نتایج جستجو

رده:مشمولان حمایتهاى خدا رده:مشمولان رضایت خدا رده:مشمولان لطف خدا رده:مشمولان لعن خدا رده:مشمولان نعمت رده:مشمولان نفرین خدا رده:مشکلات محمد رده:مصونیت قرآن

الا اخذ اله خرج عدو ب وله الله ل ان نن سبل على حبل اما سوى اولاء وقى کون لعن جعل قلل ذلل سنن ضلل حرب قد حبب ها شرد مرر بسط ضرب نصر کلل يدى الى ک سلط فتن

ذلک اول حقق ثم هى سوء اخذ نزل وجه بصر ن جزى عبد جيب مع حرق ويل ليس تبب عند لعن عبر ذوق کبر ثعب

ائى طوع شهد دعو حسن کذب ضلل اذا کتب قتل خير ملک رود سمع لعل صبر خلف دخل دنو لعن مکر

ناپذیران ۳; لعن بر حق ناپذیران ۴; هلاکت حق ناپذیران ۲ دین: شگفتى دین ستیزى ۳; لعن بر دین ستیزان ۴ کافران: لعن بر کافران ۴; هلاکت کافران ۲ لعن: لعن جایز ۴ لعن خدا:

ولى کما اهل ايى جعل لما مع وجس کيف ورى حکم حسب ذلک حنذ فرى خسر ذکر قطع صبر لعن عهد لوط على عجل يا او وصل حذر انتما جىء اخو

کتمان حق: آثار کتمان حق ۱ ; کیفر کتمان حق ۳ کفر: آثار کفر ۲ لعن: مشمولان لعن ۱، ۲، ۳، ۶ ; موجبات لعن ۱، ۲، ۴ لعنخشدگان: بیخپناهى لعنخشدگان ۵، ۹، ۱۰ ; محرومیّت

شدید ۲ کافران: عذاب کافران ۲; لعن بر کافران ۴; هلاکت کافران ۲ لعن: لعن جایز ۴ لعن خدا: مشمولان لعن خدا ۱ ولیدبن مغیره: لعن بر ولیدبن مغیره ۱

حق داريد، و اگر نه، حق تعالى قلوب بعضى شما را بر بعضى زند و لعن فرمايد همه را، چنانچه لعن فرمود اهل كتاب را. كانُوا لا يَتَناهَوْنَ عَنْ مُنكَرٍ فَعَلُوهُ

گناه: کبیره ۶ لعن: موجبات لعن ۹ محرّمات:۹ مریم (ع): تهمت به مریم (ع) ۲، ۴، ۸، ۱۰ ; عفت مریم (ع) ۵ ; فضایل مریم (ع) ۵ ; قصه مریم (ع) ۱۰ مشمولان لعن:۷، ۸ یوسف

خدا: آثار لعن خدا ۶، ۱۰، ۱۳; لعن خدا ۴ رحمت: محرومان از رحمت ۴، ۵; محرومیت از رحمت ۱۳ قلب: آثار حجاب قلب ۷; عوامل حجاب قلب ۶ کفر: آثار کفر ۵، ۶ لعن: ایمان

گناه ۸ ; مراتب کیفر ۴ ; مستحقان کیفر اخروى ۴ ; نظام کیفرى ۲ لعن: لعن جایز ۱۱ ; مشمولان لعن ۱۰، ۱۱ محمّد(ص): استهزاگران محمّد(ص) ۹ منافقان: استهزاهاى منافقان

کافران ۱۴; لعن بر کافران ۱۴ گواهى: گواهى در محضر خدا ۹ لعن: مشمولان لعن ۱۰، ۱۱، ۱۴ محرمات: ۲ مفتریان بر خدا: ۱۴ گواهى علیه مفتریان بر خدا ۷، ۹; لعن مفتریان

قوم عاد ۵; کفر قوم عاد ۵; لعن بر قوم عاد ۱; محرومان قوم عاد ۶; محرومیت اخروى قوم عاد ۱ کافران: ۵ کفر: آثار کفر ۵ لعن: مشمولان لعن ۱

578 لَعَنَهُ اللَّهُ‌: صفت دوم شيطان است، يعنى شيطانى كه جامع صفت مريد و لعن و طرد شده از رحمت الهى است، و خداوند او را از رحمت واسعه خود رانده و دور ساخته

ائى فتن خرر فرق وحى هل جهنم کلل لم شرک سوى عند الا خلد وهب دبب شىء علم عذب لعن بين ترک يا رجع حشر مسس کذب ضلل قوم الى خبو شرر اول نور قتل صوب يوم زيد حسب

۹ ظالمان: ۱، ۲، ۴، ۶، ۷ کافران: لعن اخروى کافران ۳; محرومیت اخروى کافران ۳ کفر: نشانه هاى کفر به آخرت ۹ لعن: مشمولان لعن اخروى ۳، ۶

۱۱، ۱۹ ; کفر به محمّد (ص) ۲۱ لجاجت: آثار لجاجت ۱۸ لعن: موجبات لعن ۹ مردم: و تعالیم انبیا ۱۴ مشمولان لعن:۹، ۱۰ معجزه: تکذیب معجزه ۳ مغضوبان خدا:۹ هدایت: موانع

ولایت کافران ۷، ۸، ۹، ۱۰، ۱۶، ۱۷ ; ولایت کافران ۵ کفر: موجبات کفر ۹، ۱۰ لعن: موجبات لعن ۹ محرمات:۵ مشرکان: دوستى با مشرکان ۱، ۶ ; قبول ولایت مشرکان ۱، ۶ ; ولایت

مبارزه با فساد ۸ قتل: احکام قتل ۴، ۵، ۶، ۷، ۹; موجبات قتل ۴، ۵، ۶، ۷ لعن: موجبات لعن ۱، ۲، ۳ مؤمنان: مسؤولیت مؤمنان ۹ محمد(ص): مبارزه محمد(ص) با بیماردلان

۲ عذاب: اهل عذاب ۶ عصیان: عصیان از انبیا ۳ کافران: لعن بر کافران ۹; هلاکت کافران ۱۰ لعن: مشمولان لعن خدا ۹

ليل بحر صحب سبق مع شعر ب اخو لن سلط ظلم امن شمس وقع نهر وجد الله ندى جىء لعن برج طرق قدم امم وقى ندو اجر شيد نبذ اذ الى رئى دخل اول ک لما نصر هجر شکک

خدا ۴۰ ; قدرت خدا ۲، ۱۰ ; لعن خدا ۷، ۱۴ ; محرومیت از رحمت خدا ۷، ۸، ۹ ; محرومیت از محبت خدا ۳۷، ۳۸، ۴۰ ; مشیّت خدا ۱۱ ; موجبات لعن خدا ۹ ; نعمتهاى خدا ۱۱ ;

تضرّع است و هر كه ابتهال را (در آيه) به لعن تفسير كرده براى آنست كه ابتهال در آيه به جهت لعن است. مجمع البيان آن را لعن معنى كرده و از ابن عباس، تضرّع و مبالغه

خدا ۱، ۲، ۱۰، ۱۲; نقش مشیت خدا ۴ لعن: مشمولان لعن ۱۳ محو و اثبات: ۱، ۲، ۴، ۷، ۹، ۱۰، ۱۱، ۱۲، ۱۳ یهود: عقیده یهود ۱۳; لعن بر یهود ۱۳ تفسیر ابن ابى‌حاتم. تفسیرقمى،

نعمت ۶ کیفر: کیفر سخت ۷; کیفر شدید ۶; مراتب کیفر ۶، ۷; موجبات کیفر ۶ لعن خدا: مشمولان لعن خدا ۸ معاد: عقیده باطل مکذبان معاد ۳; کفر مکذبان معاد ۳; لجاجت مکذبان

مى فرمود: او (شیطان) با لعن مورد رجم واقع شده و از درهاى خیر رانده و مطرود گشته است. مؤمنى از او یاد نمى کند مگر آنکه او را لعن مى کند و چون در علم الهى

حتى انن ارض لبث صلو لما هو نفخ عود ثم اين ا سئل عمل عين عذب دلک بوب توب اجر لعن بين جرم فتن نور سلف لم الذى دبر فرض ربب نفع عبد

هو عمل کفر سمو علم نن شهد لعب اول هن نفس ارض لهو دنو هى مثل شىء ا قدر عرض لعن رضو دور وقى سبل جنن ظلم کلل لو ى حبب شدد خسر قد تبع علو نصر بين غفر ذا بقى

بعد عمل اهل ذوق لکن صبر کبر بيت سوء اکل سحت قدم اخذ ردد عدو حتى بين لو بعض لعن امر رفد س قرر حين ذلک صدق قبل عهد

کلب وقى قلد افک شمل رجع ثور غلل الک الو دور جسم بل همم حضر موت وصد روح وى لعن بلغ فرح نحن الذى لکن نن سمع يوم طلع ضعف جوب ثقف

يهود شدد خوف قرب ذلک عطو ايى حنف سحت سلم حبب سئل يا من يقن مسيح انن ودد ه لعن هدى

صوب ب نصر قلب حيز اخر يوم جعل اذ عقل خير الى عبد نسى فئى طمن حظظ ولى قوم لعن انس عصو وثق طمئن عصى علم قد فرق بوء ذا کذب ذکر

بئس ملک ورى عرف دنو قرى خشع غفل مول نکح رود عذب فحش منع نسو نصف قبل عمران لعن لبس ظنن قلل طول طعم عرض عمر بعد جمع يمن حيى جدر بنو صنع ربع حرم کره مريم ظلم

ایمان عیسى (ع) ۱۷ ; قصه عیسى (ع) ۲ فاطمه (س): ۲۱ فضایل فاطمه (س) ۱۳ لعن: ۱۹ موجبات لعن ۱۶ مباهله: ۱، ۹، ۱۱، ۱۸، ۲۰، ۲۱، ۲۳ اجابت مباهله ۶ ; اهمیّت مباهله

شامل این کلمه لعن‌ (۴۱ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) راندن و دور كردن. «لَعَنَهُ لَعْناً: طَرَدَهُ وَ اَبْعَدَهُ عَنِ الْخَيْرِ» در مفردات گفته: لعن به معنى طرد و

فى يوم کم اتى ما عدو کون من ل اذ نوم لبس سبت شرع ليل نهر انن حوت ف ک الذين لعن قول الله الذى صحب على هو اخذ امر خلف زوج شرک ب ذلک نشر اله عيش وثق بحر وتد

ميجوئيد و ميخواهيد گناه خودتان را بگردن آنها بيندازيد و هر دو دسته يكديگر را لعن ميكنيد و بهم ناسزا ميگوئيد و تمامى در آتش جايگزين خواهيد بود و تا خدا خدائى

(مفردات). [بقره:251]. [مائده:30]. قتل گاهى به معنى لعن آيد چنانكه در مجمع و قاموس گفته مثل [عبس:17]. لعن بر انسان چه بسيار كافر است و شايد به معنى خبر باشد

شرک عسى ظلم موت قرب نصر نفق اتى امر بين برء اذا صدق صلو نفس شهد عظم حبب مرر لعن وجد هما اذ قرء رود اخذ قد هدى قلب خبر هبط ولى رئى فسق جزى عزز نصح اون زکو

ميجوئيد و ميخواهيد گناه خودتان را بگردن آنها بيندازيد و هر دو دسته يكديگر را لعن ميكنيد و بهم ناسزا ميگوئيد و تمامى در آتش جايگزين خواهيد بود و تا خدا خدائى

ميجوئيد و ميخواهيد گناه خودتان را بگردن آنها بيندازيد و هر دو دسته يكديگر را لعن ميكنيد و بهم ناسزا ميگوئيد و تمامى در آتش جايگزين خواهيد بود و تا خدا خدائى

از شماست. سلمان فارسى از اهل بيت پيامبر مى‌شود و ابولهب عموى پيامبر، مورد لعن و نفرين‌ «1». حاقّه، 29. «2». اعراف، 48. «3». آل عمران، 10. «4». انسان، 8

از شماست. سلمان فارسى از اهل بيت پيامبر مى‌شود و ابولهب عموى پيامبر، مورد لعن و نفرين‌ «1». حاقّه، 29. «2». اعراف، 48. «3». آل عمران، 10. «4». انسان، 8

دار آويختن باشد بكشتند با آنكه شخص مصلوب در كتاب الهى مورد لعن است بدين طريق عيسى متحمّل لعن و صلب شد تا كفّاره گناهان تمام بشر گرديد (الميزان ج 3 ص 320-

الذى طوع خلق حسن عزز دعو اخذ قتل شهد ضلل کتب خير کذب تبع جىء ذلکم بل بنو عدو لعن خلف وحد دنو صبر ذا دخل

بدانند كه آيندگان نيز به آنان نفرين خواهند كرد. «فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ» 12- لعن و نفرين بر دشمن، نه تنها جايز، بلكه لازم است. «فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ ثُمَّ

و ضلال و عناد در هر زمانى متابعت تمام آنها است و محروميّت از رحمت الهى و لعن اهل ايمان پيرو و ملازم با آنها است در دنيا و آخرت و اين استحقاق را بعمل خودشان

بدانند كه آيندگان نيز به آنان نفرين خواهند كرد. «فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ» 12- لعن و نفرين بر دشمن، نه تنها جايز، بلكه لازم است. «فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ ثُمَّ

بدانند كه آيندگان نيز به آنان نفرين خواهند كرد. «فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ» 12- لعن و نفرين بر دشمن، نه تنها جايز، بلكه لازم است. «فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ ثُمَّ

آیات شامل این کلمه لعن‌ (۴۱ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) وَ مِيثَاقَهُم نَقْضِهِم جَعَلْنَا قُلُوبَهُم السّبِيل فَبِمَا سَوَاء قَاسِيَة ضَل يُحَرّفُون الْکَلِم

آیات شامل این کلمه لعن‌ (۴۱ بار) قَلِيلا أَيْنَمَا إِلاّ ثُقِفُوا فِيهَا يُجَاوِرُونَک أُخِذُوا وَ لا قُتّلُوا ثُم تَقْتِيلا بِهِم سُنّة اللّه لَنُغْرِيَنّک

برائت گفته‏اند يعنى روز قيامت بعضى از شما از بعضى برائت جويد و بعضى بعضى را لعن كند. ايضا آيه [ممتحنه:4]. از حضرت صادق «عليه السلام» نقل شده كه كفر به معنى

آیات شامل این کلمه لعن‌ (۴۱ بار) وَ بَعْضُکُم اللّه مَن بِبَعْض فَلَن بَعْضا تَجِد يَکْفُر مَأْوَاکُم لَه لَعَنَهُم الّذِين نَصِيرا النّار أَم الْقِيَامَة

آیات شامل این کلمه لعن‌ (۴۱ بار) وَ بِمَا فِي الْمُؤْمِنَات قَالُوا الْغَافِلاَت الدّنْيَا أَيْدِيهِم بَل غُلّت الْمُحْصَنَات الْآخِرَة يَرْمُون يَدَاه

بدانند كه آيندگان نيز به آنان نفرين خواهند كرد. «فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ» 12- لعن و نفرين بر دشمن، نه تنها جايز، بلكه لازم است. «فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ ثُمَّ

تَوَلّى عِنْد بِهَا إِن قَرِيبا عِلْمُهَا بِالْحَق أَمّا الذّکْرَى الّذِين لَعَن إِنّمَا الْکِتَاب لا أَنْزَل قُل يُؤْمِنُون الْکَافِرِين الّذِي عَن در حال

ذَاقُوا نَرَاه عَذَابا کَمَثَل قَبْلِهِم الّذِين الّذِي عَرَضا لَهُم تَحُل لَعَن السّاعَة يَنْظُر أَرْسَل فَتَسْتَجِيبُون أَثَابَهُم کَثِيرَة ذٰلِک أَنْذَرْنَاکُم

چرا او را كامل نيافريد؟ تكليف ابليس و ملائكه به سجده بر آدم براى چه بود و لعن و عقاب ابليس بعد ازنافرمانى چرا؟ پاسخ به دو شبهه ديگر بيان و توضيح جمله :

يُرِيدُون أَلاّ خَيْر کَانُوا الشّيْطَان لِلّذِين لَهُم بِاللّه لَو نُطْفَة لُعِن فَبِمَا حَقّه وَدّ فِرْعَوْن کَان ادْعُوهُم مَدْيَن يَثْقَفُوکُم فَرِيضَة

ميكرد و آن شيطانى است كه خداوند او را در اين آيه بتمرد وصف نموده و در آيه بعد لعن فرموده است حقير عرض مى‌كنم بنابر اين تفسير وجه اتحاد دعوت بت و شيطان واضح

شكنجه و آزار كفار قريش صبر نمايند و بدانند كه آنها هم مانند اصحاب اخدود مشمول لعن و غضب الهى خواهند بود و ميفرمايد اين عمل از آنها صادر و اين استحقاق براى آنان

قَرِيب تَکُون قَرِيبا إِن نَفْسَه بَعْد ظَلَم الْمِيزَان الّذِين ذٰلِک فَقَد لَعَن أَمْرا فَإِذَا عِنْد بَلَغْن يُؤْمِنُون عِلْمُهَا بِالْحَق الْکَافِرِين أَجَلَهُن

شكنجه و آزار كفار قريش صبر نمايند و بدانند كه آنها هم مانند اصحاب اخدود مشمول لعن و غضب الهى خواهند بود و ميفرمايد اين عمل از آنها صادر و اين استحقاق براى آنان

با فرستادن كلاغى، دفن در خاك را به او آموخت. 1- انسانِ كافر و ناسپاس مورد لعن خداست. «قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَكْفَرَهُ» 2- در شيوه تبليغ گاهى بايد براى

شكنجه و آزار كفار قريش صبر نمايند و بدانند كه آنها هم مانند اصحاب اخدود مشمول لعن و غضب الهى خواهند بود و ميفرمايد اين عمل از آنها صادر و اين استحقاق براى آنان

شكنجه و آزار كفار قريش صبر نمايند و بدانند كه آنها هم مانند اصحاب اخدود مشمول لعن و غضب الهى خواهند بود و ميفرمايد اين عمل از آنها صادر و اين استحقاق براى آنان

با فرستادن كلاغى، دفن در خاك را به او آموخت. 1- انسانِ كافر و ناسپاس مورد لعن خداست. «قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَكْفَرَهُ» 2- در شيوه تبليغ گاهى بايد براى

با فرستادن كلاغى، دفن در خاك را به او آموخت. 1- انسانِ كافر و ناسپاس مورد لعن خداست. «قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَكْفَرَهُ» 2- در شيوه تبليغ گاهى بايد براى

بَیْنَهُمْ). کارشان به جایی رسید که در برابر هم ایستادند، و هر گروه، گروه دیگری را لعن و نفرین می‌کرد و از او برائت و بیزاری می‌جست، به این نیز قناعت نکردند به روی

شكنجه و آزار كفار قريش صبر نمايند و بدانند كه آنها هم مانند اصحاب اخدود مشمول لعن و غضب الهى خواهند بود و ميفرمايد اين عمل از آنها صادر و اين استحقاق براى آنان

شكنجه و آزار كفار قريش صبر نمايند و بدانند كه آنها هم مانند اصحاب اخدود مشمول لعن و غضب الهى خواهند بود و ميفرمايد اين عمل از آنها صادر و اين استحقاق براى آنان

با فرستادن كلاغى، دفن در خاك را به او آموخت. 1- انسانِ كافر و ناسپاس مورد لعن خداست. «قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَكْفَرَهُ» 2- در شيوه تبليغ گاهى بايد براى

شكنجه و آزار كفار قريش صبر نمايند و بدانند كه آنها هم مانند اصحاب اخدود مشمول لعن و غضب الهى خواهند بود و ميفرمايد اين عمل از آنها صادر و اين استحقاق براى آنان

است، آنانكه ملاقات نمودند خدا را به زنا و توبه ننمودند، پس لعن كنيد آنها را كه خدا ايشان را لعن فرموده، پس باقى نماند در موقف مگر آنكه گويند: خداوند لعنت

صحت آن عقد ترديد كرده‏اند. از رسول خدا صلى اللّه و عليه و آله نقل شده: «لَعَنَ اللّهُ الْمُحِلِّلُ لَهُ» يعنى خدا باآن كه براى او محلل واقع مى‏شود لعنت

شكنجه و آزار كفار قريش صبر نمايند و بدانند كه آنها هم مانند اصحاب اخدود مشمول لعن و غضب الهى خواهند بود و ميفرمايد اين عمل از آنها صادر و اين استحقاق براى آنان

شكنجه و آزار كفار قريش صبر نمايند و بدانند كه آنها هم مانند اصحاب اخدود مشمول لعن و غضب الهى خواهند بود و ميفرمايد اين عمل از آنها صادر و اين استحقاق براى آنان

با فرستادن كلاغى، دفن در خاك را به او آموخت. 1- انسانِ كافر و ناسپاس مورد لعن خداست. «قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَكْفَرَهُ» 2- در شيوه تبليغ گاهى بايد براى

بقياس شكل اوّل كه بديهى است نتيجه دادنش ثابت ميشود استحقاق اوّلى و دوّمى براى لعن باين آيه شريفه و در تهذيب از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه يكشب پيغمبر

شكنجه و آزار كفار قريش صبر نمايند و بدانند كه آنها هم مانند اصحاب اخدود مشمول لعن و غضب الهى خواهند بود و ميفرمايد اين عمل از آنها صادر و اين استحقاق براى آنان

است. آگاه باشيد هر چه سكر آورد بسيار آن، پس كم آن هم حرام است. 3- در خصال- لعن رسول اللّه صلى اللّه عليه و آله فى الخمر عشرة غرسها و حارسها و عاصرها و شاربها

چرا او را كامل نيافريد؟ تكليف ابليس و ملائكه به سجده بر آدم براى چه بود و لعن و عقاب ابليس بعد ازنافرمانى چرا؟ پاسخ به دو شبهه ديگر بيان و توضيح جمله :

هستي‌ و صحابه ‌رسول‌ اللّه‌ ‌را‌ لعن‌ ميكني‌ و ‌بر‌ ‌آنها‌ عيب‌ و نقص‌ ميشماري‌ شيعه‌ ‌در‌ جواب‌ ‌آن‌ ‌گفت‌ (‌من‌ لعن‌ واحدا ‌من‌ الصحابة فعليه‌ لعنة اللّه‌

چرا او را كامل نيافريد؟ تكليف ابليس و ملائكه به سجده بر آدم براى چه بود و لعن و عقاب ابليس بعد ازنافرمانى چرا؟ پاسخ به دو شبهه ديگر بيان و توضيح جمله :

خانه‌ها و شهرهاى ايشان نمانده، و آنچه در عقب خود گذاشته‌اند در دنيا طعن و لعن و در آخرت معذب به عذاب اليم و عقاب جحيم است. خلاصه كفار و معاندين قوم صالح

چرا او را كامل نيافريد؟ تكليف ابليس و ملائكه به سجده بر آدم براى چه بود و لعن و عقاب ابليس بعد ازنافرمانى چرا؟ پاسخ به دو شبهه ديگر بيان و توضيح جمله :

با فرستادن كلاغى، دفن در خاك را به او آموخت. 1- انسانِ كافر و ناسپاس مورد لعن خداست. «قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَكْفَرَهُ» 2- در شيوه تبليغ گاهى بايد براى

آنها آگاه ميفرمايد و دروغ و كفر آنها ظاهر ميشود و آنحضرت بامر خداوند آنها را لعن ميفرمايد و رسواى خاص و عام ميشوند و اين فضيحت و رسوائى تا دامنه قيامت براى

چرا او را كامل نيافريد؟ تكليف ابليس و ملائكه به سجده بر آدم براى چه بود و لعن و عقاب ابليس بعد ازنافرمانى چرا؟ پاسخ به دو شبهه ديگر بيان و توضيح جمله :

و ضلال و عناد در هر زمانى متابعت تمام آنها است و محروميّت از رحمت الهى و لعن اهل ايمان پيرو و ملازم با آنها است در دنيا و آخرت و اين استحقاق را بعمل خودشان

برگردند و توبه كنند عفو فرمايد. شأن نزول: قبل از بعثت حضرت پيغمبر، رؤساى قريش لعن و طرد مى‌كردند يهود و نصارى را كه تكذيب پيغمبرشان نمودند و مى‌گفتند به خدا

شكنجه و آزار كفار قريش صبر نمايند و بدانند كه آنها هم مانند اصحاب اخدود مشمول لعن و غضب الهى خواهند بود و ميفرمايد اين عمل از آنها صادر و اين استحقاق براى آنان

كند فرمود عافيت‌ آنهم‌ عافيت‌ ‌در‌ دين‌ و دنيا و آخرت‌ و افضل‌ ‌از‌ صلوات‌ لعن‌ اعداء دين‌ ‌است‌ زيرا محبت‌ سه‌ درجه‌ دارد. 1‌-‌ ‌او‌ ‌را‌ دوست‌ دارد. 2‌-‌

چرا او را كامل نيافريد؟ تكليف ابليس و ملائكه به سجده بر آدم براى چه بود و لعن و عقاب ابليس بعد ازنافرمانى چرا؟ پاسخ به دو شبهه ديگر بيان و توضيح جمله :

شكنجه و آزار كفار قريش صبر نمايند و بدانند كه آنها هم مانند اصحاب اخدود مشمول لعن و غضب الهى خواهند بود و ميفرمايد اين عمل از آنها صادر و اين استحقاق براى آنان

مراد الهى را اتيان نموده، و حال آن كه بالاتفاق كفار مخالفت حق را كنند. 3- لعن و طرد و مذمت كفار و فرق باطله در آيات قرآنيه، دال است بر تنزيه ذات حق تعالى

قُلُوبِهِم قُلُوبِهِن قُلُوبِکُم قُلْن قُولُوا لَآتَوْهَا لَسْتُن لَطِيفا لَعَل لَعَن لَعَنَهُم لَعْنا لَنُغْرِيَنّک لَيْتَنَا لِآبَائِهِم لِأَزْوَاجِک لِإِخْوَانِهِم

وَ مَن‌ كَفَرَ فَلا يَحزُنك‌َ كُفرُه‌ُ بايد دشمنان‌ دين‌ ‌را‌ لعن‌ كرد چنانچه‌ خداوند لعن‌ فرمود. إِلَينا مَرجِعُهُم‌ بازگشت‌ ‌آنها‌ ‌در‌ قيامت‌ بسوي‌ ‌ما

آنها يهودند كه خدا در باره آنها فرموده آنها كسانى هستند كه غضب كرده است و لعن فرموده خداوند آنها را و گمراهان نصارى هستند و آنها كسانى ميباشند كه خداوند

بقياس شكل اوّل كه بديهى است نتيجه دادنش ثابت ميشود استحقاق اوّلى و دوّمى براى لعن باين آيه شريفه و در تهذيب از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه يكشب پيغمبر

شكنجه و آزار كفار قريش صبر نمايند و بدانند كه آنها هم مانند اصحاب اخدود مشمول لعن و غضب الهى خواهند بود و ميفرمايد اين عمل از آنها صادر و اين استحقاق براى آنان

لا جرم اقدام در دفاع كفار برآمده تا فايز به رضوان الهى گرديد و كفار مستحق لعن ابدى گرديده و حق از باطل مميز شد. لا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكافِرِينَ

اللَّه، فرمود: هرزه گوئى پر لعن، آن كسى كه چون مؤمنان در بر او ياد آورى شوند، به آنها لعن فرستد و چون او را ياد كنند، به او لعن كنند. امام باقر عليه السّلام

نخواهد كرد! ۸۷ - كيفر آنها، اين است كه لعن (و طرد) خداوند و فرشتگان و مردم همگى بر آنهاست . ۸۸ - همواره در اين لعن (و طرد و نفرين ) ميمانند، مجازاتشان تخفيف

‌از‌ عنايات‌ و تفضلات‌ الهي‌ چنانچه‌ شيطان‌ رانده‌ شد و مورد لعن‌ الهي‌ واقع‌ شد ‌که‌ معناي‌ لعن‌ همان‌ دوري‌ ‌از‌ رحمت‌ الهي‌ ‌است‌. ] (آیه 39)- مشرک مشو

كتمان از حق نمودند و سخن نمى گويد با آنها خداوند در روز قيامت سخن خيرى بلكه لعن ميفرمايد و خوار ميكند آنان را و بعضى گفته‌اند اين كنايه است از غضب و تعريض

فرمود رشوه دهنده و گيرنده و واسطه بين آن، هر سه ملعونند. 5- قال عليه السّلام لعن اللّه الرّاشى و المرتشى و الماشى بينهما. «4» فرمود: خدا از رحمت واسعه خود

‌است‌. كَبُرَ مَقتاً عِندَ اللّه‌ِ عداوت‌ و لعن‌ و عذاب‌ الهي‌. وَ عِندَ الَّذِين‌َ آمَنُوا ‌از‌ عداوت‌ و لعن‌ و نفرين‌ و اعراض‌. مَلعُونِين‌َ أَينَما ثُقِفُوا‌-‌

ضعفين من العذاب ). «و آنها را لعن كن لعن بزرگى »! (و العنهم لعنا كبيرا) مسلما آنها مستحق عذاب و لعن هستند ولى «عذاب مضاعف » و «لعن كبير» بخاطر تلاش و كوششى

كه پيش از شما بودند مگر به جهت ترك ايشان امر به معروف و نهى از منكر را، پس لعن فرمود نادانان را به جهت ارتكاب معصيتها، و دانايان را به سبب ترك نهى از مناهى

از هدى مى‌باشد. دوم- آنكه ملعون است به جهت ضلال، پس طاعت او مستجلب ضلال و لعن باشد. سيم- آنكه در غايت عداوت و سعايت است در اهلاك بندگان، و موالات نمودن

نامه‌ بدست‌ چپ‌ و ‌از‌ پشت‌ سر و سياهي‌ صورت‌ و دخول‌ ‌در‌ عذاب‌ جهنم‌ و لعن‌ پروردگار و انبياء و ملائكه‌ و مؤمنين‌ و ‌غير‌ اينها ‌که‌ ‌بر‌ طبق‌ همه‌ اينها

چرا او را كامل نيافريد؟ تكليف ابليس و ملائكه به سجده بر آدم براى چه بود و لعن و عقاب ابليس بعد ازنافرمانى چرا؟ پاسخ به دو شبهه ديگر بيان و توضيح جمله :

كه ظاهرا اظهار دوستى مينمايند باطنا دشمنند بايد از آنها حذر نمود و مستحق لعن‌ جلد 5 صفحه 209 و نفرين ميباشند بايد در باره آنها گفت بكشد خدا آنها را چگونه

جزاي‌ وافر كافي‌ قال‌َ اذهَب‌ دوري‌ ‌از‌ رحمت‌ و مقام‌ قرب‌ ‌است‌ ‌که‌ معناي‌ لعن‌ ‌است‌ ‌که‌ فرمود وَ إِن‌َّ عَلَيك‌َ لَعنَتِي‌ إِلي‌ يَوم‌ِ الدِّين‌ِ ص‌ ‌آيه‌

دوبار كلمه لعن در مورد دروغگويان به كار رفته است . در روايات اسلامى نيز كرارا كلمه لعن درباره بعضى از مرتكبين گناهان كبيره به كار رفته است ، حديث لعن الله فى

مى‏كند، به ما فرمان داد با ابى الخطاب دوستى كنيم و سپس به ما دستور داد او را لعن كنيم و از او بيزارى جوئيم. امام كاظم (ع) كه پسر بچه‏اى بود فرمود: راستى خدا

علي ع : و امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله لعن فرمودند ربا و خورنده ربا و خوراننده آن و فروشنده و مشترى آن و نويسنده قبض

خدا صلى اللَّه عليه و آله واصله و موتصله (زانيه و واسطه آن) را در اين خبر لعن فرموده است.

درّاج گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله لعن كرد كسى را كه در مدينه حادثه‏اى بپا كند، يا حادثه‏آفرينى را پناه دهد، پرسيدند

حال‌ آنكه‌ بد قريني‌ ‌است‌ زيرا ‌آنها‌ ‌را‌ بجهنم‌ ميبرد و ‌در‌ آتش‌ بآنها لعن‌ و طرد ميكند و اذيت‌ ميرساند. شخص‌ مرائي‌ ‌هم‌ مشرك‌ ‌است‌ ‌که‌ عمل‌ ‌خود‌

جِبِلًّا كَثِيراً (يس‌ آيه 62). فَاتَّخِذُوه‌ُ عَدُوًّا اخذ عداوت‌ بمجرد لعن‌ شيطان‌ نيست‌ بايد متابعت‌ ‌او‌ ‌را‌ نكرد ‌که‌ متابعت‌ ‌او‌ مورث‌ دخول‌ ‌در‌

فِيها وَ لا تُكَلِّمُون‌ِ» مؤمنون‌ آيه 110، ‌بعد‌ ‌از‌ رحمت‌ حشر ‌با‌ شياطين‌ لعن‌ الهي‌ و أمثال‌ اينها ‌که‌ يكي‌ ‌از‌ ‌آنها‌ اهانت‌ و بي‌اعتنايي‌ بآنها ‌است‌

صادق (ع) فرمود: و آنكه چون پدرش او را بخواند (به جاى اجابت و اطاعت) به او لعن كند و او را دشنام دهد، و آنكه فرزند مطيع و فرمانبرِ خود را به ناحق بزند. زبير

«شجره ملعونه » نيامده است ؟ در پاسخ مى گوئيم ممكن است منظور لعن خورندگان آن باشد، بعلاوه لعن چيزى جز بعد از رحمت خدا نيست ، و بديهى است چنين درختى ، از

كه ظاهرا اظهار دوستى مينمايند باطنا دشمنند بايد از آنها حذر نمود و مستحق لعن‌ جلد 5 صفحه 209 و نفرين ميباشند بايد در باره آنها گفت بكشد خدا آنها را چگونه

نسيان‌ ‌با‌ ‌شما‌ نموديم‌ ‌شما‌ ‌را‌ ‌از‌ رحمت‌ ‌خود‌ دور كرديم‌ ‌که‌ معني‌ لعن‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌بعد‌ ‌از‌ رحمت‌ ‌است‌. وَ ذُوقُوا عَذاب‌َ الخُلدِ ‌که‌ خلود ‌در‌

اينكه‌ ‌شما‌ چهار مذهب‌ داريد اما شيعه‌ يك‌ مذهب‌، گفتند ‌براي‌ اينكه‌ شيعه‌ لعن‌ ‌به‌ خلفاء مي‌كنند. ‌گفت‌ آيا ‌در‌ كتب‌ اخبار ‌شما‌ مخصوصا ‌در‌ صحاح‌ سته‌

و ‌بر‌ طبق‌ ‌آن‌ اخبار ‌هم‌ وارد ‌شده‌، و اما ساير كلمات‌ سوء مثل‌ سب‌ّ و لعن‌ و فحش‌ و تهمت‌ و نمامي‌ و سعايت‌ و امثال‌ اينها مطلقا جايز نيست‌ و ‌لو‌ ‌آن‌

ثَمُودُ ‌که‌ قوم‌ صالح‌ باشند، و ‌بعد‌ ‌از‌ رحمت‌ ‌که‌ قريب‌ المعني‌ ‌با‌ لعن‌ ‌است‌ ‌يعني‌ ‌از‌ قابليت‌ رحمت‌ افتاده‌اند ديگر قابل‌ هدايت‌ نيستند و مطرود

‌من‌ لعنة الناموس‌ مرادشان‌ ‌از‌ ناموس‌ تورات‌ موسي‌ ‌است‌ و ‌در‌ تورات‌ لعن‌ كرده‌ بكساني‌ ‌که‌ باحكام‌ تورات‌ عمل‌ نكنند و ميگويند ‌که‌ عيسي‌ ‌پس‌ ‌از‌

كفر ورزيدند، دور باد عاد، قوم هود، (از رحمت خدا و خير و سعادت ). تفسير : لعن و نفرين ابدى بر اين قوم ستمگر در آخرين قسمت از آيات مربوط به سرگذشت قوم عاد

بشطرنج بنگرد ميبايد حسين-عليه السّلام- را بياد آورد، و يزيد و آل زياد را لعن كند كه خداوند عزّ و جلّ در برابر اين عمل گناهان او را، اگر چه بشماره ستارگان

فرود آمد و لشكريان نيز فرود آمدند و آن حضرت فرمود: اى مردم، اين سرزمين مورد لعن و غضب خداوند است و در طىّ روزگار سه بار- و بنا بر خبر ديگر دو بار- تاكنون

‌که‌ روز عاشورا عيد بزرگ‌ ‌آنها‌ ‌است‌ فاعل‌ بالرضاء لعنهم‌ اللّه‌ جميعا (لعن‌ اللّه‌ امة سمعت‌ بذلك‌ فرضيت‌ ‌به‌) و ‌در‌ قيامت‌ ميگويند (‌اينکه‌ الظلمة

رجم شده و مطرود، اين كلمه استعمالش در رجم با سنگ و ريگ شايع شده . و كلمه «لعن » به معناى طرد و دور كردن از رحمت است . ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۲۳۰

لعنت در همين دنيا و در قيامت دنبالشان كرد و از رحمت خدا دور شدند، مصداق اين لعن همان عذابى بود كه آنقدر تعقيب شان كرد تا به آنها رسيد و از بينشان برد، ممكن

كه ظاهرا اظهار دوستى مينمايند باطنا دشمنند بايد از آنها حذر نمود و مستحق لعن‌ جلد 5 صفحه 209 و نفرين ميباشند بايد در باره آنها گفت بكشد خدا آنها را چگونه

چهارم‌ ‌که‌ بايد طلب‌ مغفرت‌ و دعاء ‌در‌ حق‌ ميت‌ كرد ‌در‌ اجساد ‌آنها‌ بايد لعن‌ و طلب‌ عذاب‌ نمود و ‌از‌ ‌اينکه‌ جهت‌ ‌است‌ ‌که‌ حضرت‌ زين‌ العابدين‌ وقتي‌

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ‏ لَعَنَ اَللَّهُ مَنْ قَتَلَكَ لَعَنَ اَللَّهُ مَنْ شَرِكَ فِي دَمِكَ لَعَنَ اَللَّهُ مَنْ بَلَغَهُ ذَلِكَ فَرَضِيَ

لَعَنَ اَللَّهُ‏ اَلْقَدَرِيَّةَ لَعَنَ اَللَّهُ‏ اَلْخَوَارِجَ‏ لَعَنَ اَللَّهُ‏ اَلْمُرْجِئَةَ لَعَنَ اَللَّهُ‏ اَلْمُرْجِئَةَ قَالَ قُلْتُ لَعَنْتَ

نسبت ناروا به پاكدامنان بى‏خبر و مؤمن ميدهند در اين جهان و جهان آخرت مورد لعن و نفرين باشند و براى آنها عذاب بزرگى در كمين است) (نور: ۲۳)؛ و خوردن مال يتيم

اتبعوا و راوا العذاب و تقطعت بهم الاسباب (( و مراد از لعن يكديگر اين است كه : اين عده آن عده را لعن مى كنند، همچنان كه باز قرآن كريم مى فرمايد: ((كلما دخلت

باد اگر او راست مى گويد). انجام اين برنامه كه در فقه اسلامى به مناسبت كلمه «لعن » در عبارات فوق «لعان » ناميده شده ، چهار حكم قطعى براى اين دو همسر در پى

لَعَنَ اَللَّهُ مَنْ قَتَلَ غَيْرَ قَاتِلِهِ أَوْ ضَرَبَ غَيْرَ ضَارِبِهِ وَ قَالَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ لَعَنَ اَللَّهُ مَنْ أَحْدَثَ حَدَثاً أَوْ آوَى

ثُمَّ قَالَ لَعَنَ اَللَّهُ اَلْمُلُوكَ اَلْأَرْبَعَةَ جَمَداً وَ مَخْوَساً وَ مَشْرَحاً وَ أَبْضَعَةَ وَ أُخْتَهُمُ‏ اَلْعَمَّرَدَةَ لَعَنَ اَللَّهُ اَلْمُحَلِّلَ

وَ فِيهِنَّ قَالَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ لَعَنَ اَللَّهُ اَلْمُتَشَبِّهَاتِ بِالرِّجَالِ مِنَ اَلنِّسَاءِ وَ لَعَنَ اَللَّهُ اَلْمُتَشَبِّهِينَ مِنَ اَلرِّجَالِ

براى اين دسته به وجود نمى آيد خطرى كه در راه سرمايه داران مفت خوار بود و لعن و نفرينهائى كه به دنبال آن نثار آنها مى شد براى اين دسته نيست . و بالاخره

پيروان نيز به گردن ايشان است ، پس مادام كه كفر و گناه بعد از آنان ادامه يابد، لعن خدا به ايشان نيز ادامه مى يابد پس در حقيقت آيه شريفه در معناى آيه ((و ليحملن

و غيبت‌ نكنيد، بندگان‌ ‌خدا‌ ‌را‌ گمراه‌ نكنيد، بضلالت‌ نيندازيد، سب‌ّ و لعن‌ مؤمن‌ نكنيد فحاشي‌ نكنيد و ‌غير‌ اينها. اشكال‌‌-‌ عدالت‌ ‌در‌ همه‌ جا لازم‌

از پيامبر گرامى اسلام (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) نقل شده است . و اما «لعن » در آيه فوق چنانكه سابقا هم گفتيم به معنى دورى از رحمت خداست ، و اين درست

عَبَدْتُمُوهُ حَتَّى أَتَاكُمُ اَلْيَقِينُ لَعَنَ اَللَّهُ مَنْ قَتَلَكُمْ وَ لَعَنَ اَللَّهُ مَنْ أَمَرَ بِهِ وَ لَعَنَ اَللَّهُ مَنْ بَلَغَهُ ذَلِكَ مِنْهُمْ

عَلَيهِم‌ مِيثاق‌ُ الكِتاب‌ِ مخصوصا ‌حتي‌ ‌در‌ همين‌ تورات‌ رائج‌ اهل‌ كتاب‌ لعن‌ كرده‌ ‌هر‌ ‌که‌ ‌را‌ ‌که‌ باحكام‌ ‌آن‌ عمل‌ نكند لذا نصاري‌ ‌در‌ حق‌ عيسي‌

هتاكى كردى و نفرين نمودى، چرا چنين كنى؟ به نظر ما تو شجاعتر پهلوانان عربى، لعن و نفرين را سزاى ما دانى و خيال مى‏كنى كه اين كار ما را در برابر تو شكست مى‏دهد؟

بُيُوتِكُمْ فَإِنَّهَا تَلْعَنُ قَتَلَةَ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ع‏ وَ لَعَنَ اَللَّهُ قَاتِلَهُ

لَعَنَ اَللَّهُ‏ قَاطِعِي‏ سَبِيلِ اَلْمَعْرُوفِ قِيلَ وَ مَا قَاطِعِي سَبِيلِ اَلْمَعْرُوفِ قَالَ اَلرَّجُلُ يُصْنَعُ إِلَيْهِ اَلْمَعْرُوفُ فَيَكْفُرُهُ

تَزَيَّنَتْ بِهِ لِزَوْجِهَا قَالَ فَقُلْتُ بَلَغَنَا أَنَ‏ رَسُولَ اَللَّهِ ص‏ لَعَنَ اَلْوَاصِلَةَ وَ اَلْمَوْصُولَةَ فَقَالَ لَيْسَ هُنَاكَ إِنَّمَا لَعَنَ‏

هاى مشابه خود از جن و انس در آتش ، هر زمان گروهى وارد مى شوند گروه ديگر را لعن مى كنند تا همگى با ذلت در آن قرار گيرند (در اين هنگام ) گروه پيروان درباره

بِسِرِّكُمْ‏ وَ عَلاَنِيَتِكُمْ مُفَوِّضٌ فِي ذَلِكَ كُلِّهِ إِلَيْكُمْ لَعَنَ اَللَّهُ عَدُوَّ آلِ مُحَمَّدٍ مِنَ اَلْجِنِّ وَ اَلْإِنْسِ وَ أَبْرَأُ

لاَ تُجَالِسُوهُمْ يَعْنِي‏ اَلْمُرْجِئَةَ لَعَنَهُمُ اَللَّهُ وَ لَعَنَ اَللَّهُ مِلَلَهُمُ اَلْمُشْرِكَةَ اَلَّذِينَ لاَ يَعْبُدُونَ اَللَّهَ عَلَى شَيْ‏ءٍ

اَلْأَئِمَّةِ وَ لاَ يَضُرُّكَ أَنْ لاَ تَعْرِفَ‏ اَلْأَوَّلَ قَالَ فَقَالَ لَعَنَ اَللَّهُ‏ هَذَا فَإِنِّي أُبْغِضُهُ وَ لاَ أَعْرِفُهُ وَ هَلْ عُرِفَ‏ اَلْآخِرُ

ذَلِكَ‏ وَ اَللَّهِ هَلَكَ مَنْ هَلَكَ يَا اِبْنَ حَكِيمٍ‏ قَالَ ثُمَّ قَالَ لَعَنَ اَللَّهُ‏ أَبَا حَنِيفَةَ كَانَ يَقُولُ قَالَ‏ عَلِيٌ‏ وَ قُلْتُ قَالَ‏

(۵۱). در آن روز، ستمكاران را پشيمانى و عذرخواهى سود ندهد و براى آن ها، خشم و لعن و منزلگاه بد (جهنم) مهياست (۵۲). و همين ما بوديم كه به موسى هدايت داديم و

كه همرديف فرشتگان بزرگ آسمان بود به پستترين دركات شقاوت تنزل داد، و مستحق لعن ابدى خداوند نمود. خودخواهى و غرور به انسان اجازه نمى دهد چهره حقيقت را آنچنانكه

وَ لَمْ يُؤْوُوا مُحْدِثاً فَإِنَ‏ رَسُولَ اَللَّهِ ص‏ أَوْصَى بِهِمْ وَ لَعَنَ اَلْمُحْدِثَ مِنْهُمْ وَ مِنْ‏ غَيْرِهِمْ وَ اَلْمُؤْوِيَ لِلْمُحْدِثِ وَ

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا اِبْنَ‏ خَدِيجَةَ وَ فَاطِمَةَ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْكَ لَعَنَ اَللَّهُ مَنْ قَتَلَكَ تَقُولُهَا ثَلاَثاً أَنَا إِلَى اَللَّهِ مِنْهُمْ

و به تكفير يكديگر پرداختند، تا آنجا كه در ميان آنان گاه شمشير، و گاه سب و لعن حكومت مى كرد، كار بجائى كشيد كه بعضى از مسلمانان جان و مال همديگر را حلال

وَ لَمْ يُؤْوُوا مُحْدِثاً فَإِنَ‏ رَسُولَ اَللَّهِ ص‏ أَوْصَى بِهِمْ وَ لَعَنَ اَلْمُحْدِثَ مِنْهُمْ وَ مِنْ غَيْرِهِمْ وَ اَلْمُؤْوِيَ لِلْمُحْدِثِ‏ وَ

انسانها در اين جهان است بنابراين چه جاى تعجب كه موذن آن روز يعنى آن كس كه نداى لعن بر ظالمان را در ميان بهشت و دوزخ از طرف خدا و پيامبر (صلى اللّه عليه و آله

راستى آن كسانى كه زنان پارسا، و بى‏خبر مؤمنه را متهم به زنا در دنيا و آخرت لعن شوند و از آن آنها است عذاب دردناك، روزى آيد كه گواه شود بر آنها زبانهاشان

اكرم‌ صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌«8» روايت‌ ‌شده‌ ‌که‌ ‌آن‌ حضرت‌ لعن‌ نمود خورنده‌ 1‌-‌ سوره‌ بقره‌ ‌آيه‌ 276 2‌-‌ سوره‌ بقره‌ ‌آيه‌ 278‌-‌ 279