نتایج جستجو

دلایل معاد را کافی نمی‌دانید)؛ بلکه شما دنیای زودگذر را دوست دارید (و هوسرانی بی‌قید و شرط را)! |ولى نه، [شما دنياى‌] زود گذر را دوست مى‌داريد چنين نيست كه

اخبار و اعلام بود، و هم وسیله اى براى سرگرمى و تبلیغ کالا، همان گونه که در دنیاى امروز نیز در فروشگاه هایى که به سبک غرب است نیز، نمونه آن دیده مى شود. و

اخبار و اعلام بود، و هم وسیله اى براى سرگرمى و تبلیغ کالا، همان گونه که در دنیاى امروز نیز در فروشگاه هایى که به سبک غرب است نیز، نمونه آن دیده مى شود. و

را گرفتند که وارث کتاب (آسمانی، تورات) شدند؛ (امّا با این حال،) متاع این دنیای پست را گرفته، (بر اطاعت فرمان خدا ترجیح می‌دهند) و می‌گویند: «(اگر ما گنهکاریم

بيشتر و والاتر است. ببین چگونه برخی (از مردمان) را بر برخی دیگر (در همین دنیای ناچیز، به سبب تفاوت تلاش و کوشششان) برتری داده‌ایم و (یکی را شاه، دارا، دانا،

سوره نازله است، ذكر قلم و تعليم در اولين سوره حكايت از اهميت قلم و تعليم در دنياى بشريت دارد. درآيه اول قسم به قلم ظاهراً دليل نفى جنون از رسول خدا «صلى اللَّه

تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِها فاقِرَةٌ «25» چنين نيست (كه مى‌پنداريد) بلكه به اين دنياى زودگذر دل‌بسته‌ايد. و آخرت را رها كرده‌ايد. چهره‌هايى در آن روز شاداب و با

افسوس) ده روزی بیش (در زندگی دنیا) درنگ نکردید (و نعمت ابدی بهشت را برای دنیای فانی از دست بدادید). در میان خودشان پنهانی و بسیار آهسته می گویند: که [در

حبوبات) قرار دادیم. و برای مشرکان [که از معبودان باطل دم می زنند و دل به دنیای فانی بسته اند] مَثَلی بزن: دو مرد را که به یکی از آنان دو باغ انگور دادیم

خوب انجام مى‌دهند. (زیانکارترین مردم) آنها هستند که (عمر و) سعی‌شان در راه دنیای فانی تباه گردید و به خیال باطل می‌پنداشتند که نیکوکاری می‌کنند. [آنان] کسانی

سلام کرد (و سلام نشانه‌ی پذیرش اسلام است) مگوئید تو مؤمن نیستی و جویای مال دنیای (او) باشید. (بلکه سلام آنان را بپذیرید و پاسخ گوئید و بدانید) که در پیش خدا

خضوع و خشوع می‌کنند و کُرنِش می‌برند، و کسی که (در آن روز کوله‌بارِ) کفر (دنیای خود) را بر دوش کشد، ناامید (از لطف خدا و بی‌بهره از نجات و ثواب) می‌گردد

(نیز) بی‌گمان بر عهده‌ی ماست! هرگز (چنان نیست که شما می‌پندارید)؛ بلکه شما (دنیای) زودگذر را دوست می‌دارید! و آخرت را وامی‌گذارید! چهره‌هایی در آن روز باطروات

تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِها فاقِرَةٌ «25» چنين نيست (كه مى‌پنداريد) بلكه به اين دنياى زودگذر دل‌بسته‌ايد. و آخرت را رها كرده‌ايد. چهره‌هايى در آن روز شاداب و با

كليسا به اطلاق مخالف است و آن را تحريم مى‏كند ولى على رغم كليسا دادگاههاى دنياى مسيحيّت سالانه حكم هزاران طلاق را صادر مى‏كنند، اين نيست مگر به آن جهت كه

موجود در پدیده‌های جهان، و اقرار عقل سالم به زنده شدن دوباره‌ی مردمان در دنیای جاویدان) آیا معبودی با خدا است؟ (ای پیغمبر بدیشان) بگو: دلیل و برهان خود

چهارپایان (همچون: شتر و گاو و بز و گوسفند ...) و کشت و زرع. اینها (همه) کالای دنیای پست (فعلی) است و سرانجام نیک (تلاشگران در راه حق) در پیشگاه خدا است (و همو

را مشغول اسيران كند] تا آن وقت كه سيطره‌ى خود را در منطقه تثبيت كند. شما دنياى عرضى را مى‌خواهيد و خدا [براى شما] آخرت را مى‌خواهد، و خداوند شكست‌ناپذير

كمر مى‏بندد و هر جا در تفسيرش بيخردان و نادانان و حتى ابوهريره را كه پيش دنياى اهل سنّت مقبول است به باد انتقاد مى‏گيرد، ولى در زمينه ما نحن فيه و امثال

دنيا، شكر ننمايد تو را. پس مرا مسلط كن بر دنياى او تا معلوم گردد كه شكر نكند. خطاب شد: مسلط ساختيم تو را بر دنياى او، پس باقى نگذاشت براى او متاع دنيائى و

پس چگونه ميشود در مقام علاج برآيند و كفر خود را زائل نمايند بنابراين عذاب دنياى آنها همان بقاء بجهل است كه سر سلسله تمام ناخوشيها است و هيچ عذابى اعظم از

به زندگی جهان دادید و بدان گرائیدید. «مِنَ الآخِرَةِ»: بدل آخرت. به جای دنیای دیگر. مَنْ‌ ذَا الَّذِي‌ يُقْرِضُ‌ اللَّهَ‌... (۰) گویند وقتى که رسول خدا

! [که برای دنیاپرستان بی ایمان] در آخرت عذاب سختی است و [برای مؤمنان که دنیای خود را در راه اطاعت حق و خدمت به خلق به کار گرفتند] از سوی خدا آمرزش و خشنودی

فَضْلِهِ‌: تا طلب كنيد از فضل الهى به سوارى در كشتيها بر روى آب در آنچه صلاح دنياى شما باشد از تجارت و آنچه صلاح دين شما باشد از جهاد و غير آن. إِنَّهُ كانَ

ترتیل: ترجمه: «مَا بَیْنَ أیْدِیهِمْ»: امور دنیای ایشان. احوال قیامت آنان. «مَا خَلْفَهُمْ»: امور دنیای ایشان. احوال قیامت آنان. هر یک از دو موصول «مَا»

ترجمه تفسير : نكته ها ۱ - ايلاء يك حكم استثنائى است ۲ - مقايسه حكم اسلام و دنياى غرب ۳ - اوصاف الهى در پايان هر آيه «227» وَ إِنْ عَزَمُوا الطَّلاقَ فَإِنَّ

نيافتى آن را نه از حلال و نه از حرام، آيا مى‌خواهى دلالت كنم تو را به چيزى كه دنياى تو زياد، و پيروان تو بسيار شوند؟ گفت: بلى. گفت: بدعتى در دين گذار و مردم

و تمام همّ و فكرشان مانند حيوانات مصروف بخوردن و لذت بردن از لذائذ فانيه دنياى دنى است و مشغول نموده است آنها را آرزوهاى طولانى كه بجائى نميرسد از فكر در

آری «تورات» کتاب مستبین یعنی کتاب روشنگر بود، و به تمام نیازمندیهای دین و دنیای بنی اسرائیل در آن روز پاسخ می‌گفت، همان گونه که در آیه 44 سوره مائده نیز

نقل نموده كه همانا از براى بنده چهار چشم است دو چشم براى ديدن امر دين و دنياى او است و دو چشم براى ديدن امر آخرت او و چون خدا براى بنده‌ئى خير خواسته باشد

نفسانى و خيالات شيطانى خودشان و باختند دل و دين خود را برنگ و رونق دو روزه دنياى دنى و بعد از اين شرّ آن دامنگيرشان خواهد شد اگر غى بمعناى شرّ باشد يا بعد

كه هر كس بقدر فهم و استعداد خود آنرا درك و از آن بهره‌بردارى ميكند و در دنياى متمدن امروز بألحان مختلفه با كمال سهولت قرائت ميشود و ساير كتب سماوى نميشود

ملوك جبابره، و اهواء باطله ايشان را تصديق مى‌نمايند تا برسند به بعضى از دنياى آنها و از حطام دنيوى محظوظ شوند. در اين، توبيخ است ابناى روزگار را و تنبيه

اين بلدم بامر پروردگارم و بعدا خدا هدايت مينمايد مرا بمكانى كه صلاح دين و دنياى من در آن باشد و در كافى از امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه مراد بيت

اين بلدم بامر پروردگارم و بعدا خدا هدايت مينمايد مرا بمكانى كه صلاح دين و دنياى من در آن باشد و در كافى از امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه مراد بيت

اين بلدم بامر پروردگارم و بعدا خدا هدايت مينمايد مرا بمكانى كه صلاح دين و دنياى من در آن باشد و در كافى از امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه مراد بيت

«كُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخائِضِينَ» 9- مرگ، فنا نيست، بلكه آزاد شدن از اسارت دنياى مادى و ديدن حقايق ماورايى است. «كُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ حَتَّى

كه هر كس بقدر فهم و استعداد خود آنرا درك و از آن بهره‌بردارى ميكند و در دنياى متمدن امروز بألحان مختلفه با كمال سهولت قرائت ميشود و ساير كتب سماوى نميشود

«كُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخائِضِينَ» 9- مرگ، فنا نيست، بلكه آزاد شدن از اسارت دنياى مادى و ديدن حقايق ماورايى است. «كُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ حَتَّى

«كُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخائِضِينَ» 9- مرگ، فنا نيست، بلكه آزاد شدن از اسارت دنياى مادى و ديدن حقايق ماورايى است. «كُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ حَتَّى

عذاب، كم و اندك باشد، هر آينه كفر و مخالفت و معاصى را اختيار نمى‌كرديد و دنياى فانى را بر آخرت باقى ترجيح نمى‌داديد. «1». تفسير مجمع البيان، ج 4، ص 121،

اندکی. ظرف است. مراد مدّت کوتاه عمر انسان، یا روزگار اندک جهان در برابر دنیای جاویدان آخرت است. ذَرْهُمْ‌ يَأْکُلُوا وَ يَتَمَتَّعُوا وَ... (۲) مَتَاعٌ‌

حکیمانه نیست، زیرا برای چنین هدفی مناسب این بود چند خیمه کوچک برپا شود. دنیای با این عظمت و این همه کرات و خورشید و ماه و انواع موجودات زمینی نمی‌تواند

مخصوصا نوجوان به گردش و تفریح برای رسیدن به هدفشان سوء استفاده کردند در دنیای امروز نیز دستهای مرموز دشمنان حق و عدالت از مسأله ورزش و تفریح برای مسموم

فرمايد تا در درياى جهالت و نادانى و محيط سفاهت و شهوت رانى غوطه‌ور شوند و در دنياى فانى بلهو و لعب مشغول گردند تا قيامت كه نتيجه اعمال خودشان را مشاهده نمايند

فرمايد تا در درياى جهالت و نادانى و محيط سفاهت و شهوت رانى غوطه‌ور شوند و در دنياى فانى بلهو و لعب مشغول گردند تا قيامت كه نتيجه اعمال خودشان را مشاهده نمايند

«كُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخائِضِينَ» 9- مرگ، فنا نيست، بلكه آزاد شدن از اسارت دنياى مادى و ديدن حقايق ماورايى است. «كُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ حَتَّى

«كُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخائِضِينَ» 9- مرگ، فنا نيست، بلكه آزاد شدن از اسارت دنياى مادى و ديدن حقايق ماورايى است. «كُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ حَتَّى

«كُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخائِضِينَ» 9- مرگ، فنا نيست، بلكه آزاد شدن از اسارت دنياى مادى و ديدن حقايق ماورايى است. «كُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ حَتَّى

«كُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخائِضِينَ» 9- مرگ، فنا نيست، بلكه آزاد شدن از اسارت دنياى مادى و ديدن حقايق ماورايى است. «كُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ حَتَّى

سبحانى و نجات از عذاب دائمى، و تمام انبياء مبرا و منزه بودند از طلب عوارض دنياى دنيه، و متفق بودند بر دعوت قوم بر اصول مذهب حق از توحيد و عدل و بعث و نشر،

و تمام همّ و فكرشان مانند حيوانات مصروف بخوردن و لذت بردن از لذائذ فانيه دنياى دنى است و مشغول نموده است آنها را آرزوهاى طولانى كه بجائى نميرسد از فكر در

در هر حال اين قرآن و آيات آن موجبات بصيرت و بينائى مردم است در امور دين و دنياى خودشان و راهنما و دليل واضح و رحمت و نعمت است براى كسانيكه در مقام تحصيل

كسانى هستند كه براى ضعف عقل و غلبه شهوت اختيار نمودند زندگانى موقت مشوب بألم دنياى دنى را بر حيات دائم و عيش خالص آخرت باقى و باز ميدارند مردم را از متابعت

اسافل اعضاء آنها يا به پيش‌رو و پشت سرشان‌ جلد 2 صفحه 542 و ميگفتند اين عذاب دنياى شما بود و بعدا بچشيد عذاب آخرت را و گفته‌اند گرزهاى آهنين در دست آنها بود

عاقبت است كه بمنزله غرض قرار داده شده و خداوند نصيب آنها را فقط نعم فانيه دنياى دنى قرار داده كه چندى از آنها متمتّع و بهره‌مند شوند چون قابليت غير آنرا

فرمايد تا در درياى جهالت و نادانى و محيط سفاهت و شهوت رانى غوطه‌ور شوند و در دنياى فانى بلهو و لعب مشغول گردند تا قيامت كه نتيجه اعمال خودشان را مشاهده نمايند

است. پس چرا (با اين حال) سپاس نمى‌گزارند؟! 1- اگر گاو و گوسفند وحشى بودند، دنياى لبنيات با همه‌ى منافعى كه دارد به روى انسان بسته مى‌شد. ذَلَّلْناها لَهُمْ‌

در برابر درختى در بهشت به من بفروش. آن مرد جواب رد به پيامبر داد و گفت: دنياى نقد را به آخرت نسيه نمى‌فروشم. پيامبر برگشت. يكى از ياران پرسيد: آيا اگر

نابودى نيست، بلكه امرى وجودى است كه آفريده شده و آن انتقال از اين دنيا به دنياى ديگر است. «خَلَقَ الْمَوْتَ» 7- آفرينش مرگ، آزمايشى براى ظهور صبر، و آفرينش

3. فرزند و بقاى نسل. 4. همخوانى با فطرت و انسانيّت. متأسفانه امروزه نيز دنياى غرب، عمل زشت همجنس‌بازى را رسمى و در بعضى كشورها به آن جنبه‌ى قانونى داده

الهى حق و محقّق است و مغرور بزر و زيور و لذائذ دانيه فانيه دو روز زندگانى دنياى دنى نشوند و مغرور نكند و فريب ندهد آنها را شيطان فريب دهنده بوعده مغفرت و

حلال و حرام خواستى، نتوانستى؛ مى‌خواهى تو را دلالت كنم بر چيزى كه بسيار شود دنياى تو و زياد گردند تابعان تو؟ گفت: بلى. شيطان گفت: بدعتى در دين بگذار و مردم

اين بلدم بامر پروردگارم و بعدا خدا هدايت مينمايد مرا بمكانى كه صلاح دين و دنياى من در آن باشد و در كافى از امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه مراد بيت

الأُولى) این آیه مى تواند تعلیل براى آیه قبل باشد; یعنى، چون آخرت تو بهتر از دنیاى تو است، پس بدان که خداوند تو را مبغوض نداشته است. ۴ - خیر دنیا و آخرت، به

عصیانگری آنها را با چشم می‌بینید، و اخبار آنها را در تاریخ می‌خوانید. این عذاب دنیای آنها بود، در آخرت نیز عذاب دردناکی در انتظارشان است. تفسیر آیات ۱ - آگاهى

نفسانى و خيالات شيطانى خودشان و باختند دل و دين خود را برنگ و رونق دو روزه دنياى دنى و بعد از اين شرّ آن دامنگيرشان خواهد شد اگر غى بمعناى شرّ باشد يا بعد

شباهت قيامت با نفس لوّامه كه هر دو مورد قسم واقع شده‌اند، در اين باشد كه در دنياى كوچك وجود انسان دادگاهى به نام نفس لوّامه وجود دارد، در عالم هستى نيز دادگاهى

است؛ و البته كسانى كه طالبند كمالات معنويه و نعم باقيه را، صرف نظر از لذايذ دنياى دنيه نموده، به قدم مجاهده سعى در طاعات سبحانيه كرده، سر انجام سعادت را دريابند

الاستعداد للموت قبل نزول الفوت»، توجّه و گرايش خاضعانه به سوى آخرت و دورى از دنياى حيله‌گر و آمادگى براى مرگ قبل از آنكه فرصت را از دست بدهد. «1» امام سجاد

سرگردانند گرفتار آزار و شکنجه‌های روحی فراوانی می‌شدند. اما این تنها عذاب دنیای آنها بود، لذا در پایان این آیه می‌افزاید: «و برای آنها در آخرت نیز عذاب آتش

برعکس دنیا که بی‌خبر از حقایق بودند. «الْیَوْمَ»: امروز. مراد جهان فعلی یا دنیای عاجل است. وَ أَلْقَوْا إِلَى‌ اللَّهِ‌ يَوْمَئِذٍ... (۱) وَ لَوْ تَرَى‌ إِذِ

در برابر درختى در بهشت به من بفروش. آن مرد جواب رد به پيامبر داد و گفت: دنياى نقد را به آخرت نسيه نمى‌فروشم. پيامبر برگشت. يكى از ياران پرسيد: آيا اگر

الهى حق و محقّق است و مغرور بزر و زيور و لذائذ دانيه فانيه دو روز زندگانى دنياى دنى نشوند و مغرور نكند و فريب ندهد آنها را شيطان فريب دهنده بوعده مغفرت و

آنكه عالمند به مقدار عمرشان در دنيا الا آنكه وقتى مقابله و مقايسه كنند عمر دنياى خود را به عمر آخرت، مى‌يابند آن را در نهايت كمى. پس بعضى به ديگران گويند:

فرمايد تا در درياى جهالت و نادانى و محيط سفاهت و شهوت رانى غوطه‌ور شوند و در دنياى فانى بلهو و لعب مشغول گردند تا قيامت كه نتيجه اعمال خودشان را مشاهده نمايند

در هر حال اين قرآن و آيات آن موجبات بصيرت و بينائى مردم است در امور دين و دنياى خودشان و راهنما و دليل واضح و رحمت و نعمت است براى كسانيكه در مقام تحصيل

اسافل اعضاء آنها يا به پيش‌رو و پشت سرشان‌ جلد 2 صفحه 542 و ميگفتند اين عذاب دنياى شما بود و بعدا بچشيد عذاب آخرت را و گفته‌اند گرزهاى آهنين در دست آنها بود

بیرون‌شوندگانید؟» «وه! وه! چه دور است آنچه وعده می‌شوید.» «زندگی جز این زندگانی دنیای ما نیست (که) می‌میریم و زنده می‌شویم و (دیگر) ما از برانگیخته‌شدگان نیستیم

نسازند، آبی در میان نخواهد بود، و اگر آب نباشد، کشتیها از حرکت می‌ایستند، و دنیای زندگان کره زمین هم نابود می‌شود، و هنگامی که جانداران و بویژه انسان بر کره

نقل نموده كه همانا از براى بنده چهار چشم است دو چشم براى ديدن امر دين و دنياى او است و دو چشم براى ديدن امر آخرت او و چون خدا براى بنده‌ئى خير خواسته باشد

مردم‌ جاري‌ ‌است‌ نگاه‌ بايمان‌ و تقوي‌ و عمل‌ صالح‌ طرف‌ نميكنيد ‌هر‌ ‌که‌ دنياي‌ ‌او‌ معمور ‌است‌ غني‌ و ثروت‌ و رياست‌ و اسم‌ و عنوان‌ دارد ‌او‌ ‌را‌ عزت‌

چنانچه‌ امروز مشاهده‌ ميكنيم‌ ‌در‌ جامعه‌ ‌که‌ تمام‌ ‌هم‌ ‌آنها‌ ‌اينکه‌ دنياي‌ دنيه‌ ‌است‌ و بجايي‌ نميرسند و واقف‌ نميشوند و عاقبت‌ ‌با‌ هزار حسرت‌ ميگذارند

شباهت قيامت با نفس لوّامه كه هر دو مورد قسم واقع شده‌اند، در اين باشد كه در دنياى كوچك وجود انسان دادگاهى به نام نفس لوّامه وجود دارد، در عالم هستى نيز دادگاهى

شباهت قيامت با نفس لوّامه كه هر دو مورد قسم واقع شده‌اند، در اين باشد كه در دنياى كوچك وجود انسان دادگاهى به نام نفس لوّامه وجود دارد، در عالم هستى نيز دادگاهى

آنان پس از مأموریت مجدد آن حضرت، به او ایمان آوردند و در سایه آن، به مواهب دنیاى دست یافتند. ۷ - «قال أبوعبیدة: قلت لأبى جعفر(ع) کم غاب یونس عن قومه حتّى

‌في‌ حرامها عقاب‌ و ‌في‌ شبهاتها عتاب‌) قلت‌ هيچگونه‌ تنافي‌ ندارد زيرا دنياي‌ مذموم‌ و حساب‌ ‌در‌ حلال‌ ‌آن‌ جلد 6 - صفحه 469 ‌در‌ صورتيست‌ ‌که‌ اشتغال‌

علم و دانش است كه در آن نظر كنند و به تأمل دريابند. تذكره: از آنجائى كه دنياى فانى بناى آن بر جمع و افتراق است و هر زمانى نداى رحيل به انحاء مختلفه گوشزد

«مَنَامُکُمْ»: خوابیدن و خفتن شما. پدیده (خواب) نموداری از نظام حکیمانه خدا است و دنیای خواب هنوز برای انسانها ناشناخته و راز سر به مُهری است. «إِبْتَغَآءُ»: طلبیدن

فرمايد تا در درياى جهالت و نادانى و محيط سفاهت و شهوت رانى غوطه‌ور شوند و در دنياى فانى بلهو و لعب مشغول گردند تا قيامت كه نتيجه اعمال خودشان را مشاهده نمايند

فرمايد تا در درياى جهالت و نادانى و محيط سفاهت و شهوت رانى غوطه‌ور شوند و در دنياى فانى بلهو و لعب مشغول گردند تا قيامت كه نتيجه اعمال خودشان را مشاهده نمايند

.» ممکن است اضافه لامیه باشد; یعنى، هلاکت فرعون براى دیگران، هم نسبت به دنیاى آنان و هم نسبت به آخرتشان مایه عبرت بود. در این صورت، مراد از «أخذه اللّه»

جانشين شدند بعد از آنها جانشينانى كه بميراث بردند كتاب را ميگيرند متاع اين دنياى دنى را و ميگويند زود باشد آمرزيده شويم ما و اگر آيد آنها را متاعى مانند آن

کس آن را ج5، ص552 در شب بخواند خداوند فرشتگانی را مأمور می‌کند که دین و دنیای او را حفظ کنند، و آمرزش و رحمت برای او بطلبند، و اگر در روز بخواند به اندازه

روشنائى خودش راه مى‌يابد و از امير المؤمنين (ع) نقل شده كه صراط مستقيم در دنياى آنراهى است كه بلندى و پستى نداشته باشد و راست باشد و در آخرت راه اهل ايمان

سخن را به همگان کرده، می‌گوید: «پس آنچه به شما عطا شده متاع زود گذر زندگی دنیای فانی است» (فَما أُوتِیتُمْ مِنْ شَیْ‌ءٍ فَمَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا). مبادا

نه جنبه عمومی و همگانی داشت، و نه دائمی و همیشگی بود. 2- مشاهدات عینی در دنیای امروز نشان می‌دهد با تمام تلاش و کوششی که بعضی از رژیمهای استبدادی جهان برای

پیامبرش به جدایی (و دوگانگی) برخیزد، خدا بی‌گمان سخت‌کیفر است. این (عذاب دنیای شماست)؛ پس آن را بچشید و (بدانید) برای کافران بی‌چون عذابِ آتش است. هان ای

در این آیه سومین حالتی را که برای این گونه انسانها به هنگام اقبال و ادبار دنیای مادی رخ می‌دهد بازگو می‌کند که حالت فراموشکاری به وقت نعمت، و جزع و فزع به

آيه فرموده پس عالم به احكام دين بايد قدر و منزلت خود را بشناسد و براى جيفه دنياى دنيه مقام شامخ علم و عمل را از دست ندهد، و حضرت امير المؤمنين عليه السّلام

الهى حق و محقّق است و مغرور بزر و زيور و لذائذ دانيه فانيه دو روز زندگانى دنياى دنى نشوند و مغرور نكند و فريب ندهد آنها را شيطان فريب دهنده بوعده مغفرت و

بیانگر این است که آنچه در این آیه از حالت او در آخرت بیان شده، تجسّم وضع دنیاى او است. ۱۱ - افزایش عذابِ ابولهب، با آزاررسانى همسر او به پیامبر(ص) (سیصلى

نقل نموده كه همانا از براى بنده چهار چشم است دو چشم براى ديدن امر دين و دنياى او است و دو چشم براى ديدن امر آخرت او و چون خدا براى بنده‌ئى خير خواسته باشد

از این بالاتر؟ و چه عذابی از این دردناکتر؟! این در حقیقت تجسمی از حالات دنیای آنهاست که جهل و کفر و ظلم به تمام وجودشان احاطه کرده بود، و از هر سو آنها

عصيان از جانب نفس عاصى است نه از قبل بارى، زيرا نعمت سابغه او نسبت به دين و دنياى بندگان شايع و به جميع مكلفان واسع است. بعد به جهت تصريح بر وجوب توجه عباد

روح‌ ملكوتي‌ مجرد آمد و باين‌ بدن‌ خاكي‌ ‌در‌ دنيا تعلق‌ گرفت‌ حال‌ ‌از‌ دنياي‌ پست‌ و رذل‌ بي‌اعتبار برون‌ آي‌ بسوي‌ رحمت‌ واسعه‌ الهيه‌ و مثوبات‌ و تفضلات‌

عاقبت است كه بمنزله غرض قرار داده شده و خداوند نصيب آنها را فقط نعم فانيه دنياى دنى قرار داده كه چندى از آنها متمتّع و بهره‌مند شوند چون قابليت غير آنرا

نما مقصودش آن بود كه او اذان بگويد و حضرت نماز بجاى آورد و ميفرمود من از دنياى شما سه چيز را دوست دارم بوى خوش و زنان و نور چشمم كه در نماز است از اينجا

نمى‌كنيد. تفسير جواب قول منكران معاد است كه حياة را منحصر بزندگانى چند روزه دنياى دنى دانسته بودند و مقصود آنستكه اعمال دنيويّه بالذات قطع نظر از آنكه مقدمه

۵ - عطاهاى رضایت بخش خداوند در آخرت، دلیل برترى زندگى اخروى پیامبر(ص) بر دنیاى آن حضرت است. (و للأخرة خیر لک من الأُولى . و لسوف یعطیک ربّک فترضى) ۶ - دنیا،

مرحله‌اى بالاتر است. «تُؤْمِنُوا وَ تَتَّقُوا» 4- ايمان و تقوا دو عاملى است كه دنياى انسان را از پوچى خارج مى‌كند. «لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ إِنْ تُؤْمِنُوا وَ تَتَّقُوا

مى‌كند دين مردم را بتزيين ضلالت و ايجاد شبهه و از دست چپ جلوه ميدهد لذّات دنياى دنى را در انظار آنها و غلبه ميدهد حبّ شهوات را بر قلوب ايشان و قمى ره نيز

در برابر درختى در بهشت به من بفروش. آن مرد جواب رد به پيامبر داد و گفت: دنياى نقد را به آخرت نسيه نمى‌فروشم. پيامبر برگشت. يكى از ياران پرسيد: آيا اگر

در برابر درختى در بهشت به من بفروش. آن مرد جواب رد به پيامبر داد و گفت: دنياى نقد را به آخرت نسيه نمى‌فروشم. پيامبر برگشت. يكى از ياران پرسيد: آيا اگر

بشريه، يعنى انبياء، از جنس بشر باشند تا ارشاد و هدايت بندگان و نظام دين و دنياى آنان حاصل آيد و دستورات احتياجيه مكلفين را به توسط وحى سبحانى تبليغ فرمايند

در هر حال اين قرآن و آيات آن موجبات بصيرت و بينائى مردم است در امور دين و دنياى خودشان و راهنما و دليل واضح و رحمت و نعمت است براى كسانيكه در مقام تحصيل

مردم معاصر خود پر است . نزديك تر از مراجعه به تاريخ ، مراجعه به وضع موجود دنياى معاصر خود ماست كه مى بينيم در بيشتر نقاط روى زمين همين وضع جريان دارد. ترجمه

به پیمان الهى است. ۱۶- عالمان اهل کتاب، بیان محتواى کتب آسمانى را به زیان دنیاى خود مى انگاشتند. (و اذ اخذ اللّه میثاق ... لتبیّننّه ... و اشتروا به ثمناً

عاقبت است كه بمنزله غرض قرار داده شده و خداوند نصيب آنها را فقط نعم فانيه دنياى دنى قرار داده كه چندى از آنها متمتّع و بهره‌مند شوند چون قابليت غير آنرا

اطاعت‌ ميكنند و شكرگزار هستند و ‌از‌ جانب‌ خداوند ميدانند ‌که‌ اسم‌ ‌آن‌ دنياي‌ بلاغ‌ ‌است‌ ‌اينکه‌ نعم‌ ‌براي‌ ‌آنها‌ مبارك‌ ‌است‌ و بركات‌ ‌بر‌ ‌او‌ صادق‌

نهایت اخلاص برای گسترش دعوت اسلام به تمام زندگی خویش پشت پا زدند. این پاداش دنیای آنهاست «اما پاداش آخرت، اگر بدانند، بسیار بزرگتر است» (وَ لَأَجْرُ الْآخِرَةِ

خداى متعال زود حساب نماينده و به جزا رساننده باشد، يعنى زمان بسيار از عذاب دنياى ايشان نگذشته باشد كه حق تعالى حساب ايشان فرمايد در آخرت. أَ وَ لَمْ يَرَوْا

نقل نموده كه همانا از براى بنده چهار چشم است دو چشم براى ديدن امر دين و دنياى او است و دو چشم براى ديدن امر آخرت او و چون خدا براى بنده‌ئى خير خواسته باشد

اسافل اعضاء آنها يا به پيش‌رو و پشت سرشان‌ جلد 2 صفحه 542 و ميگفتند اين عذاب دنياى شما بود و بعدا بچشيد عذاب آخرت را و گفته‌اند گرزهاى آهنين در دست آنها بود

آگاهی و بینایی پروردگارت به گناهان پیامددار بندگانش کافی است. هر کس خواهان (دنیای) زودگذر بوده است ما (نیز) با شتاب - برای کسی که اراده کنیم، آنچه از آن را

نقل نموده كه همانا از براى بنده چهار چشم است دو چشم براى ديدن امر دين و دنياى او است و دو چشم براى ديدن امر آخرت او و چون خدا براى بنده‌ئى خير خواسته باشد

گونه از این امور نمی‌بیند، به همین دلیل در دنیای مؤمنان راستین برادری است و تفاهم، پاکی است و تعاون، امّا در دنیای مادّیگری استعمار است و استثمار، خونریزی

را شسته خلعت ملك پوشيده چون به بارگاه ملك رسيده ايستاده گفت: حسبى ربّى من دنياى و آخرتى، و حسبى ربّى من خلقه، عزّ جاره و جلّ ثناؤه و تقدّست اسمائه و لا اله

نابودى نيست، بلكه امرى وجودى است كه آفريده شده و آن انتقال از اين دنيا به دنياى ديگر است. «خَلَقَ الْمَوْتَ» 7- آفرينش مرگ، آزمايشى براى ظهور صبر، و آفرينش

یاد شده بر این اساس است که ضمیر «أنّه» به قرآن باز گردد. ۷ - جهان آفرینش و دنیاى درون انسان، کانون تجلى حقانیت خداوند است. (سنریهم ءایتنا ... و فى أنفسهم)

در هر حال اين قرآن و آيات آن موجبات بصيرت و بينائى مردم است در امور دين و دنياى خودشان و راهنما و دليل واضح و رحمت و نعمت است براى كسانيكه در مقام تحصيل

كسانى هستند كه براى ضعف عقل و غلبه شهوت اختيار نمودند زندگانى موقت مشوب بألم دنياى دنى را بر حيات دائم و عيش خالص آخرت باقى و باز ميدارند مردم را از متابعت

«خیر» است که انواع حسنات و نعمتهای این جهان را در بر می‌گیرد. این پاداشهای دنیای آنهاست، سپس اضافه می‌کند: «و سرای آخرت از این هم بهتر است، و چه خوبست سرای

جانشين شدند بعد از آنها جانشينانى كه بميراث بردند كتاب را ميگيرند متاع اين دنياى دنى را و ميگويند زود باشد آمرزيده شويم ما و اگر آيد آنها را متاعى مانند آن

ذهاب نمى‌كردند مگر در مواقع مناسب به حال خود؛ لذا چون سنه قمرى مخل به مصالح دنياى آنها بود، تبديل نمودند به سال شمسى و به سبب تفاوت بين سال قمرى و شمسى (32

تو بهترين كشتى اين دريايى كه طاغوت در پى تو و مراقب توست. «2» كسانى پا به دنياى اسرار گذاشته و به باطن اشيا آگاه مى‌شوند كه از مرحله‌ى ظاهر گذشته باشند،

را با كمك تدبير در آيات ديگر طورى ديگر تقرير كنيم، و آن اينكه ظرف زندگى دنياى مادى ، ظرفى است كه حق و باطل در آن مختلط و در هم آميخته است، نه جداى از هم

محضر علماء و وعاظ و آنچه‌ ‌که‌ ‌بر‌ خلاف‌ هواي‌ نفس‌ ‌آنها‌ ‌است‌ و ‌با‌ دنياي‌ ‌آنها‌ مخالفت‌ دارد. (وَ اسجُد) ‌در‌ پيشگاه‌ الهي‌ خاضع‌ و خاشع‌ شود و شكرگزار

خلق را بر رضاى خدا ترجيح نميدهد و غضب او را بخشنودى خلق براى خود نميخرد و دنياى فانى را بر آخرت باقى اختيار نمى‌نمايد و نعيم دائم را بمتاع قليل نميفروشد

آنها را می‌داند» (یَعْلَمُ ما بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ). هم از دنیای آنها آگاه است و هم از آخرتشان، هم قبل از وجودشان و هم بعد از وجودشان. مسلما

بدن ظاهر ميشود و مراد از ثمن قليل رسوم و رياست معدود محدود و ساير زخارف دنياى دنى است كه احبار و رهبانان يهود و نصارى دل خودشان را بآنها خوش نموده بودند

امتداد عمر و غير آنست، يا اميد وقوع مصائب بر اهل ايمان، پيش گرفتيد، يعنى دنياى ناپايدار شما را فريب داد و به سبب آن از اهوال قيامت غافل شده آمال بى‌اعتبار

مى‌گويند: «يا حَسْرَتَنا». «2» 1- كسى كه قيامت را نپذيرد، هستى خود را با دنياى فانى معامله كرده و اين بزرگ‌ترين خسارت است. «قَدْ خَسِرَ» «1». تفسير اطيب‌البيان

مقادير النصر و الخذلان، و مقادير الغنى و الفقر، اللهم بارك لى في دينى و دنياى و في جسدى و اهلى و ولدى، اللهم ادرأ عنّي شر فسقة العرب و العجم و الجن و الانس

اين مطلب گفتند: دوستى دنيا سر هر خطا و گناهست و دنيا دو گونه است: دنياى رساننده و دنياى ملعون (يعنى دنيائى كه انسان را بطاعت و قرب خدا ميرساند بقدر كفاف

فَاسْتَمْتَعْتُمْ بِخَلاقِكُمْ‌: پس شما منافقان نيز تمتع يافتيد به نصيب خويش از آرزوهاى دنياى فانى. كَمَا اسْتَمْتَعَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ بِخَلاقِهِمْ‌: چنانچه بهره

خداوند به هركس كه بخواهد بى‌شمار روزى مى‌دهد. كسى كه در راه خدا گام بر دارد، دنياى او نيز تأمين مى‌شود. مادر مريم فرزندش را براى خدا نذر كرد، خداوند در اين

يَقُولُ‏ اَللَّهُمَّ إِنْ كَانَ كَذَا وَ كَذَا خَيْراً لِي فِي دِينِي وَ دُنْيَايَ وَ عَاجِلِ أَمْرِي وَ آجِلِهِ فَصَلِّ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ يَسِّرْهُ

نداشت: ۱- (اين بود كه مى‏نوشتند): هر كه همت و اندوهش آخرتش باشد خداوند اندوه دنياى او را كفايت كند. ۲- هر كه خود نهادش را اصلاح كند خداوند آشكار او را اصلاح

فرزند راه است كه بايد مورد حمايت مالى قرار گيرد. «مختال»، كسى است كه در دنياى خيال، خود را بزرگ مى‌پندارد و تكبر مى‌كند. اگر به اسب هم «خيل» مى‌گويند چون

عمل آورده، يا به بيمارى در بدن او، و يا به تنگى در روزى او، و يا به ترس در دنياى او؛ پس اگر باقيمانده‏اى از آن بر او باقى بماند، در نزد مردن، بر او سخت گيرم

چپ‌ و راست‌ قطع‌ كنند ‌ يا ‌ نفي‌ بلد شوند ‌از‌ بلاد اسلامي‌ ‌اينکه‌ خزي‌ دنياي‌ جلد 6 - صفحه 352 ‌است‌ و ‌در‌ آخرت‌ عذاب‌ عظيم‌ ‌از‌ خصائص‌ اينها ‌است‌

در درياى جهالت و ضلالت و حيرت غوطه‌ور شوند و چون كودكان ببازى چهار روزه دنياى دنى دلخوش باشند و در آخرت بعذاب اليم گرفتار شوند و در كافى از حضرت صادق (ع)

سازد، و فرياد «ما اظن ان تبيد هذه ابدا» را سر مى دهند! ايمان به جاودانگى دنياى مادى چون تضاد روشنى با رستاخيز دارد نتيجتا به انكار معاد برمى خيزند «و ما

كه متوجه مقاتله لشكر جالوت نفس و هوى شدند، و آن نهر به منزله مال و متاع دنياى فانى است هر كه در آن به حرص تمام خوض نمايد و زياده از ضرورت و معاش اخذ كند

دَرَجَتٍ وَ أَكْبرُ تَفْضِيلاً(۲۱) ترجمه : ۱۸ - آن كس كه (تنها زندگى زودگذر (دنياى مادى ) را مى طلبد آن مقدار از آن را كه بخواهيم و به هر كس اراده كنيم مى دهيم

آيا فرد هم عينا مانند قوم و جمعيت است و صلاح و فساد عمل او در وضع آخرت و دنياى او و امور مادى و معنوى او اثر مى گذارند يا نه، آنچه كه از كلام الهى بر مى

داشتن از دور كردن از دين خود، و پاك گردان دل مرا از شك، و مشغول مكن مرا به دنياى من و شتابان زندگى من، از آجل و آينده ثواب آخرت من، و مشغول ساز دل مرا به

اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَوْدِعُكَ نَفْسِي وَ أَهْلِي وَ مَالِي وَ دِينِي وَ دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي وَ أَمَانَتِي وَ خَوَاتِيمَ عَمَلِي إِلاَّ أَعْطَاهُ اَللَّهُ

بعد از آنان جانشینانی ناخلف وارث کتاب (آسمانی) شدند در حالی‌که متاع این دنیای پست را می‌گیرند و می‌گویند: «به زودی بخشوده خواهیم شد.» و اگر متاعی مانند

نفسانى و خيالات شيطانى خودشان و باختند دل و دين خود را برنگ و رونق دو روزه دنياى دنى و بعد از اين شرّ آن دامنگيرشان خواهد شد اگر غى بمعناى شرّ باشد يا بعد

وجه قبلى درج نمود. بعضى ديگر گفته اند: مراد از «مَا بَينَ أيدِيهِم»، زندگى دنياى ايشان است كه بدان اقبال نموده و آن را مقدم بر آخرت داشتند، و همه براى آن

را به عاقبت نكويش بشارت دادن و يا شايد با ديدن ملك الموت كه خود پيش درآمد دنياى بزرگتريست بر جاى خود ميخكوب مى‏شود و شايد هم اعتبارات ديگر) كه اگر چنين نكند

نشناختند- زيرا كه تو از فروختن دين خود به ايشان دريغ كردى، پس ايشان نيز دنياى خود را از تو دريغ داشتند. پس چون فردا فراز آيد تو چه بسيار به آنچه از ايشان

اند هيچ اثرى ندارد، و از بيشتر آنان هيچ سودى عايد دين نمى شود، نه به درد دنياى كسى مى خورند، نه به درد آخرت . پس اينگونه افراد در جامعه بشريت عضو فاسدى

اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَوْدِعُكَ نَفْسِي وَ أَهْلِي وَ مَالِي وَ دِينِي وَ دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي وَ أَمَانَتِي‏ وَ خَوَاتِيمَ عَمَلِي إِلاَّ أَعْطَاهُ اَللَّهُ

مِمَّا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي وَ اِجْعَلْ ذَلِكَ خَيْراً لآِخِرَتِي وَ دُنْيَايَ مَعَ مَا أَسْأَلُكَ يَا رَبِّ أَنْ تَحْفَظَنِي فِيمَنْ خَلَّفْتُ وَرَائِي

و امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «محبوس و در زندان‏شده، كسى است كه دنياى او، او را از آخرتش حبس كرده باشد».

مقصودشان از كلمه ((تورا(( جسد انسانى داراى روح فرعون نبوده ، بلكه مقصود دنياى عريض و مال و منال آن كه فرعون به آن مى باليد بوده است . فرعون كه ساحران را

شيطان ، استفاده از اين وسائل است . اين مساله مخصوصا در دنياى امروز كه دنياى فرستنده هاى راديوئى و دنياى تبليغات گسترده سمعى و بصرى است ، از هر زمانى روشنتر

به راستى در دنيا دارى زيان به آخرت است و در طلب آخرت زيان به دنيا، شما به دنياى خود زيان بزنيد كه بهتر است از زيان رساندن به آخرت. ۱۳- از ابى عبيده حذّاء،

مسافرتهاى خودتان ، براى نقل و انتقال مال التجاره ها، و براى آنچه به دين و دنياى شما كمك مى كند. «چرا كه خداوند نسبت به شما مهربان است » (انه كان بكم رحيما)

جلوگيرى كه از افسار گسيختگى مانعش شود ندارد، و كمتر جنايتى است كه در اين دنياى مالامال از جنايات ديده شود و شراب در آن دخالت نداشته باشد، بلكه مستقيم و

خدا گمراه كند راهنمایى ندارد.(۳۳) در زندگى اين دنيا عذابى دارند، و عذاب دنياى ديگر سخت تر است، و از عذاب خدا حافظ و نگهدارى ندارند.(۳۴) بهشتى كه به پرهيزگاران

آيات الهى، سوغاتى‌اش اخبار آسمان‌ها و ملكوت و بالا بردن سطح فهم بشر از اين دنياى مادّى بوده است. «1» بر اساس روايات، پيامبر يك سال قبل از هجرت، پس از نماز

از طريق خدا و صراط حق است . ما امروز شاهد آثار نكبت بار اين طرز تفكر در دنياى به اصطلاح متمدن هستيم كه گاهى شنيعترين اعمال زشت را به خاطر تمايلات مردم

بيرون آوردى (كه گويند آن سه تاريكى: ظلمت بطن و رحم و مشيمه است) آنگاه مرا از دنياى جنين به اين دنيا آوردى پس بر آن نظر افكندم و آنگاه آن را طلب نمودم، و سپس

جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود كه: «چون عالم را ببينيد كه با دنياى خويش محبّت داشته باشد، او را بر دين خود متهم كنيد؛ زيرا كه هر كه دوست چيزى

زن همان استقلال اقتصادى را قائل شده كه براى مرد (بر خلاف بسيارى از قوانين دنياى گذشته و حتى امروز كه براى زن مطلقا استقلال اقتصادى قائل نيستند. به همين دليل

فريبكار و پيمان شكن را گرفتار چنين سرنوشت دردناكى كند. اما اين تنها عذاب دنياى آنها بود، لذا در پايان اين آيه مى افزايد: «و براى آنها در آخرت نيز عذاب آتش

اعمال زشت و عقائد خرافى و باطل براى نفس خود صورتهائى درست مى كند، كه جز با دنياى فانى و زخارف ناپايدار آن ارتباطى ندارد، و اين باعث مى شود كه بعد از مفارقت

چون چنين كسى از هر شقى اى، شقى تر است. براى اين كه ساير بدبخت ها، در زندگى دنياى خود بدبخت اند؛ يا در بدن خود مبتلا به بيمارى و يا نقص عضو اند، و يا مالشان

«ظاهر» است و هم «مظهر» (ظاهر كننده غير). ۴ - نور آفتاب كه مهمترين نور در دنياى ما است پرورش دهنده گلها و گياهان بلكه رمز بقاى همه موجودات زنده است و ممكن

ارتداد در واقع يك نوع قيام بر ضد رژيم كشور اسلامى است كه در بسيارى از قوانين دنياى امروز نيز مجازات آن اعدام است اگر به افراد اجازه داده شود هر روز مايل بودند

در زمانهاى گذشته مانند امروز تا اين حد آفتابى و روشن نبود، اما در دنياى امروز كه دنياى آمارها و اعداد و ارقام است و در كنار هر سازمان و تشكيلات اقتصادى

كس در آخرت كور باشد لابد در دنيا هم كور بوده خداوند كه ظالم نيست پس كورى دنياى اينها دليل بر كورى آخرتشان و كورى آخرتشان دليل بر كورى دنيايشان است، اين

سرگرم شدن بخود، و يا هر چيزيكه او را بخود سر گرم مى كند، از قبيل زخارف حياة دنياى فانى ، و پوسنده ، مقام پروردگارش را از ياد برد (دقت بفرمائيد). ولكن اگر آدمى

در آيه بعد سومين حالتى را كه براى اينگونه انسانها به هنگام اقبال و ادبار دنياى مادى رخ مى دهد بازگو مى كند كه حالت فراموشكارى به هنگام نعمت ، و جزع و فزع

آن شديد است، و كسى كه فردايش بدترين دو روز او باشد، محرومست، و كسى كه چون دنياى او سالم بماند بكاسته شدن از آخرتش بى‏اعتناء باشد هلاك‏شونده است، و كسى كه

و به اين ترتيب از اين سه نعمت بزرگ (شنيدن و ديدن و گفتن ) كه انسان را با دنياى خارج مربوط ميسازد محرومند. بعضى از مفسران معتقدند كه منظور از افراد كر مقلدينى

لجاجت و خود خواهى كه مايه هلاكت و بدبختى و شرمسارى است حفظ فرما. خداوندا! دنياى ما را نيز بيدار كن ، و پيش از آنكه باس شديدت دامان مردم عصر ما را فرو گيرد

مؤمنان است، به اين منظور است كه اشاره كند به اين كه اين تنزيل، مايه اصلاح دنياى مردم است، همچنان كه مايه اصلاح آخرتشان است. «كِتَابٌ فُصّلَت آيَاتُهُ قُرْآناً

((يعملون ظاهرا من الحيوه الدنيا و هم عن الاخره هم غافلون (( گفته : يعنى دنياى حاضر را مى بينند، و درباره آخرت ، خود را به غفلت مى زنند. و در خصال آمده

«يمين » بر مى گردد، و بنابراين گفته ، معنى چنين مى شود: ما از اين سوگند خود دنياى بى ارزش و اندك را در نظر نداريم . و لازمه اين گفته اين است كه سوگند دو نوبت

سرزمينتان بربايند، و ليكن آنچه شما در اين فرض از دست مى دهيد متاع زندگى دنياى فانى است ، پس ‍ چرا بايد آن را بر سعادت آخرت و بر ثواب در نزد خدا كه در عوض

پاپها و كاردينالهاى مسيحى كه بعد از قرنها انزوا و گوشه گيرى و قطع ارتباط با دنياى خارج ، به سير در ارض مى پردازند تا نيازمنديهاى زمان را درك كنند، آيا نبايد

بسيار بزرگ در نظرشان جلوه مى كند و سخت از آن به وحشت مى افتند، همانطور كه در دنياى امروز نيز افراد قدرتمندى را مشاهده مى كنيم كه از كوچكترين حادثه وحشت دارند

يك نقطه قرار دارند) پس همانطور كه ممكن است دل آدمى يكسره بستگى به زندگى دنياى فانى و زينت هاى باطل آن پيدا كرده و بكلى هر حق و حقيقتى را فراموش كند، و

آرى تورات كتاب مستبين يعنى كتاب روشنگر بود، و به تمام نيازمنديهاى دين و دنياى بنى اسرائيل در آن روز پاسخ مى گفت ، همانگونه كه در آيه ۴۴ سوره مائده نيز

ما خود ديده ايم كارشان به جائى رسيده كه نسبت به لذائذ مادى و مشتهيات فانى دنياى فانى زهد ورزيده و جز رياضت دادن به نفس و اشتغال به سلوك طريق باطن هم ديگرى

معجره ها كه سوى ما آمده ترجيح نمى دهيم ، هر چه مى كنى بكن فقط به زندگى اين دنياى ما لطمه مى زنى (۷۲) ما به پروردگارمان ايمان آورده ايم كه گناهانمان را با

لَأَصْلِيَنَ‏ مَنْ عَادَاكَ أَشَدَّ عَذَابِي وَ إِنْ وَسَّعْتُ عَلَيْهِ فِي دُنْيَايَ مِنْ سَعَةِ رِزْقِي فَإِذَا اِنْقَضَى اَلصَّوْتُ صَوْتُ اَلْمُنَادِي أَجَابَهُ

هم اختلاف عقيده و هم كشمكشهاى خونين اجتماعى مى شود، همانطور كه جوامع مادى دنياى امروز كه تنها در برابر بت صنعت و ثروت سجده مى كنند گرفتار تمام اين بلاهاى

بينياز پندارد. ۳ - اين هشدار مخصوص بت پرستان نيست ، هم امروز قرآن نيز به دنياى ثروتمند ماشينى كه بر اثر فراهم بودن امكانات زندگى از باده غرور سر مست شده

امير مؤ منان على (عليه السلام ) چهارصد باب درباره امورى كه به نفع دين و دنياى مسلمانان است به اصحابش تعليم داد و از آن جمله اين بود: اذا وسوس الشيطان الى

فرهنگى گاهى فكرى ، گاه اقتصادى و گاه سياسى و نظامى مجسم شودهمان است كه چهره دنياى امروز ما را تاريك و سياه كرده ، اقليتى در اين جهان داراى همه چيز و اكثريت

ايـنـكـه ايـن تـقـسـيـم هـمـانـنـد پـاره اى از اشـكـال تـقـسيم ثروت كه در دنياى امروز وجود دارد و غالبا با ناراحتيهاى اجتماعى همراه است نمى باشد، و طورى

در اين عالم هيچ چيزى جارى نمى شود مگر آنچه كه در آنجا جارى شده است ، تازه دنياى ديگرى قبل از اين دنيا اثبات كرده اند نظير آن دنيايى كه قائلين به ادوار و

واقع چيزهائى بر سرمايه شما مى افزايد، هم از نظر معنوى و هم از نظر مادى . در دنياى امروز كه نتيجه و اثر اختلافات طبقاتى و پايمال شدن ثروتها به خاطر به هم خوردن

هولاء، و هولاء من عطاء ربك ، و ما كان عطاء ربك محظورا»: (كسى كه هدفش زندگى دنياى عاجل باشد، ما از آن زندگى به هر قدر كه بخواهيم و براى هر كه بخواهيم در اختيارش

توجيه و تعليل مى كند. مى گويد: من از موسى بر شما مى ترسم، كه مبادا دين و دنياى شما را تباه كند. اما از جهت دين - يعنى پرستش بت ها - براى اين كه مى ترسم

اعصار هست مختلف بوده باشند، و همگى يك هدف را دنبال مى كنند و همگى از طمع مال دنياى مردم منزهند. و نظير اين سخن را در تفسير آيه اى كه در خاتمه همه داستانهاى

شد اشاره كوتاهى بود به عذابهاى دردناك آنان در قيامت ، آيه بعد سخن از عذاب دنياى آنها مى گويد، مبادا تصور كنند كه در اين زندگى دنيا در امان خواهند بود، مى

شد نه تنها در محيط حجاز كه محيط جهل بود كسى ارزشى براى قلم قائل نبود در دنياى متمدن آن زمان نيز قلم از اهميت كمى برخوردار بود. اما امروز مى دانيم كه تمام

همچون جاهليت عرب در پيش است كه ما امروز در عصر خود آثار اين پيشگوئى قرآن در دنياى متمدن مادى را مى بينيم ، ولى مفسران پيشين نظر به اينكه چنين امرى را پيش بينى

تفسير نمونه جلد ۱۴ صفحه ۴۶۲ گرچه ظاهرا بردگى به صورت سابق وجود ندارد، ولى در دنياى به اصطلاح متمدن جناياتى مى شود كه از دوران بردگى به مراتب وحشتناكتر است ،

مقصود و معبود دنياپرستان است . سپس مى افزايد: «اما همه اينها متاع زندگى دنياى مادى است و آخرت نزد پروردگارت از آن پرهيزگاران است » (و ان كل ذلك لما متاع

«مسلمان » و «مؤ من » و «موحد» باشند نه تنها از قدرتهاى بزرگ نظامى و صنعتى دنياى امروز به خود وحشتى راه نمى دهند، بلكه آن قدرتها از آنها مى ترسند، چنانكه

روز رستاخيز است . اين تفسير نيز ممكن است كه « ما بين ايديهم » اشاره به وضع دنياى آنها باشد، « و ما خلفهم » آينده اى كه براى آنها و فرزندانشان در پيش ‍ است

بشر بيرون است ، بله تنها خاصيتى كه در اديان هست و تنها دخالتى كه در سعادت دنياى آدمى دارد اين است كه متدين به آن و معتقد به اصول آن از سرگرمى به آن لذتى

كه به هنگام نعمت و رنج هر دو شاكر و صابر باشند به شيطان اجازه داد كه بر دنياى او مسلط گردد. شيطان از خدا خواست اموال سرشار ايوب ، زراعت و گوسفندانش و همچنين

آب باشد نهى فرموده اند، و نيز از دور افكندن هسته خرما امام نهى مى فرمايد. دنياى امروز كه احساس مضيقه در پاره اى از مواد مى كند، سخت به اين موضوع توجه كرده

آنها مى گويد: بچشيد آنچه را عمل مى كرديد!)) اين در حقيقت تجسمى از حالات دنياى آنها است كه جهل و كفر و ظلم به تمام وجودشان احاطه كرده بود، و از هر سو آنها

كنند، هر كس آن را در شب بخواند خداوند فرشتگانى را مامور مى كند كه دين و دنياى او را حفظ كنند، و آمرزش و رحمت براى او بطلبند، و اگر در روز بخواند به اندازه

خط مكتبى خود را تداوم بخشند، و در برابر آن همه طوفان قد علم كنند و حتى در دنياى امروز افكار اكثريت مردم جهان را به خود متوجه سازند. نوع ديگر از پيروزى داريم

آنها شدند كه وارث كتاب (آسمانى ، تورات ) گشتند (اما با اين حال ) متاع اين دنياى پست را گرفته (بر حكم و فرمان خدا ترجيح دادند) و ميگفتند (اگر ما گنه كاريم

اينكه : امامت معانى مختلفى دارد: ۱ «امامت » به معنى رياست و زعامت در امور دنياى مردم (آنچنان كه اهل تفسير نمونه ، جلد ۱، صفحه : ۴۳۸ تسنن مى گويند). ۲ «امامت

تفسير نمونه ، جلد ۳، صفحه ۱۷۳ با اختلاف و شكست خواهد شد و به همين جهت در دنياى امروز نيز مشورت را بصورت دسته جمعى انجام مى دهند، اما اجراى آن را بدست دولتهائى

از زندگى اين جهان وسيعتر است ، درست همانند وسعت زندگى اين جهان در برابر دنياى رحم مادر و عالم جنين ، بنابراين اگر الفاظ و مفاهيمى كه براى زندگى اين جهان

سـرخـى دور آنـها بكشيم ، بلكه آنچه مذموم است آنست كه ما به خاطر بهره گيرى از دنياى مادى آنها به سراغ آنها برويم و به گفته قرآن مصداق «تريد زيـنـة الحـيـاة الدنـيـا»

فرستد، شامل است ، و خلاصه اين آيه اولين تشريع و قانونى را كه خدايتعالى در دنياى آدم ، و براى بشر مقرر كرده ، حكايت مى كند، و بطوريكه خدا حكايت كرده ، اين

اگر ما مطرود درگاه او بوديم اين همه نعمت چرا به ما ميداد؟! خلاصه آبادى دنياى ما دليل روشنى بر آبادى آخرت ماست ! بعضى از مفسران احتمال داده اند كه جمله

انسانيت ندارد، بلكه تمام همّشان، شكم و شهوتشان است و سرگرم لذت گيرى از زندگى دنياى كوتاه مدت اند و مانند چارپايان مى خورند و غير از اين، آرزو و هدفى ندارند

كه منافى آن تمايلات است ترك نموده و بگويند اين دستورات موافق سنن جارى در دنياى امروز نيست ، صرف اين جهت باعث نمى شود كه احكام خدا از بين برود، زيرا همانطورى

بدرستى كسانيكه مؤ منند و كسانيكه يهودى و نصرانى و صابئى هستند هر كدام بخدا و دنياى ديگر معتقد باشند و كارهاى شايسته كنند پاداش آنها پيش پروردگارشان است نه بيمى

تنها نعمت هاى حقيقى و پايدار را درخواست نمود، و به هيچ وجه توجهى به زخارف دنياى فانى نكرد، و براى خود نعمتى اختيار كرد كه سر آمد آنها و گرانبهاترين آنها