نتایج جستجو

در زمین سرکشی می کنند، اینانند که برای آنان عذابی دردناک خواهد بود، ملامت در خور كسانى است كه به مردم ستم مى‌كنند و به ناحق در روى زمين سركشى مى‌كنند.

دارد؟ (نه!) بلکه در سرکشی و نفرت‌، لجاجت و پافشاری کردند. آیا آنکه او روزیتان همی‌دهد اگر باز دارد روزی خویش را بلکه خیره‌گی کردند در سرکشی و رمیدنی‌ Or who

کن) که او سرکشی کرده است (و در کفر و طغیان از حدّ گذشته است). «سوی فرعون برو که همواره او به سرکشی برخاسته است.» برو بسوی فرعون که او سرکشی کرد Go to Pharaoh;

فرعون بروید که سرکشی کرده است (و در کفر و طغیان از حدّ گذشته است). «سوی فرعون بروید که او همواره به سرکشی برخاسته‌.» بروید بسوی فرعون که سرکشی کرد Go to Pharaoh

از آن نهی شده بودند سرکشی کردند، به آنها گفتیم: «به شکل میمونهایی طردشده در آیید!» و چون در برابر آنچه از آن نهى شده بودند، سركشى كردند، به آنها گفتيم:

در زیان رساندن بر ما زیاده‌روی کند یا که سرکشی نماید.» گفتند پروردگارا ترسیم که پیش‌دستی گیرد بر ما یا سرکشی کند They said, “Lord, we fear he may persecute

آينه آدمى سركشى مى‌كند و از حد مى‌گذرد، قطعاً (اغلب) انسانها سرکشی و تمرّد می‌آغازند. چنان نیست (که انسان سرنهد). همواره انسان بی‌گمان سرکشی می‌کند، نه

طغیان و سرکشی خود فرو می‌روند. و اگر به آنان رحم کنیم و آسیب و گزندی را که دچار آن هستند [از آنان] برطرف سازیم، باز هم سرگردان و متحیر در سرکشی و طغیانشان

خواهيد كرد و نيز سركشى خواهيد كرد، سركشى‌كردنى بزرگ. و بر بنی‌اسرائیل در کتاب آسمانی مقرر داشتیم که در این سرزمین دوبار فتنه و فساد و سرکشی بی‌اندازه خواهید

احوال بندگانش آگاه و بیناست. و اگر خدا روزی را بر بندگانش وسعت دهد، در زمین سرکشی و ستم کنند، ولی آنچه را بخواهد به اندازه نازل می کند؛ یقیناً او به بندگانش

خطا نرفت، و سرکشی نکرد و (تنها به همان چیزی نگریست که می‌بایست ببیند و بنگرد). دیده(اش) منحرف نگشت و از حدّ در نگذشت. نلغزید دیده و نه سرکشی کرد The sight

استهزا کند و در سرکشی مهلتشان دهد که حیران بمانند. خدا آنان را [به کیفر این کار منافقانه در دنیا و آخرت] عذاب خواهد کرد، و آنان را در سرکشی وتجاوزشان مهلت

آیات کتاب من که محقّقا برای (هدایت) تو آمد تو آن را تکذیب کردی و راه تکبر و سرکشی پیش گرفتی و از زمره کافران بد کیش گردیدی. [ولی به او گویم:] آری، آیاتم به

آنچه ما را وعده مى‌دهى به ما آر. پس شتر را پی کردند و از فرمان پروردگار خود سرکشی نمودند و گفتند: ای صالح! اگر (راست می‌گوئی) از زمره پیغمبرانی، آنچه را که

می‌کردند؛ و کارهایی غیر از این (نیز) برای او انجام می‌دادند؛ و ما آنها را (از سرکشی) حفظ می‌کردیم! |و عده‌اى از شياطين براى او غواصى مى‌كردند و غير از آن نيز

ایستادگی کن؛ و نیز آنان که همراهت به سوی خدا روی آورده اند [ایستادگی کنند] و سرکشی مکنید که او به آنچه انجام می دهید، بیناست. همراه با آنان كه با تو رو به خدا

تکبّر و سرکشی کردند و گروهی مجرم و گناهکار بودند. ما نيز بر آنها نشانه‌هايى آشكار و گوناگون چون طوفان و ملخ و شپش و قورباغه و خون فرستاديم. باز سركشى كردند،

پیغمبران خدا سرپیچی و سرکشی کردند. ذکر (رُسُل) به صورت جمع، بیانگر این واقعیّت است که سرکشی از فرمان پیغمبری از جمله هود، در اصل سرکشی از فرمان جملگی پیغمبران

ثواب تمام و کامل می‌دهد و به فضل خود بر آن می‌افزاید، و آنان را که سرپیچی و سرکشی کرده به عذابی دردناک معذّب خواهد فرمود و آنان (بر نجات خود) جز خدا هیچ کس

نمی‌دانست به او آموزش داد. چنان نیست (که انسان سرنهد). همواره انسان بی‌گمان سرکشی می‌کند، که خود را بی‌نیاز دید. بی‌امان بازگشت(شان) سوی پروردگار تو است. آیا

که به فرمان خدا از او اطاعت شود (پس اطاعت از او، اطاعت از خدا، و سرکشی از دستور او، سرکشی از دستور خدا بوده است). و اگر آنان بدان هنگام که (با نفاق و دروغگوئی

الهی را انکار می‌کردند و پیامبران را به ناحق می‌کشتند، این از آن روی بود که سرکشی می‌کردند و از حد در می‌گذشتند و هنگامى كه گفتيد: اى موسى، ما هرگز بر يك خوراك

غلّات گرفتار ساختیم تا بلکه متذکّر گردند (و از خواب غفلت بیدار شوند و از سرکشی و ستم خود بکاهند و متوجّه خدا گردند و به بنی‌اسرائیل بیش از این ظلم و جور

بيم‌دهنده‌اى آشكارم (همان گونه که تو را به پیش قومت فرستادیم و گروهی به دشمنانگی و سرکشی پرداختند) نوح را (هم) به پیش قومش فرستادیم (و او بدیشان گفت:) من بیم‌دهنده‌ی

ستم كند، او را در آتش خواهيم افكند و اين بر خدا آسان است. و هرکس از روی سرکشی و ستم چنین کند، او را به آتشی در خواهیم آورد و این امر بر خداوند آسان است‌

روزی می دهد. و مسلماً آنچه از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شده است، بر سرکشی و کفر بسیاری از آنان می افزاید. و ما میان [یهود، نصاری و گروه های دیگر] آنان

و نعمت، و بلا و محنت برای بیداری ادامه می‌یابد، و ایشان هم بر گردنکشی و سرکشی خود می‌افزایند) تا دری از عذاب شدید (روز قیامت) را به رویشان می‌گشائیم و

شما دوست‌‌داشتنی گردانید و آن را در دل‌های شما بیاراست و کفر و پلیدکاری و سرکشی را در نظرتان بس ناخوشایند ساخت. هم ایشان [:ایمان‌آورندگان] رشدیافتگانند.

من از آنچه مى‌كنيد بيزارم. و اگر آنان (که خویشان تو می‌باشند) از فرمان تو سرکشی کردند، بگو: من از کار شما بیزارم (و شما را دوست نمی‌دارم). پس اگر (کافران)

پسردار است، (پیرو چنین کسی) برای این که مال و فرزندان بسیار دارد (نباید شد). [سرکشی و یاغی گری اش] برای آن [است] که دارای ثروت و فرزندان فراوان است. بدان جهت

و نه تضرّع و زاری می‌کنند. (لذا حوادث دردناک هم ایشان را از مرکب غرور و سرکشی و خودکامگی پائین نمی‌آورد و در برابر جلال حق تسلیم و خاشع نمی‌گرداند). و

و براندازد، ولى ما او و همه آنها را كه با وى بودند غرق كرديم. (فرعون بر سرکشی خود افزود و) خواست که (موسی و پیروانش) جملگی را از سرزمین (مصر) بردارد (و

بشارت ده. که آیات خدا را در حالی که بر او می خوانند می شنود، آن گاه از روی سرکشی و تکبّر چنان که گویی آن را نشنیده است [بر کفر، عناد، دشمنی و مخالفتش] پافشاری

(از طرف خدا) بدان فرستاده شده ایمان داریم. اشراف و سران قومش که تکبّر و سرکشی می ورزیدند به مستضعفانی که ایمان آورده بودند، گفتند: آیا شما یقین دارید که

برنخاستند مگر بعد از آگاهی (بر حقیقت و صحّت آن؛ این کار هم) به سبب ستمگری و سرکشی میان خودشان بود (و انگیزه‌ای جز ریاست‌خواهی و انحصارطلبی نداشت). و کسی که

زندگی خود (همچون اینان) مست و مغرور (جاه و مال و زر و زور) شده‌اند و طغیان و سرکشی پیشه ساخته‌اند. این خانه‌های ایشان است که بعد از آنان (روی آبادی به خود ندیده

گذرائی که درآن غوطه‌ور گشتند و مایه غرور و سرکشی ایشان شد. می‌گویند: أَتْرَفَتْهُ النِّعْمَةُ: یعنی نعمت او را به سرکشی و خوشگذرانی کشاند. مُتْرِف به معنی غرق

ببینیم. پس صاعقه‌ی آسمانی شما را فرا گرفت، در حالی که می‌دیدید (که به سبب سرکشی و درخواست ناروا، به چه مصیبت بزرگی دچار آمده‌اید). و چون گفتید: «ای موسی

تکبّر و سرکشی نمی ورزند؛ تنها كسانى به آيات ما ايمان آورده‌اند كه چون آيات ما را بشنوند به سجده بيفتند و پروردگارشان را به پاكى بستايند و سركشى نكنند. به

انکار می‌کنی) و من معتقدم که تو ای فرعون! (از حق روگردانی و سرانجام اگر از سرکشی خود برنگردی) هلاک می‌گردی. گفت: «تو به‌راستی و درستی دانسته‌ای (که) این (نشانه‌ها)

دل) بخوانید تا دعای شما مستجاب کنم. آنان که از (دعا و) عبادت من اعراض و سرکشی کنند زود با ذلت و خواری در دوزخ شوند. و پروردگارتان گفت: مرا بخوانید تا شما

آنان (یعنی ارواح و فرشتگانی) که در حضور پروردگار تواند هیچ‌گاه از بندگی او سرکشی نکنند و پیوسته به تسبیح و تنزیه ذات احدیت و به سجده او مشغولند. یقیناً مقرّبان

به او بگویید، امید است که هوشیار شود و [آیین حق را بپذیرد] یا بترسد [و از سرکشی باز ایستد.] با او به نرمى سخن گوييد، شايد پند گيرد، يا بترسد. و با او سخنی

تابشهائی (نشانیهائی) از کار پس اختلاف نکردند مگر از پس آنکه بیامدشان دانش به سرکشی میان خویش همانا پروردگار تو داوری کند میان ایشان روز رستاخیز در آنچه بودند

شما را روزی می‌دهد، اگر (خدا) روزی خود را (از شما) باز دارد؟ (نه!) بلکه در سرکشی و نفرت‌، لجاجت و پافشاری کردند. آیا پس آن کس که نگونسار بر چهره‌اش راه می‌پیماید

و احسان و ادای حق خویشاوندان فرمان می‌دهد، و از ناشایستی و کار ناپسند و سرکشی باز می‌دارد، او شما را اندرز می‌دهد باشد که پند گیرید همانا خداى به داد و

شوهر (برای طلاق) ببخشد بر آنان روا باشد. این احکام، حدود دین خداست، از آن سرکشی مکنید و کسانی که از احکام خدا سرپیچند آنها به حقیقت ستمکارند. طلاقِ [رجعی

قتل)، به معناى گرفتن و کشیدن و پرتاب کردن است; کارى که مأموران با مجرمان سرکشى که در برابر هیچ قانونى سر تسلیم فرود نمى آورند، انجام مى دهند. عتل‌ (۲ بار)

بر همه چیز است» مى باشد، جالب این که «جبّار» اشاره به صفت نفسانى یعنى روح سرکشى است. جبر (۱۰ بار) وَ کُل عَنِيد مِن مُتَکَبّر قَال وَرَائِه أَمْر أُتْبِعُوا

شامل این کلمه «مَرَدُوا» از مادّه «مرد»، (بر وزن سرد)، به معناى طغیان و سرکشى و بیگانگى مطلق مى باشد، و در اصل به معناى «برهنگى و تجرد» آمده، و به همین

در سوره «مؤمنون» این است که این حوادث دردناک آنها را هرگز از مرکب غرور، سرکشى وخودکامگى فرود نیاوردو دربرابرحق تسلیم نشدند. و اگر در پاره اى از روایات

آنها يا بر روده‌هاست يا آنچه به استخوان چسبيده باشد. اين [تحريم‌] را به جرم سركشى‌شان، به آنها كيفر داديم و بى‌شك م و بر يهوديان، هر [حيوان‌] چنگال‌دارى را

نیز همین کبر و غرور است که او را از درک حقایق محروم می‌سازد، و به تمرد و سرکشی وا می‌دارد، و از صف مؤمنان که صف بندگان مطیع خداست بیرون می‌افکند، و در صف

خداست! چون در آیات قبل اشاره به این حقیقت ج5، ص305 شده بود که «استهزا و سرکشی این گروه همچنان ادامه می‌یابد تا زمانی که وعده الهی دائر بر عذاب فرا رسد»

مخالفت فرمان پروردگار) پرهیز نمی‌کنند؟! |[به سوى‌] قوم فرعون. آيا [از كفر و سركشى‌] نمى‌پرهيزند قوم فرعون؛ آيا پروا ندارند؟! به سوی قوم ستمکار فرعون که آیا

»: استفهام تحقیر است. یعنی از چه چیز ناچیزی خدا او را آفریده است؟ این همه سرکشی و ناسپاسی چیست؟! مقاتل گوید: این آیه درباره عتبة بن ابى‌لهب نازل شده، موقعى

زير دستان بآنانكه سركشى نمودند همانا ما بوديم براى شما پيروان پس آيا شما هستيد كفايت كنندگان از ما مقدارى از آتش را گويند آنانكه سركشى نمودند همانا ما همگى

غرور، لجاجت، سركشى و فرار از حق. «عُتُوٍّ» به معناى استكبار و تجاوز از حق و «نُفُورٍ» به معناى اظهار تنفّر و گريز از حق است. لجاجت، زمينه سركشى وطغيان است

کردیم). و به‌راستی و درستی موسی برایشان دلایل آشکار آورد. پس در آن سرزمین سرکشی نمودند و (با این همه بر ما) پیشی‌گیرندگان (بر زیانمان) نبوده‌اند. پس هر گروه

پروردگارمان را نمی‌بینیم‌؟» بی‌گمان همواره در خودهاشان کبر و برتری جستند، و سرکشی بزرگی کردند. روزی که فرشتگان را ببینند، در آن هنگام (و هنگامه) برای مجرمان

شده است بآن گروندگانيم‌ گفتند آنانكه سركشى كردند همانا ما بآنچه گرويديد بآن كافرانيم‌ پس پى كردند ناقه را و سركشى كردند از فرمان پروردگارشان و گفتند اى

و وحی پرورش نیافته‌اند که وقتی به غلط خود را مستغنی می‌پندارند، شروع به سرکشی و طغیان می‌کنند. نه خدا را بنده‌اند، نه احکام او را به رسمیت می‌شناسند، نه

این کلمه جحد (۱۲ بار) انكار با علم (صحاح) [نمل:14] آيات مارا از روى ظلم و سركشى انكار و تكذيب كردند ولى دلهايشان به آنها يقين داشت . اين آيه يكى از مشكلات

اليَم‌ِّ .. الايه‌ اعراف‌ آيه 130 ‌الي‌ 136. ] (آیه 25)- به هر حال فرعون سرکشی را به آخرین مرحله رسانده و مستحق دردناکترین عذاب شده و فرمان الهی باید فرا

حالتی در نفس و جان انسان گردد، حالت توجه به خدا، حالت جدایی از هوی و هوسهای سرکشی که مانع فهم و درک صحیح انسان است و به هنگام خواندن هر آیه به خدا پناه بریم

ناحیه و دیار است. «نَذِیراً»: بیم‌دهنده. منظور پیغمبری است که مردمان را از سرکشی و عذاب خدا بترساند. قُلْ‌ أَيُ‌ شَيْ‌ءٍ أَکْبَرُ شَهَادَةً... (۲) وَ هٰذَا

برای سنت خدا تبدیلی نمی یابی، و هرگز برای سنت خدا دگرگونی نخواهی یافت. به سركشى در زمين و نيرنگهاى بد. و اين نيرنگهاى بد جز نيرنگبازان را در بر نگيرد. آيا

هرگز کسی بر او دست ندارد؟ آيا مى‌پندارد كه هرگز هيچ كس بر او توانا نيست- كه سركشى و نافرمانى مى‌كند-؟ آیا انسان (با وجود این همه درد و رنجی که بدان گرفتار

انگشتان خود را در گوشهاشان و بسر كشيدند جامه‌هاشان را و پا فشارى كردند و سركشى نمودند سركشى نمودنى‌ پس همانا من خواندم آنها را به آواز بلند پس همانا من دعوت را

ما شما را مجبور نميتوانستيم بكنيم بلكه شما خودتان بد ذات و مايل بطغيان و سركشى بوديد لذا زير فرمان انبياء و اوليا نرفتيد و گوش بسخنان ما داديد و الّا ما

ما شما را مجبور نميتوانستيم بكنيم بلكه شما خودتان بد ذات و مايل بطغيان و سركشى بوديد لذا زير فرمان انبياء و اوليا نرفتيد و گوش بسخنان ما داديد و الّا ما

امام صادق (ع) به او نوشت در نامه‏اى، كه: نگاه كن مبادا هرگز سخنى در ستم و سركشى از تو سرزند و اگر چه تو را و تيره و تبارت را خوش آيد. از ابو سيار حديث شده

معنوی و انسانی بریده شود که در این هنگام طبعا مایه غرور و غفلت و طغیان و سرکشی و ظلم و بیدادگری خواهد بود، درخور هرگونه نکوهش و مذمت است. تفسیر آیات ۱-

به خواب فرو نروند و موقعیت خویش را در دنیا فراموش نکنند، و دست به طغیان و سرکشی نزنند. تفسیر آیات ۱ - همه مصیبت هاى وارده بر انسان ها، در چارچوب رخصت خداوند

(ط - الاسلامیه) - جلد ۲ بخش : - عنوان : حدیث حضرت محمد (ص) درباره سركشى موضوعات : سرکشی، طغیان

بدرستيكه آنها بودند كه وقتى گفته ميشد بآنها نيست معبودى جز خداوند تكبّر و سركشى مينمودند و ميگفتند آيا همانا ما ترك‌كنندگان باشيم خدايان خود را براى شاعرى

مردم! راستى بغى و ستم، ياران خود را به آتش كشد، راستى اول كسى كه بر خدا سركشى كرد، عناق دختر آدم بود و اول كسى كه خدا او را كشت، همان عناق بود كه نشيمن

[خداى فرمود:] بلكه آنها از ياد و پند من- وحى و قرآن- در شك‌اند- زيرا از روى سركشى نمى‌خواهند دريابند-، بلكه هنوز عذاب مرا نچشيده‌اند. آیا از میان همه‌ی ما،

كتاب كه هر آينه فساد خواهيد نمود البتّه در زمين دو بار و هر آينه سركشى خواهيد كرد البته سركشى بزرگ‌ پس چون آمد وعده اوّل آن دو برانگيزيم بر شما بندگانى را

بدرستيكه آنها بودند كه وقتى گفته ميشد بآنها نيست معبودى جز خداوند تكبّر و سركشى مينمودند و ميگفتند آيا همانا ما ترك‌كنندگان باشيم خدايان خود را براى شاعرى

بدرستيكه آنها بودند كه وقتى گفته ميشد بآنها نيست معبودى جز خداوند تكبّر و سركشى مينمودند و ميگفتند آيا همانا ما ترك‌كنندگان باشيم خدايان خود را براى شاعرى

جهنّمیان، مى تواند گویاى مطلب فوق باشد. ۹- عذاب همیشگى و خوارکننده، کیفر سرکشى از فرامین خدا و رسول (ص) و تجاوز از حدود الهى (و من یعص اللّه و رسوله ..

کیفر بدکاران. 3- اهمیت قرآن و عظمت این کتاب آسمانی. 4- داستان آفرینش آدم و سرکشی ابلیس و سر انجام کار او. 5- اشاره به سرگذشت اقوامی همچون قوم لوط و صالح و

«همانا دو بار در سراسر زمین همواره افساد خواهید کرد. و بی‌گمان (بار دوم) به سرکشی بزرگی بی‌امان بر خواهید خاست‌.» پس آنگاه که (زمان تحقّق) وعده‌ی نخستین آن

در این آبادیها و نقاط دیگر روی زمین زندگی داشته و دارند (به جای طغیان و سرکشی و تکذیب آیات پروردگار و ظلم و فساد) ایمان می‌آوردند، و در پرتو آن تقوا و

ما شما را مجبور نميتوانستيم بكنيم بلكه شما خودتان بد ذات و مايل بطغيان و سركشى بوديد لذا زير فرمان انبياء و اوليا نرفتيد و گوش بسخنان ما داديد و الّا ما

ما شما را مجبور نميتوانستيم بكنيم بلكه شما خودتان بد ذات و مايل بطغيان و سركشى بوديد لذا زير فرمان انبياء و اوليا نرفتيد و گوش بسخنان ما داديد و الّا ما

ميدهند و بپا ميدارند او را در شكم مادر و گاه باشد كه طفل سركشى كند و وارونه شود و اين علامت سركشى و تمرد او است و چون زمان بيرون آمدن طفل شود خداوند ملكى

لَشَيْ‌ءٌ عُجابٌ «5» ترجمه‌ سوگند به قرآن موجب تذكّر بلى آنها كه كافر شدند در سركشى و مخالفتند چه بسيار هلاك كرديم پيش از آنها از اهل عصرها پس ندا كردند و نبود

می‌کند: «در خود مدینه و از اهل این شهر نیز گروهی هستند که نفاق را تا سر حد سرکشی و طغیان رسانده و سخت به آن پایبندند و در آن صاحب تجربه‌اند»! (وَ مِنْ أَهْلِ

را پروردگارش در وادى‌ جلد 5 صفحه 340 مقدّس طوى‌ برو بسوى فرعون همانا او سركشى نمود پس بگو آيا براى تو رغبتى هست بآنكه پاك شوى‌ و راهنمائى كنم تو را بسوى

كتاب كه هر آينه فساد خواهيد نمود البتّه در زمين دو بار و هر آينه سركشى خواهيد كرد البته سركشى بزرگ‌ پس چون آمد وعده اوّل آن دو برانگيزيم بر شما بندگانى را

به بعضى با آنكه ملامت ميكردند خودشان را گفتند اى واى بر ما همانا ما بوديم سركشى كنندگان‌ اميد است پروردگار ما عوض دهد بما بهتر از آنرا همانا ما بسوى پروردگارمان

به بعضى با آنكه ملامت ميكردند خودشان را گفتند اى واى بر ما همانا ما بوديم سركشى كنندگان‌ اميد است پروردگار ما عوض دهد بما بهتر از آنرا همانا ما بسوى پروردگارمان

به بعضى با آنكه ملامت ميكردند خودشان را گفتند اى واى بر ما همانا ما بوديم سركشى كنندگان‌ اميد است پروردگار ما عوض دهد بما بهتر از آنرا همانا ما بسوى پروردگارمان

به بعضى با آنكه ملامت ميكردند خودشان را گفتند اى واى بر ما همانا ما بوديم سركشى كنندگان‌ اميد است پروردگار ما عوض دهد بما بهتر از آنرا همانا ما بسوى پروردگارمان

ما شما را مجبور نميتوانستيم بكنيم بلكه شما خودتان بد ذات و مايل بطغيان و سركشى بوديد لذا زير فرمان انبياء و اوليا نرفتيد و گوش بسخنان ما داديد و الّا ما

به بعضى با آنكه ملامت ميكردند خودشان را گفتند اى واى بر ما همانا ما بوديم سركشى كنندگان‌ اميد است پروردگار ما عوض دهد بما بهتر از آنرا همانا ما بسوى پروردگارمان

زير دستان بآنانكه سركشى نمودند همانا ما بوديم براى شما پيروان پس آيا شما هستيد كفايت كنندگان از ما مقدارى از آتش را گويند آنانكه سركشى نمودند همانا ما همگى

همه آن آيات. فَكَذَّبَ وَ أَبى‌: پس به دروغ نسبت داد تمام آنها را از غايت سركشى، و ابا نمود از ايمان به آن به سبب تكبر و گردنكشى، يا انكار جلد 8 - صفحه 285

نهى از منكر بوده و شايد فلمّا عتوا اشاره بهمان تكبّر و سركشى از نهى باشد و شايد مراد تكبر و سركشى از ترك منهىّ عنه باشد و اينكه در آيه سوم تغيير عنوان داده

می‌کند. در بخش سوم بحثهائی پیرامون معاد، و ارسال موسی بن عمران به سوی فرعون و سرکشی و سپس عذاب دردناک او را بیان می‌دارد. بخش چهارم دستورات شدیدی را که در آغاز

می‌گوید: «و ای قوم من! مبادا دشمنی و عداوت با من شما را به گناه و عصیان و سرکشی وا دارد» (وَ یا قَوْمِ لا یَجْرِمَنَّکُمْ شِقاقِی). «مبادا همان بلاها و مصائب

بدهید، و به (حقوق) مردمان (در جان و مالشان) زیان نرسانید، و تبهکارانه در زمین سرکشی نکنید.» «اگر مؤمن بوده‌اید، باقیمانده‌ی (حجت) خدا برای شما بهتر است و من

ناتوانی بشر را در برابر قدرت بی‌پایانش آشکار سازد، و او را از فکر طغیان و سرکشی باز دارد. تفسیر آیات ۱- خداوند با برنامه هاى خویش، مکر کافران علیه پیامبر(ص)

كتاب كه هر آينه فساد خواهيد نمود البتّه در زمين دو بار و هر آينه سركشى خواهيد كرد البته سركشى بزرگ‌ پس چون آمد وعده اوّل آن دو برانگيزيم بر شما بندگانى را

بينيم پروردگارمان را هر آينه بتحقيق تكبر ورزيدند در باره خودشان و سركشى كردند سركشى كردنى بزرگ‌ روزى كه به بينند فرشتگان را نيست بشارتى در چنين روز براى

را پروردگارش در وادى‌ جلد 5 صفحه 340 مقدّس طوى‌ برو بسوى فرعون همانا او سركشى نمود پس بگو آيا براى تو رغبتى هست بآنكه پاك شوى‌ و راهنمائى كنم تو را بسوى

را پروردگارش در وادى‌ جلد 5 صفحه 340 مقدّس طوى‌ برو بسوى فرعون همانا او سركشى نمود پس بگو آيا براى تو رغبتى هست بآنكه پاك شوى‌ و راهنمائى كنم تو را بسوى

زير دستان بآنانكه سركشى نمودند همانا ما بوديم براى شما پيروان پس آيا شما هستيد كفايت كنندگان از ما مقدارى از آتش را گويند آنانكه سركشى نمودند همانا ما همگى

لَشَيْ‌ءٌ عُجابٌ «5» ترجمه‌ سوگند به قرآن موجب تذكّر بلى آنها كه كافر شدند در سركشى و مخالفتند چه بسيار هلاك كرديم پيش از آنها از اهل عصرها پس ندا كردند و نبود

«وَ لَوْ رُدُّوا لَعادُوا لِما نُهُوا عَنْهُ وَ إِنَّهُمْ لَكاذِبُونَ» 1- سركشى امروزِ مجرمان، سرافكندگى فرداى قيامت را در پيش دارد، و اين مايه‌ى تسلّى پيامبر

بينيم پروردگارمان را هر آينه بتحقيق تكبر ورزيدند در باره خودشان و سركشى كردند سركشى كردنى بزرگ‌ روزى كه به بينند فرشتگان را نيست بشارتى در چنين روز براى

بينيم پروردگارمان را هر آينه بتحقيق تكبر ورزيدند در باره خودشان و سركشى كردند سركشى كردنى بزرگ‌ روزى كه به بينند فرشتگان را نيست بشارتى در چنين روز براى

را پروردگارش در وادى‌ جلد 5 صفحه 340 مقدّس طوى‌ برو بسوى فرعون همانا او سركشى نمود پس بگو آيا براى تو رغبتى هست بآنكه پاك شوى‌ و راهنمائى كنم تو را بسوى

اصل خلقت اوليه كه آن خاك راه، كه پست و لگد كوب تمام حيوانات است، تا تكبر و سركشى و دعوى فرعونى را از سر بنهد و از مستى شراب غرور به خود آيد و از طغيان به

اتباعش گرفتار بودند بتوسط حضرت موسى نجات داد چون فرعون مرد متكبّر و متفرعن و سركشى بود كه از حدّ و قدر خود تعدّى و تجاوز نمود يا از برجستگان در زياده‌روى و

آيات ما و دروغ پنداشتند احكام كتاب ما را، وَ اسْتَكْبَرُوا عَنْها: و تكبر و سركشى نمودند از آنها، لا تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوابُ السَّماءِ: مفتوح و باز نشود

گرفت، و همچنين در جام گلاب، و صدائى نمود، بر تاج شاه نشست. دقيانوس را تجبر و سركشى فرا، و ادعاى خدائى كرده، قوم را به خود دعوت، هر كه اطاعت مى‌نمود جبه‌اى مى‌داد،

ایمان به مبدأ و معاد و ایجاد موج نیرومندی از حرکت به سوی تقوا، و بازداری از سرکشی و طغیان است. ج3، ص570 فضیلت تلاوت سوره:] در حدیثی از پیامبر گرامی اسلام صلّی

مَعَكُما أَسْمَعُ وَ أَرى‌ (46) قالَ لا تَخافا: فرمود خداى تعالى مترسيد از سركشى و هتاكى فرعون. إِنَّنِي مَعَكُما: بدرستى كه من با شما هستم به حفظ و نصرت،

بينيم پروردگارمان را هر آينه بتحقيق تكبر ورزيدند در باره خودشان و سركشى كردند سركشى كردنى بزرگ‌ روزى كه به بينند فرشتگان را نيست بشارتى در چنين روز براى

بر وى در افتند سجده‌كنان و تسبيح نمايند بستايش پروردگارشان و آنان تكبر و سركشى نميكنند. تفسير خداوند متعال در تعقيب جواب منكرين معاد در آيه سابقه ميفرمايد

مَلَائِهِ‌: به سوى فرعون و قوم او ايشان دعوت كردند. فَاسْتَكْبَرُوا: پس سركشى نمودند قوم فرعون از ايمان و متابعت پيغمبر، وَ كانُوا قَوْماً عالِينَ‌: و

و امّا پسر پس بودند پدر و مادرش دو مؤمن پس ترسيديم كه بيفكند آن دو را در سركشى و كفر پس خواستيم كه عوض دهد آن دو را پروردگارشان بهتر از او در پاكى و نزديكتر

فرشتگان و بر فطرت پاک بود، ولی بعد از آزادی خود سوء استفاده کرد و بنای طغیان و سرکشی گذارد. دوم اینکه: از نظر سازمان آفرینش وجود شیطان برای افراد با ایمان و آنها

با آغازکردن اعمال حجّ، حجّ را بر خود واجب کرد. «رَفَثَ»: جماع. «فُسُوقَ»: سرکشی و نافرمانی. گناه و معصیت. «جِدَالَ»: مشاجره. ستیزه. «أُوْلِی الألْبَابِ»:

(وَ تَوَکَّلْ عَلَیْهِ). و این مرحله توحید عبادت است. و از آنچه نافرمانی و سرکشی و طغیان و گناه است، بپرهیز، چرا که: «پروردگارت از آنچه انجام می‌دهید غافل

نهى از منكر بوده و شايد فلمّا عتوا اشاره بهمان تكبّر و سركشى از نهى باشد و شايد مراد تكبر و سركشى از ترك منهىّ عنه باشد و اينكه در آيه سوم تغيير عنوان داده

بر وى در افتند سجده‌كنان و تسبيح نمايند بستايش پروردگارشان و آنان تكبر و سركشى نميكنند. تفسير خداوند متعال در تعقيب جواب منكرين معاد در آيه سابقه ميفرمايد

بر وى در افتند سجده‌كنان و تسبيح نمايند بستايش پروردگارشان و آنان تكبر و سركشى نميكنند. تفسير خداوند متعال در تعقيب جواب منكرين معاد در آيه سابقه ميفرمايد

زير دستان بآنانكه سركشى نمودند همانا ما بوديم براى شما پيروان پس آيا شما هستيد كفايت كنندگان از ما مقدارى از آتش را گويند آنانكه سركشى نمودند همانا ما همگى

بود ملائكه را پس همانا ما بآنچه فرستاده شديد بآن كافرانيم‌ پس اما عاد پس سركشى كردند در زمين بناحق و گفتند كيست افزونتر از ما در توانائى آيا نديدند آنكه

برديد بآن پس امروز جزا داده ميشويد عذاب خوارى را بسبب آنكه بوديد كه تكبر و سركشى مينموديد در زمين بنا حقّ و بسبب آنكه بوديد كه نافرمانى ميكرديد. تفسير خداوند

كفّار قريش يعنى كار نداشته باش بآنها و اهل مكّه تا روز فتح و ظفر و ببين اينك سركشى و طغيانشان را پس بزودى مى‌بينند خفّت و خوارى و جزاى خودشان را چون سوف اينجا

به بعضى با آنكه ملامت ميكردند خودشان را گفتند اى واى بر ما همانا ما بوديم سركشى كنندگان‌ اميد است پروردگار ما عوض دهد بما بهتر از آنرا همانا ما بسوى پروردگارمان

رؤساء و اشراف‌ ‌در‌ امور اسراف‌ ميكنند بخصوص‌ اسراف‌ ‌در‌ معاصي‌ و طغيان‌ و سركشي‌ و سرپيچي‌ البته‌ زيردستان‌ ‌در‌ تحت‌ اطاعت‌ آنان‌ ميروند ‌براي‌ استفاده‌

كفّار قريش يعنى كار نداشته باش بآنها و اهل مكّه تا روز فتح و ظفر و ببين اينك سركشى و طغيانشان را پس بزودى مى‌بينند خفّت و خوارى و جزاى خودشان را چون سوف اينجا

اتباعش گرفتار بودند بتوسط حضرت موسى نجات داد چون فرعون مرد متكبّر و متفرعن و سركشى بود كه از حدّ و قدر خود تعدّى و تجاوز نمود يا از برجستگان در زياده‌روى و

و امّا پسر پس بودند پدر و مادرش دو مؤمن پس ترسيديم كه بيفكند آن دو را در سركشى و كفر پس خواستيم كه عوض دهد آن دو را پروردگارشان بهتر از او در پاكى و نزديكتر

سماوى و اقوال پيغمبران خدا ميفرمايد نيست در ضميرشان مگر هواى رياست و بزرگى و سركشى از احكام الهى و وسائط ابلاغ آن ولى باين آرزو نخواهند رسيد چون خداوند بزودى

درافتيد مر او را سجده‌كنان‌ پس سجده كردند فرشتگان تماميشان همگى‌ مگر ابليس كه سركشى نمود و بود از كافران‌ گفت اى ابليس چه بازداشت تو را كه سجده كنى مر آنرا كه

اتباعش گرفتار بودند بتوسط حضرت موسى نجات داد چون فرعون مرد متكبّر و متفرعن و سركشى بود كه از حدّ و قدر خود تعدّى و تجاوز نمود يا از برجستگان در زياده‌روى و

شدند و خداوند بآنها مهلت داد و از اين مهلت سوء استفاده كردند و بر طغيان و سركشى خود افزودند خداوند مسلّط ميفرمايد بر آنها شياطين انسى و جنّى را كه تحريك

درافتيد مر او را سجده‌كنان‌ پس سجده كردند فرشتگان تماميشان همگى‌ مگر ابليس كه سركشى نمود و بود از كافران‌ گفت اى ابليس چه بازداشت تو را كه سجده كنى مر آنرا كه

فِيهِ مُزْدَجَرٌ: آنچه را كه در آن بازداشتن است معاصى و منع كفار از تمرد و سركشى، يا قرآن موضع بازداشتن از مناهى. حضرت امير المؤمنين عليه السّلام در ذيل خطبه‌اى

اتباعش گرفتار بودند بتوسط حضرت موسى نجات داد چون فرعون مرد متكبّر و متفرعن و سركشى بود كه از حدّ و قدر خود تعدّى و تجاوز نمود يا از برجستگان در زياده‌روى و

پيغمبرى بيايد بيكى از اين دو تهمت متّهم نمايند نه چنين است بلكه طغيان و سركشى طبيعى بشر و شرارت ذاتى آنها وادارشان‌ جلد 5 صفحه 71 باين نسبتهاى ناروا نموده

هرگونه خیر و فضیلت (و إن یدعون شیطناً مریداً) مرید از مصدر «مرود» به معناى سرکشى و خروج از طاعت است (مجمع البیان). مفردات راغب «مرید» را به معناى عارى از

در سوره اعراف و غيرها ذكر شد مبعوث فرمود بر فرعون و اعيان قومش پس تكبّر و سركشى كردند از قبول ايمان و اطاعت آندو چون مردمان متكبّر و گردن كشى بودند كه ميخواستند

در سوره اعراف و غيرها ذكر شد مبعوث فرمود بر فرعون و اعيان قومش پس تكبّر و سركشى كردند از قبول ايمان و اطاعت آندو چون مردمان متكبّر و گردن كشى بودند كه ميخواستند

اتباعش گرفتار بودند بتوسط حضرت موسى نجات داد چون فرعون مرد متكبّر و متفرعن و سركشى بود كه از حدّ و قدر خود تعدّى و تجاوز نمود يا از برجستگان در زياده‌روى و

نبودى، بشر را مزاحمات بسيار بودى، در اين صورت انصاف نباشد بنده را نافرمانى و سركشى نسبت به فرامين چنين مولاى رءوف مهربانى. إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ‌:

(۱۱۱) پايدار باش چنانكه فرمان يافته اى و هر كه با تو سوى خدا آمده نيز، و سركشى نكنيد كه او بينا به اعمال شما است . (۱۱۲) به كسانى كه ستم كرده اند متمايل

بود ملائكه را پس همانا ما بآنچه فرستاده شديد بآن كافرانيم‌ پس اما عاد پس سركشى كردند در زمين بناحق و گفتند كيست افزونتر از ما در توانائى آيا نديدند آنكه

آن روايت نقل فرموده از اين قرار كه اصحاب كهف و رقيم در زمان پادشاه جبّار سركشى بودند كه دعوت مينمود اهل مملكت خود را بعبادت بتها و كسيكه اجابت نميكرد او

شك محروم و نااميد گشت هر كس كه آن را به پليدى آلود. «11» قوم ثمود از روى سركشى، (پيامبرشان را) تكذيب كردند. «12» آنگاه كه شقى‌ترين آنها (براى كشتن ناقه)

و امّا پسر پس بودند پدر و مادرش دو مؤمن پس ترسيديم كه بيفكند آن دو را در سركشى و كفر پس خواستيم كه عوض دهد آن دو را پروردگارشان بهتر از او در پاكى و نزديكتر

هيچ يك از اين احتمالات نيست فقط وسوسه شيطان و انغمار در تكبّر و تعصّب و سركشى و طغيان است پس صبر كن تا برسد حكم پروردگارت بفتح و ظفر بر آنها و بنابراين

و عقول خود را تذكار فرمايند در بينائى و عبرت گرفتن از شآمت عاقبت طغيان و سركشى و نافرمانى حضرت احديت، كه از اين آيه بينه و حكايت شايعه و آثار ديار خرابه

نموده‌اند و موجب خشم و غضب شديد او و گروندگان باو و انبيا شده‌اند اين تكبّر و سركشى و زورگوئى شما موجب شده كه خدا دل شما را بسته و مهر كرده كه ديگر نور معرفت

اتباعش گرفتار بودند بتوسط حضرت موسى نجات داد چون فرعون مرد متكبّر و متفرعن و سركشى بود كه از حدّ و قدر خود تعدّى و تجاوز نمود يا از برجستگان در زياده‌روى و

تبليغ روشن نيست. 1- انسان در انتخاب راه وعقيده اختيار دارد و نشانه‌ى آن سركشى در برابر دعوت انبياست. «فَإِنْ تَوَلَّوْا» 2- وظيفه‌ى انبيا، ابلاغ است نه

كفّار قريش يعنى كار نداشته باش بآنها و اهل مكّه تا روز فتح و ظفر و ببين اينك سركشى و طغيانشان را پس بزودى مى‌بينند خفّت و خوارى و جزاى خودشان را چون سوف اينجا

ميگويند ندزد و نترس‌، و ديگر هزار گونه‌ معاصي‌ و ظلم‌ و كفر و شرك‌ و طغيان‌ و سركشي‌ دارد ‌اگر‌ ايمن‌ ‌باشد‌ ‌از‌ مكر الهي‌ ‌اينکه‌ ‌خود‌ يكي‌ ‌از‌ معاصي‌ كبيره‌

هيچ يك از اين احتمالات نيست فقط وسوسه شيطان و انغمار در تكبّر و تعصّب و سركشى و طغيان است پس صبر كن تا برسد حكم پروردگارت بفتح و ظفر بر آنها و بنابراين

- گفتند پروردگار ما همانا ما ميترسيم كه پيشى گيرد بر ما يا آنكه زياد كند سركشى خود را گفت نترسيد همانا من با شمايم ميشنوم و مى‌بينم‌ پس برويد نزد او و بگوئيد

بعدا فرمود با اين دو معجزه برو بجانب فرعون كه او از حدّ خود تجاوز نموده و سركشى و تمرّد و طغيان كرده موسى عليه السّلام عرضه داشت حال كه چنين مأموريت بزرگى

بعدا فرمود با اين دو معجزه برو بجانب فرعون كه او از حدّ خود تجاوز نموده و سركشى و تمرّد و طغيان كرده موسى عليه السّلام عرضه داشت حال كه چنين مأموريت بزرگى

در هر حال حافظ و نگهدار و نگهبان آنها بود كه بر حسب طبع اوّليشان پيرامون سركشى و طغيان و فساد نگردند و خداوند لطف خود را از حضرت ايّوب پيغمبر هم دريغ نفرمود

بينندگان‌ و قارون و فرعون و هامان را و بتحقيق آمد آنها را موسى با معجزه‌ها پس سركشى كردند در زمين و نبودند پيشى گيرندگان‌ پس هر يك را گرفتيم بگناهش پس بعضيشان

1- دشمنان به شدّت در تلاشند، شما هم غافل نباشيد. «سَعَوْا فِي آياتِنا» 2- سركشى انسان تا آنجاست كه مى‌خواهد آيات الهى را خنثى و مانع كارائى و تأثير آن شود

درافتيد مر او را سجده‌كنان‌ پس سجده كردند فرشتگان تماميشان همگى‌ مگر ابليس كه سركشى نمود و بود از كافران‌ گفت اى ابليس چه بازداشت تو را كه سجده كنى مر آنرا كه

آنستكه سابقا بعضى از مردان انسى پناه ميبردند بمردان جنّى پس موجب مزيد نخوت و سركشى جنّيان شد و قمّى ره رهقا را بخسرانا تفسير فرموده و نقل نموده كه جنّيان نازل

آنستكه سابقا بعضى از مردان انسى پناه ميبردند بمردان جنّى پس موجب مزيد نخوت و سركشى جنّيان شد و قمّى ره رهقا را بخسرانا تفسير فرموده و نقل نموده كه جنّيان نازل

اتباعش گرفتار بودند بتوسط حضرت موسى نجات داد چون فرعون مرد متكبّر و متفرعن و سركشى بود كه از حدّ و قدر خود تعدّى و تجاوز نمود يا از برجستگان در زياده‌روى و

رؤساء و اشراف‌ ‌در‌ امور اسراف‌ ميكنند بخصوص‌ اسراف‌ ‌در‌ معاصي‌ و طغيان‌ و سركشي‌ و سرپيچي‌ البته‌ زيردستان‌ ‌در‌ تحت‌ اطاعت‌ آنان‌ ميروند ‌براي‌ استفاده‌

او نيز دقيق است. «يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ» 19- انسان در برابر ديگران اين همه سركشى ندارد، كفر و ناسپاسى شديد انسان تنها در برابر پروردگارش است. «لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ»

ميگويند ندزد و نترس‌، و ديگر هزار گونه‌ معاصي‌ و ظلم‌ و كفر و شرك‌ و طغيان‌ و سركشي‌ دارد ‌اگر‌ ايمن‌ ‌باشد‌ ‌از‌ مكر الهي‌ ‌اينکه‌ ‌خود‌ يكي‌ ‌از‌ معاصي‌ كبيره‌

اتباعش گرفتار بودند بتوسط حضرت موسى نجات داد چون فرعون مرد متكبّر و متفرعن و سركشى بود كه از حدّ و قدر خود تعدّى و تجاوز نمود يا از برجستگان در زياده‌روى و

و ظاهرا موجب گمراهى او شده عرضه ميدارد پروردگارا من تمام مؤثر در طغيان و سركشى او نبودم اين خودش ذاتا خراب و مايل بفسق و فجور و تمرّد و عصيان بود لذا گوش

بعدا فرمود با اين دو معجزه برو بجانب فرعون كه او از حدّ خود تجاوز نموده و سركشى و تمرّد و طغيان كرده موسى عليه السّلام عرضه داشت حال كه چنين مأموريت بزرگى

بعدا فرمود با اين دو معجزه برو بجانب فرعون كه او از حدّ خود تجاوز نموده و سركشى و تمرّد و طغيان كرده موسى عليه السّلام عرضه داشت حال كه چنين مأموريت بزرگى

و قورباغه‌ها و خون را - حال آنکه نشانه‌های جداسازی شده بود- فرستادیم. پس سرکشی کردند و گروهی مجرم بودند. و هنگامی که اضطراب و نکبت بر آنان فرود آمد گفتند:

توجّه دادن مردم به نعمت‌ها وخالق آنها، بهترين راه دعوت به خدا و جلوگيرى از سركشى و تكبر است. «يُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْلِمُونَ» 6- در

ميگويند ندزد و نترس‌، و ديگر هزار گونه‌ معاصي‌ و ظلم‌ و كفر و شرك‌ و طغيان‌ و سركشي‌ دارد ‌اگر‌ ايمن‌ ‌باشد‌ ‌از‌ مكر الهي‌ ‌اينکه‌ ‌خود‌ يكي‌ ‌از‌ معاصي‌ كبيره‌

محتوم خواهد شد و حضرت صالح پيام الهى را بآنها ابلاغ فرمود و ايشان بر طغيان و سركشى و خباثت افزودند و گفتند اگر راست ميگوئى بوعده خود عمل نما و در هر يك از سه

اين دو معجز بسوى فرعون و ساير قبطيان چون آنها از اوامر الهى تمرّد نمودند و سركشى كردند و اين براى آنستكه بعضى كلمه فى را در فى تسع آيات بظاهر خود باقى گذاردند

بر ترامى امر منافقين در غى و تناهى انهماك آنها در ضلالت و بغى و تباهى و سركشى. فَهُمْ لا يَفْقَهُونَ‌: پس ايشان فهم نمى‌كنند آن چيزى را كه در جهاد است

هيچ يك از اين احتمالات نيست فقط وسوسه شيطان و انغمار در تكبّر و تعصّب و سركشى و طغيان است پس صبر كن تا برسد حكم پروردگارت بفتح و ظفر بر آنها و بنابراين

سجده كنيد براى خداوندى كه آفريد آنها را اگر او را ميپرستيد پس اگر تكبر و سركشى كنند پس آنان كه نزد پروردگار تواند تسبيح مينمايند براى او در شب و روز و ايشان

شدند و خداوند بآنها مهلت داد و از اين مهلت سوء استفاده كردند و بر طغيان و سركشى خود افزودند خداوند مسلّط ميفرمايد بر آنها شياطين انسى و جنّى را كه تحريك

يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ» 6- دعا نكردن، دعاى بى‌تضرّع و دعاى ريائى، از نمونه‌هاى سركشى و تجاوز است. «الْمُعْتَدِينَ» ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً إِنَّهُ

آنانكه ميبريدند سنگهاى سخت را در وادى القرى‌ و قوم فرعون صاحب ميخها آنان كه سركشى نمودند در بلدها پس زياد كردند در آنها فساد را پس ريخت بر آنها پروردگار تو

سماوى و اقوال پيغمبران خدا ميفرمايد نيست در ضميرشان مگر هواى رياست و بزرگى و سركشى از احكام الهى و وسائط ابلاغ آن ولى باين آرزو نخواهند رسيد چون خداوند بزودى

سماوى و اقوال پيغمبران خدا ميفرمايد نيست در ضميرشان مگر هواى رياست و بزرگى و سركشى از احكام الهى و وسائط ابلاغ آن ولى باين آرزو نخواهند رسيد چون خداوند بزودى

درافتيد مر او را سجده‌كنان‌ پس سجده كردند فرشتگان تماميشان همگى‌ مگر ابليس كه سركشى نمود و بود از كافران‌ گفت اى ابليس چه بازداشت تو را كه سجده كنى مر آنرا كه

او نيز دقيق است. «يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ» 19- انسان در برابر ديگران اين همه سركشى ندارد، كفر و ناسپاسى شديد انسان تنها در برابر پروردگارش است. «لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ»

كافر شدند خدا بآنها گويد آيا پس نبود آيتهاى من كه خوانده ميشد بر شما پس سركشى و تكبّر كرديد و بوديد گروهى گناهكاران‌ و چون گفته شد همانا وعده خدا حق است

احوال ايشان را به نظر و فكر مطالعه نمايند تا از آنها عبرت يابند و دست از سركشى و هوى پرستى بردارند. حضرت امير المؤمنين عليه السّلام مى‌فرمايد: جلد 10 -

پيغمبرى بيايد بيكى از اين دو تهمت متّهم نمايند نه چنين است بلكه طغيان و سركشى طبيعى بشر و شرارت ذاتى آنها وادارشان‌ جلد 5 صفحه 71 باين نسبتهاى ناروا نموده

آنستكه سابقا بعضى از مردان انسى پناه ميبردند بمردان جنّى پس موجب مزيد نخوت و سركشى جنّيان شد و قمّى ره رهقا را بخسرانا تفسير فرموده و نقل نموده كه جنّيان نازل

آنستكه سابقا بعضى از مردان انسى پناه ميبردند بمردان جنّى پس موجب مزيد نخوت و سركشى جنّيان شد و قمّى ره رهقا را بخسرانا تفسير فرموده و نقل نموده كه جنّيان نازل

قوم ثمود وقتى كه گفته شد بآنها برخوردار و كامياب شويد تا مدتى معيّن‌ پس سركشى كردند از فرمان پروردگارشان پس گرفت آنها را صاعقه با آن كه نگاه مى‌كردند پس

گناهان انسان به صورت مشکلات دنیایى، تدبیرى الهى در جهت بازداشتن انسان از سرکشى و تجاوز است. (و ما أصبکم من مصیبة فبما کسبت أیدیکم ... و ما أنتم بمعجزین

معنى ندارد. «ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَباً» 4- پيشواى مردم بايد به مناطق ديگر هم سركشى كند و در جريان اوضاع قرار گيرد. حَتَّى إِذا بَلَغَ‌ ... 5- تا حركت و كاوش

يعنى نبايد كفران نعمت خدا را نمود همانا انسان تجاوز ميكند از وظيفه عبوديت و سركشى مينمايد از فرامين صادره از مقام ربوبيّت وقتى كه خود را مستغنى و بى‌نياز ببيند

و ظاهرا موجب گمراهى او شده عرضه ميدارد پروردگارا من تمام مؤثر در طغيان و سركشى او نبودم اين خودش ذاتا خراب و مايل بفسق و فجور و تمرّد و عصيان بود لذا گوش

و ظاهرا موجب گمراهى او شده عرضه ميدارد پروردگارا من تمام مؤثر در طغيان و سركشى او نبودم اين خودش ذاتا خراب و مايل بفسق و فجور و تمرّد و عصيان بود لذا گوش

فسق‌ مكرر گفته‌ئيم‌ ‌که‌ ‌در‌ قرآن‌ غالبا ‌بر‌ كفر اطلاق‌ ميشود بلكه‌ مراد سركشي‌ و سرپيچي‌ ‌است‌ ‌از‌ فرمان‌ ‌خدا‌ و ‌او‌ ذي‌ مراتب‌ ‌است‌ و اعلا مراتبش‌

بعدا فرمود با اين دو معجزه برو بجانب فرعون كه او از حدّ خود تجاوز نموده و سركشى و تمرّد و طغيان كرده موسى عليه السّلام عرضه داشت حال كه چنين مأموريت بزرگى

شخص گفت: سخن او (أمیرالمؤمنین(ع)) که گفت:برادران ما علیه ما سرکشى کردند، پس ما هم به خاطر این سرکشى باآنان جنگ کردیم؟فرمود: واى بر تو! آیا قرآن نمى خوانى؟ گفت:

اطاعت خدا و پيغمبر تا مرتدع شوند و عذاب از آنها مرتفع گردد پس چون تمرّد و سركشى كنند و باعمال ناشايسته خودشان ادامه دهند و استحقاق آنها كامل شود و معلوم

يعنى نبايد كفران نعمت خدا را نمود همانا انسان تجاوز ميكند از وظيفه عبوديت و سركشى مينمايد از فرامين صادره از مقام ربوبيّت وقتى كه خود را مستغنى و بى‌نياز ببيند

- گفتند پروردگار ما همانا ما ميترسيم كه پيشى گيرد بر ما يا آنكه زياد كند سركشى خود را گفت نترسيد همانا من با شمايم ميشنوم و مى‌بينم‌ پس برويد نزد او و بگوئيد

قانون دارد و در مواردى كه نوع معجزه با درخواست خود مردم باشد، ولى بازهم سركشى نمايند، مهلتى در كار نيست. «ما كانُوا إِذاً مُنْظَرِينَ» ما نُنَزِّلُ الْمَلائِكَةَ

سجده كنيد براى خداوندى كه آفريد آنها را اگر او را ميپرستيد پس اگر تكبر و سركشى كنند پس آنان كه نزد پروردگار تواند تسبيح مينمايند براى او در شب و روز و ايشان

بعدا فرمود با اين دو معجزه برو بجانب فرعون كه او از حدّ خود تجاوز نموده و سركشى و تمرّد و طغيان كرده موسى عليه السّلام عرضه داشت حال كه چنين مأموريت بزرگى

در سوره اعراف و غيرها ذكر شد مبعوث فرمود بر فرعون و اعيان قومش پس تكبّر و سركشى كردند از قبول ايمان و اطاعت آندو چون مردمان متكبّر و گردن كشى بودند كه ميخواستند

در سوره اعراف و غيرها ذكر شد مبعوث فرمود بر فرعون و اعيان قومش پس تكبّر و سركشى كردند از قبول ايمان و اطاعت آندو چون مردمان متكبّر و گردن كشى بودند كه ميخواستند

شدند و خداوند بآنها مهلت داد و از اين مهلت سوء استفاده كردند و بر طغيان و سركشى خود افزودند خداوند مسلّط ميفرمايد بر آنها شياطين انسى و جنّى را كه تحريك

يعنى نبايد كفران نعمت خدا را نمود همانا انسان تجاوز ميكند از وظيفه عبوديت و سركشى مينمايد از فرامين صادره از مقام ربوبيّت وقتى كه خود را مستغنى و بى‌نياز ببيند

يعنى نبايد كفران نعمت خدا را نمود همانا انسان تجاوز ميكند از وظيفه عبوديت و سركشى مينمايد از فرامين صادره از مقام ربوبيّت وقتى كه خود را مستغنى و بى‌نياز ببيند

يعنى نبايد كفران نعمت خدا را نمود همانا انسان تجاوز ميكند از وظيفه عبوديت و سركشى مينمايد از فرامين صادره از مقام ربوبيّت وقتى كه خود را مستغنى و بى‌نياز ببيند

يعنى نبايد كفران نعمت خدا را نمود همانا انسان تجاوز ميكند از وظيفه عبوديت و سركشى مينمايد از فرامين صادره از مقام ربوبيّت وقتى كه خود را مستغنى و بى‌نياز ببيند

معاندين و جاحدين كه از آن بهره‌مند نخواهند شد همانا فرعون علوّ و برترى جست و سركشى نمود از جلد 4 صفحه 172 اوامر الهى در زمين مصر و قرار داد اهل آنرا فرقه فرقه

باشم از نيكوكاران‌ آرى بتحقيق آمد تو را آيتهاى من پس تكذيب نمودى آنرا و سركشى كردى و بودى از كافران‌ و روز قيامت مى‌بينى آنها را كه دروغ بستند بر خدا كه

آنانكه ميبريدند سنگهاى سخت را در وادى القرى‌ و قوم فرعون صاحب ميخها آنان كه سركشى نمودند در بلدها پس زياد كردند در آنها فساد را پس ريخت بر آنها پروردگار تو

نموده‌اند و موجب خشم و غضب شديد او و گروندگان باو و انبيا شده‌اند اين تكبّر و سركشى و زورگوئى شما موجب شده كه خدا دل شما را بسته و مهر كرده كه ديگر نور معرفت

درافتيد مر او را سجده‌كنان‌ پس سجده كردند فرشتگان تماميشان همگى‌ مگر ابليس كه سركشى نمود و بود از كافران‌ گفت اى ابليس چه بازداشت تو را كه سجده كنى مر آنرا كه

صعوبت اين امر بود، و توقف آن بر نوعى از حيل؛ چه حضرت، معاصر با نمرود كه در سركشى و استكبار و قوت سلطنت در نهايت مراتب، و معذلك ناصر كيش باطل خود و هادم بنيان

كافر شدند خدا بآنها گويد آيا پس نبود آيتهاى من كه خوانده ميشد بر شما پس سركشى و تكبّر كرديد و بوديد گروهى گناهكاران‌ و چون گفته شد همانا وعده خدا حق است

پيغمبرى بيايد بيكى از اين دو تهمت متّهم نمايند نه چنين است بلكه طغيان و سركشى طبيعى بشر و شرارت ذاتى آنها وادارشان‌ جلد 5 صفحه 71 باين نسبتهاى ناروا نموده

پيغمبرى بيايد بيكى از اين دو تهمت متّهم نمايند نه چنين است بلكه طغيان و سركشى طبيعى بشر و شرارت ذاتى آنها وادارشان‌ جلد 5 صفحه 71 باين نسبتهاى ناروا نموده

آنستكه سابقا بعضى از مردان انسى پناه ميبردند بمردان جنّى پس موجب مزيد نخوت و سركشى جنّيان شد و قمّى ره رهقا را بخسرانا تفسير فرموده و نقل نموده كه جنّيان نازل

پيغمبر و ائمه اطهار و سلب‌ توفيق‌ و ضعف‌ ايمان‌ و بسا زوال‌ ايمان‌ و طغيان‌ و سركشي‌ و ‌من‌ جمله‌ نزول‌ بليات‌ و مصائب‌ ‌که‌ تمام‌ اينها ‌در‌ اثر معاصي‌ و نافرماني‌

در سوره اعراف و غيرها ذكر شد مبعوث فرمود بر فرعون و اعيان قومش پس تكبّر و سركشى كردند از قبول ايمان و اطاعت آندو چون مردمان متكبّر و گردن كشى بودند كه ميخواستند

بعدا فرمود با اين دو معجزه برو بجانب فرعون كه او از حدّ خود تجاوز نموده و سركشى و تمرّد و طغيان كرده موسى عليه السّلام عرضه داشت حال كه چنين مأموريت بزرگى

يعنى نبايد كفران نعمت خدا را نمود همانا انسان تجاوز ميكند از وظيفه عبوديت و سركشى مينمايد از فرامين صادره از مقام ربوبيّت وقتى كه خود را مستغنى و بى‌نياز ببيند

يعنى نبايد كفران نعمت خدا را نمود همانا انسان تجاوز ميكند از وظيفه عبوديت و سركشى مينمايد از فرامين صادره از مقام ربوبيّت وقتى كه خود را مستغنى و بى‌نياز ببيند

- گفتند پروردگار ما همانا ما ميترسيم كه پيشى گيرد بر ما يا آنكه زياد كند سركشى خود را گفت نترسيد همانا من با شمايم ميشنوم و مى‌بينم‌ پس برويد نزد او و بگوئيد

کمى بارش در فصل نیاز انسان ها به آب، تدبیرى الهى در جهت بازداشتن آنان از سرکشى و خودبینى است. (و لو بسط اللّه الرزق لعباده لبغوا ... ینزّل الغیث من بعد

اطاعت خدا و پيغمبر تا مرتدع شوند و عذاب از آنها مرتفع گردد پس چون تمرّد و سركشى كنند و باعمال ناشايسته خودشان ادامه دهند و استحقاق آنها كامل شود و معلوم

هيچ يك از اين احتمالات نيست فقط وسوسه شيطان و انغمار در تكبّر و تعصّب و سركشى و طغيان است پس صبر كن تا برسد حكم پروردگارت بفتح و ظفر بر آنها و بنابراين

بزند و كبر و نخوت‌ و عجب‌ ‌او‌ بجايي‌ برسد ‌که‌ تكذيب‌ انبياء كند طغيان‌ و سركشي‌ و فسق‌ و فجور و ظلم‌ و تعدي‌ و تفرعن‌ و تجبر كند واقعا كمال‌ حماقت‌ ‌است‌

لا أَذىً‌: منتى و نه اذيتى و آزارى، يعنى در صدقه دادن منت بر كسى ننهند و سركشى نكنند و نرنجانند فقير را به قول و فعل زشت و قبيحى مانند روى ترش كردن و اظهار

در هر حال حافظ و نگهدار و نگهبان آنها بود كه بر حسب طبع اوّليشان پيرامون سركشى و طغيان و فساد نگردند و خداوند لطف خود را از حضرت ايّوب پيغمبر هم دريغ نفرمود

بودن جمله «إنّ الشیطان...» براى نهى «لاتعبد» در گرو اعتراف آزر به نادرستى سرکشى شیطان از فرمان خدا است. اقرار آزر ۱۴; نهى آزر ۱ ابراهیم(ع): روش تبلیغ ابراهیم(ع)

شدند و خداوند بآنها مهلت داد و از اين مهلت سوء استفاده كردند و بر طغيان و سركشى خود افزودند خداوند مسلّط ميفرمايد بر آنها شياطين انسى و جنّى را كه تحريك

يعنى نبايد كفران نعمت خدا را نمود همانا انسان تجاوز ميكند از وظيفه عبوديت و سركشى مينمايد از فرامين صادره از مقام ربوبيّت وقتى كه خود را مستغنى و بى‌نياز ببيند