نتایج جستجو

ارتباط به دوكلمه بشرا ورسولا در آيه واشكالات آن تقرير وتوضيح برهان بر نبوت عامه واثبات آن توضيح برهانى عقلى بر اينكه تحمل وحى خاص انبياء الهى است توجهى

ارتباط به دوكلمه بشرا ورسولا در آيه واشكالات آن تقرير وتوضيح برهان بر نبوت عامه واثبات آن توضيح برهانى عقلى بر اينكه تحمل وحى خاص انبياء الهى است توجهى

اثبات نبوت عامه استفاده مى شود همان طور كه گفتيم: جمله مورد بحث، اشاره است به برهان توحيد ربوبيت، و جمله «يدعوكم...» اشاره است به برهان بر نبوت، كه ايشان

جعفر صادق (ع) درباره خرد , نبوّت عامّه در کتاب الكافي جلد ۱ كِتَابُ الْعَقْلِ وَ الْجَهْل‏ موضوعات : خرد، عقل، نبوت عامه، نبوت

حضرت محمد (ص) درباره خرد , نبوّت عامّه در کتاب الكافي جلد ۱ كِتَابُ الْعَقْلِ وَ الْجَهْل‏ موضوعات : خرد، عقل، نبوت عامه، نبوت

موضوعات : غلو، دانش و دانایی، علم، دانش و دانایی، علم، نادانی، جهل، نبوت عامه، نبوت

ارتباط به دوكلمه بشرا ورسولا در آيه واشكالات آن تقرير وتوضيح برهان بر نبوت عامه واثبات آن توضيح برهانى عقلى بر اينكه تحمل وحى خاص انبياء الهى است توجهى

نميشود جلد 15 - صفحه 148 و نبوت‌ ‌که‌ گفتيم‌ ‌در‌ اعتقاد بنبوت‌ بيست‌ امر لازم‌ ‌است‌ هشت‌ امر ‌در‌ نبوّت‌ عامه‌ و 12 ‌در‌ نبوّت‌ خاصه‌ ‌که‌ ‌ما ‌در‌ مجلد

ارتباط به دوكلمه بشرا ورسولا در آيه واشكالات آن تقرير وتوضيح برهان بر نبوت عامه واثبات آن توضيح برهانى عقلى بر اينكه تحمل وحى خاص انبياء الهى است توجهى

است حقيقى . و بنابراين پس مساءله نبوت از اين نظر يك مساءله حقيقى خواهد بود، و حجتى هم كه ما در بيان سابق درباره نبوت عامه آورديم و آن را از كتاب خداى عزيز

و عدل‌ و نبوّت‌ عامّه‌ و شرائط نبوت‌ و لزوم‌ خليفه‌ و ‌غير‌ اينها. 2‌-‌ عقلي‌ ‌غير‌ مستقل‌ ‌که‌ محتاج‌ ‌است‌ بثبوت‌ امري‌ ‌از‌ خارج‌ مثل‌ نبوت‌ خاصه‌ ‌که‌

توحيد و صفات‌ ‌آن‌ و مسئله‌ نبوت‌ عامه‌ و امامت‌ عامه‌. 2‌-‌ عقل‌ ‌غير‌ مستقل‌ ‌که‌ محتاج‌ بضميمه‌ خارجيه‌ ‌است‌ مثل‌ نبوت‌ خاصه‌ ‌که‌ باقامه‌ معجزه‌ ‌

نوع انسانى و رشد جامعه بشرى منتهى مى گردد. و ما بيان اين معنا را در دليل نبوت عامه گذرانديم. در آخر آيه مورد بحثف خداى تعالى سزاى عمل ناقضين عهد، و سرانجام

۵; دلایل عفت مریم(ع) ۵; قصه مریم(ع) ۱ نبوت: تفاوت نبوت با رسالت ۱۰; شرایط نبوت ۷، ۸، ۹; منشأ نبوت ۶ نوزادى: نبوت در نوزادى ۳ کافى، ج ۱، ص ۳۸۲، ح ۱; نورالثقلین،

دنیوى محسنان ۱۳; پاداش محسنان ۹، ۱۲; حکمت محسنان ۱۲; علم محسنان ۱۲ نبوت: شرایط نبوت ۷; نبوت در جوانى ۶ یوسف(ع): آثار احسان یوسف(ع) ۱۰; آثار رشد یوسف(ع) ۵;

آفرینش و اطاعت ۱۷ ابراهیم (ع): نبوت ابراهیم (ع) ۲ ادیان: هماهنگى ادیان ۱۲، ۱۳ اسحاق (ع): نبوت اسحاق (ع) ۲ اسماعیل (ع): نبوت اسماعیل (ع) ۲ انبیا: ۱، ۲، ۳،

إِنْ كُنْتَ مِنَ الْمُرْسَلِينَ‌: اگر تو از فرستادگان خدائى. مفسرين خاصه و عامه روايت نموده در ذيل تفسير آيه شريفه: فَعَقَرُوا النَّاقَةَ وَ عَتَوْا عَنْ

صالح(ع) ۳; قوم ثمود و نبوت انسان ۲ گمراهى: موارد گمراهى ۷، ۸ موقعیت اجتماعى: ارزش موقعیت اجتماعى ۶ نبوت: اهمیت نبوت ۲; ملاک نبوت ۲

عقیده قوم نوح۱۲ ملائکه: نبوت ملائکه ۹ نبوت: مکذبان نبوت بشر ۷; نبوت بشر ۱۱ نوح(ع): بشر بودن نوح(ع) ۶; تعالیم نوح(ع) ۴; تکذیب نبوت نوح(ع) ۶; تهمت برترى طلبى

كه بعد از انكار و تكذيبشان محكوم به عذاب شده بودند اشراف و بزرگان قوم نوح عامه مردم را عليه پيامبراشان مى شورانند. نزول عذاب الهى و آغاز آن با صيحه اى آسمانى

اختلافى در آن روى نداده است و با آنكه مشتمل بر معانى و علوم دقيقه و حكم و مصالح عامه است كه ادراك بشر از نيل بعشرى از اعشار آن عاجز است و هر قدر بشر در علم و

ايراداتى چند به قائلين به توفيقى بودن ترتيب آيات قرآنى رد روايات انساء كه از طرق عامه وارد شده و بر منسوخ التلاوه شدن پاره اى از آياتوحى دلالت مى كنند تفسیر آیات

مکه و نبوت ۷ معاد: بینش مکذبان معاد ۶; جاهلان به معاد ۹، ۱۰، ۱۳; حتمیت معاد ۸; مکذبان معاد ۴; منشأ تکذیب معاد ۱۱ نبوت: شرایط نبوت ۷; مکذبان نبوت بشر ۷

ايراداتى چند به قائلين به توفيقى بودن ترتيب آيات قرآنى رد روايات انساء كه از طرق عامه وارد شده و بر منسوخ التلاوه شدن پاره اى از آياتوحى دلالت مى كنند تفسیر آیات

معجزه موسى(ع) ۷; مکذبان برترى موسى(ع) ۲; موسى(ع) از بنى اسرائیل ۳ نبوت: مکذبان نبوت بشر ۱ هارون(ع): تحقیر هارون(ع) ۴; خاستگاه اجتماعى هارون(ع) ۴; عوامل

خداوند از فضل خود، كه آن نبوت و كتاب و نصرت و اعزاز و بعثت رسول از ايشان است. يا مراد همه مردمانند، زيرا هر كه حسد برد بر نبوت، فكانّه بر كمال و رشد همه

کتاب موسى (ع) ۷ ; وحى به موسى (ع) ۲۱ نبوت: بیخمنطقى مخالفان نبوت ۲۷ ; عوامل تکذیب نبوت بشر ۱، ۲، ۴ ; مکذّبان نبوت بشر ۱، ۶، ۲۳ وحى: بیخمنطقى مخالفان وحى

محمد(ص) ۱۰; گواهان حقانیت محمد(ص) ۵، ۹، ۱۱، ۱۳; گواهان نبوت محمد(ص) ۵; معلم محمد(ص) ۴; مکذبان محمد(ص) ۲; نبوت محمد(ص) ۱ مردم: گواهى مردم صدراسلام ۱۳; مردم صدراسلام

محقق،‌ نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص ۲۱۱. تفسير كشف الاسرار. تفسیر قمى، ج ۱، ص ۱۴۱ ; نورالثقلین، ج ۱، ص ۴۹۴،

گاه بجا آورند خاصه منكرات را پنهانى بدون اطلاع عامه. پس زمانى كه بجا آورند گناهكاران منكرات را آشكارا، و عامه مردم تغيير ندهند آن را يا سرزنش نكنند آنها را،

كفار در انكار توحيد و ادعاى اتخاذ ولد در عقب آن، مخالفت ايشان را در خصوص نبوت بيان مى‌فرمايد: وَ قالَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ‌: و گفتند آنانكه نمى‌دانند

نبود، پس حق تعالى رسول خود را بر آن مطلع فرمود تا معجزه و دليل باشد بر صدق نبوت او. يا معنى «يعفوا عن كثير» آنست كه پيغمبر صلى اللّه عليه و آله بسيارى از

قاطع ثابت شده كه پدران و اجداد انبياء، مسلمان بوده؛ و ايضا حديث مشهور خاصه و عامه كه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله فرمود: «هميشه مى‌گردانيد خداى تعالى مرا از

عام است نسبت به تمام مكلفين تا قيامت، كه هر كه تبديل كند ايمان به توحيد و نبوت و قرآن و معاد را كه سرمايه نجات ابدى است به كفر و انكار كه موجب شقاوت سرمدى

است كه مراد از امر بمعروف و نهى از منكر دعوت بتوحيد خدا و نبوت محمد (ص) و منع از شرك و انكار نبوت است و در ايمان بخدا و روز جزا مندرج است تمام عقايد حقه نهايت

معاد ۱۴ نبوت:۲ طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌۲، ص ۶۹۳. محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص ۱۵۹

بر صدق دعوى نبوت و وجوب حج و ساير احكام مينمايد و تخصيص اهل كتاب بذكر براى آنستكه كفر جلد 1 صفحه 464 آنها اقبح است چون آنها علائم صدق نبوت را در كتب خودشان

۱۵ ; مسؤولیت محمّد (ص) ۷ مدیریت: ملاک مدیریت ۶ مؤمنان: فضایل مؤمنان ۱ نبوت: نعمت نبوت ۱، ۲، ۵، ۱۵ نعمت:۱، ۲، ۵ شکر نعمت ۱، ۲، ۵ ۱۵ هدایت: عوامل هدایت ۱۰،

كرديد مشتمل است بر سه حجت و دليل ، درباره سه مساءله از مسائل نبوت . اول استدلال بر نبوت عامه كه اگر در كلام آن جناب دقت كنى خواهى ديد كه درست همان را افاده

البیان بسیار درست و منطقى است). بیهقى از علماء عامه در کتاب دلائل النبوة و نیز ابونعیم یکى دیگر از علماء عامه در کتاب الدلائل از ربیع بن انس و او از انس بن

«بِسم‌ِ اللّه‌ِ الرَّحمن‌ِ الرَّحِيم‌ِ» آيه ‌از‌ قران‌ و جزء ‌آن‌ ‌است‌: ميان‌ عامّه‌ اختلاف‌ ‌است‌ ‌که‌ آيا بسملة جزو قرآن‌ و ‌آيه‌ مستقلّي‌ ‌از‌ ‌آن‌ ‌است‌

تأسيس و ارهاص‌ «2» نبوت بوده. 2- صدور اين معجزه، مقرون به نبوت او بوده؛ زيرا حق تعالى اكمال عقل او فرمود در اين حال، و او را مرتبه نبوت عنايت و به وحى الهى

جمعى معلق بگذرند و آتش بگيرد چيزى از او را و واگذارد چيزى را. «2» در اخبار عامه نيز وارد شده كه مراد صراط مستقيم، محمد و آل محمد عليهم السلام است. چنانچه

عصیان: موانع عصیان ۱۴ محمد(ص): ترک نجوا با محمد(ص) ۴، ۱۵; مقامات محمد(ص) ۱۱; نبوت محمد(ص) ۱۱; نجوا با محمد(ص) ۱، ۲، ۳، ۶ مسلمانان: تکلیف مسلمانان ۷، ۸، ۹،

الوهيت عيسى و در نبوت حضرت خاتم صلّى اللّه عليه و آله بود، لذا اوّل سوره به ذكر الوهيت حق و وحدانيت و حيات و قيوميت سبحانه نازل، و بعد ذكر نبوت و رسالت‌ «1»

حال خواهى پرسيد: منظور از اين حرف چيست ؟ مى گوييم همانطور كه در بحث از نبوت عامه گفتيم ، خداى تعالى كه عالم كونرا آفريد، و به راه انداخت ، انسان را هم به

Javascript to function. آيات ۲۰ - ۱۹، سوره انعام انذار و تخويف ، در دعوت نبوت مؤ ثرتر از تبشير و تطميع بوده است . جمله : (( لا نذركم به و من بلغ )) شاهد

محمد(ص) ۴; گفتگو با محمد(ص) ۳، ۱۱; مقامات محمد(ص) ۲; ملاقات با محمد(ص) ۳، ۱۱; نبوت محمد(ص) ۲; نجوا با محمد(ص) ۹، ۱۲ صاحب مجمع البیان گوید: این آیه درباره اغنیاء

اللّه عليه و آله گفت: اگر نبوت حق است، من از تو سزاوارترم، زيرا از تو بزرگترم و مالم بيشتر است؛ حق تعالى ردّ او فرمود كه نبوت به كبر سن و كثرت مال نيست،

، فضيلت و منقبت است تبليغ و دعوت ، عين نبوت و بعثت نيست و لازمه شركت در دعوى و دعوت پيامبر (ص )شريك بودن در نبوت آن جناب نيست بحث روايتى (رواياتى درباره :

، فضيلت و منقبت است تبليغ و دعوت ، عين نبوت و بعثت نيست و لازمه شركت در دعوى و دعوت پيامبر (ص )شريك بودن در نبوت آن جناب نيست بحث روايتى (رواياتى درباره :

السلام را در دنيا به كرم و فتوت، يا به شرف نبوت، يا به فرط طاعت و عبادت، يا به صفت خلت يا به عمارت يا به شرف نبوت، يا به فرط طاعت و عبادت، يا به صفت خلت يا

روشن شود كه دين اسلام و نبوت خير الانام حق و مسلم است و اختلاف در آن بيجا بوده و بدانند كفار كه دروغ ميگفتند در ادعاء شرك و انكار نبوت و معاد و تحريم حلال

روشن شود كه دين اسلام و نبوت خير الانام حق و مسلم است و اختلاف در آن بيجا بوده و بدانند كفار كه دروغ ميگفتند در ادعاء شرك و انكار نبوت و معاد و تحريم حلال

پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. شأن نزول: يكى از مفسرين عامه چنين گويد: بعضى از مفسرين معتقدند كه اين آيه درباره ابوبكر بن ابى‌قحافه نازل

و جاويد نبوت و مواد دعوت در آن متحصن است. آرى ، دشمنان خوب فهميده بودند كه اگر بتوانند به قرآن دستبردى زنند و حجيت آن را مختل سازند، امر نبوت خاتم الانبياء

آنكه به كافر و فاسق ندهد، ملك دين است نه دنيا. 5- مراد به ملك، نبوت باشد، يعنى عطا فرمائى نبوت را به هر كه خواهى مانند حضرت ختمى مرتبت صلّى اللّه عليه و آله

در قبول ولايت على (ع) زيرا مانند دخول در قبول نبوت پيغمبر (ص) است همانا مسلمان نيست كسيكه اقرار به نبوت محمد (ص) نموده و اقرار بوصايت و خلافت و افضليت

تهجد و عبادت قيام كنند. 6- ستاره ثريا كه سقوط نمايد و غايب شود با فجر. 7- عامه از حضرت صادق عليه السّلام روايت نموده كه مراد ستاره وجود حضرت محمدى صلّى

را براى خودشان بهدايتى كه حاصل شده بود براى آنها بسبب معجزات دالّه بر صدق نبوت پيغمبر (ص) و ذكر اوصاف آنحضرت در تورية و علاوه بر اين ميخواستند مؤمنين را

وَ... (۳) Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۵ - ۴۴، سوره نمل نبوت و علم انبياء عليه السّلام اكتسابى نيست و از ديگران به ارث نمى برند مقصود

گردن بزنید. مردم گفتند: یا رسول الله ما شهادت به یكتائى خداوند و به رسالت و نبوت تو مى‌دهیم، بعضى دیگر از آن‌ها گفتند: این همیشه نخواهد بود كه ما در حال اسلام

چيز از دين حق نيستيد و انكار نبوت حضرت عيسى عليه السلام نمود. يكى از نصارا گفت: شما بر هيچ امر نيكو اقدام نكنيد و انكار نبوت حضرت موسى عليه السلام نمود؛

باشد ايجاد فرمايد جلّت قدرته. تبصره: 1- ثعلبى كه از مفسرين و مشاهير روات عامه و اهل سنت است روايت نموده كه اين آيه در شأن حضرت امير المؤمنين عليه السّلام

مبارزه رهبران کفر ۱۳; رهبران شرک و قرآن ۱۴; رهبران شرک و نبوت ۵; رهبران کفر و قرآن ۱۴; رهبران کفر و نبوت ۵ ظالمان ۸، ۹: قرآن : جذابیت قرآن ۱۴ کافران: بینش کافران

در قدرت الهى. تبصره: به مراجعه ادله عقليه، اين مطلب محقق آيد كه مقام شامخ نبوت را شايسته شك و ترديد و نقص و عيب نيست، زيرا موجب سلب اطمينان و وثوق به تبليغات

صالح(ع) ۴; نبوت صالح(ع) ۳; وحى به صالح(ع) ۱ فطرت: اهمیت تنبه فطرت ۲ قوم ثمود: بینش قوم ثمود ۳; تاریخ قوم ثمود ۱; تهمتهاى قوم ثمود ۴; کفر قوم ثمود ۱ نبوت: ملاک

پيغمبرى از نژاد عرب به نام محمد (صلى الله عليه و آله و سلم) مبعوث به نبوت شد و دعوى نبوت كرده است و امتى از عرب و غير عرب به وى ايمان آوردند و نيز كتابى آورده

بودن صالح(ع) ۲; درخواست معجزه از صالح(ع) ۶; شک در صداقت صالح(ع) ۷; شک در نبوت صالح(ع) ۷; صداقت صالح(ع) ۵; فلسفه تکذیب صالح(ع) ۳، ۴; قصه صالح(ع) ۴، ۵، ۶،

(قالوا ءامنّا بربّ العلمین . ربّ موسى و هرون) اقرار: اقرار به نبوت موسى(ع) ۳; اقرار به نبوت هارون(ع) ۳ انبیا: مهمترین رسالت انبیا ۵ ایمان: ایمان به توحید

فرمود: أَ وَ كُلَّما عاهَدُوا عَهْداً: آيا نگرويدند به آيات بيّنه دالّه بر صدق نبوت حضرت خاتميه، و هر گاه عهد كردند عهد كردنى، نَبَذَهُ فَرِيقٌ مِنْهُمْ‌: بشكستند

گردن بزنید. مردم گفتند: یا رسول الله ما شهادت به یكتائى خداوند و به رسالت و نبوت تو مى‌دهیم، بعضى دیگر از آن‌ها گفتند: این همیشه نخواهد بود كه ما در حال اسلام

اسم انسان را از رويش بردارند، نه اينكه علاوه بر انسان شمردنش او را بر اريكه نبوت و رسالت هم بنشانند، و خداوند او را امين بر وحى خود نموده ، كليد دين خود را

مورخان مقارن بعثت ۹; مورخان مقارن بعثت ۱۰ نبوت: شرایط نبوت ۶; مکذبان نبوت بشر ۲ وحى: منشأ وحى ۴; نقش وحى ۷; وحى و نبوت ۶ الدرالمنثور، ج ۵، ص ۱۳۳.

زيرا اشياء مذكوره بعضى طعام و بعضى علف است. تنبيه- ثعلبى و زمخشرى از مفسّرين عامه در تفسير خود نقل نموده كه ابراهيم تميمى‌ «1» روايت نموده كه از ابو بكر پرسيدند:

كردند كفر را به محمد (ص) و قرآن بعد از ايمان بآن در زمان جاهليت بواسطه علامات نبوت پس اصرار نمودند در كفر و عناد و طعن در دين و منع از ايمان و نقض عهد چنانچه

ترك و توبه بسوى خدا نمايد و در اكمال از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه نبوت آنحضرت در كوثى كه قريه‌ئى از قراء سور يعنى كوفه است بود در بدو امر پس از

بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص ۲۹۱. ثعلبى كه از مفسرين عامه است در تفسير خود چنين گويد: كه اين قسمت از آيه «فَسَوْفَ

نميشوند بانها مگر متمردان.. تفسير فرستاديم آياتيكه دلالت دارد بر صدق تو در نبوت و امامت برادرت على (ع) كه واضح است دلالت آنها بر كفر كسيكه شك كند در شأن

حالى كه اگر حكمت و دليل تفاوت‌ها را بدانند آرام مى‌شوند. حسادت در خاندان نبوت نيز پيدا مى‌شود، همان گونه كه در خانه حضرت يعقوب، حسادت فرزندان، آنان را

رسول خدا صلی الله علیه و آله آمدند. گفتند: یا محمد هر پیامبرى براى اثبات نبوت خوددارى آیت و معجزه اى بوده است. ما می‌خواهیم که معجزه اى از جانب تو براى

از آنجائى که سیاق آیات مزبور طبق تفسیر اکثریت قریب به اتفاق مفسرین خاصه و عامه درباره کفار و تهدید و تخویف آن‌ها مى باشد و پندار و اعتقاد مزبور هم در عین

و اعتبارى نيست حقيقت شهادت را فقط خدا دارا است و اوست كه بر هر چيز شهادت عامه و مطلقه دارد ((وانتعلى كل شى ء شهيد)) نكاتى چند در عبارت : ((ان تعذبهم فانهم

مرد: زمینه انحراف مردان ۱۴; زمینه حق ناپذیرى مردان ۱۴ مقام عبودیت :۶ نبوت: اهمیت نبوت ۵ نوح(ع): بى تأثیرى تلاش نوح(ع) ۹; تکفل همسر نوح(ع) ۳; خیانت به نوح(ع)

حقانیت ادعاى نبوت پیامبر(ص) است. (قل کفى باللّه بینى و بینکم شهیدًا) آن چه در این آیه از گواهى خداوند به آن پرداخته شده، مربوط به ادعاى نبوت از جانب پیامبر

در مسأله نبوت است». خدا: علم خدا ۳; نظارت خدا ۱، ۳، ۴ محمد(ص): تهجد محمد(ص) ۲; دلجویى از محمد(ص) ۱; سیره محمد(ص) ۲; ناظر تهجد محمد(ص) ۱; نبوت محمد(ص) ۴;

انبياء سلف نازل شده و راه‌نماى خلق است از جاده ضلالت بشاه را هدايت و مبشر به نبوت محمد (ص) و ولايت على (ع) و ائمه اطهار است كه ايشانند اولياء خدا نه غير آنها

صلبى خواسته كه از او ارث ببرد رد اعداى برخى مفسرين كه مراد از ارث را وراثت نبوت يا علم يا... دانسته اند پاسخ به اعتراضى در ارتباط با معنايى كه براى دعاى

يهود يا قريش يا اهل ايمان) بتحقيق بود مر شما را علامتى واضح و نشانى صادق بر نبوت حضرت خاتم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم، فِي فِئَتَيْنِ الْتَقَتا: در دو گروهى

صفحه 435 حال آنكه حضرت اسمعيل عموى حضرت يعقوب بوده، و حديث مشهوره خاصه و عامه از حضرت نبوى صلّى اللّه عليه و آله: لا يزال يقلبنى اللّه من اصلاب الطّاهرين

فِيكُمْ عُمُراً مِنْ قَبْلِهِ أَ فَلا تَعْقِلُونَ «16» بعد از آن بر صدق دعوى و نبوت حضرت رسالت صلّى اللّه عليه و آله تنبيه مى‌فرمايد: قُلْ لَوْ شاءَ اللَّهُ‌:

يك‌ دستور ‌آن‌ حضرت‌ ‌را‌ بكنند مكذب‌ هستند و ‌اينکه‌ دامنه زيادي‌ دارد اما عامه عمياء تكذيب‌ يوم غدير و نصب‌ امير المؤمنين‌ ‌را‌ بخلافت‌ كردند. فردا جلاي‌

منشأ کمال ۲ محمد(ص): آثار عبادات محمد(ص) ۷; آثار عبودیت محمد(ص) ۷; زمینه نبوت محمد(ص) ۷; عبودیت محمد(ص) ۶; مقامات محمد(ص) ۶، ۷ طبرى صاحب جامع البیان از

آنها را در دنيا بغير حق از قبيل بتها و كسانيكه دعوى خدائى نمودند يا دعوى نبوّت و امامت كردند بباطل دست جمع هدايت نمائيد آنانرا براه جهنّم و تعبير بهدايت

بيان فايده روزه و اينكه نفع آن عايد خود انسان مى شود گفتار بعضى از مفسرين عامه در باره ((اياما معدودات )) و رد آن استحباب روزه در روز عاشورا از بدعت هاى

منافقين و عذاب بعضى ديگر و پاسخ به آن اوصاف عمومى و جامع منافقين بيان حال عامه مؤ منين رضوان خدا، حقيقت رستگارى است و حتى در بهشت رضاى خدا نباشد بهشت هم

به اقارب نمايد بعد از آن به كسانى كه قرب به آنها باشند. «1» اعجاز: خاصه و عامه به اختلاف روايت نموده‌اند كه چون اين آيه نازل شد، حضرت پيغمبر صلّى اللّه

كه بعد از انكار و تكذيبشان محكوم به عذاب شده بودند اشراف و بزرگان قوم نوح عامه مردم را عليه پيامبراشان مى شورانند. نزول عذاب الهى و آغاز آن با صيحه اى آسمانى

توحيد و عبوديت مى باشد. معانى (( حكم )) و بيان مراد از دادن كتاب و حكم و نبوت به پيامبران عليهم السلام . اقسام سه گانه اطلاق (( كتاب )) در قرآن مجيد. بررسى

تقویت غریزه جنسى ۱۲ فکر: زمینه تمرکز فکر ۱۲ معجزه: نقش معجزه ۱۱، ۱۴ نبوت: مقام نبوت و آیات خدا ۳ نطفه: اهمیت انعقاد نطفه ۸ یحیى(ع): آیات خدا در ولادت یحیى(ع)

بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص ۲۹۲. طبرانى از علماى عامه در كتاب اوسط از عمار یاسر نقل نموده كه فقيرى نزد على بن ابى‌طالب

بلى او را رها كرد و از ديگرى همان سؤال را نمود و شهادت بر نبوت پيغمبر (ص) داد و شهادت بر نبوت مسيلمه نداد او را كشت و چون اين خبر به پيغمبر (ص) رسيد فرمود

تمام، رفتار و كردار پيامبر اسلام را زير نظر بگيرند و كيفيت زندگى و چگونگى نبوت و رسالت او را و نيز كتاب آسمانى قرآن را بررسى نموده و خبر آورند. اينان به

آنها تصوّر ننمايند ايمان ساحران براى ظهور حق و وضوح صدق حضرت موسى در ادّعاء نبوت نزد آنها بوده و تهديد كرد كه بزودى شما را بپاداش اين جرئت و جسارتتان ميرسانم

بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص ۱۱. ابن ابى حاتم از مفسرين عامه و نيز عدنى در مسند خود از مجاهد روايت كنند كه سلمان گويد:

از مواهب الهيه و اثبات نبوت خود باعجاز اظهار فرمود در جوامع از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه مراد از فضل مبين سلطنت و نبوت است و در مجمع از آنحضرت

بذيل عنايت اشخاص مقرّب نزد خداوند براى تقرب باو لذا اگر كسى بوظائفى كه براى عامه مكلفين بيان فرموده‌اند عمل نمايد حسنى ندارد كه بگويند وسيله براى تقرب خود

كه بعد از انكار و تكذيبشان محكوم به عذاب شده بودند اشراف و بزرگان قوم نوح عامه مردم را عليه پيامبراشان مى شورانند. نزول عذاب الهى و آغاز آن با صيحه اى آسمانى

بموسى عليه السّلام فرمود و من برگزيدم تو را به نبوت پس گوش ده آنچه را بتو وحى ميشود كه همان معناى نبوّت است و بنابراين لما يوحى قابل تعلق به اخترتك و استمع

نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص ۸۴. تفسير ثعلبى و هبة‌الله بن سلامه در كتاب ناسخ از عامه و صاحب روض الجنان از خاصه. ابوداود و تفسير

ترك و توبه بسوى خدا نمايد و در اكمال از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه نبوت آنحضرت در كوثى كه قريه‌ئى از قراء سور يعنى كوفه است بود در بدو امر پس از

قرآن ۷; محمد(ص) و کتب آسمانى ۷; مسؤولیت محمد(ص) ۱۲; مقامات محمد(ص) ۱، ۱۱; نبوت محمد(ص) ۷; نقش محمد(ص) ۱۴; وحى به محمد(ص) ۱، ۲، ۵، ۷; هدایت محمد(ص) ۱۱; هدایتگرى

احتیاج شما باشد، بگیرید سپس این آیه نازل گردید و فرمود که من براى رسالت و نبوت اجر و مزدى نمی‌خواهم جز مودت و دوستى با اهل بیت من. محمد بن یعقوب کلینى بعد

پهناور و ميخها روان ميبود با توجّهات مخصوصه ما براى پاداش دادن بكسيكه انكار نبوت او شده بود و بتحقيق باقى گذاشتيم آنرا نشانه‌ئى پس آيا هست پند گيرنده‌ئى‌

تمام، رفتار و كردار پيامبر اسلام را زير نظر بگيرند و كيفيت زندگى و چگونگى نبوت و رسالت او را و نيز كتاب آسمانى قرآن را بررسى نموده و خبر آورند. اينان به

قائم قيام نمايد زمينى باقى نمى‌ماند مگر آنكه در آنجا نداى شهادت بر توحيد و نبوت بلند خواهد شد و بنظر حقير يك انقياد از براى تمام موجودات عالم بالنسبه بذات

نسبت به مؤمنان، و وعيد نسبت به كافران. تتمه: حاكم ابو القاسم حسكانى از علماى عامه به اسناد خود روايت نموده از ضحاك، كه چون قريش ديدند مقدم داشتن پيغمبر صلّى

متعلق نباشد به آدم از خطاب مگر: خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ كه اشاره به عامه خلق باشد؛ و همچنين: وَ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها بعد از آن تخصيص داده از آن

شوند، چه رسد به ساير امم. ثالثا: با همه محاجه كردن به مجادله حسنه و غالب شدن عامه مردم را، پايه و مايه نباشد، پس راه باريك و جاده تاريك و مخاطراتش بسيار خواهد

‌اينکه‌ نور ‌را‌ ‌در‌ ‌اينکه‌ دوازده‌ حجاب‌ سير داد ‌که‌ يكي‌ ‌از‌ ‌آنها‌ حجاب‌ نبوت‌ ‌است‌ ‌که‌ بني‌ بمعني‌ دانا و ‌با‌ خبر بودن‌ ‌است‌ چنانچه‌ فرمود: (كنت‌

پهناور و ميخها روان ميبود با توجّهات مخصوصه ما براى پاداش دادن بكسيكه انكار نبوت او شده بود و بتحقيق باقى گذاشتيم آنرا نشانه‌ئى پس آيا هست پند گيرنده‌ئى‌

دعا فرمود كه خداوند باو علم و حكمت يا حكم و منصب نبوّت عطا فرمايد و او را در زمره شايستگان براى نبوّت و امامت قرار دهد تا در عداد كمّلين و مقرّبين محسوب

تمام، رفتار و كردار پيامبر اسلام را زير نظر بگيرند و كيفيت زندگى و چگونگى نبوت و رسالت او را و نيز كتاب آسمانى قرآن را بررسى نموده و خبر آورند. اينان به

از يكى از آن دو جا نشانه با خود بياورى كه آنها يقين كنند و اقرار نمايند به نبوت تو و آنكه سير نمودى ملكوت عليا و سفلى را اين كار را بكن ولى نميتوانى بكنى

و اعتبارى نيست حقيقت شهادت را فقط خدا دارا است و اوست كه بر هر چيز شهادت عامه و مطلقه دارد ((وانتعلى كل شى ء شهيد)) نكاتى چند در عبارت : ((ان تعذبهم فانهم

آنها را در دنيا بغير حق از قبيل بتها و كسانيكه دعوى خدائى نمودند يا دعوى نبوّت و امامت كردند بباطل دست جمع هدايت نمائيد آنانرا براه جهنّم و تعبير بهدايت

افترائات كفار عليه پيامبر اسلام (ص ) پاسخ خداوند به احتجاج مشركين بر نفى نبوت به بشر بودن پيامبر(ص ) انحلال آيه شريفه به دو حجت حلى و نقضى مقصود از ((ذكر((

بآنها و نبود مكرشان وافى براى آنكه بركنده و زائل شود بآن از جاى خود اعلام نبوت و آثار امامت و ادلّه و براهين قائمه بر اديان حقّه و شرائع الهيّه‌اى كه مانند

خاصه و عامه، ص ۴۱. تفسير روض الجنان يا روح الجنان از خاصه. تفسير روض الجنان و تفسير برهان از خاصه. تفسير كشف الاسرار و صحيح بخارى و صحيح مسلم از عامه و تفسير

پيغمبر بر حق است بلكه در شك و ترديدند از صحّت معانى و استحكام مبانى قرآن و نبوّت تو براى تقليد و تعصّب از دين آباء خود و هنوز طعم عذاب الهى را نچشيده‌اند

76)- در آیات گذشته سخن از «مبدء» و «معاد» در میان بود در اینجا با طرح مسأله «نبوت» و حقانیت قرآن، این بحث را تکمیل می‌کند. به علاوه در گذشته روی سخن با مشرکان

افترائات كفار عليه پيامبر اسلام (ص ) پاسخ خداوند به احتجاج مشركين بر نفى نبوت به بشر بودن پيامبر(ص ) انحلال آيه شريفه به دو حجت حلى و نقضى مقصود از ((ذكر((

رسول خدا صلی الله علیه و آله آمدند. گفتند: یا محمد هر پیامبرى براى اثبات نبوت خوددارى آیت و معجزه اى بوده است. ما می‌خواهیم که معجزه اى از جانب تو براى

مردم مطيع شما شوند و همه وارد بهشت گرديد و آن دو كلمه شهادت بوحدانيّت خدا و نبوت من است و كسيكه خواهش مرا بپذيرد و اين دو كلمه را بگويد و مرا كمك كند در ترويج

مردم مطيع شما شوند و همه وارد بهشت گرديد و آن دو كلمه شهادت بوحدانيّت خدا و نبوت من است و كسيكه خواهش مرا بپذيرد و اين دو كلمه را بگويد و مرا كمك كند در ترويج

اين بهترين تفاسيرى است كه از اين آيه شريفه شده است و بدترين آنها آنست كه عامّه عميا قائل شده‌اند كه آدم و حوا چندى بر آنها گذشت كه خداوند بآنها اولادى عنايت

وامانده‌اند. ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ‌ ... لَمَّا يَقْضِ ما أَمَرَهُ‌ 13- توحيد و نبوت و معاد در كنار يكديگر مطرحند. «خَلَقَهُ‌- السَّبِيلَ يَسَّرَهُ‌- أَنْشَرَهُ»

وامانده‌اند. ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ‌ ... لَمَّا يَقْضِ ما أَمَرَهُ‌ 13- توحيد و نبوت و معاد در كنار يكديگر مطرحند. «خَلَقَهُ‌- السَّبِيلَ يَسَّرَهُ‌- أَنْشَرَهُ»

نه طريق كسانى كه غضب و سخط واقع شده برايشان. نزد بسيارى از مفسرين خاصه و عامه مراد يهود مى‌باشند كه به سبب عناد و طغيان و كشتن انبياء و تحريف تورات، حق

دعا فرمود كه خداوند باو علم و حكمت يا حكم و منصب نبوّت عطا فرمايد و او را در زمره شايستگان براى نبوّت و امامت قرار دهد تا در عداد كمّلين و مقرّبين محسوب

با اينكه رسول (صلى اللّه عليه وآله و سلم ) فرستاده خدا به سوى عامه بشر بود، مع ذلك عامه بشر به وى ايمان نياوردند، آنهائى هم كه ايمان آوردند ايمان همگيشان

شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص ۴۲. صاحب كشف الاسرار و ابن اسحق از عامه و صاحبان روض الجنان و مجمع البيان از خاصه. مجمع البیان،

احتیاج شما باشد، بگیرید سپس این آیه نازل گردید و فرمود که من براى رسالت و نبوت اجر و مزدى نمی‌خواهم جز مودت و دوستى با اهل بیت من. محمد بن یعقوب کلینى بعد

صاحب المستدرک. تفاسیر روض الجنان از خاصة و کشف الاسرار از عامه و تفاسیر ثعلبى و قشیرى از عامه.

مردم مطيع شما شوند و همه وارد بهشت گرديد و آن دو كلمه شهادت بوحدانيّت خدا و نبوت من است و كسيكه خواهش مرا بپذيرد و اين دو كلمه را بگويد و مرا كمك كند در ترويج

صلبى خواسته كه از او ارث ببرد رد اعداى برخى مفسرين كه مراد از ارث را وراثت نبوت يا علم يا... دانسته اند پاسخ به اعتراضى در ارتباط با معنايى كه براى دعاى

تكليف، و قبول نشود توبه، و آن يكى از علامات قيامت باشد. تنبيه: آنچه از تفاسير عامه مستفاد مى‌شود مراد از «دابّة الارض» را حيوانى مى‌دانند عظيم الجثه كه مجروح

بَصائِرَ: در حالتى كه آيات روشن و آشكارا هستند كه هر يك دليل است بر راستى نبوت من و درستى قول من، و لكن تو عناد و انكار مى‌كنى. وَ إِنِّي لَأَظُنُّكَ يا

دعا فرمود كه خداوند باو علم و حكمت يا حكم و منصب نبوّت عطا فرمايد و او را در زمره شايستگان براى نبوّت و امامت قرار دهد تا در عداد كمّلين و مقرّبين محسوب

دعا فرمود كه خداوند باو علم و حكمت يا حكم و منصب نبوّت عطا فرمايد و او را در زمره شايستگان براى نبوّت و امامت قرار دهد تا در عداد كمّلين و مقرّبين محسوب

بآنها و نبود مكرشان وافى براى آنكه بركنده و زائل شود بآن از جاى خود اعلام نبوت و آثار امامت و ادلّه و براهين قائمه بر اديان حقّه و شرائع الهيّه‌اى كه مانند

وامانده‌اند. ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ‌ ... لَمَّا يَقْضِ ما أَمَرَهُ‌ 13- توحيد و نبوت و معاد در كنار يكديگر مطرحند. «خَلَقَهُ‌- السَّبِيلَ يَسَّرَهُ‌- أَنْشَرَهُ»

وامانده‌اند. ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ‌ ... لَمَّا يَقْضِ ما أَمَرَهُ‌ 13- توحيد و نبوت و معاد در كنار يكديگر مطرحند. «خَلَقَهُ‌- السَّبِيلَ يَسَّرَهُ‌- أَنْشَرَهُ»

وامانده‌اند. ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ‌ ... لَمَّا يَقْضِ ما أَمَرَهُ‌ 13- توحيد و نبوت و معاد در كنار يكديگر مطرحند. «خَلَقَهُ‌- السَّبِيلَ يَسَّرَهُ‌- أَنْشَرَهُ»

است. «پایان سوره ابراهیم» «1» (1) شرح زندگانی ابراهیم در دوران قبل از نبوت، دوران نبوت و مبارزه با بت پرستان و دوران هجرت از بابل، و تلاش و کوشش در سرزمین

مى‌فرمايد: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا: اى كسانى كه ايمان آورديد به يگانگى خدا و نبوت پيغمبر و معاد و معتقدات حقه، اصْبِرُوا: صبر كنيد بر مشقّات طاعات و ورود مصائب

بآيات ما پس منقاد و مطيع اوامر و نواهى تو شدند بعد از آنكه اقرار بتوحيد ما و نبوّت تو نمودند چون معرض از حق نبودند و بديده انصاف نظر كردند و تصديق نمودند و

آنها را در دنيا بغير حق از قبيل بتها و كسانيكه دعوى خدائى نمودند يا دعوى نبوّت و امامت كردند بباطل دست جمع هدايت نمائيد آنانرا براه جهنّم و تعبير بهدايت

آنها را در دنيا بغير حق از قبيل بتها و كسانيكه دعوى خدائى نمودند يا دعوى نبوّت و امامت كردند بباطل دست جمع هدايت نمائيد آنانرا براه جهنّم و تعبير بهدايت

افترائات كفار عليه پيامبر اسلام (ص ) پاسخ خداوند به احتجاج مشركين بر نفى نبوت به بشر بودن پيامبر(ص ) انحلال آيه شريفه به دو حجت حلى و نقضى مقصود از ((ذكر((

افترائات كفار عليه پيامبر اسلام (ص ) پاسخ خداوند به احتجاج مشركين بر نفى نبوت به بشر بودن پيامبر(ص ) انحلال آيه شريفه به دو حجت حلى و نقضى مقصود از ((ذكر((

مردم مطيع شما شوند و همه وارد بهشت گرديد و آن دو كلمه شهادت بوحدانيّت خدا و نبوت من است و كسيكه خواهش مرا بپذيرد و اين دو كلمه را بگويد و مرا كمك كند در ترويج

دعا فرمود كه خداوند باو علم و حكمت يا حكم و منصب نبوّت عطا فرمايد و او را در زمره شايستگان براى نبوّت و امامت قرار دهد تا در عداد كمّلين و مقرّبين محسوب

بآنها و نبود مكرشان وافى براى آنكه بركنده و زائل شود بآن از جاى خود اعلام نبوت و آثار امامت و ادلّه و براهين قائمه بر اديان حقّه و شرائع الهيّه‌اى كه مانند

به ارحام طاهره در حالتى كه هادى و مهدى بوده‌اند تا آنكه اخذ فرمود خدا به نبوت عهد مرا و به اسلام ميثاق مرا و بيان نمود هر شيئى از صفت مرا و ثابت نمود ذكر

روايات وارده در بارۀ سعد و نحس بودن بعضى كواكب ۳ تفأل خوب و بد امورى كه در نظر عامۀ مردم، شوم و نحس است مقصود از تكذيب قوم ثمود به «نُذُر» ناقه صالح و آزمايش

اخلاق حميده پيغمبر اكرم كه خداوند او را بخلق عظيم در قرآن ستوده دور است ولى عامّه عميا آنچه را در روايت قمّى ره و مجمع نسبت بعثمان داده شده بود به پيغمبر اكرم

اخلاق حميده پيغمبر اكرم كه خداوند او را بخلق عظيم در قرآن ستوده دور است ولى عامّه عميا آنچه را در روايت قمّى ره و مجمع نسبت بعثمان داده شده بود به پيغمبر اكرم

كه بعد از انكار و تكذيبشان محكوم به عذاب شده بودند اشراف و بزرگان قوم نوح عامه مردم را عليه پيامبراشان مى شورانند. نزول عذاب الهى و آغاز آن با صيحه اى آسمانى

كه بعد از انكار و تكذيبشان محكوم به عذاب شده بودند اشراف و بزرگان قوم نوح عامه مردم را عليه پيامبراشان مى شورانند. نزول عذاب الهى و آغاز آن با صيحه اى آسمانى

روايات وارده در بارۀ سعد و نحس بودن بعضى كواكب ۳ تفأل خوب و بد امورى كه در نظر عامۀ مردم، شوم و نحس است مقصود از تكذيب قوم ثمود به «نُذُر» ناقه صالح و آزمايش

تصديق به نبوت رسول خدا صلى الله عليه و آله و وحدانيت پروردگار نموده است يگانه دليل بر ايمان و اسلام اوست. مسلم در صحيح خود و ديگران از علماء عامّه از ابوهريرة

بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص ۱. طبرى و فريابى از مفسرين عامه نيز از مجاهد نقل نمايند كه چهار آيه اول درباره مؤمنين نازل

دعا فرمود كه خداوند باو علم و حكمت يا حكم و منصب نبوّت عطا فرمايد و او را در زمره شايستگان براى نبوّت و امامت قرار دهد تا در عداد كمّلين و مقرّبين محسوب

دعا فرمود كه خداوند باو علم و حكمت يا حكم و منصب نبوّت عطا فرمايد و او را در زمره شايستگان براى نبوّت و امامت قرار دهد تا در عداد كمّلين و مقرّبين محسوب

وامانده‌اند. ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ‌ ... لَمَّا يَقْضِ ما أَمَرَهُ‌ 13- توحيد و نبوت و معاد در كنار يكديگر مطرحند. «خَلَقَهُ‌- السَّبِيلَ يَسَّرَهُ‌- أَنْشَرَهُ»

بآنها و نبود مكرشان وافى براى آنكه بركنده و زائل شود بآن از جاى خود اعلام نبوت و آثار امامت و ادلّه و براهين قائمه بر اديان حقّه و شرائع الهيّه‌اى كه مانند

براى او. يا ممكن است ارهاس باشد نسبت به حضرت عيسى عليه السّلام، يعنى مقدمات نبوت كه پيش از ظهور حضرت عيسى عليه السّلام واقع شد، چنانچه در ولادت حضرت ختمى

اخلاق حميده پيغمبر اكرم كه خداوند او را بخلق عظيم در قرآن ستوده دور است ولى عامّه عميا آنچه را در روايت قمّى ره و مجمع نسبت بعثمان داده شده بود به پيغمبر اكرم

اخلاق حميده پيغمبر اكرم كه خداوند او را بخلق عظيم در قرآن ستوده دور است ولى عامّه عميا آنچه را در روايت قمّى ره و مجمع نسبت بعثمان داده شده بود به پيغمبر اكرم

اخلاق حميده پيغمبر اكرم كه خداوند او را بخلق عظيم در قرآن ستوده دور است ولى عامّه عميا آنچه را در روايت قمّى ره و مجمع نسبت بعثمان داده شده بود به پيغمبر اكرم

حديث‌: خلقتم‌ للبقاء ‌لا‌ للفناء. وَ لكِن‌َّ أَكثَرَهُم‌ لا يَعلَمُون‌َ ‌حتي‌ عامه عميا ‌که‌ منكر حسن‌ و قبح‌ عقلي‌ هستند و ‌از‌ ‌اينکه‌ جهت‌ عدل‌ ‌را‌ منكر

اخلاق حميده پيغمبر اكرم كه خداوند او را بخلق عظيم در قرآن ستوده دور است ولى عامّه عميا آنچه را در روايت قمّى ره و مجمع نسبت بعثمان داده شده بود به پيغمبر اكرم

اى موسى مرديكه سحر نموده‌اند او را و ديوانه و مخبّط شده و مخالف با افكار عامّه سخن ميگويد و بعضى مسحور را بمعناى ساحر دانسته‌اند مانند مشئوم و ميمون كه

صاحب المستدرک. تفاسیر روض الجنان از خاصة و کشف الاسرار از عامه و تفاسیر ثعلبى و قشیرى از عامه. تفسیر فرات کوفى، ص ۵۷۱; بحارالأنوار، ج ۸- ، ص ۵۷، ح ۷۲.

است و به سبب آن عذاب بر ما نازل مى‌شود. يا اگر هستى از راستگويان در دعوى نبوت كه مفهوم مى‌شود از توبيخ. يعنى ما ترك اين عملها نخواهيم كرد اگر تو راست مى‌گوئى

روايات وارده در بارۀ سعد و نحس بودن بعضى كواكب ۳ تفأل خوب و بد امورى كه در نظر عامۀ مردم، شوم و نحس است مقصود از تكذيب قوم ثمود به «نُذُر» ناقه صالح و آزمايش

فرموده ببشارت بر اهل ايمان و اعتقاد جزمى بوحدانيّت خدا و ثبوت روز جزا و نبوّت خاتم انبياء و امامت ائمه هدى برستگارى و فلاح كه ثمره اين عقائد حقّه و نتيجه

هوسند و در غفلت از چنين روز كه در پيش دارند ميگذرانند و آنها معتقد بآنروز و نبوّت تو نيستند تا بدستورات تو عمل نمايند براى اصلاح حال خودشان و تهيّه توشه آخرت

آنها را در دنيا بغير حق از قبيل بتها و كسانيكه دعوى خدائى نمودند يا دعوى نبوّت و امامت كردند بباطل دست جمع هدايت نمائيد آنانرا براه جهنّم و تعبير بهدايت

مجمع البیان. تفاسیر کشف الاسرار و مجمع البیان. صاحب کشف الاسرار که از مفسرین عامه است، گوید: منظور از آیه ۴ سعى ابوبکر و سعى امیة بن خلف است.

بآيات ما پس منقاد و مطيع اوامر و نواهى تو شدند بعد از آنكه اقرار بتوحيد ما و نبوّت تو نمودند چون معرض از حق نبودند و بديده انصاف نظر كردند و تصديق نمودند و

حديث‌: خلقتم‌ للبقاء ‌لا‌ للفناء. وَ لكِن‌َّ أَكثَرَهُم‌ لا يَعلَمُون‌َ ‌حتي‌ عامه عميا ‌که‌ منكر حسن‌ و قبح‌ عقلي‌ هستند و ‌از‌ ‌اينکه‌ جهت‌ عدل‌ ‌را‌ منكر

اخلاق حميده پيغمبر اكرم كه خداوند او را بخلق عظيم در قرآن ستوده دور است ولى عامّه عميا آنچه را در روايت قمّى ره و مجمع نسبت بعثمان داده شده بود به پيغمبر اكرم

اخلاق حميده پيغمبر اكرم كه خداوند او را بخلق عظيم در قرآن ستوده دور است ولى عامّه عميا آنچه را در روايت قمّى ره و مجمع نسبت بعثمان داده شده بود به پيغمبر اكرم

روايات وارده در بارۀ سعد و نحس بودن بعضى كواكب ۳ تفأل خوب و بد امورى كه در نظر عامۀ مردم، شوم و نحس است مقصود از تكذيب قوم ثمود به «نُذُر» ناقه صالح و آزمايش

دعا فرمود كه خداوند باو علم و حكمت يا حكم و منصب نبوّت عطا فرمايد و او را در زمره شايستگان براى نبوّت و امامت قرار دهد تا در عداد كمّلين و مقرّبين محسوب

مردم مطيع شما شوند و همه وارد بهشت گرديد و آن دو كلمه شهادت بوحدانيّت خدا و نبوت من است و كسيكه خواهش مرا بپذيرد و اين دو كلمه را بگويد و مرا كمك كند در ترويج

بآنها و نبود مكرشان وافى براى آنكه بركنده و زائل شود بآن از جاى خود اعلام نبوت و آثار امامت و ادلّه و براهين قائمه بر اديان حقّه و شرائع الهيّه‌اى كه مانند

زمين را عدل و داد چنانكه پر شده باشد ظلم و جور. «1» در ينابيع الموده از طرف عامه نيز نقل شده. تبصره: بنا به روايت صحيحه، مراد «الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ

بيان مى كند، و اگر ميان عذاب و رحمت عامه مقابله انداخته با اينكه ميان آندو تقابل نيست براى اين است كه با ذكر رحمت عامه زمينه را براى خصوصى شدن آن در حق پرهيزكاران

دعا فرمود كه خداوند باو علم و حكمت يا حكم و منصب نبوّت عطا فرمايد و او را در زمره شايستگان براى نبوّت و امامت قرار دهد تا در عداد كمّلين و مقرّبين محسوب

براى تعظيم و تجليل و ساير نكات محسّنه، رائج است و اينجا مجوّز اطلاق، علم و نبوت و امامت و فضيلت و شرافت و هدايت و انفراد بعبادت و ساير صفات كماليّه است و

دعا فرمود كه خداوند باو علم و حكمت يا حكم و منصب نبوّت عطا فرمايد و او را در زمره شايستگان براى نبوّت و امامت قرار دهد تا در عداد كمّلين و مقرّبين محسوب

دعا فرمود كه خداوند باو علم و حكمت يا حكم و منصب نبوّت عطا فرمايد و او را در زمره شايستگان براى نبوّت و امامت قرار دهد تا در عداد كمّلين و مقرّبين محسوب

مردم مطيع شما شوند و همه وارد بهشت گرديد و آن دو كلمه شهادت بوحدانيّت خدا و نبوت من است و كسيكه خواهش مرا بپذيرد و اين دو كلمه را بگويد و مرا كمك كند در ترويج

وحدت و قدرت و سلطنت مطلقه الهيه واضح و روشن است و مقبوليّت‌ جلد 4 صفحه 139 عامّه دارد و داراى نكات حسّاسى است كه جلب توجه ميكند قصه حضرت موسى عليه السّلام

و نشور و حساب و جزا باشد براى خدا آسان است پس ايمان بياوريد بتوحيد خدا و نبوّت پيغمبر او و ولايت اماميكه منصوب است از طرف خدا براى بيان احكام چون در چند

بآيات ما پس منقاد و مطيع اوامر و نواهى تو شدند بعد از آنكه اقرار بتوحيد ما و نبوّت تو نمودند چون معرض از حق نبودند و بديده انصاف نظر كردند و تصديق نمودند و

اخلاق حميده پيغمبر اكرم كه خداوند او را بخلق عظيم در قرآن ستوده دور است ولى عامّه عميا آنچه را در روايت قمّى ره و مجمع نسبت بعثمان داده شده بود به پيغمبر اكرم

اخلاق حميده پيغمبر اكرم كه خداوند او را بخلق عظيم در قرآن ستوده دور است ولى عامّه عميا آنچه را در روايت قمّى ره و مجمع نسبت بعثمان داده شده بود به پيغمبر اكرم

۱، ۲، ۴ نعمت: نعمت گسترش تاریکى شب ۳ تفسیر ابن ابى حاتم و دیگران از علماء عامه. ابن کثیر. کافى، ج ۷، ص ۴۴۹، ح ۱; نورالثقلین، ج ۵، ص ۵۸۸- ، ح ۳ و ۴.

چنگال خشم فرعونیان است، این فصل گر چه از نظر تسلسل تاریخی قبل از فصل رسالت و نبوت بوده، اما چون به عنوان شاهد برای شمول نعمتهای خداوند، نسبت به موسی (ع) از

مصلحت باشد و ميرسد از ايشان باوصياء بر حسب بعضى از روايات تا دليل باشد بر نبوّت و امامتشان و آن پيغمبرى كه باو علم غيب عنايت شده در پيش رو و پشت سرش ملائكه‌اى

رحمت خدا ۵ یهود: صفات یهود ۵; نهى از دوستى با یهود ۳ تفسیر ابن المنذر از عامه.

مردم مطيع شما شوند و همه وارد بهشت گرديد و آن دو كلمه شهادت بوحدانيّت خدا و نبوت من است و كسيكه خواهش مرا بپذيرد و اين دو كلمه را بگويد و مرا كمك كند در ترويج

مردم مطيع شما شوند و همه وارد بهشت گرديد و آن دو كلمه شهادت بوحدانيّت خدا و نبوت من است و كسيكه خواهش مرا بپذيرد و اين دو كلمه را بگويد و مرا كمك كند در ترويج

«2» سوره فاطر، آيه 28. جلد 14 - صفحه 301 تتمه- در احاديث معتبره از خاصه و عامه وارد شده كه اين آيات در شأن حضرت امير المؤمنين عليه السّلام و شيعيان آن سرور

او به ظهور آمده، پس نهايت تقويت مى‌دهد او را در حصول علم اليقين. 4- جواب عامه مفسرين به آنكه تخليق حق تعالى عالم را در شش روز، اعلام‌ «1» احتجاج طبرسى،

ايراداتى چند به قائلين به توفيقى بودن ترتيب آيات قرآنى رد روايات انساء كه از طرق عامه وارد شده و بر منسوخ التلاوه شدن پاره اى از آياتوحى دلالت مى كنند تفسیر آیات

هوسند و در غفلت از چنين روز كه در پيش دارند ميگذرانند و آنها معتقد بآنروز و نبوّت تو نيستند تا بدستورات تو عمل نمايند براى اصلاح حال خودشان و تهيّه توشه آخرت

اللّه عليه و آله و سلّم فرمود بامير المؤمنين يا على قسم بخداونديكه مرا به نبوت مبعوث فرمود واجب شد براى تو وصايت و خلافت و امامت بعد از من پس منافقين از

بآيات ما پس منقاد و مطيع اوامر و نواهى تو شدند بعد از آنكه اقرار بتوحيد ما و نبوّت تو نمودند چون معرض از حق نبودند و بديده انصاف نظر كردند و تصديق نمودند و

اخلاق حميده پيغمبر اكرم كه خداوند او را بخلق عظيم در قرآن ستوده دور است ولى عامّه عميا آنچه را در روايت قمّى ره و مجمع نسبت بعثمان داده شده بود به پيغمبر اكرم

اخلاق حميده پيغمبر اكرم كه خداوند او را بخلق عظيم در قرآن ستوده دور است ولى عامّه عميا آنچه را در روايت قمّى ره و مجمع نسبت بعثمان داده شده بود به پيغمبر اكرم

مانند آن كه بلائيرا كه مقدر شده است براى كسى بصدقه يا دعا يا توسل بخاندان نبوت و طهارت رفع فرمايد و اين معنى مربوط نيست بآنكه بنده باراده خود بتواند تصرف

كه بعد از انكار و تكذيبشان محكوم به عذاب شده بودند اشراف و بزرگان قوم نوح عامه مردم را عليه پيامبراشان مى شورانند. نزول عذاب الهى و آغاز آن با صيحه اى آسمانى

معجزاتيكه مردم ديدند و قبول نمودند آنرا ديگر اين احتجاج آنها وجهى ندارد چون نبوت هر پيغمبرى بمعجزاتش ثابت شده است و بنظر حقير و شهادت آيات سابقه و لاحقه روى

اى موسى مرديكه سحر نموده‌اند او را و ديوانه و مخبّط شده و مخالف با افكار عامّه سخن ميگويد و بعضى مسحور را بمعناى ساحر دانسته‌اند مانند مشئوم و ميمون كه

علم شهودى بوده است كه به بندگان مخلص ارائه مى شود اقوال پاره اى از مفسرين عامه و خاصه در تفسير آيه : ((لقد همّت به و همّ لولا...)) بررسى و نقد روايت مذكور

و بعد از آن طلب مغفرت فرمود براى خود و پدر و مادرش و كسانيكه داخل در بيت نبوّت شدند بدخول در ولايت امير المؤمنين عليه السّلام چنانچه در كافى و قمّى ره از

تحیت ملائکه ۴، ۵، ۶; دعاى ملائکه ۴، ۵، ۶ تفاسیر عبد بن حمید و کشف الاسرار از عامه.

روايات وارده در بارۀ سعد و نحس بودن بعضى كواكب ۳ تفأل خوب و بد امورى كه در نظر عامۀ مردم، شوم و نحس است مقصود از تكذيب قوم ثمود به «نُذُر» ناقه صالح و آزمايش

تفسیر: آفرینش نخستین دلیل قاطعی است بر معاد این سوره از قرآن مجید با مسأله نبوت آغاز شد، و با هفت آیه منسجم که قویترین بیانات را در باره معاد در بردارد پایان

هوسند و در غفلت از چنين روز كه در پيش دارند ميگذرانند و آنها معتقد بآنروز و نبوّت تو نيستند تا بدستورات تو عمل نمايند براى اصلاح حال خودشان و تهيّه توشه آخرت

كه بعد از انكار و تكذيبشان محكوم به عذاب شده بودند اشراف و بزرگان قوم نوح عامه مردم را عليه پيامبراشان مى شورانند. نزول عذاب الهى و آغاز آن با صيحه اى آسمانى

محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص ۳۵۷. تفاسیر على بن ابراهیم و عیاشى و برهان. کافى، ج ۲، ص ۳۹۹، ح ۱ ; نورالثقلین،

صلبى خواسته كه از او ارث ببرد رد اعداى برخى مفسرين كه مراد از ارث را وراثت نبوت يا علم يا... دانسته اند پاسخ به اعتراضى در ارتباط با معنايى كه براى دعاى

ملاك حساب روز حساب همين ها است . و سپس از آنجا به موضوع نبوت ، و استهزاء مردم منتقل مى شود، نبوت خاتم انبيا (صلى اللّه عليه و آله و سلم ) و نسبت ساحر به

نبوده است بيان ملازمه بين لهو و لعب نبودن خلقت زمين و آسمان با حقانيت معاد و نبوت وجوهى كه مفسرين در معناى آيه :((لو اردنا ان نتخذ لهوا لا تخذناه من لدنا((

افضل از فعلش باشد، پس كأنه عدول نموده به تحريم از اولى. 5- آنكه مقام شامخ نبوّت، متعالى است از صدور قبيح و گناه و براهين عقليه و ادله نقليه بر اين مطلب اقامه

ديگران از عامه از عبدالله بن ابى‌حدرد الاسلمى با اندك اختلاف در موضوع، روايت كرده اند. در صحيح بخارى و صحيح ترمذى و نيز حاكم و ديگران از عامه از ابن عباس

كه محل سكونت يعقوب بود، ده شب راه بود. مؤلف : در برخى از روايات كه از طرق عامه و خاصه نقل شده چنين آمده كه پيراهنى كه يوسف نزد يعقوب (عليهم السلام ) فرستاد،

ممن افترى على الله كذبا )) . سختى مرگ ظالمان (مرتكبين افتراء بر خدا، ادعاى نبوت به دروغ و استهزاء به آيات خدا). حقيقت زندگى انسان پس از مرگ . مراد از انشاء

بآيات ما پس منقاد و مطيع اوامر و نواهى تو شدند بعد از آنكه اقرار بتوحيد ما و نبوّت تو نمودند چون معرض از حق نبودند و بديده انصاف نظر كردند و تصديق نمودند و

اخلاق حميده پيغمبر اكرم كه خداوند او را بخلق عظيم در قرآن ستوده دور است ولى عامّه عميا آنچه را در روايت قمّى ره و مجمع نسبت بعثمان داده شده بود به پيغمبر اكرم

على گوید: وقتى که پیامبر پاى خود را بر پشت من نهاد دیدم یاراى تحمل سنگینى نبوت و رسالت پیامبر را ندارم، گفتم: یا رسول الله اجازه بدهید من پاى خود را بر

خدا هر كس را بخواهد بمراتب و درجات رفيعه از علم و حكمت و سلطنت و امامت و نبوت ميرساند در صورت قابليّت و هر مرتبه‌اى از علم فوق مرتبه ديگر است تا منتهى

۱۳، ۱۷، ۱۸، ۱۹; فریاد در نماز ۱۰ ابن مردویه در تفسیر خود و سایرین از علماء عامه از ابن عباس روایت کرده اند که روزى پیامبر اسلام در مکه مشغول خواندن نماز

قطع نبوت نبوده ، چون حديث منزلت صريحا نبوت را استثناء كرده بود، و از همين جا اين معنا را هم مى فهميم كه مراد موسى (عليه السلام ) از امر نيز امر نبوت نبوده