نتایج جستجو

رده:سوگند به فجر رده:سوگند به ملائکه رده:سوگند به ملائکه وحى رده:سوگند به مکان ستارگان رده:سوگند به وتر رده:سوگندهاى قرآن رده:سکوت هنگام دریافت وحى رده:شدت آتش

انکدرت» فرمود: ستارگان در جهنم بى فروغ و تاریک خواهند شد». ستارگان: تاریکى ستارگان ۱، ۴; تأثیرپذیرى ستارگان ۲; زوال درخشندگى ستارگان ۲; ستارگان در جهنم ۴;

باد و آفتاب و ماه و ستارگان نيز استعمال شده است مثل [بقره:164] [ص:36] [يس:38] و آياتى نظير [رعد:2] على الظاهر شامل آفتاب و ماه و ستارگان و غيره است . در اينجا

راهیابى در بیابان ۱ ; راهیابى در دریا ۱ ستارگان: فلسفه خلقت ستارگان ۱ ; مدارهاى ستارگان ۲، ۳ ; نظم ستارگان ۲ ; نقش ستارگان ۱ علم: آثار علم ۶ ; ارزش علم ۷ علما:

دریاها] به وسیله ستارگان راهیابی می کنند. و نشانه‌ها نهاد، و به ستارگان راه مى‌يابند. و نیز نشانه‌هایی [دیگر]، و آنان با نظر به ستارگان [در دریا] راه می‌یابند

هنگام پشت کردن ستارگان (و طلوع صبح)! |و او را پاسى از شب و به هنگام پشت كردن ستارگان تسبيح گوى و [نيز] پاره‌اى از شب، و در فروشدن ستارگان تسبيح‌گوى او باش

معناى ساقط گشتن و ویران شدن است، و گاه به معناى خالى شدن; این تعبیر در مورد ستارگان (شهب) که سقوط مى کند نیز آمده، مى گویند: «خوى النجم» یعنى ستاره سقوط کرد

خورشید ۵، ۹; غروب خورشید ۵، ۹ سال: تغییر فصل هاى سال ۴ ستارگان: تکامل ستارگان ۷; زیبایى طلوع ستارگان ۶; زیبایى غروب ستارگان۶ سوگند: سوگند به ربوبیت خدا ۱

خدا ۲; نشانه هاى قدرت خدا ۲ ستارگان: غروب ستارگان ۱، ۲; مراد از نجم ۸ ستاره ثریا: غروب ستاره ثریا ۷ سوگند: سوگند به ستارگان ۱; سوگند به ستاره ثریا ۷; سوگند

مراحل خلقت زمین ۱۴ زیبایى: ابزار زیبایى ۷ زینت: ابزار زینت ۶ ستارگان: خلقت ستارگان ۱۷; نقش ستارگان ۶، ۷ شناخت: منابع شناخت ۱۶ علم: آثار علم ۱۵ قدرت: آثار قدرت

و سوگند به آسمان كه آراسته به ستارگان است، و سوگند به آسمان تو بر تو و سوگند به آسمان داراى راه‌ها- يا آراسته به ستارگان-. سوگند به آسمان! که دارای راهها

۹ زمین: خلقت تدریجى زمین ۳ ; خلقت زمین ۱، ۴ ; مراحل خلقت زمین ۳ ستارگان: خلقت ستارگان ۱۰ شب: و روز ۶، ۷ ; گردش سریع شب ۸ ; گردش شب ۹ عرش: نقش عرش ۵ ماه:

این معنا بر آسمان، یا به خاطر اشکال مختلف توده هاى ستارگان و صورت هاى فلکى (مجموعه هایى از ستارگان ثابت را که شکل خاصى به خود گرفته، صورت فلکى مى نامند)

خشکى: منشأ راهیابى در خشکى ۱ دریا: منشأ راهیابى در دریا ۱ ستارگان: خلقت ستارگان ۷; نقش ستارگان ۶ شب: منشأ راهیابى در شب ۱ شرک: آثار شرک ۹; دلایل بطلان شرک

خورشید: فلک خورشید ۱، ۳; قانونمندى گردش خورشید ۱; گردش خورشید ۳ ستارگان: فلک ستارگان ۴; گردش ستارگان ۴ شب: تتابع شب و روز ۵، ۶; تداوم تتابع شب و روز ۲ ماه(قمر):

عفو) به معناى متمایل شدن به چیزى است لذا مى گویند: صَغَتِ النُّجُومُ «یعنى ستارگان، متمایل به سوى مغرب شدند»; به همین جهت، واژه «اِصغاء» به معناى گوش فرا دادن

تفسیر قابل توجّه این است که تمام آنچه را ما با چشم مسلّح و غیر مسلّح از ستارگان ثوابت و سیّار مى بینیم، همه جزء آسمان اول است، و شش عالم دیگر، یکى ما فوق

آسمان ۱، ۲ ایمان: زمینه ایمان به معاد ۲ باران: تداوم بارش باران ۱ ستارگان: مکان ستارگان ۱ سوگند: سوگند به آسمان ۳ قرآن: سوگندهاى قرآن ۳ موجودات: عوامل مؤثر

ولى در قرآن مجيد فقط جمع به كار رفته است. [نحل:16]. و با علاماتى و هم با ستارگان هدايت مى‏شوند و راه مى‏يابند. * [رحمن:6]. مراد از نجم در آيه نبات و علف

بهره‏اى از آن نخواهند ديد. * [انفطار:2-1]. آنگاه كه آسمان بشكافد و آنگاه كه ستارگان پراكنده شوند. ظاهر آن است كه پراكنده شدن كواكب در اثر انفطار آسمان است آيه

پيداست كه با خاموشى خورشيد تيره و ظلمانى و بى نور خواهند شد و اگر منظور ستارگان ديگر باشد آنها هم سرنوشتى مثل خورشيد دارند كه به تدريج سوختشان تمام شده

بود، مطابقِ آداب و رسوم و اعتقاد مردم بابل كه ستارگان را در سرنوشت خود مؤثّر مى‌دانستند، نگاهى به ستارگان كرد و چنين وانمود كرد كه اوضاع كواكب، نوعى بيمارى

بود، مطابقِ آداب و رسوم و اعتقاد مردم بابل كه ستارگان را در سرنوشت خود مؤثّر مى‌دانستند، نگاهى به ستارگان كرد و چنين وانمود كرد كه اوضاع كواكب، نوعى بيمارى

بود، مطابقِ آداب و رسوم و اعتقاد مردم بابل كه ستارگان را در سرنوشت خود مؤثّر مى‌دانستند، نگاهى به ستارگان كرد و چنين وانمود كرد كه اوضاع كواكب، نوعى بيمارى

است. 3- چون آن حضرت نظر كرد در ستارگان كه دالّند بر وجود و وحدت و صفات كماليه صانع عالم و قوم خود را ديد كه پرستش ستارگان و بتها نمايند، فرمود: من بيمار

الْوُحُوشُ حُشِرَتْ «5» آنگاه كه خورشيد در هم پيچيده و تاريك شود. و آنگاه كه ستارگان به خاموشى گرايند. و آنگاه كه كوهها به حركت درآيند. و آنگاه كه شتران باردار

عدد تعداد. به این ترتیب که آنچه ما از ستارگان می‌بینیم همه به حکم آیه 6 سوره صافّات: «ما آسمان پایین را با ستارگان زینت بخشیدیم» متعلق به آسمان اول است

الْوُحُوشُ حُشِرَتْ «5» آنگاه كه خورشيد در هم پيچيده و تاريك شود. و آنگاه كه ستارگان به خاموشى گرايند. و آنگاه كه كوهها به حركت درآيند. و آنگاه كه شتران باردار

[واقعة:75-76]. مواقع به معنى مواضع است كه محل ايستادن نجوم باشد. قسم به مواضع ستارگان و اگر بدانيد آن سوگند بزرگى است. * [كهف:53]. مراد از «مُواقِعُونَ» ساقط

در آيه پائين آمدن گفته‏اند ولى به احتمال قوى مراد از آن بالا رفتن است كه ستارگان از حين طلوع تا وسط آسمان پيوسته در صعوداند و آن با آيات بعدى كه اشاره به

چند كه فاعل مختار است اينكه خداوند اسباب بى شمار را از قبيل آفتاب، ماه، ستارگان، زمين، هوا، آب،ارزاق، بدن، سلامتى، فهم، اراده و... فراهم آورده است اينها

ولى ظاهراً فقط نابينا شدن مراد باشد. در آيه [مرسلات:8]. مراد رفتن نور ستارگان است به قرينه [تكوير:2]. راجع به آيه [يس:66]. در «سبق» صحبت شد. * [نساء:47]

بخورد بزرگ است و بنابراين مراد آنست كه سوگند ياد نميكنم بمواقع و اوقات سقوط ستارگان و آن سوگند سوگندى است كه اگر بدانيد گناه است و ياد كنيد آنرا گناه بزرگى

بخورد بزرگ است و بنابراين مراد آنست كه سوگند ياد نميكنم بمواقع و اوقات سقوط ستارگان و آن سوگند سوگندى است كه اگر بدانيد گناه است و ياد كنيد آنرا گناه بزرگى

الْوُحُوشُ حُشِرَتْ «5» آنگاه كه خورشيد در هم پيچيده و تاريك شود. و آنگاه كه ستارگان به خاموشى گرايند. و آنگاه كه كوهها به حركت درآيند. و آنگاه كه شتران باردار

بخورد بزرگ است و بنابراين مراد آنست كه سوگند ياد نميكنم بمواقع و اوقات سقوط ستارگان و آن سوگند سوگندى است كه اگر بدانيد گناه است و ياد كنيد آنرا گناه بزرگى

بخورد بزرگ است و بنابراين مراد آنست كه سوگند ياد نميكنم بمواقع و اوقات سقوط ستارگان و آن سوگند سوگندى است كه اگر بدانيد گناه است و ياد كنيد آنرا گناه بزرگى

احتمال قوى مراد فرستاده‏هاى عالم طبيعت است از آسمان و زمين و خورشيد و ماه و ستارگان و غيره كه اينها همه از جانب خدا در اين عالم رها و فرستاده شده‏اند و بطور

بخورد بزرگ است و بنابراين مراد آنست كه سوگند ياد نميكنم بمواقع و اوقات سقوط ستارگان و آن سوگند سوگندى است كه اگر بدانيد گناه است و ياد كنيد آنرا گناه بزرگى

نیایش پروردگارت (همو را) تسبیح گوی. و (پس از آن) پاره‌ای از شب و در فروشدن ستارگان، تسبیح‌گوی او باش. تفسیر آیات

الْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ «19» ترجمه‌ هنگاميكه آسمان شكافته شود و هنگاميكه ستارگان فرو ريخته و پراكنده شوند و هنگاميكه درياها بهم راه يافته يكى گردد و هنگاميكه

الْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ «19» ترجمه‌ هنگاميكه آسمان شكافته شود و هنگاميكه ستارگان فرو ريخته و پراكنده شوند و هنگاميكه درياها بهم راه يافته يكى گردد و هنگاميكه

الْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ «19» ترجمه‌ هنگاميكه آسمان شكافته شود و هنگاميكه ستارگان فرو ريخته و پراكنده شوند و هنگاميكه درياها بهم راه يافته يكى گردد و هنگاميكه

الْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ «19» ترجمه‌ هنگاميكه آسمان شكافته شود و هنگاميكه ستارگان فرو ريخته و پراكنده شوند و هنگاميكه درياها بهم راه يافته يكى گردد و هنگاميكه

الْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ «19» ترجمه‌ هنگاميكه آسمان شكافته شود و هنگاميكه ستارگان فرو ريخته و پراكنده شوند و هنگاميكه درياها بهم راه يافته يكى گردد و هنگاميكه

بهترین انسان های نیکوکار مقصود از نبودن تفاوت در خَلق چیست؟ مراد از اين كه: ستارگان را رُجُوم براى شياطين قرار داديم وصف جهنّم و سؤال و جواب فرشتگان موكّل بر

الْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ «19» ترجمه‌ هنگاميكه آسمان شكافته شود و هنگاميكه ستارگان فرو ريخته و پراكنده شوند و هنگاميكه درياها بهم راه يافته يكى گردد و هنگاميكه

هَوى‌»، يا هنگام طلوع خورشيد در هر صبح است كه نور ستارگان بى‌فروغ مى‌شود و يا هنگام برپايى قيامت است كه ستارگان سقوط كرده و افول مى‌كنند. «1». سبأ، 46؛ اعراف،

هَوى‌»، يا هنگام طلوع خورشيد در هر صبح است كه نور ستارگان بى‌فروغ مى‌شود و يا هنگام برپايى قيامت است كه ستارگان سقوط كرده و افول مى‌كنند. «1». سبأ، 46؛ اعراف،

فرشتگان، ستارگان آسمان، اسبان مجاهدان، ارواح مردگان، غازیان و جهادگران، قلوب مردمان، و گاهی آمیزه‌ای از اینها. امّا اغلب مفسّران طرفدار ستارگان و فرشتگانند

زمين‌ها و آنچه در آنهاست از عجائب خلق و بدايع صنع او مانند آنچه در آسمانها از ستارگان و ماه و آفتاب و سير آن در مدار معينه بر غايت اتساق و نظم كه هيچگونه تخلف

اين قياس است آنچه ابن عباس روايت نموده كه: حق سبحانه آسمان را فرمود ماه و ستارگان كه در تو خلق نموده‌ام ظاهر ساز، و زمين را فرمود كه انهار و اشجار و اثمار

و قادر عظيم براى آن تصوّر نمود و اگر گفته شود شب و روز و آفتاب و ماه و ستارگان همه مؤثرند در تكوين روئيدنيها و آنها مختلف در حقيقت و آثارند ممكن است اين

يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ» «4» 1- نظام كنونى آفرينش در قيامت دگرگون مى‌شود؛ ستارگان محو و آسمان شكافته مى‌شود و اين دگرگونى بارها در قرآن يادآورى شده است: «فَإِذَا

يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ» «4» 1- نظام كنونى آفرينش در قيامت دگرگون مى‌شود؛ ستارگان محو و آسمان شكافته مى‌شود و اين دگرگونى بارها در قرآن يادآورى شده است: «فَإِذَا

يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ» «4» 1- نظام كنونى آفرينش در قيامت دگرگون مى‌شود؛ ستارگان محو و آسمان شكافته مى‌شود و اين دگرگونى بارها در قرآن يادآورى شده است: «فَإِذَا

رحيم كريمى كه مثل و مانند و شريك ندارد چون در آسمانها از آفتاب و ماه و ستارگان و گردش آنها با نظم معيّن و در زمين از فواكه و اشجار و انواع نباتات براى

يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ» «4» 1- نظام كنونى آفرينش در قيامت دگرگون مى‌شود؛ ستارگان محو و آسمان شكافته مى‌شود و اين دگرگونى بارها در قرآن يادآورى شده است: «فَإِذَا

هرگاه خدا امرى را اراده کند، به روح القدس القا مى کند و سپس به ستارگان و آن امر به وسیله ستارگان اجرا مى شود». انسان: تفاوت فهم انسان ها ۱۳ جبرئیل: امانت دارى

و قادر عظيم براى آن تصوّر نمود و اگر گفته شود شب و روز و آفتاب و ماه و ستارگان همه مؤثرند در تكوين روئيدنيها و آنها مختلف در حقيقت و آثارند ممكن است اين

چنانكه گفته شد طرف بالا و فضاست. 5- گاهى مراد از سماء اجرام و موجودات علوى و ستارگان و غيره است مثل [ذاريات:47]، [بقره:164]، [طه:4]، [شورى:29]. السموات در همه

رحيم كريمى كه مثل و مانند و شريك ندارد چون در آسمانها از آفتاب و ماه و ستارگان و گردش آنها با نظم معيّن و در زمين از فواكه و اشجار و انواع نباتات براى

می‌کنند نشانه‌ای است. و شب و روز و خورشید و ماه را برایتان رام گردانید، و ستارگان به فرمانش مسخرند. بی‌گمان در این (کارها) برای مردمی که خردورزی می‌کنند به‌راستی

بهترین انسان های نیکوکار مقصود از نبودن تفاوت در خَلق چیست؟ مراد از اين كه: ستارگان را رُجُوم براى شياطين قرار داديم وصف جهنّم و سؤال و جواب فرشتگان موكّل بر

و قادر عظيم براى آن تصوّر نمود و اگر گفته شود شب و روز و آفتاب و ماه و ستارگان همه مؤثرند در تكوين روئيدنيها و آنها مختلف در حقيقت و آثارند ممكن است اين

آسمان کار (مربوط به) آن را وحی فرمود. و آسمان نزدیکتر را به چراغ‌هایی (از ستارگان) بیاراستیم و (نیز) برای نگهبانی (از دزدان آسمانی). این است اندازه‌گیری آن

رحيم كريمى كه مثل و مانند و شريك ندارد چون در آسمانها از آفتاب و ماه و ستارگان و گردش آنها با نظم معيّن و در زمين از فواكه و اشجار و انواع نباتات براى

شده از پاسبان توانا. مراد ملائكه باقوه براى منع جنيان، وَ شُهُباً: و از ستارگان درخشنده آتش‌فشان، يعنى اجسام نورانى متولده از آتش كه به جهت رجم شياطين‌اند

گردانيده براى نفع شما، ما فِي السَّماواتِ‌: آنچه در آسمانهاست از آفتاب و ماه و ستارگان و ابر و باد و باران و غير آن، وَ ما فِي الْأَرْضِ‌: و آنچه در زمين است از

فاصله گردش به دور زمین، و گردش زمین به دور خورشید، از کنار مجموعه‌هائی از ستارگان می‌گذرد که منزلگاههای ماه نامیده می‌شود. «عَادَ»: درمی‌آید. این فعل به معنی

علماء و دانشمندان ميدانند كه خلقت آسمانها و زمين و خورشيد و ماه و اينهمه ستارگان ثوابت و سيّارات كه با نظم و ترتيب محيّر العقولى در گردشند و اختلاف السنه

چون پر واضح است كه اگر خالق آسمانها و زمين خداى يگانه باشد خورشيد و ماه و ستارگان و ملائكه و بتها همه مخلوق اويند و با وجود خالق پرستش مخلوق سزاوار نيست ولى

مقسم علیه (یعنى از ارتباط «و النجم» با «ما ضلّ») استفاده مى شود که اگر ستارگان به اراده الهى راهنماى بشر در کره خاک اند و کسى را گمراه نمى سازند پیامبر

عظیمی که در آستانه رستاخیز در این جهان رخ می‌دهد، چرا که تمامی کواکب و ستارگان و زمین در هم می‌ریزند و عالمی نو به جای آنها ایجاد می‌شود. طبق روایات مشهور

9 - صفحه 345 جدا شدن كرات منظومه‌ى شمسى از خورشيد يا سنگ‌هاى آسمانى از ستارگان، نشانه‌اى بر شق‌القمر و امكان شكافته‌شدن ماه است. گرچه در اينجا دو معجزه

این آیه درباره عتبة بن ابى‌لهب نازل شده، هنگامى که گفته بود من به خداى ستارگان کافر هستم. بعضى از مفسرین خاصه منظور از انسان در آیه را با ذکر معنى خاصى،

ديده از تو، و زمين شاهد است به آنچه كرده‌اى بر پشت او، و آفتاب و ماه و ستارگان شهادت دهند به قول و فعل تو، و من مطّلعم بر مخفيات قلب تو، و غافل مشو از

علماء و دانشمندان ميدانند كه خلقت آسمانها و زمين و خورشيد و ماه و اينهمه ستارگان ثوابت و سيّارات كه با نظم و ترتيب محيّر العقولى در گردشند و اختلاف السنه

چون پر واضح است كه اگر خالق آسمانها و زمين خداى يگانه باشد خورشيد و ماه و ستارگان و ملائكه و بتها همه مخلوق اويند و با وجود خالق پرستش مخلوق سزاوار نيست ولى

چون پر واضح است كه اگر خالق آسمانها و زمين خداى يگانه باشد خورشيد و ماه و ستارگان و ملائكه و بتها همه مخلوق اويند و با وجود خالق پرستش مخلوق سزاوار نيست ولى

ولى به مرور زمان انحرافاتى در آنان پيدا شده است، از جمله اعتقاد به تأثير ستارگان و كناره‌گيرى از معاشرت با مردم و داشتن آداب مخصوصى در زندگى. پيروان اديان

سفره، گسترده تخت مى شود، و دگرگونى آسمان ها به اين است كه آفتاب و ماه و ستارگان از بين مى روند، و خلاصه آنچه در زمين و آسمان است، وضعش عوض مى شود. ترجمه

پيغمبران نهند، و آن درجه در ميان درجات ايشان چون ماه درخشنده باشد در ميان ستارگان؛ و هيچ پيغمبرى و صديقى و شهيدى نيست مگر آنكه گويد: خوشا حال كسى كه اين درجه

چون پر واضح است كه اگر خالق آسمانها و زمين خداى يگانه باشد خورشيد و ماه و ستارگان و ملائكه و بتها همه مخلوق اويند و با وجود خالق پرستش مخلوق سزاوار نيست ولى

السَّماواتِ‌- كانَ حَلِيماً غَفُوراً» (هنگام برپايى قيامت، خورشيد و ماه و ستارگان و زمين دگرگون و درهم ريخته مى‌شود، بنابراين اگر در دنيا از فروپاشى آنها

علماء و دانشمندان ميدانند كه خلقت آسمانها و زمين و خورشيد و ماه و اينهمه ستارگان ثوابت و سيّارات كه با نظم و ترتيب محيّر العقولى در گردشند و اختلاف السنه

را مى بينم كه كنار حوضم مردم را از آن دور می كنى، و كنار آن حوض به عدد ستارگان آفتابه هائى هست ، و تو و حسن و حسين و حمزه و جعفر در بهشتيد و چون برادرانى

نبوى صلّى اللّه عليه و آله و سلّم دال است بر آن. سادسا: بعض قوى انظار، ستارگان را به سبب حدّت باصره در روز و هلال را در شب 29 مشاهده كنند، اما اكثر، آن

راه‌ها: «وَ سُبُلًا» 22. علائم طبيعى: «وَ عَلاماتٍ» 23. راهيابى از طريق ستارگان: «وَ بِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ» 24. سرسبزى زمين: «فَأَحْيا بِهِ الْأَرْضَ

چون پر واضح است كه اگر خالق آسمانها و زمين خداى يگانه باشد خورشيد و ماه و ستارگان و ملائكه و بتها همه مخلوق اويند و با وجود خالق پرستش مخلوق سزاوار نيست ولى

است كه در ميان ديگر ساختمان‌ها، آشكارتر است. مراد از «بروج» در اين آيات، ستارگان آسمان است كه همچون برجى بلند، از دور آشكار و درخشان هستند. چنانكه در آيه‌اى

علماء و دانشمندان ميدانند كه خلقت آسمانها و زمين و خورشيد و ماه و اينهمه ستارگان ثوابت و سيّارات كه با نظم و ترتيب محيّر العقولى در گردشند و اختلاف السنه

علماء و دانشمندان ميدانند كه خلقت آسمانها و زمين و خورشيد و ماه و اينهمه ستارگان ثوابت و سيّارات كه با نظم و ترتيب محيّر العقولى در گردشند و اختلاف السنه

عالم را به صورت موجوداتی پراکنده می‌بینیم، زمین و آسمان و خورشید و ماه و ستارگان و انواع گیاهان و حیوانات، اما هر چه بیشتر دقت کنیم می‌بینیم اجزاء و ذرات

براى بهره بردارى شما تمام موجودات ارضيّه و سماويّه را از آفتاب و ماه و ستارگان و ابر و باد و زمين و حيوانات و نباتات آنرا و وافر و تمام نمود بر شما نعمتهاى

رحيم كريمى كه مثل و مانند و شريك ندارد چون در آسمانها از آفتاب و ماه و ستارگان و گردش آنها با نظم معيّن و در زمين از فواكه و اشجار و انواع نباتات براى

السلام» از مريضى خود، مربوط است به نظر كردن در نجوم. حال اين نگاه كردن در ستارگان: يا براى اين بوده كه وقت و ساعت را تشخيص دهد. مثل كسى كه دچار تب نوبه است،

شكر منعم‌ توقف‌ ‌بر‌ معرفت‌ ‌او‌ دارد. ] (آیه 14)- نعمت کوهها و دریاها و ستارگان: در اینجا به سراغ بخش مهم دیگری از نعمتهای بی‌پایان خداوند در مورد انسانها

یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ). «آیات آفاقی» همچون آفرینش خورشید و ماه و ستارگان با نظام دقیقی که بر آنها حاکم است، و آفرینش انواع جانداران و گیاهان و کوهها

آیه 6 سوره صافات که می‌گوید: «ما آسمان نزدیک (آسمان اول) را با کواکب و ستارگان زینت بخشیدیم». روشن می‌شود که آنچه ما می‌بینیم و علم و دانش بشر به آن احاطه

بِزِينَةٍ الكَوَاكِب»، صريحا فرموده كه آن چراغ ها، عبارتند از ستارگان، بر مى آيد كه: ستارگان، همه در آسمان دنيا و پايين تر از آن قرار دارند، و براى زمين،

از زينت است. و در كلام خداى سبحان، مسالۀ زينت دادن آسمان دنيا، به وسيله ستارگان مكرر آمده. از آن جمله فرموده: «وَ زَيّنَا السّمَاءَ الدّنيَا بِمَصَابِيحَ»

مي‌شويد و ‌از‌ ‌بين‌ ميرويد چنانچه‌ اوضاع‌ دنيا بكلّي‌ تغيير مي‌كند خورشيد و ستارگان‌ گرفته‌ ميشوند. إِذَا الشَّمس‌ُ كُوِّرَت‌ وَ إِذَا النُّجُوم‌ُ انكَدَرَت‌

پیرامون «مبدأ» و صفات خداوند، و نظام شگفت‌انگیز خلقت مخصوصا آفرینش آسمانها و ستارگان، و آفرینش زمین و مواهب آن، و همچنین آفرینش پرندگان، و آبهای جاری و آفرینش

داشتند، و حتى مى گويند بتهاى آنها نيز هياكل ستارگان بود، و به اين خاطر به آنها احترام مى گذاشتند كه سمبل ستارگان بودند. البته در كنار اطلاعات نجومى خرافات

«صابئين» به كسانى گفته مى‌شود كه خود را پيروان حضرت يحيى مى‌دانند و براى ستارگان، قدرت تدبير قائلند. نام اين گروه در سوره‌هاى بقره، مائده و حج، در كنار يهود،

و در همان وقت باو وحى شد اى يوسف كه در خواب بتو نمود سجده آفتاب و ماه و ستارگان را جلد 3 صفحه 147 عرض كرد پروردگارا تو، فرمود كه تو را محبوب نزد پدر كرد

شود، و اهل آن بوسعت رسند، و آن خانه براى اهل آسمان درخشندگى دارد چنانچه ستارگان آسمان براى اهل زمين ميدرخشند. چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد

نزول‌ باران‌ و انبات‌ اشجار و زروع‌ و تسخير شب‌ و روز و خورشيد و ماه‌ و ستارگان‌ و تسخير درياها و حيوانات‌ دريايي‌ و جواهرات‌ ته‌ درياها و آنچه‌ زرع‌ و

شديدتر است، باز پيامبر فرمود: اى جوان اگر گناه تو به اندازه آسمان‌ها و ستارگان و به بزرگى عرش و كرسى هم باشد، خداوند خواهد بخشيد. باز جوان گفت: يا رسول

باشد. انْظُرُوا إِلى‌ ثَمَرِهِ‌ ... فِي ذلِكُمْ لَآياتٍ‌ 4- بهره‌گيرى از ستارگان، علم و كارشناسى لازم دارد. «لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ»، درك اين‌كه كاروان بشرى

(سبابه) خود را بهم چسبانيد- پهناى آن حوض بمسافت ميان صنعاء تا ايلة است و بعدد ستارگان جامهاى سيمين و زرين دارد محمد بن يحيى، از محمد بن حسين، از موسى بن سعدان،

هفت‌گانه‌ و كرسي‌ و عرش‌ و كرات‌ جويه‌ مثل‌ شمس‌ و قمر و ساير كواكب‌ و نجوم‌ و ستارگان‌ و بيت‌ المعمور و سدرة المنتهي‌ و جنة المأوي‌ و لوح‌ و قلم‌ و ‌غير‌ اينها

به چراغهاى روشن ستارگان زينت بخشيديم و در آن شهابهائى كه پهنه آسمان را از شياطين حفظ مى كنند آفريديم » دليل بر اين است كه همه ستارگان زينت بخش آسمان اول

مغرب را از وقت مقرّر آن بتأخير مياندازند تا آنگاه كه پاسى از شب ميگذرد و ستارگان بسيار پديدار شده و آسمان را مشبّك ميسازند، آن حضرت فرمود: اين از كارها و

راوى گويد: و بمن رسيده است كه آن حضرت فرمود: نور مؤمن براى اهل آسمان مانند ستارگان آسمان براى اهل زمين ميدرخشد، و فرموده است: مؤمن دوست خداست، خدا ياريش كند

و جل در هفتمين چرخ ستاره‏اى آفريده و آن را از آب سرد خلق فرموده، و ساير ستارگان روان از آب گرم است، و آن ستاره پيمبران و اوصياء است، و همان ستاره امير مؤمنان

النُّجُومِ* فَقالَ إِنِّي سَقِيمٌ» «۲»، يعنى: «پس ابراهيم نگاه كرد نگاه كردنى در ستارگان، پس گفت: به درستى كه من بيمارم» و حضرت فرمود كه: «ابراهيم حساب نمود، پس

سليمان برخاست و نماز گزارد و هنگامى كه از نماز فارغ شد خورشيد نيز غروب كرد و ستارگان بردميد، اين وفق همان فرمايش خداوند عزّ و جلّ است كه ميفرمايد: وَ وَهَبْنا

شب - حال آنکه شتابان آن را می‌طلبد - می‌پوشاند، حال آنکه خورشید و ماه و ستارگان به فرمان او رامند. هان (که عالم) خلق و امر (خلقت) از آنِ اوست. فرخنده است

در آن بيايند و شياطين از آن دور شوند، و براى اهل آسمان مى‏درخشد چنانچه ستارگان براى اهل زمين مى‏درخشند، و خانه‏اى كه در آن‏ قرآن خوانده نشود و ذكر خداى

خواستم براى من گرد آر و از بخششت بر من بيفزا كه من تو را خواهانم. بار خدايا ستارگان فرو رفتند و ديده‏ها بخواب اندر شدند، و توئى زنده و پاينده، از تو پنهان نسازد

مى‏بينيم گردش فلك بقدرت اوست و پيدايش ابر و گردش بادها و جريان خورشيد و ماه و ستارگان و نشانه‏هاى شگفت و آشكار ديگر را كه ديدم دانستم كه اين دستگاه را مهندس و

ماه و ستارگان را آفريده است ، در حالى كه همه سر بر فرمان او هستند (و الشمس و القمر و النجوم مسخرات بامره ). (درباره تسخير خورشيد و ماه و ستارگان و معانى

لعن كند كه خداوند عزّ و جلّ در برابر اين عمل گناهان او را، اگر چه بشماره ستارگان باشد محو ميكند.

۱۲ صفحه ۱۹۰ از سوى چهارم نياز به وسيله راهيابى است كه در گذشته خورشيد و ستارگان آسمان بودند و امروز قطب نماها و نقشه ها هستند. به هر حال اگر اين چهار موضوع

پيرامون «مبداء» و صفات خداوند، و نظام شگفت انگيز خلقت مخصوصا آفرينش آسمانها و ستارگان ، و آفرينش ‍ زمين و مواهب آن ، و همچنين آفرينش پرندگان ، و آبهاى جارى و

ميفرمايد‌-‌ ‌حتي‌ گنهكار و ‌لو‌ معاصي‌ ‌او‌ ‌از‌ قطرات‌ باران‌ و برگ‌ درختان‌ و ستارگان‌ آسمان‌ بيشتر ‌باشد‌ توبه‌ و طلب‌ مغفرت‌ كند بيامرزد. (وَ يَجعَلُكُم‌ خُلَفاءَ

قدرت‌ و تربيت‌ ‌او‌ ‌است‌ لَن‌ نَدعُوَا مِن‌ دُونِه‌ِ إِلهاً نه‌ شمس‌ و ستارگان‌ نه‌ ملك‌ و جن‌ و انس‌ نه‌ بت‌ و گاو و گوساله‌ تمام‌ اينها شرك‌ و كفر و

فرقدان‌ و زماني‌ ‌که‌ ‌اينکه‌ دو ستاره‌ افول‌ كرد ‌بر‌ ‌شما‌ باد بساير ستارگان‌ 421 (آیه 17)- دو مثال جالب برای ترسیم حال منافقان. 1- در مثال اول می‌گوید:

مردى را مشاهده فرمود كه مزيّت حسنش بر خلق مانند مزيّت ماه شب چهارده بود بر ستارگان و جبرئيل گفت اين برادرت يوسف عليه السّلام است و بين حضرت و او سلام و دعا

ميدانستند قمر عطارد زهره‌ شمس‌ مشتري‌ زحل‌ و فلك‌ هشتم‌ ‌را‌ مركز ثوابت‌ ساير ستارگان‌ ميگفتند و ‌او‌ ‌را‌ كرسي‌ نام‌ نهادند و فلك‌ نهم‌ عرش‌ نام‌ نهادند و اطلس‌

اند. و آن اهالى هند و بعضى از جادوگران و بتپرستان عرب و غير عرب بودند كه ستارگان ثابت را مقدس ميشمردند. و چون قرآن در داستان ابراهيم شمس و قمر را بعد از

«وَسَق» را به معناى طرد گرفته، آيه را چنين معنا كرده اند: «به شب سوگند كه ستارگان را از خفاء به ظهور مى اندازد». «وَ الْقَمَرِ إِذَا اتَّسقَ»: يعنى: به قمر

بشهادت اينكه دارندگان قدرت تسخير كواكب ، چون معتقد شدند كه ارواحى وابسته ستارگان است ، و اگر ستاره اى تسخير شود، آن روح هم كه وابسته به آنست مسخر مى گردد،

است، و او است پروردگار مشرق ها (۵). همانا ماييم كه آسمان دنيا را، با زينت ستارگان آراستيم (۶). تا هم زينت آن باشد و هم آسمان را از هر شيطان سركشى حفظ كند

گفتم: مرا خبر ده از مردى كه به زن خود گفته باشد كه تو طالق و رهايى به شماره ستارگان آسمان. گفت بائن و جدا مى‏شود از شوهر به سر جوزاء (يعنى: به سه طلاق، كه شماره

آن ماه قرآن كريم از ذكر به بيت المعمور نازل شد، و بيت المعمور همان موقع ستارگان در آسمان دنيا است ، كه قرآن در آنجا قرار گرفت ، و سپس به تدريج به رسولخدا

و سؤال‌ ‌از‌ اهله‌ ‌از‌ اينجهت‌ بوده‌ ‌که‌ چرا ماه‌ مانند خورشيد و ساير ستارگان‌ هميشه‌ بيك‌ ميزان‌ طلوع‌ و غروب‌ نميكند بلكه‌ حالات‌ مختلفه‌ دارد ‌که‌

بحث باشد كه بدون هيچگونه استثناء همه موجودات عالم هستى ، زمين و آسمان ، ستارگان و كهكشانها، انسانها و حيوانات و برگهاى درختان و حتى دانه هاى كوچك اتم را

نظر اينكه ستارگان ، طلوع و غروب دارند و روزها اصلا پيدا نيستند ناگزير شدند صنم ديگرى براى اين صنمها بسازند، تا قواى فعاله و آثارى كه ستارگان در عالم پايين

قومى جداگانه اند، نه مجوسند، و نه يهود، و نه نصارى ، و نه مسلمان ، آنها ستارگان و كواكب را مى پرستند. مؤ لف : اين همان وثنيت است ، چيزيكه هست پرستش و ثن

. مى دانيم در شبهاى ماهتابى مخصوصا شب چهاردهم ماه كه «بدر كامل » است ، ستارگان در نور ماه محو مى شوند، و جالب اينكه در مقايسه عالم و عابد در حديث ديگرى

لباسى برايش تهيه نمايد كه از گرما و سرما حفظش كند، انسانى كه تاكنون چشمش به ستارگان آسمان نيفتاده و طلوع و غروب آفتاب و ماه را نديده است ، انسانى كه هرگز قدم

(بر وزن عفو) به معنى متمايل شدن به چيزى است لذا مى گويند: صغت النجوم يعنى ستارگان ، متمايل به سوى مغرب شدند))، به همين جهت واژه «اصغاء»، به معنى گوش فرا دادن

وزن هواء) در اصل به معنى خالى شدن است ، اين تعبير در مورد شكمهاى گرسنه ، ستارگان خالى از باران (به اعتقاد عرب جاهلى ) و گردوى پوك نيز به كار مى رود. تفسير

ساختند از جنس غير ذى روح بوده مانند تمثالهاى درختان و كوهها و خورشيد و ماه و ستارگان ؟ و يا فقط براى او نقش و نگار بر ديوارها ميزدند كه در ظريف كاريهاى آثار

رستاخيز بوده باشد، مانند زلزله هاى وحشتناك ، و بى فروغ شدن خورشيد و ماه و ستارگان و امثال اينها. و يا اينكه منظور از آن درخواستهاى نامعقولى بوده است كه آنها

عالم را به صورت موجوداتى پراكنده مى بينيم ، زمين و آسمان و خورشيد و ماه و ستارگان و انواع گياهان و حيوانات ، اما هر چه بيشتر دقت كنيم مى بينيم اجزاء و ذرات

شما درباره ربّ العالَمين چه فكر مى كنيد؟ (۸۷) در اين هنگام، نظر مخصوصى به ستارگان كرد (۸۸). ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۲۱۸ و گفت: من بيمارم (۸۹). مردم

است ، در شب ، ظلمت مطلق نيست ، بلكه همواره ظلمت شب آميخته با نور كم رنگ ستارگان يا منابع ديگر نور ميباشد، بنابراين مفهوم آيه اين مى شود كه خداوند براى شما

تاريكى وجود ندارد، در حالى كه بعضى از كواكب خاموش و بينور آسمان كه در مجاورت ستارگان قرار ندارند در تاريكى شب تفسير نمونه جلد ۵ صفحه ۱۶۸ جاودانى به سر ميبرند

را مى كوبد. و سپس ‍ استعمالش در هر چيزى كه شب ظاهر شود، شايع گشت. مانند ستارگان كه در شب پيدا مى شوند؛ و در آيه، همين معنا منظور است. و كلمۀ «ثقب»، در اصل

نمى نگرند كه چگونه افراشته شده، و به قنديل هاى پر نور، چون خورشيد و ماه و ستارگان درخشنده آراسته گشته، و در زير آن، كره هوا قرار داده شده كه مايه بقاى هر

به هنگامى كه بحث از قدرت و مالكيت خداوند بود سخن از آسمانهاى هفتگانه و ستارگان و كواكب آنها به ميان آمد، ولى در نخستين آيه مورد بحث همين مساءله قدرت با

آستانه قيامت ، همه كرات آسمانى به هم مى ريزند، آفتاب خاموش ، ماه تاريك ، ستارگان بى فروغ و اتمها متلاشى مى گردند، و از بقاياى آنها جهانى نو با طرحى تازه

نظرات مختلفى كه درباره پيدايش ‍ منظومه شمسى و آسمانها، و چگونگى افلاك و ستارگان ، و ماهيت روح آدمى ، و حقيقت حيات و مانند اينها روشن است انبياء ماءموريت

او تسليم كامل خدا مى شود، ابراهيم با فكر و درك خود مى يابد و مى بيند كه ستارگان و ماه و خورشيد همه غروب و افول دارند و محكوم قوانين آفرينشند، لذا مى گويد:

» - از ظاهر سياق بر مى آيد كه مراد از مشرق آن طرفى است كه آفتاب و ساير ستارگان آسمان ، طلوع مى كنند و مراد از مغرب آن جهتى است كه بر حسب حس ظاهرى ما، در

سازد و نيز ممكن است مرادش اين بوده باشد كه برايش رصد خانه اى بسازند، تا ستارگان را رصدبندى نموده ، از اوضاع كواكب استنباط كند، آيا رسولى مبعوث شده تا با

((اى بزرگ و اى آقاى من ! اى خداى من ! چشمهاى بندگان در خواب فرو رفته ، و ستارگان آسمان يكى بعد از ديگرى سر به افق مغرب گذارده و از ديده ها پنهان مى گردند،

از «آسمان صاحب رجع»، همين تحولاتى است كه در آسمان براى ما محسوس ‍ است، ستارگان و اجرامى در يك طرف آن غروب و از طرف ديگر، دوباره طلوع مى كنند. ترجمه تفسير

انفسهم حتى يتبين لهم انه الحق ). « آيات آفاقى » همچون آفرينش خورشيد و ماه و ستارگان با نظام دقيقى كه بر آنها حاكم است ، و آفرينش انواع جانداران و گياهان و كوهها

عظيم، إنّه لقرآن كريم، فى كتاب مكنون، لا يمسّه إلّا المطهّرون»: (به مدارهاى ستارگان سوگند، (و چه سوگندى كه) اگر علم می داشتيد، مى فهميديد كه سوگندى است عظيم،

آنجا حاضر شوند و شيطان‌ دور شود و ‌براي‌ اهل‌ آسمان‌ روشني‌ ميدهد چنانچه‌ ستارگان‌ درخشان‌ باهل‌ زمين‌ روشني‌ ميدهند) و نيز ‌در‌ لآلي‌ باب‌ 2 ص‌ 66 ‌از‌ پيغمبر

هاروت و ماروت ذكر كرده اند، و باز شبيه بخرافاتى است كه يونانيان قديم درباره ستارگان ثابت و سيار داشتند. پس از اينجا براى هر دانش پژوه خردبين روشن ميشود، كه

مقصود از زينت دادن آسمان براى ناظرين همين بهجت و جمالى است كه مى بينيم با ستارگان درخشنده و كواكب فروزانش كه اندازه هاى مختلف و نورهاى متنوعى دارند عقلها

گيرد كوهها متلاشى شده و همچون غبار در فضا پخش مى گردد خورشيد بى نور، و ستارگان بى فروغ مى شود، حتى فاصله ماه و خورشيد از بين مى رود، و لرزه و زلزله عجيبى

نمى كرد و حال آنكه مى بينيم به آسمان و زمين و مهر و ماده و خنس و كنس از ستارگان و شهاب هايى كه فرو مى ريزند سوگند خورده است ، و همچنين به كوه و دريا و انجير

را در بر گرفته و به اين ترتيب كرسى خداوند مجموعه عالم ماده اعم از زمين و ستارگان و كهكشانها و سحابيها است . طبيعى است كه عرش طبق اين معنى بايد مرحله اى بالاتر

اشاره به اين معنى باشد كه منظره آسمان به هنگام طلوع و غروب خورشيد و ماه و ستارگان اهميت بيشترى دارد و قدرت و عظمت حق در آن لحظه آشكارتر است ، و ميدانيم هنگامى

سـپـس زلزله هـا آن را درهـم مـى كـوبـد، آفـتـاب بـى فروغ و ماه بى نور و ستارگان خـامـوش ‍ مـى گـردنـد، سـپـس جـهانى نو، آسمان و زمينى تازه بر ويرانه هاى