نتایج جستجو

رده:اهمیت تزکیه رده:اهمیت ذکر منشأ نعمت رده:اهمیت ذکر نظارت خدا رده:اهمیت زکات رده:اهمیت عمل صالح رده:اهمیت قرآن رده:اهمیت مطالعه در آفرینش رده:اهمیت معاد

دعوت از بنى اسرائیل ۱ خدا: توصیه هاى خدا ۱، ۲ زکات: احکام زکات ۳; اهمیّت پرداخت زکات ۱; زکات فطره ۷; وجوب زکات ۳ نماز: آداب نماز جماعت ۵; احکام نماز ۳; احکام

دنیا: نقش دنیا ۱۱ ذکر: ذکر خدا ۱۰ زکات: احکام زکات ۱۲; اهمیت زکات ۹، ۱۲; اهمیت زکات فطره ۱۶; توصیه به زکات ۵، ۶; زکات در دوران مریم(ع) ۸ عبودیت: اهمیت عبودیت

۶، ۷ رحمت: زمینه رحمت ۷; مشمولان رحمت ۶ زکات : آثار زکات ۶، ۷، ۸; احکام زکات فطره ۹; اهمیت زکات ۱، ۲; فضیلت زکات ۲ عمل صالح ۵: فقرا : تأمین فقرا ۵ مؤمنان:

ویژگیهاى دین ۸ زکات: آثار اداى زکات ۱۰; بى اعتنایى به اداى زکات ۱۲; دعوت به اداى زکات ۲، ۸، ۱۳; زکات در ادیان آسمانى ۷; شگفتى محرومیت از اداى زکات ۱۴ زندگى:

ذکر: آثار ذکر ۲۴ رهبرى: گزینش رهبرى ۳ زکات: آثار زکات ۲۰، ۲۱ ; اداى زکات ۸، ۳۳ ; اهمیّت اداى زکات ۹، ۱۰ ; ترک زکات ۳۱ صراط مستقیم:۳۳ عدد دوازده:۲ عمل: پاداش

خضوع: ارزش خضوع ۱۶ رهبرى: شرایط رهبرى ۸ زکات: آداب اداى زکات ۸ ; اداى زکات ۱، ۲، ۱۲ ; اهمیت اداى زکات ۷ ; اهمیت زکات ۱۴، ۱۵ عبادت: اهمیت عبادت ۱۳ کافران:

۷; منشأ پیدایش درختان ۶ زکات: احکام زکات ۱۰، ۱۱، ۱۲، ۱۷، ۱۹; اهمیت پرداخت زکات ۱۷; تشریع زکات ۱۳; زکات قبل از هجرت ۱۲، ۱۳; زکات محصولات کشاورزى ۱۰، ۱۱،

۲۵ ; وعده‌هاى خدا ۲۰ رحمت: مشمولان رحمت ۲۰، ۲۵ زکات: آثار زکات ۲۱ ; اهمیّت زکات ۱۰، ۱۱ ; تداوم پرداخت زکات ۱۲ زن: ارزش عمل زنان مؤمن ۲۲ ; پاداش عمل زنان

شامل مى شود. و اگر «زکات» را به معناى خصوص زکات مال تفسیر کنیم، ذکر آن از میان سایر وظائف الهى به خاطر اهمیتى است که در عدالت اجتماعى دارد. زکو (۵۹ بار)

اهل کتاب: ترک زکات اهل کتاب ۵; ترک نماز اهل کتاب ۵; سرزنش کفر اهل کتاب۳; فرجام اهل کتاب ۲; کفر اهل کتاب ۴، ۵ جهنم: جاودانان در جهنم ۶ زکات: محرومیت از برکات

اعمال ۱۳، ۱۴; علم غیب خدا ۱۳ ذکر: آثار ذکر علم خدا ۱۴ رسولان خدا :۱۱ زکات: اهمیت زکات ۸، ۱۰، ۱۲ صدقه: آثار وجوب صدقه نجوا ۲; امتناع از صدقه نجوا ۱، ۴، ۵;

از این مطلب مى توان استفاده کرد که این کار، فریضه اى جدا از زکات است; یعنى، اگر کسى زکات را پرداخت کند; ولى در جامعه گرسنه اى وجود داشته باشد، او باید

ایمان به خدا و پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) و جهاد و عبادات همچون نماز و زکات و روزه و زیارت خانه خدا و همچنین صله رحم و انفاق در راه خدا ـ اعم از انفاق

در بعضى از روایات، از «جلب» نهى شده، یا به معناى آن است که مأمور جمع آورى زکات به هنگامى که براى گرفتن حق شرعى به چراگاه ها مى رود نباید فریاد بزند و چهارپایان

بهشت ۲; موجبات بهشت ۳; وارثان بهشت ۱ رستگارى: عوامل رستگارى اخروى ۲، ۳ زکات: آثار زکات ۳ عفت: آثار عفت ۳ عهد: آثار وفاى به عهد ۳ لغو: آثار اعراض از لغو ۳ مؤمنان:

افزون بر پرداخت زکات و خمس (للسائل و المحروم) انفاق به سائلان و محرومان جامعه - همان گونه که مفسران یادآور شده اند - پیش از واجب شدن زکات و خمس مقرر شده

فریبکارى دنیا ۷ دوراندیشى: آثار دوراندیشى ۹ ذکر:۷ رشد: موانع رشد ۱۹ زکات: پرداخت زکات ۲۳ سختى:۱۵ روش تسهیل سختى ۱۵ ۹ صبر: آثار صبر ۲۰، ۲۲ ; ارزش صبر ۲۱،

۱۷ رستگارى: عوامل رستگارى ۱۱، ۱۲، ۱۳ رضایت خدا: مشمولان رضایت خدا ۱۷ زکات: پاداش زکات ۱۵ زن: پاداش اخروى زن ۳; تساوى زن و مرد ۳; فرجام زنان مؤمن ۱ سعادت:

براى خواهنده نيازمند و تنگ‌روزى بى‌بهره حقى بود- زكات و صدقه-. در اموال و دارائیشان حقی و سهمی (جز زکات) برای گدایان و بینوایان تهی‌دست بود. و در اموالشان

ارزش] از تهیدستی و فقر می ترساند، و شما را به کار زشت [چون بخل وخودداری از زکات و صدقات] امر می کند، و خدا شما را از سوی خود وعده آمرزش و فزونی رزق می دهد؛

a rightful share. ترتیل: ترجمه: «حَقٌّ مَّعْلُومٌ»: مراد سهمی است غیر از زکات که صدقه و بذل و بخشش می‌کند (نگا: قاسمی). Tabber requires Javascript to function

واجب است، پرداختن زکات سالانه است و نه غیر آن. بنابراین هرگاه انسان اموالی را جمع‌آوری کند و هر سال مرتبا مالیات اسلامی آن یعنی زکات را بپردازد مشمول آیه

آله او را براى گرفتن زکات از طائفه بنى‌المصطلق فرستاده بود. طائفه مزبور به عنوان احترام و استقبال از نماینده پیامبر براى گرفتن زکات از محل خود بیرون آمده

خداوند بی‌نیاز است و اموال شما را از شما درخواست نمی‌کند. اموالی که به صورت زکات و صدقه می‌دهید و یا در راه جهاد خرج می‌کنید و به نام حقوق شرعی دیگر مصرف

برآورده می‌سازم). پس آنان هم دعوت مرا (با ایمان و عباداتی همچون نماز و روزه و زکات) بپذیرند و به من ایمان بیاورند تا آنان راه یابند (و با نور ایمان به مقصد

چون (چنان) نکردید و خدا (هم) بر شما بازگشت (کرد)، پس نماز را بر پا بدارید و زکات را بدهید و خدا و پیامبرش را فرمان برید. و خدا به آنچه می‌کنید بسی آگاه است

نیکوکاران رهنمودی (بزرگ) و رحمتی (سترگ) است. کسانی که نماز بر پا می‌دارند و زکات می‌دهند و اینان، (هم)ایشان به آخرت یقین می‌آورند. اینانند که از جانبِ پروردگارشان

در اموال صاحبان ثروت، حقى غیر زکات واجب نموده... و فرموده است: «...أقرضوا اللّه قرضاً حسناً» و این «قرض حسن» غیر از زکات است...». انسان: صفات انسان ۸;

«5» اهميّت زكات‌ زكات، يكى از پنج چيزى است كه بناى اسلام بر آن استوار است. در قرآن 32 بار كلمه «زكات» و 32 بار واژه «برك» آمده، گويا زكات مساوى با بركت

راستا و پای برجا بجویید و از او پوشش بخواهید. و وای بر مشرکان!» کسانی که زکات نمی‌دهند و ایشان به آخرت کافرانند. کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته‌‌(ی

و توجّه به حقّ؛ و زكات جبران همه‌ى كاستى‌هاى مادّى است. در قرآن، مفهوم «زكات»، گسترده‌تر از آن است كه در فقه آمده، زيرا علاوه بر زكاتِ فقهى، عموم كمك‌هاى

انفاق نكنند در راه خدا به زكات واجبه و يا ساير نفقات. إِلَّا وَ هُمْ كارِهُونَ‌: مگر آنكه آنها كراهت دارند زيرا به اداى نماز و زكات اميد ثواب ندارند و به ترك

امتحان مى شوند - چیست؟ حضرت فرمود: سرائر شما، همان اعمال شما از نماز، روزه، زکات، وضو، غسل جنابت و تمام فرایض است; زیرا تمام اعمال باطن هایى ناپیدایند». انسان:

را کتمان نکنید در حالی که خود‌تان (هم) می‌دانید. و نماز را بر پا دارید و زکات را بدهید و با رکوع‌کنندگان رکوع کنید. آیا مردمان را به نیکی فرمان می‌دهید

و کسانی که ایشان از (کارهای) بیهوده رویگردانانند. و کسانی که ایشان برای زکات، فاعلان (و کارگزاران)اند. و کسانی که ایشان برای عورت‌هاشان نگهبانانند. مگر

رَزَقْنَاکُمْ‌... (۴) شأن نزول آیات ۹۹ و ۱..: این آیات درباره مانعین خمس و زکات نازل گردیده است. Tabber requires Javascript to function. آيات ۹۹ - ۱۱۸، سوره

منافقين در دو نوبت (سنعذبهم مرتين ) چيست ؟ امر به اخذ زكات از اموال مردم گيرنده زكات خداست و تصدق و اداء زكات نوعى توبه است چنانچه توبه هم صدقه اعمال است توضيح

رباخوارى... و سحر... و زنا... و قسم دروغ (براى حق ناحق کردن) و خیانت... و ندادن زکات... و گواهى دروغ و کتمان گواهى... و خوردن شراب... و ترک نماز... و پیمان شکنى

که نماز که معرف پیوند خلق با خالق است و روزه که رمز مبارزه با شهوات است و زکات که پیوند خلق با خلق است و حج که جنبه‌های اجتماعی اسلام را بیان می‌کند چهار

امرمان (مکلفان را) رهبری می‌کنند و کار خیرات را و بر پاداشتن نماز را و دادن زکات را فراسویشان وحی کردیم ، حال آنکه آنان پرستندگان ما بوده‌اند. و لوط را حکمت

گفت: «إنّى عبداللّه آتانى الکتاب» ... کتابِ نبوت به او داده شد و به نماز و زکات سفارش گردید (و این همه) ظرف سه روز پس از ولادت او بود و در روز دوم ولادت

روزگاران جاهلیتِ نخستین، زینت‌های خود را آشکارا مسازید و نماز بر پا دارید و زکات بدهید و خدا و فرستاده‌اش را فرمان برید. خدا فقط می‌خواهد هرگونه آلودگی را

مسائل مجمل قرآنی، در پرتو رهنمودهای آسمانی است. مثل توضیح و بیان احکام نماز و زکات و حجّ، و غیره (نگا: المصحف‌المیسّر). أَمْ‌ يَقُولُونَ‌ افْتَرَاهُ‌ قُلْ‌

معنى نزول آيه قبل از وجوب زكات باشد، چه اين سوره مكى و آيه زكات مدنى است و بعد از نزول آيه زكات حضرت به طوع و كره، از مردم زكات اخذ مى‌فرمود: وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ‌:

اين آيه قبل از فريضه خمس و زكات نازل شد. از امام صادق عليه السلام درباره‌ «حَقٌّ مَعْلُومٌ» سؤال شد، فرمود: اين حق غير از زكات واجب است و مراد آن است كه

حَيًّا 5- نماز و زكات از مشتركات اديان آسمانى است. «وَ أَوْصانِي بِالصَّلاةِ وَ الزَّكاةِ» (شايد بتوان شرط مبارك بودن را اقامه نماز و پرداخت زكات دانست.) 6-

كه بدسرانجامى است. امام صادق عليه السلام با تلاوت آيه 56 فرمود: زكاتِ فطره، مصداق زكات در آيه وواجب است. «1» شايد آيه 57 پاسخ سؤالى باشد كه با آن همه كفر

اين آيه قبل از فريضه خمس و زكات نازل شد. از امام صادق عليه السلام درباره‌ «حَقٌّ مَعْلُومٌ» سؤال شد، فرمود: اين حق غير از زكات واجب است و مراد آن است كه

[بهترى بر هزار ماه] چیست؟ حضرت فرمود: عمل صالح در شب قدر، از قبیل نماز و زکات و انواع کارهاى خوب، بهتر است از عمل در هزار ماهى که در آن شب قدر نباشد».

بن النضر عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال : امام باقر (ع) فرمود: زكات علم اين است كه آن را به بندگان ياد بدهى. امام باقر عليه السلام فرمود: زكاة

اين آيه قبل از فريضه خمس و زكات نازل شد. از امام صادق عليه السلام درباره‌ «حَقٌّ مَعْلُومٌ» سؤال شد، فرمود: اين حق غير از زكات واجب است و مراد آن است كه

اين آيه قبل از فريضه خمس و زكات نازل شد. از امام صادق عليه السلام درباره‌ «حَقٌّ مَعْلُومٌ» سؤال شد، فرمود: اين حق غير از زكات واجب است و مراد آن است كه

اين آيه قبل از فريضه خمس و زكات نازل شد. از امام صادق عليه السلام درباره‌ «حَقٌّ مَعْلُومٌ» سؤال شد، فرمود: اين حق غير از زكات واجب است و مراد آن است كه

اين آيه قبل از فريضه خمس و زكات نازل شد. از امام صادق عليه السلام درباره‌ «حَقٌّ مَعْلُومٌ» سؤال شد، فرمود: اين حق غير از زكات واجب است و مراد آن است كه

گويد: پروردگارا چرا (مرگ) مرا تا مدتى اندك به تأخير نيانداختى تا صدقه (و زكات) دهم و از صالحان گردم. وَ أَنْفِقُوا مِنْ ما رَزَقْناكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ

تفسیر آیه مورد بحث آمده است: «هیچ کس از شما نباید به فزونی نماز و روزه و زکات و مناسک حج و عمره افتخار کند زیرا خداوند پرهیزکاران شما را از همه بهتر می‌شناسد»

نازل شده و جزء آيات مدنى مى‌باشند. فرمان روزه نيز همچون دستور جهاد و پرداخت زكات در سال دوّم هجرى صادر گرديده است. آثار و بركات روزه‌ تقوا و خداترسى، در ظاهر

گرفته است- تحریم ربا خواری بطور مطلق، و وجوب پرداخت مالیاتهای اسلامی از قبیل زکات و خمس و صدقات و مانند آنها و تشویق به انفاق- وقف و قرض الحسنه و کمکهای مختلف

در قرآن آمده است. مراد از اطعام مسكين، يا زكات واجب است كه ترك آن مستوجب دوزخ است و يا آن است كه حتّى اگر زكات پرداخت شد ولى در جامعه گرسنه‌اى وجود داشت،

در قرآن آمده است. مراد از اطعام مسكين، يا زكات واجب است كه ترك آن مستوجب دوزخ است و يا آن است كه حتّى اگر زكات پرداخت شد ولى در جامعه گرسنه‌اى وجود داشت،

در قرآن آمده است. مراد از اطعام مسكين، يا زكات واجب است كه ترك آن مستوجب دوزخ است و يا آن است كه حتّى اگر زكات پرداخت شد ولى در جامعه گرسنه‌اى وجود داشت،

مصرف صدقات واجبه (زكوات ) وجوهى كه در توجيه ترتيب ذكر موارد هشتگانه مصرف زكات گفته شده معناى جمله : (( قل اذن خير لكم )) توضيح مراد از جمله : يؤ من بالله

بخيل كسى كه ادا كند زكات مال خود را و عطا كند عطيه را به (مصيبت رسيده از) قوم خود، بلكه بخيل حقيقت بخيل، كسى است كه ادا نكند زكات واجبه را و عطا نكند عطيه

در قرآن آمده است. مراد از اطعام مسكين، يا زكات واجب است كه ترك آن مستوجب دوزخ است و يا آن است كه حتّى اگر زكات پرداخت شد ولى در جامعه گرسنه‌اى وجود داشت،

در قرآن آمده است. مراد از اطعام مسكين، يا زكات واجب است كه ترك آن مستوجب دوزخ است و يا آن است كه حتّى اگر زكات پرداخت شد ولى در جامعه گرسنه‌اى وجود داشت،

در قرآن آمده است. مراد از اطعام مسكين، يا زكات واجب است كه ترك آن مستوجب دوزخ است و يا آن است كه حتّى اگر زكات پرداخت شد ولى در جامعه گرسنه‌اى وجود داشت،

مصرف صدقات واجبه (زكوات ) وجوهى كه در توجيه ترتيب ذكر موارد هشتگانه مصرف زكات گفته شده معناى جمله : (( قل اذن خير لكم )) توضيح مراد از جمله : يؤ من بالله

آنان كه از نمازشان غافلند. «6» آنان كه پيوسته ريا مى‌كنند. «7» و از دادن زكات (و وسايل ضرورى زندگى) باز مى‌دارند. اين سوره سيماى افراد منفى را معرفى مى‌كند:

آنان كه از نمازشان غافلند. «6» آنان كه پيوسته ريا مى‌كنند. «7» و از دادن زكات (و وسايل ضرورى زندگى) باز مى‌دارند. اين سوره سيماى افراد منفى را معرفى مى‌كند:

آنان كه از نمازشان غافلند. «6» آنان كه پيوسته ريا مى‌كنند. «7» و از دادن زكات (و وسايل ضرورى زندگى) باز مى‌دارند. اين سوره سيماى افراد منفى را معرفى مى‌كند:

قسمتی از آن پند و اندرزهایی است در زمینه‌های مختلف زندگی و تشویق به نماز و زکات و توکل و توجه به خداوند. ج3، ص198 فضیلت تلاوت سوره: ] در حدیثی از پیامبر

تخفیف می‌دهد. و در بخش پنجم بار دیگر دعوت به تلاوت قرآن، و خواندن نماز و دادن زکات و انفاق فی سبیل اللّه و استغفار می‌نماید. فضیلت تلاوت سوره:] در حدیثی از

آنان كه از نمازشان غافلند. «6» آنان كه پيوسته ريا مى‌كنند. «7» و از دادن زكات (و وسايل ضرورى زندگى) باز مى‌دارند. اين سوره سيماى افراد منفى را معرفى مى‌كند:

آنان كه از نمازشان غافلند. «6» آنان كه پيوسته ريا مى‌كنند. «7» و از دادن زكات (و وسايل ضرورى زندگى) باز مى‌دارند. اين سوره سيماى افراد منفى را معرفى مى‌كند:

نیازهای مختلفی پیدا کرده بود، که می‌بایست برطرف گردد، به همین مناسبت بحثی از زکات، و پرهیز از تراکم و کنز ثروت، و لزوم تحصیل علم، و وجوب تعلیم افراد نادان

فرمود: ... ولى خداوند - عزّوجلّ - در اموال ثروتمندان، حقوقى را به غیر از زکات واجب کرده است... و خداوند - عزّوجلّ - فرموده: ینفقوا ممّا رزقناهم سرّاً و

انفاق كنيد بعض از آنچه بيرون آورديم براى شما از زمين مانند غلات و ثمار كه زكات در آن واجب باشد و از معادن كه خمس نيز در آن واجب است. در منهج- ابن عباس روايت

آنان كه از نمازشان غافلند. «6» آنان كه پيوسته ريا مى‌كنند. «7» و از دادن زكات (و وسايل ضرورى زندگى) باز مى‌دارند. اين سوره سيماى افراد منفى را معرفى مى‌كند:

پریشان می‌کند، و به کار او برکت نمی‌دهد، بدانید نماز او قبول نمی‌شود، بدانید زکات او قبول نمی‌شود، بدانید حج او قبول نمی‌شود، بدانید اعمال نیک او قبول نخواهد

معمولًا زكات بعد از نماز آمده است: «يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ» «3»* ولى امام صادق عليه السلام مى‌فرمايد: در عيد فطر پرداخت زكات به فقرا

است. شخصى كه مسئول جمع‌آورى زكات بود، خدمت رسول خدا صلى الله عليه و آله رسيد و گفت: اين مقدار از اموالى كه جمع كرده‌ام زكات است و مربوط به شماست و اين مقدار

دادند. 8. انتقاد از رهبر معصوم: «يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقاتِ» «9» در تقسيم زكات، نيش مى‌زنند و تو را در «1». تفسير اثنى‌عشرى. «2». غررالحكم. «3». منافقون،

مصرف صدقات واجبه (زكوات ) وجوهى كه در توجيه ترتيب ذكر موارد هشتگانه مصرف زكات گفته شده معناى جمله : (( قل اذن خير لكم )) توضيح مراد از جمله : يؤ من بالله

حقّ اللّه، حقّ‌الناس، قضاى نماز و عبادات ديگر، پرداخت حقوق واجبه مانند خمس، زكات، ديون، بدهكارى‌هاى مردم. 2. مستحبّ: مثل وصيّت به امور خيريّه. 3. مباح: مثل

آنان كسانى هستند كه اگر تمكّن و قدرت به آنان دهيم به اقامه‌ى نماز و پرداخت زكات و احياى امربه‌معروف و نهى‌از منكر مى‌پردازند. واز كسانى كه از قدرت خود در

باشيد، در مقابل به پيامبر دستور مى‌دهد: «وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ» «10» به آنها كه زكات مى‌پردازند درود بفرست. «1». صف، 5. «2». اسراء، 8. «3». يونس، 26. «4». مائده،

کردم، حضرت فرمود: معروف آن چیزى است که خدا بر آنان واجب فرموده از قبیل نماز و زکات و همه آنچه از خوبى ها که به آنان امر کرده است». آمرزش: زمینه آمرزش ۲۰، ۲۶

چیز را فرا گرفته است. پس به زودی آن را برای کسانی که پرهیزگاری می‌کنند و زکات می‌دهند و آنان که به آیات ما ایمان می‌آورند، می‌نویسم.» کسانی که فرستاده‌ی

در اين تعبير لطفى است، نمى‌گويد سلام بر شما به خاطر حج و روزه و يا خمس و زكات، زيرا انجام هر عملى نيازمند صبر و پايدارى است. 1- از اميدهاى بيجا و آرزوهاى

معيشت تابع مشيت خدا است (يبسط الرزق لمن يشاء و يقدر) مراد از ((ربا)) و ((زكات )) در آيه : ((و ما آتيتم من ربا ليربوا...)) بحث روايتى روايتى درباره شاءن

يعنى: آگاه باشيد بدرستى كه مثل اين دين، مانند درختى است ثابت، ايمان اصل آن، و زكات فرع آن، و نماز آب آن، و قيام به اوامر عروق آن، و حسن خلق برگ آن، و اخوت در

نموده اعمال قلب را كه خوف و رجا و توكل و يقين است با اعمال جوارح كه صلات و زكات است، هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا: ايشانند مؤمنين حقيقى و مهذب از شوائب ريبى،

يُنْفِقُونَ‌: و از آنچه روزى داديم ايشان را انفاق مى‌كنند. اختصاص صلات و زكات به ذكر، جهت عظمت شأن آنست، زيرا اين هر دو از اعظم عبادات بدنيه و ماليه است

تمكين دهد خدا ايشان را در زمين، هر آينه به پاى دارند نماز را و اتيان كنند زكات را و هر آينه امر نمايند به معروف و نهى نمايند از منكر؛ و خدا به خاك مالد

درود و صلوات مى‌فرستد؛ «صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ» ولى درباره مؤمنان مرفّه كه زكات اموالشان را مى‌پردازند، دستور مى‌دهد پيامبر صلى الله عليه و آله درود بفرستد

دوزخ و فرجام اهل تقوا را آزادى از آن بيان مى‌كند. البتّه متّقيانى كه اهل زكات هستند و انگيزه‌اى جز رضاى الهى ندارند، كه خداوند نيز اسباب خشنودى آنان را

دوزخ و فرجام اهل تقوا را آزادى از آن بيان مى‌كند. البتّه متّقيانى كه اهل زكات هستند و انگيزه‌اى جز رضاى الهى ندارند، كه خداوند نيز اسباب خشنودى آنان را

كنيد. ابن عباس مى‌گويد: اين درخواستِ فرصت در لحظه مرگ، براى كسانى است كه زكات مال‌ جلد 10 - صفحه 64 خود را نداده‌اند يا مستطيع بوده، ولى حج انجام نداده‌اند

هم نماز را سفارش مى‌كند كه ارتباط با خالق است؛ «أَقِيمُوا الصَّلاةَ»* و هم زكات را توصيه مى‌كند كه ارتباط با مردم است. «آتُوا الزَّكاةَ» «5» نه محبت‌ها شما

معيشت تابع مشيت خدا است (يبسط الرزق لمن يشاء و يقدر) مراد از ((ربا)) و ((زكات )) در آيه : ((و ما آتيتم من ربا ليربوا...)) بحث روايتى روايتى درباره شاءن

دوزخ و فرجام اهل تقوا را آزادى از آن بيان مى‌كند. البتّه متّقيانى كه اهل زكات هستند و انگيزه‌اى جز رضاى الهى ندارند، كه خداوند نيز اسباب خشنودى آنان را

است. فرشتگان به اهل بهشت سلام مى‌كنند، امّا نه به خاطر عبادت و نماز و حج و زكات آنان، بلكه به خاطر مقاومت و پايدارى آنها؛ «سلام‌ «1». بحار، ج 71، ص 77. «2»

بود، نزد پيامبر آمده، گفت: ما را به توحيد، نبوّت، جهاد، حج، روزه، نماز و زكات، دستور دادى پذيرفتيم، حالا هم اين جوان را امام ما قرار داده‌اى؟! پيامبر صلى

از امت مرا حاضر كنند، صحائف آنها بنگرند، مردمانى بودند اقامه نماز و اتيان زكات و به نماز شب قيام نموده، امر شود ايشان را به جهنم برند. عرض كردند: يا رسول

تُفْلِحُونَ» «11» براى فلاح و رستگارى، خشوع در نماز، اعراض از لغو، پرداخت زكات، پاكدامنى، عفت، امانتدارى، وفاى به عهد و پايدارى در نماز، لازم است. «1».

أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ (36) چون خداى تعالى ذكر فرمود وعيد مانعين زكات و ظالمين حق اللّه را، اقتضا نمود كه ذكر فرمايد نهى از مثل اين حال را كه ظلم

در ذيل آيه قبل خوانديم كه وليدبن عَقبه به دروغ، خبر مخالفت مردم با پرداخت زكات را به پيامبر صلى الله عليه و آله داد. مردم آماده هجوم شدند كه آيه نازل شد:

جلد 2، صفحه 9، حديث 7. جلد 4 صفحه 25 تا مال جمع كنند و به آن بخل ورزند و زكات ندهند تا از بهر وارثان بماند، وَ عَنْ أَيْمانِهِمْ‌ كار دين بر آنها تباه

خداوند و پيامبرش و جهاد در راه او و كلمه‌ى اخلاص و اقامه‌ى نماز و پرداخت زكات و روزه گرفتن ماه رمضان و حج و عمره و صله‌ى رحم و انفاق‌هاى پنهانى و آشكار

معيشت تابع مشيت خدا است (يبسط الرزق لمن يشاء و يقدر) مراد از ((ربا)) و ((زكات )) در آيه : ((و ما آتيتم من ربا ليربوا...)) بحث روايتى روايتى درباره شاءن

فرموده خدا براى شما، سبب قوام معيشت و رابطه انتظام امور دين، مثل حج و جهاد و زكات و صدقات و نفقات و ضيافات و تمهيد قواعد خيرات و قوانين ميراث. يا اتيان مكنيد

حق آن، و لكن سخى كسى است كه ادا كند آنچه واجب فرموده خداى تعالى در مال از زكات و غير آن. و بخيل كسى است كه ادا نكند حق خداوند عز و جل را در مالش. 3- روايت

ج‌2، ص: 37 مفسرين را در اين انفاق اقوالى است: 1- انفاق واجبه، مانند خمس و زكات ماليه و بدنيه و نذورات و كفارات و صدقات واجبه. 2- نفقات واجب النفقه، از اهل

ما را از شرك و بت‌پرستى بازداشته است و به ما دستور داده كه نماز بخوانيم و زكات بدهيم و ظلم و جور را حرام نموده و خونريزى و غارت را از ميان ما برداشته است

ولى سرباز مى‌زنند! امام صادق عليه السلام فرمود: اگر كسانى اهل نماز و حج و زكات باشند، ولى نسبت به كارهاى پيامبر صلى الله عليه و آله سوءظن داشته باشند، در

معيشت تابع مشيت خدا است (يبسط الرزق لمن يشاء و يقدر) مراد از ((ربا)) و ((زكات )) در آيه : ((و ما آتيتم من ربا ليربوا...)) بحث روايتى روايتى درباره شاءن

بر ايشان اسلام را. پس هر كه اسلام آورد به طوع، امر فرمايد او را به نماز و زكات و آنچه را امر شده به آن مسلمان، و واجب فرموده خدا بر او؛ و هر كه اسلام نياورد،

معيشت تابع مشيت خدا است (يبسط الرزق لمن يشاء و يقدر) مراد از ((ربا)) و ((زكات )) در آيه : ((و ما آتيتم من ربا ليربوا...)) بحث روايتى روايتى درباره شاءن

چهل رسيد، و يكى بر آن بيفزود، زكات آن يك گوسفند است، تا آنگاه كه به صد و بيست عدد برآيد، پس اگر يك رأس بر آن افزوده شد، زكات آن دو گوسفند است، تا آنگاه كه

كسانى كه زكات را ادا نمى كنند و نسبت به آخرت كافرند» (الذين لاياتون الزكاة و هم بالاخرة هم كافرون ). در حقيقت معرف آنها دو چيز است : ترك زكات ، و انكار

از مصائب و غموم و آنچه اخذ نمايند مسلمانان بر وجه غنيمت و به مشقات اخراج زكات و انفاق در راه حق تعالى با اعتقاد به بطلان اسلام، پس سخت آيد بر آنها مانند

ما را از شرك و بت‌پرستى بازداشته است و به ما دستور داده كه نماز بخوانيم و زكات بدهيم و ظلم و جور را حرام نموده و خونريزى و غارت را از ميان ما برداشته است

احقاق‌الحقّ، ج 14، ص 564. «4». بقره، 187. جلد 3 - صفحه 301 د: انفال، غنائم، خمس، زكات و اموال عمومى. (بودن آيه در سوره انفال وغنائم جنگ بدر) ه: امام‌باقر عليه

واقع ميشوند- زكاتى نيست. بلكه احكام زكات بر اشترانى جارى است كه از خاربنها و علفهاى مراتع تغذيه ميكنند. و احكام زكات در اشتران بختى خراسانى نيز همان است

خواهيد شد». و مراد از آزمايش در اموال اخراج زكات، و در نفوس توطين نفس بر صبر است، و اضافه بر اين، پرداختن زكات اداى شكر نعمتهاى خداى عزّ و جلّ، و اميد بستن

بسيار باشد زكات نيست. و بر نقره خام زكات نيست، و همچنين بر مال يتيم نيز زكاتى نيست، مگر آنكه در جريان تجارت قرار گيرد، كه در اين صورت زكات به آن تعلّق

«1»* امام صادق عليه السلام فرمود: «من ادى الزكاة فقد و قى شح نفسه» «2» هركس زكات مال خود را بپردازد، از بخل نفس خويش حفظ شده است. در آيه 102 سوره آل عمران

جهاد؛ خدا را بپرستيد و به او شرك نياوريد و حج و عمره كنيد. نماز، اقامه و زكات، اتيان، و روزه رمضان كنيد، مستقيم شويد براى خود. پس بدرستى كه آنانكه پيش

مالها به تاراج و اتلاف و خسران تجارات و نابودى زراعات و هلاكت مواشى يا دادن زكات صدقات، وَ الْأَنْفُسِ‌: و نقصان نفسها به كشته شدن در جنگها و بيمارى و ضعف

دوزخ و فرجام اهل تقوا را آزادى از آن بيان مى‌كند. البتّه متّقيانى كه اهل زكات هستند و انگيزه‌اى جز رضاى الهى ندارند، كه خداوند نيز اسباب خشنودى آنان را

ما را از شرك و بت‌پرستى بازداشته است و به ما دستور داده كه نماز بخوانيم و زكات بدهيم و ظلم و جور را حرام نموده و خونريزى و غارت را از ميان ما برداشته است

نميدانم. فرمود: اگر به قدر نصف قوت بماند ميبايد از زكات نستاند، و اگر كمتر از نصف قوت بماند حقّ دارد كه زكات بستاند، گفتم: آيا در اين صورت در مال او زكاتى لازم

آن را مى‏خورد، و آيات متعلّق به زكات از آغاز كار در باره زكات فطره نازل شده است، زيرا مسلمين در آن روزگار اموالى كه زكات به آن تعلّق گيرد نداشته‏اند.

پذيرفته شود ولى از آنها پذيرفته نگردد؟ آيا خوشحال نيستيد كه شما زكات دهيد و آنها هم زكات دهند و از شما پذيرفته شود ولى از آنها پذيرفته نشود، آيا خوشنود

كمال رضا و خشنودى تو و بهشت را از تو ميطلبم. پس اين زكات وضوى اوست. (زكات مال خالص كردن آن، و زكات عبادات ذكرى به قصد تقرّب به پروردگار و عمل را صحيح و

فرستاده است گفت: پرداختن زكات فطره در نخستين روز از ماه رمضان تا آخرين روز آن، بلا مانع است، و آن تا زمانى كه نماز عيد را بجا آورى زكات است، ولى اگر بعد از

معيشت تابع مشيت خدا است (يبسط الرزق لمن يشاء و يقدر) مراد از ((ربا)) و ((زكات )) در آيه : ((و ما آتيتم من ربا ليربوا...)) بحث روايتى روايتى درباره شاءن

بلا گرفتار شوند: 1- زمانى كه زنا رواج يابد، زلزله خواهد آمد. 2- هر گاه مردم زكات نپردازند، چهار پايان به هلاكت مى‌رسند. 3- هرگاه قضاوت مسئولان قضايى، ظالمانه

واقعى آنانند كه اگر در زمين به آنها مكنت و قدرت بخشيم، نماز به پا مى‌دارند و زكات مى‌پردازند. 1- در همه‌ى زمان‌ها، افراد بى‌تفاوت نسبت به مفاسد اجتماعى، محكوم

و نيازمنديهاى خودش و عيالش كفايت نكند، زكات بر او حلال است، و اگر مال الاجاره آن خانه براى ايشان كفايت كند زكات براى ايشان حلال نيست.

مردى از آن امام عليه السّلام سؤال شده است كه زكات نقدينه‏اش را تسعير ميكند، و زكات درهم را به دينار، و زكات دينار را به درهم مى‏پردازد، آيا اين كار رواست؟

ما شرم مى‏كند از اينكه زكات بگيرد، آيا جايز است كه آن را به او بدهم و نام زكات بر آن ننهم؟ فرمود: همين گونه به او بده و نام زكات را نزد او بر آن منه و مؤمن

السّلام روايت كرده است كه آن حضرت فرمود: هيچ صاحب زر يا سيم نيست كه از اداى زكات مال خود امتناع كند، مگر آنكه در روز قيامت خداى عزّ و جلّ او را در بيابانى

واجب و غير واجب است. چون آيه شريفه در مكه نازل شده، كه هنوز آيات راجع به زكات واجب نازل نشده بود. و اگر انفاق را مقيد به قيد «سرا و علانيه» نموده، براى

افزون شد، مى‏بايد از هر پنجاه شتر، حقّه‏اى و از هر چهل شتر بنت لبونى به عنوان زكات تأديه گردد. و كسى كه «جذعه» اى «۴» بر او واجب شود و آن را در اختيار نداشته

معيشت تابع مشيت خدا است (يبسط الرزق لمن يشاء و يقدر) مراد از ((ربا)) و ((زكات )) در آيه : ((و ما آتيتم من ربا ليربوا...)) بحث روايتى روايتى درباره شاءن

روايت كرده است كه فرمود: خداوند عزّ و جلّ زكات را بمانند نماز فرض و مقرّر فرموده است، و از اين رو اگر كسى زكات را حمل كند و آشكارا و بر ملا عطا نمايد، باكى

معنى بيست و پنج درهم چيست؟ فرمود: كسى كه از پرداختن زكات امتناع كند، نمازش متوقّف مى‏شود تا آنگاه كه زكات را بپردازد.

عمرو بن جميع از آن امام عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: هيچ زكات دهنده‏اى زكات را نپرداخته است كه چيزى از مالش كاسته شده باشد، و از پرداختن آن امتناع

و آله فرمود كسى كه زكات واجب را از مال خود بپردازد، و دست عطا در قوم خود بگشايد، بخيل نيست، بلكه بخيل «حقيقت بخيل» كسى است كه زكات واجب را از مال خود نپردازد،

و على بن يقطين از امام ابو الحسن اول عليه السّلام در باره زكات فطره سؤال كرد كه آيا دادن زكات فطره به همسايگان و به زنان پرستار و دايه‏اى كه با مسائل مربوط

روايت كرده است كه فرمود: برو و زكات فطره را از جانب عائله ما، و از جانب بردگان بپرداز، و هيچ يك از ايشان را بدون پرداختن زكات فطره‏اش وامگذار، و آنها را جمع

كسانى كه از گناهان و ترك واجبات دورى مى كنند، (( و يوتون الزكوه (( و زكات مى دهند. زكات به معنى حق مالى و يا مطلق انفاق در راه خدا است ، و براى اين زكاتش

صادق عليه السّلام بمن فرمود: اى مالك آيا خوشنود نيستيد كه نماز بخوانيد و زكات بپردازيد و خوددار (از گناهان) باشيد و ببهشت برويد؟ اى مالك هيچ مردمى نيستند

بنده است كه اگر سال بر آن مال گذشت زكات بايد بدهد؟ فرمود: نه، مگر اينكه با آن كارى براى او كرده باشند و بنده را از زكات چيزى نمى‏دهند.

كس هستند كه نماز را كوتاه نمى‏كنند و تمام ميگزارند: اوّل عامل زكات كه براى جمع كردن زكات در حوزه مأموريت خود ميگردد، دوّم اميرى كه در ناحيه امارت خود به

اهل كتاب بيشتر در مدينه بود. از اين گذشته سخن از نماز و زكات هر دو به ميان آمده ، درست است كه زكات در مكه تشريع شده بود، ولى رسميت و گسترش آن در مدينه بود

گروهى در مالكيّت او شريكند، آيا مى‏بايد زكات فطره او را بپردازند؟ فرمود: هر گاه هر شخصى غلامى داشته باشد، مى‏بايد زكات فطره او را ادا كند. و در صورتى كه شماره

اخصّ صفاتشان توصيف مى كند: يكى اين كه «زكات» نمى دهند. و يكى هم اين كه به «آخرت»، كفر مى ورزند. و مراد از «دادن زكات»، مطلق انفاق مال در راه خدا به فقراء

به منطقه‌ى خوش آب و هوايى در بيرون مدينه رفته و اجازه يافتند از شير شترهاى زكات بهره ببرند؛ امّا چون سالم شدند، چوپان‌هاى مسلمان را گرفته، دست و پايشان را

فروشى در كيل و وزن شود، سخط الهى ايشان را فراگيرد به قحطى و كمى. و زمانى كه زكات ندهند، منع كند زمين بركت خود را از زرع و ميوه‌جات و معادن تماما. و زمانى

نيست، نماز وسيله تقرّب متّقيانست، حجّ جهاد هر ناتوانست، هر چيزى را زكاتيست، و زكات بدن روزه است، جهاد زن، نيكو شوهردارى كردنست، رزق را بوسيله صدقه از آسمان

و سهم زكات اقساط او پرداخته و آزاد گردد، حتى بعضى از فقهاء تصريح كرده اند كه اگر زكاتى به مولا تعلق گيرد خود او بايد اقساط بدهى عبد را از باب زكات تفسير

رواياتى رسيده كه منظور از «تزكّى»، دادن زكات فطره و خواندن نماز عيد است. و اين را هم مى دانيم كه روزه و توابعش، كه يكى زكات فطره است و همچنين نماز عيد، بعد از

دارد. ولى از نظر روايات وارده از ائمّۀ اهل بيت «عليهم السلام»، تنها درباره زكات فطره و نماز عيد نازل شده. روايات وارده از طرق اهل سنّت هم، همين را مى گويد

گفت: از امام صادق عليه السّلام سؤال كردم كه: آيا جايز است كه صروره از مال زكات حجّ بجاى آورد؟ امام فرمود: آرى.

گرچه در آيه ، نامى از زكات و حقوق واجب مالى برده نشده ، ولى در روايات اهلبيت عليهم السلام و همچنين در گفتار مفسران ، آيه به مانعان زكات تخصيص داده شده است

تقسيم مى‌شود. ديون و بدهى‌هاى متوفّى، هم شامل ديون الهى است، مثل: حج، خمس، زكات و كفّاره، و هم شامل ديون مردمى است. «3» «1». تفسير صافى. «2». تفسير كبيرفخررازى

كه از دريا خارج ميكنند و همچنين در باره معادن طلا و نقره سؤال كردند كه آيا زكات به آنها تعلّق ميگيرد؟ و آن امام عليه السّلام فرمود: وقتى كه بهاى آن به يك

روايت شده است كه گفت: به امام صادق عليه السّلام معروض داشتم: آيا بر امام نيز زكات واجب است و چگونه و به چه كسى مى‏پردازد؟ آن حضرت عليه السّلام فرمود: اى ابا

اختلاس (در بيت المال مسلمين). و دزدى. و ربا. در حج، عمره، جهاد، و صدقه يعنى زكات واجب.

آورده است كه به امام صادق عليه السّلام معروض داشتم: آيا براى كسى كه احتياج به زكات ندارد جايز است كه آن را بگيرد و به صدقه بدهد؟ امام عليه السلام فرمود: آرى،

عائله‏اش نيست، ولى نفقه و كسوه او را بر عهده خود گرفته است، در اين صورت آيا زكات فطره آن فرد به او تعلّق مى‏گيرد؟ امام فرمود: نه. زيرا تنها فطره عيال او بر

نماز، و چه بعد از آن ضررى ندارد. و فرمود: آنچه بر تو واجب است اين است كه زكات فطره خودت و پدرت و مادرت، و اولادت، و همسرت و خادمت را تأديه كنى.

است و زكات غير اينها است . باز نظير آن در ضعف و عدم انطباق با آيه روايتى است كه در الدر المنثور از سدى نقل كرده كه گفت : روزى كه آيه نازل شد هنوز زكات واجب

آورد، و بخشى را براى قوت عيال خود نگاه دارد. آيا نه اينست كه خداى عز و جل زكات را مقرّر داشت، و با وجود اين، آن را جز بر كسى كه دويست درهم داشته باشد فرض

رسول اكرم صلّى اللَّه عليه و آله، و بپا داشتن نمازهاى پنجگانه، و پرداختن زكات، و بجا آوردن حجّ خانه خدا و روزه داشتن ماه مبارك رمضان، و اعتقاد به امامت

مرد را قسمت ميكنند، و سهم وارث‏ غائب را براى او كنار ميگذارند، گفتم: آيا زكات به آن تعلّق نميگيرد؟ فرمود نه. تا او خود وارد شود، و سهمش را تحويل بگيرد،

مردم ظاهر و فراوان شود در پى آن زلزله بسيار شود، دوم- هر گاه مردم از پرداختن زكات خوددارى كنند گله‏هاى چهارپايان اهلى مثل گوسفند و گاو و شتر بسيار تلف شوند،

السّلام در باره مردى سؤال كردند كه خانه و خادم و غلامى دارد، آيا ميتواند زكات را قبول كند؟ آن دو امام عليهما السّلام فرمودند: آرى. زيرا خانه و خادم مال

ابو بصير از امام ابو جعفر عليه السّلام روايت كرده است، كه فرمود: هر گاه شخص زكات را از مال خود جدا كند، و آنگاه آن را به نام قومى نامگذارى‏كند، و در اين ميان

بن يزيد از امام صادق عليه السّلام در باره مردى سؤال كرد كه به قصد فرار از زكات مال خود را در خريد زمينى يا خانه‏اى به مصرف برساند. آيا در اين صورت چيزى

است كه به عاريه بدهى، زكات هم يكى از مصاديق ماعون است. ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۶۳۶ مؤلّف: در اين روايت، «ماعون» به زكات هم تفسير شده، و اين تفسير

عرب مرتد شدند مگر مردم مكه و مدينه و بنى عبد القيس از بحرين. بعضى از دادن زكات امتناع و جمعى بر مسيلمه كذاب و مدعيان كاذبه جمع شدند و به نبوت آنها اقرار

كشتزارش با آب باران آبيارى شده، يا از آب جارى بهره گرفته، يك عشر از آن به عنوان زكات اخراج مى‏شود، و اگر به وسيله دلوها و مشكها آبيارى شده نيم عشر از آن اخراج

كرده است كه گفت: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه ميگفت: آن كسى كه گرفتن زكات را ترك كند در حالى كه مستحقّ آن شده باشد، مثل كسى است كه از پرداختن آن امتناع

كند و ديگرى در مورد زكات كه رمز همبستگيهاى اجتماعى است و اين هر دو براى پيروزى بر دشمن لازم است ، مى گويد: «نماز را بر پا داريد و زكات را ادا كنيد» و با

كه فرمود: «شب قدر، بهتر است از هزار شب» چيست؟ فرمود: عمل صالح، از نماز و زكات و انواع خيرات در آن شب، بهتر است از همان اعمال در هزار ماهى كه در آن شب قدر

نمازى كه بايد به جا آورند، خبر ده. بعد از آن وجوب زكات فرود آمد و گفت: يا محمد، ايشان را از امر زكات ايشان خبر ده به وضعى كه ايشان را از امر نماز ايشان

السلام ) به او فرمود: خداى تعالى به من دستور داده كه از بندگانش زكات بگيرم ، تو هم بايد زكات مالت را بدهى ، قارون از اطاعت اين دستور سرباز زد، و به مردم گفت :

منظور خويشاوندان پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) و بنى هاشم است كه از گرفتن زكات كه جزء اموال عمومى مسلمين است محرومند. و اصولا معنى ندارد كه منظور خويشاوندان

السلام روايت كرده است كه فرمود: «اسلام بر پنج چيز بنا شده، و آنها نماز و زكات و روزه و حجّ و ولايت اهل بيت است. و به چيزى از اينها ندا در داده نشد، مانند

در حصول جزاى آن حوض كوثر است. و قسم به خدا هر آينه اقامه نماز كنيد و اتيان زكات نمائيد، و الا مى‌فرستم به سوى شما، مردى از خودم كه چون نفس و جان من باشد،

وارد شده كه بر امت موسى عليه السلام پنجاه ركعت نماز در شبانه روز واجب بود، و زكات آنها ربع مال، و نماز آنها غير از مسجد جايز نبود. و چون جامه آنها نجس شدى

پا داريد، زكات را ادا كنيد، و خدا و رسولش را اطاعت نمائيد (و اقمن الصلوة و آتين الزكوة و اطعن الله و رسوله ). اگر در ميان عبادات روى نماز و زكات ، تكيه مى

فطرت اسلامى است، و نيز بپا داشتن نماز كه آن ملّت و كيش اسلام است، و پرداختن زكات براى كسانى كه مقرّر گشته، كه آن از جمله فرائض و واجبات خداوند عزّ و جلّ است،

و تا رسول شهيد بر شما، و شما شهيدان بر مردم باشيد، پس نماز بپ ا داريد، و زكات دهيد، و به خدا تمسك كنيد، كه او سرپرست شما است ، و چه مولاى خوبى ، و چه ناصر

چهار چيز از آن رخصت داد»؛ و در يكى از آنها رخصت نداد، چه هر يك از نماز و زكات و روزه و حجّ، گاهى ساقط مى‏شوند، و ولايت، در هيچ وقتى از اوقات و در هيچ حالى

را به آن امر نفرموده بود بگويد، بلكه خدا آن را واجب گردانيد؛ چنانچه نماز و زكات و روزه و حج را واجب گردانيد».

و از احوال يك ديگر باخبر باشند، و روزه‏ها را افطار كنند و روزه نگيرند، و زكات تن خويش به مستحقان دهند، و روى بدرگاه خداوند آورند، و روزى باشد كه حوائج

اكنون كه اين كار را نكرديد و خداوند توبه شما را پذيرفت نماز را بر پا داريد و زكات را ادا كنيد و خدا و پيامبرش را اطاعت نمائيد و (بدانيد) خداوند از آنچه انجام

برنامه من اين است كه وضو را به طور كامل انجام مى دهم نماز را بر پا مى دارم ، زكات را به موقع مى پردازم ، و از ميهمان با آغوش باز و به خاطر خدا پذيرائى مى كنم

تا خدا امر خود را بفرستد كه او بر هر چيز قادر است (۱۰۹) و نماز بپا داريد و زكات بدهيد (و بدانيد) كه آنچه عمل خير مى كنيد و براى ديگر سراى خود از پيش مى فرستيد

را شريكى نيست، و آنكه محمد بنده و رسول او است، و به پا داشتن نماز و دادن زكات و حجّ خانه كعبه و روزه ماه مبارك رمضان، و اسلام همين است». و فرمود: «ايمان،

مَأْوَاهُمُ النَّارُ وَ لَبِئْس الْمَصِيرُ(۵۷) ترجمه : ۵۶ - و نماز را بر پا داريد و زكات را بدهيد و رسول (خدا) را اطاعت كنيد تا مشمول رحمت (او) شويد. ۵۷ - گمان نبر

پاك‏كنندگى از شرك و بت‏پرستى مقرّر فرمود، و نماز را براى دورى از كبر و نخوت، و زكات را براى فراوانى و افزونى روزى دستور داد، و روزه را براى آشكار شدن اخلاص شخص،

فرمود:عابدترين مردم كسى است كه واجبات را بجاى آورد، و سخى‏ترين مردم كسى است كه زكات مالش را بپردازد، و زاهدترين مردم كسى است كه از حرام اجتناب كند، و با تقوى‏ترين

محمد باقر عليه السلام كه فرمود: «دين اسلام بر پنج چيز بنا شده: بر نماز و زكات و روزه و حجّ و ولايت اهل بيت. و به چيزى از اينها ندا در داده نشد، مانند آنچه

به وسيله اموال بى ارزش و از مصرف افتاده ، تقرب جويد، و اينكه مى بينيم در زكات واجب و حتى در قربانى نبايد از نوع نامرغوب استفاده كرد، نيز در همين راستا

گفته اند اين دستور تنها درباره انفاقهاى مستحبى است و انفاقهاى واجب از قبيل زكات و مانند آن بهتر است هميشه آشكار و علنى باشد. ولى مسلم است كه هيچ يك از اين

- كسانى كه ايمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند و نماز را بر پا داشتند و زكات را پرداختند، اجرشان نزد پروردگارشان است ، و نه ترسى بر آنهاست ، و نه غمگين

يتيمان و مسكينان و راه ماندگان و دريوزگان و بردگان بدهد و نماز را بپا دارد و زكات بدهد و كسانيند كه به عهد خود وقتى عهدى مى بندند وفا مى كنند و از فقر و بيمارى

مؤمنون، ۱- ۴. (۴) «. يعنى در اين فعل كه عبارت است از زكات دادن، اهتمام و شدّتى دارند. و مراد از زكات، قدرى از مال كه آن رابيرون مى‏كنند، نيست. (مترجم) (۵)

غنائم، بيايد با آن‏چه خيانت كرده، و آن را كه دزديده بياورد» «۴». و ندادن زكات واجب؛ زيرا كه خداى عز و جل مى‏فرمايد كه: «فَتُكْوى‏ بِها جِباهُهُمْ وَ جُنُوبُهُمْ

توبه كنيد تا رستگار شويد. با اينكه خداوند در قرآن به جزئيات احكام نماز و زكات اشاره نكرده و بيان آنها و بسيارى از مسائل ديگر را به عهده‌ى پيامبر اكرم صلى

. ۳ - به او پاكى روح و جان و پاكى عمل داديم «و زكوة ». گرچه مفسران براى «زكات »، معانى مختلفى كرده اند، بعضى آن را به عمل صالح ، بعضى به اطاعت و اخلاص

در اموال مردم فزونى يابد، نزد خدا فزونى نخواهد يافت ، و آنچه را به عنوان زكات مى پردازيد و تنها رضاى خدا را مى طلبد (مايه بركت است و) كسانى كه چنين كنند

عالَم غيب ايمان دارند و با نماز كه بهترين مظهر عبوديت است، خدا را عبادت و با زكات كه بهترين خدمت به نوع است، وظائف اجتماعى خود را انجام می دهند.(۳) ترجمه تفسير

گاوان و گوسپندان را روزى شما ساخته سپاسگزارى كنيد، و نماز را بپا داريد، و زكات را بپردازيد، و عبادت را كامل و نيكو بجا آوريد، و گواهى را اقامه كنيد (يعنى

نماز، زيرا كه آن بهترين عمل، و ستون دين شما است. و خدا را! خدا را! در باره زكات، زيرا كه آن آتش خشم پروردگار شما را خاموش ميكند. و خدا را! خدا را! در باره

به آنچه محمد آن را از نزد خدا آورده، و در اموال حقّى هست كه عبارت است از زكات، و ولايت و دوستى كه خداى عز و جل به آن امر فرموده؛ يعنى ولايت آل محمد صلى

نفع و با بركت ساخته در هر جا كه باشم و مرا وصيت و امر فرموده به نماز كردن و زكات دادن در مدتى كه زنده باشم. (مترجم) (۲). مريم، ۱۲. يعنى: اى يحيى، فراگير كتاب

چون يكديگر و با هم برابر نيستيم كه آنچه نماز كرده‏ايم و روزه داشته‏ايم و زكات داده‏ايم و اقرار نموده‏ايم، به ما ضرر نرساند؟» آن مرد ساكت شد. بعد از آن،

گرفته است - تحريم رباخوارى بطور مطلق ، و وجوب پرداخت مالياتهاى اسلامى از قبيل زكات و خمس و صدقات و مانند آنها و تشويق به انفاق - وقف و قرض الحسنه و كمكهاى مختلف

و آله را امر فرمود كه: ولايت را از براى ايشان بيان فرمايد، چنانچه نماز و زكات و روزه و حج را از براى ايشان بيان فرمود. چون اين تكليف از جانب خداى عزّوجلّ

ولى با توجه به تهديدى كه در ذيل آيه آمده ، بعيد نيست منظور، انفاق واجب يعنى زكات و مانند آن باشد، به علاوه ، انفاق واجب است كه بنيه بيت المال و حكومت را تقويت

نيست ، مانند حقى كه بازماندگان ميت در اموال او دارند، و يا حقى كه فقراء در زكات دارند كه هيچيك را نمى توان با اسقاط كردن ساقط نمود. سپس به حكم ديگرى از احكام

مسلم و هو قوله تعالى رب ارجعون لعلى اعمل صالحا فيما تركت : «كسى كه قيراطى از زكات را ندهد نه مؤ من است و نه مسلمان و سخن خداوند رب ارجعون ...» نيز همين را

لانفسكم من خير تجدوه عند الله ان الله بما تعملون بصير: «نماز را بر پا داريد، و زكات را ادا كنيد، و هر كار خيرى را براى خود از پيش ‍ مى فرستيد آن را نزد خدا خواهيد

نمى‏دارد ايشان را تجارت و بازرگانى، از ياد كردن خدا و به پا داشتن نماز و از دادن زكات، و با وجود مبادرت به طاعت و استغراق در بندگى و عبادت، مى‏ترسند از روزى كه

ناظر به قسمت دوم است . تفسير نمونه جلد ۱۴ صفحه ۴۱۴ ضمنا بايد توجه داشت كه زكات و تزكيه در اصل به معنى نمو يافتن و نمو دادن است ، ولى در بسيارى از موارد

ورزيده ايد، استغفار كنيد و واى به حال آنان كه شرك مى ورزند (۶). همان هايى كه زكات نمى دهند و نسبت به آخرت كافرند (۷). در مقابل، كسانى كه ايمان آورده و اعمال

او را سؤال كنيم از آنچه پدرش را از آن سؤال مى‏كرديم، و او را سؤال كرديم از زكات كه در چه قدر واجب مى‏شود؟ گفت: در دويست درم، پنج درم واجب است. گفتيم: در

ذيل آيات اخير سوره «قصص » آورديم «قارون » حيله گر براى اينكه تسليم قانون زكات نشود، و حقوق مستمندان را نپردازد، توطئه اى چيد كه زن بدكاره اى در ميان جمعيت

دهد، مى بيند كه به خاطر نخواندن نماز، روزه را هم مى خورد، و حج هم نمى رود و زكات هم نمى دهد، و بالاخره ساير واجبات را هم ترك مى كند، و هيچ فرقى بين پاك و

نماز، و ديگرى دعوت به پرهيز از هر گونه كار لغو و بيهوده ، و سومى دعوت به زكات مى كند، كه يكى رابطه انسان است با خدا و ديگرى با خلق ، و ديگرى با خويشتن

كه تا آن‏كه رسول خدا صلى الله عليه و آله آن را از براى ايشان بيان فرمود. و زكات بر او نازل شد، و از براى ايشان نام نبرد كه از هر چهل درم شرعى يك درم بايد

استمداد گرفته . به درگاهشان تضرع و زارى بنماييم ، يعنى دعا و نماز بجا آورده و زكات مال داده ، و از خوردنيها و آشاميدنيها روزه بداريم ، و قربانيها و ذبيحه ها

كه به امر ما هدايت كنند، و بايشان وحى كرديم فعل خيرات و اقامه نماز و دادن زكات را، و ايشان همواره پرستندگان مايند). نيز بر اين معنا دلالت دارد، چون مى فهماند

القربى را كه خمس و همچنين فدك و مانند آن بود به آنها بخشيد، چرا كه گرفتن زكات كه در واقع از اموال عمومى محسوب مى شد براى آنها ممنوع بود. بدون شك ، نعمتها

اينكه در بعضى از روايات از «جلب » نهى شده يا به معنى آن است كه مامور جمع آورى زكات به هنگامى كه براى گرفتن حق شرعى به چراگاهها مى آيد. نبايد فرياد بزند و چهارپايان

آنها زكاتى بگير تا به وسيله آن آنها را پاك سازى و پرورش دهى و (هنگام گرفتن زكات ) به آنها دعا كن كه دعاى تو مايه آرامش آنها است . تفسير نمونه جلد ۲۷ صفحه

داد؟ در ميان مفسران گفتگو است : جمع كثيرى گفته اند: منظور اين است كه سهمى از زكات ، همانگونه كه در آيه ۶۰ سوره توبه آمده است ، به آنها پرداخته شود تا بتوانند

واقام الصلوة ، وايتاء الزكوة »، (ما بايشان فعل خيرات ، و اقامه نماز، و دادن زكات ، را وحى كرديم ). بدان اشاره كرديم ، و انشاءاللّه باز هم در جاى خودش خواهيم

مساءله «ولايت » و حكم به وجوب اطاعت خدا و اطاعت رسول و آنكس كه در حال نماز زكات پرداخته (امير مؤ منان على (عليه السلام ) مى فرمايد: و من يتول الله و رسوله

اى به يهود «بنى قينقاع » نوشت و در طى آن ، آنها را به انجام نماز و پرداخت زكات ، و دادن قرض به خدا (منظور از اين جمله انفاق در راه است كه براى تحريك حداكثر

بپردازيد) (انعام ۱۴۱) به عنوان «حق الحصاد» معروف شده است ، و آن حقى است غير از زكات معروف ، و منظور از تفسير نمونه جلد ۲۴ صفحه ۴۰۵ آن چيزى است كه هنگام حضور

شما كه دانائيد حق را با باطل مياميزيد و آنرا كتمان مكنيد (۴۲) نماز كنيد و زكات دهيد و با راكعان ركوع كنيد(۴۳) شما كه كتاب آسمانى ميخوانيد چگونه مردم را

دليل بر اينستكه كفريكه از ناحيه سحر مى آيد، كفر در مرحله عمل است ، مانند ترك زكات ، نه كفر در مرتبه اعتقاد، چه اگر كفر در مرحله اعتقاد بود جا داشت بفرمايد:

حيوانى كه او ذبح مى كند نخوريد، شهادتش را نپذيريد، پشت سرش نماز نخوانيد و از زكات نيز چيزى به او ندهيد» ! (خلاصه احكام اسلام را بر او جارى نكنيد). حديث فوق

رسانم ، و رحمت من به همه چيز رساست ، و آن را براى كسانى كه پرهيزكارى كنند و زكات دهند و كسانى كه به آيه هاى ما ايمان بياورند مقرر مى كنيم (۱۵۶) همان كسان

اجرا ارزش آن را از بين مى برد، و مى دانيم اجراى همه برنامه ها اعم از عبادات زكات و جهاد و رعايت تمام واجبات و پرهيز از تمام محرمات يكجا كار بسيار سنگينى بود

تزكية در اصل - چنانكه راغب در مفردات آورده - به معنى نمو و رشد دادن است ، و زكات نيز در اصل به معنى نمو و رشد است ، و لذا در روايتى از على (عليه السلام )

اگر مردمى خداى را به يگانگى و بدون شريك بپرستند، و نماز را بپاى دارند، و زكات را بدهند، و حج خانه خدا كنند، و روزه رمضان را بگيرند، ولى به يكى از كارهاى

قرآن دست نزنيم (مثلا اسحق و زكوة و صلوة را به همين صورت بنويسيم ، نه اسحاق و زكات و صلاة ) در غير اين صورت محاسبات ما به هم خواهد خورد. ۲ - دليل ديگرى بر عدم

كه نماز كه معرف پيوند خلق با خالق است و روزه كه رمز مبارزه با شهوات است و زكات كه پيوند خلق با خلق است و حج كه جنبه هاى تفسير نمونه جلد ۱۲ صفحه ۲۰۵ اجتماعى

ايشان را انفاق مى‌كنند، يعنى حقوق واجبه آن را به مستحقان مى‌رسانند. نزد بعضى زكات و نزد جمعى صدقه و نزد بعضى نفقه عيال مى‌باشد؛ و ظاهر، صرف مال است در راه

اتوا الزكوه - وحى كرديم به آنها كه خيرات را به جا آريد و نماز را بپا داريد و زكات را بپردازيد» نظير آيه «ثم اوحينا اليك ان اتبع و آيه و اوحينا الى موسى و اخيه

بندگان با آن به درگاه خدا تقرب مى جويند ايمان به خدا، برپا داشتن نماز، اداء زكات ، روزه ماه رمضان ، حج و عمره ، صله رحم ، انفاق و بخشش ‍ در راه خدا در نهان

آنكه محمد صلى الله عليه و آله بنده و رسول او است، و به پا داشتن نماز و دادن زكات و حجّ خانه كعبه و روزه ماه مبارك رمضان. و حدود و قسمت كردن ميراث‏ها را بر