نتایج جستجو

آیات شامل این کلمه نمل‌ (۴ بار) مورچه. دراقرب الموارد گويد: نمله به مذكر و مونث گفته مى‏شود [نمل:17-19]. يعنى براى سليمان لشكريانش از جن و انس و پرندگان

آیات شامل این کلمه نمل‌ (۴ بار) مورچه. دراقرب الموارد گويد: نمله به مذكر و مونث گفته مى‏شود [نمل:17-19]. يعنى براى سليمان لشكريانش از جن و انس و پرندگان

مشتق شده در حال بارگیری... منع و حبس. «وَزَعَهُ عَنِ‏الْاَمْرِ: وَحَبَسَهُ» [نمل:17]. براى سليمان لشكريانش از جن و انس و پرنده جمع شدند و آنها از تفرق باز

مِن‌َ الجِن‌ِّ وَ الإِنس‌ِ وَ الطَّيرِ‌-‌ نمل‌ آيه 20‌-‌ ‌حتي‌ زبان‌ مورچه‌ ‌را‌ ميدانست‌ ‌که‌ ‌در‌ همان‌ سوره نمل‌ ميفرمايد قالَت‌ نَملَةٌ‌-‌ ‌الي‌ ‌قوله‌‌-‌

تکرار در قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... خنده جزئى(لبخند) [نمل:19]، در اثر دانستن كلام مورچه از شادى لبخند زد. معنى آيه در (ضحك) ديده شود

‌باشد‌ ‌که‌ ميفرمايد (‌قال‌‌به‌فِي‌ تِسع‌ِ آيات‌ٍ إِلي‌ فِرعَون‌َ وَ قَومِه‌ِ) نمل‌ آيه 12. (فَكَذَّب‌َ) تمام‌ ‌آنها‌ ‌را‌ حمل‌ بسحر كرد حتّي‌ بسحره‌ ‌گفت‌ (إِنَّه‌ُ

بر شما سرانگشتان بجوند. در مجمع گفته: اصل آن از نمل است سرانگشت تشبيه شده به مورچه در كوچكى و حركت. نمل (بروزن كتف) سخن چين را گويند كه اقوال را در پنهانى

«وَ حُشِرَ لِسُلَيمان‌َ جُنُودُه‌ُ مِن‌َ الجِن‌ِّ وَ الإِنس‌ِ وَ الطَّيرِ» نمل‌ آيه 17. و طائفه جن‌ ‌هم‌ دو دسته‌ بودند مؤمنين‌ جن‌ّ و كفار جن‌ ‌که‌ تعبير

السلام» در سوره نمل آمده است. در حالات سليمان و در «خباء» ذكر آن گذشت ولى در اينجا همه آنچه در باره آن است نقل و مختصرا بررسى مى‏شود: [نمل:20-21]. و سليمان

گناهى را شامل مى شود، در سوره «عنکبوت» کنایه از «همجنس گرایى» است. و در سوره «نمل» منظور همجنس گرایى و عمل ننگین «لواط» است. فحش‌ (۲۴ بار) كار بسيار زشت. دقت

اى از آن دانسته اند، ظاهر قرآن مجید در داستان «سلیمان» و «هدهد» در سوره «نمل» نیز نشان مى دهد که «سبأ» نام مکانى بوده است، آنجا که مى گوید: وَ جِئْتُکَ

‌در‌ موقعي‌ ‌که‌ عصي‌ اژدها شد ميفرمايد وَلّي‌ مُدبِراً وَ لَم‌ يُعَقِّب‌ نمل‌ ‌آيه‌ 10 و آيات‌ ديگر. ‌بعد‌ ‌ذلک‌ ‌بعد‌ ‌از‌ عهد و ميثاق‌ محكم‌ فَأُولئِك‌َ

لاحق شدند، آخرى‏ها درباره اوّلى‏ها گويند: خدايا اينها ما را گمراه كردند. [نمل:66] علم‏شان درباره آخرت قطع شده. در الميزان مى‏گويد: تدارك آن است كه اجزاء

نمل‏ [نمل:17-19]. آيات بعدى صريح است در اينكه رسيدن سليمان به وادى نمل در لشكر كشى به سباء بود كه هدهد وضع آنها را به وى گزارش كرد. درباره وادى نمل گفته‏اند:

متنبه شده و به سوى خداى مهربان رو آورند چنانكه از آيه 46 نمل روشن مى‏شود. سرانجام از آيه 46 نمل روشن مى‏شود. سرانجام صاعقه شديدى بر آن‏ها باريدن گرفت و

قصر. و هر بنا عالى (اقرب) [غافر:36]. مراد از آن در آيه بناى مدتفع است. [نمل:44]. به او گفته شد وارد قصر شو چون آن را ديد گمان بر آبى عميق است. اصل صرح

تکرار در قرآن: ۶(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... شكستن. [نمل:18] وارد مساكن خويش شويد تا شما را سليمان و لشگريانش در هم نشكنند.(پايمال نكنند)

پروردگارشان مشرك مى‏شوند. [نمل:44]. چون آن كاخ را ديد گمان كرد آب وسيعى است هر دو ساق خود را عريان كرد و لباس از ساقهايش بالا زد. [نمل:62]. يا كيست آنكه مضطر

‌که‌ اواخر بعثت‌ ‌بود‌ ‌تا‌ آخر عمر ‌از‌ نفاق‌ ‌خود‌ برنگشتند. 1‌-‌ سوره‌ نمل‌ ‌آيه‌ 14 (منكر ‌آن‌ شدند ‌در‌ صورتي‌ ‌که‌ ‌در‌ دلشان‌ ‌آن‌ ‌را‌ يقين‌ داشتند)

است كه بر خلاف آنچه درك مى‏كنند كار انجام مى‏دهند، نظير اين آيه است آيه [نمل:55] يعنى خود را به بى اعتنائى مى‏زنيد. اينگونه جهالت‏ها همه توأم با علم اند

اسماء حسنى توأم است مثل «حَكيم» در دو آيه فوق و مثل [ابراهيم:1]، [شعراء:9]، [نمل:78]، [ملك:2]، [ص:9]. و نظائر آن. اينها ظاهراً براى فهماندن اين حقيقت است كه

نظام خاص. وزع‌ (۵ بار) منع و حبس. «وَزَعَهُ عَنِ‏الْاَمْرِ: وَحَبَسَهُ» [نمل:17]. براى سليمان لشكريانش از جن و انس و پرنده جمع شدند و آنها از تفرق باز

سوره توبه بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ آمده است و يك بار نيز در سوره نمل در نامه سليمان به قوم سباء ذكر شده على هذا مجموعاً صد و چهارده بار در قرآن

‌که‌ ‌اگر‌ انكار كرد مشمول‌ وَ جَحَدُوا بِها وَ استَيقَنَتها أَنفُسُهُم‌ (نمل‌ ‌آيه‌ 14) ميشود. چهارم‌. تسليم‌ جميع‌ افعال‌ الهي‌ تكويني‌ و تشريعي‌ ‌از‌

آیات شامل این کلمه ذا (۲۵۸ بار) ک‌ (۱۴۷۸ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) هکذا (۱ بار) [نمل:42]. چون آن زن آمد گفته شد: آيا اينطور است تخت تو؟ گفت: گويى همانست. أَ عَرْشُک

بد زدن است [يس:18]. تاء را در طاء ادغام كرده و به اولش همزه مى‏آورند مثل [نمل:47]. طيره به معنى فال بد است. راغب گويد: اصل تطيّر در فال زدن با پرندگان است

ترا موسي‌ سحر شده‌اي‌ و نظير ‌اينکه‌ ‌آيه‌ ‌در‌ بيان‌ آيات‌ موسي‌ ‌در‌ سوره نمل‌ ‌آيه‌ 12 ‌است‌‌قال‌‌به‌ فِي‌ تِسع‌ِ آيات‌ٍ إِلي‌ فِرعَون‌َ وَ قَومِه‌ِ وَ

آیات شامل این کلمه جمد (۱ بار) جامد. بى حركت. در اقرب الموارد هست [نمل:88] كوهها را بينى و بى حركت ميپندارى ولى چون رفتن ابرها همى روند، كا رخداست كه همه

لئامت است پس كريم به معنى سخى است چنان كه در دو كتاب فوق و اقرب الموارد آمده [نمل:40]. همانا پروردگار من بى نياز و سخاوتمند است. در مصباح فيومى و اقرب الموارد

خوردن. [حج:5]. چون باران را بر زمين نازل كنيم تكان مى‏خورد و بالا مى‏آيد. [نمل:10]. و اينكه عصايت را بيانداز و چون انداخت، ديد عصا حركت مى‏كند گوئى مارى

لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... على قول يوم کم اذا ظلم عسر ه خلو کفر نمل امن غيظ يدى من کون لقى يا ل ليت موت رحم ن ب ى کلل

آیات شامل این کلمه حطم‌ (۶ بار) کم‌ (۲۲۹۱ بار) نن‌ (۲۴۱ بار) شكستن. [نمل:18] وارد مساكن خويش شويد تا شما را سليمان و لشگريانش در هم نشكنند.(پايمال نكنند)

خواه از غير آنها. [نساء:127]. در اينجا درباره احكام دينى است [يوسف:43]. [نمل:32]. در اين دو آيه و نظير آنها درباره غير احكام است طبرسى رحمه‏اللَّه آن را

ولی معنى اول موافق سياق است. تقطيع: براى كثرت و مبالغه است [مائده:33]. * [نمل:32]. قطع امر تصميم در باره آن يعنى من به كارى تصميم نمى‏گيرم تا شما حاضر باشيد

معجزه او بود. در دو مورد آمده است يكى سوره [اسراء: ‏101-102]. و ديگرى در [نمل:12-13]. از اين چهار آيه روشن مى‏شود كه تمام آيات نه گانه را فرعون و قوم او

عَظِيم‌ٌ وَجَدتُها وَ قَومَها يَسجُدُون‌َ لِلشَّمس‌ِ مِن‌ دُون‌ِ اللّه‌ِ نمل‌ آيه 23 و 24 يك‌ طائفه‌ گاو پرست‌ ‌که‌ ‌در‌ هند ‌تا‌ امروز هستند يك‌ طايفه

فِي‌ السَّماوات‌ِ وَ الأَرض‌ِ الغَيب‌َ إِلَّا اللّه‌ُ وَ ما يَشعُرُون‌َ) نمل‌ آيه 66 و لكن‌ جواب‌ ‌آنها‌ اينست‌ ‌که‌ ‌اينکه‌ آيات‌ تقييد ‌شده‌ ‌به‌ آيه

معجزات‌ ‌که‌ ميفرمايد: ‌قال‌‌به‌فِي‌ تِسع‌ِ آيات‌ٍ إِلي‌ فِرعَون‌َ وَ قَومِه‌ِ نمل‌ آيه 12. فَتَوَلّي‌ بِرُكنِه‌ِ تولي‌ اعراض‌ ‌است‌ و ترك‌ قبول‌ و ركن‌ فرعون‌

مکث‌ (۷ بار) ماندن. توقف. اقامت. راغب ثَباتٌ مَعَ الْاِنْتِظار گفته است [نمل:22]. هدهد كمى درنگ كرد پس آمد و گفت: دانستم آنچه را كه ندانسته‏اى. [طه:10]

مکث‌ (۷ بار) ماندن. توقف. اقامت. راغب ثَباتٌ مَعَ الْاِنْتِظار گفته است [نمل:22]. هدهد كمى درنگ كرد پس آمد و گفت: دانستم آنچه را كه ندانسته‏اى. [طه:10]

وزن فلس) به رو انداختن است به قول راغب «اِسْقاطُ الشَّىْ‏ءِ عَلى وَجْهِهِ» [نمل:90]. در الميزان فرموده: نسبت كب بر وجوه مجاز عقلى است منظور اين است كه بر

این کلمه قوى‌ (۴۲ بار) نيرومندى. نیرو «قَوِىَ يَقْوَى قُوَّةً: ضدّ ضَعُفَ» [نمل:33]. گفتند: ما نيرومنديم. [بقره:63]. آنچه داده‏ايم محكم بگيريد و آن كنايه

ولی معنى اول موافق سياق است. تقطيع: براى كثرت و مبالغه است [مائده:33]. * [نمل:32]. قطع امر تصميم در باره آن يعنى من به كارى تصميم نمى‏گيرم تا شما حاضر باشيد

نظام فرو مى ریزد، و متلاشى و ویران مى گردد. تقن‌ (۱ بار) اتفاق: محكم كردن. [نمل:88]، كار خدا است چنان خدائى كه هر چيز را محكم كرده است. الّذِي کُل شَيْء اللّه

چنانكه نقل شد يعنى از اهل مدينه كسانى هستند كه بر نفاق عادت كرده‏اند. * [نمل:44]. مُمَرَّد به معنى صاف شده است و آن به معناى اولى مناسب است كه صاف شده

لئامت است پس كريم به معنى سخى است چنان كه در دو كتاب فوق و اقرب الموارد آمده [نمل:40]. همانا پروردگار من بى نياز و سخاوتمند است. در مصباح فيومى و اقرب الموارد

مکث‌ (۷ بار) ماندن. توقف. اقامت. راغب ثَباتٌ مَعَ الْاِنْتِظار گفته است [نمل:22]. هدهد كمى درنگ كرد پس آمد و گفت: دانستم آنچه را كه ندانسته‏اى. [طه:10]

از آن خبرى بياورم يا تكه‏اى از آتش كه شايد گرم شويد. همچنين است آيه 7 سوره نمل. نَاصِبَة خَاشِعَة نَارا عَامِلَة يَوْمَئِذ تُسْقَى حَامِيَة الْغَاشِيَة مِن

است. نحو [حجر:74]. مگر در آيه «مُمْطِرُنا» كه خواهد آمد. در آياتى نظير: [نمل:58]. مراد از «مَطَراً» كه نكره آمده مطر عجيب و مطر بخصوصى است كه همان سنگهاى

بلكه پاداش خواهد داد اين لفظ فقط يكبار در قرآن آمده است در آيات [بقره:152]. [نمل:40]. مراد از كفر ناسپاسى است ايضاً در [شعراء:19]. يعنى اى موسى كردى كارت را

از آن خبرى بياورم يا تكه‏اى از آتش كه شايد گرم شويد. همچنين است آيه 7 سوره نمل. لا کُنْتُم الْيَوْم تُوعَدُون تُبْصِرُون فَاصْبِرُوا الّتِي أَنْتُم بِمَا

وزن فلس) به رو انداختن است به قول راغب «اِسْقاطُ الشَّىْ‏ءِ عَلى وَجْهِهِ» [نمل:90]. در الميزان فرموده: نسبت كب بر وجوه مجاز عقلى است منظور اين است كه بر

از آن خبرى بياورم يا تكه‏اى از آتش كه شايد گرم شويد. همچنين است آيه 7 سوره نمل. وَ إِنّه لا سَعِيرا الّذِي الْأَشْقَى النّار ثُبُورا يَدْعُو يَتَجَنّبُهَا

مى‏آيد كه مراد از صاغرون ساير شرايط ذمّه است . در جريان حضرت سليمان آمده [نمل:37]. ذليل بودن به واسطه رفتن عزّت و حكومت و استقلال و صاغر بودن در اثر اسارت

است يكى براى عبرت و گردش در آثار گذشتگان مثل [انعام:11]. ايضاً 26 نحل، 69 نمل. و غيره ديگرى براى تفكّر در امر حق و شروع خلقت چنانكه آمده [عنكبوت:20]. آيه

دارد ولي‌ تصديق‌ و اقرار نميكند وَ جَحَدُوا بِها وَ استَيقَنَتها أَنفُسُهُم‌ نمل‌ ‌آيه‌ 14. كفر شاكي‌ ‌که‌ شك‌ و ترديد ‌در‌ يكي‌ ‌از‌ عقائد حقه‌ داشته‌ ‌باشد‌

تُسمِع‌ُ المَوتي‌ وَ لا تُسمِع‌ُ الصُّم‌َّ الدُّعاءَ إِذا وَلَّوا مُدبِرِين‌َ نمل‌ آيه 80: فَأَقبَرَه‌ُ ‌بر‌ حسب‌ متعارف‌ ‌که‌ اموات‌ ‌را‌ ‌در‌ قبر ميگذارند

جحودي‌ نباشد ‌که‌ ميفرمايد: وَ جَحَدُوا بِها وَ استَيقَنَتها أَنفُسُهُم‌ نمل‌ ‌آيه‌ 14، چهارم‌ تسليم‌ ‌که‌ زير بار دين‌ رفتن‌ ‌است‌. إِن‌َّ الَّذِين‌َ

بُيُوتاً ... الاية» نحل‌ آيه 70. و قضيّه هد هد سليمان‌ و تكلّم‌ مورچه‌ ‌در‌ سوره نمل‌ آيه 7 و 20. جمله‌ ذرّات‌ زمين‌ و آسمان‌ ] (آیه 69)- به هر حال ابراهیم (ع)

‌اينکه‌ عبارت‌ منطبق‌ ميشود ‌با‌ (‌قال‌‌به‌وَ أَدخِل‌ يَدَك‌َ فِي‌ جَيبِك‌َ) نمل‌ آيه 12 غاية الامر مجرد دخول‌ كافي‌ نيست‌ بايد بپهلو ‌هم‌ الصاق‌ كند و وضع‌

الضمير را روشن كند اعمّ از آنكه با لفظ و زبان باشد يا طور ديگر مثلا در آيه [نمل:18]. حتماً قول مورچه مثل سخن گفتن انسان نيست ولى به آن قول اطلاق شده و در

حاضر به قبول حق نشود و زير بار آن نرود هر چند به آن يقين داشته باشد مثل [نمل:14]. و آن يك نوع محو قابليت ايمان است. و علت اين مهر زدن كفر و تجاوز و ستمكارى

است. آن عبارت اخراى خيره شدن است كه فرموده: [ابراهيم:42]. همچنين است آيه [نمل:40]. يعنى: پيش ازنگاهت به هم بخورد من آن را نزد تو مى‏آورم. [صافات:48]. كلمه

نيست مثل «سافَرْتُ شَهْراً» احتمال قوى آن است كه براى مبالغه باشد و مثل [نمل:49]. گفتند سوگند ياد كنيد به خدا كه صالح و اهلش را شب هنگام مقتول مى‏كنيم

آیات شامل این کلمه جحد (۱۲ بار) انكار با علم (صحاح) [نمل:14] آيات مارا از روى ظلم و سركشى انكار و تكذيب كردند ولى دلهايشان به آنها يقين داشت . اين آيه

[قيامة:30]. آن روز سوق شدن به سوى پروردگار تو است. ساق: ما بين پا و زانو است [نمل:44]. هر دو ساق خويش را عريان كرد. جمع آن سوق به ضمّ اول است [ص:33]. شروع كرد

همه مردم و نيز گروهى از مردان كه از ده نفر كم باشد. در كشاف ذيل آيه 47 سوره نمل گفته: فرق بين رهط و نفر آن است كه نفر از سه است تا نه و رهط از سه است تا ده

گیرند این کلمه به کار مى رود. ردف‌ (۳ بار) تبعيّت «ردفه ردفاًتبعه»: (اقرب) [نمل:72]. بگو شايد بعضى از آن چه به عجله مى‏خواهيد در پى شماست. طبرسى آن را از

در وصف فاقد بصيرت گويند:اعمى و عم چنانكه راغب گفته، جمع«عم» عمون است مثل [نمل:66]. طبرسى ذيل آيه [اعراف:64]. فرموده:آنگاه كه شخص اعمى القلب باشد گويند:«رجل

است. نحو [حجر:74]. مگر در آيه «مُمْطِرُنا» كه خواهد آمد. در آياتى نظير: [نمل:58]. مراد از «مَطَراً» كه نكره آمده مطر عجيب و مطر بخصوصى است كه همان سنگهاى

يعنى مزد او را بزرگ مى‏گرداند. عظيم: بزرگ. خواه محسوس باشد مثل [شعراء:63]. [نمل:23]. و خواه معقول و معنوى نحو [صافات:76]. [حجر:87]. من ل ه هم وله اله الله

لالي‌ باب‌ 7 ص‌ 349 جلد 1 - صفحه 92 نميخوانند و فقط بسم‌ اللّه‌ وسط سوره‌ نمل‌ ‌را‌ جزو قرآن‌ ميدانند و جماعتي‌ ‌از‌ ‌آنها‌ بسم‌ اللّه‌ ‌را‌ ‌در‌ سوره‌

سليمان عليهماالسلام مى‏گويند: [نمل:15]. و سليمان به مردم درباره دانستن زبان پرندگان و دارا بودن به هر شى‏ء مى‏گويد: [نمل:16]. *** چنانكه گفته شد: تفضيل

‌به‌ هلاكت‌ ‌آنها‌ ‌است‌، و معناي‌ لغوي‌ قصم‌ بمعناي‌ حطم‌ چنانچه‌ ‌در‌ سوره نمل‌ مي‌فرمايد: «قالَت‌ نَملَةٌ يا أَيُّهَا النَّمل‌ُ ادخُلُوا مَساكِنَكُم‌ لا

تُسمِع‌ُ المَوتي‌ وَ لا تُسمِع‌ُ الصُّم‌َّ الدُّعاءَ إِذا وَلَّوا مُدبِرِين‌َ نمل‌ آيه 80: فَأَقبَرَه‌ُ ‌بر‌ حسب‌ متعارف‌ ‌که‌ اموات‌ ‌را‌ ‌در‌ قبر ميگذارند

130) و ميفرمايد:‌قال‌‌به‌ فِي‌ تِسع‌ِ آيات‌ٍ إِلي‌ فِرعَون‌َ وَ قَومِه‌ِ (نمل‌ ‌آيه‌ 12) رَبَّنَا اطمِس‌ عَلي‌ أَموالِهِم‌ وَ اشدُد عَلي‌ قُلُوبِهِم‌ (يونس‌

عمل‌ ‌است‌ چنانچه‌ ميفرمايد (صُنع‌َ اللّه‌ِ الَّذِي‌ أَتقَن‌َ كُل‌َّ شَي‌ءٍ) نمل‌ آيه 90. و نيز ميفرمايد (وَ هُم‌ يَحسَبُون‌َ أَنَّهُم‌ يُحسِنُون‌َ صُنعاً)

عمل‌ ‌است‌ چنانچه‌ ميفرمايد (صُنع‌َ اللّه‌ِ الَّذِي‌ أَتقَن‌َ كُل‌َّ شَي‌ءٍ) نمل‌ آيه 90. و نيز ميفرمايد (وَ هُم‌ يَحسَبُون‌َ أَنَّهُم‌ يُحسِنُون‌َ صُنعاً)

(مجمع) ابن اثير و راغب و ديگران شعله آتش گفته‏اند ولى قول مجمع اقوى است [نمل:7]. يعنى به زودى از آن آتش به شما خبرى و يا تكه‏اى از آن مى‏آورم نظير اين

[طه:10]. من آتشى احساس كردم شايد از آن شعله‏اى به شما آورم يا از آن راه يابم. [نمل:7]. «قَبَس» ظاهرا مصدر به معنى مفعول است و شهاب به معنى تكه آتش است يعنى تكه

از آن خبرى بياورم يا تكه‏اى از آتش كه شايد گرم شويد. همچنين است آيه 7 سوره نمل. ه ها ف هم نور من ل ما ب کم انن جهنم جحم ثم لا کون الا فى يوم قول ذا ولى س

«قلب» شرح داده خواهد شد. در بعضى آيات افعالى نسبت داده شده نظير [غافر:19]، [نمل:74]، [حشر:9]. از اين قبيل است آياتيكه درباره شفاى صدور، كينه صدور، محتويات

[طه:10]. من آتشى احساس كردم شايد از آن شعله‏اى به شما آورم يا از آن راه يابم. [نمل:7]. «قَبَس» ظاهرا مصدر به معنى مفعول است و شهاب به معنى تكه آتش است يعنى تكه

یکدیگر قرار مى گیرند این کلمه به کار مى رود. تبعيّت «ردفه ردفاًتبعه»: (اقرب) [نمل:72]. بگو شايد بعضى از آن چه به عجله مى‏خواهيد در پى شماست. طبرسى آن را از

(مجمع) ابن اثير و راغب و ديگران شعله آتش گفته‏اند ولى قول مجمع اقوى است [نمل:7]. يعنى به زودى از آن آتش به شما خبرى و يا تكه‏اى از آن مى‏آورم نظير اين

حاضر به قبول حق نشود و زير بار آن نرود هر چند به آن يقين داشته باشد مثل [نمل:14]. و آن يك نوع محو قابليت ايمان است. و علت اين مهر زدن كفر و تجاوز و ستمكارى

كه خدا به شما از آسمان و زمين روزى مى‏دهد نحو [یونس:31] همچنين است آيه 62 نمل، 24 سباء،3 فاطر. با ملاحظه اين آيات و آيه ما نحن فيه مى‏شود بدست آورد كه مراد

لئامت است پس كريم به معنى سخى است چنان كه در دو كتاب فوق و اقرب الموارد آمده [نمل:40]. همانا پروردگار من بى نياز و سخاوتمند است. در مصباح فيومى و اقرب الموارد

حاضر به قبول حق نشود و زير بار آن نرود هر چند به آن يقين داشته باشد مثل [نمل:14]. و آن يك نوع محو قابليت ايمان است. و علت اين مهر زدن كفر و تجاوز و ستمكارى

حاضر به قبول حق نشود و زير بار آن نرود هر چند به آن يقين داشته باشد مثل [نمل:14]. و آن يك نوع محو قابليت ايمان است. و علت اين مهر زدن كفر و تجاوز و ستمكارى

*** قِبَل: (بر وزن عنب) طاقت، نزد، طرف، چنانكه در اقرب و غيره آمده مثل [نمل:37]. بر آنها لشكريانى آوريم كه طاقت مقابله با آنها را ندارند. و مثل [معارج:36]

مصدر ميمى است به معنى هلاكت. [كهف:59]. براى هلاكت آنان وعده‏اى قرار داديم. [نمل:49]. سپس به ولى و جانشين او مى‏گوييم: ما شاهد مرگ خانواده او نبوديم و از مرگ

«قلب» شرح داده خواهد شد. در بعضى آيات افعالى نسبت داده شده نظير [غافر:19]، [نمل:74]، [حشر:9]. از اين قبيل است آياتيكه درباره شفاى صدور، كينه صدور، محتويات

آنها زينت باطنى است. زينت در قرآن به خدا نسبت داده شده چنانكه گذشت و مثل [نمل:4]، [صافات:6]. و نيز به شيطان نسبت داده شده [انفال:48]. شیطان در اثر قدرت

السلام» و منظور از مكرالله نجات دادن عيسى از دست آنهااست. ولى در آياتى نظير [نمل:51-50]. منظور از مكر اول طفره زدن و انحراف كفار است از پيروى حضرت صالح «عليه

يك شهر از يك چشمه آب نتواند تأمين شود و اينكه در باره محيط صالح فرموده: [نمل:48]. دليل نمى‏شود كه آنجاشهر بزرگى بوده است رجوع شود به «مدن». ثانيا: ناقه

گفته شده است مثل [نساء:15]. كه درباره زنا است به قول بعضى مساحقه است و نحو [نمل:54]. كه درباره لواط است [انعام:151]. كه ظهورش در عموم است. [بقره:169]. مراد

ولی معنى اول موافق سياق است. تقطيع: براى كثرت و مبالغه است [مائده:33]. * [نمل:32]. قطع امر تصميم در باره آن يعنى من به كارى تصميم نمى‏گيرم تا شما حاضر باشيد

هدهد ميگويد: وَجَدتُها وَ قَومَها يَسجُدُون‌َ لِلشَّمس‌ِ مِن‌ دُون‌ِ اللّه‌ِ نمل‌ ‌آيه‌ 24. لذا دعوت‌ ميشوند بسجده للّه‌ ‌که‌ دست‌ ‌از‌ شرك‌ بردارند و موحد

وجود قلبا و لسانا ‌که‌ مصداق‌ وَ جَحَدُوا بِها وَ استَيقَنَتها أَنفُسُهُم‌ نمل‌ ‌آيه‌ 4، نباشد. 4‌-‌ تسليم‌. وَ عَمِلُوا الصّالِحات‌ِ مسلما مراد جميع‌ صالحات‌

‌است‌ نه‌ مؤمن‌ ‌که‌ ميفرمايد: وَ جَحَدُوا بِها وَ استَيقَنَتها أَنفُسُهُم‌ نمل‌ ‌آيه‌ 14. چهارم‌: تسليم‌ زير بار دين‌ رفتن‌. «2» ‌از‌ امور قلبيه‌ اخلاق‌

‌است‌ نه‌ مؤمن‌ ‌که‌ ميفرمايد: وَ جَحَدُوا بِها وَ استَيقَنَتها أَنفُسُهُم‌ نمل‌ ‌آيه‌ 14. چهارم‌: تسليم‌ زير بار دين‌ رفتن‌. «2» ‌از‌ امور قلبيه‌ اخلاق‌

ميفرمايد خداوند وَ جَحَدُوا بِها وَ استَيقَنَتها أَنفُسُهُم‌ ظُلماً وَ عُلُوًّا (نمل‌ ‌آيه‌ 14) ‌آنها‌ نه‌ راجع‌ بعقايد تقوي‌ داشتند و نه‌ راجع‌ باخلاق‌ و نه‌

بعلاوه‌ ‌در‌ اخبار اذكاري‌ ‌از‌ ‌براي‌ حيوانات‌ ذكر كرده‌اند، بعلاوه‌ قضيه نمل‌ و هدهد ‌در‌ باره سليمان‌ و قضيه نحل‌ ‌در‌ سوره نحل‌ شاهد قوي‌ هست‌ ‌بر‌ ‌اينکه‌

‌که‌ كفر جحودي‌ ‌است‌ وَ جَحَدُوا بِها وَ استَيقَنَتها أَنفُسُهُم‌ سوره‌ نمل‌ ‌آيه‌ 14. بنا ‌بر‌ ‌اينکه‌ آيات‌ الهي‌: قرآن‌، انبياء، اوصياء، ائمّه‌ طاهرين‌،

أَنفُسُهُم‌ ظُلماً وَ عُلُوًّا فَانظُر كَيف‌َ كان‌َ عاقِبَةُ المُفسِدِين‌َ نمل‌ آيه 13 و 14 ‌با‌ اينكه‌ ‌او‌ دعوت‌ ميشود بسوي‌ اسلام‌. اقول‌: ظلم‌ ‌به‌ سه‌

چنانكه نقل شد يعنى از اهل مدينه كسانى هستند كه بر نفاق عادت كرده‏اند. * [نمل:44]. مُمَرَّد به معنى صاف شده است و آن به معناى اولى مناسب است كه صاف شده

كشيدند، چون به «تنعيم» رسيد وفات كرد آيه، فوق در ماجراى او نازل گرديد. * [نمل:85]. وعده عذاب به آنها در اثر ظلمشان ثابت و حتمى گرديد. * [حج:65]. آسمان را

افتاده و بعد ديوارها بر روى سقفها افتاده بود. در نهج البلاغه خطبه 98 هست: [نمل:52] خاويه به معنى خاليه و يا ساقط است ولى خالى بودن بهتر به نظر مى‏رسد زيرا

بعضى‏ها «رَبُّ السَّمواتِ و الاَرْضِ» نظير [رعد:16]. و در بعضى ربّ العرش نحو [نمل:26] همچنين رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَ رَبُّ المَغرِبَيْنِ، رَبُّ المَشارِقِ

ناقه صالح را كه معجزه بود پى كردند و با عذاب الهى نابود گرديدند. الميزان از [نمل:48] استفاده كرده كه ثمود بصورت قبيله‏ها زندگى فرمانروائى مى‏نمود. درباره نحوه

نمى‏رسد تا خدا به زيادت فرمان دهد. از اين قبيل روايت بسيار مى‏توان يافت. آيه [نمل:40]. نيز مطلب آيه فوق را مى‏رساند. نا گفته نماند ذيل آيه اول «وَ لَئِن كَفَرْتُمْ

كسي‌ ‌را‌ ‌که‌ نامه‌اش‌ بدست‌ چپش‌ داده‌ 1‌-‌ سوره‌ قلم‌ ‌آيه‌ 4 2‌-‌ سوره‌ نمل‌ ‌آيه‌ 23 3‌-‌ سوره‌ النمل‌ ‌آيه‌ 26 4‌-‌ توحيد صدوق‌ ره‌ 5‌-‌ سوره‌ حجر ‌آيه‌

بِالْاَمْرِوَالنَّهْىِ فِى الْجُمْهُورِ» آن متخذ از مُلك بضم ميم و جمع آن ملوك است [نمل:34]. در آيه [مائده:20]. ظاهراً مراد استقلال است كه بنىاسرائيل در مصر آنرا

اَلْيهِ» در جوامع الجامع «لَتُلَّقَ الْقُرْآنَ» را داده شدن و تفهيم گفته است. [نمل:6]. تو قرآن را از جانب خداى حكيم و دانا تفهيم مى‏شوى كه آنهم يك نوع روبرو

مدينه نيز مثل قريه در جاهاييكه كفر وجهالت حكومت مى‏كرده به كار رفته است مثل [نمل:48]. كه مراد شهر شعيب است و مثل [حجر:67]. كه مراد شهر لوط است و در آيه ديگر

خواندن اذكار بعداز خواندن نماز است لذابه التفات و برگشتن نيز گفته مى‏شود مثل:[نمل:10]. يعنى گريزان برگشت و برنگرديد و به پشت سرش توجّه نكرد در جوامع الجامع

جستجو كردن است. [طور:36]. يعنى بلكه تحقيق نمى‏كنند تا يقين پيدا نمايند. * [نمل:14]. آيات را در زبان انكار نمودند حال آنكه ضميرشان و باطنشان به آنها باور

جستجو كردن است. [طور:36]. يعنى بلكه تحقيق نمى‏كنند تا يقين پيدا نمايند. * [نمل:14]. آيات را در زبان انكار نمودند حال آنكه ضميرشان و باطنشان به آنها باور

مي‌فرمايد وَ جَحَدُوا بِها وَ استَيقَنَتها أَنفُسُهُم‌ ظُلماً وَ عُلُوًّا‌-‌ نمل‌ آيه 14‌-‌ و كفر جحودي‌ بدترين‌ اقسام‌ كفر ‌است‌ و مثل‌ ‌آنها‌ مثل‌ كساني‌

مي‌فرمايد وَ مَكَرُوا مَكراً وَ مَكَرنا مَكراً وَ هُم‌ لا يَشعُرُون‌َ‌-‌ نمل‌ آيه 51‌-‌ و مي‌فرمايد وَ مَكَرُوا وَ مَكَرَ اللّه‌ُ وَ اللّه‌ُ خَيرُ الماكِرِين‌َ‌-‌

تعبير بتسع‌ فرموده‌ (‌قال‌‌به‌فِي‌ تِسع‌ِ آيات‌ٍ إِلي‌ فِرعَون‌َ وَ قَومِه‌ِ) نمل‌ آيه 12 و ‌در‌ اينجا بنحو جمع‌ فرموده‌ ‌که‌ شامل‌ جميع‌ معجزات‌ صادره‌ ‌از‌

‌است‌ نه‌ مؤمن‌ ‌که‌ ميفرمايد: وَ جَحَدُوا بِها وَ استَيقَنَتها أَنفُسُهُم‌ نمل‌ ‌آيه‌ 14. چهارم‌: تسليم‌ زير بار دين‌ رفتن‌. «2» ‌از‌ امور قلبيه‌ اخلاق‌

‌از‌ روي‌ عناد حاضر بقبول‌ نباشند جَحَدُوا بِها وَ استَيقَنَتها أَنفُسُهُم‌ نمل‌ ‌آيه‌ 14، و مثل‌ آنكه‌ ‌گفت‌ (النار و ‌لا‌ العارّ) أَوِ ائتِنا بِعَذاب‌ٍ

*** قِبَل: (بر وزن عنب) طاقت، نزد، طرف، چنانكه در اقرب و غيره آمده مثل [نمل:37]. بر آنها لشكريانى آوريم كه طاقت مقابله با آنها را ندارند. و مثل [معارج:36]

مصدر ميمى است به معنى هلاكت. [كهف:59]. براى هلاكت آنان وعده‏اى قرار داديم. [نمل:49]. سپس به ولى و جانشين او مى‏گوييم: ما شاهد مرگ خانواده او نبوديم و از مرگ

است. آن عبارت اخراى خيره شدن است كه فرموده: [ابراهيم:42]. همچنين است آيه [نمل:40]. يعنى: پيش ازنگاهت به هم بخورد من آن را نزد تو مى‏آورم. [صافات:48]. كلمه

لالي‌ باب‌ 7 ص‌ 349 جلد 1 - صفحه 92 نميخوانند و فقط بسم‌ اللّه‌ وسط سوره‌ نمل‌ ‌را‌ جزو قرآن‌ ميدانند و جماعتي‌ ‌از‌ ‌آنها‌ بسم‌ اللّه‌ ‌را‌ ‌در‌ سوره‌

گفته شده است مثل [نساء:15]. كه درباره زنا است به قول بعضى مساحقه است و نحو [نمل:54]. كه درباره لواط است [انعام:151]. كه ظهورش در عموم است. [بقره:169]. مراد

‌را‌ سليمان‌ و لشكر سليمان‌. (حَتّي‌ إِذا أَتَوا عَلي‌ وادِ النَّمل‌ِ) وادي‌ نمل‌ بيابان‌ مورچه‌، ‌علي‌ ‌بن‌ ابراهيم‌ ‌از‌ حضرت‌ صادق‌ (ع‌) روايت‌ كرده‌ ‌که‌

داشته‌ ‌باشد‌ جَحَدُوا بِها وَ استَيقَنَتها أَنفُسُهُم‌ ظُلماً وَ عُلُوًّا نمل‌ ‌آيه‌ 14 و يهود ‌را‌ جهود گفتند بهمين‌ مناسبت‌ ‌که‌ اغلب‌ ‌آنها‌ حقانيت‌

باعمال‌ زشت‌ ‌خود‌ فرحناك‌ هستند وَ زَيَّن‌َ لَهُم‌ُ الشَّيطان‌ُ أَعمالَهُم‌ نمل‌ ‌آيه‌ 24، و ‌در‌ جاي‌ ديگر ميفرمايد قُل‌ هَل‌ نُنَبِّئُكُم‌ بِالأَخسَرِين‌َ

سجده‌ ‌بر‌ شمس‌ ‌که‌ هدهد ‌گفت‌: يَسجُدُون‌َ لِلشَّمس‌ِ مِن‌ دُون‌ِ اللّه‌ِ نمل‌ آيه 24. و سجده‌ مشركين‌ ‌بر‌ اصنام‌ و آلهه‌ ‌خود‌، و سجده‌ ‌در‌ حضور سلاطين‌

ميفرمايد وَ جَحَدُوا بِها وَ استَيقَنَتها أَنفُسُهُم‌ ظُلماً وَ عُلُوًّا نمل‌ ‌آيه‌ 14 لذا ميفرمايد: قال‌َ لَقَد عَلِمت‌َ ما أَنزَل‌َ هؤُلاءِ ‌اينکه‌ آيات‌

أَفسَدُوها وَ جَعَلُوا أَعِزَّةَ أَهلِها أَذِلَّةً وَ كَذلِك‌َ يَفعَلُون‌َ نمل‌ ‌آيه‌ 34، و البته‌ بمقتضاي‌ عدل‌ ‌هم‌ همين‌ ‌است‌ ‌هر‌ كسي‌ جزاي‌ عمل‌ ‌خود‌

‌که‌ كفر جحودي‌ ‌است‌ وَ جَحَدُوا بِها وَ استَيقَنَتها أَنفُسُهُم‌ سوره‌ نمل‌ ‌آيه‌ 14. بنا ‌بر‌ ‌اينکه‌ آيات‌ الهي‌: قرآن‌، انبياء، اوصياء، ائمّه‌ طاهرين‌،

أَنفُسُهُم‌ ظُلماً وَ عُلُوًّا فَانظُر كَيف‌َ كان‌َ عاقِبَةُ المُفسِدِين‌َ نمل‌ ‌آيه‌ 14. چهارم‌‌-‌ تسليم‌ و زير بار دين‌ رفتن‌. وَ عَمِلُوا الصّالِحات‌ِ

مدتى قرارگاه و متاع هست. قوارير: جمع قاروره به معنى شيشه است مثل زجاجة. [نمل:44]. گفت آن غرفه‏اى است صاف شده از شيشه‏ها (آينه بند). [انسان:15-16]. در مجمع

لوط و خانواده‏اش را از شهر خودتان بيرون كنيد كه از اينكار پاكى مى‏جويند ([نمل:56].) *** سرانجام خداوند ملائكه‏اى به هلاك آنها مأمور فرمود آنها ابتدا پيش

خارج شود. بعضى‏ها سوختن احتمال داده‏اند يعنى دستت نمى‏سوزد. اين لفظ در سوره نمل:12. و قصص:31 نيز آمده در الميزان فرموده: ظاهراً اين قيد تعريض به تورات فعلى

يَفعَلُون‌َ ‌که‌ جعلوا كلام‌ بالقيس‌ ‌است‌ و كذلك‌ يفعلون‌ كلام‌ الهي‌ ‌است‌ نمل‌ ‌آيه‌ 34. و ضمير ليعلم‌ و ‌لم‌ اخنه‌ بعزيز برميگردد ‌که‌ ‌بر‌ ‌خود‌ عزيز

عمران‌ ‌آيه‌ 54 وَ مَكَرُوا مَكراً وَ مَكَرنا مَكراً وَ هُم‌ لا يَشعُرُون‌َ نمل‌ ‌آيه‌ 50 و مفسرين‌ گفتند مراد جزاء مكر مكّار ‌است‌ ولي‌ آنچه‌ بنظر ميآيد

مبصرة» را در دو آيه فوق و نحو آن، روشن و آشكار معنى كرده‏اند جوهرى درباره آيه [نمل:13]، از اخفش نقل مى‏كند كه مبصرة را بينائى دهنده گفته است. به نظر نگارنده:

السلام» و منظور از مكرالله نجات دادن عيسى از دست آنهااست. ولى در آياتى نظير [نمل:51-50]. منظور از مكر اول طفره زدن و انحراف كفار است از پيروى حضرت صالح «عليه

به وسيله آن تخت ملكه سباء را از مسافت زيادى پيش سليمان حاضر كرد و در سوره نمل ذكر شده است. و در نتيجه سوء استفاده از علم خود و يا عمل نكردن به موجب آن،

مِنَّا فَضْلًا» «1». نمل، 15. «2». بقره، 251. «3». اسراء، 55. «4». ص، 26. «5». ص، 20. «6». نمل، 16. «7». ص، 20. «8». ص، 26. «9». نمل، 16. «10». ص، 30. «11»

سليمان «عليه السلام»به مملكت سباء كه در نامه خويش نوشت [نمل:31]. و آنگاه كه به نماينده ملكه فرمود: [نمل:37]. ولى آيه اول روشن مى‏كند كه آنها را ابتدا به اسلام

‌که‌ مراد دليل‌ و برهان‌ ‌است‌ جَحَدُوا بِها وَ استَيقَنَتها أَنفُسُهُم‌ نمل‌ ‌آيه‌ 14. ما عِندِي‌ ما تَستَعجِلُون‌َ بِه‌ِ آنچه‌ ‌را‌ ‌که‌ اينها تقاضا

44) و ‌در‌ مورد ثمود ميفرمايد فَتِلك‌َ بُيُوتُهُم‌ خاوِيَةً بِما ظَلَمُوا (نمل‌ ‌آيه‌ 52) و ‌در‌ حق‌ عاد ميفرمايد فَتَرَي‌ القَوم‌َ فِيها صَرعي‌ كَأَنَّهُم‌

لَنَقُولَن‌َّ لِوَلِيِّه‌ِ ما شَهِدنا مَهلِك‌َ أَهلِه‌ِ وَ إِنّا لَصادِقُون‌َ نمل‌ ‌آيه‌ 50، ‌که‌ ‌در‌ خفاء شبانه‌ ‌او‌ ‌را‌ ‌با‌ اهلش‌ ميكشيم‌ سپس‌ مي‌گوييم‌

ديد و از هر درى نا اميد گرديد و فقط به خدا روى آورد حتماً اجابت خواهد شد [نمل:62] مراد از اضطرار آن است كه راه علاج را از هر سو بسته بيند. كلمه مضطرّ روشنگر

«آنَسَ»: دید. مشاهده کرد (نگا: طه / ، نمل / . «جَذْوَةٍ»: اخگر سوزان. شعله آتش. «تَصْطَلُونَ»: خود را با آتش گرم کنید (نگا: نمل / . إِذْ رَأَى‌ نَاراً فَقَالَ‌

عزیز و حکیم هستم. Tabber requires Javascript to function. آيات ۷ - ۱۴، سوره نمل معناى ((شهاب )) و ((قبس )) در ((آتيكم بشهاب قبس لعلكم تصطلون وجوه مختلف درباره

ترتیل: ترجمه: «نَزَعَ»: بیرون آورد. مراد بیرون آوردن از گریبان است (نگا: نمل / ). «بَیْضَآءُ»: سفید. مراد تابان و رخشان است. Tabber requires Javascript

العين‌ حاضر كرد ‌خدا‌ ميفرمايد قال‌َ الَّذِي‌ عِندَه‌ُ عِلم‌ٌ مِن‌َ الكِتاب‌ِ نمل‌ ‌آيه‌ 40 ذكر فرموده‌ و تقابل‌ انداخته‌ ‌با‌ ‌اينکه‌ جمله‌ وَ مَن‌ عِندَه‌ُ

مِن‌َ الجِن‌ِّ وَ الإِنس‌ِ وَ الطَّيرِ بباد: و سخرنا ‌له‌ الريح‌ سبأ آيه 10، نمل‌ آيه 17. وَ أَمّا عادٌ فَأُهلِكُوا بِرِيح‌ٍ صَرصَرٍ عاتِيَةٍ سَخَّرَها عَلَيهِم‌

كه براى جهاد آماده كرده بود سان مى‌ديد، نظير سان ديدنى كه در آيه 17 سوره‌ى نمل مى‌خوانيم: «وَ حُشِرَ لِسُلَيْمانَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ» علاقه‌ى

الَّذِينَ‌ مِنْ‌... (۴) Tabber requires Javascript to function. آيات ۴۵۵۳، سوره نمل مقصود از ((تطيّر)) و ((طائر)) در گفتگوى صالح عليه السّلام و قوم ثمود: ((قالوااطيرنابك

کرده است. «الدُّعَآءَ»: نداء (نگا: انبیاء / ). «وَلَّوْا»: (نگا: اسراء / ، نمل / ). «مُدْبِرِینَ»: (نگا: توبه / ، انبیاء / ). «وَلَّوْا مُدْبِرِینَ»: کسانی

مى‏گردد. *** بعضى از آيات صريح اند در اينكه جزاى آخرت خود اعمال دنياست مثل: [نمل:90]. آيا جزا داده مى‏شويد جز آنچه را كه مى‏كرديد [يس:54]. ايضاً آيات 39 صافات،

و عرض‌ حاجت‌ ‌آنها‌ نزد ائمه‌ «ع‌» و قصه‌ هدهد و قضيه‌ مورچه‌ ‌در‌ سوره‌ نمل‌ و شهادت‌ سوسمار برسالت‌ 1‌-‌ مجلد اول‌ ص‌ 363 2‌-‌ سوره‌ اسراء ‌آيه‌ 46 3‌-‌

شريفه‌ 1‌-‌ سوره‌ اعراف‌ ‌آيه‌ 188 2‌-‌ سوره‌ انعام‌ ‌آيه‌ 50 3‌-‌ سوره‌ نمل‌ ‌آيه‌ 66 4‌-‌ سوره‌ شوري‌ ‌آيه‌ 52 جلد 1 - صفحه 244 وَ كَذلِك‌َ أَوحَينا

comparable. ترتیل: ترجمه: «دَمَّرَ»: هلاک و نابود ساخته است (نگا: اعراف / شعراء / نمل / ). «أَمْثَالُهَا»: امثال چنین عاقبت یا عقوبتی. ضمیر (هَا) به (عَاقِبَة)

پیش و پس نرود. Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۵ - ۴۴، سوره نمل نبوت و علم انبياء عليه السّلام اكتسابى نيست و از ديگران به ارث نمى برند مقصود

family, all of them. ترتیل: ترجمه: «أَهْلَهُ»: خاندان او و پیروان او (نگا: نمل / ، قمر / ). Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۳۳ - ۱۴۸ سوره صافّات

الْمُرْسَلُونَ‌ يعنى منتظرم بچه حال بر ميگردند فرستاده شدگان از قول ملكه سبا در سوره نمل در هر حال معلوم است مراد نظر نمودن بخود خدا نيست بلكه مراد نظر نمودن برحمت

كدام‏اند؟ تجاوز نمى‏كنند يعنى چه؟ برزخ چيست؟. نظير اين آيه، آيه: 61 از سوره نمل است «وَجَعَلَ بَيْنَ الْبَحْرَنِ حاجِزاً» ميان دو دريا مانعى قرار داد. نا

الْمُرْسَلُونَ‌ يعنى منتظرم بچه حال بر ميگردند فرستاده شدگان از قول ملكه سبا در سوره نمل در هر حال معلوم است مراد نظر نمودن بخود خدا نيست بلكه مراد نظر نمودن برحمت

الْمُرْسَلُونَ‌ يعنى منتظرم بچه حال بر ميگردند فرستاده شدگان از قول ملكه سبا در سوره نمل در هر حال معلوم است مراد نظر نمودن بخود خدا نيست بلكه مراد نظر نمودن برحمت

كدام‏اند؟ تجاوز نمى‏كنند يعنى چه؟ برزخ چيست؟. نظير اين آيه، آيه: 61 از سوره نمل است «وَجَعَلَ بَيْنَ الْبَحْرَنِ حاجِزاً» ميان دو دريا مانعى قرار داد. نا

شريفه‌ (وَ إِنَّك‌َ لَتُلَقَّي‌ القُرآن‌َ مِن‌ لَدُن‌ حَكِيم‌ٍ عَلِيم‌ٍ) نمل‌ آيه 6 ‌بر‌ همين‌ معني‌ اشاره‌ دارد ‌که‌ بدون‌ واسطه ملك‌ تلقي‌ فرموده‌ سپس‌

كتاب عظيم به اين نام است. چنانكه خود قرآن به خواندن آن كاملاً اهميت مى‏دهد [نمل:92]. [مزّمل:4]. [مزّمل:20]. بعضى‏ها قرآن را در اصل به معنى جمع گرفته‏اند كه

آيات 206 اعراف، 15 رعد، 48 نحل، 107 اسراء، 58 مريم، 18 و 77 حج، 60 فرقان، 25 نمل، 24 ص و 21 انشقاق. 1- با عبادت، خود را همرنگ و هماهنگ فرشتگان سازيم. وَ اذْكُرْ

الْمُرْسَلُونَ‌ يعنى منتظرم بچه حال بر ميگردند فرستاده شدگان از قول ملكه سبا در سوره نمل در هر حال معلوم است مراد نظر نمودن بخود خدا نيست بلكه مراد نظر نمودن برحمت

Gardens and vineyards. ترتیل: ترجمه: «حَدَآئِقَ»: جمع حَدِیقَة، باغها (نگا: نمل / ). بدل است «أَعْنَاباً»: جمع عِنَب، انگورها. رزها. ذکر آن به خاطر اهمّیّت

(نگا: نحل / حجّ / . «قَرَارٍ»: محلّ استقرار. قرارگاه (نگا: ابراهیم / و ، نمل / ). صفت است و برای مبالغه به کار رفته‌است. «مَکِینٍ»: محکم و استوار. مراد

عمل‌ ‌است‌ چنانچه‌ ميفرمايد (صُنع‌َ اللّه‌ِ الَّذِي‌ أَتقَن‌َ كُل‌َّ شَي‌ءٍ) نمل‌ آيه 90. و نيز ميفرمايد (وَ هُم‌ يَحسَبُون‌َ أَنَّهُم‌ يُحسِنُون‌َ صُنعاً)

ترتیل: ترجمه: «فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِینَ»: (نگا: توبه / ، انبیاء / ، نمل / ، روم / ). Tabber requires Javascript to function. آيات ۷۱ - ۱۱۳ سوره صافّات

الْمُرْسَلُونَ‌ يعنى منتظرم بچه حال بر ميگردند فرستاده شدگان از قول ملكه سبا در سوره نمل در هر حال معلوم است مراد نظر نمودن بخود خدا نيست بلكه مراد نظر نمودن برحمت

الْمُرْسَلُونَ‌ يعنى منتظرم بچه حال بر ميگردند فرستاده شدگان از قول ملكه سبا در سوره نمل در هر حال معلوم است مراد نظر نمودن بخود خدا نيست بلكه مراد نظر نمودن برحمت

فَاسْتَوَى‌ (۰) Tabber requires Javascript to function. آيات ۵۹ - ۸۱، سوره نمل انتقال از داستانهاى انبياء و اقوامشان به زمان خاتم الانبياء و احتجاج با كفار

مطلب است که حیوانات و از جمله پرندگان با یکدیگر سخن می‌گویند (نگا: انعام / ، نمل / و ). «مِن کُلِّ شَیْءٍ»: مراد همه چیزهائی است که برای حکومت آنان و خلیفه‌گری

may reach the pathways. ترتیل: ترجمه: «صَرْحاً»: کاخ عظیم. بنای مرتفع (نگا: نمل / ، قصص / ). «الأسْبَاب»: وسائل (نگا: بقره / ص / ). راههای شناخت و دستیابی

«قَدَّرْنَا»: مقدر کرده‌ایم. قانون مرگ را گذاشته‌ایم (نگا: حجر / ، سبأ / ، یس / ، نمل / ). «مَسْبُوقِینَ»: عقب زدگان. پیشی گرفته‌شدگان. مراد مغلوبین و شکست خوردگان

اللَّهَ‌... (۳) Tabber requires Javascript to function. آيات ۵۹ - ۸۱، سوره نمل انتقال از داستانهاى انبياء و اقوامشان به زمان خاتم الانبياء و احتجاج با كفار

«مَتی»: چه وقت؟ کی؟ Tabber requires Javascript to function. آيات ۵۹ - ۸۱، سوره نمل انتقال از داستانهاى انبياء و اقوامشان به زمان خاتم الانبياء و احتجاج با كفار

بايد منتظر ارسال عذاب با مس گداخته باشد. «1». شورى، 51. «2». هود، 52. «3». نمل، 63. جلد 9 - صفحه 398 «يُرْسَلُ عَلَيْكُما شُواظٌ مِنْ نارٍ وَ نُحاسٌ» 1-

لواط، تجاوز به حريم ارزشهاست. «عادُونَ» «1». اعراف، 81. «2». انبياء، 74. «3». نمل، 55. جلد 6 - صفحه 361 8- براى از بين بردن منكر، تكرار نهى از منكر و استقامت

بهره‌مند می‌گردند. Tabber requires Javascript to function. آيات ۵۹ - ۸۱، سوره نمل انتقال از داستانهاى انبياء و اقوامشان به زمان خاتم الانبياء و احتجاج با كفار

يَکْبُرُ فِي‌... (۳) Tabber requires Javascript to function. آيات ۵۹ - ۸۱، سوره نمل انتقال از داستانهاى انبياء و اقوامشان به زمان خاتم الانبياء و احتجاج با كفار

وَ لاَ... (۱) Tabber requires Javascript to function. آيات ۸۲ - ۹۳، سوره نمل مقصود از ((قول )) و اخراج جنبنده اى از زمين كه با مردم سخن مى گويد مراد از

اوّلين مأموريت انبيا، مبارزه با طاغوت‌هاست. «اذْهَبْ» «1». قصص، 32. «2». نمل، 12. «3». تورات، سفر خروج، فصل 4، جمله 6؛ تفسير نمونه. جلد 5 - صفحه 334 6-

شدم، «1». تفسير نمونه. «2». قصص، 78. «3». زخرف، 51. «4». اعراف، 175. «5». نمل، 40. «6». يوسف، 101. «7». تفسير نوين. «8». تفسير الميزان. جلد 10 - صفحه 537

(نگا: بقره / . Tabber requires Javascript to function. آيات ۵۹ - ۸۱، سوره نمل انتقال از داستانهاى انبياء و اقوامشان به زمان خاتم الانبياء و احتجاج با كفار

بِالْقَوْلِ‌... (۱) Tabber requires Javascript to function. آيات ۵۹ - ۸۱، سوره نمل انتقال از داستانهاى انبياء و اقوامشان به زمان خاتم الانبياء و احتجاج با كفار

شريك او نمى‌گيرم. بگو: همانا من مالك هيچ سود و زيانى براى شما نيستم. «1». نمل، 40. جلد 10 - صفحه 253 «مساجد» جمع «مسجد» به معناى محل سجده است. امام صادق

شريك او نمى‌گيرم. بگو: همانا من مالك هيچ سود و زيانى براى شما نيستم. «1». نمل، 40. جلد 10 - صفحه 253 «مساجد» جمع «مسجد» به معناى محل سجده است. امام صادق

أَمْراً فَإِنَّا... (۰) Tabber requires Javascript to function. آيات ۴۵۵۳، سوره نمل مقصود از ((تطيّر)) و ((طائر)) در گفتگوى صالح عليه السّلام و قوم ثمود: ((قالوااطيرنابك

محقّ از مبطل. Tabber requires Javascript to function. آيات ۵۹ - ۸۱، سوره نمل انتقال از داستانهاى انبياء و اقوامشان به زمان خاتم الانبياء و احتجاج با كفار

little you reflect. ترتیل: ترجمه: «قَلِیلاً مَا تَتَذَکَّرُونَ»: (نگا: اعراف / نمل / ). لاَ يَسْتَوِي‌ أَصْحَابُ‌ النَّارِ وَ... (۱) Tabber requires Javascript

evident error? ترتیل: ترجمه: «اَفَأَنتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ ...؟» (نگا: یونس / و، نمل / و ). جابر بن عبدالله انصارى گوید: در حجة الوداع در منى نزدیکتر از دیگران

(نگا: انعام / ). Tabber requires Javascript to function. آيات ۵۹ - ۸۱، سوره نمل انتقال از داستانهاى انبياء و اقوامشان به زمان خاتم الانبياء و احتجاج با كفار

و تأمّل کنید. Tabber requires Javascript to function. آيات ۵۹ - ۸۱، سوره نمل انتقال از داستانهاى انبياء و اقوامشان به زمان خاتم الانبياء و احتجاج با كفار

خاطر او نازل شد. Tabber requires Javascript to function. آيات ۵۹ - ۸۱، سوره نمل انتقال از داستانهاى انبياء و اقوامشان به زمان خاتم الانبياء و احتجاج با كفار

فرمود: وقتى على‌بن‌ابى‌طالب عليهما السلام در مسجد پيامبر ودر حال ركوع، «1». نمل، 14. «2». بقره، 146. «3». بقره، 146. «4». بقره، 89. جلد 4 - صفحه 562 انگشترخود

می‌گردند، و بدون اراده و دخالت خود از صورتی به صورتی درمی‌آیند (نگا: یونس / و ، نمل / ، روم / و ). أَمَّنْ‌ يَبْدَأُ الْخَلْقَ‌ ثُمَ‌... (۲) فَإِنْ‌ کَذَّبُوکَ‌

(هُوَ) یا بدل از (رَبّ) است. «فَلا یُظْهِرُ عَلی غَیْبِهِ»: (نگا: انعام / ، نمل / ). مَا کَانَ‌ اللَّهُ‌ لِيَذَرَ... (۱) قُلْ‌ لاَ أَمْلِکُ‌ لِنَفْسِي‌ نَفْعاً

انجام می‌دهید. «الْفَاحِشَةَ»: کار بسیار زشت. مراد لِواط است (نگا: اعراف / ، نمل / ). Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۴ - ۴۰، سوره عنكبوت بيان

او بوده باشد. Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۵ - ۴۴، سوره نمل نبوت و علم انبياء عليه السّلام اكتسابى نيست و از ديگران به ارث نمى برند مقصود

حقّانیّت و عذر تقصیر. Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۵ - ۴۴، سوره نمل نبوت و علم انبياء عليه السّلام اكتسابى نيست و از ديگران به ارث نمى برند مقصود

مومنون، سوره نور سوره فرقان، سوره شعراء. جلد دهم. مشتمل بر هشت سوره: سوره نمل، سوره قصص، سوره عنكبوت، سوره روم، سوره لقمان، سوره سجده، سوره احزاب، سوره

عِلْمُ‌... (۲) Tabber requires Javascript to function. آيات ۵۹ - ۸۱، سوره نمل انتقال از داستانهاى انبياء و اقوامشان به زمان خاتم الانبياء و احتجاج با كفار

شدم، «1». تفسير نمونه. «2». قصص، 78. «3». زخرف، 51. «4». اعراف، 175. «5». نمل، 40. «6». يوسف، 101. «7». تفسير نوين. «8». تفسير الميزان. جلد 10 - صفحه 537

شدم، «1». تفسير نمونه. «2». قصص، 78. «3». زخرف، 51. «4». اعراف، 175. «5». نمل، 40. «6». يوسف، 101. «7». تفسير نوين. «8». تفسير الميزان. جلد 10 - صفحه 537

شدم، «1». تفسير نمونه. «2». قصص، 78. «3». زخرف، 51. «4». اعراف، 175. «5». نمل، 40. «6». يوسف، 101. «7». تفسير نوين. «8». تفسير الميزان. جلد 10 - صفحه 537

شدم، «1». تفسير نمونه. «2». قصص، 78. «3». زخرف، 51. «4». اعراف، 175. «5». نمل، 40. «6». يوسف، 101. «7». تفسير نوين. «8». تفسير الميزان. جلد 10 - صفحه 537

شدم، «1». تفسير نمونه. «2». قصص، 78. «3». زخرف، 51. «4». اعراف، 175. «5». نمل، 40. «6». يوسف، 101. «7». تفسير نوين. «8». تفسير الميزان. جلد 10 - صفحه 537

مَرْيَمَ‌... (۱) Tabber requires Javascript to function. آيات ۵۹ - ۸۱، سوره نمل انتقال از داستانهاى انبياء و اقوامشان به زمان خاتم الانبياء و احتجاج با كفار

guide.” ترتیل: ترجمه: «یَوْمَ»: بدل است ... «تُوَلُّونَ مُدْبِرِینَ»: (نگا: نمل / ، توبه / ، انبیاء / ) ... «عَاصِم» (نگا: یونس / ، هود / ). رَبَّکُمْ‌ إِنَ‌

قضاوت و داوری خود. Tabber requires Javascript to function. آيات ۵۹ - ۸۱، سوره نمل انتقال از داستانهاى انبياء و اقوامشان به زمان خاتم الانبياء و احتجاج با كفار

يَوْمَ‌... (۰) Tabber requires Javascript to function. آيات ۵۹ - ۸۱، سوره نمل انتقال از داستانهاى انبياء و اقوامشان به زمان خاتم الانبياء و احتجاج با كفار

قرآن، بارها با تعبير مرده و كر، از ناباوران ياد كرده است. در آيه‌ى 80 سوره‌ى نمل و 52 سوره‌ى روم مى‌خوانيم: «فَإِنَّكَ لا تُسْمِعُ الْمَوْتى‌ وَ لا تُسْمِعُ

«أَوْدِیَة»: جمع وادی، دره‌ها (نگا: رعد. ). مراد سرزمینها است (نگا: ابراهیم / ، نمل / ، قصص / ، توبه / . «مُمْطِر»: بارنده. فَأَنْجَيْنَاهُ‌ وَ الَّذِينَ‌ مَعَهُ‌

باران است. (رَحْمَة) را باران هم معنی کرده‌اند (نگا: اعراف / ، فرقان / ، نمل / ). وَ هُوَ الَّذِي‌ يُرْسِلُ‌ الرِّيَاحَ‌... (۲) لِنُحْيِيَ‌ بِهِ‌ بَلْدَةً

(وَ حُشِرَ لِسُلَيمان‌َ جُنُودُه‌ُ مِن‌َ الجِن‌ِّ وَ الإِنس‌ِ وَ الطَّيرِ) نمل‌ آيه 17. (وَ لَيُمَكِّنَن‌َّ لَهُم‌ دِينَهُم‌ُ الَّذِي‌ ارتَضي‌ لَهُم‌) دين‌

شدم، «1». تفسير نمونه. «2». قصص، 78. «3». زخرف، 51. «4». اعراف، 175. «5». نمل، 40. «6». يوسف، 101. «7». تفسير نوين. «8». تفسير الميزان. جلد 10 - صفحه 537

شدم، «1». تفسير نمونه. «2». قصص، 78. «3». زخرف، 51. «4». اعراف، 175. «5». نمل، 40. «6». يوسف، 101. «7». تفسير نوين. «8». تفسير الميزان. جلد 10 - صفحه 537

الَّذِينَ‌ مِنْ‌... (۲) Tabber requires Javascript to function. آيات ۴۵۵۳، سوره نمل مقصود از ((تطيّر)) و ((طائر)) در گفتگوى صالح عليه السّلام و قوم ثمود: ((قالوااطيرنابك

2- دنبال كردن خط انبيا يك ارزش معنوى است. «يَرِثُنِي» «1». غافر، 53. «2». نمل، 16. «3». تفسير كبيرفخررازى. «4». تفسير نورالثقلين. «5». تفسير كبيرفخررازى

«الْغَابِرِینَ»: ماندگاران. هلاک شوندگان. (نگا: اعراف / ، حجر / ، شعراء / نمل / ). فَلَمَّا ذَهَبَ‌ عَنْ‌ إِبْرَاهِيمَ‌... (۰) مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّکَ‌

ترجمه: «وَ لَوْ شِئْنَا»: (نگا: انعام / ، هود / . «حَقَّ الْقَوْلُ»: (نگا: نمل / ). «لأَمَلاَنَّ جَهَنَّمَ ...»: (نگا: اعراف / ). وَ لَوْ شَاءَ رَبُّکَ‌

توطئه عليه شخص نبى مكرم و خاندان معظم ايشان، عنايت بيشترى مبذول فرمايد. «3» نمل، آيه 14. تفسير اثنا عشرى، ج‌3، ص: 241 كتاب آسمانى را تماما و خواندم صحف دانيال

تسلیم شوندگان. Tabber requires Javascript to function. آيات ۵۹ - ۸۱، سوره نمل انتقال از داستانهاى انبياء و اقوامشان به زمان خاتم الانبياء و احتجاج با كفار

«لِتَسْکُنُوا فِیهِ»: (نگا: یونس / ، قصص / ). «مُبْصِراً»: روشن. تابان (نگا: یونس / نمل / ). Tabber requires Javascript to function. آيات ۶۱ - ۶۸ سوره مؤمن اثبات

دين جامعى است، تكليف‌هاى آن نيز جامع و همه جانبه است. «1». بقره، 2. «2». نمل، 2. «3». تفسير نمونه، ذيل آيه. «4». گاهى مى‌گويند: فلانى شيرين سخن است و گاهى

بِالنَّجْمِ‌ هُمْ‌... (۱) Tabber requires Javascript to function. آيات ۵۹ - ۸۱، سوره نمل انتقال از داستانهاى انبياء و اقوامشان به زمان خاتم الانبياء و احتجاج با كفار

شريك او نمى‌گيرم. بگو: همانا من مالك هيچ سود و زيانى براى شما نيستم. «1». نمل، 40. جلد 10 - صفحه 253 «مساجد» جمع «مسجد» به معناى محل سجده است. امام صادق

است: الدُّعَاءُ مُخُّ الْعِبادَةِ. «دَاخِرِینَ»: (نگا: نحل / ، صافّات / ، نمل / ). وَ إِذَا سَأَلَکَ‌ عِبَادِي‌ عَنِّي‌... (۶) إِلٰهُکُمْ‌ إِلٰهٌ‌ وَاحِدٌ

) و می‌توانند برخی از کارهای مورد نیاز بشر را انجام دهند (نگا: سبأ / و ، نمل / ). وجود جنّ حتمی و قطعی است، ولی ما چیزی از نحوه زندگی و ماهیّت ایشان -

مؤمنان و کافران است (نگا: انعام / . «وَ مَآ أَنتَ بِمُسْمِعٍ ...»: (نگا: نمل / و ، روم / ). أَ وَ مَنْ‌ کَانَ‌ مَيْتاً... (۲) مَثَلُ‌ الْفَرِيقَيْنِ‌ کَالْأَعْمَى‌

اصطلاح اضافه تشریفیّه است، همچون: بَیْتُ الله. شَهْرُ الله. صُنْعُ الله (نگا: نمل / ). «آیَةً»: دلیل و نشانه قدرت. يَا أَهْلَ‌ الْکِتَابِ‌ لاَ تَغْلُوا... (۲)

تخت خود می‌شود؟ Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۵ - ۴۴، سوره نمل نبوت و علم انبياء عليه السّلام اكتسابى نيست و از ديگران به ارث نمى برند مقصود

«لَتَعْلُنَّ»: برتری‌جوئی می‌کنید. «عُلُوّاً»: برتری‌جوئی (نگا: مؤمنون / ، قصص / نمل / ، دخان / ). وَ قَضَيْنَا إِلَيْهِ‌ ذٰلِکَ‌ الْأَمْرَ... (۱) Tabber requires

با آتش گرم کنید. Tabber requires Javascript to function. آيات ۷ - ۱۴، سوره نمل معناى ((شهاب )) و ((قبس )) در ((آتيكم بشهاب قبس لعلكم تصطلون وجوه مختلف درباره

از آفریدگان است. Tabber requires Javascript to function. آيات ۷ - ۱۴، سوره نمل معناى ((شهاب )) و ((قبس )) در ((آتيكم بشهاب قبس لعلكم تصطلون وجوه مختلف درباره

تربيت وارشاد بايد از طريق گفتگوى صميمانه باشد. «2» «فَقُولا لَهُ قَوْلًا «1». نمل، 31. «2». خداوند به پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نيز مى‌فرمايد: با نرمى

لازمه‌ى ايمان و تقوا، عصمت از گناه نيست، چه بسا افراد مؤمن متّقى كه‌ «1». نمل، 22. «2». حج، 24. «3». نساء، 63. «4». طه، 44. «5». اسراء، 23. «6». اسراء،

Wise. ترتیل: ترجمه: «یَبْدَأُ الْخَلْقَ ... ثُمَّ ...»: (نگا: یونس / و ، نمل / ، روم / ). «أَهْوَنُ»: آسان‌تر. تعبیر آسان و آسانتر، یا سخت و سخت‌تر، الفبائی

السَّمَاءُ مَوْراً (۰) Tabber requires Javascript to function. آيات ۸۲ - ۹۳، سوره نمل مقصود از ((قول )) و اخراج جنبنده اى از زمين كه با مردم سخن مى گويد مراد از

لَشَدِيدٌ (۰) Tabber requires Javascript to function. آيات ۵۹ - ۸۱، سوره نمل انتقال از داستانهاى انبياء و اقوامشان به زمان خاتم الانبياء و احتجاج با كفار

عَتَوْا عَنْ‌... (۱) Tabber requires Javascript to function. آيات ۴۵۵۳، سوره نمل مقصود از ((تطيّر)) و ((طائر)) در گفتگوى صالح عليه السّلام و قوم ثمود: ((قالوااطيرنابك

که از قدرت زیادی برخوردارند، همان گونه که در میان انسانها نیز چنین است. (نمل/ 39) 9- آنها قدرت بر انجام بعضی کارهای مورد نیاز انسان دارند «گروهی از جن

مُّبِینٍ»: لوح محفوظ. علم خدا. جهان پهناور هستی. (نگا: انعام / ، یونس / ، هود / نمل / ). وَ يَسْتَنْبِئُونَکَ‌ أَ حَقٌ‌ هُوَ... (۲) إِنَّمَا إِلٰهُکُمُ‌ اللَّهُ‌

النَّاسَ ... است. Tabber requires Javascript to function. آيات ۸۲ - ۹۳، سوره نمل مقصود از ((قول )) و اخراج جنبنده اى از زمين كه با مردم سخن مى گويد مراد از

آبهای شیرین نیز وجود دارد (نگا: أضواءالبیان، جلد ششم، صفحه‌ به آیات سوره نمل، و سوره الرحمن، و سوره فاطر جهت اطّلاع بیشتر مراجعه گردد. «عَذْبٌ»: شیرین

23. «3». نوح، 28. «4». بقره، 126- 128. «5». يوسف، 101. «6». قصص، 24. «7». نمل، 19. «8». مائده، 114. «9». مؤمنون، 97. «10». آل عمران، 191- 194. جلد 8 - صفحه

منكر كفّار امروز است. «فَدَمَّرْناهُمْ» «1». التحقيق فى كلمات القرآن. «2». نمل، 31. تفسير نور(10جلدى)، ج‌6، ص: 256 فَقُلْنَا اذْهَبا إِلَى الْقَوْمِ الَّذِينَ

مومنون، سوره نور سوره فرقان، سوره شعراء. جلد دهم. مشتمل بر هشت سوره: سوره نمل، سوره قصص، سوره عنكبوت، سوره روم، سوره لقمان، سوره سجده، سوره احزاب، سوره

نازل گردیده است. Tabber requires Javascript to function. آيات ۵۹ - ۸۱، سوره نمل انتقال از داستانهاى انبياء و اقوامشان به زمان خاتم الانبياء و احتجاج با كفار

آنان لازم و ثابت گردید و گرفتار عقاب و عذاب شدند (نگا: اسراء / ، قصص / ، نمل / ). «فِی أُمَمٍ»: در میان ملّتهائی که. همراه با ملّتهائی که. جار و مجرور

مومنون، سوره نور سوره فرقان، سوره شعراء. جلد دهم. مشتمل بر هشت سوره: سوره نمل، سوره قصص، سوره عنكبوت، سوره روم، سوره لقمان، سوره سجده، سوره احزاب، سوره

حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَ الدَّمُ‌ ... ذلِكُمْ فِسْقٌ‌ «9» «1». نمل، 12. «2». توبه، 67. «3». مائده، 24- 26. «4». مائده، 47. «5». اعراف، 163. «6»

لالي‌ باب‌ 7 ص‌ 349 جلد 1 - صفحه 92 نميخوانند و فقط بسم‌ اللّه‌ وسط سوره‌ نمل‌ ‌را‌ جزو قرآن‌ ميدانند و جماعتي‌ ‌از‌ ‌آنها‌ بسم‌ اللّه‌ ‌را‌ ‌در‌ سوره‌

افتاد گفت (۲۰ سوره نمل): «چه شد مرا كه هدهد را نمى‏بينم با اينكه غيبت كرده است» وقتى ديد كه حاضر نيست به او خشم كرد و گفت (۲۱ سوره نمل): «هر آينه او را شكنجه

مادرم ارزانى داشته اى بجاى آورم (نمل - ۱۹). رهبرى كه حتى اجازه نميداد كسى آگاهانه به مورچه اى ستم كند، لذا در وادى نمل ، مورچه اى صدا زد يا ايها النمل ادخلوا

ابي عبد الله ع قال : عبد الرحمن بن كثير از امام صادق (ع) كه فرمود (۴۰ سوره نمل): «گفت آنكه نزد او علمى بود از كتاب من آن را برايت مى‏آورم پيش از آنكه چشم

كه همراه با عمل صالح باشد. «عبدين ... «1». اعراف، 83؛ حجر، 60؛ شعراء، 171؛ نمل، 57؛ عنكبوت، 32 و 33؛ صافّات 135. «2». بحارالانوار، ج 11، ص 307. جلد 10 -

«عُلِّمْتُم مَّا ...»: آنچه توسّط قرآن به شما یاد داده شده است (نگا: مائده / و نمل / ). «قُلِ اللهُ»: واژه مبارک (اللهُ) فاعل فعل مقدّر یا مبتدای خبر محذوفی

فَلِنَفْسِهِ‌ وَ... (۳) Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۵ - ۴۴، سوره نمل نبوت و علم انبياء عليه السّلام اكتسابى نيست و از ديگران به ارث نمى برند مقصود

فرمود: تو در آنچه از قرآن خداى عز و جل خواندى به اين آيه برخوردى؟ (۴۰ سوره نمل): «گفت آنكه نزد او بود علمى از كتاب: من آن را براى تو مى‏آورم پيش از آنكه

«أَوْزِعْنی»: توفیقم ده. به من الهام کن. شور و شوق آن را در من به وجود آور (نگا: نمل / ). «أَصْلِحْ لِی فِی ذُرِّیَّتِی»: فرزندانم را شایسته و نیکو گردان، و نیک

مومنون، سوره نور سوره فرقان، سوره شعراء. جلد دهم. مشتمل بر هشت سوره: سوره نمل، سوره قصص، سوره عنكبوت، سوره روم، سوره لقمان، سوره سجده، سوره احزاب، سوره

معناى گفتار خداى عز و جل: «هر كه كار نيك بياورد پاداشى بهتر از آن دارد» (سوره نمل آيه ۸۹) كه خدا او را ببهشت ميبرد، و همين است معناى گفتار خداى عز و جل: «بگو

داود و سليمان علما و قالا الحمد لله الذى فضلنا على كثير من عباده المؤ منين (نمل - ۱۵). در جائى ديگر مخصوصا روى آگاهى از سخن گفتن حيوانات تكيه شده و به عنوان

جهت‌ ذات‌ و صفات‌ و افعال‌ و معني‌ سبّوح‌ و قدوس‌ همين‌ ‌است‌ 1‌-‌ سوره‌ نمل‌ ‌آيه‌ 23 2‌-‌ ‌در‌ قدسيات‌ 3‌-‌ صفحه‌ 103 جلد 1 - صفحه 171 ‌در‌ توحيد صدوق‌

اشتباه كرده است). __________________________________________________ (۱). نمل، ۸۲. (۲). بحارالانوار، ج ۳۹، ص ۲۴۳، ج ۵۳، ص ۴۸، ۱۰۰، ۱۱۰، ۱۱۷؛ المناقب، ابن

خليفه در روى زمين قرار داديم ». و از آنجا كه «سليمان » به مقتضاى آيه ۱۶ سوره نمل وارث حكومت داود بود، خليفه در روى زمين شد. اما بعضى ديگر مانند مفسر عاليقدر

برون آوردن دست از گريبان است ، بعد از فرو كردن دست در آن همچنان كه در سوره نمل ، آيه ۱۲ و در سوره قصص ، آيه ۳۲ به آن تصريح كرده است . «قَالَ لِلْمَلا حَوْلَهُ

زمين گردش كنيد سپس بنگريد عاقبت و سرانجام گناهكاران چگونه بوده است (سوره نمل آيه ۷۱) ۲ - ((قل سيروا فى الارض فانظروا كيف بداء الخلق ؛ بگو: در زمين سير

صورتى تبيين گشته است (سوره شعراء آيات ۱۶۷ تا ۱۷۳ و سوره هود ۷۰ تا ۸۳، و سوره نمل از آيه ۵۴ تا آيه ۵۸ و غير آن ). نخست مى گويد: لوط از رسولان ما بود (و ان لوطا

تفسير نمونه جلد ۲۱ صفحه ۱۶۵ درباره دابة الارض در جلد ۱۵ صفحه ۵۵۱ ذيل آيه ۸۲ نمل توضيح كافى داده شده است . شبيه همين معنى در مورد «دخان » از «ابو سعيد خدرى

مى توانى صداى خود را به گوش كران برسانى هر چند تعقل نمى كنند» و در آيه ۸۰ نمل آمده است : انك لا تسمع الموتى و لا تسمع الصم الدعاء اذا ولوا مدبرين : «تو

و خروج از قرارگاه و حاضر شدن در ميدان اطلاق مى شود، چنانكه در آيه ۱۷ سوره نمل مى خوانيم : و حشر لسليمان جنوده من الجن و الانس و الطير: «لشكريان سليمان از

نقل كرده، اصلا با آيات قرآن مطابق نيست. براى اين كه صدر آن، از آيه ۸۰ سوره «نمل» گرفته شده، و ذيلش از آيه ۲۲ سوره «فاطر». از اين هم كه بگذريم، سياق آيه شهادت

كَأَنهَا جَانُّ وَلى مُدْبِراً وَ لَمْ يُعَقِّب»: تفسير اين جمله در سوره «نمل» گذشت. «يَا مُوسى أَقْبِلْ وَ لا تخَف إِنَّك مِنَ الاَمِنِينَ»: در اين آيه

نخستين عضوى از آنها كه به آتش مى رسد همان صورت است چنانكه در آيه ۹۰ سوره نمل آمده : «من جاء بالسيئة فكبت وجوههم فى النار» كسانى كه كار بدى انجام دهند به

نوع كفر است (شرح بيشتر پيرامون اين موضوع را در جلد ۱۵ صفحه ۴۱۲ ذيل آيه ۱۴ نمل مطالعه كنيد). از آنجا كه انسان وقتى به بلائى مبتلا مى شود مخصوصا اگر بلاى

آنرا از شوم بودن وجود موسى و همراهانش ‍ مى دانستند»! (اعراف - ۱۳۱) و در سوره نمل آيه ۴۷ مى خوانيم : قالوا ا طيرنا بك و بمن معك : مشركان قوم صالح (عليه السلام

بعرشها: كداميك از شما ميتوانيد تخت او (بلقيس ) را براى من حاضر كنيد (سوره نمل آيه ۳۸). و نيز به داربستهائى كه براى برپا نگهداشتن بعضى از درختان ميزنند،