نتایج جستجو

ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۱ صفحه ۲۶۰ «ثمَّ يَأْتى مِن بَعْدِ ذَلِك عَامٌ فِيهِ يُغَاث النَّاس وَ فِيهِ يَعْصِرُونَ»: وقتى گفته مى شود: «غاثه اللّه » و همچنين

خوض خوف خير خيم دبر دخل درى دعع دعو دلو دمدم دنو دهق دهم دهن دون دين ذات ذلک ذنب ذهب ذو ذوق ذى ذکر رئى ربب رجج رجع رجف رجو رحل رحم رحمان ردد ردف ردى رزق

«ذَلِك مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْك وَ مَا كُنت لَدَيهِمْ إِذْ أَجْمَعُوا أَمْرَهُمْ وَ هُمْ يمْكُرُونَ»: كلمه «ذلك » اشاره است به داستان يوسف

عيسى نا يحيى عبد اسماعيل زکريا اذ صلح رسل حسن قول اليسع جزى قوم هما يونس ک ذلک لوط ه هارون

تکرار در قرآن: ۲(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ک الى م ق ذلک س ص ه ح وحى ى ذکر رحم ربب الذين عبد

تکرار در قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... يوم جمع من امن ذلک الله اله ل ب وله کم عمل صلح کفر

ناقصه‏اند و دلالت بر زمان گذشته دارند. 2- [نساء:1]. [نساء:11]. «وَ كانَ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسيراً - اِنَّ اللَّهَ كانَ غَفُوراً رَحيماً - اِنَّ اللَّهَ

هذا بين بنو هو رود عمل غيب نور الا جنن حقق نزل عن انث صدق سمع نذر انس نصر ذلک وکل دون جىء کيد کذب ريب شکر لما خزن ظلم الى رئى يقن غير امر کثر نن قلب دعو

فَعَلَيها وَ ما رَبُّكَ بظَّلامٍ لِلعَبيدِ» و در آيه اول پس از ذكر عذاب آمده «ذلكَ بِما قَدَّمِتْ يَداكَ اَيْدِيكُمْ» «وَ اَنَّ اللَّه لَيسَ بِظَّلامٍ لِلْعَبيدِ»

حال بارگیری... لا زنى الا نکح او شرک من امن ها جلد ذکر لعل هما ف کم قتل ب ذلک کون کلل بين طوف انن حرم ه ايى وحد وله ل ائى قرب فعل حقق کبر سرق خطء اله هن

من امن الله اله وله انن على کون شىء ليس صابئون او لا بنو نا ب ولى اخذ ان ذلک ملل بعض نصارى هدى ما حزن نحن عن حتى مسيح تلک مجوس منى ا تبع ک حبب قدر ف بل

زمل زوج نقص طوف ب دنو کلل فحش لم ارث اخو عذب وله ايى ورث الذين اله الله اتى ذلک قد انن ولد زيد مسس هما الذى مع سدس خشى

جهنم الى هذه لعب يوم الذى ف دعع ب خوض التى کون فى کذب يتم لا حضض على دين ذلک طعم هم سکن ل الذين ها رئى

ابراهيم ضغث ى ايى اوه نحن اول نسو قرء اذا ام اذن ان مع عقب امن ربص عبر حکم عن ذلک رئى حلم تلک هو قبل قد حلل حدد شکر غيب رشد بعد غلم جناح سئل قسم غنى لما لم

مكان گرفت يعنى درهر محل متلاشى شدن. هم کلل کم انن مزق فى اذا حدث ل نبء ف ذلک رجل جعل اوى على خلق ائى جدد نفس ايى دلل ا ظلم فرى هل نا سفر کفر

رحم نکف نصارى کون لن وکل امم سمو حقق رود ربب امر الذين ف کلم وجه دون شىء ذلک قد خلو دنو ملک عظم کفر عزير کفى اخر ارض بهت رهب ک جمع يهود قبل على لا وحد

زيغ عبر خير يدى وعد وحد فرى قلب کثر جنح نزل سليمان او ضغث نعم رحم اسرائيل ذلک ها ان عمى لکن قوم بنو بغى بعد عذب اذا زود صدق قعد کلم الم صدر ورث اتى فضل

يمن وله ب بنو حرج ملک دول سکن اسو ذکر فوت شىء اسى شرک يتم وطر بين قرب ازر ذلک امن غنى ثوب وفى قتل رجع نصح ذى نفس زيد کفل رئى اخر قضى اتى ارض رسل لما وعد

ل جرى کبر برق او ا دخل خضر متع نور عجل استبرق نشء مخر بعد فضض خصم جسد ثوب ذلک زبد اکل سقى سندس کظم غير لولو مثل موسى فضل عمل على بين جعل کلل سود الک قوم

شرير است. اين كلمه تنها يك دفعه در كلام اللّه مجيد به كار رفته است. ان کون ذلک ذا بعد اثم عتل مول بنو عدو اذا تلو ل خير منع

امر الذى کفر اوى هو ردد ن انس نور اول قبل حکم صرط اخر جعل عذب ذکر ظلم اجل ذلک قلب کلل نن متع ولى خرج موسى اتى تبع اخذ رحم اهل عبد لو کيف لعل خير فرعون غفر

ربب لا نا کون ان حقق کم الذين فى جىء هو الا علم ها بين امن رسل وعد هدى ارض ذلک غير بطل کتب الى قوم ى کفر نزل اتى کثر ا يوم سمو ذا کلم انس قد ايى لما اول

على ى تبع نا ک لن ها الذين ربب قوم کون امن فى کذب حقق علم سوء کثر نفس سوع ذلک الذى الى قلب اذا شرک يا غنى اذ عمل قد ارض بعض بل کتب هو ابد زين اهل رود لقى

جعل رفع جبل شرک فعل بعد فسد حيى کثر قوم نصب هو ضلل جرم خسر تبع هدى اتى مکر ذلک مثل صبر وقى عظم بدء کلم فرى عمل حبب سحر صرف امن موت اول نفس رجل سلم يسر عطو

حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ(۷۴) إِنَّ فى ذَلِك لاَيَتٍ لِّلْمُتَوَسمِينَ(۷۵) وَ إِنهَا لَبِسبِيلٍ مُّقِيمٍ(۷۶) إِنَّ فى ذَلِك لاَيَةً لِّلْمُؤْمِنِينَ(۷۷) ترجمه

ه کم ما ب ل ى ظهر ها سوء انن هو قول وله کون حجب الذين بغى اله هما لا او ا ذلک اول غير على فى ربب نور اتى الله عن کتب رئى عدو جهنم ذلکم کلل عذب اسحاق اخو

صلح ذوى غلم يوم غنى اول مدن اللاتى بل لم نصر عقل قهر الذين قسم ا اخر کلا ذلک حضر بدل سدد کى ضلل تحت دين عيل ارث جنب جدر

غلل قتل انس خرج کفر عمل نن يا لم کسب الا الذين او عفو لو جعل يوم صوب بيض اذ ذلک اول حقق ثم هى سوء اخذ نزل وجه بصر ن جزى عبد جيب مع حرق ويل ليس تبب عند لعن

على انن خلق نفس الله نا اله الى هن لا وله زوج الذين ذکر نعم اذا قول ايى شىء ذلک امن ثنى الا اتى نبت انث ذرر سکن جنن بين بدل نبو ملک طهر وحد يا وذر نکح متع

هو الى ى نا ا کفر قوم ايى غفر وقى رحم عن ارض بين ربب عبد هدى سمو اتى حکم ذلک کلل سبل عند دون عمل قد يا لم اول يوم الذى امر نزل اخر عذب ظلم حقق جعل لو ذکر

اله ل ب کم وله ما ک ف على من ه س کون کفر ان يمن لا جهنم جمع انن دهن رضو طوع ذلک اذا صير الم رود کسب عمل الا شقق بئس رسل همز کلل قبل حفظ عذب اوى مهن کذب جىء

عذب کتب عشر قصص اذا ظنن سجن رصد فعل عبد امن طغو اهل حقب بضع ذا قسم رسل هون ذلک احد الف الذين حصى افک ظلم

کفر اخر متع ربب اتى الذين اذا انن اکل علم خلق عند يوم حسن عن سوف عذب کون ذلک سرح او کذب زوج اجل لو حقق هو قرر حتى رحم نن شىء نعم غرر غير امن ابو فلح قدر

الذين ک بعد کفر نا امن ربب يوم موت جعل ولى قوم ى اذا ان علم رجع توب نن حيى ذلک ارض اخر نظر سوى سمو بين ظلم جمع الذى رسل هو رئى انتم کلل اتى نطف لم عمل ايى

[هود:84]. وفى نا وزن لا ب کيل اذا ى ف ل کم انن هم على قسط ه من قول انس رسل اخو ذلک کون ان عهد بعر مع سئل خير يسر قوم زيد ربب حفظ قسطس لن بخس او رئى الذين يا

طوف رسل هدى رئى ائى بحر لعل ولى کما اهل ايى جعل لما مع وجس کيف ورى حکم حسب ذلک حنذ فرى خسر ذکر قطع صبر لعن عهد لوط على عجل يا او وصل حذر انتما جىء اخو

على عذب امر عدو هما انت رئى اخر دنو احزاب غير کرر حفظ حوط هامان نظر علم ظنن ذلک هل يا

گشته است. مجمع اين رامثل سابق گفته است. ف هم لا فى انن ى لوم ه من ب کم ما ذلک اله ن وله الله نفس ا هو غير بسط ذکر خوف ل بغى قول بعض فضل ان کون ورى على نا

دور ائى على اوى لو اخر الله الک لئک سحر تبع صرف حکم ام کيف الذين طوف ملک ذلک وقى يى نذر

امن نا حکم نزل ربب شىء ى ارض الا على قد سمو يا انس اذ اهل ائى رسل حقق اوى ذلک انت ا قوم ثم سوء نبو ولى مثل لم شهد يوم خلق ملک الذى قتل جعل عند خير خلف حتى

فى يوم وله ربع الله هن ليل ثنى على الا ک انن ثلث الذين لم ربب اذا صحب بعد ذلک يمن شهر خلق نسو انس نصف ها کلم کذب صوم ظلل ترک زيد هما قوم بلغ وعد حتى رسل

‌در‌ دعاء كميل‌ ‌بعد‌ ‌از‌ كلمه‌ (و اسعده‌ ‌علي‌ ‌ذلک‌ القضاء) ميگويد (فلك‌ الحمد علي‌ّ ‌في‌ جميع‌ ‌ذلک‌) و بعضي‌ توهم‌ كرده‌اند ‌که‌ اينجا جاي‌ حمد نيست‌

عَلَيْهِ وَ الضَّعِيفِ وَ الْمَبْطُونِ وَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ وَ غَيْرِ ذَلِك و ساله سماعه بن مهران : و سماعة بن مهران از آن حضرت (امام صادق عليه السلام)

عَلَيْهِ وَ الضَّعِيفِ وَ الْمَبْطُونِ وَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ وَ غَيْرِ ذَلِك و ساله بزيع الموذن فقال له : منقول است از بزيع اذان‏گو كه از امام صادق عليه

عَلَيْهِ وَ الضَّعِيفِ وَ الْمَبْطُونِ وَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ وَ غَيْرِ ذَلِك و قال الصادق ع : امام صادق عليه السّلام فرمود: تبسم و لبخند زدن نماز را قطع

عيسى عشو وله صدق زکريا حسن هم جعل کتب بکر الياس جزى کلم ان وهب کلل سبح انن ذلک قوى زوج غلم اسماعيل اتى هارون الى قبل اليسع موسى يونس يوسف حکم وحى کون سود

عرف او ها سمو انن نا الا هم قد کم ک الى زول ا ارض اذا ى بل رزق سرح عرو قول ذلک ختم الذى اجل رسل موت مسک وثق حسب نعم الذين نفق امر التى بلغ حسن طلق کتب انس

کون علم ربب نا الى ى سبل تبع جهد بنو رئى نفق هو اول بغى قد اتى اخر مول الا ذلک سوى هجر قوم سنبل سکن عذب سبع ظلم شىء يا طوع ثم نفس الذى قرب لعل خرج ا اذا

طيب حقق کتب قرر صبر الى مع بعد عند فرع فئى شدد ذوق حيى رسل اصل نفس امر قوم ذلک ذکر لا مثل سوء ى لو خلل نبء وحد دنو امم زلل سمو انن جمل وحى فرغ کود خير رتل

بين عين اتى وعد التى يوم قوم نخل هو قبل شىء قد کذب نور يا اذ جنن سوء اوى ذلک نن ا لو عند عنب سلم الو ظلم خلق رسل لم کما لما مثل ارض يمن او رضو ام جمع ارث

عَلَيْهِ وَ الضَّعِيفِ وَ الْمَبْطُونِ وَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ وَ غَيْرِ ذَلِك و سال الحلبي ابا عبد الله ع : حلبى از امام صادق عليه السلام در باره شخص بيمار

عَلَيْهِ وَ الضَّعِيفِ وَ الْمَبْطُونِ وَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ وَ غَيْرِ ذَلِك و كتب ايوب بن نوح الي ابي الحسن الثالث ع : أيوب بن نوح به امام هادى عليه

عَلَيْهِ وَ الضَّعِيفِ وَ الْمَبْطُونِ وَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ وَ غَيْرِ ذَلِك و روي محمد بن مسلم عن ابي جعفر ع انه قال : محمّد بن مسلم از امام باقر عليه

يَفْعَلْ ذلِكَ عُدْواناً وَ ظُلْماً ... 2- قصد وانگيزه، نقش اصلى در كيفر يا پاداش دارد. «مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ عُدْواناً وَ ظُلْماً» وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ عُدْواناً

عَلَيْهِ وَ الضَّعِيفِ وَ الْمَبْطُونِ وَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ وَ غَيْرِ ذَلِك و قال امير المومنين ع : أمير المؤمنين عليه السلام فرمود: روزى رسول خدا صلّى

عَلَيْهِ وَ الضَّعِيفِ وَ الْمَبْطُونِ وَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ وَ غَيْرِ ذَلِك و ساله علي بن مهزيار : و علىّ بن مهزيار نيز در باره همين مسأله از آن حضرت

عَلَيْهِ وَ الضَّعِيفِ وَ الْمَبْطُونِ وَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ وَ غَيْرِ ذَلِك و سال عبد الرحمن بن الحجاج ابا الحسن ع : عبد الرّحمن بن حجاج از امام موسى

الناس» إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً لِمَنْ خافَ عَذابَ الْآخِرَةِ ذلِكَ يَوْمٌ مَجْمُوعٌ لَهُ النَّاسُ وَ ذلِكَ يَوْمٌ مَشْهُودٌ (103) إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً: بدرستى

فرض عفف اياى کثر کرس لدى رغم ملک خرج ضرر اخذ ايى عبد قرب کسب صحب ردد رزق ذلک يى حقق بئس سبل ا عدل جنن وفى ايد قتر نطق لمم صبر نبو اوى حسن بيت نعم ولى عن

(ثُمَّ إِنَّکُمْ بَعْدَ ذلِکَ لَمَیِّتُونَ). تفسیر آیات ۱ - مرگ، سرنوشت محتوم هر انسان پس از خلقت (ثمّ إنّکم بعد ذلک لمیّتون) «ذلک»، اشاره به آخرین مرحله

عَلَيْهِ وَ الضَّعِيفِ وَ الْمَبْطُونِ وَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ وَ غَيْرِ ذَلِك و روي عمر بن اذينه عن زراره عن ابي جعفر ع قال : عمر بن أذينه از زراره و او

عَلَيْهِ وَ الضَّعِيفِ وَ الْمَبْطُونِ وَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ وَ غَيْرِ ذَلِك و قال رسول الله ص : رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: بيمار ايستاده

الله لم وله عذب سوء ن کون على انس دعو هن نور قبل الذين الا رحم شرر نن قد ربب ذلک علم يوم خير ثم مسس اخذ الى قرح شطن نصب ذوق بعد بشر قوم لن فرض جنب کلل حسن

لاتمش فى الأرض مرحًا ... کلّ ذلک کان سیّئه عند ربّک مکروهًا) احتمال دارد که مشارالیه «ذلک» فقط آیه قبل بوده و منظور از«کل ذلک» تکبر باشد. بنابراین، اسم اشاره

دادرسى و بازجویى از زنان اشراف (ذلک لیعلم أنى لم أخنه بالغیب) چنان چه «ذلک لیعلم ...» کلام یوسف(ع) باشد، مشارالیه «ذلک» خارج نشدن از زندان و تقاضاى دادرسى

است. «فَمَنِ ابْتَغى‌ وَراءَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ العادُونَ» تفسير نور(10جلدى)، ج‌10، ص: 220 فَمَنِ ابْتَغى‌ وَراءَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ العادُونَ (31)

غفر إنّ ذلک لمن عزم الأُمور) ۶ - عفو، گذشت و خویشتن دارى در حال توانمندى بر انتقام، نشانگر اراده و تصمیم قوى انسان است. (و لمن صبر و غفر إنّ ذلک لمن عزم

و پايدار بودن اوست. «ذلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ» 2- حقّ و باطل، ملاك انتخاب است، نه تقليد، تبليغ، تطميع و يا تهديد. «ذلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ

هُمُ الْفاسِقُونَ» فَمَنْ تَوَلَّى بَعْدَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ (82) فَمَنْ تَوَلَّى بَعْدَ ذلِكَ‌: پس هر كه پشت نمايد و اعراض كند از ايمان

(یبنى ءادم قد أنزلنا ... ذلک من ءایت الله) مشارالیه «ذلک»، آفرینش لباس (أنزلنا علیکم لباسا) و تبیین ارزش تقوا (و لباس التقوى ذلک خیر) است. گفتنى است که لباس

آیات ذلِكَ عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ «6» اوست (خداوندى) كه از پنهان و آشكار آگاه، (و) شكست‌ناپذير و مهربان است. ذلِكَ عالِمُ

مراد از كتاب قرآن است وبجهة بلندى مقام آن با ذلك اشاره شده. اين وجه بهتر از وجوه عديده‏اى است كه درباره «ذلك» در اين آيه گفته‏اند. و نيز با اين كلمه به مطلب

بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ» ذلِكَ بِما قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَلاَّمٍ لِلْعَبِيدِ (51) و ايضا ملائكه مى‌گفتند: ذلِكَ بِما قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ‌:

على(علیه السلام)نقل شده که در تفسیر این آیه فرمود: یَعنِى السِّلاحَ وَ غَیْرَ ذلِکَ «منظور اسلحه و غیر آن است». روشن است این، از قبیل بیان مصداق است. بئس‌ (۷۳

بنى‌نضير شد، نه يهودى بودن آنان. «ذلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ» 3- كيفرهاى الهى بر اساس عملكرد انسان و عادلانه است. «ذلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ»

۵ - قیامت، روز ظهور و بروز غبن و خسارت کافران (ذلک یوم التغابن) ۶ - «یوم التغابن»، از نام هاى قیامت (ذلک یوم التغابن) ۷ - خداوند، گناهان و بدى هاى مؤمنان

الميزان. تفسير نور(10جلدى)، ج‌10، ص: 378 إِنَّ فِي ذلِكَ لَعِبْرَةً لِمَنْ يَخْشى‌ «26» إِنَّ فِي ذلِكَ‌: بدرستى كه در گرفتن فرعون به عقوبت، لَعِبْرَةً لِمَنْ

بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَداً «10» وَ أَنَّا مِنَّا الصَّالِحُونَ وَ مِنَّا دُونَ ذلِكَ كُنَّا طَرائِقَ قِدَداً «11» وَ أَنَّا ظَنَنَّا أَنْ لَنْ نُعْجِزَ اللَّهَ

كَرِهُوا ... فَأَحْبَطَ أَعْمالَهُمْ‌ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا ما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمالَهُمْ «9» ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا: اين ذلت و نابودى

باشند و يا مجوس از اخلاف آنها باشد . صحب ثمود عاد قرن بين فرعون ل نوح قوم ذلک اخو الم لوط هم کلل عذب کثر ضرب ايکه قبل ظلم خرج کذب نا ک عتد

. ف ک قول هم بصر ما ل ب ه قوم خرج رجع يا لقى موسى ضلل خطب الى لم بعد عجل ذلک من ها جسد ى غضب قذف اسف فتن قد زين

اراده ننموده‏اند اين است كه درك آنها از علم (و فقط دنيا را درك مى‏كنند) «ذلِكَ مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْمِ». و درباره تكرار «بل» گفته است «بَلِ ادّارَكَ

اكثر مردم ايمان آورنده نيستند. إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (121) إِنَّ فِي ذلِكَ‌: بدرستى كه در صبر نوح و اذيت قوم و عناد

‌در‌ دعاء كميل‌ ‌بعد‌ ‌از‌ كلمه‌ (و اسعده‌ ‌علي‌ ‌ذلک‌ القضاء) ميگويد (فلك‌ الحمد علي‌ّ ‌في‌ جميع‌ ‌ذلک‌) و بعضي‌ توهم‌ كرده‌اند ‌که‌ اينجا جاي‌ حمد نيست‌

زیانکارى نیست. (ذلک) «ذلک» ممکن است که خبر مبتداى محذوف و تأکید بر محتواى آیات قبل باشد; یعنى، واقعیت این است و جز این نیست. (الأمر ذلک و لا غیر) و مى تواند

او، امرى ارزشمند و مورد تشویق خداوند (ذلک لمن خاف مقامى و خاف وعید) ۸- قوام و استوارى امور به دست خداوند است. (ذلک لمن خاف مقامى و خاف وعید) «مقام» مى تواند

رحلت پيامبر«ص» تفسیر آیات ذلِكَ بِأَنَّهُمْ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا فَطُبِعَ عَلى‌ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لا يَفْقَهُونَ «3» ذلِكَ بِأَنَّهُمْ آمَنُوا: اين قول

یتولون من بعد ذلک) ۹- یهودیان اعراض کننده از حکم تورات، مردمى بى ایمان (ثم یتولون من بعد ذلک و ما أولئک بالمؤمنین) برداشت فوق بر این مبناست که «ذلک» اشاره به

back to his Lord. ترتیل: ترجمه: «ذلِکَ الْیَوْمُ الْحَقُّ»: آن، روز راستینی است. آن روز، واقعیّت و حقیقت دارد. (ذلِکَ) مبتدا و (الْیَوْمُ) بدل، و (الْحَقُّ)

أَشْرَكُوا لَحَبِطَ» ذلِكَ هُدَى اللَّهِ يَهْدِي بِهِ مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ لَوْ أَشْرَكُوا لَحَبِطَ عَنْهُمْ ما كانُوا يَعْمَلُونَ (88) ذلِكَ هُدَى اللَّهِ‌:

اللَّهِ الْكَذِبَ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ (94) (فَمَنِ افْتَرى‌ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ)

إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِلْعالِمِينَ «22» وَ مِنْ آياتِهِ مَنامُكُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ ابْتِغاؤُكُمْ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ

كم‌فروشى، خير و بركت را مى‌برد. «ذلِكَ خَيْرٌ» 5- فلسفه‌ى فرمان‌هاى الهى، خير خود انسان‌هاست. أَوْفُوا زِنُوا ... ذلِكَ خَيْرٌ 6- درستكارى اقتصادى، برتر

كنند. «الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ» إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (67) إِنَّ فِي ذلِكَ‌: بدرستى كه در انجاى موسى و قوم او و اهلاك

الرَّحِيمِ‌ به نام خداوند بخشنده مهربان‌ أَ لَيْسَ ذلِكَ بِقادِرٍ عَلى‌ أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتى‌ (40) أَ لَيْسَ ذلِكَ بِقادِرٍ: آيا نباشد آنكه چنين ايجاد فرمايد:

ءاتیهم ... إنّهم کانوا قبل ذلک محسنین) ۵ - تقوا، داراى ماهیتى پویا و زاینده اعمال نیک (إنّ المتقین فى جنّ-ت ... إنّهم کانوا قبل ذلک محسنین) تقواپیشگان با وصف

الرَّحِيمِ‌ به نام خداوند بخشنده مهربان‌ وَ إِنَّهُ عَلى‌ ذلِكَ لَشَهِيدٌ «7» وَ إِنَّهُ عَلى‌ ذلِكَ‌: و به درستى كه او بر بخل و كفران و صفات خود، لَشَهِيدٌ:

رسول (ص)، رستگارى بزرگ (تلک حدود اللّه و من یطع اللّه و رسوله ... و ذلک الفوز العظیم) «ذلک» مى تواند اشاره باشد به اطاعت خدا و رسول که از موارد آن رعایت احکام

تمام قرآن با «الى» متعدى آمده نظير [فرقان:71]، [بقره:54]، [تحريم:8] و امثال ذلك، و اين به مناسبت استعلاء حق تعالى و كوچكى بندگان است. «على» در آيه «عَلَى

آنان به کفر و گناه است. (ذلک بأن اللّه لم یک مغیرا نعمة أنعمها على قوم حتى یغیروا) ۸- نقش اصلى عمل خود انسان در جلب نقمت یا نعمت (ذلک بأن اللّه لم یک مغیرا

خداوند (فمن ابتغى وراء ذلک فأُولئک هم العادون) ۴ - «سئل الصادق(ع) عن الخضختة، فقال: إثم عظیم ... فقال: قول اللّه، «فمن ابتغى وراء ذلک فأولئک هم العادون» و

النهَارِ وَ زُلَفاً مِّنَ الَّيْلِ إِنَّ الحَْسنَتِ يُذْهِبنَ السيِّئَاتِ ذَلِك ذِكْرَى لِلذَّكِرِينَ(۱۱۴) وَ اصبرْ فَإِنَّ اللَّهَ لا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ(۱۱۵)

دیگران (فأخذهم العذاب إنّ فى ذلک لأیة) واژه «آیة» در این جا مرادف «عبرة» است و نکره آمدن براى تفخیم مى باشد; یعنى، «إنّ فى ذلک لعبرة عظیمة». ۴ - نزول عذاب

يَوْمَ الْقِيامَةِ أَلا ذلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِينُ «15» لَهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِنَ النَّارِ وَ مِنْ تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ ذلِكَ يُخَوِّفُ اللَّهُ

ترتیل: ترجمه: «یَغُوصُونَ»: غواصی می‌کردند. به دریا فرو می‌رفتند. «دُونَ ذلِکَ»: جز این. غیر از آن (نگا: ص / ). «کُنَّا لَهُمْ حَافِظِینَ»: ما مراقب اعمال

نشانه اى براى جایگاه ملاقات موسى و خضر(ع) بود. (قال ذلک ما کنّا نبغ) «بغى» به معناى «طلب» است و «ذلک ما کنّا نبغ» یعنى: «آنچه پیوسته در طلب او بودیم، همان

«مَا بَیْنَ ذلِکَ»: مراد زمان حال، یا امکنه و جهاتی است که در آن بسر می‌بریم. «لَهُ مَا بَیْنَ أَیْدِینَا وَ مَا خَلْفَنَا وَ مَا بَیْنَ ذلِکَ»: آینده و

عاقبت اندیشان (ذلک لمن خشى ربّه) ۱۶ - مؤمنان داراى عمل صالح، هراسان از فرجام خویش و نگران از کوتاهى در برابر عظمت خداوند (الذین ءامنوا و عملوا الصلحت ... ذلک لمن

هستى، تبلور علم و قدرت الهى است. «ذلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ» 9- مقدّرات الهى حكيمانه و عادلانه است. «ذلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ»

فرمان دهد. (و ما أُمروا إلاّ... و ذلک دین القیّمه) ۹ - ادیان آسمانى، داراى استقامت و مایه پایدار ماندن مردم است. (و ذلک دین القیّمه) «قیّمة»، در معانى «قوام بخش»

الْأَرْضَ وَ لَنْ تَبْلُغَ الْجِبالَ طُولاً (37) كُلُّ ذلِكَ كانَ سَيِّئُهُ عِنْدَ رَبِّكَ مَكْرُوهاً (38) ذلِكَ مِمَّا أَوْحى‌ إِلَيْكَ رَبُّكَ مِنَ الْحِكْمَةِ

إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِلْعالِمِينَ «22» وَ مِنْ آياتِهِ مَنامُكُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ ابْتِغاؤُكُمْ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ

تجاوز پیشه بودند. (و على الذین هادوا ... ذلک جزینهم ببغیهم) ۱۰- خبرهاى خداوند بدون تردید صادق و مطابق واقع است. (ذلک جزینهم ببغیهم و إنا لصدقون) ۱۱- تجاوز

إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِلْعالِمِينَ «22» وَ مِنْ آياتِهِ مَنامُكُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ ابْتِغاؤُكُمْ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ

الأرض ... إن فى ذلک لأیة) ۸- آیت خداوند بودن آب باران و حیات موجودات، براى مردم حق شنو قابل درک است. (و الله أنزل من السّماء ماء ... إن فى ذلک لأیة لقوم یسمعون)

نور(10جلدى)، ج‌10، ص: 473 هَلْ فِي ذلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ «5» آنگاه به جهت تعظيم قسم‌هاى مذكوره فرمايد: هَلْ فِي ذلِكَ‌: آيا هست در آنچه سوگند ياد كرديم

إنّ فى ذلک لأیت لکلّ صبّار شکور) ۹ - مطالعه در اسرار آفرینش، نیازمند صبر و شکیبایى و برخوردارى از روحیه سپاس و قدردانى (و من ءایته ... إنّ فى ذلک لأیت لکلّ

will admit them into His mercy. That is the clear triumph. ترتیل: ترجمه: «ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْمُبِینُ»: (نگا: انعام / ). Tabber requires Javascript to

لها ذلک تقدیر العزیز) ۶ - حرکت خورشید بر مدار مشخص و به سمت و سوى قرارگاه ویژه خود، جلوه اى از عزت و علم خداوند است. (و الشمس تجرى لمستقر لها ذلک تقدیر

الْكافِرِينَ لا مَوْلى‌ لَهُمْ» ذلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَ أَنَّ الْكافِرِينَ لا مَوْلى‌ لَهُمْ «11» ذلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ‌: آنچه مذكور

إِلَيْنَا وَ نَمِيرُ أَهْلَنَا وَ نحْفَظ أَخَانَا وَ نَزْدَادُ كَيْلَ بَعِيرٍ ذَلِك كيْلٌ يَسِيرٌ(۶۵) قَالَ لَنْ أُرْسِلَهُ مَعَكمْ حَتى تُؤْتُونِ مَوْثِقاً

ارض صبر عذب نن رسل امر ى کفر فضل يدى س فرح کلل قدر بين وبل هذه لو اذن ضعف ذلک رحم ا لما عند ثمر بعد موت يوم لم قبل قلب صدد جمع اخذ صير عظم علم خير ضلل بعض

اَبُو عَبْدِاللّهِ عليه السلام: نَعَمْ وزلكِنْ لَيْسَ ذلِكَ عَلى ما يُوجَدُ مِنَ الْمَخْلوقينَ وَ ذلِكَ اَنَّ الرِّضا حالٌ تَدْخُلُ عَلَيْهِ فَتَقنْقُلُهُ

اَبُو عَبْدِاللّهِ عليه السلام: نَعَمْ وزلكِنْ لَيْسَ ذلِكَ عَلى ما يُوجَدُ مِنَ الْمَخْلوقينَ وَ ذلِكَ اَنَّ الرِّضا حالٌ تَدْخُلُ عَلَيْهِ فَتَقنْقُلُهُ

للذین ءامنوا الذین ... ذلک بان منهم قسیسین و رهباناً) ۷- نقش مؤثر عالمان دینى و عابدان خداترس در بهبود و اصلاح آراء و افکار مردم (ذلک بان منهم قسیسین و رهباناً)

.. ذلک بما عصوا و کانوا یعتدون) مشارالیه «ذلک» در «ذلک بما عصوا» کفر به آیات خدا و کشتن پیامبران است. قابل ذکر است که برخى از مفسّران، ذلک در «ذلک بما

الاَرْض بِالحَْقِّ إِن يَشأْ يُذْهِبْكُمْ وَ يَأْتِ بخَلْقٍ جَدِيدٍ(۱۹) وَ مَا ذَلِك عَلى اللَّهِ بِعَزِيزٍ(۲۰) وَ بَرَزُوا للَّهِ جَمِيعاً فَقَالَ الضعَفَؤُا

إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِلْعالِمِينَ «22» وَ مِنْ آياتِهِ مَنامُكُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ ابْتِغاؤُكُمْ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ

(أنّا أنزلنا علیک الکتب ... إنّ فى ذلک لرحمة و ذکرى) ۱۱ - مؤمنان، از رحمت و پندآموز بودن قرآن، بهره مى برند. (إنّ فى ذلک لرحمة و ذکرى لقوم یؤمنون) ۱۲ - قرآن،

اللّه الّیل و النهار إنّ فى ذلک لعبرة لأُوْلى الأبصر) ۳ - بصیرت و روشن دلى، زمینه ساز پذیرش سخن حق و عبرت آموزى است. (إنّ فى ذلک لعبرة لأُوْلى الأبصر) ۴ -

أُرِيدُ أَنْ تَبُوءَ بِإِثْمِي وَ إِثْمِكَ فَتَكُونَ مِنْ أَصْحابِ النَّارِ وَ ذلِكَ جَزاءُ الظَّالِمِينَ «29» همانا من مى‌خواهم تو با بار گناه من (كه پس از كشتنم

براى انسان (و من یفعل ذلک فأُولئک هم الخسرون) ۸ - دلبستگان به مال و اولاد، غافل از یاد خدا و داراى فرجامى خسارت بار (و من یفعل ذلک فأُولئک هم الخسرون) خدا:

«فَقَدْ رَحِمْتَهُ وَ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ» 6- رستگارى، در رفاه دنيوى نيست بلكه در تقواست. مَنْ تَقِ السَّيِّئاتِ‌ ... ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ‌

لکم الأرض ... کلوا ... فى ذلک لأیت ) ۷ - تنها بهره مندان از خرد، توان درک آیات ربوبیت الهى و بهره بردن ازآن را دارند. (إنّ فى ذلک لأیت لأُولى النهى) به خاطر

أقم الصلوة ... ذلک ذکرى) مشارالیه «ذلک» مى تواند همه دستورات و حقایقى باشد که در این آیه و دو آیه قبل بیان شده است. در برداشت فوق «ذلک ذکرى» در ارتباط

و ما بین ذلک قدر ما یسمع اُذنیک; از امام صادق(ع) روایت شده است که درباره سخن خداى تعالى «و لاتجهر بصلاتک و لاتخافت بها» فرمود: مراد از «بین ذلک» مقدارى

بسيارى را براى فرد و جامعه به دنبال دارد. «ذلِكَ خَيْرٌ» 8- وابستگى به دنيا، پليدى و دل كندن از آن پاكى است. «ذلِكَ خَيْرٌ لَكُمْ وَ أَطْهَرُ» 9- صدقه، نوعى

ورود در آن تفسیر آیات تَبارَكَ الَّذِي إِنْ شاءَ جَعَلَ لَكَ خَيْراً مِنْ ذلِكَ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ وَ يَجْعَلْ لَكَ قُصُوراً «10»

يَوْمَ الْقِيامَةِ أَلا ذلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِينُ «15» لَهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِنَ النَّارِ وَ مِنْ تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ ذلِكَ يُخَوِّفُ اللَّهُ

هو شدد ک ثمن ذرع ارض يبس بعد فوق الذى طبق قوم لا نزل بوب سنو الا ثم بحر ان ذلک مثل رجع لعل عظم نا على کلب کون قد سوى حبب جمع الى طرق زرع مدد نبت اذا حجج

فى ها ب ه جعل على لبس قد علم ما امن هما انتم حقق وقى رئى هن حلى ذهب الله ذلک سوء اله ليل وله سور خرج خلق رجل لولو کون نهر نوم سبت ريش ورى جنن ف ى سندس

الذين لا ثم توب جوب سوء ها على رئى عمل لکن فى بغى الى انتم برج حمى ا عرف ذلک نن اول عرض نا سلم امر ن بيت بعد ارض ظنن هدى کثر هن عذب جعل يا قد حکم انس نزغ

الهى است. (إنّ فى ذلک لأیت لکلّ صبّار شکور) ۱۱ - روحیه بردبارى و سپاسگزارى دائم از خدا، روحیه اى ارزش مند و ستودنى است. (إنّ فى ذلک لأیت لکلّ صبّار شکور)

استراحت گاهِ اصحاب کهف و نحوه تابش خورشید به آن، از آیات الهى است. (ذلک من ءایت اللّه) مشارالیه «ذلک» مطالب مطرح شده در آیه، درباره وضعیّت جغرافیایى غار و نحوه

بیوتهم خاویة ... إنّ فى ذلک لأیة لقوم یعلمون) واژه «آیة» در آیه یاد شده معادل «عبرة» و تنکیر آن بیانگر بزرگى است; یعنى، «إنّ فى ذلک لعبرة عظیمة لقوم یعلمون»

گروههایى از آنان ناصالح هستند. (منهم الصلحون و منهم دون ذلک) «دون» به معناى غیر مى باشد و «ذلک» اشاره است به صالح که از «الصلحون» به دست مى آید، یعنى:

اللَّهُ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ «89» خداوند براى آنان باغهايى (در بهشت) آماده ساخته

إِلى‌ نُصُبٍ يُوفِضُونَ «43» خاشِعَةً أَبْصارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كانُوا يُوعَدُونَ «44» به پروردگار مشرق‌ها و مغرب‌ها سوگند

الانهر خلدین فیها و ذلک جزاء المحسنین) ۱۰- مسیحیان فروتن و مؤمن به خدا، قرآن و پیامبر (ص) در زمره محسنان اند. (و انهم لایستکبرون ... و ذلک جزاء المحسنین) ۱۱-

سِتِّينَ‌ ... ذلِكَ لِتُؤْمِنُوا 6- فلسفه جرايم و كيفرها را روشن كنيد تا مردم با دلگرمى آنها را بپذيرند. فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ ... ذلِكَ لِتُؤْمِنُوا «1»

فَوَقاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذلِكَ الْيَوْمِ‌ 2- ثمره خوف از خدا، نجات از قهر اوست. إِنَّا نَخافُ‌ ... فَوَقاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذلِكَ الْيَوْمِ‌ 3- كيفر و پاداش

فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها ... ذلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ‌ 7- تكوين و تشريع با يكديگر هماهنگ است. فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها ... ذلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ‌ 8- حركت

تحریم شده است. بعضی تحریم را در اینجا ناسزاوار و ناشایست معنی کرده‌اند. «ذلِکَ»: نکاح زناکاران. زنا. یادآوری: آیه فوق در حقیقت دارای دو معنی‌است که چکیده

تفسير نور(10جلدى)، ج‌6، ص: 340 إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (103) إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً: بدرستى كه در آنچه مذكور شد از خبر

نشاء ننزل عليهم ..) تفسیر آیات إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ «8» إِنَّ فِي ذلِكَ‌: بدرستى كه در رويانيدن اصناف نباتات يا در

(لتبلونّ ... و ان تصبروا و تتّقوا فانّ ذلک من عزم الامور) ۲۱- ارزش والاى صبر توأم با تقوا (و ان تصبروا و تتّقوا فانّ ذلک من عزم الامور) کلمه «عزم» مصدر و به

بَعْدِ ذلِكَ» 2- مشاهده‌ى آيات و الطاف الهى، در افراد لجوج به جاى تقويت ايمان، موجب قساوت قلب مى‌گردد. «1» «قَسَتْ قُلُوبُكُمْ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ» 3- كارى

نمى دانستند و سفر به مصر را براى دریافت سهمیه اى دیگر ضرورى مى شمردند. (ذلک کیل یسیر) «ذلک» اشاره به متاع و آذوقه اى است که فرزندان یعقوب در سفر نخست دریافت

زندگانى دنیاست و هدف آفرینش نیست. (زیّن للنّاس ذلک متاع الحیوة الدّنیا) ۱۱ - ارزش محدود و مقطعى بهره هاى دنیوى (ذلک متاع الحیوة الدنیا) ۱۲ - هشدار خداوند به

ها قول الذين لا فى انن ضرب اتى على نا الا مثل قوم بشر شىء کون انس هذا کفر ذلک ا سوء ذا امن ارض هو خلق علم بين ذکر ى قد رجل هدى صوب عمل کلل حکم ايى لو اذا

(لایعزب عنه مثقال ذرّة ... و لا أصغر من ذلک و لا أکبر) ۲۰ - «کتاب مبین»، مرکز اطلاعات همه موجودات است. (و لا أصغر من ذلک و لا أکبر إلاّ فى کتب مبین) ۲۱ - اطلاعات

«إِنَّ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ» تفسير نور(10جلدى)، ج‌7، ص: 127 أَ وَ لَمْ يَرَوْا كَيْفَ يُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ إِنَّ ذلِكَ عَلَى

آیات شامل این کلمه ذلک‌ (۴۳۰ بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) وَ رَبّک خَلَقَهُم رَحِم تَمّت مَن کَلِمَة مُخْتَلِفِين إِلاّ يَزَالُون لَأَمْلَأَن جَهَنّم لا مِن الْجِنّة

خوار کننده و ذلت آور (ذلک لهم خزى فى الدنیا) ۱۳- ضرورت رسوا ساختن محاربان و فسادگران در جامعه (ذلک لهم خزى فى الدنیا) جمله «ذلک لهم خزى» مى رساند که ضرورت

قرونًا بین ذلک کثیرًا) ۵ - «عن ابن عباس قال: کان رسول اللّه(ص) إذا انتهى إلى معدبن عدنان أمسک ثمّ یقول: کذب النسّابون قال اللّه تعالى «و قروناً بین ذلک کثیراً»;

فهم موارد جهر و اخفات در نمازها احتياج به روايات داريم و «وَابْتَغِ بَيْنَ ذلِكَ سِبيلاً» مجمل است و اگر روايات نبود از آن تخيير مستفاد مى‏شد ولى جهر و اخفات

گروه در برابر يكديگرند: گروه مغبون، «يَوْمُ التَّغابُنِ» و گروه رستگار. «ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ» در تربيت، بشارت و هشدار در كنار هم لازم است، آيه 9

ما یمسکهنّ إلاّ الله إن فى ذلک لأیت لقوم یؤمنون) ۸- داشتن روحیه حق پذیرى و حق جویى، شرط بهره ورى از آیات الهى (إن فى ذلک لأیت لقوم یؤمنون) آسمان: جو آسمان

وَكِيلٌ» قالَ ذلِكَ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ أَيَّمَا الْأَجَلَيْنِ قَضَيْتُ فَلا عُدْوانَ عَلَيَّ وَ اللَّهُ عَلى‌ ما نَقُولُ وَكِيلٌ «28» قالَ ذلِكَ بَيْنِي وَ

دستیابى به رضا و خشنودى خداوند است. (و رضون من اللّه ... ذلک هو الفوز العظیم) بنابر اینکه «ذلک» صرفاً اشاره به «رضوان من اللّه» باشد، این برداشت استفاده

بعد ذلک ظهیر) ۱۶ - دلدارى خداوند به پیامبر(ص)، در برابر خیانت ها و توطئه ها علیه ایشان (و إن تظهرا علیه فإنّ اللّه هو مولیه ... و الملئکة بعد ذلک ظهیر)

آیات شامل این کلمه ذلک‌ (۴۳۰ بار) ف‌ (۲۹۹۹ بار) وَ الّذِي عَلَى أَ بِالدّين النّاقُور يَوْمَئِذ نَجْزِيه يُکَذّب دُونِه فِي يَوْم نُقِر جَهَنّم مِن يَدُعّ

کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ف قول صرر فى ها ه وجه مرء عجز قبل عقم علم ذلک غلم

تکرار در قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ها خرج دحو من ذلک بعد موه ارض ضحو رعى

یحبونه ... ذلک فضل اللّه) ۳۰- حالت فروتنى در برابر مؤمنان و سرفرازى در قبال کافران، عطیه و فضلى خداداى است. (اذلة على المؤمنین اعزة على الکفرین ... ذلک فضل اللّه)

محل‌ اعراب‌ ‌ذلک‌ ‌در‌ مجمع‌ البيان‌ اقوالي‌ نقل‌ نموده‌ مانند اينكه‌ ‌ذلک‌ خبر مبتداي‌ محذوف‌ ‌باشد‌ ‌يعني‌ «الكتاب‌ الّذي‌ وعدناك‌ ‌ذلک‌ الكتاب‌» و ‌

بینش و بصیرتند. (قد کان ... انّ فى ذلک لعبرة لاولى الابصار) ۲۰ - روشنى نشانه هاى عبرت، در جنگ بدر (قد کان ... انّ فى ذلک لعبرة لاولى الابصار) روشنى نشانه هاى

ان ملء اثم نا ک جعل ام رحم مهل غلى عزز نزل خير فى فتن شرب هو کذب اکل ه ظلم ذلک ا ضلل عمل وله

کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ما ى ک لهب يدى ابو عن ه غنى اخذ ربب قول تبب ذلک الذى غير فى امن الا هم زيد يا فرعون قوم مول کيد اذا سبل تبع کسب امر قرى ن

يتم اکل ل عظم دعع وله کرم ب الذى اله ارث ويل بل ليس ورث صلو الله کلا دين ذلک ى ه امن يوم لمم

ب جنن خلف بلد کلل امن نظر ل دنو انن کم عرش قنو الى فى سوم نبت ها طلع اذا ذلک اوى

ربّک إلى النحل ... إن فى ذلک لأیة لقوم یتفکّرون) ۱۹- تفکر و اندیشیدن، شرط درک صحیح حقایق و بهره گیرى از آیات الهى است. (إن فى ذلک لأیة لقوم یتفکّرون) ۲۰-

به خود وامى گذارد. (و من یفعل ذلک فلیس من اللّه فى شىء) ۹ - متضاد بودن پذیرش ولایت خداوند با پذیرش ولایت کفار (و من یفعل ذلک فلیس من اللّه فى شىء) ۱۰ - جایگاه

در حال بارگیری... برق من سندس خضر هم ثوب ها جنن فى وکء لبس على سور ب حلى ذلک جنى قبل بطن ک عين فرش ايى نعم دنو زوج علو فضض کبر امن ذهب سقى ملک ف ارک کذب

رواكد فقط يك بار در قرآن آمده است. ف على ظلل ظهر روح ه سکن انن شىء فى ان ذلک ک علم اوى ائى ايى

۵(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ل کم قول ک هم نفس بل قد ف ى ذلک نا ب ها امر شطن اتى يا صبر هدى انن موسى صدق بصر ملو کذب نبذ دمى دمو ذهب ان

مشتق شده در حال بارگیری... دعو ثبر وحد يوم لا ه کثر هنالک ف قول هنا ا انن ذلک کون رود صلى فرعون خير سعر قرن ان يا ل فزز سوف من ظهر فى هم ک ام ارض ورى اهل

در قرآن آمده است معنى آيه در «ختم» گذشت. ختم فى من سقى ه نعم مسک نضر وجه ذلک هم ف ل عرف

هُوَ رابِعُهُمْ وَ لا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سادِسُهُمْ وَ لا أَدْنى‌ مِنْ ذلِكَ وَ لا أَكْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَيْنَ ما كانُوا ثُمَّ يُنَبِّئُهُمْ

قد الى نخر فطر ردد بلى حسن هى فعل مدد عظم امن تبع ب عذب خسء حمم فى زجر وعد ذلک هو هل مول الذين وحد صدق جىء ا لا دور سبب بنو اوى حين حسر جعل او

فقط يكبار در قرآن يافته است. نفس عين شرب من ب ه ها مزج قرب انن ل الذين ف ذلک

لا ک کون ل الى ب صدق وله علم انن ها الله رئى اخر جىء ذانک رهب ذا قد مع لو ذلک انس نزل بلى هذا فرعون جنح ايى هم حقق ذکر صرف شهد يا سلم منى ملء همم نصر امم

هات ان ف قول اتى لا ک اله ل کون انن الى علم صدق ب وله ذا الله رئى ها ذانک ذلک اخر جىء بلى رهب ذکر هذا نزل قد حقق لو انس صرف مع فرعون سلم هم ملء ايى جنح

اللَّهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ لا تَدْرِي لَعَلَّ اللَّهَ يُحْدِثُ بَعْدَ ذلِكَ أَمْراً «1» اى پيامبر! هرگاه خواستيد زنان را طلاق دهيد، پس در زمان عِدّه،

عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ ذلِكَ الْفَوْزُ الْكَبِيرُ «11» همانا كسانى كه مردان و زنان با ايمان را مورد آزار

من ل ما هم ف فى لا انن نا الذين قول سئم ها شطن امن عن دعو انس هل عمل اتى ذلک لما بلد ذکر قضى صلح وجد شىء دخل امر ى نقب اوى س صبر ظنن جهنم الله قبل ايى

آيه فوق از امام صادق «عليه السلام» سؤال شد فرمود: «لَيسَ هُوَ عَلى‏ اَنَّ ذلِكَ واسِعٌ اِن شاءَ صَنَعَ ذا، لكِنَّهُ يَرجِعُ مَغفُوراً لَهُ لاذَنبَ لَهُ»

طوفان حمد وقى بطن اخذ صدق طوف شدد جىء الا طعم ثمر قدس هم اذ عرض کبر دور رجس ذلک جعل قوم لن

طوفان ثمر ان قدس عقب کبر فسد دور اخذ نخل بطن الا جىء صدق طوف شدد هم قوم رجس ذلک اذ امر جرم ثم طعم

ابراهيم عليه السلام بود و عرب آنها را حتى در بت پرستى محترم مى‏شمردند. «ذلِكَ الدّينُ الْقَيِّمُ» اشاره بدان است كه اين تحريم دين قائم به مصالح بندگان

- حق رجوع شوهر به زن مُطلَقه خویش در مدت عدّه (و بعولتهنّ احق بردّهن فى ذلک) ذلک، اشاره به تربّص است; یعنى سه طُهرى که زمان عدّه مى باشد. ۱۰ - حق رجوع شوهر

حَلِيمٌ (59) ذلِكَ وَ مَنْ عاقَبَ بِمِثْلِ ما عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغِيَ عَلَيْهِ لَيَنْصُرَنَّهُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ (60) ذلِكَ بِأَنَّ

عطفى ديگر در آمده، چون تقدير كلام «وَ فَليَتَنَافَسِ فِى ذَلِك ...» است. يعنى كلمۀ «فِى ذَلِك»، در واقع، بعد از فعل امر قرار دارد. بعضى هم، از اين اشكال

عور قسر انا لما اخو بل ربب قسور ولى کان زوج خوف انس امم ظلم نعم رعب قمر عرض ذلک خلق زيد ثم قطر ابو شمس متع فعل غفر هى شىء علم لم لقى وهب نهر بعث جمع طلع نا

حقب بطش طوع کون سنن وحد قتل رجع قضى بحر احد لما عمر الى عود شدد کم سئل سلف ذلک نکس هلک بين لفت هزء برح هما على خلق انن فتن فى نسى مسخ دبر تبع

كهف:31- دخان:53- انسان:21. من استبرق برق ثوب خضر لبس هم فى سور عين قبل علو کبر ذلک جنن وکء نعم حلى ک ها امن ملک ذهب زوج قوم على رئى فضض ب ثمم ارک سقى

ذا بين کفر هذا الذى کلل وقى وعد ثم يوم شىء عمل ن قوم عبد الذين حيى انس موت ذلک نن بعض عزز ايى نور يدى رحم قدر ملک حسن عن خلف صدق خرج حمد کبر برک لم غير اول

کذب عن صلح وقى اذا بين رحم هدى لم رسل يوم شرک ى ا رئى حسن غفر نن تبع اخر ذلک سبل ولى ثم حقق قلب اخذ کبر نفق نور سوء لو مع عبد قتل ارض شىء جعل خسر نصر صلو

کفر امن فى قول کون على الا ک ها ان نا ايى اول ظلم اذ قوم يوم رئى يا اتى ى ذلک دعو بشر عمل غفر الم هو جعل رسل او عن اوى علم اخذ ولى انس لو ائى اخر نن ا جوب

بكارت خونين گردد. در اقرب الموارد و غيره مسّ معنى شده گويند: «ما طَمَثَ ذلِكَ الْمَرْتَعَ قَبْلَنا اَحَدٌ» كسى پيش از ما به اين چراگاه دست نزده است. راغب

رئى خمس وله نا کهف ارض سبع اهل ان جىء بلغ غلب فتن ى کلل الا ايى کم لعل اخذ ذلک فصل کود دئب تيه مئى ثلث زيد ملک برق نقص اذا الى تسع فرعون بعث زرع هو متع سجن

ولى وقى سمع عبد نصر دعو کثر لکن عمل عذب تبع قد اذ رئى کلل حزن شرک طوع بصر ذلک ذکر دون قتل ضرر رحم سمو اول جعل اوى حقق نفع ثم کبر حبب انتم سبل حيى موت نزل

بارگیری... من لا ه ل انن قوم فى کون هم قول نا الذين ما الله کم ف ک حبب ان ذلک اله وله ى قد لم يا اکل ارض سرف على الى زين ذکر هو انتم امر ها امن يوم جزى

الا شىء ملک بين الى فسد الذين ا اذا خرج هما لم بعد يوم کلل موت حقق ى ايى ذلک حيى او اوى خلف ثم نظر کيف قوم حکم جمع عزز کبر ائى رئى اتى غير سير کفر ام امن

کفر عزز اتى اخر ايى هو بين الذى حمد عن نعم صدد ها فى هما ن تبع جعل خلف يا ذلک حسن ما رحم لو نن عون ام احزاب ذکر رسل قعد نصر لما سبل کون ضلل سلم جبى حقق

الله ک نور درى جعل صفر لا حطم اله نبذ کون ظلل انن وله اخر عذب ان فکه سليمان ذلک سکن رئى دخل نا شدد جند ذکر وقد شىء التى نمل طلع کلا لو هيج غرم زرع غفر ها

هذا عرش کم کلل نا مسس يى بلد قنو نور سوم درر نظر طلع کوکب انن الى على کان ذلک

کم کود ف رئى طمع ثوب قمر خضر ها رعد جنن ايى وکء ذهب ک على لبس سمو جعل کفر ذلک سور الله جنى خطف شىء قبل عين حلى اله وله سنو خسف صبع قوم ظلم اذا جمع الذى

نا بين ى کم کون ن کتب امر لا خلق هذا انن قرى اوى شجر ما هو ائى کذب نبو حول ذلک ذا سجد وقى کلل شرق اسحاق غرب طيب شىء زيت قدر ذکر ايى ملک يدى خير فرق ليل ندى

ذکر عسر زوج قول ملء ربص مرر لسن ثم يا عزم غنم بعد او حلل ظلم يوم خلف امر ذلک هذا صدر اخذ اهل لدن خفت قوم اذ ذى نفس کلل لم رسل قد بدل ربب حرث عسى س رکب

عنت به معنى مشقّت است مراد از آن ظاهراًمشقّت در صورت عدم نكاح است و اگر «ذلك» اشاره به نكاح باشد معنى اين مى‏شود: نكاح زنان آزاد و كنيز براى كسى است كه

فى حيى هم ل من اخر ما ه ف ب الله وله اله لا کم نا عذب انن ها ک متع الا ان ذلک الذين يوم حسن على رود زين الى قوم اتى قول ربب کون هذه غرر امن خزى عند عن ثم

الى ک صور لا ثم اذ اذا خلق هو حقق شىء قول علم جمع کون ب حمل بنى ايى شرک رزق ذلک الذى اله قوم وعى بين قرر وله حشر طير صعق اتى برء ملک حيد رجع سبح جرم فزع دکک

بد و قبيح [فاطر:43]. حيله بد نمى‏گيرد مگر حيله گر را [اسراء:38]. «كُلِّ ذلِكَ» اشاره است به كارهاى نيك و بد در آيات گذشته يعنى: كارهاى قبيح از ميان آنچه

الى ان ايى فى اخر کتب رسل قد امن يوم طوع حکم ربب ائى وقى ذکر اوى اول رحم نا ذلک لم قول شىء هو ى رکع أما عند ا امر غلم خشى عن زکو برر هدى احد دين ولى قرض نظر

آمده است. کم وقى ل حرر هم سربال من جعل بئس صفد فى کنن قرن قطر يوم جبل اذ ذلک غشو غشى جرم رئى ک تمم وجه نعم نور ه

اول ذا وضن قوم نظر رفع کوب اخر ندد اذ وعد حکم وفى ظلم انس بلو غيب غلم امن ذلک اخذ عفو بوب نضر نعم

کبر بيت سوء اکل سحت قدم اخذ ردد عدو حتى بين لو بعض لعن امر رفد س قرر حين ذلک صدق قبل عهد

ها ف انا صرخ فى ک کلل امس قول ربب جزى نفس نصر نا الذى غرق الا شىء نقذ خرج ذلک موسى لوم من رکب ان عمل رحم اذا شرک صلح عذب غير غوى رقب ن خوف

لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ل هم من ها ما ه دنو ف ک عمل ب هن وله ذلک فى حيى اله الله لا سمو الى کم شطن نا ان کلل کون قول سوء على انن ربب الذين

من نا فى حمم لا شمل ک صحب قبل اذ ان ل نور عذب ظلل ه قول خيط کون وقى جنن ذلک ربب جمل ولج ما برد جزى حتى الک دعو اخر على جرم هم لئک وله دخل خلق سنن ملک

موت شهد نظر خلق بنو صفف بين کتب خلد لقى نفس صلو عرج الذى نبو يا دکک غمم اخذ ذلک قضى خوف نور خصم حمد عن وسم طيب قرن حفف عشو حزن نعم قرب خمس

علم ارض کذب دور قلب وقى الى هدى مثل ظلم رسل اتى هو ثم فسد اذ ربب لم نا امر ذلک غفر موسى سير خوف قد الا جعل ى يا حقق نذر سوء لو ولى او نور سرع جنن صبر خير

[بقره:264-265]. ف ها امر هم ه ذوق صوب ل عذب ان اخذ قبل الله مثل کفر من اله اتى ذلک ب ک کيف وله ترک طلل لم اکل ضعف وقى الذين الم نکر قرب على صوم کون عفو ربو ما

انن ب جزى کيف اول شرک فرق الذى ا ان کلل نا رسل على وعى ظلم ارض بطل غفر رئى ذلک انس ام قنت نظر دين شىء ذو هدى خرج نشء وعد مرر ودد هزء جىء لم بين ها عن غيب

رسل امم مثل الذى ارض حقق ائى لعل حکم عذب نزل ملک جىء امر نور دعو نفس ولى ذلک خشى حسب لم بعض ذا وقى کلم کتب ثم لو هذا حيى اخر کذب بشر شهد بصر کبر شکر خلف

مَلَكَتْ أَيْمانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ «30» فَمَنِ ابْتَغى‌ وَراءَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ العادُونَ «31» و آنان كه در اموالشان حقّى است معلوم. براى

فَسَوَّاها «28» وَ أَغْطَشَ لَيْلَها وَ أَخْرَجَ ضُحاها «29» وَ الْأَرْضَ بَعْدَ ذلِكَ دَحاها «30» أَخْرَجَ مِنْها ماءَها وَ مَرْعاها «31» وَ الْجِبالَ أَرْساها

بر اندام استخوانها! ۴ - لباس مقاوم براى استخوانها! ثُمَّ إِنَّكُمْ بَعْدَ ذلِكَ لَمَيِّتُونَ «15» ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ تُبْعَثُونَ «16» سپس

است معنى آيه چنين مى شود: مى‏گوئيم بچشند عذاب سوزاندن يا عذاب آتش را. ه عذب ذلک انن الله ب ل اله ف ذوق هم قول ما قدم کم وله ک فى يدى ها الذين امن نن قوم ان

ائى امن قد خرج حيى الذين رئى رحم سوى او رزق امر هن ام قوم غيب انتم رسل بصر ذلک عن سبع کتب علو غفر حسن حمد قدر اخر کفر الک جبل بنى سئل لئک وحد صور زين ذات

کون انن الله ربب اله وله لا اذا عدو سمع امر ل الى يوم ها موسى ن فى هى خوف ذلک تبع على عظم فرعون ضرب کم نجو يا سلم کفر الذين غير رئى عذب هن حبل صدق ا حجر

ربب لقى وله اذا عدو لا يوم امر سمع هى الى ن تبع ل ها فى عظم موسى خوف فرعون ذلک نجو على کم يا عذب ضرب الذين سلم غير رئى کفر حجر هن اخذ عن ثم نزع حبل صدق لما

آنها محبوس شده است. ف ى ها کون مرء عذب قول ب هم ه کم اخذ من ک کبر قد بلغ ذلک عتو ل قرب عظم کفر يوم سوء اله وله الله نوق عطو غلم کيف ربب وهب کذب دمدم صبح

كشتهاو نخل هايى كه ميوه آنها نرم و رسيده و يا رويهم چيده شده است. لا ف نحت من ذلک ک ها جبل طلع نزل ظلم خوف نخل بيت فى ه زرع عين قرء فره وقى عرب جنن صرف امن

حمل جرم سکن رود لو سوف مع لعل ثم لما رئف حيث ولى لجء سمو کثر نفق عصب نزل ذلک دبر

زوج حمم مدد رئى تحت کذب عبد نزل وجه نا ثلث فوق شعب لو ذى شکر دخل اکل هو امر ذلک يمن سود عذب وقى روح بل عکف ذلل شرب طهر ثم سکن کون طلق خلق بعد غنى عين رسل

ه اخر کسب طعم جحم نا بئس ذا لدى غصص قلل فى ب حسن بين جعل خسء قرد جزى عذب ذلک عبر الم يوم مهل اخذ علو نعم هما کم کفر قطع خلف نصب الذين عزز وعظ سرق حکم

نصرانى تلو عدو لن تبع لکن جحم ها بئس انتم صحب کتب جزى ملل انس يهود شدد خوف قرب ذلک عطو ايى حنف سحت سلم حبب سئل يا من يقن مسيح انن ودد ه لعن هدى

(لا تضارّ والدة بولدها و لا مولود له بولده و على الوارث مثل ذلک) جمله «و على الوارث مثل ذلک»، تمامى تکالیفى را که پدر کودک باید نسبت به او رعایت کند، بر