نتایج جستجو

نظم متفظن است طورى كه ديگران نيستند. راغب گويد: شاعر به علت فطنت و دقّت معرفت شاعر ناميده شده. شعر در اصل علم‏دقيق است... و در تعارف نام كلام موزون و قافيه

جن و انس را مگر براى معرفت و شناسائى خود، و اين مطلب مسلم است كه معرفت بايد غايتى داشته باشد و غايت آن پرستش و ستايش است، پس معرفت مقدمه پرستش و چون ذات

(۳۸۹۶ بار) معرفت و عرفان به معنى درك و شناختن است. [يوسف:58]. بر يوسف داخل شدند يوسف آنها را شناخت در حاليكه آنها او را نمى‏شناختند. راغب گفته: معرفت و عرفان

درجه اى دارند و آنها که ایثار کنند و جاى خود را به آنها بسپارند و از علم و معرفت بهره داشته باشند، درجات بیشتر دارند. و در این گونه موارد (سوره نساء) براى

به سبب ستمشان [از سکنه] خالی مانده. بی تردید در این سرگذشت برای گروهی که معرفت و شناخت دارند، عبرتی بزرگ وجود دارد، آن خانه‌هاى آنهاست كه به كيفر ظلمى كه

تتّبع كنيم خواهيم ديد كه عقل در قرآن به معنى فهم و درك و معرفت است. طبرسى فرموده: عقل، فهم، معرفت و لبّ نظير هم‏اند راغب گويد: به نيروئى كه آماده قبول علم

آنان و خدا حائل و فاصله اى نیست، حجاب ها از قلبشان کنار رفته، و در پرتو نور معرفت، و ایمان و عمل پاک، خدا را با چشم دل چنان مى بینند; که هیچ گونه شک و تردیدى

خدا و معرفت امام است و در روايت ديگر از آنحضرت نقل شده است كه معرفت امام و اجتناب از معاصى كبيره است و نيز عياشى از آنحضرت نقل نموده است كه حكمت معرفت و فقه

ویژه خداست [آیا درک می کنند که همه امور به دست خداست؟ نه] بلکه بیشترشان معرفت و دانش ندارند؛ اگر از آنها بپرسى: چه كسى آسمانها و زمين را آفريده است؟ خواهند

طبيعى است. عبادات اسلامى نيز با طبيعيات گره خورده است، همچون: وقت شناسى، قبله شناسى، خسوف و كسوف و نماز آيات، اوّل ماه و هلال. اينها سبب آشنايى مسلمانان

كرده از زبان گوينده بگوش سامع مى‏رسد. اعتبار و عبرة حالتى است كه از معرفت محسوس به معرفت غير محسوس رسيده مى‏شود. تعبير مخصوص به خواب است كه آن را از ظاهر

كرده از زبان گوينده بگوش سامع مى‏رسد. اعتبار و عبرة حالتى است كه از معرفت محسوس به معرفت غير محسوس رسيده مى‏شود. تعبير مخصوص به خواب است كه آن را از ظاهر

مشاهده یا ادراک چیزى است، و گاه به معناى تأمل و جستجوگرى، و نیز به معناى معرفت حاصل از جستجوگرى، آمده است. و مى گوید «نظر» و «انتظار» گاه به یک معنا مى

براى يقين كنندگان و آنانكه زنگ ريب و شك از قلوب خود زدوده، به آيات سبحانى معرفت حاصل كنند. و تخصيص به موقنين براى آنست كه ايشان تأمل نمايند در آن و علم و

العبوديّه و استشهاد باين آيه فرموده و ظاهرا مراد آن باشد كه بنده از معرفت بنفس خود معرفت بخداى خود پيدا ميكند پس هر مرتبه از كمال كه خود را فاقد آن بيند مى‌يابد

استنباط به معنى استخراج است به هر چيزيكه استخراج شده و در برابر رؤيت چشم يا معرفت قلب قرار گرفته مستنبط (به صيغه مفعول) گويند. [نساء:83]. يعنى: منافقان يا

می‌دانستید که مدت درنگتان در دنیا بسیار اندک بوده است. [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید، گويد: اگر آگاهى

همان نور ايمان و معرفت است كه به مؤ منين اختصاص دارد. تمثيل نور خدا به نور چراغ (مثل نوره كمشكوة ...). براى بيان تابش نور ايمان و معرفت در قلوب مؤ منين

دلالت به معنى نشان دادن و ارشاد است. راغب گويد: دلالت آن است كه با آن به معرفت و شناختم چيزى برسند مثل دلالت لفظ بر معنى... [سباء:14] يعنى مردم را بر مرگ

معلوم نمى‏شود. در رياض السالكين فرموده: روايت شده كه ميكائيل بارزاق و حكمة و معرفت نفوس مأمور است و او را اعوانى است از ملائكه كه بر همه عالم موكل اند. در مجمع

احمقانه‌اش را كه نفهميد خدا ديدنى نيست و بام قصر وسيله معرفت باو نمى‌باشد و بازداشته شد از راه معرفت بخدا كه تأمّل و نظر در آيات آفاق و انفس است و صدّ بفتح

در آن آیات ننگرند (بلکه با دل آگاه و چشم بینا مشاهده آن کنند تا بر مقام معرفت و ایمانشان بیفزاید). و آنان که وقتی به آیات پروردگارشان پندشان دهند، در برابر

بعبادت او از عبادت غير او پس مردى عرض كرد يا ابن رسول اللّه مراد از معرفت خدا چيست فرمود معرفت اهل هر زمانى است امام خودشان را كه واجب است بر آنها اطاعت او و

معنى، مرادف معرفت و درك است و همان است كه از صحاح و اقرب الموارد نقل شد كه يكى از معانى بصر، علم است. طبرسى در آيه [يوسف:108]، آن را معرفت و بينائى دل

قرار دادیم؛ بنابراین از آن پیروی کن و از هواهای نفسانی کسانی که [به حقایق] معرفت و آگاهی ندارند، پیروی مکن. پس تو را به راه دين انداختيم. از آن راه برو، و

مى‌شوند. و روزی که ساعت قیامت بر پا شود در آن روز خلایق (بر حسب مراتب طاعت و معرفت و کفر و عصیان) فرقه فرقه شوند. و روزی که قیامت برپا شود آن روز [همه] از هم

آفرینش آسمان ها و زمین از آفرینش انسان مهم تر است، ولی بیشتر مردم [به حقایق] معرفت و آگاهی ندارند. آفرينش آسمان و زمين از آفرينش مردم بزرگتر است، ولى بيشتر

قصور ادراك معرفت پيدا نكردند و معذور بودند و اطلاق كفران و كفر در مورد آنها روا نيست و بنابراين ضمير هم راجع باعراض كنندگان است با آنكه نسبت معرفت و انكار

که در (راه) ما (به جان و مال) جهد و کوشش کردند محققا آنها را به راه‌های (معرفت و لطف) خویش هدایت می‌کنیم، و همیشه خدا یار نکوکاران است. و کسانی که برای

بازی نیست و بی تردید سرای آخرت، همان زندگی [واقعی و ابدی] است؛ اگر اینان معرفت و دانش داشتند [دنیا را به قیمت از دست دادن آخرت برنمی گزیدند.] زندگانى اين

شعوری هستند. یقیناً کسانی که تو را از پشت اطاق ها صدا می کنند، بیشترشان معرفت و آگاهی [به حرمت و عظمت تو] ندارند. آنهايى كه از آن سوى حجره‌ها ندايت مى‌دهند

آن دو را جز به درستی و راستی به وجود نیاورده ایم، ولی بیشترشان [به حقایق] معرفت و آگاهی ندارند. آنها را به حق آفريده‌ايم، ولى بيشترين نمى‌دانند. آنها را

قصور ادراك معرفت پيدا نكردند و معذور بودند و اطلاق كفران و كفر در مورد آنها روا نيست و بنابراين ضمير هم راجع باعراض كنندگان است با آنكه نسبت معرفت و انكار

از تو جز تو را پرستش نميكنيم تو را در مقابل عوض و بدل مانند پرستش كسانيكه معرفت بتو ندارند و از حضرتت غائبند. تنبيه تقديم اياك كه حق آن تاخير است براى افاده

تدبیر خدا ۲; افعال خدا ۸; امتنان خدا ۱۱; خدا شناسى عقلى ۲۰; خدا شناسى نقلى ۲۰; دعوتهاى خدا ۱; دلایل خدا شناسى ۹، ۱۶، ۲۰; مجادله درباره خدا ۱۷، ۱۸، ۱۹، ۲۱

روايت نموده كه عطا نمود خداى تعالى سليمان بن داود را با علم او معرفت منطق به هر زبان و معرفت لغات و منطق پرندگان و چهارپايان و درندگان، و هر گاه در جنگ بود

قبيل از آيات سهل‌تر است كه باندك تعقّلى واضح ميشود و اختصاص باهل يقين و معرفت ندارد چون مبادى آنها محسوس و فوائدشان مأنوس است و لذا لقوم يعقلون فرموده

دست آن مشرکان شهید شد، و به او] گفته شد: به بهشت درآی. گفت: ای کاش قوم من معرفت و آگاهی داشتند، گفته شد: به بهشت درآى. گفت: اى كاش قوم من مى‌دانستند گفته

قصور ادراك معرفت پيدا نكردند و معذور بودند و اطلاق كفران و كفر در مورد آنها روا نيست و بنابراين ضمير هم راجع باعراض كنندگان است با آنكه نسبت معرفت و انكار

است. در معانى الاخبار از حضرت صادق عليه السلام، فرمود: صراط مستقيم طريق به معرفت الهى است، و آن دو صراط است: يكى در دنيا و يكى در آخرت. اما صراط دنيا امام

وصف است به معنى فاعل يعنى ثابت و واضح. راغب گويد: آن صفت علم است بالاتر از معرفت و درايت... و شايد به معنى مفعول و ثابت باشد كه خواهد آمد در مصباح گويد: يقين

وصف است به معنى فاعل يعنى ثابت و واضح. راغب گويد: آن صفت علم است بالاتر از معرفت و درايت... و شايد به معنى مفعول و ثابت باشد كه خواهد آمد در مصباح گويد: يقين

کیست؟ به یقین جواب دهند که خدا (آفریده)، پس چگونه (با این اقرار، از توحید و معرفت خدا) رویگردان می‌شوند؟ اگر از آنان [که شرک می ورزند] بپرسی: چه کسی آسمان

امّا چنین نیست که ایشان می‌گویند و) بلکه بیشتر آنان ناآگاهند (و اهل علم و معرفت نیستند و از فلسفه‌ی تعویض احکام در مراحل انتقالی جامعه بی‌خبرند). و چون (نشانه

بعبادت او از عبادت غير او پس مردى عرض كرد يا ابن رسول اللّه مراد از معرفت خدا چيست فرمود معرفت اهل هر زمانى است امام خودشان را كه واجب است بر آنها اطاعت او و

فرموده: كفر در شريعت عبارت است از انكار آنچه خدا معرفت آن را واجب كرده از قبيل وحدانيت و عدل خدا و معرفت پيغمبرش و آنچه پیغمبر آورده از اركان دين هر كه يكى

برای آنکه مبادا بگویند درس گرفته‌ای، و برای آنکه آن را به روشنی برای اهل معرفت باز می‌گوییم‌ و بدين سان آيات را گونه گون مى‌گردانيم [تا حق را دريابند] و

(بدانند) خدا از او خوشنود است و (اجازه‌ی شفاعت او را داده است. به خاطر همین معرفت و آگاهی) همیشه از خوف (مقام کبریائی) خدا ترسان و هراسانند. آنچه پیش رویشان

همان نور ايمان و معرفت است كه به مؤ منين اختصاص دارد. تمثيل نور خدا به نور چراغ (مثل نوره كمشكوة ...). براى بيان تابش نور ايمان و معرفت در قلوب مؤ منين

آسمان‌ها و زمين و تدبير امور آن‌ها براى آگاهى انسان به علم و قدرت الهى و معرفت و رشد توحيدى او مطرح شده است. لِتَعْلَمُوا ... در آيه هفتم سوره هود نيز هدف

کردی که راه ایمان و شرع کدام است و لیکن ما آن (کتاب و شرع) را نور (وحی و معرفت) گردانیدیم که هر کس از بندگان خود را بخواهیم به آن نور هدایت می‌کنیم و اینک

و چراغى روشن كه مردمان به تو از ظلمات جهالت و كفر، مستضى‌ء شوند به طريق معرفت ايمان، و از نور تو اقتباس انوار بصائر كنند. 2- صاحب سراج منيرى كه قرآن است

الْخُرُوجُ‌ 8- كارهاى الهى از جامعيّت ويژه‌اى برخوردار است؛ خداوند، صنعت و حكمت و معرفت و هدايت را بهم درآميخته است. (بلندى نخل و زيبايى شكوفه‌هايش، نشانه صنعت و

معجزه يا قبول نبوّت با آنكه معرفت به اجبار حاصل نميشود و شما كراهت داريد از آن لذا بنظر انصاف تامّل و فكر نميكنيد تا معرفت پيدا كنيد و اين معنى ظاهر است

134 و شراب و ساز و آواز متحيّرانه قدم ميزنند و گاهى در محيط علم و حكمت و معرفت بيخردانه خوض ميكنند و گاهى در مقام مدح و ذم اشخاص مغرضانه وارد و خارج ميشوند

انسان شناسى ۲، ۵ توحید: دلایل توحید ۵ حق: آثار حق ناپذیرى ۳; سرزنش حق ناپذیران ۴; سطحى نگرى حق ناپذیران ۴ خدا: دلایل خدا شناسى ۱، ۵ دین: آسیب شناسى دینى

هدایتهاى خاص خدا ۱; منشأ اسلام شناسى محمد(ص) ۱، ۲، ۵; منشأ تعلیم قرآن محمد(ص) ۱; منشأ علم محمد(ص) ۱، ۲ نعمت: نعمت اسلام شناسى محمد(ص) ۳ نعمتهاى خدا: مشمولان

خدا هیچگونه تغییر و تبدیلی نیست؛ این است دین درست و استوار؛ ولی بیشتر مردم معرفت و دانش [به این حقیقت اصیل] ندارند. به يكتاپرستى روى به دين آور. فطرتى است

از عبد اللّه سلام پرسيد: معرفت شما نسبت به حضرت پيغمبر صلى اللّه عليه و آله كه خداى تعالى از آن اخبار فرموده كه «مانند معرفت شما است به فرزندان خود» بر

قصور ادراك معرفت پيدا نكردند و معذور بودند و اطلاق كفران و كفر در مورد آنها روا نيست و بنابراين ضمير هم راجع باعراض كنندگان است با آنكه نسبت معرفت و انكار

راه خدا جهاد کنید؛ این [ایمان و جهاد] اگر [به منافع فراگیر و همیشگی آن] معرفت و آگاهی داشتید، برای شما [از هر چیزی] بهتر است؛ به خدا و پيامبرش ايمان بياوريد،

سطح بینش و معرفت او به خداوند است. (و ما قدروا الله حق قدره إذ قالوا ما أنزل الله على بشر من شىء) چون انکار رسالت را در آیه شریفه معلول نقص معرفت درباره خداوند

العبوديّه و استشهاد باين آيه فرموده و ظاهرا مراد آن باشد كه بنده از معرفت بنفس خود معرفت بخداى خود پيدا ميكند پس هر مرتبه از كمال كه خود را فاقد آن بيند مى‌يابد

باللغو مروا كراما)) وصف ديگر عباد الرحمن : آيات خدا را كوركورانه و بدون معرفت و بصيرت نمى پذيرند معناى اينكه ايشان از خداوند مى خواهند: ((ما را براى متقين

بعبادت او از عبادت غير او پس مردى عرض كرد يا ابن رسول اللّه مراد از معرفت خدا چيست فرمود معرفت اهل هر زمانى است امام خودشان را كه واجب است بر آنها اطاعت او و

امر فرمود بندگان را به عبادت، و اشتغال به عبادت خالق صحيح نيست مگر بعد از معرفت، لا جرم در عقب آن بيان فرمايد آنچه دلالت نمايد بر وجود صانع عالم و توحيد

بيجا و غرور و نخوت ناروا آنها را بكلّى از تحصيل حقّ و حقيقت و فكر در طريق معرفت منصرف نموده و حاضر نيستند قدمى از اين راه را بپيمايند ما باقسام و انواع مختلف

اجازه پروردگارشان از تاریکی ها [یِ جهل، گمراهی و طغیان] به سوی روشناییِ [معرفت، عدالت و ایمان و در حقیقت] به سوی راه [خدایِ] توانای شکست ناپذیر و ستوده

61)- و از آنجا که دعا و تقاضای از خدا فرع بر معرفت خداوند است در این آیه از حقایقی سخن می‌گوید که سطح معرفت آدمی را بالا می‌برد، و یکی از شرائط دعا را که

ازاین رو ممکن است، «هذه» اشاره به این موضوع باشد. ۳ - تذکارهاى قرآن، به منظور معرفت خدا و راه یابى آگاهانه و آزادانه انسان ها به او است. (فمن شاء اتّخذ إلى ربّه

نظم متفظن است طورى كه ديگران نيستند. راغب گويد: شاعر به علت فطنت و دقّت معرفت شاعر ناميده شده. شعر در اصل علم‏دقيق است... و در تعارف نام كلام موزون و قافيه

العبوديّه و استشهاد باين آيه فرموده و ظاهرا مراد آن باشد كه بنده از معرفت بنفس خود معرفت بخداى خود پيدا ميكند پس هر مرتبه از كمال كه خود را فاقد آن بيند مى‌يابد

آنها همچون نابینایان از کنار این صحنه‌ها می‌گذرند. تفسیر آیات ۱ - دانش و معرفت درباره آخرت، خارج از محدوده توان کافران (بل ادّرک علمهم فى الأخرة) «تدارُک»

نگهدار آسمانها و زمين و تمام موجودات ما بين آنها است و اگر مردم اهل تحصيل معرفت و يقين باشند باين تصديق نائل خواهند شد و كلمه رب در ربّ السّموات يا بدل است

سفارش کرده ایم؛ و اگر آن دو نفر تلاش کنند تا بر پایه جهالت و نادانی [وبدون معرفت و دانش که روشنگر حقایق است] چیزی را شریک من قرار دهی، از آنان اطاعت مکن.

ممكن است منشأ شبهه استبعاد از انكار اهل كتاب باشد نبوت را با علم قطعى بآن و معرفت بشخص شخيص ختمى مرتب و خداوند تقريب فرموده است ثبات بر حق را بنهى از شك تا

نمودن بنده است آنچه را خداوند باو انعام فرموده در چيزى كه براى آن خلق شده و معرفت خالق و خالص نمودن عبادت را براى او و مردم نوعا باين وظيفه كاملا عمل نميكنند

آن باشد. «وَ لَهُمْ فِيها مَنافِعُ وَ مَشارِبُ» 7- شكر بايد بر اساس فهم و معرفت باشد. أَ وَ لَمْ يَرَوْا ... أَ فَلا يَشْكُرُونَ‌ وَ لَهُمْ فِيها مَنافِعُ

نمودن بنده است آنچه را خداوند باو انعام فرموده در چيزى كه براى آن خلق شده و معرفت خالق و خالص نمودن عبادت را براى او و مردم نوعا باين وظيفه كاملا عمل نميكنند

بعبادت او از عبادت غير او پس مردى عرض كرد يا ابن رسول اللّه مراد از معرفت خدا چيست فرمود معرفت اهل هر زمانى است امام خودشان را كه واجب است بر آنها اطاعت او و

روايت درباره حجاب بين خدا و خلق روايتى از امام صادق (ع ) درباره معرفت به خدا انحصار معرفت به خدا در فكر واستدلال ، خودجهل به خدا و شرك خفى به او است در علم

۱، ۳; دلایل تنزیه خدا ۳; زمینه خدا شناسى ۱۱; زمینه درک حکمت خدا ۱۱; زمینه درک عزت خدا ۱۱; عزت خدا ۸; فطریت خدا شناسى ۴; نشانه هاى حکمت خدا ۱۰; نشانه هاى

انسان به معرفت خداى یگانه (صنع اللّه الذى أتقن کلّ شىء) با توجه به این که آیه بالا در مقام نشان دادن آیات آفاقى براى رهنمون ساختن بشر به معرفت خدا است،

نظم متفظن است طورى كه ديگران نيستند. راغب گويد: شاعر به علت فطنت و دقّت معرفت شاعر ناميده شده. شعر در اصل علم‏دقيق است... و در تعارف نام كلام موزون و قافيه

عزت و اقتدار برای خدا و پیامبر او و مؤمنان است، ولی منافقان [به این حقیقت] معرفت و آگاهی ندارند. مى‌گويند: چون به مدينه بازگرديم، صاحبان عزت، ذليلان را از

تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ‌ ... يَقُولُونَ رَبَّنا آمَنَّا 2- اشك، اگر همراه معرفت باشد، نشانه‌ى كمال است. «تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا» 3- روح و

است. جلد 9 - صفحه 225 «خشيت» به آن خوف و ترسى گفته مى‌شود كه برخاسته از معرفت و عظمت خداوند باشد. پذيرايى مطلوب آن است كه سفره را نزد مهمان ببرند، نه مهمان

بعبادت او از عبادت غير او پس مردى عرض كرد يا ابن رسول اللّه مراد از معرفت خدا چيست فرمود معرفت اهل هر زمانى است امام خودشان را كه واجب است بر آنها اطاعت او و

‌از‌ طرف‌ ‌عبد‌ ‌که‌ بايد پيروي‌ ‌از‌ هدايت‌ الهي‌ كند و ‌در‌ تحصيل‌ علم‌ و معرفت‌ و تكميل‌ اخلاق‌ و اتيان‌ بواجبات‌ و ترك‌ محرمات‌ كوشش‌ نمايد ‌تا‌ بسعادت‌

روايت درباره حجاب بين خدا و خلق روايتى از امام صادق (ع ) درباره معرفت به خدا انحصار معرفت به خدا در فكر واستدلال ، خودجهل به خدا و شرك خفى به او است در علم

روايت درباره حجاب بين خدا و خلق روايتى از امام صادق (ع ) درباره معرفت به خدا انحصار معرفت به خدا در فكر واستدلال ، خودجهل به خدا و شرك خفى به او است در علم

بازيچه خود قرار دهد بلكه خلق فرمود براى تهذيب نفوس و تكميل عقول و تحصيل معرفت و اخلاص عبادت و نيل بمقامات آخرت و اگر ميخواست اسباب سرگرمى و بازى براى خود

نااميد شد از رحمت پروردگار خود. إِلَّا الضَّالُّونَ‌: مگر گمراهان كه طريق معرفت حق را نشناخته و كمال علم و قدرت سبحانى را ندانسته. تبصره: منشأ نااميدى از

نكرت، و زنده فرمايد موحد را به معرفت، پس بميراند گروهى را از ياد خود به خذلان، و جماعتى را به ياد خود زنده گرداند به توفيق معرفت و ايقان. 4- بميراند بعضى را

باللغو مروا كراما)) وصف ديگر عباد الرحمن : آيات خدا را كوركورانه و بدون معرفت و بصيرت نمى پذيرند معناى اينكه ايشان از خداوند مى خواهند: ((ما را براى متقين

فَأَنَا أَوَّلُ الْعابِدِینَ). زیرا از همه شما ایمان و اعتقادم به خدا بیشتر و معرفت و آگاهیم فزونتر است، و من قبل از شما به فرزند او احترام می‌گذاردم از وی اطاعت

براى مؤمن و كافر و فرموده و مساوى نيستند اهل ايمان كه زنده دلانند بعلم و معرفت با كفاريكه مانند مردگانند در بى‌ادراكى و بى‌حسّى و براى تأكيد اينمعنى فرموده

معجزه يا قبول نبوّت با آنكه معرفت به اجبار حاصل نميشود و شما كراهت داريد از آن لذا بنظر انصاف تامّل و فكر نميكنيد تا معرفت پيدا كنيد و اين معنى ظاهر است

معجزه يا قبول نبوّت با آنكه معرفت به اجبار حاصل نميشود و شما كراهت داريد از آن لذا بنظر انصاف تامّل و فكر نميكنيد تا معرفت پيدا كنيد و اين معنى ظاهر است

راغب) ۵ - عقل، از ابزار شناخت معارف الهى (هل فى ذلک قسم لذى حجر) دین شناسى: ابزار دین شناسى ۵ سوگند: سوگند به حرکت شب ۱، ۲; سوگند به شب هاى دهگانه ۱، ۲; سوگند

لازمه در هر زمان بر وفق حكمت و مصلحت و اين توهمات فاسده ناشى از عدم علم و معرفت است چون بيشتر مردم نميدانند كه اين احكام از طرف‌ جلد 3 صفحه 317 خداوندى است

اطاعت خدا و پيغمبرش سرپيچى كردند و اين مايه عبرت و آيت بزرگى است براى ارباب معرفت كه بدانند عاقبت، هر قوم كه با خدا در افتادند ور افتادند و نابود شدند و اهل

العبوديّه و استشهاد باين آيه فرموده و ظاهرا مراد آن باشد كه بنده از معرفت بنفس خود معرفت بخداى خود پيدا ميكند پس هر مرتبه از كمال كه خود را فاقد آن بيند مى‌يابد

زندگان، وَ لَا الْأَمْواتُ‌: و نه مردگان، يعنى مؤمنان كه دل ايشان زنده است به معرفت ايمان و توحيد، مساوى كافران نيستند كه دل ايشان مرده است به سبب كفر و شرك

آنكسيكه داراى علم كتاب بود آصف بن برخيا بود و حضرت سليمان عاجز نبود از معرفت بآنچه معرفت پيدا كرد بآن آصف ولى ميخواست وصى خود را بجن و انس بشناساند تا بدانند

اطهار عليهم السلام كه جمعا چهار شرطند براى مغفرت، توبه و ايمان و عمل صالح و معرفت امام كه شرط قبول اعمال است و باين معنى اخبار كثيره از پيغمبر اكرم و ائمه

بيجا و غرور و نخوت ناروا آنها را بكلّى از تحصيل حقّ و حقيقت و فكر در طريق معرفت منصرف نموده و حاضر نيستند قدمى از اين راه را بپيمايند ما باقسام و انواع مختلف

بجانب ديگرى كه خارج از مقصود بود معطوف نمود و پرسيد پس حال اقوام سابقه كه معرفت بچنين خدائى نداشتند چه خواهد بود آيا در نعمتند يا در عذاب حضرت موسى هم نخواست

بجانب ديگرى كه خارج از مقصود بود معطوف نمود و پرسيد پس حال اقوام سابقه كه معرفت بچنين خدائى نداشتند چه خواهد بود آيا در نعمتند يا در عذاب حضرت موسى هم نخواست

می‌کند تا آنان را که ایمان آورده و نیکوکار شدند از ظلمات (جهل) به سوی نور (معرفت و ایمان) باز آرد، و هر کس به خدا ایمان آورده و نیکوکار شود خدا او را در باغهای

اما حصول آن منحصر بر دعا و مسئلت ايشان باشد، پس دعا لازم آمد. 3- دعا مفيد معرفت ذلت عبوديت و عزت ربوبيت، و آن اشرف عبادات است. و پيغمبر صلّى اللّه عليه و

توحيد به جهت عدم تفكر و تدبر، مساوى نيست به مؤمنى كه عاقل و عالم باشد به معرفت الهى. وَ الَّذِينَ آمَنُوا: و برابر نيستند آنانكه ايمان آورده‌اند، وَ عَمِلُوا

براى مؤمن و كافر و فرموده و مساوى نيستند اهل ايمان كه زنده دلانند بعلم و معرفت با كفاريكه مانند مردگانند در بى‌ادراكى و بى‌حسّى و براى تأكيد اينمعنى فرموده

ما بشما عمر نداديم در دنيا بقدريكه اگر كسى ميخواست در آنمدّت تحصيل علم و معرفت كند و متذكّر اوضاع آخرت شود ميشد و پيغمبر و كتاب فرستاديم براى شما و امام

باللغو مروا كراما)) وصف ديگر عباد الرحمن : آيات خدا را كوركورانه و بدون معرفت و بصيرت نمى پذيرند معناى اينكه ايشان از خداوند مى خواهند: ((ما را براى متقين

انابه كنندگانند و انابه كنندگان واقعى همان خردمندانند. آرى، اشك بايد بر اساس معرفت باشد. «تَرى‌ أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ»

عطا فرموديم ابراهيم عليه السلام را آيات بينات كه مى‌رساند او را به رشد از معرفت الهى پيش از نبوت موسى عليه السلام. يا پيش از نبوت حضرت خاتم صلّى اللّه عليه

روايت درباره حجاب بين خدا و خلق روايتى از امام صادق (ع ) درباره معرفت به خدا انحصار معرفت به خدا در فكر واستدلال ، خودجهل به خدا و شرك خفى به او است در علم

متذكّر شود، يا (از خدا) بترسد. جلد 5 - صفحه 345 «خَشِيتُ»، ترس برخاسته از معرفت واحساس عظمت در برابر ديگرى است. خداوند درباره‌ى حضرت موسى عليه السلام تعبيرات

نمودن بنده است آنچه را خداوند باو انعام فرموده در چيزى كه براى آن خلق شده و معرفت خالق و خالص نمودن عبادت را براى او و مردم نوعا باين وظيفه كاملا عمل نميكنند

جلد 4 صفحه 593 اهدنا الصّراط المستقيم و آن امير المؤمنين عليه السّلام و معرفت او است و اين معنى را قمّى ره نيز از آنحضرت مكرّر نقل فرموده و در چند روايت

میوه و محصولی که رزقی از سوی ماست به سوی آن گردآوری می شود؟ ولی بیشتر آنان معرفت و دانش [نسبت به واقعیات] ندارند. گفتند: اگر از كيش تو پيروى كنيم، ما را از

ذات حق را تعظيم كردنى، يعنى خداوند عزّ و جلّ را بزرگتر دان از وصف واصفان و معرفت عارفان. نزد بعضى مراد گفتن (اللّه اكبر) است. ثعلبى روايت نموده از پيغمبر

تاريكيهاى كفر و جهالت و ضلالت و وارد فرمايد ايشان را در روشنائى و هدايت و معرفت و ايمان بدستور و توفيق و تسهيل خداوند امر را بر ايشان و آن روشنائى و نور

خدا است. و در او است بهار دل، زيرا باد بهار معانى او روياننده انواع گلهاى معرفت است. و در او است چشمه‌هاى علم، زيرا هر يك از آيات آن منبع علم و حكمت است

جمال و كمال متقاربند نه پير در آنها وجود دارد و نه طفل و نه زشت و نه بى‌معرفت اين اجمالى است از آنچه خداوند وعده ميدهد به بندگان پرهيزكار خود براى روز

براى مؤمن و كافر و فرموده و مساوى نيستند اهل ايمان كه زنده دلانند بعلم و معرفت با كفاريكه مانند مردگانند در بى‌ادراكى و بى‌حسّى و براى تأكيد اينمعنى فرموده

134 و شراب و ساز و آواز متحيّرانه قدم ميزنند و گاهى در محيط علم و حكمت و معرفت بيخردانه خوض ميكنند و گاهى در مقام مدح و ذم اشخاص مغرضانه وارد و خارج ميشوند

134 و شراب و ساز و آواز متحيّرانه قدم ميزنند و گاهى در محيط علم و حكمت و معرفت بيخردانه خوض ميكنند و گاهى در مقام مدح و ذم اشخاص مغرضانه وارد و خارج ميشوند

ما بشما عمر نداديم در دنيا بقدريكه اگر كسى ميخواست در آنمدّت تحصيل علم و معرفت كند و متذكّر اوضاع آخرت شود ميشد و پيغمبر و كتاب فرستاديم براى شما و امام

خوانده و براى شدّت اهوال آن بايد بفرمايد چه ساعت سخت حقّى است آن و براى عدم معرفت كسى بكنه آن و خصوصيّات احوالش بايد بفرمايد به پيغمبر خود كه چه چيز دانا كرده

پرهيزكار شدند پس بر گرد بسوى ايشان و آنحضرت مراجعت فرمود و اهل نينوا بعد از معرفت بحال او مقدمش را گرامى داشتند و ايمان آوردند بخوبى و بخوشى زيستند تا باجل

همه اولاد آدم «عليه السلام» را از پشت او خارج كرد و آنها بصورت ذرّات بودند معرفت خود را بر آنها مقرر فرمود و آنها را بر نفس خويش گواه گرفت. اين تأويل را عقل

این [اقامه نماز جمعه و ترک خرید و فروش] برای شما بهتر است اگر [به پاداشش] معرفت و آگاهی داشتید. اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، چون نداى نماز روز جمعه دردهند،

الهى كه براى كسانيكه تعقّل و تأمل در آفاق و موجودات در آن مينمايند موجب معرفت است آنستكه از ميوه‌هاى درختان خرما و انگور چند مشروب مختلف در خواص و آثار

بيشتر نداشت و اين نكته را نمى‌يابند مگر اهل ايمان كه خداوند قلب آنها را بنور معرفت منوّر فرموده است پس در واقع اين آيات براى آنها آيات است و بعضى ثمره بضمتين

أَلْسِنَتِكُمْ‌ ... 5- انسان عالم و فهميده، از اختلاف رنگ‌ها و زبان‌ها به معرفت الهى مى‌رسد ولى جاهل، رنگ و زبان را وسيله‌ى تحقير و تفاخر قرار مى‌دهد. «لِلْعالِمِينَ»

پديد آورد در زمين راهها از مكانى به مكانى به جهت مقاصد شما، يا مراد طرق معرفت الهى است. لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ‌: براى اينكه شما راه يابيد به منازل و مقاصد

اينكه نازل نمايد بر ما سفره‌اى از آسمان. اين كلام، قبل از تحقيق و استحكام معرفت گفتند، و لذا عيسى عليه السّلام در جواب گفت: «اتّقوا اللّه» يا سؤال را بر

اهل‌ حق‌ نسبت‌ باهل‌ باطل‌. قسم‌ دوم‌‌-‌ فكر ‌در‌ معرفت‌ الهي‌ و شناسايي‌ حق‌ و ‌در‌ تحصيل‌ آخرت‌ و معرفت‌ ‌به‌ شئونات‌ انبياء و ائمه‌ اطهار و طريق‌ احقاق‌

است که انسان برای نجات از قعر درّه مادّیگری و ارتقا به بلندترین قلّه‌های معرفت و معنویت و روحانیت نیاز به یک وسیله محکم و مطمئن دارد این وسیله چیزی جز ایمان

(يعنى خود را به رديف آنها قرار دهند در رفتار و گفتار و اعمال و احوال)؛ آيا معرفت نداريد به فرمايش الهى در كتاب خود فرمايد: «ام نجعل الذين امنوا»: نه چنان

يا استحضار نمايند ارباب عقول صافيه آنچه در عقول ايشان مركوز است از دلائل معرفت و كمالات و حقايق. يا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ فَاحْكُمْ

براى مؤمن و كافر و فرموده و مساوى نيستند اهل ايمان كه زنده دلانند بعلم و معرفت با كفاريكه مانند مردگانند در بى‌ادراكى و بى‌حسّى و براى تأكيد اينمعنى فرموده

كه خداوند مردم را در پناه او جاى داده و مراد از ضالّ گمشده از قومى است كه معرفت بمقام و فضل او نداشتند پس هدايت فرمود خداوند آنها را باو و مراد از عائل نگهدار

134 و شراب و ساز و آواز متحيّرانه قدم ميزنند و گاهى در محيط علم و حكمت و معرفت بيخردانه خوض ميكنند و گاهى در مقام مدح و ذم اشخاص مغرضانه وارد و خارج ميشوند

مطيع و منقاد گردند ولى ما ميخواهيم آنها آشنا بوظائف خود شوند و از روى علم و معرفت عبادت و بندگى كنند و باراده و اختيار از معاصى اجتناب نمايند تا مستحق بهشت

پرهيزكار شدند پس بر گرد بسوى ايشان و آنحضرت مراجعت فرمود و اهل نينوا بعد از معرفت بحال او مقدمش را گرامى داشتند و ايمان آوردند بخوبى و بخوشى زيستند تا باجل

رويانده و مهيّا فرموده براى بصيرت و بينائى و تذكّر و تنبّه هر بنده‌ئى كه بفكر معرفت حق و تشكّر از نعمت او افتد و در اين ميدان بكوشد تا شربت مراد بنوشد و فرود

نمودن بنده است آنچه را خداوند باو انعام فرموده در چيزى كه براى آن خلق شده و معرفت خالق و خالص نمودن عبادت را براى او و مردم نوعا باين وظيفه كاملا عمل نميكنند

خانواده ۹; عواطف خانوادگى ۹ خدا: لطف خدا ۱۲ خلقت: خلقت از خاک ۱۳ روان شناسى: روان شناسى عاطفى ۶ زن: تساوى زن و مرد ۲، ۳; تمایلات زن ۱۰; خلقت زن ۲; زندگى زن

هرگاه علم به كسب خود نداشته باشد كه اخس اشياء و عارف به طريق معرفت آن نباشد، پس چگونه معرفت به غير آن پيدا كند. وَ ما تَدْرِي نَفْسٌ بِأَيِّ أَرْضٍ تَمُوتُ‌:

مطيع و منقاد گردند ولى ما ميخواهيم آنها آشنا بوظائف خود شوند و از روى علم و معرفت عبادت و بندگى كنند و باراده و اختيار از معاصى اجتناب نمايند تا مستحق بهشت

جهت‌ مراتب‌ ‌آنها‌ مختلف‌ ميشود: يكي‌ ‌از‌ جهت‌ ايمان‌ ‌هر‌ چه‌ ايمان‌ و معرفت‌ كامل‌تر ‌باشد‌ درجات‌ عبادات‌ بالاتر ميشود، و يكي‌ ‌از‌ جهت‌ اخلاق‌ ‌هر‌

134 و شراب و ساز و آواز متحيّرانه قدم ميزنند و گاهى در محيط علم و حكمت و معرفت بيخردانه خوض ميكنند و گاهى در مقام مدح و ذم اشخاص مغرضانه وارد و خارج ميشوند

قرآن و ساير كتب براى مبالغه در تنبيه و تدبر بندگان در آن تا به حق نعمت الهى معرفت پيدا كنند و به شكر گزارى قيام نمايند، چنانكه فرمايد: لِيَذَّكَّرُوا: تا ياد

اطهار عليهم السلام كه جمعا چهار شرطند براى مغفرت، توبه و ايمان و عمل صالح و معرفت امام كه شرط قبول اعمال است و باين معنى اخبار كثيره از پيغمبر اكرم و ائمه

134 و شراب و ساز و آواز متحيّرانه قدم ميزنند و گاهى در محيط علم و حكمت و معرفت بيخردانه خوض ميكنند و گاهى در مقام مدح و ذم اشخاص مغرضانه وارد و خارج ميشوند

134 و شراب و ساز و آواز متحيّرانه قدم ميزنند و گاهى در محيط علم و حكمت و معرفت بيخردانه خوض ميكنند و گاهى در مقام مدح و ذم اشخاص مغرضانه وارد و خارج ميشوند

ملائكه و انبياء و اولياء و ساير اهل ايمان. و شبهه‌اى نيست كه علوّ درجه بقدر معرفت و طاعت باشد، هر چند عبادت بيشتر باشد درجه رفيعتر خواهد بود، لذا درجات انبياء

تعقل در آفرینش ۱۱ جهان بینى: زمینه جهان بینى توحیدى ۱۰ جهان شناسى :۱۲ خدا: دلایل خدا شناسى ۱، ۷; نشانه هاى تدبیر خدا۴; نشانه هاى رزاقیت خدا ۳ روزى: منشأ

مطيع و منقاد گردند ولى ما ميخواهيم آنها آشنا بوظائف خود شوند و از روى علم و معرفت عبادت و بندگى كنند و باراده و اختيار از معاصى اجتناب نمايند تا مستحق بهشت

نواصب‌ لكن‌ ‌از‌ روي‌ تقصير و مسامحه‌ نه‌ ‌از‌ راه‌ قصور و عدم‌ قدرت‌ ‌بر‌ معرفت‌. وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا آيات‌ الهيه‌ اعم‌ ‌است‌ ‌از‌ آيات‌ قرآنيه‌ و انبياء

گرفته چون نظر ننمودند در ادلّه توحيد و رسالت‌ جلد 3 صفحه 612 تا دلشان بنور معرفت روشن شود بلكه فرو رفتند در متابعت هوى و تقليد آباء تا چشم دلشان كور شد و

مقرّند بعبوديّت خدا و ميگويند نيست از ما احدى مگر آنكه مقام معلوم معيّنى در معرفت و عبادت دارد و مأموريّت مخصوصى در تدبير امور عالم بر وفق حكمت چنانچه گفته‌اند

ستم باز بود، غل و زنجير قيامت است. «فَغُلُّوهُ» 8- انسانى كه در قلبش نور معرفت خدا و در عملش، خدمت به مردم نباشد، بهتر كه بسوزد. لا يُؤْمِنُ‌ ... وَ لا

به مُطلّقه ۶، ۷، ۸، ۱۳، ۱۴، ۱۵ ملاکهاى عرفى: ۶، ۷، ۱۰، ۱۱ موضوع شناسى: منابع موضوع شناسى ۱۱ مهریّه: احکام مهریّه ۲، ۴، ۶، ۷، ۸، ۱۰، ۱۳ نظام اخلاقى: ۱۸ نظام

احمقانه‌اش را كه نفهميد خدا ديدنى نيست و بام قصر وسيله معرفت باو نمى‌باشد و بازداشته شد از راه معرفت بخدا كه تأمّل و نظر در آيات آفاق و انفس است و صدّ بفتح

ايمن‌ هستند بواسطه‌ معرفت‌ بمقام‌ ربوبي‌ و عظمت‌ و كبريايي‌ ‌او‌ ‌که‌ ‌در‌ مقابل‌ ‌اينکه‌ همه‌ الطاف‌ و نعمش‌ كوتاهي‌ ‌در‌ بندگي‌ و معرفت‌ كرده‌ باشند ‌که‌

ميفرمايد و بعد بما بفرما چگونه است او تا معرفت ما باو زياد شود و موسى در جواب فرمود خداوند ديده نميشود و كيفيت ندارد معرفت خداوند بآيات و علائم وجود او است آنها

باللغو مروا كراما)) وصف ديگر عباد الرحمن : آيات خدا را كوركورانه و بدون معرفت و بصيرت نمى پذيرند معناى اينكه ايشان از خداوند مى خواهند: ((ما را براى متقين

را، پس ادا ننموديد حق او را چنانچه واجب فرموده بر شما، پس بى‌نياز ننمود معرفت شما چيزى را. 2- ايمان آورديد به پيغمبر او، پس مخالفت نموديد سنت او را و اقتدا

134 و شراب و ساز و آواز متحيّرانه قدم ميزنند و گاهى در محيط علم و حكمت و معرفت بيخردانه خوض ميكنند و گاهى در مقام مدح و ذم اشخاص مغرضانه وارد و خارج ميشوند

134 و شراب و ساز و آواز متحيّرانه قدم ميزنند و گاهى در محيط علم و حكمت و معرفت بيخردانه خوض ميكنند و گاهى در مقام مدح و ذم اشخاص مغرضانه وارد و خارج ميشوند

134 و شراب و ساز و آواز متحيّرانه قدم ميزنند و گاهى در محيط علم و حكمت و معرفت بيخردانه خوض ميكنند و گاهى در مقام مدح و ذم اشخاص مغرضانه وارد و خارج ميشوند

‌او‌ و ايمان‌ ‌او‌ يكي‌ اينست‌ ‌که‌ توفيق‌ باو عنايت‌ ميفرمائيم‌ بزيادتي‌ معرفت‌ و اعمال‌ صالحه‌ ‌که‌ مفاد وَ زِدناهُم‌ هُدي‌ً ‌است‌ كهف‌ ‌آيه‌ 12، و ‌اگر‌

شهوت و براى آن قابل شده كه از ملائكه برتر شود و بالاتر رود تا آنكه بواسطه معرفت و طاعت به اعلى عليّين رسد يا از حيوان پست‌تر گردد و در نتيجه كفر و معصيت

ميگفتند عزيز و مسيح پسران خدايند از اين مقالات فاسده كه بتقليد آباء و اجداد بى‌معرفت خودشان بزبان جارى مينمودند از راه بى‌دانشى و بى‌فكرى و تشبيه خداوند بخلق

ميگفتند عزيز و مسيح پسران خدايند از اين مقالات فاسده كه بتقليد آباء و اجداد بى‌معرفت خودشان بزبان جارى مينمودند از راه بى‌دانشى و بى‌فكرى و تشبيه خداوند بخلق

ولى بيشتر از شما مردم متوجّه به اين معانى نيستيد لذا در مقام تحصيل علم و معرفت برنمى‌آئيد تا دل شما بنور دانش منوّر گردد و از آيات الهيه پند گرفته بمقامات

قبيل از آيات سهل‌تر است كه باندك تعقّلى واضح ميشود و اختصاص باهل يقين و معرفت ندارد چون مبادى آنها محسوس و فوائدشان مأنوس است و لذا لقوم يعقلون فرموده

مطيع و منقاد گردند ولى ما ميخواهيم آنها آشنا بوظائف خود شوند و از روى علم و معرفت عبادت و بندگى كنند و باراده و اختيار از معاصى اجتناب نمايند تا مستحق بهشت

ما بشما عمر نداديم در دنيا بقدريكه اگر كسى ميخواست در آنمدّت تحصيل علم و معرفت كند و متذكّر اوضاع آخرت شود ميشد و پيغمبر و كتاب فرستاديم براى شما و امام

ايمن‌ هستند بواسطه‌ معرفت‌ بمقام‌ ربوبي‌ و عظمت‌ و كبريايي‌ ‌او‌ ‌که‌ ‌در‌ مقابل‌ ‌اينکه‌ همه‌ الطاف‌ و نعمش‌ كوتاهي‌ ‌در‌ بندگي‌ و معرفت‌ كرده‌ باشند ‌که‌

صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ ‌هم‌ كاملا معرفت‌ پيدا كردند چنانچه‌ جلد 4 - صفحه 454 بابناء ‌خود‌ معرفت‌ داشتند لكن‌ ‌براي‌ منافعي‌ جزئي‌ ‌که‌ ‌از‌ عوام‌

توجّه و تذكّر نيز لازم است. «لِيَعْلَمُوا- لِيَذَّكَّرَ» 5- انس با قرآن، هم معرفت و شناخت به انسان مى‌دهد، «لِيَعْلَمُوا» و هم با تذكّر و پند، آدمى را به اعمال

ايشان او را نشناختند با آنكه با او مخالطه و مصاحبت و مبايعه نمودند ابدا معرفت نيافتند. بنابراين مانعى ندارد خداى تعالى بجا آورد با حجت خود آنچه به يوسف

134 و شراب و ساز و آواز متحيّرانه قدم ميزنند و گاهى در محيط علم و حكمت و معرفت بيخردانه خوض ميكنند و گاهى در مقام مدح و ذم اشخاص مغرضانه وارد و خارج ميشوند

باللغو مروا كراما)) وصف ديگر عباد الرحمن : آيات خدا را كوركورانه و بدون معرفت و بصيرت نمى پذيرند معناى اينكه ايشان از خداوند مى خواهند: ((ما را براى متقين

به يكى از وجوه تفسير شود: 1- مراد امتحان معرفت و علم خدا است به خلوص نيات ايشان، پس وضع امتحان در موضع معرفت به جهت آنست كه تحقق شي‌ء فرع امتحان باشد و

۱۲ موفقیت: عوامل موفقیت ۲۲ نیکى: ملاکهاى نیکى ۱۳ وقت شناسى: ابزار وقت شناسى ۲، ۴; اهمیّت وقت شناسى ۴ هدف: هدف و وسیله ۱۸ طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن،

(و یعلم الذین یجدلون فى ءایتنا) ۲ - آیات و نشانه هاى الهى در پهنه طبیعت، معرفت بخش انسان ها و انذاردهنده حق پوشان (و من ءایته ... و یعلم الذین یجدلون فى

اشاره‌ ‌به‌ مقام‌ غيب‌ الغيوبي‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌در‌ تصور احدي‌ نمي‌آيد زيرا معرفت‌ اشياء منوط ‌به‌ تصور ‌است‌ ‌در‌ ذهن‌ ‌که‌ ماهيات‌ ‌را‌ سلب‌ وجود خارجي‌

تقوى مقرّر شده زنهاى خوش اخلاق خوب‌ جلد 5 صفحه 123 روئى هستند كه در دنيا با معرفت و صلاح و ايمان زندگانى نمودند و آنها آنجا از حور العين جميل‌ترند چنانچه در

تقوى مقرّر شده زنهاى خوش اخلاق خوب‌ جلد 5 صفحه 123 روئى هستند كه در دنيا با معرفت و صلاح و ايمان زندگانى نمودند و آنها آنجا از حور العين جميل‌ترند چنانچه در

تقوى مقرّر شده زنهاى خوش اخلاق خوب‌ جلد 5 صفحه 123 روئى هستند كه در دنيا با معرفت و صلاح و ايمان زندگانى نمودند و آنها آنجا از حور العين جميل‌ترند چنانچه در

پرهيزكار شدند پس بر گرد بسوى ايشان و آنحضرت مراجعت فرمود و اهل نينوا بعد از معرفت بحال او مقدمش را گرامى داشتند و ايمان آوردند بخوبى و بخوشى زيستند تا باجل

پرهيزكار شدند پس بر گرد بسوى ايشان و آنحضرت مراجعت فرمود و اهل نينوا بعد از معرفت بحال او مقدمش را گرامى داشتند و ايمان آوردند بخوبى و بخوشى زيستند تا باجل

آنكسيكه داراى علم كتاب بود آصف بن برخيا بود و حضرت سليمان عاجز نبود از معرفت بآنچه معرفت پيدا كرد بآن آصف ولى ميخواست وصى خود را بجن و انس بشناساند تا بدانند

کَفُورٌ). نه نعمتهای الهی از طریق انگیزه شکر منعم او را بیدار و به شکرگزاری و معرفت و اطاعت او وا می‌دارد، نه مجازاتهایی که به خاطر گناهان دامنگیرش می‌شود او

و بايذاء و آزار خاندان نبوت ادامه ميدهند و در نتيجه بكورى باقى ميمانند و معرفت بامام (ع) پيدا نمى‌كنند پس در بيابان جهل و ضلالت سرگشته و حيران و واله و

آنها چندين هزار آثار قدرت و اطوار حكمت مندرج است تا به تدبّر و تفكر در آنها معرفت به وحدانيت سبحانى پيدا كنند. يُكَوِّرُ اللَّيْلَ عَلَى النَّهارِ: در مى‌آورد

اعاده اجسام باليه و غيرها و حمد و شكر كنند او را بر هدايتشان باسلام و نعمت معرفت و ساير نعم الهى و ايشان تكبّر از خضوع در برابر پروردگار و سركشى از اطاعت

احكام محكمه متقنه‌اى كه راه نيابد به آن نسخ و فساد، يا مراد حكمت نظريه‌اى كه معرفت حق و خير و حكمت عمليه كه عمل به آن باشد. وَ لا تَجْعَلْ مَعَ اللَّهِ إِلهاً

الناس را تا آخر اين آيه نازل فرمود بنابر اين كسانيكه از شنيدن قرآن براى معرفت بحق و حقيقت گريه شوق نمودند نجاشى است در موقع قرائت جعفر (ع) ابتداء يا اتباعش

نفس مطمئنّه نمود، در اين سوره تبيين وجه اطمينان فرمايد كه نظر است در طريق معرفت. موكّد نمود به قسم: «1» ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، چ حيدرى 1391 هج- ص 151،

چيست ما او را نميشناسيم آيا هر چه تو امر ميكنى ما را براى او سجده كنيم بدون معرفت باو يا هر چه محمد صلّى اللّه عليه و اله و سلّم امر ميكند ما را براى او سجده

اخيار آنها است و گفته‌اند الوابقيّة يعنى صاحبان دين و خير و بركت و تميز و معرفت و بعضى گفته‌اند مراد از آيه اخيره آنستكه خداوند بمجرّد شرك و معصيت خود قومى

غوطه‌ور كرد ايشانرا در رحمت خود و گرفت ميثاق ولايت ما را از آنان بعد از معرفت خود پس مؤمن برادر پدر و مادرى مؤمن است پدرشان نور و مادرشان رحمت است و براى

بازيچه خود قرار دهد بلكه خلق فرمود براى تهذيب نفوس و تكميل عقول و تحصيل معرفت و اخلاص عبادت و نيل بمقامات آخرت و اگر ميخواست اسباب سرگرمى و بازى براى خود

ظاهرا حاليّه است يعنى با حال اصابت پيرى بمن و مراد از گمراهى خطاء در طريق معرفت خدا و وسعت رحمت و عموم قدرت او است و پس از وصول بشارت و حصول اطمينان حضرت

ظاهرا حاليّه است يعنى با حال اصابت پيرى بمن و مراد از گمراهى خطاء در طريق معرفت خدا و وسعت رحمت و عموم قدرت او است و پس از وصول بشارت و حصول اطمينان حضرت

فرستاديم كه در آن همه چيز شما موجود است از عزّت و شهرت و موعظه و نصيحت و علم و معرفت و سعادت دنيا و آخرت كه همه مستفاد از لفظ ذكر است آيا سزاوار است شما از راه

سركشى و زورگوئى شما موجب شده كه خدا دل شما را بسته و مهر كرده كه ديگر نور معرفت و يقين در آن تابش نكند و بدانيد كه از باب انتقام خدا با شما اينمعامله را

قبيل از آيات سهل‌تر است كه باندك تعقّلى واضح ميشود و اختصاص باهل يقين و معرفت ندارد چون مبادى آنها محسوس و فوائدشان مأنوس است و لذا لقوم يعقلون فرموده

كه خداوند مردم را در پناه او جاى داده و مراد از ضالّ گمشده از قومى است كه معرفت بمقام و فضل او نداشتند پس هدايت فرمود خداوند آنها را باو و مراد از عائل نگهدار

آثار مناسبه آن اعمال در جوهر نفس. لذا لازم است بر سالك بعد از كمال علم و معرفت، عمل به دستور شريعت، تا به دو بال علم و عمل، مقامات عاليه را حائز گردد. لَهُمْ

رويانده و مهيّا فرموده براى بصيرت و بينائى و تذكّر و تنبّه هر بنده‌ئى كه بفكر معرفت حق و تشكّر از نعمت او افتد و در اين ميدان بكوشد تا شربت مراد بنوشد و فرود

شده كه ائمه معصومين و اللّه درجات هستند نزد خدا از براى مؤمنين و بميزان معرفت و دوستى هر كس نسبت بما خداوند درجه باو عنايت ميكند و اجر اعمال او را ميدهد

رَبُّكُمْ‌، تا اشاره باشد به استكمال قوه نظريه به اعتقاد صحيح و درست كه آن معرفت حق و توحيد است. پس از تكميل قوه عالمه، در صدد تكميل قوه عامله برآيد، چنانچه

بيجا و غرور و نخوت ناروا آنها را بكلّى از تحصيل حقّ و حقيقت و فكر در طريق معرفت منصرف نموده و حاضر نيستند قدمى از اين راه را بپيمايند ما باقسام و انواع مختلف

تقوى مقرّر شده زنهاى خوش اخلاق خوب‌ جلد 5 صفحه 123 روئى هستند كه در دنيا با معرفت و صلاح و ايمان زندگانى نمودند و آنها آنجا از حور العين جميل‌ترند چنانچه در

ستم باز بود، غل و زنجير قيامت است. «فَغُلُّوهُ» 8- انسانى كه در قلبش نور معرفت خدا و در عملش، خدمت به مردم نباشد، بهتر كه بسوزد. لا يُؤْمِنُ‌ ... وَ لا

فرموده آتش بالا مى‌آيد بر قلبهاشان چون اشرف اعضاء باطنه است و بايد مملوّ از معرفت باشد بر عكس پر از جهالت و عناد شده قمّى ره از امام باقر عليه السّلام نقل

پرهيزكار شدند پس بر گرد بسوى ايشان و آنحضرت مراجعت فرمود و اهل نينوا بعد از معرفت بحال او مقدمش را گرامى داشتند و ايمان آوردند بخوبى و بخوشى زيستند تا باجل

خداوند از آنچه توصيف ميكنند اهل مكّه او را بآن مگر بندگانيكه خداوند توفيق معرفت و خلوص نيّت بايشان عطا كرده كه ميدانند خداوند را بچه صفاتى تقديس و از چه

و واگذاريد كسانيرا كه منحرف ميشوند از حق در اسماء او از روى جهالت و عدم معرفت و چنين كسى ندانسته كافر ميشود جلد 2 صفحه 497 و گمان ميكند كار خوبى كرده و

ولى مسلم است مراد آيه مرتبه اكمل و اخص ايمان است به نحوى كه سراسر وجودش از معرفت توحيد آب خورده و ذره‌اى در جامعه‌ «1» شواهد التنزيل باب 33 حديث 221. «2»

باللغو مروا كراما)) وصف ديگر عباد الرحمن : آيات خدا را كوركورانه و بدون معرفت و بصيرت نمى پذيرند معناى اينكه ايشان از خداوند مى خواهند: ((ما را براى متقين

‌پس‌ ‌از‌ نزول‌ ‌آيه‌ و معرفت‌ حكم‌ ‌اگر‌ باز بهمين‌ عقيده‌ باقي‌ باشيد مورد مؤاخذه‌ ندارد لكن‌ ‌پس‌ ‌از‌ نزول‌ ‌آيه‌ و معرفت‌ حكم‌ ‌اگر‌ باز بهمين‌ عقيده‌

باللغو مروا كراما)) وصف ديگر عباد الرحمن : آيات خدا را كوركورانه و بدون معرفت و بصيرت نمى پذيرند معناى اينكه ايشان از خداوند مى خواهند: ((ما را براى متقين

خداى سبحان نزد هر جاهلى معروف است هر چند خودش از معرفت خود غافل باشد گفتار ما كه منظور از معرفت ، معرفت حاصله از استدلال نيست روشن تر خواهد بود. اصطلاح

چهارم‌: وَ داعِياً إِلَي‌ اللّه‌ِ بِإِذنِه‌ِ دعوت‌ ‌الي‌ اللّه‌ دعوت‌ ‌به‌ معرفت‌ اللّه‌ و توحيده‌ و صفاته‌ و افعاله‌ و دينه‌ و كتابه‌ و احكامه‌ و فرامينه‌

ناتوان ساختن خداوند از دستیابى به آنان (و لن نعجزه هربًا) ۳ - نزول قرآن، موجب معرفت جن نسبت به جایگاه خداوند در جهان هستى و شناخت موقعیت ضعیف و پوچ خود (و أنّا

شهوت و براى آن قابل شده كه از ملائكه برتر شود و بالاتر رود تا آنكه بواسطه معرفت و طاعت به اعلى عليّين رسد يا از حيوان پست‌تر گردد و در نتيجه كفر و معصيت

بجانب ديگرى كه خارج از مقصود بود معطوف نمود و پرسيد پس حال اقوام سابقه كه معرفت بچنين خدائى نداشتند چه خواهد بود آيا در نعمتند يا در عذاب حضرت موسى هم نخواست

و اخيرا بمقتضاى حكمت از قبيل آزمايش مقام صبر و شكر آنحضرت و تعليم بخلق و معرفت آنها بحدّ او و قدرت خداوند تمام آنها را از او گرفت و فقير و مريض شد و او

داده سخن می‌گوید حس شکرگزاری انسان را بر می‌انگیزد و او را به شناخت منعم و معرفت اللّه دعوت می‌کند. نخست می‌فرماید: «انسان باید به غذای خویش (و آفرینش آن)

سجده کنید که آنها را آفریده است. پس اگر کبر ورزیدند، کسانی که (در عبودیت و معرفت) نزد پروردگارشانند برایش شباروز تسبیح گویند، حال آنکه آنان رنجور (و خسته)

به جهت دلالت است بر آنكه بعثت، مقصور است بر خواندن پيغمبران قوم خود را به معرفت حق و فرمانبردارى آنچه مقرب سازد بنده را به درگاه الهى و فوز به ثواب سبحانى

بر قرآن و دین - از قبیل «زید عدل» - مبالغه را افاده مى کند. ۲ - روشنگرى و معرفت بخشى دین، داراى ابعاد گسترده (هذا بصائر للناس) تعبیر به «بصائر» و نه «بصیرة»،

‌اينکه‌ حيوانات‌ بلكه‌ نباتات‌ و جمادات‌ ‌در‌ حد ‌خود‌ شعور و ادراك‌ دارند و معرفت‌ بخدا و رسل‌ دارند و مأموريت‌ پيدا ميكنند و انجام‌ ميدهند مثل‌ آيه شريفه:

تاريكيهاى كفر و جهالت و ضلالت و وارد فرمايد ايشان را در روشنائى و هدايت و معرفت و ايمان بدستور و توفيق و تسهيل خداوند امر را بر ايشان و آن روشنائى و نور

‌ما ‌بر‌ طريق‌ عدل‌ و مستقيم‌ هستيم‌ بايد آنهايي‌ ‌که‌ كوتاهي‌ كردند ‌در‌ معرفت‌ ‌بما‌ ملحق‌ شوند و آنهايي‌ ‌که‌ غلو كردند ‌در‌ حق‌ ‌ما ‌بما‌ برگردند نه‌

كه خداوند مردم را در پناه او جاى داده و مراد از ضالّ گمشده از قومى است كه معرفت بمقام و فضل او نداشتند پس هدايت فرمود خداوند آنها را باو و مراد از عائل نگهدار

تقوى مقرّر شده زنهاى خوش اخلاق خوب‌ جلد 5 صفحه 123 روئى هستند كه در دنيا با معرفت و صلاح و ايمان زندگانى نمودند و آنها آنجا از حور العين جميل‌ترند چنانچه در

تقوى مقرّر شده زنهاى خوش اخلاق خوب‌ جلد 5 صفحه 123 روئى هستند كه در دنيا با معرفت و صلاح و ايمان زندگانى نمودند و آنها آنجا از حور العين جميل‌ترند چنانچه در

ثابت است حكم خداى تعالى به رجم. اين تنبيه است بر آنكه قصد ايشان به تحكيم معرفت و اقامت شرع نيست، بلكه مقصود آنان از آن اهانت به امر است، اگرچه زعمشان آن

بجانب ديگرى كه خارج از مقصود بود معطوف نمود و پرسيد پس حال اقوام سابقه كه معرفت بچنين خدائى نداشتند چه خواهد بود آيا در نعمتند يا در عذاب حضرت موسى هم نخواست

سن سى و شش سالگى معرفت در دلش جاى گرفت ، در اين هنگام بود كه از نيستان بسوى مردم بيرون رفت و آنان را به رياضت دادن به نفس و تحصيل معرفت دعوت نمود، و همچنين