نتایج جستجو

ها ۱۲، ۱۶ برده: احکام برده ۱۰، ۱۱، ۱۳; برده در صدراسلام ۱۸; حقوق برده ۹; مالکیت بر برده ۱۰; مالکیت برده ۱۳; مملوکیت برده ۱۱ برده دارى: برده دارى در صدراسلام

به معناى نزدیکى و اجتماع دو یا چند چیز است، منتها هنگامى که به باب تفعیل برده شود، از آن «تکثیر» استفاده مى شود، بنابراین روى هم رفته کلمه «مُقَرَّنِین»

مادّه «بصر» به معناى بینایى است; ولى معمولاً در بینش فکرى و عقلانى به کار برده مى شود. و گاهى به تمام امورى که باعث درک و فهم مطلب است، اطلاق مى گردد; در

صیغه ثلاثى مجرد آن نیز به معناى شکافتن است، ولى هنگامى که به باب «تفعیل» برده شود (همانند آیه فوق) معناى تکثیر و تشدید را مى رساند. فجر (۲۴ بار) شكافتن

آن را خاموش کند. بعضى از مفسران معتقدند: «قاهریّت»، معمولاً در جایى به کار برده مى شود که طرف مقابل موجود عاقلى باشد، ولى «غلبه» اعم است و پیروزى هاى بر

کردن یک برده برای همه مردم امکان پذیر نیست، همان گونه که در شأن نزول آمد و نیز ممکن است انسان از نظر مالی قادر به آزاد کردن برده باشد اما برده‌ای برای

requires Javascript to function. چرا از چیزها [= گوشتها] ئی که نام خدا بر آنها برده شده نمی‌خورید؟! در حالی که (خداوند) آنچه را بر شما حرام بوده، بیان کرده است

آن رضایت طلبیدن نیست، بلکه لازمه مفهوم آن است. و هنگامى که به «باب افعال» برده مى شود به معناى زائل کردن و صرف نظر از سرزنش است. در «لسان العرب»، تصریح

آیه، احتمال دارد که برده آزاد شده یک قومى باشد. از این برده آزاد شده، در اصطلاح مولاى آن قوم یاد مى کنند. ۱۰ - در صورتى که کسى، برده آزاد شده بود و پدرش

معنى خدمتكار و برده نيز آمده است نظير: «فَقالُوا اَنُؤمِنُ لِبَشَرَينِ مِثْلِنا وَ قُومُهُما لَنا عابِدُونَ» كه به معنى خدمتكار و برده است لذاست كه موسى

این کلمه «وَجْه» در لغت به معناى «صورت» است و گاهى به معناى «ذات» به کار برده مى شود. بنابراین «وجه اللّه» یعنى ذات خدا. یعنى از آنجا که صورت آئینه روح

requires Javascript to function. مؤمنان، تنها کسانی هستند که هرگاه نام خدا برده شود، دلهاشان ترسان میگردد؛ و هنگامی که آیات او بر آنها خوانده می‌شود، ایمانشان

منت مى‌نهى كه فرزندان اسرائيل را برده ساخته‌اى؟ آیا این منّتی است که تو بر من میگذاری این که بنی‌اسرائیل را بنده و برده‌ی خود ساخته‌ای؟! «و (آیا) بر (اساس)

هنگام ذبح] نام غیر خدا بر او برده شود. ۲ - به هنگام اضطرار بهره بردارى از مردار، خون، گوشت خوک و ذبیحه اى که نام غیر خدا بر او برده شده، حلال است. (فمن اضطر

آن وقت او و اتباعش گفتند:اين معبود شما و معبود موسى است. موسى آن را از ياد برده است . ولى آنها مى‏ديدند كه گوساله سخنى به آنها سود و زيانى ندارد و اين چنين

بندگان او که شش ماه از مملوک بودنش گذشته باشد، قدیم و آزاد است...». برده: شرایط عتق برده ۵ تشبیهات قرآن: تشبیه به خوشه خرما ۳; تشبیه ماه(قمر) ۳ خدا: تدبیر

برابر اراده اواست برده گيرى و اسباب آن سير تاريخى برده گيرى لغو دو سبب از اسباب بردگى (سلطه و قلدرى ولايت پدر و شوهر) در اسلام برده گيرى اسراى جنگى در

(آن پیمانه) در بارِ او پیدا شود، خودش کیفر آن خواهد بود؛ (و بخاطر این کار، برده شما خواهد شد؛) ما این‌گونه ستمگران را کیفر می‌دهیم!» |گفتند: سزايش آن است

انفاق ۱۰; محدوده انفاق ۲ انگیزش: عوامل انگیزش ۱۶ ایمان: آثار ایمان ۱۶ برده: انفاق به برده ۱۹ توشه: توشه اخروى ۸; زمینه توشه اخروى ۹ جهان بینى: نقش جهان بینى

ذبيحه‏اى است كه نام خدا بر آن برده نشده ممكن است مراد از شياطين انسانهاى بدكار و يا شياطين جن باشد يعنى از آنچه نام خدا بر آن برده نشده نخوريد شياطين به دوستان

مثل زدن نظير [ابراهيم:24]. بيشتر آيات قرآن كلمه ضرب را در همين زمينه به كار برده است و در اين راه رفتن و مسافرت كردن نحو [نساء:94]. ايضاً در حتمى شدن به كار

در تفسير بيضاوى و صافى و مجمع البحرين بطور اشاره بى آنكه نامى از وهب و كعب برده شود اين افسانه نقل شده است. ابن كثير شامى در تفسير خود، بعد از اشاره به آن

بر آن فرشته‏اى كه از صداى زجرش بانگ رعدها شنيده مى‏شود. اينكه از فرشته نام برده شده مخالف آنكه بشر كشف كرده نيست زيرا فرشتگان خدا در هر جا هستند و به امر

برابر اراده اواست برده گيرى و اسباب آن سير تاريخى برده گيرى لغو دو سبب از اسباب بردگى (سلطه و قلدرى ولايت پدر و شوهر) در اسلام برده گيرى اسراى جنگى در

Javascript to function. و کسانی که تقوای الهی پیشه کردند گروه گروه به سوی بهشت برده می‌شوند؛ هنگامی که به آن می‌رسند درهای بهشت گشوده می‌شود و نگهبانان به آنان

و ميان آنها مهلكه‏اى واقع شده و رابطه را كه در دنيا گمان مى‏كردند از بين برده است و معبودان اعم از جن وانس وغيرهم نفعى به حال عبادت كنندگان ندارند. يعنى

وآن در اثبات قدرت خدا قويتر است. يعنى: مى‏بينيد كه آسمان‏ها را بى‏ستون بالا برده. و اين با روايت فوق منافى نيست زيرا روايت ناظر به نامرئى‏هاست گرچه احتمال

باتلاقها ريخته مبدل به كرمها مى‏شوند. ملخها چگونه نوك دم خود را به زمين فرو برده و در آن تخم مى‏ريزند و آنگاه مبدل به كرم سپس به پروانه و آنگاه به ملخ مى‏شوند

بیرون می‌آئید. فرمود: «در آن زندگی می‌کنید و در آن می‌میرید و از آن بیرون برده می‌شوید.» گفت در آن زندگی می‌کنید و در آن می‌میرید و از آن بیرون آورده شوید

ترس قوم خويش و از ترس حكومت به غار پناه برده و از خدا مدد خواسته‏اند، خداوند آنها را به خواب و بى خبرى محضى فرو برده تا راحت شوند و نجات يابند و سپس بيدارشان

وَهُوَالْاِضْطِرابُ» ولى بنا به استعمال قران مجيد كه آن را پيوسته در باره اضطراب زمين بكار برده قيد «عظيم» بهتر است. در مصباح گويد: ميدان را از آن ميدان گويند كه جوانب آن

و ميان آنها مهلكه‏اى واقع شده و رابطه را كه در دنيا گمان مى‏كردند از بين برده است و معبودان اعم از جن وانس وغيرهم نفعى به حال عبادت كنندگان ندارند. يعنى

از حقائق قرآن راه مى‏بريم وآن اينكه قرآن درباره وزش باد كلمه تصريف به كار برده كه همان گرداندن و دائره‏اى بودن است [بقره:164]، [جاثية:5]. (باد و باران در

برادر: محرمیت برادر ۱۹C: ۷ برادرزاده: محرمیت برادرزاده ۱۹، ۲۵C: ۷ برده: محرمیت برده ۲۵C: ۷ پدر: محرمیت پدر ۱۸C: ۷ پدرشوهر: محرمیت پدرشوهر ۱۸، ۲۵C: ۷ پسرِشوهر:

سبحان اللّه ربّنا. موجودات ديگر حتى ذرّات بدن ما نيز مثل مابه پاكى خداوند پى برده و با زبان خود پروردگار پاك را تسبيح و حمد مى‏گويند. اين تسبيح مثل سبحان اللّه

منزّه است خدايى كه برده‌ى بيست درهمى را به عزّت رساند. امّا امروز وجود شما براى من عزّت است. جلد 4 - صفحه 278 حالا مردم مى‌دانند كه من برده و بى‌اصل و نسب

کمال در روز رستاخیز داده می‌شود. و هرکه از آتش دوزخ به دور گردد و به بهشت برده شود، واقعاً سعادت را فراچنگ آورده و نجات پیدا کرده است. و زندگی دنیا چیزی

مى‏شود يا بايد طلاق بدهد چنان كه در فقه آمده و يا در صورت رجوع به زن بايد يك برده آزاد كند اگر نتواند دو ماه روزه گيرد و اگر قادر نباشد شصت فقطر را طعام كند

از حقائق قرآن راه مى‏بريم وآن اينكه قرآن درباره وزش باد كلمه تصريف به كار برده كه همان گرداندن و دائره‏اى بودن است [بقره:164]، [جاثية:5]. (باد و باران در

بقعه‏هاى زمين كه در آنها عبادت مى‏كرد و درهاى آسمان كه اعمالش از آنها بالا برده مى‏شد بر او گريه مى‏كنند....» در كشّاف ذيل آيه فوق منقول است كه رسول خدا

كه درباره يوسف «عليه‏السلام»آمده «حَتَى اِذا هَلَكَ...» در مرگ مطلق به كار برده است. نگارنده گويد على هذاهلاك در زمان نزول قرآن به مرگ مطلق و غيره‏اطلاق

داده است مسلمانان از دشمنان برده بگیرند اگر دشمنان از میان مسلمانان مردمان را برده کنند. در غیر این صورت مسلمانان کسی را برده و کنیز نمی‌کنند (نگا: تفسیرالمنتخب)

خانه از آن استفاده برند متاع گویند و باز گوید: هر آنچه از آن بر وجهى بهره برده شود متاع و متعه است. در مجمع ذيل آيه [بقره:36]. فرموده: مَتاع، تَمَتُّعْ،

است براى سنجش حق وباطل. قرآن مجيد اين لفظ را در ترازوى متداول وغيره بكار برده است مثل [انعام:152]. يعنى پيمانه و ترازو را به انصاف تمام كنيد و ناقص ننماييد

هدهد با سليمان سخن گفته ومافى الضمير خويش را اظهار داشته و سليمان بدان پى برده است و هدهد در رديف لشكريان او بوده و به او در لشكركشى كمك مى‏كرده است در

آن را آب فرموده‏اند كه ديار و مساكن فرعونيان را خراب كرد تا به بيابان پناه برده چادرها به پا داشتند. در تورات فعلى سفر خروج باب نهم آن را تگرگ توأم با رعد

آخرت باور دارند، (چرا که از شیطان پیروی کرده و شیطان ایشان را از راه بدر برده است) و هر که شیطان همدم او باشد (چه بد همدمی برگزیده است و) شیطان بدترین

هيچ زن آزادى (تا چه رسد به‌ جلد 7 - صفحه 370 زنان سرشناس) همسر برده نمى‌شد. (گرچه برده‌اى آزاد و پسر خوانده‌ى پيامبر و از مسلمانان ممتاز باشد.) پس از ازدواج،

مى‏شود يا بايد طلاق بدهد چنان كه در فقه آمده و يا در صورت رجوع به زن بايد يك برده آزاد كند اگر نتواند دو ماه روزه گيرد و اگر قادر نباشد شصت فقطر را طعام كند

كه درباره يوسف «عليه‏السلام»آمده «حَتَى اِذا هَلَكَ...» در مرگ مطلق به كار برده است. نگارنده گويد على هذاهلاك در زمان نزول قرآن به مرگ مطلق و غيره‏اطلاق

خوبى يا با بدى مشهور است در آيه نهى شده از اينكه نام مؤمنى با فسق و با بدى برده شودمثلا: اين فلان كاره است يا فلان كاره بوديعنى: بد ذكرى است ذكر مردم با

خوبى يا با بدى مشهور است در آيه نهى شده از اينكه نام مؤمنى با فسق و با بدى برده شودمثلا: اين فلان كاره است يا فلان كاره بوديعنى: بد ذكرى است ذكر مردم با

بدترين جاى و گم‌ترين راه است. کسانی که کشان‌کشان بر رخساره‌هایشان به سوی دوزخ برده می‌شوند و در آن گرد آورده می‌شوند، آنان بدترین جایگاه و منحرف‌ترین راه را

خوبى يا با بدى مشهور است در آيه نهى شده از اينكه نام مؤمنى با فسق و با بدى برده شودمثلا: اين فلان كاره است يا فلان كاره بوديعنى: بد ذكرى است ذكر مردم با

حديث‏سازان به كتب تفسير و تاريخ راه يافته خوشبختانه علماى محقّق ما بجعل آن پى برده و مجعول بودنش را آفتابى كرده‏اند. در جلد سوّم جنايات تاريخ تحت عنوان «افسانه

اعتناء خاصى دارد. اگر گويند: چرا در بعضى از آيات در جاى علم به قيامت ظّن بكار برده مثل [بقره:45-46]. [مطفّفين:4-5]. [بقره:249]؟ گوئيم: درباره آخرت يقين لازم

آن وقت او و اتباعش گفتند:اين معبود شما و معبود موسى است. موسى آن را از ياد برده است . ولى آنها مى‏ديدند كه گوساله سخنى به آنها سود و زيانى ندارد و اين چنين

نموده كه امّا اهل ايمان پس بالا برده ميشود اعمال و ارواحشان بسوى آسمان و باز ميشود براى ايشان درهاى آن و امّا كافر پس بالا برده ميشود كار و روحش ولى چون بآسمان

گوشت حيوانات در نظر بعضى از هندوها. و گوشت حيوانيكه در وقت ذبح نام خدا بر آن برده نشده يا آنچه در اثر عدم شرايط ميته شده، از نظر اسلام. به نظر نگارنده: مراد

[شعراء:22]. موسى «عليه السلام» به فرعون گفت: آن نعمتى است كه چون بنى اسرائيل را برده خويش كرده‏اى بر من منت مى‏نهى منت همان فرعون بود كه به رخ موسى كشيد و گفت:

ميوه بدست نخواهد آمد. از قديم به وجود نر و مادگى در بعضى درختان نثل خرما پى برده بودند ولى بعدها عموميّت آن روشن گرديد. قرآن كريم پا را از همه فراتر گذاشته

بعيد نيست كه كلالة تميز باشد معنى آيه چنين مى‏شود: اگر مردى كلاله دار ارث برده شود يا زنى همانطور، و براى آن مرد يا زن برادرى يا خواهرى است (مادرى) براى

بهراسید. و اگر از دست شما رفت چیزی از زنان شما بسوی کافران پس در برابر از آنان برده گرفتید پس بپردازید بدانان که رفتند همسرانشان مانند آنچه را هزینه کردند و

دو آيه ذات پروردگار است. طبرسى ذيل [بقره:112]. فرموده: عرب وجه الشى‏ء بكار برده و از آن ذات شى‏ء اراده مى‏كند و اين از آن باب است كه با لفظ اشرف و محترم

وامی است که بر عهده دارید. و اگر مردی یا زنی به گونه‌ی کَلالَه ارث از آنان برده شد (و فرزند و پدری نداشتند) و برادر (مادری) یا خواهر (مادری) داشتند، سهم

خانه از آن استفاده برند متاع گویند و باز گوید: هر آنچه از آن بر وجهى بهره برده شود متاع و متعه است. در مجمع ذيل آيه [بقره:36]. فرموده: مَتاع، تَمَتُّعْ،

گوشت حيوانات در نظر بعضى از هندوها. و گوشت حيوانيكه در وقت ذبح نام خدا بر آن برده نشده يا آنچه در اثر عدم شرايط ميته شده، از نظر اسلام. به نظر نگارنده: مراد

نموده كه امّا اهل ايمان پس بالا برده ميشود اعمال و ارواحشان بسوى آسمان و باز ميشود براى ايشان درهاى آن و امّا كافر پس بالا برده ميشود كار و روحش ولى چون بآسمان

آورید) آن گاه را که گفتیم: به این شهر (بزرگی که پیغمبرتان موسی برایتان نام برده است) وارد شوید و هرگونه که می‌خواهید و هر چه که لازم دارید فراوان و آسوده

بوسيله جادو از ديارتان برانند و طريقه شريفتان را از بين ببرند و شما را به خود برده كنند، حيله خود را يكجا كنيدو در برابرشان صف آرايى نماييد هر كه امروز پيروز

بوسيله جادو از ديارتان برانند و طريقه شريفتان را از بين ببرند و شما را به خود برده كنند، حيله خود را يكجا كنيدو در برابرشان صف آرايى نماييد هر كه امروز پيروز

واقعى نمى‏نهاده‏اند، و در اثر نا سپاسى سيلى بنيان كن هستى آنها را از بين برده و خودشان به نحو عجيبى تار و مار شده‏اند كه ماجرايشان تمام خبرها را تحت الشعاع

بود. على هذا آن باد، بادى سرد و سوزان بوده و قوم هود را منجمد كرده و از بين برده است. بادهائى كه از قطبين به طرف استوا مى‏وزند بسيار سرد و سوزان‏اند اگر بادهاى

نموده كه امّا اهل ايمان پس بالا برده ميشود اعمال و ارواحشان بسوى آسمان و باز ميشود براى ايشان درهاى آن و امّا كافر پس بالا برده ميشود كار و روحش ولى چون بآسمان

عذابی پاینده‌اند و آنان را بينى كه بر آن آنان را خواهی دید که (به کنار آتش برده می‌شوند و) به آتش نموده می‌شوند، در حالی که بر اثر مذلّت و خواری کز کرده‌اند

و فرمان [عذاب‌] در ميان امّتهايى از جن و انس كه پيش از آنان روزگار به سر برده بودند، بر ايشان واجب آمد، چرا كه آنها زيانكاران بودند. و ما رفیقان و یارانی

چراها به مردم) گفتند که شما پیروی نمی‌کنید مگر مردی را که سحر و شعبده از راهش برده است. یا [چرا] گنجی به سوی او افکنده نمی شود؟ یا باغی برای او نمی باشد که

عنوان «ربّک» به فرعون معرفى کردند; ولى فرعون در مقام سؤال «ربّکما» به کار برده است تا ضمن انکار ربوبیت خداوند، نسبت به آن اظهار بى خبرى نیز کرده باشد. ۴

بدان آگاه نمى‌گردانيد. قطعاً پيش از [آوردن‌] آن، روزگارى در ميان شما به سر برده‌ام. آيا فكر نمى‌كنيد؟» بگو اگر خدا نمی‌خواست هرگز بر شما تلاوت این قرآن نمی‌کردم

گفتند: اگر (بنیامین) دزدی کند (جای شگفت نیست، که آن را از سوی مادر به ارث برده است) و برادرش (یوسف نیز که هر دو از یک مادرند) قبلاً دزدی کرده است. یوسف

بازی و شوخی گرفته‌اند و زندگی دنیا آنان را گول زده است (و آخرت را از یادشان برده است). و به آن (زمزمه‌ی جاویدان قرآن، پیوسته ایشان را) پند و اندرز بده (و

بود. على هذا آن باد، بادى سرد و سوزان بوده و قوم هود را منجمد كرده و از بين برده است. بادهائى كه از قطبين به طرف استوا مى‏وزند بسيار سرد و سوزان‏اند اگر بادهاى

وجه اين كه قرآن كريم درباره وحى ، تعبيرانزال و تنزيل (فرود آمدن ) را بكار برده است معناى كلمه ((تورات )) و ((انجيل )) معناى ((فرقان )) و موارد استعمال آن

نموده كه امّا اهل ايمان پس بالا برده ميشود اعمال و ارواحشان بسوى آسمان و باز ميشود براى ايشان درهاى آن و امّا كافر پس بالا برده ميشود كار و روحش ولى چون بآسمان

اينك، از آنچه به غنيمت برده‌ايد، حلال و پاكيزه بخوريد و از خدا پروا داريد كه خداوند آمرزنده‌ى مهربان است پس، از آنچه به غنيمت برده‌ايد، حلال و پاكيزه بخوريد

جعفر گفت: اى پادشاه از اينان بپرس كه آيا ما برده آن‌ها هستيم؟ نجاشى از عمروعاص پرسيد. عمروعاص گفت: نه، اينان برده نيستند بلكه آزادگانند. سپس جعفر گفت: اى پادشاه

بود. على هذا آن باد، بادى سرد و سوزان بوده و قوم هود را منجمد كرده و از بين برده است. بادهائى كه از قطبين به طرف استوا مى‏وزند بسيار سرد و سوزان‏اند اگر بادهاى

بی‌گمان، (هم)ایشان دروغگویانند. شیطان بر آنان بس چیره شده. پس خدا را از یادشان برده. آنان حزب شیطانند؛ هان! حزب شیطان (هم)ایشان بی‌گمان زیانکارانند. کسانی که

تا (صدای حق را) نشنوند؟! آيا براى آنان كه اين سرزمين را از پيشينيان به ارث برده‌اند روشن نكرده است كه اگر بخواهيم آنها را به سزاى گناهانشان عقوبت مى‌كنيم

جعفر گفت: اى پادشاه از اينان بپرس كه آيا ما برده آن‌ها هستيم؟ نجاشى از عمروعاص پرسيد. عمروعاص گفت: نه، اينان برده نيستند بلكه آزادگانند. سپس جعفر گفت: اى پادشاه

سِفر، راجع به تورات موسى است و از بقيه كتب تنها از زبور در قرآن مجيد نام برده شده است. محتويات اين پنج سِفر مطالبى است كه از اغلب آنها در قرآن مجيد ذكر

نموده كه امّا اهل ايمان پس بالا برده ميشود اعمال و ارواحشان بسوى آسمان و باز ميشود براى ايشان درهاى آن و امّا كافر پس بالا برده ميشود كار و روحش ولى چون بآسمان

و تعهّد داشته باشند، ولى همواره گروهى از مردم نداى فطرت و انبيا را از ياد برده و از مدار حقّ خارج و فاسق شده‌اند. امام كاظم عليه السلام فرمود: «اذا جاء

وجه اين كه قرآن كريم درباره وحى ، تعبيرانزال و تنزيل (فرود آمدن ) را بكار برده است معناى كلمه ((تورات )) و ((انجيل )) معناى ((فرقان )) و موارد استعمال آن

نتیجه‌ای عایدشان نشده است)، عمل [بيهوده‌] كرده و رنج [آخرت‌] برده‌اند كه تلاش كرده، رنج [بيهوده‌] برده‌اند. و همه کارشان رنج و مشقّت است. [آنان که همواره در دنیا]

«مکذّبین» گروه دیگرى اند که در آیات پیشین، از آنان به عنوان «اصحاب الشمال» نام برده شده است. ۲ - اصحاب الشمال، متشکل از انسان هاى کافر و تکذیب گر (و أمّا إن

سِفر، راجع به تورات موسى است و از بقيه كتب تنها از زبور در قرآن مجيد نام برده شده است. محتويات اين پنج سِفر مطالبى است كه از اغلب آنها در قرآن مجيد ذكر

نعمت هاى اخروى متقین، از امنیت به عنوان نعمتى مهم و حتى مقدم بر دیگر نعمت ها نام برده است. ۳- فراهم آمدن نعمت هاى روحى و جسمى، براى متقین در بهشت (مادى و معنوى)

است براى سنجش حق وباطل. قرآن مجيد اين لفظ را در ترازوى متداول وغيره بكار برده است مثل [انعام:152]. يعنى پيمانه و ترازو را به انصاف تمام كنيد و ناقص ننماييد

فرمود آنها را بعذابيكه زيادتر بود از لذّتيكه آنها جلد 5 صفحه 260 از معصيت برده بودند چنانچه از بعضى روايات استفاده ميشود و اللّه اعلم و قصه فرعون و حضرت

است براى سنجش حق وباطل. قرآن مجيد اين لفظ را در ترازوى متداول وغيره بكار برده است مثل [انعام:152]. يعنى پيمانه و ترازو را به انصاف تمام كنيد و ناقص ننماييد

است براى سنجش حق وباطل. قرآن مجيد اين لفظ را در ترازوى متداول وغيره بكار برده است مثل [انعام:152]. يعنى پيمانه و ترازو را به انصاف تمام كنيد و ناقص ننماييد

لَآياتٍ لِكُلِّ صَبّارٍ شَكور» آرى بردبارى و تأمل لازم است تا به اين حقائق پى برده شود و پس از پى بردن شكرگزارى لازم است و بدون تأمل و سپاسگذارى، اينها به صورت

فرموده است: اكل ميته، خون، گوشت خوك، گوشت حيوانى كه به هنگام ذبح نام خدا بر آن برده نشده، سحت (حرام)، قمار، كم كردن ترازو و پيمانه، لواط، يارى ستمكاران، اعتماد

شده اند اين بوده كه انبياء و احبار و راهبان خود را تا مقامربوبيت بالا مى برده اند اعتقاد به پدرى و پسرى از اقوام بت پرست به مسيحيت راه يافته است علت اينكه

جعفر گفت: اى پادشاه از اينان بپرس كه آيا ما برده آن‌ها هستيم؟ نجاشى از عمروعاص پرسيد. عمروعاص گفت: نه، اينان برده نيستند بلكه آزادگانند. سپس جعفر گفت: اى پادشاه

كه ديدار اين روزتان را از ياد برديد [عذاب را] بچشيد. ما نيز شما را از ياد برده‌ايم، و بچشيد عذاب هميشگى را به خاطر اعمالى كه انجام مى‌داديد پس به [سزاى‌]

باشند) إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ يَحُورَ «14» إِنَّهُ ظَنَ‌: به درستى كه او گمان برده بود، أَنْ لَنْ يَحُورَ: اينكه هرگز باز نگردد به خدا، يعنى او را بعث و حشر

بوده است. ۲- انسانهایى که بر اثر کفرورزى زمینه هاى ایمان را در خویش از میان برده اند، در پیشگاه خداوند بدترین جنبدگان هستند. (إن شر الدواب عنداللّه الذین

قوم يهود پيامبران بيشتر از هر قوم بوده‏اند از 25 نفر پيغمبرى كه در قرآن نام برده شده بيشترشان از يهوداند مانند يوسف، موسى، هارون، داود، سليمان، زكريا، يحيى،

شده اند اين بوده كه انبياء و احبار و راهبان خود را تا مقامربوبيت بالا مى برده اند اعتقاد به پدرى و پسرى از اقوام بت پرست به مسيحيت راه يافته است علت اينكه

اثر آميزش با مصريان گاو را مقدّس شمرده و دين يگانه پرستى اجداد خود را ازياد برده بودند و اين دستور براى آن بود كه با دست خود گاو بكشد تا كم كم تقديس آن از

نیامده است و فرشتگان خود آن را آشکار نکرده اند; اما ابراهیم(ع) به این نکته پى برده و رسالت اصلى فرشتگان را جویا شده است. ۳ - عدم تلازم میان نبوت و علم به همه

لَآياتٍ لِكُلِّ صَبّارٍ شَكور» آرى بردبارى و تأمل لازم است تا به اين حقائق پى برده شود و پس از پى بردن شكرگزارى لازم است و بدون تأمل و سپاسگذارى، اينها به صورت

صورت به اندازه گودی پشت هسته خرما به مردم نمی پردازند. يا از پادشاهى نصيبى برده‌اند؟ كه در اين صورت به قدر آن گودى كه بر پشت هسته خرماست به مردم سودى نمى‌رسانند

غافل از آنكه قدرت خداوند فوق قدرتها است و زمينه اعمال قدرت آنها را از بين برده و محصول باغ از دست رفته و جز حرمان نصيبى براى آنها نمانده است و بعضى گفته‌اند

بعد از غرق شدن پسر نوح می‌دانند که نوح به سبب مهر پدری مردن فرزند را از یاد برده است. یا این که چون به قدرت مطلقه خدا ایمان داشته فرزند خود را از آستان او

است كه در شبانه روز هر وقت نام خدا برده شد انسان نماز بخواند. او پرسيد: پس معنا چيست؟ امام فرمود: هرگاه نام خدا برده شد، صلوات بر محمّد و آل محمّد بفرستد

كاروانيان كه او را از چاه‌ «1». تفسير كبيرفخررازى. جلد 9 - صفحه 104 بيرون آوردند، برده؛ در ديد زليخا، معشوق و در ديد زندانيان خوابگذار است. دنيا نيز در ديد اكثر

مدّتها قبل از اين واقعه ، در موقع آتش ‍ گرفتن هيكل همه را سوزانده و از بين برده بودند، و پر واضح است كه كتابى كه سندش منتهى به يك شخص شود جاى ترديد هست

كه از ميان شما چه كسانى جهاد مى‌كنند و چه كسانى پايدارى مى‌ورزند؟ آیا گمان برده‌اید که به بهشت می‌روید حال آنکه خداوند هنوز جهادگران و شکیبایان شما را معلوم

به آنانكه لقمه بر دهان مى‏گذارند... در تنظيم الفاظ آنچه قدرت داشته به كار برده ولى ملاحظه مى‏شود كه معانى چقدر مضحك و سند رسوائى گوينده است و همه كارهاى

بهشت، به ابرار نوشانده مى شود چرا در سورۀ دهر، از نعمت «زنان بهشتی»، نام برده نشده است چند روایت حاكى از مدنى بودن سورۀ «هَل أتى» روايات نزول سورۀ دهر،

برچیدن حکومت است، نشانگر این نکته است که فرعونیان به توانایى و اقتدار موسى پى برده و سخت بیمناک بودند. ۳- فرعونیان، هراسان از قدرت یابى موسى(ع) و بنى اسرائیل

گر دانسته، معلوم مى شود که تنها تقواپیشگان هستند که از روشنگریهاى قرآن سود برده و هدایت مى شوند. ۹- بیان احکام الهى (لزوم پرهیز از رباخوارى، پیروى از خدا

خداوند است نسبت بايشان و كافى است براى آنها يا بحساب اعمال حسنه آنان است يك برده تا هفتصد چنانچه در امالى از امير المؤمنين عليه السّلام اينمعنى را با تمسّك

خداوند است نسبت بايشان و كافى است براى آنها يا بحساب اعمال حسنه آنان است يك برده تا هفتصد چنانچه در امالى از امير المؤمنين عليه السّلام اينمعنى را با تمسّك

خداوند است نسبت بايشان و كافى است براى آنها يا بحساب اعمال حسنه آنان است يك برده تا هفتصد چنانچه در امالى از امير المؤمنين عليه السّلام اينمعنى را با تمسّك

حرارت آفتاب و سرما نمى‏بينند. در اقرب گفته «اَزْمَهَرَ الْيَوْمُ: اِشْتَدَّ بَرْدُهُ» يعنى يديش شدت يافت و نيز گويد: زمهرير سرماى شديد است و گفته‏اند: آن در

در ساختمان مواد غذائی و اجزاء حیات‌بخش آن، چه دقّت و مهارت و ظرافتی به کار برده‌ایم). پس انسان باید به خوراک (روح و تن) خود بنگرد. پس بنگرد انسان بسوی خوراکش‌

پاسخ صحيح است. ظاهراً قوم ثمود بعد از قوم عاد بوده‌اند كه نامشان بعد از آنها برده شده است. قهر بر عاد و ثمود نمونه‌اى از در كمين بودن خداوند نسبت به ستمكاران

اطلاع ندارد مگر پيغمبر يا وصى پيغمبر و مردم بسيار به اميد در اين دير بسر برده توفيق ديدار آن شخص را نيافتند مگر با من. حضرت گريه نمود گفت: (الحمد للّه

عمدى نمى گويند، و اما اينكه فريب نمى خورند، و در اصول روايتى آنان هم دست برده نمى شود، ربطى به صحت سند ندارد. و اما اينكه گفتيم روايات تحريف، آيات و سوره

ادعا كردند كه اين بچه برده ايشانست ، و آنگاه بناى معامله را گذاشته به بهاى چند درهم اندك فروختند. كاروانيان يوسف را با خود به مصر برده در معرض فروشش گذاشتند،

البيان جلد 3 صفحه 396. جلد 7 - صفحه 320 جمله كسانى را كه خداوند او را به آسمان برده و يهود و نصارى به مضمون كتب خود معترفند، حضرت ادريس عليه السّلام است كه او

پنداشته‌ايد كه شما را بيهوده آفريديم و شما به سوى ما بازگردانده نمى‌شويد؟ آیا گمان برده‌اید که ما شما را بیهوده آفریده‌ایم و (حکمت و فلسفه‌ای در آفرینش شما نیست،

آنها اعتماد نموده‌اند تبعيّت از آنها كرده‌اند با آنكه در قرآن اسمى از آنحضرت برده نشده و ظاهر آنستكه خطابات متوجه بكسى است كه روى ترش نموده و اعراض كرده در

آنها اعتماد نموده‌اند تبعيّت از آنها كرده‌اند با آنكه در قرآن اسمى از آنحضرت برده نشده و ظاهر آنستكه خطابات متوجه بكسى است كه روى ترش نموده و اعراض كرده در

آنها اعتماد نموده‌اند تبعيّت از آنها كرده‌اند با آنكه در قرآن اسمى از آنحضرت برده نشده و ظاهر آنستكه خطابات متوجه بكسى است كه روى ترش نموده و اعراض كرده در

متعرّض من نشوند من با آنها كارى ندارم و چون شترهاى عبد المطلب را قشون ابرهه برده بودند حضرت بتوسط آن فرستاده وقت ملاقات از ابرهه خواست و بمجلس او حاضر گرديد

قرآن در دو آيه ديگر نيز از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله به عنوان شاهد نام برده شده است. «1» همه پيامبران به سوى قومشان مبعوث شده‌اند، جز حضرت موسى كه در

متعرّض من نشوند من با آنها كارى ندارم و چون شترهاى عبد المطلب را قشون ابرهه برده بودند حضرت بتوسط آن فرستاده وقت ملاقات از ابرهه خواست و بمجلس او حاضر گرديد

آنها اعتماد نموده‌اند تبعيّت از آنها كرده‌اند با آنكه در قرآن اسمى از آنحضرت برده نشده و ظاهر آنستكه خطابات متوجه بكسى است كه روى ترش نموده و اعراض كرده در

است ; به قرینه کلمه «درجات» که غالباً و به طور حقیقت در منزلتهاى رفیع به کار برده مى شود. ۲- جویندگان خشنودى و غضب الهى، هر کدام داراى درجه و جایگاه متفاوت

است; زیرا صاحبان آنها به خوبى بر همه مناظر آن اشراف داشته و از این رهگذر لذت برده و مسرور خواهند شد. برداشت بالا براساس معناى نخست است. ۲ - زندگى در بهشت،

وجه اين كه قرآن كريم درباره وحى ، تعبيرانزال و تنزيل (فرود آمدن ) را بكار برده است معناى كلمه ((تورات )) و ((انجيل )) معناى ((فرقان )) و موارد استعمال آن

وجه اين كه قرآن كريم درباره وحى ، تعبيرانزال و تنزيل (فرود آمدن ) را بكار برده است معناى كلمه ((تورات )) و ((انجيل )) معناى ((فرقان )) و موارد استعمال آن

پس از چندى بین دو سردار نزاع مى افتد. در این نزاع ابرهه، ارباط را از بین برده و خود باقى می‌ماند. از نزاع آن دو سردار پادشاه حبشه به خشم مى افتد و سوگند

مى‌دهيم. امام صادق عليه السلام فرمودند: «اعمال و ارواح مؤمنان به سوى آسمان برده مى‌شود و درهاى آسمان به روى آنان گشوده مى‌شود؛ امّا ارواح و اعمال كافران

كه مى‌فرمايد «1»: تأمل نما در روى چهار پايان و حكمتهائى كه حق تعالى به كار برده: چشمهاى آنها را پيش رو مقرر، تا برابر و پيش پاى خود را ببيند و به ديوارى

حقیقت) نزدیکتر و بهتر است، آن گاه که می‌گوید: شما تنها یک روز در دنیا بسر برده‌اید! ما به آنچه می‌گویند داناتریم. چون شایسته‌ترین (و) راهوارترینشان می‌گوید:

ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند و به خدای خویش آرمیده‌اند (و کرنشش برده‌اند و تسلیم فرمانش شده‌اند) آنان بهشتیانند و در آنجا جاودانه می‌مانند. بی‌گمان

لذا از عهد بلفظ مفرد تعبير شده و براى اهميّت نماز در آخر اوصاف باز نام آنرا برده و محافظت اوقات و حدود نماز را ذكر فرموده و صلوات بصيغه جمع قرائت مشهور و

آنها اعتماد نموده‌اند تبعيّت از آنها كرده‌اند با آنكه در قرآن اسمى از آنحضرت برده نشده و ظاهر آنستكه خطابات متوجه بكسى است كه روى ترش نموده و اعراض كرده در

غافل از آنكه قدرت خداوند فوق قدرتها است و زمينه اعمال قدرت آنها را از بين برده و محصول باغ از دست رفته و جز حرمان نصيبى براى آنها نمانده است و بعضى گفته‌اند

متعرّض من نشوند من با آنها كارى ندارم و چون شترهاى عبد المطلب را قشون ابرهه برده بودند حضرت بتوسط آن فرستاده وقت ملاقات از ابرهه خواست و بمجلس او حاضر گرديد

است براى سنجش حق وباطل. قرآن مجيد اين لفظ را در ترازوى متداول وغيره بكار برده است مثل [انعام:152]. يعنى پيمانه و ترازو را به انصاف تمام كنيد و ناقص ننماييد

پس بازگشت كنيد بسوى او برخوردار ميكند شما را برخوردارى نيكوئى تا مدّتى نام برده شده و ميدهد به هر صاحب مزيّتى مزيّتش را و اگر رو گردانيد پس همانا من ميترسم

آينه دروغگويان‌ نگرفت خدا فرزندى و نباشد با او خدائى در اين هنگام هر آينه برده بود هر خدائى آنچه را آفريد و هر آينه برترى جسته بودند بر خيشان بر برخى پاك

لذا از عهد بلفظ مفرد تعبير شده و براى اهميّت نماز در آخر اوصاف باز نام آنرا برده و محافظت اوقات و حدود نماز را ذكر فرموده و صلوات بصيغه جمع قرائت مشهور و

كارهاست. وقتى مسلمانان از مكّه به مدينه مهاجرت كردند، مشركان به اموال آنان يورش برده و به هركس كه دست مى‌يافتند، او را مورد آزار قرار مى‌دادند. از طرف ديگر، در

عدّه نگهدارند. قرآن در بيشتر موارد مربوط به ازدواج، كلمه‌ى «معروف» را بكار برده است. اين نشان دهنده‌ى آن است كه اساس هرگونه تصميم بايد عاقلانه و شرع پسند

مى‌كرد. سدّى گفته: طاغوت، ابو برده كاهن است كه منافقى را با جهودى حكومت افتاد. جهود گفت: نزد محمد رويم. منافق گفت: نزد ابو برده كاهن مى‌رويم. امير المؤمنين

کتاب فرا می‌رسد، و ستمکاران می‌بینند که) ایشان در غفلت (عمر گرانمایه را) بسر برده‌اند و (به قیامت و بهشت و دوزخی) ایمان نداشته‌اند. و آنان را (از) آن روز حسرت

خدا صلی الله علیه و آله با اصحاب به مدينه مهاجرت كرده بودند در كمال فقر بسر برده و از ديار و اموال خود چشم پوشيده بودند. سپس اين آيه براى آنان نازل گرديد

لذا از عهد بلفظ مفرد تعبير شده و براى اهميّت نماز در آخر اوصاف باز نام آنرا برده و محافظت اوقات و حدود نماز را ذكر فرموده و صلوات بصيغه جمع قرائت مشهور و

آنها اعتماد نموده‌اند تبعيّت از آنها كرده‌اند با آنكه در قرآن اسمى از آنحضرت برده نشده و ظاهر آنستكه خطابات متوجه بكسى است كه روى ترش نموده و اعراض كرده در

غافل از آنكه قدرت خداوند فوق قدرتها است و زمينه اعمال قدرت آنها را از بين برده و محصول باغ از دست رفته و جز حرمان نصيبى براى آنها نمانده است و بعضى گفته‌اند

غافل از آنكه قدرت خداوند فوق قدرتها است و زمينه اعمال قدرت آنها را از بين برده و محصول باغ از دست رفته و جز حرمان نصيبى براى آنها نمانده است و بعضى گفته‌اند

برداشت یاد شده به خاطر این نکته است که خداوند در مورد «تورات» فقط «ذکر» به کار برده است; در صورتى که براى قرآن صفت «مبارک» را اضافه کرده است. ۵- کافران به خاطر

رحمت خدا رجوع و بازگشتى خوب و نيكو مثل اينكه اصلا گناهى نكرده بلكه ثواب هم برده در صورتى كه به نيّت خلوص و تقرّب بخدا از روى صدق و صفا توبه كرده باشد چون

آنها اعتماد نموده‌اند تبعيّت از آنها كرده‌اند با آنكه در قرآن اسمى از آنحضرت برده نشده و ظاهر آنستكه خطابات متوجه بكسى است كه روى ترش نموده و اعراض كرده در

که اگر خداوند چشم و بینایى مردم کافر را از بین مى برد، آنان به قدرت خدا پى برده و به او ایمان مى آورند; ولى خدا چنین نکرده بلکه خواسته است که آنان از راه

غافل از آنكه قدرت خداوند فوق قدرتها است و زمينه اعمال قدرت آنها را از بين برده و محصول باغ از دست رفته و جز حرمان نصيبى براى آنها نمانده است و بعضى گفته‌اند

خدا آسمانها و زمين و آنچه را ميان آندو است مگر براى حكمت و مصلحت و مدتى نام برده شده و همانا بسيارى از مردم بملاقات پروردگارشان هر آينه كافرانند آيا سير نكردند

آينه دروغگويان‌ نگرفت خدا فرزندى و نباشد با او خدائى در اين هنگام هر آينه برده بود هر خدائى آنچه را آفريد و هر آينه برترى جسته بودند بر خيشان بر برخى پاك

آينه دروغگويان‌ نگرفت خدا فرزندى و نباشد با او خدائى در اين هنگام هر آينه برده بود هر خدائى آنچه را آفريد و هر آينه برترى جسته بودند بر خيشان بر برخى پاك

آيات ديگر قرآن به قدرت آنها اشاره شده است. لذا در اينجا از اين دو قوم نام برده شده است. اعلام توانايى خداوند در قلع و قمع ابرقدرت‌ها، نوعى آرام بخشى به

آنها اعتماد نموده‌اند تبعيّت از آنها كرده‌اند با آنكه در قرآن اسمى از آنحضرت برده نشده و ظاهر آنستكه خطابات متوجه بكسى است كه روى ترش نموده و اعراض كرده در

آنها اعتماد نموده‌اند تبعيّت از آنها كرده‌اند با آنكه در قرآن اسمى از آنحضرت برده نشده و ظاهر آنستكه خطابات متوجه بكسى است كه روى ترش نموده و اعراض كرده در

اينكه كلمه‌ى‌ «جَنَّاتٍ» شامل درخت خرما نيز مى‌شود، ولى نام درخت خرما جداگانه برده شده است، كه شايد اشاره به اهميّت خرما در ميان قوم ثمود بوده است. كلمه‌ى‌

آنها اعتماد نموده‌اند تبعيّت از آنها كرده‌اند با آنكه در قرآن اسمى از آنحضرت برده نشده و ظاهر آنستكه خطابات متوجه بكسى است كه روى ترش نموده و اعراض كرده در

آنها اعتماد نموده‌اند تبعيّت از آنها كرده‌اند با آنكه در قرآن اسمى از آنحضرت برده نشده و ظاهر آنستكه خطابات متوجه بكسى است كه روى ترش نموده و اعراض كرده در

ستاره‌هائى باشد كه بروج دوازده گانه بشكل آنها تشكيل ميگردد كه همان دوازده صورت نام برده است و در علم هيئت ذكر شده و بنابراين اختلافى بين دو روايت نيست و برج در لغت

خداوند است نسبت بايشان و كافى است براى آنها يا بحساب اعمال حسنه آنان است يك برده تا هفتصد چنانچه در امالى از امير المؤمنين عليه السّلام اينمعنى را با تمسّك

لذا از عهد بلفظ مفرد تعبير شده و براى اهميّت نماز در آخر اوصاف باز نام آنرا برده و محافظت اوقات و حدود نماز را ذكر فرموده و صلوات بصيغه جمع قرائت مشهور و

لذا از عهد بلفظ مفرد تعبير شده و براى اهميّت نماز در آخر اوصاف باز نام آنرا برده و محافظت اوقات و حدود نماز را ذكر فرموده و صلوات بصيغه جمع قرائت مشهور و

رحمت خدا رجوع و بازگشتى خوب و نيكو مثل اينكه اصلا گناهى نكرده بلكه ثواب هم برده در صورتى كه به نيّت خلوص و تقرّب بخدا از روى صدق و صفا توبه كرده باشد چون

فرموده و در موضعى (ثعبان) به اعتبار مبدء و منتهى، و در محل ديگر (حيه) نام برده كه اسمى است شامل هر دو. نزد بعضى به ضخامت ثعبان و به جلادت جان بود، و چون

كرده‌اند آگاه مى‌سازد. خدا اعمال آنها را شماره كرده است، هر چند خود از ياد برده‌اند، و خدا ناظر بر هر چيزى است. روزی که خداوند همگی آنان را [از گور] برانگیزد،

در سوره مائده مانند مردار و آنچه نام خداوند در وقت ذبح آن برده نشده بلكه نام بتان بر او برده شده و ساير محرّمات مذكوره در آن سوره و اجتناب نمائيد از جنس

از مفسرين بيان كرده اند - نكته باريكى است كه آن را در آيه مورد بحث به كار برده، و آن اين است كه وعده زياد كردن نعمت را به طور صريح (آن هم با نون تاكيد)

این جهت خواهان خوردن از مائده بودند که به متمایز بودن آن از سحر و شعبده پى برده و واقعى بودن آن را لمس کنند. ۵- اصحاب عیسى (ع)، در برهه اى از زمان دچار کمبود

غافل از آنكه قدرت خداوند فوق قدرتها است و زمينه اعمال قدرت آنها را از بين برده و محصول باغ از دست رفته و جز حرمان نصيبى براى آنها نمانده است و بعضى گفته‌اند

که اگر خداوند مردم کافر را مسخ و یا زمین گیر مى کرد، آنان به قدرت خدا پى برده و به او ایمان مى آوردند; ولى چنین نکرده، بلکه خواسته است که آنان از راه دیدن

قرآن در دو آيه ديگر نيز از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله به عنوان شاهد نام برده شده است. «1» همه پيامبران به سوى قومشان مبعوث شده‌اند، جز حضرت موسى كه در

- برخى از حاضران در صحنه قیامت، در رفاه، خوش گذرانى و حالتى شایسته به سر برده، آثار برخوردارى از نعمت در چهره آنان نمودار خواهد شد. (وجوه یومئذ ناعمة)

آيات ديگر قرآن به قدرت آنها اشاره شده است. لذا در اينجا از اين دو قوم نام برده شده است. اعلام توانايى خداوند در قلع و قمع ابرقدرت‌ها، نوعى آرام بخشى به

آيات ديگر قرآن به قدرت آنها اشاره شده است. لذا در اينجا از اين دو قوم نام برده شده است. اعلام توانايى خداوند در قلع و قمع ابرقدرت‌ها، نوعى آرام بخشى به

آنها اعتماد نموده‌اند تبعيّت از آنها كرده‌اند با آنكه در قرآن اسمى از آنحضرت برده نشده و ظاهر آنستكه خطابات متوجه بكسى است كه روى ترش نموده و اعراض كرده در

آنها اعتماد نموده‌اند تبعيّت از آنها كرده‌اند با آنكه در قرآن اسمى از آنحضرت برده نشده و ظاهر آنستكه خطابات متوجه بكسى است كه روى ترش نموده و اعراض كرده در

آنها اعتماد نموده‌اند تبعيّت از آنها كرده‌اند با آنكه در قرآن اسمى از آنحضرت برده نشده و ظاهر آنستكه خطابات متوجه بكسى است كه روى ترش نموده و اعراض كرده در

خداوند است نسبت بايشان و كافى است براى آنها يا بحساب اعمال حسنه آنان است يك برده تا هفتصد چنانچه در امالى از امير المؤمنين عليه السّلام اينمعنى را با تمسّك

صلى الله عليه و آله كلمه‌ى ذريّه را درباره‌ى امام حسن عليه السلام به كار برده است. برخى خواسته‌اند از كلمه‌ى‌ «مِنْ» در «مِنْ آبائِهِمْ» استفاده كنند كه

مطرح ساخته است. در ميان انواع لباس‌ها، نام‌ «سَرابِيلَ» به معناى پيراهن، برده شده كه لباس دائمى براى زن و مرد، كودك و بزرگ، در همه حال و همه جاست و تمام

نرسانيد بواسطه‌ تصادف‌ ‌با‌ موانعي‌ بوده‌ ‌که‌ قابليت‌ ‌او‌ ‌را‌ ‌از‌ ‌بين‌ برده‌ و ‌ يا ‌ مانع‌ پيشرفت‌ ‌او‌ ‌شده‌ ‌است‌ مثلا ‌در‌ هسته خرما قابليت‌ نخلة

ده تن اوّلا و مقابل دو تن ثانيا استفاده نموده‌اند و الا اگر صرف وعده ظفر برده مقابل يا دو مقابل‌ جلد 2 صفحه 548 از كفار در صورت ثبات قدم باشد ناسخيت و

بهشت، به ابرار نوشانده مى شود چرا در سورۀ دهر، از نعمت «زنان بهشتی»، نام برده نشده است چند روایت حاكى از مدنى بودن سورۀ «هَل أتى» روايات نزول سورۀ دهر،

بهشت، به ابرار نوشانده مى شود چرا در سورۀ دهر، از نعمت «زنان بهشتی»، نام برده نشده است چند روایت حاكى از مدنى بودن سورۀ «هَل أتى» روايات نزول سورۀ دهر،

لذا از عهد بلفظ مفرد تعبير شده و براى اهميّت نماز در آخر اوصاف باز نام آنرا برده و محافظت اوقات و حدود نماز را ذكر فرموده و صلوات بصيغه جمع قرائت مشهور و

براى آن شكر كرد. (با اين‌كه شير جزو منافع حيوانات است، ولى نام آن به خصوص برده شده‌ «مَشارِبُ» تا نشانه ويژگى آن باشد. «وَ لَهُمْ فِيها مَنافِعُ وَ مَشارِبُ»

شعر و كهانت است. قرآن در مورد كفر و دروغ، كلمه‌ «قُتِلَ» را يكبار به كار برده است: «قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَكْفَرَهُ» «1» كشته باد انسان (بى ايمان) كه

رحمت خدا رجوع و بازگشتى خوب و نيكو مثل اينكه اصلا گناهى نكرده بلكه ثواب هم برده در صورتى كه به نيّت خلوص و تقرّب بخدا از روى صدق و صفا توبه كرده باشد چون

قرآن درباره خودش و پيامبرى كه بر وى نازل شده، كلمه‌ «تَبارَكَ» را به كار برده است، ولى سرچشمه تمام بركات، خداوند و قدرت اوست. «تَبارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ

شد بر شما مردار و خون و گوشت خوك و حيواناتى كه در وقت كشتن آنها نام بتها برده شود و باسم غير خدا آنرا ذبح كنند آنهم در صورت اختيار نه اضطرار بتفصيلى كه

در تعقیب آیات گذشته در اینجا نام شش تن دیگر از بزرگترین پیامبران الهی را برده، و اوصاف برجسته آنها را که می‌تواند الگو و اسوه برای همه انسانها باشد بطور

آمرزش و روزى ستوده. تفسير صفات اهل ايمان كامل است كه چون نام خدا نزد آنها برده شود دل‌هاى آنها بترس و لرز مى‌آيد از خوف عذاب و شوق لقاء و هر قدر زيادتر

متعرّض من نشوند من با آنها كارى ندارم و چون شترهاى عبد المطلب را قشون ابرهه برده بودند حضرت بتوسط آن فرستاده وقت ملاقات از ابرهه خواست و بمجلس او حاضر گرديد

خداوند است نسبت بايشان و كافى است براى آنها يا بحساب اعمال حسنه آنان است يك برده تا هفتصد چنانچه در امالى از امير المؤمنين عليه السّلام اينمعنى را با تمسّك

پس بازگشت كنيد بسوى او برخوردار ميكند شما را برخوردارى نيكوئى تا مدّتى نام برده شده و ميدهد به هر صاحب مزيّتى مزيّتش را و اگر رو گردانيد پس همانا من ميترسم

آمرزش و روزى ستوده. تفسير صفات اهل ايمان كامل است كه چون نام خدا نزد آنها برده شود دل‌هاى آنها بترس و لرز مى‌آيد از خوف عذاب و شوق لقاء و هر قدر زيادتر

آيات ديگر قرآن به قدرت آنها اشاره شده است. لذا در اينجا از اين دو قوم نام برده شده است. اعلام توانايى خداوند در قلع و قمع ابرقدرت‌ها، نوعى آرام بخشى به

آيات ديگر قرآن به قدرت آنها اشاره شده است. لذا در اينجا از اين دو قوم نام برده شده است. اعلام توانايى خداوند در قلع و قمع ابرقدرت‌ها، نوعى آرام بخشى به

آنها اعتماد نموده‌اند تبعيّت از آنها كرده‌اند با آنكه در قرآن اسمى از آنحضرت برده نشده و ظاهر آنستكه خطابات متوجه بكسى است كه روى ترش نموده و اعراض كرده در

لِلْخَيْرِ» شايد بخل در مال باشد. چون قرآن درباره مال، كلمه خير را به كار برده است. «1» «زَنِيمٍ» به كسى گويند كه اصل و نسب روشنى ندارد و به قومى نسبت داده

الخفيّات است دروغ ميگويند شيطان بر آنها مستولى شده و ياد خدا را از دل آنها برده آنها از اتباع شيطانند و اتباع آن ملعون در دنيا محروم از خير و در آخرت زيان‌كارانند

از همان گروهى اند که در آیه ۳۸ سوره «واقعه»، از آنان به «اصحاب الیمین» نام برده شده است. ۳ - هر انسانى، داراى کارنامه و پرونده اى مستقل در محکمه عدل الهى

شده اند اين بوده كه انبياء و احبار و راهبان خود را تا مقامربوبيت بالا مى برده اند اعتقاد به پدرى و پسرى از اقوام بت پرست به مسيحيت راه يافته است علت اينكه

در اين آيات، از شيطان به عنوان هم‌نشينى كه انسان را به دوزخ مى‌افكند نام برده است. يكى از ناله‌هاى دوزخيان در قيامت، اظهار ندامت از گرفتن دوستان بد در

مخالف سرشت انسانی است، خدا چنین نکرد). آنان (که تورات را از پدران خود به ارث برده‌اند) درباره‌ی کتاب (آسمانی خود) به شکّ و تردید شگفتی گرفتار آمده‌اند (و از

در سوره مائده مانند مردار و آنچه نام خداوند در وقت ذبح آن برده نشده بلكه نام بتان بر او برده شده و ساير محرّمات مذكوره در آن سوره و اجتناب نمائيد از جنس

مصر به همسرش مى‌گويد: احترام اين برده را بگير، شايد در آينده به درد ما بخورد. آرى، به اراده‌ى خداوندى، محبّتِ نوزاد و برده‌اى ناشناس، چنان در قلب حاكمانِ

دروغی نمی‌بندند.» «و اینکه مردانی از آدمیان به مردانی از جنّیان بسی پناه می‌برده‌اند، پس قاهرانه (در گمراهیشان) افزودند.» «و اینکه آنان (نیز) آن‌گونه که (شما)

علیه و اله قرار دارد و آنها که انکار می‌کنند در حقیقت، پی به حقانیت دعوت او برده و به خاطر اغراض خاصی به مخالفت برخاسته‌اند، می‌گوید: «ما بر تو آیات بیّنات

موسى كه اژدهاى واقعى شد تمام عصاها و ريسمانهاى سحره را كه مار صورى بود فرو برده و دو مرتبه به حالت اوليه عصا برگشت. توضيح: نفس انسانى را دو حالت باشد: يكى

بزرگى و بزرگوارى براى تسكين خاطر او و قمّى ره نقل فرموده كه مراد آنست كه نام برده ميشوى تو وقتى كه نامبرده شوم من و آن قول مردم است اشهد أن لا اله الا اللّه

شعر و كهانت است. قرآن در مورد كفر و دروغ، كلمه‌ «قُتِلَ» را يكبار به كار برده است: «قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَكْفَرَهُ» «1» كشته باد انسان (بى ايمان) كه

شعر و كهانت است. قرآن در مورد كفر و دروغ، كلمه‌ «قُتِلَ» را يكبار به كار برده است: «قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَكْفَرَهُ» «1» كشته باد انسان (بى ايمان) كه

شعر و كهانت است. قرآن در مورد كفر و دروغ، كلمه‌ «قُتِلَ» را يكبار به كار برده است: «قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَكْفَرَهُ» «1» كشته باد انسان (بى ايمان) كه

بهشت، به ابرار نوشانده مى شود چرا در سورۀ دهر، از نعمت «زنان بهشتی»، نام برده نشده است چند روایت حاكى از مدنى بودن سورۀ «هَل أتى» روايات نزول سورۀ دهر،

شدند، لا جرم هدايت يافتند و به سعادت فايز گرديدند، و حال آنكه عمرى به كفر بسر برده بودند. اين دستور كلى است نسبت به هر فرد بشرى در هر عصر و زمانى، لكن كم هستند

عصيانگر است. مراد از عبادت شيطان، همان اطاعت و پيروى از اوست كه انسان را بنده و برده شيطان مى‌گرداند. جلد 5 - صفحه 273 1- علم، مسئوليّت‌آور است. «جاءَنِي مِنَ

آوردن امکانات مادى، موجب جهنمى شدن آنهاست ; کلمه «لکن»، این توهم را از بین برده و بیان مى دارد که در صورت تقوا، کسب و ثروت ضررى به سعادت انسان وارد نمى سازد

لِلْخَيْرِ» شايد بخل در مال باشد. چون قرآن درباره مال، كلمه خير را به كار برده است. «1» «زَنِيمٍ» به كسى گويند كه اصل و نسب روشنى ندارد و به قومى نسبت داده

لِلْخَيْرِ» شايد بخل در مال باشد. چون قرآن درباره مال، كلمه خير را به كار برده است. «1» «زَنِيمٍ» به كسى گويند كه اصل و نسب روشنى ندارد و به قومى نسبت داده

لِلْخَيْرِ» شايد بخل در مال باشد. چون قرآن درباره مال، كلمه خير را به كار برده است. «1» «زَنِيمٍ» به كسى گويند كه اصل و نسب روشنى ندارد و به قومى نسبت داده

انحرافی از دست دهد و گمان کند کار خوبی کرده است، نه از این کوششها نتیجه‌ای برده، نه از زیانش درسی آموخته، و نه از تکرار این کار در امان است. تفسیر آیات ۱-

باشد ; به قرینه «بما قدّمت ایدیهم» که معمولاً در قرآن در مورد قیامت به کار برده شده است، بر این مبنا «ثمّ جاؤک» عطف به آیه قبل خواهد شد. برداشت فوق را فرمایش

آنها اعتماد نموده‌اند تبعيّت از آنها كرده‌اند با آنكه در قرآن اسمى از آنحضرت برده نشده و ظاهر آنستكه خطابات متوجه بكسى است كه روى ترش نموده و اعراض كرده در

آنها اعتماد نموده‌اند تبعيّت از آنها كرده‌اند با آنكه در قرآن اسمى از آنحضرت برده نشده و ظاهر آنستكه خطابات متوجه بكسى است كه روى ترش نموده و اعراض كرده در