت بين عرف وفى ظلم طلق ابراهيم قبل بعد رزق ارض

سِخْرِيًّا أَمْ زاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصارُ (63) إِنَّ ذلِكَ لَحَقٌّ تَخاصُمُ أَهْلِ النَّارِ (64) قُلْ إِنَّما أَنَا مُنْذِرٌ وَ ما مِنْ إِلهٍ إِلاَّ اللَّهُ

فَنَجَّيْناكَ مِنَ الْغَمِّ وَ فَتَنَّاكَ فُتُوناً فَلَبِثْتَ سِنِينَ فِي أَهْلِ مَدْيَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلى‌ قَدَرٍ يا مُوسى‌ (40) وَ اصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي

جعفر صادق (ع) در کتاب الكافي جلد ۶ كِتَابُ الذَّبَائِح‏‏ بَابُ ذَبَائِحِ أَهْلِ الْكِتَاب‏ موضوعات :

آمرزش ۱۰ اهل کتاب: آمرزش اهل کتاب ۱، ۱۰ ; انگیزه اهل کتاب ۵ ; اهل کتاب صدر اسلام ۶ ; بى ایمانى اهل کتاب ۵، ۶ ; بی‌تقوایى اهل کتاب ۵، ۶ ; فرجام اهل کتاب ۷ ;

عنوان : حدیث در کتاب الكافي جلد ۶ كِتَابُ الذَّبَائِح‏‏ بَابُ ذَبَائِحِ أَهْلِ الْكِتَاب‏ موضوعات :

۱۳ ۳ اضلال: ۶، ۷ اهل کتاب: ۲، ۶، ۷، ۹، ۱۱، ۱۳ اخلالگرى اهل کتاب ۲ ; سرزنش اهل کتاب ۱ ; توطئه اهل کتاب ۱۳ ; علماى اهل کتاب ۹، ۱۰، ۱۱ ; اهل کتاب و اضلال مردم

اسماء و صفات: شهید ۶ اهل کتاب: اهل کتاب و کتمان حق ۵ ; مسلمانان و اهل کتاب ۷ ; توطئه اهل کتاب ۷ ; کفر اهل کتاب ۱، ۲ ; گمراهى اهل کتاب ۳ پرسش و پاسخ: ۱

اسم يعنى آنچه با آن تقرب حاصل شود. ظاهراً در آيه به معناى مصدرى است يعنى اى اهل ايمان از خدا بترسيد و به وى تقرب بجوئيد، شايد تقوى همان تقرب باشد ذيل آيه

وهب اول ها کلل قول على يا انن بنو کون اتى ک نبو ى عيسى علم هم هدى اذ فى ان اهل ب الى موسى نزل اله الله وله ا ابو حضر ام ذرر نفل نفس حکم ورث ربب الا قضى موت

صرط اخر جعل عذب ذکر ظلم اجل ذلک قلب کلل نن متع ولى خرج موسى اتى تبع اخذ رحم اهل عبد لو کيف لعل خير فرعون غفر وقى حشر عمل يدى لما جمع اخو

نفس سوع ذلک الذى الى قلب اذا شرک يا غنى اذ عمل قد ارض بعض بل کتب هو ابد زين اهل رود لقى يوم غير موسى خرج اول بلغ بصر خرص هما رجع بعث شىء فرى ا نظر فرعون نفق

تعالیم انجیل ۵ اهل کتاب: تملّق اهل کتاب ۱۳ ; خشنودى اهل کتاب ۲، ۴ ; دنیاپرستى اهل کتاب ۴ ; ذلّت اهل کتاب ۱۲ ; شکست اهل کتاب ۱۲ ; شهرت‌طلبى اهل کتاب ۳ ; صفات

.. . اتمام حجت: بر اهل کتاب ۴ اسلام: تاریخ صدر اسلام ۱ اهل کتاب: و اسلام ۵ ; اهل کتاب و قرآن ۸ ; اهل کتاب و کتمان حق ۶، ۷، ۱۲ ; اهل کتاب و محمّد (ص) ۱،

تعالیم انجیل ۲ اهل کتاب: اهل کتاب و پیامبر موعود ۳، ۵; اهل کتاب و قبله مسلمانان ۸; اهل کتاب و کتمان حق ۴، ۸; اهل کتاب و محمّد(ص) ۳، ۴، ۵; اهل کتاب و نبوت

انجیل ۶ ; کتمان حقایق انجیل ۳، ۴، ۶ اهل کتاب: و کتمان حق ۳، ۷ ; خطاهاى اهل کتاب ۸ ; دعوت از اهل کتاب ۱، ۱۳ ; عفو از اهل کتاب ۷ ایمان: به قرآن ۱۳ ; ایمان به

«فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ» 10- اهل علم بودن كافى نيست، اهل ذكر بودن با ارزش است. (بسيارند افراد دانشمندى كه از خدا غافلند) «فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ»

است. اهل کتاب: ادعاهاى اهل کتاب ۸ ; اهل کتاب و جبت ۲ ; اهل کتاب و طاغوت ۲ ; اهل کتاب و کتب آسمانى ۴ ; ایمان اهل کتاب ۲ ; سرزنش اهل کتاب ۱۲ ; شرک اهل کتاب

معنى فرستادن است خواه فرستادن پيامبر باشد يا باد يا عذاب يا معجزه و غيره. اهل لغت براى آن معانى ديگرى نيز گفته‏اند كه عبارت اخرى معناى فوق است [توبه:33]

تعالیم انجیل ۴ اهل کتاب: جهل اهل کتاب ۱۷ ; دنیاپرستى اهل کتاب ۱۳ ; دینخفروشى اهل کتاب ۱۳، ۱۴، ۱۷ ; سرزنش علماى اهل کتاب ۱۱ ; علماى اهل کتاب ۱، ۲، ۳، ۴،

هشدار به علماى دین ۱۲ علماى اهل کتاب: اقرار علماى اهل کتاب ۱۵; تجاهل علماى اهل کتاب ۹; علماى اهل کتاب و تورات ۱۵; علماى اهل کتاب و محمّد(ص) ۶، ۷، ۱۵ علماى

مى شود که این طایفه، عالمان و دانایان اهل کتاب بودند. ۳ - تبانى و تلاش گروهى از اهل کتاب، براى به انحراف کشاندن اهل ایمان (یا ایها الذین امنوا ان تطیعوا

انفاق ۱۲، ۱۴ اهل کتاب: اذیت مؤمنان اهل کتاب ۲; اذیتهاى اهل کتاب ۲; انفاق مؤمنان اهل کتاب ۸، ۹; پاداش مؤمنان اهل کتاب ۱، ۲; سخن پسندیده مؤمنان اهل کتاب ۶; صبر

ظلم تکذیب انبیا ۹ اهل مدین: اصرار بر شرک اهل مدین ۱; تاریخ اهل مدین ۷، ۱۱، ۱۲، ۱۳; ظلم اهل مدین ۸; عذاب اهل مدین ۱، ۷; کیفیت هلاکت اهل مدین ۱۱، ۱۲; گروههاى

است، |و در زمين براى اهل يقين نشانه‌هايى است و روى زمين براى اهل يقين نشانه‌هايى [متقاعدكننده‌] است، و (بدانید که) در روی زمین برای اهل یقین ادله‌ای (از قدرت

انسان ها ۷ اهل مدین: اهل مدین و دین ۲; اهل مدین و عزت خدا ۱; پاسخ به اهل مدین ۱۰; تهدیدهاى اهل مدین ۸; دعوت از اهل مدین ۲; سخنان بیجاى اهل مدین ۱۰; سرزنش

ربب اکل ثمن ابو صلح رود ظلل صحب بهج کرم فکه لم بثث حکم حفظ ليس آدم وفى انتم اهل کثر وقى احد نزل غير کفر هما ذرء کذب ارض نهر

چه مرگ آن را دريافت حيات حمله كرده مرگ را از بين خواهد برد لذا هر وقت پوست اهل آتش سوخت و بى حس شد دوباره حيات برآن عود خواهد كرد. اين كلمه فقط يكبار در

عشو طرق طغى فوز وعد کهف بطن عذب کتب عشر قصص اذا ظنن سجن رصد فعل عبد امن طغو اهل حقب بضع ذا قسم رسل هون ذلک احد الف الذين حصى افک ظلم

انا شىء حتى غير لم طفف نزل عند اتى شدد ن بلغ ويل حسن حوط يوم کلف زجو الله اهل قرب بضع نفس عذب وله اجر بين هى مير هل ظنن جىء الى ما فسد ها جزى قد فى وسع

۱۶ اهل مدین: استهزاهاى اهل مدین ۳; انگیزه اهل مدین ۶; اهل مدین و شعیب(ع) ۱۴، ۱۵، ۱۷; بینش اهل مدین ۸; تقلید اهل مدین ۶; جوانان اهل مدین ۹; شرک اهل مدین

قرآن ۳ اهل کتاب: آثار حق پذیرى مؤمنان اهل کتاب ۱۱; استماع قرآن مؤمنان اهل کتاب ۳; اسلام مؤمنان اهل کتاب ۱۱; اقرار مؤمنان اهل کتاب ۳، ۹; مؤمنان اهل کتاب ۱

۱۲; وحیانیت اسلام ۱۲ اهل کتاب: اهل کتاب و قبله مسلمانان ۲، ۳; حق ناپذیرى اهل کتاب ۴; قبله اهل کتاب ۱; لجاجت اهل کتاب ۴; مسؤولیت اهل کتاب ۱ خدا: هشدارهاى

امیدوارى: امیدوارى به آخرت ۴ اهل مدین: افساد اهل مدین ۱۲; پیامبر اهل مدین ۳; تاریخ اهل مدین ۵، ۱۲; خداشناسى اهل مدین ۸; عقیده اهل مدین ۸ تبلیغ: تهییج عواطف

جعفر صادق (ع) در کتاب الكافي جلد ۶ كِتَابُ الذَّبَائِح‏‏ بَابُ ذَبَائِحِ أَهْلِ الْكِتَاب‏ موضوعات :

فاسقند. و بايد اهل انجيل مطابق آنچه خدا در آن نازل كرده حكم كنند و هر كه مطابق آيات الهى حكم نكند، آنها قطعا از اطاعت خدا بيرون رفته‌اند و اهل انجيل بايد به

فَنَجَّيْناكَ مِنَ الْغَمِّ وَ فَتَنَّاكَ فُتُوناً فَلَبِثْتَ سِنِينَ فِي أَهْلِ مَدْيَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلى‌ قَدَرٍ يا مُوسى‌ (40) وَ اصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي

فَنَجَّيْناكَ مِنَ الْغَمِّ وَ فَتَنَّاكَ فُتُوناً فَلَبِثْتَ سِنِينَ فِي أَهْلِ مَدْيَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلى‌ قَدَرٍ يا مُوسى‌ (40) وَ اصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي

فرجام انسان ۸; نقش انسان ۷ اهل مدین: تاریخ اهل مدین ۲، ۳، ۴; تکذیبگرى اهل مدین ۱; عذاب اهل مدین ۳، ۵; وقت عذاب اهل مدین ۴; هلاکت اهل مدین ۲ بلایاى طبیعى: نقش

مشتركات، با اهل كتاب به توافق برسند. «قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ تَعالَوْا إِلى‌ كَلِمَةٍ ...» 2- بايد در دعوت به وحدت، پيش قدم بود. «قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ»

۴; هلاکت مکذبان انبیا ۵ اهل مدین: تاریخ اهل مدین ۲; تهمتهاى اهل مدین ۲; عذاب استیصال اهل مدین ۱۰; عذاب اهل مدین ۵، ۱۰; هلاکت اهل مدین ۱۰ تاریخ: عبرت از

۲، ۵، ۷، ۸، ۱۳ ۳ اللّه: غضب اللّه ۱۴ اهل کتاب: دین اهل کتاب ۲ ; تهجّد اهل کتاب ۶ ; صالحان اهل کتاب ۶، ۱۴ ; مؤمنان اهل کتاب ۱، ۶، ۷، ۱۲ ایمان: آثار ایمان

دفع نخواهد كرد، و آنان اهل آتشند و در آن جاودانه خواهند بود. هرگز کافران را بسیاری مال و اولاد از عذاب خدا نتواند رهانید، و آنها اهل جهنم و جاوید در آن معذّب

اقتصاد: آثار تخلفات اقتصادى ۳ اهل مدین: تاریخ اهل مدین ۱; فرجام اهل مدین ۵; محرومیت اهل مدین ۲; ویژگیهاى عذاب اهل مدین ۱; هلاکت اهل مدین ۱، ۲ رحمت: عوامل محرومیت

معناى منتظر است. اهل مدین: اتمام حجت بر اهل مدین ۶; تاریخ اهل مدین ۲; تهدید اهل مدین ۱، ۴; تهمتهاى اهل مدین ۵; فرجام شوم اهل مدین ۶; لجاجت اهل مدین ۶; یأس از

مى‌آورند؟ پیش از اهل مکه هم ما اهل هر شهری که ایمان (به خدا و روز قیامت) نیاوردند همه را هلاک کردیم آیا اهل مکه ایمان خواهند آورد؟ پیش از آنان [اهل] هیچ شهری

انجیل: انجیل از کتب آسمانى ۳; تاریخ نزول انجیل ۴ اهل کتاب: ایمان اهل کتاب صدراسلام ۱; مدح مؤمنان اهل کتاب ۲ تورات: تاریخ نزول تورات ۴; تورات از کتب آسمانى

اين قرآن مايه بصيرت مردم و هدايت و رحمتى است براى اهل يقين. این دیده‌وریهایی برای مردم است، و برای اهل ایقان رهنمود و رحمت است‌ اين- دين يا قرآن- بينش هايى

برسد؟ آیا اهل شهر و دیارها (که به نافرمانی خدا و اعمال نکوهیده مشغولند) از آن ایمنند که شبانگاه که در خوابند عذاب ما آنها را فرا گیرد؟ آیا اهل شهرها ایمنند

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ مُنْفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ

شدند، و آیات ما را دروغ پنداشتند اهل دوزخند؛ و همیشه در آن خواهند بود. و آنان كه كافر شدند و آيات ما را تكذيب كردند، آنها اهل آتشند و در آن ماندگار و[لى‌]

کارهای شایسته انجام داده‌اند، آنان اهل بهشتند؛ و همیشه در آن خواهند ماند. و آنان كه ايمان آوردند و عمل صالح كردند، اهل بهشتند و ايشان در آن جاودانند و كسانى

خوف اخر الا کفر سرى نکر سلط اوى لکن اخذ طوف رسل هدى رئى ائى بحر لعل ولى کما اهل ايى جعل لما مع وجس کيف ورى حکم حسب ذلک حنذ فرى خسر ذکر قطع صبر لعن عهد لوط

الى لا قول ها اتى ايى امن نا حکم نزل ربب شىء ى ارض الا على قد سمو يا انس اذ اهل ائى رسل حقق اوى ذلک انت ا قوم ثم سوء نبو ولى مثل لم شهد يوم خلق ملک الذى قتل

حال بارگیری... لات همان لاء نافيه است كه تاء به آن لاحق شده به نظر جمهور اهل لغت آن دو كلمه است لاء و تاء تأنيث، مثل ثمّت و ربّت و عملش مانند «ليس» رفع

دررسد؟ آیا اهل شهر و دیارها (که از یاد خدا و طاعت او غافلند) از آن ایمنند که به روز که سرگرم بازیچه دنیا هستند عذاب ما آنان را فرا رسد؟ آیا اهل شهرها ایمنند

خدا مأجور و اهل بهشت اند و نيز مى‏فهماند كه اديان و پيامبران همه طريق اند و آنچه موضوعيّت دارد فقط ايمان وعمل است. و اهل ايمان و نيكوكاران اهل همه اديان

آیات و براهینی (از قدرت حق) برای اهل یقین آشکار است. و در آفرینش شما و آنچه از جنبندگان منتشر و پراکنده می کند، برای اهل یقین نشانه هایی [بر ربوبیت، حکمت

اهمیت ادب ۵ اهل کتاب: استقامت مؤمنان اهل کتاب ۷; روش برخورد مؤمنان اهل کتاب ۱، ۲، ۳، ۴، ۱۰; مدح مؤمنان اهل کتاب ۳; نشانه هاى صبر مؤمنان اهل کتاب ۴ برخورد:

تمامش قبله باشد، و قبله خانه درب آن است، و درب قبله اهل مسجد، و مسجد قبله اهل حرم، و حرم قبله تمام اهل زمين است. بعد از آن به جهت تصريح به عموم حكم امت فرمايد:

شما نيست داخل مشويد تا اجازه بگيريد و بر اهل آن سلام گوييد. اين براى شما بهتر است، باشد كه پند گيريد. ای اهل ایمان، هرگز به هیچ خانه مگر خانه‌های خودتان

يقين آن است كه مراد از «اهليهم» اهل آخرت است كه از عمل به وجود مى‏آيد چنانكه به احتمال قوى مراد از اهل در آيه [انشقاق:9] اهل عمل است. اهلى كه از عمل انسان

اسماء و صفات: حکیم ۱ ; سریع الحساب ۱۶ ; عزیز ۱ اهل کتاب: اختلاف اهل کتاب ۶ ; حسادت اهل کتاب ۹ ; علماى اهل کتاب ۶ ایمان: ایمان به توحید ۱ ; ایمان به خدا

شعیب(ع) ۸، ۹; تاریخ انبیا ۸، ۹ اهل مدین: اهل مدین و شعیب(ع) ۱; تاریخ اهل مدین ۱، ۶; دشمنى اهل مدین ۱; فرجام اهل مدین ۴; هشدار به اهل مدین ۴ تاریخ: عبرت از تاریخ

روزگارشان (در دوزخ) سخت است. و شقاوتمندان، چه دون پایه اند شقاوتمندان! ديگر، اهل شقاوت. اهل شقاوت چه حال دارند؟ و [دیگری‌] اصحاب شمال، و چه حال دارند اصحاب شمال‌

تائبان ۵; فضایل تائبان ۸ تسلیم: آثار تسلیم به خدا ۱، ۶; اهل تسلیم در بهشت ۶; عفو اهل تسلیم ۵; وعده به اهل تسلیم ۱۱ توبه: آثار توبه ۱، ۶ حق: اجابت دعاى حق پذیران

نیکوتر است! |آن روز جايگاه اهل بهشت بهتر و استراحتگاهشان نيكوتر است آن روز، جايگاه اهل بهشت بهتر و استراحتگاهشان نيكوتر است. اهل بهشت در آن روز مسکن و مقرّی

ببرد و تفرس كند يعنى در آنچه از اوضاع قوم لوط ياد شد درسها و عبرتهاست به اهل فراست و عاقلان. آنها كه از چيزى به چيزى پى مى‏برند درمجمع از امام صادق «عليه

غرفه عالى‏ترين و نيكوترين منازل بهشت است چنانكه در دنيا عالى‏ترين مساكن است. اهل لغت غرفه را بناى عالى و مرتفع گفته‏اند جمع آن در قرآن غرفات به ضم اول و دوم

۴ مؤمنان: دشمنان مؤمنان ۱ مغضوبان خدا :۳ مکه: اهل مکه و فرجام فرعون ۵; اهل مکه و فرجام قوم ثمود ۵; علم اهل مکه ۵

ائمه (ع) ۱۰ انبیا: بعثت انبیا ۵ اهل بیت (ع): نیاکان اهل بیت (ع) ۱۳ اهل کتاب: و کافران ۲ ; اهل کتاب و محمّد (ص) ۹ ; حسد اهل کتاب ۱، ۲، ۹ ایمان: موانع ایمان

اسماء و صفات: رحمان ۱۰ انطاکیه: تاریخ انطاکیه ۵; خداشناسى اهل انطاکیه ۹; شرک اهل انطاکیه ۵; عقیده اهل انطاکیه ۵، ۶، ۷، ۸، ۹ تبرى: تبرى از شرک ۲ حبیب نجار: تبرى

گيرد، پس چنين كسانى اهل آتشند، و در آن ماندگار خواهند بود. آری، هر کس اعمالی زشت اندوخت و کردار بدش به او احاطه نمود چنین کسانی اهل دوزخ‌اند و در آن آتش

آنها بود: وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‌: و اگر چنانچه اهل آن شهرهاى معذبه به عذاب استيصال يا اهل مكه و حوالى آن، و يا عموم اهل هر شهرى و مملكتى، آمَنُوا

انسان ها ۳ ایمان: ارزش ایمان ۴ بصیرت: ارزش بصیرت ۲; اهل بصیرت ۵; شخصیت اهل بصیرت ۱; فضیلت بصیرت ۲; کمى اهل بصیرت ۶ صالحان: ۳ بصیرت صالحان ۵ عبرت پذیران: اقلیت

می‌دهند)! |مگر اهل سعادت، [كه اعمال بد ندارند بجز ياران دست راست: مگر اهل یمین. مگر سعادتمندان مگر اهل سعادت، مگر اصحاب یمین‌ مگر ياران دست راست- اهل سعادت- مگر

سعادتمندان و خجستگان (هستند)؛ چه سعادتمندان و خجستگانی! پس [دسته‌اى‌] اهل سعادت، چه اهل سعادتى ياران دست راست، كدامند ياران دست راست؟ گروهی راستان، اصحاب یمین

ما نمودند ایشان اهل جهنّمند. و آنان که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند، اهل آتش اند. و آنان كه كفر ورزيدند و آيات ما را تكذيب كردند اهل جهنمند. و کسانی

اهمیت آن در نظام زمین، استفاده مى شود. اماکن مقدس :۲ اهل کتاب: زمینه اسلام اهل کتاب ۴; عقیده اهل کتاب ۴ دین: اهمیت احیاى حوادث دینى ۳ سوگند: سوگند به کوه طور

اسلام: آثار قبول اسلام ۵ اندوه: موانع اندوه ۶، ۹ اهل کتاب: ادعاهاى اهل کتاب ۱; انحصارطلبى اهل کتاب ۱; اهل کتاب و بهشت ۱ بهشت: موجبات بهشت ۲، ۴، ۵ بهشتیان:

الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ «1» هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مِنْ دِيارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ ما ظَنَنْتُمْ أَنْ يَخْرُجُوا

الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ «1» هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مِنْ دِيارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ ما ظَنَنْتُمْ أَنْ يَخْرُجُوا

کردند، آنها اهل بهشتند؛ و جاودانه در آن خواهند ماند! |بى‌گمان كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردند و به پروردگارشان خاضعانه دل بستند، اهل بهشتند و در

آفرینش: حاکم آفرینش ۵ ایله: اصرار بر گناه اهل ایله ۳ ; تارکان نهى از منکر ایله ۶ ; عذاب دنیوى اهل ایله ۷ ; قصه اهل ایله ۱، ۳، ۶ تبدّل انواع:۸ خدا: افعال خدا

آیات شامل این کلمه از تعبیر به «اهل» که در آیات متعددى از قرآن آمده، استفاده مى شود که موسى غیر از همسرش، در آنجا فرزند یا فرزندانى همراه داشته است; روایات

پاره‌هايى از شب تيره پوشانده شده است. آنان اهل دوزخند و در آن جاودانه‌اند. امام باقر عليه السلام فرمود: اين آيه در مورد اهل بدعت وشبهات وشهوات است. «1» «ليلِ مُظلم»،

علماى بى عمل در جهنم ۶; محرومیت علماى بى عمل ۶ علماى اهل کتاب: عذاب علماى اهل کتاب ۵; گمراهى علماى اهل کتاب ۵ کتب آسمانى: آثار کتمان کتب آسمانى ۵; بیان حقایق

قَرْيَةٍ: و چقدر از اهل شهرها كه به محض رحمت رحمانيه خود، أَمْلَيْتُ لَها: مهلت دادم اهل آن را به تأخير عذاب. وَ هِيَ ظالِمَةٌ: و حال آنكه اهل آن ستمكار بودند

معناى شخص سرکش است، که به کلّى از اطاعت فرمان خارج شده است. بعضى از مفسران و اهل لغت، این ماده را به معناى «تمرین» نیز گرفته اند (از جمله در «تاج العروس» و

علیهم غضب و لهم عذاب شدید) انسان: فطریات انسان ۲، ۸ اهل کتاب: اختلاف اهل کتاب با مسلمانان ۱۰; اخلالگرى اهل کتاب ۹ توحید: اهمیت توحید ربوبى ۷; تکذیب توحید ۱;

مشرکان ۸ معجزه: درخواست معجزه ۲، ۳; معجزه اقتراحى ۳ یقین: صفات اهل یقین ۱۵; ویژگیهاى اهل یقین ۱۵ یهود: خداشناسى یهود صدر اسلام ۱۰; خواسته هاى یهود ۹; عقیده

ما را تكذيب كردند اهل آتشند كه در آن ماندگار خواند بود، و بد سر انجامى است و كسانى كه كفر ورزيده، و آيات ما را تكذيب كرده‌اند، آنان اهل آتشند [و ] در آن

شقو وثن فحش ندى ذى ندو يا يسر نعم عمل کلل هذا ذا ظنن زور حتى حنف لعل اکل اهل ولى دحر خشى شرر وجب وعد تلو نجو لکن برر غرب شطن کثر وکل ملک کذب جفو طهر جبه

اسلام: حقانیت اسلام ۱۴ افترا: آثار افترا به خدا ۵ اهل بیت(ع): دعوت به محبت اهل بیت(ع) ۲; محبت به اهل بیت(ع) ۳ باطل: عوامل نابودى باطل ۱۲; منشأ شکست باطل

آیات شامل این کلمه تعبیر به «مُخَلَّدُون» از مادّه «خُلود» با این که همه اهل بهشت «مخلّد» و جاودانى هستند، اشاره به جاودانگى، نشاط جوانى، و طراوت و زیبایى

(تا به آن استدلال کند،) و اهل یقین گردد. و بدين سان ملكوت آسمان‌ها و زمين را به ابراهيم نشان مى‌داديم تا [بصيرت يابد] و تا از اهل يقين شود و اين گونه، ملكوت

سوره بلد ۴ مکه: احکام مکه ۱، ۲; اذیتهاى اهل مکه ۶; بى احترامى اهل مکه ۳، ۶; شگفتى بى احترامى به مکه ۶; عصیان اهل مکه ۳; عوامل عظمت مکه ۵; هتک قداست مکه۷

أَهلُها مُصلِحُون‌َ ‌که‌ ‌اگر‌ اهل‌ صلاح‌ باشند هرگز خداوند عذاب‌ نازل‌ نميكند و ‌لو‌ اهل‌ صلاح‌ كمتر باشند و اكثريت‌ ‌با‌ اهل‌ فساد ‌باشد‌ و ‌از‌ ‌اينکه‌

لذت، و یا حلال شمردن حرام الهى تفسیر شده است. البته، در روایاتى که از طرق اهل بیت(علیهم السلام)به ما رسیده، گاهى «باغى» به معناى «ظالم» و «عادى» به معناى

به عدم. ابن عباس نقل نموده چون اين آيه نازل شد ملائكه گفتند «هلكت اهل الارض» همه اهل زمين هلاك شدند. چون آيه‌ «كُلُ‌ جلد 12 - صفحه 413 شَيْ‌ءٍ هالِكٌ إِلَّا

آیات شامل این کلمه «غیث» ـ چنان که بسیارى از مفسران و بعضى از اهل لغت تصریح کرده اند ـ به معناى «باران نافع» است، در حالى که «مطر» به هر گونه باران گفته

زنان، احكام وضو و جنابت، عدالت، قبول اعمال از اهل تقوى، حكم سوگند و كفّاره آن، حد سارق، اخذ پيمان از اهل كتاب، بدعت بودن بحيره، سائبه، حام و... و غير اينها

دنيا] حرام است. و اهل دیاری را که ما هلاک گردانیم دیگر زندگانی بر آنها حرام است و هرگز (به دنیا یا به ایمان) باز نخواهند گشت. و بر [اهل] شهری که نابودشان

قلوب اهل ايمان است كه متوجه بزيارت كعبه‌اند و مكرر بحج ميروند و باز مايل بعودند و عياشى از حضرت سجاد (ع) روايت نموده كه مقصود حضرت ابراهيم از اهل ايمان

اختیار انسان ۱۹; سرنوشت انسان ۱۹ اهل مدین: امکانات مادى اهل مدین ۱۱; عبرت از اهل مدین ۳; فرجام اهل مدین ۲، ۶; کثرت جمعیت اهل مدین ۱۱ باطل: اهمیّت تبیین باطل

روز قيامت كه مبعوث و محشور گردند و بر حسب روايات عديده اهل ايمان و اطاعت در آنجا متنعّمند و اهل كفر و معصيت معذّب و ائمه اطهار عليهم السلام ميترسند از

كه باقى ماند در عذاب و هلاك شد با ساير اهل سدوم بنحو اجمال چون تفصيل آن در سور سابقه ذكر شده و گوشزد فرموده اهل مكّه را كه در مسافرت بشام همه ساله بر آنديار

كه ما را عاجز كنند، آنها اهل دوزخ‌اند و كسانى كه در [تخطئه‌] آيات ما مى‌كوشند [و به خيال خود] عاجزكنندگان ما هستند، آنان اهل دوزخند. و آنان که در رد و

قانونمندى آفرینش ۱۰ ; آفرینش و اطاعت ۱۱ اطاعت: ۱۱ انبیا: ۲ اهل کتاب: گمراهى اهل کتاب ۱ ; محمّد (ص) و اهل کتاب ۱ ایمان: ۱۳ ایمان به انبیا ۲ ; ایمان به محمّد (ص)

أَيُّهَا المُجرِمُون‌َ‌-‌ يس‌ آيه 59‌-‌ اهل‌ بهشت‌ مشاهده‌ ميكنند اهل‌ جهنم‌ ‌را‌ و اهل‌ جهنم‌ مشاهده‌ ميكنند اهل‌ بهشت‌ ‌را‌ و ‌اينکه‌ بالاترين‌ جلد 15

زنان، احكام وضو و جنابت، عدالت، قبول اعمال از اهل تقوى، حكم سوگند و كفّاره آن، حد سارق، اخذ پيمان از اهل كتاب، بدعت بودن بحيره، سائبه، حام و... و غير اينها

ینقلب إلى أهله مسروراً». گفتم: مراد کدام اهل است؟ فرمود: آنان که در دنیا اهل او بودند; اگر مؤمن باشند در آخرت نیز اهل او خواهند بود». اصحاب یمین: اصحاب یمین

بعضى نیز گفته اند: «سینین» به معناى پر برکت و زیبا است، و لغتى است به زبان اهل حبشه (روح المعانى، جلد 30، صفحه 173). سينين‌ (۱ بار) وَ طُور هٰذَا الْبَلَد

فرموده: نادى مجلس اهل نادى است و در اثر كثرت استعمال هر مجلس را نادى گفته‏اند. ظاهرا مراد از نادى در آيه اهل مجلس است يعنى: آن شخص اهل مجلس و ياران خويش

دین ۷; هشدار به علما ى دین ۸، ۹ علماى اهل کتاب: علماى اهل کتاب و انجیل ۱۰; علماى اهل کتاب و تورات ۱۰; علماى اهل کتاب و کتمان حقایق ۱۰ کتب آسمانى: ارزش

۱۰، ۱۱ ; اکثریت اهل ایله ۲ ; تارکان نهى از منکر ایله ۱، ۴، ۶، ۸، ۱۱ ; فاسقان ایله ۱ ; صالحان ایله ۱ ; صید ماهى در ایله ۵ ; عبرت از قصه اهل ایله ۱۱ ; عذاب

لغب تبع ا وقى ابو يئس ارض تلک نذر عدد حزن فرح اکل حتى شرب غلم نفح ندو نوب اهل يا

الذين رتع وجد کى ذکر لما لعب يوسف اسى عن ذوق کفل شىء اتى قرر قسم بيت سوء اهل حسن

شده باشد اهل بيت پيامبر(صلوات اللّه عليهم ) در دعوى و دعوترسول اللّه شريك بودند و اين ازبزرگترين مناقب است در قضيه مباهله ، رسول خدا (ص ) اهل بيت خود را

از ائمه اهل بيت عليهم السلام نقل شده است. و نيز آيه دوم بيان مصرف فى‏ء است يعنى اموال بنى النضير( به موجب آيه اول) و مطلق آنچه به پيغمبر از اهل قريه‏ها

قبرها بيرون ميآورند مخلوط بهم ميشوند پس اهل نفاق بنور اهل ايمان سير ميكنند و چون از جلد 5 صفحه 146 يكديگر ممتاز شدند اهل نفاق در تاريكى باقى ميمانند و اين خواهش

آیات شامل این کلمه «دِهاق» را بسیارى از مفسران و اهل لغت به معناى «لبریز» تفسیر کرده اند ولى «ابن منظور» در «لسان العرب» دو معناى دیگر نیز براى آن نقل

رواياتى كه در آنها اهل ذكر در جمله : ((فاسئلوااهل الذكر)) به اهل بيت عليهم السلام تفسير شده است بيان اينكه با توجه به سياق آيات مراد از اهل ذكراهل كتاب است

تبعیض نژادى ۳ تعقل: آثار تعقل ۷، ۹ ; تعقل در خلقت انسان ۷، ۹ تفقّه: اهل تفقّه ۷ ; فضایل اهل تفقّه ۸ توحید: زمینه توحید ۹ خدا: اختصاصات خدا ۱ ; خالقیت خدا ۱،

آنها واقعاً از آخرت سلب اميد كرده‌اند، همان گونه كه كافران اهل گور قطع اميد نموده‌اند. الا ای اهل ایمان، هرگز قومی را که خدا بر آنان غضب کرده (یعنی جهودان

حقيقت خانواده در قيامت باشد به ماده اهل و آل رجوع شود. بعنوان شركت در بدكارى و پيروى از آن آمده [اسراء:27] درباره اهل بهشت است [حجر:47] ممكن است به عنوان

رفته است. وَدَّ کَثِيرٌ مِنْ‌ أَهْلِ‌ الْکِتَابِ‌... (۵) وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ‌ بِشَيْ‌ءٍ مِنَ‌... (۴) وَدَّ کَثِيرٌ مِنْ‌ أَهْلِ‌ الْکِتَابِ‌... (۵) الَّذِينَ‌

پروردگارشان بر هدايتند و آنان همان رستگاران هستند. پاداش اهل تقوا كه به غيب ايمان دارند و اهل نماز و انفاق و يقين به آخرت هستند، رستگارى و فلاح است. رستگارى،

آيه سؤال شد، فرمود: بعد از آنكه اهل بهشت به بهشت و اهل جهنم به جهنم درآيند، منادى از جانب حق ندا كند: اى اهل بهشت و اى اهل جهنم، آيا مى‌شناسيد مرگ را به

الارض من اهل بيتى اتى اهل الارض ما يوعدون. «1» اهل بيت من ائمه معصومين مانند نجومند. بدرستى كه ستارگان امان اهل آسمانند، و اهل بيت من امان اهل زمين‌اند،

خوب داشتيد در مجمع نقل نموده كه يكنفر از اهل كتاب خدمت پيغمبر رسيد و عرضه داشت اى ابو القاسم تو گمان ميكنى اهل‌ جلد 5 صفحه 263 بهشت ميخورند و ميآشامند حضرت

و پیوسته با اهل باطل همنشین و همصدا بودیم، |و با آنها كه باطل مى‌بافتند هم آواز مى‌شديم با هرزه‌درايان هرزه‌درايى مى‌كرديم، و ما با اهل باطل به بطالت

آنها ملاقات نموده بود و ايمان آورده بود ولى اظهار نمينمود تا وقتى كه شنيد اهل انطاكيه ميخواهند پيمبران را بكشند بشتاب خود را بشهر رسانيد و مستفاد از آيات

آیات شامل این کلمه «کَأْس» (بر وزن رأس) نزد اهل لغت، به ظرفى گفته مى شود که پر و لبریز باشد، و اگر خالى باشد، معمولاً به آن «قدح» مى گویند. «راغب» در «مفردات»

نماز را تمام کرد و بر میت دعا نکرد». احکام: ۹ اهل قبور: زیارت اهل قبور در صدر اسلام ۵; مشروعیت زیارت اهل قبور ۷ خدا: اوامر خدا ۱۷; حکم خدا ۱۱; خواسته هاى

انبیا ۵; ظلم تکذیب انبیا ۳ انسان: مدبر انسان ها ۱۱ اهل مدین: ظلم اهل مدین ۵; عذاب اهل مدین ۶; کیفر اهل مدین ۶ بتها: بتها و نجات از عذاب ۸; عجز بتها ۸ خدا:

اضداد است بر طهر اطلاق مى‏شود و آن قول شافعى و اهل حجاز است و بر حيض اطلاق مى‏شود و آن مذهب ابوحنيفه و اهل عراق مى‏باشد، اصل قرء به معنى وقت معلوم است لذا

بودند ‌يعني‌ اهل‌ ‌آنها‌ ‌پس‌ ‌آن‌ شهرستانها كوبيده‌ شد ‌بر‌ سقف‌ ‌آنها‌ ‌يعني‌ سقف‌ ‌آنها‌ ريخته‌ شد و عمارات‌ ‌آنها‌ خراب‌ شد چون‌ أهل‌ ‌آنها‌ هلاك‌

آیات شامل این کلمه «کَأْس» (بر وزن رأس) نزد اهل لغت، به ظرفى گفته مى شود که پر و لبریز باشد، و اگر خالى باشد، معمولاً به آن «قدح» مى گویند. «راغب» در «مفردات»

آيات هست كه اهل عذاب روز قيامت بينائى و شنوائى و گويائى دارند [بقره:166]. [طه:125]. [ملك:7]. اين آيات نمونه از شنيدن و ديدن و سخن گفتن اهل عذاب است. نتيجه

را خاموش كند هكذا در آيه [صفّ:8]. كه آن نيز درباره اهل كتاب است. آيه: [مائده:64]. ايضاً درباره اهل كتاب مى‏باشد. از ايم مادّه فقط سه صيغه فوق در كلبام

و ((اهل ذكر(( در (فسئلوااهل الذكر) بحث روايتى (حديثى از امام رضا عليه السلام درباره حادث و قديم بودن كلام خدا مقصود از اهل الذكر در آيه (فسئلوا اهل الذكر)اهل

مرحوم صدوق است ثقه باشد. ابن حجر در صواعق محرقه خود در ضمن آيات نازله در شأن اهل بيت «عليه السلام» آيه «سَلامُ عَلى اِلْ ياسين» را سوّمين آيه شمرده و گفته:

ممانعت از سبیل الله ۲ شرک: زمینه شرک ۱۲ عذاب: امداد به اهل عذاب ۷; اهل عذاب ۴، ۵، ۱۰; بى یاورى اهل عذاب ۷ کافران: افتراهاى کافران ۲; رذایل کافران ۲; عجز

مقايسه‌ى اهل نفاق با اهل ايمان‌ (آيات 67 و 68 با 71 و 72) 1. اهل نفاق، «بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْضٍ»، امّا اهل ايمان‌ «بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ» 2. اهل نفاق،

تعالى نوح را فرمود پسر تو نيست از اهل تو، زيرا مخالف او بود. و تابعان او را از اهل او مقرر فرموده و اطلاق اهل به تابع و اهل دين شايع، مانند فرمايش‌ «1» تنزيه

بِأَنْعُمِ اللَّهِ‌: پس كفران ورزيدند اهل آن قريه به نعمتهاى الهى و شكران ننمودند. فَأَذاقَهَا اللَّهُ‌: پس بچشانيد خداوند اهل آن را بجزا و پاداش. لِباسَ الْجُوعِ

آیه فقط براى مؤمنان (شیعیان) است ... . اعداد: عدد ده ۱، ۷ اهل بیت: حب اهل بیت ۹ ; دشمنى با اهل بیت ۹ پاداش: مضاعف ۱، ۷ حسنات: موارد حسنات ۴ ; مراد از حسنه

معنى استعمال مى‏شود، در باره [يوسف:82]. بسيارى از مفسران گفته‏اند مراد «اَهْلَ الْقَرْيَةَ» است و بعضى گفته‏اند مراد از قريه خود قوم اند آنگاه چند آيه

اليَوم‌َ حَدِيدٌ ق‌ آيه 21. اهل‌ بهشت‌ جهنم‌ و اهل‌ جهنم‌ و عذاب‌ جهنم‌ ‌را‌ مشاهده‌ ميكنند و بالعكس‌ اهل‌ عذاب‌ ‌هم‌ اهل‌ بهشت‌ و نعم‌ ‌آنها‌ ‌را‌ مشاهده‌

این راه، جمع قلوب شود، از جمله همین کلمه «حَصَب» است که تلفظى است از قبائل اهل «یمن» در واژه «حطب». حصب‌ (۵ بار) سنگريزه انداختن مجمع البيان ذيل آيه 98 انبیاء

با صید ۹ ; ناکامى در امتحان ۱۵، ۱۶ ایله: خواسته هاى اهل ایله ۷ ; عبرت از قصه اهل ایله ۵ ; قصه اهل ایله ۳ ; ماهیهاى سواحل ایله ۶، ۷، ۸، ۹ خدا: افعال خدا

را خاموش كند هكذا در آيه [صفّ:8]. كه آن نيز درباره اهل كتاب است. آيه: [مائده:64]. ايضاً درباره اهل كتاب مى‏باشد. از ايم مادّه فقط سه صيغه فوق در كلبام

روايات شيعه كه معلوم است و راجع به روايات اهل سنت براى نمونه رجوع شود به صواعق محرقه ابن حجر ذيل آيه دوم از آيات اهل بيت، صحيح مسلم جلد اول كتاب صلوة بابُ:

اليَوم‌َ حَدِيدٌ ق‌ آيه 21. اهل‌ بهشت‌ جهنم‌ و اهل‌ جهنم‌ و عذاب‌ جهنم‌ ‌را‌ مشاهده‌ ميكنند و بالعكس‌ اهل‌ عذاب‌ ‌هم‌ اهل‌ بهشت‌ و نعم‌ ‌آنها‌ ‌را‌ مشاهده‌

اذيت اهل خانه است كه اهل خانه را اذيت كنند و بددهن باشند ايضاً [نساء:19]. طبرسى در ذيل آيه اول از امام رضا «عليه‏السلام» نقل كرده فاحشه آن است كه اهل شوهرش

چون در قرآن همه جا جز آيه 36 نساء در رديف اهل زكوة و اهل انفاق شمرده شده است مى‏دانيم كه ابن سبيل فقير و اهل اسحقاق و در مانده است. علت اين تسميه شايد

معاد با بيان اين كه خلقت آسمان ها و زمين، به «حق» بوده مراد از اين كه فرمود: اهل بهشت، جز مرگ نخستين، مرگى نمى چشند پاسخ از اشكال دوم آیه: «الموتةَ الأولی»

من فرزند آن چراغ فروزان نبوت و از اهل بیتى هستم که آیه تطهیر «إِنَّما یرِیدُ اللَّهُ لِیذْهِبَ عَنْکمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ» درباره او نازل شده و نیز

بعضى از اهل مصر به كنعان آمده بودند. وَ الْعِيرَ الَّتِي أَقْبَلْنا فِيها: و بپرس اهل قافله‌اى را كه ما با آنها و پيش رو ما بودند، و آنها اهل كنعان و همسايگان

requires Javascript to function. امّا اگر از اصحاب یمین باشد، |و امّا اگر از اهل سعادت باشد و اما اگر از ياران راست باشد، و اگر از اصحاب یمین است. و اگر از

و ((اهل ذكر(( در (فسئلوااهل الذكر) بحث روايتى (حديثى از امام رضا عليه السلام درباره حادث و قديم بودن كلام خدا مقصود از اهل الذكر در آيه (فسئلوا اهل الذكر)اهل

روى زین اسب و یا جهاز شتر مى اندازند «ریش» گفته مى شود. بعضى از مفسران و اهل لغت نیز آن را به معناى وسیع ترى گرفته اند و آن، هر گونه اثاث و وسائل مورد

معناى «بداء» اعتقاد دارد و روى آن اصرار و پافشارى مى کند و طبق آنچه در روایات اهل بیت(علیهم السلام) آمده: ما عرف اللّه حق معرفته من لم یعرفه بالبداء «آن کس

لازم، به هنگام ضرورت از این گوشت ها استفاده کند. البته، در روایاتى که از طرق اهل بیت(علیهم السلام)به ما رسیده، گاهى «عادى» به معناى «غاصب» تفسیر شده، حتى «عادى»

296 وَ لَقَدْ جاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْهُمْ‌: و هر آينه بتحقيق آمد بديشان، يعنى اهل مكه، پيغمبرى از ايشان يعنى حضرت خاتم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم. فَكَذَّبُوهُ‌:

انبیا ۳ ; اهداف انبیا ۳ انجیل:۱۱، ۱۳ انسان: نیازهاى معنوى انسان ۴ اهل کتاب: تهدید اهل کتاب ۱۳ تورات:۱۱، ۱۳ حق و باطل:۶ خدا: اضرار به خدا ۱۵; انتقام خدا

کیفر کردارشان هلاک کردیم. و قوم عاد و ثمود و اهل رسّ و اقوام بسیاری را [نیز که] در [فاصله] میان آن [قوم نوح و اهل رسّ بودند، هلاک کردیم.] و عاد را و ثمود را

از رسول در توصيف اهل كتاب به اينكه (( آنچه را كه خدا و رسول او حرام كرده اند حرام نمى دانند )) پيامبر اسلام (ص ) مى باشد واداشتن اهل كتاب به پرداخت جزيه

آنكه بعد از اين خلق ميشود دوم آنكه اصل خلق نار و جهنم براى كفار است و فساق اهل ايمان به تبع داخل آن ميشوند سوم آنكه حرمت ربا بقدرى اكيد است كه رباخوار استحقاق

خوانده و آموخته‏اى و تا آنرا بر اهل دانش روشن كنيم لام در «ليقولوا» براى غايب است يعنى تصريف آيات براى عللى است و در نتيجه اهل كفر از تصريف سوء استفاده كرده

(نگا: انعام / و ، اعراف / و ). «أَهْلِیهِمْ»: أَهْلُونَ و أَهْلِینَ، جمع أَهْل است. اهل و عیال و خویشان و وابستگان (نگا: مائده / ). ثُمَ‌ أَوْلَى‌ لَکَ‌ فَأَوْلَى‌

اضداد است بر طهر اطلاق مى‏شود و آن قول شافعى و اهل حجاز است و بر حيض اطلاق مى‏شود و آن مذهب ابوحنيفه و اهل عراق مى‏باشد، اصل قرء به معنى وقت معلوم است لذا

فيما بينكم و بين اهل الباطل، فانّه لا ينبغى لاهل الحقّ ان ينزلوا انفسهم منزلة اهل الباطل، لأنّ اللّه لم يجعل اهل الحقّ عنده بمنزلة اهل الباطل. الم يعرفوا

رواياتى كه در آنها اهل ذكر در جمله : ((فاسئلوااهل الذكر)) به اهل بيت عليهم السلام تفسير شده است بيان اينكه با توجه به سياق آيات مراد از اهل ذكراهل كتاب است

در انظار دانشمندان و جا دادن اهل ايمان باشد بكسانيكه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم اشاره بجا دادن آنها ميفرموده از اهل تقوى و علم و مزيّتهاى ديگر دينى

مشرکان۵; عقیده مشرکان ۷; عوامل عبرت ناپذیرى مشرکان ۸ مکه: اهل مکه و آثار باستانى قوم لوط ۱; اهل مکه و سرزمین قوم لوط ۲

روايات شيعه كه معلوم است و راجع به روايات اهل سنت براى نمونه رجوع شود به صواعق محرقه ابن حجر ذيل آيه دوم از آيات اهل بيت، صحيح مسلم جلد اول كتاب صلوة بابُ:

موانع بهانه جویى مشرکان ۱۴; نعمتهاى مشرکان ۱۳ مکه: فلسفه امنیت اهل مکه ۱۵; فلسفه رفع گرسنگى اهل مکه ۱۵ نعمت: مشمولان نعمت ۱۶; نعمت امنیت ۱۶; نعمت غذا ۱۶

إِذا أَخَذَ الْقُرى‌ وَ هِيَ ظالِمَةٌ: چون بگيرد به سخط خود اهل ديار را، و حال آنكه اهل آنها ظالم باشند بر خود به سبب كفر و شرك و طغيان و مخالفت حضرت

فَنَجَّيْناكَ مِنَ الْغَمِّ وَ فَتَنَّاكَ فُتُوناً فَلَبِثْتَ سِنِينَ فِي أَهْلِ مَدْيَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلى‌ قَدَرٍ يا مُوسى‌ (40) وَ اصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي

حَرَّمْنا عَلَيْهِ الْمَراضِعَ مِنْ قَبْلُ فَقالَتْ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلى‌ أَهْلِ بَيْتٍ يَكْفُلُونَهُ لَكُمْ وَ هُمْ لَهُ ناصِحُونَ «12» فَرَدَدْناهُ إِلى‌

‌شما‌ يكديگر ‌را‌ ياري‌ نميكنيد. فرداي‌ قيامت‌ اهل‌ محشر دو دسته‌ ميشوند اهل‌ حق‌ و اهل‌ باطل‌ اما اهل‌ حق‌ كساني‌ هستند ‌که‌ نصرت‌ دين‌ ‌خدا‌ و انبياء

دنيا شكافته شود و اهل آن نازل شوند و ايشان اكثر اهل زمين باشند از جن و انس، و همچنين آسمان دوم و سوم تا هفتم منشق، و اهالى آن بيشتر اهل زمين باشند و تمام

كنند كاركنان قمّى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه چون اهل بهشت داخل بهشت شوند و اهل آتش داخل آتش مرگ را بصورت قوچى بياورند و ذبح نمايند بين بهشت

خواهند گفت، اینان [که شرک و کفر سراپای وجودشان را فرا گرفته است] با اصرار [به اهل ایمان] می گویند: هر آينه اينان مى‌گويند: [و می‌دانستیم که‌] اینان خواهند گفت

كنند باز در ته قلب او را تصديق كرده و ارادت خواهند ورزيد. در روايات شيعه و اهل سنت نقل شده كه آيه در باره على ابن ابيطالب «عليه السلام» نازل گرديده است نگارنده

است. بايد دانست يمن در جنوب مكّه و شام در شمال آن واقع است (به طور تقريب). اهل مكّه سالى دو مسافرت داشتند وقت زمستان به يمن و وقت تابستان به شام و اين دو

نشستند اهل بيت، و تناول نمودند تا سير شدند و كم نيامد از آن يك لقمه. و حضرت حسين عليه السّلام بيرون آمد و با او گوشتى بود، يهوديه ندا كرد: يا اهل بيت الجوع،

نمى‌كنند. تفسير تمام كفار با اهل اسلام عداوت دارند چون دوستى با اختلاف دينى صورت پذير نيست ولى عداوت يهود و مشركان از ساير كفار با اهل اسلام بيشتر است زيرا مشركان

انن ه لا ى ک من کم فلک فى على نا ف علم جىء مرر عين سحر قول الذين يا فعل قد اهل کلل ن رسل کيد کتب صنع بئس وحى لقف اوى کفر لبس ايى ائى الذى ها الا امن بطش

مصاديق‌ مي‌كند منافي‌ ‌با‌ اطلاق‌ نيست‌، مراد اهل‌ حق‌ّ و اهل‌ باطل‌ هستند چه‌ ‌از‌ مشركين‌ و ساير كفّار و اهل‌ ضلالت‌ ‌با‌ موحدين‌ و مؤمنين‌ و ارباب‌ هدايت‌

حال خدا ميفرمايد اين بهشت با نعيم آن آنستكه وعده داده ميشويد شما اهل تقوى كه همگى اهل رجوع و بازگشت و توبه و انابه بدرگاه خدا و نگهدار خود از معاصى و حافظ

گردد بقرآن براى توافق آن با كتب آسمانى ديگر و هيچ شك و شبهه‌اى براى اهل كتاب و اهل ايمان در حقّ بودن اسلام پيدا نشود بعد از تدبّر و تفحّص در كتب سماوى

رساند که این معنا از سنتهاى الهى است. اسلام: حقّانیّت اسلام ۳ اهل کتاب: و کتمان حق ۱ ; توطئه اهل کتاب ۷ ایمان: به جبت ۲ ; ایمان به طاغوت ۲ خدا: بشارت خدا ۸ ;

صفت شناخته و ناميده بوديد و نتيجه تغيير احكام بر حسب اقتضاء وقت آنستكه وقتى اهل ايمان مشاهده نمودند هر وقت حال ايشان اقتضاء حكمى داشته باشد خداوند بيان ميفرمايد

بهبود زندگى و تبادل فرهنگ را به دنبال دارد. پس از انهدام اصحاب فيل، مردم براى اهل حرم، حريم خاص قائل بودند. 1- شكست دشمنان عامل همبستگى شماست. «فَجَعَلَهُمْ

آیات شامل این کلمه «مُباهَله» در اصل از مادّه «بَهْل» (بر وزن اهل) به معناى رها کردن و قید و بند را از چیزى برداشتن است، و به همین جهت هنگامى که حیوانى

مکه ۱۶; جهل اکثریت اهل مکه ۲۰; عوامل امنیت مکه ۱۳; قداست مکه ۱۱; منشأ امنیت مکه ۱۲، ۲۰، ۲۱; منشأ رشد اقتصادى مکه ۲۱; منشأ روزى اهل مکه ۱۸، ۲۰; موانع تجاوز

شده كه ايشان اطفال مشركانند كه به خدمت اهل بهشت نامزد باشند «2». و در حديث هم وارد شده كه «اولاد الكفّار خدّام اهل الجنّة» «3». «1» منهج الصادقين ج 9 ص 149

كه باقى ماند در عذاب و هلاك شد با ساير اهل سدوم بنحو اجمال چون تفصيل آن در سور سابقه ذكر شده و گوشزد فرموده اهل مكّه را كه در مسافرت بشام همه ساله بر آنديار

خواهيم نمود چون آنها خود را اهل كتاب ميدانند و ما اهل كتاب نيستيم چنانچه ايرانيان كه اهل كتاب نيستند بر روميان كه عيسويان و اهل كتابند غالب شدند و پيغمبر

شوند كه بشمشير نگاه ميكنند و چون اهل ايمان آنها را باين حال مى‌بينند ميگويند الحقّ زيانكاران آنكسانى هستند كه خودشان و اهل و عيالشان را بخسران انداختند و

و ((اهل ذكر(( در (فسئلوااهل الذكر) بحث روايتى (حديثى از امام رضا عليه السلام درباره حادث و قديم بودن كلام خدا مقصود از اهل الذكر در آيه (فسئلوا اهل الذكر)اهل

سازندگان‌ جلد 5 صفحه 320 آنها ميل اهل بهشت را در شكل و ظرفيّت آنظروف اندازه گيرى نموده‌اند بطوريكه أشكال آنها با سليقه اهل بهشت موافق باشد و از مقدار اشتهاى

براى اهل دانش بيان مى‌كنيم. و بدین‌سان آیات [خود] را گونه‌گون بیان می‌داریم برای آنکه مبادا بگویند درس گرفته‌ای، و برای آنکه آن را به روشنی برای اهل معرفت

(مانند او) اهل دوزخ باشند. بی تردید شیطان، دشمن شماست، پس او را دشمن خود بگیرید. [او] گروهش را فقط [به این سبب به فسق و فجور] دعوت می کند که اهل آتش سوزان

عذاب‌ ‌بر‌ اهل‌ زمين‌ نازل‌ شود و تمام‌ ‌را‌ هلاك‌ كند ‌ يا ‌ ‌اينکه‌ جلوگيري‌ ‌براي‌ ‌اينکه‌ ‌است‌ ‌که‌ خداي‌ متعال‌ اراده‌ فرموده‌ خيري‌ ‌براي‌ اهل‌ زمين‌

زندگانى دنيا مگر وسائل فريب. تفسير خداوند متعال بعد از ذكر احوال اهل نفاق روى سخن را بجانب اهل ايمان معطوف داشته ميفرمايد آيا وقت آن نشده كه دلهاى مؤمنان خاضع

معنى ريختن و جارى كردن است پس افاضه لازم و متعدى هر دو آمده است. يعنى اهل آتش با اهل بهشت گويند از آب بر ما بريزيد... مِن الدّمْع مَا وَ أَعْيُنَهُم أَعْيُنُهُم

ولى چرا به اهل بهشت اصحاب يمين و به اهل جهنّم اصحاب شمال گفته شده؟ [واقعة:27-41]. و مراد از [حاقة:25 ]چيست؟ آيا چپ واقعاً منحوس است كه به اهل جهنم سمت چپى‏ها

بعضى اهل بيعت رضوان را دانسته‏اند كه بيعت حديبيّه است. بعضى آنها را اهل بدر دانسته و برخى مهاجرين پيش از هجرت (مجمع البيان). نا گفته نماند اهل هر زمان

اذيت اهل خانه است كه اهل خانه را اذيت كنند و بددهن باشند ايضاً [نساء:19]. طبرسى در ذيل آيه اول از امام رضا «عليه‏السلام» نقل كرده فاحشه آن است كه اهل شوهرش

شده است ما بين تمام فرق اهل كتاب بر طبق قرآن حكم شود كاش مقدر شده بود كه همه مسلمان باشند لذا خداوند فرموده از براى هر يك از اهل كتاب شريعت و طريقتى قرار

تُبّع حِمْیَری، یکی از شاهان یمن و مرد صالحی بوده است. داستان قوم او برای اهل مکّه روشن و شناخته بود (نگا: المصحف المیسّر). قوم تُبّع جمعیّتی بودند با قدرت

آنها ملاقات نموده بود و ايمان آورده بود ولى اظهار نمينمود تا وقتى كه شنيد اهل انطاكيه ميخواهند پيمبران را بكشند بشتاب خود را بشهر رسانيد و مستفاد از آيات

آنان پشت مكنيد. ای اهل ایمان، هرگاه با گروه مهاجم کافران در میدان کارزار روبرو شوید مبادا پشت به آنها کرده و از جنگ بگریزید. ای اهل ایمان! هنگامی که با

قرطبى از مفسرين معروف اهل سنّت از امام باقر عليه السلام نقل كرده كه فرمود: ما و شيعيان ما اصحاب يمين هستيم و هركس كينه و بغض ما اهل بيت را داشته باشد، در

مِنْ أَهْلِي‌: پس گفت اى پروردگار من بتحقيق پسر من كنعان از اهل من بود و تو فرموده بودى كه اهل تو را نجات دهم و او غرق شد. وَ إِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُ‌: و

صادق «عليه السلام» نقل كرده: خدا تعالى كعبه را براى اهل مسجد، مسجد را براى اهل حرم، حرم را براى اهل دنيا قبله قرار داده است «اِنَّ اللَّهَ تَبارَكَ وَ تَعالى

منوره. [احزاب:13]. آنگاه كه عده‏اى از منافقان و مريض القلبها مى‏گفتند اى اهل يثرب ماندن شما در اينجا بى فايده است برگرديد. مى‏خواستند لشكريان اسلام را

فرمايد (ام انزلنا عليهم سلطانا فهو يتكلّم بما كانوا به يشركون) يا مشركان مكه اهل جاهليت، و هيچ ملّتى ندارند و آنها را عهدى نيست به انزال كتب و به بعث پيغمبر،

و ((اهل ذكر(( در (فسئلوااهل الذكر) بحث روايتى (حديثى از امام رضا عليه السلام درباره حادث و قديم بودن كلام خدا مقصود از اهل الذكر در آيه (فسئلوا اهل الذكر)اهل

مثل‌ طلحه‌ و زبير و عائشه‌ و أهل‌ بصره‌ ‌که‌ خروج‌ ‌بر‌ امام‌ زمان‌ امير المؤمنين‌ كردند ‌در‌ جنگ‌ جمل‌، و معاويه‌ و اهل‌ شام‌ ‌در‌ جنگ‌ صفين‌، و خوارج‌

عزّوجلّ «و ما أصابکم من مصیبة...» أرأیت ما أصاب علیّاً و أهل بیته هو بما کسبت أیدیهم و هم أهل الطهارة معصومون؟! فقال ... انّ اللّه عزّوجلّ یخص أولیائه

را به رسول و به صاحبان حکم که از خودشان هستند گزارش می‌دادند همانا آنان که اهل بصیرتند در آن واقعه صلاح‌اندیشی می‌کردند. و اگر نه این بود که فضل خدا شامل

رفته و شخص اهل بهشت گردد و در صورت عكس، اعمال نيك از بين رفته و شخص اهل جهنم گردد و اگر اعمال نيك و بد مساوى بودند نه اهل رحمت باشد و نه اهل عذاب. مقابل

رفته و شخص اهل بهشت گردد و در صورت عكس، اعمال نيك از بين رفته و شخص اهل جهنم گردد و اگر اعمال نيك و بد مساوى بودند نه اهل رحمت باشد و نه اهل عذاب. مقابل

داده‏ايد بگيريد و رهاشان كنيد. درباره آيه در «عصم» و در «طعم» ذيل عنوان طعام اهل كتاب و زنان آنها توضيح داه شده است. كافور: در اقرب الموارد گويد: كافور عطرى

رفته و شخص اهل بهشت گردد و در صورت عكس، اعمال نيك از بين رفته و شخص اهل جهنم گردد و اگر اعمال نيك و بد مساوى بودند نه اهل رحمت باشد و نه اهل عذاب. مقابل

گفتند: اشد ‌از‌ سوزش‌ آتش‌ ‌است‌ اهل‌ جهنم‌ ميگيرند ‌با‌ اينكه‌ شوك‌ و تيغ‌ بسيار دارد و بسختي‌ فرو ميدهند، و ديگر ‌از‌ طعام‌ اهل‌ جهنم‌ غسلين‌ ‌است‌ ‌که‌ ميفرمايد:

گفتند: اشد ‌از‌ سوزش‌ آتش‌ ‌است‌ اهل‌ جهنم‌ ميگيرند ‌با‌ اينكه‌ شوك‌ و تيغ‌ بسيار دارد و بسختي‌ فرو ميدهند، و ديگر ‌از‌ طعام‌ اهل‌ جهنم‌ غسلين‌ ‌است‌ ‌که‌ ميفرمايد:

پرهيزگارى كنيد. ای اهل ایمان، بر شما هم روزه واجب گردید چنانکه امم گذشته را فرض شده بود، و این دستور برای آن است که پاک و پرهیزکار شوید. ای اهل ایمان! روزه بر

‌از‌ چرك‌ و خون‌ و فضولات‌ اهل‌ جهنم‌ ‌است‌. لَيس‌َ لَهُم‌ طَعام‌ٌ إِلّا مِن‌ ضَرِيع‌ٍ ‌آن‌ آب‌ اهل‌ جهنم‌ ‌بود‌ و ضريع‌ طعام‌ اهل‌ جهنم‌ ‌است‌، و ضريع‌ چيزي‌

خواهيم نمود چون آنها خود را اهل كتاب ميدانند و ما اهل كتاب نيستيم چنانچه ايرانيان كه اهل كتاب نيستند بر روميان كه عيسويان و اهل كتابند غالب شدند و پيغمبر

و لذا گفته‌اند: اگر اهل ايمان زياده از اين مى‌بودند البته حق تعالى ايشان را نجات ميداد تا بندگان عالم شوند به آنكه ايمان حافظ اهل خود است. بزرگان فرموده‌اند

عذابى دردناك مى‌رهاند؟ ای اهل ایمان، آیا شما را به تجارتی سودمند که شما را از عذاب دردناک (آخرت) نجات بخشد دلالت کنم؟ ای اهل ایمان! آیا شما را به تجارتی

پیغمبران (و امّتهاشان) پیمان گرفت که چون به شما کتاب و حکمت بخشیدم سپس بر شما (اهل کتاب) رسولی از جانب خدا آمد که گواهی به راستی کتاب و شریعت شما می‌داد به او

۱۹، ۲۰ عمل: عمل پسندیده ۱۸ مدین: اهل مدین در دوران موسى(ع) ۵; تاریخ مدین ۵; چوپانان مدین ۳، ۴; دامدارى در مدین ۵; شغل اهل مدین۵ معاش: اهمیت تأمین معاش ۱۸

آمرزنده گناهان و مهربان بر اهل ايمان است و اين كرامت بمؤمنين از اهل كتاب و اعطاء دو نصيب براى آنست كه بدانند ساير اهل كتاب يعنى غير اهل ايمان آنها كه قدرت دارند

است از آن حضرت كه «ارجو ان تكونوا نصف اهل الجنة» اميد دارم كه شما نصف اهل بهشت باشيد. و نيز از آن حضرت مروى است كه اهل بهشت صد و بيست صف باشند، هشتاد صف از

انكسار اعضاء در حال پيرى و زوال مشاعر و ادراكات تفسير نموده‌اند و در استثناء اهل ايمان و عمل صالح باين اشكال برخوردند كه آنها هم باين حال گرفتار ميشوند و جواب

عزّت اهل ايمان و فضيحت اهل طغيان چنانچه در مجمع و قمّى ره از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه براى هر زمان و امّتى امامى است كه مبعوث ميشوند اهل آن زمان

بيشترشان بودند مر حقّ را ناخوش دارندگان. تفسير - خداوند منّان بعد از ذكر اوصاف اهل ايمان براى ترغيب ايشان بعبادت و تسهيل بر آنها در امر اطاعت نفى فرمود تكليف

اروپا و آفريقا حكومت داشت و ايتاليا نيز قسمتى از آن محسوب مى‏شد ميان آنها و اهل فارس (ايرانيان) جنگهاى بزرگى واقع شده است و مخصوصاً در نواحى رخ داد كه به

رسول اين بود كه بترساند اهل كفر و طغيان را از عذاب شديدى كه در دنيا و آخرت از نزد خداوند صادر و بآنها واصل خواهد شد و مژده دهد اهل ايمان و اعمال صالحه را

سوم معناى اسم مفعولى (دقت کنید). اهل‌ (۱۵۳ بار) مِن حَتّى الْمُشْرِکِين وَ تَأْتِيَهُم الْبَيّنَة رَسُول الْکِتَاب أَهْل اللّه کَفَرُوا يَتْلُو الّذِين صُحُفا

معنى آن ذو ساحل است نهج البلاغه خطبه 149 آمده «وَ تَدُقُّ اَهْلَ الْبَدْوِ بِمَسْحَلِها» اهل وادى را با مدّقه‏اش مى‏كوبد. طبرسى رحمة اللّه ساحل را شط گفته

اذيت اهل خانه است كه اهل خانه را اذيت كنند و بددهن باشند ايضاً [نساء:19]. طبرسى در ذيل آيه اول از امام رضا «عليه‏السلام» نقل كرده فاحشه آن است كه اهل شوهرش

گروه زيانكاران، چه اهل عصمت و تقوى ايمن نيستند از نزول عذاب بر عصات. جلد 4 صفحه 149 سوره الأعراف «7»: آيات 97 تا 99 أَ فَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرى‌ أَنْ يَأْتِيَهُمْ

كارِهُونَ» «2» بر اساس روايات، رياكار ظاهرى زيبا و باطنى مريض دارد؛ در ظاهر اهل خشوع و تواضع است، ولى در باطن دست از گناه بر نمى‌دارد. او در ظاهر گوسفند و

يَفْتَرِقا» معين مى‏كند كه كتاب و اهل بيت تا قيامت باقى است پس تا قيامت بايد اهل بيت و كتاب باشند و از هم جدا نشوند ولى بودن يكى از اهل بيت همواره ضرورى نيست مخصوصادر

گوناگون بهشت و توجّهى بأحوال اهل محشر ندارند با يكديگر شوخى و مزاح ميكنند و خوشحال و متعجّب از حال خودشانند و اگر زنان آنها در دنيا اهل ايمان باشند و مايل بمعاشرت

رواياتى كه در آنها اهل ذكر در جمله : ((فاسئلوااهل الذكر)) به اهل بيت عليهم السلام تفسير شده است بيان اينكه با توجه به سياق آيات مراد از اهل ذكراهل كتاب است

اشاره بهلاكت اهل آن و نقص اطراف زمين كنايه از فوت علماء و خرابى عمارات باشد و كفّاريكه قبل از اينها در دنيا زندگى ميكردند چه مكرها با انبياء و اهل ايمان زمان

خانواده‏اش در مسجدالحرام يعنى در مكه و تا دوازده ميلى آن نباشد يعنى كسيكه از اهل مكّه و اهل اطراف مكّه نباشد. در حجةالوداع رسول خدا «صلى الله عليه واله» از مسجد

متمسّك‌ و عالم‌ متهتّك‌ و جاهل‌ متنسّك‌ و جاهل‌ متهتّك‌» اولي‌ اهل‌ نجات‌ و بقيّه‌ اهل‌ عذاب‌. «عالم‌ بي‌عمل‌ و چشمه بي‌آب‌ يكي‌ ‌است‌» ‌در‌ قيامت‌ سؤال‌

«مَكَرُوا مَكْراً وَ مَكَرْنا مَكْراً» 3- در برابر نقشه‌هاى كفّار شما نيز بايد اهل تدبير و نقشه باشيد. «مَكَرُوا مَكْراً وَ مَكَرْنا مَكْراً» 4- خداوند تدبير

اشاره بهلاكت اهل آن و نقص اطراف زمين كنايه از فوت علماء و خرابى عمارات باشد و كفّاريكه قبل از اينها در دنيا زندگى ميكردند چه مكرها با انبياء و اهل ايمان زمان

است يعنى ندا نمودن مردم يكديگر را بواويلا يا اهل بهشت اهل جهنّم را بآنكه ما بوعده خدا نائل شديم و اهل جهنّم اهل بهشت را كه قدرى آب و غذا بما بدهيد و ياء تنادى

راست داده شود شادمان به سوى((اهل )) خود باز مى گردد رد پندار آن كس كه نامه اعمالش از پشت سر به او داده مى شود و در دنيا در((اهل )) خود مسرور بود و مى پنداشت

تكرار شده براى بيان آنستكه اهل ايمان علاوه بر آنكه از عذاب دنيا نجات يافتند از عذاب شديد آخرت هم مأمون شدند و اشاره بآنكه اهل عصيان بهر دو عذاب گرفتار گشتند

غير شما هستند دو نفر از اهل كتابند و اگر از اهل كتاب يافت نشود از مجوس بايد شاهد گرفت چون پيغمبر (ص) با مجوس در جزيه معامله اهل كتاب فرمود و اين در وقتى

حكما، به قولى مشترك است ميان قريب و بعيد (از اقرب الموارد) [احزاب:13]. اى اهل يثرب در اينجاماندن روا نيست برگرديد. [حج:1]. وَ أَيّهَا اللّه الّذِين قَال

دعو رئى غفر ذا کبر مع شهد الذى هذا هدى هو خير اخذ فعل سوء ذکر ابو حکم قرب اهل بل عند ولد موت سلم رود ولى جعل

آيه 45 و 48 نيز آمده است مراد از آن ظاهراً ظلم اهل شهر است چنان كه در آيه [نساء:75]. صريحاً نسبت ظلم به اهل داده شده است. وَ لَم مِنْه شَيْئا أُکُلَهَا آتَت

سكون شين خوانده‏اند كسر آن نيز جايز است. كسر لغت ربيعه و تميم و اسكان لغت اهل حجاز است. عشير: معاشر و رفيق. [حج:13] البته بد مولى و بد همدم و رفيقى است

[انعام:42-44]. بنابراين «عَفَواْ»در آيه زيادشدن و به فراوانى رسيدن است. اهل تفسير نيز آن را كثرت معنى كرده‏اند الميزان بعيد نمى‏داند كه «عَفَواْ» به‏معنى

گفتند: اشد ‌از‌ سوزش‌ آتش‌ ‌است‌ اهل‌ جهنم‌ ميگيرند ‌با‌ اينكه‌ شوك‌ و تيغ‌ بسيار دارد و بسختي‌ فرو ميدهند، و ديگر ‌از‌ طعام‌ اهل‌ جهنم‌ غسلين‌ ‌است‌ ‌که‌ ميفرمايد:

گفتند: اشد ‌از‌ سوزش‌ آتش‌ ‌است‌ اهل‌ جهنم‌ ميگيرند ‌با‌ اينكه‌ شوك‌ و تيغ‌ بسيار دارد و بسختي‌ فرو ميدهند، و ديگر ‌از‌ طعام‌ اهل‌ جهنم‌ غسلين‌ ‌است‌ ‌که‌ ميفرمايد:

تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند آنوقت اهل جهنم

گرديد، و شيطان كارهايشان را در نظرشان بياراست و از راه بازشان داشت با آن كه اهل فكر و بصيرت بودند و عاد و ثمود را [نيز هلاك نموديم‌]. قطعاً [فرجام آنان‌]

لام «مائده: 90)، ميته، خون، گوشت خوك، (انعام:145). [احزاب:33]. رجوع شود به «اهل» به نظر مى‏آيد در آيه مصدر است گر جه مصدر آن را رجاسة گفته‏اند. ال وَ اللّه

آیات شامل این کلمه مرد (۵ بار) آنچه از اقوال اهل لغت به دست مى‏آيد اين است كه مرد به معنى عارى بودن و به معنى مستمر بودن است.راغب گويد: مارِد و مَريد از

۲ خدا: تهدیدهاى خدا ۱; محرومان از رحمت خدا ۶; محرومان از عفو خدا ۶ عذاب: اهل عذاب ۳; زمینه عذاب ۵ علم: زمینه علم ۲ کافران: تهدید کافران ۱; حتمیت عذاب کافران

صلاح فائز گشتيد و اين فضل و نعمتى بود از خدا نسبت بشما اهل ايمان واقعى و خدا ميداند درجات ايمان و اهل واقعى آنرا ميشناسد و بقدر مراتبشان بآنها تفضّل و احسان

ميگويند اى اهل بهشت هميشه هستيد و مرگ نيست و اى اهل جهنّم هميشه هستيد و مرگ نيست پس اهل بهشت بقدرى خوشحال ميشوند كه اگر مرگ بود از شدّت فرح ميمردند و اهل جهنم

الله) به سند معتبر از عمرو بن ثابت كه امام محمد باقر عليه السّلام فرمود: اهل جهنم در آتش فرياد مى‌كنند مانند سگان و گرگان از شدت آنچه به آنها مى‌رسد از

نميترسيد چنانچه قمّى ره از امام باقر عليه السّلام در ذيل اين آيه نقل نموده و اهل لغت تصريح نموده‌اند كه رجاء در اينجا بمعناى خوف است و اگر اين تصريحات نبود

تأويل آن آنستكه خداوند وقتى اين مردم و اين عالم را فانى نمود و اهل بهشت ببهشت رفتند و اهل جهنّم بجهنّم عالم ديگرى و مردم ديگرى را از نو مى‌آفريند كه عبادت

و خلق كامل باشند البته از صفات رذايل مهذب خواهند بود. نزد بعضى مراد زنان اهل دنيا كه در بهشت نامزد ازواج خود باشند و ايشان در حسن خلق و خلق از حوريان [در

آن از 16 كتاب از كتب معتبر اهل سنت نقل كرده و در مراجعه 11 كتاب المراجعات فرموده: در باب 39 و 40 غايةالمرام شش روايت از اهل سنت در اين باره نقل شده است

گه مردم آنها پيامبران‏شان را كشته‏اند. از دو آيه فوق كه اصحاب رّس در رديف اهل عذاب از عاد و ثمود نقل شده بدست مى‏آيد كه آنها در اثر عذاب آسمانى هلاك شده

از امام باقر عليه السّلام در صافى نقل فرموده كه اين دو آيه در غير اهل خلود است از اهل شقاوت و سعادت و در مجمع هم چند روايت از ابن عبّاس ره و غيره براى تأييد

ضمير عليها ارض است كه در آيات سابقه ذكر شده ولى فنا اختصاص باهل زمين ندارد اهل آسمانها هم ميميرند و اختصاص آنها بذكر براى تذكر آنان است بدار بقاء و چيزيكه

نمايد بر تقصير خود در طاعت و قرب بحق با آنكه از سخريّه كنندگان به پيغمبر و اهل ايمان و قرآن و احكام خدا و اولياء او باشد يا بگويد خدا اگر مرا هدايت نموده

و سلّم فرمود كه جبرئيل گفت اگر پيراهنى از پيراهنهاى اهل آتش معلّق شود ميان آسمان و زمين هر آينه اهل زمين بميرند از بد بوئى و سوزندگى آن و اينها همه براى

‌از‌ چرك‌ و خون‌ و فضولات‌ اهل‌ جهنم‌ ‌است‌. لَيس‌َ لَهُم‌ طَعام‌ٌ إِلّا مِن‌ ضَرِيع‌ٍ ‌آن‌ آب‌ اهل‌ جهنم‌ ‌بود‌ و ضريع‌ طعام‌ اهل‌ جهنم‌ ‌است‌، و ضريع‌ چيزي‌

سازندگان‌ جلد 5 صفحه 320 آنها ميل اهل بهشت را در شكل و ظرفيّت آنظروف اندازه گيرى نموده‌اند بطوريكه أشكال آنها با سليقه اهل بهشت موافق باشد و از مقدار اشتهاى

مكان معيّنى كه فاصله ميان دو طرف بود و در سوره طه گذشت جمع شدند و براى آنكه اهل مصر مهيّا براى آمدن شوند فرعونيان بمردم ميگفتند آيا در چنين روزى اجتماع مينمائيد

تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند آنوقت اهل جهنم

فرقه اى گفتند: در غوایت افتاده است، طائفه اى گفتند: از روى هوى و هوس درباره اهل بیت و پسرعموى خود سخن مى گوید سپس خداوند این آیات را نازل فرمود. Tabber requires

انفاق ميكنند آنگروه ايشانند اهل ايمان از روى حقيقت از براى آنها است مراتبى نزد پروردگارشان و آمرزش و روزى ستوده. تفسير صفات اهل ايمان كامل است كه چون نام

تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند آنوقت اهل جهنم

است. بايد دانست يمن در جنوب مكّه و شام در شمال آن واقع است (به طور تقريب). اهل مكّه سالى دو مسافرت داشتند وقت زمستان به يمن و وقت تابستان به شام و اين دو

و رهبانان و اهل شهادت و هوى از اهل حروريه و اهل بدعتند «1». در احتجاج- از حضرت امير المؤمنين عليه السلام از اين آيه سؤال شد، فرمود: كفار اهل كتاب و يهود

آنانكه گرويدند و بجا آوردند كارهاى شايسته را و آرميدند بسوى پروردگارشان آنگروه اهل بهشتند ايشان در آن جاويدانند مثل آن دو گروه مانند كور و كر و بينا و شنوا است

تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند آنوقت اهل جهنم

تكرار شده براى بيان آنستكه اهل ايمان علاوه بر آنكه از عذاب دنيا نجات يافتند از عذاب شديد آخرت هم مأمون شدند و اشاره بآنكه اهل عصيان بهر دو عذاب گرفتار گشتند

بقضاء او بود و چون از جهات عديده كه مكرّر بيان شده اعجاز و بر حق بودن قرآن بر اهل انصاف ظاهر و هويدا است مجادله و معارضه نميكنند در آيات آن بطعن و ردّ و اشكال

نار آخرت است ليكن اهل برزخ از دور با آن معذّب مى‏شوند و اهل آخرت با دخول بر آن.... ممكن است از «غُدُوّاً و عَشِيّاً» به دست آورد كه اهل برزخ با صبح و شام

زمین است تسبیح‌گوی خدا بوده‌اند و اوست عزیز سنجیده‌کار. اوست کسی که، از میان اهل کتاب کسانی را که کافر شدند در نخستین جمع (از مدینه) بیرون راند، (حال آنکه)

زمین و آنچه میان آن دو است، اگر اهل یقین هستید!». |گفت: او پروردگار آسمان‌ها و زمين و پديده‌هاى ميان آن دو است، اگر اهل يقين باشيد گفت: «پروردگار آسمانها

تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند آنوقت اهل جهنم

معصيت‌ ميشدند آيا اهل‌ نجات‌ بودند ‌ يا ‌ معذب‌ بعذاب‌. جواب‌‌-‌ ‌اگر‌ ‌در‌ ترك‌ نهي‌ ‌از‌ منكر تقصيري‌ ‌از‌ ‌آنها‌ سرزده‌ و ‌با‌ اهل‌ معصيت‌ مداهنه‌ و

مراد ابي‌ بكر ‌است‌ ‌که‌ ‌با‌ اهل‌ رده‌ جنگ‌ نمود، بعضي‌ گفتند مراد اهل‌ يمن‌ هستند ‌که‌ ايمان‌ آوردند، و بعضي‌ گفتند مراد اهل‌ فرسند ‌که‌ بشرف‌ اسلام‌ بلكه‌

مورد سكونت قرار نگرفته، و ماييم كه وارث آنان بوديم. و چه بسیار شده که ما اهل دیاری را که به هوس‌رانی و خوش گذرانی پرداختند هلاک کردیم، و این خانه‌های (ویران)

شده باشد اهل بيت پيامبر(صلوات اللّه عليهم ) در دعوى و دعوترسول اللّه شريك بودند و اين ازبزرگترين مناقب است در قضيه مباهله ، رسول خدا (ص ) اهل بيت خود را

(ع )، در بعض ‍ روايات اهل سنت . عدم صحت نسبت دروغ گفتن ، به ابراهيم (ع ) كه در روايات عامه آمده است . روايتى جامع از طريق ائمه اهل بيت (عليهم السلام ) درباره

نشسته بودند و تماشا ميكردند كه با اهل ايمان چه سلوكى مينمايند و چگونه ايشان در آتش ميسوزند و ناخوش نداشتند آنها از اهل ايمان و ناپسند نميدانستند چيزى را

سازندگان‌ جلد 5 صفحه 320 آنها ميل اهل بهشت را در شكل و ظرفيّت آنظروف اندازه گيرى نموده‌اند بطوريكه أشكال آنها با سليقه اهل بهشت موافق باشد و از مقدار اشتهاى

«اَلِلّقاءُ مُقبَلَةُ الشَّىْ‏ء وَ مُصادَفَتُهُ مَعاً». [بقره:14]. چون با اهل ايمان روبرو شدند گويند ايمان آورديم. تَلْقِيَة: به معنى روبرو كردن و تفهيم

انسان «يا محمد صلّى اللّه عليه و اله» و مراد آل يس، اهل بيت آن حضرت است. «5» 6- وهب بن نافع از طريق اهل سنت از كادح از حضرت صادق عليه السلام، فرمود: از حضرت

قرطبى از مفسرين معروف اهل سنّت از امام باقر عليه السلام نقل كرده كه فرمود: ما و شيعيان ما اصحاب يمين هستيم و هركس كينه و بغض ما اهل بيت را داشته باشد، در

بر وجود چنين صانعى و براى انتفاع اهل ايمان از آنها خلق شده يا انتفاع از آنها مخصوص باهل ايمان است چنانچه گفته‌اند كه اهل ايمان از آنها منتفع ميشوند و بهره

را حتما محترم مى‏شمرد، وانگهى اهل مكه همواره در پى فرصت بودند كه به مدينه تاخته و اسلام را ريشه كن كنند، اگر درحالت اهل مكه دقت كنيم خواهيم ديد آنهاهيچ

فقط بعضى به امر آن قيام مى‏كنند مثل [مؤمنون:54]. باآن كه فقط بعضى از آنها اهل عمل بودند. روشن‏تر از آن آيه [شورى:14]. است مراد از «الكتاب» بنابر سياق آيات

اختلاف دارند سپس مثل كشّاف اقوال را نقل نموده است. ولى در مكتب اهل بيت عليهم السلام «اَهْلُ الْبَيْتَ اَدْرى بِما فى الْبَيْتِ» چنانكه نقل شد بسمله جزء تمام

موسى كاظم (ع) در کتاب الكافي جلد ۶ كِتَابُ الذَّبَائِح‏‏ بَابُ ذَبَائِحِ أَهْلِ الْكِتَاب‏ موضوعات :

اثر كثرت فضل مجيد گويند(نقل به معنى). * [هود:73]. رحمت خدا و بركاتش بر شما اهل بيت است كه او پسنديده و بزرگوار است [ق:1]. [بروج:22-21]. مجيد بودن قرآن در

[انعام:42-44]. بنابراين «عَفَواْ»در آيه زيادشدن و به فراوانى رسيدن است. اهل تفسير نيز آن را كثرت معنى كرده‏اند الميزان بعيد نمى‏داند كه «عَفَواْ» به‏معنى

آیات شامل این کلمه ف‌ (۲۹۹۹ بار) فسق‌ (۵۴ بار) (بر وزن قشر) خروج از حق اهل لغت گفته‏اند: «فَسَقَتِ الرُّطَبَةُ عَنْ قِشْرِها» خرما از غلاف خود خارج شد

آیات شامل این کلمه فسق‌ (۵۴ بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) (بر وزن قشر) خروج از حق اهل لغت گفته‏اند: «فَسَقَتِ الرُّطَبَةُ عَنْ قِشْرِها» خرما از غلاف خود خارج شد

به عقب سر التفات كند، يا ببر اهل خود را مگر زوجه‌ات را كه كافره است. و مؤيّد اول است. آنچه در روايت آمده كه: «2» چون لوط اهل خود را از شهر بيرون برد در اثناء

چرا در اهل هر عصرى از اعصار سابقه نبودند مردمان عاقل فاضل خير خواهى كه سايرين را نهى از فساد و معصيت كنند و از بركت وجود آنها جامعه اصلاح شود و اهل آن عصر

آنچه‌ ‌که‌ ‌به‌ ‌او‌ ‌بود‌ ‌از‌ ضررها، و داديم‌ ‌به‌ ‌او‌ اهل‌ ‌او‌ ‌را‌ و مثل‌ اهل‌ ‌او‌ ‌با‌ اهل‌ ‌او‌ ‌از‌ روي‌ رحمت‌ ‌از‌ نزد ‌ما، و يادآوري‌ ‌از‌ ‌براي‌

درخواست كمك همراه باشد. در دو آيه‌ى قبل، عنوان شد كه اهل بهشت آسايش و آرامش دارند؛ در اين آيه مى‌فرمايد: اهل دوزخ مى‌سوزند و ناله مى‌كنند و تقاضاى كمك دارند

است يعنى ندا نمودن مردم يكديگر را بواويلا يا اهل بهشت اهل جهنّم را بآنكه ما بوعده خدا نائل شديم و اهل جهنّم اهل بهشت را كه قدرى آب و غذا بما بدهيد و ياء تنادى

رواياتى كه در آنها اهل ذكر در جمله : ((فاسئلوااهل الذكر)) به اهل بيت عليهم السلام تفسير شده است بيان اينكه با توجه به سياق آيات مراد از اهل ذكراهل كتاب است

زمين هستند.) 11- تولّى و تبرّى بايد در كنار هم باشد، اگر اهل ايمان را دوست داريم بايد از اهل كفر، فسق و عصيان نيز بيزار باشيم. حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمانَ‌

تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند آنوقت اهل جهنم

دشمنى آشكار است. ای اهل ایمان، همه متّفقا در مقام تسلیم خدا در آیید و از وساوس شیطان پیروی مکنید که او همانا شما را دشمنی آشکار است. ای اهل ایمان! همگی در عرصه

تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند آنوقت اهل جهنم

تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند آنوقت اهل جهنم

خواهيم نمود چون آنها خود را اهل كتاب ميدانند و ما اهل كتاب نيستيم چنانچه ايرانيان كه اهل كتاب نيستند بر روميان كه عيسويان و اهل كتابند غالب شدند و پيغمبر

ده باشد چه شهر ويران و اهل آنرا هلاك فرمايد براى آنكه مستحقّ عقوبت شده‌اند بكثرت معاصى از باب مزيد عنايت و لطف امر ميفرمايد اهل تنعّم و تعيّش و فسق و فجور

تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند آنوقت اهل جهنم

تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند آنوقت اهل جهنم

گردد بقرآن براى توافق آن با كتب آسمانى ديگر و هيچ شك و شبهه‌اى براى اهل كتاب و اهل ايمان در حقّ بودن اسلام پيدا نشود بعد از تدبّر و تفحّص در كتب سماوى

نور السموات و الارض ...) و مفردات و جملات آن روايتى كه مى گويد آيه نور مثل اهل بيت عليهم السلام است و بيانى در ذيل آن بيت اميرالمؤ منين عليه السّلام مصداق

بد و نظر معلوم است كه از اراذلند در هر حال پست بودن اهل ايمان در نظر آنها براى فقرشان بود زيرا اهل دنيا بكسانيكه دستشان از مال دنيا تهى است بچشم حقارت

ده باشد چه شهر ويران و اهل آنرا هلاك فرمايد براى آنكه مستحقّ عقوبت شده‌اند بكثرت معاصى از باب مزيد عنايت و لطف امر ميفرمايد اهل تنعّم و تعيّش و فسق و فجور

ميفرمايد إِن‌َّ الَّذِين‌َ كَفَرُوا و ‌اينکه‌ شامل‌ جميع‌ كفار ‌از‌ مشركين‌ و اهل‌ كتاب‌ و نواصب‌ و خوارج‌ و غلات‌ و مرتدين‌ و كساني‌ ‌که‌ ‌در‌ حكم‌ كفار هستند

اجازه دهم به او ایمان آوردید؟ این مکری است که در شهر با همدیگر سگالیده‌اید تا اهل شهر را از آن آواره کنید، به زودی خواهید دانست‌ فرعون گفت: پيش از آنكه شما

‌از‌ چرك‌ و خون‌ و فضولات‌ اهل‌ جهنم‌ ‌است‌. لَيس‌َ لَهُم‌ طَعام‌ٌ إِلّا مِن‌ ضَرِيع‌ٍ ‌آن‌ آب‌ اهل‌ جهنم‌ ‌بود‌ و ضريع‌ طعام‌ اهل‌ جهنم‌ ‌است‌، و ضريع‌ چيزي‌

عاقبت كار. تفسير - پس از ختم مقالات فاسده مرد سابق الذّكر با رفيق فقيرش كه اهل ايمان بود او در جواب گفت براى توبيخ و ملامت آنمرد كه آيا كافر شدى بآنكه آفريد

و آنانكه رجوع بغضب الهى كردند كسانى هستند كه منكر حق على (ع) و ما ائمه از اهل بيت شدند و باين جهت بغضب خدا گرفتار گشتند. أَ فَمَن‌ِ اتَّبَع‌َ رِضوان‌َ اللّه‌ِ

ابراهیم / ). رَبِ‌ إِنَّهُنَ‌ أَضْلَلْنَ‌ کَثِيراً... (۱) وَ إِنْ‌ مِنْ‌ أَهْلِ‌ الْکِتَابِ‌... (۰) مَا کَانَ‌ لِنَبِيٍ‌ أَنْ‌ يَکُونَ‌... (۲) Tabber requires

‌از‌ چرك‌ و خون‌ و فضولات‌ اهل‌ جهنم‌ ‌است‌. لَيس‌َ لَهُم‌ طَعام‌ٌ إِلّا مِن‌ ضَرِيع‌ٍ ‌آن‌ آب‌ اهل‌ جهنم‌ ‌بود‌ و ضريع‌ طعام‌ اهل‌ جهنم‌ ‌است‌، و ضريع‌ چيزي‌

راست داده شود شادمان به سوى((اهل )) خود باز مى گردد رد پندار آن كس كه نامه اعمالش از پشت سر به او داده مى شود و در دنيا در((اهل )) خود مسرور بود و مى پنداشت

شَكَرْتُمْ وَ آمَنْتُمْ وَ كانَ اللَّهُ شاكِراً عَلِيماً (147) بعد از آن خطاب به اهل نفاق كه تائب و مؤمن شده باشند و اصلاح نيات و اعمال كرده‌اند، مى‌فرمايد: ما

بلكه از باب تكبّر و عناد است و روايت شده است كه آنحضرت بكوه صفا بر آمد و اهل مكه را قبيله قبيله خواند و از عذاب خدا ترساند و آنها اين نسبت را بآنحضرت دادند

قرطبى از مفسرين معروف اهل سنّت از امام باقر عليه السلام نقل كرده كه فرمود: ما و شيعيان ما اصحاب يمين هستيم و هركس كينه و بغض ما اهل بيت را داشته باشد، در

مَسْرُوراً» سؤال شد. فرمودند: كسانى كه در دنيا اهل و عيال انسان بهشتى بودند، اگر مؤمن باشند در آخرت نيز اهل او خواهند بود. 1- انسان در حركت به سوى خداست

مى‌خوانيم: هر انسانى در بهشت و دوزخ جايگاهى دارد؛ اگر اهل بهشت شد، جايگاه دوزخى او به دوزخيان ارث مى‌رسد و اگر اهل دوزخ شد، جايگاه بهشتى او به بهشتيان ارث مى‌رسد

ايمان آورده‌اند خالص گرداند و كافران را [به تدريج‌] نابود سازد. و تا آنکه اهل ایمان را (از هر عیب) پاک کند و کافران را نابود گرداند. و [نیز این پیروزی ها

نعمتهاى پروردگار خود كه چنين بوستانهاى سبز و خرم كه موجب روشنى چشم است به اهل ايمان عطا فرمايد، تُكَذِّبانِ‌: تكذيب مى‌كنيد اى جن و انس و انكار مى‌نمائيد

و آنان را از روی آگاهی بر جهانیان [زمان خودشان] برگزیدیم؛ و از روى علم بر اهل جهانشان برگزيديم. و به راستی که ایشان [بنی‌اسرائیل‌] را آگاهانه بر جهانیان

بود بيرون برديم پس هر كه از مؤمنان در آن [شهرها] بود بيرون برديم. پس، از اهل ایمان هر که بود از آن دیار خارج کردیم. پس هرکه را از مؤمنان در آن شهر بود

قبول نيست. ولى حريف آوردن ناصبى حكايت از درون طوفانى و ناراحت زمخشرى نسبت به اهل بيت عليهم‏السلام و شيعه دارد. گويى خيلى تكان خورده است. فيض مرحوم در تفسير

الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ «1» هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مِنْ دِيارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ ما ظَنَنْتُمْ أَنْ يَخْرُجُوا

الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ «1» هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مِنْ دِيارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ ما ظَنَنْتُمْ أَنْ يَخْرُجُوا

معناى گناه و خارج شدن از اطاعت خدا است. فسق‌ (۵۴ بار) (بر وزن قشر) خروج از حق اهل لغت گفته‏اند: «فَسَقَتِ الرُّطَبَةُ عَنْ قِشْرِها» خرما از غلاف خود خارج شد

ناگفته نماند: اصحاب يمين و آنانكه كتاب به دست راستشان داده مى‏شود اهل بهشت و مقابل آنها اهل عذابند آيا يمين و شمال به حساب عرف ما انسانهاست يا غرض چيز ديگرى

اند [آل عمران:102]. اى اهل ايمان بترسيد از خدا حق ترسيدنش. اتقى: پرهيزگارتر. [حجرات:13]. تقيه‏ [آل عمران:28]. يعنى مومنان به جاى اهل ايمان، كافران را دوست

[انعام:42-44]. بنابراين «عَفَواْ»در آيه زيادشدن و به فراوانى رسيدن است. اهل تفسير نيز آن را كثرت معنى كرده‏اند الميزان بعيد نمى‏داند كه «عَفَواْ» به‏معنى

و الدم و لحم الخنزیر و ما أهل به لغیر اللّه) «اهلال» (مصدر أهلّ) به معناى بلند کردن صداست و مقصود از آن در آیه - چنانچه اهل تفسیر برآنند - نام بردن است

كنند باز در ته قلب او را تصديق كرده و ارادت خواهند ورزيد. در روايات شيعه و اهل سنت نقل شده كه آيه در باره على ابن ابيطالب «عليه السلام» نازل گرديده است نگارنده

بغض ما اهل بيت نباشد و ظاهرا مراد كسانى هستند كه اقرار بامامت نموده باشند نهايت آنكه بلوازم تشيّع و دوستى عمل ننموده باشند و الّا مسلّم است كه اهل نجات نخواهند

پسرش ، در برابر احكم الحاكمين به كار برده است مراد از اينكه پسر نوح (ع ) از اهل آن حضرت نبوده است (انه ليس من اهلك ) چند قول ديگر پيرامون مراد از جمله : ((انه

استغفار ۱۰ اسماء و صفات: توّاب ۵; رحیم ۵ انگیزیش: عوامل انگیزیش ۱۰ اهل بیت(ع): فضایل اهل بیت(ع) ۱۱ ایمان: آثار ایمان به رحمت خدا ۱۰ توبه: آداب توبه ۲، ۷،

كدام از آيات، يك دسته مورد خطاب قرار گرفته‌اند؛ يك بار اهل ايمان، يك بار اهل يقين و بار ديگر اهل تعقّل، شايد بدان جهت كه راه ايمان از راه عقل جدا نيست و

و ((اهل ذكر(( در (فسئلوااهل الذكر) بحث روايتى (حديثى از امام رضا عليه السلام درباره حادث و قديم بودن كلام خدا مقصود از اهل الذكر در آيه (فسئلوا اهل الذكر)اهل

زمانى و مبدّل شدنش بگلستان بود ولى اهل انصاف و ايمان از آن آيات نفع بردند كه موجب مزيد ايمان و يقين ايشان شد نه اهل كفر و عناد كه موجب مزيد انكار و استحقاقشان

نشسته بودند و تماشا ميكردند كه با اهل ايمان چه سلوكى مينمايند و چگونه ايشان در آتش ميسوزند و ناخوش نداشتند آنها از اهل ايمان و ناپسند نميدانستند چيزى را

كه باقى ماند در عذاب و هلاك شد با ساير اهل سدوم بنحو اجمال چون تفصيل آن در سور سابقه ذكر شده و گوشزد فرموده اهل مكّه را كه در مسافرت بشام همه ساله بر آنديار

ناهى از منكر بايد قبل از ديگران، خودش اهل عمل باشد. انبيا فقط طرّاح و فرمانده نبودند، بلكه خودشان از بهترين مصاديق اهل عمل بشمار مى‌رفتند. «وَ ما أُرِيدُ

موافق با عقايد برادران اهل سنت و جماعت درباره ابوطالب و ايمان نياوردن اوست مخالفت با عقل و منطق است، مؤلف) در صورتى كه اجماع اهل البيت بر آنست كه ابوطالب

كنيد، باشد كه رستگار شويد. ای اهل ایمان، از خدا بترسید و به سوی او وسیله جویید و در راه او جهاد کنید، باشد که رستگار شوید. ای اهل ایمان! از خدا پروا کنید و

تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند آنوقت اهل جهنم

تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند آنوقت اهل جهنم

مصاديق‌ مي‌كند منافي‌ ‌با‌ اطلاق‌ نيست‌، مراد اهل‌ حق‌ّ و اهل‌ باطل‌ هستند چه‌ ‌از‌ مشركين‌ و ساير كفّار و اهل‌ ضلالت‌ ‌با‌ موحدين‌ و مؤمنين‌ و ارباب‌ هدايت‌

Javascript to function. اینها همه برای اصحاب یمین است، |[اينها همه‌] براى اهل سعادت است براى ياران راست. این نعمتهای بهشتی مخصوص اصحاب یمین است. [همه این

تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند آنوقت اهل جهنم

تمام‌ اهل‌ زمين‌ تكذيب‌ كردند فقط لوط باو ايمان‌ آورد ‌حتي‌ ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ آتش‌ انداختند، لوط ‌را‌ قومش‌ ‌حتي‌ زن‌ لوط تكذيب‌ كردند شعيب‌ ‌را‌ اهل‌ مدين‌

از او تغافل مى‌كنى و به ديگرى مى‌پردازى. جلد 10 - صفحه 383 بر اساس روايات اهل سنّت، شخصى به نام عبداللّه بن امّ مكتوم كه فردى نابينا بود، به مجلس پيامبر

گذشت و اهل بهشت قرارگاهشان براى نشستن و صحبت نمودن با يكديگر بسيار خوب است و همچنين آرامگاهشان براى استراحت در آن نه خواب پيش از ظهر چون گفته‌اند اهل بهشت

ضمير عليها ارض است كه در آيات سابقه ذكر شده ولى فنا اختصاص باهل زمين ندارد اهل آسمانها هم ميميرند و اختصاص آنها بذكر براى تذكر آنان است بدار بقاء و چيزيكه

خانه‌هایشان که به خاطر ستمی که ورزیدند [خاموش و] خالی است، بی‌گمان در این برای اهل معرفت مایه عبرتی هست‌ اينك خانه‌هايشان به ستمى كه كردند ويران و تهى مانده

رَحْمَةٍ واسِعَةٍ: پس بگو به ايشان آرى، پروردگار شما صاحب بخشايش بسيار است بر اهل طاعت. يا واسع الرحمة است به اينكه مهلت مى‌دهد شما را در تكذيب و تعجيل عذاب

و نصاری [با مُتّصف بودن به عنوان اسلام یا یهودیت یا صابئیت یا نصرانیّتْ، اهل سعادت و نجات نیستند،] هر کدام [از این گروه ها در زمان هر پیامبری از روی یقین

البتّه خداوند بغير اهل ظلم در آخرت پاداش خواهد داد كه جبران عذاب آنها در دنيا بنحو اكمل بشود مانند امراضى كه خداوند بر اولياء و غير اهل تكليف مسلط ميفرمايد

میان چشمه‌ها قرار دارند، |همانا پارسايان زير سايه‌ها و كنار چشمه‌سارانند اهل تقوا در زير سايه‌ها و بر كنار چشمه‌سارانند، (آن روز سخت) بندگان با تقوا و

خانواده‏اش در مسجدالحرام يعنى در مكه و تا دوازده ميلى آن نباشد يعنى كسيكه از اهل مكّه و اهل اطراف مكّه نباشد. در حجةالوداع رسول خدا «صلى الله عليه واله» از مسجد

لِلْمُكَذِّبِينَ (40) ترجمه‌ آيا هلاك ننموديم پيشينيان را پس از پى آنها در آورديم اهل ازمنه متأخره را اينچنين رفتار ميكنيم با گناهكاران‌ واى در چنين روز بر تكذيب

كنند كاركنان قمّى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه چون اهل بهشت داخل بهشت شوند و اهل آتش داخل آتش مرگ را بصورت قوچى بياورند و ذبح نمايند بين بهشت

بِما صَبَرُوا جَنَّةً وَ حَرِيراً دهر، آيه 12. ‌اينکه‌ ‌است‌ لباس‌ اهل‌ جنت‌. اما لباس‌ اهل‌ نار ميفرمايد: سَرابِيلُهُم‌ مِن‌ قَطِران‌ٍ ابراهيم‌، آيه 51. ‌در‌

گردد بقرآن براى توافق آن با كتب آسمانى ديگر و هيچ شك و شبهه‌اى براى اهل كتاب و اهل ايمان در حقّ بودن اسلام پيدا نشود بعد از تدبّر و تفحّص در كتب سماوى

ميگويند اى اهل بهشت هميشه هستيد و مرگ نيست و اى اهل جهنّم هميشه هستيد و مرگ نيست پس اهل بهشت بقدرى خوشحال ميشوند كه اگر مرگ بود از شدّت فرح ميمردند و اهل جهنم

گذشت و اهل بهشت قرارگاهشان براى نشستن و صحبت نمودن با يكديگر بسيار خوب است و همچنين آرامگاهشان براى استراحت در آن نه خواب پيش از ظهر چون گفته‌اند اهل بهشت

چنانكه قرآن مى‌فرمايد: يا أَهْلَ الْكِتابِ لَسْتُمْ عَلى‌ شَيْ‌ءٍ حَتَّى تُقِيمُوا التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ ... اى اهل كتاب! اگر كتاب آسمانى را برپا

‌از‌ چرك‌ و خون‌ و فضولات‌ اهل‌ جهنم‌ ‌است‌. لَيس‌َ لَهُم‌ طَعام‌ٌ إِلّا مِن‌ ضَرِيع‌ٍ ‌آن‌ آب‌ اهل‌ جهنم‌ ‌بود‌ و ضريع‌ طعام‌ اهل‌ جهنم‌ ‌است‌، و ضريع‌ چيزي‌

‌از‌ چرك‌ و خون‌ و فضولات‌ اهل‌ جهنم‌ ‌است‌. لَيس‌َ لَهُم‌ طَعام‌ٌ إِلّا مِن‌ ضَرِيع‌ٍ ‌آن‌ آب‌ اهل‌ جهنم‌ ‌بود‌ و ضريع‌ طعام‌ اهل‌ جهنم‌ ‌است‌، و ضريع‌ چيزي‌

و نوبتى براى ناقه صالح) على هذا «محتضر» به صيغه مفعول وصف نوبت است نه وصف اهل آن . ف هم ل لا من کم ما اذا قول کون انن موت ه ان احد الله اذ عمل نا الا نفس

بودن در يك زمان متخذ شده، زجاج گويد: به نظر من قرن اهل هر زمانى است كه در آن پيغمبرى يا طبقه‏اى از اهل علم بوده است. در قاموس و اقرب گفته: قرن هر امتى است

فقط بعضى به امر آن قيام مى‏كنند مثل [مؤمنون:54]. باآن كه فقط بعضى از آنها اهل عمل بودند. روشن‏تر از آن آيه [شورى:14]. است مراد از «الكتاب» بنابر سياق آيات

مى‏بينيم اهل آخرت به سه دسته تقسيم مى‏شوند: اصحاب ميمنه، اصحاب مشئمه، سابقوق. آن وقت تا آيه پنجاه و هفتم احوال اين سه دسته نقل شده است اصحاب شمال اهل عذاب

[مدثر:9]. [فرقان:26]. گويند «ليلك قائم نهارك صائم» در آيه نيز يوم با صفت اهل آن موصوف شده است. و يا يوم در اثر شدت بشير عبوس تشبيه شده. ولى فرض اول بهتر

ناگفته نماند: اصحاب يمين و آنانكه كتاب به دست راستشان داده مى‏شود اهل بهشت و مقابل آنها اهل عذابند آيا يمين و شمال به حساب عرف ما انسانهاست يا غرض چيز ديگرى

آمرزیده و از گرامی‌داشتگان قرار داده است!» |كه پروردگارم چگونه مرا آمرزيد و از اهل كرامتم گردانيد كه پروردگارم چگونه مرا آمرزيد و در زمره عزيزانم قرار داد.»

و ((اهل ذكر(( در (فسئلوااهل الذكر) بحث روايتى (حديثى از امام رضا عليه السلام درباره حادث و قديم بودن كلام خدا مقصود از اهل الذكر در آيه (فسئلوا اهل الذكر)اهل

رواياتى كه در آنها اهل ذكر در جمله : ((فاسئلوااهل الذكر)) به اهل بيت عليهم السلام تفسير شده است بيان اينكه با توجه به سياق آيات مراد از اهل ذكراهل كتاب است

گردد بقرآن براى توافق آن با كتب آسمانى ديگر و هيچ شك و شبهه‌اى براى اهل كتاب و اهل ايمان در حقّ بودن اسلام پيدا نشود بعد از تدبّر و تفحّص در كتب سماوى

آهسته به سوى زنش رفت و گوساله‌اى فربه [و بريان‌] آورد. آن‌گاه پنهانی نزد اهل بیت خود رفت و کباب گوساله فربهی نزد مهمانان باز آورد. پس به سوی خانواده اش

جهنمیان: منشأ عذاب جهنمیان ۴; یأس جهنمیان ۲ خدا: آثار اراده خدا ۴ عذاب: صفات اهل عذاب ۱; عذاب شدید ۳; مراتب عذاب ۳ کافران: اندوه کافران ۶; تحیر کافران ۵; صفات

جعل اهل بيتى امانا لاهل الارض. و فرمود حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم: قرار داده است خدا ستارگان را امان براى اهل آسمانها و قرار داده اهل بيت

و به راستى كه آن، رهنمود و رحمتى براى مؤمنان است. و هم این کتاب خدا برای اهل ایمان هدایت و رحمت کامل است. و یقیناً قرآن برای مؤمنان، سراسر هدایت و رحمت

روایی: (رواياتى درباره آیات گذشته) رواياتى درباره معناى آیه: «هُوَ أهلُ التّقوى وَ أهلُ المَغفِرة» تفسیر آیات فَما تَنْفَعُهُمْ شَفاعَةُ الشَّافِعِينَ «48»

روایی: (رواياتى درباره آیات گذشته) رواياتى درباره معناى آیه: «هُوَ أهلُ التّقوى وَ أهلُ المَغفِرة» تفسیر آیات فَما تَنْفَعُهُمْ شَفاعَةُ الشَّافِعِينَ «48»

روایی: (رواياتى درباره آیات گذشته) رواياتى درباره معناى آیه: «هُوَ أهلُ التّقوى وَ أهلُ المَغفِرة» تفسیر آیات فَما تَنْفَعُهُمْ شَفاعَةُ الشَّافِعِينَ «48»

مَسْرُوراً» سؤال شد. فرمودند: كسانى كه در دنيا اهل و عيال انسان بهشتى بودند، اگر مؤمن باشند در آخرت نيز اهل او خواهند بود. 1- انسان در حركت به سوى خداست

نشسته بودند و تماشا ميكردند كه با اهل ايمان چه سلوكى مينمايند و چگونه ايشان در آتش ميسوزند و ناخوش نداشتند آنها از اهل ايمان و ناپسند نميدانستند چيزى را

داخل در جهنّم شود اهل بهشت وارث منزل او خواهند بود و قمّى ره اينمعنى را از امام صادق عليه السّلام نقل نموده بعلاوه آنكه بعد از ورود اهل بهشت در آن، منازل

ميسوزد و اهل‌ دوزخ‌ نيز، آتش‌ دوزخ‌ ‌از‌ ‌آنها‌ روشن‌ ميشود و ‌خود‌ ‌در‌ ‌آن‌ ميسوزند و چنانچه‌ حطب‌ ‌خود‌ ميسوزد و چيزهاي‌ ديگر ‌را‌ ‌هم‌ ميسوزاند، اهل‌ عذاب‌

شصت روز پی در پی انجام شود، و بسیاری از فقهای اهل سنت نیز بر طبق آن فتوا داده‌اند، ولی در روایات ائمه اهل بیت علیهم السّلام آمده است که اگر کمی از ماه دوم

رفته و شخص اهل بهشت گردد و در صورت عكس، اعمال نيك از بين رفته و شخص اهل جهنم گردد و اگر اعمال نيك و بد مساوى بودند نه اهل رحمت باشد و نه اهل عذاب. مقابل

بعضى از مفسرين گفته‌اند غير آن دو بهشت كه در آيات سابقه بيان و توصيف شد براى اهل تقوى و خوف از خدا دو باغ ديگر است براى تنزّه و تفريح ايشان غير از آن دو باغ

بعضى از مفسرين گفته‌اند غير آن دو بهشت كه در آيات سابقه بيان و توصيف شد براى اهل تقوى و خوف از خدا دو باغ ديگر است براى تنزّه و تفريح ايشان غير از آن دو باغ

كه باقى ماند در عذاب و هلاك شد با ساير اهل سدوم بنحو اجمال چون تفصيل آن در سور سابقه ذكر شده و گوشزد فرموده اهل مكّه را كه در مسافرت بشام همه ساله بر آنديار

كه باقى ماند در عذاب و هلاك شد با ساير اهل سدوم بنحو اجمال چون تفصيل آن در سور سابقه ذكر شده و گوشزد فرموده اهل مكّه را كه در مسافرت بشام همه ساله بر آنديار

تكرار شده براى بيان آنستكه اهل ايمان علاوه بر آنكه از عذاب دنيا نجات يافتند از عذاب شديد آخرت هم مأمون شدند و اشاره بآنكه اهل عصيان بهر دو عذاب گرفتار گشتند

ببعد كلام اهل تقوى است و محتمل است كلام آنها همان كلمه خيرا باشد و بقيه كلام الهى باشد كه بعنوان بيان مراد آنها نازل شده است و چه خوب است سراى اهل تقوى كه

از رسول در توصيف اهل كتاب به اينكه (( آنچه را كه خدا و رسول او حرام كرده اند حرام نمى دانند )) پيامبر اسلام (ص ) مى باشد واداشتن اهل كتاب به پرداخت جزيه

گناهانتان را از شما مى‌زدايد؛ و شما را مى‌آمرزد؛ و خدا داراى بخشش بزرگ است. ای اهل ایمان، اگر خدا ترس و پرهیزکار شوید خدا به شما فرقان بخشد (یعنی دیده بصیرت

عقوبات دنيوى است و بعد از اين خداوند اهل ايمان را از اين قبيل نجوى نهى فرموده و مقرّر داشته كه نجوى بايد بخير و صلاح اهل ايمان و پرهيز از مخالفت خدا و پيغمبر

ده باشد چه شهر ويران و اهل آنرا هلاك فرمايد براى آنكه مستحقّ عقوبت شده‌اند بكثرت معاصى از باب مزيد عنايت و لطف امر ميفرمايد اهل تنعّم و تعيّش و فسق و فجور

اند [آل عمران:102]. اى اهل ايمان بترسيد از خدا حق ترسيدنش. اتقى: پرهيزگارتر. [حجرات:13]. تقيه‏ [آل عمران:28]. يعنى مومنان به جاى اهل ايمان، كافران را دوست

[تكوير:2]. راجع به آيه [يس:66]. در «سبق» صحبت شد. * [نساء:47]. در اين آيه به اهل كتاب در صورت عدم ايمان يكى از دو عقوبت وعده شده: محو وجوه و برگردان به قفا،

فيهِ...» (وسائل ابواب لباس المصلى باب 30). ولى آيات شريفه صريح‏اند در اين كه اهل بهشت اعم از زنان و مردان از طلا استفاده مى‏كنند. [كهف:31]، همچنين است آيه

حضرت اسحق بود. به نظر مى‏آيد كه ذبيح بودن اسحق در كتب اسلامى خاصّه به كتب اهل سنّت از تورات راه يافته است ولى در «اسمعيل» گفتيم كه به شهادت قرآن هنگام قربانى

عقدى محقق نمى‌شود. امام باقر عليه السلام فرمود: «لا ينبغى نكاح اهل الكتاب» ازدواج با زنان اهل‌كتاب (يهود و نصارا) سزاوار نيست. آنگاه امام عليه السلام اين

[بقره:42]. «تَلْبِسُوا» از باب ضَرَبَ يَضْرِبُ به معنى خلط و آيه خطاب به اهل كتاب است يعنى حق را با باطل خلط نكنيد و حق را به باطل مشتبه ننمائيد و حق را

لِلْمُكَذِّبِينَ (40) ترجمه‌ آيا هلاك ننموديم پيشينيان را پس از پى آنها در آورديم اهل ازمنه متأخره را اينچنين رفتار ميكنيم با گناهكاران‌ واى در چنين روز بر تكذيب

را هم از آل پيغمبر خاتم حساب فرموده باشد چنانچه سلمان كه يكى از اهل ايمان كامل بود از اهل بيت محسوب شد و شايد اشاره باين نكته باشد آيه اخيره كه فرموده انّه

بغض ما اهل بيت نباشد و ظاهرا مراد كسانى هستند كه اقرار بامامت نموده باشند نهايت آنكه بلوازم تشيّع و دوستى عمل ننموده باشند و الّا مسلّم است كه اهل نجات نخواهند

که در جوّ آسمان مسخّرند و به جز خدا کسی نگهبان آنها نیست؟! در این امر برای اهل ایمان نشانه‌هایی (از قدرت حق) پدیدار است. آیا به پرندگان که در فضای آسمان،

و زينهار، جز مسلمان نميريد. ای اهل ایمان، از خدا بترسید چنانچه شایسته خدا ترس بودن است، و نمیرید جز به دین اسلام. ای اهل ایمان! از خدا آن گونه که شایسته

کتاب بزرگ را که بر آنان تلاوت می‌شود ما بر تو فرستادیم؟ و همانا در آن برای اهل ایمان البته رحمت و یاد آوری و پندی خواهد بود. آیا [در قرآن عیب و نقصی می یابند؟

در انظار دانشمندان و جا دادن اهل ايمان باشد بكسانيكه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم اشاره بجا دادن آنها ميفرموده از اهل تقوى و علم و مزيّتهاى ديگر دينى

خود مى‌ديد و خدا هر كه را خواهد به نصرت خويش يارى مى‌دهد. يقينا در اين امر اهل بصيرت را عبرتى است قطعاً در برخورد ميان دو گروه، براى شما نشانه‌اى [و درس

انجیل: تصدیق انجیل ۴; مخالفت با انجیل ۵; نقش انجیل ۸; هدایتگرى انجیل ۸ اهل کتاب: اختلاف اهل کتاب ۸ تورات: تصدیق تورات ۴; تورات و انجیل ۴; مخالفت با تورات ۵;