روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۶۰۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ صَلَاةِ الْمَرِيضِ وَ الْمُغْمَى عَلَيْهِ وَ الضَّعِيفِ وَ الْمَبْطُونِ وَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ وَ غَيْرِ ذَلِك

و سال عبد الرحمن بن الحجاج ابا الحسن ع :

عَنِ اَلْغَمْزِ يُصِيبُ اَلرَّجُلَ فِي بَطْنِهِ وَ هُوَ يَسْتَطِيعُ أَنْ يَصْبِرَ عَلَيْهِ أَ يُصَلِّي عَلَى تِلْكَ اَلْحَالَةِ أَمْ لاَ يُصَلِّي فَقَالَ إِنِ اِحْتَمَلَ اَلصَّبْرَ وَ لَمْ يَخَفْ إِعْجَالاً عَنِ اَلصَّلاَةِ فَلْيُصَلِّ وَ لْيَصْبِرْ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۵

عبد الرّحمن بن حجاج از امام موسى كاظم عليه السّلام پرسيد: هر گاه شخص در شكم خود احساس پيچش ميكند ولى مى‏تواند خوددارى كند (يعنى بدون اينكه حدثى از او سر بزند به نماز ادامه دهد)، آيا با همان حال نماز ميخواند يا نبايد با چنان حالت نماز بخواند؟ آن حضرت در پاسخ فرمود: اگر مى‏تواند با آن حال خويشتن‏دارى كند و بيم آن نداشته باشد كه موجب شتاب و تعجيل در نماز شود بايد نماز كند و صبر و خوددارى ورزد.