ریشه بعل: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن نمودار دفعات) |
|||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
شوهر. [هود:72]، من پير زنم و اين شوهرم پير است مثل [بقره:228]. [صافات:125]، گفتهاند بعل نام بتى بود در بعلبك، رجوع شود به «الياس». نا گفته نماند در بَعل معنى استعلا است و آن از معناى اصلى آن كه شوهر است و يك نوع تفّق بر زن دارد ملحوظ شده است. راغب گويد به درختى كه بزرگ شده و رطوبت زمين را به وسيله ريشه هايش جذب مىكند بجهة استعلا بَعل گفتهاند. قهراً بايد گياهان كه رطوبت جذب مىكنند نيز چنين باشند در وسائل ج 6 ص 125 از امام صادق «عليه السلام» نقل است «فى الصدقة فيما سَقَتِ السّماءُ و الانهار اذا كانت سيحاً او بعلا العُشر»: در زكوة در آنچه آسمان و نهرها آن را آبيارى كرده هر گاه به وسيله ريشه باشد ده يك است. راغب گويد: عرب به معبود خود كه بوسيله آن به خدا تقرب مىجويد، بعل مىگويد. على هذا ممكن است معنى آيه فوق: چنين باشد: آيا معبود نكرهاى مىخوانيد و احسن الخالقين را ترك مىكنيد؟. در اين صورت مفرد آن اشاره به واحد نا معلوم از خدايان آنهاست. | شوهر. [هود:72]، من پير زنم و اين شوهرم پير است مثل [بقره:228]. [صافات:125]، گفتهاند بعل نام بتى بود در بعلبك، رجوع شود به «الياس». نا گفته نماند در بَعل معنى استعلا است و آن از معناى اصلى آن كه شوهر است و يك نوع تفّق بر زن دارد ملحوظ شده است. راغب گويد به درختى كه بزرگ شده و رطوبت زمين را به وسيله ريشه هايش جذب مىكند بجهة استعلا بَعل گفتهاند. قهراً بايد گياهان كه رطوبت جذب مىكنند نيز چنين باشند در وسائل ج 6 ص 125 از امام صادق «عليه السلام» نقل است «فى الصدقة فيما سَقَتِ السّماءُ و الانهار اذا كانت سيحاً او بعلا العُشر»: در زكوة در آنچه آسمان و نهرها آن را آبيارى كرده هر گاه به وسيله ريشه باشد ده يك است. راغب گويد: عرب به معبود خود كه بوسيله آن به خدا تقرب مىجويد، بعل مىگويد. على هذا ممكن است معنى آيه فوق: چنين باشد: آيا معبود نكرهاى مىخوانيد و احسن الخالقين را ترك مىكنيد؟. در اين صورت مفرد آن اشاره به واحد نا معلوم از خدايان آنهاست. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
هن:100, او:78, بنو:37, ابو:33, ه:31, ل:26, ب:25, ا:25, لا:24, ذا:21, هذا:21, وله:20, اله:19, الله:19, اخو:18, الا:18, بعل:18, ان:18, وذر:18, دعو:18, ها:18, اخر:18, من:18, ى:18, يوم:17, شيخ:17, وقى:17, نشز:17, خوف:17, حسن:17, حقق:17, خلق:16, انن:16, زين:16, مرء:16, بدو:15, ردد:15, عجز:15, عرض:15, علم:15, انا:14, ف:14, کون:14, فى:13, ربب:13, ولد:13, قوم:12, جناح:12, جيب:12, شىء:12, ذلک:12, امن:12, على:12, کم:12, ويل:11, جنح:11, يا:10, رود:10, عجب:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۴:۳۷
تکرار در قرآن: ۷(بار)
قاموس قرآن
شوهر. [هود:72]، من پير زنم و اين شوهرم پير است مثل [بقره:228]. [صافات:125]، گفتهاند بعل نام بتى بود در بعلبك، رجوع شود به «الياس». نا گفته نماند در بَعل معنى استعلا است و آن از معناى اصلى آن كه شوهر است و يك نوع تفّق بر زن دارد ملحوظ شده است. راغب گويد به درختى كه بزرگ شده و رطوبت زمين را به وسيله ريشه هايش جذب مىكند بجهة استعلا بَعل گفتهاند. قهراً بايد گياهان كه رطوبت جذب مىكنند نيز چنين باشند در وسائل ج 6 ص 125 از امام صادق «عليه السلام» نقل است «فى الصدقة فيما سَقَتِ السّماءُ و الانهار اذا كانت سيحاً او بعلا العُشر»: در زكوة در آنچه آسمان و نهرها آن را آبيارى كرده هر گاه به وسيله ريشه باشد ده يك است. راغب گويد: عرب به معبود خود كه بوسيله آن به خدا تقرب مىجويد، بعل مىگويد. على هذا ممكن است معنى آيه فوق: چنين باشد: آيا معبود نكرهاى مىخوانيد و احسن الخالقين را ترك مىكنيد؟. در اين صورت مفرد آن اشاره به واحد نا معلوم از خدايان آنهاست.
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| بُعُولَتُهُنَ | ۱ |
| بَعْلِهَا | ۱ |
| بَعْلِي | ۱ |
| لِبُعُولَتِهِنَ | ۱ |
| بُعُولَتِهِنَ | ۲ |
| بَعْلاً | ۱ |
