ریشه جدل
تکرار در قرآن: ۲۹(بار)
قاموس قرآن
جدال. منازعه، مخاصه. [بقره:197] در حج، جماع و فسوق و منازعه نيست در نزد شيعه مراد از رفث، مقاربت و از فسوق دروغ و از جدال قسم خوردن است (مجمع). طبرسى در ذيل آيه 32 هود فرموده: جدال و مجادله به معنى مقابله با خصم است كه او را از رأى خود منصرف كند و آن از جدل به معنى تابيدن شديد است و مطلوب از جدال آنست كه طرف از رأى خود بر گردد. به هر حال، اين كلمه در مجادله حق و مجادله باطل و در مجادله به معنى دفاع در قرآن كريم به كار رفته است و همه در اصل معنى يكى است و فرق با مصاديق است [نساء:107] از كساني كه به خود خيانت مىكنند دفاع مكن [نساء:109] از آنها در پيش خدا روز قيامت كدام كس دفاع مىكند؟ [نحل:125] [هود:74]. [انفال:6] جدل: بر وزن فرس به معنى شدت خصومت است صحاح آن را اسم مصدر گفته است [كهف:54] نا گفته نماند اكثر استعمال اين صيغه در قرآن در منازعه و مخاصمه ناحق است .
ریشههای نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| جِدَالَ | ۱ |
| تُجَادِلْ | ۱ |
| جَادَلْتُمْ | ۱ |
| يُجَادِلُ | ۶ |
| يُجَادِلُونَکَ | ۲ |
| لِيُجَادِلُوکُمْ | ۱ |
| تُجَادِلُونَنِي | ۱ |
| جَادَلْتَنَا | ۱ |
| جِدَالَنَا | ۱ |
| يُجَادِلُنَا | ۱ |
| يُجَادِلُونَ | ۵ |
| تُجَادِلُ | ۱ |
| جَادِلْهُمْ | ۱ |
| جَدَلاً | ۲ |
| جَادَلُوکَ | ۱ |
| تُجَادِلُوا | ۱ |
| جَادَلُوا | ۱ |
| تُجَادِلُکَ | ۱ |
