نتایج جستجو

شما نشانه‌ای (شگرف) است. پس واگذاریدش (تا) در زمین خدا(یش) بخورد و با او به بدی‌ای برخورد مکنید، که (در نتیجه‌) عذابی نزدیک گریبانگیرتان شود.» پس آن (ماده

محتمل است هر دو معنى مراد باشد و سؤال بكلمه ما براى اظهار تعجّب از خوبى و بدى حال آن دو دسته است و البته معلوم است‌ جلد 5 صفحه 127 كه در سابقين هم اسبق

در جاى محفوظى نهاد همانا انسان آفريده شد بسيار حريص كم صبر چون برسد او را بدى ناله و فرياد كننده است‌ و چون برسد او را خوبى منع كننده است‌ مگر نماز گزاران‌

خداوند براى اهميّت بسختى آن فرموده و چه ميدانى تو كه سجّين چيست و چه جاى بدى است و قمّى ره نقل فرموده كه آنچه خداوند نوشته براى فجّار از عذاب در سجين است

خداوند براى اهميّت بسختى آن فرموده و چه ميدانى تو كه سجّين چيست و چه جاى بدى است و قمّى ره نقل فرموده كه آنچه خداوند نوشته براى فجّار از عذاب در سجين است

به حقيقت حسن و بيان اينكه خلقت و حسن متلازمند (احسنكل شى ء خلقه ) و زشتى و بدى ذاتى مخلوقات نيست مراد از انسان در جمله : ((و بدء خلق الانسان من طين )) سخن

به حقيقت حسن و بيان اينكه خلقت و حسن متلازمند (احسنكل شى ء خلقه ) و زشتى و بدى ذاتى مخلوقات نيست مراد از انسان در جمله : ((و بدء خلق الانسان من طين )) سخن

از خواب غفلت بيدار، و اگر بيدارى، هوشيار شوى كه مخالف منعم حقيقى، سر انجام بدى خواهد داشت. بنابراين تا وقت باقى است تدارك نما. وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى‌

كفر و كفران بوده پشيمان شده بود براى آنكه باغش خراب شده نه براى آنكه كار بدى كرده لذا توبه‌اش قبول نشد .. وَ لَم‌ تَكُن‌ لَه‌ُ فِئَةٌ يَنصُرُونَه‌ُ مِن‌

ملائكه‌ئى كه بصورت جوانان نيكو منظر در آمده بودند و ميهمان حضرت شده بودند عمل بدى انجام دهند پس جبرئيل كه يكى از آنها بود باشاره يا مشتى سنگ‌ريزه همه را كور

ملائكه‌ئى كه بصورت جوانان نيكو منظر در آمده بودند و ميهمان حضرت شده بودند عمل بدى انجام دهند پس جبرئيل كه يكى از آنها بود باشاره يا مشتى سنگ‌ريزه همه را كور

نیرویى ندارد که با آن بر آفریدگارش چیره گردد و اگر خداوند درباره او اراده بدى داشته باشد; یاورى نخواهد داشت که او را در برابر خدا یارى دهد». امداد: عوامل

ميشود و تأكيد ميكند آنرا بعد از استهزاء و انكار آنها و اينكه خداوند وعده بدى حال آنها را در صبح داده گفته‌اند براى آنستكه معمول عرب آن بود كه صبح هجوم

مشغول شود تا عفو الهى را شامل حال خود گرداند و الا غفلت و تكاهل، سر انجام بدى را وارد سازد و در آن حال حسرت و ندامت سودى نخواهد داشت. وَ لا نُكَلِّفُ نَفْساً

لذّت است براى نوشنده آن و در آن هيچ غائله و فسادى و ضرر و دردى نيست و طعم بدى از تلخى و تندى و گسى و غيرها ندارد و نه اهل بهشت از آشاميدن آن بمستى دچار

كه خدا هم آنچه از نعمت كه به ايشان داده، تغيير مى دهد، و بدى را بر ايشان مى خواهد، و وقتى بدى را براى مردمى خواست، ديگر جلوگيرى از آن نيست. چون بشر غير

در جاى محفوظى نهاد همانا انسان آفريده شد بسيار حريص كم صبر چون برسد او را بدى ناله و فرياد كننده است‌ و چون برسد او را خوبى منع كننده است‌ مگر نماز گزاران‌

«شِهاباً رَصَداً» 4- در قرآن، خير و نيكى به خدا نسبت داده شده، امّا شرّ و بدى نسبت داده نشده و به صورت فعل مجهول آمده است. أَ شَرٌّ أُرِيدَ ... أَرادَ بِهِمْ

«شِهاباً رَصَداً» 4- در قرآن، خير و نيكى به خدا نسبت داده شده، امّا شرّ و بدى نسبت داده نشده و به صورت فعل مجهول آمده است. أَ شَرٌّ أُرِيدَ ... أَرادَ بِهِمْ

قرآن مى‌نمود. اين جماعت در مسجد انتظار مى‌كشيدند كه از مسجد بيرون آيد و به بدى چشم، آفتى به او برسانند. جبرئيل اين آيه آورد كه تلاوت نما تا از چشم زخم ايمن

همانا ما چون بچشانيم انسانرا از خودمان رحمتى شاد ميشود بآن و اگر برسد آنها را بدى بسبب آنچه پيش فرستاد دستهاشان پس همانا انسان سخت ناسپاس است‌ مر خدا را است

دستت را ببر زير بغلت و چون بيرون آورى سفيد نورانى شود بدون عيب پيسى كه مرض بدى است و اين معجزه ديگرى خواهد بود براى تو در مجمع فرموده مراد از غير سوء غير

دستت را ببر زير بغلت و چون بيرون آورى سفيد نورانى شود بدون عيب پيسى كه مرض بدى است و اين معجزه ديگرى خواهد بود براى تو در مجمع فرموده مراد از غير سوء غير

كسيكه باشد بر حجّتى از پروردگارش مانند كسى است كه آراسته شده باشد براى او بدى كردارش و پيروى كرده باشند خواهشهاى خود را. مثل اهل بهشتى كه وعده داده شدند

پس چون مى‌آمد آنها را خوبى ميگفتند مر ما را است اين و اگر ميرسيد آنها را بدى تشأم مينمودند بموسى و كسانيكه با او بودند آگاه باش منشاء امر شوم آنها نزد

محتمل است هر دو معنى مراد باشد و سؤال بكلمه ما براى اظهار تعجّب از خوبى و بدى حال آن دو دسته است و البته معلوم است‌ جلد 5 صفحه 127 كه در سابقين هم اسبق

كننده در مجازات هر عملى. تبصره: حال بنا به فرمايش مخبر صادق، مكافات هر عمل بدى، مرجعش به خود نفس است. پس عقل و وجدان حكم مى‌كند به اينكه انسان عاقل‌ تفسير

خود تير آتشين را مترصد سوزاندن‌ و بدرستيكه‌ جلد 5 صفحه 284 ما نميدانيم آيا بدى خواسته شده براى كسانى كه در زمينند يا خواسته است براى آنان پروردگارشان خير

خود تير آتشين را مترصد سوزاندن‌ و بدرستيكه‌ جلد 5 صفحه 284 ما نميدانيم آيا بدى خواسته شده براى كسانى كه در زمينند يا خواسته است براى آنان پروردگارشان خير

ملائكه‌ئى كه بصورت جوانان نيكو منظر در آمده بودند و ميهمان حضرت شده بودند عمل بدى انجام دهند پس جبرئيل كه يكى از آنها بود باشاره يا مشتى سنگ‌ريزه همه را كور

صفت كمالى دارند تا معلوم و واضح شود كه ندارند مانند كسيكه بكسيكه صنعت و كار بدى كرده ميگويد بده به بينم چه كار كردى تا معلوم شود كار خوبى نكرده و بعدا خداوند

كنند در خارج و دانا است بحقيقت و ذات دلها كه در سينه‌ها جاى دارد و خوبى و بدى و روشنى و تاريكى آنها و تذكّر ميدهد بندگانرا در آيه اخيره بأحوال امم ماضيه

ملك دست چپ وقتى كه او كار خوبى كند ملك دست راست ده برابر مينويسد و وقتى كار بدى كند بملك دست چپ ميگويد هفت ساعت‌ جلد 5 صفحه 54 مهلت بده او را شايد استغفار

به حقيقت حسن و بيان اينكه خلقت و حسن متلازمند (احسنكل شى ء خلقه ) و زشتى و بدى ذاتى مخلوقات نيست مراد از انسان در جمله : ((و بدء خلق الانسان من طين )) سخن

دستت را ببر زير بغلت و چون بيرون آورى سفيد نورانى شود بدون عيب پيسى كه مرض بدى است و اين معجزه ديگرى خواهد بود براى تو در مجمع فرموده مراد از غير سوء غير

است توبه را پشيمانى، و فرمود: هر كه خوشحال كند او را نيكى، و بد آيد او را بدى، پس او مؤمن باشد. و هر كه پشيمان نشود بر گناهى كه نموده، پس نيست مؤمن، و ثابت

«إِنَّ الْحَسَناتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ» «4» همانا خوبى‌ها (مثل نماز) بدى‌ها را محو مى‌كند. «1». توبه، 122. «2». مائده، 63. «3». عنكبوت، 45. «4». هود،

به يقين از تسليم شدگانم، كيست؟ (۳۳) و چون معلوم است كه خوبى و بدى يكسان نيست، لاجرم تو بدی هاى مردم را بهترين عكس العمل دفع كن، تا آن كسى كه بين تو و او

پس براى او است بهتر از آن و ايشان از هراس چنين روز ايمنند و كسانيكه آورند بدى را پس نگو نسار كرده شود رويهاشان در آتش آيا جزا داده ميشويد جز آنچه را بوديد

خداوند براى اهميّت بسختى آن فرموده و چه ميدانى تو كه سجّين چيست و چه جاى بدى است و قمّى ره نقل فرموده كه آنچه خداوند نوشته براى فجّار از عذاب در سجين است

واجب، و صاحبش را مستحق ثواب گرداند، و لكن كفران را مذموم، و سر انجام آن را بدى داند. وَ قالَ اللَّهُ لا تَتَّخِذُوا إِلهَيْنِ اثْنَيْنِ إِنَّما هُوَ إِلهٌ

دستت را ببر زير بغلت و چون بيرون آورى سفيد نورانى شود بدون عيب پيسى كه مرض بدى است و اين معجزه ديگرى خواهد بود براى تو در مجمع فرموده مراد از غير سوء غير

پيغمبر زاده بودند و سعيد از دنيا رفتند چون توبه نمودند و متوجّه شدند كه كار بدى كردند و از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه وقتى حضرت ابراهيم را در آتش

نابود سازيم كفر و معاصى آنها را به جهت ايمان و طاعت بر وجهى كه گوئيا هرگز بدى ننموده‌اند از كفر و معصيت. وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ‌: و هر آينه البته البته پاداش

آنگاه آنها دو فرقه شدند كه دشمنى ميكردند گفت اى قوم من چرا بشتاب ميخواهيد بدى را پيش از خوبى چرا آمرزش نميخواهيد از خدا باشد كه شما رحم كرده شويد گفتند

ميكنند حمد و شكر خدا را بجا ميآورند در آن روز متذكّر ميشود آدمى كه چه قدر كار بدى كرده كه در دنيا فكر آخرت نبوده ولى كجا است فائده تذكّر در آن روز كه بحال او

كنند در خارج و دانا است بحقيقت و ذات دلها كه در سينه‌ها جاى دارد و خوبى و بدى و روشنى و تاريكى آنها و تذكّر ميدهد بندگانرا در آيه اخيره بأحوال امم ماضيه

سجده كنندگان و گريه كنندگان باشند پس بجا ماندند بعد از ايشان باز ماندگان بدى كه ضايع نمودند نماز را و پيروى كردند ميلهاى نفسانى را پس زود باشد كه به بينند

«فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَما أَنْتَ بِمَلُومٍ» 7- همه جا، متاركه و رها كردن ديگران كار بدى نيست. «فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَما أَنْتَ بِمَلُومٍ» 8- مبلّغ، بايد روحيه مخاطبان

كه پروردگارا ما را از اينجا بيرون آر و بدنيا برگردان قول ميدهيم بجاى اعمال بدى كه بجا آورديم ايندفعه اعمال خوب بجا آوريم خطاب ميرسد از مصدر جلال كه آيا ما

ملك دست چپ وقتى كه او كار خوبى كند ملك دست راست ده برابر مينويسد و وقتى كار بدى كند بملك دست چپ ميگويد هفت ساعت‌ جلد 5 صفحه 54 مهلت بده او را شايد استغفار

خود تير آتشين را مترصد سوزاندن‌ و بدرستيكه‌ جلد 5 صفحه 284 ما نميدانيم آيا بدى خواسته شده براى كسانى كه در زمينند يا خواسته است براى آنان پروردگارشان خير

مگر کسی که توبه کند و ایمان آورد و کار شایسته‌ای انجام دهد. پس ایشان، خدا بدی‌هایشان را به نیکی‌ها تبدیل می‌کند و خدا همواره بسی پوشنده‌ی رحمتگر بر ویژگان

دستت را ببر زير بغلت و چون بيرون آورى سفيد نورانى شود بدون عيب پيسى كه مرض بدى است و اين معجزه ديگرى خواهد بود براى تو در مجمع فرموده مراد از غير سوء غير

انجام گناه او را گوشمالى مى‌دهد تا توبه كند، ولى هنگامى كه بر اثر اعمالش، بدى و شرى مقدّر شود، هنگام گناه نعمتى به او مى‌بخشد تا توبه و استغفار را فراموش

كه خدا به پيوستن آن فرمان داده مى گسلند، و در زمين تباهى مى كنند، لعنت و بدی هاى آن سراى براى آنان است. (۲۵) خدا روزى را براى هر كه بخواهد گشايش مى دهد

محتوا نيكو باشد و هم شيوه و بيان) 5- بيان آثار وبركات خوبى‌ها وآفات وخطرات بدى‌ها از شيوهاى دعوت است. «بِالْحِكْمَةِ» (حكمت يعنى آشنايى با مصالح و مفاسد

را گفتند اى مريم بتحقيق آوردى چيز نو ظهورى‌ اى خواهر هارون نبود پدرت مرد بدى و نبود مادرت زناكار. تفسير - پس از مذاكرات سابقه كه ميان حضرت مريم و جبرئيل

كه چه مى‌كند در آن بلد، جواب دهند: نشسته به بدترين حال، يعنى مانده به حال بدى، چه ايستاده باشد يا نشسته. حاصل آن كه: مشرك در جهنم به بدترين حال باشد. تنبيه:

شد، و مؤيد اين است فرمايش نبوى صلى اللّه عليه و آله: هر كه تأسيس كند عمل بدى را، پس بر او باشد گناه آن و گناه هر كه به آن عمل نمايد. «1» يا معنى آنكه:

به حقيقت حسن و بيان اينكه خلقت و حسن متلازمند (احسنكل شى ء خلقه ) و زشتى و بدى ذاتى مخلوقات نيست مراد از انسان در جمله : ((و بدء خلق الانسان من طين )) سخن

دستت را ببر زير بغلت و چون بيرون آورى سفيد نورانى شود بدون عيب پيسى كه مرض بدى است و اين معجزه ديگرى خواهد بود براى تو در مجمع فرموده مراد از غير سوء غير

انعام نمائيم بر انسان اعراض كند و دور نمايد جانب خود را و چون برسد او را بدى پس صاحب دعائى است وسيع‌ بگو خبر دهيد كه اگر باشد از نزد خدا پس كافر شده باشيد

صالح نيّت خالص است كه بالا ميبرد آنرا و كسانيكه بمكر و حيله ميخواهند كارهاى بدى را انجام دهند مانند قريش كه در دار النّدوه جمع شدند و ميخواستند پيغمبر صلى

قيامت سه گروهند: الف: گروهى كه از خوبى نياز به ميزان ندارند. ب: گروهى كه از بدى و شقاوت نياز به ميزان ندارند. «فَلا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَزْناً»

آنگاه آنها دو فرقه شدند كه دشمنى ميكردند گفت اى قوم من چرا بشتاب ميخواهيد بدى را پيش از خوبى چرا آمرزش نميخواهيد از خدا باشد كه شما رحم كرده شويد گفتند

ميكنند حمد و شكر خدا را بجا ميآورند در آن روز متذكّر ميشود آدمى كه چه قدر كار بدى كرده كه در دنيا فكر آخرت نبوده ولى كجا است فائده تذكّر در آن روز كه بحال او

بمقامات عاليه بهشت برسم بشارت و تبريك بايشان بگويند براى شما است سلامتى از هر بدى داخل شويد در بهشت مكتسب بدسترنج خودتان و قمى ره فرموده مراد از طيّبين اهل

كفر و كفران بوده پشيمان شده بود براى آنكه باغش خراب شده نه براى آنكه كار بدى كرده لذا توبه‌اش قبول نشد .. هُنالِك‌َ الوَلايَةُ لِلّه‌ِ الحَق‌ِّ هُوَ خَيرٌ

است، شاغل؛ و به زمان كمى، كوچ كننده‌اى؛ و هر چه پيش فرستاده‌اى از خوبى و بدى، حاصل است بدون كم و زياد، و وافيا جزا داده شوى فرداى قيامت باعمال خود. پس

كنند در خارج و دانا است بحقيقت و ذات دلها كه در سينه‌ها جاى دارد و خوبى و بدى و روشنى و تاريكى آنها و تذكّر ميدهد بندگانرا در آيه اخيره بأحوال امم ماضيه

كنند در خارج و دانا است بحقيقت و ذات دلها كه در سينه‌ها جاى دارد و خوبى و بدى و روشنى و تاريكى آنها و تذكّر ميدهد بندگانرا در آيه اخيره بأحوال امم ماضيه

زياده بر فعل ناشايسته او، و نه كسى را به گناه ديگرى مؤاخذه، و نه نيكى را بدى پاداش دهند، تمام به قسط و عدل باشد. إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسابِ‌: بدرستى

مصیبة فبما کسبت أیدیکم) ۲ - خلقت الهى، خلقتى نیکو و بایسته و فاقد شرور و بدى ها است. (و من ءایته خلق السموت و الأرض ... و ما أصبکم من مصیبة فبما کسبت أیدیکم)

همانا ما چون بچشانيم انسانرا از خودمان رحمتى شاد ميشود بآن و اگر برسد آنها را بدى بسبب آنچه پيش فرستاد دستهاشان پس همانا انسان سخت ناسپاس است‌ مر خدا را است

همانا ما چون بچشانيم انسانرا از خودمان رحمتى شاد ميشود بآن و اگر برسد آنها را بدى بسبب آنچه پيش فرستاد دستهاشان پس همانا انسان سخت ناسپاس است‌ مر خدا را است

دستت را ببر زير بغلت و چون بيرون آورى سفيد نورانى شود بدون عيب پيسى كه مرض بدى است و اين معجزه ديگرى خواهد بود براى تو در مجمع فرموده مراد از غير سوء غير

فراموش كردند آنچه پند داده شدند بآن نجات داديم آنانرا كه نهى مى‌كردند از بدى و گرفتيم آنانرا كه ستم كردند بعذابى سخت براى بودنشان كه نافرمانى مينمودند

10- سرانجام نفاق، جهنّم است. «حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ» 11- گفتار بد، سرانجام بدى را براى انسان آماده مى‌كند. بِما نَقُولُ‌ ... فَبِئْسَ الْمَصِيرُ تفسير نور(10جلدى)،

همانا ما چون بچشانيم انسانرا از خودمان رحمتى شاد ميشود بآن و اگر برسد آنها را بدى بسبب آنچه پيش فرستاد دستهاشان پس همانا انسان سخت ناسپاس است‌ مر خدا را است

سوء و مضرات انفاق بدون قصد كسب رضاى خدا رد كردن سائل با زبان خوش و گذشت از بدى او، از صدقه و انفاق همراه با منت و آزار بهتر است رياكارى در هر عمل مستلزم

آنگاه آنها دو فرقه شدند كه دشمنى ميكردند گفت اى قوم من چرا بشتاب ميخواهيد بدى را پيش از خوبى چرا آمرزش نميخواهيد از خدا باشد كه شما رحم كرده شويد گفتند

در جاى محفوظى نهاد همانا انسان آفريده شد بسيار حريص كم صبر چون برسد او را بدى ناله و فرياد كننده است‌ و چون برسد او را خوبى منع كننده است‌ مگر نماز گزاران‌

«2». بنابراين، خداوند راه تقوى‌ و فجور را به نحوى كه فطرت انسان خوبى‌ها و بدى‌ها را از درون درك كند، الهام مى‌فرمايد، و از بيرون هم انبيا عليهم السلام را

ميكنند حمد و شكر خدا را بجا ميآورند در آن روز متذكّر ميشود آدمى كه چه قدر كار بدى كرده كه در دنيا فكر آخرت نبوده ولى كجا است فائده تذكّر در آن روز كه بحال او

السلام مشغول بود. واژه‌ى «أخسرين» در قرآن كريم به كسانى اطلاق شده است كه كار بدى را انجام مى‌دهند، امّا گمان مى‌كنند كه كارشان خوب است، پس زيانِ خود را درك

پدرانشان و زنانشان و اولادشان همانا تو ارجمند درست كردارى‌ و نگهدارشان از بدى‌ها و هر كه را كه نگهدارى از بديها در چنين روز پس بتحقيق رحمت نمودى او را و

به حقيقت حسن و بيان اينكه خلقت و حسن متلازمند (احسنكل شى ء خلقه ) و زشتى و بدى ذاتى مخلوقات نيست مراد از انسان در جمله : ((و بدء خلق الانسان من طين )) سخن

پروردگارت كه هر آينه برانگيزاند بر آنها تا روز قيامت كسى را كه بچشاند بآنها عذاب بدى همانا پروردگار تو هر آينه زود عقوبت است و همانا او هر آينه آمرزنده مهربان

كه انّ ربّى على صراط مستقيم يعنى او بر حقّ است جزاى خوبى را به خوبى و جزاى بدى را ببدى ميدهد و عفو ميفرمايد هر كس را بخواهد و مى‌بخشد منزّه و بلند مرتبه

خداوند براى اهميّت بسختى آن فرموده و چه ميدانى تو كه سجّين چيست و چه جاى بدى است و قمّى ره نقل فرموده كه آنچه خداوند نوشته براى فجّار از عذاب در سجين است

مسّنى الضرّ ) ۷- ابتلاى اشخاص به انواع رنج ها، گرفتارى ها و ناگوارى ها، دلیل بدى و فساد آنان نیست. (و أیّوب إذ نادى ربّه أنّى مسّنى الضرّ ) برداشت یاد شده

سوء و مضرات انفاق بدون قصد كسب رضاى خدا رد كردن سائل با زبان خوش و گذشت از بدى او، از صدقه و انفاق همراه با منت و آزار بهتر است رياكارى در هر عمل مستلزم

واجب و مداومت نمايد بر آن خداوند او را عذاب نميفرمايد و در نفس و اهل خود بدى نخواهد ديد و الحمد للّه رب العالمين. جلد 5 صفحه 156 وَ لَقَد أَرسَلنا نُوحاً

و پنج خصلت است و در الواح حضرت موسى عليه السّلام نوشته شده هر يك از آنها بدى و معصيت و نافرمانى آن نزد خداوند مكروه و مبغوض و ناپسند بوده و خواهد بود و

بر آزار و اذيّت قوم و اشاره بتلافى آن حضرت از آنها باحسان و نيكى در مقابل بدى چنانچه سيره مرضيّه آن وجود مبارك بود و جاى تعجّب است از اينكه چرا در اهل هر

ميكنند حمد و شكر خدا را بجا ميآورند در آن روز متذكّر ميشود آدمى كه چه قدر كار بدى كرده كه در دنيا فكر آخرت نبوده ولى كجا است فائده تذكّر در آن روز كه بحال او

خود تير آتشين را مترصد سوزاندن‌ و بدرستيكه‌ جلد 5 صفحه 284 ما نميدانيم آيا بدى خواسته شده براى كسانى كه در زمينند يا خواسته است براى آنان پروردگارشان خير

لَهُ لَحافِظُونَ‌: و بدرستى كه ما او را نگهدار و پاسبانيم از رسيدن مكروه و بدى باو. يعقوب عليه السّلام فرمود: از كجا ملك مصر دانست كه شما را برادرى هست؟

بمتابعت و بپرهيزند از مخالفت زيرا اعراض و بى‌اعتنائى بآيات قرآنى سر انجام بدى خواهد داشت. ابو الفتوح رازى (قده) روايت نموده‌ «2» از عبد اللّه بن عمر كه

بر آزار و اذيّت قوم و اشاره بتلافى آن حضرت از آنها باحسان و نيكى در مقابل بدى چنانچه سيره مرضيّه آن وجود مبارك بود و جاى تعجّب است از اينكه چرا در اهل هر

ميكنند حمد و شكر خدا را بجا ميآورند در آن روز متذكّر ميشود آدمى كه چه قدر كار بدى كرده كه در دنيا فكر آخرت نبوده ولى كجا است فائده تذكّر در آن روز كه بحال او

ميكنند حمد و شكر خدا را بجا ميآورند در آن روز متذكّر ميشود آدمى كه چه قدر كار بدى كرده كه در دنيا فكر آخرت نبوده ولى كجا است فائده تذكّر در آن روز كه بحال او

كنند در خارج و دانا است بحقيقت و ذات دلها كه در سينه‌ها جاى دارد و خوبى و بدى و روشنى و تاريكى آنها و تذكّر ميدهد بندگانرا در آيه اخيره بأحوال امم ماضيه

كه پروردگارا ما را از اينجا بيرون آر و بدنيا برگردان قول ميدهيم بجاى اعمال بدى كه بجا آورديم ايندفعه اعمال خوب بجا آوريم خطاب ميرسد از مصدر جلال كه آيا ما

ملك دست چپ وقتى كه او كار خوبى كند ملك دست راست ده برابر مينويسد و وقتى كار بدى كند بملك دست چپ ميگويد هفت ساعت‌ جلد 5 صفحه 54 مهلت بده او را شايد استغفار

ملك دست چپ وقتى كه او كار خوبى كند ملك دست راست ده برابر مينويسد و وقتى كار بدى كند بملك دست چپ ميگويد هفت ساعت‌ جلد 5 صفحه 54 مهلت بده او را شايد استغفار

به حقيقت حسن و بيان اينكه خلقت و حسن متلازمند (احسنكل شى ء خلقه ) و زشتى و بدى ذاتى مخلوقات نيست مراد از انسان در جمله : ((و بدء خلق الانسان من طين )) سخن

و به جزاى خير و ثواب فائز، و كفران و ناسپاسى سبب فنا و زوال نعم و به سزاى بدى و عقاب نائل گردد. فَلَمَّا جاءَ سُلَيْمانَ قالَ أَ تُمِدُّونَنِ بِمالٍ فَما

كَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْيانَ‌ 14- تنفّر از بدى‌ها، امرى فطرى است، كَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ ... و اين تنفّر، مايه‌ى رشد

سوء و مضرات انفاق بدون قصد كسب رضاى خدا رد كردن سائل با زبان خوش و گذشت از بدى او، از صدقه و انفاق همراه با منت و آزار بهتر است رياكارى در هر عمل مستلزم

يا موجبات هدايت آنها را فراهم كنيم ولى دنيا دار امتحان است و بايد خوبى و بدى ذات مردم آشكار گردد و قمّى ره فرموده مراد آنستكه اگر ميخواستيم همه را معصوم

انعام نمائيم بر انسان اعراض كند و دور نمايد جانب خود را و چون برسد او را بدى پس صاحب دعائى است وسيع‌ بگو خبر دهيد كه اگر باشد از نزد خدا پس كافر شده باشيد

را از دست داده و در وادى گمراهى و كوردلى افتاده، و البته چنين كسى سر انجام بدى خواهد داشت. پس آيات دلخواهى نخواهيد تا از راه راست گمراه نشويد و از مقصود

ميكنند حمد و شكر خدا را بجا ميآورند در آن روز متذكّر ميشود آدمى كه چه قدر كار بدى كرده كه در دنيا فكر آخرت نبوده ولى كجا است فائده تذكّر در آن روز كه بحال او

خود تير آتشين را مترصد سوزاندن‌ و بدرستيكه‌ جلد 5 صفحه 284 ما نميدانيم آيا بدى خواسته شده براى كسانى كه در زمينند يا خواسته است براى آنان پروردگارشان خير

بلقيس اظهار ندامت و اقرار بظلم بر نفس خود نمود از عبادت آفتاب يا از گمان بدى كه بحضرت برده بود كه آن اين بود كه ميخواهد او را غرق كند و اقرار باسلام و

سيلى محكمى به صورت عمروعاص نواخت و گفت: خاموش باش به خدا قسم اگر از اينان به بدى ياد كنى، خود را هلاك خواهى كرد. عمروعاص در حالتى كه از اثر سيلى محكم خون از

ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۴۶۷ و از كيفر گناهان و بدی ها حفظشان كن، كه هر كس را تو از كيفر بدی ها حفظش كنى، به راستى رحمتى بر او كرده اى، رحمتى كه رستگارى

شرك مى‌آورند و چون بچشانيم مردم را رحمتى شاد ميشوند بآن و اگر برسد آنها را بدى‌ء بسبب آنچه پيش فرستاد دستهاشان آنگاه آنها نوميد ميشوند آيا نديدند كه خدا

كه انّ ربّى على صراط مستقيم يعنى او بر حقّ است جزاى خوبى را به خوبى و جزاى بدى را ببدى ميدهد و عفو ميفرمايد هر كس را بخواهد و مى‌بخشد منزّه و بلند مرتبه

به فرجام راه شیطان و طرح آن با استفهام انکارى، نشان دهنده این نکته است که بدى و یا خوبى عاقبت کار، خود ملاکى بر درستى و یا نادرستى آن کار است. اطاعت: کیفر

در عین حال خداوند همه آنها را به بى ارزشى و ناچیزى توصیف کرد. ۱۹- زشتى و بدى دستاورد دین فروشى (و اشتروا به ثمناً قلیلا فبئس ما یشترون) ۲۰- بیان و اظهار

نااميدند از ثواب آخرت، همچنانكه كافران مرده كه به چشم ديده‌اند قبح حال و بدى مآل خود را، و بعلم اليقين عاقبت خود را دانسته و از نعم آخرت به كلى قطع اميد

اندوهناك و مغموم گشت به سبب ايشان به جهت ترس آنكه مبادا قوم او قصد آنها كنند به بدى عمل، چه ايشان به صورت مردان زيبا و نيكو جمال بودند و لوط خبث قوم را مى‌دانست

به حقيقت حسن و بيان اينكه خلقت و حسن متلازمند (احسنكل شى ء خلقه ) و زشتى و بدى ذاتى مخلوقات نيست مراد از انسان در جمله : ((و بدء خلق الانسان من طين )) سخن

مگيريد سوگندهاتان را بخيانت و مكر ميانتان تا بلغزد قدمى بعد از ثباتش و بچشيد بدى را براى آنكه باز داشتيد از راه خدا و از براى شما عذابى است بزرگ. تفسير - بعضى

ميكنند حمد و شكر خدا را بجا ميآورند در آن روز متذكّر ميشود آدمى كه چه قدر كار بدى كرده كه در دنيا فكر آخرت نبوده ولى كجا است فائده تذكّر در آن روز كه بحال او

خداوند بهترين حافظ است و او مهربان‌ترين مهربانان است. سؤال: با توجّه به سابقه بدى كه فرزندان يعقوب داشتند، چرا پدرشان مجدداً فرزند ديگرش را به آنان سپرد؟ پاسخ:

بمقامات عاليه بهشت برسم بشارت و تبريك بايشان بگويند براى شما است سلامتى از هر بدى داخل شويد در بهشت مكتسب بدسترنج خودتان و قمى ره فرموده مراد از طيّبين اهل

كه پروردگارا ما را از اينجا بيرون آر و بدنيا برگردان قول ميدهيم بجاى اعمال بدى كه بجا آورديم ايندفعه اعمال خوب بجا آوريم خطاب ميرسد از مصدر جلال كه آيا ما

خداوند راضى و خشنود بساز زیرا خداوند گاهى بندگان خود را به انواع و اقسام بدى ها و مکاره در معرض آزمایش و امتحان درآورد و در عین حال مواهب و عطایاى خداوند

همانا توئى از ايمنان‌ درآور دستت را در گريبانت تا بيرون آيد سفيد نورانى بدون بدى و منضمّ نما بخود دستت را از جهت ترس پس اين دو دليل است از پروردگارت بسوى فرعون

كانُوا يَكْسِبُونَ (96) بعد از آن بيان فرمايد كه: هلاك امم سابقه به جهت شآمت بدى اعتقاد و سوء اعمال آنها بود: وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‌: و اگر چنانچه اهل

آفتابش برنگردد از بدى نفس خود، و از بدى غير خود، و از بدى شياطين، و از بدى آنكه عداوت ورزد با دوستان خدا، و از بدى پرى و مردم، و بدى درندگان و جنبندگان

]گفت: خدایا! تو را منزه مى دانم و به همراه آن تو را سپاس مى گویم. من کار بدى انجام دادم و به خود ظلم کردم پس مرا بیامرز که تو بهترین آمرزنده اى ... به

و پنج خصلت است و در الواح حضرت موسى عليه السّلام نوشته شده هر يك از آنها بدى و معصيت و نافرمانى آن نزد خداوند مكروه و مبغوض و ناپسند بوده و خواهد بود و

حَسَناتٍ» «4» كسانى‌كه توبه كنند، ايمان آورند و عمل نيكو انجام دهند، خداوند بدى‌هاى آنان را به خوبى و حسنه تبديل مى‌كند. ح: «إِنْ عُدْتُمْ عُدْنا» «5» اگر

و پنج خصلت است و در الواح حضرت موسى عليه السّلام نوشته شده هر يك از آنها بدى و معصيت و نافرمانى آن نزد خداوند مكروه و مبغوض و ناپسند بوده و خواهد بود و

آنگاه آنها دو فرقه شدند كه دشمنى ميكردند گفت اى قوم من چرا بشتاب ميخواهيد بدى را پيش از خوبى چرا آمرزش نميخواهيد از خدا باشد كه شما رحم كرده شويد گفتند

سيلى محكمى به صورت عمروعاص نواخت و گفت: خاموش باش به خدا قسم اگر از اينان به بدى ياد كنى، خود را هلاك خواهى كرد. عمروعاص در حالتى كه از اثر سيلى محكم خون از

كفر و كفران بوده پشيمان شده بود براى آنكه باغش خراب شده نه براى آنكه كار بدى كرده لذا توبه‌اش قبول نشد .. وَ أُحِيطَ بِثَمَرِه‌ِ فَأَصبَح‌َ يُقَلِّب‌ُ

ميكنند حمد و شكر خدا را بجا ميآورند در آن روز متذكّر ميشود آدمى كه چه قدر كار بدى كرده كه در دنيا فكر آخرت نبوده ولى كجا است فائده تذكّر در آن روز كه بحال او

به حقيقت حسن و بيان اينكه خلقت و حسن متلازمند (احسنكل شى ء خلقه ) و زشتى و بدى ذاتى مخلوقات نيست مراد از انسان در جمله : ((و بدء خلق الانسان من طين )) سخن

تنبيه: يكى از صفات شنيعه و اخلاق قبيحه، صفت نفاق است؛ يعنى دورو بودن سر انجام بدى خواهد داشت. و حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم در وصاياى به حضرت امير

و نهايت شقاوت است نفرت از توحيد و حق، و مسلم است دوام چنين امرى سر انجام بدى خواهد داشت. نعوذ باللّه من سوء الخاتمه. «1» روضه كافى، جلد 8، صفحه 266، حديث

پرسش‌ نكنيد ‌از‌ چيزهايي‌ ‌که‌ ‌اگر‌ آشكار شود ‌براي‌ ‌شما‌ ‌شما‌ ‌را‌ بسوء و بدي‌ ميآورد و ‌اگر‌ پرسش‌ كنيد ‌از‌ ‌آنها‌ موقعي‌ ‌که‌ قرآن‌ دستور ميدهد و نازل‌

به احكام خدا بازى مى‌كنند، طلاق ندهيد زنان خود را مگر از جهت تهمتى و گمان بدى، بدرستى كه خدا دوست نمى‌دارد زنان و مردان كه مكرر زن و شوهرى را نو كنند، بتحقيق

قلب است، از خوردن حرام؛ و بجا آوردن محرمات، و تكاهل در واجبات، و طول امل، و بدى عمل، و غير آن اجتناب نمايند؛ زيرا عاقبت آن وخيم است؛ چنانچه مشاهده مى‌شود

كسيكه باشد بر حجّتى از پروردگارش مانند كسى است كه آراسته شده باشد براى او بدى كردارش و پيروى كرده باشند خواهشهاى خود را. مثل اهل بهشتى كه وعده داده شدند

انعام نمائيم بر انسان اعراض كند و دور نمايد جانب خود را و چون برسد او را بدى پس صاحب دعائى است وسيع‌ بگو خبر دهيد كه اگر باشد از نزد خدا پس كافر شده باشيد

بر آزار و اذيّت قوم و اشاره بتلافى آن حضرت از آنها باحسان و نيكى در مقابل بدى چنانچه سيره مرضيّه آن وجود مبارك بود و جاى تعجّب است از اينكه چرا در اهل هر

مراجعت آنها فراهم سازد. قرآن مى‌فرمايد: «ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ» بدى را با خوبى دفع كنيد. «1») 3- اگر از اوّل پول و بهاى كالا گرفته نشود، خريدار

كه پروردگارا ما را از اينجا بيرون آر و بدنيا برگردان قول ميدهيم بجاى اعمال بدى كه بجا آورديم ايندفعه اعمال خوب بجا آوريم خطاب ميرسد از مصدر جلال كه آيا ما

جاهليت جهلاء، در حالى كه حيران بودند در تزلزل در كار خود و در غم و غصه و بدى احوال از نادانى. پس مبالغه فرمود حضرت رسالت صلّى اللّه عليه و آله و سلّم در

نمى‌شوند. «تحسّس» جستجوى چيزى از راه حس است. «تجسّس» به جستجو كردن در مورد بدى‌ها و «تحسس» به جستجو كردن در مورد خوبى‌ها گفته مى‌شود. به تعبير راغب، «رَوْح»

آنها، وَ يَمْكُرُ اللَّهُ‌: و خداى تعالى جزاى مكر را به ايشان مجازات دهد. يا بدى را رد به خود آنها نمايد، و ايشان را در چاهى كه‌ «1» آيه 207 سوره بقره: در

سيلى محكمى به صورت عمروعاص نواخت و گفت: خاموش باش به خدا قسم اگر از اينان به بدى ياد كنى، خود را هلاك خواهى كرد. عمروعاص در حالتى كه از اثر سيلى محكم خون از

را برایشان خوب و نیک جلوه مى دادند، مى توان استفاده کرد که طبیعت انسان از بدى گریزان است و به خوبى تمایل دارد. ۷ - دشمنان خدا، گرفتار شیاطین و تحت نفوذ

از بدى ستمكار ستيزكننده و هر ديو سركش از حد درگذرنده، و بدى هر نزديك و يا دور يا ناتوان يا سخت، و از بدى زهردار و جنبنده زمين و عامّه خلق، و از بدى هر

صالح انجام مى دهد و مى گويد: من از مسلمين هستم . ۳۴ - هرگز نيكى و بدى يكسان نيست ، بدى را با نيكى دفع كن ، تا دشمنان سرسخت همچون دوستان گرم و صميمى شوند

عطاى آن، و يا ذخيره فرمايد براى آخرت او، و يا رفع نمايد از او مثل آن را از بدى‌ «3». آداب دعا: بزرگان دستور فرموده: 1- اول و آخر آن صلوات. 2- استقبال قبله

سوء و مضرات انفاق بدون قصد كسب رضاى خدا رد كردن سائل با زبان خوش و گذشت از بدى او، از صدقه و انفاق همراه با منت و آزار بهتر است رياكارى در هر عمل مستلزم

سوء و مضرات انفاق بدون قصد كسب رضاى خدا رد كردن سائل با زبان خوش و گذشت از بدى او، از صدقه و انفاق همراه با منت و آزار بهتر است رياكارى در هر عمل مستلزم

بهاء را. 2- تعجيل كند فنا و موت را. 3- قطع كند روزى را. و اما در آخرت: 1- بدى حساب. 2- غضب رحمان. 3- خلود در جهنم (اگر حلال داند) «1». 2- كافى- از حضرت

پيغمبر زاده بودند و سعيد از دنيا رفتند چون توبه نمودند و متوجّه شدند كه كار بدى كردند و از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه وقتى حضرت ابراهيم را در آتش

بين آگاه است‌ اى پسرك من بر پاى دار نماز را و امر كن به نيكوئى و باز دار از بدى و صبر كن بر آنچه رسيد تو را همانا اين از امورى است كه بايد بر آن استوار بود

بسيط متّصف بتمام صفات خوب و منزّه از تمام نقائص و عيوب پس نميشود هيچ نام بدى براى خدا فرض كرد و تمام نامهاى خدا خوب است و تعدّد عناوين‌ جلد 3 صفحه 401

بسيط متّصف بتمام صفات خوب و منزّه از تمام نقائص و عيوب پس نميشود هيچ نام بدى براى خدا فرض كرد و تمام نامهاى خدا خوب است و تعدّد عناوين‌ جلد 3 صفحه 401

رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آياتِنا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ» 2- اعراض از بدى‌ها ومبارزه‌ى منفى با زشتكاران، يكى از شيوه‌هاى نهى از منكر است. «فَأَعْرِضْ

پیامبر نزد آنان برگشت، آن‌ها به پیامبر گفتند: یا رسول الله از دهان تو بوى بدى به مشام ما می‌رسد. رسول خدا صلی الله علیه و آله از آن پس شربت عسل را بر خویش

ايشانرا كه آيا نبوديم با شما گويند بلى ولى شما بهلاكت افكنديد خودتان را و منتظر بدى براى ما بوديد و شك آورديد و فريب داد شما را آرزوها تا آنكه آمد فرمان خدا و

ايشانرا كه آيا نبوديم با شما گويند بلى ولى شما بهلاكت افكنديد خودتان را و منتظر بدى براى ما بوديد و شك آورديد و فريب داد شما را آرزوها تا آنكه آمد فرمان خدا و

الحمدللَّه الذى یصرف عنّا السوء اهل البیت یعنى درود و سپاس مر خدائى را که بدى و زشتى را از ما اهل البیت به دور داشته است. در تفسیر على ابراهیم چنین آمده

مقابل «شرّ» باشد; معناى «ذلک خیر» این خواهد بود که صدقه صرفاً خیر است و هیچ بدى در آن راه ندارد. ۷ - صدقه، مؤثرترین کار براى تطهیر نفس و پالایش روح از آلودگى

فراموش كردند آنچه پند داده شدند بآن نجات داديم آنانرا كه نهى مى‌كردند از بدى و گرفتيم آنانرا كه ستم كردند بعذابى سخت براى بودنشان كه نافرمانى مينمودند

راستى اگر دشنام مجسّم شود، نمونه بدى باشد. و از حضرت باقر حديث شده كه رسول خدا (ص) فرمود: دشنام اگر بصورتى در آيد صورت بدى است. على بن ابراهيم، از پدرش، از

توانائى كنى، من تو را بينا و شنوا ساختم، هر چه خوشى بينى از طرف خدا است و هر چه بدى بينى از طرف خودت است و اين براى آن است كه من از خودت به كارهاى نيكت علاقمندتر

به نام خداى بزرگ، از بدى آن‏چه آفريده و خلق فرموده، و از بدى آن‏چه در زير خاك است، و از بدى آن‏چه نهان شده و هويدا گرديده، و از بدى آن‏چه وصف كردم و آن‏چه

گناه و بدى به دست كشيدن از آن مى‏خواند و وامى‏دارد. حضرت صادق عليه السّلام فرمود: امير المؤمنين عليه السّلام فرموده: همانا پشيمانى بر گناه و بدى، انسان

اگر دشنام مجسّم شود، نمونه بدى باشد. و نيز از آن حضرت روايت شده كه رسول خدا (ص) بعايشه فرمود: اگر دشنام گوئى مجسم ميشد، صورت بدى بود. على بن ابراهيم، از پدرش،

نام‏هايش كه نيكوتر است، همه آنها، پناه مى‏دهم از بدى زهردار و جنبنده زمين، و از بدى چشم بد، و از بدى حسدبرنده، چون حسد برد». بعد از آن پيغمبر صلى الله

اگر بعد از بيمارى كه به وى رسيده ، شفا و عافيتى به او بچشانيم ميگويد دردهاى بدى از من دور شد، و آن چنان شادى مى كند و فخر ميفروشد كه گويى بهبودى را از ما

عبارت مى شود از: همان ملكات فاضله و يا ملكات زشتى كه در اثر تكرار نيكى ها و بدى ها در نفس آدمى صورت مى بندد. همين صورت ها در آخرت، شكل عذاب و ثواب به خود

بعد از آنكه حرام كرده بود و مار راست ميگويد و تناول نمود و تغيير حال و آثار بدى در خود مشاهده ننمود و بآدم (ع) عرض كرد درختى را كه ما از آن ممنوع شده بوديم

و رنج و تعب از آن حضرت، به سبب گمراهى آنها بود براى اعلام ايشان از بزرگى بدى حال و مآل در دنيا و عقبى، تا منزجر شوند از آن و ديگر چنين اقدامى ننمايند و

مسرور گردند، و هر كه ما را مسرور ساخته او را مسرور گردانيم، و هر كه به ما بدى رسانده حلال از مادر متولد نشده، هر كه حق ما را غصب نموده روز قيامت وعده ما

و نيز اين را هم فهميديم كه چرا در روايت قبلى فرمود: اگر خدا خالق گناه و بدی ها بود، از آن بيزارى نمى جست، و اگر بيزارى جسته، تنها از شرك و زشتى هاى آنان

بدان مردم نهاد و نزد قريش آمد كه گرد كعبه بودند، چون او را ديدند از چهره‏اش بدى را دانستند. سپس به حمزه فرمود: اين بچه‏دان شتر را به سِبيل همه بكش و حمزه

و آله و سلم فرمود: بدترين مردم در روز قيامت نزد خدا كسانى هستند كه از ترس بدى و شر آنها احترام و اكرامشان كنند. على بن ابراهيم، از پدرش، از نوفلى، از سكونى،

باقر يا امام صادق عليهما السلام در باره قول خداى جل و عز: «بلكه هر كس كار بدى كند و گناهش او را فراگيرد- ۸۱ سوره ۲» فرمود: چون امامت امير المؤمنين عليه

قضاوت‌هاى عجولانه‌ى ما فلسفه‌ى آن را ندانيم. «بِيَدِكَ الْخَيْرُ» 9- سرچشمه‌ى بدى‌ها عجز و ناتوانى است. از كسى كه بر هر كارى قدرت دارد چيزى جز خير سر نمى‌زند

سخنان ديگران، «يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ» «7» و چه بدى‌هاى مردم را با بهترين نحو جواب دادن، «ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ»

مى كند، امرى است عدمى حديثى از امام رضا عليه السلام در اين كه آنچه مصيبت و بدى به انسان مى رسد، از خود اوست احاديث ديگرى از معصومين(ع) درباره جبر و اختيار

را مى‏پوشد، برابر با هفتاد حسنه است و آن كه گناه و بدى را فاش مى‏سازد، مخذول و منكوب است. و آن كه بدى را مى‏پوشد، آمرزيده است».

و آله و سلم فرمود: بدترين مردم در روز قيامت نزد خدا كسانى هستند كه از ترس بدى و شر آنها احترام و اكرامشان كنند چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از سهل

قداح عن ابي عبد الله ع قال قال رسول الله ص : رسول خدا (ص) فرمود: شتابانترين بدى از نظر كيفر، ستمكارى و تعدّى است. از حضرت صادق عليه السلام حديث شده كه رسول

فرمود: چون خداى عز و جل خير بنده‏اى را خواهد بعقوبت او در دنيا بشتابد، و چون بدى در باره بنده‏اى خواهد گناهانش را بر او نگهدارد تا در روز قيامت (كيفر) همه

به تو ستم كرده، پيوست كنى با هر كه از تو بريده و احسان به هر كه هم به تو بدى كرده و بخشش به هر كه هم تو را دريغ داشته. رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود:

كه از راه دوستى بشما روى آورد با نقل عيبهاى او رنجيده خاطرش مكنيد، و كار بدى (اگر از او سراغ داريد) كه ذكرش او را سر افكنده ميكند بيادش نياوريد كه اين

گروه، از براى ايشان است لعنت و دورى از رحمت، و از براى ايشان است بدى خانه» (يعنى دوزخ يا بدى عاقبت در دنيا و آخرت). و در سوره بقره فرموده است كه: «الَّذِينَ

راه دين ، عزيز و محمود است. ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۱۵ اين وجه، وجه بدى نيست، وليكن در حقيقت از فوايدى است كه بر ذكر اين دو صفت مترتب مى شود، نه اينكه

پس رب (به ابراهيم ) گفت : سر و صداى سدوميان و عموديان زياد شده يعنى چيزهاى بدى از آنجا به من مى رسد و خطايا و گناهانشان بسيار عظيم گشته ، لذا من خود به زمين

نمی رود)؟ وقتى اين آيات را بر روی هم مورد دقت قرار دهيم، مى فهميم كه مصائب، بدی هاى نسبى است. به اين معنا كه انسانی كه از نعمت هاى خدا - چون امنيّت و سلامت

و بيرون شد از نزد آن حضرت، عايشه گفت: يا رسول اللَّه! تو اين مرد را بدان بدى ياد كردى و چون آمد، از او پذيرائى خوبى نمودى، رسول خدا (ص) در اين هنگام فرمود:

آن، و يارى آن، و پاكى آن، و راهنمايى آن، و بركت آن، و بگردان از من بدى آن را، و بدى آنچه در آن است. به نام خدا، و به خدا، و خدا بزرگ است، و ستايش مر خدايى

واجب و مداومت نمايد بر آن خداوند او را عذاب نميفرمايد و در نفس و اهل خود بدى نخواهد ديد و الحمد للّه رب العالمين. جلد 5 صفحه 156 ثُم‌َّ قَفَّينا عَلي‌

كسيكه باشد بر حجّتى از پروردگارش مانند كسى است كه آراسته شده باشد براى او بدى كردارش و پيروى كرده باشند خواهشهاى خود را. مثل اهل بهشتى كه وعده داده شدند

او را كرده بخوبى و در باره كسيكه بى وفائى با او نموده و منكر حق او شده به بدى چنانچه در دنيا شهادت داد بامامت حضرت سجاد (ع) وقتى كه بودن آن امر با محمد

بازگردانيده به حسابشان مى رسد، نيكوكار را به علّت نيكوكاريش پاداش و بدكار را به بدى عملش كيفر مى دهد، و آن را مخلد در نعمت و اين را مخلد در عذاب مى كند. ترجمه

گفتى، حاكمى‏عادل هستم و ستم نكنم، آن بنده ام نزد من گناهى داشت و يا كردار بدى و بدان وضعش مى‏راندم تا ملاقات كندم و گناهى بر او نماند و اين بنده ام، حسنه‏اى

قُدُّوسٌ ... فَإِنَّهُ لَايَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ؛ «پاك است از هر بدى و نقص، و به غايت پاكيزه است پروردگار فرشتگان و روح. پيشى گرفت رحمتت بر غضبت

در باره خودم كمكى كن بدان چه نيكان را در باره خودشان كمك كنى، و مرا به هر بدى كه رها كردى بر مگردان، يا ربّ العالمين! از تو خواهم ايمانى كه به سر نيايد

كنى و نافرمانى شوى و براى هر كه خواهى آمرزش دهى، بى‏چاره‏ها را اجابت كنى و بدى را بر طرف سازى و توبه را بپذيرى و از گناهان درگذرى، بخششهايت را پاداشى نتوان

شيفته و واله و شيداى او شد و پس از اين نسبت تصديق نمودند كه اين بسيار كار بدى است و خطاى آشكارى است از راه صواب و چون اين صحبت را از راه دوستى با زليخا

مثلا نمازشان را به جاى بهترين نماز بپذيرند، هر چند كه مشتمل بر جهات نقص و بدی هايى باشد، و همچنين هر عمل ديگر.

اين طايفه را هم، به طايفه اول كاملين در ايمان در جنات عدن ملحق نموده، و از بدی ها، حفظشان فرمايد. ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۴۷۰ بنابر اين بيان، آيه

تفسير قمى، در ذيل آيه شريفه «إدفَع بِالّتِى هِىَ أحسَن» فرموده: بدی هاى هر كسى را كه به تو بدى مى كند، با حسنه خود دفع كن، تا در نتيجه، آن كس كه بين تو و او

ببينيد كه آيا آسيبى به او رسيده؟ زيرا كه مردم گمان مى‏كنند كه نسبت به او بدى و ناخوشى شده كه موجب هلاك و تلف اوست، و در اين باب بسيار سخن مى‏گويند، و اين

هلاكت) نثار كردند، و چه اثر خوبى كه آنها روى بندگان بجاى گذاردند و چه آثار بدى كه از بندگان بر آنها مانده است. حمزة بن بزيع: امام باقر عليه السّلام به سعد

ياد برده و فراموش كردند هر پند دهنده‏اى را در كتاب خدا و از شر هر سرانجام بدى ايمن و آسوده خاطر گشته و از نزول بلاهاى سخت و پيش آمدهاى ناگوار ترس ندارند

ترجمه تفسير الميزان جلد ۲ صفحه ۲۴۷ و اما اينكه چرا جنگيدن و قتال بر مؤ منين كره و گران بوده ؟ يا از اين جهت است كه در جنگ جانها در خاطر قرار مى گيرد، و

كرده‏هايم را در آن بپذير و كوششم را در آن قابل تقدير ساز. بار خدايا هر كه آهنگ بدى در باره من دارد تو در باره‏اش مانند همان آهنگ را بكن، و هر كه بمن كيدى ورزد

ترجمه : ۴۹ - انسان هرگز از تقاضاى نيكى (و نعمت ) خسته نمى شود، و هر گاه شر و بدى به او رسد ماءيوس و نوميد مى گردد. ۵۰ - و هر گاه او را رحمتى از سوى خود بعد

خوش مقام و مقدارى از خاك بيت، و هفت عدد سنگريزه را برداشتم؟ امام گفت: كار بدى كردى، امّا خاك و سنگريزه را پس به آنجا بازگردان.

و همسايگان او را مى‏آمرزد، و ايشان براى مدّت يك صد و چهل سال از هر پيشامد بدى در امان خواهند ماند. و بيرون شدن از مكّه و بازگشتن به آن افضل از مجاورت است

كبيره. إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبائِرَ ... نُكَفِّرْ عَنْكُمْ‌ «6» 7. توبه و جبران بدى‌ها. «إِلَّا مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلًا صالِحاً فَأُوْلئِكَ يُبَدِّلُ

ایمان آورید.” پس ایمان آوردیم. پروردگارمان! گناهانمان را برایمان بپوشان و بدی‌هامان را جبران فرما و ما را با نیکان بمیران.» «پروردگارمان! و آنچه را بر (عهده‌ی)

سجده كنندگان و گريه كنندگان باشند پس بجا ماندند بعد از ايشان باز ماندگان بدى كه ضايع نمودند نماز را و پيروى كردند ميلهاى نفسانى را پس زود باشد كه به بينند

با همسرم مقاربت كردم، و طواف نساء را انجام نداده بودم، پس امام فرمود: كار بدى كردى، و مرا بجهل نسبت داد، پس گفتم: گرفتار شدم. پس فرمود: غرامتى بتو تعلّق

دارند. ۴۶ - كسى كه عمل صالحى بجا آورد نفعش براى خود او است و هر كس ‍ بدى كند به خويشتن بدى كرده ، و پروردگارت هرگز به بندگان ستم نمى كند. تفسير: قرآن هدايت

چون كسى در باره آنها نيكى كند او را دوست ميدارند، و چون كسى نسبت به آنها بدى كند او را دشمن ميدارند.

سر گرفتم، پس چون اين ماجرا را با امام صادق عليه السّلام بازگفتم، گفت: كار بدى كردى! براى تو سزاوار آن بود كه شوطهاى طواف را بر همان پايه شوطى كه انجام داده

صادق عليه السّلام فرمود: چشم‏اندازى و نگاه كردن بار دوّم در دل انسان تأثير بدى باقى ميگذارد كه براى فريفتن شخص همان كافى است.

(بد) خود شدند، ولى شيخين از دنيا رفتند در صورتى كه توبه نكردند و متذكر رفتار بدى كه نسبت بامير مؤمنان عليه السّلام انجام دادند نگشتند پس بر آن دو باد لعنت

اندوهش شدت كرد، و از گريه زياد ديدگانش سفيد شد، و به شدت محتاج گشته و وضع بدى پيدا كرد. در اين مدت سالى دو نوبت ، يك بار تابستان و يك بار زمستان عده اى

ماجرا را به آن حضرت عرضكردم آن حضرت بمن فرمود: چرا چنين كارى كردى؟ كار بسيار بدى انجام داده‏اى، هر گاه خورشيد را نبينى ميتوانى نماز مغرب را بجا آورى، خواه

الحسن عليه السّلام فرمود: عيسى بن مريم عليه السلام فرموده: همانا شخص بدكار بدى وى سرايت كند، و همنشين بد انسان را بهلاكت افكند، پس بنگر با چه كس همنشين گردى

كه آهنگِ گناهى كند مبادا گرد آن گردد، راستش اين است كه بسا بنده‏اى كردار بدى كند و پروردگار تبارك و تعالى او را بيند، پس فرمايد: به عزّت و جلالم سوگند

مخالفت كرديم ! و دلهاى آنها با محبت گوساله بر اثر كفر آبيارى شد، بگو چه فرمان بدى ايمان شما به شما مى دهد اگر ايمان داريد! تفسير: در تفسير آيات گذشته خوانديم

حكايت گفته ايشان باشد، نه زبان حال ، آن وقت مقابله بدى با بدى مى شود و با جمله قبلى كه مى فرمود: ((بدى را با خوبى دور مى كنند(( منافات دارد «إِنَّك لا تهْدِى

فداكارى كند، و يا به تعبير ديگر نيكى خوبست اما در جاى خود. درست است كه در برابر بدى ، نيكى كردن ، راه و رسم مردان خدا بوده تفسير نمونه جلد ۱۲ صفحه ۴۹۷ است ، اما

المصلين الذين هم على صلاتهم دائمون . «انسان ، هلوع آفريده شده ، هنگامى كه بدى به او برسد بى تابى مى كند، و هنگامى كه خوبى به او برسد، بخل مى ورزد، مگر نمازگزاران

كه استوار شده بلغزد، (يعنى پس از بيان رسول خدا (ص) در باره على ع) و بچشيد بدى را براى جلوگيرى خود از راه خدا (مقصود على (ع) است) و براى شما عذابى دردناك

كه دشمن دارد مؤمنين را، و دشمن مى‌دارند قلوب ايشان او را، سعايت كنندگان به بدى، و تفريق نمايندگان بين دوستان، ظلم كننده نسبت به كسانى كه برى هستند از عيب؛

بعد ذلک أمرًا) برداشت یاد شده، از آن جا است که در فرصت عدّه، حقایقى همچون بدى ها و ضررهاى جدایى و تنهازیستى روشن مى شود و نیز همسران به عیب هاى خویش پى

يعنى صالحان و پاكان با سرعت از اين گذرگاه عبور مى كنند اما افرادى كه خوبى و بدى را به هم آميختند در اين مسير وامى مانند. همچنين طبيعى است كه سرپرستان جمعيت

براى ايشان است لعنت و دورى از رحمت، و از براى ايشان است بدى خانه» (كه عبارت است از دوزخ، يا بدى عاقبت در دنيا و آخرت). راوى مى‏گويد كه: پس عمرو بن عبيد

ميگويم ، كار بدى كردم ، و بخود ستم نمودم ، پس بمن رحم كن ، كه تو بهترين غافرانى ، معبودى بجز تو نيست ، حمد و تسبيحت ميگويم ، بار الها من بدى كردم ، و بخود

خاص متقين است (۸۳) هر كه نيكويى كند جزايى بهتر از آن دارد و هر كه بدى كند آنان كه بدى مى كنند جز خود آن عمل كيفرى ندارند (۸۴) ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶