نتایج جستجو

آیات شامل این کلمه فى‌ (۱۷۰۱ بار) حرف جّر است اهل لغت براى آن ده معنى ذكر كرده‏اند از جمله: 1- ظرفّيت حقيقى مثل [روم:2]. 2- ظرفّيت اعتبارى نحو [نصر:2]

و قَذَّرْتُهُ كه به معنى مرضش را و قذارتش را از بين بردم است. به قول بعضى اهل لغت تعذيب به معنى ضرب است و به قولى آن از «ماء عذب» آب آلوده و كدر است، عَذَّبْتُهُ

الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ» 2- سرنوشت اهل كتاب و مشركان يكى است. «أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ فِي نارِ جَهَنَّمَ» 3-

آیات إِنَّا مُنْزِلُونَ عَلى‌ أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ رِجْزاً مِنَ السَّماءِ بِما كانُوا يَفْسُقُونَ «34» همانا ما بر اهل اين منطقه به خاطر فسقى كه داشتند،

الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ» 2- سرنوشت اهل كتاب و مشركان يكى است. «أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ فِي نارِ جَهَنَّمَ» 3-

(به كسر - ش) دانستن. زيركى «شعر شعراً: علم به - شعر لكذا: فطن له» و در نزد اهل عربيّت كلامى اسن كه وزن و قافيه داشته باشد (اقرب الموارد). طبرسى ذيل آيه 154

غافل نشويم. «مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ أُمَّةٌ قائِمَةٌ» 2- يكى از راههاى جذب و دعوت ديگران، اقرار و اعتراف به كمالاتِ آنان است. «مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ أُمَّةٌ

هلاك كنندگانيم، أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ: اهل اين شهر را كه سدوم است، زيرا آنها تكذيب برادر زاده تو نمودند، يعنى ما هلاك خواهيم كرد اهل سدوم را. إِنَّ أَهْلَها

بِأَمانِيِّكُمْ، أَهْلِ الْكِتابِ» 3- در گفتار و داورى منصفانه عمل كنيد و اگر انتقاد مى‌كنيد از ضعف همه بگوييد. «لَيْسَ بِأَمانِيِّكُمْ وَ لا أَمانِيِّ أَهْلِ الْكِتابِ»

اسلام ۴ اهل کتاب: اتمام حجت با اهل کتاب ۱; ادعاهاى اهل کتاب ۹، ۱۱; اعراض اهل کتاب ۶; بهانه جویى اهل کتاب ۱۲; سرزنش عصیان اهل کتاب ۱۴; سرزنش کفر اهل کتاب ۱۰;

گويند و به نماز و روزه قيام مى‌نمايند، لكن منافقند. وَ مِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ: و از اهل شهر شما نيز قومى هستند كه، مَرَدُوا عَلَى النِّفاقِ‌: خو كرده

وَالْعَشِیِّ، إِنْ کانَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَمِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ، وَ إِنْ کانَ مِنْ أَهْلِ النَّارِ فَمِنْ أَهْلِ النَّارِ، فَیُقالُ هذا مَقْعَدُکَ

اميرمؤمنان «ع» و شيعيان اويند) تفسیر آیات لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ مُنْفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ

تعالیم انجیل ۲۱ ۱۴ اهل کتاب: ارزشگذارى اهل کتاب ۱۷ ; علماى اهل کتاب ۱، ۲، ۳، ۱۶، ۱۸ ; کافران اهل کتاب ۶ ; متکبران اهل کتاب ۴ ; مؤمنان اهل کتاب ۱، ۵، ۱۰، ۱۱،

لَمَّا جاءَتْ رُسُلُنا إِبْراهِيمَ بِالْبُشْرى‌ قالُوا إِنَّا مُهْلِكُوا أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ إِنَّ أَهْلَها كانُوا ظالِمِينَ (31) قالَ إِنَّ فِيها

انبیا ۱، ۵ انسان: اتمام حجت با انسان ها ۱ اهل کتاب: اعراض اهل کتاب ۱۴; اهل کتاب دوران جاهلیت ۷; شرایط ایمان اهل کتاب ۶ جاهلیت: مشرکان جاهلیت ۷ خدا: اتمام حجت

۶; تبلیغ انبیا ۶ اهل کتاب: اسلام اهل کتاب ۹; اعراض اهل کتاب ۹; اهل کتاب و قرآن ۸; اهل کتاب و محمد(ص) ۸; پوچى ادعاى اهل کتاب ۸; تفرقه اهل کتاب ۴ خدا: اتمام حجت

‌که‌ ندا ميكند اي‌ اهل‌ بهشت‌ و نعمتهاي‌ ‌آن‌ و اي‌ اهل‌ زيور و زينتهاي‌ بهشت‌ جاودان‌ باشيد ‌که‌ مردني‌ نيست‌، ‌در‌ ‌آن‌ هنگام‌ اميد اهل‌ دوزخ‌ ‌از‌ رهايي‌

آیات شامل این کلمه على‌ (۱۴۴۵ بار) حرف جّر است، اهل لغت براى آن 9 معنى گفته‏اند از جمله:استعلاء خواه حقيقى باشد مثل [مؤمنون:22].خواه معنوى مثل [بقره:253]

فتح، 4. جلد 9 - صفحه 538 4- حساب توطئه‌گران اهل كتاب از حساب بقيه آنان جداست. «الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ» 5- تبعيد از وطن، يكى از مجارات الهى

لَمَّا جاءَتْ رُسُلُنا إِبْراهِيمَ بِالْبُشْرى‌ قالُوا إِنَّا مُهْلِكُوا أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ إِنَّ أَهْلَها كانُوا ظالِمِينَ (31) قالَ إِنَّ فِيها

اللَّهِ «عليه السلام» قالَ: سَنُّوابِهِمْ سُنَّةَ اَهْلِ الْكِتابِ يَعنى الْمَجُوسَ» با مجوس به طريق اهل كتاب رفتار كنيد. در الميزان ذيل آيه شريفه آمده:

آيات هست كه اهل عذاب روز قيامت بينائى و شنوائى و گويائى دارند [بقره:166]. [طه:125]. [ملك:7]. اين آيات نمونه از شنيدن و ديدن و سخن گفتن اهل عذاب است. نتيجه

استبرق افق التى الف الله اله الو الى امر امم امن ان انا انت انث انس انم انن اهل اوب اول اوى ايان اين ايى اکل ب بثث بحر بخل بدل برد برر برزخ برق بسر بسس بشر

بعضى اهل بيعت رضوان را دانسته‏اند كه بيعت حديبيّه است. بعضى آنها را اهل بدر دانسته و برخى مهاجرين پيش از هجرت (مجمع البيان). نا گفته نماند اهل هر زمان

خوانده و آموخته‏اى و تا آنرا بر اهل دانش روشن كنيم لام در «ليقولوا» براى غايب است يعنى تصريف آيات براى عللى است و در نتيجه اهل كفر از تصريف سوء استفاده كرده

يَقْتُرُوا وَ كانَ بَيْنَ ذلِكَ قَواماً» «7» مومنان، به هنگام انفاق نه اهل اسرافند و نه اهل بخل، بلكه ميانه‌رو هستند. «لا تَجْهَرْ بِصَلاتِكَ وَ لا تُخافِتْ

رفته و شخص اهل بهشت گردد و در صورت عكس، اعمال نيك از بين رفته و شخص اهل جهنم گردد و اگر اعمال نيك و بد مساوى بودند نه اهل رحمت باشد و نه اهل عذاب. مقابل

منوره. [احزاب:13]. آنگاه كه عده‏اى از منافقان و مريض القلبها مى‏گفتند اى اهل يثرب ماندن شما در اينجا بى فايده است برگرديد. مى‏خواستند لشكريان اسلام را

قيامت و ويران شدن عالم و اهل رحمت و عذاب است به نظر ميايد غرض از ذكر اين دو آيه درميان هلاكتهاى دنيا و آخرت تذكّر اين نكته است كه اهل ايمان در امان اند همانطور

لَمَّا جاءَتْ رُسُلُنا إِبْراهِيمَ بِالْبُشْرى‌ قالُوا إِنَّا مُهْلِكُوا أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ إِنَّ أَهْلَها كانُوا ظالِمِينَ (31) قالَ إِنَّ فِيها

گه مردم آنها پيامبران‏شان را كشته‏اند. از دو آيه فوق كه اصحاب رّس در رديف اهل عذاب از عاد و ثمود نقل شده بدست مى‏آيد كه آنها در اثر عذاب آسمانى هلاك شده

آيه 45 و 48 نيز آمده است مراد از آن ظاهراً ظلم اهل شهر است چنان كه در آيه [نساء:75]. صريحاً نسبت ظلم به اهل داده شده است. هم من ل ف لا ما ه اله الله ب وله

كه ضمير «به» به عيسى و ضمير «موته» به اهل الكتاب راجع است. الميزان و المنار در تفسير آيه گفته‏اند: هر يك از اهل كتاب در وقت مرگ و ديدن عالم شهود وضعشان

برخى از اهل كتاب را كه امانتدار هستند، ستوده است. «وَ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ» «1» اگر به برخى از اهل كتاب،

عَلَى شَيْء لا مِمّا کَسَبُوا اللّه أَلاّ وَ الْکِتَاب صَلْدا عَاصِف يَوْم أَهْل مِن فَتَرَکَه فِي فَضْل يَعْلَم وَابِل رَحِيم لِئَلاّ ذٰلِک الرّيح فَأَصَابَه

مطلقه الهيّه نمود كه مفاد سوره حمد است كم‌كم بخدا نزديك ميشود بطوريكه اگر از اهل بصيرت باشد خدا را بچشم دل ميبيند و مى‌شناسد پس مناسب است از غيبت بخطاب عدول

۱۴ امتها: کفر امتهاى پیشین ۳ اهل کتاب: آثار گمراهى اهل کتاب ۱۱; بى اعتنایى اهل کتاب ۱۲; شگفتى عصیان اهل کتاب ۱۴; محرومیت اهل کتاب ۱۴ ایمان: آثار ایمان به

بَغَى يُؤْمِنُوا أَنْت الْکِتَاب نُخْلِفُه لَک فَإِنّهَا أَرُونِي خَصْمَان أَهْل اهْدِنَا نَجْعَل مُحَرّمَة عِبَادَتِکُم عِلْما لَم دُون نَحْن أَمْلِک فِيه

مراد از حمل (به كسر اوّل)بار گناه است ولى چرا حمل گفته شده بنابر آنچه از اهل لغت نقل شد لازم بود حمل (به فتح) گفته شود زيرا گناه بار متصل و بار معنوى است

جعفر صادق (ع) در کتاب الكافي جلد ۶ كِتَابُ الذَّبَائِح‏‏ بَابُ ذَبَائِحِ أَهْلِ الْكِتَاب‏ موضوعات :

مى‏دانم «اُبَّرِءُ اللّهَ مِنَ السُّوءِ بَرأةً». سبحان اللّه و سبيحانك به تصريح اهل لغت گاهى براى تعجب آيد مثل [اسراء:93]. [نور:16]. تسبيح در قرآن بنفسه منعدى

واقع شود. 1- امر به معروف ونهى از منكر، در اديان ديگر نيز مطرح بوده است. «أَهْلِ الْكِتابِ ... يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ» 2- سجده‌هاى سحر بايد همراه با

برخى از اهل كتاب را كه امانتدار هستند، ستوده است. «وَ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ» «1» اگر به برخى از اهل كتاب،

گفته شد در «يغوث» نيز هست مع الوصف ابن كلبى در الاصنام بتى به نام يغوث براى اهل جاهليت نقل مى‏كند كه در محلى از يمن قرار داشته و قبيله مذحج و ديگران آن را

گرفتارى‏ها و مصائبى است كه از روى امتحان و عمل به دستور خدا روى مى‏آورند و اهل آنها هيچ گناهيس كه مصداق «بِما كَسَبَتْ اَيْديكُمْ» باشند ندارند مثل انبياء

كه روز سبت در يهود روز نحترمى بوده است [نساء:154]. و در تهديد ديگران عذاب اهل سبت را پيش كشيده و فرمايد [نساء:47]. يهود را مخاطب قرار داده و فرمايد [بقره:65]

قول سنو الله ردد الى اله غلب ب ف وله ما يا جعل وجد رحم سجن هذه زجو من سرر اهل ابو بغى ملک س جىء متع وفى رحل غلم انن لبث علم ى فتى هذا فتح ضرر فتو مير لعل

در قرآن آمده است. ثَرب و تَثريب هر دو به يك معنى است. لا کم ل على قول يثرب اهل يا قوم هم يوم خطء من غفر کون طوف ان الله رجع نا اله ف وله غرر اذ اذن فرق

خسر جهد اخر روح حقق جهنم جرى بنو لقى قوم دين لو ايى فتح عزز رجل مع ائى مريم اهل ذى صلح تحت بين عرف وفى ظلم طلق ابراهيم قبل بعد رزق ارض

سِخْرِيًّا أَمْ زاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصارُ (63) إِنَّ ذلِكَ لَحَقٌّ تَخاصُمُ أَهْلِ النَّارِ (64) قُلْ إِنَّما أَنَا مُنْذِرٌ وَ ما مِنْ إِلهٍ إِلاَّ اللَّهُ

فَنَجَّيْناكَ مِنَ الْغَمِّ وَ فَتَنَّاكَ فُتُوناً فَلَبِثْتَ سِنِينَ فِي أَهْلِ مَدْيَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلى‌ قَدَرٍ يا مُوسى‌ (40) وَ اصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي

جعفر صادق (ع) در کتاب الكافي جلد ۶ كِتَابُ الذَّبَائِح‏‏ بَابُ ذَبَائِحِ أَهْلِ الْكِتَاب‏ موضوعات :

آمرزش ۱۰ اهل کتاب: آمرزش اهل کتاب ۱، ۱۰ ; انگیزه اهل کتاب ۵ ; اهل کتاب صدر اسلام ۶ ; بى ایمانى اهل کتاب ۵، ۶ ; بی‌تقوایى اهل کتاب ۵، ۶ ; فرجام اهل کتاب ۷ ;

عنوان : حدیث در کتاب الكافي جلد ۶ كِتَابُ الذَّبَائِح‏‏ بَابُ ذَبَائِحِ أَهْلِ الْكِتَاب‏ موضوعات :

۱۳ ۳ اضلال: ۶، ۷ اهل کتاب: ۲، ۶، ۷، ۹، ۱۱، ۱۳ اخلالگرى اهل کتاب ۲ ; سرزنش اهل کتاب ۱ ; توطئه اهل کتاب ۱۳ ; علماى اهل کتاب ۹، ۱۰، ۱۱ ; اهل کتاب و اضلال مردم

اسماء و صفات: شهید ۶ اهل کتاب: اهل کتاب و کتمان حق ۵ ; مسلمانان و اهل کتاب ۷ ; توطئه اهل کتاب ۷ ; کفر اهل کتاب ۱، ۲ ; گمراهى اهل کتاب ۳ پرسش و پاسخ: ۱

اسم يعنى آنچه با آن تقرب حاصل شود. ظاهراً در آيه به معناى مصدرى است يعنى اى اهل ايمان از خدا بترسيد و به وى تقرب بجوئيد، شايد تقوى همان تقرب باشد ذيل آيه

وهب اول ها کلل قول على يا انن بنو کون اتى ک نبو ى عيسى علم هم هدى اذ فى ان اهل ب الى موسى نزل اله الله وله ا ابو حضر ام ذرر نفل نفس حکم ورث ربب الا قضى موت

صرط اخر جعل عذب ذکر ظلم اجل ذلک قلب کلل نن متع ولى خرج موسى اتى تبع اخذ رحم اهل عبد لو کيف لعل خير فرعون غفر وقى حشر عمل يدى لما جمع اخو

نفس سوع ذلک الذى الى قلب اذا شرک يا غنى اذ عمل قد ارض بعض بل کتب هو ابد زين اهل رود لقى يوم غير موسى خرج اول بلغ بصر خرص هما رجع بعث شىء فرى ا نظر فرعون نفق

تعالیم انجیل ۵ اهل کتاب: تملّق اهل کتاب ۱۳ ; خشنودى اهل کتاب ۲، ۴ ; دنیاپرستى اهل کتاب ۴ ; ذلّت اهل کتاب ۱۲ ; شکست اهل کتاب ۱۲ ; شهرت‌طلبى اهل کتاب ۳ ; صفات

.. . اتمام حجت: بر اهل کتاب ۴ اسلام: تاریخ صدر اسلام ۱ اهل کتاب: و اسلام ۵ ; اهل کتاب و قرآن ۸ ; اهل کتاب و کتمان حق ۶، ۷، ۱۲ ; اهل کتاب و محمّد (ص) ۱،

تعالیم انجیل ۲ اهل کتاب: اهل کتاب و پیامبر موعود ۳، ۵; اهل کتاب و قبله مسلمانان ۸; اهل کتاب و کتمان حق ۴، ۸; اهل کتاب و محمّد(ص) ۳، ۴، ۵; اهل کتاب و نبوت

انجیل ۶ ; کتمان حقایق انجیل ۳، ۴، ۶ اهل کتاب: و کتمان حق ۳، ۷ ; خطاهاى اهل کتاب ۸ ; دعوت از اهل کتاب ۱، ۱۳ ; عفو از اهل کتاب ۷ ایمان: به قرآن ۱۳ ; ایمان به

«فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ» 10- اهل علم بودن كافى نيست، اهل ذكر بودن با ارزش است. (بسيارند افراد دانشمندى كه از خدا غافلند) «فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ»

است. اهل کتاب: ادعاهاى اهل کتاب ۸ ; اهل کتاب و جبت ۲ ; اهل کتاب و طاغوت ۲ ; اهل کتاب و کتب آسمانى ۴ ; ایمان اهل کتاب ۲ ; سرزنش اهل کتاب ۱۲ ; شرک اهل کتاب

معنى فرستادن است خواه فرستادن پيامبر باشد يا باد يا عذاب يا معجزه و غيره. اهل لغت براى آن معانى ديگرى نيز گفته‏اند كه عبارت اخرى معناى فوق است [توبه:33]

تعالیم انجیل ۴ اهل کتاب: جهل اهل کتاب ۱۷ ; دنیاپرستى اهل کتاب ۱۳ ; دینخفروشى اهل کتاب ۱۳، ۱۴، ۱۷ ; سرزنش علماى اهل کتاب ۱۱ ; علماى اهل کتاب ۱، ۲، ۳، ۴،

هشدار به علماى دین ۱۲ علماى اهل کتاب: اقرار علماى اهل کتاب ۱۵; تجاهل علماى اهل کتاب ۹; علماى اهل کتاب و تورات ۱۵; علماى اهل کتاب و محمّد(ص) ۶، ۷، ۱۵ علماى

مى شود که این طایفه، عالمان و دانایان اهل کتاب بودند. ۳ - تبانى و تلاش گروهى از اهل کتاب، براى به انحراف کشاندن اهل ایمان (یا ایها الذین امنوا ان تطیعوا

انفاق ۱۲، ۱۴ اهل کتاب: اذیت مؤمنان اهل کتاب ۲; اذیتهاى اهل کتاب ۲; انفاق مؤمنان اهل کتاب ۸، ۹; پاداش مؤمنان اهل کتاب ۱، ۲; سخن پسندیده مؤمنان اهل کتاب ۶; صبر

ظلم تکذیب انبیا ۹ اهل مدین: اصرار بر شرک اهل مدین ۱; تاریخ اهل مدین ۷، ۱۱، ۱۲، ۱۳; ظلم اهل مدین ۸; عذاب اهل مدین ۱، ۷; کیفیت هلاکت اهل مدین ۱۱، ۱۲; گروههاى

است، |و در زمين براى اهل يقين نشانه‌هايى است و روى زمين براى اهل يقين نشانه‌هايى [متقاعدكننده‌] است، و (بدانید که) در روی زمین برای اهل یقین ادله‌ای (از قدرت

انسان ها ۷ اهل مدین: اهل مدین و دین ۲; اهل مدین و عزت خدا ۱; پاسخ به اهل مدین ۱۰; تهدیدهاى اهل مدین ۸; دعوت از اهل مدین ۲; سخنان بیجاى اهل مدین ۱۰; سرزنش

ربب اکل ثمن ابو صلح رود ظلل صحب بهج کرم فکه لم بثث حکم حفظ ليس آدم وفى انتم اهل کثر وقى احد نزل غير کفر هما ذرء کذب ارض نهر

چه مرگ آن را دريافت حيات حمله كرده مرگ را از بين خواهد برد لذا هر وقت پوست اهل آتش سوخت و بى حس شد دوباره حيات برآن عود خواهد كرد. اين كلمه فقط يكبار در

عشو طرق طغى فوز وعد کهف بطن عذب کتب عشر قصص اذا ظنن سجن رصد فعل عبد امن طغو اهل حقب بضع ذا قسم رسل هون ذلک احد الف الذين حصى افک ظلم

انا شىء حتى غير لم طفف نزل عند اتى شدد ن بلغ ويل حسن حوط يوم کلف زجو الله اهل قرب بضع نفس عذب وله اجر بين هى مير هل ظنن جىء الى ما فسد ها جزى قد فى وسع

۱۶ اهل مدین: استهزاهاى اهل مدین ۳; انگیزه اهل مدین ۶; اهل مدین و شعیب(ع) ۱۴، ۱۵، ۱۷; بینش اهل مدین ۸; تقلید اهل مدین ۶; جوانان اهل مدین ۹; شرک اهل مدین

قرآن ۳ اهل کتاب: آثار حق پذیرى مؤمنان اهل کتاب ۱۱; استماع قرآن مؤمنان اهل کتاب ۳; اسلام مؤمنان اهل کتاب ۱۱; اقرار مؤمنان اهل کتاب ۳، ۹; مؤمنان اهل کتاب ۱

۱۲; وحیانیت اسلام ۱۲ اهل کتاب: اهل کتاب و قبله مسلمانان ۲، ۳; حق ناپذیرى اهل کتاب ۴; قبله اهل کتاب ۱; لجاجت اهل کتاب ۴; مسؤولیت اهل کتاب ۱ خدا: هشدارهاى

امیدوارى: امیدوارى به آخرت ۴ اهل مدین: افساد اهل مدین ۱۲; پیامبر اهل مدین ۳; تاریخ اهل مدین ۵، ۱۲; خداشناسى اهل مدین ۸; عقیده اهل مدین ۸ تبلیغ: تهییج عواطف

جعفر صادق (ع) در کتاب الكافي جلد ۶ كِتَابُ الذَّبَائِح‏‏ بَابُ ذَبَائِحِ أَهْلِ الْكِتَاب‏ موضوعات :

فاسقند. و بايد اهل انجيل مطابق آنچه خدا در آن نازل كرده حكم كنند و هر كه مطابق آيات الهى حكم نكند، آنها قطعا از اطاعت خدا بيرون رفته‌اند و اهل انجيل بايد به

فَنَجَّيْناكَ مِنَ الْغَمِّ وَ فَتَنَّاكَ فُتُوناً فَلَبِثْتَ سِنِينَ فِي أَهْلِ مَدْيَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلى‌ قَدَرٍ يا مُوسى‌ (40) وَ اصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي

فَنَجَّيْناكَ مِنَ الْغَمِّ وَ فَتَنَّاكَ فُتُوناً فَلَبِثْتَ سِنِينَ فِي أَهْلِ مَدْيَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلى‌ قَدَرٍ يا مُوسى‌ (40) وَ اصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي

فرجام انسان ۸; نقش انسان ۷ اهل مدین: تاریخ اهل مدین ۲، ۳، ۴; تکذیبگرى اهل مدین ۱; عذاب اهل مدین ۳، ۵; وقت عذاب اهل مدین ۴; هلاکت اهل مدین ۲ بلایاى طبیعى: نقش

مشتركات، با اهل كتاب به توافق برسند. «قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ تَعالَوْا إِلى‌ كَلِمَةٍ ...» 2- بايد در دعوت به وحدت، پيش قدم بود. «قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ»

۴; هلاکت مکذبان انبیا ۵ اهل مدین: تاریخ اهل مدین ۲; تهمتهاى اهل مدین ۲; عذاب استیصال اهل مدین ۱۰; عذاب اهل مدین ۵، ۱۰; هلاکت اهل مدین ۱۰ تاریخ: عبرت از

۲، ۵، ۷، ۸، ۱۳ ۳ اللّه: غضب اللّه ۱۴ اهل کتاب: دین اهل کتاب ۲ ; تهجّد اهل کتاب ۶ ; صالحان اهل کتاب ۶، ۱۴ ; مؤمنان اهل کتاب ۱، ۶، ۷، ۱۲ ایمان: آثار ایمان

دفع نخواهد كرد، و آنان اهل آتشند و در آن جاودانه خواهند بود. هرگز کافران را بسیاری مال و اولاد از عذاب خدا نتواند رهانید، و آنها اهل جهنم و جاوید در آن معذّب

اقتصاد: آثار تخلفات اقتصادى ۳ اهل مدین: تاریخ اهل مدین ۱; فرجام اهل مدین ۵; محرومیت اهل مدین ۲; ویژگیهاى عذاب اهل مدین ۱; هلاکت اهل مدین ۱، ۲ رحمت: عوامل محرومیت

معناى منتظر است. اهل مدین: اتمام حجت بر اهل مدین ۶; تاریخ اهل مدین ۲; تهدید اهل مدین ۱، ۴; تهمتهاى اهل مدین ۵; فرجام شوم اهل مدین ۶; لجاجت اهل مدین ۶; یأس از

مى‌آورند؟ پیش از اهل مکه هم ما اهل هر شهری که ایمان (به خدا و روز قیامت) نیاوردند همه را هلاک کردیم آیا اهل مکه ایمان خواهند آورد؟ پیش از آنان [اهل] هیچ شهری

انجیل: انجیل از کتب آسمانى ۳; تاریخ نزول انجیل ۴ اهل کتاب: ایمان اهل کتاب صدراسلام ۱; مدح مؤمنان اهل کتاب ۲ تورات: تاریخ نزول تورات ۴; تورات از کتب آسمانى

اين قرآن مايه بصيرت مردم و هدايت و رحمتى است براى اهل يقين. این دیده‌وریهایی برای مردم است، و برای اهل ایقان رهنمود و رحمت است‌ اين- دين يا قرآن- بينش هايى

برسد؟ آیا اهل شهر و دیارها (که به نافرمانی خدا و اعمال نکوهیده مشغولند) از آن ایمنند که شبانگاه که در خوابند عذاب ما آنها را فرا گیرد؟ آیا اهل شهرها ایمنند

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ مُنْفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ

شدند، و آیات ما را دروغ پنداشتند اهل دوزخند؛ و همیشه در آن خواهند بود. و آنان كه كافر شدند و آيات ما را تكذيب كردند، آنها اهل آتشند و در آن ماندگار و[لى‌]

کارهای شایسته انجام داده‌اند، آنان اهل بهشتند؛ و همیشه در آن خواهند ماند. و آنان كه ايمان آوردند و عمل صالح كردند، اهل بهشتند و ايشان در آن جاودانند و كسانى

خوف اخر الا کفر سرى نکر سلط اوى لکن اخذ طوف رسل هدى رئى ائى بحر لعل ولى کما اهل ايى جعل لما مع وجس کيف ورى حکم حسب ذلک حنذ فرى خسر ذکر قطع صبر لعن عهد لوط

الى لا قول ها اتى ايى امن نا حکم نزل ربب شىء ى ارض الا على قد سمو يا انس اذ اهل ائى رسل حقق اوى ذلک انت ا قوم ثم سوء نبو ولى مثل لم شهد يوم خلق ملک الذى قتل

حال بارگیری... لات همان لاء نافيه است كه تاء به آن لاحق شده به نظر جمهور اهل لغت آن دو كلمه است لاء و تاء تأنيث، مثل ثمّت و ربّت و عملش مانند «ليس» رفع

دررسد؟ آیا اهل شهر و دیارها (که از یاد خدا و طاعت او غافلند) از آن ایمنند که به روز که سرگرم بازیچه دنیا هستند عذاب ما آنان را فرا رسد؟ آیا اهل شهرها ایمنند

خدا مأجور و اهل بهشت اند و نيز مى‏فهماند كه اديان و پيامبران همه طريق اند و آنچه موضوعيّت دارد فقط ايمان وعمل است. و اهل ايمان و نيكوكاران اهل همه اديان

آیات و براهینی (از قدرت حق) برای اهل یقین آشکار است. و در آفرینش شما و آنچه از جنبندگان منتشر و پراکنده می کند، برای اهل یقین نشانه هایی [بر ربوبیت، حکمت

اهمیت ادب ۵ اهل کتاب: استقامت مؤمنان اهل کتاب ۷; روش برخورد مؤمنان اهل کتاب ۱، ۲، ۳، ۴، ۱۰; مدح مؤمنان اهل کتاب ۳; نشانه هاى صبر مؤمنان اهل کتاب ۴ برخورد:

تمامش قبله باشد، و قبله خانه درب آن است، و درب قبله اهل مسجد، و مسجد قبله اهل حرم، و حرم قبله تمام اهل زمين است. بعد از آن به جهت تصريح به عموم حكم امت فرمايد:

شما نيست داخل مشويد تا اجازه بگيريد و بر اهل آن سلام گوييد. اين براى شما بهتر است، باشد كه پند گيريد. ای اهل ایمان، هرگز به هیچ خانه مگر خانه‌های خودتان

يقين آن است كه مراد از «اهليهم» اهل آخرت است كه از عمل به وجود مى‏آيد چنانكه به احتمال قوى مراد از اهل در آيه [انشقاق:9] اهل عمل است. اهلى كه از عمل انسان

اسماء و صفات: حکیم ۱ ; سریع الحساب ۱۶ ; عزیز ۱ اهل کتاب: اختلاف اهل کتاب ۶ ; حسادت اهل کتاب ۹ ; علماى اهل کتاب ۶ ایمان: ایمان به توحید ۱ ; ایمان به خدا

شعیب(ع) ۸، ۹; تاریخ انبیا ۸، ۹ اهل مدین: اهل مدین و شعیب(ع) ۱; تاریخ اهل مدین ۱، ۶; دشمنى اهل مدین ۱; فرجام اهل مدین ۴; هشدار به اهل مدین ۴ تاریخ: عبرت از تاریخ

روزگارشان (در دوزخ) سخت است. و شقاوتمندان، چه دون پایه اند شقاوتمندان! ديگر، اهل شقاوت. اهل شقاوت چه حال دارند؟ و [دیگری‌] اصحاب شمال، و چه حال دارند اصحاب شمال‌

تائبان ۵; فضایل تائبان ۸ تسلیم: آثار تسلیم به خدا ۱، ۶; اهل تسلیم در بهشت ۶; عفو اهل تسلیم ۵; وعده به اهل تسلیم ۱۱ توبه: آثار توبه ۱، ۶ حق: اجابت دعاى حق پذیران

نیکوتر است! |آن روز جايگاه اهل بهشت بهتر و استراحتگاهشان نيكوتر است آن روز، جايگاه اهل بهشت بهتر و استراحتگاهشان نيكوتر است. اهل بهشت در آن روز مسکن و مقرّی

ببرد و تفرس كند يعنى در آنچه از اوضاع قوم لوط ياد شد درسها و عبرتهاست به اهل فراست و عاقلان. آنها كه از چيزى به چيزى پى مى‏برند درمجمع از امام صادق «عليه

غرفه عالى‏ترين و نيكوترين منازل بهشت است چنانكه در دنيا عالى‏ترين مساكن است. اهل لغت غرفه را بناى عالى و مرتفع گفته‏اند جمع آن در قرآن غرفات به ضم اول و دوم

۴ مؤمنان: دشمنان مؤمنان ۱ مغضوبان خدا :۳ مکه: اهل مکه و فرجام فرعون ۵; اهل مکه و فرجام قوم ثمود ۵; علم اهل مکه ۵

ائمه (ع) ۱۰ انبیا: بعثت انبیا ۵ اهل بیت (ع): نیاکان اهل بیت (ع) ۱۳ اهل کتاب: و کافران ۲ ; اهل کتاب و محمّد (ص) ۹ ; حسد اهل کتاب ۱، ۲، ۹ ایمان: موانع ایمان

اسماء و صفات: رحمان ۱۰ انطاکیه: تاریخ انطاکیه ۵; خداشناسى اهل انطاکیه ۹; شرک اهل انطاکیه ۵; عقیده اهل انطاکیه ۵، ۶، ۷، ۸، ۹ تبرى: تبرى از شرک ۲ حبیب نجار: تبرى

گيرد، پس چنين كسانى اهل آتشند، و در آن ماندگار خواهند بود. آری، هر کس اعمالی زشت اندوخت و کردار بدش به او احاطه نمود چنین کسانی اهل دوزخ‌اند و در آن آتش

آنها بود: وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‌: و اگر چنانچه اهل آن شهرهاى معذبه به عذاب استيصال يا اهل مكه و حوالى آن، و يا عموم اهل هر شهرى و مملكتى، آمَنُوا

انسان ها ۳ ایمان: ارزش ایمان ۴ بصیرت: ارزش بصیرت ۲; اهل بصیرت ۵; شخصیت اهل بصیرت ۱; فضیلت بصیرت ۲; کمى اهل بصیرت ۶ صالحان: ۳ بصیرت صالحان ۵ عبرت پذیران: اقلیت

می‌دهند)! |مگر اهل سعادت، [كه اعمال بد ندارند بجز ياران دست راست: مگر اهل یمین. مگر سعادتمندان مگر اهل سعادت، مگر اصحاب یمین‌ مگر ياران دست راست- اهل سعادت- مگر

سعادتمندان و خجستگان (هستند)؛ چه سعادتمندان و خجستگانی! پس [دسته‌اى‌] اهل سعادت، چه اهل سعادتى ياران دست راست، كدامند ياران دست راست؟ گروهی راستان، اصحاب یمین

ما نمودند ایشان اهل جهنّمند. و آنان که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند، اهل آتش اند. و آنان كه كفر ورزيدند و آيات ما را تكذيب كردند اهل جهنمند. و کسانی

اهمیت آن در نظام زمین، استفاده مى شود. اماکن مقدس :۲ اهل کتاب: زمینه اسلام اهل کتاب ۴; عقیده اهل کتاب ۴ دین: اهمیت احیاى حوادث دینى ۳ سوگند: سوگند به کوه طور

اسلام: آثار قبول اسلام ۵ اندوه: موانع اندوه ۶، ۹ اهل کتاب: ادعاهاى اهل کتاب ۱; انحصارطلبى اهل کتاب ۱; اهل کتاب و بهشت ۱ بهشت: موجبات بهشت ۲، ۴، ۵ بهشتیان:

الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ «1» هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مِنْ دِيارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ ما ظَنَنْتُمْ أَنْ يَخْرُجُوا

الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ «1» هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مِنْ دِيارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ ما ظَنَنْتُمْ أَنْ يَخْرُجُوا

کردند، آنها اهل بهشتند؛ و جاودانه در آن خواهند ماند! |بى‌گمان كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردند و به پروردگارشان خاضعانه دل بستند، اهل بهشتند و در

آفرینش: حاکم آفرینش ۵ ایله: اصرار بر گناه اهل ایله ۳ ; تارکان نهى از منکر ایله ۶ ; عذاب دنیوى اهل ایله ۷ ; قصه اهل ایله ۱، ۳، ۶ تبدّل انواع:۸ خدا: افعال خدا

آیات شامل این کلمه از تعبیر به «اهل» که در آیات متعددى از قرآن آمده، استفاده مى شود که موسى غیر از همسرش، در آنجا فرزند یا فرزندانى همراه داشته است; روایات

پاره‌هايى از شب تيره پوشانده شده است. آنان اهل دوزخند و در آن جاودانه‌اند. امام باقر عليه السلام فرمود: اين آيه در مورد اهل بدعت وشبهات وشهوات است. «1» «ليلِ مُظلم»،

علماى بى عمل در جهنم ۶; محرومیت علماى بى عمل ۶ علماى اهل کتاب: عذاب علماى اهل کتاب ۵; گمراهى علماى اهل کتاب ۵ کتب آسمانى: آثار کتمان کتب آسمانى ۵; بیان حقایق

قَرْيَةٍ: و چقدر از اهل شهرها كه به محض رحمت رحمانيه خود، أَمْلَيْتُ لَها: مهلت دادم اهل آن را به تأخير عذاب. وَ هِيَ ظالِمَةٌ: و حال آنكه اهل آن ستمكار بودند

معناى شخص سرکش است، که به کلّى از اطاعت فرمان خارج شده است. بعضى از مفسران و اهل لغت، این ماده را به معناى «تمرین» نیز گرفته اند (از جمله در «تاج العروس» و

علیهم غضب و لهم عذاب شدید) انسان: فطریات انسان ۲، ۸ اهل کتاب: اختلاف اهل کتاب با مسلمانان ۱۰; اخلالگرى اهل کتاب ۹ توحید: اهمیت توحید ربوبى ۷; تکذیب توحید ۱;

مشرکان ۸ معجزه: درخواست معجزه ۲، ۳; معجزه اقتراحى ۳ یقین: صفات اهل یقین ۱۵; ویژگیهاى اهل یقین ۱۵ یهود: خداشناسى یهود صدر اسلام ۱۰; خواسته هاى یهود ۹; عقیده

ما را تكذيب كردند اهل آتشند كه در آن ماندگار خواند بود، و بد سر انجامى است و كسانى كه كفر ورزيده، و آيات ما را تكذيب كرده‌اند، آنان اهل آتشند [و ] در آن

شقو وثن فحش ندى ذى ندو يا يسر نعم عمل کلل هذا ذا ظنن زور حتى حنف لعل اکل اهل ولى دحر خشى شرر وجب وعد تلو نجو لکن برر غرب شطن کثر وکل ملک کذب جفو طهر جبه

اسلام: حقانیت اسلام ۱۴ افترا: آثار افترا به خدا ۵ اهل بیت(ع): دعوت به محبت اهل بیت(ع) ۲; محبت به اهل بیت(ع) ۳ باطل: عوامل نابودى باطل ۱۲; منشأ شکست باطل

آیات شامل این کلمه تعبیر به «مُخَلَّدُون» از مادّه «خُلود» با این که همه اهل بهشت «مخلّد» و جاودانى هستند، اشاره به جاودانگى، نشاط جوانى، و طراوت و زیبایى

(تا به آن استدلال کند،) و اهل یقین گردد. و بدين سان ملكوت آسمان‌ها و زمين را به ابراهيم نشان مى‌داديم تا [بصيرت يابد] و تا از اهل يقين شود و اين گونه، ملكوت

سوره بلد ۴ مکه: احکام مکه ۱، ۲; اذیتهاى اهل مکه ۶; بى احترامى اهل مکه ۳، ۶; شگفتى بى احترامى به مکه ۶; عصیان اهل مکه ۳; عوامل عظمت مکه ۵; هتک قداست مکه۷

أَهلُها مُصلِحُون‌َ ‌که‌ ‌اگر‌ اهل‌ صلاح‌ باشند هرگز خداوند عذاب‌ نازل‌ نميكند و ‌لو‌ اهل‌ صلاح‌ كمتر باشند و اكثريت‌ ‌با‌ اهل‌ فساد ‌باشد‌ و ‌از‌ ‌اينکه‌

لذت، و یا حلال شمردن حرام الهى تفسیر شده است. البته، در روایاتى که از طرق اهل بیت(علیهم السلام)به ما رسیده، گاهى «باغى» به معناى «ظالم» و «عادى» به معناى

به عدم. ابن عباس نقل نموده چون اين آيه نازل شد ملائكه گفتند «هلكت اهل الارض» همه اهل زمين هلاك شدند. چون آيه‌ «كُلُ‌ جلد 12 - صفحه 413 شَيْ‌ءٍ هالِكٌ إِلَّا

آیات شامل این کلمه «غیث» ـ چنان که بسیارى از مفسران و بعضى از اهل لغت تصریح کرده اند ـ به معناى «باران نافع» است، در حالى که «مطر» به هر گونه باران گفته

زنان، احكام وضو و جنابت، عدالت، قبول اعمال از اهل تقوى، حكم سوگند و كفّاره آن، حد سارق، اخذ پيمان از اهل كتاب، بدعت بودن بحيره، سائبه، حام و... و غير اينها

دنيا] حرام است. و اهل دیاری را که ما هلاک گردانیم دیگر زندگانی بر آنها حرام است و هرگز (به دنیا یا به ایمان) باز نخواهند گشت. و بر [اهل] شهری که نابودشان

قلوب اهل ايمان است كه متوجه بزيارت كعبه‌اند و مكرر بحج ميروند و باز مايل بعودند و عياشى از حضرت سجاد (ع) روايت نموده كه مقصود حضرت ابراهيم از اهل ايمان

اختیار انسان ۱۹; سرنوشت انسان ۱۹ اهل مدین: امکانات مادى اهل مدین ۱۱; عبرت از اهل مدین ۳; فرجام اهل مدین ۲، ۶; کثرت جمعیت اهل مدین ۱۱ باطل: اهمیّت تبیین باطل

روز قيامت كه مبعوث و محشور گردند و بر حسب روايات عديده اهل ايمان و اطاعت در آنجا متنعّمند و اهل كفر و معصيت معذّب و ائمه اطهار عليهم السلام ميترسند از

كه باقى ماند در عذاب و هلاك شد با ساير اهل سدوم بنحو اجمال چون تفصيل آن در سور سابقه ذكر شده و گوشزد فرموده اهل مكّه را كه در مسافرت بشام همه ساله بر آنديار

كه ما را عاجز كنند، آنها اهل دوزخ‌اند و كسانى كه در [تخطئه‌] آيات ما مى‌كوشند [و به خيال خود] عاجزكنندگان ما هستند، آنان اهل دوزخند. و آنان که در رد و

قانونمندى آفرینش ۱۰ ; آفرینش و اطاعت ۱۱ اطاعت: ۱۱ انبیا: ۲ اهل کتاب: گمراهى اهل کتاب ۱ ; محمّد (ص) و اهل کتاب ۱ ایمان: ۱۳ ایمان به انبیا ۲ ; ایمان به محمّد (ص)

أَيُّهَا المُجرِمُون‌َ‌-‌ يس‌ آيه 59‌-‌ اهل‌ بهشت‌ مشاهده‌ ميكنند اهل‌ جهنم‌ ‌را‌ و اهل‌ جهنم‌ مشاهده‌ ميكنند اهل‌ بهشت‌ ‌را‌ و ‌اينکه‌ بالاترين‌ جلد 15

زنان، احكام وضو و جنابت، عدالت، قبول اعمال از اهل تقوى، حكم سوگند و كفّاره آن، حد سارق، اخذ پيمان از اهل كتاب، بدعت بودن بحيره، سائبه، حام و... و غير اينها

ینقلب إلى أهله مسروراً». گفتم: مراد کدام اهل است؟ فرمود: آنان که در دنیا اهل او بودند; اگر مؤمن باشند در آخرت نیز اهل او خواهند بود». اصحاب یمین: اصحاب یمین

بعضى نیز گفته اند: «سینین» به معناى پر برکت و زیبا است، و لغتى است به زبان اهل حبشه (روح المعانى، جلد 30، صفحه 173). سينين‌ (۱ بار) وَ طُور هٰذَا الْبَلَد

فرموده: نادى مجلس اهل نادى است و در اثر كثرت استعمال هر مجلس را نادى گفته‏اند. ظاهرا مراد از نادى در آيه اهل مجلس است يعنى: آن شخص اهل مجلس و ياران خويش

دین ۷; هشدار به علما ى دین ۸، ۹ علماى اهل کتاب: علماى اهل کتاب و انجیل ۱۰; علماى اهل کتاب و تورات ۱۰; علماى اهل کتاب و کتمان حقایق ۱۰ کتب آسمانى: ارزش

۱۰، ۱۱ ; اکثریت اهل ایله ۲ ; تارکان نهى از منکر ایله ۱، ۴، ۶، ۸، ۱۱ ; فاسقان ایله ۱ ; صالحان ایله ۱ ; صید ماهى در ایله ۵ ; عبرت از قصه اهل ایله ۱۱ ; عذاب

لغب تبع ا وقى ابو يئس ارض تلک نذر عدد حزن فرح اکل حتى شرب غلم نفح ندو نوب اهل يا

الذين رتع وجد کى ذکر لما لعب يوسف اسى عن ذوق کفل شىء اتى قرر قسم بيت سوء اهل حسن

شده باشد اهل بيت پيامبر(صلوات اللّه عليهم ) در دعوى و دعوترسول اللّه شريك بودند و اين ازبزرگترين مناقب است در قضيه مباهله ، رسول خدا (ص ) اهل بيت خود را

از ائمه اهل بيت عليهم السلام نقل شده است. و نيز آيه دوم بيان مصرف فى‏ء است يعنى اموال بنى النضير( به موجب آيه اول) و مطلق آنچه به پيغمبر از اهل قريه‏ها

قبرها بيرون ميآورند مخلوط بهم ميشوند پس اهل نفاق بنور اهل ايمان سير ميكنند و چون از جلد 5 صفحه 146 يكديگر ممتاز شدند اهل نفاق در تاريكى باقى ميمانند و اين خواهش

آیات شامل این کلمه «دِهاق» را بسیارى از مفسران و اهل لغت به معناى «لبریز» تفسیر کرده اند ولى «ابن منظور» در «لسان العرب» دو معناى دیگر نیز براى آن نقل

رواياتى كه در آنها اهل ذكر در جمله : ((فاسئلوااهل الذكر)) به اهل بيت عليهم السلام تفسير شده است بيان اينكه با توجه به سياق آيات مراد از اهل ذكراهل كتاب است

تبعیض نژادى ۳ تعقل: آثار تعقل ۷، ۹ ; تعقل در خلقت انسان ۷، ۹ تفقّه: اهل تفقّه ۷ ; فضایل اهل تفقّه ۸ توحید: زمینه توحید ۹ خدا: اختصاصات خدا ۱ ; خالقیت خدا ۱،

آنها واقعاً از آخرت سلب اميد كرده‌اند، همان گونه كه كافران اهل گور قطع اميد نموده‌اند. الا ای اهل ایمان، هرگز قومی را که خدا بر آنان غضب کرده (یعنی جهودان

حقيقت خانواده در قيامت باشد به ماده اهل و آل رجوع شود. بعنوان شركت در بدكارى و پيروى از آن آمده [اسراء:27] درباره اهل بهشت است [حجر:47] ممكن است به عنوان

رفته است. وَدَّ کَثِيرٌ مِنْ‌ أَهْلِ‌ الْکِتَابِ‌... (۵) وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ‌ بِشَيْ‌ءٍ مِنَ‌... (۴) وَدَّ کَثِيرٌ مِنْ‌ أَهْلِ‌ الْکِتَابِ‌... (۵) الَّذِينَ‌

پروردگارشان بر هدايتند و آنان همان رستگاران هستند. پاداش اهل تقوا كه به غيب ايمان دارند و اهل نماز و انفاق و يقين به آخرت هستند، رستگارى و فلاح است. رستگارى،

آيه سؤال شد، فرمود: بعد از آنكه اهل بهشت به بهشت و اهل جهنم به جهنم درآيند، منادى از جانب حق ندا كند: اى اهل بهشت و اى اهل جهنم، آيا مى‌شناسيد مرگ را به

الارض من اهل بيتى اتى اهل الارض ما يوعدون. «1» اهل بيت من ائمه معصومين مانند نجومند. بدرستى كه ستارگان امان اهل آسمانند، و اهل بيت من امان اهل زمين‌اند،

خوب داشتيد در مجمع نقل نموده كه يكنفر از اهل كتاب خدمت پيغمبر رسيد و عرضه داشت اى ابو القاسم تو گمان ميكنى اهل‌ جلد 5 صفحه 263 بهشت ميخورند و ميآشامند حضرت

و پیوسته با اهل باطل همنشین و همصدا بودیم، |و با آنها كه باطل مى‌بافتند هم آواز مى‌شديم با هرزه‌درايان هرزه‌درايى مى‌كرديم، و ما با اهل باطل به بطالت

آنها ملاقات نموده بود و ايمان آورده بود ولى اظهار نمينمود تا وقتى كه شنيد اهل انطاكيه ميخواهند پيمبران را بكشند بشتاب خود را بشهر رسانيد و مستفاد از آيات

آیات شامل این کلمه «کَأْس» (بر وزن رأس) نزد اهل لغت، به ظرفى گفته مى شود که پر و لبریز باشد، و اگر خالى باشد، معمولاً به آن «قدح» مى گویند. «راغب» در «مفردات»

نماز را تمام کرد و بر میت دعا نکرد». احکام: ۹ اهل قبور: زیارت اهل قبور در صدر اسلام ۵; مشروعیت زیارت اهل قبور ۷ خدا: اوامر خدا ۱۷; حکم خدا ۱۱; خواسته هاى

انبیا ۵; ظلم تکذیب انبیا ۳ انسان: مدبر انسان ها ۱۱ اهل مدین: ظلم اهل مدین ۵; عذاب اهل مدین ۶; کیفر اهل مدین ۶ بتها: بتها و نجات از عذاب ۸; عجز بتها ۸ خدا:

اضداد است بر طهر اطلاق مى‏شود و آن قول شافعى و اهل حجاز است و بر حيض اطلاق مى‏شود و آن مذهب ابوحنيفه و اهل عراق مى‏باشد، اصل قرء به معنى وقت معلوم است لذا

بودند ‌يعني‌ اهل‌ ‌آنها‌ ‌پس‌ ‌آن‌ شهرستانها كوبيده‌ شد ‌بر‌ سقف‌ ‌آنها‌ ‌يعني‌ سقف‌ ‌آنها‌ ريخته‌ شد و عمارات‌ ‌آنها‌ خراب‌ شد چون‌ أهل‌ ‌آنها‌ هلاك‌

آیات شامل این کلمه «کَأْس» (بر وزن رأس) نزد اهل لغت، به ظرفى گفته مى شود که پر و لبریز باشد، و اگر خالى باشد، معمولاً به آن «قدح» مى گویند. «راغب» در «مفردات»

آيات هست كه اهل عذاب روز قيامت بينائى و شنوائى و گويائى دارند [بقره:166]. [طه:125]. [ملك:7]. اين آيات نمونه از شنيدن و ديدن و سخن گفتن اهل عذاب است. نتيجه

را خاموش كند هكذا در آيه [صفّ:8]. كه آن نيز درباره اهل كتاب است. آيه: [مائده:64]. ايضاً درباره اهل كتاب مى‏باشد. از ايم مادّه فقط سه صيغه فوق در كلبام

و ((اهل ذكر(( در (فسئلوااهل الذكر) بحث روايتى (حديثى از امام رضا عليه السلام درباره حادث و قديم بودن كلام خدا مقصود از اهل الذكر در آيه (فسئلوا اهل الذكر)اهل

مرحوم صدوق است ثقه باشد. ابن حجر در صواعق محرقه خود در ضمن آيات نازله در شأن اهل بيت «عليه السلام» آيه «سَلامُ عَلى اِلْ ياسين» را سوّمين آيه شمرده و گفته:

ممانعت از سبیل الله ۲ شرک: زمینه شرک ۱۲ عذاب: امداد به اهل عذاب ۷; اهل عذاب ۴، ۵، ۱۰; بى یاورى اهل عذاب ۷ کافران: افتراهاى کافران ۲; رذایل کافران ۲; عجز

مقايسه‌ى اهل نفاق با اهل ايمان‌ (آيات 67 و 68 با 71 و 72) 1. اهل نفاق، «بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْضٍ»، امّا اهل ايمان‌ «بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ» 2. اهل نفاق،

تعالى نوح را فرمود پسر تو نيست از اهل تو، زيرا مخالف او بود. و تابعان او را از اهل او مقرر فرموده و اطلاق اهل به تابع و اهل دين شايع، مانند فرمايش‌ «1» تنزيه

بِأَنْعُمِ اللَّهِ‌: پس كفران ورزيدند اهل آن قريه به نعمتهاى الهى و شكران ننمودند. فَأَذاقَهَا اللَّهُ‌: پس بچشانيد خداوند اهل آن را بجزا و پاداش. لِباسَ الْجُوعِ

آیه فقط براى مؤمنان (شیعیان) است ... . اعداد: عدد ده ۱، ۷ اهل بیت: حب اهل بیت ۹ ; دشمنى با اهل بیت ۹ پاداش: مضاعف ۱، ۷ حسنات: موارد حسنات ۴ ; مراد از حسنه

معنى استعمال مى‏شود، در باره [يوسف:82]. بسيارى از مفسران گفته‏اند مراد «اَهْلَ الْقَرْيَةَ» است و بعضى گفته‏اند مراد از قريه خود قوم اند آنگاه چند آيه

اليَوم‌َ حَدِيدٌ ق‌ آيه 21. اهل‌ بهشت‌ جهنم‌ و اهل‌ جهنم‌ و عذاب‌ جهنم‌ ‌را‌ مشاهده‌ ميكنند و بالعكس‌ اهل‌ عذاب‌ ‌هم‌ اهل‌ بهشت‌ و نعم‌ ‌آنها‌ ‌را‌ مشاهده‌

این راه، جمع قلوب شود، از جمله همین کلمه «حَصَب» است که تلفظى است از قبائل اهل «یمن» در واژه «حطب». حصب‌ (۵ بار) سنگريزه انداختن مجمع البيان ذيل آيه 98 انبیاء

با صید ۹ ; ناکامى در امتحان ۱۵، ۱۶ ایله: خواسته هاى اهل ایله ۷ ; عبرت از قصه اهل ایله ۵ ; قصه اهل ایله ۳ ; ماهیهاى سواحل ایله ۶، ۷، ۸، ۹ خدا: افعال خدا

را خاموش كند هكذا در آيه [صفّ:8]. كه آن نيز درباره اهل كتاب است. آيه: [مائده:64]. ايضاً درباره اهل كتاب مى‏باشد. از ايم مادّه فقط سه صيغه فوق در كلبام

روايات شيعه كه معلوم است و راجع به روايات اهل سنت براى نمونه رجوع شود به صواعق محرقه ابن حجر ذيل آيه دوم از آيات اهل بيت، صحيح مسلم جلد اول كتاب صلوة بابُ:

اليَوم‌َ حَدِيدٌ ق‌ آيه 21. اهل‌ بهشت‌ جهنم‌ و اهل‌ جهنم‌ و عذاب‌ جهنم‌ ‌را‌ مشاهده‌ ميكنند و بالعكس‌ اهل‌ عذاب‌ ‌هم‌ اهل‌ بهشت‌ و نعم‌ ‌آنها‌ ‌را‌ مشاهده‌

اذيت اهل خانه است كه اهل خانه را اذيت كنند و بددهن باشند ايضاً [نساء:19]. طبرسى در ذيل آيه اول از امام رضا «عليه‏السلام» نقل كرده فاحشه آن است كه اهل شوهرش

چون در قرآن همه جا جز آيه 36 نساء در رديف اهل زكوة و اهل انفاق شمرده شده است مى‏دانيم كه ابن سبيل فقير و اهل اسحقاق و در مانده است. علت اين تسميه شايد

معاد با بيان اين كه خلقت آسمان ها و زمين، به «حق» بوده مراد از اين كه فرمود: اهل بهشت، جز مرگ نخستين، مرگى نمى چشند پاسخ از اشكال دوم آیه: «الموتةَ الأولی»

من فرزند آن چراغ فروزان نبوت و از اهل بیتى هستم که آیه تطهیر «إِنَّما یرِیدُ اللَّهُ لِیذْهِبَ عَنْکمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ» درباره او نازل شده و نیز

بعضى از اهل مصر به كنعان آمده بودند. وَ الْعِيرَ الَّتِي أَقْبَلْنا فِيها: و بپرس اهل قافله‌اى را كه ما با آنها و پيش رو ما بودند، و آنها اهل كنعان و همسايگان

requires Javascript to function. امّا اگر از اصحاب یمین باشد، |و امّا اگر از اهل سعادت باشد و اما اگر از ياران راست باشد، و اگر از اصحاب یمین است. و اگر از

و ((اهل ذكر(( در (فسئلوااهل الذكر) بحث روايتى (حديثى از امام رضا عليه السلام درباره حادث و قديم بودن كلام خدا مقصود از اهل الذكر در آيه (فسئلوا اهل الذكر)اهل

روى زین اسب و یا جهاز شتر مى اندازند «ریش» گفته مى شود. بعضى از مفسران و اهل لغت نیز آن را به معناى وسیع ترى گرفته اند و آن، هر گونه اثاث و وسائل مورد

معناى «بداء» اعتقاد دارد و روى آن اصرار و پافشارى مى کند و طبق آنچه در روایات اهل بیت(علیهم السلام) آمده: ما عرف اللّه حق معرفته من لم یعرفه بالبداء «آن کس

لازم، به هنگام ضرورت از این گوشت ها استفاده کند. البته، در روایاتى که از طرق اهل بیت(علیهم السلام)به ما رسیده، گاهى «عادى» به معناى «غاصب» تفسیر شده، حتى «عادى»

296 وَ لَقَدْ جاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْهُمْ‌: و هر آينه بتحقيق آمد بديشان، يعنى اهل مكه، پيغمبرى از ايشان يعنى حضرت خاتم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم. فَكَذَّبُوهُ‌:

انبیا ۳ ; اهداف انبیا ۳ انجیل:۱۱، ۱۳ انسان: نیازهاى معنوى انسان ۴ اهل کتاب: تهدید اهل کتاب ۱۳ تورات:۱۱، ۱۳ حق و باطل:۶ خدا: اضرار به خدا ۱۵; انتقام خدا

کیفر کردارشان هلاک کردیم. و قوم عاد و ثمود و اهل رسّ و اقوام بسیاری را [نیز که] در [فاصله] میان آن [قوم نوح و اهل رسّ بودند، هلاک کردیم.] و عاد را و ثمود را

از رسول در توصيف اهل كتاب به اينكه (( آنچه را كه خدا و رسول او حرام كرده اند حرام نمى دانند )) پيامبر اسلام (ص ) مى باشد واداشتن اهل كتاب به پرداخت جزيه

آنكه بعد از اين خلق ميشود دوم آنكه اصل خلق نار و جهنم براى كفار است و فساق اهل ايمان به تبع داخل آن ميشوند سوم آنكه حرمت ربا بقدرى اكيد است كه رباخوار استحقاق

خوانده و آموخته‏اى و تا آنرا بر اهل دانش روشن كنيم لام در «ليقولوا» براى غايب است يعنى تصريف آيات براى عللى است و در نتيجه اهل كفر از تصريف سوء استفاده كرده

(نگا: انعام / و ، اعراف / و ). «أَهْلِیهِمْ»: أَهْلُونَ و أَهْلِینَ، جمع أَهْل است. اهل و عیال و خویشان و وابستگان (نگا: مائده / ). ثُمَ‌ أَوْلَى‌ لَکَ‌ فَأَوْلَى‌

اضداد است بر طهر اطلاق مى‏شود و آن قول شافعى و اهل حجاز است و بر حيض اطلاق مى‏شود و آن مذهب ابوحنيفه و اهل عراق مى‏باشد، اصل قرء به معنى وقت معلوم است لذا

فيما بينكم و بين اهل الباطل، فانّه لا ينبغى لاهل الحقّ ان ينزلوا انفسهم منزلة اهل الباطل، لأنّ اللّه لم يجعل اهل الحقّ عنده بمنزلة اهل الباطل. الم يعرفوا

رواياتى كه در آنها اهل ذكر در جمله : ((فاسئلوااهل الذكر)) به اهل بيت عليهم السلام تفسير شده است بيان اينكه با توجه به سياق آيات مراد از اهل ذكراهل كتاب است

در انظار دانشمندان و جا دادن اهل ايمان باشد بكسانيكه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم اشاره بجا دادن آنها ميفرموده از اهل تقوى و علم و مزيّتهاى ديگر دينى

مشرکان۵; عقیده مشرکان ۷; عوامل عبرت ناپذیرى مشرکان ۸ مکه: اهل مکه و آثار باستانى قوم لوط ۱; اهل مکه و سرزمین قوم لوط ۲

روايات شيعه كه معلوم است و راجع به روايات اهل سنت براى نمونه رجوع شود به صواعق محرقه ابن حجر ذيل آيه دوم از آيات اهل بيت، صحيح مسلم جلد اول كتاب صلوة بابُ:

موانع بهانه جویى مشرکان ۱۴; نعمتهاى مشرکان ۱۳ مکه: فلسفه امنیت اهل مکه ۱۵; فلسفه رفع گرسنگى اهل مکه ۱۵ نعمت: مشمولان نعمت ۱۶; نعمت امنیت ۱۶; نعمت غذا ۱۶

إِذا أَخَذَ الْقُرى‌ وَ هِيَ ظالِمَةٌ: چون بگيرد به سخط خود اهل ديار را، و حال آنكه اهل آنها ظالم باشند بر خود به سبب كفر و شرك و طغيان و مخالفت حضرت

فَنَجَّيْناكَ مِنَ الْغَمِّ وَ فَتَنَّاكَ فُتُوناً فَلَبِثْتَ سِنِينَ فِي أَهْلِ مَدْيَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلى‌ قَدَرٍ يا مُوسى‌ (40) وَ اصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي

حَرَّمْنا عَلَيْهِ الْمَراضِعَ مِنْ قَبْلُ فَقالَتْ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلى‌ أَهْلِ بَيْتٍ يَكْفُلُونَهُ لَكُمْ وَ هُمْ لَهُ ناصِحُونَ «12» فَرَدَدْناهُ إِلى‌

‌شما‌ يكديگر ‌را‌ ياري‌ نميكنيد. فرداي‌ قيامت‌ اهل‌ محشر دو دسته‌ ميشوند اهل‌ حق‌ و اهل‌ باطل‌ اما اهل‌ حق‌ كساني‌ هستند ‌که‌ نصرت‌ دين‌ ‌خدا‌ و انبياء

دنيا شكافته شود و اهل آن نازل شوند و ايشان اكثر اهل زمين باشند از جن و انس، و همچنين آسمان دوم و سوم تا هفتم منشق، و اهالى آن بيشتر اهل زمين باشند و تمام

كنند كاركنان قمّى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه چون اهل بهشت داخل بهشت شوند و اهل آتش داخل آتش مرگ را بصورت قوچى بياورند و ذبح نمايند بين بهشت

خواهند گفت، اینان [که شرک و کفر سراپای وجودشان را فرا گرفته است] با اصرار [به اهل ایمان] می گویند: هر آينه اينان مى‌گويند: [و می‌دانستیم که‌] اینان خواهند گفت

كنند باز در ته قلب او را تصديق كرده و ارادت خواهند ورزيد. در روايات شيعه و اهل سنت نقل شده كه آيه در باره على ابن ابيطالب «عليه السلام» نازل گرديده است نگارنده

است. بايد دانست يمن در جنوب مكّه و شام در شمال آن واقع است (به طور تقريب). اهل مكّه سالى دو مسافرت داشتند وقت زمستان به يمن و وقت تابستان به شام و اين دو

نشستند اهل بيت، و تناول نمودند تا سير شدند و كم نيامد از آن يك لقمه. و حضرت حسين عليه السّلام بيرون آمد و با او گوشتى بود، يهوديه ندا كرد: يا اهل بيت الجوع،

نمى‌كنند. تفسير تمام كفار با اهل اسلام عداوت دارند چون دوستى با اختلاف دينى صورت پذير نيست ولى عداوت يهود و مشركان از ساير كفار با اهل اسلام بيشتر است زيرا مشركان

انن ه لا ى ک من کم فلک فى على نا ف علم جىء مرر عين سحر قول الذين يا فعل قد اهل کلل ن رسل کيد کتب صنع بئس وحى لقف اوى کفر لبس ايى ائى الذى ها الا امن بطش

مصاديق‌ مي‌كند منافي‌ ‌با‌ اطلاق‌ نيست‌، مراد اهل‌ حق‌ّ و اهل‌ باطل‌ هستند چه‌ ‌از‌ مشركين‌ و ساير كفّار و اهل‌ ضلالت‌ ‌با‌ موحدين‌ و مؤمنين‌ و ارباب‌ هدايت‌

حال خدا ميفرمايد اين بهشت با نعيم آن آنستكه وعده داده ميشويد شما اهل تقوى كه همگى اهل رجوع و بازگشت و توبه و انابه بدرگاه خدا و نگهدار خود از معاصى و حافظ

گردد بقرآن براى توافق آن با كتب آسمانى ديگر و هيچ شك و شبهه‌اى براى اهل كتاب و اهل ايمان در حقّ بودن اسلام پيدا نشود بعد از تدبّر و تفحّص در كتب سماوى

رساند که این معنا از سنتهاى الهى است. اسلام: حقّانیّت اسلام ۳ اهل کتاب: و کتمان حق ۱ ; توطئه اهل کتاب ۷ ایمان: به جبت ۲ ; ایمان به طاغوت ۲ خدا: بشارت خدا ۸ ;

صفت شناخته و ناميده بوديد و نتيجه تغيير احكام بر حسب اقتضاء وقت آنستكه وقتى اهل ايمان مشاهده نمودند هر وقت حال ايشان اقتضاء حكمى داشته باشد خداوند بيان ميفرمايد

بهبود زندگى و تبادل فرهنگ را به دنبال دارد. پس از انهدام اصحاب فيل، مردم براى اهل حرم، حريم خاص قائل بودند. 1- شكست دشمنان عامل همبستگى شماست. «فَجَعَلَهُمْ

آیات شامل این کلمه «مُباهَله» در اصل از مادّه «بَهْل» (بر وزن اهل) به معناى رها کردن و قید و بند را از چیزى برداشتن است، و به همین جهت هنگامى که حیوانى

مکه ۱۶; جهل اکثریت اهل مکه ۲۰; عوامل امنیت مکه ۱۳; قداست مکه ۱۱; منشأ امنیت مکه ۱۲، ۲۰، ۲۱; منشأ رشد اقتصادى مکه ۲۱; منشأ روزى اهل مکه ۱۸، ۲۰; موانع تجاوز

شده كه ايشان اطفال مشركانند كه به خدمت اهل بهشت نامزد باشند «2». و در حديث هم وارد شده كه «اولاد الكفّار خدّام اهل الجنّة» «3». «1» منهج الصادقين ج 9 ص 149

كه باقى ماند در عذاب و هلاك شد با ساير اهل سدوم بنحو اجمال چون تفصيل آن در سور سابقه ذكر شده و گوشزد فرموده اهل مكّه را كه در مسافرت بشام همه ساله بر آنديار