نتایج جستجو

آتشی بس سوزان درآیند در آتشى سخت سوزنده در آيند- يا به آتشى سخت سوزنده بسوزند-. به آتش بس سوزان و گدازان دوزخ در خواهند آمد و خواهند سوخت. آتشی بس سوزان

سهوناکند. پرسند: «روز بُروز طاعت و معصیت کی است‌؟» همان روزی که آنان بر آتش بس آزموده شوند. (و به آنان گفته شود:) «فتنه و آشوب خود را بچشید. این است همان

زن را. نارَ جَهَنَّمَ‌: آتش جهنم. خالِدِينَ فِيها: در حالتى كه دائم و ثابت و جاويد باشند در آن آتش. هِيَ حَسْبُهُمْ‌: آن آتش بس است ايشان را براى عقوبت

جنگ را متوقّف نكنند مى‌گفتند: ادامه مى‌دهيم و به جاى اين ماه، در ماه ديگرى آتش بس اعلام مى‌كنيم. «1» 1- به مقدّسات احترام بگذاريم. دخل و تصرّف و بازى كردن

تمرد و بيرونند از دائره خير و خداوند بآنها و كفار ظاهرى وعده آتش جهنم داده و همان آتش بس است براى‌ جلد 2 صفحه 599 آنها از جهت عقاب و جزا ديگر احتياج بعذاب

تمرد و بيرونند از دائره خير و خداوند بآنها و كفار ظاهرى وعده آتش جهنم داده و همان آتش بس است براى‌ جلد 2 صفحه 599 آنها از جهت عقاب و جزا ديگر احتياج بعذاب

و رستگاري‌ و نصرت‌ و اعانة خداوند ‌با‌ اهل‌ تقوي‌ ‌است‌. 217 ] (آیه 36)- آتش بس اجباری! از آنجا که در این سوره بحثهای مشروحی پیرامون جنگ با مشرکان آمده

همواره در آتش خردکننده همی فروافکنده خواهد شد. و چه فهمانیدت (که) آن آتش خردکننده چیست‌؟ آتش افروخته‌ی خدایی است. (آتشی‌) که بر دل‌های آتش‌وار فرو افروزد

«ناقة مسعورة» مى گویند. سعر (۱۹ بار) فروزان شدن آتش و فروزاندن آن راغب گفته: سعر، التهاب و شعله ور شدن آتش است و ثلاثى و تفعيل و افعال آن همه به معنى افروختن

تيره‌بخت شدند، برايشان در آتش ضجّه و ناله است و اما كسانى كه تيره‌بخت شده‌اند، در آتش، فرياد و ناله‌اى دارند. اما اهل شقاوت همه در آتش دوزخند در حالی که سخت

اهل آتش دوزخند. و کسانی که در [باطل کردن و بی اثر نمودن] آیات ما کوشیده اند، به گمان آنکه ما را عاجز کنند [تا از دسترس قدرت ما بیرون روند] اهل آتشِ افروخته

زنش، آن هيمه‌كش [آتش فروز]، و نیز همسرش (امّ جمیل خواهر ابو سفیان) که هیزم آتش افروز دوزخ باشد. و [نیز] همسرش که هیزم کش است [در آتش زبانه دار در آید.]

تو را می‌پرستیم و تنها از تو یاری می‌خواهیم‌ تو را ميپرستيم و بس و از تو يارى ميخواهيم و بس. تنها تو را می‌پرستیم و تنها از تو یاری می‌طلبیم. تنها تو را

قطعاً او در (آتش) شكننده‌اى افكنده شود. «5» و تو چه دانى كه (آتش) خورد كننده چيست؟ «6» آتش افروخته الهى، «7» كه بر دلها راه يابد. «8» آن آتش بر آنان فرو

وگفتن شهادتين باشد كه با شأن نزول موافق است ويا مراد از القاى سلام، پيشنهاد آتش‌بس و ترك جنگ و تسليم باشد نه اسلام آوردن، كه معناى آيه اين مى‌شود: به كسى كه

ظاهرا آنست كه خداوند فرموده مشمول لعنت و هلاكت شدند صاحبان گودالها و آتش داراى آتش افروز مخصوصى چون النّار ظاهرا بدل اشتمال است براى اخدود و توصيف نار بذات

نشده داخل در آتش سوزان شوند و در روايات متعدّده باين معنى و نزول اين آيات در شأن نواصب و دشمنان ائمه اطهار تصريح شده و آنها داخل و ملازم با آتش سوزان جهنّم

و خدا داناتر است به دشمنان شما، و همین بس که خدا دوستدار و یاور (شما) باشد. و خدا به دشمنان شما داناتر است. و بس است که خدا سرپرست شما باشد، و کافی است

این است که شکنجه‌گران مزبور مؤمنان را با آتش می‌سوزاندند و باید در آنجا با آتش مجازات شوند اما این آتش کجا و آن آتش کجا. تفسیر آیات ۱ - شکنجه گران و سوزانندگان

توکّل کن، و همین بس که خداوند حافظ و مدافع (انسان) باشد! و بر خدا توكّل كن، و همين بس كه خدا نگهبان [تو] است و بر خدا اعتماد كن، همين بس كه خدا نگهبان [تو]ست

[صالح‌] من تسلطى نيست، و كفالت پروردگارت بس است «در حقيقت، تو را بر بندگان من تسلطى نيست، و حمايتگرى [چون‌] پروردگارت بس است.» همانا تو را بر بندگان (خاص) من

أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ: آن گروه سركش نافرمان، ملازم آتش جهنمند. هُمْ فِيها خالِدُونَ‌: ايشان در آن آتش دائم و جاويد باشند كه خلاصى و موتى براى آنها نخواهد

فدا كند تا او را نجات دهند. چنين نيست، همانا آن آتش شعله‌ور است. كه پوست بدن را به شدّت جدا مى‌كند. (اين آتش) هر كس را كه (به حق) پشت كرده و روى برتافته،

بر هر چیزی بس تواناست. بی‌امان کسانی که آیات ما را (از آشکاری) در خاک (عناد و جهالت) پوشیده می‌دارند بر ما پوشیده نیستند. آیا پس آنکه در آتش افکنده می‌شود

(آیا به شما دستور ندادم) این که مرا بپرستید و بس که راه راست همین است. و اینکه مرا بپرستید (که) این راهی است بس راست! و آنکه مرا پرستید این است راهی راست‌

نیافریده‌ایم؟ (تا در بزمگاه جهان محیط را برایتان روشن و گرم دارد؟). و چراغی بس فروزان گذاردیم. و نهادیم چراغی درخشان‌ And placed a blazing lamp? ترتیل: ترجمه:

دهد) و سپس خود را نجات دهد. نه چنین است. همانا آن (آتش) زبانه‌دار است. پوست سر و اندام) بریان شده را بس برکَنَنده است. هر که را پشت کرده و روی برتافته است

وارد آن شويد و به خاطر كفرى كه داشتيد، به آتش آن بسوزيد. «اصْلَوْهَا» از «صلى» به معناى آتش افروختن و در آتش وارد گشتن وملازم آن بودن است. 1- خداوند بارها

برداشت بالا، از تشبیه شراره هاى آتش به قصر، استفاده مى شود. جهنم: ترسناکى آتش جهنم ۲; شعله آتش جهنم ۱; ویژگیهاى آتش جهنم ۱، ۲

«خدا ما را بس است و چه کارگزار نیکی است.» آنان که گفتند بدیشان مردم که مردم بسیج کردند برای شما پس بترسیدشان پس بیفزود آنان را ایمان و گفتند بس است ما را

نکرده بود، همواره آنان را در دنیا عذاب می‌کرد و در آخرت (هم) برایشان عذاب آتش است. این (دربه‌دری) برای آن بود که آنان همواره با خدا و پیامبرش جدایی کردند

راغب آن را در آيه عذاب و اتش نقل كرده و گويد علّت تسميه آن است كه كيفر روى حساب جرم است در مجمع نيز از از ابن عبّاس عذاب و آتش نقل كرده است . به نظر نگارنده

آگاه (این‌گونه) خبر مهمی داده است.» اگر شما دو زن سوی خدا بازگشت کنید (که) بس. بی‌گمان دل‌هایتان انحراف پیدا کرده است و اگر علیه او با یکدیگر تظاهر کنید،

ترجمه Tabber requires Javascript to function. بگو: «همین بس که خدا میان من و شما گواه است؛ آنچه را در آسمانها و زمین است می‌داند؛ و کسانی که به باطل ایمان

خدا حق است و در قیامت هیچ شک و ریب نیست شما گفتید: قیامت چیست؟ نمی‌فهمیم، بس خیالی پیش خود می‌کنیم و به آن هیچ یقین نداریم. وچون می گفتند: یقیناً وعده

راغب آن را در آيه عذاب و اتش نقل كرده و گويد علّت تسميه آن است كه كيفر روى حساب جرم است در مجمع نيز از از ابن عبّاس عذاب و آتش نقل كرده است . به نظر نگارنده

تکذیب‌کنندگان. کسانی که در فرو رفتنی (در باطل) بازی می‌کنند. روزی که با پرتابی سوی آتش جهنم به شدت کشیده می‌شوند، چه کشیدنی! (و به آنان گویند:) «این همان آتشی است

و پاداش عظیم خداوندی). مژده بده به بندگانم. و کسانی که خود را از طغیانگران بس دور داشته‌اند، (که) ایشان را بپرستند، و سوی خدا بازگشته‌اند، آنان را مژده

فاهدوهم إلى صرط الجحیم) جهنم: جحیم ۷; شدت حرارت آتش جهنم ۶; مکان جهنم ۲; موجبات جهنم ۳; نامهاى جهنم ۷; ویژگیهاى آتش جهنم ۶ جهنمیان :۱ ظلم جهنمیان ۱ ۴; ویژگیهاى

خدا و نزد کسانی که ایمان آورده‌اند (مایه‌ی) خشمی بس بزرگ است. این گونه، خدا بر تمامی دل (هر) متکبّر بس زورگویی مُهر می‌نهد. آنان که می‌ستیزند در آیتهای

بی‌گمان این قرآن را بس دور و مهجور گرفتند.» و این گونه برای هر پیامبری دشمنی از مجرمان نهادیم و همین بس که پروردگارت راهبر و یاوری (بس توانا) است. و کسانی

خودشان و اهل بيتشان را از معصيت بامتثال اوامر و نواهى الهى براى ايمنى از آتش جهنّم كه آتش‌افروز آن ابدان اهل معصيت و سنگ كبريت است چنانچه در سوره بقره ذيل آيه

بيم‌كننده‌اى آشكارم. بگو: ای مردم! من تنها و تنها بیم‌دهنده‌ی آشکاری برای شما هستم و بس. (دیگر نه عقاب و عذاب شما در دست من است، و نه حساب و کتاب شما مربوط به من)

او شنوای داناست‌ كه اوست شنوا و دانا. چرا که او بس شنوا و آگاه است. بی‌گمان او، (هم)او بسیار شنوای بس داناست. که او است همانا شنوای دانا He is indeed the

بزرگوارى بچش که تو زوردار و بزرگواری! «بچش (که) تو، (همین) تو بی‌چون عزیزی بس گرامی هستی!» بچش که توئی همانا آن مهتر گرامی‌ Taste! You who were powerful

من! آیا فرزند آورم، با آنکه من پیرزنی بس عاجزم و این شوهرم در حالت پیری (و سالخوردگی) است‌؟ به‌راستی این چیزی بس شگفت‌انگیز است.» گفتند: «آیا از کار خدا

بچشند. آرى، خداوند تواناى حكيم است. آنان که به آیات ما کافر شدند به زودی در آتش دوزخشان درافکنیم که هر چه پوست تن آنها بسوزد آنان را پوست دیگری جایگزین کنیم

شدند و با هم اختلاف کردند. و ایشان برایشان عذابی بس بزرگ است. روزی که چهره‌هایی بس سپید و چهره‌هایی بس سیاه گردند؛ پس اما کسانی که چهره‌هایشان سیاه شد (به

نمايد. حق سبحانه جواب فرمايد: حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ‌: بس است ايشان را جهنم، يَصْلَوْنَها: درآيند بدان و آتش بچسبد به بدن آنان، فَبِئْسَ الْمَصِيرُ: و بد جايگاه

شود و چون شتران آبستن به حال خود رها شوند، و آنگاه که شتران آبستن ده‌ماهه‌[ی بس عزیز] وانهاده گردند و آنگاه كه شتران آبستن رهاگذاشته شوند- بى‌صاحب بمانند-

کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته(ی ایمانشان) انجام دادند، پوشش و روزی‌ای بس گسترده و با کرامت تنها برای ایشان خواهد بود. پس آنان که ایمان آوردند و کردار

سخت و سهمگين است مى‌ترسيم. ما (از عذاب) پروردگارمان می‌ترسیم؛ از (عذاب) روز بس ترشرو و سخت اخموئی (که قیامت نام دارد). «ما از پروردگارمان، از روزی (که) با

پاسخ قومش جز این نبود که گفتند: «بکشیدش، یا بسوزانیدش.‌» پس خدا او را از آتش نجات بخشید. بی‌گمان در این (نجات‌بخشیِ خدا) - برای گروهی که ایمان می‌آورند

کسی را پیروی نمودند که مال و فرزندش جز بر زیان وی نیفزود.» «و دست به نیرنگی بس بزرگ زدند؛» «و گفتند: “زنهار! خدایان خود را رها مکنید و نه هرگز ودّ را و نه

در سر مى‌پرورند، مى‌نگارد. پس، از ايشان روى برتاب و بر خدا توكل كن، و خدا بس كارساز است. و (منافقان، روز) نزد تو به زبان اظهار فرمانبرداری کنند و چون از

آورید، چون شما را از فرعونیان رهانید؛ حال آنکه با اجبار و به‌ناچار شما را عذابی بس نکوهیده می‌کردند، و پسرانتان را سر می‌بریدند و زنانتان را زنده و بی‌حیا وامی‌گذاشتند

را بخورد - حال آنکه ما گروهی نیرومند و متحدیم - در آن صورت ما بی‌چون گروهی بس زیانکار (و بی‌بندوبار) خواهیم بود.» گفتند اگر بخوردش گرگ حالی که مائیم گروهی

خدا توکل نمای. همواره او، (هم)او بسیار شنوای بس داناست. و اگر بخواهند تو را بفریبند، به‌راستی خدا تو را بس است. اوست که تو را با یاری خود و با (یاری) مؤمنان

يكتا، آن فرمانرواى راستين. هيچ خدايى جز او نيست. پروردگار عرش بزرگوار است. بس پاک و فراتر است خداوند فرمانروای بر حق [از کار بیهوده‌]، خدایی جز او نیست

خود آيا تكبر كردى يا بودى از بلند مرتبگان‌ گفت من بهترم از او آفريدى مرا از آتش و آفريدى او را از گل‌ گفت پس بيرون رو از آن همانا توئى رانده شده‌ و همانا

کالبدش دمیده شده است (نگا: حجر / ) از حوزه علم بشری خارج و آن را خدا می‌داند و بس. «صَلْصَالٍ»: گِل خشکیده‌ای که با زدن تلنگری به صدا در می‌آید (نگا: حجر /

همچنین اشاره به این نکته دارد که آفرینش او نیز بس مهم و مورد عنایت خداوند است. ۵ - آفرینش انسان، آفرینشى بس مهم و با عظمت و مورد توجه ویژه خداوند (ما منعک

از پیش رویش و از پشت (سر)ش باطل سویش نیاید؛ فرو فرستاده‌ای پیاپی از حکیمی بس ستوده است. نیایدش نادرستی از پیش رویش و نه از پشت سرش فرستادنی از حکیمی ستوده‌

آنچه می‌آفریند آنچه را می‌خواست برمی‌گزید. منزه است او. اوست خدای یگانه‌ی بس چیره. آسمان‌ها و (زمین) را به (تمامی) حق آفرید. شب را بر روز در پیچد، و روز

(در انجیل) پند داده شدند نصیب بزرگی را از دست دادند، ما هم (به کیفر عملشان) آتش جنگ و دشمنی را تا قیامت میان آنها افروختیم، و به زودی خدا آنها را بر (عاقبت

صفحه 569 گفته مى‌شود. «ضبح» به معناى صداى نفس اسب است. «قدح» به معناى خروج آتش از سنگ چخماق، «المغيرات» از «اغارة» به معناى تاختن سريع، «صُبْحاً» كنايه از

برگرفته است. و [نیز] کسانی را که گفتند: خدا [برای خود] فرزندی گرفته است، [به آتش دوزخ] بیم دهد. و كسانى را كه گفتند: خدا فرزندى اختيار كرد، بترساند. و تا کسانی

بدنش را مى‌خورد و آتش افروخته بود از زير او. 5- و زنى دست و پا بهم بسته و عقربها و مارها بر او مسلط. 6- و زنى كر و كور و لال در تابوت آتش، مغز سرش از دماغش

می‌کشد). و هر کس خطایی مرتکب شود، آن را به زیان خود مرتکب شده و خدا همواره بس دانای فرزانه بوده است. و کسی که گنهی فراهم آورد همانا بر خویشتن آورده است

صفحه 569 گفته مى‌شود. «ضبح» به معناى صداى نفس اسب است. «قدح» به معناى خروج آتش از سنگ چخماق، «المغيرات» از «اغارة» به معناى تاختن سريع، «صُبْحاً» كنايه از

مردمان! پروردگارتان را پاس دارید، بی‌گمان زلزله‌ی (مرگبار) ساعت [:قیامت] چیزی بس بزرگ است. ای مردم بترسید پروردگار خود را که لرزش قیامت چیزی است بزرگ‌ O people

دستهاى خود را بر آن گرفته‌اند پس گاهى فرود مى‌آيند و آتش بآنها ميرسد و زمانى بجاى خود برقرارند و آتش بآنها نميرسد و در روايت ديگر است كه صراط تاريك است هر

گنجایش‌شان روان شد و پس سیل، کفی برخاسته بر خود بس بار کرد. و از آنچه برای به دست آوردن زینتی یا کالایی، در آتش می‌گذارند، همانند آن، کفی بر می‌آید. خدا حق

شکی مستند در آن نیست - هشدار دهی‌؛ (در آن روز) گروهی در بهشتند و گروهی در آتش سوزان فروزان. و اگر خدا می‌خواست، همانا آنان را (به اجبار) امّتی یگانه می‌گردانید

كاردى داد و [به يوسف‌] گفت: «بر آنان درآى.» پس چون [زنان‌] او را ديدند، وى را بس شگرف يافتند و [از شدت هيجان‌] دستهاى خود را بريدند و گفتند: «منزه است خدا،

نميشود قصّه از اين قرار است كه زبانه و شعله خالص آتش جهنّم است و محتمل است ضمير در انّها بعذاب كه آتش جهنّم است عود نمايد و ميشود مراد از لظى جهنّم يا

انگیز کافران، بعد از برپایی رستاخيز امروز، خودِ اعمالتان، جزای اعمالتان است و بس حال نیکوی «أصحابُ الجنة»، در بهشت برين عهد خداوند با بنى آدم، که شیطان را

ترین [کریمان] است. بخوان، و پروردگار تو ارجمندترين است. بخوان و پروردگار تو بس گرامی است‌ بخوان، و پروردگار تو بزرگوارترين [بخشندگان‌] است، بخوان! پروردگار

جمعى باشند راه را از آنها بپرسم و يا مقدارى آتش بياورم تا گرم شويد، موسى به سوى آتش به راه افتاد چون به نزديك آتش رسيد ناگاه از ناحيه راست وادى از جانب درختى

هنگامه) را می‌دانستند که اینان آتش را نه از چهره‌هاشان و نه از پشت‌هاشان باز نمی‌دارند و نه ایشانی یاری می‌شوند. بلکه (آتش) ناگهان به آنان در می‌رسد؛ پس

جمعى باشند راه را از آنها بپرسم و يا مقدارى آتش بياورم تا گرم شويد، موسى به سوى آتش به راه افتاد چون به نزديك آتش رسيد ناگاه از ناحيه راست وادى از جانب درختى

صفحه 569 گفته مى‌شود. «ضبح» به معناى صداى نفس اسب است. «قدح» به معناى خروج آتش از سنگ چخماق، «المغيرات» از «اغارة» به معناى تاختن سريع، «صُبْحاً» كنايه از

برایشان آتشی بس (سوزان و) فروزان آماده کرده است. جاودانه در آن می‌مانند، (حال آنکه) نه سرپرستی می‌یابند و نه یاوری. روزی که چهره‌هایشان در آتش دگرگون شود،

می‌آیند بر هر دروغزن بزهكارى فرود مى‌آيند، بر کسانی نازل می‌گردند که کذّاب و بس گناهکار باشند. (چرا که کاهنان و غیبگویان دروغزن و پلشت‌می‌باشند). بر هر دروغ‌زن

صفحه 569 گفته مى‌شود. «ضبح» به معناى صداى نفس اسب است. «قدح» به معناى خروج آتش از سنگ چخماق، «المغيرات» از «اغارة» به معناى تاختن سريع، «صُبْحاً» كنايه از

صفحه 569 گفته مى‌شود. «ضبح» به معناى صداى نفس اسب است. «قدح» به معناى خروج آتش از سنگ چخماق، «المغيرات» از «اغارة» به معناى تاختن سريع، «صُبْحاً» كنايه از

کافی است میان من و شما خدا و کسی که از کتاب (قرآن) آگاه باشد گواه شوند. (همین بس که خدا می‌داند که من فرستاده‌ی او هستم، و کسانی هم که از محتوای قرآن مجید

زندگی را آفرید، تا شما را بیازماید (که) کدامتان نیکوکارترید. و اوست عزیزی بس پوشنده. آنکه آفرید مرگ و زندگی را تا بیازماید شما را کدامین نکوترید در کردار

اگر نعمت(های) خدا را بشمارید آنها را به شماره نیاورید. همانا خدا به‌راستی بس پوشنده‌ای رحمتگر بر ویژگان است. و خدا آنچه پنهان می‌سازید و آنچه را که آشکار

خداوند شكوه و ارجمندى، بماند. و تنها ذات پروردگار با عظمت و ارجمند تو می‌ماند و بس. و ذات باشکوه و ارجمند کرامت‌دهنده و وجهه‌ی پروردگارت باقی است. و به جای ماند

سوی پروردگارت به تو وحی می‌شود. بی‌گمان خداوند از کارهائی که انجام می‌دهید بس آگاه است. و آنچه را که از پروردگارت سویت وحی می‌شود، پیروی کن. خدا همواره

خودشان و اهل بيتشان را از معصيت بامتثال اوامر و نواهى الهى براى ايمنى از آتش جهنّم كه آتش‌افروز آن ابدان اهل معصيت و سنگ كبريت است چنانچه در سوره بقره ذيل آيه

از زيرشان سنگ كبريت و يكپارچه آتش گشت و از بالاى سرشان ابر جلد 4 صفحه 76 سياهى بر آنها آتش باريد و بدنهاشان چون سرب در آتش گداخته و آب شد و در نفحات بعد

به کیش ما باز گردید.» پس پروردگارشان به آنان وحی کرد: «بی‌امان ستمگران را بس هلاک خواهیم کرد.» و گفتند آنان که کفر ورزیدند به پیمبران خود همانا برون رانیم

آن را زندگی بخشید، همانا زنده‌‌کننده‌ی مردگان است. به‌راستی او بر هر چیزی بس تواناست. و از آیتهای او است که بینی زمین را پژمرده تا گاهی که فرستیم بر آن

خودشان و اهل بيتشان را از معصيت بامتثال اوامر و نواهى الهى براى ايمنى از آتش جهنّم كه آتش‌افروز آن ابدان اهل معصيت و سنگ كبريت است چنانچه در سوره بقره ذيل آيه

قمار ميان شما كينه و دشمنى افكند و شما را از ياد خدا و نماز باز دارد، آيا بس مى‌كنيد؟ همانا شیطان می‌خواهد در پرداختن به شراب و قمار، بین شما دشمنی و کینه

کنایه از تحقیر چنین شخصی است. این سرنوشت نه تنها برای ابولهب و امّ جمیل است و بس، بلکه هرکه با قرآن مخالف باشد و مانع رواج و رسوخ احکام آن در جهان گردد، در

از زيرشان سنگ كبريت و يكپارچه آتش گشت و از بالاى سرشان ابر جلد 4 صفحه 76 سياهى بر آنها آتش باريد و بدنهاشان چون سرب در آتش گداخته و آب شد و در نفحات بعد

(و بتان را به گونه‌ی ما پرستش می‌نمودند و ما هم از کارشان تقلید می‌کنیم و بس. مگر می‌شود پدران و نیاکان ما در اشتباه بوده باشند؟). گفتند: «(نه!) بلکه پدران

نبوّت پیغمبر اسلام باشد). بلکه هرکدام از آنها انتظار دارد نامه‌ی جداگانه‌ای بس گشوده و انتشار یافته (از سوی خدا) برایش فرستاده شود! بلکه خواهد هر مردی از

از جانب خدایش نیامد (که قهرا مردم مطیع شوند)؟ پاسخ ده که دانای غیب خداست و بس، اینک شما منتظر (عذاب خدا) باشید من هم با شما منتظر (نصرت او) می‌باشم. و می

اثبات ربوبيت پروردگار، با بر شمردن سه تا از مهمترين حوایج مردم: زراعت، آب و آتش معناى اين كه قرآن كريم، در «كتاب مكنون» است مراد از «مسّ» و «مُطَهّرُون»،

كنندگان كه صاحبان نعمتند و مهلت ده آنها را اندكى‌ همانا نزد ما است غلهاى گران و آتش سوزان‌ و خوراك گلوگير و عذابى دردناك‌ روزى كه بلرزه در آيد زمين و كوهها و

ابراهیم (که) از هر باطلی رویگردان بوده پیروی نموده است‌؟ و خدا ابراهیم را دوستی بس تنگاتنگ گرفت (که گویی سراسر وجودش در خدا ادغام گردیده است). و کیست به دین‌تر

(هدایت) او آمد تکذیب کرد (در عالم) ستمکارتر هست؟ آیا جایگاه کافران (ستمکار) در آتش دوزخ نیست؟ و کیست ستمکارتر از کسی که دروغی را بر خدا ببندد [که خدا بتان را

بخوانند، و زکات را (به تمام و کمال) بپردازند. آئین راستین و ارزشمند این است و بس. و فرمان نیافتند جز اینکه خدا را بپرستند، حال آنکه دین (خود) را برای او خالص‌کننده‌اند

از زيرشان سنگ كبريت و يكپارچه آتش گشت و از بالاى سرشان ابر جلد 4 صفحه 76 سياهى بر آنها آتش باريد و بدنهاشان چون سرب در آتش گداخته و آب شد و در نفحات بعد

از زيرشان سنگ كبريت و يكپارچه آتش گشت و از بالاى سرشان ابر جلد 4 صفحه 76 سياهى بر آنها آتش باريد و بدنهاشان چون سرب در آتش گداخته و آب شد و در نفحات بعد

شما را نادیده گرفته است و از مجازات اخروی آنها صرف نظر فرموده است؟) و خداوند بس آمرزگار و بردبار است. (این است که از شما می‌گذرد و در مجازات شما شتاب نمی‌ورزد)

برای آنکه برخی از نشانه‌هایمان را به او نشان دهیم، بی‌گمان او همان (خدای) بس شنوای بیناست. و کتاب (وحیانی تورات) را به موسی دادیم و آن را برای فرزندان

بیداری (و مایه‌ی پند و عبرت) ایشان شود. و این‌گونه آن را (به صورت) قرآنی (بس) روشن نازل کردیم، و در آن از انواع هشدارها (سخن) آوردیم (تا) شاید آنان تقوا

هان ای پیامبر برجسته! از خدا پروا بدار و کافران و منافقان را فرمان مدار. خدا بس دانای حکیم بوده است. ای پیمبر بترس خدا را و فرمانبردار نباش کافران و دورویان

ورزیدند و با نشانه‌های ما (همان‌ها و ما را) تکذیب کردند، اینانند همراهان آتش، (و هم)ایشان در آن ماندگارانند. ای فرزندان اسرائیل! نعمت (ویژه)‌ام را که بر

از زيرشان سنگ كبريت و يكپارچه آتش گشت و از بالاى سرشان ابر جلد 4 صفحه 76 سياهى بر آنها آتش باريد و بدنهاشان چون سرب در آتش گداخته و آب شد و در نفحات بعد

سند معتبر از عمرو بن ثابت كه امام محمد باقر عليه السّلام فرمود: اهل جهنم در آتش فرياد مى‌كنند مانند سگان و گرگان از شدت آنچه به آنها مى‌رسد از الم عذاب الهى

دنیا را به جای آخرت پسندیده‌اید؟ در حالی که متاع زندگانی دنیا در جنب آخرت، بس اندک است‌ اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، شما را چه شده است كه چون گويندتان [براى

از زيرشان سنگ كبريت و يكپارچه آتش گشت و از بالاى سرشان ابر جلد 4 صفحه 76 سياهى بر آنها آتش باريد و بدنهاشان چون سرب در آتش گداخته و آب شد و در نفحات بعد

از زيرشان سنگ كبريت و يكپارچه آتش گشت و از بالاى سرشان ابر جلد 4 صفحه 76 سياهى بر آنها آتش باريد و بدنهاشان چون سرب در آتش گداخته و آب شد و در نفحات بعد

و دوران شکل‌گیری و نظم دقیق، برجوشیده از) برنامه‌ریزی خداوند بسیار توانا و بس آگاه است. پس آنها را (به صورت) هفت آسمان، در دو روز [:زمان] مقرّر داشت و در

جز بر هلاک و زیانشان نیفزودند (و تنها مایه‌ی بدبختی و نابودی ایشان شدند و بس). و ما به آنان ستم نکردیم، ولی آنان به خودشان ستم کردند. پس چون فرمان پروردگارت

بسيار سياه كننده است پوست روى را بر آن نوزده تن موكّلند و قرار نداديم ملازمان آتش را مگر فرشتگانى و قرار نداديم عددشانرا مگر ابتلا و محنت و عذاب براى آنانكه

مشروب آنها حميم است و عذاب آنها اليم و ميان آب و آتش معذبند در باطنشان آب جوشان است و از ظاهرشان آتش شعله‌ور و اوصاف حميم در آيات سابقه بيان شده است .

بلكه خود نيز گرفتارند. «وَ ما كانُوا يَعْبُدُونَ» 10- براى بدبختى انسان همين بس كه با بت‌هاى بى‌جان محشور شود. احْشُرُوا ... وَ ما كانُوا يَعْبُدُونَ‌ 11-

اثبات ربوبيت پروردگار، با بر شمردن سه تا از مهمترين حوایج مردم: زراعت، آب و آتش معناى اين كه قرآن كريم، در «كتاب مكنون» است مراد از «مسّ» و «مُطَهّرُون»،

چيزى نيست و آسان بوده و هست و اينها از بس مرعوب شده بودند پس از فرار احزاب باز خيال ميكردند آنها فرار نكردند و از بس باطنا با مسلمانان بدند اگر دو مرتبه احزاب

خودشان و اهل بيتشان را از معصيت بامتثال اوامر و نواهى الهى براى ايمنى از آتش جهنّم كه آتش‌افروز آن ابدان اهل معصيت و سنگ كبريت است چنانچه در سوره بقره ذيل آيه

حركت جوهرى و برحركت انتقالى زمين من ماءمور به عبادت خدا و تلاوت قرآن هستم و بس ، هر كه ايمان آورد براى خود و هر كه گمراه گشت عليه خود رواياتى درباره مراد

و قرار داديم آنها را رانندگانى براى شيطانها و مهيّا ساختيم براى آنها عذاب آتش سوزان. تفسير بزرگى و بزرگوارى و برترى و بالاترى و منشأ خيرات و بركات بودن

شایسته، و فرشتگان پشتیبان او هستند. اگر شما دو زن سوی خدا بازگشت کنید (که) بس. بی‌گمان دل‌هایتان انحراف پیدا کرده است و اگر علیه او با یکدیگر تظاهر کنید،

نقره را اندوخته می‌کنند و آن را در راه خدا خرج نمی‌نمایند، آنان را به عذاب بس بزرگ و بسیار دردناکی مژده بده. هان ای کسانی که ایمان آوردید! بسیاری از دانشمندان

لوط! اگر [از تبلیغ دین] باز نایستی، حتماً تبعید خواهی شد. گفتند: اى لوط، اگر بس نكنى، از شهر بيرونت مى‌كنيم. گفتند ای لوط اگر دست برنداری از رانده شدگان خواهی

بهتر است. و اوست که بهترین روزی‌دهندگان است. و بی‌گمان تو اینان را به راهی بس راست می‌خوانی. و بی‌چون کسانی که به آخرت ایمان ندارند، از (این) راه (راست)

هر كه از آن راه عبور مى‌كرد او را به اسلام دعوت مى‌نمود. و خبر نجات او از آتش در عالم شهرت يافته بود و هر كه بر او مى‌گذشت او را ضيافت مى‌نمود و از آنجا

از زيرشان سنگ كبريت و يكپارچه آتش گشت و از بالاى سرشان ابر جلد 4 صفحه 76 سياهى بر آنها آتش باريد و بدنهاشان چون سرب در آتش گداخته و آب شد و در نفحات بعد

«در میان امّت‌هایی از جن و انس - که پیش از شما بوده‌اند - داخل آتش شوید.» هر بار امتی (به آتش) در آید، همگنان خود را لعنت کند تا هنگامی که همگان در آن آماده

آورده‌اند). برای آنان به سبب کفری که می‌ورزیده‌اند، نوشیدنی بسیار داغ و عذاب بس دردناکی است. و کسانی را که دین خود را به بازی و انحراف گرفتند و (این) پست‌ترین

بيفتد؟ امام باقر در پاسخ واسطه فرمود: آتش، سخت تر است يا موقف حساب؟ اهل آتش غذا مى چشند و آشاميدنى مى آشامند، و عذاب آتش از اين كار بازشان نمى دارد. به اهل

كافر بودند قبول نميشود جايگاه شما آتش جهنّم است و آن اولى و احقّ از هر چيزى است بشما و بد جايگاه و محلّ بازگشتى است آن آتش براى اهلش و مستفاد از چند روايت

انگیز کافران، بعد از برپایی رستاخيز امروز، خودِ اعمالتان، جزای اعمالتان است و بس حال نیکوی «أصحابُ الجنة»، در بهشت برين عهد خداوند با بنى آدم، که شیطان را

فرعون، در برزخ و قيامت محاجّۀ زیردستان آل فرعون با قدرتمندان متکبر، درباره آتش جهنم و پاسخ آن ها التماس دوزخيان به نگهبانان جهنم، در تخفيف پاره اى از عذاب

درهای توبه و برگشت به سوی یزدان جهان به روی همگان باز است). بی‌گمان یزدان بس شکیبا و بخشنده است (و در کیفر رساندن شتاب نمی‌ورزد و فرصت آشنائی با توحید

به محل آتش برساند. (لعلّى ءاتیکم منه بقبس أو أجد على النار هدًى ) «قبس»، یعنى اخگر و آن، چوب آتش گرفته اى است که براى برافروختن آتش دیگر، از آتش آماده اقتباس

آرایش و پیرایش، نازش در میان همدیگر، و مسابقه‌ی در افزایش اموال و اولاد است و بس. دنیا همچو باران است که گیاهان آن، کشاورزان را به شگفت می‌آورد، سپس گیاهان

انسان نيازمند وحى است. «ذلِكَ مِمَّا أَوْحى‌ إِلَيْكَ» 3- در زشتى شرك، همين بس كه اگر پيامبر نيز در پى آن رود، نابود مى‌شود. لا تَجْعَلْ‌ ... فَتُلْقى‌ فِي

إِنِّي بَرِي‌ءٌ» «1». اسراء، 24. جلد 6 - صفحه 378 12- در اهميّت تواضع همين بس كه خداوند پيامبر را به آن فرمان مى‌دهد. «وَ اخْفِضْ» 13- لازمه‌ى ايمان به

إِنِّي بَرِي‌ءٌ» «1». اسراء، 24. جلد 6 - صفحه 378 12- در اهميّت تواضع همين بس كه خداوند پيامبر را به آن فرمان مى‌دهد. «وَ اخْفِضْ» 13- لازمه‌ى ايمان به

انسانی چنین شگرف می‌آفریند، و از نطفه ناچیزی فرزندی برومند به وجود می‌آورد، و آتش سوزانی را به گلستانی تبدیل می‌کند، چه کسی می‌تواند در قدرت چنین پروردگاری

مردم بعد از شنيدن كلام ابراهيم (ع ) اشاره به اينكه ((برد(( و ((سلام (( شدن آتش براى ابراهيم (عليه السلام ) به امرتكوينى خداى تعالى خارج از محدوده اطلاعات

فرمود پدر اجنّه را كه در سوره حجر ذكر شد از شعله جوّاله صافى و بدون دودى از آتش چون اصل مارج بمعناى مضطرب است و اينجا بصافى از دود تفسير شده پس بكدام يك از

كبريت سوزان، و فرا گرفت آنها را ابر سياه تاريك مانند قبه آتش، پس آب شد ابدان آنها مانند سرب در آتش‌ «1». قطب راوندى- در قصص: (رس) نهرى است آخر آذربيجان سر

«إِنَّکَ لا تَهْدِی ...»: مراد این است که پیغمبر، تبلیغ و ارائه طریق می‌نماید و بس. توفیق هدایت و ایصال به مطلوب در دست خداوند است (نگا: بقره / یونس / ، ابراهیم

روشن و جدا شود). و اگرچه (تغییر قبله برای کسی که الفت گرفته است بدان رو کند) بس بزرگ و دشوار است مگر بر کسانی که خدا ایشان را رهنمون کرده باشد (به احکام دین

در صلب او بودم، و سوار كشتى شدم در صلب نوح عليه السّلام و انداخته شدم در آتش در صلب پدرم ابراهيم عليه السّلام، ملاقات نكرد پدر و مادرم به سفاح هرگز، هميشه

تدریج خطها پدیدار می‌شود که تنها خطی از آنها در راستای آرمان راستین است و بس. انسان عاقل باید سعی کند که دنباله‌رو آن خط بوده و جان و مال را بر سر آن نهد

«إِنِّي آمَنْتُ» 9- شهادت در راه حمايت از رهبر آسمانى و امر به معروف سابقه‌اى بس طولانى دارد. «قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ» 10- ميان شهادت و بهشت فاصله‌اى نيست

انگیز کافران، بعد از برپایی رستاخيز امروز، خودِ اعمالتان، جزای اعمالتان است و بس حال نیکوی «أصحابُ الجنة»، در بهشت برين عهد خداوند با بنى آدم، که شیطان را

امر عبث شود آنخداوندى كه پادشاه حقيقى است و پادشاهى حقّ و سزاوار او است و بس چون تمام موجودات مملوك و قائم بامر و اراده اويند نيست خدائى جز او كه خداوند

امر عبث شود آنخداوندى كه پادشاه حقيقى است و پادشاهى حقّ و سزاوار او است و بس چون تمام موجودات مملوك و قائم بامر و اراده اويند نيست خدائى جز او كه خداوند

خدا را كه افضل جميع شرايع است، مى‌كشاند تابعانش را به بهشت، و مى‌رهاند از آتش، كهنه نشود از مرور زمانها و كثرت تلاوت بر زبانها، زيرا مخصوص به زمانى نيست،

امر عبث شود آنخداوندى كه پادشاه حقيقى است و پادشاهى حقّ و سزاوار او است و بس چون تمام موجودات مملوك و قائم بامر و اراده اويند نيست خدائى جز او كه خداوند

آنها در جنگ بدر كشته شدند پس عذاب دنياشان قتل و اسارت بود و عذاب آخرتشان آتش جهنم براى كفرشان بخدا و پيغمبر او و بنظر حقير ظاهر آيه آنستكه كيفيت نمازشان

قیامت و بسته شدن درگاه توبه است. قرآن به اجمال از آن گذشته است و این ما را بس. احادیث فراوانی را درباره نوع و شکل و محلّ خروج و کارهای وی، به پیغمبر (نسبت

آبها را سرد مى‌گرداند و كشتيها را جارى مى‌سازد و طعامها را لطيف مى‌نمايد و آتش برمى‌افروزد و چيزهاى تر را مانند جامه و غير آن خشك مى‌كند؛ مجملا حيات همه

خود آيا تكبر كردى يا بودى از بلند مرتبگان‌ گفت من بهترم از او آفريدى مرا از آتش و آفريدى او را از گل‌ گفت پس بيرون رو از آن همانا توئى رانده شده‌ و همانا

یَعْلَمُ ...»: این آیه قاطعانه و با چند تأکید، آگاهی از غیب را خاصّ خدا می‌داند و بس (نگا: انعام / ). «أَیّانَ»: چه وقت. إِنَ‌ السَّاعَةَ آتِيَةٌ أَکَادُ... (۰)

امتثال نمود و آنها چون آن غذا را ديدند خنديدند و گفتند اين خوراك يكنفر ما را بس نيست پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم فرمود بنام خدا بخوريد كفايت ميكند

آیات ۱- منافقان در صورت توبه، اصلاح گذشته، تمسک به خدا و اطاعت خالصانه، به آتش دوزخ گرفتار نخواهند شد. (إنّ المنفقین ... الا الذین تابوا و أصلحوا و اعتصموا

امتثال نمود و آنها چون آن غذا را ديدند خنديدند و گفتند اين خوراك يكنفر ما را بس نيست پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم فرمود بنام خدا بخوريد كفايت ميكند

ظاهرا آنست كه خداوند فرموده مشمول لعنت و هلاكت شدند صاحبان گودالها و آتش داراى آتش افروز مخصوصى چون النّار ظاهرا بدل اشتمال است براى اخدود و توصيف نار بذات

شود: يا بهشت و يا آتش. و گو اينكه مستضعفين نسبت به كسانى كه به خاطر عملشان مستحق بهشت شده اند و كسانى كه به خاطر كردارشان مستحق آتش گشته اند صنف سومى هستند،

کرده‌اند (از شما) مطالبه کنند. این حکم خداست (که) میان شما داوری می‌کند و خدا بس دانایی حکیم است. و اگر کسی از همسرانتان سوی کفّار رفت، پس پیگیری کردید، در

نميتوان معامله‌اى نمود و خريد و فروشى كرد كه باين وسيله فدائى داد و خود را از آتش جهنّم خلاص نمود و نميتوان دوستى گرفت كه بشفاعت آن از عذاب الهى نجات يافت چون

باشد، نه غافل، و محل عبرت براى كسى كه جاهل باشد. (در خانه اگر كس است يك حرف بس است.) «2» بحار الانوار، جلد 8، صفحه 302، حديث 61 (روايت از امير المؤمنين عليه

امتثال نمود و آنها چون آن غذا را ديدند خنديدند و گفتند اين خوراك يكنفر ما را بس نيست پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم فرمود بنام خدا بخوريد كفايت ميكند

مجسّمه‌ی ما را به خاطر منافع خود پرستش نموده‌اید. معبود حق ذات پاک پروردگار است و بس). و (یاد کن) روزی را که همه‌ی آنان را گرد (هم) آوریم، سپس به کسانی که شرک

نخواهد شد، و اکنون این خدایت را که بر پرستش و خدمتش ایستادی بنگر که آن را در آتش می‌سوزانیم و خاکسترش را به آب دریا می‌دهیم. [موسی] گفت: پس [از میان مردم]

(آن بنده) بر طريق هدايت باشد يا به تقوا سفارش كند. (سزاى نهى كننده او جز آتش نيست) آيا انديشيده‌اى كه اگر تكذيب كند و روى برتابد (فقط خود را هلاك ساخته

سابِغاتٍ‌ ... وَ اعْمَلُوا صالِحاً 5- صنعت آهنگرى و ساخت ابزار فلزى، سابقه‌اى بس طولانى دارد. أَنِ اعْمَلْ سابِغاتٍ‌ ... 6- ايمان به علم خداوند، انگيزه انجام

تكذيب نمودند آيات قرآن و اوصياء پيغمبر آخر الزّمان را آنها مصاحب و ملازم آتش جهنمند و مستفاد از روايات ائمه اطهار آنست كه آيه اوّل در شأن اهل ايمان در

امتثال نمود و آنها چون آن غذا را ديدند خنديدند و گفتند اين خوراك يكنفر ما را بس نيست پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم فرمود بنام خدا بخوريد كفايت ميكند

امتثال نمود و آنها چون آن غذا را ديدند خنديدند و گفتند اين خوراك يكنفر ما را بس نيست پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم فرمود بنام خدا بخوريد كفايت ميكند

متعيّن است چون موافق با ظاهر و اعتبار است و كبودى چشم در روايت از علائم اهل آتش ذكر شده و قمّى ره فرموده ميباشد چشمهاشان بر گردانده شده و سفيدى آنها ظاهر

همان شماره‌ی (مقرّر) را تکمیل کنید و خدا را به (پاس) آنچه رهنماییتان کرده است بس بزرگ دارید. و شاید شکر گزارید. ماه رمضان که فرو شد در آن قرآن راهنمائی برای

آخرت را و گفته‌اند گرزهاى آهنين در دست آنها بود كه وقتى ميزدند بر بدن كفار آتش شعله‌ور ميگرديد و از پيغمبر (ص) نقل شده است كه مردى بآنحضرت عرض كرد من حمله

امتثال نمود و آنها چون آن غذا را ديدند خنديدند و گفتند اين خوراك يكنفر ما را بس نيست پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم فرمود بنام خدا بخوريد كفايت ميكند

(آن بنده) بر طريق هدايت باشد يا به تقوا سفارش كند. (سزاى نهى كننده او جز آتش نيست) آيا انديشيده‌اى كه اگر تكذيب كند و روى برتابد (فقط خود را هلاك ساخته

بچشم‌ مي‌بيند آتش‌ ‌را‌ و بگوش‌ صداي‌ زفير ‌آن‌ ‌را‌ ميشنود و بحس‌ حرارت‌ ‌او‌ ‌را‌ درك‌ كند ‌که‌ محسوس‌ ‌باشد‌ مرتبه‌ ثالثه‌ آنكه‌ ‌در‌ ميان‌ آتش‌ ‌باشد‌ و

پوئیده‌اند، (بی‌سزا نمی‌مانند، و بلکه) نوشیدنی از آب داغ و سوزانی دارند و دارای عذاب بس دردناکی هستند، به سبب کفری که ورزیده‌اند. بازگشت همه‌ی شما تنها سوی اوست.

بناى آن بر حدس و فرض نيست، بلكه همه‌ى مطالبش محكم و استوار است. 1- قرآن كتاب بس مهم است. ( «كِتابٌ» نكره وتنوين دارد كه رمز عظمت است) 2- الفاظ و محتواى قرآن،

خَلَقْنا لَهُمْ‌ ... فَهُمْ لَها مالِكُونَ‌ 6- از نشانه‌هاى لطف خداوند همين بس كه انسان در پيدايش حيوانات نقشى ندارد، ولى به راحتى مالك آنها مى‌شود. أَيْدِينا

فرعون، در برزخ و قيامت محاجّۀ زیردستان آل فرعون با قدرتمندان متکبر، درباره آتش جهنم و پاسخ آن ها التماس دوزخيان به نگهبانان جهنم، در تخفيف پاره اى از عذاب

اعتقادات مشركين درباره خالق و مدبر عالم ضيق و وسعت روزى و معيشت بدست خداوند است و بس ! توضيح اينكه زندگى دنيا لهو و لعب و زندگى آخرت حيات واقعى است حكايت تناقض

حلال خدا را حرام، و حرام خدا را حلال سازد، چرا که قانونگذار تنها او است و بس. رسول اکرم برده‌ای را آزاد می‌نماید و قضیّه فیصله می‌یابد. «مَرْضَاة»: رضایت

است گمان كسانى است كه كافر شدند پس واى بحال آنها كه اين اندازه بيفكرند از آتش جهنّم كه براى آنها مقرّر شده است آيا تصوّر ميكنند كه ما قرار ميدهيم مقرّ ابدى

عذاب آخرت و صور برزخيّه و بسته شدن در جهنم بروى آنها و زير و رو شدنشان در آتش و فشار آوردن بر يكديگر و بالا و پائين رفتن آنها مانند تكّه‌هاى گوشت در ديك

خداوند خودپسند نازنده- متكبر فخرفروش- را دوست ندارد (تنها) خدا را عبادت کنید و (بس. و هیچ کس و) هیچ چیزی را شریک او مکنید. و نیکی کنید به پدر و مادر، خویشان،

منهج الصادقين، ج 6، ص 268، چاپ كتابفروشى اسلاميّه. جلد 9 - صفحه 195 روشن كند آتش در خانه مزيّن، پس فاسد كند زينتها را اگرچه نسوزاند خانه را. 3- عقاب الاعمال-

خود، به قدر احتياج تو باشد به او. 4- جرئت تو بر گناهان به قدر صبر تو باشد بر آتش. 5- اگر خواهى نافرمانى آقا و منعم خود كنى، طلب كن جا و مكانى را كه تو را نبيند

را به بهشت برم جز آنكه در تنش گرفتارى دهم و اگر كفّاره گناهانش شود (او را بس است) و گر نه مرگ را بر او سخت كنم تا نزد من آيد و گناهى نداشته باشد، سپس او

بدى كردند و از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه وقتى حضرت ابراهيم را در آتش انداختند برهنه‌اش كردند و جبرئيل پيراهنى از حرير بهشتى براى او آورد و بر او

الأرْضِ»: آگاهی از راز آسمانها و زمین. یعنی اطّلاع از غیب کائنات خاصّ خدا است و بس. «إِلَیْهِ یُرْجَعُ الأمْرُ»: کار و بار بدو حوالت می‌گردد. کار بندگان برای

‌را‌ ‌که‌ بزيارت‌ يكديگر ميروند و گويا ميشنوم‌ صيحه‌ و شيون‌ اهل‌ آتش‌ ‌را‌ ‌در‌ آتش‌، ‌رسول‌ ‌خدا‌ صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ فرمود ‌اينکه‌ بنده‌ايست‌

خداوند تمام معبودهاى بت پرستان را كه اميدوار بشفاعت آنها بودند براى آنكه آتش افروز جهنم باشند و پرستش كنندگان آنها به‌بينند بى‌مقدارى و پستى آنها را با

سپس سيل بر روى خود كفى حمل كرد، بعضى چيرها كه براى ساختن زيور يا ابزار در آتش مى گدازند نيز كفى مانند آن دارد، خدا حق و باطل را چنين مثل مى زند، و اما كف

بعضی از سران قریش نیز مایل بودند صلح کنند، ولی باز ابو جهل مانع شد. سر انجام آتش جنگ شعله‌ور گردید «حمزه» عموی پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و «علی» علیه السّلام

متعيّن است چون موافق با ظاهر و اعتبار است و كبودى چشم در روايت از علائم اهل آتش ذكر شده و قمّى ره فرموده ميباشد چشمهاشان بر گردانده شده و سفيدى آنها ظاهر

مفرما براى ستمكاران مگر هلاكت را بسبب گناهانشان غرق شدند پس داخل كرده شدند در آتش پس نيافتند براى خود غير از خدا ياورانى‌ و گفت نوح پروردگارا مگذار بر زمين

همه مخلوقات دانا است(۷۹). آن خدايى كه براى شما از درخت سبز آتش پديد آورد، پس شما از آن آتش مى افروزيد(۸۰). آيا كسى كه آسمان ها و زمين را آفريده، نمى تواند

را كه ميرساند او را بنعيم ابدى و اما اشخاص متعدّى و متجاوز از طريق حق هيزم آتش جهنّم خواهند بود ظاهرا تا اينجا كلام جنّيان ختم شد حال خداوند در وحى خود به

پروردگارش راهى‌ و اعتماد كن بر خداى زنده كه نمى‌ميرد و تسبيح گوى او را بستايشش و بس است او كه باشد بگناهان بندگانش آگاه‌ آنكه آفريد آسمانها و زمين را و آنچه ميان

ثنايش او را مخلص خوانده . پس بطور قطع مى فهميم كه يوسف در اين مقام و موقف بس خطرناك و باريك ، ثبات قدم را از دست نداده، و با نفس خود مجاهدتى كرده كه جز

معنايش اين است كه: براى شكنجۀ وى، محلى بسازيد كه گنجايش آتش افروخته داشته باشد. سپس وى را در آن آتش بيفكنيد. «فَأَرَادُوا بِهِ كَيْداً فجَعَلْنَاهُمُ الاَسفَلِينَ»:

تكامل‌ ‌را‌ نپيمود و استعداد ‌خود‌ ‌را‌ 1‌-‌ ‌سورة‌ الواقعه‌ ‌آيه‌ 58 و 59 (بس‌ آيا ديديد ‌آن‌ آبي‌ ‌را‌ ‌که‌ ‌در‌ رحم‌ زنان‌ ميريزيد (نطفه‌) آيا ‌شما‌ ميآفرينيد

شوم و مرجع سوء همان دوزخ است كه در آن وارد مى شوند و به آتش آن مى سوزند، و چه بستر بدى است آتش دوزخ !» (جهنم يصلونها فبئس المهاد). تفسير نمونه جلد ۱۹ صفحه

خلق و غايب بودن آن از خلق، قبل از قيامت. آن هم غايب بودن به درجاتى بس رفيع و مسافتى بس دور. «يُلْقِى الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلى مَن يَشاءُ مِنْ عِبَادِهِ»:

را در اين جهان بى كم و كاست به آنها مى دهيم : ۱۶ - (ولى ) آنها در آخرت جز آتش (سهمى ) نخواهند داشت و آنچه را در دنيا (براى نيل به مقاصد مادى و براى غير

يعنى چقدر بكارهاى اهل آتش ادامه ميدهند. مؤ لف : اين روايات از نظر معنى قريب به هم هستند، اولى صبر بر آتش را تفسير كرد، به صبر بر سبب آتش ، دومى تفسير كرد به

شود. و گويا مراد از «اطلاع آتش بر قلوب» اين است كه: آتش دوزخ، باطن آدمى را مى سوزاند، همان طور كه ظاهرش را مى سوزاند. به خلاف آتش ‍ دنيا كه تنها ظاهر را مى

دستور داده شد چهار ديوارى بزرگى ساختند، سپس در درون آن آتش افروختند، شايد به اين منظور كه هم آتش را از پراكنده شدن و خطرات احتمالى مهار كنند، و هم دوزخى

باشيد تا شايد از كنار آن آتش خبرى كسب نموده و يا از خود آتش پاره اى بياورم تا شايد خود را گرم كنيد (۲۹) ولى همين كه نزديك آتش رسيد صدايى از كرانه رود از

«کتاب» نامیده شده است. (کتب أنزلنه إلیک) ۴- قرآن، کتابى نازل شده از جایگاهى بس رفیع و با عظمت (کتب أنزلنه إلیک) نزول در لغت به معناى فرود آمدن از جاى بلند

درست كرد، و آنگاه آن را در هم پيچيده، روى آب قرار داد. و سپس از آب، آتش را بيافريد. آتش نيز، شكم آب را باز كرده و آن را بر هم زد، تا بخار و دودى از آن برخاست،

جهنم است. و اين، تعجب ندارد كه در آتش جهنّم، درختى برويد و همچنان باقى بماند و نسوزد. براى اين كه زنده ماندن دوزخيان در آتش عجيب تر است. و خدا هر كارى بخواهد،

جَاءَهُ أَ لَيْس فى جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْكافِرِينَ»: اين آيه ، مشركين را به آتش دوزخ تهديد مى كند، و آنان را به ارتكاب شديدترين ظلم ، و بزرگترين ستم معرفى

بخواهم كه شما اهل آن نيستيد. در اينجا بود كه منافقان بيكديگر گفتند: آيا محمد را بس نيست كه بيست سال تمام ما را تحت قدرت خويش كشانده تا اينكه ميخواهد خاندان خود

گفتند: اين چه وضعى است در تو مى بينيم ؟ گفت : ناگهان ميان خودم و او خندقى از آتش ديدم و منظره وحشتناك و همچنين بال و پرهائى مشاهده كردم ! در اينجا پيغمبر خدا

جمله «اذ نسويكم برب العالمين » به آلهه و بتهايشان است ، كه با خود آنان در آتش قرار مى گيرند، ممكن هم هست خطاب به شيطانها و يا بهر دو باشد و نيز احتمال دارد

و مردم او را به سوى سبب آتش دعوت مى نمودند، نه خود آتش. پس به چه جهت او گفت: من شما را به سوى نجات مى خوانم و شما مرا به سوى آتش؟ جوابش اين است كه: آوردن

كه مردم را گمراه كرده - نموده است . و كلمه ((خطب (( به معناى امر عظيم و كار بس بزرگى است و از او مى پرسيد: كار بزرگى كردى ؟. «قَالَ بَصرْت بِمَا لَمْ يَبْصرُوا

در شكم خود آتش خوردند و محققاً به دوزخ در گيرند» و اين براى آن است كه خورنده مال يتيم روز قيامت مى‏آيد و در شكمش آتش شعله‏ور است تا زبانه آتش از دهانش در

زبان بشناسند، و به اجتناب از گناهان كبيره اى كه خداوند متعال مرتكب آنرا وعده آتش داده از قبيل مى گسارى ، زنا، ربا، عقوق پدر و مادر و فرار از جنگ و امثال آن

است زيرا از يكسو خاصيت شعله آتش اين است كه زود گسترده مى شود و هر چه در اطراف آنست فرا مى گيرد، و از سوى ديگر شعله هاى آتش درخشندگى خاصى دارد و از دور

از قبيل شفيع يا ناصر و يا عذر مقبول داشته باشند، در آتش مى اندازند. در نتيجه، به غير از افتادن در آتش، هيچ سرنوشت ديگرى ندارند. و ظاهرا جمله «أم مَن يَأتِى

منحصر كردن فقر در انسان ها، مبالغه در فقر ايشان است. گويا از بس فقر انسان زياد است، و از بس احتياجاتشان بسيار است، كه گويى غير از ايشان، هيچ چيز ديگرى فقير

از احاديث شيعه مقدار زيادى هست ، و من ميخواستم آتشى بيفروزم ، و همه را در آتش بسوزانم ، فرمود: آنها را پنهان كن ، تا آنچه را بنظرت درست نمى آيد فراموش كنى

سلّم» روايت كرده اند كه فرمود: احدى از آنان كه در زير درخت بيعت كردند، داخل آتش دوزخ نمى شود. باز در همان كتاب است كه ابن ابى حاتم، از ابن عباس روايت آورده

حصر مسيح همين بس كه قرآن آنرا حكايت نموده و بر آن صحه گذاشته و آنرا ابطال نكرده است ، پس اشكالى نيست در اينكه تنها خداى سبحان شهيد است و بس ، اگر چه شهدائى

الرحمن بن سالم گويد: ابو بصير گفت: اگر در عمر خود جز اين حديث را نشنوى، براى تو بس است، آن را از جز اهلش نگهدار. امام صادق عليه السلام فرمايد: پدرم بجابر بن

آنم بر تو و فرشته‏هاى خود را هم به گواه گرفتم و اى محمد همان خودم براى گواه بس هستم. گويد: لرزه بر اندام پيغمبر افتاد و گفت: اى جبرئيل پروردگارم سلام است

تنور كه معمولا مركز آتش است جوشيدن گرفت نوح و يارانش متوجه شدند اوضاع به زودى ديگرگون مى شود و انقلاب و تحول نزديك است «آب كجا و آتش كجا»؟! به تعبير ديگر

واجتماع خود ستم كرده اند و بنابراين جايگاهى جز آتش نخواهند داشت و چه بد جايگاهى است . (و ماءويهم النار و بس مثوى الظالمين ). پيروزى از طريق ترس دشمن در پايان

را بدوش كشيده براى آتش ببرد، چون آتش نزد برهمنيها معظم و روشنائيها در اين مذهب محترم است ، و همچنين ساير امم نيز معتقدند كه اگر آتش بر قربانيهايشان نازل

سخنى ندارند و سر تا پايشان همين يك سخن است و راستى حقيقت ايمان نيز همين است و بس «سمعنا و اطعنا». تفسير نمونه جلد ۱۴ صفحه ۵۲۲ كسى كه خدا را عالم به همه چيز

در اين جهان از سر بيرون كند، آرامش مطلق تنها در زندگى آخرت امكانپذير است و بس . ۲ - در بخش ديگرى از اين سوره قسمتى از مهمترين نعمتهاى الهى را بر انسان مى

يسجرون» نيز آمده. چون مى فرمايد: سپس در آتش افروخته مى شوند. و همچنين آيه: «نار اللّه الموقدة الّتى تطّلع على الأفئدة»: (آتش ‍ افروخته كه از دل ها سر مى زند)

باب طينت وارد شده ، ميگويد طينت مردم با سعادت از بهشت ، و طينت اشقياء از آتش بوده ، يا از دسته اول از عليين ، و از دسته دوم از سجين بوده است . و نيز از

دست خود نزده، همان طور كه به اراده و مشيّت خود آتش را سوزنده كرده، در داستان ابراهيم اين اثر را از آتش مى گيرد. و همچنين در مورد هر سببى ديگر، اراده و

نعمت از شخص محسود خود را به آب و آتش زند و نابود كند، چنانكه نمونه اش ‍ در داستانها و تواريخ معروف است . در نكوهش حسد همين بس كه نخستين قتلى كه در جهان واقع

، و همين شما را بس است اى دودمان لاوى تورات همچنان قصه را ادامه مى دهد، و در ضمن مى گويد كه فرداى آن روز آمدند، و آتشدانها كه در آن آتش و بخور بود آوردند،