نتایج جستجو

و تجارت (های دنیا) بهتر است و خدا بهترین روزی‌دهنده است. (در شأن نزول آیه جابر روایت کرد که قومی با رسول صلّی اللّه علیه و آله و سلّم نماز جمعه می‌خواندند،

آنوقت جابر ديد حضرت بشكم مبارك سنگى بسته دانست گرسنه است و يك بزغاله و قريب يك من جو داشت مايل شد حضرت را مهمان نمايد دعوت كرد و اجابت شد و بمنزل جابر رفت

گفته: جبر گاهى فقط در اصلاح به كار مى‏رود مثل قول على رضى اللّه عنه: يا جابِرُ كُلِّ كِسيرٍ وَ يا مُسَهّرلَ مُسَهِّلَ كُلِّ عَسيرٍ (اى اصلاح گر هر شكسته

را در آن سر مى‏بريدند و نام قربانگاه «غبغب» بود. خدّام بت عزّى بنوشيبان بن جابر بن مرّه از بنى سليم بودند و آخرين ايشان «دبيّه» نام داشت. بت عزّى همچنان

آنوقت جابر ديد حضرت بشكم مبارك سنگى بسته دانست گرسنه است و يك بزغاله و قريب يك من جو داشت مايل شد حضرت را مهمان نمايد دعوت كرد و اجابت شد و بمنزل جابر رفت

از عذاب آخرت است نه برزخ و دوران مرگ در اين زمينه فقط يك روايت در برهان از جابر بن يزيد از امام باقر «عليه السلام» و يك روايت در صافى از قرب الاسناد از امام

کلینى بعد از دو واسطه از سدیر او از امام باقر|امام محمدباقر علیه‌السلام و نیز جابر بن عبدالله از امام محمدباقر علیه‌السلام روایت کنند که مشرکین وقتى که به رسول

۳ - «عن جابر عن أبى جعفر(ع) قال: إنّ أسرّتها من درّ و یاقوت و ذلک قول اللّه «على سرر موضونة» یعنى اوساط السرر من قضبان الدرّ و الیاقوت; جابر از امام باقر(ع)

و هو افضلهم‌ «1». تتمه: در كتاب بصائر- جابر روايت كند از حضرت باقر عليه السّلام سؤال نمودم از روح، فرمود: اى جابر بدرستى كه خداى تعالى آفريد خلق را بر سه

آمده است و به قرینه مقام، مراد از آن ایجاد تمایز حق از باطل مى باشد. ۱۰- «عن جابر بن عبدالله الأنصارى قال: ... وجدت ... سیدى على بن الحسین(ع) ... یدعو ...

ترتیل: ترجمه: «اَفَأَنتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ ...؟» (نگا: یونس / و، نمل / و ). جابر بن عبدالله انصارى گوید: در حجة الوداع در منى نزدیکتر از دیگران نزد رسول خدا

می‌دانید. «شیخ طوسی» گوید: این آیه درباره بعضى از منافقین نازل گردیده است، جابر بن عبدالله انصارى گوید: درباره بعضى از منافقین نازل شده كه ابوسفیان را از

در اين خصوص وارد است از جمله: شيخ طوسى (رضوان اللّه عليه) در كتاب غيبت از جابر جعفى كه از حضرت باقر عليه السّلام سؤال نمودم از تأويل قول اللّه عزّ و جلّ‌

قبل به کافران تعبیر کرد. بنابراین مجرم بر کافر و مشرک اطلاق شده است. ۶- عن جابر قال: ... قال ابو جعفر(ع): ... و اما قوله: «لیحق الحق» فانه یعنى لیحق حق آل

ما أَدراك‌َ مَا الحَاقَّةُ «3» اما فضلها‌-‌ ‌از‌ ‌إبن‌ بابويه‌ مسندا ‌از‌ جابر ‌از‌ حضرت‌ صادق‌ (ع‌) فرمود: اكثروا ‌من‌ قراءة الحاقة فان‌ قراءتها ‌في‌ الفرائض‌

پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. شأن نزول: «شیخ طوسى» گوید: جابر بن عبدالله و سعيد بن مسيب و قتادة و ابن جريج گويند: وقتى كه به رسول خدا صلى

صاحب تفسير مجمع البيان اين موضوع را از جابر روايت نموده و نيز دارقطنى و ابن مردويه از مفسرين عامه هم آن را از جابر روايت كرده اند. صاحبان تفسير جامع البيان

يُبْدِئُ‌... (۴) وَ قِيلَ‌ لِلنَّاسِ‌ هَلْ‌ أَنْتُمْ‌... (۱) ابوهریرة گوید: جابر بن عبدالله به من گفت: بعد از فتح مکه با رسول خدا صلى الله علیه و آله داخل

و شادان گردیدم سپس این آیات بر من نازل شد. امام صادق علیه‌السلام فرماید و جابر نیز گوید: علت نزول آیه ۵ چنین است، روزى رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم

نقشه توطئه قتل رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم را هم در سر مى پرورانیدند. جابر جعفى از امام محمدباقر علیه‌السلام نقل نماید که آیه ۶۵ درباره بنى‌امیه و دشمنان

اسْمُ‌ رَبِّکَ‌ ذِي‌... (۰) شأن نزول آیات ۳۹ و ۴.: از طریق عروة بن رویم از جابر بن عبدالله روایت شده که وقتى که آیات ۱۳ و ۱۴ این سوره «ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِینَ

شده زیرا بدترین مردم و مخلوق خدا بودند که از روى باطن ایمان نیاورده بودند. جابر نیز از امام باقر علیه‌السلام نقل کند که این آیه درباره بنى‌امیه نازل گردیده

بر همان تقديرش باقى بگذارد، و مى تواند آن را محو كند. و در روايت ديگر، از جابر نقل شده كه رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم)، در ذيل جمله مورد بحث فرموده:

اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. شأن نزول: «شیخ طوسى» گوید: از جابر بن عبدالله انصارى روايت شده كه گفته است اين آيه درباره ما نازل شده است و

كتاب الحجة باب آنچه به ائمه از اسم اعظم داده شده سه روايت نقل شده از جمله جابر از امام باقر عليه السلام نقل مى‏كند: اسم اعظم خداوند بر هفتاد و سه حرف است

اكرام فرموده است خداى تعالى بندگان خود را بطاعت ما و محبّت ما و در كافى از جابر بن عبد اللّه نقل نموده كه چون پيغمبر سوره الرّحمن را قرائت فرمود بر مردم

اكرام فرموده است خداى تعالى بندگان خود را بطاعت ما و محبّت ما و در كافى از جابر بن عبد اللّه نقل نموده كه چون پيغمبر سوره الرّحمن را قرائت فرمود بر مردم

اكرام فرموده است خداى تعالى بندگان خود را بطاعت ما و محبّت ما و در كافى از جابر بن عبد اللّه نقل نموده كه چون پيغمبر سوره الرّحمن را قرائت فرمود بر مردم

ارحام مادران، تا انتهاى نتايج اعمال و افعالشان. عياشى از محمد بن فضيل از جابر از حضرت باقر عليه السلام، فرمود: مردى از بيابانى‌ها خدمت پيغمبر صلى اللّه

شهر، يا از عذاب فرار مى‌كنند به سرعت فرار گريخته از دشمن. فى البرهان- عن جابر سألت ابا جعفر عليه السّلام عن قول اللّه عزّ و جلّ: «فلما احسّوا بأسنا إذا

صراحت، همه جا مفيد نيست. اخبار و اطّلاعات، بايد رده‌بندى و طبقه‌بندى شود. (جابرِ جُعفى، هزاران حديث از امام باقر عليه السلام مى‌دانست كه حقّ گفتن آن را براى

(مُتَزَمِّل) و از باب تفعّل است. وَ مِنَ‌ اللَّيْلِ‌ فَاسْجُدْ لَهُ‌ وَ... (۰) جابر گوید: قریش در دارالندوة اجتماع کردند و گفتند: براى این شخص (محمد) نامى بگذاریم

اكرام فرموده است خداى تعالى بندگان خود را بطاعت ما و محبّت ما و در كافى از جابر بن عبد اللّه نقل نموده كه چون پيغمبر سوره الرّحمن را قرائت فرمود بر مردم

اسْمُ‌ رَبِّکَ‌ ذِي‌... (۰) شأن نزول آیات ۳۹ و ۴.: از طریق عروة بن رویم از جابر بن عبدالله روایت شده که وقتى که آیات ۱۳ و ۱۴ این سوره «ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِینَ

ميزان استحقاق و بعضى از ما منقاد و مطيع و تسليم در مقابل اوامر خدايند و بعضى جابر متجاوز از حق پس كسيكه منقاد اوامر الهى باشد طلب نموده راه رشد و هدايت و صلاح

ميزان استحقاق و بعضى از ما منقاد و مطيع و تسليم در مقابل اوامر خدايند و بعضى جابر متجاوز از حق پس كسيكه منقاد اوامر الهى باشد طلب نموده راه رشد و هدايت و صلاح

به ارحام خود بهتر می‌رسند. احمد بن محمد بن خالد البرقى بعد از دو واسطه از جابر و او از امام باقر علیه‌السلام و ایشان از پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم

اكرام فرموده است خداى تعالى بندگان خود را بطاعت ما و محبّت ما و در كافى از جابر بن عبد اللّه نقل نموده كه چون پيغمبر سوره الرّحمن را قرائت فرمود بر مردم

اكرام فرموده است خداى تعالى بندگان خود را بطاعت ما و محبّت ما و در كافى از جابر بن عبد اللّه نقل نموده كه چون پيغمبر سوره الرّحمن را قرائت فرمود بر مردم

نموده كه در شأن آل محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نازل شد و در امالى از جابر بن عبد اللّه نقل نموده كه‌ جلد 5 صفحه 418 ما نزد پيغمبر صلّى اللّه عليه و

نموده كه در شأن آل محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نازل شد و در امالى از جابر بن عبد اللّه نقل نموده كه‌ جلد 5 صفحه 418 ما نزد پيغمبر صلّى اللّه عليه و

پیامبر را گرفت و این آیه را نازل نمود. و نیز ابن عباس و ابن عمر و قتادة و جابر گویند: که رسول خدا بر عبدالله بن ابى‌سلول که یکى از منافقین مشهور بود، نماز

و پرداخته. شأن نزول آیات ۱ تا ۸: محمد بن یعقوب کلینى بعد از چهار واسطه از جابر و او از امام باقر علیه‌السلام نقل نماید که فرمود: ابوجهل با افرادى از قریش

ميزان استحقاق و بعضى از ما منقاد و مطيع و تسليم در مقابل اوامر خدايند و بعضى جابر متجاوز از حق پس كسيكه منقاد اوامر الهى باشد طلب نموده راه رشد و هدايت و صلاح

و شادان گردیدم سپس این آیات بر من نازل شد. امام صادق علیه‌السلام فرماید و جابر نیز گوید: علت نزول آیه ۵ چنین است، روزى رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم

به ارحام خود بهتر می‌رسند. احمد بن محمد بن خالد البرقى بعد از دو واسطه از جابر و او از امام باقر علیه‌السلام و ایشان از پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم

أَنْ‌... (۵) شأن نزول آیات ۱ تا ۸: محمد بن یعقوب کلینى بعد از چهار واسطه از جابر و او از امام باقر علیه‌السلام نقل نماید که فرمود: ابوجهل با افرادى از قریش

واسطه از جابر و او از امام باقر علیه‌السلام نقل نماید که این قسمت از آیه درباره کشته شدن امام حسین علیه‌السلام نزول یافته است. و همچنین جابر از امام باقر

عرش نوشته بودند پيش از خلق عالم، «3» چنانچه در مناقب خوارزمى مذكور است كه جابر بن عبد اللّه انصارى از حضرت رسالت صلّى اللّه عليه و آله و سلّم روايت نموده:

ميزان استحقاق و بعضى از ما منقاد و مطيع و تسليم در مقابل اوامر خدايند و بعضى جابر متجاوز از حق پس كسيكه منقاد اوامر الهى باشد طلب نموده راه رشد و هدايت و صلاح

این سوره و آیاتى چند از سوره حدید را به پیامبر خود نازل نمود. أبی بن کعب و جابر بن عبدالله انصارى گویند: مشرکین به رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم گفتند:

عياشي‌ ‌از‌ ‌آن‌ حضرت‌ فرمود (الخسف‌ و اللّه‌ عند الحوض‌ بالفاسقين‌) و خبر جابر ‌از‌ حضرت‌ باقر ‌عليه‌ السّلام‌ مثله‌، و خبر نجاشي‌ ‌از‌ حضرت‌ صادق‌ فرمود

ايستاد و گفت: اى پسر رسول خدا، واماندم بر آيه‌اى در كتاب خداى عزّ و جلّ، از جابر بن يزيد سؤال نمودم مرا خدمت شما ارشاد نمود. پدرم فرمود: چيست آن آيه؟ گفت:

است ولى جبرئيل ملك عذاب است و او دشمن ما است و در احتجاج امام عسكرى (ع) از جابر بن عبد اللّه روايت مفصلى نقل فرموده است كه خلاصه‌اش آنستكه چون پيغمبر (ص)

اصحاب از استماع خطبه منصرف شده براى تماشا يا معامله بيرون رفتند و بروايت جابر بن عبد اللّه دوازده نفر بيشتر باقى نماندند و حضرت از اين پيش آمد متأثر گرديد

به ارحام خود بهتر می‌رسند. احمد بن محمد بن خالد البرقى بعد از دو واسطه از جابر و او از امام باقر علیه‌السلام و ایشان از پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم

شهادتها ‌ثم‌ ‌لا‌ تفارقه‌ ‌حتي‌ يدخل‌ الجنة و نيز روايت‌ ميكند باسناده‌ ‌از‌ جابر ‌از‌ حضرت‌ باقر (ع‌) فرمود: «‌من‌ قرأ المسبحات‌ قبل‌ ‌أن‌ ينام‌ ‌لم‌ يمت‌

بلیغ در جواب زبرقان ایراد نمود. در این میان اقرع بن حابس از طائفه تمیم از جابر خاست و گفت: ایها الناس این مرد را (مقصودش پیامبر بود) که مى بینید خطیب او

را، و دفع كند بلاها را، و آسان گرداند حساب را، و تأخير اندازد موت را. 2- عن جابر عن ابى جعفر عليه السّلام قال قال رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم:

(تودون أن غیر ذات الشوکة تکون لکم و یرید اللّه ... و یقطع دابر الکفرین) ۱۵- عن جابر قال: سألت ابا جعفر (ع) عن تفسیر هذه الآیة فى قول اللّه: «یرید اللّه أن یحق

اصحاب از استماع خطبه منصرف شده براى تماشا يا معامله بيرون رفتند و بروايت جابر بن عبد اللّه دوازده نفر بيشتر باقى نماندند و حضرت از اين پيش آمد متأثر گرديد

ميزان استحقاق و بعضى از ما منقاد و مطيع و تسليم در مقابل اوامر خدايند و بعضى جابر متجاوز از حق پس كسيكه منقاد اوامر الهى باشد طلب نموده راه رشد و هدايت و صلاح

مستعار است از اجرام غليظه. مراد شدت ثقل است بر معذب‌ «1». در معالم الزلفى- از جابر جعفى از حضرت باقر عليه السّلام در حديث طويلى روايت شده كه فرمود: روز قيامت

نقشه توطئه قتل رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم را هم در سر مى پرورانیدند. جابر جعفى از امام محمدباقر علیه‌السلام نقل نماید که آیه ۶۵ درباره بنى‌امیه و دشمنان

اصحاب از استماع خطبه منصرف شده براى تماشا يا معامله بيرون رفتند و بروايت جابر بن عبد اللّه دوازده نفر بيشتر باقى نماندند و حضرت از اين پيش آمد متأثر گرديد

تاكيد حجت و تقرير نعمت و تذكير و مبالغه و توبيخ مكذب آنست. در كتاب كافى- جابر بن عبد اللّه انصارى روايت نموده كه حضرت پيغمبر صلى اللّه عليه و آله اين سوره

تنبيه: توبه به منزله ترياقى است براى سموم مهلكه معاصى. در جامع الاخبار- جابر بن عبد اللّه انصارى روايت نموده كه: زنى آمد خدمت پيغمبر صلّى اللّه عليه و

نموده كه در شأن آل محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نازل شد و در امالى از جابر بن عبد اللّه نقل نموده كه‌ جلد 5 صفحه 418 ما نزد پيغمبر صلّى اللّه عليه و

(ع) و ابن مسعود نقل شده كه صراط كتاب خدا است و از محمد حنفيه و ابن عباس و جابر بن عبد اللّه انصارى رضوان اللّه عليهم اجمعين نقل نموده‌اند كه صراط دين اسلام

او را بريدند و خار در زبان و چشم او مى‌زدند تا شهيد شد. حضرت مطلع و كرز بن جابر را با بيست سوار مسلح به عقب ايشان فرستاد. همه را گرفته دست و گردن بسته نزد

بپرهيزيد خدا را از مخالفت به اميد خلاصى از عذاب و عقوبت. در مجمع البيان- جابر از حضرت باقر عليه السّلام روايت نموده در معنى آيه كه نيكى نيست كه بجا آوريد

نخل‌هاى خرماى بنوالنضیر را طعمه حریق ساخته و آتش بزنند سپس این آیة نازل گردید. جابر گوید: پیامبر دستور داد درخت‌هاى خرماى بنوالنضیر را قطع نمایند این کار بر

دشمنى است آشكار و هويدا كه بوساوس خود خاطر شما را متزلزل مى‌سازد. شعبى از جابر روايت نموده كه روزى عمر بن الخطاب گفت: يا رسول اللّه ما از يهود سخنان نيكو

ميزان استحقاق و بعضى از ما منقاد و مطيع و تسليم در مقابل اوامر خدايند و بعضى جابر متجاوز از حق پس كسيكه منقاد اوامر الهى باشد طلب نموده راه رشد و هدايت و صلاح

الاعتصام مشكوة، و ابن اثير در نهايت، و بغوى در معالم، در ذيل اين آيه شريفه از جابر انصارى روايت نموده كه عمر بن خطاب خدمت پيغمبر صلى اللّه عليه و آله آمد و

بوده و یاء حذف شده و کسره به جای آن است. شأن نزول آیات ۱۷ و ۱۸: جویبر از جابر بن عبدالله نقل نماید که وقتى که آیه ۴۴ سوره حجر «لَها سَبْعَةُ أَبْوابٍ»

نموده كه در شأن آل محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نازل شد و در امالى از جابر بن عبد اللّه نقل نموده كه‌ جلد 5 صفحه 418 ما نزد پيغمبر صلّى اللّه عليه و

معالم، در ذيل آيه شريفه‌ (وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ)* «1» از جابر عبد اللّه انصارى روايت نموده كه عمر بن خطاب خدمت حضرت رسول صلّى اللّه عليه

بلیغ در جواب زبرقان ایراد نمود. در این میان اقرع بن حابس از طائفه تمیم از جابر خاست و گفت: ایها الناس این مرد را (مقصودش پیامبر بود) که مى بینید خطیب او

پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. شأن نزول آیات ۱۷۳ و ۱۷۴: جابر از امام باقر|امام محمدباقر عليه‌السلام روايت كند كه هنگامى كه پيامبر، على

بيان مراد از درهاى جهنم در ذيل جمله: «لها سبعة ابواب...» و در تفسير عياشى از جابر از ابى جعفر (عليه السلام) روايت كرده كه گفت: خدمت آن جناب بودم ، عرض كردم:

اصحاب از استماع خطبه منصرف شده براى تماشا يا معامله بيرون رفتند و بروايت جابر بن عبد اللّه دوازده نفر بيشتر باقى نماندند و حضرت از اين پيش آمد متأثر گرديد

مِنْ‌... (۰) شأن نزول آیات ۱ تا ۸: محمد بن یعقوب کلینى بعد از چهار واسطه از جابر و او از امام باقر علیه‌السلام نقل نماید که فرمود: ابوجهل با افرادى از قریش

ميزان استحقاق و بعضى از ما منقاد و مطيع و تسليم در مقابل اوامر خدايند و بعضى جابر متجاوز از حق پس كسيكه منقاد اوامر الهى باشد طلب نموده راه رشد و هدايت و صلاح

این سوره و آیاتى چند از سوره حدید را به پیامبر خود نازل نمود. أبی بن کعب و جابر بن عبدالله انصارى گویند: مشرکین به رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم گفتند:

رسالت صلّى اللّه عليه و آله تمام مؤمن و طاهر بوده‌اند. مؤيد اين، حديث شريف جابر بن عبد اللّه انصارى است كه از حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله پرسيدم: كجا

نموده كه در شأن آل محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نازل شد و در امالى از جابر بن عبد اللّه نقل نموده كه‌ جلد 5 صفحه 418 ما نزد پيغمبر صلّى اللّه عليه و

الكتاب بود و نزد جمعى سورة المدثر بوده چنانچه قبل [از اين‌] ذكر شد: نزول وحى- جابر بن عبد اللّه روايت نموده كه حضرت به من فرمود من يك ماه در كوه حرا مجاور بودم

عنه عن علي بن الحكم عن ابي عبد الله المومن عن جابر قال : از جابر، گويد: نزد امام باقر (ع) رفتم، فرمود: اى جابر، به خدا من غمنده‏ام و به راستى من دلم مشغول

مروان عن المنخل عن جابر عن ابي جعفر ع قال : جابر گويد: از امام باقر (ع) پرسيدم از مبدأ علم (يعنى پيغمبر و امام)، به من فرمود: اى جابر، در انبياء و اوصياء

الله ع و علي بن ابراهيم عن محمد بن عيسي عن يونس عن ابي جميله عن جابر عن ابي جعفر ع عن جابر بن عبد الله قال قال رسول الله ص :

تهذيب الاحكام، جلد ۲، كِتَابُ الصَّلَاة عنه عن بعض اصحابنا عن اسماعيل بن جابر :

يعقوب عن علي بن ابراهيم عن ابيه عن احمد بن النضر الخزاز عن عمرو بن شمر عن جابر بن يزيد عن ابي جعفر ع قال :

الصِّيَام علي بن ابراهيم عن ابيه عن احمد بن النضر الخزاز عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

آدرس: احمد بن محمد بن عيسي عن علي بن الحكم عن ابي ايوب عن اسماعيل بن جابر قال :

تهذيب الاحكام، جلد ۲، كِتَابُ الصَّلَاة عنه عن صفوان بن يحيي عن اسماعيل بن جابر عن ابي عبد الله ع قال :

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم و روي جابر عن ابي جعفر ع قال : و جابر از امام ابو جعفر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: كسى كه زندگانيش

يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ الصَّلَاةِ عَلَى الْمَيِّت و قال جابر قال ابو جعفر ع : جابر (منظور جابر جعفى است چنان كه در تهذيب آمده است) گويد: امام باقر عليه

آدرس: سعد عن احمد بن محمد عن ابيه عن عبد الله بن المغيره عن اسماعيل بن جابر عن ابي عبد الله ع :

جلد ۷، كِتَابُ التِّجَارَات عنه عن ابيه عن احمد بن النضر عن عمرو بن شمر عن جابر قال :

الحسين عن احمد بن ادريس عن محمد بن سالم عن احمد بن النضر عن عمرو بن شمر عن جابر قال :

عن محمد بن يعقوب عن علي بن ابراهيم عن ابيه عن حماد عن حريز عن اسماعيل بن جابر و زراره عن ابي جعفر ع قال :

بن عبد الله عن محمد بن سنان عن المفضل عن جابر بن يزيد قال : از جابر بن يزيد، گويد: امام باقر (ع) فرمود: اى جابر، به راستى كه خدا نخست چيزى كه آفريد، محمد

الفقيه، جلد ۱، بَابُ النَّوَادِر في روايه السكوني عن جابر عن ابي جعفر ع قال : و در روايت سكونى از جابر از امام باقر عليه السّلام آمده كه فرمود: علىّ بن الحسين

بن عبد الله عن احمد بن محمد عن ابيه عن عبد الله بن المغيره عن اسماعيل بن جابر قال قال ابو جعفر ع :

الصَّلَاة روي احمد بن محمد بن عيسي عن علي بن الحكم عن ابي ايوب عن اسماعيل بن جابر قال :

التِّجَارَات الحسن بن محمد بن سماعه عن زكريا بن عمرو عن رجل عن اسماعيل بن جابر قال قال لي رجل صالح :

كِتَابُ الْحَج عده من اصحابنا عن احمد بن محمد عن ابن ابي نجران عن المفضل عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

جلد ۱، بَابُ الْمِيَاهِ وَ طُهْرِهَا وَ نَجَاسَتِهَا و سال جابر بن يزيد الجعفي ابا جعفر ع : جابر بن يزيد جعفى از امام باقر عليه السّلام پرسيد از سامّ ابرص

الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْحُدُود و في روايه عمرو بن شمر عن جابر يرفعه : و در روايتى عمرو بن شمر از جابر جعفى و او بى‏ذكر سند روايت كرده است گويد: براستى كه نزد

عن ابن ابي نجران عن عاصم بن حميد عن محمد بن مسلم عن ابي جعفر ع قال حدثني جابر عن رسول الله ص :

جلد ۲، كِتَابُ الْحَج و روي محمد بن سنان عن اسماعيل بن جابر قال : و محمّد بن سنان از اسماعيل بن جابر روايت كرده است كه گفت: در مكّه نزد امام صادق عليه السّلام

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ النِّكَاح روي عن جابر بن عبد الله الانصاري : و از جابر بن عبد اللَّه انصارى نقل شده كه گفت: رسول خدا صلّى اللَّه

أَبْوَابُ الزَّكَاة-بَابُ نَوَادِرِ الزَّكَاة و روي اسماعيل بن جابر قال : و اسماعيل بن جابر در روايت خود آورده است كه به امام صادق عليه السّلام معروض داشتم:

كِتَابُ الْجَنَائِز عنه عن اسماعيل بن مهران عن سيف بن عميره عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي عبد الله ع قال :

الكافي، جلد ۳، كِتَابُ الْجَنَائِز عنه عن اسماعيل بن مهران عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

الْوَصَايَا محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن ابن محبوب عن هشام بن سالم عن اسماعيل بن جابر قال :

كِتَابُ الزَّكَاة احمد بن محمد عن ابيه عن احمد بن النضر عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

۳، كِتَابُ الْجَنَائِز محمد بن يحيي عن محمد بن الحسين عن عمرو بن عثمان عن جابر عن ابي جعفر ع :

كِتَابُ الْجَنَائِز علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن ابي عمير عن سيف بن عميره عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

الطَّهَارَة محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن البرقي عن ابن سنان عن اسماعيل بن جابر قال :

الحسين عن احمد بن ادريس عن محمد بن سالم عن احمد بن النضر عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع :

الْحَج محمد بن يحيي عن محمد بن الحسين عن محمد بن سنان عن عمار بن مروان عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

الْمُرُوءَة عده من اصحابنا عن سهل بن زياد عن الحسن بن عطيه عن اسماعيل بن جابر عن ابي عبد الله ص قال :

بن النضر عن القاسم بن سليمان عن ابي مريم الانصاري عن جابر عن ابي جعفر ع قال سمعته يقول : از جابر، از امام باقر (ع) گويد: شنيدمش مى‏فرمود: مصحفى به دريا

بن الحسين عن ابن محبوب عن ابي الجارود عن ابي جعفر ع عن جابر بن عبد الله الانصاري قال : از جابر بن عبد الله انصارى گويد: بر فاطمه (ع) وارد شدم و پيش او

فِي الْحَظِيرَةِ بَيْنَ دَارَيْن روي عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر عن ابيه عن جده عن علي ع : جابر جعفى از امام باقر از پدرانش از جدّش امير مؤمنان عليه

الحسن بن محبوب عن هشام بن سالم عن اسماعيل بن جابر قال : حسن بن محبوب از هشام بن سالم، از اسماعيل بن جابر روايت كرده است كه گفت: از امام صادق عليه السّلام

الرَّوْضَة سهل بن زياد عن بكر بن صالح عن ابن سنان عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي عبد الله ع قال : جابر از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود: همانا حكمت و

الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْفَرَائِضِ وَ الْمَوَارِيث و قد روي جابر عن ابي جعفر ع : و جابر از امام ابو جعفر باقر عليه السّلام روايت كرده است كه علىّ عليه

من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات و روي جابر عن ابي جعفر ع قال قال رسول الله ص : و جابر از امام باقر عليه السّلام نقل كرده كه رسول خدا صلّى

عن معلي بن محمد عن محمد بن مسلم عن الحسين بن نصر عن ابيه عن عمرو بن شمر عن جابر قال :

الاحكام، جلد ۷، كِتَابُ التِّجَارَات الحسن بن محبوب عن عمرو بن ابي المقدام عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

محبوب عن محمد بن الحسين عن محمد بن سنان عن عمار بن مروان عن المنخل بن جميل عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

عن محمد بن يعقوب عن علي بن ابراهيم عن ابيه عن حماد عن حريز عن اسماعيل بن جابر و زراره عن ابي جعفر ع قال :

الصَّلَاة-بَابُ ۲۳ الصَّلَاةِ فِي السَّفَر الحسين بن سعيد عن صفوان عن اسماعيل بن جابر قال :

ابو علي الاشعري عن محمد بن عبد الجبار عن احمد بن النضر عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

عبد الله بن جعفر عن ابراهيم بن مهزيار عن ابن ابي عمير عن سيف بن عميره عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

يعقوب عن ابي علي الاشعري عن محمد بن عبد الجبار عن صفوان بن يحيي عن اسماعيل بن جابر قال :

الْجَنَائِز ابو علي الاشعري عن محمد بن سالم عن احمد بن النضر عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

الْمَعِيشَة ابو علي الاشعري عن بعض اصحابه عن احمد بن النضر عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

الزَّكَاة محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن محمد بن سنان عن اسماعيل بن جابر قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

الْجَنَائِز ابو علي الاشعري عن محمد بن سالم عن احمد بن النضر عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

الْجَنَائِز محمد بن يحيي عن سلمه بن الخطاب عن علي بن سيف عن ابيه عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

بن يحيي عن احمد بن ابي عبد الله عن ابيه عن احمد بن النضر عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع :

عنه عن محمد بن الحسين عن الحجال عن عبد الله بن الوليد الكندي عن اسماعيل بن جابر او عبد الله بن سنان قال :

يحيي عن احمد بن محمد بن علي الميثمي الكوفي عن بعض اصحابه عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

بن يحيي عن احمد بن محمد عن علي بن الحكم عن سيف بن عميره عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

كِتَابُ الزَّكَاة محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن ابن فضال عن ابي جميله عن جابر عن ابي جعفر ع قال قال رسول الله ص :

الْأَشْرِبَة محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن محمد بن سنان عن اسماعيل بن جابر قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

عنه عن محمد بن يحيي عن معاويه بن حكيم عن علي بن الحسن بن رباط عن اسماعيل بن جابر عن ابي عبد الله ع قال :

بن يحيي عن عبد الله بن محمد عن ابيه عن عبد الله بن المغيره عن السكوني عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

جلد ۴، کتاب الوصایا احمد بن محمد عن ابن محبوب عن هشام بن سالم عن اسماعيل بن جابر قال :

الطَّهَارَة احمد بن ادريس عن محمد بن سالم عن احمد بن النضر عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع :

كِتَابُ الصَّلَاة علي بن ابراهيم عن ابيه عن عثمان بن عيسي عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

اصحابنا عن احمد بن ابي عبد الله عن محمد بن الحسن عن يوسف بن حماد عمن ذكره عن جابر قال قال ابو جعفر ع :

الصَّلَاة محمد بن يحيي عن محمد بن الحسين عن علي بن النعمان عن عمر بن يزيد عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

علي عن عبد الله بن الصلت عن علي بن الحكم عن سيف بن عميره عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي عبد الله ع قال :

بن محمد عن محمد بن اسماعيل عن علي بن النعمان عن ابن مسكان عن عبد المومن عن جابر قال :

عده من اصحابنا عن احمد بن ابي عبد الله عن عمرو بن عثمان عن مفضل بن صالح عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

الْحُدُود ابو علي الاشعري عن محمد بن سالم عن احمد بن النضر عن عمرو بن شمر عن جابر رفعه عن ابي مريم قال :

الْحَج محمد بن يحيي عن علي بن اسماعيل عن علي بن الحكم عن المفضل بن صالح عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

الْأَطْعِمَة محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن محمد بن سنان عن اسماعيل بن جابر قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

النکاح الصفار عن محمد بن عيسي بن عبيد عن ابي محمد الانصاري عن عمرو بن شمر عن جابر قال :

ابراهيم عن يعقوب بن يزيد عن ابن ابي عمير عن ابي الربيع القزاز عن جابر عن ابي جعفر ع قال : جابر گويد: به امام باقر (ع) گفتم: چرا او را أمير المؤمنين ناميدند؟

الاشعري عن محمد بن سالم عن احمد بن النضر عن عمرو بن شمر عن جابر قال قال لي ابو عبد الله ع : از جابر گويد: امام صادق (ع) به من فرمود: اى اخا جعفر، به راستى

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر ابن محبوب عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال قال رسول الله ص : از امام باقر (ع) كه رسول خدا (ص) فرمود:

الْعِلْم ابو علي الاشعري عن محمد بن سالم عن احمد بن النضر عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال : امام باقر (ع) فرمود: براى هر چيزى بهارى است و بهار قرآن

النِّكَاح روي علي بن رياب عن ابي حمزه الثمالي عن جابر بن عبد الله الانصاري قال : ابو حمزه ثمالى از جابر بن عبد اللَّه انصارى روايت كرده گفت: ما در خدمت

ابي علي الاشعري عن محمد بن عبد الجبار عن احمد بن النضر عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

محمد و علي بن ابراهيم عن ابيه جميعا عن ابن محبوب عن عمرو بن ابي المقدام عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

الْجَنَائِز ابو علي الاشعري عن محمد بن سالم عن احمد بن النضر عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال قال رسول الله ص :

كِتَابُ الْحَج و عنه عن صفوان بن يحيي عن عبد الله بن مسكان عن اسماعيل بن جابر عن ابي بصير و عن اسحاق بن عمار عن ابي بصير و عثمان بن عيسي عن يونس بن ظبيان

بن محمد بن عبد الله عن احمد بن محمد بن خالد عن عثمان بن عيسي عن اسماعيل بن جابر عن ابي عبد الله ع :

السَّفَر محمد بن علي بن محبوب عن محمد بن الحسين عن الحسين بن عثمان عن اسماعيل بن جابر قال :

عنه عن محمد بن يحيي عن محمد بن الحسين عن علي بن النعمان عن عمر بن يزيد عن جابر عن ابي جعفر ع :

النِّكَاح احمد بن محمد عن اسماعيل بن مهران عن ايمن بن محرز عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

عن ابيه جميعا عن ابن محبوب عن ابن رياب عن ابي حمزه عن جابر بن عبد الله قال قال رسول الله ص : از جابر، از رسول خدا (ص) فرمود: من شما را خبر ندهم از بهترين

عن ابيه جميعا عن ابن محبوب عن ابن رياب عن ابي حمزه عن جابر بن عبد الله قال قال رسول الله ص : از جابر بن عبد اللّه، كه رسول خدا (ص) فرمود: آيا به شما خبر

عيسي عن ابراهيم بن عمر اليماني عن جابر الجعفي قال قال ابو عبد الله ع : جابر جعفى گويد: امام صادق (ع) فرمود: اى جابر، براستى خدا تبارك و تعالى خلق را سه

كِتَابُ الدُّعَاء عده من اصحابنا عن احمد بن محمد عن ابن فضال عن ابي جميله عن جابر عن ابي جعفر ع قال : از امام صادق (ع) فرمود: راستى كه ابليس- بر او باد لعنت‏هاى

الكفر عده من اصحابنا عن سهل بن زياد عن ابن محبوب عن ابن رياب عن ابي حمزه عن جابر بن عبد الله قال قال رسول الله ص : رسول خدا (ص) فرمود: بدترين مردم پيش خدا

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم و روي جابر عن ابي جعفر ع قال : و جابر از امام ابو جعفر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: رسول خدا

كتاب الإيمان و الكفر عنه عن احمد بن محمد عن علي بن النعمان عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال قال رسول الله ص : رسول خدا (ص) فرمود: راستى خدا دشمن مى‏دارد

عده من اصحابنا عن احمد بن ابي عبد الله عن عثمان بن عيسي عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال قال رسول الله ص : رسول خدا (ص) فرمود: اگر رفق و نرمش به

الْعِلْم عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن عيسي عن علي بن النعمان عن اسماعيل بن جابر عن ابي عبد الله ع قال : امام صادق (ع) فرمود: قرآن است كه در آن است خبر آنچه

بن الحسين عن محمد بن الحسن عن محمد بن سنان عن عمار بن مروان عن المنخل عن جابر عن ابي جعفر ع انه قال : امام باقر (ع) فرمود: احدى نمى‏تواند مدعى شود كه همه

كِتَابُ التَّوْحِيدِ علي بن ابراهيم عن ابيه عن عمرو بن عثمان عن مفضل بن صالح عن جابر عن ابي جعفر ع قال قال رسول الله ص :

الْجُمُعَةِ وَ يَوْمِهَا سهل بن زياد عن احمد بن محمد عن المفضل بن صالح عن جابر بن يزيد عن ابي جعفر ع قال :

مسعود عن حمدويه عن محمد بن الحسين عن الحسن بن محبوب عن ابي ايوب عن اسماعيل بن جابر قال :

كِتَابُ الْجَنَائِز علي بن ابراهيم عن محمد بن عيسي عن يونس عن عمرو بن شمر عن جابر قال قال علي بن الحسين ع :

أَحْكَامِهَا الحسين بن محمد عن المعلي بن محمد عن الوشا عن المفضل بن صالح عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

الْمُرُوءَة ابو علي الاشعري عن محمد بن سالم عن احمد بن النضر عن عمرو بن شمر عن جابر عن عبد الله بن يحيي الكندي عن ابيه و كان صاحب مطهره امير المومنين ع قال قال

بن محمد عن الحسين بن سعيد عن محمد بن سنان عن عبد الملك القمي عن اسماعيل بن جابر عن عبد الحميد خادم اسماعيل بن جعفر عن ابي عبد الله ع قال :

‌خود‌ و عصيان‌ و مخالفت‌ كردند رسولان‌ ‌او‌ ‌را‌ و متابعت‌ كردند ‌هر‌ ظالم‌ جابر عنود ‌را‌ وَ تِلك‌َ عادٌ تعبير بتلك‌ ‌با‌ اينكه‌ عاد مذكر ‌است‌ باعتبار جماعت‌

دارند چنانچه‌ ‌در‌ اخبار داريم‌ (الراضي‌ بفعل‌ قوم‌ كالداخل‌ فيهم‌) و قضيه‌ جابر ‌بن‌ ‌عبد‌ اللّه‌ ‌که‌ ‌در‌ خطاب‌ بشهداء كربلا ‌گفت‌ ‌من‌ ‌هم‌ ‌با‌ ‌شما‌

و عقاب است بر ايشان كه قادر نباشد بر مثل آن هيچ منتقمى. در معالم الزّلفى- جابر جعفى از حضرت باقر عليه السّلام روايت نموده در حديث طويلى فرمود: روز قيامت

الاسرار. در تفسير برهان از ابن بابويه بعد از هشت واسطه از عطيّة العوفى او از جابر بن عبدالله انصارى روايت كند كه گويد از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنيدم

بلیغ در جواب زبرقان ایراد نمود. در این میان اقرع بن حابس از طائفه تمیم از جابر خاست و گفت: ایها الناس این مرد را (مقصودش پیامبر بود) که مى بینید خطیب او

اصحاب ادا ننمود مگر هفت نفر سلمان و أبو ذر و عمّار و مقداد بن اسود كندى و جابر بن عبد اللّه انصارى و بنده‌اى از پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم و زيد

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن علي بن النعمان عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال قال رسول الله ص : فرمود (ع): رسول خدا (ص) فرموده است: اگر

وَ حُرْمَتِهَا وَ ثَوَابِ مَنْ صَلَّى فِيهَا و روي عن جابر بن عبد الله الانصاري انه قال : و از جابر بن عبد اللَّه انصارى مرويست كه گفت: در براثا امير المؤمنين

الكفر ابو علي الاشعري عن محمد بن سالم عن احمد بن النضر عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع : از امام باقر (ع)، فرمود: در تفسير قول خدا عز و جل (۱۳۵ سوره

الْحُجَّة محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن ابن محبوب عن عمرو بن ابي المقدام عن جابر قال سمعت ابا جعفر ع يقول : امام باقر (ع) مى‏فرمود: هيچ كس از مردم مدعى نيست

به من بنمايى؟ جابر عرض كرد: آرى، پس پدرم با جابر همراه شد و تا منزل جابر رفت و جابر نامه‏اى از پوست آهو بيرون آورد. پدرم فرمود كه: اى جابر، در نامه و نوشته

عن ابيه عن علي بن عقبه و ذبيان بن حكيم عن موسي بن اكيل عن عمرو بن شمر عن جابر بن يزيد عن ابي جعفر ع قال :

ابراهيم عن ابيه جميعا عن الحسن بن محبوب عن علي بن رياب عن ابي حمزه قال سمعت جابر بن عبد الله يقول كنا عند النبي ص فقال :

ابراهيم عن ابيه عن حماد بن عيسي عن الحسين بن المختار قال حدثني اسماعيل بن جابر قال :

بن محمد عن الحسين بن سعيد عن محمد بن سنان عن عبد الملك القمي عن اسماعيل بن جابر عن عبد الحميد خادم اسماعيل بن جعفر عن ابي عبد الله ع قال :

محمد القاساني عن القاسم بن محمد عن سليمان بن داود عن يحيي بن ادم عن شريك عن جابر بن يزيد عن ابي جعفر ع قال : از امام باقر (ع) فرمود: مردانگى صبر (تلخى صبر

احمد بن محمد عن الحسن بن محبوب عن عمرو بن ابي المقدام عن جابر قال سمعت ابا جعفر ع يقول : جابر گويد: از امام باقر (ع) شنيدم مى‏فرمود: همانا كسى خداى عز

فَضْلِ الْعِلْم و بهذا الاسناد عن ابيه عن احمد بن النضر عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال : امام باقر (ع) فرمود: زكات علم اين است كه آن را به بندگان

الاشعري عن محمد بن سالم عن احمد بن النضر عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال : از جابر كه امام باقر (ع) فرمود: قرآن روز قيامت در بهترين صورتى مى‏آيد

بن محمد عن الحسين بن سعيد عن حماد بن عيسي عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال : از جابر از امام باقر (ع) فرمود: امير المؤمنين (ع) به امام حسن وصيت

عن محمد بن الحسين عن موسي بن سعدان عن عبد الله بن القاسم عن عبد القهار عن جابر الجعفي عن ابي جعفر ع قال قال رسول الله ص : امام باقر (ع) فرمود: رسول خدا

مهران عن احمد بن محمد عن جابر عن زينب بنت علي ع قالت قالت فاطمه ع في خطبتها في معني فدك : اسماعيل بن مهران از احمد بن محمد، از جابر از زينب دختر امير المؤمنين

عن احمد بن محمد بن عيسي عن علي بن الحكم او غيره عن سيف بن عميره عن رجل عن جابر عن مسافر عن بشر بن غالب الاسدي عن الحسين بن علي ع قال : از بشير بن غالب اسدى،

فَضْلِ الْعِلْم عده من اصحابنا عن احمد بن محمد عن محمد بن علي عمن ذكره عن جابر عن ابي جعفر ع قال كان علي بن الحسين ع يقول : على بن الحسين (ع) مى‏فرمود:

ابي مريم عن ابي جعفر ع قال سمعت جابر بن عبد الله يقول : ابو مريم از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: از جابر بن عبد اللَّه شنيدم كه ميگفت: روزى

الاحكام، جلد ۹، كِتَابُ الْوَصَايَا عنه عن حماد بن عيسي عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع و ابراهيم بن عمر عن ابان رفعه الي سليم بن قيس الهلالي رضي الله

احمد بن محمد بن ابي نصر و الحسن بن علي جميعا عن ابي جميله مفضل بن صالح عن جابر عن عبد الاعلي و علي بن ابراهيم عن محمد بن عيسي عن يونس عن ابراهيم عن عبد

این سوره و آیاتى چند از سوره حدید را به پیامبر خود نازل نمود. أبی بن کعب و جابر بن عبدالله انصارى گویند: مشرکین به رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم گفتند:

تفسير برأي‌ ‌است‌ و مدرك‌ ندارد و اخبار زيادي‌ داريم‌ ‌در‌ كافي‌ مسندا ‌از‌ جابر ‌از‌ حضرت‌ باقر ‌از‌ حضرت‌ زين‌ العابدين‌ (ع‌) تفسير فرمود بفقد علماء ‌در‌

يَسْتَجِيبُ‌ الَّذِينَ‌ آمَنُوا وَ... (۰) شأن نزول آیات ۱۷ و ۱۸: جویبر از جابر بن عبدالله نقل نماید که وقتى که آیه ۴۴ سوره حجر «لَها سَبْعَةُ أَبْوابٍ»

نموده كه در شأن آل محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نازل شد و در امالى از جابر بن عبد اللّه نقل نموده كه‌ جلد 5 صفحه 418 ما نزد پيغمبر صلّى اللّه عليه و

عزيز و ارجمند شدند، و بر تمام ملوك فارس و روم غالب گشتند. شأن نزول: در مجمع- جابر بن عبد اللّه انصارى نقل نمايد كه: جبرئيل بر پيغمبر خاتم صلّى اللّه عليه و

بن ابي القاسم عن الحسين بن ابي قتاده جميعا عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال : جابر از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: روزى رسول

الصَّوْم و قال ابو جعفر ع لجابر : و امام ابو جعفر عليه السّلام به جابر فرمود: اى جابر، كسى كه ماه رمضان بر او وارد شود، پس روزش را روزه بدارد، و بخشى از

آن‌ها را نهى فرمود و دستور داد كه صدقه را از مال پاك و حلال بدهند. حاكم از جابر روايت كند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله دستور فرموده بود كه زكات فطره را

این سوره و آیاتى چند از سوره حدید را به پیامبر خود نازل نمود. أبی بن کعب و جابر بن عبدالله انصارى گویند: مشرکین به رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم گفتند:

نموده كه در شأن آل محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نازل شد و در امالى از جابر بن عبد اللّه نقل نموده كه‌ جلد 5 صفحه 418 ما نزد پيغمبر صلّى اللّه عليه و

علي بن محمد عن علي بن العباس عن علي بن حماد عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع : جابر از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه در تفسير گفتار خداى عز

الدر المنثور است كه طبرانى - در كتاب الاوسط - و ابن مردويه به سند صحيح از جابر بن عبد الله انصارى روايت كرده اند كه گفت : رسول خدا (صلى الله عليه و آله

اهل قرن خود، و حضرت امام حسن در قرن خود، و حضرت امام حسين با اهل قرن خود. جابر بن عبد اللّه از حضرت باقر روايت نموده كه‌ «1»: وقتى اين آيه نازل شد، مسلمانان

شفا بخشد او را (حديث مفصل و براى نمونه تذكر داده شد). «1» تتمه: عياشى- از جابر كه سؤال نمودم از حضرت صادق عليه السّلام باطن اين آيه را؟ فرمود: آسمان در

می‌گردد. نقل و روایت نموده اند و نیز در تفسیر طبرانى مانند آن را از حدیث جابر بن عبدالله و علقمة بن ناجیه و ام‌سلمه روایت مى کند و نیز طبرى صاحب جامع البیان

بيته‌ ‌عليهم‌ الصلاة و ‌السلام‌». و ‌در‌ روايت‌ ليث‌ ‌بن‌ ابي‌ الزبير ‌از‌ جابر ‌گفت‌: «‌کان‌ ‌رسول‌ اللّه‌ (ص‌) ‌لا‌ ينام‌ ‌حتي‌ يقرأ الم‌ تنزيل‌ و تبارك‌

عيسي و محمد بن يحيي و محمد بن الحسين جميعا عن محمد بن سنان عن اسماعيل بن جابر و عبد الكريم بن عمرو عن عبد الحميد بن ابي الديلم عن ابي عبد الله ع قال :

عامه مانند: نيشابورى، بيضاوى، ثعلبى، سيوطى، زمخشرى، و بسيارى از ايشان از «جابر» روايت نموده: زمان قحط سالى، روزى حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم

نه؟ پیامبر فرمود: بلى بر شما حلال است سپس این آیات نازل گردید. چنان که از جابر و ابن مسعود و نیز از سالم بن ابى الجعد و سدى و همچنین از طریق کلبى از ابوصالح

چه چيز حضرت، آيات را تلاوت نمود «بَراءَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ ...». جابر انصارى نقل نمايد «2» كه وقتى حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله و سلّم حضرت

نموده كه در شأن آل محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نازل شد و در امالى از جابر بن عبد اللّه نقل نموده كه‌ جلد 5 صفحه 418 ما نزد پيغمبر صلّى اللّه عليه و

بلیغ در جواب زبرقان ایراد نمود. در این میان اقرع بن حابس از طائفه تمیم از جابر خاست و گفت: ایها الناس این مرد را (مقصودش پیامبر بود) که مى بینید خطیب او

اصحاب ادا ننمود مگر هفت نفر سلمان و أبو ذر و عمّار و مقداد بن اسود كندى و جابر بن عبد اللّه انصارى و بنده‌اى از پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم و زيد

سند خود، از ليث بن ابى سليم، از ابى جعفر محمد بن على روايت كرده كه فرمود: جابر بن عبداللّه برايم حديث كرد كه على «عليه السلام»، در جنگ خيبر، درب قلعه را

دهن خويش تر مى‌كردند، و هم هوا كه به غايت گرم بود، چنانچه مفسرين‌ «1» از جابر بن عبد الله انصارى روايت نموده كه: مهاجر و انصار را سه عسرت بود: عسرت آب

زمين باشد. و هر مالى كه زكات آن ادا نشده گنج است اگرچه روى زمين باشد. نزد جابر بن عبد اللّه انصارى هر مالى كه زكات آن ادا شده گنج نباشد، و شرّ آن به سبب

و در همان كتاب است كه عسكرى، در كتاب «المواعظ» و ابن لال و ابن نجار، از جابر بن عبداللّه روايت كرده اند كه گفت: روزى رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و

قتادة و نيز ابن ابى‌حاتم در تفسير خود از طريق ابن لهيعة او از ابوالزبير او از جابر روايت كرده است و نيز ثعلبى در تفسير خود از طريق كلبى او از ابوصالح او از

سلام و همچنين نظيرى در كتاب الخصائص از ابن عباس و فلكى در كتاب الابانة از جابر انصارى كه همه از بزرگان علماى عامه مى باشند. اين موضوع را با عبارات مختلف

الزرقى روايت نمايد و نيز ترمذى در صحيح خود از ابوهريرة و طبرى در تفسير خود از جابر بن عبدالله روايت نموده و گويند با پيامبر در عسفان بوديم كه مشركين با خالد

230 و 231. جلد 6 - صفحه 213 برادرت يوسف باشد. واحدى در وسيط به اسناد خود از جابر نقل نمايد كه‌ «1» حضرت رسالت صلّى اللّه عليه و آله فرمود: جبرئيل بر من نازل

مؤمنين‌ زمان‌ ‌آن‌ حضرت‌ بدليل‌ حديثي‌ ‌که‌ ‌از‌ ‌إبن‌ بابويه‌ مسندا ‌الي‌ جابر ‌بن‌ ‌عبد‌ اللّه‌ انصاري‌ ‌از‌ پيغمبر اكرم‌ ‌که‌ روزي‌ حضرت‌ روي‌ بامير المؤمنين‌

اَلصَّوْتِ بِالتَّلْبِيَةِ وَ اَلثَّجُّ نَحْرُ اَلْبُدْنِ وَ قَالَ قَالَ‏ جَابِرُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ‏ مَا بَلَغْنَا اَلرَّوْحَاءَ حَتَّى بَحَّتْ أَصْوَاتُنَا

بِاللَّيْلِ فِي اَلسَّفَرِ فَقَالَ نَعَمْ فَقَالَ لَهُ‏ إِسْمَاعِيلُ بْنُ جَابِرٍ أَقْضِي صَلاَةَ اَلنَّهَارِ بِاللَّيْلِ فِي اَلسَّفَرِ فَقَالَ لاَ فَقَالَ

سَأَلَ‏ إِسْمَاعِيلُ بْنُ جَابِرٍ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ فَقَالَ أَصْلَحَكَ اَللَّهُ إِنَّ عَلَيَّ نَوَافِلَ كَثِيرَةً فَكَيْفَ أَصْنَعُ فَقَالَ اِقْضِهَا

سَأَلَ‏ إِسْمَاعِيلُ بْنُ جَابِرٍ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ فَقَالَ أَصْلَحَكَ اَللَّهُ إِنَّ عَلَيَّ نَوَافِلَ كَثِيرَةً فَكَيْفَ أَصْنَعُ فَقَالَ اِقْضِهَا

كرده است. و در تفسير برهان، از تفسير ثعلبى، به طور رفع (بدون ذكر سند)، از جابر، از ابى جعفر (عليه السّلام) روايت كرده كه فرمود: از رسول خدا (صلى اللّه عليه

أَنْتَ إِذَا ظَهَرَ اَلْجَوْرُ وَ أُورِثْتُمُ اَلذُّلَّ قَالَ فَقَالَ لَهُ‏ جَابِرٌ لاَ أُبْقِيتُ إِلَى ذَلِكَ اَلزَّمَانِ وَ مَتَى يَكُونُ ذَلِكَ بِأَبِي أَنْتَ

ناتوانان را كمك مى نمود. و در تفسير برهان از حسين بن سعيد در كتاب «تمحيص » از جابر روايت كرده كه گفت : از حضرت ابى جعفر (عليه السّلام ) پرسيدم معناى صبر جميل

در همان كتاب، در ذيل جمله «فَهَل عَسَيتُم أن توَلّيتُم...»، از بيهقى، از جابر بن عبداللّه روايت آورده كه گفت: رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» فرمود:

الميزان جلد ۱۲ صفحه ۲۱۹ مؤ لف : يعنى در مكه نازل شده بود. و در تفسير عياشى از جابر از امام باقر (عليه السلام ) روايت كرده كه در ذيل آيه «و لقد علمنا المستقدمين

او، معصيت من. مميز سازد شما را به شمشير غير من، همه گفتند نه. 3- در مناقب- جابر بن عبد اللّه رضوان اللّه عليه روايت نموده كه: هر آينه شنيدم كه حضرت پيغمبر

بر آنها مرتب ميشود كما تدين تدان و الحمد للّه على وضوح الحق و الحجة عليه جابر بن عبد اللّه انصارى از حضرت سجاد روايت نموده كه خداوند به پيغمبر (ص) فرمود

دعا را خواند، دنبالش خداى تعالى اين آيه را نازل كرد، و نظير اين روايت از جابر بن عبد اللّه نيز روايت شده . مؤ لف: صاحب روح المعانى گفته : ظاهر اين است

مسلمان نيست . ۷ - امام باقر (عليه السلام ) به يكى از يارانش به نام جابر فرمود: و اعلم يا جابر بانك لا تكون لنا وليا حتى لو اجتمع عليك اهل مصرك و قالوا انت رجل

ابيه عن ابن ابي عمير عن ميسر عن ابيه عن ابي جعفر ع قال قال رسول الله ص : از جابر بن عبد اللّه، كه رسول خدا (ص) فرمود: آيا به شما خبر ندهم از بدترين مردان

به حساب نمى آورند و همين استقصاء معناى سوء الحساب است. و در همان كتاب، از جابر از ابى جعفر (عليه السّلام) روايت كرده كه فرمود: رسول خدا (صلى الله عليه و

به طرف آسمان از طرف عده زیادى از اصحاب مانند ابن عباس و ابن مسعود و انس و جابر بن عبدالله و حذیفه و عائشه و ام‌هانى و سایرین رسیده که جاى هیچ شک و تردیدى

عَمرو بن شمر، از جابر، از امام باقر «عليه السلام» روايت كرده كه فرمود: «وَ الأمرُ يَومَئِذٍ وَ اليَوم كُلُّهُ لله». آنگاه فرمود: اى جابر! وقتى قيامت مى شود،

ذيل آيه مزبور گذرانديم تاءييد مى كند و در همان كتاب به سند خود از عمرو بن جابر روايت آورده كه به امام ابى جعفر محمد بن على الباقر (عليهما السلام) عرضه داشتم :

، ابن حبان ، ابو الشيخ ، ابن مردويه و بيهقى در كتاب الا سماء و الصفات از جابر بن عبد الله نقل كرده اند كه گفت : وقتى آيه « قل هو القادر على ان يبعث عليكم

و شيطان ها محفوظ است. «بحث روایى» در الدرّ المنثور است كه ابن مردويه، از جابر بن عبداللّه روايت كرده كه گفت: شخصى از رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و

كرده كه فرمود: جابر به امام باقر عليه السلام عرض كرد: فدايت شوم ، يا بن رسول اللّه ! حديثى از جده ات فاطمه عليهاسلام برايم حديث كن ، جابر همچنان مطالب امام

فاعل مجبور، جانب انجام دادن را بر جانب انجام ندادن ترجيح دهد، هر چند كه شخص جابر بوجهى سبب شده كه او فعل را انجام دهد، ولكن انجام فعل مادام كه بنظر فاعل ،

نقل مى كنيم ، وى از جابر بن عبداللّه روايت مى كند كه گفت برسولخدا (ص ) عرضه داشتم : اولين چيزيكه خدا خلق كرد، چه بود؟ فرمود: اى جابر نور پيغمبرت بود، كه

الْقَوَاعِدُ مِنَ‌ النِّسَاءِ... (۴) لاَ جُنَاحَ‌ عَلَيْهِنَ‌ فِي‌... (۱۰) جابر بن عبدالله بنا به نقل مقاتل چنین گوید: اسماء دختر مرثد داراى نخلستانى بود

در مى ايستاد و اجازه مى گرفت ، و يكروز «جابر بن عبد الله » با او بود پس از آنكه براى خود اجازه گرفت براى «جابر» نيز اجازه گرفت !. بعلاوه به هنگامى كه دعوت

منتظرانم، كه در اين آيه بقرينه سؤال مراد از غيب حجت است، و نيز در آنكتاب از جابر بن عبد اللّه انصارى نقل نموده از پيغمبر (ص) در ضمن حديثى كه در آن نام دوازده

در كتاب «امالى »، (عبارت روايت از فضل بن شاذان است ) كه وى به سند خود از جابر بن عبداللّه روايت كرده كه گفت : من از رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم

است و اخبارى ديگر. در كافى و در كتاب علل روايتى با سند آورده اند كه سندش به جابر بن يزيد منتهى مى شود و او از امام باقر نقل كرده كه در ذيل آيه ((و لقد عهدنا

بغدادى و طبرى و موصلى و احمد حنبل و غير آنها به اسناد خود از عمار ياسر و جابر بن سمره و عثمان بن صهيب از پيغمبر اكرم (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) چنين

ابن مردويه و ابوالقاسم بن منده در كتاب «سؤ ال القبر» از طريق ابى جعفر از جابر بن عبداللّه روايت كرده اند كه گفت : مردى از اهل باديه نزد رسول خدا (صلى اللّه

دختر خزيمه كه از طايفه انصار بود، و زنى از بنى اسد به نام «ام شريك » دختر جابر و «خوله » دختر حكيم بوده است . از جمله در بعضى از روايات آمده است هنگامى

از «زراره » و تعدادى از «صالح بن سهل » و تعدادى از «ابوبصير» و تعدادى از «جابر» و تعدادى از «عبدالله سنان » مى باشد، روشن است كه هرگاه شخص ‍ واحد روايات

مردويه، ابونعيم، و بيهقى - هر دو در كتاب خود به نام دلايل - و ابن عساكر، از جابر بن عبداللّه روايت آورده اند كه گفت: روزى قريش دور هم جمع شده و گفتند: تحقيق

البيان در ذيل آيه ((و ما يعقلها الا العالمون (( مى گويد: واحدى به سند خود از جابر روايت كرده كه گفت : رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) اين آيه را تلاوت

خودش گرفت و بعد از پاسخ موافق فاطمه (عليه السلام ) اجازه ورود براى همراهش جابر بن عبدالله گرفت . اين حديث بخوبى نشان مى دهد كه تا چه اندازه پيامبر (صلى

متعدد اسلامى در آخر زمان صورت مى گيرد و دليل بر نزديك شدن قيام قيامت است . جابر بن عبدالله مى گويد: از پيامبر شنيدم كه مى فرمود: ينزل عيسى بن مريم فيقول

روز حساب، و استهزاى تهديد به عذاب آن روز است. در كتاب كافى، به سند خود، از جابر، از امام باقر «عليه السلام» روايت كرده كه فرمود: روزى ابوجهل بن هشام، به

شكمش بيرون مى آيند. و در الدرّ المنثور است كه حاكم، به سندى خوب و معتبر، از جابر، از رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّمم روايت كرده كه فرموده: زمين در

ماجه، ابن جرير، حاكم، ابن مردويه، و بيهقى در كتاب «الاسماء و الصفات»، از جابر روايت كرده اند كه گفت: رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» فرمود: من

هنگام آيات فوق نازل شد و در آن ، ميراث همسران دقيقا تعيين گرديد. و نيز از جابر بن عبد الله نقل شده كه مى گويد: بيمار شده بودم ، پيامبر صلى اللّه عليه و

كه ابن اسحاق و بخارى در تاريخ خود، و ابن جرير به سندى ضعيف از ابن عباس، از جابر بن عبداللّه ابن رباب روايت كرده اند كه گفت: روزى ابوياسر بن اخطب با جمعى

((كفرنابكم (( يعنى تبرى مى جوييم از شما و در الدر المنثور است كه ابن مردويه ، از جابر روايت كرده كه گفت : رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) از خذف - يعنى ريگ

حتمى آن دارد و اينگونه تعبيرات در لغت عرب شايع است . باز در همان كتاب از جابر جعفى از ابى جعفر (عليه السلام ) روايت شده كه در تفسير جمله «تعلم ما فى نفسى

برود (هر چند پشت به قبله باشد) ميتواند نماز مستحبى بخواند. بعضى ديگر از «جابر» نقل كرده اند كه پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلم ) گروهى از مسلمانان را

قرائت مى كرد، كه مقصود از «ولد» همان اسماعيل و اسحاق است. و در مرسله ديگرى از جابر، از امام باقر (عليه السلام)، نظير اين مطلب را روايت نموده است. و ظاهر اين

مؤ لف : در الدرالمنثورهم قريب به اين معنا از عده اى از صحابه چون سلمان ، و جابر، وعبد الله بن عمر، و انس بن مالك ، و ابن ابى مغيث ، از رسولخدا (صلى الله

جلد ۲۰ صفحه ۵۵۶ ابن شهاب مى گويد: ابوسلمه بن عبدالرحمان برايم حديث كرد كه جابر بن عبد اللّه انصارى روزى از مسأله وحى سخن مى گفت. در ضمن سخن، گفت: رسول خدا

الصالحات أولئك هم خير البريّة» را نمى خوانى. و در همان كتاب است كه ابن عساكر، از جابر بن عبد اللّه روايت كرده كه گفت: نزد رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم»

ظاهر در خلاف اين روايت نيز هست. ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۴۵۶ و از جابر روايت آورده كه گفت: «اين آيه، موسى «عليه السلام» را استثنا مى كند. چون او

..» و نااميدى كافران از شفاعت روز جزا و در مجمع گفته است : در خبرى كه از جابر بن عبد اللّه رسيده آمده كه گفت : از رسول خدا شنيدم مى فرمود: كسى كه داخل

‍ گفت : اينجا باشيد كه من آتشى مى بينم و از كتاب طب الائمه به سند خود از جابر جعفى از امام باقر (عليه السلام ) روايت كرده كه در ضمن حديثى فرمود: مقصود

ضحاك و ابن مردويه، به سند خود، از جابر بن سمره، و از عمّار و از ابن عدى و يا از ضحاك، و خطيب بغدادى، در تاريخ خود، از جابر بن سمره، و طبرانى و موصلى و احمد

بعضى ديگر آمده: بر سرِ جان دادن بوده است. و نيز، در همان كتاب است كه احمد از جابر، و مسلم از أُمّ بشر، از خود بشر، از رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم»

معمر بن خلاد گذشته بر آن شهادت مى دهد. و درالدر المنثور است كه ابن عساكر از جابر بن عبد الله روايت كرده كه گفت : انصار تنها بطور مضاجعه با زنان نزديكى مى

بزاز و ابن ابى حاتم و ابونعيم در كتاب حليه و بيهقى در كتاب اسماء و صفات از جابر روايت كرده اند كه گفت : ترجمه تفسير الميزان جلد ۸ صفحه : ۳۲۸ رسول خدا (صلى

و گفت : «آرى خيانت نكردى حتى آن موقعى كه قصد او را كردى » و روايت حكيم بن جابر است كه دارد: جبرئيل گفت : «آرى خيانت نكردى حتى آن موقعى كه بند شلوار را باز

مى كرد، ولى در باطن عدوات مى ورزيد. و نيز از امام باقر (عليه السلام ) از جابر بن عبد الله چنين نقل شده كه گروهى از مشركان هنگامى كه از برابر پيامبر (صلى

روايات به هيچ وجه از باب تفسير نيست. و در الدرّ المنثور است كه: ابن مردويه، از جابر بن عبداللّه روايت كرده كه گفت: خزيمة بن ثابت - البته اين غير آن خزيمه انصارى

طبرانى، عبد بن حميد، مسلم، ابوداوود، ابن ماجه، ابن حبان، و ابن مردويه، همگى از جابر روايت كرده اند كه گفت: رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» فرمود: زنهار

المنثور است كه ابن عدى، ابن مردويه، خطيب و ابن عساكر، در كتاب تاريخ خود، از جابر بن عبداللّه روايت كرده اند كه گفت: وقتى آيه «وَ تُعَزّرُوهُ» بر پيغمبر نازل

حساب عقل هم مساعد آنها است . ترجمه تفسير الميزان جلد ۲ صفحه ۲۹۹ و در كافى از جابر از امام باقر (عليه السلام ) روايت آورده كه فرمود: رسول خدا (صلى الله عليه