نتایج جستجو

قلل کم قوم وحد ابو علم ک حکم حصن عفو هو زمل زوج نقص طوف ب دنو کلل فحش لم ارث اخو عذب وله ايى ورث الذين اله الله اتى ذلک قد انن ولد زيد مسس هما الذى مع

موت خلص تمم ويل ورى يدى عبد بصر هود نوح ايوب شهد حوج انتم رضو يونس ولد صلح ارث او ملل ذو شىء نصارى ذکر وحى سلم اوب هارون يى انا زکريا قبل عزز امم سليمان

بل لم نصر عقل قهر الذين قسم ا اخر کلا ذلک حضر بدل سدد کى ضلل تحت دين عيل ارث جنب جدر

۱۳، ۱۴، ۱۶، ۲۰، ۲۱، ۲۲ ارث: آثار ارث ۹ ; احکام ارث ۱، ۲، ۳، ۴، ۵، ۶، ۷، ۸، ۱۶، ۲۰، ۲۱، ۲۲ ; اهمیّت ارث ۱۹ ; تقسیم ارث ۸ ; طبقات ارث ۵، ۶، ۲۰، ۲۱، ۲۲ اسماء

يعقوبند و ارث در هر دو مورد ظاهر در ارث مال است چون معناى حقيقى ارث اين است ولى در مورد اوّل مسلّم است و در مورد دوّم بعضى گفته‌اند مراد ارث مقام است و

نن ا لو عند عنب سلم الو ظلم خلق رسل لم کما لما مثل ارض يمن او رضو ام جمع ارث خير کفر عبد بل غير جزى خوف انتم زوج کرم دعو فوز حسن

شخص متوفى ارث مى برند گفته شده است. شاید تناسب آن این باشد که برادران و خواهران جزء طبقه دوم ارث هستند، و تنها با نبودن پدر و مادر و فرزند، ارث مى برند،

منحصر به ارث مال دانسته اند، به ظهور کلمه «ارث» در این معنا استناد کرده اند; زیرا این کلمه هنگامى که مجرد از قرائن دیگر بوده باشد، به معناى ارث مال است;

منحصر به ارث مال دانسته اند، به ظهور کلمه «ارث» در این معنا استناد کرده اند; زیرا این کلمه هنگامى که مجرد از قرائن دیگر بوده باشد، به معناى ارث مال است;

بهشت برین را ارث می‌برند، و جاودانه در آن خواهند ماند! |[وارثانى‌] كه فردوس را به ارث مى‌برند و در آن جاودان مى‌مانند همانان كه بهشت را به ارث مى‌برند و در

مجيد آيات بسيارى راجع به ارث انبياء موجود است، و اين مى‌رساند كه انبياء عظام همگى ارث داشتند و وارث آنها بعد از فوت، تصرف در ارث مى‌كردند، پس مردوديت حديث

می‌نهیم تا (صدای حق را) نشنوند؟! آيا براى آنان كه اين سرزمين را از پيشينيان به ارث برده‌اند روشن نكرده است كه اگر بخواهيم آنها را به سزاى گناهانشان عقوبت مى‌كنيم

خویشان متعدد موجود باشند آن که در خویشى نزدیکتر است، در ارث بردن از میت مقدم است. ارث: اولویت در ارث ۸، ۹ اسلام: و خویشاوندى ۱۰ ; تاریخ صدر اسلام ۱، ۴، ۵

اطاعت خدا و رسول که از موارد آن رعایت احکام و قوانین ارث و حدود الهى است. احکام:۱، ۴، ۷، ۹ ارث: احکام ارث ۱، ۴، ۷، ۹ اطاعت: آثار اطاعت ۲ بهشت: تعدد بهشت ۶ ;

بهشت است و هم تعبير ارث آمده كه به معناى رسيدن به مال و نعمت بدون رنج و زحمت است. گرچه تقوا كليد بهشت است، امّا آن همه پاداش، ارث خدا به ماست و اعمال ما

به همه زمين و هر كه برآنست، و به همه وارثيم چنانكه وارث در تمام ارث تصرف كند. و ذكر «ارث» بر طريق تشبيه است، يعنى چنانكه ملك موروث منتقل به وارث مى‌شود

اگر شخصى مى‏مرد بعضى از اقوام او لباسى به روى زن وى مى‏انداخت و زن را به ارث مى‏برد. لذا فرموده: «لايَحِلُّ لَكُمْ اَنْ تَرِثوُا النِّساءَ كَرْهاً» ولى

فرموده است ارحام بعضى مقدمند بر بعضى و تا قريب هست بعيد ارث نميبرد نهايت آنكه بعضى بدو عنوان ارث ميبريد يكى بفرض و ديگر بردّ و بعضى بفرض تنها و بعضى برد

اضطراب (یأیّتها النّفس المطمئنّة) «نفس»، به معناى روح است. (صحاح) ارث: اجتناب از غصب ارث ۴ اضطراب: زمینه رفع اضطراب ۵ اطمینان: عوامل اطمینان ۵ امتحان: امتحان

اوصاف ذکر شده در آن آیات، مبرّا باشد. آخرت طلبان: پاداش آخرت طلبان ۳ ارث: اجتناب از غصب ارث ۸ امتحان: امتحان با بى نیازى ۸; امتحان با فقر ۸ تقرب: تقرب به خدا

يعقوبند و ارث در هر دو مورد ظاهر در ارث مال است چون معناى حقيقى ارث اين است ولى در مورد اوّل مسلّم است و در مورد دوّم بعضى گفته‌اند مراد ارث مقام است و

آیات شامل این کلمه «کرسى» از نظر ریشه لغوى از «کِرْس» (بر وزن ارث) گرفته شده که به معناى اصل و اساس مى باشد و گاهى نیز به هر چیزى که بهم پیوسته و ترکیب

الْكِتابَ الَّذينَ اصْطَفَيْنا مِنْ عِبادِنا» يعنى سپس كتاب را به ذريّه تو ارث گذاشتيم كه مانند تو قيام به امر كتاب كنند احتمال داده‏اند كه «مِنْ عِبادِنا»

شده در حال بارگیری... لا على طعم سکن ف يتم اکل ل عظم دعع وله کرم ب الذى اله ارث ويل بل ليس ورث صلو الله کلا دين ذلک ى ه امن يوم لمم

کلمات مشتق شده در حال بارگیری... هم کم فرق طعم على انن ما فدى شدد قتل يتم ارث اذا اتى سکن ورث ه خلق هو بدل ان شىء رعب نا ثقل حبب نحن ل ارض عدو حرم ب قلب

معيّن، لذا اسلام سفارش مى‌كند اگر در ميان فاميل كسانى هستند كه از ارث محرومند و يا سهم ارث آنان اندك است با وصيّت، در مورد توسعه‌ى سهميّه آنان اقدام نمايد،

حسب عظم قوم اولاء هو عرض اجر عقب سئل شرر لما هؤلاء ان صلح مول بل سبل فى فقر ارث

سكارى كه جمع سكران و سكرى است. ما نا ه ل اله اتى وله قوم من الله ورث انن کم ارث اخذ ى انت ثنى ثم الذين ک امن فکر وذر خير ربب هم يوم دون جىء عمل خلق قول ب

الْكِتابَ الَّذينَ اصْطَفَيْنا مِنْ عِبادِنا» يعنى سپس كتاب را به ذريّه تو ارث گذاشتيم كه مانند تو قيام به امر كتاب كنند احتمال داده‏اند كه «مِنْ عِبادِنا»

مى‏شود نكاح باشد يا پيمان يا غير آنها. [نساء:33]. ظاهراً اين آيه اجمال آيات ارث است، مراد از «وَالَّذينَ عَقَدَتْ اَيْمانُكُمْ» زوج و زوجه است و آن عطف است

مى‏شود نكاح باشد يا پيمان يا غير آنها. [نساء:33]. ظاهراً اين آيه اجمال آيات ارث است، مراد از «وَالَّذينَ عَقَدَتْ اَيْمانُكُمْ» زوج و زوجه است و آن عطف است

يرثنى ...) زكريا از خداوند فرزند صلبى خواسته كه از او ارث ببرد رد اعداى برخى مفسرين كه مراد از ارث را وراثت نبوت يا علم يا... دانسته اند پاسخ به اعتراضى

مثلا چند روز سعى مى‏كنند صدها برابر كارشان بهره به دست مياورند و يا عدّه‏اى ارث مى‏برند، گنج پيدا مى‏كنند و مال ندارند و يا تلاششان نسبت به بهره خيلى كم است

است پاداش عمل‌کنندگان. و گفتند سپاس خدای را که راست آورده ما را وعده خویش و ارث داد به ما زمین را جای گیریم از بهشت هر جا که خواهیم و چه خوب است پاداش عمل‌کنندگان‌

مثلا چند روز سعى مى‏كنند صدها برابر كارشان بهره به دست مياورند و يا عدّه‏اى ارث مى‏برند، گنج پيدا مى‏كنند و مال ندارند و يا تلاششان نسبت به بهره خيلى كم است

ما) چنین بود و آن (نعمت‌)ها را به فرزندان اسرائیل میراث دادیم. بدینسان و ارث دادیمش به بنی‌اسرائیل‌ So it was. And We made the Children of Israel inherit

حفظ رحم شىء صدق ربب اول ارض بل جعل نظر کرم زوج عن عمل يمن دون کيل انت اوى ارث کذب دنو اخو شطن قنت انا ائى خشع او غضض يوم ورث عند التى فعل دعو طوع هود زکو

معنى علائق است كه مراد صفات و آثار موجود در نطفه باشد و فرزند آنها را به ارث خواهد برد ولى اثبات آن خيلى مشكل است. و امّا آيات «خَلَقْناكُمْ مِنْ تُرابٍ

نقل كرده: حضرت اسحق را كمر بندى بود كه پيامبران و بزرگان آ نرا از يكديگر به ارث مى‏بردند. و آن در نزد عمّه يوسف بود. يوسف نيز در منزل تو به سر مى‏برد و عمّه‏اش

مثل «هبات وافرة» يعنى بهشت‏هاى واسع و پر نعمت منزل آنهاست. هم ها ورث فى خلد ارث ل نزل الذين جنن کون قد لا بغى صلح خلق اول عمل عن انس امن انن

نمی‌کنید؟ پس بعد از آنان جانشینانی [ناشایسته وگناهکار] که کتاب [تورات] را به ارث بردند به جای ایشان قرار گرفتند، [آنان] متاع پست و از دست رفتنی این دنیا [یِ

در نتيجه فتنه و فساد در پى دارد (منسوخ گشتن حكم ارث به مؤ اخات (برادر خواندگى )، بطلان قول به عصبه در ارث و...) آيه و ترجمه تفسير : نكته ها ۱- ((هجرت و جهاد))

نقل كرده: حضرت اسحق را كمر بندى بود كه پيامبران و بزرگان آ نرا از يكديگر به ارث مى‏بردند. و آن در نزد عمّه يوسف بود. يوسف نيز در منزل تو به سر مى‏برد و عمّه‏اش

و مجاهد و سدى گویند: این آیه درباره ارث بردن و میراث نازل گردیده زیرا قبلا مسلمین به کسانى که هجرت نموده بودند، ارث می‌دادند و قانون وراثت بر بناى هجرت

هستند. ایشان خودشان وارثانند. آنانند ارث‌برندگان‌ These are the inheritors. ترتیل: ترجمه: «الْوَارِثُونَ»: به ارث برندگان. مراد مستحقّان می‌باشد (نگا:

مال يتيم، ندادن اموال به سفهاء، گناه درباره تقسيم ارث، زنا، لواط (ظاهراً)، منع زنان از ازدواج به جهت ارث بردن از آنان، انكار مهريه زن، تزويج نامادريها، حرمت

ذلک صلو وله وسم اخذ جعل ملل يمن ثلل سجد وقر التى سمو توب قد هى رزق ملک سلم ارث اوى بقر الى قنت ائى ورث وقى اله فعل وحى علم کفر حمد او مريم قوى سرر نا عزر

خلقت ميان زنان و مردان وجود دارد و يا راجع به پيشرفت در مال و اختلاف تقسيم ارث است رجوع شود به تفاسير. *** أُمنيّة: آرزو. راغب گويد: آن صورت حاصله در ذهن

سخن با آيه كاملاً تطبيق مى‏كند نه آنچه گفته‏اند: پس از مرگ پدر نامادرى را ارث مى‏بردند [يونس:99]. آيا تو مردم را مى‏توانى مجبور كنى تا مؤمن باشند. [نور:33]

سخن با آيه كاملاً تطبيق مى‏كند نه آنچه گفته‏اند: پس از مرگ پدر نامادرى را ارث مى‏بردند [يونس:99]. آيا تو مردم را مى‏توانى مجبور كنى تا مؤمن باشند. [نور:33]

یوسف) گفتند: اگر (بنیامین) دزدی کند (جای شگفت نیست، که آن را از سوی مادر به ارث برده است) و برادرش (یوسف نیز که هر دو از یک مادرند) قبلاً دزدی کرده است. یوسف

مخالف سرشت انسانی است، خدا چنین نکرد). آنان (که تورات را از پدران خود به ارث برده‌اند) درباره‌ی کتاب (آسمانی خود) به شکّ و تردید شگفتی گرفتار آمده‌اند

است. مرا به قدرت خويش فرزندى عطا فرما كه از من و از خاندان يعقوب (طرف مادر) ارث ببرد و او را پسنديده گردان. خطاب رسيد اى زكريا ما تو را مژده پسرى مى‏دهيم

در نتيجه فتنه و فساد در پى دارد (منسوخ گشتن حكم ارث به مؤ اخات (برادر خواندگى )، بطلان قول به عصبه در ارث و...) آيه و ترجمه تفسير : نكته ها ۱- ((هجرت و جهاد))

مسلمانان آید و زمینهای خراب بی‌مالک، معادن، بیشه‌ها، فراز کوهها، کف رودها، ارث کسی که وارث ندارد، قطایع ملوک، خلاصه ثروتی که بی‌رنج مردم حاصل شود) جواب ده

آیات شامل این کلمه ارث‌ (۳۵ بار) ورث‌ (۳۵ بار) وَ نَحْن الْأَرْض يُؤْمِنُون إِنّا لا مَن هُم عَلَيْهَا إِلَيْنَا غَفْلَة يُرْجَعُون فِي در حال بارگیری

آیات شامل این کلمه ارث‌ (۳۵ بار) ورث‌ (۳۵ بار) خَلْف الْکِتَاب يَأْخُذُون بَعْدِهِم عَرَض وَ مِن فَخَلَف هٰذَا يَرْجِعُون لَعَلّهُم الْأَدْنَى السّيّئَات

آیات شامل این کلمه ارث‌ (۳۵ بار) ورث‌ (۳۵ بار) أَو وَ رَجُل کَلاَلَة کَان إِن امْرَأَة لَه دَيْن أَخ بِهَا أُخْت تُوصُون فَلِکُل وَصِيّة در حال بارگیری

اطعام فقرا چون لا تحضّون و لا تحاضّون هر دو قرائت شده و مالى را كه بدون زحمت ارث بشما رسيده و مركّب از حلال و حرام است بدون آنكه سهم زنان و كودكان را از آن

اطعام فقرا چون لا تحضّون و لا تحاضّون هر دو قرائت شده و مالى را كه بدون زحمت ارث بشما رسيده و مركّب از حلال و حرام است بدون آنكه سهم زنان و كودكان را از آن

اطعام فقرا چون لا تحضّون و لا تحاضّون هر دو قرائت شده و مالى را كه بدون زحمت ارث بشما رسيده و مركّب از حلال و حرام است بدون آنكه سهم زنان و كودكان را از آن

يرثنى ...) زكريا از خداوند فرزند صلبى خواسته كه از او ارث ببرد رد اعداى برخى مفسرين كه مراد از ارث را وراثت نبوت يا علم يا... دانسته اند پاسخ به اعتراضى

يرثنى ...) زكريا از خداوند فرزند صلبى خواسته كه از او ارث ببرد رد اعداى برخى مفسرين كه مراد از ارث را وراثت نبوت يا علم يا... دانسته اند پاسخ به اعتراضى

آیات شامل این کلمه ارث‌ (۳۵ بار) نا (۱۱۸۲ بار) ورث‌ (۳۵ بار) وَ الْأَرْض وَعْدَه نَتَبَوّأ صَدَقَنَا مِن الّذِي الْجَنّة لِلّه حَيْث الْحَمْد نَشَاء قَالُوا

آیات شامل این کلمه ارث‌ (۳۵ بار) ورث‌ (۳۵ بار) هُم وَ لِلّذِين الْوَارِثُون الّذِين الْأَرْض الْفِرْدَوْس مِن يَهْد يُحَافِظُون أُولٰئِک بَعْد فِيهَا لَم

آیات شامل این کلمه ارث‌ (۳۵ بار) ها (۱۳۹۹ بار) ورث‌ (۳۵ بار) وَ کَذٰلِک قَوْما بَنِي کَرِيم فَاکِهِين آخَرِين فَأَتْبَعُوهُم إِسْرَائِيل فَمَا فِيهَا فَلَمّا

عدم توجه نيز كفر است و گرنه در باره عده بسيارى كه كفر را از پدران خود به ارث برده‏اند و بى سواد و بى توجه‏اند بايد بگوييم كافر نيستند و واسطه ميان كفر

اطعام فقرا چون لا تحضّون و لا تحاضّون هر دو قرائت شده و مالى را كه بدون زحمت ارث بشما رسيده و مركّب از حلال و حرام است بدون آنكه سهم زنان و كودكان را از آن

يرثنى ...) زكريا از خداوند فرزند صلبى خواسته كه از او ارث ببرد رد اعداى برخى مفسرين كه مراد از ارث را وراثت نبوت يا علم يا... دانسته اند پاسخ به اعتراضى

دادى، و ده يك از حاصل نيز به آنها قسمت كردى. و چون آن مرد فوت نمود، باغ به ارث به سه پسر او رسيد. گفتند: اگر مثل پدر كنيم، معيشت بر ما تنگ شود. در وقت ميوه،

اطعام فقرا چون لا تحضّون و لا تحاضّون هر دو قرائت شده و مالى را كه بدون زحمت ارث بشما رسيده و مركّب از حلال و حرام است بدون آنكه سهم زنان و كودكان را از آن

اطعام فقرا چون لا تحضّون و لا تحاضّون هر دو قرائت شده و مالى را كه بدون زحمت ارث بشما رسيده و مركّب از حلال و حرام است بدون آنكه سهم زنان و كودكان را از آن

اطعام فقرا چون لا تحضّون و لا تحاضّون هر دو قرائت شده و مالى را كه بدون زحمت ارث بشما رسيده و مركّب از حلال و حرام است بدون آنكه سهم زنان و كودكان را از آن

جمع امام، پیشوایان. سردستگان (نگا: انبیاء / ، توبه / ). «الْوَارِثِینَ»: به ارث برندگان. مراد به دست گیرندگان و دریافت کنندگان حکومت و قدرت است (نگا: شعراء

اصلى و پسر خواندگى امر عارضى، پس با يكديگر جمع نشود. در نزد عرب پسر خوانده ارث مى‌برد، حق تعالى آن را ردع فرمود كه خدا قرار نداده پسر خوانده را پسر حقيقى

زنده‌ها و رزق آنها به دست اوست. او زنده‌اى است كه زنده بودن خود را از كسى به ارث نبرده است. «1». تفسير نورالثقلين، ج 1، ص 309. جلد 1 - صفحه 464 1- توحيد، سرلوحه‌ى

تنبيه: نزد اماميه تبنّى امر عرضى و اعتبارى است نه اصلى، پس نه موجب نسب و ارث و نه موجب عتق است؛ و آيه شريفه دلالت دارد بر آن و سنت هم نيز در تأكيد اين

شدّت بيچارگى و بيجائى براى شومى كفر و معصيت و از نسل آنها كسى باقى نمانده كه ارث ببرد آن اراضى را از آنها لذا ما وارث آن بوديم و بناى خداوند بر اين نبوده و

كه اگر كسى از حزن ميمرد ميمردند پس آنها منازل اينها و اينها منازل آنها را ارث ميبرند و اين است مراد از قول خداوند اولئك هم الوارثون الّذين يرثون الفردوس

حقوق فقرا را از محصول آن كاملا ميپرداخت و چون او فوت كرد آن باغ به پنج پسرش ارث رسيد و در آنسال كه پدرشان از دنيا رفت آن باغ از هر سال بيشتر محصول داشت و

السّلام فرمود: تمام امورات و اشياء در كتاب خدا، و آن كتاب را خداوند به ما ارث مرحمت فرمود، چنانكه در اين آيه فرموده: «وَ ما مِنْ غائِبَةٍ فِي السَّماءِ

كه اگر كسى از حزن ميمرد ميمردند پس آنها منازل اينها و اينها منازل آنها را ارث ميبرند و اين است مراد از قول خداوند اولئك هم الوارثون الّذين يرثون الفردوس

حقوق فقرا را از محصول آن كاملا ميپرداخت و چون او فوت كرد آن باغ به پنج پسرش ارث رسيد و در آنسال كه پدرشان از دنيا رفت آن باغ از هر سال بيشتر محصول داشت و

حقوق فقرا را از محصول آن كاملا ميپرداخت و چون او فوت كرد آن باغ به پنج پسرش ارث رسيد و در آنسال كه پدرشان از دنيا رفت آن باغ از هر سال بيشتر محصول داشت و

حقوق فقرا را از محصول آن كاملا ميپرداخت و چون او فوت كرد آن باغ به پنج پسرش ارث رسيد و در آنسال كه پدرشان از دنيا رفت آن باغ از هر سال بيشتر محصول داشت و

كه اگر كسى از حزن ميمرد ميمردند پس آنها منازل اينها و اينها منازل آنها را ارث ميبرند و اين است مراد از قول خداوند اولئك هم الوارثون الّذين يرثون الفردوس

اين، حلال است و او را صيد كرده‌ام به تيرى كه خود تراشيده‌ام از باغى كه به ارث به من رسيده، تمنا دارم به آن افطار نمائى. شيخ جواب داد: من وقتى كه خدمت استاد

كه اگر كسى از حزن ميمرد ميمردند پس آنها منازل اينها و اينها منازل آنها را ارث ميبرند و اين است مراد از قول خداوند اولئك هم الوارثون الّذين يرثون الفردوس

حقوق فقرا را از محصول آن كاملا ميپرداخت و چون او فوت كرد آن باغ به پنج پسرش ارث رسيد و در آنسال كه پدرشان از دنيا رفت آن باغ از هر سال بيشتر محصول داشت و

پوشانيد و آن نزد حضرت ابراهيم عليه السّلام بود و بعد از او باسحاق عليه السّلام ارث رسيد و بعد از او بيعقوب و آنحضرت آنرا براى يوسف تعويذ نمود و بگردن او آويخت

شوهران و پدران خودشانند چون اگر آنها متموّل باشند مايلند بمردن آنها و بردن ارث و اگر فقير باشند مايلند برفع رحمتشان و كمتر زن و فرزندى است كه علاقه بوجود

بود بعد از سكوت عيسى عليه السّلام تا دو سال پس از دنيا رحلت نمود زكريّا و ارث برد از او فرزندش يحيى‌ جلد 3 صفحه 472 كتاب و حكمت را با آنكه صبى و صغير بود

بزرگترين ناملايمات است . توضيحى در مورد تعبير به اينكه مؤ منين بهشت را به ارث مى برند. وجه اختلاف تعبير در (( وعدنا ربنا(( و (( وعد ربكم (( در آيه شريفه

و...بر توحيد خشیت به معناى حقيقى كلمه، فقط در علماء يافت مى شود مراد از «ارث دادن كتاب»، به بندگان برگزیده بحث روایتی تفسیر آیات إِنَّ اللَّهَ عالِمُ غَيْبِ

دارد. «لا تَقْرَبُوا» 4- كودكان، حقّ مالكيّت دارند. «مالَ الْيَتِيمِ» 5- ارث يكى از اسباب مالكيّت است. «مالَ الْيَتِيمِ» 6- تصرّف در مال يتيم مشروط به

كه اگر كسى از حزن ميمرد ميمردند پس آنها منازل اينها و اينها منازل آنها را ارث ميبرند و اين است مراد از قول خداوند اولئك هم الوارثون الّذين يرثون الفردوس

شوهران و پدران خودشانند چون اگر آنها متموّل باشند مايلند بمردن آنها و بردن ارث و اگر فقير باشند مايلند برفع رحمتشان و كمتر زن و فرزندى است كه علاقه بوجود

شوهران و پدران خودشانند چون اگر آنها متموّل باشند مايلند بمردن آنها و بردن ارث و اگر فقير باشند مايلند برفع رحمتشان و كمتر زن و فرزندى است كه علاقه بوجود

- ۴۴، سوره نمل نبوت و علم انبياء عليه السّلام اكتسابى نيست و از ديگران به ارث نمى برند مقصود از ((منطق الطير)) در سخن سليمان عليه السّلام ((علمنا منطق الطير

- ۴۴، سوره نمل نبوت و علم انبياء عليه السّلام اكتسابى نيست و از ديگران به ارث نمى برند مقصود از ((منطق الطير)) در سخن سليمان عليه السّلام ((علمنا منطق الطير

مائيم بجا آورندگان‌ و بتحقيق نوشتيم در زبور بعد از موجب تذكر آنكه زمين را ارث ميبرند بندگان من كه شايستگانند همانا در اين هر آينه كفايت وصول بمطلوب است

کسانی که بر نمازهایشان نگهبانانند. ایشان خودشان وارثانند. کسانی که بهشت را به ارث می‌برند، و در آنجا ایشان جاودانانند و بی‌گمان انسان را به‌راستی از عصاره‌ای،

مملكت او در حالتى كه خالى بود از او مساكن او، و عمارات او بى‌صاحب بود، به ارث بردند و تصرف كردند آنها را جماعتى ديگر «1». نكته: تعبير به ذوق در مرگ به جهت

ترجمه: «عَآئِلاً»: فقیر و بی‌چیز (نگا: توبه / ). چیزهائی که پیغمبر از پدر به ارث برد، شتر ماده‌ای و کنیزکی بود (نگا: جزء عمّ شیخ محمّد عبده). خدا او را با

پاکیزه باشد، لذا قانون ارث را در باره اموالی که بعد از شما می‌ماند قرار داده است» یعنی اگر گردآوری مال بکلی ممنوع بود قانون ارث موضوع نداشت. ولی روایات

قتل‌ ‌هم‌ برداشته‌ ميشود و لكن‌ ارث‌ ‌اگر‌ مورث‌ ‌او‌ ‌در‌ حال‌ ارتداد بميرد باو برنميگردد و ‌اگر‌ ‌پس‌ ‌از‌ توبه‌ بميرد ارث‌ ميبرد. و مراد ‌در‌ اينجا اينست‌

مائيم بجا آورندگان‌ و بتحقيق نوشتيم در زبور بعد از موجب تذكر آنكه زمين را ارث ميبرند بندگان من كه شايستگانند همانا در اين هر آينه كفايت وصول بمطلوب است

یادواره(ی تورات و انجیل و ...) - نوشتیم: «زمین را بی‌چون بندگان شایسته‌ام به ارث خواهند برد.» بی‌گمان در این جریان برای مردمان عبادت‌پیشه نویدی حتمی و رساست

شَيْ‌ءٍ عالِمِينَ (81) بعد از حضرت داود، حضرت سليمان عليه السلام را خداوند ارث عطا فرمود «1» حياة القلوب، ج 1، ص 330، باب 20، فصل 1. جلد 8 - صفحه 425 ملك

بود بعد از سكوت عيسى عليه السّلام تا دو سال پس از دنيا رحلت نمود زكريّا و ارث برد از او فرزندش يحيى‌ جلد 3 صفحه 472 كتاب و حكمت را با آنكه صبى و صغير بود

بود بعد از سكوت عيسى عليه السّلام تا دو سال پس از دنيا رحلت نمود زكريّا و ارث برد از او فرزندش يحيى‌ جلد 3 صفحه 472 كتاب و حكمت را با آنكه صبى و صغير بود

بود بعد از سكوت عيسى عليه السّلام تا دو سال پس از دنيا رحلت نمود زكريّا و ارث برد از او فرزندش يحيى‌ جلد 3 صفحه 472 كتاب و حكمت را با آنكه صبى و صغير بود

- ۴۴، سوره نمل نبوت و علم انبياء عليه السّلام اكتسابى نيست و از ديگران به ارث نمى برند مقصود از ((منطق الطير)) در سخن سليمان عليه السّلام ((علمنا منطق الطير

انطباق حكم ارث در اسلام با احكام تكوينى و خارجى بيان سهام طبقه اول ورثه در مساءله ارث بين رسول خدا (ص ) و سايرين فرقى نيست معناى كلاله سخنى پيرامون ارث به وجهى

رسائل مذهبى موجود آنها بحثى درباره ارث نمى بينيم ، فقط در چند مورد از مشتقات كلمه «ارث » سخن گفته شده كه همگى درباره ارث معنوى يا اخروى است . تفسير نمونه

شوهران و پدران خودشانند چون اگر آنها متموّل باشند مايلند بمردن آنها و بردن ارث و اگر فقير باشند مايلند برفع رحمتشان و كمتر زن و فرزندى است كه علاقه بوجود

شوهران و پدران خودشانند چون اگر آنها متموّل باشند مايلند بمردن آنها و بردن ارث و اگر فقير باشند مايلند برفع رحمتشان و كمتر زن و فرزندى است كه علاقه بوجود

مائيم بجا آورندگان‌ و بتحقيق نوشتيم در زبور بعد از موجب تذكر آنكه زمين را ارث ميبرند بندگان من كه شايستگانند همانا در اين هر آينه كفايت وصول بمطلوب است

شوهران و پدران خودشانند چون اگر آنها متموّل باشند مايلند بمردن آنها و بردن ارث و اگر فقير باشند مايلند برفع رحمتشان و كمتر زن و فرزندى است كه علاقه بوجود

- ۴۴، سوره نمل نبوت و علم انبياء عليه السّلام اكتسابى نيست و از ديگران به ارث نمى برند مقصود از ((منطق الطير)) در سخن سليمان عليه السّلام ((علمنا منطق الطير

ميشود و آنها كسانى بودند كه در عصر پيغمبر ما بودند كه تورية از پدرانشان بآنها ارث رسيده بود و پول ميگرفتند احكام آنرا مطابق دلخواه مردم تغيير ميدادند يا معنى

خداوند در اداره زندگى خویش; ۲- جانشینى انسان ها و ملت ها به جاى یکدیگر و به ارث بردن تمامى دارایى ها و تمدن هاى پیشینیان. ۳- جانشنى انسان هاى حاضر از انسان هاى

- ۴۴، سوره نمل نبوت و علم انبياء عليه السّلام اكتسابى نيست و از ديگران به ارث نمى برند مقصود از ((منطق الطير)) در سخن سليمان عليه السّلام ((علمنا منطق الطير

علم خود را كه در ميان هم مذهبانت پخش كن و اگر مردى كتابهايت را به پسرانت ارث بده، زمان بى‏نظمى برسد كه جز با كتابهاى خود آسوده خاطر نشوند. مفضل گويد: امام

شوند هر آينه ارث ميبرند، و ديه بر عاقله آنانست. و قاتل اگر چه ارث نبرد حاجب مى‏شود. آيا نمى‏بينى كه برادران مادر را محجوب ميسازند، و خود ارث نميبرند؟

به پدر است، و جدّ- پدر پدر- ارث نمى‏برد. و از بردن ارث محروم است. و اين، موردى است كه جدّ- پدر پدر- با بودن پدر، در آن ارث نميبرد، و علّت اين امر اينست

مکر خدا ایمن نمی‌دارد. و آیا برای کسانی که زمین را پس از ساکنان پیشینش به ارث می‌برند، رهنمون نشده است که اگر می‌خواستیم آنان را به (کیفر) گناهانشان آسیبی

نكته ها: ۱- منظور از ارث در اينجا چيست ؟ مفسران اسلامى بحث فراوانى پيرامون پاسخ سوال فوق كرده اند، گروهى معتقدند «ارث » در اينجا ارث در اموال است ، و گروهى

ميان آنها معروف و شناخته شده باشد، و از همان پدران ارث مى‏برد و آنها نيز از او ارث ميبرند (يعنى قانون ارث در حق آنان جارى است). حارث بن مغيره مى‏گويد: از

آيات ۲۲ - ۱۹ ، سوره نساء بيان آيه شريفه مربوط به نهى از به ارث بردن زنان معناى معاشرت به وجه معروف با زنان در جمله «و عاشروهن بالمعروف » اختصاص بعضى طبقات

آيات ۱۰ - ۷ ، سوره نساء تاءسيس قانون كلى ارث و زمينه سازى براى تشريع حكم وراثت دو جهت در آيه ارث مورد استدلال است : عام بودن آن ، عدمعول در فرائض آنچه

امتيازات قانون ارث اسلامى : در قـانون ارث عموما و در قانون ارث اسلام به خصوص مزايايى وجود دارد كه ذيلا به قسمتى از آنها اشاره مى شود: ۱- در نـظـام ارث اسـلامـى

مرد چيزى از خانه زنش را و زمين مزروعيش را به ارث ميبرد؟ يا در اين مورد بمنزله زن است و چيزى از اينها به ارث نميبرد؟ امام فرمود: هر يك از مرد و زن از هر

كه در عدّه است از وى ارث مى‏برد، و چنانچه بقصد زيان رساندن بزوجه و او را از ميراث محروم كردن طلاق دهد تا يك سال زن وقت دارد كه ارث برد و اگر بر اين مدّت

و جنگ و دفاع از حريم زندگى احيانا غارتگرى ندارد ارث به او نمى رسد، به همين دليل زنان و كودكان را از ارث محروم مى ساختند و ثروت ميت را در ميان مردان دورتر

شدّت بيچارگى و بيجائى براى شومى كفر و معصيت و از نسل آنها كسى باقى نمانده كه ارث ببرد آن اراضى را از آنها لذا ما وارث آن بوديم و بناى خداوند بر اين نبوده و

مائيم بجا آورندگان‌ و بتحقيق نوشتيم در زبور بعد از موجب تذكر آنكه زمين را ارث ميبرند بندگان من كه شايستگانند همانا در اين هر آينه كفايت وصول بمطلوب است

بزرگترين ناملايمات است . توضيحى در مورد تعبير به اينكه مؤ منين بهشت را به ارث مى برند. وجه اختلاف تعبير در (( وعدنا ربنا(( و (( وعد ربكم (( در آيه شريفه

روايت كرده است، كه فرمود: اهل دو دين از يك ديگر ارث نميبرند. ما از ايشان ارث ميبريم، و ايشان از ما ارث نميبرند، زيرا خداوند عزّ و جلّ بوسيله اسلام جز عزّت

گويند: «أورَثَهُم مَالاً كَذَا»، معنايش اين است كه: فلانى، فلان مال را به ارث براى آنان باقى گذاشت، تا ايشان بعد از مرگ وى، به امر آن مال قيام كنند، با

اهتمام ميورزند. و به هر حال بعضى از مفسرين گفته اند: اين آيه بوسيله آيات ارث (كه تكليف مال ميت را معين كرده ، چه وصيت كرده باشد و چه نكرده باشد)، نسخ شده

شوهران و پدران خودشانند چون اگر آنها متموّل باشند مايلند بمردن آنها و بردن ارث و اگر فقير باشند مايلند برفع رحمتشان و كمتر زن و فرزندى است كه علاقه بوجود

مائيم بجا آورندگان‌ و بتحقيق نوشتيم در زبور بعد از موجب تذكر آنكه زمين را ارث ميبرند بندگان من كه شايستگانند همانا در اين هر آينه كفايت وصول بمطلوب است

نمى‌دانند. بعضى انسان‌ها نيز فكر حلال و حرام نيستند و به گفته قرآن همين كه به ارث و مال بى زحمتى رسيدند، بدون توجّه به حقوق ديگران در آن تصرّف مى‌كنند. «وَ

ميشود و آنها كسانى بودند كه در عصر پيغمبر ما بودند كه تورية از پدرانشان بآنها ارث رسيده بود و پول ميگرفتند احكام آنرا مطابق دلخواه مردم تغيير ميدادند يا معنى

از ميان آنان و ذريه او براى اينكه علم نبوت را از تو ارث برد چنانچه ابراهيم آن را به ارث داده و ارث آن مخصوص به على (ع) است و ذريه تو كه از پشت او باشند،

هيچ دينى بر آن برتر نميشود. و كفّار بمنزله مردگانند كه نه حاجب از ارث ميشوند، و نه ارث ميبرند.

السّلام فرمود: حقّ شفعه به كسى به ارث نمى‏رسد. (فقهاء عظام اين روايت را ضعيف دانند و گويند مطابق اصل و قاعده و عموميّت ادلّه ارث، حقّ شفعه هم به ميراث مى‏رسد)

آيا جايز است، فرمود: آرى و اگر از دنيا رفت زن از وى ارث مى‏برد ولى اگر زن از دنيا رفت مرد از او ارث نمى‏برد.

عليه السّلام سؤال كردم كه «آيا شخص مسلمان از مشرك ارث ميبرد؟ امام فرمود: آرى. و امّا مشرك از مسلمان ارث نميبرد.

كرد، علم و سلاح خود و هر چه در نزد او بود (از ارث انبياء) به على (ع) به ارث داد، سپس اينها به حسن (ع) به ارث رسيد و پس از او به حسين (ع) گراييد، و چون ترسيديم

آيا اين طلاق جايز و نافذ است؟ فرمود: آرى، و آن زن از مرد ارث ميبرد، و اگر او بميرد مرد از او ارث نميبرد.

باره مردى كه پدرش را بكشد، فرمود: او از پدرش ارث نميبرد، و اگر آن قاتل پسرى داشته باشد، آن پسر از حدّ ارث ميبرد.

فرمود: در صورتى كه كسى مادر خود را از روى خطا بكشد، از او ارث ميبرد، و اگر از روى عمد بكشد از او ارث نميبرد.

فرمود: مسلمان در برابر كافر حاجب مى‏شود، و از او ارث ميبرد، و كافر نه حاجب مسلمان مى‏شود، و نه از او ارث ميبرد.

امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود: مسلمان از زن ذمّي خود ارث ميبرد، ولى آن زن از او ارث نميبرد.

عليه السّلام شنيدم كه ميفرمود: يهودى و نصرانى از مسلمين ارث نميبرند، و مسلمين از يهودى و نصرانى ارث ميبرند.

سه معنى بر شما حلال ساخته است ۱- نكاحى كه از يك ديگر ارث برند. و آن عقد دائم است، ۲- نكاحى كه ارث در آن نيست و آن متعه و عقد انقطاعى‏ است. ۳- كنيز زرخريدتان‏

ایمان نیاوردن مردم مصر در عصر موسى(ع)، داراى پیشینه در تاریخ گذشته آنان و به ارث رسیده از اجدادشان (لقد جاءکم یوسف من قبل ... فمازلتم فى شکّ ممّا جاءکم به

و...بر توحيد خشیت به معناى حقيقى كلمه، فقط در علماء يافت مى شود مراد از «ارث دادن كتاب»، به بندگان برگزیده بحث روایتی تفسیر آیات وَ هُمْ يَصْطَرِخُونَ

در وقت بيمارى، و به قصد زيان رساندن، زنش را طلاق گويد زن از او ارث ميبرد، ولى او از زن ارث نميبرد؟ امام فرمود: علّت همان زيان رساندنست، و معنى زيان رساندن

عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: كافر از مسلمان ارث نميبرد، و مسلمان را ميرسد كه از كافر ارث ببرد، مگر آنكه مسلمان چيزى را براى كافر وصيّت كرده‏ باشد

از حمزه (ابن عبد المطّلب) در گذشت، و پيمبر صلّى اللَّه عليه و آله نيمى از ارث او را بدختر حمزه، و نيم ديگر را بموالى عطا فرمود، حديثى منقطع است، زيرا آن

بوسيله اسلام جز عزّت بر ما نيفزوده است، و از اين رو ما از ايشان ارث ميبريم، و ايشان از ما ارث نميبرند.

المطلب و امير المؤمنين (ع) را طلبيد، رو به عباس كرد و فرمود: اى عم محمد، حاضرى ارث محمد را ببرى و وامش را بپردازى و به وعده‏هايش عمل كنى؟ جواب رد به آن حضرت

بحالى وانميگذارم كه ميراثى از او نداشته باشد، و آن پسر از پدر ارث ميبرد، ولى آن پدر از پسر ارث نميبرد، بلكه ميراث او بخالوهايش تعلّق ميگيرد، و اگر كسى او

و اسبهائى كه شوهرش بجا نهاده است ارث نميبرد، و از مال، و بردگان، و جامه‏ها، و اثاث خانه كه آنها را بجا نهاده است ارث ميبرد، آنگاه فرمود: و مصالح از تنه‏هاى

فرمود: هر كه همسايه خود را به طمع منزلش اذيت كند، خداوند خانه خود او را به ارث، به آن همسايه مى دهد، و اين كلام خداى تعالى است كه مى فرمايد: «و قال الذين

براى او برگزار ميكند. و زن در دوران عدّه از او ارث ميبرد، ولى اگر زن در حال ارتداد شوهرش بميرد، شوهر از او ارث نميبرد.

را براى ما بيان فرما، تا سهمى را كه در كتاب خود براى او مقرّر داشته‏اى به ارث ببرد»، سپس آن دو چوبه تير را در ميان تيرهاى مبهمى مى‏افكنند، و پس از آن آنها

خوردن نظام خانوادگى و خويشاوندى. 3- ترك تربيت فرزندان. 4- از بين رفتن موازين ارث. «4» حضرت على عليه السلام ترك زنا را مايه‌ى استحكام خانواده وترك هم‌جنس‌بازى

منصور دوانيقى كه بعدها نيز والى مدينه شد) گفت: ارث اين شخص از ما است، و امام صادق عليه السّلام فرمود: بلكه ارث او بما ميرسد، داود بن على (براى آنكه هشام را

آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا» خدا فريضه‏هاى ارث را مقرر كرد به جد قسمتى نداد و رسول خدا (ص) شش يكِ مالِ ميت را به او داد و

پوشانيد و آن نزد حضرت ابراهيم عليه السّلام بود و بعد از او باسحاق عليه السّلام ارث رسيد و بعد از او بيعقوب و آنحضرت آنرا براى يوسف تعويذ نمود و بگردن او آويخت

شوهران و پدران خودشانند چون اگر آنها متموّل باشند مايلند بمردن آنها و بردن ارث و اگر فقير باشند مايلند برفع رحمتشان و كمتر زن و فرزندى است كه علاقه بوجود

شدّت بيچارگى و بيجائى براى شومى كفر و معصيت و از نسل آنها كسى باقى نمانده كه ارث ببرد آن اراضى را از آنها لذا ما وارث آن بوديم و بناى خداوند بر اين نبوده و

خاندانى هستيم كه گذشت را از خاندان يعقوب و شكر و سپاس را از خاندان داود به ارث برده‏ايم. و راوى معتقد بود كه كلمه ديگرى هم بوده كه او فراموش كرده و من [على

آمده‏اند پس كليّه را نزد خود بخوان، سپس بنگر آيا ميان آن جماعت مردى هست كه از او ارث برد از آن سهامى كه در كتاب خداوند براى ميراث‏خواران معيّن فرموده كه ديگرى

‌ ميراث‌ و ‌اينکه‌ مطالبه‌ دين‌ ميكرد و مديون‌ منكر ‌بود‌ ‌ يا ‌ مطالبه‌ ارث‌ ميكرد و ديگري‌ منكر ‌بود‌ و رفتند نزد قاضي‌ عامه‌ و ‌او‌ حكم‌ داد حضرت‌ فرمود

325 الرِّبا» بقره‌ آيه 276، ‌ يا ‌ آيه ميراث‌ ‌که‌ ‌بر‌ ‌غير‌ قرآن‌ تقسيم‌ ارث‌ كنند، ‌ يا ‌ آيه «السّارِق‌ُ وَ السّارِقَةُ فَاقطَعُوا أَيدِيَهُما» مائده‌

راستى علما وارث پيغمبرانند و اين براى آن است كه پيغمبران پول سفيد و زردى ارث ندادند و همانا از احاديث خود احاديثى به جاى نهادند و هر كه چيزى از آن برگرفت

امام باقر عليه السّلام پرسيدم: مردى مادر خود را كشت حكمش چيست؟ فرمود: از او ارث نمى‏برد و با كمال خوارى او را مى‏كشند، و گمان ندارم اين كفّاره گناه قتل مادر

تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۴۵۲ و بعيد نيست كه مراد از اين «وعده»، وعدۀ به ارث دادن بهشت باشد. همچنان كه در قرآن فرموده: «أُولَئِكَ هُمُ الوَارِثُون * الّذِينَ

بازماندگانش ارث گفته مى شود، نيز از همين نظر است . تعبير به ارث چرا؟ در اينجا يك سوال پيش مى آيد كه چگونه به اهل بهشت گفته مى شود، اين نعمتها را به «ارث » در

فرمود: أمير المؤمنين در باره اولاد ملاعنه حكم راند كه مادرش ثلث تركه‏اش را به ارث ميبرد، و باقى آن براى امام است، زيرا كه ضمانت قتل خطاى او نيز بر عهده امام

مادامى كه مرد مريض است حتى اگر يك سال طول كشد از شوهرش كه او را طلاق داده ارث خواهد برد.

آنقدر نسبت به همسايه سفارش نمود تا جايى كه گمان كردم كه عاقبت براى همسايه ارث قرار خواهد داد، و چندان بغلام و كنيز سفارش فرمود تا آنجا كه گمانم آن شد كه

نميتوان دانست كه كدام يك پيش از آن ديگر مرده است. امام فرمود: ايشان از يك ديگر ارث ميبرند، و اين موضوع در كتاب علىّ عليه السّلام نيز چنين است.

مى‏فرمود: اسلام مى‏افزايد، و نمى‏كاهد. و از اين رو مرد مسلمان از برادر يهوديش ارث برد.

شده و در زمين قرار گرفتند و خدا را به توحيد و اسلام پرستيدند، و زمين را به ارث دست به دست به ذريه هاى خود سپردند، و خداى سبحان تنها ذريه نوح را باقى گذاشت

نداشته باشد، پس مال متعلّق به او است. ولى زن- در چنين موضعى- ربع مال را به ارث ميبرد، و ما بقى مال متعلّق به امام است.

مباح است و زوجه‏اش بايد از او كناره گيرد و با او نزديكى نكند و اموالش به ارث ما بين ورثه‏اش تقسيم مى‏شود و عيالش عدّه وفات نگهداشته، بعد براى شوهر كردن

زن در اين باره حكمى كند مرده است. امام فرمود: زن مهرى ندارد، ولى از آن مرد ارث ميبرد.

طلحة بن زيد روايت كرده است كه گفت: امام صادق عليه السّلام فرمود: و بحميل ارث نميدهند مگر بوسيله وجود بيّنه‏اى، و فرمود: حميل كسى است كه زن اسيرشده‏اى كه

خدا به آن مرد بود. و آن امام عليه السّلام با خطّ و مهر خود نوشت: زنازاده ارث نميبرد.

كرده است بوى داده مى‏شود. گفتم: او مرده است، و ثروتى دارد، پس چه كسى از او ارث ميبرد؟ فرمود: امام. و در روايتى آورده‏اند كه ديه زنازاده هشتصد درهم است، و

كه از ديه او بهره‏اى ندارند آن را بر وفق حكم كتاب خداى تعالى و سهام آن به ارث ميبرند.

از ايشان، همگى مال براى خويشانست هر چه دور، و موالى با بودن يكى از ايشان ارث نميبرند، زيرا خداى عزّ و جلّ خويشاوندان را نام برده و سهم الإرث براى آنان‏

بر ايشان فرود آمده بود فرمود: نخست زن را از مرد، و پس از آن مرد را از زن ارث ميدهند.

دو بر آن گونه كه خداوند عزّ و جلّ براى ورثه آن دو فرض كرده است از همسر خود ارث ميبرد.

را بپدر جنين تأديه‏ كند. گفتم: در اين صورت آيا او از ديه فرزندش با پدر او ارث نميبرد؟ فرمود: نه زيرا كه آن زن او را كشته است و از اين جهت ارثى از او نميبرد

نه عبّاس و نه علىّ عليه السّلام هيچ يك از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله ارث نبرده‏اند، پيمبر صلّى اللَّه عليه و آله جز فاطمه عليها السّلام و ارثى نداشته

ديگر اشكالى ندارند و صحيح است، و پيوسته اقرار به برادرى داشته‏اند از يك ديگر ارث ميبرند.

مانند يتيمان ، و دستورهاى لازم براى نگاهدارى و مراقبت از حقوق آنها. ۴ - قانون ارث بر اساس يك روش طبيعى و عادلانه در برابر شكل بسيار زننده اى كه در آن زمان داشت

متولّد شد كه دو سر داشت، و از امير المؤمنين عليه السّلام سؤال كردند كه آيا او ارث دو نفر را ميبرد، يا يكنفر؟ امام فرمود او را بحال خود ميگذارند تا بخواب رود،

وفات كرد، علم و سلاح خود و هر آنچه آنجا بود (از مواريث انبياء) به على (ع) به ارث داد و سپس به حسن (ع) رسيد و از آن پس به حسين (ع). گويد: گفتم: و سپس به على

كه كدام يك از ايشان پيش از رفيق خود مرده است، امام فرمود ايشان از يك ديگر ارث ميبرند، گفتم: أبو حنيفه چيزى را به اين بحث داخل كرده است. فرمود: چه چيز را

سوره سبأ): «سپس به ارث داديم كتاب را به آن كسانى كه برگزيديم از بندگان خود» مائيم كه خداى عز و جل ما را برگزيده است و به ما به ارث داده اين كتابى را كه

مردم تا دو سال و پس از آن زكريا مُرد و پسرش يحيى كتاب و حكمت را از او به ارث بُرد در حالى كه كودك خرد سالى بود آيا نشنوى قول خدا عز و جل را (۱۲ سوره مريم):

روزى او به اندازه نياز و رفع ضرورت باشد و بر آن شكيبا بود، زود بميرد و كم ارث گذارد و زنان نوحه گر او كم باشد. رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: خداى

نباشد، روزى او به اندازه رفع حاجت است و بر آن صبر كند و زودش مرگ فرا رسد و ارث او اندك باشد و زنان نوحه گر بر وى كم باشند رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله

حنيفه سابق الحاج قال : از ابى حنيفه پيشرو حاج، گويد: من و دامادم در باره ارث ستيزه داشتيم كه مفضل به ما گذر كرد و ساعتى با ما توقف كرد و سپس گفت: به خانه

دارى و زين شترى و استر شهبائى داشت كه همه آنها را على بن ابى طالب (ع) به ارث برد. امام صادق عليه السلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله در ميان

- ۴۴، سوره نمل نبوت و علم انبياء عليه السّلام اكتسابى نيست و از ديگران به ارث نمى برند مقصود از ((منطق الطير)) در سخن سليمان عليه السّلام ((علمنا منطق الطير

12- نبوت. 13- امامت. 14- ولايت. 15- اقامه شعائر. 16- اختيار طلاق. 17- تنصيف ارث. 18- تنصيف شهادت. 19- عدم تبرج (مكشفه شدن). 20- استشاره. 21- قضاوت. 22- تعليم

اختياردار كنيز گردد و آن اولياء همان كسانى هستند كه اگر فرزند از دنيا رفت از او ارث مى‏برند مادامى كه مادرش كنيز است، پس اگر متوفى قيمت كنيز را مديون بود و پسر

باشد، زيرا در اين صورت آن دو وارث مكلّفند كه از آن مال كه از پدر صغار به ارث برده‏اند در تأمين امور معيشت ايشان صرف كنند، تا آنگاه كه بحدّ بلوغ برسند،

اخلاق جانشينان او. راوى مى‏گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا بهترين ارث پدران براى پسران ادب است نه مال، زيرا مال از ميان مى‏رود و ادب مى‏ماند. مسعده

زن وزن خواست مى‏كند و من هم با او زن وزن خواست مى‏كنم، و از من ارث مى‏برد و من هم از او ارث مى‏برم و به خاطر يك گناه اندكى كه بدان آلوده شده است، از ايمان

محمد و آله. و نيز آن حضرت عليه السلام فرمود: سه چيز را پيمبران از همديگر ارث بردند (يا از همديگر نسخه گرفتند) از آدم عليه السلام (گرفته) تا رسيدند برسول

رسومى است كه در تمامى زبانها متداول است و پيداست كه آنرا از نياكان خود به ارث برده اند، نه اينكه مختص به يك زبان و از مخترعات يك نسل بوده باشد، و اين خود

لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ‌: هر آينه البته البته جانشين گرداند در زمين، و ارث دهد ايشان را زمين كفار عرب و عجم را، كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ‌:

سيرت به الجبال او قطعت به الارض او كلم به الموتى»، و اين ماييم كه كتاب را به ارث برده ايم. همان كتابى كه در آن است چيزهایى كه كوه ها را به راه مى اندازد و

و كتب انبياء از كجا به دست شما آمده است؟ فرمود: همه آنها از خودشان به ما ارث رسيده و چنانچه مى‏خواندند آنها را مى‏خوانيم و چنانچه خود انبياء بيان مى‏كردند

كه امام آينده كيست؟ فرمود: به راستى على (ع) عالم و امام بود و علم امامت به ارث مى‏رود و عالمى نميرد جز آن كه به جاى بماند كسى كه چون او يا آنچه را خدا خواهد

فرمود: اسحاق پيغمبر، كمربندى داشت كه انبياء و بزرگان يكى پس از ديگرى آنرا به ارث مى بردند، در زمان يوسف اين كمربند نزد عمه او بود، و يوسف هم نزد عمه اش بسر

را مى‌ميراند و به همه زنده‌ها روزى مى‌بخشد. او زندگى را از زنده‌اى ديگر به ارث نبرده، بلكه به مردگان نيز زندگى مى‌بخشد. او زنده و پا برجاست. معناى حيات درباره

بزرگى شكم، مثال آنان كه ربا خورند. زنانى را ديدم معلق به پستان، مثال زنانى كه ارث دهند اموال شوهران خود را به غير، يعنى بچه‌هاى زنا را اولاد شوهر قرار دهند

والدينى كه خدا شكر آنان را واجب كرده است آنهايند كه دانش را زايند و حكومت را به ارث برند و مردم به طاعتشان دستور دارند، سپس خدا فرموده: «سرانجام به سوى من است»

‌آنها‌ و اعمام‌ و عمّات‌ و اخوال‌ و خالات‌ و اولاد ‌آنها‌ ‌که‌ ‌در‌ طبقات‌ ارث‌ هستند تمام‌ ذي‌ القربي‌ هستند و ‌اگر‌ مراد ذي‌ القربي‌ حضرت‌ رسالت‌ ‌باشد‌

پسرى كه مدعى پدرش شده بود فرمود تو و مالت مال پدرت ميباشيد فرمود آن پسر مدعى ارث مادرش بود و پدر ميگفت خرجش كردم و چيزى نداشت آيا سزاوار بود پيغمبر صلّى اللّه

كه در عيششان خدا هلاكشان نمود، و نسلشان را برانداخت ، و سرزمين آنان را به ارث برد، و اينك اين مسكنهاى آنان است كه بعد از ايشان همچنان خالى است ، و جز اندكى

براى اينكه نسب‏ها تباه مى‏شود و فرزند از پدر واقعى خود جدا مى‏گردد و مسأله ارث و ميراث بهم ميخورد، و كسى رغبت بتربيت فرزند پيدا نمى‏كند، و تعاليم معارف ترك

است ، و تعبير به «ارث » اشاره به اين است كه آنها بدون درد سر و خون جگر اينهمه اموال و ثروتها را به چنگ آوردند، همانگونه كه انسان ارث را بى زحمت به چنگ

بازماندگانى باز ماندند كه كتاب را به ارث برده و معارف و احكام و مواعظ و عبرت هائى كه در آن كتاب بود تحمل نمودند، و لازمه اين ارث اين بود كه تقوا پيشه ساخته و به

وضع او در دادگاه اسلام ثابت شود محكوم به اعدام خواهد شد و اموال او به عنوان ارث به ورثه مسلمان او مى رسد و همسر او از او جدا خواهد شد و حتى توبه كردن او نمى

حنظله گويد: از امام ششم (ع) پرسيدم: دو مرد از هم مذهبان ما در باره دين يا ارث اختلاف كنند، نزد سلطان وقت يا قاضيان معروف به محاكمه روند، آيا حلال است اين

‌آنها‌ برحمت‌ الهي‌ واصل‌ ‌شده‌ ‌بود‌ و ‌از‌ دنيا رفته‌ ‌بود‌ و ‌بر‌ حسب‌ ارث‌ منتقل‌ باين‌ دو طفل‌ صغير ‌شده‌ ‌بود‌ و پدر ‌آنها‌ نظر ‌به‌ اينكه‌ اينها

ديگر از روايات مى خوانيم كه مفضل روزى دو نفر از شيعيان را ديد كه در مورد ارث با هم نزاع دارند آنها را به منزل خود دعوت كرد، و چهارصد درهم كه مورد اختلاف

‌است‌، بسياري‌ ‌از‌ ‌آنها‌ گفتند مراد وارث‌ طفل‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌اگر‌ طفل‌ بميرد ارث‌ ‌او‌ ‌را‌ ميبرد ‌يعني‌ ‌بر‌ همان‌ كسي‌ ‌که‌ اولي‌ بميراث‌ طفل‌ ‌است‌، همين‌

بوجود آيد اگر چه هيچگونه ارتباطى با ساير امم نداشته باشند، كه از آنان به ارث ببرند، پس نبايد گفت بوجود آمدن اين طريقه از راه وراثت و سرايت از قومى به قوم

حرمتى قائل نيستيد! (۱۷) و يكديگر را بر اطعام مسكين تشويق نمى كنيد. (۱۸) و ارث يتيم را مى بلعيد. (۱۹) و مال را به مقدار افراط دوست مى داريد. (۲۰) نه، در

اين باره تفقّه كن، زيرا فقيهان وارثان پيمبرانند. پيمبران دينار و درهمى به ارث ننهاده‏اند، بلكه ميراث علم را بجاى گذاشته‏اند، از اين رو كسى كه از اين ميراث

بد (جهنم) مهياست (۵۲). و همين ما بوديم كه به موسى هدايت داديم و كتاب را به ارث به بنى اسرائيل داديم (۵۳). كتابى كه هدايت و تذكر براى خردمندان بود (۵۴).

اورثناها» و آن خانه ها و قصرها و نهرها و گنجينه ها و مقام كريم را به بنى اسرائيل ارث داديم چون فرعون و لشكريانش غرق شدند و بنى اسرائيل بعد از ايشان باقى ماندند،

اسلامى ) محفوظ خواهد بود، و ازدواج مسلمانان با او جايز، و مى تواند از مسلمين ارث ببرد، و گروهى از مردم مشمول همين ظاهر اسلامند، اما ايمان نور هدايت و حقيقتى

تعملون ). جالب اينكه از يكسو مقابله با اعمال را مطرح مى كند، و از سوى ديگر ارث را كه معمولا در جائى به كار مى رود كه نعمتى بى خون دل و بدون تلاش و زحمت به

كرد، و اين اعتراف را مايه محفوظ بودن خونهاشان ميدانست ، و مسئله ازدواج و ارث را بر آن مترتب مى كرد. و بنابراين هيچ مانعى ندارد بگوئيم : مراد ابراهيم (عليه

ها صورت گرفته ، يعنى مردم هر دوره مقدارى از علم و تمدن را از نسل سابق خود ارث برده و مقدارى را هم خود بر آن افزوده و مى افزايند، و در نتيجه مردم هر دوره

شى ء «خداوند آفريننده و آفريدگار همه چيز است »، للذكر مثل حظ الانثيين «سهم ارث پسر معادل سهم دو دختر است » و هزاران آيه مانند آنها درباره عقايد و احكام و

داخل بهشت شويد (۷۳). و گفتند: حمد خدا را كه به وعدۀ خود وفا كرد و زمين را به ارث در اختيار ما قرار داد، تا در هر جاى بهشت كه بخواهيم، منزل كنيم و چه خوب است

در مردم باقى باشد، بهتر است از اينكه مالى به او بدهد كه آن را بخورد و به ارث به ديگران دهد.... دو روايت در ذيل «و اغفر لابى » و تصويرحال فرزند مؤ من و

گفت : به خدا استعانت كنيد، و خويشتن دار باشيد، كه خدا زمين را به هر كس بخواهد ارث مى دهد، و سرانجام نيك از آن پرهيزكاران است (( و يا آنكه مراد از ((عاقبه الدار((

بعضى فوائد دين برخوردار می شوند. چون خود را مؤمن قلمداد كرده اند، از مؤمنين ارث مى برند، و با آنان ازدواج مى كنند، و از اين قبيل منافع برخوردار می شوند. اما

و چنين عملى از او نيز سرزد، پس اين دو برادر دزدى را از ناحيه مادر خود به ارث برده اند، و ما از ناحيه مادر از ايشان جدا هستيم . و اين خود يكنوع تبرئه اى

باعث تطهير نوزاد از گناه ذاتى كه از آدم تفسير نمونه ، جلد ۱، صفحه : ۴۷۴ به ارث برده است مى شود. قرآن بر اين منطق بى اساس ، خط بطلان مى كشد و مى گويد: بهتر

باطل جدايى مى اندازم، و اين را، از رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم»، ارث برده ام. و در كتاب معانى الاخبار، به سند خود، از ابى الجارود، از امام باقر،

اعتبارى با بطلان اعتبار، باطل مى شود. يك مال مادام مال من است كه نفروشم، و به ارث ندهم، و بعد از فروختن، اعتبار ملكيت من باطل مى شود. و معلوم است كه مالكيت

حج خانه كعبه. ۵- روزه گرفتن در ماه رمضان. و حدود را بر او نازل كرد و تقسيم ارث را و به او خبر داد از گناهانى كه خدا به وسيله آنها و بدانها دوزخ را لازم كند

آنچه را شيطانها در عهد سليمان و عليه سلطنت او از سحر بكار مى بردند، نسل بنسل ارث برده ، و همچنان در بين مردم بكار ميبردند و بنابراين معناى كلمه «تتلوا» (جعل

كه كتاب آسمانى تفسير نمونه جلد ۶ صفحه ۴۳۳ يعنى تورات را از پيشينيان خود به ارث بردند، اما با اين حال فريفته متاع بى ارزش اين جهان ماده شدند، حق و هدايت را

كند و مى فرمايد: سرانجام نيك از آن متقين خواهد بود و زمين را بندگان صالحش ارث مى برند و آنگاه مى فرمايد كه اعراضشان از نبوت به خاطر اعراضشان از توحيد است

بربريّت به ساحت حضارت و تمدن برساند، و از عقاید و آرایى كه از نسل هاى گذشته به ارث برده، آنچه را كه قابل انطباق با مقتضيات عصر و محيط زندگى خودش ‍ هست، منطبق

دارى )، با همين دو شهادت است كه خونها محفوظ ميشود، و زن دهى و زن خواهى و نيز ارث جريان مييابد، و تشكيل جامعه اسلامى هم بر طبق همين ظاهر است ، و اما ايمان به

كردند، از درِ بغى كردند و در نتيجه، نسل هاى بعدشان هم كه كتاب را از آن ها به ارث بردند، در شكى مريب (شكى كه ايشان را به ريب انداخت)، قرار گرفتند. آنچه كه ما

اشاره مى فرمايد. و مراد از كلمۀ «الهُدى»، دينى است كه موسى آورد. و مراد از «ارث دادن كتاب» به بنى اسرائيل، اين است كه تورات را در بين آنان باقى گذاشت، تا

مرتبه و با عظمت (و هو العلى العظيم ). كرسى از نظر ريشه لغوى از كرس (بر وزن ارث ) گرفته شده كه به معنى اصل و اساس مى باشد و گاهى نيز به هر چيزى كه بهم پيوسته

غنائم فراوانى از جمله زمينها و خانه و اموالشان به مسلمانان رسيد. تعبير به «ارث » از اين غنائم به خاطر آنست كه مسلمانان زحمت چندانى براى آن نكشيدند، و به