نتایج جستجو

با رفع خوانده است ئ عطف بر سابقون است در اين صورت حكم «رضى اللّه» بر عموم انصار شامل است نه بر نخستين آنها. مراد از سابقون اختلاف است گفته‏اند: منظور آنانند

در اطاعت از خدا ۱۱ امتحان: امتحان با جهاد ۱۰ انصار: رحمت خدا بر انصار ۱; فضایل انصار ۱; مراتب ایمان انصار ۸ ایمان: آثار صبر بر ایمان ۱۳; ارزش صبر بر ایمان

انسان ۱۹ انصار: امداد انصار ۲ ; انصار و مؤمنان غیر مهاجر ۸ ; محدوده مسؤولیت انصار ۱۴ ; مسؤولیت انصار ۴، ۱۲، ۱۳ ; مؤمنان انصار ۵ ; ولایت در انصار ۱، ۷ جنگ:

با رفع خوانده است ئ عطف بر سابقون است در اين صورت حكم «رضى اللّه» بر عموم انصار شامل است نه بر نخستين آنها. مراد از سابقون اختلاف است گفته‏اند: منظور آنانند

۸، ۹ اسلام: و خویشاوندى ۱۰ ; تاریخ صدر اسلام ۱، ۴، ۵ انصار: مسؤولیت انصار نخستین ۱ ; ولایت در انصار ۱۳ اولویت: حق اولویت ۷، ۸، ۹، ۱۳ ایمان: آثار ایمان ۱،

قبله‏اى ديد كه به راه مشرف بود فرمود: اين چيست؟ يارانش گفتند: مال مردى از انصار است. آن حضرت گذشت بعد از چندى مرد انصارى آمد و سلام كرد، چند دفعه سلام كرد

امدادگران: دین خدا ۲ انسان: نیاز انسان ۱۰ ; هشدار به انسان ها ۱۰ انصار: بشارت به انصار ۷ ایمان: آثار ایمان ۸ ; ایمان راستین ۶ ; ملاک تشخیص ایمان ۶ جهاد:

يارى مى‏طلبد. ناصر: يارى كننده. [طارق:10]. جمع آن در قرآن مجيد ناصرون و انصار است. [آل عمران:22]. [بقره:270]. ستمگران را يارانى نيست . نصير: به معنى ناصر

يارى مى‏طلبد. ناصر: يارى كننده. [طارق:10]. جمع آن در قرآن مجيد ناصرون و انصار است. [آل عمران:22]. [بقره:270]. ستمگران را يارانى نيست . نصير: به معنى ناصر

يارى مى‏طلبد. ناصر: يارى كننده. [طارق:10]. جمع آن در قرآن مجيد ناصرون و انصار است. [آل عمران:22]. [بقره:270]. ستمگران را يارانى نيست . نصير: به معنى ناصر

نفر از مهاجرين و ۲۳۶ نفر از انصار پرچمدار رسول خدا صلى الله عليه و آله و مهاجرين على بن ابى‌طالب عليه‌السلام بود و پرچمدار انصار سعد بن عبادة بوده، مسلمين

است و گرنه هر دسته و جماعت را حزب نگويند [مجادله:22] پيداست كه حزب اللّه و انصار خدا در صورتى است كه داراى هدف واحد و ايمان واحد باشند. حزب الشيطان كسانى

خلاصه‌ ‌اينکه‌ ‌که‌: رجلي‌ ‌از‌ انصار نخله خرمايي‌ داشت‌ ‌اينکه‌ نخله‌ يك‌ مقدار شاخه‌هاي‌ ‌او‌ ‌در‌ خانه يكي‌ ‌از‌ انصار ‌بود‌ موقعي‌ ‌که‌ خرما ميرسيد و

‌پس‌ ‌از‌ هجرت‌ منزل‌ و خانه‌ نداشتند بعضي‌ بخانه‌ انصار و بعضي‌ اصحاب‌ صفه‌ ‌در‌ مسجد، و اما انصار بقحطي‌ و نيستي‌ ‌که‌ ‌حتي‌ بچند دانه‌ خرما و چند لقمه‌

قبله‏اى ديد كه به راه مشرف بود فرمود: اين چيست؟ يارانش گفتند: مال مردى از انصار است. آن حضرت گذشت بعد از چندى مرد انصارى آمد و سلام كرد، چند دفعه سلام كرد

من انصار) ۲۵- مسیح (ع) هرگز مشرکان امت خویش را شفاعت نخواهد کرد. (قالوا إنّ اللّه هو المسیح ... و ما للظلمین من انصار) جمله «و ما الظلمین من انصار» مى

اللَّه عليه و آله» فى‏ء بنى نضيررا به مهاجرين و به سه يا دو نفر از فقراء انصار داد اين معنى را تأييد مى‏كند (به اختصار). نگارنده گويد: بنابر آنكه نقل شدفى‏ء

تو کافی است. او همان کسی است که تو را با یاری خود و توسّط مؤمنان (مهاجر و انصار) تقویت و پشتیبانی کرد. و اگر بخواهند تو را بفریبند، به‌راستی خدا تو را بس

۲۴ و ۲۵: محمد بن مسلم گوید: از امام باقر علیه‌السلام شنیدم که مى فرمود: انصار نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله آمدند و گفتند: یا رسول الله ما به وسیله

مى‏باشند يعنى: آنانكه از مهاجرين در اول به اسلام سبقت كرده‏اند و آنانكه از انصار در اول به اسلام سبقت كرده‏اند و آنانكه با نيكى از آنها پيروى كرده‏اند خدا

مردم را از ماجرا مطلع فرمود و پس از نماز با لشگرى هزار نفرى از مهاجران و انصار رهسپار ميدان جنگ شدند. فرمانده اين جنگ شخص رسول خدا صلى الله عليه و آله بودند

و خزرج هر دو از انصار بودند پس معلوم شد مقتضاى جمع آنستكه عازمين فرار دو دسته بودند يك دسته عبد اللّه و اصحابش و دسته ديگر جمعى از انصار كه دسته اول فرار

صادق عليه السّلام فرمايد: قال ابى لأناس من الشّيعة انتم شيعة اللّه و انتم انصار اللّه و انتم السّابقون الاوّلون و السّابقون الاخرون و السّابقون فى الدّنيا

بستگان مهاجرين تشاجر در سر آب چاهى روى داد كه منجرّ باستمداد آن از جمعى از انصار و اين از مهاجرين گرديد و نزديك بود دامنه نزاع بالا گيرد كه عبد اللّه بن ابّى

خلاصه‌ ‌اينکه‌ ‌که‌: رجلي‌ ‌از‌ انصار نخله خرمايي‌ داشت‌ ‌اينکه‌ نخله‌ يك‌ مقدار شاخه‌هاي‌ ‌او‌ ‌در‌ خانه يكي‌ ‌از‌ انصار ‌بود‌ موقعي‌ ‌که‌ خرما ميرسيد و

عمر كه جهجاه بود به سر آب با فردى خزرجى نزاع نمود. جهنى صدا زد: اى گروه انصار، و آن يكى گفت: جلد 13 - صفحه 176 اى مهاجران، و در آن ميان عبد اللّه ابىّ

بستگان مهاجرين تشاجر در سر آب چاهى روى داد كه منجرّ باستمداد آن از جمعى از انصار و اين از مهاجرين گرديد و نزديك بود دامنه نزاع بالا گيرد كه عبد اللّه بن ابّى

ده نفر واگذار شد. «سلمان» گاهى كمك انصار و زمانى مدد مهاجر و آنها را تحريص مى‌كرد. مهاجر گفتند: سلمان از ماست. انصار گفتند: سلمان از تفسير اثنا عشرى، ج‌2،

۲۴ و ۲۵: محمد بن مسلم گوید: از امام باقر علیه‌السلام شنیدم که مى فرمود: انصار نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله آمدند و گفتند: یا رسول الله ما به وسیله

گوید: این آیات و آیه ۵ درباره ابوالدحداح نازل شده بدین تفصیل که مردى از انصار درخت خرمائى در خانه خود داشت که شاخه هاى او به خانه همسایگان مى بود و آن‌ها

خلاصه‌ ‌اينکه‌ ‌که‌: رجلي‌ ‌از‌ انصار نخله خرمايي‌ داشت‌ ‌اينکه‌ نخله‌ يك‌ مقدار شاخه‌هاي‌ ‌او‌ ‌در‌ خانه يكي‌ ‌از‌ انصار ‌بود‌ موقعي‌ ‌که‌ خرما ميرسيد و

(راست‌‌کاران و) رستگارکنندگانند. و (نیز) کسانی که بعد از آنان [:مهاجران و انصار] آمدند گویند: «پروردگارمان! برایمان و برای آن برادرانمان که در ایمان آوردن

تو و شروع نمود بخواندن آن براى آن حضرت با آنكه او غضبناك بود پس يك نفر از انصار باو گفت واى بر تو نميبينى غضب پيغمبر را بر خود پس گفت پناه ميبرم بخدا از

هنگام بازگشت به مدينه، ميان دو نفر از مسلمانان كه يكى از مهاجران و ديگرى از انصار بود، بر سر آب‌گيرى از چاه نزاع شد و هر يك براى غلبه بر ديگرى از دوستان خود

كسب نمودند از اموال و اولاد و آنچه گرفتند آنها جز خدا از ياران و اعوان و انصار چيزى از عذاب خدا را در دنيا چنانچه در فتوحات اسلامى از جنگ بدر و غيره مشهود

(۳۲ بار) وَ مِن ثَلاَثَة اللّه إِلٰه إِن مَا قَالُوا الّذِين کَفَر إِلاّ أَنْصَار لَقَد وَاحِد در حال بارگیری...

(۱۴۳ بار) ى‌ (۱۰۴۴ بار) قَال اللّه مَن إِلَى الْحَوَارِيّون نَحْن عِيسَى أَنْصَار لِلْحَوَارِيّين مَرْيَم الْکُفْر مِنْهُم ابْن أَحَس کَمَا مُسْتَقِيم فَلَمّا

الْحَوَارِيّون قَال بِاللّه رَبّنَا إِذ قَالُوا اللّه بِمَا بِرَسُولِي يَا أَنْزَلْت أَنْصَار بِي عِيسَى نَحْن ابْن اتّبَعْنَا آمِنُوا أَن الْحَوَارِيّين در حال بارگیری

فَقُولُوا الْکِتَاب تَوَلّوْا بِمَا بِاللّه فَإِن أَنْزَلْت لِم تُحَاجّون أَنْصَار اتّبَعْنَا فِي دُون إِبْرَاهِيم الرّسُول نَحْن مِن أَرْبَابا الْحَوَارِيّون

کسانی است که همچون ایشان باشند. «قَوْماً لَیْسُوا ...»: منظور اهل مدینه و انصار و همه کسانی است که طریق ایشان جویند و راه آنان پویند. «وَکَّلْنَا بِهَا»:

عَلَيْکُم مَا يَوْمَئِذ إِنّنَا فَآمَنّا لِلْکُفْر لَيْس يَمُن يَعْلَم أَنْصَار فِي هُم غَيْب بَل مِن قُلُوبِهِم وَ لاَتّبَعْنَاکُم فَاغْفِر قِتَالا السّمَاوَات

رَبّنَا أَن لَنَا أَو مِن مَا قُل نَخَاف سَمِعْنَا آمَنّا فَاعْمَل عَامِلُون أَنْصَار فَلَمّا لَمُهْتَدُون لَفِي عِنْدَک شَک يَقُولُون قَالا يَخْشَى آبَاؤُنَا

امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه فرمود تبّع به اوس و خزرج كه دو قبيله انصار بودند گفت در يثرب باشيد تا پيغمبر آخر الزّمان بيايد و اگر من ادراك كنم او

فَيُعَذّبُه فَإِنّمَا الشّيَاطِين بِآيَاتِنَا فَلَمّا مُسْتَقِيم يَعْمَلُون أَنْصَار الْکَاذِبُون يَصّدّعُون فَأُمَتّعُه فَلا صِرَاط لَو الْأُمُور يَوْمَئِذ

ص: 437 ابن عباس گويد: اسامة بن حبيب، و بحرز بن عمر، و رفاعة بن زيد يهودى، انصار را به طريق نصيحت مى‌گفتند: مال خود را به اين مرد، يعنى پيغمبر صلّى اللّه

وَ جَعَلْناكُمْ أَكْثَرَ نَفِيراً: و قرار دهيم شما را بيشتر از حيث عدد و انصار بر دشمنان شما. وَ قَضَيْنا إِلى‌ بَنِي إِسْرائِيلَ فِي الْكِتابِ لَتُفْسِدُنَّ

نزول آيات مربوطه ) داستان جنگ بدر خواب عاتكه (دختر عبدالمطلب ) تعبير شد! انصار هم همچو مهاجرين دست يارى به پيامبر اكرم (ص ) مى دهند پيامبر اكرم (ص ) دستور

كسب نمودند از اموال و اولاد و آنچه گرفتند آنها جز خدا از ياران و اعوان و انصار چيزى از عذاب خدا را در دنيا چنانچه در فتوحات اسلامى از جنگ بدر و غيره مشهود

معاذ بن جبل، زيد بن ثابت و ابوزيد از ماست و نيز سعد بن عبادة كه خطيب و رئيس انصار است از ماست. آن‌گاه سخن به درازا كشيد و درشت گفتارى پديد آمد، نزديك بود كار

أُنْزِل اسْمَعُوا لَشَيْء قَوْمَنَا أَبْصَرْنَا يَذْکُرُهُم فَآمَنّا أَنّهُم أَنْصَار يُنَادِي رُسُلِه صَالِحا لِلْإِيمَان الْمِلّة لَقُلْنَا مَوَاضِعِه لَأَنْزَل

مواطن كثيره ) در تعيين حد كثير داستان جنگ حنين به نقل مجمع البيان اعتراض انصار نسبت به كيفيت تقسيم غنائم جنگ حنين و خطابه رسول الله (ص ) در جواب به آنها

کَفَر أَو تَحْرِير رَبّک بِاللّه حَلَفْتُم آيَة عَذَاب جَاء اسْتَيْسَر أَنْصَار در حال بارگیری...

مَا بِسَخَط هُم بِغَضَب فَلَم لِلظّالِمِين تَقْتُلُوهُم حَرّم دَرَجَات أَنْصَار لَقَد عِنْد کَمَن لٰکِن فِئَة کَفَر بِاللّه رِضْوَان إِلَى يُشْرِک مَن

شأن نزول: حضرت رسالت صلّى اللّه عليه و آله روزى بر درازگوشى سوار و از مجلس انصار گذشت، توقف فرمود، حيوان بنا كرد بول نمودن. «عبد اللّه سلول» بينى خود را گرفت

در سبب نزول آيه دو قول است: اول، گويند درباره زبير نازل شده كه با مردى از انصار براى آب دادن به نخلستان به نزاع پرداخت و قضاوت آن را به رسول خدا صلى الله

علّت اين تسميه وجوهى نقل شده كه بعيد به نظر مى‏رسد . ال قَال اللّه نَحْن أَنْصَار إِلَى أَنْصَارِي وَ آمَنّا عِيسَى مَن اشْهَد مَرْيَم يَا ابْن مُسْلِمُون

امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه فرمود تبّع به اوس و خزرج كه دو قبيله انصار بودند گفت در يثرب باشيد تا پيغمبر آخر الزّمان بيايد و اگر من ادراك كنم او

امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه فرمود تبّع به اوس و خزرج كه دو قبيله انصار بودند گفت در يثرب باشيد تا پيغمبر آخر الزّمان بيايد و اگر من ادراك كنم او

امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه فرمود تبّع به اوس و خزرج كه دو قبيله انصار بودند گفت در يثرب باشيد تا پيغمبر آخر الزّمان بيايد و اگر من ادراك كنم او

امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه فرمود تبّع به اوس و خزرج كه دو قبيله انصار بودند گفت در يثرب باشيد تا پيغمبر آخر الزّمان بيايد و اگر من ادراك كنم او

روایت کنند که در جنگ احد شصت و چهار نفر از انصار و شش نفر از مهاجرین که از زمره آن‌ها حمزه بود مثله شده بودند. انصار گفتند: در صورت ظفر و پیروزى تلافى این کار

سلاح نداريم، كاروان مناسب‌تر باشد. حضرت از اين سخن متغير، و كبار مهاجر و انصار اختيار حرب، و اظهار متابعت نمودند، از جمله مقدادبن عمر گفت: يا رسول اللّه

يكروز زنى از انصار زينت كرده آمده نزد پيغمبر صلى اللّه عليه و اله و خود را باو هبه نموده و عايشه يا حفصه او را ملامت نموده‌اند و حضرت او و انصار را دعا فرموده

آمَنُوا كُونُوا أَنْصارَ اللَّهِ كَما قالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوارِيِّينَ مَنْ أَنْصارِي إِلَى اللَّهِ قالَ الْحَوارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللَّهِ فَآمَنَتْ

دينى دورتر بوده اند تقسيم مؤ منين به سه گروه : سابقون اولون از مهاجرين و انصار و تابعين آنان به احسان . و بيان مراد از هر كدام معناى اتباع به احسان در جمله :

گوید: درباره ابوموسى و یارانش نازل گردیده. واقدى گوید: که هفت نفر از فقراء انصار بودند که از اثر فقر و نداشتن وسائل سفر در جهاد مخصوصاً سوارى به گریه افتاده

عمارت‌ سازي‌ مي‌شود و ‌در‌ چه‌ مكانهاي‌ مرتفعي‌. دارد ‌در‌ خبر ‌که‌ يكي‌ ‌از‌ انصار بناي‌ مرتفعي‌ بنا كرده‌ ‌بود‌، حضرت‌ رسالت‌ چون‌ مشاهده‌ فرمود، حال‌ غضبي‌

امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه فرمود تبّع به اوس و خزرج كه دو قبيله انصار بودند گفت در يثرب باشيد تا پيغمبر آخر الزّمان بيايد و اگر من ادراك كنم او

وقتى بميرد يا بيفتد در جهنّم و قمّى ره نقل نموده كه نازل شد در باره مردى از انصار كه درخت خرمائى داشت در خانه مردى و داخل ميشد در آن خانه بدون اذن پس آن مرد

)) در آيه به چه جهتى آمده است ؟ مراد از ايمان در جمله ((قال الحواريون نحن انصار اللّه آمنا باللّه ...)) ايمان بعد ازايمان است راه عبادت كوتاهترين راه به

يُضَاهِئُون الظّالِمُون الْغُيُوب الْجُنُب بَعْضَهُم بِکَلِمَة يُرِيدُون خَلَت أَنْصَار إِبْرَاهِيم دُولَة الْجَنّة فِيه تَتّبِعَن قَوْلِهِم يَدَيْه بَعْدِه کَلِمَتُه

نكاتى در باره آيه (و من يوت الحكمه ...) چند نكته كه جمله ((و ما للظالمين من انصار)) بر آنها دلالت دارد ترك انفاق از گناهان كبيره است و چون حق الناس است كفاره

إِلٰه قَدَم أَلِيما الصّالِحَات مِنْهُم کُونُوا فَإِلٰهُکُم آتَيْت فَضْلا أَنْصَار قُلُوبُهُم الْمُنْکَر عَاهَدْتُم بُيُوتَکُم وَقُودُهَا لَکُم نَصْر اتّقُوا

وقتى بميرد يا بيفتد در جهنّم و قمّى ره نقل نموده كه نازل شد در باره مردى از انصار كه درخت خرمائى داشت در خانه مردى و داخل ميشد در آن خانه بدون اذن پس آن مرد

)) در آيه به چه جهتى آمده است ؟ مراد از ايمان در جمله ((قال الحواريون نحن انصار اللّه آمنا باللّه ...)) ايمان بعد ازايمان است راه عبادت كوتاهترين راه به

)) در آيه به چه جهتى آمده است ؟ مراد از ايمان در جمله ((قال الحواريون نحن انصار اللّه آمنا باللّه ...)) ايمان بعد ازايمان است راه عبادت كوتاهترين راه به

زنده‌ ‌است‌ و زمان‌ ظهور حضرت‌ بقيّة اللّه‌ نازل‌ مي‌شود ‌در‌ زمين‌ و ‌از‌ انصار حضرت‌ بقية اللّه‌ مي‌شود ‌که‌ چهار ‌از‌ انبياء سلف‌ ‌در‌ ركاب‌ حضرتش‌ حاضر

امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه فرمود تبّع به اوس و خزرج كه دو قبيله انصار بودند گفت در يثرب باشيد تا پيغمبر آخر الزّمان بيايد و اگر من ادراك كنم او

function. آيات ۷۵ - ۷۲، سوره انفال معناى برقرار بودن ولايت بين مهاجرين و انصار (اولئك بعضهم اولياء بعض ) دوستى با كفار، انتشار سيره و روش آنان در ميان مسلمين

به عموميت اين حكم وجه اينكه توبه (بازگشت ) خدا به پيامبر (ص ) و مهاجرين انصار ،قبل از ذكر توبه خدا به سه نفرى كه از جنگ تبوك تخلف كردند در آيه وارد شده

نكاتى در باره آيه (و من يوت الحكمه ...) چند نكته كه جمله ((و ما للظالمين من انصار)) بر آنها دلالت دارد ترك انفاق از گناهان كبيره است و چون حق الناس است كفاره

امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه فرمود تبّع به اوس و خزرج كه دو قبيله انصار بودند گفت در يثرب باشيد تا پيغمبر آخر الزّمان بيايد و اگر من ادراك كنم او

شد و سخن گفتن موقع خواندن نماز حرام گردید. ابن زهرى گوید: درباره مردى از انصار آمد كه چون رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم در میان نماز آیه اى از آیات

وقتى بميرد يا بيفتد در جهنّم و قمّى ره نقل نموده كه نازل شد در باره مردى از انصار كه درخت خرمائى داشت در خانه مردى و داخل ميشد در آن خانه بدون اذن پس آن مرد

‌له‌، و الصلاة ‌علي‌ ‌من‌ ارسله‌ بالهدي‌ و دين‌ الحق‌، و آله‌ حفظة شرعه‌ و انصار دينه‌ و اوصياء نبيه‌. و انا العبد المحتاج‌ ‌الي‌ مغفرة ربه‌ و حفظ دينه‌ ‌الي‌

كسب نمودند از اموال و اولاد و آنچه گرفتند آنها جز خدا از ياران و اعوان و انصار چيزى از عذاب خدا را در دنيا چنانچه در فتوحات اسلامى از جنگ بدر و غيره مشهود

چیست؟ توضيح و بررسی اقوال مفسران در تفسير آيه مودّت آیا مخاطب آیه «مودّت»، انصار هستند؟ مودّت به قربى، به معنای صله رحم نیست دلایلی بر این كه مراد از «مودّت»،

تو؛ و بنا كرد كه مى‌خواند آن را بر حضرت، و حال آنكه غضبناك بود. پس شخصى از انصار گفت: واى بر تو، آيا نبينى غضب فرموده پيغمبر. پس عمر گفت: اعوذ باللّه من غضب

به خدمت پیامبر صلّی اللّه علیه و آله شتافتند. در این موقع میان دو نفر از انصار مشاجره لفظی پیدا شد و راجع به غنائم جنگ با یکدیگر گفتگو کردند، آیه نازل شد

مى‌ترسيم كه اگر پيروى تو كنيم عرب ما را از زمين حرم بيرون كنند و ما را با كمى انصار تاب مقاومت نباشد؛ آيه شريفه نازل شد «4»: وَ قالُوا إِنْ نَتَّبِعِ الْهُدى‌

آمَنُوا كُونُوا أَنْصارَ اللَّهِ كَما قالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوارِيِّينَ مَنْ أَنْصارِي إِلَى اللَّهِ قالَ الْحَوارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللَّهِ فَآمَنَتْ

اذن خداوند، درقطع درختان یهودیان بنى النضير موارد مصرف «فئ» مدح و تمجید از انصار، به خاطر ایثار و محبت به مهاجران بحث روایتی چند روايت درباره «فئ» و موارد

اذن خداوند، درقطع درختان یهودیان بنى النضير موارد مصرف «فئ» مدح و تمجید از انصار، به خاطر ایثار و محبت به مهاجران بحث روایتی چند روايت درباره «فئ» و موارد

آمد سپس اين آيه نازل گرديد. صاحب كشف الاسرار گويد: در جنگ احد هفتاد نفر از انصار و پنج نفر از مهاجرين كشته شدند و مهاجرين مزبور عبارت بودند از، حمزة بن عبدالمطلب،

چون از جهت جاه و جلال و ثروت و مال و خدم و حشم و اولاد و احفاد و اعوان و انصار يگانه عالميان گرديد و نام نامى و اسم گراميش بقدرى بخوبى شهرت كرد كه تمام

وقتى بميرد يا بيفتد در جهنّم و قمّى ره نقل نموده كه نازل شد در باره مردى از انصار كه درخت خرمائى داشت در خانه مردى و داخل ميشد در آن خانه بدون اذن پس آن مرد

چون از جهت جاه و جلال و ثروت و مال و خدم و حشم و اولاد و احفاد و اعوان و انصار يگانه عالميان گرديد و نام نامى و اسم گراميش بقدرى بخوبى شهرت كرد كه تمام

‌آنها‌ بيعت‌ بگيرند و روزها ‌با‌ شمشيرهاي‌ برهنه‌ درب‌ خانه‌هاي‌ مهاجر و انصار و ‌آنها‌ ‌را‌ بجبر و عنف‌ و تهديد مي‌بردند ‌براي‌ بيعت‌ ‌تا‌ ‌آن‌ شب‌ ‌را‌

و دارد امير المؤمنين‌ شبها فاطمه‌ ‌را‌ سوار ميكرد و ‌در‌ خانه مهاجرين‌ و انصار و وعده‌ ميكردند ‌که‌ صبح‌ بيايند ‌براي‌ نصرت‌ ‌او‌ و تخلف‌ ميكردند و پيغمبر

و دارد امير المؤمنين‌ شبها فاطمه‌ ‌را‌ سوار ميكرد و ‌در‌ خانه مهاجرين‌ و انصار و وعده‌ ميكردند ‌که‌ صبح‌ بيايند ‌براي‌ نصرت‌ ‌او‌ و تخلف‌ ميكردند و پيغمبر

بحال كفر ميميرند و بجهنّم ميروند اينها همان كسانى هستند كه ميگويند بجماعت انصار كه در مكّه عهد نموده‌اند در حفظ و حمايت تو و پيروانت از جان و مال دريغ ننمايند

خَيْراً مِنْهُمْ‌: بهتر و فرمان‌بردارتر از ايشان باشند، يا بدل دهيم به پيغمبر انصار را كه بهتر از كفارند، اگر ايشان ايمان نيارند. جلد 13 - صفحه 321 وَ ما نَحْنُ

بحال كفر ميميرند و بجهنّم ميروند اينها همان كسانى هستند كه ميگويند بجماعت انصار كه در مكّه عهد نموده‌اند در حفظ و حمايت تو و پيروانت از جان و مال دريغ ننمايند

مسأله گرفتن «فداء» شده است. بعد از پایان جنگ بدر و گرفتن اسیران جنگی گروه انصار به پیغمبر صلّی اللّه علیه و آله عرض کردند ما هفتاد نفر را کشته و هفتاد نفر

شد، و در نتيجه متفرق بود. ابى بكر بيست و پنج نفر از قريش و پنجاه نفر از انصار را در جلسه اى دعوت كرد و گفت بايد قرآن را بنويسيد و آن را به نظر سعيد بن

نزول آيات مربوطه ) داستان جنگ بدر خواب عاتكه (دختر عبدالمطلب ) تعبير شد! انصار هم همچو مهاجرين دست يارى به پيامبر اكرم (ص ) مى دهند پيامبر اكرم (ص ) دستور

بوده، به ضميمه سلام بن ابى‌الحقيق و قيس بن زيد در صدد شدند كه عده اى از انصار را فريب داده و از دين اسلام خارج سازند در اين ميان رفاعة بن ابى عمرو و عبدالله

نكاتى در باره آيه (و من يوت الحكمه ...) چند نكته كه جمله ((و ما للظالمين من انصار)) بر آنها دلالت دارد ترك انفاق از گناهان كبيره است و چون حق الناس است كفاره

اسيد بن سعية و اسد بن عبد، - صاحب كشف الاسرار از عطا نقل كند كه جماعتى از انصار مانند اسعد بن زرارة و براء بن معرور و محمد بن مسلمة و محمود بن مسلمة و ابوقيس

را تعبیر به فرعون و هامان این امت نموده و ضمیر (منهم) در آیه را کنایه از انصار و یاران مهدى موعود قرار داده اند و نیز گوید: چنین تأویلى اولى و بهتر است

)) در آيه به چه جهتى آمده است ؟ مراد از ايمان در جمله ((قال الحواريون نحن انصار اللّه آمنا باللّه ...)) ايمان بعد ازايمان است راه عبادت كوتاهترين راه به

آیه ۴۴ سوره حجر «لَها سَبْعَةُ أَبْوابٍ» درباره دوزخ نازل گردید. مردى از انصار نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم آمد و گفت: یا رسول الله من هفت مملوک

)) در آيه به چه جهتى آمده است ؟ مراد از ايمان در جمله ((قال الحواريون نحن انصار اللّه آمنا باللّه ...)) ايمان بعد ازايمان است راه عبادت كوتاهترين راه به

ميكنيم شما را بمالها و پسرها و قرار ميدهيم شما را بيش از پيش از حيث اعوان و انصار و عساكر مهيّا براى جنگ با دشمن چون نفير بر اين قبيل افراد اطلاق ميشود اگر

امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه فرمود تبّع به اوس و خزرج كه دو قبيله انصار بودند گفت در يثرب باشيد تا پيغمبر آخر الزّمان بيايد و اگر من ادراك كنم او

چیست؟ توضيح و بررسی اقوال مفسران در تفسير آيه مودّت آیا مخاطب آیه «مودّت»، انصار هستند؟ مودّت به قربى، به معنای صله رحم نیست دلایلی بر این كه مراد از «مودّت»،

روش جارى بود به قسمى كه روزى رسول خدا صلى الله عليه و آله به خانه يكى از انصار با حالت احرام وارد گرديد و بنا به قاعده حمس از در خانه انصارى وارد شد و شخصى

اللَّهُ‌ أَنْ‌ يَجْعَلَ‌... (۲) این آیه درباره اوس و خزرج نازل گردیده که از انصار بودند و میان ایشان در جاهلیت عداوت و دشمنى بود و خداوند به نعمت اسلام میان

اذن خداوند، درقطع درختان یهودیان بنى النضير موارد مصرف «فئ» مدح و تمجید از انصار، به خاطر ایثار و محبت به مهاجران بحث روایتی چند روايت درباره «فئ» و موارد

چون از جهت جاه و جلال و ثروت و مال و خدم و حشم و اولاد و احفاد و اعوان و انصار يگانه عالميان گرديد و نام نامى و اسم گراميش بقدرى بخوبى شهرت كرد كه تمام

چون از جهت جاه و جلال و ثروت و مال و خدم و حشم و اولاد و احفاد و اعوان و انصار يگانه عالميان گرديد و نام نامى و اسم گراميش بقدرى بخوبى شهرت كرد كه تمام

صفحه 308 اللّه عليه و آله و سلّم بفرست به مبارزت ما همسرهاى ما را، سه نفر انصار رفتند. عتبه گفت: برگرديد، ما همسرهاى قريش خواستيم. پيغمبر صلّى اللّه عليه

که در دل شب از خواب برمی‌خیزند و نماز شب می‌خوانند، دوم؛ درباره جماعتى از انصار نازل شده که فاصله بین نماز مغرب و عشاء را با خواندن نماز به هم مى پیوستند

چون از جهت جاه و جلال و ثروت و مال و خدم و حشم و اولاد و احفاد و اعوان و انصار يگانه عالميان گرديد و نام نامى و اسم گراميش بقدرى بخوبى شهرت كرد كه تمام

ميكنيم شما را بمالها و پسرها و قرار ميدهيم شما را بيش از پيش از حيث اعوان و انصار و عساكر مهيّا براى جنگ با دشمن چون نفير بر اين قبيل افراد اطلاق ميشود اگر

نكاتى در باره آيه (و من يوت الحكمه ...) چند نكته كه جمله ((و ما للظالمين من انصار)) بر آنها دلالت دارد ترك انفاق از گناهان كبيره است و چون حق الناس است كفاره

نكاتى در باره آيه (و من يوت الحكمه ...) چند نكته كه جمله ((و ما للظالمين من انصار)) بر آنها دلالت دارد ترك انفاق از گناهان كبيره است و چون حق الناس است كفاره

به عموميت اين حكم وجه اينكه توبه (بازگشت ) خدا به پيامبر (ص ) و مهاجرين انصار ،قبل از ذكر توبه خدا به سه نفرى كه از جنگ تبوك تخلف كردند در آيه وارد شده

نزول آيات مربوطه ) داستان جنگ بدر خواب عاتكه (دختر عبدالمطلب ) تعبير شد! انصار هم همچو مهاجرين دست يارى به پيامبر اكرم (ص ) مى دهند پيامبر اكرم (ص ) دستور

اذن خداوند، درقطع درختان یهودیان بنى النضير موارد مصرف «فئ» مدح و تمجید از انصار، به خاطر ایثار و محبت به مهاجران بحث روایتی چند روايت درباره «فئ» و موارد

دارد مجلس‌ حضرت‌ بالا و پائين‌ نداشت‌ حلقه‌ وار مي‌نشستند ‌حتي‌ زني‌ ‌از‌ انصار آمد لباس‌ حضرت‌ گرفت‌ حضرت‌ برخاست‌ رها كرد و رفت‌ باز آمد گرفت‌ حضرت‌ برخاست‌

ميكنيم شما را بمالها و پسرها و قرار ميدهيم شما را بيش از پيش از حيث اعوان و انصار و عساكر مهيّا براى جنگ با دشمن چون نفير بر اين قبيل افراد اطلاق ميشود اگر

چیست؟ توضيح و بررسی اقوال مفسران در تفسير آيه مودّت آیا مخاطب آیه «مودّت»، انصار هستند؟ مودّت به قربى، به معنای صله رحم نیست دلایلی بر این كه مراد از «مودّت»،

علمى بر علم خود. پس به غضب آمد رسول خدا به مرتبه‌اى كه سرخ شد چشم مبارك؛ انصار صدا بلند نمودند «السّلاح، السّلاح» مسلح شويد، غضب فرموده رسول خدا، آمدند

بخورند چنان که از قتادة نیز روایت گردیده است. عکرمة گوید: درباره قومى از انصار نازل شده که بدون وجود میهمان غذا نمی‌خوردند و نیز با یکدیگر از ترس این که

نكند او را مگر خوف. معراج السعادة- ليث بن ابى سليم نقل نمايد كه از مردى از انصار شنيدم گفت: روزى خدمت حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم در سايه درختى

هزار نفر باشم. پیامبر فرمود: خدایا عکاشه را از آنان قرار بده سپس مردى از انصار از جا برخاست و گفت یا رسول الله براى من هم دعا کن که از آن هفتاد هزار نفر

نكاتى در باره آيه (و من يوت الحكمه ...) چند نكته كه جمله ((و ما للظالمين من انصار)) بر آنها دلالت دارد ترك انفاق از گناهان كبيره است و چون حق الناس است كفاره

چون از جهت جاه و جلال و ثروت و مال و خدم و حشم و اولاد و احفاد و اعوان و انصار يگانه عالميان گرديد و نام نامى و اسم گراميش بقدرى بخوبى شهرت كرد كه تمام

ناصره، قريه‌اى كه عيسى عليه السّلام در آن بود. يا به اعتبار آنكه گفتند «نحن انصار اللّه» «1». أَخَذْنا مِيثاقَهُمْ‌: اخذ فرموديم عهد و پيمان ايشان را به توحيد

آیه ۴۴ سوره حجر «لَها سَبْعَةُ أَبْوابٍ» درباره دوزخ نازل گردید. مردى از انصار نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم آمد و گفت: یا رسول الله من هفت مملوک

بحال كفر ميميرند و بجهنّم ميروند اينها همان كسانى هستند كه ميگويند بجماعت انصار كه در مكّه عهد نموده‌اند در حفظ و حمايت تو و پيروانت از جان و مال دريغ ننمايند

نزول آيات مربوطه ) داستان جنگ بدر خواب عاتكه (دختر عبدالمطلب ) تعبير شد! انصار هم همچو مهاجرين دست يارى به پيامبر اكرم (ص ) مى دهند پيامبر اكرم (ص ) دستور

شدند و اين آيه نازل شد و قمى فرموده كه در جنگ بدر بنا بود اسرى كشته شوند انصار به پيغمبر عرض كردند خوب است از آنها فديه بگيريم و آنها را رها كنيم جبرئيل

)) در آيه به چه جهتى آمده است ؟ مراد از ايمان در جمله ((قال الحواريون نحن انصار اللّه آمنا باللّه ...)) ايمان بعد ازايمان است راه عبادت كوتاهترين راه به

كسى كه در اسلام ظهار نمود مردى بود كه او را اوس بن صامت ميخواندند از جماعت انصار و پيرمرد بود پس غضب نمود بر عيال خود روزى و گفت بآن زن تو بر من مانند پشت

صاحب فضل و نعمت بزرگى است. شأن نزول‌ «1»: مفسران نقل نموده‌اند: پس از بيعت انصار با حضرت رسول‌ «1» منظور، شأن نزول آيه 30 سوره انفال است. جلد 4 صفحه 330 صلّى

چیست؟ توضيح و بررسی اقوال مفسران در تفسير آيه مودّت آیا مخاطب آیه «مودّت»، انصار هستند؟ مودّت به قربى، به معنای صله رحم نیست دلایلی بر این كه مراد از «مودّت»،

نقل شده است كه تنها به دو يا سه نفر از طايفه انصار از اموال بنى نضير بخشيد، ندارد، زيرا ممكن است در ميان انصار افراد مسكين و فقير غير از آن چند نفر نبوده

ضحاك و ابن جريج گويند: درباره ابوبكر نازل گرديده است. دوم، سدى گويد: درباره انصار نزول يافته است. سوم، مجاهد بنا به روايت منقول از پيامبر گويد: درباره اهل

سفيان بن حرب و عيينة بن حصين فزارى بودند، پس انصار (از اين جريان) خشمگين شدند و نزد سعد بن عباده (رئيس انصار) گرد آمدند، و سعد آنها را در جعرانة (كه محلى

النَّاسُ‌ إِنَّا... (۲) عدى بن ثابت گوید: علت نزول آیه چنین بوده که زنى از انصار نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمد و گفت: یا رسول الله اوقات و حالاتى بر

برمی‌خیزد و لواء مزبور بدست او داده شود و با او جمیع سابقین از مهاجرین و انصار برخیزند تا این که على بر منبرى از نور جلوس مى کند و جمیع مؤمنین بر او عرضه

چیست؟ توضيح و بررسی اقوال مفسران در تفسير آيه مودّت آیا مخاطب آیه «مودّت»، انصار هستند؟ مودّت به قربى، به معنای صله رحم نیست دلایلی بر این كه مراد از «مودّت»،

پيغمبر بعد از جنگ احد چون وارد مدينه شد بدستور جبرئيل از جانب خدا به مهاجر و انصار خطاب فرمود كه هر كس مجروح شده بايد با من از مدينه بيرون بيايد و هر كس سلامت

تو و شروع نمود بخواندن آن براى آن حضرت با آنكه او غضبناك بود پس يك نفر از انصار باو گفت واى بر تو نميبينى غضب پيغمبر را بر خود پس گفت پناه ميبرم بخدا از

جهت مشارفه است تا موجب ترغيب و تحريص ايشان شود در احسان. روايت شده مردى از انصار زنى خواست و در متن عقد نام مهر نبرد و قبل از دخول طلاق داد، آيه شريفه نازل

زبانا هم ميگفتند كلام عجيبى است پيدا است كه موعظه و كلام الهى است جماعت انصار كه قسمت عمده اصحاب پيغمبر (ص) بودند و آنحضرت را بمدينه دعوت نمودند و بسلطنت

و خطابه حضرت زهراى مظلومه را ميان مسجد مجمع عمومى مسلمانان مقابل مهاجر و انصار نقل نموده‌ «2». كه مخالفين خود را مجاب، به قسمى كه نتوانستند جواب گويند.

كسى كه در اسلام ظهار نمود مردى بود كه او را اوس بن صامت ميخواندند از جماعت انصار و پيرمرد بود پس غضب نمود بر عيال خود روزى و گفت بآن زن تو بر من مانند پشت

شده است در مكه قبل از هجرت و بعد از ظهور دعوت و ايمان اوس و خزرج (كه جماعت انصار مركّب از آن دو قبيله‌اند) و بيعت آنها با حضرت ختمى مرتبت در خانه عبد المطلب

فرمود: من در كتاب على (ع) خواندم كه رسول خدا (ص) عهد نامه ميان مهاجرين و انصار و هر كس بدانها پيوندد نوشت كه: ۱- همسايه چون خود انسان است، نه زيانمند شود

نزول آيات مربوطه ) داستان جنگ بدر خواب عاتكه (دختر عبدالمطلب ) تعبير شد! انصار هم همچو مهاجرين دست يارى به پيامبر اكرم (ص ) مى دهند پيامبر اكرم (ص ) دستور

دشمن و گرفتن اسیر مشغول شدند و وقتى که اسیران و غنائم را جمع‌آورى کردند، انصار گفته بودند که اسیران مخصوص و مربوط به آن‌ها خواهد بود و دیگران حقى در آن

ما اولى‏ به امر خلافت و به جانشينى رسول خدائيم از ساير مؤمنين و مهاجرين و انصار، گفتم: اولاد جعفر در امامت بهره‏اى دارند؟ فرمود: نه، گفتم: پس اولاد عباس

بيشتر مفسران نقل كرديم، اما خطاب در آن به قريش نيست، بلكه به انصار است. آنگاه گفته اند: انصار، مالى براى آن حضرت آوردند تا به مصارف شخصى خود برساند. در اين

نكاتى در باره آيه (و من يوت الحكمه ...) چند نكته كه جمله ((و ما للظالمين من انصار)) بر آنها دلالت دارد ترك انفاق از گناهان كبيره است و چون حق الناس است كفاره

سواران. «رَجِلِکَ»: رَجِل، پیاده. اسم جنس و به معنی پیادگان اهریمن، اعوان و انصار و پیروان او است. «غُرُوراً»: نیرنگ. گول زدن و فریفتن. صفت مصدر محذوفی است

به عموميت اين حكم وجه اينكه توبه (بازگشت ) خدا به پيامبر (ص ) و مهاجرين انصار ،قبل از ذكر توبه خدا به سه نفرى كه از جنگ تبوك تخلف كردند در آيه وارد شده

زندگانى، و حضرت ختمى مرتبت صلّى اللّه عليه و آله در حين تبليغ رسالت از مهاجر و انصار استعانت مى‌فرمود، پس روايات مذكوره دلالت نمى‌كند بر حرمت استعانت بلكه عتاب

روزى پيغمبر صلى اللّه عليه و آله و سلّم سوار بر الاغ خود بود و بگروهى از انصار گذشت و در بين آنها عبد اللّه بن ابىّ منافق معروف بود حضرت مشغول بموعظه آنها

(ع) كه خود را نصارى ميخواندند با آنكه نه از اهل قريه ناصره بودند و نه از انصار آنحضرت و بيكى از اين دو عنوان خودشان را معرّفى نموده بودند و بملاحظه اين

أَلْسِنَتَهُم أَمَدا أَمّا أَمْوَالُهُم أَنَا أَنْبَتَهَا أَنْت أَنْزَل أَنْصَار أَنْفُسَهُم أَنْفُسِهِم أَنْفُسِکُم أَهْل أَوّل أَوْفَى أَوْلاَدُهُم أَوْلِيَاء

نكاتى در باره آيه (و من يوت الحكمه ...) چند نكته كه جمله ((و ما للظالمين من انصار)) بر آنها دلالت دارد ترك انفاق از گناهان كبيره است و چون حق الناس است كفاره

طوسی» گوید: درباره سبب نزول آيه دو قول است: اول، سعد بن ابى‌وقاص با مردى از انصار به خوردن شراب مشغول گشت. هر دو مست شدند مرد انصارى در حالت مستى با استخوان

و كفن هاى آن‌ها را مى دزدم و سپس به فروش مي‌رسانم تا اين كه دختر يكى از انصار از دنيا رفت. وقتى كه او را دفن كردند، شبانه قبر اين دختر را شكافتم و كفن

آنها را گرفتيد، و زمانى قضيه منعكس شد كه روز احد، هفتاد و دو نفر از مهاجر و انصار كشته شدند. انس بن مالك روايت نموده روز احد، حضرت امير المؤمنين عليه السّلام

معجزه: در تفسير لوامع حاج سيد على لاهورى- مروى است: شخصى در محضر مهاجر و انصار نزد خليفه اول آمد. پرسيد: وصىّ رسول خدا كيست؟ همه دلالت به ابو بكر نمودند

نمی‌دانید» (یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَرْفَعُوا (1) «ثابت بن قیس» خطیب انصار و خطیب پیامبر صلّی اللّه علیه و اله بود، همان گونه که «حسان بن ثابت» شاعر

شبها بيدار مى‏ماند و روزها را در خشم مى‏گذراند. رسول خدا (ص) بود كه شخصى از انصار نزد او آمد و گفت: در بنى فلان، خانه‏اى خريدم و نزديك‏ترين همسايه‏ام كسى است

شركت كنيم آن را تمام نكنيم، فرمود: خبرى شگفت‏تر از اين بتو نگويم؟ مهاجرين و انصار (پس از پيغمبر از حقيقت ايمان) بيرون رفتند مگر- با انگشت اشاره كرد- سه تن،

وسط خارج شده) بسوى شما برگردد و آنكه عقب مانده خود را بشما رساند. مردى از انصار بنام سعد عرضكرد: قربانت، غلوّكننده كدامست؟ فرمود: مردمى كه در باره ما گويند

النَّوَادِر : همانا رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله پياده در عقب جنازه مردى از انصار ميرفت، بآن حضرت عرضكردند: يا رسول اللَّه آيا سوار نمى‏شويد؟ آن حضرت فرمود:

روزى پيغمبر صلى اللّه عليه و آله و سلّم سوار بر الاغ خود بود و بگروهى از انصار گذشت و در بين آنها عبد اللّه بن ابىّ منافق معروف بود حضرت مشغول بموعظه آنها

گفت: ندانستم خمر حرام است. امير عليه السّلام فرمود او را ببريد بر مهاجر و انصار بگردانيد آيا كسى آيه تحريم خمر خوانده يا نه. چون جمعى شهادت دادند كه او را

اصحاب‌ ابي‌ ‌عبد‌ اللّه‌ ‌عليه‌ السّلام‌ مي‌گويي‌ (‌السلام‌ عليكم‌ ‌ يا ‌ انصار ‌رسول‌ اللّه‌ و امير المؤمنين‌ و فاطمه‌ و الحسن‌ و الحسين‌ ‌عليهم‌ ‌السلام‌)

صحابه است، زيرا آنچه او را حاصل شد از فضائل و كمالات، هيچكس را از مهاجر و انصار حاصل نشد. و از جمله، عبادت مالى و بدنى در يك وقت از او صادر گرديد و مستجمع

را آورد، فرمود: كه پيغمبر جار زد «الصلاة جامعه» و دستور داد همه مهاجر و انصار سلاح برگرفتند و گرد آمدند و پيمبر بر منبر برآمد و خبر مرگ خود را بدانها داد

گفت : انصار تنها بطور مضاجعه با زنان نزديكى مى كردند: ولى قريش ‍ اين كار را به صورتهاى گوناگون انجام مى دادند، اتفاقا مردى از قريش با زنى از انصار ازدواج

آن حضرت فرمود: آرى، پيامبر خدا صلّى اللَّه عليه و آله در مسجدى از مساجد انصار با عصا يا چوبدستى سر كج (چوگان) خود كه بهمراه داشت در ميان نماز بشخصى اشاره

مهاجرين كه دسته اى آنها در سرزمين مدينه از مال دنيا تهى بود و تعداد كمى از انصار كه نياز شديدى داشتند تقسيم كرد). تفسير: حكم غنائمى كه بدون جنگ به دست مى

ع : امام صادق عليه السّلام راجع به پديد آمدن و علّت غسل روز جمعه فرمود: كه انصار با شتران آب كش خود و همچنين در املاك خود جهت آبيارى و غيره در طول هفته كار

از امام جعفر بن محمّد، از پدرش عليهما السّلام روايت كرده است كه مردى از انصار وفات يافت، و او كودكانى خردسال و شش برده داشت، و بهنگام وفات آن بردگان را

و دريا نمودار شد» (سوره روم آيه ۴۱) فرمود: بخدا سوگند اين در وقتى شد كه انصار مدينه (در پاسخ مهاجرينى كه در مدينه براى غصب خلافت على عليه السّلام جمع شده

فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله نماز مغرب را كه ميخواند قبيله‏اى از انصار كه بايشان بنو سلمه ميگفتند نيز با آن حضرت نماز ميكردند و از منازل ايشان تا

ج‌3، ص: 195 شأن نزول- از حضرت ابى جعفر عليه السّلام مروى است: دو نفر از انصار و مسلمانى «بديل» نام، به قصد تجارت، عزيمت شام؛ و چون به شهر وارد شدند بديل

پیامبر عبدالله بن انیس را با دو نفر که یکى از آن‌ها از مهاجرین و دیگرى از انصار بودند براى انجام کارى روانه داشت. اینان در بین راه به نسب خویش مى بالیدند

اللَّه بن سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: مردى از انصار بديدار پدرم عليه السّلام آمد، و گفت: من بكارى عظيم گرفتار شده‏ام، كنيزى دارم

المؤمنين عليه السلام فرمود: روزى رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله بر مردى از انصار كه بدنش از بيمارى باد آورده و متورّم شده بود وارد شد، آن‏ شخص به پيامبر عرض

عليه السّلام نقل كرده كه فرمود: سمرة بن جندب درخت خرمائى در باغ مردى از انصار داشت و منزل آن شخص انصارى سر راه آن باغ بود، سمره مى‏آمد و بدون اجازه و اطلاع

اذن خداوند، درقطع درختان یهودیان بنى النضير موارد مصرف «فئ» مدح و تمجید از انصار، به خاطر ایثار و محبت به مهاجران بحث روایتی چند روايت درباره «فئ» و موارد

نزول : در شان نزول اين آيات از ابن عباس چنين نقل شده كه سعد بن عباده (بزرگ انصار) خدمت پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) در حضور جمعى از اصحاب چنين عرض

«هنگامی که پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و مسلمانان به مدینه هجرت کردند و انصار با آغوش باز آنها را پذیرا گشتند، تمامی عرب بر ضدّ آنها قیام کردند و آن چنان

مسيحيان هستند كه در جواب حضرت عيسى كه فرمود: «مَنْ أَنْصارِي» گفتند: «نَحْنُ أَنْصارُ اللَّهِ» «2». شايد هم اين نامگذارى به جهت سكونت آنان در منطقه ناصريّه،

زمانى كه خورشيد برآمد، پس حاضران يك يك بپا خاستند، تا آنكه جز دو مرد يكى از انصار و ديگرى از ثقيف با او باقى نماند، پس پيمبر صلّى اللَّه عليه و آله با ايشان

اين آيه كه از نظر است و از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه جوانى از انصار در مدينه مواجه با زنى شد كه روسرى خود را بر حسب معمول آنزمان پشت گوش انداخته

در بصره، مجلس حجاج بن يوسف ثقفى لعنه اللّه بوديم. امراء و اولاد مهاجر و انصار همه حاضر، حسن بصرى وارد شد، حجاج او را اكرام نمود. در اثناى كلام، حديث حضرت

كند كه در روز احد همه مهاجرين و انصار جز ۱۳ نفر (كه با پيامبر ۱۴ نفر مى شدند) فرار كردند از اين ۱۳ نفر ۸ نفر از انصار و ۵ نفر از مهاجرين بودند كه در شخص

مقصودى ندارد جز اين كه رتبه پسر عمّ خود را بالا ببرد، و چون به مدينه‏ برگشت، انصار شرفياب حضور او شدند و گفتند: يا رسول الله به راستى خدا جل ذكره به ما احسان

لَكُمْ خَلَفٌ وَ أَنْصَارٌ أَشْهَدُ أَنَّكُمْ أَنْصَارُ اَللَّهِ وَ سَادَةُ اَلشُّهَدَاءِ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ فَإِنَّكُمْ أَنْصَارُ اَللَّهِ كَمَا

فرمايد: «فلما احس عيسى منهم الكفر قال من انصارى الى الله قال الحواريون نحن انصار الله آمنا بالله و اشهد بانا مسلمون » از اين جا معلوم مى شود اين ايمانى كه

جملۀ «وَ نَكتُبُ مَا قَدّمُوا وَ آثَارَهُم» را، حمل كرد بر داستان جمعى از انصار در مدينه، كه روايتش به زودى، از نظرت خواهد گذشت؟ چون حمل هاى مزبور، وحدت

پذيرفته خواهد شد،) زيرا خداوند، آمرزنده و بخشنده است . شان نزول : يكى از انصار (مسلمانان مدينه ) به نام حارث بن سويد دستش به خون بى گناهى به نام محذر بن

بطور يقين پيروزى را نصيبتان مى كند و در همان روز با هزار نفر از مهاجر و انصار رهسپار اردوگاه شدند. پيغمبر صلى اللّه عليه و آله شخصا فرماندهى لشكر را به

اساس اين معنا، رواياتى است كه در شأن نزول سوره وارد شده كه: دو قبيله از انصار با يكديگر تفاخر مى كردند به داشتن مردانى از زندگان و در آخر از مُردگان. و

مثلا با ايمان آوردن انصار و اهل يمن هم منطبق گردد. چون با آيه: «و رأيت النّاس يدخلون فى دين اللّه أفواجا» نمى سازد. زيرا اسلام آوردن انصار و اهل يمن و ساير

هنگامى كه محمد (صلى اللّه عليه و آله و سلم ) مبعوث شد، اوس و خزرج كه به نام انصار معروف شدند به او ايمان آوردند و يهود وى را انكار نمودند اين است معنى آيه

اَلسَّلاَمُ عَلَى أُمَنَاءِ اَللَّهِ وَ أَحِبَّائِهِ اَلسَّلاَمُ عَلَى أَنْصَارِ اَللَّهِ وَ خُلَفَائِهِ اَلسَّلاَمُ عَلَى مَحَالِّ مَعْرِفَةِ اَللَّهِ

ازدواج آن حضرت در آمدند، «ميمونه » دختر حارث و «زينب » دختر خزيمه كه از طايفه انصار بود، و زنى از بنى اسد به نام «ام شريك » دختر جابر و «خوله » دختر حكيم بوده

چيزى از انفاق را كوچك نشمريد هر چند به نيمى از يك دانه خرما باشد. مردى از انصار برخاست و كيسه اى در دست مبارك پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) نهاد آثار خوشحالى

اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَ مَأْواهُ النَّارُ وَ ما لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصارٍ (همانا كه هر كس شرك بخدا آورد خداوند بهشت را بر وى حرام ساخته و جايگاه

جنگ بدر نازل گرديد، آنها چهارده تن بودند، شش نفر از مهاجران ، و هشت نفر از انصار، بعد از پايان جنگ عده اى تعبير مى كردند فلانكس مرد، آيه فوق نازل شد و با

وَلاَيَتِي وَلاَيَةُ اَللَّهِ وَ شِيعَتِي‏ أَوْلِيَاءُ اَللَّهِ وَ أَنْصَارِي أَنْصَارُ اَللَّهِ وَ اَلَّذِي خَلَقَنِي وَ لَمْ أَكُ شَيْئاً لَقَدْ عَلِمَ اَلْمُسْتَحْفَظُونَ

به سوى ما مى آمديد، در اين موقع ميان تفسير نمونه جلد ۷ صفحه ۸۰ دو نفر از انصار مشاجره لفظى پيدا شد و راجع به غنائم جنگ با يكديگر گفتگو كردند، آيه فوق نازل

آيه از آيات فوق از امام باقر (عليه السلام ) چنين نقل شده است كه جوانى از انصار در مسير خود با زنى روبرو شد - و در آنروز زنان مقنعه خود را در پشت گوشها قرار

كه پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) و مسلمانان به مدينه هجرت كردند و انصار با آغوش باز آنها را پذيرا گشتند، تمامى عرب بر ضد آنها قيام كردند و آنچنان

مسعود و غير او آورده. و نيز در همان كتاب است كه انس روايت كرده كه جوانى از انصار نمازهاى خود را با رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) مى خواند، و در عين

خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) به گردش رفتيم ، تا به چارديوارى بعضى از انصار رسيديم ، ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۲۲۰ رسول خدا (صلى الله عليه و آله

رسوائى در پيشگاه خدا، و بندگان خدا است . نكته اى كه در جمله «ما للظالمين من انصار» نهفته است اين است كه : خردمندان ، پس از آشنائى با اهداف تربيتى انسان به

ساختند و ثروت ميت را در ميان مردان دورتر قسمت مى كردند. تا اينكه يكى از انصار بنام «اوس بن ثابت » از دنيا رفت در حالى كه دختران و پسران خردسالى به جاى

چيست ؟ اصحابش ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۴۲۶ عرضه داشتند كاخى است از انصار، حضرت مقدارى ايستاد تا صاحب قبه آمد و سلام كرد رسول خدا در حضور همه مردم

و سلم ) در ده سال قبل از هجرت معادل است با ارزش مجاهدتهاى همه مهاجرين و انصار در ده سال بعد از هجرت ، آن وقت چگونه ممكن است چنين كسى ايمان نياورده باشد؟

خواهد داد. و در پايان آيه مى فرمايد: و ظالمان ياورى ندارند (و ما للظالمين من انصار). ظالمان در اينجا اشاره به ثروتاندوزان بخيل و انفاق كنندگان رياكار، و منتگزاران

ميدهيم . ولى وقتى خدايتعالى محمّد (ص ) را مبعوث كرد، اوس و خزرج كه همان انصار باشند بوى ايمان آوردند، ولى يهوديان ايمان نياورده ، بوى كفر ورزيدند و اين

است و آن اشخاص عبارتند از سابقون اولون ، يعنى طبقه اول مسلمانان از مهاجر و انصار، كه در عهد رسولخدا (ص ) و در روزگار عسرت اسلام بانجناب ايمان آوردند. و بنابراين

هنگامى كه پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) تلاوت قرآن مى كرد، جوانى از انصار همراه او بلند قرآن مى خواند ، آيه نازل شد و از اين تفسير نمونه جلد ۷ صفحه

منان راستين و سخنانى همچون سخنان سعد بن معاذ كه به عنوان نمايندگى از طرف انصار به پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) عرض كرد: پدر و مادرم به فدايت باد

«انه من يشرك بالله فقد حرّم الله عليه الجنة و ماويه النار و ما للظالمين من انصار». آرى، دقت در آيات مربوط به قيامت و بهشت و جهنم و همچنين آيات شفاعت و آياتى

كلى فراموش مى كنند، نه تنها منحرف مى شوند كه در زمره عمال شيطان و اعوان و انصار و لشكر و حزب او براى گمراه ساختن ديگران قرار مى گيرند. امير مؤ منان على (عليه

است كه در بعضى از آنها دارد: اين دعا در حره بنى معاويه (كه يكى از آباديهاى انصار است و در بلوك عاليه مدينه واقع شده ) ايراد گرديده است و لازمهاش اين است كه

آشكار باشد، و نيز مى فهميم كه بعد از خطا رفتن انتخاب انبياء انتخاب مهاجر و انصار يك پشيز ارزش نداشته است . مؤ لف : آيه اى كه امام (عليه السلام ) در اين روايت

گفت : وقتى عثمان خواست مصاحف را بنويسد براى اين كار دوازده نفر از قريش و انصار را انتخاب نمود، ايشان فرستادند تا ربعه را كه در خانه عمر بود آوردند. عثمان

ما در بحث تفسيرى به آن نياز داريم ندارد. ماجرا چنين بود كه زنى از طايفه انصار بنام «خوله » (نامهاى ديگرى نيز در روايات ديگر براى او ذكر شده است ) كه از

خرمايت را به درخت خرمايى در بهشت مى فروشى؟ آن مرد گفت: نه، و نفروخت. مردى از انصار كه - كُنيه اش ابودحداح بود - از اين معامله خبردار شد. نزد صاحب نخله رفت و

أَو نَذَرتُم مِن نَذرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعلَمُهُ وَ ما لِلظّٰلِمينَ مِن أَنصارٍ (٢٧٠)

الناسخ - و بيهقى - در كتاب الدلائل - از ابى امامه روايت كرده كه گفت جماعتى از انصار از اصحاب رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) به آن جناب خبر دادند كه مردى

باز درست نبوده است زيرا شخصيتهائى مانند سعد بن عباده كه رئيس مطلق طايفه انصار بود و ابو ذر غفارى كه شخصيت بزرگ طايفه بنى غفار بود و مانند آنها از اين مشورت

پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) عادتش اين بود كه مجاهدان بدر را اعم از مهاجر و انصار احترام فراوان مى كرد، در اين هنگام گروهى از بدريون وارد شدند، در حالى كه