نتایج جستجو

كيفرهاى الهى است. «خَتَمَ اللَّهُ عَلى‌ قُلُوبِهِمْ» 2- كفر و الحاد، سبب مهر خوردن دلها و گوش‌هاست. «الَّذِينَ كَفَرُوا ... خَتَمَ اللَّهُ» 3- در اثر پافشارى

اللّه سَمْعِهِم قَلْبِه أَ النّاس فَلا مَن قُلُوبِهِم سَمْعِه تَذَکّرُون خَتَم در حال بارگیری...

لَو يَا تُبْدُون النّاس طَبَع فِي أَيّهَا الّذِين قَامُوا خَبِير عَلَيْهِم خَتَم در حال بارگیری...

در «ختم» ديده شود. ف ب ه هن ل ان على لا من ما وله اله الله فى رحم عرف او ها سمو انن نا الا هم قد کم ک الى زول ا ارض اذا ى بل رزق سرح عرو قول ذلک ختم الذى

اللّه أُولٰئِک لا غِشَاوَة هُم طَبَع الّذِين الْغَافِلُون لَهُم يُؤْمِنُون خَتَم جَرَم الْکَافِرِين عَذَاب عَظِيم در حال بارگیری...

از سبیل الله ۲ سوگند: سوءاستفاده از سوگند ۲ قلب: آثار ختم قلب ۸، ۹; زمینه ختم قلب ۵; نشانه هاى ختم قلب ۷; نقش قلب ۱۰ کفر: آثار کفر ۵ مقدسات: آثار سوءاستفاده

شناخت: موانع شناخت ۱، ۶، ۷ عبرت: سرزنش عبرت ناپذیرى ۴ قلب: ختم قلب ۷ ; زمینه ختم قلب ۹ کافران: ختم قلب کافران ۶ ; عذاب کافران ۵ ; فرجام کافران ۳ ; کیفر کافران

آثار عصیان از خدا ۵ عمل: آثار عمل ناپسند ۵ قلب: زمینه ختم قلب ۵ منافقان: حق ناپذیرى منافقان ۸; ختم قلب منافقان ۴; ذلت منافقان ۴; رضایت منافقان ۱; سرزنش

فهم دین ۱۰ شناخت: موانع شناخت ۱۰ قرآن: قصه‌هاى قرآن ۳ قلب: آثار ختم قلب ۱۰ ; نشانه هاى ختم قلب ۱۱ قوم ثمود: قصه قوم ثمود ۳ قوم شعیب: قصه قوم شعیب ۳ قوم عاد:

ارزش علم ۱۳ غزوه تبوک: متخلفان غزوه تبوک و محمّد(ص) ۲ قلب: آثار ختم قلب ۹ ; زمینه ختم قلب ۸، ۹ گناه: آثار گناه ۸، ۹

قلب: نشانه هاى ختم قلب ۱۳ گمراهى: عوامل گمراهى ۳ مؤمنان: دشمن ستیزى مؤمنان ۲; صفات مؤمنان ۲; مبغوضان مؤمنان ۱۴ مبغوضان خدا: ۱، ۱۴ متجاوزان: ختم قلب متجاوزان

آتش و دوا همان است كه خدا در آنها گذاشته است. اينكه گويد: طبع از ختم اعم است زيرا ختم فقط مهر زدن مى‏باشد ولى طبع در آن و نيز در تصوير و منقّش كردن به

آتش و دوا همان است كه خدا در آنها گذاشته است. اينكه گويد: طبع از ختم اعم است زيرا ختم فقط مهر زدن مى‏باشد ولى طبع در آن و نيز در تصوير و منقّش كردن به

ضلال ایشان مایه محرومیّت از هدایت خدا شده است (نگا: بقره / و منافقون / . خَتَمَ‌ اللَّهُ‌ عَلَى‌ قُلُوبِهِمْ‌ وَ... (۱) وَ قَالُوا قُلُوبُنَا غُلْفٌ‌ بَلْ‌

آتش و دوا همان است كه خدا در آنها گذاشته است. اينكه گويد: طبع از ختم اعم است زيرا ختم فقط مهر زدن مى‏باشد ولى طبع در آن و نيز در تصوير و منقّش كردن به

آتش و دوا همان است كه خدا در آنها گذاشته است. اينكه گويد: طبع از ختم اعم است زيرا ختم فقط مهر زدن مى‏باشد ولى طبع در آن و نيز در تصوير و منقّش كردن به

مهر شده سيراب مى‏گرداند اين كلمه يك بار در قرآن آمده است معنى آيه در «ختم» گذشت. ختم فى من سقى ه نعم مسک نضر وجه ذلک هم ف ل عرف

«بسم الله الرحمن الرحیم» را قراءت مى فرمود: پراکنده شده و مى رفتند...». آخرت: ختم قلب مکذبان آخرت ۱ آیات خدا: محرومان از درک آیات خدا ۲ اراده: اهمیت اراده ۴;

تشبیه به مردگان ۷; تشبیه کافران ۷، ۸ حق: آثار حق پذیرى ۴; آثار حق ناپذیرى ۳; ختم قلب حق ناپذیران ۱; عوامل حق ناپذیرى ۲; وضوح حق ۵ سلامتى: نشانه هاى سلامتى

و آیة فى الجاثیة و هى: «أفرأیت من اتّخذ إلهه هواه و أضلّه الله على علم و ختم على سمعه و قلبه ... » و فى النحل: « أُولئک الذین طبع الله على قلوبهم و سمعهم

آیات شامل این کلمه ختم‌ (۸ بار) الْيَوْم وَ عَلَى تَکْفُرُون بِمَا کُنْتُم أَفْوَاهِهِم تُکَلّمُنَا اصْلَوْهَا أَيْدِيهِم تُوعَدُون تَشْهَد أَرْجُلُهُم

كلام‌ حق‌ ‌در‌ آنان‌ مؤثر واقع‌ نميشد و چنانچه‌ ‌در‌ ‌آيه‌ ديگر مي‌فرمايد: خَتَم‌َ اللّه‌ُ عَلي‌ قُلُوبِهِم‌ وَ عَلي‌ سَمعِهِم‌ وَ عَلي‌ أَبصارِهِم‌ غِشاوَةٌ«2»

اللّه عَلَى تَکُون لا عَلَيْه أَضَل عِلْم وَکِيلا هُم أَم تَحْسَب الْعَذَاب خَتَم در حال بارگیری...

مُهر مى‌زند و پرده‌اى بر آن مى‌افكند تا از فهم حقايق الهى محروم مانند: «خَتَمَ اللَّهُ عَلى‌ قُلُوبِهِمْ وَ عَلى‌ سَمْعِهِمْ وَ عَلى‌ أَبْصارِهِمْ غِشاوَةٌ»

استماع قرآن ۵; کافران و سخنان محمد(ص) ۱، ۳، ۴; نجواى کافران ۲، ۳; نشانه هاى ختم قلب کافران ۶ محمد(ص): توطئه علیه محمد(ص) ۲; توطئه بدبینى علیه محمد(ص) ۹، ۱۰;

صلاحیتها: نقش صلاحیتها ۹، ۱۰ قرآن: تشبیهات قرآن ۷ کافران: حق ناشنوایى کافران ۷; ختم قلب کافران ۷; عجز کافران ۷; هدایت ناپذیرى کافران ۷; هدایت ناپذیرى کافران صدراسلام

مُهر مى‌زند و پرده‌اى بر آن مى‌افكند تا از فهم حقايق الهى محروم مانند: «خَتَمَ اللَّهُ عَلى‌ قُلُوبِهِمْ وَ عَلى‌ سَمْعِهِمْ وَ عَلى‌ أَبْصارِهِمْ غِشاوَةٌ»

مُهر مى‌زند و پرده‌اى بر آن مى‌افكند تا از فهم حقايق الهى محروم مانند: «خَتَمَ اللَّهُ عَلى‌ قُلُوبِهِمْ وَ عَلى‌ سَمْعِهِمْ وَ عَلى‌ أَبْصارِهِمْ غِشاوَةٌ»

مُهر مى‌زند و پرده‌اى بر آن مى‌افكند تا از فهم حقايق الهى محروم مانند: «خَتَمَ اللَّهُ عَلى‌ قُلُوبِهِمْ وَ عَلى‌ سَمْعِهِمْ وَ عَلى‌ أَبْصارِهِمْ غِشاوَةٌ»

از آهو. و آن در آيه نكره است و نمى‏شود مثل مشك در دنيا باشد معنى آيه در «ختم» ديده شود. فِي إِن رِزْقَه بَل يَرْزُقُکُم لَجّوا الّذِي هٰذَا عُتُوّ أَمّن

[احزاب:23]. راجع به آيه «ما كانَ مُحَمَّدٌ اَبا اَحَدٍ مَنْ رِجالِكُمْ» به «ختم» رجوع شود. وَ مِن عَلَى أَن قَال مِنْکُم إِلاّ مَا إِن أَ قَالُوا کَان رَبّکُم

مُهر مى‌زند و پرده‌اى بر آن مى‌افكند تا از فهم حقايق الهى محروم مانند: «خَتَمَ اللَّهُ عَلى‌ قُلُوبِهِمْ وَ عَلى‌ سَمْعِهِمْ وَ عَلى‌ أَبْصارِهِمْ غِشاوَةٌ»

مُهر مى‌زند و پرده‌اى بر آن مى‌افكند تا از فهم حقايق الهى محروم مانند: «خَتَمَ اللَّهُ عَلى‌ قُلُوبِهِمْ وَ عَلى‌ سَمْعِهِمْ وَ عَلى‌ أَبْصارِهِمْ غِشاوَةٌ»

[جاثية:23]. بر گوش و قلب او مهر زد و بر چشمش پرده‏اى قرار داد. رجوع شود به «ختم». غاشِية: فراگيرنده و پوشاننده. [يوسف:107]. مراد از غاشيه نقمت و عذاب فراگيرنده

[پیامبری] بیم دهنده مبعوث می کردیم [ولی به سبب کمال و جامعیّت، پیامبری را به تو ختم کردیم.] اگر مى‌خواستيم، به هر قريه‌اى بيم‌دهنده‌اى مى‌فرستاديم. و اگر می‌خواستیم

از آهو. و آن در آيه نكره است و نمى‏شود مثل مشك در دنيا باشد معنى آيه در «ختم» ديده شود. وَ الّذِين بِالْکِتَاب تَعْقِلُون أَقَامُوا فَلا أَ الصّلاَة يَتّقُون

دركنار باش و ببين چه جوابى مى‏دهند. قضيه هدهدو سليمان «عليه السلام»دراينجا ختم مى‏شود و از آيات روشن مى‏شود كه هدهد از يك دانشمند ممتاز بيشتر مى‏داند و از

تفسير : نكته ها : ۱ - تبديل زمين و آسمان ، به زمين و آسمان ديگر ۲ - آغاز و ختم سوره ابراهيم ۳ - نخستين و آخرين سخن ، توحيد است زندگى پرماجراى ابراهيم پيامبر

عَالِيَهُمْ‌ ثِيَابُ‌ سُنْدُسٍ‌ خُضْرٌ... (۰) إِنَّا أَنْشَأْنَاهُنَ‌ إِنْشَاءً (۰) خَتَمَ‌ اللَّهُ‌ عَلَى‌ قُلُوبِهِمْ‌ وَ... (۰) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ‌ آمَنُوا

سيد مرتضى علم الهدى (رحمه اللّه) فرموده: اينها اسامى سوره‌ها مى‌باشند. چون ختم سوره بقره به توحيد و ايمان فرمود، افتتاح اين سوره نيز به توحيد مى‌فرمايد.

لَمْ يُوصِ عِنْدَ مَوْتِهِ لِذَوِي قَرَابَتِهِ مِمَّنْ لاَ يَرِثُهُ فَقَدْ خَتَمَ عَمَلَهُ بِمَعْصِيَةٍ

شما- كه قرآن است- ختم نمود (كه قرآن، آخر كتاب‏ها است كه بعد از آن، كتابى از آسمان فرود نيايد)، و پيغمبر شما- كه محمد است- پيغمبران را ختم فرموده» (كه آخرين

شب و هشت روز متوالى و پى در پى كه اوّل آنها چهارشنبه بود و بچهارشنبه ديگر ختم شد و خداوند آنرا در سوره قمر روز نحس مستمرّ خوانده و اگر پيغمبر اكرم و اهالى

مصر به ختم نبوت و نیامدن هیچ پیامبرى پس از یوسف(ع)، منشأ مخالفت آنان با دعوت موسى(ع) (حتّى إذا هلک قلتم لن یبعث اللّه من بعده رسولاً) اعلام ختم نبوت پس

از مروه بصفا پس صفا علامت ابتداء سعى است و مروه نشان ختم آن و چون اينعبادت به اين دو موضع شروع و ختم ميشود از شعائر الهى شمرده شده‌اند و حج در لغت بمعنى

انبياء و اولياء حقيقت محمديه و علويه است و از آنها فيض شروع شده و به آنها ختم ميشود خوب است گفته شود اولا همه با اين حقيقت عهد بسته‌اند چون اصل خير و معدن

انفال را به «يغلبون» ختم مى‌كند، ولى ديگران آن را مختوم به «يحشرون» مى‌دانند. «3» بنابر قول كوفييّن، آيه 43 سوره انفال به «مفعولا» ختم مى‌شود. ولى ديگران

صدقه یا گوسفندی بدهد! و هنگامی که (از بیماری و دشمن) در امان بودید، هر کس با ختم عمره، حج را آغاز کند، آنچه از قربانی برای او میسّر است (ذبح کند)! و هر که

این است که انسان عمل خود را به سعادت ختم کند (عاقبت به خیر شود) و حقیقت شقاوت این است که انسان عملش را به بدبختى ختم کند». انبیا: شقاوت مکذبان انبیا ۵; مؤمنان

از ساير اوقات است براى آنكه مشهود است و ذكر و شكر خدا در بدو ورود در كار و ختم آن مناسب است و ملائكه روز و شب در اوّل آندو حاضرند و از ائمه اطهار ذكر كثير

وجه‌ نسبت‌ ‌اينکه‌ فعل‌ بخداوند مانند نسبت‌ ختم‌ و طبع‌ و ازدياد مرض‌ و امثال‌ اينهاست‌ ‌که‌ ‌در‌ ذيل‌ ‌آيه‌ خَتَم‌َ اللّه‌ُ عَلي‌ قُلُوبِهِم‌، فَزادَهُم‌ُ

از ساير اوقات است براى آنكه مشهود است و ذكر و شكر خدا در بدو ورود در كار و ختم آن مناسب است و ملائكه روز و شب در اوّل آندو حاضرند و از ائمه اطهار ذكر كثير

داده است از وقوع دو امر بزرگ يكى نزديك شدن قيامت بآمدن پيغمبر آخر الزّمان و ختم دائره رسالت و ديگر انشقاق و دو پاره شدن ماه بمعجز آن حضرت كه دعوى تواتر اخبار

كه حقّ است او بهتر است از راه پاداش و بهتر از جهت عاقبت كار. تفسير - پس از ختم مقالات فاسده مرد سابق الذّكر با رفيق فقيرش كه اهل ايمان بود او در جواب گفت

چهارگانه و سال شمسى و قمرى و ماههاى هلالى كه ميزان براى حساب ايّام معدود و بدو و ختم آن در افق مشهود است بعمل ميآيد و امور كائنات بآن منظّم ميگردد و فوائد و منافع

تفسير : نكته ها : ۱ - تبديل زمين و آسمان ، به زمين و آسمان ديگر ۲ - آغاز و ختم سوره ابراهيم ۳ - نخستين و آخرين سخن ، توحيد است زندگى پرماجراى ابراهيم پيامبر

از ساير اوقات است براى آنكه مشهود است و ذكر و شكر خدا در بدو ورود در كار و ختم آن مناسب است و ملائكه روز و شب در اوّل آندو حاضرند و از ائمه اطهار ذكر كثير

از ساير اوقات است براى آنكه مشهود است و ذكر و شكر خدا در بدو ورود در كار و ختم آن مناسب است و ملائكه روز و شب در اوّل آندو حاضرند و از ائمه اطهار ذكر كثير

از ساير اوقات است براى آنكه مشهود است و ذكر و شكر خدا در بدو ورود در كار و ختم آن مناسب است و ملائكه روز و شب در اوّل آندو حاضرند و از ائمه اطهار ذكر كثير

و متجاوز از طريق حق هيزم آتش جهنّم خواهند بود ظاهرا تا اينجا كلام جنّيان ختم شد حال خداوند در وحى خود به پيغمبر اكرم عطف بر اخبار از استماع جنيّان و نقل

و متجاوز از طريق حق هيزم آتش جهنّم خواهند بود ظاهرا تا اينجا كلام جنّيان ختم شد حال خداوند در وحى خود به پيغمبر اكرم عطف بر اخبار از استماع جنيّان و نقل

ما اين است و ما اين طور مجازات ميكنيم ستمكاران را كه مراد دزدانند و پس از ختم كلام حضرت يوسف شروع فرمود بگردش دربارها و ابتدا بجستجو از بار برادران شد غير

نتيجه معناى آيه : نفى شريك براى خداوند است علت تكرار ((لا اله الا هو)) و ختم آيه به دو نامه ((عزيز)) و ((حكيم )) بحث روايتى بالاترين لذتها در دنيا و آخرت

آخرین صفت آنها را «محافظت بر نماز» شمرده است، از نماز شروع می‌شود و به نماز ختم می‌گردد چرا که نماز مهمترین رابطه خلق و خالق است که هر گاه با آدابش انجام

شما و چاره‌اى جز رضا بقضاى او نداريد و بعضى گفته‌اند كلام اعضاء تا كلّ شى‌ء ختم شده و از هو خلقكم مستقلّا كلام‌ جلد 4 صفحه 554 خداوند است كه بكفار و فجّار

‌از‌ اجزاء ‌آنها‌ بهره‌ برداري‌ ميكنند. ] (آیه 73)- منافع آنها به همین جا ختم نمی‌شود، بلکه «برای آنان منافع دیگر در این حیوانات و نوشیدنیهای گوارایی است»

و متجاوز از طريق حق هيزم آتش جهنّم خواهند بود ظاهرا تا اينجا كلام جنّيان ختم شد حال خداوند در وحى خود به پيغمبر اكرم عطف بر اخبار از استماع جنيّان و نقل

تفسير : نكته ها : ۱ - تبديل زمين و آسمان ، به زمين و آسمان ديگر ۲ - آغاز و ختم سوره ابراهيم ۳ - نخستين و آخرين سخن ، توحيد است زندگى پرماجراى ابراهيم پيامبر

جهنم‌ و اما حال‌ اهل‌ بهشت‌ ميفرمايد: ] (آیه 5)- ولی مجازات آنها به همین جا ختم نمی‌گردد، بلکه هنگامی که بر اثر حرارت آتش تشنه می‌شوند «از چشمه‌ای بسیار داغ

داده است از وقوع دو امر بزرگ يكى نزديك شدن قيامت بآمدن پيغمبر آخر الزّمان و ختم دائره رسالت و ديگر انشقاق و دو پاره شدن ماه بمعجز آن حضرت كه دعوى تواتر اخبار

نخواهند شد و چون خداوند ابتدا فرمود سوره مؤمنون را بذكر فلاح و رستگارى ايشان ختم فرمود آنرا به بيان رستگار نشدن و فلاح نيافتن كفّار و دستور فرمود به پيغمبر

نخواهند شد و چون خداوند ابتدا فرمود سوره مؤمنون را بذكر فلاح و رستگارى ايشان ختم فرمود آنرا به بيان رستگار نشدن و فلاح نيافتن كفّار و دستور فرمود به پيغمبر

نخواهند شد و چون خداوند ابتدا فرمود سوره مؤمنون را بذكر فلاح و رستگارى ايشان ختم فرمود آنرا به بيان رستگار نشدن و فلاح نيافتن كفّار و دستور فرمود به پيغمبر

نخواهند شد و چون خداوند ابتدا فرمود سوره مؤمنون را بذكر فلاح و رستگارى ايشان ختم فرمود آنرا به بيان رستگار نشدن و فلاح نيافتن كفّار و دستور فرمود به پيغمبر

آثار پیشینیان (فانظروا...) بیانگر مطلب یاد شده است. ۴ - کیفر منکران معاد و ختم فرجام ایشان با عذابى مرگبار، از سنت هاى خداوند است. (فانظروا کیف کان عقبة

فَرَأَيت‌َ مَن‌ِ اتَّخَذَ إِلهَه‌ُ هَواه‌ُ وَ أَضَلَّه‌ُ اللّه‌ُ عَلي‌ عِلم‌ٍ وَ خَتَم‌َ عَلي‌ سَمعِه‌ِ وَ قَلبِه‌ِ وَ جَعَل‌َ عَلي‌ بَصَرِه‌ِ غِشاوَةً جاثيه‌ ‌آيه‌

إِلهَه‌ُ جلد 13 - صفحه 41 هَواه‌ُ وَ أَضَلَّه‌ُ اللّه‌ُ عَلي‌ عِلم‌ٍ وَ خَتَم‌َ عَلي‌ سَمعِه‌ِ وَ قَلبِه‌ِ وَ جَعَل‌َ عَلي‌ بَصَرِه‌ِ غِشاوَةً فَمَن‌ يَهدِيه‌ِ

و متجاوز از طريق حق هيزم آتش جهنّم خواهند بود ظاهرا تا اينجا كلام جنّيان ختم شد حال خداوند در وحى خود به پيغمبر اكرم عطف بر اخبار از استماع جنيّان و نقل

خواب و دو ثلث آخر به تهجد و تلاوت مشغول مى‌شد و هر شب هفتاد ركعت نماز، بعد ختم كلام اللّه و ذكر خدا مى‌نمود «2». و روايت صحيحه وارد شده روزى ضراره كه از

اينكه پند پذيريد و ياد بگيريد آنرا و عمل كنيد بآن. تنبيه: چون خداى تعالى ختم فرمود سوره مؤمنون را به اين كه خلق نفرمودم بندگانرا عبث و لغو بلكه بجهت امر

داده است از وقوع دو امر بزرگ يكى نزديك شدن قيامت بآمدن پيغمبر آخر الزّمان و ختم دائره رسالت و ديگر انشقاق و دو پاره شدن ماه بمعجز آن حضرت كه دعوى تواتر اخبار

داده است از وقوع دو امر بزرگ يكى نزديك شدن قيامت بآمدن پيغمبر آخر الزّمان و ختم دائره رسالت و ديگر انشقاق و دو پاره شدن ماه بمعجز آن حضرت كه دعوى تواتر اخبار

كه حقّ است او بهتر است از راه پاداش و بهتر از جهت عاقبت كار. تفسير - پس از ختم مقالات فاسده مرد سابق الذّكر با رفيق فقيرش كه اهل ايمان بود او در جواب گفت

تفسير : نكته ها : ۱ - تبديل زمين و آسمان ، به زمين و آسمان ديگر ۲ - آغاز و ختم سوره ابراهيم ۳ - نخستين و آخرين سخن ، توحيد است زندگى پرماجراى ابراهيم پيامبر

از ساير اوقات است براى آنكه مشهود است و ذكر و شكر خدا در بدو ورود در كار و ختم آن مناسب است و ملائكه روز و شب در اوّل آندو حاضرند و از ائمه اطهار ذكر كثير

و متجاوز از طريق حق هيزم آتش جهنّم خواهند بود ظاهرا تا اينجا كلام جنّيان ختم شد حال خداوند در وحى خود به پيغمبر اكرم عطف بر اخبار از استماع جنيّان و نقل

باقر عليه السّلام مسجّل شده است و از پيغمبر صلى اللّه عليه و اله ثواب دوازده ختم قرآن براى او نقل نموده‌اند و الحمد للّه ربّ العالمين و صلّى اللّه على محمّد

تكبّر از خضوع در برابر پروردگار و سركشى از اطاعت اوامر او ندارند و بعد از ختم اين آيه واجب است بر خواننده و شنونده آن كه فورا سجده نمايد و بهتر آنستكه در

رَسُولِهِ إِلَى الَّذِينَ عاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ «1» و چون حق تعالى ختم سوره انفال نمود به ايجاب برائت از كفار، افتتاح اين سوره فرمود به آنكه حق تعالى

تأمل در مضامين اين سوره نموده به لوازمات تلاوت آن عمل بنمايد. چون حق تعالى ختم سوره و الذاريات به وعيد فرمود، افتتاح اين سوره بتحقق وعيد فرمايد كه: «1» ثواب

سوره تعويذ ميفرمود و بعضى گفته‌اند خداوند در اين سوره شرور را جمع نموده و ختم فرموده آنها را بحسد تا معلوم شود كه آن پست‌ترين طبايع است پناه ميبريم بخدا

تفسير : نكته ها : ۱ - تبديل زمين و آسمان ، به زمين و آسمان ديگر ۲ - آغاز و ختم سوره ابراهيم ۳ - نخستين و آخرين سخن ، توحيد است زندگى پرماجراى ابراهيم پيامبر

ما اين است و ما اين طور مجازات ميكنيم ستمكاران را كه مراد دزدانند و پس از ختم كلام حضرت يوسف شروع فرمود بگردش دربارها و ابتدا بجستجو از بار برادران شد غير

چهارگانه و سال شمسى و قمرى و ماههاى هلالى كه ميزان براى حساب ايّام معدود و بدو و ختم آن در افق مشهود است بعمل ميآيد و امور كائنات بآن منظّم ميگردد و فوائد و منافع

از ساير اوقات است براى آنكه مشهود است و ذكر و شكر خدا در بدو ورود در كار و ختم آن مناسب است و ملائكه روز و شب در اوّل آندو حاضرند و از ائمه اطهار ذكر كثير

كه خواسته باشيد و نزديك مشويد ايندرخت را پس بشويد از ستمكاران. تفسير پس از ختم مكالمه با شيطان خداوند حضرت آدم را مخاطب فرمود پس تقدير كلام و قلنا يا آدم

تكبّر از خضوع در برابر پروردگار و سركشى از اطاعت اوامر او ندارند و بعد از ختم اين آيه واجب است بر خواننده و شنونده آن كه فورا سجده نمايد و بهتر آنستكه در

تكبّر از خضوع در برابر پروردگار و سركشى از اطاعت اوامر او ندارند و بعد از ختم اين آيه واجب است بر خواننده و شنونده آن كه فورا سجده نمايد و بهتر آنستكه در

و متجاوز از طريق حق هيزم آتش جهنّم خواهند بود ظاهرا تا اينجا كلام جنّيان ختم شد حال خداوند در وحى خود به پيغمبر اكرم عطف بر اخبار از استماع جنيّان و نقل

اختصاص اين دو وقت بذكر يا براى آنستكه دخول و خروج در كارها بنام خدا شروع و ختم بخير شود يا براى آنستكه دخول در روز و شب بنام خدا مبارك شود يا براى آنكه ذكر

ما اين است و ما اين طور مجازات ميكنيم ستمكاران را كه مراد دزدانند و پس از ختم كلام حضرت يوسف شروع فرمود بگردش دربارها و ابتدا بجستجو از بار برادران شد غير

الْکِتَابُ‌ لاَ رَيْبَ‌ فِيهِ‌... (۱) إِنَ‌ الَّذِينَ‌ کَفَرُوا سَوَاءٌ... (۰) خَتَمَ‌ اللَّهُ‌ عَلَى‌ قُلُوبِهِمْ‌ وَ... (۰) Tabber requires Javascript to function

تفسير : نكته ها : ۱ - تبديل زمين و آسمان ، به زمين و آسمان ديگر ۲ - آغاز و ختم سوره ابراهيم ۳ - نخستين و آخرين سخن ، توحيد است زندگى پرماجراى ابراهيم پيامبر

فَرَأَيت‌َ مَن‌ِ اتَّخَذَ إِلهَه‌ُ هَواه‌ُ وَ أَضَلَّه‌ُ اللّه‌ُ عَلي‌ عِلم‌ٍ وَ خَتَم‌َ عَلي‌ سَمعِه‌ِ وَ قَلبِه‌ِ وَ جَعَل‌َ عَلي‌ بَصَرِه‌ِ غِشاوَةً فَمَن‌ يَهدِيه‌ِ

تكبّر از خضوع در برابر پروردگار و سركشى از اطاعت اوامر او ندارند و بعد از ختم اين آيه واجب است بر خواننده و شنونده آن كه فورا سجده نمايد و بهتر آنستكه در

و متجاوز از طريق حق هيزم آتش جهنّم خواهند بود ظاهرا تا اينجا كلام جنّيان ختم شد حال خداوند در وحى خود به پيغمبر اكرم عطف بر اخبار از استماع جنيّان و نقل

نتيجه معناى آيه : نفى شريك براى خداوند است علت تكرار ((لا اله الا هو)) و ختم آيه به دو نامه ((عزيز)) و ((حكيم )) بحث روايتى بالاترين لذتها در دنيا و آخرت

بعد باز او آگاه نمود بر آنكه عقلا اطاعت شيطان جايز نيست؛ و در مرحله چهارم ختم كلام خود نمايد به وعيد زاجر از اقدام بر آنچه سزاوار است. وَ اذْكُرْ فِي الْكِتابِ

بيچارگي‌ و درماندگي‌ ‌در‌ خانه‌ ‌خدا‌ ميرود، ‌از‌ علما التماس‌ دعا دارند، ختم‌ مي‌طلبند، استخاره‌ ميكنند، متوسل‌ ميشوند بائمه‌ طاهرين‌ و قمر بني‌ هاشم‌

پروردگار خود را تا از كفر و شرك و معصيت محترز و مجتنب باشيد. بيان: چون حق تعالى ختم سوره انبياء فرمود به امر فرمودن بندگان به توحيد و «1». همان مدرك. «2». تفسير

او را در صف ملائكه و انبياء جاى دهد. «1» (با تذكرات سابقه). و چون حق تعالى ختم سوره الممتحنه نمود به قطع موالات كفار، افتتاح اين سوره فرمود به ايجاب قطع

سوره تعويذ ميفرمود و بعضى گفته‌اند خداوند در اين سوره شرور را جمع نموده و ختم فرموده آنها را بحسد تا معلوم شود كه آن پست‌ترين طبايع است پناه ميبريم بخدا

مى‌داند آنچه مى‌كند هر نفسى از خير و شر، و پاداش آن را مقرر فرمايد. بعد از آن ختم فرمايد آيه شريفه را به وعيد و تهديد اجمالى كه: وَ سَيَعْلَمُ الْكُفَّارُ لِمَنْ

نتيجه معناى آيه : نفى شريك براى خداوند است علت تكرار ((لا اله الا هو)) و ختم آيه به دو نامه ((عزيز)) و ((حكيم )) بحث روايتى بالاترين لذتها در دنيا و آخرت

كه فرموده است بازگشت همه بسوى خدا است يعنى چنانچه از او شروع شده‌اند باو ختم ميشوند و در تمام مراحل انقياد ذاتى و فطرى ثابت است و همه در آخر الزمان متدين

فرمود: هر كه در مكه قرآن را از جمعه تا جمعه ديگر ختم كند، يا در كمتر يا بيشتر از آن بخواند و در روز جمعه ختم كند، براى او اجر نوشته شود با حسنات از اول جمعه

تكبّر از خضوع در برابر پروردگار و سركشى از اطاعت اوامر او ندارند و بعد از ختم اين آيه واجب است بر خواننده و شنونده آن كه فورا سجده نمايد و بهتر آنستكه در

مراد امت باشد، و ابتدا فرمود در اين تكاليف امر به توحيد و نهى از شرك را، و ختم آنها فرمود نيز به آن تنبيه بر آنكه: توحيد مبدأ امر و منتهاى آن است، زيرا هر

كه حقّ است او بهتر است از راه پاداش و بهتر از جهت عاقبت كار. تفسير - پس از ختم مقالات فاسده مرد سابق الذّكر با رفيق فقيرش كه اهل ايمان بود او در جواب گفت

خَتَمَ اللَّهُ عَلىٰ قُلوبِهِم وَ عَلىٰ سَمعِهِم وَ عَلىٰ أَبصٰرِهِم غِشٰوَةٌ وَ

بالا برد و هر كه آن را ختم كند، دعاى اجابت‏شده‏اى دارد در آينده يا كنون، گويد: گفتم: قربانت، همه آن را ختم كند؟ فرمود: همه آن را ختم كند. محمد بن بشير از

حرفى برايش يك حسنه نويسد و اگر قرآن را در شب، ختم كند، فرشته تا صبح به او صلوات فرستد و اگر در روز، ختم كند، فرشته‏هاى نگهبان بر او صلوات فرستند تا شب

بيشتر در غزوه «بدر» نازل شده، در هفدهم ماه مبارك رمضان ماه هيجدهم از هجرت. ختم شد اين سوره مباركه روز شنبه 11 ربيع الثانى 1354 هجرى قمرى در جوار روضه منوره

دفاع آماده شد و در درگيرى با دشمنان به شهادت رسيد و عاقبتش به خير وسعادت ختم گرديد. «1» عواملى وجود دارد كه كيفر را چند برابر مى‌كند. برخى از آن عوامل

قرائتش‌ ثواب‌ قرائت‌ ثلث‌ قرآن‌ دارد ‌که‌ ‌اگر‌ سه‌ مرتبه‌ بخواند ثواب‌ يك‌ ختم‌ قرآن‌ دارد، و ‌در‌ بعض‌ ديگر ‌اينکه‌ اخبار دارد حضرت‌ ‌رسول‌ تشبيه‌ فرمود

كه خداوند آنها را تشبيه بحمير فرموده چنانچه فرموده اولئك كالانعام و پس از ختم مواعظ لقمان خداوند براى معرفت بندگان شمّه‌اى از نعم خود را گوشزد فرموده باين

و عطا شود از خير دنيا و آخرت آنچه خطور ننموده به خاطرش‌ «1» چون حق تعالى ختم سوره احزاب فرمود به بيان فرض تكليف و جزاى محسن به احسان و جزاى مسيى را به

شأن اهل ايمان نيز به عزت اجابت رسيد. بعد به جهت مبالغه در استيصال اهل كفر، ختم دعا بر ايشان نمود: وَ لا تَزِدِ الظَّالِمِينَ‌: و زياد مفرما ستمكاران، يعنى

كسيكه وصيت نكند در نزد مرگ خود براى اقارب خويش آنانكه وارث نيستند بتحقيق ختم نموده است عمل خود را به معصيت خود و از پيغمبر (ص) روايت شده است كه كسى كه

شما و چاره‌اى جز رضا بقضاى او نداريد و بعضى گفته‌اند كلام اعضاء تا كلّ شى‌ء ختم شده و از هو خلقكم مستقلّا كلام‌ جلد 4 صفحه 554 خداوند است كه بكفار و فجّار

يَكُون‌ُ لِزاماً) مي‌شود ‌که‌ بليات‌ دنيوي‌ و عذاب‌هاي‌ اخرويست‌. ‌به‌ اينجا ختم‌ كرديم‌ سوره مباركه فرقان‌ ‌را‌ و يتلوه‌ انشاء اللّه‌ ‌سورة‌ الشعراء و الحمد

نتيجه معناى آيه : نفى شريك براى خداوند است علت تكرار ((لا اله الا هو)) و ختم آيه به دو نامه ((عزيز)) و ((حكيم )) بحث روايتى بالاترين لذتها در دنيا و آخرت

كه خداوند آنها را تشبيه بحمير فرموده چنانچه فرموده اولئك كالانعام و پس از ختم مواعظ لقمان خداوند براى معرفت بندگان شمّه‌اى از نعم خود را گوشزد فرموده باين

مقام‌ ابراهيم‌. 4‌-‌ سعي‌ صفا و مروه‌ هفت‌ شوط ‌از‌ صفا شروع‌ كند بمروه‌ ختم‌ كند. 5‌-‌ تقصير بأخذ شارب‌ و قطع‌ ناخن‌. جلد 13 - صفحه 292 و امّا حج‌ّ: 1‌-‌

نتيجه معناى آيه : نفى شريك براى خداوند است علت تكرار ((لا اله الا هو)) و ختم آيه به دو نامه ((عزيز)) و ((حكيم )) بحث روايتى بالاترين لذتها در دنيا و آخرت

دهد بعد از آن و با آباء گرامش محشور فرمايد تا اينجا قصّه يوسف بود و پس از ختم آن خداوند خطاب به پيغمبر خود فرموده كه اين حكايت از اخبار غيبيّه است كه ما

فرموده است: ختم كردن قرآن، خواندن آن است تا آنجا كه تو مى‏دانى. حضرت صادق عليه السّلام فرمود: از پدرم شنيدم كه فرمود: رسول خدا (ص) فرموده است: ختم قرآن تا

خوانيم : ان الله ختم بنبيكم النبيين فلا نبى بعده ابدا و ختم بكتابكم الكتب فلا كتاب بعده ابدا: «خداوند با پيامبر شما سلسله انبياء را ختم كرد، بنابر اين هرگز

بعضى از سوره‏ها آخر آياتشان با نون، بعضى‏ها با الف، بعضى‏ها با ميم و غيره ختم مى‏شوند، بيشتر سوره‏هاى قرآن همه يكبار نازل مى‏شد و اگر هم در نزول فاصله داشت

نتيجه معناى آيه : نفى شريك براى خداوند است علت تكرار ((لا اله الا هو)) و ختم آيه به دو نامه ((عزيز)) و ((حكيم )) بحث روايتى بالاترين لذتها در دنيا و آخرت

عنايت عظمى باشد، ترس الهى است كه آن مقدم به طاعات و تارك محرمات باشد و لذا ختم آيه را به آن فرمود كه‌ (ذلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ). بيان- خشيت (ترس خاص)

است. «إِنَّهُ عَلیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ»: (نگا: آل‌عمران / و مائده / ...). خَتَمَ‌ اللَّهُ‌ عَلَى‌ قُلُوبِهِمْ‌ وَ... (۲) وَ لَوْ تَقَوَّلَ‌ عَلَيْنَا بَعْضَ‌

پاداش اعمال نيك در آن ايام بيشتر است تا آنجا كه مثلا يك ختم قرآن در اين ماه برابر با هفتاد ختم قرآن در ماههاى ديگر است . ۴ - نكته جالب ديگر اينكه : آيه

صفحه : ۲۴۱ قُلْ أَ رَءَيْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللَّهُ سمْعَكُمْ وَ أَبْصرَكُمْ وَ خَتَمَ عَلى قُلُوبِكُم مَّنْ إِلَهٌ غَيرُ اللَّهِ يَأْتِيكُم بِهِ انظرْ كيْف نُصرِّف

طواف، باید گفت که حج در شریعت حضرت ابراهیم(ع)، با مراسم قربانى شروع و با طواف ختم مى شد و وقوفین جزو مراسم نبود و یا این که جمله «لیشهدوا منافع لهم» علاوه بر

كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ «1» چون حق سبحانه و تعالى در سوره اعراف ذكر قصص انبياء و ختم آن به ذكر پيغمبر ما صلّى اللّه عليه و آله و سلّم، افتتاح سوره انفال نيز ذكر

‌بر‌ قوس‌ صعود ‌است‌ ‌از‌ همان‌ نقطه‌ دايره‌ ‌که‌ شروع‌ ميشود بهمان‌ نقطه‌ ختم‌ ميگردد ‌يعني‌ ‌از‌ ايمان‌ آغاز، و بايمان‌ پايان‌ مييابد و همه‌ يك‌ حقيقت‌

بلاغ للناس و لينذروا به و ليعلموا انما هو اله واحد و ليذكر اولوا الالباب» ختم مى شود. و شايد مقصود آن مفسرى هم كه گفته است: «با در نظر گرفتن آيه «لتخرج

پيغمبران را به پيغمبر شما ختم نمود. كه هيچ پيغمبرى هرگز بعد از آن حضرت نخواهد بود، و به كتاب شما (كه قرآن است) همه كتاب‏ها را ختم فرمود، كه هرگز كتابى بعد

نمايد، و چون زندگى او، يك زندگى جاودانه و هميشگى است، و محدود به حدود دنيا و ختم پذير به رسيدن مرگ نيست، قهرا سعادت زندگى او هم، به اين خواهد بود كه در دنيا

به شناختى از ايشان. پس ختم كن از برايم به فرمان بردن ايشان، و شناخت ايشان، و دوستى ايشان. پس به درستى كه آن نيك‏بختى است، و ختم كن از برايم به آن. پس به

مردم فرموده: «سَوَاءٌ عَلَيهِم ءَأَنذَرتَهُم أم لَم تُنذِرهُم لا يُؤمِنُونَ خَتَمَ اللّه عَلى قُلُوبِهِم وَ عَلى سَمعِهِم وَ عَلى أبصَارِهِم غِشَاوَةٌ». بعضى

سوَاءٌ عَلَيْهِمْ ءَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لا يُؤْمِنُونَ(۶) خَتَمَ اللَّهُ عَلى قُلُوبِهِمْ وَ عَلى سمْعِهِمْ وَ عَلى أَبْصارِهِمْ غِشاوَةٌ

ما اين است و ما اين طور مجازات ميكنيم ستمكاران را كه مراد دزدانند و پس از ختم كلام حضرت يوسف شروع فرمود بگردش دربارها و ابتدا بجستجو از بار برادران شد غير

مَنْ خُتِمَ لَهُ بِصِيَامِ يَوْمٍ‏ دَخَلَ‏ اَلْجَنَّةَ

الْحَج : و كسى كه در مكّه قرآن را از جمعه تا جمعه ديگر يا مدّتى كمتر يا بيشتر ختم كند. خداى عزّ و جلّ از نخستين جمعه‏اى كه در دنيا بوده، تا آخرين جمعه‏اى كه

بن الحسين ع : و على بن الحسين عليهما السّلام فرمود: كسى كه قرآن را در مكّه ختم كند، تا رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله را در دم مرگ نبيند، و منزل خود را

و امر الهى است اگر چه بيك لحاظ همه عهد و وصيت و امر الهى است لذا در بدو و ختم دو آيه كه راجع به ارث است تعبير بوصيت شده است و خداوند دانا است به نيات كه

ابو جعفر عليه السّلام روايت كرده است كه به او فرمود: بمكه آغاز كنيد، و بما ختم نمائيد.

مورد استفاده قرار مى گيرند. «كذلك يضرب اللّه الامثال » - با اين جمله گفتار ختم مى شود، و معنايش اين است كه مثل هایى كه خداوند در كلام خود براى مردم مى آورد،

كلام خود را با جمله «يا ايها العزيز» آغاز، و با جمله اى كه در معناى دعا است ختم نمودند، در بين اين دو جمله تهى دستى و اعتراف به كمى بضاعت و درخواست تصدق را

يَوْمَ يَقُومُ الْحِساب»: ابراهيم (عليه السلام) با اين جمله، دعاى خود را ختم نموده است. و همان طور كه قبلا هم گفتيم، اين آخرين دعايى است كه وى كرده، و

آغاز كند، بعد از آن حاجت خود را سؤال نمايد، پس به صلوات بر محمد و آل محمد ختم كند؛ زيرا كه خداى- تعالى- از آن كريم‏تر است كه دو طرف را كه اوّل و آخر است

منهج ذكر فرموده است و حقير بهمين قدر اكتفا نمودم و ظاهر آنستكه بكلمه العظيم ختم شود اگرچه بهتر آنست كه تا هم فيها خالدون خوانده شود چنانچه در بعضى از موارد

گرفتى و حال آن‏كه تو در آخر ايشان مبعوث شدى، و خاتم ايشانى (كه پيغمبرى به تو ختم شد)؟ فرمود كه: من، اوّل كسى بودم كه به پرودگار خويش ايمان آوردم، و اوّل كسى

آيات قرآن كه به يك اسم و يا دو اسم از اسماء الهى كه مناسب با مضمون آيه است ختم مى شود. و از همين جا ظاهر مى شود كه اگر يكى از ما از علم اسماء و علم روابطى

پنهان ماندن قرآن واقعى، خلاف منظور و هدف ارسال آخرين كتاب آسمانى است و با ختم نبوت سازگار نيست.

و بعد از ذكر حى على الفلاح فرمود كه نماز صلاح و نجاح و فلاح است و بعد از ختم اذان پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نماز خواند و تمام ملائكه اقتداء نمودند

مرگش براى خويشاوندانش كه از او ارث نمى برند وصيتى نكند، عمل خود را با معصيت ختم كرده است . و در تفسير عياشى نيز از امام صادق (عليه السلام )، روايت آورده كه

كنند، و جلسات عريض و طويلى براى ختم انعام و حل مشكلات شخصى و خصوصى خود با تشريفات ويژهاى تشكيل مى دهند كه بنام جلسات ختم انعام ناميده مى شود، مسلما اگر

سير انحرافى آنها از دنياپرستى شروع ، و به شرك و بت پرستى و كفر و انكار معاد ختم مى گردد، چرا كه قدرت مادى را همچون بتى مى پرستند و غير آن را بدست فراموشى

ربّ العالمين (۷۵). «بیان آیات» فصلى است از آيات سوره «زمر»، كه سوره با آن ختم مى شود، و در آن، خلاصه اى از آنچه از ادله مزبور در سوره استنتاج مى شود، بيان

فرعون و طرد سامرى ختم مى شود، آيات قبلى نيز با اين تذكر آغاز مى شد كه قرآن مشتمل است بر دعوت حق و تذكر كسانى كه بترسند، و با مثل اين آيه ختم مى شد كه ((اللّه

گذارد. و نيز در عيون از آنجناب روايت كرده ، كه در ذيل جمله : «ختم اللّه على قلوبهم »، فرموده : ختم همان طبع بر قلوب كفار است ، اما بعنوان مجازات بر كفرشان ،

خداوند، خداوند تنها به نيكيها و خوبيها فرمان مى دهد. سپس با اين جمله آيه ختم مى شود كه آيا به خدا نسبت هائى مى دهيد كه نمى دانيد (اتقولون على الله ما لا

مى شود، يا به عبارتى از سرزمينى دور آغاز گشته ، به حظيره قرب رب العالمين ختم مى گردد، از زينت هاى دنيا و لذائذ آن آرزوهاى دروغينش ، از جاه ، و مال ، و

سوره با اوصاف و نامهاى بزرگ خداوند همچون عزيز و حكيم آغاز مى شود و با آن نيز ختم مى گردد، نام اين سوره جاثيه است به تناسب آيه ۲۸ اين سوره (جاثيه يعنى كسى كه

تفسير دوم معيت رحمت و عنايت است. در سابق هم گفتيم كه اين آيه كه سوره با آن ختم مى شود، به آيات اول سوره انعطاف دارد، و همان حقيقت را تكرار مى كند. در الدر

دعوت كرد، و چهارصد درهم كه مورد اختلاف آنها بود به آنها پرداخت و غائله را ختم كرد، سپس به آنها گفت : بدانيد كه اين از مال من نبود، ولى امام صادق (عليه السلام

تعقلون و در آيه دوم با جمله لعلكم تذكرون و در جمله سوم با جمله لعلكم تتقون ختم شده است . و اين تعبيرات مختلف و حساب شده گويا اشاره به اين نكته است كه نخستين

داشتن شريك و نيز با سلام بر همه رسولان، و حمد خدا - كه ربُّ العالَمين است - ختم مى نمايد. «فَاستَفْتِهِمْ أَلِرَبِّك الْبَنَاتُ وَ لَهُمُ الْبَنُونَ»: خداى

برگشته، خلاصه اى از اصول سه گانه را بيان، و بر آن ها استدلال مى كند، و سوره را ختم مى نمايد. و از آيات برجسته و بسيار علمى اين سوره، آيه «إنّمَا أمرُهُ إذَا

بيند. آيه بعد، از توحيد ربوبيت پروردگار شروع كرده و به توحيد خالقيت و ربوبيت ختم مى كند، مى فرمايد: « آنكس كه اين همه نعمتها را بر شما ارزانى داشته خداوندى

الرحيم»، همچنان كه در داستان خاتم الانبياء (صلى الله عليه و آله ) بعد از ختم كلام و حكايت اعراض قومش در آغاز سوره فرمود: «و ما كان...»، پس معلوم مى شود

قد جعلها ربى حقا...» است . يوسف (عليه السّلام ) كلام را با اين دو اسم ، هم ختم كرد و هم تعليل ، و كلام خود را محاذى كلام پدرش قرار داد كه بعد از شنيدن روياى

۴۸۰ و بالاخره در بخش ششم كه آخرين بخش اين سوره است و از آيه ۲۲ شروع و به ۲۴ ختم مى شود قسمت مهمى از اوصاف جمال و جلال خدا و اسماء حسناى او را بَر مى شمرد

به نفع خود، تزكّى كرده است. آنگاه آيه را با جملۀ «وَ إلَى اللّهِ المَصِير» ختم مى كند، تا دلالت كند بر اين كه تزكيه كسى كه تزكّى كند، هدر نمى رود. چون هر

اول داستان موسى و معارفى كه متفرع بر آن كرده تا اينجا، و در حقيقت به منزله ختم داستان با تسبيح و تعظيم باشد. معناى آيه : ((ولا تجعل بالقرآن ...(( و اشاره

ايفاء نموده. و ضمنا به حقيقت آن روز اشاره مى كند و سوره را با تهديد كفّار ختم مى نمايد. و اين سوره، سياقى مكّى دارد. معناى «طارق» و «ثاقب» «وَ السَّمَاءِ

مومنين ). جالب اينكه : آيه فوق هم با ايمان به خدا شروع شده و هم با ايمان ختم شده است . و در واقع تاكيدى است بر اين معنى كه رباخوارى با روح ايمان سازگار

بر مغفرت و در آخر، مطلب را با جمله : (مگر چقدر بر سوختن در آتش صبر دارند) ختم نمود و آن جرمى كه از ايشان بيشتر بچشم مى خورد و روشن تر است ، اين است كه بر

همين منظور، براى تأكيد اين تهديد، آيه را با دو نام مقدس «عَلِىّ» و «كَبِير»، ختم مى فرمايد. ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۴۷۹ هُوَ الَّذِى يُرِيكُمْ آيَاتِهِ

به همين مناسبت، آيه شريفه با جملۀ «وَ مَا كَيدُ فِرعَونَ إلّا فِى تَبَاب» ختم شد. يعنى كيد فرعون، جز به سوى هلاكت و بى نتيجگى ره نمى برد. «وَ قَالَ الَّذِى

ايمان و اعتراف اهل كتاب را به آن حق ذكر فرمود، آيات اين فصل را با اين جمله ختم كرد كه امر هدايت به دست خدا است ، نه به دست تو، به دليل اينكه اهل كتاب را

مشمول يكى از بزرگترين الطاف الهى گشت ، كاملترين آئينهاى الهى كه نقطه پايان و ختم اديان بود، نازل گرديد، و پس از نزول تمام احكام و تعليمات اسلامى به مصداق اليوم

صفات خاصه خدا را برمى شمارد، و در آخر، سوره را با وعده نصرت به رسول گرامى اش ختم مى كند، و در فرا رسيدن اين وعده تاكيد بليغ نموده و مى فرمايد: ((فاصبر ان وعد

نظم بديعى كه دارد، در آغاز با سياق غيبت آغاز شده ، و در آخر با سياق خطاب ختم ميشود، در اول بنى اسرائيل را غايب بحساب آورده ، مى فرمايد: (و چون از بنى اسرائيل

هيچ فائده اى نيست . آيه شريفه كه منت خدا بر موسى را مى شمرد با نداى موسى ختم شد، تا احترام بيشترى از او شده باشد. «وَ اصطنَعْتُك لِنَفْسى»: مراد از جمله:

اى است به اينكه عاقبت خير، تنها نصيب او است . آيه شريفه با حكم خداى تعالى ختم شده ، همان حكمى كه بخش ‍ عظيمى از آيات اين سوره بر آن حكم اعتماد داشت - و

اينكه مخير است سعى در برقرارى مساوات دارد. در پايان آيه مطلب را با اين جمله ختم مى كند: «خدا آنچه را در قلوب شما است مى داند، و خداوند از همه اعمال و مصالح

» كه اعلام تسليم در برابر امر خدا به اقامه دعوت و تحمل مشقت در راه او است ختم شده است ، و معلوم است كه طبعا اين تسليم و تحمل زحمت بعد از اصل ايمان است ،

آيد، و حسين را خزينه‏دار وحى خويش قرار دادم و او را نوازش كردم به شهادت و ختم كردم از برايش به سعادت، پس او بهترين كسانى است كه در راه من كشته شده‏اند و

از محتواى كلام از دست داده اند. اما عكس العمل منفى اين كوردلان به همين جا ختم نمى شد، بلكه تلاش و كوشش داشته كه پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) را

همان است كه خداى سبحان نيز آنرا بيان نموده ، كه از كجا آغاز ميشود، و به كجا ختم مى گردد؟ چيزيكه هست قرآن كريم همانطور كه احيانا مبداء حيات دنيوى انسان را

جمله «مالك يوم الدين » تمام شود زيرا بقيه سوره از غرض بيگانه است از طرفى ختم شدن سوره در جمله «مالك يوم الدين » از نظر بلاغت قرآن شريف مناسب تر و لايق

به عنوان مجازات دچار ضلالت و كورى بيشتريشان كرد. و در خصوص كفّار فرمود: «ختم اللّه على قلوبهم و على سمعهم و على ابصارهم غشاوة». غشاوت را به خود آنان نسبت

در بالا گفته شد كه از الله لا اله الا هو شروع مى شود، و به هو العلى العظيم ختم مى گردد، يا اينكه دو آيه بعد نيز جزء آن است ، بنابراين اگر در جايى مثل نماز

ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۲۱۶ آيه مورد بحث با جمله «انه حكيم عليم » ختم شد، چون گفتيم كه حكمت اقتضاى حشر، و حشر هم اقتضاى حساب اعمال و مجازات بدكاران

علمى بياموز كه داخل بهشتم كند. فرمود: اگر من كمتر سخن گفتم و منبر را زود ختم كردم، تو در عوض مسألۀ خود را پرسيدى. يا بنده اى را آزاد كن و يا رقبه اى را