نتایج جستجو

[مائده:6]. [ص:33]. شروع كرد و بساقها و گردنهاى اسبان دست مى‏كشيد. کم ف ب وجه يدى طيب صعد يمم الى رفق سوق طفق رئس موه عنق قد ى ل على رجل وجد ها فتن لم انن سليمان

کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ل کم ه من لا ما هم الله اله وله على ف حرم طيب ب ان الذين ها ى هن اتى امن حلل طعم ک عذب قول انن کفر هذا علم نا ذا قوم غضب

کتب هى نسو فعل أما هن الذى اله سغب انس رسل عرف اوى بلو ظلم دعع اسر کرم لعل طيب عن ى اما رزق صلح ذوى غلم يوم غنى اول مدن اللاتى بل لم نصر عقل قهر الذين قسم

اين آيه و آيه ما بعدش رجوع شود به «خبث» و «جئث». من ل کم هم ما ف خبث الله طيب وله ها اله رزق ب ه حلل على فى الذين اکل ک قول لا امن انن عمل شکر الى صعد حرم

من فى امن ما ف هم على نصر کفر اذا اتى ان ربب قول لقى فئد او شىء قد قلب اذ طيب حقق کتب قرر صبر الى مع بعد عند فرع فئى شدد ذوق حيى رسل اصل نفس امر قوم ذلک

از اصل (پدر) منشعب شده‏اند. آن يكبار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است. ها ثبت طيب فى اصل سمو اتى اکل ک شجر کلل حين کلم مثل

الله غيب بعض کلل صير شهد وعد جبل فتح فوج جىء نسب وقت ربع امن رکب جعل رحم طيب کلا عدل اهل ها عن الک عرض کيف بعث زرق جهنم خفت شکر قد اخذ موج جدث علو ذلکم

به دست مى‏آيد . فى ها هم قول من هدى الى لبس ذهب وکء لولو حمد جنن صبر الله طيب ما على اله ارک ل ب وله لا رئى سور سرر جزى الذى نضر صرط

هذا انن قرى اوى شجر ما هو ائى کذب نبو حول ذلک ذا سجد وقى کلل شرق اسحاق غرب طيب شىء زيت قدر ذکر ايى ملک يدى خير فرق ليل ندى صلح يا نفر عبد سبل حسن هدى امم

خلد لقى نفس صلو عرج الذى نبو يا دکک غمم اخذ ذلک قضى خوف نور خصم حمد عن وسم طيب قرن حفف عشو حزن نعم قرب خمس

حفده نوه‏ها باشد. اين كلمه فقط يك بار در قرآن آمده است . کم من رزق بنو زوج طيب ل ا ب بطل جعل ف امن نفس

ابو حفظ درر ولى لو عند سبل سمو غشو شهد يهود وکل وقد اخو داود لجج ظلم جسد طيب وجد ن نوب ايوب نيل نن نهى اهل شجر ذهب عمران خلف اوى يى کرب عهد

ثمم شهو خرج کذب کون حلى انن لا نعم هدى عمل قول سئل ملک حمد خلد ل الله کبر طيب غلم ولد نهر دخل

هَنى‏ء در آيه به معنى بلا مشقت و مَرى‏ء به معنى گوارا است يعنى اگر زنان به طيب نفس چيزى از مهريّه خويش را به شما بذل كردند راحت و گوارا بخوريد هنى‏ء و مرى‏ء

ثم قول وذر على سقط ودق جمع حتى سمو لقى خرج خبث بين يوم کسف الف خلل فى الذى طيب ان جهنم نزل زجو اول

ازف کتم اکل الذى الا نحن رغب اذ قبل صير کتب سوء بحر بل لن انس اتى زوج يسر طيب

ثمن سبع غيب على کلب ربع ان جرح شمل هن بسط ک حمل ثلث ذرع يمن کم ربب لهث ى طيب س سجد ف ل وصد او هوى قلب ترک الله عدد لو رقد تبع حلل اله طلع ارض وله يقظ

كه بايد انفاق بشود ترس از فقر بر اثر انفاق اعمال طيب و دلپسند، وسوسه شيطانى است خود دارى از انفاق مال طيب باعث كفر به خدا، اتلاف نفوس ، هتك اعتراض ، رواج

ذوق صبر نصر حتى قبل کفر ک دنو مسس اذ ضرر رجع حزب بين رسل بل فسق قدر يوم اخذ طيب امن لن على وقى هو فخر ارض ولى وذر ى فوت خير حسب نزل امر قعد ذلک بعد شرى غير

سليمان موج ما الو نخل انتم هل کلل فکه کسب حجر کون ربب ارض فرح شدد على ظنن طيب کم التى کما شىء برک رمد ذلک انن هو

آن به صورت و دستهايتان مسح نمائيد... ف ه فى هم ب ل من لا کم لقى ما انن صعد طيب موه نسف اخذ وجد نبذ غشى غشو مسح لم اله خوف سحل جند يمم قذف هو خبث نن نسو على

کم ه ما اله وله الله ف ها ب فى لا قول شىء انن ک على نفق رزق الذين ربب امن طيب بسط سمو ان حسن هو ى اکل ايى خير قدر عبد اتى کرم نا ثمر ارض علم قوم کون هذا

غير طبيعى و كلمات ناحق باشد و مراد از كلمه طيّبه خلاف آن. رجوع شود به «طيّب». خبث طيب ل من هم ه وله لا اله ک بين الله ما على حقق هو کون بعض ب شجر جعل ميز

نقل شده آن است كه روى زمين انتهاى بالا رفته از باطن آن مى‏باشد. ف ه انن على طيب ل موه ها کم يمم وله الله اله ما صبح سمو ک مسح حسب ب لا وجد جعل او لم فى نا

الى التى نفس شرک وقى صيد قصص هود عبد حيث انس شطر کفر وجه موت خرج دين صدد طيب ذا هذا يوم کلل لم نحن سبل قلد سئل ثنى انتم طعم نعم ارض رئى اخر انث امم بقر

ماذا انزل اليكم قالوا خيرا)) و مراد از ((الذين اتقوا)) معناى ((طيب )) و ((طاهر)) و مقصود از طيب بودن متقين درحال توفى و مرگ تعلق مشيت خداوند (لوشاء الله )

كه بايد انفاق بشود ترس از فقر بر اثر انفاق اعمال طيب و دلپسند، وسوسه شيطانى است خود دارى از انفاق مال طيب باعث كفر به خدا، اتلاف نفوس ، هتك اعتراض ، رواج

كه بايد انفاق بشود ترس از فقر بر اثر انفاق اعمال طيب و دلپسند، وسوسه شيطانى است خود دارى از انفاق مال طيب باعث كفر به خدا، اتلاف نفوس ، هتك اعتراض ، رواج

تفسیر شده (المَاءُ الطَّیِّب) که ممکن است خنک و شیرین بودن آن نیز در مفهوم «طیب» جمع باشد. عذب‌ (۳۷۳ بار) گوارا. [فرقان:53]. رجوع به لغت و تفسير نشان مى‏دهد

آیات شامل این کلمه طيب‌ (۵۰ بار) دلچسبى. طمع پسندى «طالب الشى‏ء طيباً» يعنى دلچسب و طبع پسند شد راغب گويد: اصل طيّب آن است كه حواس از آن لذّت مى‏برند و

كه بايد انفاق بشود ترس از فقر بر اثر انفاق اعمال طيب و دلپسند، وسوسه شيطانى است خود دارى از انفاق مال طيب باعث كفر به خدا، اتلاف نفوس ، هتك اعتراض ، رواج

آیات شامل این کلمه «طَیِّبات» از مادّه «طَیْب» مفهوم وسیعى دارد که هر گونه روزى پاکیزه را شامل مى شود خواه جنبه مادى داشته باشد، یا معنوى، جنبه فردى داشته

ماذا انزل اليكم قالوا خيرا)) و مراد از ((الذين اتقوا)) معناى ((طيب )) و ((طاهر)) و مقصود از طيب بودن متقين درحال توفى و مرگ تعلق مشيت خداوند (لوشاء الله )

ماذا انزل اليكم قالوا خيرا)) و مراد از ((الذين اتقوا)) معناى ((طيب )) و ((طاهر)) و مقصود از طيب بودن متقين درحال توفى و مرگ تعلق مشيت خداوند (لوشاء الله )

ماذا انزل اليكم قالوا خيرا)) و مراد از ((الذين اتقوا)) معناى ((طيب )) و ((طاهر)) و مقصود از طيب بودن متقين درحال توفى و مرگ تعلق مشيت خداوند (لوشاء الله )

اسلام، آيين فطرت است و فطرت كشى ممنوع است. «لا تُحَرِّمُوا طَيِّباتِ» (كلمه‌ى «طيب» در جايى بكار مى‌رود كه مطابق طبع و فطرت انسان باشد) 4- خوردنى‌ها، پوشيدنى‌ها

ماذا انزل اليكم قالوا خيرا)) و مراد از ((الذين اتقوا)) معناى ((طيب )) و ((طاهر)) و مقصود از طيب بودن متقين درحال توفى و مرگ تعلق مشيت خداوند (لوشاء الله )

روزى دانسته شده، يعنى در آن آفريده شده باشد از دوام و بقا و طعم خوش و رائحه طيب و حسن منظر و محض لذت، و لذا بيان فرمايد: جلد 11 - صفحه 118 أُولئِكَ لَهُمْ

صالِحاً» 7- توفيق عمل صالح، در سايه‌ى تغذيه حلال و طيب است. «الطَّيِّباتِ‌- صالِحاً» 8- تغذيه‌ى طيّب و سالم و عمل صالح، مورد توجّه تمام اديان الهى است.

آیات شامل این کلمه طيب‌ (۵۰ بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) وَ الطّيّبَات الطّيّبُون لِلْخَبِيثَات لِلطّيّبَات الْخَبِيثُون أُولٰئِک مُبَرّءُون لِلْخَبِيثِين مِمّا

آیات شامل این کلمه طيب‌ (۵۰ بار) ال وَ لِلطّيّبَات لِلطّيّبِين أُولٰئِک الطّيّبَات مُبَرّءُون مِمّا يَقُولُون لِلْخَبِيثَات لَهُم الْخَبِيثُون مَغْفِرَة

آیات شامل این کلمه طيب‌ (۵۰ بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) وَ الطّيّبُون أُولٰئِک مُبَرّءُون لِلطّيّبِين مِمّا الطّيّبَات يَقُولُون لَهُم مَغْفِرَة لِلْخَبِيثَات الْخَبِيثُون

آیات شامل این کلمه طيب‌ (۵۰ بار) الْمَلاَئِکَة يَقُولُون تَتَوَفّاهُم سَلاَم عَلَيْکُم الْمُتّقِين الّذِين اللّه ادْخُلُوا يَجْزِي الْجَنّة بِمَا کَذٰلِک

كُلُوا وَ اشْرَبُوا: بخوريد و بياشاميد اينها را، هَنِيئاً: خوردنى و نوشيدنى با طيب نفس و التذاذ كه محفوظ از شوائب اذيت و سوء عاقبت است، بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ‌:

كه بايد انفاق بشود ترس از فقر بر اثر انفاق اعمال طيب و دلپسند، وسوسه شيطانى است خود دارى از انفاق مال طيب باعث كفر به خدا، اتلاف نفوس ، هتك اعتراض ، رواج

پیروزى مسلمانان در جنگ بدر* (و أیدکم بنصره) ۱۱- جواز بهرهورى مؤمنان از هر روزى طیب و پاکیزه (و رزقکم من الطیبت) ۱۲- برخوردارى جامعه از امنیت اجتماعى و توان دفاعى

كه بايد انفاق بشود ترس از فقر بر اثر انفاق اعمال طيب و دلپسند، وسوسه شيطانى است خود دارى از انفاق مال طيب باعث كفر به خدا، اتلاف نفوس ، هتك اعتراض ، رواج

آیات شامل این کلمه طيب‌ (۵۰ بار) وَ اللّه فِي مِن جَنّات مَسَاکِن کَشَجَرَة کَلِمَة طَيّبَة أَصْلُهَا مَثَلا عَدْن ثَابِت الْأَنْهَار رَب فَرْعُهَا هُو

ماذا انزل اليكم قالوا خيرا)) و مراد از ((الذين اتقوا)) معناى ((طيب )) و ((طاهر)) و مقصود از طيب بودن متقين درحال توفى و مرگ تعلق مشيت خداوند (لوشاء الله )

كه بايد انفاق بشود ترس از فقر بر اثر انفاق اعمال طيب و دلپسند، وسوسه شيطانى است خود دارى از انفاق مال طيب باعث كفر به خدا، اتلاف نفوس ، هتك اعتراض ، رواج

ماذا انزل اليكم قالوا خيرا)) و مراد از ((الذين اتقوا)) معناى ((طيب )) و ((طاهر)) و مقصود از طيب بودن متقين درحال توفى و مرگ تعلق مشيت خداوند (لوشاء الله )

ماذا انزل اليكم قالوا خيرا)) و مراد از ((الذين اتقوا)) معناى ((طيب )) و ((طاهر)) و مقصود از طيب بودن متقين درحال توفى و مرگ تعلق مشيت خداوند (لوشاء الله )

فَيُحْفِكُمْ تَبْخَلُوا: پس مبالغه نمايد در طلب همه آن، بخل مى‌ورزيد و آن را به طيب نفس ندهيد، وَ يُخْرِجْ أَضْغانَكُمْ‌: و ظاهر سازد خدا به آن خواستن كينه‌هاى

طَيِّبَةً: و ديگر منازل پاكيزه و خوش كه نفوس آنان از آنها مستطيب شوند و زندگانى با طيب نفس و منزه از شوائب آزردگى خاطر باشد. مفسرين خاصه و عامه روايت نموده از پيغمبر

صالح مى‌داند و لذا با اينكه حضرت نوح و لوط، طيّب بودند، امّا همسرانشان از خبيثات و دوزخى‌اند. كلمه‌ى «طيب» به معناى دلپسند و مطلوب است و در قرآن در توصيف

خوشبوتر از مشك، و لطيف‌تر از عنبر از بدنش بيرون آيد. حاصل آنكه گويند: به طيب نفس تناول كنيد، بِما أَسْلَفْتُمْ‌: به سبب آنچه پيش فرستاده‌ايد از اعمال صالحه،

كه بايد انفاق بشود ترس از فقر بر اثر انفاق اعمال طيب و دلپسند، وسوسه شيطانى است خود دارى از انفاق مال طيب باعث كفر به خدا، اتلاف نفوس ، هتك اعتراض ، رواج

«طيبات»، اقسامى دارد: حيات طيّبه، ذرّيه‌ى طيّبه و رزق طيّب. و امام باقر عليه السلام مى‌فرمايد: رزقِ طيّب همان علم مفيد است. «1» 1- توجّه انسان به مقام و كرامت

نكته باشد كه زندگى به هر حال خالى از طيب نيست. چيزى كه هست، در مورد كسانى كه به ياد خدا و داراى آرامش قلب هستند، طيب بيشترى دارد. زيرا زندگى آنان از آلوده

زيورشان طلا و مرواريد است و از جمله خصائص اهل ايمان آنستكه هدايت شدند بقول طيّب و گفتار پاكيزه كه آن كلمه طيّبه لا اله الا اللّه محمّد رسول اللّه است و هدايت

بدش و با آن بآتش افكنده ميشود و از امام صادق عليه السّلام نقل شده كه كلم طيّب قول مؤمن لا اله الّا اللّه محمد رسول اللّه على ولىّ اللّه است و عمل صالح

بدش و با آن بآتش افكنده ميشود و از امام صادق عليه السّلام نقل شده كه كلم طيّب قول مؤمن لا اله الّا اللّه محمد رسول اللّه على ولىّ اللّه است و عمل صالح

زيورشان طلا و مرواريد است و از جمله خصائص اهل ايمان آنستكه هدايت شدند بقول طيّب و گفتار پاكيزه كه آن كلمه طيّبه لا اله الا اللّه محمّد رسول اللّه است و هدايت

جزو محرمات‌ شمرده‌ قُل‌ أُحِل‌َّ لَكُم‌ُ الطَّيِّبات‌ُ طيب‌ مقابل‌ خبيث‌ ‌است‌ و مراد ‌از‌ طيب‌ ‌آن‌ چيزيست‌ ‌که‌ نفس‌ متمايل‌ بآن‌ ‌است‌ و التذاذ مي‌برد

کلوا مما رزقکم اللّه) ۳- جواز بهره گیرى از روزیها و امکانات مشروط به حلال و طیب بودن آنها است. (و کلوا مما رزقکم اللّه حللا طیباً) برداشت فوق بر این اساس

لِإِخْوانِهِمْ‌: و گويندگان مر برادر خود را كه، هَلُمَّ إِلَيْنا: بيائيد بسوى ما و به طيب عيش مشغول شويد و به قتال كه موجب پريشانى حال است مرتكب نشويد. و ابو سفيان

يعنى انفاق مقرون به اخلاص باشد. يا مراد از قرض، صدقه باشد، يعنى صدقه دهيد از طيب نفس نه بر وجه كراهت، يُضاعِفْهُ لَكُمْ‌: زياده گرداند خدا ثواب آن را براى

بِالْحَسَناتِ‌: و آزموديم ايشان را و معامله ممتحنين با آنها نموديم به نيكوئيها مانند طيب عيش و نعمت و غنا و صحت، وَ السَّيِّئاتِ‌: و بدى‌ها مثل شدت و فقر و مصائب نفس

سابقين و مقرّبين باشد پس براى او است آسايش و راحتى و انبساط و خوشى و نيز رزق طيّب و طاهر و گياه خوشبوى بهشتى از وقت مرگ تا وقتى كه ببهشت پرنعمت جاويد الهى

آماده شود، لِلْيُسْرى‌: براى اطاعتى كه آسان‌تر و راحت‌تر امور باشد بر او و به طيب نفس به آن اقدام نمايد. يا آماده سازيم او را براى حالتى يا طريقه‌اى كه مؤدّى

سابقين و مقرّبين باشد پس براى او است آسايش و راحتى و انبساط و خوشى و نيز رزق طيّب و طاهر و گياه خوشبوى بهشتى از وقت مرگ تا وقتى كه ببهشت پرنعمت جاويد الهى

سابقين و مقرّبين باشد پس براى او است آسايش و راحتى و انبساط و خوشى و نيز رزق طيّب و طاهر و گياه خوشبوى بهشتى از وقت مرگ تا وقتى كه ببهشت پرنعمت جاويد الهى

سابقين و مقرّبين باشد پس براى او است آسايش و راحتى و انبساط و خوشى و نيز رزق طيّب و طاهر و گياه خوشبوى بهشتى از وقت مرگ تا وقتى كه ببهشت پرنعمت جاويد الهى

درباره كلمه طيب چنين فرموده : «اليه يصعد الكلم الطيب و العمل الصالح يرفعه» سعادت صعود به سوى خداى تعالى و تقرب به درگاه او را تنها مخصوص كلمه هاى طيب نموده كه

سابقين و مقرّبين باشد پس براى او است آسايش و راحتى و انبساط و خوشى و نيز رزق طيّب و طاهر و گياه خوشبوى بهشتى از وقت مرگ تا وقتى كه ببهشت پرنعمت جاويد الهى

«طواسين» و «حواميم» مى‌خواندند و بادهاى بهشتى را فرمان رسيد تا انواع عطر و طيب برداشتند و در بهشت پراكنده ساختند، و ملائكه همه آسمانها را امر فرمود در آسمان

زيورشان طلا و مرواريد است و از جمله خصائص اهل ايمان آنستكه هدايت شدند بقول طيّب و گفتار پاكيزه كه آن كلمه طيّبه لا اله الا اللّه محمّد رسول اللّه است و هدايت

در عمل و اثر را مى رساند، و كلمه (طيب ) در مقابل كلمه (خبيث ) معناى ملايمت با نفس و طبع هر چيزى را ميدهد، مثل كلمه طيب ، كه به معناى آن سخنى است كه گوش

1- اول و آخر آن صلوات. 2- استقبال قبله. 3- طهارت از حدث و خبث. 4- استعمال طيب. 5- تجديد توبه و استغفار. 6- صدقه دادن. 7- در مسجد بودن. 8- خضوع و خشوع. 9-

سابقين و مقرّبين باشد پس براى او است آسايش و راحتى و انبساط و خوشى و نيز رزق طيّب و طاهر و گياه خوشبوى بهشتى از وقت مرگ تا وقتى كه ببهشت پرنعمت جاويد الهى

در جهان آخرت (فالذین ءامنوا و عملوا ... و رزق کریم) «رزق کریم» یعنى روزى طیب و گوارا. ۲ - همراهى ایمان با عمل صالح، شرط بهره مندى از پاداش هاى الهى (فالذین

چنانچه در مجمع از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم روايت نموده كه خدا طيّب است و قبول نميكند جز طيّبات را و او مؤمنين را امر فرموده بچيزى كه امر نموده

چنانچه در مجمع از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم روايت نموده كه خدا طيّب است و قبول نميكند جز طيّبات را و او مؤمنين را امر فرموده بچيزى كه امر نموده

شدم و ندانستم كه كسى از خاندانم مُرده باشد، و چون چند روز گذشت خبر مرگ پسرم طيب به من رسيد و دانستم كه سر سلامتى براى او بوده است‏ محمد بن حسن گويد: بحضرت

ديگر فرمود: ترتيل آن است كه قرآن با صوتى زيبا خوانده شود. «1» به گفته مرحوم طيّب در تفسير اطيب البيان، مراد از «قول ثقيل» اعلام خلافت و امامت حضرت على‌بن‌ابيطالب

ديگر فرمود: ترتيل آن است كه قرآن با صوتى زيبا خوانده شود. «1» به گفته مرحوم طيّب در تفسير اطيب البيان، مراد از «قول ثقيل» اعلام خلافت و امامت حضرت على‌بن‌ابيطالب

الخبيثون للخبيثات ). و در نقطه مقابل نيز «زنان طيب و پاك به مردان طيب و پاك تعلق دارند، و مردان پاك و طيب از آن زنان پاك و طيبند» (والطيبات للطيبين و الطيبون

كتاب «التعبير» از ائمه هدى عليهم السلام: رؤياى مؤمن صحيحه است، زيرا نفسش طيب و يقينش صحيح باشد؛ خارج ميشود، پس تلقى مى‌كند از ملائكه، و آن وحى است از جانب

شستن سر و محاسن به خطمى- 4- گرفتن شارب. 5- چيدن ناخن. 6- تغيير لباس. 7- مس طيب. و غسل روز جمعه از مستحبات اكيده است. و ادعيه بسيار در شب و روز جمعه وارد

ديگر فرمود: ترتيل آن است كه قرآن با صوتى زيبا خوانده شود. «1» به گفته مرحوم طيّب در تفسير اطيب البيان، مراد از «قول ثقيل» اعلام خلافت و امامت حضرت على‌بن‌ابيطالب

قرآن در نظر بگيريم ، خواهيم ديد كه آيه شريفه بيان جامعى است براى همه آثار طيب و نيكوى قرآن كه در نفوس مؤ منين ترسيم مى شود. و آن اثر را از همان اولين لحظه

كنند روى او را و بشارت دهند او را تا افطار كند، خداوند عز و جل فرمايد: چقدر طيب است بو و روحانيت تو، اى ملائكه من شاهد باشيد كه او را آمرزيدم. «6» تنبيه؛

شما قومى هستيد تجاوز كنندگان از حد محدود به غير آن. يا مجاوزين از حلال مباح طيّب به حرام خبيث. تبصره: علت ذم و تعبير و توبيخ آنها به اين فعل خبيث، به جهت

روزى كه ظاهر گرديده شود نهان‌ها و آشكارا شود مخفيات ضماير و عقايد و نيات، تا طيّب آن از خبيث ممتاز گردد. ابو درداء از حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم

مى‏دهد و مى‏داند كه آنچه مى‏دهد وزنش بيشتر است از آنچه گرفته، و اين كار را به طيب نفس و بدلخواه خود مى‏كند و نظر دارد كه به قرض دهنده سودى برساند، امام فرمود:

الطاهرين‌ و اللعن‌ ‌علي‌ اعدائهم‌ اجمعين‌ و انا الحقير الفقير السيد ‌عبد‌ الحسين‌ طيّب‌ غفر ‌له‌ و لابويه‌ و ‌من‌ تعلق‌ ‌به‌. جلد 16 - صفحه 69 سوره دخان‌ مكية و

چنانچه در مجمع از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم روايت نموده كه خدا طيّب است و قبول نميكند جز طيّبات را و او مؤمنين را امر فرموده بچيزى كه امر نموده

چنانچه در مجمع از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم روايت نموده كه خدا طيّب است و قبول نميكند جز طيّبات را و او مؤمنين را امر فرموده بچيزى كه امر نموده

‌سورة‌ الفيل‌ و يتلوه‌ تفسير ‌سورة‌ ايلاف‌ و الحمد للّه‌ السيد ‌عبد‌ الحسين‌ طيب‌. ‌سورة‌ الايلاف‌ ] (آیه 5)- چنانکه در این آیه می‌فرماید: «سر انجام آنها را

‌تعالي‌ و الحمد للّه‌ و الصلاة ‌علي‌ ‌محمّد‌ و آله‌ و انا العبد ‌عبد‌ الحسين‌ طيب‌. ‌سورة‌ نوح‌ ] (آیه 44)- سپس به نشانه‌های دیگری پرداخته، می‌افزاید: «در حالی

چنانچه در مجمع از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم روايت نموده كه خدا طيّب است و قبول نميكند جز طيّبات را و او مؤمنين را امر فرموده بچيزى كه امر نموده

خود را مخفى مى‌داشتند؛ غرض اصحاب كهف آن بود كه ذبيحه مسلمان بخرند كه حلال و طيب باشد نه حرام نجس مانند ذبيحه مجوس، چه اكثر آن شهر مجوسى بودند. فَلْيَأْتِكُمْ

خوابيده بخواند. «2» احكام اسلام، براساس مصالح است. در آيه قبل، خوردن بخاطر طيّب بودن آنها مباح بود و در اين آيه چيزهايى كه از طيّبات نيستند، حرام مى‌شود

كرديم كه اين صفت دارد طيب است ) چون معنا ندارد رزق را به خود نسبت دهد، و آنگاه آن را دو قسم كند طيب و غير طيب ، آرى خدا غير طيب روزى نكرده ، همچنانكه خود

باز گرداند، زيرا حلال نيست ريختن خون مرد مسلمان و از بين بردن مال او مگر به طيب خاطرش، پس به خودتان ستم نكنيد، و پس از مرگ من به كفر باز نگرديد.

مال‏هاى مردم را مى‏خورد، و آنچه شباهت به اين‏ داشته باشد» (و به جهت شدّت عفّت و طيب ازار، متعلّق به فرج را كه زنا و لواط است ذكر نفرموده، و به مجمل شباهت اكتفا

كشتى و مراكب طبيعى و مصنوعى و روزى داد بآنها از انواع اطعمه و اشربه حلال طيّب لذيذ نافع و برترى داد ايشانرا بر ساير مخلوقات كه بسيارند نه كم برترى مخصوصى

آل‌ِ يَعقُوب‌َ وَ اجعَله‌ُ رَب‌ِّ رَضِيًّا. ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً مراد ‌از‌ طيّب‌ پاكي‌ ‌از‌ عقائد باطله‌ و اخلاق‌ رذيله‌ و اعمال‌ سيّئه‌ ‌که‌ عبارت‌ ‌از‌

چنانچه در مجمع از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم روايت نموده كه خدا طيّب است و قبول نميكند جز طيّبات را و او مؤمنين را امر فرموده بچيزى كه امر نموده

پيروى راه فطرت او، آدمى را به نيكويى عيش و حيات طيب در دنيا و آخرت هدايت مى كند، و به عبارت ديگر حيات طيب از آثار بازگشت به سوى خدا است ، و با اينكه موسى

باشند که خداوند در آیه ۵۷- آنان را به سبب ناسپاسى و استفاده از خوراکیهاى غیر طیب، ستمکار شمرد. ۳ - حرام خوارى، زمینه ساز سرپیچى از فرمانهاى خدا و ارتکاب گناهانى

آله‌ و اللّعن‌ ‌علي‌ اعدائهم‌ ابدا مؤبدا و ‌ان‌ الحقير سيد ‌عبد‌ الحسين‌ طيّب‌. جلد 15 - صفحه 452 ‌سورة‌ الشّوري‌ (المسمّاة بحمعسق‌ بسم‌ اللّه‌ الرّحمن‌

چنانچه در مجمع از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم روايت نموده كه خدا طيّب است و قبول نميكند جز طيّبات را و او مؤمنين را امر فرموده بچيزى كه امر نموده

التفسير يوم الجمعة 29 ربيع‌ الثاني‌ 1382 مطابق‌ 6 ميزان‌ 1341 سيد ‌عبد‌ الحسين‌ طيب‌ 1‌-‌ سوره‌ فرقان‌ ‌آيه‌ 70 1‌-‌ سوره‌ فرقان‌ ‌آيه‌ 70 (آیه 37)- بازگشت آدم

فقر بترسد. وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَيْ‌ءٍ: و آنچه انفاق كنيد از هر چيز، خواه طيّب باشد يا خبيث، اندك باشد يا بسيار، نهانى باشد يا آشكار، فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ

است كه عمل صالح كلمه طيب را بسوى خدا بالا مى برد، كه در اين باره فرموده : «اليه يصعد الكلم الطيب ، و العمل الصالح يرفعه »، (كلمه طيب به سوى او صعود مى كند،

اللّه‌ و انا العبد الحقير الذّليل‌ الفقير المذنب‌ العاصي‌ سيّد ‌عبد‌ الحسين‌ طيّب‌. جلد 14 - صفحه 539 سوره سبأ 54 ‌آيه‌‌-‌ مكي‌ بسم‌ اللّه‌ الرحمن‌ الرحيم‌

اللّه‌، و اللعن‌ ‌علي‌ اعدائهم‌ اعداء اللّه‌. و انا العبد السيد ‌عبد‌ الحسين‌ طيب‌ غفر ‌له‌. ‌سورة‌ النازعات‌ اما فضلها‌-‌ ‌از‌ ‌إبن‌ بابويه‌ باسناده‌ ‌از‌

من برمى‌گردم به شما تا آن كه احدى را باقى نگذارم. گذشتم به جماعتى كه گوشت طيب را گذاشته خبيث را مى‌خوردند. جبرئيل گفت: كسانيند كه حرام را خورند و حلال را

كه شما هستيد بگذارد و آنها را تصفيه تفسير نمونه ، جلد ۳، صفحه ۲۱۶ نكند و ((طيب » (و پاك ) را از «خبيث » (و ناپاك ) متمايز نسازد)) (ما كان الله ليذر المؤ

فَمَا أَنْفَقْتَ مِنْهُ لَكَ حَلاَلٌ طَيِّبٌ وَ إِنْ حَدَثَ بِي حَدَثٌ فَمَا أَنْفَقْتَ مِنْهُ لَكَ حَلاَلٌ طَيِّبٌ فَقَالَ أَعِدْ عَلِيَّ يَا سَعِيدُ فَلَمَّا

آله‌ آل‌ اللّه‌ و انا العبد المحتاج‌ ‌الي‌ رحمة اللّه‌ السيد ‌عبد‌ الحسين‌ طيب‌. ‌سورة‌ القدر بسم‌ اللّه‌ الرحمن‌ الرحيم‌ و الحمد للّه‌ رب‌ العالمين‌ و الصلاة

كشتى و مراكب طبيعى و مصنوعى و روزى داد بآنها از انواع اطعمه و اشربه حلال طيّب لذيذ نافع و برترى داد ايشانرا بر ساير مخلوقات كه بسيارند نه كم برترى مخصوصى

‌له‌ و الصّلاة و السّلام‌ ‌علي‌ نبيّه‌ و آله‌‌-‌ احقر سيّد ‌عبد‌ الحسين‌ طيّب‌. جلد 14 - صفحه 443 ‌سورة‌ السجده‌ 30 ‌آيه‌‌-‌ مكي‌ بسم‌ اللّه‌ و باللّه‌

طِيبُ اَلنِّسَاءِ مَا ظَهَرَ لَوْنُهُ وَ خَفِيَ رِيحُهُ وَ طِيبُ اَلرِّجَالِ مَا ظَهَرَ رِيحُهُ وَ خَفِيَ لَوْنُهُ

5‌-‌ عقد 6‌-‌ شاهد عقد شدن‌ 7‌-‌ اقامه‌ شهادت‌ 8‌-‌ استمناء 9‌-‌ استعمال‌ طيب‌ (بوي‌ خوش‌) 1‌-‌ سوره‌ حجرات‌ ‌آيه‌ 5 2‌-‌ سوره‌ الحجرات‌ ‌آيه‌ 10 3‌-‌ چنانچه‌

طَيِّباً فَإِنْ حَدَثَ بِي حَدَثٌ فَمَا أَنْفَقْتَ مِنْهُ فَهُوَ حَلاَلٌ طَيِّبٌ فَقَالَ أَعِدْ عَلَيَّ يَا سَعِيدُ اَلْمَسْأَلَةَ فَلَمَّا ذَهَبْتُ أُعِيدُ

حرام‌ نيست‌ و ‌از‌ فضول‌ كلام‌ ‌است‌ بلكه‌ مقدار كمي‌ ‌که‌ موجب‌ انبساط و طيب‌ خاطر ‌باشد‌ ممدوح‌ ‌است‌ چنانچه‌ ‌از‌ پيغمبر اكرم‌ صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و

اين در مقايسه زندگى پاك و طيب با فرد فرد جامعه است ، و اما در مقايسه با مجتمع ، عبارت است از بهره مندى عمومى از نعمتهاى زندگى طيب زمينى ، به اين معنا كه دست

(كلمه طيب خودش به سوى خدا بالا مى رود و عمل صالح آن را بالا مى برد)، به اين مزيت اشعار دارد. چون مى رساند آنچه خودش به سوى خدا بالا مى رود، كلمه طيب و علم

‌عليه‌ السّلام‌ ‌در‌ كروند اصفهان‌ موجود ‌است‌. و اينكه‌ محبّت‌ اينها علامت‌ طيب‌ ولادت‌ و عداوت‌ اينها علامت‌ خبث‌ ولادت‌ ‌است‌ و ‌از‌ امير المؤمنين‌ ‌عليه‌

يضل الله الظالمين ، و يفعل الله ما يشاء». در اين آيه شريفه حق را به درختى طيب و ريشه دار و بارور، و باطل را به بوته اى خبيث بى ريشه و بى دوام و بى خاصيت

چنين شد، اگر فرض كنيم چنين ذاتى از راه توبه و ايمان و عمل صالح مبدل به ذاتى طيب و طاهر و خالى از شقاوت و خباثت شد و آن ذات مبدل به ذاتى گشت كه هيچ شائبه شقاوت

اَلْمُحْرِمُ اَلثَّوْبَ اَلْمُشْبَعَ بِالْعُصْفُرِ فَقَالَ إِذَا لَمْ يَكُنْ فِيهِ طِيبٌ فَلاَ بَأْسَ‏

سَأَلْتُهُ عَنِ اَلرَّجُلِ يَدَّهِنُ بِدُهْنٍ فِيهِ طِيبٌ وَ هُوَ يُرِيدُ أَنْ يُحْرِمَ فَقَالَ لاَ تَدَّهِنْ حِينَ تُرِيدُ أَنْ تُحْرِمَ بِدُهْنٍ فِيهِ

الْوُضُوءِ قَبْلَهُ وَ بَعْدَهُ وَ الرَّجُلِ يَغْتَسِلُ فِي مَكَانٍ غَيْرِ طَيِّبٍ وَ مَا يُقَالُ عِنْدَ الْغُسْلِ وَ تَحْوِيلِ الْخَاتَمِ عِنْدَ الْغُسْل‏

اَلرَّجُلِ يَأْخُذُ مِنْ أُمِّ وَلَدِهِ شَيْئاً وَهَبَهُ لَهَا بِغَيْرِ طِيبِ نَفْسِهَا مِنْ خَدَمٍ أَوْ مَتَاعٍ أَ يَجُوزُ ذَلِكَ لَهُ قَالَ نَعَمْ إِذَا

لاَ بَأْسَ بِأَنْ تَكْتَحِلَ وَ أَنْتَ مُحْرِمٌ بِمَا لَمْ يَكُنْ فِيهِ طِيبٌ يُوجَدُ رِيحُهُ فَأَمَّا لِلزِّينَةِ فَلاَ

رَأَيْتُ‏ أَبَا اَلْحَسَنِ ع‏ كُشِفَ بَيْنَ يَدَيْهِ طِيبٌ لِيَنْظُرَ إِلَيْهِ وَ هُوَ مُحْرِمٌ فَأَمْسَكَ عَلَى أَنْفِهِ بِثَوْبِهِ مِنْ رِيحِهِ‏

الْوُضُوءِ قَبْلَهُ وَ بَعْدَهُ وَ الرَّجُلِ يَغْتَسِلُ فِي مَكَانٍ غَيْرِ طَيِّبٍ وَ مَا يُقَالُ عِنْدَ الْغُسْلِ وَ تَحْوِيلِ الْخَاتَمِ عِنْدَ الْغُسْل‏

همچنين در هيچ حادثه ايكه او بوجود مى آورد، چون و چرا نمى كند. اين است آن زندگى طيب ، و پاكى كه هيچ شقاوتى در آن نيست ، نورى است كه آميخته با ظلم ت نيست ، سرورى

لَكِنْ قَدِ اِخْتَلَطَ فِي اَلتِّجَارَةِ بِغَيْرِهِ فَإِنَّهُ لَهُ حَلاَلٌ‏ طَيِّبٌ فَيَأْكُلُهُ فَإِنْ عَرَفَ مِنْهُ شَيْئاً مَعْزُولاً أَنَّهُ رِبًا فَلْيَأْخُذْ

الْوُضُوءِ قَبْلَهُ وَ بَعْدَهُ وَ الرَّجُلِ يَغْتَسِلُ فِي مَكَانٍ غَيْرِ طَيِّبٍ وَ مَا يُقَالُ عِنْدَ الْغُسْلِ وَ تَحْوِيلِ الْخَاتَمِ عِنْدَ الْغُسْل‏

أَوَّلِ اَلنِّعَمِ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ مَا أَوَّلُ اَلنِّعَمِ قَالَ طِيبُ اَلْوِلاَدَةِ ثُمَّ قَالَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع قَالَ‏ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ

الْوُضُوءِ قَبْلَهُ وَ بَعْدَهُ وَ الرَّجُلِ يَغْتَسِلُ فِي مَكَانٍ غَيْرِ طَيِّبٍ وَ مَا يُقَالُ عِنْدَ الْغُسْلِ وَ تَحْوِيلِ الْخَاتَمِ عِنْدَ الْغُسْل‏

الْوُضُوءِ قَبْلَهُ وَ بَعْدَهُ وَ الرَّجُلِ يَغْتَسِلُ فِي مَكَانٍ غَيْرِ طَيِّبٍ وَ مَا يُقَالُ عِنْدَ الْغُسْلِ وَ تَحْوِيلِ الْخَاتَمِ عِنْدَ الْغُسْل‏

الْوُضُوءِ قَبْلَهُ وَ بَعْدَهُ وَ الرَّجُلِ يَغْتَسِلُ فِي مَكَانٍ غَيْرِ طَيِّبٍ وَ مَا يُقَالُ عِنْدَ الْغُسْلِ وَ تَحْوِيلِ الْخَاتَمِ عِنْدَ الْغُسْل‏

الْوُضُوءِ قَبْلَهُ وَ بَعْدَهُ وَ الرَّجُلِ يَغْتَسِلُ فِي مَكَانٍ غَيْرِ طَيِّبٍ وَ مَا يُقَالُ عِنْدَ الْغُسْلِ وَ تَحْوِيلِ الْخَاتَمِ عِنْدَ الْغُسْل‏

عَشَائِكَ قَالَ فَفَعَلْتُ فَذَهَبَ عَنِّي مَا كُنْتُ أَجِدُهُ وَ هُوَ شَرَابٌ طَيِّبٌ لاَ يَتَغَيَّرُ إِذَا بَقِيَ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ‏

فَإِذَا دَخَلْتَ‏ مَكَّةَ فَطُفْتَ‏ بِالْبَيْتِ‏ تَكَلَّمْتَ بِكَلاَمٍ طَيِّبٍ وَ كَانَ ذَلِكَ كَفَّارَةً لِذَلِكَ

رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ إِذَا كَانَ‏ يَوْمُ اَلْجُمُعَةِ وَ لَمْ يَكُنْ عِنْدَهُ طِيبٌ دَعَا بِبَعْضِ خُمُرِ نِسَائِهِ فَبَلَّهَا بِالْمَاءِ ثُمَّ وَضَعَهَا عَلَى

طَيِّبِينَ‏ النحل ۳۲ يعنى: آنان كه فرشتگان جانشان را ميستانند در حالى كه طيّب و پاكيزه‏اند از همه بديها و زشتيها. و باز ميفرمايد: الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ

نصاراى نجران در صورت مباهله (ثم نبتهل فنجعل لعنت اللّه على الکاذبین) عاقب و طیب به نمایندگى نصاراى نجران بنزد پیامبر (ص) آمدند ... و در پى حاضر نشدن آنان

اسرائيل را در منزلگاهى كه همه آثار منزلى را داشت سكنى داديم ، و از انواع رزق طيب و پاك روزى داديم ، ولى (به جاى اينكه متوجه آيتهاى ما شوند) اختلاف كردند، آن

خبيثه و اعمال زشتى كه از خصائص ايشان است، توصيف مى كند، و مؤمنان را با صفات طيب و اعمال نيكى كه دارند، مى ستايد، آنگاه آثار صفات مؤمنان را كه نعمت و كرامت

عملى را كه خود مى خواهند تلقينش مى كنند، و اين قدر تكرار مى كنند تا از روى طيب خاطر قبول كند، آنگاه بيدارش مى كنند، مرد بدنبال كار خود رفته و همان عمل را

خدايى - تنها همين تذكر دادن است، به اميد اين كه دعوتت را اجابت كنند و به طيب خاطر و بدون اكراه و اجبار ايمان آورند. «لَّستَ عَلَيْهِِم بِمُصيْطِرٍ»: كلمۀ

مقام ، آن را افاده ميكند و بنابر تقدير دوم معنا چنين مى شود: (بخوريد از رزق طيب ، نه از خبيث هاى آن ) و اين معنا با معنائى كه مقام آن را افاده مى كند نميسازد

قُلْتُ لاَ قَالَ إِنَّ اَلْعَبْدَ إِذَا هَمَّ بِالْحَسَنَةِ خَرَجَ نَفَسُهُ طَيِّبَ اَلرِّيحِ فَقَالَ صَاحِبُ اَلْيَمِينِ لِصَاحِبِ اَلشِّمَالِ قُمْ‏ فَإِنَّهُ

و ايمان را در همين عمر كوتاهش در مكتب او خوانده بود، با آغوش باز و از روى طيب خاطر از اين فرمان الهى استقبال كرد، و با صراحت و قاطعيت گفت : پدرم هر دستورى

به دست او است ، پس همو مى تواند مردمى را و يا همه بشر را به حياتى سعيد و طيب زنده كند، چون سعادت و هدايت از زندگى است همانطور كه شقاوت و ضلالت از مرگ است

طَوِيلَ اَلْبَاعِ حَسَنَ اَلشَّعْرِ جَمِيلَ اَلْوَجْهِ جَيِّدَ اَلثَّوْبِ طَيِّبَ اَلرَّائِحَةِ وَ هُوَ يَقُولُ اِحْفِرْ تَغْنَمْ وَ جِدَّ تَسْلَمْ وَ لاَ

اَلنَّارِ وَ قَالَ إِذَا أَرَادَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِعَبْدٍ خَيْراً طَيَّبَ رُوحَهُ‏ وَ جَسَدَهُ فَلاَ يَسْمَعُ شَيْئاً مِنَ اَلْخَيْرِ إِلاَّ عَرَفَهُ

يك رابطه طبيعى و خويشاوندى . البته پيامبر فرزندان حقيقى به نام «قاسم » و «طيب » و «طاهر» و «ابراهيم » داشت ، ولى طبق نقل مورخان همه آنها قبل از بلوغ ، چشم

حقيقى را اختيار نمايد، يعنى اگر پيرو دينى است كه معاد جزو عقايد آنست زندگى طيب آخرتى را، و اگر مانند بت پرستى و تناسخى منكر معاد است زندگى سعيد دنيوى را

بسوى خدابالا مى برند: «اليه يصعد الكلم الطيب ، والعمل الصالح يرفعه »، (كلمه طيب بسوى خدا بالا مى رود، و عمل صالح آن را تقويت ميكند) و آيه اى ديگر آن را معنا

يحيى و احمد بن محمد، از محمد بن حسن، از احمد بن حسين، از (احمد يا) محمد بن طيّب، از عبدالوهّاب بن منصور، از محمد بن ابى العلاء روايت كرده‏اند كه گفت: شنيدم

اَلتُّرَابِ اَلْمَوْءُودَةَ بَيْنَهُمْ مِنْ أَوْلاَدِهِمْ يَجْتَازُ دُونَهُمْ‏ طِيبُ اَلْعَيْشِ‏ وَ رَفَاهِيَةُ خُفُوضِ اَلدُّنْيَا لاَ يَرْجُونَ مِنَ اَللَّهِ

گرفتار زندگى پست و عيش مكدر شده باشد پيوسته آرزوى نجات از آن و رسيدن بعيش طيب و گوارا در سر مى پروراند، و حتى يك لحظه هم از حسرت بر آن زندگى خالى نيست ،

آنان فتنه و آزمايش است ، و خدا بوسيله آن بندگان خود را مى آزمايد، تا خبيث از طيب و پاك از ناپاك جدا و متمايز شود، و مثل امت صالحه و فرد صالح كه گرفتار آنها

معرفت بهره داشته باشند درجات بيشتر دارند. و از آنجا كه گروهى اين آداب را با طيب خاطر و از صميم دل انجام مى دهند، و گروه ديگرى با كراهت و ناخشنودى ، و يا براى

از طيبات روزى داديم » (و رزقناهم من الطيبات ). با توجه به وسعت مفهوم كلمه «طيب » كه هر موجود پاكيزه اى را شامل مى شود، گستردگى اين نعمت بزرگ الهى آشكار مى

نامش احمد و از فرزندان اسماعيل است، و مى‏آيد با تصديق من (يعنى: در رسالت و طيب ولادت و ردّ تعدّد) و تصديق شما در ايمان و متابعت، و عذر من و عذر شما (و مراد

ملاقات با يكديگر كه در اسلام اين تحيت سلام است كه از طرف خداى متعال ، مبارك و طيب ناميده شده ، و در نزد اقوامى ديگر برداشتن كلاه و يا بلند كردن دست و يا سجده

تعالى، آن ها را محل عرش خود نمى كرد، و مسكن فرشتگان خويش و محل صعود كلمۀ طيّب و عمل صالح بندگانش نمى ساخت. و در كتاب كمال الدين، به سندى كه به فضيل رسّان

و اين سلامى كه خداى تعالى به نوح داده تا روز قيامت، خود تهيتى است مبارك و طيّب، كه خداى تعالى از ناحيه تمامى امت هاى بشرى كه در اثر مجاهدت ها و دعوت نوح،

دارند، و مقتضاى آن كمال و اين نقص، اين است كه در مقابل كمال، حياتى سعيد و عيشى طيّب باشد و در ازاى آن نقص، حياتى شقى، و عيشى نكبت بار باشد. و معلوم است كه زندگى

ها را محل عرش خود قرار نمى داد، و آن جا را مسكن ملائكه خود، محل صعود كلمۀ طيّب، و عمل صالحش نمى كرد. و در تفسير قمى، در روايت ابى الجارود، از امام باقر

هایى دارد و در كلام مجيدش، آن ها را بر شمرده، مى فرمايد: «ايشان را به حياتى طيّب، زنده مى كند»؛ و «ايشان را به روح ايمان تأييد مى كند»؛ و «از ظلمت ها، به

شود مراد از اصلاح «بال» كشته شدگان راه خدا، زنده كردن ايشان است به حياتى طيّب، كه شايسته شان كند براى حضور در نزد پروردگارشان. حياتى كه با كنار رفتن پرده

روايت‌ ‌شده‌«1» ‌که‌ فرمود «‌در‌ جواب‌ سؤال‌ ‌از‌ حج‌ مبرور اطعام‌ الطعام‌ و طيب‌ الكلام‌» (‌که‌ اطعام‌ طعام‌ و كلام‌ خوب‌ حج‌ مبرور ‌است‌) و نيز فرمود«2»

مورد بحث نازل شده، و سخن او را چنين رد كرده كه: «رستگارى و رسيدن به حيات طيّب و ميمون دست نمى دهد، مگر با تحمّل سختى انفاق در راه خدا، و دخول در زمرۀ كسانى