نتایج جستجو

وجد وجف وجه وحد وحى ودد ودع ودى وذر ورى وزر وزن وسق وسم وسوس وصد وضع وضن وعد وعى وفق وقت وقد وقع وقى ولد وله ولى وهج ويل وکء ى ياقوت يتم يدى يسر يقن يمن

کبر س قعد ها انن نا ک نفق غفر نفس فضل کون هن جنن امن حيث ف قتل کذب غفل اوى وعد حکم صير رحم اخذ حدث کفر اجر ذو مول بلو علو عدن عيسى بئس جعل فى کره ملو عرش

فصل او نور لم على وزن درى ثم ام هم غدو ذا کسب رقم رحم ويل نزل ى اذ کلا کذب وعد قد بعد ظنن ليت هوى غيب ارض عمى کتم فعل سمو قحم عدد رود شرر حسب رسل سوى ولى

کيد کذب ريب شکر لما خزن ظلم الى رئى يقن غير امر کثر نن قلب دعو اجر ثقل غرم وعد عهد ولى رسل

ائى وهب داود نذر هدى هو حيى حدث شرح فلح جناح اوى عهد علم زيغ عبر خير يدى وعد وحد فرى قلب کثر جنح نزل سليمان او ضغث نعم رحم اسرائيل ذلک ها ان عمى لکن قوم

[سجده:28]. گفته‏اند در لغت هذيل به معنى«من» و «فى» نيز آيد. قول ه ذا هذا ان کون وعد لا هم صدق فى ف ى بين نصر الى الا الله ما بصر هو علم مکر حشر ظلم عجل اله من

انن ک على ربب لا نا کون ان حقق کم الذين فى جىء هو الا علم ها بين امن رسل وعد هدى ارض ذلک غير بطل کتب الى قوم ى کفر نزل اتى کثر ا يوم سمو ذا کلم انس قد

جرم اذ جىء الله ى اتى على رشد اوب هذا خلف امد سبح ا ولد غير عشو طرق طغى فوز وعد کهف بطن عذب کتب عشر قصص اذا ظنن سجن رصد فعل عبد امن طغو اهل حقب بضع ذا قسم

کن لقى وجد مول ا سئل لما اذ جىء ارض سمو فرض سبق هؤلاء قوى دور سبل حکم ميل وعد عدد قرب ذکر نفس ولى وسم بغى

ذلک امن غنى ثوب وفى قتل رجع نصح ذى نفس زيد کفل رئى اخر قضى اتى ارض رسل لما وعد دعو

رئى نا کلل قسط جعل وزر ذکر الذى ارض اتى ا يوم ذات ظلم انس وضع غير لم لما وعد سمو صلو نمرق اخذ ظهر صدر خلل زربيه صفف حين خبث بيت انم سلح کوب نسى حرب قوم

صحب بعد ذلک يمن شهر خلق نسو انس نصف ها کلم کذب صوم ظلل ترک زيد هما قوم بلغ وعد حتى رسل صلو ا وجد الى وصى ذکر وحد اول کفر ملک ذلکم دنو طوف تمم طلق امم الک

الذين اله نا وقى الله اول عن الى عدن ى هما ايى الا علم جعل اکل بين عين اتى وعد التى يوم قوم نخل هو قبل شىء قد کذب نور يا اذ جنن سوء اوى ذلک نن ا لو عند عنب

ربب نا اول امم سعى صبر اوى لقى نن ائى جعل ضعف ايى خلد بوء نور لکن حيى انن وعد عين صلح الله سلم اله قلل نعم

آیات شامل این کلمه وعد (۱۵۱ بار) راغب گويد: وعد در وعده خير وشر هر دو بكار رود گويند: «وَعَدْتُهُ بِنَفْعٍ وَ ضَرٍ»... ولى وعيد فقط در وعده شر گفته مى‏شود

آیات شامل این کلمه وعد (۱۵۱ بار) راغب گويد: وعد در وعده خير وشر هر دو بكار رود گويند: «وَعَدْتُهُ بِنَفْعٍ وَ ضَرٍ»... ولى وعيد فقط در وعده شر گفته مى‏شود

يا يسر نعم عمل کلل هذا ذا ظنن زور حتى حنف لعل اکل اهل ولى دحر خشى شرر وجب وعد تلو نجو لکن برر غرب شطن کثر وکل ملک کذب جفو طهر جبه رحم

يُغْفَرْلَهُمْ». 2- مخفف از ثقيله و اكثراً در جوابش لام مفتوح مى‏باشد. مثل «اِنْ كانَ وَعْدُ رَبَّنا لَمَفْعُولا». 3- حرف نفى و بيشتر در جوابش الّا مى‏يايد مثل «اِنِ

ارض اذا ائى رسل عبد کذب شىء او انس يا شرک اذ کيف حقق امر اول کلل نن رحم کتب وعد نفس ثم نظر سمو عقب دعو رئى غفر ذا کبر مع شهد الذى هذا هدى هو خير اخذ فعل سوء

آیات شامل این کلمه هم‌ (۳۸۹۶ بار) وعد (۱۵۱ بار) وَ مَا الْأَوْلاَد يَعِدُهُم الْأَمْوَال الشّيْطَان فِي إِلاّ إِن شَارِکْهُم غُرُورا عِبَادِي رَجِلِک در

آیات شامل این کلمه وعد (۱۵۱ بار) وَ لاَخْتَلَفْتُم لَو فِي الْمِيعَاد مِنْکُم أَسْفَل لٰکِن الرّکْب لِيَقْضِي اللّه الْقُصْوَى بِالْعُدْوَة أَمْرا کَان

آیات شامل این کلمه هن‌ (۲۰۷ بار) وعد (۱۵۱ بار) لا وَ سِرّا إِلاّ لٰکِن أَن سَتَذْکُرُونَهُن تَقُولُوا أَنّکُم قَوْلا اللّه مَعْرُوفا عَلِم أَنْفُسِکُم

آیات شامل این کلمه وعد (۱۵۱ بار) إِن الظّالِمُون بَل بَعْضُهُم مِنْه بَعْضا بَيّنَة إِلاّ عَلَى غُرُورا فَهُم اللّه کِتَابا يُمْسِک آتَيْنَاهُم أَم در

آیات شامل این کلمه هم‌ (۳۸۹۶ بار) وعد (۱۵۱ بار) الصّبْح إِن أَصَابَهُم أَ مَا لَيْس مُصِيبُهَا فَلَمّا إِنّه بِقَرِيب امْرَأَتَک جَاء إِلاّ أَمْرُنَا أَحَد

آیات شامل این کلمه ه‌ (۳۵۷۶ بار) وعد (۱۵۱ بار) اللّه رُسُلَه مُخْلِف إِن تَحْسَبَن عَزِيز الْجِبَال فَلا ذُو مِنْه انتِقَام يَوْم لِتَزُول تُبَدّل مَکْرُهُم

آیات شامل این کلمه ب‌ (۲۶۴۹ بار) وعد (۱۵۱ بار) مَا لَدَي وَ يُبَدّل إِلَيْکُم الْقَوْل قَدّمْت قَد تَخْتَصِمُوا أَنَا بِظَلاّم لا قَال در حال بارگیری.

آيه : ((وعد اللّه الذين آمنوا منكم و عملوا الصالحاتليستخلقنكم فى الارض ...)) حديثى از اميرالمؤ منين عليه السّلام در نهج البلاغه كه در آن به آيه (وعد اللّه

آیات شامل این کلمه وعد (۱۵۱ بار) وَ مُوسَى لَيْلَة مِن إِذ عَظِيم ثَلاَثِين أَرْبَعِين تَنْظُرُون رَبّکُم أَنْتُم بَلاَء ثُم ذٰلِکُم فِرْعَوْن أَتْمَمْنَاهَا

آیات شامل این کلمه کم‌ (۲۲۹۱ بار) وعد (۱۵۱ بار) أَ رَبّکُم لَم وَعْدا حَسَنا قَوْم يَا قَال فَطَال أَسِفا عَلَيْکُم غَضْبَان الْعَهْد أَم قَوْمِه أَرَدْتُم

آیات شامل این کلمه هم‌ (۳۸۹۶ بار) وعد (۱۵۱ بار) وَ مَا الشّيْطَان إِلاّ غُرُورا مُبِينا يُمَنّيهِم خُسْرَانا خَسِر يَعِدُهُم فَقَد عِدْهُم أُولٰئِک إِن

آیات شامل این کلمه وعد (۱۵۱ بار) ال وَ مِن يَوْم لَعَلّهُم جَاءَت يَتّقُون ذٰلِک کُل فِيه الصّور أَو نَفْس صَرّفْنَا فِي يُحْدِث مَعَهَا لَهُم سَائِق عَرَبِيّا

آیات شامل این کلمه کم‌ (۲۲۹۱ بار) وعد (۱۵۱ بار) وَ اللّه الْفَقْر يَأْمُرُکُم إِن بِالْفَحْشَاء الشّيْطَان مَغْفِرَة أَنّکُم لَخَاسِرُون أَ إِذ مِنْه الّذِي

قرآن: ۹۵۹۴(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ف ربب ک ل سمو نن شىء ه وعد ما عضو کون هم قرء کم ارض حشر لم قرآن سئل رزق جعل قبل انن الذين من قسم حقق

آيه : ((وعد اللّه الذين آمنوا منكم و عملوا الصالحاتليستخلقنكم فى الارض ...)) حديثى از اميرالمؤ منين عليه السّلام در نهج البلاغه كه در آن به آيه (وعد اللّه

دکک ف ربب ارض جىء وحد اذا حبب ه جبل ک جمم کلا وقع الک اذ جعل ى لئک مول نفخ وعد حمل يوم صفف ملک کون خرر موسى صور صعق لما ل لمم ترک شقق حقق فوق فى بعض قول

رجع قد الى نخر فطر ردد بلى حسن هى فعل مدد عظم امن تبع ب عذب خسء حمم فى زجر وعد ذلک هو هل مول الذين وحد صدق جىء ا لا دور سبب بنو اوى حين حسر جعل او

وعده مى‏شويد منظور از دورى استبعاد وقوع آن است. خرج هيهات کم ل انن ما ان عظم وعد هى ترب الا کون حيى موت نا اذا

عموم کفرپیشگان (وعد اللّه المنفقین و المنفقت و الکفار نار جهنم خلدین فیها) ۲ - زنان و مردان منافق در استحقاق کیفرهاى الهى، مساویند. (وعد اللّه المنفقین

حسن سوق على کرم قلب نعم اهل نجو ايى بوب عسى اوى جهد مدن عتب مرء اجل علم عمر وعد لو مدين کاين فلح مصر الا سلط خسر سود نفع تلو او الى دخل ذا قرى وجه متع طول

ربب الى ى ان ها امن نا هدى رسل ا کتب الا رئى ذا بين کفر هذا الذى کلل وقى وعد ثم يوم شىء عمل ن قوم عبد الذين حيى انس موت ذلک نن بعض عزز ايى نور يدى رحم

طير صعق اتى برء ملک حيد رجع سبح جرم فزع دکک وحد هن الله غيب بعض کلل صير شهد وعد جبل فتح فوج جىء نسب وقت ربع امن رکب جعل رحم طيب کلا عدل اهل ها عن الک عرض

ملک برق نقص اذا الى تسع فرعون بعث زرع هو متع سجن لو ذهب جمل ن س التى او عوم وعد مدن اول خلق ثمر انس زحزح وحد حصد مدين شدد حرم ذکر بعض اذن عن وزع نزل غيب لا

امر لن صلو خفى عذب هذا جعل بعض حسن اول ذا وضن قوم نظر رفع کوب اخر ندد اذ وعد حکم وفى ظلم انس بلو غيب غلم امن ذلک اخذ عفو بوب نضر نعم

نخل صور دعو خرج زين کذب رجل ظهر يا مثل رحم ايى عن خوف ليل عزل طلع سمو طلق وعد الذى ثم وسم دين انن خضر رئف حيى سلط وجف رسل کفر خلف هى ا صرخ قنو قنت اوى ملک

رسل على وعى ظلم ارض بطل غفر رئى ذلک انس ام قنت نظر دين شىء ذو هدى خرج نشء وعد مرر ودد هزء جىء لم بين ها عن غيب شدد عرش سمو امن کتب طين حسن مجد ضلل علم جعل

به كسر و ضم (ط) و ادبى است در شام منصرف و غير منصرف آيد. ک ه يوم سمو ب قدس وعد طوى ودى ل کون سجل الذى ما انن کتب انا ذهب الى خير فرعون قوم ف کم يمن سمع سبح

مرر رجل فتى ليل سلک سرج دئب عرش شىء قضى ثنى غيب بنى لن طوع موسى سلسل نفد وعد قمر فتو ايى نطح وهج

آنچه را كه نمى‏كنيد (نخواهيد كرد) ظهور آيه در مطلق تخلّف فعل از قول و خلف وعد و نقض عهد است و مابعد آيات نشان مى‏دهد كه راجع به تخلّف از جهاد مى‏باشد. *

حقق عن کلل يا رئى ظلم عبد ارض انس اذا ذکر اتى نفس لم هدى سمع ثم کذب ولى لو وعد سمو قد حکم صلح اخر ذا کتب ن امر عند اول حسن شطن ضلل بعد حبب خوف عزز هذا بصر

اثم هذا دعو کان عدو کثر ارض نهى صلح على حجج صبر نصب خرج عذب بلغ عرف شقق نجو وعد خشى ازف کتم اکل الذى الا نحن رغب اذ قبل صير کتب سوء بحر بل لن انس اتى زوج

على جعل هو صبر او صير ندو سقر کذب اتى اذ ذلک کفر ايى رحب رود ندى قوم ثبر وعد حمم نصب بصر اوب عن کسب عمل خشع لظى الذين دعو بور ذرع بشر ذات سقى کبر نزل بل

عصى نصر عصو قسم کن اخذ ارض حظظ کسو نن نبء قرء وسم لقى وحى سبل رحم عظم لم وعد رئى

خداوند، حق و تخلف ناپذیر (إنّ وعد اللّه حقّ) ۲ - برپایى قیامت، وعده اى به حق از جانب خداوند و رخدادى حتمى و تخلف ناپذیر (إنّ وعد اللّه حقّ و الساعة لاریب فیها)

او امن انتم ربب ظلم نا سمو هذه ثم بعد قلب ى لم وقى اخذ بين صدق عجب شىء خير وعد صمم اولاء حتى انس حيى نظر ارض قد صبر الذى عرب قصص قرب خلق رسل قبل تلک التى

ثواب الهى و بهشت- در آسمان است. در آسمان، روزی شما است و نیز چیزهائی که بدان وعد و وعید داده می‌شوید. و روزیِ شما و آنچه (از بهشت) وعده داده می‌شوید در آسمان

اذا بعض سوء علم مول انن سير وقع قول ک يوم عرج عن قدر قتل او رشد سمو الذين وعد ان ليس امن عرف شىء کم ربب سوى اکل جبل ذى کفر سلم سبل شهد تبع بشر نا نحن فى

سرع اذ ليس غفر جند کلل غمم اول الا عقب فرعون ذهب رسل ندى ندو تحت مسس جعل وعد فوز ضيق کبر فيض نصارى عدو دمع رضو ذلک عظم جرم يهود قتل عرف شطن لقى اکل علو

است. ف هم من على ه ک کون کم نا ربب انن سبح ا لا قبل ان عمر ها اولاء هؤلاء وعد قول لن ل ليل ما ذکر کلل ذلک قرن سمو الى ذى فى حتى وذر جبل اول عقب نشء اله

(72) و چون حق تعالى در آيه سابقه بيان وعد را نسبت به مؤمنين به اجمال فرمود، در اين آيه تفصيل آن را مى‌فرمايد: وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ‌:

الله وجف امر الذى قول من اله صدق ف خشع ب وله عجل انن الا ربب الف ک بشر مدد وعد ى

داراى اعمال شایسته (سندخلهم جنت ... وعد اللّه حقّاً) «وَعْدَ اللّه» و «حقاً»، مفعول مطلق براى فعل محذوف است. یعنى «وعد اللّه وعداً حَقَه حقاً» و حق بودن

سمو کم ليس کون يوم قول سجد قد فى اذ ان کذب عمل خفض هى شقق جرم دکک ربب نجم وعد ک ى قسم عذب ارض امن صدق روح ا سئل رفع وحد ظنن رجج دفع ثم علم نا الله کفر الک

فريفته شدن. کم هم وله اله الله لا ف نن دنو الا حيى ب انن ک ما من ه فى غرر وعد ل يوم قول الذين بعض دين شطن اخذ نفس کفر قلب على متع ربب ها لعب لهو حقق ان

رسل رئى جمع امر دخل خرج يوم غرر مع شطن نصر بعد هدى حقق شىء حيى ن سوء ايى وعد صلح يا قبل لما حسن خلف جنن موت بعض شدد ظلم جزى جهنم بين انس خلق اخذ ا دنو

سبح ابد لم سمو ارض ان غير الذى کفر امر خلق فوز هما ى دخل لعل فجر کور ا غشى وعد نعم قدر غشو او رضو يوم بل عند خلل عدن قد بغى صلح ذکر وقى الا بين عمل شرب فلک

آيه : ((وعد اللّه الذين آمنوا منكم و عملوا الصالحاتليستخلقنكم فى الارض ...)) حديثى از اميرالمؤ منين عليه السّلام در نهج البلاغه كه در آن به آيه (وعد اللّه

استفهام انكارى ارشاد فرمايد بدين تقرير كه: شنوندگان قرآن مجيد و معتقدين به وعد و وعيد، آيا كسى كه در بهشت متنعم به انواع نعم از اطعمه و اشربه و فاكهه كه

اين لکن قبل کسب سطر رسل لعب فدى شدد اتى لهو مع قذف دور فرط کذب اذا کفر اوى وعد کتب سعى

کفر سلم بلغ اتى حتى ن امن رسل شدد ذکر صبر رئى وزر وفى جزى يا قسط فجر هن کسب وعد الا سئل صلح جىء نذر انس نعم التى حسب بين انت اذ ردد زوج خير دنو هو لم زيد

فى حسن هو سوى دعو سمو رئى نبو جهر دون ارض ثرى سوء صلو بغت هلک خوف تحت حمد وعد فوق علن ضرع غدو رسل اتى هما بين نفق ذکر نا نفس قوم کسب اصل حبب کون بعد حتى

اينكه گفته‌اند ثناء بصدق است در وعد نه وعيد بلكه بتجاوز است در وعيد بنظر حقير بيوجه است زيرا ثناء بصدق است مطلقا چه وعد باشد چه وعيد و منافات با تجاوز هم

کذب ثم انس الا بعث علم سمو بين ذا عن دين نفس لقى هذا کلل ظلم ارض ملک عظم وعد شىء نور عمل حشر بعض ويل لبث فصل وقى هو رحم عدد ايى الذى حيى رئى نظر جزى شهد

اوى موسى مول امر جعل ارض ذکر هو نحن رود اذ سکن اتى ائى بصر دمر لن ذنب خرج وعد طغى تلک يوم أما طغو وحد مع سرف تبع اخر هذه

مژده ده. آن کسی که پیوسته آیات خدا را می‌شنود که بر او خوانده می‌شود (و از وعد و وعید، بیم دادن و مژده دادن، امر و نهی، و پند و اندرز، صحبت می‌دارد، امّا

عذب ولى لما صدق لو عصى فرعون نن حتى حکم عصو عند ضلل اهل نبو او دعو رئى يوم وعد بعث امر عن قرى تلو قصص نفس ملک

آنچه را كه نمى‏كنيد (نخواهيد كرد) ظهور آيه در مطلق تخلّف فعل از قول و خلف وعد و نقض عهد است و مابعد آيات نشان مى‏دهد كه راجع به تخلّف از جهاد مى‏باشد. *

حفظ حلف بل قسم قرب لغو بلغ جىء ظلل اکل فىء طلح علو خضد ربب قتل کذب نهى فتو وعد تبع

((وقضينا الى بنىاسرائيل لتفسدن فى الارض ...(( توضيح معناى آيه شريفه : ((فاذا جاء وعد اوليهما...(( واشاره به ضعف وجوه ديگرىكه در اين باره گفته شده است آثار نيك

استعداد براى روز ملاقات بود و چون جمله اليه مرجعكم جميعا مفيد معنى وعد اللّه است كلمه وعد مصدر مؤكّد است كه اضافه بفاعل شده يعنى وعده داد خدا وعده حقّى و

زجو کفر ى هو نصر سکن رقب يقطين عبد روح ذلک عوم قول جمل صبح احد زحزح غرم خرج وعد ردف غيب حکم ودد ايد يا فقر رکم

اجل لکن ها نعم انن نصب ايى عشر وقى او غسق يا سکن ولى علم سرر نسى الله تلو وعد وسط على لغو فضل

بهره‌ای دارند. تفسیر آیات ۱ - خط نفاق و کفر، داراى پیشینه در میان امتهاى گذشته (وعد اللّه المنفقین و المنفقت ... کالذین من قبلکم) ۲ - فرجام سوء منافقان و کفرپیشگان

تا قیامت) نبود همانا میان آنها حکم (به عذاب) می‌شد. و این مردم از این گونه وعد و وعیدها همیشه بدگمان و در شکّند و بر خود ریب و شبهه می‌کنند. و به راستی به

ظليل از اين قبيل است و تاخير وعد از وعيد شايد بمناسبت حال مخاطبين باشد كه متلبس بحال مناسب وعيد بودند و حال ملائم با وعد را بايد بعدا تهيّه نمايند و در

به اهل تسلیم، صلاح و شکر (وعد الصدق الذى کانوا یوعدون) ۱۲- ترغیب و تشویق هماره بندگان از سوى خداوند، براى گرایش به ارزش ها (وعد الصدق الذى کانوا یوعدون)

آغازین سوره، به دست مى آید. ۲ - وعده هاى خدا، حق و تخلف ناپذیر است. (إنّ وعد اللّه حقّ) ۳ - هشدار خداوند از فریفته شدن به زندگى دنیایى و زرق و برق آن (فلاتغرنّکم

انس خلق نعم لو وقى ربب الله فضل قسط زرع وفى سجد طين وجد ليس حجج جنن بعض اول وعد کيف عرف ذو نهى اثر ا حرم نفس کهل حبب هىء فرق فرى دخل قد مهد

راه‌يافتگان به كمال عقل كه مؤمنانند، يعنى داناى به جزاى مؤمنان و كافران. اين كلام وعد است نسبت به مؤمنان، و وعيد نسبت به كافران. تتمه: حاكم ابو القاسم حسكانى از

آیات شامل این کلمه حقق‌ (۲۸۷ بار) وَ اللّه عَلَى وَعْد مَا بِالْمَعْرُوف الّذِين مِن لَهُم هُم رَبّي أُولٰئِک قَد الْمُؤْمِنُون عَلَيْنَا عَلَيْه کَذٰلِک

((وقضينا الى بنىاسرائيل لتفسدن فى الارض ...(( توضيح معناى آيه شريفه : ((فاذا جاء وعد اوليهما...(( واشاره به ضعف وجوه ديگرىكه در اين باره گفته شده است آثار نيك

((وقضينا الى بنىاسرائيل لتفسدن فى الارض ...(( توضيح معناى آيه شريفه : ((فاذا جاء وعد اوليهما...(( واشاره به ضعف وجوه ديگرىكه در اين باره گفته شده است آثار نيك

يَنْفَع النّهَار خَيْر صَالِحا عَنْه مِنْه يَوْم عَنْکُم رَضِي لَکُم دُسُر وَعْد غِل الشّمْس هِي لَک غُرَفا الْکَبِير جَزَاؤُهُم لِمُسْتَقَرّ عَاصِفَة بِإِيمَانِهِم

شما رحم فرمايد و شما را از آتش جهنم نجات مرحمت فرمايد. تبصره: اتباع وعيد به وعد، به جهت ترهيب از مخالفت و ترغيب در طاعت باشد. و در تقارن اطاعت رسول، به اطاعت

خالِقُ كُلِّ شَيْ‌ءٍ وَ هُوَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ وَكِيلٌ (62) بعد از ذكر وعد و وعيد بيان عموم قدرت خود فرمايد: اللَّهُ خالِقُ كُلِّ شَيْ‌ءٍ: خداست آفريننده

أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَحِيمِ (86) تفسير اثنا عشرى، ج‌3، ص: 164 بعد از بيان مدح و وعد مؤمنان اهل كتاب، بيان وعيد كفار را فرمايد: وَ الَّذِينَ كَفَرُوا: و آن كسانى

عاصيان را و هريك را بر وفق عمل او جزا خواهم داد، پس اين كلمه مشتمل است بر وعد و وعيد. 6- هر حرف آن اشاره به اسمى از اسماء اللّه است. 7- جزو متشابهات و چون

بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) اللّه وَ أُولٰئِک إِن رَسُولَه عَزِيز حَکِيم يُطِيعُون وَعَد الْمُؤْمِنِين الزّکَاة يُؤْتُون در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه صدق‌ (۱۵۵ بار) ال الّذِي وَعْد وَ الْجَنّة کَانُوا يُوعَدُون أَصْحَاب فِي سَيّئَاتِهِم قَال لِوَالِدَيْه عَن نَتَجَاوَز أُف عَمِلُوا

وَ قَال أُف لَکُمَا يُوعَدُون أَ کَانُوا تَعِدَانِنِي أَن الصّدْق أُخْرَج وَعْد قَد خَلَت در حال بارگیری...

الْأَنْهَار الّذِين خَالِدِين فِيهَا مَحِيصا حَکِيما أَبَدا عَنْهَا عَزِيزا وَعْد لَهُم در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه اول‌ (۳۶۸ بار) هما (۱۵۹ بار) وَعْد بَعَثْنَا جَاء عَلَيْکُم فَإِذَا کَبِيرا عِبَادا عُلُوّا لَنَا لَتَعْلُن أُولِي وَ بَأْس مَرّتَيْن

الزّرّاع فَاسْتَوَى فَاسْتَغْلَظ لِيَغِيظ بِهِم فَآزَرَه الْکُفّار شَطْأَه وَعَد أَخْرَج اللّه کَزَرْع الّذِين الْإِنْجِيل آمَنُوا فِي در حال بارگیری...

بار) الزّرّاع سُوقِه لِيَغِيظ عَلَى فَاسْتَوَى بِهِم الْکُفّار فَاسْتَغْلَظ وَعَد فَآزَرَه اللّه شَطْأَه الّذِين أَخْرَج آمَنُوا کَزَرْع وَ الْإِنْجِيل در

وَيْلَک إِن ثَانِي کَفَرُوا آمِن يَقُول الْقُرُون لِصَاحِبِه خَلَت الّذِين لا وَعْد قَد أَخْرَجَه تَحْزَن أُخْرَج حَق فَيَقُول نَصَرَه أَن در حال بارگیری...

بار) نن‌ (۲۴۱ بار) عُلُوّا فِي وَ فَإِذَا کَبِيرا مَرّتَيْن الْأَرْض جَاء وَعْد أُولاَهُمَا لَتُفْسِدُن بَعَثْنَا الْکِتَاب عَلَيْکُم إِسْرَائِيل بَنِي در

كَلِماتُ رَبِّي وَ لَوْ جِئْنا بِمِثْلِهِ مَدَداً (109) بعد از امر و نهى و وعد و وعيد بيان حكم و علوم غير متناهى خود را فرمايد كه: قُلْ لَوْ كانَ الْبَحْرُ

‌باشد‌ و الّا ‌با‌ قرينه‌ وعد ‌بر‌ شرّ ‌هم‌ اطلاق‌ ميشود مثل‌ همين‌ ‌آيه‌ الشَّيطان‌ُ يَعِدُكُم‌ُ الفَقرَ و مثل‌ ‌آيه‌ شريفه‌ وَعَدَ اللّه‌ُ المُنافِقِين‌َ

((وقضينا الى بنىاسرائيل لتفسدن فى الارض ...(( توضيح معناى آيه شريفه : ((فاذا جاء وعد اوليهما...(( واشاره به ضعف وجوه ديگرىكه در اين باره گفته شده است آثار نيك

فاجيبه؟ هل من مستغفر فاغفر له؟ هل من طالب فاعطيه؟ ثمّ قال: هو الوقت الدّى وعد فيه يعقوب بنيه ان يستغفر لهم و هو الوقت الدّى مدح فيه المستغفرين فقال: و المستغفرين‌

وَحْي کَزَرْع فَتَدَلّى لِيَغِيظ بِهِم الْإِنْجِيل الْکُفّار فِي مَثَلُهُم وَعَد اللّه در حال بارگیری...

علم‌ (۸۵۴ بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) وَ أَن عَلَيْهِم أَنّمَا هُو أَعْثَرْنَا بِه وَعْد اللّه لِيُنْذَرُوا إِلٰه کَذٰلِک أَبَدا وَاحِد حَق إِذا لِلنّاس تُفْلِحُوا

فِيهَا وَ خَالِدِين فَبِئْس جَهَنّم اتّقَوْا أَبْوَاب قِيل فَاصْبِر إِن سِيق وَعْد الّذِين فَلَبِئْس لِلّذِين اللّه حَق مَا رَبّهُم ادْخُلُوا فَإِمّا ذَا إِلَى

فِيکُم لَقَد قَلِيلا بَعْد کُلاّ قُتِلُوا سَبِيلِي لَأُکَفّرَن کَان کَانُوا وَعَد أُوذُوا لَکُم أَنْفَقُوا لَو عَنْهُم سَيّئَاتِهِم الّذِين الْحُسْنَى دِيَارِهِم

خَالِق عَلَى فَلَمّا مَرْجِعُکُم أَحَس فَوَيْل إِذْنِه جَمِيعا عِيسَى بَعْد وَعْد فَيَکُون مِنْهُم وَکِيل إِلٰه الْکُفْر تُدْرِکُه کُن شَفِيع در حال بارگیری

شُعَيْبا الّذِين فَتَوَلّى حَتّى عَادا عَنْهُم إِن يَأْتِي قَرِيبا کَذّبُوا وَعْد تَحُل کَأَن قَال الْمُرْسَلِين ثَمُود أَو لَخَاسِرُون مُفْسِدِين قَارِعَة

إِسْرَائِيل بِمَا مَکْذُوب فَلَمّا مَا الْهُون رَقِيب غَيْر حَفِيظ الْمُهِين شَيْء وَعْد يَتّقُون مَعَکُم فِرْعَوْن ذٰلِک الْأَرْض يَوْم کُل إِنّي صَاعِقَة إِنّه

کَان عِبَادا وَعْدا مَفْعُولا عَلَيْکُم ثُم رَدَدْنَا بَعَثْنَا أُولاَهُمَا وَعْد در حال بارگیری...

السّبِيل کَذٰلِک اللّه فَمَن الْقَوْم کَبِير يُضِل أَ رَبّه الّتِي الظّالِمِين وُعِد مَرْيَم مَا مَن کَاذِبا أَجْر فِي يَشَاء ابْنَة الْمُتّقُون کَيْد بَيّنَة

عَمّا بِهَا يَبْدَأ حَقّا إِلَيْه لَه قَانِتُون کَانُوا فَأَنّى تَعَالَى وَعْد لِيَجْزِي تُؤْفَکُون جَمِيعا کُل يُؤْمِنُون الّذِين أَهْوَن بِآيَات تُرْجَعُون

آلِهَة الرّحْمٰن شَدِيد يَسْتَجِيب أَيّا کَمَا الشّجَرَة صَرّفْنَا اسْجُدُوا وَعْد اسْتَکْبَرُوا لَقَد فَأَمّا لِلنّاس فَيُعَذّبُهُم در حال بارگیری...

عَمِلُوا سَيّئَاتِهِم مَا فِي أَحْسَن أَصْحَاب عَنْهُم الْجَنّة نَتَقَبّل وَعْد الّذِين الصّدْق أُولٰئِک الّذِي کَانُوا در حال بارگیری...

النّفَاق نِسَاء رَسُولِه السّيّئَة آخَرُون کُنّا إِسْرَائِيل يُفْتَنُون هُم وَعْد أَنّهُم بَنِي يَذّکّرُون النّبِي عَلَى أُولاَهُمَا اعْتَرَفُوا إِنّا مِمّا

يَهْدُون مِنْکُم مُوسَى مَعَه جَاء دُونِي بِأَمْرِنَا آتَيْنَا اللّه وَکِيلا وَعْد عَبْد عَلَى مِرْيَة مَلاَئِکَة ذُرّيّة الْآخِرَة نَفْسِه فَإِن الْبَصِير

کَانُوا الصّالِحَات قَانِتُون فِي يَرَوْا سِيرُوا السّاعَة يُبْلِس الْمَثَل وَعْد يَهْدِي بِالْقِسْط تَعَالَى أَ لَم الْأَرْض الْأَعْلَى جَمِيعا مَرْجِعُکُم

حَسْبُهُم سِيق حَمِيم لَشَرّ تَحْسَبَن مَن بِکُم آمَنُوا الْيَوْم لِلطّاغِين وَعْد اشْتَرَوْا قَدّم نَقُول مَرْحَبا اتّقَوْا تَمْرَحُون بَيْنِي غَسّاق إِذَا

قَالُوا أَنَا الْآخِرَة لَو بِمِثْلِه بِکُم مَدَدا قُل لَفِيفا أَنْفُسِهِم وَعْد الضّرّ مُزْجَاة عَلِمْتُم جِئْنَا عَظِيما أَجْرا لَقَد فَأَوْف إِنّمَا جَاء

بِالْقِسْط يَجْزِي مِنْهُم فَلِنَفْسِه فَضْلِه فَعَلَيْه ذٰلِک لَهُم سَرِيع وَعْد مَغْفِرَة لِلّه شَاء أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى جَمِيعا الْحِسَاب قُل أَو کَفَرُوا

الذين شطء ابراهيم شىء نور وفى ى عيسى ا تبع نهى نعم لو اله قتل وعظ ازر عهد وعد وله هىء حجج جنن قد وجد فرق ليس جىء لا رئف قفو عن طير کهل نا رحم اکل مهد زيد

اللّه بَعْض بَعْد الْبَشَر کَان بَعْضُکُم اهْبِطُوا فَإِنّا أَثْخَنْتُمُوهُم وَعْد إِن فَلا نَعِدُهُم أَحَدا قُلْنَا اشْرَبِي مَرّة إِمّا فَشَرّد مِنْهُم إِذَا

خَلَقْنَاکُم مَا خُذ يَذْکُرُون لِلنّاس الْکِتَاب خَلَق حُب بِيَدِک هُدًى وَعْد شَرَح مِنّا لا کُل ضِغْثا رَحْمَة إِسْرَائِيل کَلِمَة فِيهَا قِيَاما حَدِيثا

يَعْقِلُون لاَتّبَعُوک يَأْتِي رَبّه قُل الْجِبَال صَبْرا إِلَى قَدّمَت وَعْد بِمَا فَجَعَل تَظُنّون السّکِينَة أَعَدّ قَوْم عَذَاب لٰکِن مَتَى يَدَاه

أَنْفُسِکُم وَاحِد کَذٰلِک سُبْحَانَک بِالْقِسْط يُضِل بِعَهْد ظَنّا فَادْع أَ وَعْد نِعْمَة الْمِيزَان بُهْتَان زِلْتُم در حال بارگیری...

بِاللّه أَعْلَم الدّنْيَا أُمّة ذَا هَل بَل فِيهَا رَبّي أَو ذٰلِک جُنَاح وَعَد فَأُنَبّئُکُم الصّالِحَات هَنِيئا صَالِحا الْقِيَامَة أُورِثْتُمُوهَا تِلْک

مُقِيم حَفِيظ سَافِلَهَا بِالْبَصَر مَعَکُم فَاسْلُک لَيْس مِنّا قُلْنَا وَعْد أَنّهُم فَجَعَلْنَاهَا عَذَاب أَمْطَرْنَا إِنّي عَلَيْه لَقَد احْمِل بِأَعْيُنِنَا

يَعْلَمُهُم يَثْقَفُوکُم بِالْمُنْکَر أُولٰئِکُم فَمَا مِنْهُم لَن تَکْفُرُون وَعَد بِمَا بَعْد لَم جَعَلْنَا خِيفَة فَلْيَتَوَکّل يَأْمُرُون أُرْسِلْتُم بَعْدِهِم

فَآتُوا وَجْه بِه يَرْجُون کِتَاب سَاءَت مُسْتَخْلَفِين يَتْلُون فَضّل فِي وَعَد يَا عَلِيم صَبَرُوا الْکَوَافِر أَمْوَالَهُم عَلِيما عَلَيْهِم بَيْن الْکُفّار

الْفَوْز يُدْخِلْه عَدْن رَبّهِم آمَنُوا عِنْد مَن عَنْهُم رَضِي قَد إِن وَعْد الْعَظِيم يَوْم لا الْمُؤْمِنَات مَسَاکِن سَنُدْخِلُهُم لَه مَا نِعْم طَيّبَة

آمَنُوا عَرَبِيّا هٰذَا فَإِنّمَا لَم فَإِن تُسْمِع کَمَا نَتْلُو يَدْعُو کُل وَعَد يَعْرِفُون لَعَلّک قَالُوا عَمِلُوا لَيْس تَعْقِلُون لَهُم الْخَبِيثَات أَنْزَلْنَا

نُوح لَعَلّکُم تَعَالَى يَرْزُقُکُم لَم أَهْوَن قَوْم الْآخِرَة تُرْجَعُون وَعْد النّجُوم آمَنُوا يَرْجِعُون عَلّمْنَاه لِلّه ثُلاَث طَرَائِق رَب مَاء تَقُوم

شَيْء الْقَمَر لِلّذِين إِنّا يُذْهِبْن قَدَرُوا مِنْه بَنِي بِيَدِک بِاللّه وَعْد أَجْرا لَمِن ظَالِمِين إِدْرِيس الْحَسَنَات نَزّلْنَا الْحَق کُل إِلَيْکُم

الرّسُول يَأْمُرُکُم السّعِير غَفُورا کَعَرْض لَه لِلرّسُل نَصَرُوا جَعَلْنَاه وَعَد صَبَرُوا أَو لِلطّيّبَات فَالّذِين مُبِين وَاسِع السّمَاوَات کَثِيرا قَبْلِهِم

يَمْسَسْهُم اتّبِعُوا الشّيَاطِين وُجُوهَهُم زَادَهُم فَاغْفِر بَالَهُم لَه وُعِد کَذٰلِک عَذَاب کَرّة غَيّا مَعَه سِحْر عَنِيد رَب خَلْف عَزّرُوه مَالُه ظُهُورِهِم

الْأَرْض فِي أَن أَطِيعُوا عَلَيْکُم جَاء ثُم آمَنُوا اتّقُوا لٰکِن إِلَى وَعَد إِذَا قَالَت فَمَن أَلاّ لَيْس السّمَاوَات فَاسْتَقِم لَه لَقَد يُنَزّل حَکِيم

اللّه أَن إِلاّ عَلَى يَشْکُرُون النّاس حَق رَبّک وَجَدْنَا تَکُون فَضْل وَعْد عِنْد تَجِد فِي لَکِن لَفَاسِقِين قَال ثُم يَجْهَلُون يَسْمَعُون شَاکِرِين

السّمَاوَات اسْتُضْعِفُوا جَاءَکُم رَبّک أَهْلَکْنَاهُم نُعَذّب فَاسْتَکْبَرْتُم وَعْد إِذ لَمُنَجّوهُم خَطْبُکُم الرّجْز مُسَوّمَة طِين جِئْتَنَا قَبْلِهِم أُتْرِفُوا

الْکُفّار عَلَيْهِم جَهَنّم أَيّهَا سَبِيلا کَان يُعَذّب لٰکِن آمَنُوا اغْلُظ وَعَد هُم يَا الْفَاسِقُون إِلَى النّبِي تُطِع جَاهِد لَهُم لَيَعْلَمَن الْمُشْرِکِين

يُعْجِب کَزَرْع الزّرّاع الْإِنْجِيل لِيَغِيظ فِي بِهِم مَثَلُهُم الْکُفّار وَ وَعَد التّوْرَاة در حال بارگیری...

فَانْظُر عَمّا کَيْف ظُلْما لَه جَاء السّمَاوَات کَان مَرّتَيْن لِلّذِين وَعْد أَنْفُسُهُم تَعَالَى نَجْعَلُهَا عَاقِبَة السّبْع اسْتَيْقَنَتْهَا أُولاَهُمَا

لَصادِقُونَ‌: و بدرستى كه ما صادقيم و راستگو در خبر دادن از همه اشياء يا در وعد و وعيد. «1» تفسير قمّى، جلد اوّل، صفحه 220. تفسير اثنا عشرى، ج‌3، ص: 397 وَ

«ساق» تا معنى آيه روشن شود. وَ بِالْحَق بِکُم جِئْنَا أَنْزَلْنَاه الْآخِرَة وَعْد نَزَل جَاء فَإِذَا مَا الْأَرْض اسْکُنُوا إِسْرَائِيل در حال بارگیری...

ءایتى ... و یقولون متى هذا الوعد) برداشت یادشده مبتنى براین است که مقصود از «وعد» دراین آیه، غلبه مؤمنان و شکست کافران باشد. ۲- برپایى قیامت و کیفر کافران

خداوند به آنان در آیه بعد - که نظر به عذاب دنیوى دارد - مى رساند که مراد از «وعد» وعده الهى به مجازات آنان است. ۲ - ناباورى کافران نسبت به کیفر الهى، على رغم

ارْتَبْتُم اللاّئِي کُنْتُم الّذِين تُکَلّم کَفّارَة تَمَتّعُوا لَنَتّخِذَن وَعْد لَکُم مُنْبَثّا يَکُون الْمُطَلّقَات رَمْزا أَلاّ آيَتُک عَلِيم أَمْرِهِم

فَأُولٰئِک أَ ذٰلِک بَعْد أُولٰئِک الْمُنَافِقِين أَصْحَاب لا مِن إِن لَن إِلَيْک وَعَد أَنْزَلْنَا الْقَوْم أَکْثَرُهُم يَضُرّوکُم الْکِتَاب فَغَيْر لَهُم أَقِيمُوا

قَد يَشَاء آيَاتِه إِسْحَاق الْآيَات إِنّا کُنّا کِتَاب مِنْکُم لِيَجْعَل وَعَد ثُم مَثَل يَا هَل فَإِن فَمَن أَمْوَالَهُم أَمْرا أَ قَاتِلُوا انْفِرُوا

نِعَمَه هُدًى هُزُوا وَاحِدَة وَالِد وَالِدِه وَجَدْنَا وَجْهَه وَصّيْنَا وَعْد وَقْرا وَلَدِه وَلّى وَهْن وَهْنا يَأْت يَتّخِذَهَا يَجْحَد يَجْرِي يَجْزِي

رَضِي عِنْد عَنْهُم يُدْخِلْه رَبّهِم يُحَلّوْن مَا سَخّر أَ قَالُوا لا وَعْد مِنْه مِنْهَا يَوْم مَسَاکِن آمَنُوا لَمَا لَه نِعْم طَيّبَة لَک أَسَاوِر

موفّق خواهى بود و اين سخن امر به استقامت و دلگرمى است مثل «فَاصْبِراِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ». ال وَ رَبّک هُم مَعَک بَنِي إِسْرَائِيل فَلَمّا لَنُرْسِلَن

بِأَمْوَالِهِم الْقَاعِدِين عِنْد کُلاّ الّذِين لِلرّجَال عَلَى أَنْفَقُوا قَاتَل وَعَد عَزِيز حَکِيم بِالْمَعْرُوف الطّلاَق بَعْد الْفَتْح هُم مَرّتَان الْمُجَاهِدِين

نَفْعا نَنْقُصُهَا نُرِيَنّک نُفَضّل هَاد هَل وَاحِد وَاق وَال وَجْه وَعْد وَلِي وُعِد يَأْتِي يَبْسُط يَتَذَکّر يَتَفَکّرُون يَجْرِي يَحْفَظُونَه يَحْکُم

آنكه‌ دعا و طلب‌ سلامتي‌ ‌از‌ كليه آفات‌ و بليات‌ دنيوي‌ و اخروي‌. سوّم‌ وعد ‌است‌ ‌که‌ ‌شما‌ ‌از‌ ‌ما خيالتان‌ راحت‌ ‌باشد‌ هيچ‌ قصد سويي‌ نداريم‌ ‌از‌

وَ سَوْفَ تَعْلَمُونَ (67) لِكُلِّ نَبَإٍ مُسْتَقَرٌّ: از براى هر خبرى از وعد و وعيد وقتى است كه در آن وقت مقرر و واقع شود. يا هر عملى را جزائى است. و قول

همانا راست است‌ What you are promised is true. ترتیل: ترجمه: «تُوعَدُونَ»: وعد و وعید داده می‌شوید. Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۱۹ سوره

نُوحاً إِلى‌ قَوْمِهِ إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُبِينٌ «25» چون مقدم شد ذكر وعد و وعيد و ترغيب و ترهيب، براى تأكيد امر و تخويف قوم و تسليه خاطر مبارك پيغمبر

كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ‌: هر نفس صاحب حياتى، چشنده است مرگ را. اين وعد و وعيد است براى مصدّق و مكذّب، يعنى اى اهل تصديق و تكذيب، همه شما شربت مرگ

يَأْتِيه يَصْطَفِي أَخْذ أَنْفُسِکُم لَکِتَاب کَفَرُوا مَثَل غَفُور يَنْصُرُه وَعَد يَا الطّلاَق بَعْد بِالْمَعْرُوف انْفِرُوا أَ تَجِد مُقْتَدِر هَل يَنْظُرُون

خُشُوعا إِنّا قُل لَمَفْعُولا رَبّنَا ذَهَبْنَا يَشْعُرُون نَسْتَبِق لا اللّه وَعْد أَو هُم کَان تَرَکْنَا إِن در حال بارگیری...

الْأَوّلِين لِأَبِي الْمُقَرّبُون يُطَاف مُکْرَمُون وُجُوهِهِم لَأَدْخَلْنَاهُم وَعْد وَرَثَة سُبْحَانَک يَوْمَئِذ رَبّهِم کَفَرُوا رَحِيق الْمُسْلِمِين اللّه

هِي طَوِيلا فِيهَا مَا أَهْل حَقّا الْکِتَاب اللّيْل يَسْمَعُون نَاشِئَة وَعْد أَبَدا در حال بارگیری...

مگر ‌در‌ امر ‌غير‌ مشروع‌ و وعده‌هايي‌ ‌که‌ بيكديگر ميدهند. (المؤمن‌ اذا وعد وفي‌). راعُون‌َ مراعات‌ ميكنند و خيانت‌ نميكنند. ] (آیه 32)- سپس به دومین

نباتات و اشجار را به گلها و ابر را مى‌گرياند به باران. 5- خنده و گريه به وعد و وعيد است يا به طاعت و معصيت يا به اقبال و اعراض از حق. 6- يهودى بعد از شنيدن

كامل مى‌باشد؛ و اما قرآن، به اعتبار آنكه جمع شده است از قصص و امر و نهى و وعد و وعيد و آيات و سور. و نزد قتاده مراد به كتاب كتب منزله قبل از قرآن، و نزد

را و اشعار به آنكه رمزى كه از آنها صادر شود مانند تصريح است از غير ايشان، وعد وعيد او سبحانه نيز بر سبيل كلام ملوك جارى شده به جهت آنكه مالك الملوك و حاكم

لِلْمُخَلّفِين الْيَوْم يَفْقَهُون ذَا وَعْدا أُرِيکُم حَتّى أَرْجُلِکُم وَعْد مَن مَفْعُولا الْمِيزَان جَاء تَحْت نَفْسَک الْمُلْک تَأْمُرِين قُل تَنْکِيلا

انتظار از صبر منفك نيست بلكه آن نوعى صبر است. وَ لا إِن رَبّک اللّه مِن وَعْد عَلَى مَا حَق لِحُکْم فِي يَقُولُون قَبْل سَبّح تَکْفُرُون يَعْلَمُون يَوْم

الَّتِي‌ وُعِدَ... (۱) إِنَ‌ الْمُتَّقِينَ‌ فِي‌ ظِلاَلٍ‌ وَ... (۱) الَّذِينَ‌ آمَنُوا وَ عَمِلُوا... (۰) مَثَلُ‌ الْجَنَّةِ الَّتِي‌ وُعِدَ... (۱) شأن

برخوردار از برترین جایگاه و نیکوترین آسایشگاه در بهشت (أم جنّة الخلد التى وعد المتّقون ... أصحب الجنّة یومئذ خیر مستقرًّا و أحسن مقیلاً) آیه شریفه جایگاه

الّذین کفروا ... و اولئک اصحاب النار هم فیها خالدون) ۱۲- بیان فرجام اعمال و وعد و وعید، از شیوه هاى قرآن براى اصلاح انسانها و برحذر داشتن آنها از کفر (و ما

كه بدانيد. تفسير كفار قريش منكر وقوع عذاب و وعيد قرآن شدند با آنكه قرآن و وعد و وعيد آن حق محض است و پيغمبر (ص) حافظ و نگهبان مشركان از عذاب نيست و از براى

كند به آن از درد جهل خود به اين وجه كه نفس خود را بر اوامر و نواهى وادار و وعد و وعيد را بر او عرضه كند تا امتثال اوامر و اجتناب نواهى بر او آسان شود. سيم:

الثقلين ج 4 ص 600 حديث 34 بنقل از علل الشرايع. جلد 11 - صفحه 472 بعد از ذكر وعد متقيان، وعيد كافران فرمايد: وَ مَنْ يَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمنِ‌: و هر كه

مؤ منين بهشت را به ارث مى برند. وجه اختلاف تعبير در (( وعدنا ربنا(( و (( وعد ربكم (( در آيه شريفه اشاره به نفوذ حكم و امر انسان در قيامت معناى (( اعراف

بسياري‌ ‌از‌ آيات‌ شريفه قرآن‌ و البته‌ وعده‌ الهي‌ تخلف‌ ندارد زيرا خلف‌ وعد قبيح‌ ‌است‌ و محال‌ ‌است‌ ‌از‌ ‌خدا‌ صادر شود بمقتضاي‌ عدلش‌. فَأَمَّا الَّذِين‌َ

است نسبت به امور عاليه و درجات رفيعه اخرويه. تخصيص طاعت در قسمت ميراث به وعد، با آنكه موعود به در جميع فرايض و واجبات هست، به جهت عظم موقع اين طاعت است

تأثير پيدا كرد اعتزال‌ جست‌ و دست‌ ‌از‌ دعوت‌ كشيد اياه‌ ظاهر ‌آيه‌ ضمير وعد راجع‌ بابراهيم‌ ‌است‌ و اياه‌ راجع‌ بآزر ‌است‌ و چون‌ آزر مدتها ‌در‌ شرك‌

الْکَبِير مُفَتّحَة يُظْلَمُون أَدْخِلْهُم الْفَضْل وَعَدْتَهُم الدّرَجَات وَعَد رَبّهِم لَحُسْن عُقْبَى الْعَظِيم رِضْوَان دَار آبَائِهِم عَمَلا مُتّکِئِين

مِمّن يَهْدُون الْخَالِقُون أَعْمَالَهُم أَئِمّة هٰذَا خَلْقِکُم يَبْغُون وَعْد مِثْل يُقِيمُون الْجَاهِلِيّة فِي إِلَيْک قَبْلِهِم در حال بارگیری...

وصف به کار رفته است. صفتِ دوم (کَأْسٍ) است. مَثَلُ‌ الْجَنَّةِ الَّتِي‌ وُعِدَ... (۲) يَتَنَازَعُونَ‌ فِيهَا کَأْساً لاَ لَغْوٌ... (۰) Tabber requires

پيغمبران‌ و فرود آمدن‌ كتب‌ آسماني‌ و امر بمعروف‌ و نهي‌ ‌از‌ منكر و تكليف‌ و وعد و وعيد و ثواب‌ و عقاب‌ و مجازات‌ روز قيامت‌ تماما لغو و بيهوده‌ ‌باشد‌ زيرا

و اخباري‌ ‌که‌ ‌در‌ قرآن‌ ميدهد و مواعظ و نصايحي‌ ‌که‌ ‌در‌ ‌او‌ ‌است‌ و وعد و وعيدي‌ ‌که‌ بيان‌ فرموده‌ و انبياء و ائمه‌ هدي‌ و علماء اعلام‌ ‌که‌ همه‌

قتل‌ اولاد و نزديك‌ زنا رفتن‌ و قتل‌ نفس‌ محترمه‌ و اكل‌ مال‌ يتيم‌ و خلف‌ وعد و كم‌ فروشي‌ و متابعت‌ ظن‌ّ و شك‌ بدون‌ علم‌ و تكبّر تماما عقلا مذموم‌ و شرعا

الظالمين باياتنا يجحدون )) . مراد از: (( كلمة الله )) ، (( قول الله )) و (( وعد الله )) در عرف قرآن مجيد. دعوت به حق و قبول آن بايد در مجراى اختيار جريان

هَلِ امْتَلَأْتِ‌: آيا پر شدى از كفار و فجار، يا تبدل و متغير نشود فرمان وعد و وعيد در روزى كه حق سبحانه اين خطاب به جهنم فرمايد. حفص كه يكى از قراء است‌

نُفُورا نُمِدّ نُنَزّل نُهْلِک نُوح هَؤُلاَء هَل هُدًى هٰؤُلاَء هٰذِه وَازِرَة وَعْد وَلَدا وَلِي وَکِيلا وُجُوهَکُم وُجُوهِهِم وِزْر يَأْتُوا يَأْتُون يَئُوسا

نَقْباً (97) قالَ هذا رَحْمَةٌ مِنْ رَبِّي فَإِذا جاءَ وَعْدُ رَبِّي جَعَلَهُ دَكَّاءَ وَ كانَ وَعْدُ رَبِّي حَقًّا (98) ترجمه‌ پس توسل جست بوسيله‌اى‌ تا

يَتَنَازَعُونَ‌ فِيهَا کَأْساً لاَ لَغْوٌ... (۰) مَثَلُ‌ الْجَنَّةِ الَّتِي‌ وُعِدَ... (۰) يَطُوفُ‌ عَلَيْهِمْ‌ وِلْدَانٌ‌... (۰) بِأَکْوَابٍ‌ وَ أَبَارِيقَ‌

نَبِيًّا ‌از‌ ‌براي‌ صدق‌ اطلاقاتيست‌ صدق‌ ‌در‌ كلام‌ صدق‌ ‌در‌ كتابت‌ صدق‌ ‌در‌ وعد صدق‌ ‌در‌ ايمان‌ ‌که‌ نفاق‌ نباشد صدق‌ ‌در‌ اخلاق‌ صدق‌ ‌در‌ افعال‌ و صدّيق‌

مقام او را داشتيد چنانچه مستفاد از روايات متعدّده اينمقام است و مفسّرين ديدن وعد را بمغلوبيّت در بدر و عذاب آخرت تفسير نموده‌اند و گفته‌اند چون كفّار آرزوى

الْآياتِ‌: و مانند آيات گذشته جارى مى‌گردانيم ما آيات از خوف به رجا، و از وعد به وعيد، و از مفصل به مجمل، و از محكم به متشابه و غير آن‌ وَ لِيَقُولُوا دَرَسْتَ‌:

مقام او را داشتيد چنانچه مستفاد از روايات متعدّده اينمقام است و مفسّرين ديدن وعد را بمغلوبيّت در بدر و عذاب آخرت تفسير نموده‌اند و گفته‌اند چون كفّار آرزوى

آيه آن كه: اكثر آنها با كفرشان فاسق هم بودند در دين خود ناقضين عهد، مخلفين وعد، و به اين اعتبار كافر فاسق بودند. بنا به قولى ذكر كثرت كنايه از جميع است،

یرجوا لقاء اللّه فإنّ أجل اللّه لأت» یعنى: من کان یؤمن بأنّه مبعوث، فإنّ وعد اللّه لأت، من الثواب و العقاب . فاللقاء هاهنا لیس بالرؤیة و اللقاء هوالبعث

بيان احوال مؤمنان نمود، در عقب آن وصف حال منكران نمايد تا مكلفان را به طريق وعد و وعيد مرغب باشد بر طاعات و منهى و مبعد از معاصى. پس بر سبيل تعجيب و تهويل

شدن علتى در تناول آن، و نه تشويش نقصانى و تمامى آن. تسويه موت و شهادت در وعد به جهت مساوى بودن هر دو است در قصد اصل عملى كه مهاجرت است در طلب رضاى الهى

‌ان‌ نافيه‌ ‌يعني‌ نيست‌ ‌هذا‌ اشاره‌ بوعد ببعث‌ ‌است‌ ‌يعني‌ نيست‌ ‌اينکه‌ وعد ببعث‌ مگر اساطير پيشينيان‌ ‌يعني‌ اباطيلي‌ ‌که‌ ‌در‌ كتابهاي‌ ‌خود‌ نوشته‌اند

((وقضينا الى بنىاسرائيل لتفسدن فى الارض ...(( توضيح معناى آيه شريفه : ((فاذا جاء وعد اوليهما...(( واشاره به ضعف وجوه ديگرىكه در اين باره گفته شده است آثار نيك

انتقام‌ كشنده‌ ‌است‌. فَلا تَحسَبَن‌َّ اللّه‌َ مُخلِف‌َ وَعدِه‌ِ رُسُلَه‌ُ خلف‌ وعد ‌از‌ قبايح‌ عقليه‌ ‌است‌ ‌حتي‌ ‌در‌ نظر كفار و مشركين‌ و محال‌ ‌است‌ ‌از‌

يَتَذَکّرُون هُم الّتِي لَئِن لَهُم النّاس کَمَاء أَکْثَر کَذّبُوا أَمْوَالَهُم وُعِد خَبِيثَة بِئْس لَه يَلْهَث ثُم أَصْحَاب الْمُتّقُون أَنْزَلْنَاه بِمَا کَان

رحمتش‌ ‌بر‌ غضب‌ ‌از‌ مخلّد نمودن‌ اهل‌ دوزخ‌ ‌در‌ عذاب‌ درميگذرد، بخلاف‌ خلف‌ وعد ‌که‌ قبيح‌ ‌است‌، (جواب‌) اولا ‌در‌ بسياري‌ ‌از‌ آيات‌ و اخبار، ‌از‌ خلود

مقام او را داشتيد چنانچه مستفاد از روايات متعدّده اينمقام است و مفسّرين ديدن وعد را بمغلوبيّت در بدر و عذاب آخرت تفسير نموده‌اند و گفته‌اند چون كفّار آرزوى

((وقضينا الى بنىاسرائيل لتفسدن فى الارض ...(( توضيح معناى آيه شريفه : ((فاذا جاء وعد اوليهما...(( واشاره به ضعف وجوه ديگرىكه در اين باره گفته شده است آثار نيك

پيغمبران‌ و فرود آمدن‌ كتب‌ آسماني‌ و امر بمعروف‌ و نهي‌ ‌از‌ منكر و تكليف‌ و وعد و وعيد و ثواب‌ و عقاب‌ و مجازات‌ روز قيامت‌ تماما لغو و بيهوده‌ ‌باشد‌ زيرا

نِعْمَة هَدَانَا هَذَا هَوَاء وَاحِد وَرَائِه وَعَدَکُم وَعَدْتُکُم وَعِيد وَعْد وَعْدِه وَهَب وَيْل وُجُوهَهُم يَأْت يَأْتِي يَأْتِيه يَأْتِيهِم يَأْتِکُم

«جَنَّاتِ عَدْنٍ» «1» 2- سرچشمه‌ى آن همه الطاف موعود، لطف خداوند رحمان است. «وَعَدَ الرَّحْمنُ» 3- ما امروز حقيقت وعده‌هاى خداوند را درك نمى‌كنيم. «بِالْغَيْبِ»

سُبُلَنا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ (69) بعد از ذكر وعيد، بيان وعد را فرمايد: وَ الَّذِينَ جاهَدُوا فِينا: و آن كسانى كه كوشش كردند در حق ما،

نمود و او را از كسانيكه وعده نجات بآنها داده شده محسوب نمود و مطالبه انجاز وعد كرد ديگر آنكه دعا و خواهش و مسئلت را بصورت اعتراض و ادّعاء در آورد و از خداوند

دريا نمودند وفا كنند و تجاوز از حق ننمايند و بعض ديگر نقض عهد فطرى و خلف وعد بحرى نموده بحال كفر و شرك اوّلى خود بر گردند ولى منكر آيات وحدت و قدرت و رحمت

مجمع فرمايد: معنى آيه آنست كه قلوب ايشان خائف شود نزد استماع آيات عقوبت و وعد و وعيد حق سبحانه بر عاصى و اقتدار الهى بر او، اما چون بشنود نعمت و رحمت و

فِي الْأَرْضِ‌: آنچه در آسمانها و زمينهاست از روى خلقيت و ملكيت. بعد از آن وعد مطيعان و وعيد مجرمان فرمايد كه: أَلا إِلَى اللَّهِ تَصِيرُ الْأُمُورُ: آگاه

‌شما‌ ثابت‌ كردم‌ مسئله‌ توحيد و رسالت‌ ‌خود‌ و بيان‌ فرائض‌ و امر آخرت‌ و وعد بجنة و رستگاري‌ و توعيد ‌از‌ نار و بدبختي‌ آنچه‌ بايد بگويم‌ گفتم‌ و آنچه‌

بَشِّرِ الَّذِينَ‌ آمَنُوا وَ عَمِلُوا... (۰) مَثَلُ‌ الْجَنَّةِ الَّتِي‌ وُعِدَ... (۰) Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۱ - ۵۶ سوره واقعه موارد

نَقْباً (97) قالَ هذا رَحْمَةٌ مِنْ رَبِّي فَإِذا جاءَ وَعْدُ رَبِّي جَعَلَهُ دَكَّاءَ وَ كانَ وَعْدُ رَبِّي حَقًّا (98) ترجمه‌ پس توسل جست بوسيله‌اى‌ تا

هٰؤُلاَء وَاحِدا وَاحِدَة وَزِيرا وَعْدا وَلَدا وَيْلَتَا وَکِيلا وُجُوهِهِم وُعِد يَأْتُونَک يَأْکُل يَبِيتُون يَتُوب يَتّخِذ يَتّخِذُونَک يَجْعَل يَحْشُرُهُم

نمايم كه بعث و حشر و قيامت و بهشت و جهنم نيست و انبياء براى نظام عالم اين وعد و وعيدها را جعل نموده؛ (نعوذ باللّه من هذه العقيدة الضالّة المضلّه). وَ مِنْ

مردم بدبخت باشد كه به مقتضاى وعيد جاى او جهنم باشد، و برخى نيكبخت كه به موجب وعد بهشت مأواى او باشد. «1» تفسير ابو الفتح ج 6 ص 319. جلد 6 - صفحه 140 پس شقى

العابدين‌ ‌عليه‌ السّلام‌ ‌است‌. وَ خاف‌َ وَعِيدِ وعيد وعده‌ عذاب‌ ‌است‌ و وعد وعده‌ ثواب‌ ‌هم‌ اميد بثواب‌ و وعده‌هاي‌ الهي‌ دارند و ‌هم‌ خوف‌ ‌از‌ عذاب‌

العابدين‌ ‌عليه‌ السّلام‌ ‌است‌. وَ خاف‌َ وَعِيدِ وعيد وعده‌ عذاب‌ ‌است‌ و وعد وعده‌ ثواب‌ ‌هم‌ اميد بثواب‌ و وعده‌هاي‌ الهي‌ دارند و ‌هم‌ خوف‌ ‌از‌ عذاب‌

تَعْلَمُونَ‌: اگر هستيد شما كه بدانيد به اعتقاد جازم كه حق تعالى صادق است در وعد و وعيد خود. يا اگر مى‌دانيد خير فى الجمله را، پس بدانيد كه جهاد به نفس و مال

اشاره‌ای دارد به مجموع آنچه در آیات قبل پیرامون مسائل تربیتی مربوط به قیامت و وعد و وعید آمده است، می‌فرماید: «و این گونه آن را قرآنی عربی [فصیح و گویا] نازل

ج‌2، ص: 378 توبه كرده باشند، قبول كند خدا و باز گردد به مغفرت بر ايشان. اين وعد است به وفاى آنچه وعده به آن داده، و بر ذات اقدس خود نوشته و فرض نموده به قول:

حَنِيفاً وَ اتَّخَذَ اللَّهُ إِبْراهِيمَ خَلِيلاً (125) بعد بيان مستحقين وعد را فرمايد: وَ مَنْ أَحْسَنُ دِيناً: و كيست نيكوتر و راه يافته‌تر از جهت دين،

تمام‌ لذت‌ صرف‌ ‌است‌ و دوام‌ دارد ‌که‌ ميفرمايد: مَثَل‌ُ الجَنَّةِ الَّتِي‌ وُعِدَ المُتَّقُون‌َ تَجرِي‌ جلد 17 - صفحه 346 مِن‌ تَحتِهَا الأَنهارُ أُكُلُها

لاَ ظَلِيلٍ‌ وَ لاَ يُغْنِي‌ مِنَ‌... (۱) إِلَيْهِ‌ مَرْجِعُکُمْ‌ جَمِيعاً وَعْدَ... (۱) يَتَجَرَّعُهُ‌ وَ لاَ يَکَادُ يُسِيغُهُ‌... (۰) فِي‌ الْحَمِيمِ‌

لاَ فِيهَا غَوْلٌ‌ وَ لاَ هُمْ‌ عَنْهَا... (۱) مَثَلُ‌ الْجَنَّةِ الَّتِي‌ وُعِدَ... (۰) يَتَنَازَعُونَ‌ فِيهَا کَأْساً لاَ لَغْوٌ... (۰) Tabber requires

روان. همیشه جاری. از بالا به پائین در حال ریزش. مَثَلُ‌ الْجَنَّةِ الَّتِي‌ وُعِدَ... (۱) Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۱ - ۵۶ سوره واقعه موارد

ناشدنی. «لا مَمْنُوعَةٍ»: قدغن ناشدنی و بلامانع. مَثَلُ‌ الْجَنَّةِ الَّتِي‌ وُعِدَ... (۰) Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۱ - ۵۶ سوره واقعه موارد

حمل امانت است چنانچه تأديب در (ضربته للتّأديب) نتيجه ضرب است، و ذكر توبه در وعد اشعار است به آنكه ظلم و جهل لازم اكثر آدميان، و اغلب آنها خالى نيستند از آن

بليغ. أَنَّ النَّاسَ كانُوا بِآياتِنا: بدرستى كه مردمان بودند به آيات ما از وعد و وعيد و حشر و نشر، و يا به دلايل قدرت و شواهد وحدانيت الهى، لا يُوقِنُونَ‌:

مؤ منين بهشت را به ارث مى برند. وجه اختلاف تعبير در (( وعدنا ربنا(( و (( وعد ربكم (( در آيه شريفه اشاره به نفوذ حكم و امر انسان در قيامت معناى (( اعراف

الظالمين باياتنا يجحدون )) . مراد از: (( كلمة الله )) ، (( قول الله )) و (( وعد الله )) در عرف قرآن مجيد. دعوت به حق و قبول آن بايد در مجراى اختيار جريان

هَدَاهُم هَل هُدَى هُن هٰؤُلاَء هٰذِه وَاحِدَة وَازِرَة وَاسِعَة وَحْدَه وَعْد وَعْدَه وَلَدا وَکِيل وُجُوهُهُم وُضِع وُفّيَت وِزْر يَأْتِيه يَأْتِيَکُم

ميدهد وَ قال‌َ الشَّيطان‌ُ لَمّا قُضِي‌َ الأَمرُ إِن‌َّ اللّه‌َ وَعَدَكُم‌ وَعدَ الحَق‌ِّ وَ وَعَدتُكُم‌ فَأَخلَفتُكُم‌ وَ ما كان‌َ لِي‌ عَلَيكُم‌ مِن‌ سُلطان‌ٍ

آگاهتان کنم. «ذلِکُمْ»: آنچه گذشت از زنان و ... «رِضْوَان»: خوشنودی فراوان. وَعَدَ اللَّهُ‌ الْمُؤْمِنِينَ‌ وَ... (۶) محل نزول: اين آيه در همچون ديگر آيات

و قدرت است (نگا: شعراء / ). وَ أَوْرَثْنَا الْقَوْمَ‌ الَّذِينَ‌... (۳) وَعَدَ اللَّهُ‌ الَّذِينَ‌ آمَنُوا... (۱) کَذٰلِکَ‌ وَ أَوْرَثْنَاهَا بَنِي‌..

هر دو پیرو مکتب آسمانیند. بِنَصْرِ اللَّهِ‌ يَنْصُرُ مَنْ‌ يَشَاءُ... (۰) وَعْدَ اللَّهِ‌ لاَ يُخْلِفُ‌ اللَّهُ‌... (۰) لَتَجِدَنَ‌ أَشَدَّ النَّاسِ‌ عَدَاوَةً

و جوشان (نگا: انعام / ، یونس / حج / ). إِلَيْهِ‌ مَرْجِعُکُمْ‌ جَمِيعاً وَعْدَ... (۱) فِي‌ الْحَمِيمِ‌ ثُمَ‌ فِي‌ النَّارِ... (۱) يَتَجَرَّعُهُ‌ وَ لاَ

کَفّارَة صَرْصَرا لِنُذِيقَهُم لِيَجْزِي فَتَرَى کَانُوا رَمْزا دَارِکُم وَعْد لِلسّائِلِين قُل خَلَوْا النّاس مَرِيضا الْحَج بِکُم قَوْما اسْم تُکَلّم

بِنَصْرِ اللَّهِ يَنْصُرُ مَنْ يَشاءُ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ «5» وَعْدَ اللَّهِ لا يُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ

بِنَصْرِ اللَّهِ يَنْصُرُ مَنْ يَشاءُ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ «5» وَعْدَ اللَّهِ لا يُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ

چون حق تعالى بيان فرمود امر مخالفان را در توحيد و نبوت و اطناب كلام در شرح وعد و وعيد، در عقب آن رسول خود را امر به استقامت در تبليغ رسالت و جلد 6 - صفحه