نتایج جستجو

Javascript to function. کسانی که در آیات ما مجادله می‌کنند بدانند هیچ گریزگاهی ندارند! |و تا آنان كه در آيات ما مجادله مى‌كنند بدانند كه ايشان را هيچ گريزى نيست

نواهى خدا ۲; نهى از مجادله در محضر خدا ۲; هشدارهاى خدا ۳ شیطان: شیطان در قیامت ۱; مجادله شیطان ۲ عمل: آثار عمل ناپسند ۵ قیامت: مجادله در قیامت ۱ کفر: منشأ

مبلغان ۶; نقش مبلغان ۱۷ مجادله: روش مجادله ۱۳; مجادله احسن ۷، ۱۳، ۱۵، ۱۹ محمد(ص): آثار تکامل محمد(ص) ۲; دعوتهاى محمد(ص) ۲; مجادله محمد(ص) ۷; مسؤولیت محمد(ص)

سلطان ...» قید توضیحى باشد; یعنى، همواره چنین است که مجادله گران با آیات الهى، بدون حجت و برهان به مجادله مى پردازند. ۸ - معارف دینى و آیات الهى، مبتنى بر

آیات شامل این کلمه «تُجادِلُ» از «مجادله» از مادّه «جدل» گرفته شده که در اصل به معناى تابیدن طناب است، و از آنجا که به هنگام گفتگوهاى طرفینى و اصرار آمیز،

عذاب از قوم لوط ۴، ۱۰; شفاعت از قوم لوط ۴، ۶، ۱۰ مجادله: مجادله با خدا ۷; مجادله با رسولان خدا ۷; مجادله با ملائکه ۳ ملائکه: ملائکه عذاب ۳; ملائکه مبشّر

اهمیت خلقت انسان ۶; خلقت انسان ۱، ۵; عنصر خلقت انسان ۴; مجادله درباره خلقت انسان ۲ خدا: مجادله با خدا ۲، ۳ خلقت: خلقت از گِل ۴ ذکر: ذکر خلقت انسان ۳ ملائکه:

قرآن ۸ کافران: منشأ مجادله کافران ۳ گمراهى: عوامل گمراهى ۹ مجادله: مجادله ناپسند ۱۰ مجادله گران: دعوت از مجادله گران ۱; دین مجادله گران ۱ نعمت: منشأ نعمت

اللّه عليه و اله نقل نموده كه فرمود ملعون شدند مجادله كنندگان در دين خدا بزبان هفتاد پيغمبر و كسيكه مجادله نمايد در آيات الهى بتحقيق كافر شده و اين آيه را

آسمانى: نقش کتب آسمانى ۲۲ کفران: کفران نعمت ۱۹ مجادله: راههاى اجتناب از مجادله ۲۱; مجادله بى برهان ۱۸; مجادله جاهلانه ۱۷، ۱۹، ۲۱ مشرکان: بى تعقّلى مشرکان

زمینه سستى عقیده ۹; عوامل سستى عقیده ۴ فطرت: نقش فطرت ۴ مجادله گران: عذاب مجادله گران ۱۲; مغضوبیت مجادله گران ۱۲ مسلمانان: آثار شبهه افکنى در مسلمانان ۱۳ مشرکان:

۱، ۳; شرایط ایمان مشرکان مکه ۱، ۳; مجادله مشرکان مکه ۲; مشرکان مکه و مؤمنان ۲; مشرکان مکه و محمد(ص) ۱ معاد: مجادله در معاد ۲

قوم لوط ۲; قانونمندى عذاب قوم لوط ۱; مجادله قوم لوط۲ لوط(ع): انذارهاى لوط(ع) ۱; شبهه افکنى در انذارهاى لوط(ع) ۲; مجادله در انذارهاى لوط(ع) ۲

هاى سخن خود را محکم کرده، بر دیگرى غلبه نماید، «مجادله» گفته مى شود. ولى، باید توجّه داشت که: «مجادله» از نظر محتواى لغت عرب، همیشه مذموم نیست (هر چند

باز با تو در باره آن مجادله مى‌كنند گويى به سوى مرگ رانده مى‌شوند و خود مى‌نگرند با تو در باره حق -بعد از آنكه روشن گرديد- مجادله مى‌كنند. گويى كه آنان

است يعنى كسى بوسيله نكاح با من نزديكى نكرده است. تماس: مس كردن يكديگر است [مجادله:3]. يعنى بايد عبدى آزاد كند پيش از آنكه با هم نزديكى كنند. * [قمر:48]. مس

«تَمَارُوا» از مادّه «تمارى» به معناى گفتگوى طرفینى براى ایجاد شک، و القاى شبهه و مجادله، در برابر حق است. در حقیقت آنها دست به دست هم دادند، و از طرق گوناگون براى

نقش قدرتمندان ۹ کافران: موانع ایمان کافران ۱۱ مبلغان: مسؤولیت مبلغان ۵ مجادله: مجادله احسن ۴ مرفهان: ارتجاع مرفهان ۱۳; اصرار بر کفر مرفهان ۸; تعصب قومى مرفهان

اسْتَکْبَرُوا إِنَّا بِالَّذِی آمَنْتُمْ بِهِ کافِرُونَ). تفسیر آیات ۱- مجادله کفرپیشگان مستکبر قوم ثمود با مستضعفان مؤمن به صالح (استضعفوا لمن ... مؤمنون

درجات گفته مى شود. تعبیر به «دَرَجات» (به صورت نکره با صیغه جمع) در سوره «مجادله» اشاره به درجات عظیم و والائى است که خداوند به این گونه افراد که علم و ایمان

الَّذِينَ‌: آگاه باشيد بدرستى كه آنانكه، يُمارُونَ فِي السَّاعَةِ: مخاصمه و مجادله نمايند از روى انكار در آمدن قيامت و وقوع حشر و نشر و ثواب و عقاب، لَفِي

جدال آنست كه طرف از رأى خود بر گردد. به هر حال، اين كلمه در مجادله حق و مجادله باطل و در مجادله به معنى دفاع در قرآن كريم به كار رفته است و همه در اصل معنى

گناه: اجتناب از استماع گناه ۲۰ مؤمنان: مسؤولیت مؤمنان ۳ مجادله: اجتناب از مجادله ۲، ۳، ۵، ۷; مجادله گران در ذات خدا ۱۹ محرمات:۱۳، ۱۵ محمّد (ص): فراموشى محمّد

همسر ابراهيم (ع ) از بشارت بچه دار شدن مجادله و گفتگوى ابراهيم (ع ) براى رفع عذاب از قوم لوط (ع ) بيان علت مجادله ابراهيم (ع ) درباره قوم لوط با فرشتگان

معنى آيات در «دير» گذشت. * [معارج:15-16]. رجوع شود به «شوى». *** مخاصمه و مجادله را از آن نزاع و تنازع گويند كه طرفين يكديگر را جذب و قلع مى‏كنند. [طه:62]

را منكر شوى كه مبادا او در مجادله بر تو غالب شود چون جواب صحيح او را نميدانى اين طريق مجادله بر شيعيان ما حرام است و مجادله بطور بهتر آنستكه خداوند به

شما (امروز) سهمی از آتش را بجای ما پذیرا می‌شوید؟!» |و آن‌گاه كه در آتش به مجادله برخيزند، ضعيفان به مستكبران گويند: ما پيرو شما بوديم آيا مى‌توانيد مقدارى

كه وحدت عقيده و هدف در آن ملحوظ است و گرنه هر دسته و جماعت را حزب نگويند [مجادله:22] پيداست كه حزب اللّه و انصار خدا در صورتى است كه داراى هدف واحد و ايمان

همسر ابراهيم (ع ) از بشارت بچه دار شدن مجادله و گفتگوى ابراهيم (ع ) براى رفع عذاب از قوم لوط (ع ) بيان علت مجادله ابراهيم (ع ) درباره قوم لوط با فرشتگان

را منكر شوى كه مبادا او در مجادله بر تو غالب شود چون جواب صحيح او را نميدانى اين طريق مجادله بر شيعيان ما حرام است و مجادله بطور بهتر آنستكه خداوند به

را منكر شوى كه مبادا او در مجادله بر تو غالب شود چون جواب صحيح او را نميدانى اين طريق مجادله بر شيعيان ما حرام است و مجادله بطور بهتر آنستكه خداوند به

اللّه عليه و اله نقل نموده كه فرمود ملعون شدند مجادله كنندگان در دين خدا بزبان هفتاد پيغمبر و كسيكه مجادله نمايد در آيات الهى بتحقيق كافر شده و اين آيه را

آيه 12 از سوره مجادله يعنى صدقه دادن قبل از خلوت با رسول «صلى الله عليه واله» است [مجادله:12]. كه آيه 13 همين سوره آن را نسخ كرد [مجادله:13]. در باره هردو

مى‏گويد با گفتن اين كلمه زن مادر نمى‏شود. تفصيل قضيّه ظهار در سوره مجادله است كه فرموده: [مجادله:2-4]. در اين آيات قبح اين عمل بيان شده و نيز زن بدين وسيله حرام

محمد(ص) ۲ مشرکان: آثار حق ناپذیرى مشرکان ۷; اعراض از مشرکان ۱ مشرکان مکه: ترک مجادله با مشرکان مکه ۲; دعوت از مشرکان مکه ۲ همزیستى: اهمیت همزیستى مسالمت آمیز

کتب آسمانى ۱۴ ; نقش کتب آسمانى ۲۲ لجاجت: آثار لجاجت ۲۶ مجادله: اجتناب از مجادله ۲۸ ; ترک مجادله با حق ناپذیران ۲۶ محمّد (ص): احتجاج محمّد (ص) با یهود ۲۴ ;

اتکا به خداوند (للذین ءامنوا و على ربّهم یتوکّلون . و الذین یجتنبون) ۳ - مجادله در آیات الهى و ایجاد شبهات اعتقادى، از گناهان بزرگ است. (و یعلم الذین یجدلون

نعمت هاى اخروى ظهور در این معنا دارد. ۵ - دلبستگى به زندگى دنیایى، منشأ اصلى مجادله در آیات الهى و انکار آن است. (و یعلم الذین یجدلون ... فما أُوتیتم من شىء

ماه‌هاى معينى است، پس هر كه در آن ماه‌ها ملتزم به حجّ شد، همبسترى و نافرمانى و مجادله در اثناى حجّ ممنوع است، و هر چه نيكى كنيد خدا آن را مى‌داند، و توشه بگيريد

آيه 12 از سوره مجادله يعنى صدقه دادن قبل از خلوت با رسول «صلى الله عليه واله» است [مجادله:12]. كه آيه 13 همين سوره آن را نسخ كرد [مجادله:13]. در باره هردو

می‌گوید: من همنشینی (در دنیا) داشتم (که با من درباره‌ی دین و قوانین آسمانی مجادله می‌کرد). گوینده‌ای از آنان گفت: «به‌راستی من (در دنیا) همنشینی داشتم،» گفت

می شود و مورد ستم قرار نخواهند گرفت. روز قيامت هر كس به دفاع از خويش به مجادله مى‌پردازد و جزاى هر كس چنان كه حق اوست داده مى‌شود و به كسى ستم روا ندارند

و الذّى است. از جمع آن فقط در قرآن فقط الّائى و اَلّلاتى بكار رفته مثل [مجادله:2]، نيست مادران آنها مگر زنانى كه آنان را زائيده‏اند و نحو [نساء:34] زنانى

مى‏گويد با گفتن اين كلمه زن مادر نمى‏شود. تفصيل قضيّه ظهار در سوره مجادله است كه فرموده: [مجادله:2-4]. در اين آيات قبح اين عمل بيان شده و نيز زن بدين وسيله حرام

اللّه عليه و اله نقل نموده كه فرمود ملعون شدند مجادله كنندگان در دين خدا بزبان هفتاد پيغمبر و كسيكه مجادله نمايد در آيات الهى بتحقيق كافر شده و اين آيه را

آیات شامل این کلمه ستت‌ (۸ بار) شش. [اعراف:54]ستّين: شصت [مجادله:4]. نا گفته نماند در آيات 54 اعراف، 3 يونس، 7 هود، 59 فرقان، 4 سجده، 38 حديد، گفته شده

اعراض كند گويند:«ثنّى عطفه: اعرض و جفا» [حج:8-9]. بعضى از مردم درباره خدا مجادله مى‏كنند بى آنكه دانشى و هدايتى و كتابى روشن داشته باشد، متكبرانه مى‏خواهد

و الذّى است. از جمع آن فقط در قرآن فقط الّائى و اَلّلاتى بكار رفته مثل [مجادله:2]، نيست مادران آنها مگر زنانى كه آنان را زائيده‏اند و نحو [نساء:34] زنانى

پیشه و گناه کار است دوست ندارد. و به خاطر كسانى كه به خود خيانت مى‌ورزند مجادله مكن، كه خدا خائنان گناهكار را دوست ندارد. و از کسانی که بر خود خیانت روا

دحض را زوال و بطلان گفته‏اند بمناسبت معناى اصلى آن است. * [غافر:5] به باطل مجادله كردند تا حق را بدان ساقط كنند و از بين ببرند. * [صافات:140-141] آنگاه كه

خود] برخواهم گرفت. که خدا آن (شیطان) را از درگاه رحمت خود دور کرده (زیرا به مجادله با خدا برخاست) و گفت: من از بندگان تو قسمتی معین را زیر بار طاعت خود خواهم

اصل آن از تمانع به وسيله عصا است. [حجرات:7]. معصيت نيز به معنى عصيان است. [مجادله:8]. [مزّمل:16] عَصِّى (بر وزن شريف) نافرمان و عاصى. [مريم:14]. ايضاً آيه

اصل آن از تمانع به وسيله عصا است. [حجرات:7]. معصيت نيز به معنى عصيان است. [مجادله:8]. [مزّمل:16] عَصِّى (بر وزن شريف) نافرمان و عاصى. [مريم:14]. ايضاً آيه

۱، ۲، ۳، ۷، ۱۳ عبودیت: ۱ عبودیت خدا ۱۳ عیسى (ع): ۷ قانونگذارى: ۱۶ مجادله: آداب مجادله ۱۵ محمّد (ص): تسلیم محمّد (ص) ۱۲ ; پیروان محمّد (ص) ۱۲ ; محمّد (ص)

خود عاجز نيست ليكن بيشتر مردم نمى‏دانند. [روم:2-3]. رجوع شود به «روم». [مجادله:21-22]. ظاهراً اذل بودن براى آن است كه به خدا و رسولش دشمنى كرده‏اند چون

است يعنى كسى بوسيله نكاح با من نزديكى نكرده است. تماس: مس كردن يكديگر است [مجادله:3]. يعنى بايد عبدى آزاد كند پيش از آنكه با هم نزديكى كنند. * [قمر:48]. مس

شما دوستى و مهربانى گذاشت. مُوادَدَة: دوست داشتن يا دوست داشتن همديگر. [مجادله:22]. نخواهى يافت قومى را كه به خدا و روز آخرت ايمان آورده‏اند، دوست دارند

شما دوستى و مهربانى گذاشت. مُوادَدَة: دوست داشتن يا دوست داشتن همديگر. [مجادله:22]. نخواهى يافت قومى را كه به خدا و روز آخرت ايمان آورده‏اند، دوست دارند

مبالغه است. راغب گويد: مراد از سميع دانا بودن خداست به مسموعات. به عقيده او [مجادله:1]. يعنى دانست خدا كلام زنى را كه با تو درباره شوهرش مجادلع مى‏كرد. [بقره:127]،

آيه 141 نساء گويد: استحواذ تسلّط و غلبه است. و آن لازم راندن و احاطه است. [مجادله:19] شيطان بر آنها مسلّط شد و ياد خدا را فراموششان كرد. [نساء:141] آيه درباره

تنبيه است و آن به آدميان نزديك‏تر است و عذاب اكبر ظاهراً عذاب اخروى است. * [مجادله:7] ادنى در اين آيه به معنى اقلّ به كار رفته و با اكثر مقابل افتاده است.

اللّه عليه و اله نقل نموده كه فرمود ملعون شدند مجادله كنندگان در دين خدا بزبان هفتاد پيغمبر و كسيكه مجادله نمايد در آيات الهى بتحقيق كافر شده و اين آيه را

اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبیاء:69]. 3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8]. در اين آيه به نظر و فكر و آنچه در ذهن است قول اطلاق شده. 4- اجابت تكوينى

لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم.» پس هر کس با تو درباره عیسی در مقام مجادله برآید بعد از آنکه به احوال او آگاهی یافتی، بگو: بیایید ما و شما فرزندان

از ايشان دفاع كرديد، پس چه كسى روز رستاخيز [در دفاع‌] از آنان با خداوند مجادله خواهد كرد يا چه كسى حامى و مدافع آنها خواهد بود هان، شما همانان هستيد كه

و بسيار كردن. لازم و متعدى هر دو آمده است. [هود:32]. گفتند: ای نوح با ما مجادله كردى و جدال را بسيار نمودى و مثل [فجر:12]. در قرآن مجيد لازم نيامده است

الْعَدُوَّ» است يعنى خدا دشمن را خوار كرد. راغب رد به عنف و ذلت گفته است [مجادله:5]. آنانكه با خدا و رسول دشمنى مى‏كنند خوار و ذليل شدند چنانكه اسلافشان

عَنْ عِبادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِينَ (60) ترجمه‌ همانا آنانكه مجادله مينمايند در آيتهاى خدا بدون حجّتى كه آمده باشد آنها را نيست در سينه‌هاشان

است يعنى كسى بوسيله نكاح با من نزديكى نكرده است. تماس: مس كردن يكديگر است [مجادله:3]. يعنى بايد عبدى آزاد كند پيش از آنكه با هم نزديكى كنند. * [قمر:48]. مس

اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبیاء:69]. 3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8]. در اين آيه به نظر و فكر و آنچه در ذهن است قول اطلاق شده. 4- اجابت تكوينى

آن را گذشت و چشم‏پوشى معنى كرد. عفّو: صيغه مبالغه است به معنى كثيرالعفو. [مجادله:2]. وآن ممجموعاًپنج بار در وصف حق تعالى آمده است. اكنون لازم است به چند

آن را گذشت و چشم‏پوشى معنى كرد. عفّو: صيغه مبالغه است به معنى كثيرالعفو. [مجادله:2]. وآن ممجموعاًپنج بار در وصف حق تعالى آمده است. اكنون لازم است به چند

به گفتگو از آن محاوره گويند كه طرفين كلام خود را به يكديگر بر مى‏گردانند [مجادله:1] خدا گفتگوى شما را مى‏شنود. راغب آن را تردد گفته و محاورهو محور رااز آن

آن ذبيحه كارى خارج از شرع است. [بقره:197]. درحج جماع، خروج از طاعت خدا و مجادله نيست و در روايات فوق به «كذب» و جدال به «لاوَاللَّهِ وَ بَلى وَاللَّهِ»

آن ذبيحه كارى خارج از شرع است. [بقره:197]. درحج جماع، خروج از طاعت خدا و مجادله نيست و در روايات فوق به «كذب» و جدال به «لاوَاللَّهِ وَ بَلى وَاللَّهِ»

نخوريد شياطين به دوستان خود القاء وسوسه مى‏كنند تا در باره خوردن ميته با شما مجادله كنند. ايضا [انعام:112]. مراد از وحى در هر دو آيه كلام خفى و وسوسه است. وحى

آن ذبيحه كارى خارج از شرع است. [بقره:197]. درحج جماع، خروج از طاعت خدا و مجادله نيست و در روايات فوق به «كذب» و جدال به «لاوَاللَّهِ وَ بَلى وَاللَّهِ»

آن را گذشت و چشم‏پوشى معنى كرد. عفّو: صيغه مبالغه است به معنى كثيرالعفو. [مجادله:2]. وآن ممجموعاًپنج بار در وصف حق تعالى آمده است. اكنون لازم است به چند

عدوان و قتل خويشتن معصيت و ظلم به نفس است. در آيات 85 بقره 2 و 62 مائده 8 و9 مجادله - «عُدْوان» با «اِثْم» ذكر شده ملاحظه آيات ما قبل آنها نشان مى‏دهد كه مراد

اطلاق شده مثل [نساء:20] و مثل [بقره:35]. و هم به مرد نحو [بقره:230] و ايضاً [مجادله:1]. ازدواج نيز هم در زنان به كار رفته مثل [بقره:240] و هم در مردان نحو [بقره:232]

و در سينه‏ها نوشته شده پس سينه‏ها صحيفه‏هاى مخصوصى است در جاى ديگر آمده [مجادله:22]. قبها صحيفه‏هاى كتابت ايمان اند. سينه هائيكه در آنها قرآن نوشته شده،

بالا بر سرشان آب جوشان مى‌ريزد. اینان حریفانی هستند که در حق پروردگارشان مجادله کرده‌اند، اما کسانی که کفرورزیده‌اند، بر بالای آنان جامه‌هایی از آتش بریده‌اند

عدوان و قتل خويشتن معصيت و ظلم به نفس است. در آيات 85 بقره 2 و 62 مائده 8 و9 مجادله - «عُدْوان» با «اِثْم» ذكر شده ملاحظه آيات ما قبل آنها نشان مى‏دهد كه مراد

آنها را بآنچه كسب كردند و عفو ميكند از بسيارى‌ و براى آنكه بدانند آنانكه مجادله ميكنند در آيتهاى ما نيست براى آنها هيچ گريز گاهى. تفسير خداوند متعال باز

به يجادلونك بنابر تقدير گرفتن: يجادلونك فى الحقّ كما كرهوا اخراجك، يعنى مجادله كنند تو را در حق چنانچه كراهت دارند امر پروردگار تو را به خروج. مِنْ بَيْتِكَ

«عليه السلام» آمده و جريان را به استحضار وى رساندند. ابراهيم با آنها به مجادله پرداخت به اميد آنكه منصرفشان كند و گفت: لوط در ميان آنهاست، ملائكه گفتند

أَهْلَ الذِّكْرِ» «2» ولى‌ «1». تفسير هدايت. «2». نحل، 43. جلد 9 - صفحه 313 مجادله و ستيز مورد توبيخ است. «أَ فَتُمارُونَهُ» 5- بالاتر از بهشت نيز وجود دارد

آنها را بآنچه كسب كردند و عفو ميكند از بسيارى‌ و براى آنكه بدانند آنانكه مجادله ميكنند در آيتهاى ما نيست براى آنها هيچ گريز گاهى. تفسير خداوند متعال باز

فرموده كه او به جهت عناد و معادات منكر اين معنى شده و با حبيب ما در امر بعث مجادله و منازعه آغاز كرده. أَ وَ لَمْ يَرَ الْإِنْسانُ أَنَّا خَلَقْناهُ مِنْ نُطْفَةٍ

دارند آيه [احزاب:72]. همه آيات اشفاق در قرآن كريم با «من» آمده حتى آيه [مجادله:13]. كه در تقدير «مِنْ اَنْ تُقَدِّموا» است مگر آيه [طور:26]. كه با «فى»

فَادْعُوا وَ ما دُعاءُ الْكافِرِينَ إِلاَّ فِي ضَلالٍ (50) ترجمه‌ و هنگاميكه مجادله ميكنند در آتش پس ميگويند زير دستان بآنانكه سركشى نمودند همانا ما بوديم براى

تنها سوی اوست.» و کسانی که در(باره‌ی) خدا- پس از آنکه دعوتش پذیرفته شد -به مجادله و ستیز برخیزند، حجّتشان پیش پروردگارشان باطل و ناچیز است و خشمی (از خدا)

فَادْعُوا وَ ما دُعاءُ الْكافِرِينَ إِلاَّ فِي ضَلالٍ (50) ترجمه‌ و هنگاميكه مجادله ميكنند در آتش پس ميگويند زير دستان بآنانكه سركشى نمودند همانا ما بوديم براى

اين چنين بگمراهى وا ميگذارد خدا كسيرا كه متجاوز و شك آورنده است‌ آنكسانيكه مجادله مينمايند در آيتهاى خدا بدون حجّتى كه آمده باشد براى آنها بزرگ است از راه

مجنون و پوشانده شده است [نجم:32] آنگاه كه شما در شكم مادران جنين‏ها بوديد. [مجادله:16] قسم‏هاى خود را سپر قرار دادند و در زير آن پوشانده شدند. مجنون كسى است

، آل‌عمران / . Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۶، سوره مجادله سنت جاهلى ((ظهار)) و الغاء و منكر دروغ اعلام كردن آن در آيه : الذين يظاهرون

عمران:61] يعنى: هر كه با وجود اين علم كه به سوى تو آمده درباره عيسى با تو مجادله كند بگو: بائيد كه پسران و زنان و نفوس ما و شما را بخوانيم و تضرّع كنيم و

خدا به‌درستی گفته‌ی آن زنی را که درباره‌ی شوهرش با تو مجادله می‌نمود - در حالی‌که سوی خدا شکایت می‌بَرَد – شنید. خدا گفتگوی شما هر دو را می‌شنود. خدا همواره

مفسرين درباره اختلاف مذكور در آيه گفته اند معناى ((حكمت ))، ((موعظه )) و ((مجادله )) مراد از موعظه حسنه و جدال احسن در آيه : ((ادع الىسبيل ربك بالحكمة و الموعظة

فَادْعُوا وَ ما دُعاءُ الْكافِرِينَ إِلاَّ فِي ضَلالٍ (50) ترجمه‌ و هنگاميكه مجادله ميكنند در آتش پس ميگويند زير دستان بآنانكه سركشى نمودند همانا ما بوديم براى

و حجّت خدا را بر آنان تمام كرده است، لذا روى گردانى پيامبر از آنان و ترك مجادله با آنان، سرزنش و ملامتى را به دنبال ندارد. اين آيات در كنار فرمان به اعراض

آنها را بآنچه كسب كردند و عفو ميكند از بسيارى‌ و براى آنكه بدانند آنانكه مجادله ميكنند در آيتهاى ما نيست براى آنها هيچ گريز گاهى. تفسير خداوند متعال باز

لقمان معناى اينكه فرمود: ((سخر لكم ما فى السموات و ما فى الارض )) نكوهش از مجادله بدون علم و از روى تقليد درباره خدا احتجاج بر وحدانيت خداى تعالى در الوهيت

اين چنين بگمراهى وا ميگذارد خدا كسيرا كه متجاوز و شك آورنده است‌ آنكسانيكه مجادله مينمايند در آيتهاى خدا بدون حجّتى كه آمده باشد براى آنها بزرگ است از راه

آنها را بآنچه كسب كردند و عفو ميكند از بسيارى‌ و براى آنكه بدانند آنانكه مجادله ميكنند در آيتهاى ما نيست براى آنها هيچ گريز گاهى. تفسير خداوند متعال باز

للقرآن، المراغی). Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۶، سوره مجادله سنت جاهلى ((ظهار)) و الغاء و منكر دروغ اعلام كردن آن در آيه : الذين يظاهرون

از مردمان درباره‌ی خدا بدون هیچ دانش و بینشی، و رهنمود و کتابی روشنگر به مجادله و ستیز برمی‌خیزند. و هنگامی که به آنان گفته شود: «آنچه را که خدا نازل کرده

لقمان معناى اينكه فرمود: ((سخر لكم ما فى السموات و ما فى الارض )) نكوهش از مجادله بدون علم و از روى تقليد درباره خدا احتجاج بر وحدانيت خداى تعالى در الوهيت

لقمان معناى اينكه فرمود: ((سخر لكم ما فى السموات و ما فى الارض )) نكوهش از مجادله بدون علم و از روى تقليد درباره خدا احتجاج بر وحدانيت خداى تعالى در الوهيت

باشد در تحمل ناملايمات. 5- مدارا؛ ملاطفت و ملاينت نمايد با مردم و ترك كند مجادله و مناقشه را. 6- صبور؛ بسيار صابر باشد در وارد شدن مصائب و شدايد. 7- صدوق؛

اين چنين بگمراهى وا ميگذارد خدا كسيرا كه متجاوز و شك آورنده است‌ آنكسانيكه مجادله مينمايند در آيتهاى خدا بدون حجّتى كه آمده باشد براى آنها بزرگ است از راه

بعد از آنكه در موقف از جواب ملائكه ساكت شوند، با يكديگر در مقام مخاصمه و مجادله برآيند: وَ أَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلى‌ بَعْضٍ‌: و رو آورند بعضى از ايشان بر

«بالمفسدین»، اشاره به علت و زمینه شرک باشد. ۸ - علماى نصاراى نجران، مفسد، مشرک، مجادله گر، حق ناپذیر و مورد تهدید خداوند (فمن حاجّک ... فان تولّوا فانّ اللّه علیم

لقمان معناى اينكه فرمود: ((سخر لكم ما فى السموات و ما فى الارض )) نكوهش از مجادله بدون علم و از روى تقليد درباره خدا احتجاج بر وحدانيت خداى تعالى در الوهيت

اين چنين بگمراهى وا ميگذارد خدا كسيرا كه متجاوز و شك آورنده است‌ آنكسانيكه مجادله مينمايند در آيتهاى خدا بدون حجّتى كه آمده باشد براى آنها بزرگ است از راه

عَنْ عِبادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِينَ (60) ترجمه‌ همانا آنانكه مجادله مينمايند در آيتهاى خدا بدون حجّتى كه آمده باشد آنها را نيست در سينه‌هاشان

باشد، يعنى من از ملاء اعلى آنگاه كه فرشتگان بر سر آفرينش انسان با خداوند مجادله مى‌كردند آگاه نبودم. چنانكه در آيه 30 سوره بقره خوانديم كه خداوند به فرشتگان

مَناةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرى‌ «20» ترجمه‌ خطا نكرد دل آنچه را كه ديد آيا مجادله ميكنيد با او در آنچه ديده‌ و بتحقيق ديد او را در يك فرود آمدن ديگر نزديك

مستان با آنكه نباشند مستان ولى عذاب خدا سخت است‌ و بعضى از مردم كسى است كه مجادله ميكند در خدا بدون دانش و پيروى ميكند هر شيطان سركش را نوشته شده است بر او

نميبرى با آنكه همه دلالت بر آن دارد يا در كدام يك از اين ادلّه توحيد خدا مجادله مينمائيد چون اينها همه انتقامات الهيّه بوده كه از ستمكاران بر انبياء و اهل

دينى را سوّم اينجا است كه فرمود من مريضم و مراد از آن ذكر گرديد و اين هر سه مجادله در دين با كفّار بوده و اين دروغ نيست چون‌ جلد 4 صفحه 440 دروغ خلاف مراد

دينى را سوّم اينجا است كه فرمود من مريضم و مراد از آن ذكر گرديد و اين هر سه مجادله در دين با كفّار بوده و اين دروغ نيست چون‌ جلد 4 صفحه 440 دروغ خلاف مراد

مَناةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرى‌ «20» ترجمه‌ خطا نكرد دل آنچه را كه ديد آيا مجادله ميكنيد با او در آنچه ديده‌ و بتحقيق ديد او را در يك فرود آمدن ديگر نزديك

مَناةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرى‌ «20» ترجمه‌ خطا نكرد دل آنچه را كه ديد آيا مجادله ميكنيد با او در آنچه ديده‌ و بتحقيق ديد او را در يك فرود آمدن ديگر نزديك

مردم بآن ميميرند و ناگهان آنها را ميگيرد در حاليكه آنها با يكديگر مخاصمه و مجادله مينمايند در سر متاع دنيا و ابدا آخرت بخاطرشان خطور نميكند و اصل يخصّمون

مردم بآن ميميرند و ناگهان آنها را ميگيرد در حاليكه آنها با يكديگر مخاصمه و مجادله مينمايند در سر متاع دنيا و ابدا آخرت بخاطرشان خطور نميكند و اصل يخصّمون

انتقام الهى و عذاب ناگهانى او ترسانده بود ولى آنها تشكيك و ترديد نموده يا مجادله بباطل با آن حضرت كرده بودند و اخيرا بى‌شرمى را از حدّ گذرانده ميخواستند

وادارشان‌ جلد 5 صفحه 71 باين نسبتهاى ناروا نموده و مينمايد پس اعراض كن از مجادله با آنها چون بقدر اتمام حجّت و ابلاغ دعوت از تو سعى و كوشش بعمل آمده و بهيچ

victors. ترتیل: ترجمه: «الْغَالِبُونَ»: چیره شوندگان. پیروزمندان. (نگا: مجادله / ). یادآوری: وعده خداوند مبنی بر پیروزی لشکر اسلام و غلبه مؤمنان، یک وعده

گرديده، هنگامى كه نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله آمده بودند و محاجه و مجادله مي‌نمودند. Tabber requires Javascript to function. آيات ۶ - ۱، سوره آل عمران

آیه نازل گردید. Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۴ - ۲۲، سوره مجادله بيان وصف و حال منافقان : تولى يهود: سوگند دروغ ياد كردن و.... جنبه هاى مختلف

تکذیبم کنند، از غم و غصّه) سینه‌ام تنگ می‌شود، و (بدین هنگام چنان که باید در مجادله‌ی با آنان) زبانم نمی‌گردد (و روان و گویا صحبت نمی‌کنم). پس (جبرئیل را) به

و نمونه بسنده نكنيم. أَ فَرَأَيْتُمْ‌ ... أَ أَنْتُمْ‌ ... 5- در تبليغ و مجادله، با استفاده از شيوه سؤال و پرسش، وجدان مخاطبان را بيدار و به يارى فراخوانيم

رَبِّكَ» 2- دستورها و فرامين الهى كه از طريق وحى و يا روايات ثابت شود، جاى مجادله و مناقشه ندارد. «فَلا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ» 3- رهبر بايد از قاطعيّت

نميبرى با آنكه همه دلالت بر آن دارد يا در كدام يك از اين ادلّه توحيد خدا مجادله مينمائيد چون اينها همه انتقامات الهيّه بوده كه از ستمكاران بر انبياء و اهل

دينى را سوّم اينجا است كه فرمود من مريضم و مراد از آن ذكر گرديد و اين هر سه مجادله در دين با كفّار بوده و اين دروغ نيست چون‌ جلد 4 صفحه 440 دروغ خلاف مراد

آنها هر که را بخواهد، مورد اصابت قرار می‌دهد؛ در حالی که آنان درباره‌ی خدا مجادله می‌کنند. و او در کیفرهایش (در عین علم و قدرتش) بسی پیگیر (گناهان) است. دعوت

باشد، يعنى من از ملاء اعلى آنگاه كه فرشتگان بر سر آفرينش انسان با خداوند مجادله مى‌كردند آگاه نبودم. چنانكه در آيه 30 سوره بقره خوانديم كه خداوند به فرشتگان

مردم بآن ميميرند و ناگهان آنها را ميگيرد در حاليكه آنها با يكديگر مخاصمه و مجادله مينمايند در سر متاع دنيا و ابدا آخرت بخاطرشان خطور نميكند و اصل يخصّمون

انتقام الهى و عذاب ناگهانى او ترسانده بود ولى آنها تشكيك و ترديد نموده يا مجادله بباطل با آن حضرت كرده بودند و اخيرا بى‌شرمى را از حدّ گذرانده ميخواستند

نميبرى با آنكه همه دلالت بر آن دارد يا در كدام يك از اين ادلّه توحيد خدا مجادله مينمائيد چون اينها همه انتقامات الهيّه بوده كه از ستمكاران بر انبياء و اهل

نميبرى با آنكه همه دلالت بر آن دارد يا در كدام يك از اين ادلّه توحيد خدا مجادله مينمائيد چون اينها همه انتقامات الهيّه بوده كه از ستمكاران بر انبياء و اهل

است در افعال و اقوالشان بعد از اتمام حجّت بر آنها چون مقاوله و مقابله و مجادله با آنها از قدر شخص ميكاهد و بر سفاهت آنان ميفزايد كه گفته‌اند جواب ابلهان

پذيرش باشد، امّا اگر «1». يس، 51. «2». مائده، 3. «3». تفسير الميزان. «4». مجادله، 20. «5». قلم، 51. جلد 10 - صفحه 226 آنان ياوه‌گويى مى‌كنند و همه چيز را

بقره، 168. «2». طه، 120. «3». اعراف، 201. «4». ناس، 5. «5». زخرف، 36. «6». مجادله، 19. «7». نساء، 119. «8». انعام، 112. «9». نهج‌البلاغه، خطبه 7. «10». صافّات،

اكبر)) وجوه مختلفى كه مفسرين در معناى (ولذكر الله اكبر) گفته اند مقصود از مجادله نيكو با اهل كتاب كه بدان امر فرموده است احتجاج بر اثبات اينكه قرآن نازل

مفسرين درباره اختلاف مذكور در آيه گفته اند معناى ((حكمت ))، ((موعظه )) و ((مجادله )) مراد از موعظه حسنه و جدال احسن در آيه : ((ادع الىسبيل ربك بالحكمة و الموعظة

سخن را، يعنى محاوره مى‌كنند و سخن را به هم باز مى‌گردانند و رد مى‌كنند در مجادله به اين وجه كه: يَقُولُ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا: مى‌گويند آنانكه ناتوان و

بزرگ‌تر است. و خدا می‌داند چه می‌سازید. و با اهل کتاب، جز با بهترین (شیوه،) مجادله مکنید. مگر (با) کسانی از آنان که ستم کردند. و بگویید: «به آنچه سوی ما نازل

نميبرى با آنكه همه دلالت بر آن دارد يا در كدام يك از اين ادلّه توحيد خدا مجادله مينمائيد چون اينها همه انتقامات الهيّه بوده كه از ستمكاران بر انبياء و اهل

مردم بآن ميميرند و ناگهان آنها را ميگيرد در حاليكه آنها با يكديگر مخاصمه و مجادله مينمايند در سر متاع دنيا و ابدا آخرت بخاطرشان خطور نميكند و اصل يخصّمون

كسب عقائد باطله و اظهار آن در پيشگاه الهى توقيف و بازداشت شوند و با يكديگر مجادله نمايند تعجّب ميكنى از آنكه چگونه يكديگر را تكذيب و كتب سماوى را تصديق ميكنند

كسب عقائد باطله و اظهار آن در پيشگاه الهى توقيف و بازداشت شوند و با يكديگر مجادله نمايند تعجّب ميكنى از آنكه چگونه يكديگر را تكذيب و كتب سماوى را تصديق ميكنند

تَکْسِبُونَ). تفسیر آیات ۱- سران کفر و شرک و پیروانشان پس از ورود به جهنم به مجادله و کشمکش خواهند پرداخت. (قالت أخریهم لأولیهم ... و قالت ألیهم لأخریهم فما

الْجَحِيمِ (51) وَ الَّذِينَ سَعَوْا فِي آياتِنا: و آن كسانى كه شتافتند از روى مجادله، و كوشش نمودند در امر آيات ما به رد و ابطال، يعنى سعى كردند كه آيات قرآنى

از آنستكه او مدّعى شده اين مرا اغوا نموده است لذا خدا ميفرمايد بيش از اين مجادله و خصومت با يكديگر نكنيد من قبلا اتمام حجّت بر شما نموده و وعده عذاب دادم

from Allah’s path. Evil is what they do. ترتیل: ترجمه: «جُنَّةً»: سپر (نگا: مجادله / ). «صَدُّوا عَن سَبِیلِ اللهِ»: (نگا: نساء / توبه / نحل / ). وَ أَقْسَمُوا

دينى را سوّم اينجا است كه فرمود من مريضم و مراد از آن ذكر گرديد و اين هر سه مجادله در دين با كفّار بوده و اين دروغ نيست چون‌ جلد 4 صفحه 440 دروغ خلاف مراد

عَنْ عِبادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِينَ (60) ترجمه‌ همانا آنانكه مجادله مينمايند در آيتهاى خدا بدون حجّتى كه آمده باشد آنها را نيست در سينه‌هاشان

الظَّالِمِينَ‌... (۰) Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۴ - ۲۲، سوره مجادله بيان وصف و حال منافقان : تولى يهود: سوگند دروغ ياد كردن و.... جنبه هاى مختلف

پرستش نمى‌كرديم ما ملائكه را. چون تعلق عبادت ملائكه به مشيت او سبحانه بر وجه مجادله بود نه از روى برهان و حجت، از اين جهت رد قول آنها فرمايد كه: ما لَهُمْ بِذلِكَ

نفاق و دروغ است. Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۴ - ۲۲، سوره مجادله بيان وصف و حال منافقان : تولى يهود: سوگند دروغ ياد كردن و.... جنبه هاى مختلف

از آنستكه او مدّعى شده اين مرا اغوا نموده است لذا خدا ميفرمايد بيش از اين مجادله و خصومت با يكديگر نكنيد من قبلا اتمام حجّت بر شما نموده و وعده عذاب دادم

«شَاقُّوا» از «شق» به معناى ايجاد شكاف و جدايى و جبهه‌گيرى و دشمنى است. در سوره مجادله آيه 21 فرمود: «كَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَ رُسُلِي» و در اين آيه

آله هفتاد و سه فرقه شوند، چه رسد به ساير امم. ثالثا: با همه محاجه كردن به مجادله حسنه و غالب شدن عامه مردم را، پايه و مايه نباشد، پس راه باريك و جاده تاريك

همانا تو مرده‌ای و آنان همواره مرده‌اند. سپس شما روز قیامت پیش پروردگارتان مجادله خواهید کرد. پس کیست ستمگرتر از کسی که بر خدا دروغ بست، و حق را چون سویش

آيد و يا به جهت احتشام تو و حفظ ادب از رفع صوت در محضر عالى تو مباحثه و مجادله نكرديم و مرافعه را به غير تو عرض كرديم، نه آنكه مراد ما مخالفت تو بوده باشد

پذيرش باشد، امّا اگر «1». يس، 51. «2». مائده، 3. «3». تفسير الميزان. «4». مجادله، 20. «5». قلم، 51. جلد 10 - صفحه 226 آنان ياوه‌گويى مى‌كنند و همه چيز را

پذيرش باشد، امّا اگر «1». يس، 51. «2». مائده، 3. «3». تفسير الميزان. «4». مجادله، 20. «5». قلم، 51. جلد 10 - صفحه 226 آنان ياوه‌گويى مى‌كنند و همه چيز را

پذيرش باشد، امّا اگر «1». يس، 51. «2». مائده، 3. «3». تفسير الميزان. «4». مجادله، 20. «5». قلم، 51. جلد 10 - صفحه 226 آنان ياوه‌گويى مى‌كنند و همه چيز را

پذيرش باشد، امّا اگر «1». يس، 51. «2». مائده، 3. «3». تفسير الميزان. «4». مجادله، 20. «5». قلم، 51. جلد 10 - صفحه 226 آنان ياوه‌گويى مى‌كنند و همه چيز را

وادارشان‌ جلد 5 صفحه 71 باين نسبتهاى ناروا نموده و مينمايد پس اعراض كن از مجادله با آنها چون بقدر اتمام حجّت و ابلاغ دعوت از تو سعى و كوشش بعمل آمده و بهيچ

وادارشان‌ جلد 5 صفحه 71 باين نسبتهاى ناروا نموده و مينمايد پس اعراض كن از مجادله با آنها چون بقدر اتمام حجّت و ابلاغ دعوت از تو سعى و كوشش بعمل آمده و بهيچ

ترجمه: «مُخْلِفَ»: خلاف‌کننده. عهدشکن. «وَعْدِهِ»: (نگا: نور / ، غافر / ، مجادله / ). وَ لَوْ أَنَ‌ قُرْآناً سُيِّرَتْ‌ بِهِ‌... (۳) لِيَوْمِ‌ الْفَصْلِ‌

اكبر)) وجوه مختلفى كه مفسرين در معناى (ولذكر الله اكبر) گفته اند مقصود از مجادله نيكو با اهل كتاب كه بدان امر فرموده است احتجاج بر اثبات اينكه قرآن نازل

می‌شد و آن را طلاق بدون رجعت بشمار می‌آوردند. حکم ظِهار در اسلام در سوره مجادله، آیات - خواهد آمد. «أَدْعِیَآءَ»: جمع دَعِیّ، فرزندخوانده‌ها. حُرِّمَتْ‌

مؤمنان بی‌گمان ناخوشایندشان است. با تو درباره‌ی حق - بعد از آنکه روشن گردید - مجادله می‌کنند؛ گویی بی‌چون به سوی مرگ رانده می‌شوند، در حالی که آنان (با چشمان

وادارشان‌ جلد 5 صفحه 71 باين نسبتهاى ناروا نموده و مينمايد پس اعراض كن از مجادله با آنها چون بقدر اتمام حجّت و ابلاغ دعوت از تو سعى و كوشش بعمل آمده و بهيچ

وادارشان‌ جلد 5 صفحه 71 باين نسبتهاى ناروا نموده و مينمايد پس اعراض كن از مجادله با آنها چون بقدر اتمام حجّت و ابلاغ دعوت از تو سعى و كوشش بعمل آمده و بهيچ

لقمان معناى اينكه فرمود: ((سخر لكم ما فى السموات و ما فى الارض )) نكوهش از مجادله بدون علم و از روى تقليد درباره خدا احتجاج بر وحدانيت خداى تعالى در الوهيت

مَناةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرى‌ «20» ترجمه‌ خطا نكرد دل آنچه را كه ديد آيا مجادله ميكنيد با او در آنچه ديده‌ و بتحقيق ديد او را در يك فرود آمدن ديگر نزديك

بهترين رفتار را داشته باشيم: «ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ» «11»* در مجادله و گفتگو، بهترين شيوه را انتخاب كنيم: «جادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ»

اكبر)) وجوه مختلفى كه مفسرين در معناى (ولذكر الله اكبر) گفته اند مقصود از مجادله نيكو با اهل كتاب كه بدان امر فرموده است احتجاج بر اثبات اينكه قرآن نازل

يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا ... دَرَجاتٍ‌ «2» «1». بقره، 127. «2». مجادله، 58. جلد 8 - صفحه 230 «رَفِيعُ الدَّرَجاتِ» را دو گونه مى‌توان معنا كرد:

معارضه و مقاومت و نهايت سفاهت و جهالت. و جاى تعجب است كه شخص در مقام مخاصمه و مجادله، چون تاب مقاومت برهان و دليل ندارد، طرف را به آيات بينه و معجزات باهره،

مفسرين درباره اختلاف مذكور در آيه گفته اند معناى ((حكمت ))، ((موعظه )) و ((مجادله )) مراد از موعظه حسنه و جدال احسن در آيه : ((ادع الىسبيل ربك بالحكمة و الموعظة

لقمان معناى اينكه فرمود: ((سخر لكم ما فى السموات و ما فى الارض )) نكوهش از مجادله بدون علم و از روى تقليد درباره خدا احتجاج بر وحدانيت خداى تعالى در الوهيت

الاعمال و مجمع از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه هر كس سوره حديد و مجادله را بخواند در نماز واجب و مداومت نمايد بر آن خداوند او را عذاب نميفرمايد

عَنْ عِبادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِينَ (60) ترجمه‌ همانا آنانكه مجادله مينمايند در آيتهاى خدا بدون حجّتى كه آمده باشد آنها را نيست در سينه‌هاشان

پسران آنان. نكته: ذكر «ائت» در مقام «اذهب» اشعار است بر آنكه حق سبحانه مستمع مجادله ايشان خواهد بود. «1» وَ إِذْ نادى‌ رَبُّكَ مُوسى‌ أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ

انعام / ، حج / ). Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۶، سوره مجادله سنت جاهلى ((ظهار)) و الغاء و منكر دروغ اعلام كردن آن در آيه : الذين يظاهرون

اكبر)) وجوه مختلفى كه مفسرين در معناى (ولذكر الله اكبر) گفته اند مقصود از مجادله نيكو با اهل كتاب كه بدان امر فرموده است احتجاج بر اثبات اينكه قرآن نازل

اكبر)) وجوه مختلفى كه مفسرين در معناى (ولذكر الله اكبر) گفته اند مقصود از مجادله نيكو با اهل كتاب كه بدان امر فرموده است احتجاج بر اثبات اينكه قرآن نازل

نازل گردیده است. Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۴ - ۲۲، سوره مجادله بيان وصف و حال منافقان : تولى يهود: سوگند دروغ ياد كردن و.... جنبه هاى مختلف

مانند مفاد آیه «یرفع اللّه الذین آمنوا منکم و الذین أوتوا العلم درجات»، (مجادله (۵۸) آیه ۱۱) و آیه «و هو الذى جعلکم خلائف الأرض و رفع بعضکم فوق بعض درجات»،

دليل‌ «إِلَّا بِإِذْنِهِ» چه ممكن است حق تعالى ايشان را اجازه فرموده باشد در مجادله تا حجت بر ايشان لازم گرداند و يا آنكه آن آيه در وقت خاص و اين آيه در وقت

ميخواستند خدمت پيغمبر (ص) برسند و سؤالاتى نمايند كه آنحضرت را بكلفت اندازند و مجادله نمايند كه در محل خود ذكر خواهد شد و اين آيه در شأن آنها نازل شده كه مفادش

بت‌پرستان و مجوس و مشركان. 2- مراد غلبه به حجت و برهان است كه در مقام معارضه و مجادله با كفر، اسلام غالب بر تمام اديان خواهد بود، چنانچه احتجاجات حضرت پيغمبر

مزبور نازل گردید. Tabber requires Javascript to function. آيات ۷ - ۱۳، سوره مجادله مقصود از چهارمى بودن خدا براى سه نجوى كننده و ششمى بودن او براى پنج نجوىكننده

هذا ‌اينکه‌ نوع‌ عذاب‌ها ‌را‌ بودي‌. ما كُنتُم‌ بِه‌ِ تَمتَرُون‌َ مريه‌ مجادله‌ و القاء شبهه‌ و تشكيك‌ ‌در‌ امر ‌است‌ ‌تا‌ اينجا حال‌ اهل‌ عذاب‌ اما حال‌

هذا ‌اينکه‌ نوع‌ عذاب‌ها ‌را‌ بودي‌. ما كُنتُم‌ بِه‌ِ تَمتَرُون‌َ مريه‌ مجادله‌ و القاء شبهه‌ و تشكيك‌ ‌در‌ امر ‌است‌ ‌تا‌ اينجا حال‌ اهل‌ عذاب‌ اما حال‌

باز ‌هم‌ باور نميكند و ‌در‌ شك‌ و ريب‌ ‌است‌ و انكار ميكند مريه‌ و مراء مجادله‌ ‌است‌ ‌بر‌ ابطال‌ حق‌ّ و اثبات‌ باطل‌ چنانچه‌ ميفرمايد: أَ فَتُمارُونَه‌ُ

و نيكويى مجادله دو برابر مى شود، آن وقت است كه مى توان گفت اين مجادله بهترين مجادله ها است. و به همين جهت وقتى مؤ منين را نهى مى كند از مجادله با اهل كتاب

هذا ‌اينکه‌ نوع‌ عذاب‌ها ‌را‌ بودي‌. ما كُنتُم‌ بِه‌ِ تَمتَرُون‌َ مريه‌ مجادله‌ و القاء شبهه‌ و تشكيك‌ ‌در‌ امر ‌است‌ ‌تا‌ اينجا حال‌ اهل‌ عذاب‌ اما حال‌

(مکلفان را) به راه (راهوار) پروردگارت دعوت کن و با آنان با نیکوترین شیوه مجادله نمای. به‌راستی پروردگارت به (حال) کسی که از راه او منحرف شده داناتر و(هم)

و واقعه كربلا پيش مى‌آيد. «1». نساء، 83. «2». تفسير فى ظلال‌القرآن. «3». مجادله، 18. «4». نهج البلاغه، نامه 27. «5». عوالى اللئالى، ج 4، ص 39. جلد 10 -

صفحه 351 اى فرزند علم را مياموز براى آنكه به آن مباهات كنى با عالمان، و مجادله كنى با جاهلان، يا خودنمائى و فخر كنى به آن در مجالس، و ترك علم مكن براى

بحث نامبرده شده اند. و يا بگوييم: مورد مجادله متعدد بوده. مثل اين كه مجادله در آيه سابق در مسأله معاد بوده، و مجادله در آيه مورد بحث، در مسأله توحيد بوده

لقمان معناى اينكه فرمود: ((سخر لكم ما فى السموات و ما فى الارض )) نكوهش از مجادله بدون علم و از روى تقليد درباره خدا احتجاج بر وحدانيت خداى تعالى در الوهيت

است ولى چون اين جواب علمى بود و دور از فهم عامّه و ممكن بود مورد مشاجره و مجادله شود خداوند بجواب اقناعى مسلّمى اكتفا فرمود كه محلّ بحث نشود و آن آنستكه

۱۳ نسخ فرمود. Tabber requires Javascript to function. آيات ۷ - ۱۳، سوره مجادله مقصود از چهارمى بودن خدا براى سه نجوى كننده و ششمى بودن او براى پنج نجوىكننده

پروردگار كه ماموريت آنها به فرمان خدا است به مجادله پرداخته است (و به همين دليل تعبير به يجادلنا شده ، يعنى با ما مجادله مى كرد) در حالى كه اين كار ازشان يك پيامبر،

سادِسُهُم‌ وَ لا أَدني‌ مِن‌ ذلِك‌َ وَ لا أَكثَرَ إِلّا هُوَ مَعَهُم‌ الاية مجادله‌ ‌آيه‌ 7، و احاطه‌ ‌از‌ صفات‌ ذات‌ ‌است‌ چون‌ ذات‌ مقدس‌ حق‌ صرف‌ الوجود

الْمُتَكَبرِينَ(۷۶) تفسير نمونه ، جلد: ۲۰، صفحه : ۱۷۰ ترجمه : ۶۹ - آيا نديدى كسانى را كه مجادله در آيات ما مى كنند چگونه از راه حق منحرف مى شوند؟ ۷۰ - كسانى كه كتاب (آسمانى

لقمان معناى اينكه فرمود: ((سخر لكم ما فى السموات و ما فى الارض )) نكوهش از مجادله بدون علم و از روى تقليد درباره خدا احتجاج بر وحدانيت خداى تعالى در الوهيت

هدایت کافران و مشرکان زنده بلامانع است ولی برای مردگان آنان صحیح نیست (نگا: مجادله / ). وَ مَنْ‌ يَرْغَبُ‌ عَنْ‌ مِلَّةِ... (۰) وَ إِذْ قَالَ‌ إِبْرَاهِيمُ‌

لقمان معناى اينكه فرمود: ((سخر لكم ما فى السموات و ما فى الارض )) نكوهش از مجادله بدون علم و از روى تقليد درباره خدا احتجاج بر وحدانيت خداى تعالى در الوهيت

۱۳ نسخ فرمود. Tabber requires Javascript to function. آيات ۷ - ۱۳، سوره مجادله مقصود از چهارمى بودن خدا براى سه نجوى كننده و ششمى بودن او براى پنج نجوىكننده

است، پس خداوند را با آنها بخوانيد. و كسانى را كه در اسم‌هاى خدا به كژى و مجادله ميل دارند خدا را به چيزى كه لايق او نيست توصيف مى‌كنند (و به جنگ و ستيزه

‌اگر‌ ‌در‌ امر حق‌ّ ‌باشد‌ ممدوح‌ ‌است‌ (وَ تَناجَوا بِالبِرِّ وَ التَّقوي‌) مجادله‌ آيه 10 و 11. ] (آیه 62)- این سخن قاطع موسی که هیچ شباهتی به سخن ساحران

عَزِيزٌ (حديد ‌آيه‌ 25) كَتَب‌َ اللّه‌ُ لَأَغلِبَن‌َّ أَنَا وَ رُسُلِي‌ (مجادله‌ ‌آيه‌ 22) وَ اللّه‌ُ غالِب‌ٌ عَلي‌ أَمرِه‌ِ (يوسف‌ ‌آيه‌ 21) و ‌غير‌ اينها

هذا ‌اينکه‌ نوع‌ عذاب‌ها ‌را‌ بودي‌. ما كُنتُم‌ بِه‌ِ تَمتَرُون‌َ مريه‌ مجادله‌ و القاء شبهه‌ و تشكيك‌ ‌در‌ امر ‌است‌ ‌تا‌ اينجا حال‌ اهل‌ عذاب‌ اما حال‌

100- لَمْ يَكُن. 101- حشر. 102- نصر. 103- نور. 104- حج. 105- منافقون. 106- مجادله. 107- حجرات. 108- تحريم. 109- جمعه. 110- تغابن. 111- صف. 112- مائده. 113-

ج 1، ص 9. 31 «2». تفسير منهج‌الصادقين، ج 1، ص 552. «3». صافات، 172. «4». مجادله، 21. جلد 1 - صفحه 332 مضطرب مى‌كند. «يَقُولَ الرَّسُولُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا

كسب عقائد باطله و اظهار آن در پيشگاه الهى توقيف و بازداشت شوند و با يكديگر مجادله نمايند تعجّب ميكنى از آنكه چگونه يكديگر را تكذيب و كتب سماوى را تصديق ميكنند

نقل نموده است. Tabber requires Javascript to function. آيات ۷ - ۱۳، سوره مجادله مقصود از چهارمى بودن خدا براى سه نجوى كننده و ششمى بودن او براى پنج نجوىكننده

مقصود از آن ايمان است. گويد: و از او پرسيدم از قول خدا عز و جل (۲۲ سوره مجادله): «و تأييد كرد آنان را به روحى از سوى خود» فرمود: آن ايمان است. ابو حمزه

لوط و خانواده او را نجات ميدهيم مگر زنش را كه بايد بماند و معذّب شود و اين مجادله حضرت ابراهيم با ملائكه بود كه در آن آيات اشاره شد و آنها نزد لوط آمدند در

مسلمین نهى گردیدند. Tabber requires Javascript to function. آيات ۷ - ۱۳، سوره مجادله مقصود از چهارمى بودن خدا براى سه نجوى كننده و ششمى بودن او براى پنج نجوىكننده

فرمود: معتكف عطر را استشمام نمى‏كند، و از رائحه ريحان لذت نمى‏جويد، و بحث و مجادله نمى‏كند، و نه مى‏خرد و نه مى‏فروشد، و فرمود: كسى كه سه روز معتكف بود، روز

معارج‌ ميفرمايد سَأَل‌َ سائِل‌ٌ بِعَذاب‌ٍ واقِع‌ٍ ‌آيه‌ 1، و ‌در‌ سوره‌ مجادله‌ ميفرمايد لَو لا يُعَذِّبُنَا اللّه‌ُ بِما نَقُول‌ُ ‌آيه‌ 9 و تحقيق‌ كلام‌

ايشان باز دارند. بعد ظرف گمشده را در دست آنها يافتند. ثانيا ورثه با آنها مجادله. ايشان گفتند: اين ظرف را از بديل خريده‌ايم، اما چون بيّنه نداشتيم اقرار

الاعمال و مجمع از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه هر كس سوره حديد و مجادله را بخواند در نماز واجب و مداومت نمايد بر آن خداوند او را عذاب نميفرمايد

لا أَدني‌ مِن‌ ذلِك‌َ وَ لا أَكثَرَ إِلّا هُوَ مَعَهُم‌ أَين‌َ ما كانُوا مجادلة آيه 8. وَ سَبِّح‌ بِحَمدِ رَبِّك‌َ حِين‌َ تَقُوم‌ُ ‌در‌ ‌اينکه‌ جمله‌ اقوال‌

لَعَفُوٌّ غَفُورٌ‌-‌ حج‌ آيه 59‌-‌ وَ إِن‌َّ اللّه‌َ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ‌-‌ مجادله‌ آيه 3‌-‌ إِنَّه‌ُ لا يُحِب‌ُّ الظّالِمِين‌َ عدم‌ محبت‌ ‌خدا‌ عدم‌ شمول‌

آن‏چه ناخوش و بد باشد ناتمام است، نه آنكه اصلًا انفاق نيست. (مترجم) (۳). مجادله، ۲۲.

را) نامیده‌اید، (و) خدا بر (حقانیت) آنها هیچ سلطه‌ای فرو نفرستاده، با من مجادله می‌کنید؟ پس منتظر باشید که بی‌گمان من (هم) با شما از منتظرانم.» پس او و

از بين بردن حق شده. پس مراد از مجادله در آيات خدا، در آيه مورد بحث نيز، مجادله به منظور از بين بردن حق، و خلاصه مجادله مذموم است، و شامل جدال براى اثبات

أُولئِك‌َ حِزب‌ُ الشَّيطان‌ِ أَلا إِن‌َّ حِزب‌َ الشَّيطان‌ِ هُم‌ُ الخاسِرُون‌َ مجادله‌ ‌آيه‌ 20. و ولّي‌ شيطان‌ دوست‌ و ناصر و قرين‌ و حزب‌ شيطان‌ ميشود. (آیه

آيه نخست از زبان قوم نوح چنين نقل مى كند آنها گفتند: اى نوح اين همه بحث و مجادله كردى بس است ، تو بسيار با ما سخن گفتى ، ديگر جائى براى بحث باقى نمانده تفسير

مراجعه كرده بود، و بحث و مجادله مى كرد، شنيد، و تقاضاى او را اجابت فرمود» (قد سمع الله قول التى تجادلك فى زوجها). «تجادل » از «مجادله » از ماده «جدل » گرفته

جز اينكه‌ ‌خدا‌ ‌با‌ ‌آنها‌ ‌باشد‌) 1‌-‌ سوره‌ بقره‌ ‌آيه‌ 32 2‌-‌ سوره‌ مجادله‌ ‌آيه‌ 8 جلد 1 - صفحه 401 3‌-‌ معيّت‌ بمعني‌ نصرت‌ و اعانت‌، مانند ‌آيه‌

دو معني‌ دارد: يكي‌ شنونده‌ كلام‌ مثل‌ وَ اللّه‌ُ يَسمَع‌ُ تَحاوُرَكُما مجادله‌ ‌آيه‌ 1، و ‌در‌ حق‌ ‌خدا‌ بمعني‌ علم‌ بمسموعات‌ ‌است‌ چنانچه‌ گذشت‌، و

آن عنصر مردود اينست كه من از شما خواستم تا مرا به نزد كسى ببريد كه با او مجادله كنم، و او را ببازى و ريشخند بگيرم، و به او بخندم، نه به نزد كسى كه مرا با

است كه در آنچه مربوط به او نيست مداخله نكند، و پارساترين مردم كسى است كه مجادله را ترك كند، اگر چه حقّ بجانب او باشد، و كم بهره‏ترين از مردانگى كسى است

براى اخلاق روزه‌دار در ضمن روايت مفصلى مى‌خوانيم: روزه‌دار، از دروغ، گناه، مجادله، حسادت، غيبت، مخالفت با حقّ، فحش و سرزنش و خشم، طعنه و ظلم و مردم آزارى،

‌از‌ ‌اينکه‌ باب‌ ‌است‌ ‌قوله‌ ‌تعالي‌ استَحوَذَ عَلَيهِم‌ُ الشَّيطان‌ُ مجادله‌ ‌آيه‌ 19، ‌يعني‌ استعلاء پيدا كرد ‌بر‌ ‌آنها‌ و ‌در‌ اينجا مراد ‌اينکه‌

‌آنها‌ و حقانيت‌ اسلام‌ ‌براي‌ آنان‌ ثابت‌ و محقق‌ شد ديگر دنبال‌ نمودن‌ و مجادله‌ روي‌ قبله‌ سابق‌ ‌خود‌ ‌از‌ روي‌ هوي‌ و ‌خود‌ خواهي‌ ‌است‌ و ديگر اينكه‌

شك در حقانيت آيات ما است، تا بخواهند با مجادله، حق را روشن كنند. و حجت و برهانى هم ندارند، تا بخواهند با مجادله، آن حجت را اظهار بدارند، بلكه تنها عامل

پيروزى آشكار بود). ۶ - آنها با اينكه مى دانستند اين فرمان خدا است باز با تو مجادله مى كردند (و آنچنان ) ترس و وحشت آنها را فرا گرفته بود كه ) گوئى به سوى مرگ