نتایج جستجو

غلب غنى غوى ف فئد فتح فجر فخر فدى فرت فرج فرر فرش فرعون فرغ فرق فسد فصل فعل فقر فلح فنن فنى فوج فوز فوق فى فکر فکه قبر قبل قتر قتل قدر قدس قدم قرء قرآن قرب

این کلمه ملق‌ (۲ بار) (بروزن فلس) فقر. اصل آن به معنى نرمى است كه فقر انسان را نرم و ذليل مى‏كند. اِمْلاق نيز به معنى فقر وبى چيزى است [انعام:151]. همينطور

مى‌نمايند، شيطانند. «الشَّيْطانُ يَعِدُكُمُ» 5- ميان فقر و فحشا، رابطه است. بعضى از گناهان بخاطر ترس از فقر است. «يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَ يَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشاءِ»

فرزندکشى ۱۳، ۱۴; فرزندکشى در جاهلیت ۱۸; فرزندکشى و فقر ۱۶; موانع فرزندکشى ۱۷ فقر: آثار فقر ۱۳، ۱۴; فقر در جاهلیت ۱۸ قتل: اجتناب از قتل ناحق ۲۶; حرمت قتل

آیات شامل این کلمه «نَقیر» از مادّه «نقر» (بر وزن فقر) به معناى کوبیدن چیزى است که منتهى به ایجاد حفره و سوراخ شود و «منقار» را نیز به همین دلیل «منقار»

اهمیت شکر نعمت ۱۰ عمل: آثار اجتماعى عمل ۱۶ فرجام: فرجام شوم ۱ فقر: آثار فقر ۱۵; عوامل فقر ۶، ۷، ۹، ۱۶ قرآن: فلسفه مثالهاى قرآن ۱ کفران: آثار اجتماعى کفران

اطمینان بخشى خدا ۴; فضل خدا ۲ فقر: ناپسندى فقر ۳ لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۴ محمد(ص): اجابت دعاى محمد(ص) ۶; تاریخ محمد(ص) ۱; فضایل محمد(ص) ۶; فقر محمد(ص) ۱; منشأ اطمینان

ایوب(ع) به انواع ناگوارى ها، ناراحتى ها، فقر و مرض مبتلا بود. (أنّى مسّنى الضرّ ) «الضرّ» اسم مصدر و به معناى سوء حال، فقر و ناراحتى بدنى مى باشد و نیز هر آن

روح ۶ عذاب: زمینه نجات از عذاب هاى اخروى ۴ عمل: فواید اخروى عمل ۳ فقر: علم به فلسفه فقر ۵ قیامت: عوامل اطمینان در قیامت ۳ مال دوستى: اجتناب از مال دوستى

حکومت: مسؤولیّت حکومت ۶، ۸ خدا: سرزنشهاى خدا ۶، ۷ رهبرى: مسؤولیت رهبرى ۸ فقر: خطر فقر ۴ نظام اقتصادى:۸ یهود: انحصارطلبى یهود ۵ ; بخل یهود ۵ ; بیخپناهى یهود

بمسّ شده است با آنكه در اينحال بايد شكر نعمت الهى را نمايد كه بلا و محنت و فقر او را مبدّل به صحّت و رفاهيت و دولت نموده است نه با سرور و نشاط گرم شهوترانى

آیات شامل این کلمه فقر (۱۴ بار) حاجت. فقير: حاجتمند. احتياج رااز آن فقر گفته‏اند كه آن به منزله شكسته شدن فقارظهر (ستون فقرات) است در تعّذر رسيدن به مراد(مجمع)

تملك نفس و مناعت زينت فقر است. ل من غنى ب ان کون هم الله ف علم لا اله وله هن خير وسع عرف الذين زين جهل سوم وجد برج کبر حسب غير نکح فقر اکل ه فضل حتى بدر سئل

شکست ۴ عذاب: عجز از دفع عذاب ۶; منشأ ممانعت از عذاب ۳; نجات از عذاب ۲ فقر: آثار فقر ۵ مال: نقش مال ۲ مرفهان: بیوفایى دوستان مرفهان ۵

اتمام حجت ۵; موجبات عذاب ۸، ۹، ۱۰; موجبات عذاب دنیوى ۷ عمل: آثار عمل ۹ فقر: عوامل فقر ۷ کفران: کفران نعمت ۳ محمد(ص): آثار تکذیب محمد(ص) ۱۰ مکه: عذاب اهل مکه

اكرام و نعمت دادن را به حساب ممتاز بودنخود از ديگران مى گذارد و آزمايش خدا با فقر و تنگدستى را اهانت و خوارى از ناحيه خدا مى پندارد مراد از آمدن پروردگار در

خدا ۱۴; موانع بهانه جویى معرضان از عبادت خدا ۷ عمل: عمل پسندیده ۱۴ فقر: زمینه نجات از فقر ۴ قریش: آثار امنیت قریش ۹; آثار تغذیه قریش ۲; آثار کوچ تابستانى

آیات شامل این کلمه فقر (۱۴ بار) ال وَ يَعِدُکُم اللّه حَمِيد الشّيْطَان يَأْمُرُکُم غَنِي بِالْفَحْشَاء أَن اعْلَمُوا مَغْفِرَة مِنْه در حال بارگیری..

آیات شامل این کلمه فقر (۱۴ بار) ال وَ ثُم لْيَقْضُوا الْبَائِس تَفَثَهُم أَطْعِمُوا مِنْهَا لْيُوفُوا فَکُلُوا نُذُورَهُم الْأَنْعَام بَهِيمَة لْيَطّوّفُوا

اكرام و نعمت دادن را به حساب ممتاز بودنخود از ديگران مى گذارد و آزمايش خدا با فقر و تنگدستى را اهانت و خوارى از ناحيه خدا مى پندارد مراد از آمدن پروردگار در

كن، نه آنچه را كه بينوايان دوست مى‌دارند. زيرا ممكن است فقرا به جهت شدّت فقر، به اشياى ناچيز نيز راضى باشند. «مِمَّا تُحِبُّونَ»، نه «ممّايحبّون» 7- انسانى

بلندى هستند. ۲۳ - خوارى، فقر و درماندگى، سرنوشت محتوم متجاوزان بنى اسرائیل است. (و ضربت علیهم الذلة و المسکنة) «مسکنة» به معناى فقر و سستى است. «ذلة» و «مسکنة»

مفردات گفته: گويند «تَدَرَّعَ فُلانٌ الفَقْرَ وَ لَبِسَ الْخَوْفَ» فلانى زره فقر و لباس ترس را به تن كرد. بعضى گويد علّت آمدن لباس در آيه آن است كه خوف و جوع

البلاغه حكمت 68 آمده: «وَالْعَفافُ زيَنةُالْفَقْرِ» تملك نفس و مناعت زينت فقر است. وَ مَن کَان غَنِيّا فَقِيرا فَلْيَأْکُل يَکْبَرُوا بِالْمَعْرُوف أَن

یارانش نازل گردیده. واقدى گوید: که هفت نفر از فقراء انصار بودند که از اثر فقر و نداشتن وسائل سفر در جهاد مخصوصاً سوارى به گریه افتاده بودند عثمان دو نفر

ولى ضلل ائى شدد دون خوف ذکر انس هن تبع قتل لبس وقى اوى رسل غنى هذا نن حزن فقر انتم بصر غير کتب جعل

يوم حسب عظم قوم اولاء هو عرض اجر عقب سئل شرر لما هؤلاء ان صلح مول بل سبل فى فقر ارث

ديگرى شديدتر است. ثم ان نظر ها ظنن عبس يوم دبر اذ ف کبر فعل ب وجه قول قدر کيف فقر کلا ذا قتل ربب الى

ضعیفان: معذوریت ضعیفان ۱ عمل: ملاک عمل پسندیده ۱۵ ; ملاک عمل ناپسند ۱۵ فقر: آثار فقر ۵ فقرا: معذوریت فقرا ۱ قواعد فقهى: قاعده احسان ۱۷ ; قاعده نفى عسر و حرج

اطاعت نمایید و (بدانید) خداوند از آنچه انجام می‌دهید با خبر است! |آيا [از فقر] ترسيديد كه پيش از نجوايتان صدقه‌هايى بدهيد؟ پس حالا كه عمل نكرديد و خدا هم

غیب خضر(ع) ۱۴; غارتگرى پادشاه قصه خضر(ع) ۱; غصب کشتیها در دوران خضر(ع) ۸; فقر مالکان کشتى قصه خضر(ع) ۲; فلسفه سوراخ کشتى قصه خضر(ع) ۱، ۱۳; قصه خضر(ع) ۱،

سوى اکل جبل ذى کفر سلم سبل شهد تبع بشر نا نحن فى رئى هدى عذب ى الذى على نکح فقر بلغ علو ها حکم بين کفى کون حبب سرف فسد ملک

روايات بعضى از مصاديق آيه است. در مجمع چند قول نقل شده از جمله هلاكت مردمان و فقر علماء است. و اما اينكه مراد نقصان خود زمين و غبار شدن و از بين رفتن اطراف

روايات بعضى از مصاديق آيه است. در مجمع چند قول نقل شده از جمله هلاكت مردمان و فقر علماء است. و اما اينكه مراد نقصان خود زمين و غبار شدن و از بين رفتن اطراف

وقتيكه از وجود و احتياج خود و ديگر موجودات مى‏فهميم خداوند از آلودگيها و فقر و احتياج و از هر نالايق منزّه و مبرّا است مى‏گوئيم: سبحان اللّه ربّنا. موجودات

ن صحف الله عزز دعو نن حتى عند الذى قلب رين کسب عظم مهد نعم جمم زيد الا کم فقر يقن درى عهد فرر اول زبن رکب رحم وحد طمع وزر الى کفر طوع قتل نبذ کثر مرء اتى

انفاق خالص و انفاق تواءم با من و اذى كيفيت مالى كه بايد انفاق بشود ترس از فقر بر اثر انفاق اعمال طيب و دلپسند، وسوسه شيطانى است خود دارى از انفاق مال طيب

گیری، و آنها را مأیوس نکنی، و از خود مرانی. سوم این که: هم ناظر به فقر علمی است و هم فقر مادی، دستور می‌دهد که به تقاضای سائلان در هر قسمت پاسخ مثبت ده، این

به تنگدستى وبيمارى گرفتار كرديم. باشد كه تضرّع كنند. «بأساء» به معناى جنگ، فقر، قحطى، سيل، زلزله و امراض مُسرى است و «ضراء» به معناى غم، غصّه، آبروريزى،

انفاق خالص و انفاق تواءم با من و اذى كيفيت مالى كه بايد انفاق بشود ترس از فقر بر اثر انفاق اعمال طيب و دلپسند، وسوسه شيطانى است خود دارى از انفاق مال طيب

بى‌نيازى و اگر فقير نمايم او را فاسد ميكند فقر او را و همانا بعضى از بندگان من كسى است كه اصلاح نميكند او را مگر فقر و ندارى و اگر بى‌نياز كنم او را فاسد ميكند

«نَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَيْرِ» فرمودند: سلامتى و غنى، خير، و بيمارى و فقر، شرّ است و هر دو براى امتحان مى‌باشد. «1» سيماى مرگ در قرآن و روايات‌ 1- آمادگى

رحمت و نعمت بیدار نشدند) ما ایشان را به عذاب (مصائب و شدائدی همچون قحط و فقر) گرفتار می‌سازیم، امّا آنان در برابر پروردگارشان نه سر فرود می‌آورند و کرنش

مرا از شما مستور كرد و ايضاً (حكمت112) هر كه ما اهل بيت را دوست دارد براى فقر لباسى آماده كند و ايضاً به بعضى از عمّالش مى‏نويسد: «فَالْبَسْ لَهُمْ جِلْباباً

انفاق خالص و انفاق تواءم با من و اذى كيفيت مالى كه بايد انفاق بشود ترس از فقر بر اثر انفاق اعمال طيب و دلپسند، وسوسه شيطانى است خود دارى از انفاق مال طيب

نهرها از زیر [کاخ های] من به فرمان من روان نیستند؟ آیا [عظمت و حشمت من و فقر و تهیدستی موسی را] نمی بینید؟! فرعون در ميان مردمش ندا داد كه: اى قوم من،

جَعَلَ لَكَ» «1». نهج‌البلاغه، خطبه 192. «2». لسان العرب. جلد 6 - صفحه 232 3- فقر و غنا به دست خداست. «إِنْ شاءَ جَعَلَ لَكَ» 4- اراده و خواست خداوند تخلّف‌ناپذير

إِنْ يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ: و اگر برساند خدا به تو بليتى و سختى مانند فقر و مرض و مكروه، يعنى چنين مقرر كند كه ضرر به تو رسد فَلا كاشِفَ لَهُ إِلَّا

در ميان مؤمنان دست مى‌زنند. «قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا» 2- نه فقر و استضعاف ارزش است و نه تمكّن و كاخ‌نشينى؛ آنچه مهم است انتخاب راه خداوند

و هزار ناگوارى از ناگواريهاى آخرت را از او بگرداند، آسانترين ناگوارى دنيا فقر و سهلترين ناگوارى آخرت عذاب قبر است و من به اميد ارتقاء درجه و مقامم آن را

يقطين عبد روح ذلک عوم قول جمل صبح احد زحزح غرم خرج وعد ردف غيب حکم ودد ايد يا فقر رکم

از جمله زكات است. «5» سنگدلى انسان به جائى مى‌رسد كه: نسبت به سخت‌ترين نوع فقر كه مسكين است. نسبت به ضرورى‌ترين نياز كه خوراك است. آن هم به مقدار مصرف نه

اسلاميّه. جلد 9 - صفحه 309 آنها: بَلْ كَذَّبُوا بِالسَّاعَةِ: نه چنين است كه فقر و احتياج تو مانع كفار است از ايمان آوردن به تو، بلكه تكذيب كردند قيامت را،

متر به چنان كه در مجمع آمده به معنى احتياج شديد است كه گويا فقير از شدّت فقر به تراب چسبيده است، يعنى: يتيمى كه داراى قرابت و مسكينى كه شديداً محتاج و

مطر ذلک عشو امر دين طلع حسب حول قضى عرش اوى رعد لقمان ابو مع صدق فوز فوج فقر

فطرت خواستار بوديد داده است. همچنين است آيه [رحمن:29] بشر كه ذاتاً يكپارچه فقر و احتياج است خدا را بشناسد يا نشناسد پيوسته از او مى‏خواهد و از او استمداد

كنار بگذارد. «الحريص الاسير» حريص، اسير است. «الحرص علامة الفقر» حرص، نشانه فقر است. «الحرص يفسد الايقان» حرص، يقين به مقدّرات الهى را فاسد مى‌كند. «الحرص

شما را از سؤالات بی‌جا بر کنار و از بخل و لئامت پاک می‌گرداند) و اگر (از فقر) چیزی (برای صدقه) نیابید در این صورت خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. ای مؤمنان

القلم را در نماز واجب يا مستحب، امان فرمايد خدا او را از اينكه برسد به او فقر هرگز، و پناه دهد او را وقتى بميرد از فشار قبر؛ «1» (به شرط ايمان و تقوا و

بى‌نيازى و اگر فقير نمايم او را فاسد ميكند فقر او را و همانا بعضى از بندگان من كسى است كه اصلاح نميكند او را مگر فقر و ندارى و اگر بى‌نياز كنم او را فاسد ميكند

به فنا نيست مگر بوى بد ندارد، مگر جزئى از بدنش قازورات نيست مگر سر تا پا فقر و احتياج نيست؟! چرا در مقابل چنين موجود تذلّل كند و او را تقديس بى جا و باطل

تجلب الفقر: «2» امانت دارى نمودن، مى‌كشاند غنا را، و خيانت نمودن، جلب مى‌كند فقر را. «1»- بحار الانوار، جلد 75، صفحه 96. «2»- بحار الانوار، جلد 75، صفحه 171

ماجرا سخنى از ايمان و كفر فقيران نيست بلكه سخن از بخل و حرص بعضى و گرسنگى و فقر ديگران است. گاهى براى تغيير فكر و فرهنگ، بايد فرد يا گروهى خطاكار در جامعه

ماجرا سخنى از ايمان و كفر فقيران نيست بلكه سخن از بخل و حرص بعضى و گرسنگى و فقر ديگران است. گاهى براى تغيير فكر و فرهنگ، بايد فرد يا گروهى خطاكار در جامعه

و هزار ناگوارى از ناگواريهاى آخرت را از او بگرداند، آسانترين ناگوارى دنيا فقر و سهلترين ناگوارى آخرت عذاب قبر است و من به اميد ارتقاء درجه و مقامم آن را

كنار بگذارد. «الحريص الاسير» حريص، اسير است. «الحرص علامة الفقر» حرص، نشانه فقر است. «الحرص يفسد الايقان» حرص، يقين به مقدّرات الهى را فاسد مى‌كند. «الحرص

ماجرا سخنى از ايمان و كفر فقيران نيست بلكه سخن از بخل و حرص بعضى و گرسنگى و فقر ديگران است. گاهى براى تغيير فكر و فرهنگ، بايد فرد يا گروهى خطاكار در جامعه

معناى (( ملكوت (( در عرف قرآن مجيد ۱- معناى اسماء حسنى درك وجود خداى تعالى و فقر همه چيز به او، نخستين درك و حكم ما است ۲- حد اسماء و اوصاف خداى تعالى چيست

انفاق خالص و انفاق تواءم با من و اذى كيفيت مالى كه بايد انفاق بشود ترس از فقر بر اثر انفاق اعمال طيب و دلپسند، وسوسه شيطانى است خود دارى از انفاق مال طيب

خود را در مرتبه پدر خود دانى؟ حضرت فرمود: خدا نور تو را بنشاند و تو را به فقر مبتلا سازد، چه شده كه ديده بصيرت تو احول گشته و به كج بينى در من نگاه كنى،

كنار بگذارد. «الحريص الاسير» حريص، اسير است. «الحرص علامة الفقر» حرص، نشانه فقر است. «الحرص يفسد الايقان» حرص، يقين به مقدّرات الهى را فاسد مى‌كند. «الحرص

ترس از فقر در آينده است. «بَخِلَ وَ اسْتَغْنى‌» (چنانكه در آيه 267 و 268 سوره بقره در كنار دستور انفاق مى‌فرمايد: اين شيطان است كه شما را از فقر آينده مى‌ترساند

ترس از فقر در آينده است. «بَخِلَ وَ اسْتَغْنى‌» (چنانكه در آيه 267 و 268 سوره بقره در كنار دستور انفاق مى‌فرمايد: اين شيطان است كه شما را از فقر آينده مى‌ترساند

را به حساب ممتاز بودن خود از ديگران مى گذارد حکایت انسانی که آزمايش خدا با فقر و تنگدستى را، اهانت و خوارى مى پندارد مراد از آمدن پروردگار در قيامت: «و جاء

را به حساب ممتاز بودن خود از ديگران مى گذارد حکایت انسانی که آزمايش خدا با فقر و تنگدستى را، اهانت و خوارى مى پندارد مراد از آمدن پروردگار در قيامت: «و جاء

اكرام و نعمت دادن را به حساب ممتاز بودنخود از ديگران مى گذارد و آزمايش خدا با فقر و تنگدستى را اهانت و خوارى از ناحيه خدا مى پندارد مراد از آمدن پروردگار در

از جمله زكات است. «5» سنگدلى انسان به جائى مى‌رسد كه: نسبت به سخت‌ترين نوع فقر كه مسكين است. نسبت به ضرورى‌ترين نياز كه خوراك است. آن هم به مقدار مصرف نه

بى‌نيازى و اگر فقير نمايم او را فاسد ميكند فقر او را و همانا بعضى از بندگان من كسى است كه اصلاح نميكند او را مگر فقر و ندارى و اگر بى‌نياز كنم او را فاسد ميكند

بى‌نيازى و اگر فقير نمايم او را فاسد ميكند فقر او را و همانا بعضى از بندگان من كسى است كه اصلاح نميكند او را مگر فقر و ندارى و اگر بى‌نياز كنم او را فاسد ميكند

هستند نهى از افراط وتفريط در انفاق نهى از فرزند كشى (چه دختر وچه پسر) از بيم فقر وگرسنگى كه در عرب رسم بوده نهى شديد از زناكارى بحثى قرآنى واجتماعى پيرامون

را به حساب ممتاز بودن خود از ديگران مى گذارد حکایت انسانی که آزمايش خدا با فقر و تنگدستى را، اهانت و خوارى مى پندارد مراد از آمدن پروردگار در قيامت: «و جاء

فسده‌ ‌ذلک‌» ‌تا‌ آخر حديث‌«2» (بدرستي‌ ‌که‌ بعضي‌ ‌از‌ بندگانم‌ ‌را‌ جز فقر چيزي‌ شايسته‌ نيست‌ و ‌اگر‌ ‌او‌ ‌را‌ غني‌ گردانم‌ ‌اينکه‌ غنا ‌او‌ ‌را‌ فاسد

براى يتيمان، محبت است. «فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلا تَقْهَرْ» 23- اگر بيمارى و فقر و سختى براى انسان رخ دهد، ياد ساير نعمت‌ها براى او مرهمى است. «وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ

ايراد بخدا است و او در جواب مى‌فرمايد من آن خداوندم كه عزّت و ذلت و دولت و فقر و صحّت و مرض و زشتى و زيبائى بدست من است و بهر كس بخواهم و صلاح بدانم ميدهم

بى‌نيازى و اگر فقير نمايم او را فاسد ميكند فقر او را و همانا بعضى از بندگان من كسى است كه اصلاح نميكند او را مگر فقر و ندارى و اگر بى‌نياز كنم او را فاسد ميكند

يَعِدُهُم‌ُ الشَّيطان‌ُ إِلاّ غُرُوراً (120) وعده‌هاي‌ شيطان‌ يكي‌ وعده‌ فقر ‌است‌ ‌که‌ ‌اگر‌ اموال‌ ‌خود‌ ‌را‌ صرف‌ وجوه‌ بريه‌ ‌از‌ زكاة و خمس‌ و صله‌

ترس از فقر در آينده است. «بَخِلَ وَ اسْتَغْنى‌» (چنانكه در آيه 267 و 268 سوره بقره در كنار دستور انفاق مى‌فرمايد: اين شيطان است كه شما را از فقر آينده مى‌ترساند

برای عودت دادن آن. یا این که در وقت ثروتمندی متکبّر و مغرور می‌شود، و در وقت فقر و فاقه متضرّع و زبون، و در هر دو حالت تنها متوجّه دنیا است. بالاخره دعایش

را به حساب ممتاز بودن خود از ديگران مى گذارد حکایت انسانی که آزمايش خدا با فقر و تنگدستى را، اهانت و خوارى مى پندارد مراد از آمدن پروردگار در قيامت: «و جاء

نيكوئيها مانند طيب عيش و نعمت و غنا و صحت، وَ السَّيِّئاتِ‌: و بدى‌ها مثل شدت و فقر و مصائب نفس و مال، لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ‌: براى اين كه ايشان برگردند به‌

باشد و کالا اهمّیّت داشته و در انبار یا جای محکمی گذاشته شده باشد، و قحطی و فقر و فاقه انگیزه دزدی نبوده باشد. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ‌ آمَنُوا لاَ... (۱)

يعنى آيات بينات و شواهد باهرات سبحانى كه در موجودات ظاهر و هر فرد به لسان فقر و احتياج ذاتى قدرت آفريدگار خود را گويا و عظمت و جلالت پروردگار را برهانى

): «مَثَلُ»: حال. وضع. «خَلَوْا»: رفته‌اند. درگذشته‌اند. «الْبَأْسَآءُ»: فقر. جنگ. شدّت و سختی. «الضَّرَّآءُ»: بیماری. تنگدستی. ضرر و زیان. «زُلْزِلُوا»:

براى خدا به صورت يك قياس استثنائى تسبيح سنگ وچوب به چه معنااست ؟ وجود سراپا فقر ونياز موجودات ، وجود رب واحد را اعلام مى كند هر موجودى از موجودات داراى مرتبه

«جَزاهُمْ بِما صَبَرُوا» فرمود: پاداش ابرار به خاطر صبرى است كه در برابر فقر و مصيبت‌هاى دنيا داشتند. «2» چنانكه حضرت على عليه السلام فرمود: «صبرت و فى

پس از ارسال رسل و انزال كتب، مسلم است جمعى مؤمن و مطيع و به تمام جهات از فقر و فاقه و ملامت و سختى ثبات ورزند، و گروهى كافر و عاصى كه هر چه خواهند رفتار

انسان را فرمايد: وَ إِذا مَسَّ النَّاسَ ضُرٌّ: و چون برسد آدميان را سختى از فقر و بيمارى و بلا يا مطلق شدت و حوادث وقايع كه درمانند و مضطر شوند، دَعَوْا رَبَّهُمْ

انفاق خالص و انفاق تواءم با من و اذى كيفيت مالى كه بايد انفاق بشود ترس از فقر بر اثر انفاق اعمال طيب و دلپسند، وسوسه شيطانى است خود دارى از انفاق مال طيب

ترس از فقر در آينده است. «بَخِلَ وَ اسْتَغْنى‌» (چنانكه در آيه 267 و 268 سوره بقره در كنار دستور انفاق مى‌فرمايد: اين شيطان است كه شما را از فقر آينده مى‌ترساند

روايت نموده: هر كه سوره ابراهيم عليه السّلام و حجر را در هر نماز جمعه بخواند، فقر و ديوانگى به او نرسد. (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ) «1» حجر آيه 87

را به حساب ممتاز بودن خود از ديگران مى گذارد حکایت انسانی که آزمايش خدا با فقر و تنگدستى را، اهانت و خوارى مى پندارد مراد از آمدن پروردگار در قيامت: «و جاء

2- مراد به شهادت آنچه مبناى خلق است از احتياج به سوى او كه تمامى مخلوقات، فقر ذاتى دارند نسبت به غنى بالذات؛ پس خضوع و خشوع نمايند بدرگاه او از غنى و فقير

ايراد بخدا است و او در جواب مى‌فرمايد من آن خداوندم كه عزّت و ذلت و دولت و فقر و صحّت و مرض و زشتى و زيبائى بدست من است و بهر كس بخواهم و صلاح بدانم ميدهم

ايراد بخدا است و او در جواب مى‌فرمايد من آن خداوندم كه عزّت و ذلت و دولت و فقر و صحّت و مرض و زشتى و زيبائى بدست من است و بهر كس بخواهم و صلاح بدانم ميدهم

هلوع خلق فرموده كه حريص و بى‌صبر است چنانچه خداوند ميفرمايد وقتى رسد او را فقر و فاقه جزع و فزع ميكند و وقتى برسد باو مال و ثروت بخل مينمايد و انفاق در راه

سوره ن و القلم را در نماز واجب يا مستحب قرائت نمايد خداوند او را هميشه از فقر مأمون ميدارد و چون بميرد از فشار قبر ايمن خواهد بود و الحمد للّه رب العالمين

هلوع خلق فرموده كه حريص و بى‌صبر است چنانچه خداوند ميفرمايد وقتى رسد او را فقر و فاقه جزع و فزع ميكند و وقتى برسد باو مال و ثروت بخل مينمايد و انفاق در راه

بهشت، خشونت، رقابت، حسرت، تهمت، حسد، كينه، دروغ، اندوه و هيچ گونه مرگ و مرض و فقر راهى ندارد. «دارُ السَّلامِ» 2- برتر از نعمت امنيّت و سلامت، در سايه‌ى لطف

عملى است، كتمان كفر و اظهار ايمان است؛ البتّه هر كتمانى بد نيست، مانند كتمان فقر يا كتمان عبادت. منافقان دو گروه بودند: گروهى كه پس از به قدرت رسيدن اسلام،

السّلام‌ فرمود (‌من‌ قرء ‌سورة‌ ابراهيم‌ و الحجر ‌في‌ ركعتين‌ جميعا ‌لم‌ يصبه‌ فقر ابدا و ‌لا‌ جنون‌ و ‌لا‌ بلوي‌) و عياشي‌ ‌هم‌ روايت‌ كرده‌ بهمين‌ مفاد. و

ايراد بخدا است و او در جواب مى‌فرمايد من آن خداوندم كه عزّت و ذلت و دولت و فقر و صحّت و مرض و زشتى و زيبائى بدست من است و بهر كس بخواهم و صلاح بدانم ميدهم

ضامن روزى بندگان شده و وعده داده كه هيچ كس را بى‌رزق نگذارد و شما از خوف فقر قصد منع فقرا را از حقوق خودشان نموديد يا چرا ياد خدا نمينمائيد بشكر و صبر

كه پس بايد عبادت كنند قريش پروردگار خانه كعبه را آن خداوندى كه از گرسنگى و فقر نجات داد آنانرا و خوفشان را از مسافرت بسبب امنيّت طرق و شوارع زائل فرمود براى

سوره ابراهيم و حجر را در دو ركعت نماز در هر روز جمعه قرائت نمايد هرگز او را فقر و ديوانگى و گرفتارى نرسد انشاء اللّه تعالى. جلد 3 صفحه 243 وَ تَرَي‌ المُجرِمِين‌َ

در آسمان عارض شود از آسمان. و آيات در انفس؛ گرسنگى، تشنگى، مرض، صحت، غنا، فقر، رضا، سخط، غضب، ترس، امن، احوالات مختلفه طارى شود، پس اعظم آيات الهى است بر

انفاق خالص و انفاق تواءم با من و اذى كيفيت مالى كه بايد انفاق بشود ترس از فقر بر اثر انفاق اعمال طيب و دلپسند، وسوسه شيطانى است خود دارى از انفاق مال طيب

ايراد بخدا است و او در جواب مى‌فرمايد من آن خداوندم كه عزّت و ذلت و دولت و فقر و صحّت و مرض و زشتى و زيبائى بدست من است و بهر كس بخواهم و صلاح بدانم ميدهم

هلوع خلق فرموده كه حريص و بى‌صبر است چنانچه خداوند ميفرمايد وقتى رسد او را فقر و فاقه جزع و فزع ميكند و وقتى برسد باو مال و ثروت بخل مينمايد و انفاق در راه

الخيانة تجلب الفقر «1» امانت مى‌كشاند دولت را براى انسان، و خيانت مى‌كشاند فقر را. در خصال ابى مالك گويد: خدمت حضرت سجاد عرض كردم: خبر فرما مرا به جميع شرايع

سوره ن و القلم را در نماز واجب يا مستحب قرائت نمايد خداوند او را هميشه از فقر مأمون ميدارد و چون بميرد از فشار قبر ايمن خواهد بود و الحمد للّه رب العالمين

از جهل به علم، از توحش به تمدن، از اسارت به امارت، از آلودگى به نظافت، از فقر به غنا، از ركود به حركت، از خرافات به حقايق، از ذلت به عزّت، از پيروى طاغوت

اثر معصيت‌ يك‌ ضرر جاني‌ و بدني‌ و مالي‌ ‌به‌ ‌او‌ وارد مي‌شود مثل‌ مرض‌، فقر، ذهاب‌ آبرويي‌ و امثال‌ اين‌ها يك‌ جهت‌ آنكه‌ ‌در‌ شكنجه‌ و حبس‌ دولت‌ واقع‌

ضامن روزى بندگان شده و وعده داده كه هيچ كس را بى‌رزق نگذارد و شما از خوف فقر قصد منع فقرا را از حقوق خودشان نموديد يا چرا ياد خدا نمينمائيد بشكر و صبر

كه پس بايد عبادت كنند قريش پروردگار خانه كعبه را آن خداوندى كه از گرسنگى و فقر نجات داد آنانرا و خوفشان را از مسافرت بسبب امنيّت طرق و شوارع زائل فرمود براى

جدا شوند، و امتحانات‌ الهي‌ بسيار ‌است‌ چه‌ راجع‌ بتكوينيات‌ ‌از‌ غني‌ و فقر، صحت‌ و مرض‌، نعمت‌ و نقمت‌، عزّت‌ و ذلت‌، سعه‌ و ضيق‌ و ‌غير‌ اينها، و چه‌

مهلكه‌ مثل‌ غرق‌ و صاعقه‌ و صيحه‌ و خسف‌ ‌ يا ‌ ‌به‌ بلاهاي‌ دنيويه‌ مثل‌ فقر و مرض‌ و تسلط ظالم‌ و القاء عداوت‌ و بغضا ‌بين‌ ‌آنها‌ و ‌لو‌ ‌بر‌ حسب‌ ظاهر

معناى (( ملكوت (( در عرف قرآن مجيد ۱- معناى اسماء حسنى درك وجود خداى تعالى و فقر همه چيز به او، نخستين درك و حكم ما است ۲- حد اسماء و اوصاف خداى تعالى چيست

تصدق مى‌كرد، برادر رضاعى او عبد اللّه گفت: دست نگهدار كه بزودى مال تمام و به فقر گرفتار شوى. عثمان گفت: گناهان بسيار مرا باشد مثل فرار از جهاد و غير آن، و

بر ايشان مسلط سازد 2- و هيچ قومى حكم به غير ما انزل اللّه نكنند مگر آنكه فقر در ايشان فاش شود 3- و آشكار نشود در ميان ايشان فاحشه، مگر آنكه موت فجئه در

سوره ن و القلم را در نماز واجب يا مستحب قرائت نمايد خداوند او را هميشه از فقر مأمون ميدارد و چون بميرد از فشار قبر ايمن خواهد بود و الحمد للّه رب العالمين

خداوند آنچه‌ ‌براي‌ بنده‌ تقدير فرموده‌ چه‌ ‌از‌ مأكول‌ و مشروب‌ و غني‌ و فقر و صحت‌ و سلامت‌ و مرض‌ و نعمت‌ و بلاء و ‌غير‌ اينها ‌در‌ دفتر الهي‌ ثبت‌ ‌است‌،

خرمائى در خانه خود داشت که شاخه هاى او به خانه همسایگان مى بود و آن‌ها از اثر فقر و پریشانى از خرماى آن می‌خوردند. آن مرد شکایت نزد رسول خدا صلی الله علیه و

افراد حفظ شود. وَ فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌ‌ ... الْمَحْرُومِ‌ 20- لازمه‌ى تقوا، فقر و نادارى نيست و مى‌توان متّقى ثروتمند بود. زيرا قرآن مى‌فرمايد: در اموال آنان،

خداوند بر رهبران عادل واجب كرده كه زندگى خود را چنان ساده و تنگ بگيرند كه فقر بر فقرا سخت نباشد. «1» امام صادق عليه السلام در تفسير آيه‌ «مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ

سوره ابراهيم و حجر را در دو ركعت نماز در هر روز جمعه قرائت نمايد هرگز او را فقر و ديوانگى و گرفتارى نرسد انشاء اللّه تعالى. جلد 3 صفحه 243 سَرابِيلُهُم‌ مِن‌

مختص‌ باو ‌است‌ ‌در‌ باب‌ توحيد افعالي‌ خلق‌، رزق‌، احياء، اماته‌، غني‌، فقر، عزت‌، ذلت‌، صحت‌، مرض‌ و البته‌ ‌هر‌ كدام‌ اسباب‌ و مقتضياتي‌ دارد ‌بر‌ حسب‌

فَكَيف‌َ كان‌َ نَكِيرِ نكير عذاب‌ منكر ‌است‌ ‌غير‌ عذابهاي‌ معمولي‌ مثل‌ فقر و مرض‌ و كوتاهي‌ عمر و گرفتار ظالم‌ و قتل‌ و امثال‌ اينها. (آیه 26)- در این

‌آنها‌ ‌را‌ خواهند كشيد ‌هم‌ ‌در‌ دنيا ببلاهاي‌ دنيوي‌ ‌از‌ قتل‌ و ذلت‌ و فقر و ساير عقوبات‌ و ‌هم‌ ‌در‌ آخرت‌ بعذابهاي‌ گوناگون‌ و خداي‌ ‌تعالي‌ احاطه‌

بازي‌ گري‌ شدند سپس‌ ‌که‌ بزرگ‌ شدند و ‌به‌ پيري‌ بيافتند بهزار گونه‌ نكبت‌ و فقر و بيچارگي‌ دوچار مي‌شوند و چاره‌ ‌هم‌ ندارند. خداوند متعال‌ ‌هم‌ ‌اينکه‌ دنيا

هيچ‌ غنائي‌ بالاتر ‌از‌ قناعت‌ نيست‌ ‌هر‌ چه‌ بيشتر مال‌ پيدا كند احتياج‌ و فقر زيادتر ميشود و ‌در‌ قرآن‌ ميفرمايد: وَ الَّذِين‌َ يَكنِزُون‌َ الذَّهَب‌َ وَ

زياد فرمايد. سوم- آنكه هيچكس نيست درى از سؤال بر خود گشايد، مگر آنكه درى از فقر و احتياج بر او مفتوح گردد. و نيز از آن حضرت مروى است كه عفو و گذشت، زياد نمى‌كند،

از جمله زكات است. «5» سنگدلى انسان به جائى مى‌رسد كه: نسبت به سخت‌ترين نوع فقر كه مسكين است. نسبت به ضرورى‌ترين نياز كه خوراك است. آن هم به مقدار مصرف نه

از جمله زكات است. «5» سنگدلى انسان به جائى مى‌رسد كه: نسبت به سخت‌ترين نوع فقر كه مسكين است. نسبت به ضرورى‌ترين نياز كه خوراك است. آن هم به مقدار مصرف نه

‌در‌ باب‌ توحيد افعالي‌ ‌که‌ اختصاص‌ باو دارد خلق‌ رزق‌، اماته‌ احياء، غني‌ فقر، عزت‌ ذلت‌، صحت‌ مرض‌ ده‌ صفت‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌در‌ تحت‌ قدرت‌ ‌او‌ ‌است‌. (و يعيد)

اصنام‌ توحيد افعالي‌ امر خلق‌ و رزق‌ و اماته‌ و احياء و عزت‌ و ذلت‌ و غنا و فقر و صحت‌ و مرض‌ بدست‌ ‌او‌ ‌است‌ «‌ما شاء اللّه‌ ‌کان‌ و ‌ما ‌لم‌ يشاء ‌لم‌

معناى (( ملكوت (( در عرف قرآن مجيد ۱- معناى اسماء حسنى درك وجود خداى تعالى و فقر همه چيز به او، نخستين درك و حكم ما است ۲- حد اسماء و اوصاف خداى تعالى چيست

الْكافِرُونَ»* در روايات، تلاوت اين آيه، براى اداى دين و رفع وسوسه و برطرف شدن فقر و بيمارى، مؤثّر شمرده شده است. نفى فرزند از خداوند، در مقابل يهود و مسيحيّت

هستند نهى از افراط وتفريط در انفاق نهى از فرزند كشى (چه دختر وچه پسر) از بيم فقر وگرسنگى كه در عرب رسم بوده نهى شديد از زناكارى بحثى قرآنى واجتماعى پيرامون

معناى (( ملكوت (( در عرف قرآن مجيد ۱- معناى اسماء حسنى درك وجود خداى تعالى و فقر همه چيز به او، نخستين درك و حكم ما است ۲- حد اسماء و اوصاف خداى تعالى چيست

پرداخت عادلانه، و بر مادر پرورش مسلمانانه لازم است. چنانچه پدر بمیرد یا به سبب فقر از پرداخت حق حضانت عاجز باشد) بر وارث فرزند چنین چیزی لازم است (و در صورت

نه‌ ‌از‌ جهت‌ افعال‌ لايق‌ حمد نيستند، زيرا جميع‌ ممكنات‌ ‌از‌ حيث‌ ذات‌ فقر صرف‌ و احتياج‌ محض‌ هستند و ‌هر‌ صفت‌ و كمالي‌ ‌که‌ ‌در‌ ‌آنها‌ يافت‌ شود

براى خدا به صورت يك قياس استثنائى تسبيح سنگ وچوب به چه معنااست ؟ وجود سراپا فقر ونياز موجودات ، وجود رب واحد را اعلام مى كند هر موجودى از موجودات داراى مرتبه

هلوع خلق فرموده كه حريص و بى‌صبر است چنانچه خداوند ميفرمايد وقتى رسد او را فقر و فاقه جزع و فزع ميكند و وقتى برسد باو مال و ثروت بخل مينمايد و انفاق در راه

بدرستى كه بعضى از بندگان مؤمن هر آينه كسانيند كه اصلاح نشود ايمان او مگر به فقر، و اگر غنى كنم او را، هر آينه فاسد كند او را. و بدرستى كه بعض بندگان مؤمن

دو افتخار بزرگ برای خود (حکومت مصر، و مالکیت نیل) و دو نقطه ضعف برای موسی (فقر، و لکنت زبان) بیان کرد. در حالی که موسی هرگز در آن زمان لکنت زبان نداشت، چرا

کوته فکرى و سطحى نگرى انسان ها (و نادى فرعون ... فاستخفّ قومه فأطاعوه) ۴ - فقر فرهنگى، مایه ترویج و پایدارى حکومت هاى استبدادى (فاستخفّ قومه فأطاعوه) ۵ -

محتاج است. زيرا از خود چيزى ندارد و در حديث است (اللّهمّ انّى أعوذ بك من فقر ينسينى و من غنى يطغينى) خدايا پناه مى‌برم به تو از فقرى كه مرا فراموش گرداند

باشد مغبون است. «من استوى يوماه فهو مغبون» «3» - تكبّر و غرور، در دنيا سبب فقر و در آخرت موجب غبن است. «المغرور فى الدنيا مسكين و فى الآخرة مغبون» «4» -

افراد حفظ شود. وَ فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌ‌ ... الْمَحْرُومِ‌ 20- لازمه‌ى تقوا، فقر و نادارى نيست و مى‌توان متّقى ثروتمند بود. زيرا قرآن مى‌فرمايد: در اموال آنان،

خداوند بر رهبران عادل واجب كرده كه زندگى خود را چنان ساده و تنگ بگيرند كه فقر بر فقرا سخت نباشد. «1» امام صادق عليه السلام در تفسير آيه‌ «مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ

هستند نهى از افراط وتفريط در انفاق نهى از فرزند كشى (چه دختر وچه پسر) از بيم فقر وگرسنگى كه در عرب رسم بوده نهى شديد از زناكارى بحثى قرآنى واجتماعى پيرامون

‌در‌ حفظ دين‌، نفقه‌ عيالات‌ واجب‌ النفقه‌ و ارحام‌ اولاد و والدين‌ ‌با‌ فقر ‌آنها‌ و زكوات‌ و اخماس‌ و حج‌ و نذورات‌ و دستگيري‌ مضطرين‌ و حفظ نفوس‌ محترمه‌

صيغه امر را به صورت فعل مضارع بيان نموده است، بدين ترتيب: انفاق كن و ترسى از فقر نداشته باش و ...) «2» مضمون روايت در تفسير نور الثقلين ج 4 ص 340 و بحار الانوار

‌در‌ حفظ دين‌، نفقه‌ عيالات‌ واجب‌ النفقه‌ و ارحام‌ اولاد و والدين‌ ‌با‌ فقر ‌آنها‌ و زكوات‌ و اخماس‌ و حج‌ و نذورات‌ و دستگيري‌ مضطرين‌ و حفظ نفوس‌ محترمه‌

افزوده ميشود و اين مخصوص بحمل نيست هر چيزى از خوشى و ناخوشى و عزّت و ذلّت و فقر و ثروت و غيرها در علم خدا مقدّر است و ميزان معيّنى دارد كه كم و زياد نميشود

از جمله زكات است. «5» سنگدلى انسان به جائى مى‌رسد كه: نسبت به سخت‌ترين نوع فقر كه مسكين است. نسبت به ضرورى‌ترين نياز كه خوراك است. آن هم به مقدار مصرف نه

براى يتيمان، محبت است. «فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلا تَقْهَرْ» 23- اگر بيمارى و فقر و سختى براى انسان رخ دهد، ياد ساير نعمت‌ها براى او مرهمى است. «وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ

موجودات‌ امكاني‌ علوي‌ و سفلي‌ بلسان‌ حال‌ و ‌قال‌ اظهار ذلت‌ و خواري‌ و فقر و احتياج‌ ‌در‌ پيشگاه‌ احديت‌ دارند وجودا و بقاء. اي‌ همه‌ هستي‌ زتو پيدا

انفاق خالص و انفاق تواءم با من و اذى كيفيت مالى كه بايد انفاق بشود ترس از فقر بر اثر انفاق اعمال طيب و دلپسند، وسوسه شيطانى است خود دارى از انفاق مال طيب

است و همچنين وظيفه دينى و اخلاقى آنها هم آنستكه اگر اولياء و اوصياء بواسطه فقر و حاجت زياده از قدر استحقاق صرف نموده باشند بعنوان قرض يا از باب اضطرار يا

هستند نهى از افراط وتفريط در انفاق نهى از فرزند كشى (چه دختر وچه پسر) از بيم فقر وگرسنگى كه در عرب رسم بوده نهى شديد از زناكارى بحثى قرآنى واجتماعى پيرامون

شب‌زنده‌دار غير متأهّل، بهتر است. «1» آرى بر خلاف كسانى‌كه ازدواج را عامل فقر مى‌پندارند، رسول‌خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: ازدواج روزى را بيشتر مى‌كند

هلوع خلق فرموده كه حريص و بى‌صبر است چنانچه خداوند ميفرمايد وقتى رسد او را فقر و فاقه جزع و فزع ميكند و وقتى برسد باو مال و ثروت بخل مينمايد و انفاق در راه

هلوع خلق فرموده كه حريص و بى‌صبر است چنانچه خداوند ميفرمايد وقتى رسد او را فقر و فاقه جزع و فزع ميكند و وقتى برسد باو مال و ثروت بخل مينمايد و انفاق در راه

هلوع خلق فرموده كه حريص و بى‌صبر است چنانچه خداوند ميفرمايد وقتى رسد او را فقر و فاقه جزع و فزع ميكند و وقتى برسد باو مال و ثروت بخل مينمايد و انفاق در راه

هلوع خلق فرموده كه حريص و بى‌صبر است چنانچه خداوند ميفرمايد وقتى رسد او را فقر و فاقه جزع و فزع ميكند و وقتى برسد باو مال و ثروت بخل مينمايد و انفاق در راه

هلوع خلق فرموده كه حريص و بى‌صبر است چنانچه خداوند ميفرمايد وقتى رسد او را فقر و فاقه جزع و فزع ميكند و وقتى برسد باو مال و ثروت بخل مينمايد و انفاق در راه

هلوع خلق فرموده كه حريص و بى‌صبر است چنانچه خداوند ميفرمايد وقتى رسد او را فقر و فاقه جزع و فزع ميكند و وقتى برسد باو مال و ثروت بخل مينمايد و انفاق در راه

بر وجود صانع حكيم عليم كه ايجاد و ابداع فرموده آنها را، و به زبان بى‌زبانى فقر ذاتى خود و غناى ذاتى خالق را گويا هستند. حاصل آنكه جميع مصنوعات و ممكنات به

عقائد و صفات ناپسنديده است كه بصراحت و اشارت ذكر شد از قبيل احتياج و خوف فقر و دلخوشى و غرور به پسر و ناخوشى و كراهت از دختر و غير اينها و از براى خدا

أَيْدِيهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ‌ ... «4» وسيله‌ى او براى انحراف مردم، وعده‌ى فقر و امر به فحشاست. «الشَّيْطانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَ يَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشاءِ»

افراد حفظ شود. وَ فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌ‌ ... الْمَحْرُومِ‌ 20- لازمه‌ى تقوا، فقر و نادارى نيست و مى‌توان متّقى ثروتمند بود. زيرا قرآن مى‌فرمايد: در اموال آنان،

را بر مصيبت و مغرور شد بثروت و دولت و بايد دانست كه اختيار عزّت و ذلّت و فقر و مكنت و اخذ و اعطاء و دفع و ابقاء همه با خدا است و او مالك ملك وجود و حاكم

کتب اللّه لکم)، (مائده، آیه ۲۱). ۲ - بیرون آوردن بنى اسرائیل از محرومیت و فقر و قرار دادن امکانات دنیوى (سرزمین مستقل، قدرت و مکنت) در اختیار آنان، نمودى

سوره ابراهيم و حجر را در دو ركعت نماز در هر روز جمعه قرائت نمايد هرگز او را فقر و ديوانگى و گرفتارى نرسد انشاء اللّه تعالى. جلد 3 صفحه 243 لِيَجزِي‌َ اللّه‌ُ

كه پس بايد عبادت كنند قريش پروردگار خانه كعبه را آن خداوندى كه از گرسنگى و فقر نجات داد آنانرا و خوفشان را از مسافرت بسبب امنيّت طرق و شوارع زائل فرمود براى

‌اگر‌ ‌در‌ شيشه‌ ‌که‌ درب‌ تنگ‌ ‌باشد‌ بگذارند و ‌در‌ خانه‌ قرار دهند ‌از‌ فقر و بلاها محفوظ ميشود. «3» ‌اگر‌ قرائت‌ كنند نوري‌ ساطع‌ شود ‌تا‌ مسجد الحرام‌

داشت معلوم نبود دنیا چه منظره‌ای پیدا می‌کرد؟ به عبارت دیگر همان گونه که فقر و نیاز، انسان را به انحراف و بدبختی می‌کشاند بی‌نیازی بیش از حد نیز منشأ فساد

از جمله زكات است. «5» سنگدلى انسان به جائى مى‌رسد كه: نسبت به سخت‌ترين نوع فقر كه مسكين است. نسبت به ضرورى‌ترين نياز كه خوراك است. آن هم به مقدار مصرف نه

سوره ابراهيم و حجر را در دو ركعت نماز در هر روز جمعه قرائت نمايد هرگز او را فقر و ديوانگى و گرفتارى نرسد انشاء اللّه تعالى. جلد 3 صفحه 243 فَلا تَحسَبَن‌َّ

هلوع خلق فرموده كه حريص و بى‌صبر است چنانچه خداوند ميفرمايد وقتى رسد او را فقر و فاقه جزع و فزع ميكند و وقتى برسد باو مال و ثروت بخل مينمايد و انفاق در راه

بعضي‌ گفتند ‌اگر‌ بنده‌ باو افتخار كند ‌او‌ ‌را‌ عزيز ميگرداند و ‌اگر‌ اظهار فقر كند ‌او‌ ‌را‌ غني‌ مينمايد، و بعضي‌ گفتند عطاء ‌او‌ خيرة ‌است‌ و منع‌ ‌او‌

سوره ن و القلم را در نماز واجب يا مستحب قرائت نمايد خداوند او را هميشه از فقر مأمون ميدارد و چون بميرد از فشار قبر ايمن خواهد بود و الحمد للّه رب العالمين

شده باشد يعنى دور ميكند خود را و منحرف ميشود از ما و چون مبتلا ببلا و مرض و فقر و ساير گرفتاريها شود روى نياز بدرگاه كارساز آورد و دعاى عريض و طويلى نمايد

اهل‌ مدين‌ كافر جلد 14 - صفحه 224 بودند و بچه‌ وسيله‌اي‌ تعيش‌ كند لذا اظهار فقر ‌در‌ پيشگاه‌ احديت‌ كرد خداوند ‌براي‌ ‌او‌ ‌با‌ كمال‌ احترام‌ وسيله‌ فراهم‌

هستند نهى از افراط وتفريط در انفاق نهى از فرزند كشى (چه دختر وچه پسر) از بيم فقر وگرسنگى كه در عرب رسم بوده نهى شديد از زناكارى بحثى قرآنى واجتماعى پيرامون

الهيه‌ ده‌ قسم‌ ‌است‌ خلق‌ رزق‌ احياء اماته‌ صحت‌ مرض‌ عزت‌ ذلّت‌ غناء و فقر و قدرت‌ حق‌ّ فوق‌ جميع‌ ممكنات‌ ‌است‌ و باين‌ مناسبت‌ يكي‌ ‌از‌ اسماء الهيّه‌

هلوع خلق فرموده كه حريص و بى‌صبر است چنانچه خداوند ميفرمايد وقتى رسد او را فقر و فاقه جزع و فزع ميكند و وقتى برسد باو مال و ثروت بخل مينمايد و انفاق در راه

افزوده ميشود و اين مخصوص بحمل نيست هر چيزى از خوشى و ناخوشى و عزّت و ذلّت و فقر و ثروت و غيرها در علم خدا مقدّر است و ميزان معيّنى دارد كه كم و زياد نميشود

براى يتيمان، محبت است. «فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلا تَقْهَرْ» 23- اگر بيمارى و فقر و سختى براى انسان رخ دهد، ياد ساير نعمت‌ها براى او مرهمى است. «وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ

براى يتيمان، محبت است. «فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلا تَقْهَرْ» 23- اگر بيمارى و فقر و سختى براى انسان رخ دهد، ياد ساير نعمت‌ها براى او مرهمى است. «وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ

بلكه‌ افعال‌ الهي‌ منحصر بخلق‌ و رزق‌ نيست‌ اماته‌ و احياء عزت‌ و ذلت‌ غني‌ و فقر صحت‌ و مرض‌ هدايت‌ و ارشاد نعمت‌ و بلاء و ساير افعال‌ ‌او‌. و اما توحيد عبادتي‌

براى خدا به صورت يك قياس استثنائى تسبيح سنگ وچوب به چه معنااست ؟ وجود سراپا فقر ونياز موجودات ، وجود رب واحد را اعلام مى كند هر موجودى از موجودات داراى مرتبه

نه‌ ‌از‌ جهت‌ افعال‌ لايق‌ حمد نيستند، زيرا جميع‌ ممكنات‌ ‌از‌ حيث‌ ذات‌ فقر صرف‌ و احتياج‌ محض‌ هستند و ‌هر‌ صفت‌ و كمالي‌ ‌که‌ ‌در‌ ‌آنها‌ يافت‌ شود

سرقت‌ و رواج‌ متاع‌ ‌در‌ كسب‌ و حفظ ‌از‌ حيوانات‌ موذيه‌ و رفع‌ امراض‌ و دفع‌ فقر و فاقه‌ ‌از‌ امور دنيوي‌ و مثوبات‌ اخروي‌، ‌حتي‌ دارد (‌من‌ قرء آية الكرسي‌

‌است‌ انظُر كَيف‌َ فَضَّلنا بَعضَهُم‌ عَلي‌ بَعض‌ٍ يكي‌ ‌را‌ غني‌ يكي‌ ‌را‌ فقر عزت‌ ذلت‌ صحت‌ مرض‌ بزرگي‌ كوچكي‌ و ‌غير‌ اينها (يكي‌ ‌را‌ دهي‌ تخت‌ تاج‌

براى خدا به صورت يك قياس استثنائى تسبيح سنگ وچوب به چه معنااست ؟ وجود سراپا فقر ونياز موجودات ، وجود رب واحد را اعلام مى كند هر موجودى از موجودات داراى مرتبه

عقائد و صفات ناپسنديده است كه بصراحت و اشارت ذكر شد از قبيل احتياج و خوف فقر و دلخوشى و غرور به پسر و ناخوشى و كراهت از دختر و غير اينها و از براى خدا

كسيكه قرائت نمايد ويل لكل همزة لمزه را در يكى از نمازهاى واجب خود خداوند فقر را از او دور و روزى را بسوى او ميكشاند و مردن بد را از او دفع ميفرمايد و الحمد

در سوره مؤمنون اشاره به اين معنى فرموده علاوه بر آنكه شركت از لوازم عجز و فقر و احتياج است و اينمعانى از ساحت ربوبى دور و موصوف باين صفات نميشود خالق عالم

شده باشد يعنى دور ميكند خود را و منحرف ميشود از ما و چون مبتلا ببلا و مرض و فقر و ساير گرفتاريها شود روى نياز بدرگاه كارساز آورد و دعاى عريض و طويلى نمايد

چيزهايي‌ ‌است‌ ‌که‌ بآنسان‌ متوجه‌ ميشود و ‌بر‌ خلاف‌ تمايلات‌ ‌او‌ ‌است‌ مثل‌ فقر و مرض‌ و تصادفات‌ و گرفتاريها و بليات‌ و شدائد و امثال‌ اينها. جلد 17 - صفحه

ضامن روزى بندگان شده و وعده داده كه هيچ كس را بى‌رزق نگذارد و شما از خوف فقر قصد منع فقرا را از حقوق خودشان نموديد يا چرا ياد خدا نمينمائيد بشكر و صبر

‌که‌ معناي‌ جامعي‌ داشته‌ ‌باشد‌ شامل‌ سعه‌ و ضيق‌ و رخص‌ و قلا و غني‌ و فقر و سرور و غم‌ ميشود اشاره‌ ‌به‌ اينكه‌ ‌در‌ ‌هر‌ حالي‌ انفاق‌ ميكنند. 2‌-‌

‌در‌ حفظ دين‌، نفقه‌ عيالات‌ واجب‌ النفقه‌ و ارحام‌ اولاد و والدين‌ ‌با‌ فقر ‌آنها‌ و زكوات‌ و اخماس‌ و حج‌ و نذورات‌ و دستگيري‌ مضطرين‌ و حفظ نفوس‌ محترمه‌

‌باشد‌ ‌اينکه‌ امت‌ مصون‌ ‌از‌ ‌اينکه‌ گونه‌ بلاها هستند و ‌اگر‌ مثل‌ مرض‌ و فقر و نحو اينها ‌باشد‌ خوب‌ و بد همه‌ مبتلا ميشوند و عذاب‌ آخرت‌ مطلقا مولم‌ ‌است‌

يكديگرند. «إِنَّ الْمُصَّدِّقِينَ وَ الْمُصَّدِّقاتِ» 4- مهم نجات فقرا، از فقر است، خواه از طريق انفاق باشد از طريق قرض. الْمُصَّدِّقِينَ‌ ... أَقْرَضُوا

جسم است براى خداوند لازم ميآيد كه منزّه است ذات اقدسش از آن و هر چه موجب فقر و احتياج باشد بمكان و زمان و علّت و امثال آن در كافى از امام صادق عليه السّلام

كليه‌ نعم‌ الهي‌ و بليات‌ و طول‌ عمر و صحت‌ بدن‌ و اعضاء و جوارح‌ و مرض‌ و فقر و ‌غير‌ اينها تماما امتحان‌ ‌است‌ و البته‌ خداوند ‌هر‌ بنده‌ ‌را‌ بنحوي‌ ‌که‌

سوره ابراهيم و حجر را در دو ركعت نماز در هر روز جمعه قرائت نمايد هرگز او را فقر و ديوانگى و گرفتارى نرسد انشاء اللّه تعالى. جلد 3 صفحه 243 يَوم‌َ تُبَدَّل‌ُ

شبهه و جواب آن: چون اين شخص، مساوى ساير مردم باشد در قوت و فهم و علم و غنى و فقر و صحت و مرض، ممتنع است پيغمبر خدا باشد، زيرا پيغمبر لابد بايد عظيم القدر باشد

‌که‌ چه‌ عذابي‌ ‌است‌ ممكن‌ ‌است‌ قطع‌ بركات‌ و حبوب‌ و ثمار ‌باشد‌ ‌ يا ‌ فقر و فاقه‌ و امراض‌ سخت‌ ‌باشد‌ ‌هر‌ چه‌ بوده‌ بسيار ناگوار بوده‌ ‌که‌ بئيس‌

گشايش، عجله نكنيد. «سَيَجْعَلُ اللَّهُ» 10- در شرايط تلخ طلاق و جدايى يا فقر و تنگدستى، اميد به آينده را از دست ندهيد. «سَيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ

براى خدا به صورت يك قياس استثنائى تسبيح سنگ وچوب به چه معنااست ؟ وجود سراپا فقر ونياز موجودات ، وجود رب واحد را اعلام مى كند هر موجودى از موجودات داراى مرتبه

بطور كلي‌ اقبال‌ دنيا و ‌در‌ باطن‌ عين‌ عقوبت‌ و بلاء ‌است‌ و بسا ‌بر‌ عكس‌ فقر، ذلّت‌، مرض‌، صورت‌ ظاهرش‌ بلا ‌است‌ و ‌در‌ باطن‌ عين‌ تفضل‌ و عنايت‌ ‌است‌

قصور و امثال آن، و اگر عاجز شدى مزد را مى‌گرفتند، و اگر نمى‌دادند به جهت فقر و فاقه، ايشان را مى‌زدند. و زنان به چرخ ريسى و بافتن امر مى‌نمودند يا جزيه

را بر مصيبت و مغرور شد بثروت و دولت و بايد دانست كه اختيار عزّت و ذلّت و فقر و مكنت و اخذ و اعطاء و دفع و ابقاء همه با خدا است و او مالك ملك وجود و حاكم

هستند نهى از افراط وتفريط در انفاق نهى از فرزند كشى (چه دختر وچه پسر) از بيم فقر وگرسنگى كه در عرب رسم بوده نهى شديد از زناكارى بحثى قرآنى واجتماعى پيرامون

افزوده ميشود و اين مخصوص بحمل نيست هر چيزى از خوشى و ناخوشى و عزّت و ذلّت و فقر و ثروت و غيرها در علم خدا مقدّر است و ميزان معيّنى دارد كه كم و زياد نميشود

او را خدا به ايمان امتحان فرمايد، و چشم او را روشن و منور گرداند، و هرگز فقر و ديوانگى به او و اولاد او راه نيابد. «1» (با تذكّرات سابقه) چون حق تعالى

وسائل، ج 12، ص 37. «5». وسائل، ج 12، ص 37. جلد 7 - صفحه 43 4. براى مبارزه با فقر، بايد ابزار توليد را در اختيار نيروهاى فعّال جامعه قرار داد. قالَتْ إِحْداهُما

تسليم‌ اوامر و افعال‌ الهي‌ شود (‌هر‌ چه‌ ‌آن‌ خسرو كند شيرين‌ ‌بود‌) غني‌، فقر جلد 6 - صفحه 221 حيات‌، موت‌، صحت‌، مرض‌، نعمت‌، بلاء، و ‌در‌ قسمت‌ اخلاق‌

مطلوب‌ ‌آنها‌ ‌است‌ و غافل‌ ‌از‌ اينكه‌ امتحانات‌ الهي‌ مختلف‌ ‌است‌ غني‌ و فقر، صحت‌ و مرض‌، نعمت‌ و بلاء، عزت‌ و ذلت‌، قوت‌ و ضعف‌ تمام‌ امتحان‌ ‌است‌ مؤمن‌

جسم است براى خداوند لازم ميآيد كه منزّه است ذات اقدسش از آن و هر چه موجب فقر و احتياج باشد بمكان و زمان و علّت و امثال آن در كافى از امام صادق عليه السّلام

فرمود: چه بسيار نزديك است كه فقر، كفر باشد و چه بسيار نزديك است كه حسد بر قَدَر چيره شود. رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: فقر نزديك بكفر است و حسد نزديكست

اين جمله، فقر را منحصر در ايشان، و بى نيازى را منحصر در خود كرد. پس تمامى انحاى فقر، در مردم، و تمامى انحاى بى نيازى، در خداى سبحان است، و چون فقر و غنا،

تجاوز ‌از‌ حق‌ نميكند ‌اگر‌ نعمت‌ دهد ‌ يا ‌ بلاء، صحت‌ ‌ يا ‌ مرض‌، غناء و فقر، حيات‌ و موت‌، ثواب‌ و عقاب‌ تماما بجا و بموقع‌ ‌است‌. تفسیر آیات ۱- دعوت

هستند نهى از افراط وتفريط در انفاق نهى از فرزند كشى (چه دختر وچه پسر) از بيم فقر وگرسنگى كه در عرب رسم بوده نهى شديد از زناكارى بحثى قرآنى واجتماعى پيرامون

قبر. 5- عذاب اول شمشير روز «بدر» و دوم عذاب قبر. 6- عذاب اول محسن دنيوى از فقر و خوف و امراض، و دوم عذاب قبر است. ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلى‌ عَذابٍ عَظِيمٍ‌:

مسجد پيامبر جاى گرفته بودند. انصار نيز در اوائل هجرت پيامبر به مدينه، در فقر و ندارى و قحطى گرفتار بودند به‌ جلد 3 - صفحه 299 حدّى كه به دانه‌اى خرما بسنده

دنيائى عمل نمايد، خداى تعالى جمعيت او را به تشتت و پراكندگى بدل گرداند و فقر را نصب العين او سازد و خير دنيا به او نرسد مگر آنچه براى او مقدر شده باشد

ندارى و فقر مردم را كنند و اشخاص معيوب آرزوى هرزگى و بى‏بندوبارى ديگران را دارند، و گنهكاران آرزوى بى‏خردى مردم را بدل دارند، در صورتى كه در فقر و ندارى

الالهية و لها خمس‌ قوي‌ بقاء ‌في‌ فناء و نعيم‌ ‌في‌ شقاء و عزّ ‌في‌ ذل‌ّ و فقر ‌في‌ غناء و صبر ‌في‌ بلاء و لها خاصتان‌ الحلم‌ و الكرم‌ و ‌هذه‌ ‌الّتي‌ مبدءها

است در آيه شريفه بايد مرد بهره برساند از مال خود بزن بحسب حال خود از غنى و فقر و يسار و اعسار مانند درهم يا دينار يا دابه يا لباس يا انگشترى و امثال اينها

روايات تلاوت اين سوره بركاتى دارد كه از جمله‌ى آنها در امان بودن از بلا و فقر و جنون است. اين سوره به دليل بيان مطالبى درباره‌ى حضرت ابراهيم عليه السلام

نافذ است حكم الهى در جميع آسمانها و زمينها به حيات و موت و صحت و مرض و غنا و فقر و ساير تصاريف امور بر وجه حكمت و مصلحت، لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ‌: تا بدانيد

خود را به عبادت حق كه سرمايه نعم باقيه اخرويه است مصروف داشتند، لا جرم به فقر و جلد 6 - صفحه 53 فاقه و مسكنت سلوك نمودند. وَ ما نَرى‌ لَكُمْ عَلَيْنا مِنْ

صادق (ع) فرمود: هر كه بامداد و شام كند و اكبر همّ او دنيا باشد، خدا تعالى فقر و پريشانى را جلو چشمش نهد و كارش را پريشان سازد و از دنيا نرسد مگر بدان چه

نیکی و خوبی. لطف و مرحمت. نعمت و ثروت. «سَیِّئَةٍ»: بلا و بدی. زیان و ضرر و فقر و بیماری (نگا: زاد المسیر). «کَفُورٌ»: بسیار ناسپاس و ناشکر (نگا: هود / .

در سوره مؤمنون اشاره به اين معنى فرموده علاوه بر آنكه شركت از لوازم عجز و فقر و احتياج است و اينمعانى از ساحت ربوبى دور و موصوف باين صفات نميشود خالق عالم