روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۲۰۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ مَوَاقِيتِ الصَّلَاة

و قال ابو اسامه زيد الشحام :

صَعِدْتُ مَرَّةً جَبَلَ أَبِي قُبَيْسٍ وَ اَلنَّاسُ يُصَلُّونَ اَلْمَغْرِبَ فَرَأَيْتُ اَلشَّمْسَ لَمْ تَغِبْ إِنَّمَا تَوَارَتْ خَلْفَ اَلْجَبَلِ عَنِ اَلنَّاسِ فَلَقِيتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ فَأَخْبَرْتُهُ بِذَلِكَ فَقَالَ لِي وَ لِمَ فَعَلْتَ ذَلِكَ بِئْسَ مَا صَنَعْتَ إِنَّمَا تُصَلِّيهَا إِذَا لَمْ تَرَهَا خَلْفَ اَلْجَبَلِ غَابَتْ أَوْ غَارَتْ مَا لَمْ يَتَجَلَّلْهَا سَحَابٌ أَوْ ظُلْمَةٌ تُظِلُّهَا فَإِنَّمَا عَلَيْكَ مَشْرِقُكَ وَ مَغْرِبُكَ وَ لَيْسَ عَلَى اَلنَّاسِ أَنْ يَبْحَثُوا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۳۰

ابو اسامه زيدين شحام گويد: روزى بالاى كوه ابو قبيس رفته بودم و در حالى كه مردم نماز مغرب را بجا مى‏آوردند ديدم هنوز خورشيد غروب نكرده، بلكه در پشت كوه از ديده مردم پنهان شده است، پس امام صادق عليه السّلام را ملاقات كرده و ماجرا را به آن حضرت عرضكردم آن حضرت بمن فرمود: چرا چنين كارى كردى؟ كار بسيار بدى انجام داده‏اى، هر گاه خورشيد را نبينى ميتوانى نماز مغرب را بجا آورى، خواه فرو رفته باشد خواه پشت كوه پنهان شده باشد مادام كه ابرى يا تاريكى كه بر آن سايه افكنده آن را از ديده‏ها نپوشانيده باشد، همانا بر تو است كه فقط مشرق و مغرب خود را ملاحظه كنى. (يا شايد مشرق و مغرب تو براى خودت معتبر است در هر جا كه باشى). و بر مردم واجب نيست كه در مقام كنجكاوى و جستجو بالاى‏ كوه روند تا ببينند خورشيد غروب كرده است يا نه.