روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۸۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

روي زرعه عن سماعه عن ابي عبد الله ع قال :

إِنَ‏ رَسُولَ اَللَّهِ ص‏ وَقَفَ‏ بِمِنًى‏ حِينَ قَضَى مَنَاسِكَهُ فِي‏ حَجَّةِ اَلْوَدَاعِ‏ فَقَالَ أَيُّهَا اَلنَّاسُ اِسْمَعُوا مَا أَقُولُ لَكُمْ وَ اِعْقِلُوهُ فَإِنِّي لاَ أَدْرِي لَعَلِّي لاَ أَلْقَاكُمْ فِي هَذَا اَلْمَوْقِفِ بَعْدَ عَامِنَا هَذَا ثُمَّ قَالَ أَيُّ يَوْمٍ أَعْظَمُ حُرْمَةً قَالُوا هَذَا اَلْيَوْمُ قَالَ فَأَيُّ شَهْرٍ أَعْظَمُ حُرْمَةً قَالُوا هَذَا اَلشَّهْرُ قَالَ فَأَيُّ بَلْدَةٍ أَعْظَمُ حُرْمَةً قَالُوا هَذِهِ اَلْبَلْدَةُ قَالَ فَإِنَّ دِمَاءَكُمْ وَ أَمْوَالَكُمْ عَلَيْكُمْ حَرَامٌ كَحُرْمَةِ يَوْمِكُمْ هَذَا فِي شَهْرِكُمْ هَذَا فِي بَلَدِكُمْ هَذَا إِلَى يَوْمِ تَلْقَوْنَهُ فَيَسْأَلُكُمْ عَنْ أَعْمَالِكُمْ أَلاَ هَلْ بَلَّغْتُ قَالُوا نَعَمْ قَالَ اَللَّهُمَّ اِشْهَدْ أَلاَ وَ مَنْ كَانَتْ عِنْدَهُ أَمَانَةٌ فَلْيُؤَدِّهَا إِلَى مَنِ اِئْتَمَنَهُ عَلَيْهَا فَإِنَّهُ لاَ يَحِلُّ لَهُ دَمُ اِمْرِئٍ‏ مُسْلِمٍ‏ وَ لاَ مَالُهُ إِلاَّ بِطِيبَةِ نَفْسِهِ فَلاَ تَظْلِمُوا أَنْفُسَكُمْ وَ لاَ تَرْجِعُوا بَعْدِي كُفَّاراً

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۵۰

سماعة بن مهران گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله در حجّة الوداع پس از انجام مناسك منى (در روز عيد) بپا ايستاد و رو بمردم كرده فرمود: اى مردم بشنويد چه مى‏گويم و آن را درست دريابيد، من نميدانم، شايد شما را ديگر در چنين مكانى ملاقات نكنم پس از اين سال كه در آن هستيم، آنگاه فرمود: بگوئيد كدامين روز از روزها حرمتش بيشتر است؟ گفتند: همين روز، فرمود: كدامين ماه در سال حرمت و احترامش افزون‏تر است؟ گفتند: همين ماه، فرمود: كدام بلد و شهر حرمتش بيش است؟ گفتند همين شهر (مكّه) فرمود: پس براستى كه خون شما و اموالتان همه محترم است مانند احترام اين روزتان و اين ماهتان، و اين سرزمينتان تا روزى كه او را (خدا را) ملاقات كنيد در قيامت، و از شما اعمالتان را بپرسد، بعد فرمود: آيا تبليغ نمودم؟ گفتند: آرى، گفت: بار الها شاهد باش، آنگاه فرمود: و هر كس امانتى نزدش هست آن را به كسى كه او را بر آن امين داشته باز گرداند، زيرا حلال نيست ريختن خون مرد مسلمان و از بين بردن مال او مگر به طيب خاطرش، پس به خودتان ستم نكنيد، و پس از مرگ من به كفر باز نگرديد.