نتایج جستجو

رده:اهمیت نماز رده:اوامر خدا رده:ایمان به قدرت خدا رده:ایمان به معاد رده:بارش باران رده:بتهاى جاهلیت رده:بتهاى عرب رده:بقاى روح رده:بهانه جویى کافران رده:بکارت

خويش جهاد مى‏كند به خدائيكه جانم در دست اوست گويا (با شعر گفتن) آنها را تير باران مى‏كند. و آن حضرت به حسّان بن ثابت فرمود: آنها را هجو كن القدس با تو است

در «مفردات» مى گوید: به معناى «ابرهاى روشن» است، و بعضى آن را به «ابرهاى باران زا» تفسیر کرده اند. نزل ه ام من نحن لو انتم شىء شرب ا جعل الذى اجج موه

كرده [نباء:38]. يعنى قول حق و مطابق حكمت و عقل بگويد. صيّب: باران و ابر [بقره:19]. يا مثل باران سختى از آسمان كه در آن ظلمات هست. اصل آن صيوب است (به سكون

باشند و در اين باره طغيان نكنند. * [ذاريات:22]. گفته‏اند مراد از رزق باران است و باران را رزق گفته‏اند كه سبب رزق است و گفتهاند در آن مضاف مقدّر است يعنى

انسان ۲; یأس انسان ۱، ۲ باران: آثار بارش باران ۹; بارش باران در خشکسالى ۶; عوامل کمى باران ۷; فواید باران ۳; منشأ باران ۱، ۱۱; نقش باران ۴ تکبر: موانع تکبر

مى‏وزند و هزاران كيلومتر راه مى‏پيمايند آقاى مهندس بازرگان در كتاب باد و باران در قرآن مى‏گويد: بادهاى مهاجر از حدبه‏هاى اقيانوس اطلس يا اقيانوس كبير (و

عرب به باران، «رجع» مى گوید، زیرا آبى که از زمین و دریاها برخاسته، از طریق ابرها و باران به سوى زمین برمى گردد، یا این که در فواصل مختلف بارش باران تکرار

باد هاى غبارزا ۲ باران: بارش باران ۶; زمینه باران ۱، ۲; منشأ باران ۳ خدا: آثار اراده خدا ۳; آثار تدبیر خدا ۳ ذکر: آثار ذکر هدفدارى باران ۶ عوامل طبیعى: نقش

اهمیت آب ۳; فواید آب ۳ باران: اهمیت باران ۳; شگفتى باران ۱; فواید باران ۳; منشأ باران ۱، ۲ تغذیه: منابع تغذیه ۳ تفکر: تفکر درباره باران ۲ خدا: افعال خدا ۱;

نموده بود، فرمود: مراد ابر است.» ابر: ابر هاى باران زا ۳، ۴; اهمیت ابر هاى باران زا ۲; مطالعه ابر هاى باران زا ۲ باد: نقش باد ها ۳ سوگند: سوگند به ابرهاى

برکت باران و بقاى رحمت آن ( ماء مبرکًا فأنبتنا به جنّ-ت و حبّ الحصید) آسمان: نقش آسمان ۱ آیات خدا: آیات آفاقى ۱ ابر: تشکیل ابر ۲ باران: بارش باران ۱، ۲;

فشار براى ریزش باران قرار مى دهد. به گفته بعضى دانشمندان، ابرها به هنگام تراکم سیستمى بر آنها حاکم مى شود که خود را مى فشارد، و در نتیجه باران از آن فرو مى

اشخاص را مانند یک باران شدید زیر رگبار خود قرار مى دهد. وبل‌ (۸ بار) اصل وَبْل چنانكه طبرسى فرموده به معنى شدت است، وابِل به معنى باران شديد و تند مى‏باشد

پیدایش باد ۷; باد هاى باران زا ۴; منشأ باد هاى مبشر ۳; نقش باد هاى مبشر ۴، ۶ باران: پیدایش باران ۷; منشأ باران ۳; منشأ بارش باران ۵ توحید: دلایل توحید ۶

مفسران و بعضى از اهل لغت تصریح کرده اند ـ به معناى «باران نافع» است، در حالى که «مطر» به هر گونه باران گفته مى شود، خواه نافع باشد یا غیر نافع. غوث‌ (۹ بار)

فلسفه آفرینش ۴ انسان: فضایل انسان ۴; منافع انسان ۴ باران: فلسفه بارش باران ۱; منشأ باران ۶; نقش باران ۷ تشبیهات قرآن: تشبیه به محسوسات ۱۰; تشبیه حقایق غیبى

مالک بادها ۱۵; منشأ بادها ۱ باران: بارش باران ۹، ۱۳; تقدیر باران ۹; عوامل بارش باران ۵; فواید باران ۸، ۱۰، ۱۲; منشأ بارش باران ۴ خدا: افعال خدا ۱، ۴، ۸;

۱، ۷، ۸; ابزار فهم آیات خدا ۲ ۷; نقش آیات آفاقى ۹ باران: بارش باران ۲، ۶; فواید باران ۲، ۳; نقش باران ۸ برق آسمانى: برق آسمانى امیدوارکننده ۱، ۶; برق آسمانى

آفرینش: عبرت از آفرینش ۳ انسان: کفران اکثریت انسان ها ۶ باران: تقدیر باران ۱; عبرت از تقدیر باران ۲ حقایق: روش تبیین حقایق ۴ خدا: مراتب نعمتهاى خدا ۷، ۸;

به معنى باران شديد [بقره:265]. مانند باغى كه در مكان بلندى است، به‏آن باران تند رسيده و ميوه خود را چند مقابل داده و اگر باران تند نرسيده پس باران خفيف رسيده

فواید آسمان ۲ آیات خدا: آیات  آفاقى ۷; درک آیات خدا ۸ باران: بارش باران ۷; فواید باران ۳; منشأ بارش باران ۱ حقایق: زمینه درک حقایق ۹ حق: آثار حق پذیری ۶; ادراک

خدا: آیات  آفاقى ۲ ا موال عمومی ۶: انسان: حقوق انسان ۶ باران: بارش باران ۲; فواید باران ۳; منشأ باران ۱، ۵ توحید: توحید افعالى ۱; دلایل توحید ۲ جنگلها: عوامل

پرباران، |سوگند به آسمان [پر باران‌] سوگند به آسمان بارش‌انگيز، قسم به آسمان فرو ریزنده باران. سوگند به آسمان که دارای باران فراوان و پرریزش است. قسم به

۹ انسان: اتمام حجت بر انسان ۴; منافع انسان ۶ باران: باران از آیات خدا ۷; تداوم بارش باران ۷; فواید باران ۶ بازگشت به خدا: ۸ تنبه: عوامل تنبه ۸ توبه: آثار

ها ۳ باد: اهمیت وزش باد ها ۴; نقش باد ها ۳ باران: اهمیت بارش باران ۴; اهمیت تقسیم باران ۳; مطالعه تقسیم باران ۳ خدا: نشانه هاى تدبیر خدا ۴; نشانه هاى حکمت

۴; تنوع باد ها ۶; فواید باد ۴، ۹، ۱۱; نقش باد ۳، ۶، ۷، ۱۸ باران: رحمت باران ۵; عوامل بارش باران ۶ تلاش: آثار تلاش ۱۰ خدا: استفاده از فضل خدا ۱۰; افعال خدا

۲، ۵; فواید ابر ها ۴، ۱۰ الکتریسیته: منابع الکتریسیته ۱۰ باران: بارش باران ۸; عوامل بارش باران ۴، ۵ تشبیهات قرآن: تشبیه ابرها ۶، ۷; تشبیه به کوه ۶، ۷ تگرگ:

آیات شامل این کلمه «وابِلٌ» از مادّه «وَبْل» به معناى باران سنگین دانه درشت است، و لذا به کارهاى سخت و سنگین و مصیبت بار نیز اطلاق شده است. وبل‌ (۸ بار)

باشد. مُمْطِر: باران دهنده: [احقاف:24]. گفتند: اين ابر ظاهرى است است كه به ما باران دهنده است در اين آيه «امطر» در باران معمولى و باران رحمت به كار رفته

دانای آگاه است‌ همانا خداست كه دانش هنگام رستاخيز نزد اوست، و باران را فرو فرستد- داند كه باران كى فرستد- و آنچه در زهدانهاست مى‌داند و هيچ كس نمى‌داند كه

الرِّياحَ» 2- بادها انواع مختلفى دارند و گاهى با باران ملازمند. أَرْسَلَ الرِّياحَ‌ ... أَنْزَلْنا ... 3- نزول باران از ابر با اراده‌ى خداوند است. «أَنْزَلْنا»

مرحوم «طبرسى» در «مجمع البیان» نقل مى کند که «عُطِّلَتْ» به معناى تعطیل شدن باران آنها است، یعنى در آن روز، ابرها در آسمان ظاهر مى شود، اما نمى بارد (ممکن

.» روایت نموده که مراد باران است». آسمان: نقش آسمان ۱، ۲، ۳، ۴، ۶، ۷، ۸ آیات خدا: آیات آفاقى ۲ باران: منابع باران ۸; نقش باران ۳ بصیرت: زمینه بصیرت ۲ بهشت:

باشد. مُمْطِر: باران دهنده: [احقاف:24]. گفتند: اين ابر ظاهرى است است كه به ما باران دهنده است در اين آيه «امطر» در باران معمولى و باران رحمت به كار رفته

آمادگى نظامى ۳، ۱۶ ۴ ارزشها:۱۱ اضطراب: عوامل رفع اضطراب ۲ باران: بارش باران ۷، ۱۰، ۱۳، ۱۸ ; نعمت باران ۶ پاکى: ارزش پاکى ۱۱ پلیدى: عوامل پلیدى ۱۲ تضعیف روحیه:

أحیاها لمحى الموتى إنّه على کلّ شىء قدیر) آیات خدا: آیات آفاقى ۱، ۲، ۴ باران: فواید باران ۱، ۳، ۶، ۱۰ تشبیهات قرآن: تشبیه احیاى مردگان ۱۰; تشبیه به رویش گیاهان

بهجت و سرور اين ابرى است پهن كه باران دهنده است. چون حضرت هود عليه السّلام آن را مشاهده كرد فرمود كه اين نه ابر باران دهنده است، بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُمْ

باد: عبرت از حرکت باد ها ۹; فواید باد ها ۷; منشأ حرکت باد ها ۹ باران: بارش باران ۲; فواید باران ۳، ۴، ۵ تاریکى: اهمیت تاریکى ۸ تعقل: آثار تعقل ۱۰، ۱۱، ۱۳;

اشاره به بادهایى است که قطعات ابر را به هم پیوند مى دهد، و آنها را آمادّه باران مى سازد. لقح‌ (۱ بار) [حجر:22]. لقح به معنى باردار كردن است «لَقَحَ النَّخْلَةَ»

قطعا بر شهرى كه باران بلا بر آن بارانده شد گذر كرده‌اند آيا آن را نمى‌ديدند؟ لكن آنها زنده شدن [خود] را باور نداشتند و قطعاً بر شهرى كه باران بلا بر آن بارانده

در «مفردات» مى گوید: به معناى «ابرهاى روشن» است، و بعضى آن را به «ابرهاى باران زا» تفسیر کرده اند. مزن‌ (۱ بار) (بروزن قفل) ابر. راغب ابر روشن گفته و در

معناى «رجع» گفته شد، آن را اشاره به شکافتن زمین هاى خشک و سخت، بعد از نزول باران، و رشد و نمو گیاهان دانسته اند. صدع‌ (۵ بار) ال وَ ذَات إِنّه لَقَوْل الْأَرْض

ابرى است که در عرض آسمان گسترده مى شود، و شاید این یکى از نشانه هاى ابرهاى باران زاست که در همان افق پهن مى شود و سپس بالا مى رود. عرض‌ (۷۸ بار) رَأَوْه مُسْتَقْبِل

ابرى است که در عرض آسمان گسترده مى شود، و شاید این یکى از نشانه هاى ابرهاى باران زاست که در همان افق پهن مى شود و سپس بالا مى رود. عرض‌ (۷۸ بار) هٰذَا مُمْطِرُنَا

آب ۴ آسمان: نقش آسمان ها ۴ آیات خدا: اعراض از آیات خدا ۱۵ باران: فواید باران ۲، ۳; منشأ باران ۱، ۳ تعقل: اهمیت تعقل ۱۸ توحید: اعراض از دلایل توحید ۱۵; دلایل

کلمه «صَبّ» به معناى «فرو ریختن آب از طرف بالا است» و در اینجا منظور نزول باران است، و تعبیر به «صَبّاً» در آخر آیه، براى بیان تأکید و فراوانى این آب مى

و به تعبیر دیگر «جُرُز» به سرزمینى گفته مى شود که به خاطر خشکسالى و کمى باران، تمام گیاهانش از میان بروند. جرز (۲ بار) أَم حَسِبْت صَعِيدا وَ عَلَيْهَا

آفرینش ۹ آیات خدا: آیات  آفاقى ۲، ۷، ۱۸ انسان: فضایل انسان ۱۱، ۱۴ باران: منشأ باران ۱; نقش باران ۷ توحید: دلایل توحید ۲، ۷، ۱۸ حیات: عوامل حیات ۴ خدا: اختصاصات

بیشترى را بیان مى کند، و در مجموع معناى آیه چنین مى شود که ما از ابرهاى باران زا آبى فراوان و پى در پى فرو فرستادیم. ثجج‌ (۱ بار) جارى شدن. در اقرب الموارد

داشتند با کمال قدرت از آنها جلوگیرى کنند (و لذا این تعبیر در مورد سال هایى که باران قطع مى شود، یا شترى که شیر آن نیز قطع شده به کار مى رود). حرد (۱ بار) (بروزن

بینیم «کهنگى و فرسودگى» را «درس و اندراس» مى گویند به خاطر آن است که باد و باران و حوادث دیگر پى درپى بر بناهاى کهنه گذشته، و آنها را فرسوده ساخته است. درس‌

باغ انار ۸ انگور: باغ انگور ۸ ایمان: زمینه ایمان ۱۷ باران: فواید باران ۲، ۴، ۷، ۸ ; منشأ بارش باران ۱ تعقل: اهمیت تعقل ۱۴ ; تعقل در آیات آفاقى ۱۶، ۱۷ ;

اندك زمانى آنان را به خود واگذار. «رجع» به معناى باران است، شايد به خاطر رجوع بخار آب به زمين به صورت باران. «صدع» به معناى شكافته شدن زمين براى رويش گياهان

(ما أکفره ... فلینظر الإنسن ... حدائق غلبًا) آیات خدا: آیات آفاقى ۳ باران: فواید باران ۲ تغذیه: منابع تغذیه ۱ جنگل: اهمیت جنگل ۳ خدا: خالقیت خدا ۱; زمینه

این که به گودال هاى آب «غدیر» مى گویند، به خاطر آن است که، مقدارى از آب باران در آنها، رها و ترک شده است. به هر حال، جمله فوق، تأکیدى است بر این حقیقت

علف ها و گیاهان خودرو و چراگاه [حیوانات] است». آیات خدا: آیات آفاقى ۳ باران: فواید باران ۱ تعقل: تعقل در باغها ۳; تعقل در چمنزارها ۳ خدا: افعال خدا ۱; زمینه

فرموده ببادهاى پراكنده كننده خاك و خاشاك زمين را و بأبرهاى حمل كننده بار گران باران را و بكشتيهاى جارى شونده در دريا بسهولت و آسانى بكمك باد و به ملائكه‌اى كه

خالى شدن است، این تعبیر در مورد شکم هاى گرسنه، گردوى پوک و ستارگان خالى از باران گفته شده است (عرب جاهلى معتقد بود که هر ستاره اى در افق ظاهر مى شود بارانى

فريبنده نيست. «غَيْثٍ» از «غياث» به معناى باران مفيد است، ولى «مطر» شامل باران مضرّ نيز مى‌شود. شايد به اين جهت كه باران، پاسخ ناله ونياز مردم است، «غيث» ناميده

ندارد. بادهاى «عقیم» را از این جهت عقیم مى گویند که قادر بر پیوند ابرهاى باران زا نیست; و روز «عقیم» به روزى گفته مى شود که سرور و شادى در آن نباشد. و این

مى‏باشد . * [ذاريات:1-3]. در (ج ر ى) گذشت كه مراد از حاملات ابرهاى حامل باران و بخار آب اند و نيز از كتاب آغاز و انجام جهان نقل شد كه حاملات را باتمها

ان تضعوا اسلحتکم) به نظر مى رسد باران به عنوان مصداقى براى «اذى» ذکر شده باشد، نه اینکه حکم، مخصوص اذیت ناشى از باران باشد. ۲۳- انعطاف پذیرى قوانین اسلام

نباتات را به هر جا) نیکو بپرا کنند. سوگند به بادهای افشان کننده [که ابرهای باران زا و گرده های نرینه و مادینه گیاهان را می افشانند.] سوگند به بادهايى كه خاك

بارگیری... اصل وَبْل چنانكه طبرسى فرموده به معنى شدت است، وابِل به معنى باران شديد و تند مى‏باشد. در مصباح گويد: «وزبَلَ الشَّىْ‏ء:اِشْتَّدٌ» وَبيل به

قسمت وارد شده و از وجود آن خبر داده‏اند. آقاى مهندس بازرگان در كتاب (باد و باران در قرآن) ص 64 - 65 مى‏نويسد: بارانهاى طوفانى از ابرهاى انباشته مطبقى مى‏ريزد

پایدار و بادوام باشد، گفته شده است، و چنان که گفتیم مخزن آب (و محل تجمع آب باران) را از این رو «برکه» مى گویند که، آب مدتى طولانى در آن باقى مى ماند. برک‌

كرده [نباء:38]. يعنى قول حق و مطابق حكمت و عقل بگويد. صيّب: باران و ابر [بقره:19]. يا مثل باران سختى از آسمان كه در آن ظلمات هست. اصل آن صيوب است (به سكون

بترسند از تخلّف آن از باران و اميدوار باشند بتعقّب آن بآن چون خوب است بندگان از طرف پروردگارشان در حال خوف و رجاء باشند و باران رحمت خود را از آسمان نازل

بیان مى کند که آسمان بسته بود و باران نمى بارید و زمین بسته بود و گیاه نمى رویانید ... پس خداوند آسمان را با باریدن باران و زمین را با رویانیدن گیاه شکافت»

اولين بار پيدا شده است. * [نازعات:4-5]. مراد از سابقات ظاهراً ابرهاى حامل باران ايت و يا غرض نحوه خاصّى از نيروهاى جهان است كه در «دبر» تفصيلاً گفته شد.

و به معنی: مُرائی. «صَفْوَان»: سنگ بزرگ صاف و لغزنده. «وَابِلٌ»: باران تند. رگبار باران. «صَلْداً»: سخت و لغزنده وبدون گرد و غبار. مَثَلُ‌ الَّذِينَ‌ کَفَرُوا

و متحيّر بودند. در سوره روم پس از ذكر آمدن باران و شادى مردم، آمده [روم:49] و حقّا كه آنها پيش از نزول باران مأيوس بودند. نظير اين آيه، آيه [شورى:28]، است

يا صفت ابرهاى باران‌زاست كه گويا چنان خود را مى‌فشرند كه باران ببارند و يا صفت بادهايى كه ابرها را متراكم و فشرده مى‌سازد تا از آنها باران ببارد. «1» 1-

يا صفت ابرهاى باران‌زاست كه گويا چنان خود را مى‌فشرند كه باران ببارند و يا صفت بادهايى كه ابرها را متراكم و فشرده مى‌سازد تا از آنها باران ببارد. «1» 1-

فعل آن از باب نصر ينصر، علم يعلم، كرم يكرم آيد. [شورى:28]. او كسى است كه باران مفيد را پس از مأيوس شدن مردم نازل مى‏كند [حجر:55]. * [فصّلت:49]. قَنُوط به

ابزار عذاب ۱; انذار از عذاب دنیوى ۵; اهل عذاب ۲; عذاب استیصال ۱، ۲; عذاب با باران ۱; عذاب با سجّیل ۱; عذاب با صیحه آسمانى ۱; عذاب با طوفان ۱; عذاب با ویرانى

تلقيح و ذوب مى‏كنند تا به صورت باران به زمين بيايند اگر اين بادها آن برگه‏ها را باردار و ذوب نكنند هرگز آنها به صورت باران به زميك نخواهند آمد مشروح اين

تو مى‏افكند. راغب آن را تكان شديد گفته. اهتزاز: تكان خوردن. [حج:5]. چون باران را بر زمين نازل كنيم تكان مى‏خورد و بالا مى‏آيد. [نمل:10]. و اينكه عصايت

فعل آن از باب نصر ينصر، علم يعلم، كرم يكرم آيد. [شورى:28]. او كسى است كه باران مفيد را پس از مأيوس شدن مردم نازل مى‏كند [حجر:55]. * [فصّلت:49]. قَنُوط به

شتّى است مثل مريض و مرضى (اقرب) [طه:53]. [حشر:14]و يعنى رويانيديم به وسيله باران انواع مختلف نبات را دلهاى آنها مختلف و پراكنده است وحدت كلمه و وحدت عقيده

به «سنة». استعمال قرآن مؤيّد قول راغب است كه فرموده: [يوسف:49]. كه به سال باران و فراوانى «عام» اطلاق شده و مثل [عنكبوت:14]. چون آن پنجاه سال زمان مشقّت

اندك زمانى آنان را به خود واگذار. «رجع» به معناى باران است، شايد به خاطر رجوع بخار آب به زمين به صورت باران. «صدع» به معناى شكافته شدن زمين براى رويش گياهان

به «سنة». استعمال قرآن مؤيّد قول راغب است كه فرموده: [يوسف:49]. كه به سال باران و فراوانى «عام» اطلاق شده و مثل [عنكبوت:14]. چون آن پنجاه سال زمان مشقّت

تلقيح و ذوب مى‏كنند تا به صورت باران به زمين بيايند اگر اين بادها آن برگه‏ها را باردار و ذوب نكنند هرگز آنها به صورت باران به زميك نخواهند آمد مشروح اين

شريفه نروياندن در نظر است يعنى حكايت او حكايت سنگ صافى است كه در آن خاك هست. باران تندى به ان رسيد (خاكش را شست) وآن را سنگى كه چيزى نمى‏روياند، كرد. لا فَتَرَکَه

فرس) گشادگى ميان دو چيز. جمع آن خلال است (مفردات - مجمع) [نور:43] مى‏بينى باران را كه از ميان ابرها خارج مى‏شود. خلال مصدر باب مفاعله نيز آمده چنانكه خواهد

تلقيح و ذوب مى‏كنند تا به صورت باران به زمين بيايند اگر اين بادها آن برگه‏ها را باردار و ذوب نكنند هرگز آنها به صورت باران به زميك نخواهند آمد مشروح اين

[نحل:81]. اكنان غارها و گودالهائى است كه انسان با پناه بردن به آنها از باد و باران و حيوانات محفوظ مانده و بهره‏هاى ديگر از آنها مى‏برد. * [انعام:25]. اَكَنَّه

- صفحه 241 سوگند خداوند واقع شده‌اند. حيات بشر، حيوانات و گياهان در گرو باران است و بادها در جابجا نمودن ابرها، تعديل هوا و لقاح گياهان نقش مهمى دارند

كشيدن سايه و... معناى ((مد الظل )) از نظر ديگر مفسرين اشاره به نعمت باد و آب باران مقصود از اينكه فرمود با قرآن با دشمنان جهاد كن (جاهدهم به جهادا كبيرا) تشبيه

معنى باران لغت و تفسير تصريح كرده‏اند كه به لاران سماء گفته مى‏شود. راغب مى‏گويد باران سماء ناميده شده چون از سماء مى‏آيد. به علت اينكه از باران است و

كار برده كه همان گرداندن و دائره‏اى بودن است [بقره:164]، [جاثية:5]. (باد و باران در قرآن تأليف مهندس بازرگان). مَن يَشَاء وَ عَن بِه يَکَاد سَنَا فَيُصِيب

آميخته شدن است، تا آب نباشد املاح زمين و گازهاى هوا قابل امتزاج نيست آب باران است كه آميخته با گازهاى مخصوص از هوا به زمين مى‏ريزد و آنگاه املاح خاك را

گويد: مآء اجاج آبى است كه شور و تلخ باشد [واقعة:70] اگر مى‏خواستيم آنرا (آب باران) تلخ و شور قرار مى‏داديم و وقت تبخير، املاح دريا با آن تبخير مى‏شد چرا شكر

باسِقاتٍ لَها طَلْعٌ نَضِيدٌ «10» وَ النَّخْلَ باسِقاتٍ‌: و رويانيديم به باران درختان خرما را در حالتى كه بلنداند و كشيده به بالا، يا بار بردارنده، لَها

«يَخْرُجُ مِنْها»، خروج گياه از خاك و مصداق‌ «يَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ»، نزول باران از آسمان و مصداق‌ «ما يَعْرُجُ فِيها»، پرواز پرندگان در آسمان است. در تمام

بشکافد و شما را در (کام) آن فرو برد؟ یا این که طوفانی به سویتان روان دارد که باران سنگ بر شما بباراند و آن وقت حافظ و نگهبانی برای خود پیدا نکنید؟ پس آیا ایمن

او هرگاه بخواهد بر گردآورى آنها تواناست. «غيث» به باران مفيد گفته مى‌شود. امّا «مطر» به هر نوع باران گفته مى‌شود (خواه مفيد و خواه مضرّ). چنانكه مى‌فرمايد:

شما و چهارپايانتان. «صب» به معناى فرو ريختن آب از بلندى است كه شامل نزول باران از آسمان و ريزش آب از آبشارها نيز مى‌شود. «قضب» به سبزيجاتى گفته مى‌شود كه

ميگستراند آنرا در آسمان آنچنانكه ميخواهد و ميگرداند آنرا پاره‌ها پس مى‌بينى باران را كه بيرون مى‌آيد از ميانش پس چون برساند آنرا بهر كه بخواهد از بندگانش آنگاه

- صفحه 241 سوگند خداوند واقع شده‌اند. حيات بشر، حيوانات و گياهان در گرو باران است و بادها در جابجا نمودن ابرها، تعديل هوا و لقاح گياهان نقش مهمى دارند

آب آسمان و آب دريا توليد ميشود چون وقتى باران ميآيد صدفها دهانهاى خودشان را در دريا باز ميكنند پس قطرات باران در آنها جاى ميگيرند و از قطره بزرگ لؤلؤ بزرگ

آب آسمان و آب دريا توليد ميشود چون وقتى باران ميآيد صدفها دهانهاى خودشان را در دريا باز ميكنند پس قطرات باران در آنها جاى ميگيرند و از قطره بزرگ لؤلؤ بزرگ

آب آسمان و آب دريا توليد ميشود چون وقتى باران ميآيد صدفها دهانهاى خودشان را در دريا باز ميكنند پس قطرات باران در آنها جاى ميگيرند و از قطره بزرگ لؤلؤ بزرگ

از آسمان مى بارد باران است - و نه تکه هاى سنگ - اما خداوند با این آیات فهمانده که براى او ریختن سنگ از آسمان، همانند ریختن قطره هاى باران، آسان است. ابراهیم(ع):

استفاده مى‏شود چنانكه در «بين» گفته‏ايم يعنى او كسى است كه بادها را پيشاپيش باران رحمتش مژده مى‏فرستد. * [فتح:10]. در اين آيه دست حضرت رسول «صلى اللَّه عليه

كشيدن سايه و... معناى ((مد الظل )) از نظر ديگر مفسرين اشاره به نعمت باد و آب باران مقصود از اينكه فرمود با قرآن با دشمنان جهاد كن (جاهدهم به جهادا كبيرا) تشبيه

شما و چهارپايانتان. «صب» به معناى فرو ريختن آب از بلندى است كه شامل نزول باران از آسمان و ريزش آب از آبشارها نيز مى‌شود. «قضب» به سبزيجاتى گفته مى‌شود كه

آب آسمان و آب دريا توليد ميشود چون وقتى باران ميآيد صدفها دهانهاى خودشان را در دريا باز ميكنند پس قطرات باران در آنها جاى ميگيرند و از قطره بزرگ لؤلؤ بزرگ

آب آسمان و آب دريا توليد ميشود چون وقتى باران ميآيد صدفها دهانهاى خودشان را در دريا باز ميكنند پس قطرات باران در آنها جاى ميگيرند و از قطره بزرگ لؤلؤ بزرگ

گرفته و گفته اند: فراوانى نعمت در سرزمين مصر به باريدن باران نيست ، بلكه به طغيان رود نيل است ، چون باران در فراوان شدن نعمت در اين سرزمين اثرى ندارد، در جوابش

استفاده مى‏شود چنانكه در «بين» گفته‏ايم يعنى او كسى است كه بادها را پيشاپيش باران رحمتش مژده مى‏فرستد. * [فتح:10]. در اين آيه دست حضرت رسول «صلى اللَّه عليه

كار برده كه همان گرداندن و دائره‏اى بودن است [بقره:164]، [جاثية:5]. (باد و باران در قرآن تأليف مهندس بازرگان). ه ل هم من عن کم ف اوى ائى ب قد ک ايى ها فى

[اعراف:96] هر آينه مى‏گشاديم بر آنها فايده‏هاى ثابت از آسمان. قرآن مجيد و كعبه و باران و عيسى از آن جهت در آيات شريفه، مبارك خوانده شده‏اند كه در آنها بركت و فايده

وقوع ستارگان و سقوط كواكب را منشأ آثارى ميدانستند از قبيل نزول باران و غيره و ميگفتند باران بفلان ستاره بر ما نازل شد و جلد 5 صفحه 136 اين كفر يا اقلا بى‌ادبى

وقوع ستارگان و سقوط كواكب را منشأ آثارى ميدانستند از قبيل نزول باران و غيره و ميگفتند باران بفلان ستاره بر ما نازل شد و جلد 5 صفحه 136 اين كفر يا اقلا بى‌ادبى

آب آسمان و آب دريا توليد ميشود چون وقتى باران ميآيد صدفها دهانهاى خودشان را در دريا باز ميكنند پس قطرات باران در آنها جاى ميگيرند و از قطره بزرگ لؤلؤ بزرگ

آب آسمان و آب دريا توليد ميشود چون وقتى باران ميآيد صدفها دهانهاى خودشان را در دريا باز ميكنند پس قطرات باران در آنها جاى ميگيرند و از قطره بزرگ لؤلؤ بزرگ

راغب گويد: اصل آن از ثمد است و آن آبى است كه ماده نداشته باشد. (مثل آب باران كه در جائى جمع شده است) آن چه قرآن درباره قوم ثمود فرموده به قرار ذيل است:

و ذمّ و خيال و غيره. جمع وادى در قران مجيد اوديه است [رعد:17]. از آسمان باران نازل كرد دره‏ها به اندازه و وسعت خود جارى شدند. وَ الْمُقَدّس طُوًى فِرْعَوْن

آب آسمان و آب دريا توليد ميشود چون وقتى باران ميآيد صدفها دهانهاى خودشان را در دريا باز ميكنند پس قطرات باران در آنها جاى ميگيرند و از قطره بزرگ لؤلؤ بزرگ

وقوع ستارگان و سقوط كواكب را منشأ آثارى ميدانستند از قبيل نزول باران و غيره و ميگفتند باران بفلان ستاره بر ما نازل شد و جلد 5 صفحه 136 اين كفر يا اقلا بى‌ادبى

كشيدن سايه و... معناى ((مد الظل )) از نظر ديگر مفسرين اشاره به نعمت باد و آب باران مقصود از اينكه فرمود با قرآن با دشمنان جهاد كن (جاهدهم به جهادا كبيرا) تشبيه

طوفانى كه قوم نوح را فرا گرفت آب بود (مفردات) لذا است كه آن در اقرب الموارد: باران شديد، آب غالب كه هر چيز را فرا مى‏گيرد شدت تاريكى شب، مرگ عمومى، قتل عام،

بهترين شيوه‌هاى تربيتى، شيوه مقايسه است. در يك آيه مى‌فرمايد: استقامت و باران و در آيه بعد: اعراض و عذاب. با مقايسه اين دو حالت مسئله حق وباطل شفاف‌تر

آب آسمان و آب دريا توليد ميشود چون وقتى باران ميآيد صدفها دهانهاى خودشان را در دريا باز ميكنند پس قطرات باران در آنها جاى ميگيرند و از قطره بزرگ لؤلؤ بزرگ

و قدير و عليم باشد. در مجمع- نزد بعضى مراد به شى‌ء باران است كه نباتات از آن روئيده شود، زيرا باران مخزون است نزد سبحانى و نازل‌ جلد 7 - صفحه 95 نفرمايد

اولين بار پيدا شده است. * [نازعات:4-5]. مراد از سابقات ظاهراً ابرهاى حامل باران ايت و يا غرض نحوه خاصّى از نيروهاى جهان است كه در «دبر» تفصيلاً گفته شد.

بُشر بر وزن «قُفل» است [فرقان:48]، او كسى است كه بادها را پيش از رحمت خود (باران) مّده دهنده فرستاده. وَ مِن إِلاّ مَا إِنّي أَ خَالِق رَسُولا هٰذَا رَبّک

وقوع ستارگان و سقوط كواكب را منشأ آثارى ميدانستند از قبيل نزول باران و غيره و ميگفتند باران بفلان ستاره بر ما نازل شد و جلد 5 صفحه 136 اين كفر يا اقلا بى‌ادبى

است بر نصرت. حق تعالى سه سال باران را قطع و زنان آنها را عقيم نمود. چون زارع، و دشمنان زياد داشتند، براى نموّ زراعت به باران، و براى دفع دشمن به اولاد محتاج

و چه بود و از كجا آمد و بكجا رفت و قبل از نزول باران گاهى بادهائى ميوزد كه از آن فهميده ميشود كه باران ميآيد در صورتى كه مردم محتاج باشند بخبر داشتن حتى

خشك شده و از دست رفته بواسطه نيامدن باران و زنان شما كه نازا شده‌اند چنانچه در سوره هود گذشت از رحمت الهى و باران فراوان پى در پى آباد خواهد شد و نهرهاى

الَّذِي يُرِيكُمْ آياتِهِ‌ 2- خداوند پيوسته از طريق نشان دادن آيات خود و نزول باران، مردم را به قدرت و حكمت و علم خود متوجّه مى‌سازد و اتمام حجّت مى‌كند. يُرِيكُمْ

كلى سوره مباركه جاثيه وجه اين كه فرمود: «در آسمان ها و زمين، علامت ها هست» باران، رزقى است كه خداوند متعال، از آسمان نازل مى كند مقصود از ايمان به آيات خدا

بُشر بر وزن «قُفل» است [فرقان:48]، او كسى است كه بادها را پيش از رحمت خود (باران) مّده دهنده فرستاده. وَ الّذِين اللّه الْمُؤْمِنِين آمَنُوا لَهُم أَن مِن

پروردگارتان پوشش بخواهید که او به‌راستی بسی پوشاننده بوده است.”» «تا (خدا باران و برفِ) آسمان را بر (سروسامان)تان بسی ریزان بفرستد» «و شما را به اموال و

تورات [هود:17]. 4- نبوّت [هود:63]. 5-پيغمبر [مریم:21]، [انبياء:107]. 6- باران [روم:50]. ايضاً 46 روم. خداوند رحمت را بر خود حتمى فرموده و رحمتش به تمام

سبحانه باران را هفت سال حبس كرد تا به خشكسالى افتادند، و خير از بلاد آنها برطرف شد. هود فرمود: طلب آمرزش كنيد از پروردگار خود و توبه نمائيد تا باران را از

السَّماءِ رِزْقُكُمْ وَ ما تُوعَدُونَ» را چند نوع مى‌توان معنا كرد: الف. مراد باران باشد كه از آسمان نازل مى‌شود و همچنين نور و ابر و باد و ... ب. مراد آن باشد

وقوع ستارگان و سقوط كواكب را منشأ آثارى ميدانستند از قبيل نزول باران و غيره و ميگفتند باران بفلان ستاره بر ما نازل شد و جلد 5 صفحه 136 اين كفر يا اقلا بى‌ادبى

بترسند از تخلّف آن از باران و اميدوار باشند بتعقّب آن بآن چون خوب است بندگان از طرف پروردگارشان در حال خوف و رجاء باشند و باران رحمت خود را از آسمان نازل

و چه بود و از كجا آمد و بكجا رفت و قبل از نزول باران گاهى بادهائى ميوزد كه از آن فهميده ميشود كه باران ميآيد در صورتى كه مردم محتاج باشند بخبر داشتن حتى

فرمود: و الّذى بعثنى بالحقّ نبیّا لو فعلا لامطر علیهما الوادى نارا. آتش: باران آتش ۲۳ احکام: ۱۲، ۱۵ اسلام: تاریخ صدر اسلام ۱، ۹، ۲۰ اولاد دخترى: ۱۲ اهل

به راه مى‏افتنند و سپس در بالاى جوّ شناكنان به طرف خشكى‏ها پيش مى‏روند و باران مى‏بارد و تدبير امر مى‏شود. پس مى‏شود گفت: كه مراد از اين اوصاف نيروها و

بهشت است. جنن‌ (۲۰۱ بار) باغ. بهشت. [بقره:265] همچون باغيكه در بلندى است و باران تند و درشت دانه به آن رسيده. جمع آن جنّات است مثل [دخان:25] . جنّت آخرت‏

استفاده مى‏شود چنانكه در «بين» گفته‏ايم يعنى او كسى است كه بادها را پيشاپيش باران رحمتش مژده مى‏فرستد. * [فتح:10]. در اين آيه دست حضرت رسول «صلى اللَّه عليه

نيز از آنحضرت‌ جلد 5 صفحه 65 نقل نموده است و گفته‌اند مايه ارتزاق بنى آدم باران است كه از آسمان ميبارد و بسبب آن ارزاق عباد تأمين ميشود و عذاب الهى بر اهلش

تفسیر آیات ۱ - پرندگان مهاجم، اصحاب فیل را با سنگ هایى از گل پخته، سنگ باران کردند. (ترمیهم بحجارة من سجّیل) «حجارة» (جمع «حَجَر») است و «سجّیل» (معرّب

فرموده ببادهاى پراكنده كننده خاك و خاشاك زمين را و بأبرهاى حمل كننده بار گران باران را و بكشتيهاى جارى شونده در دريا بسهولت و آسانى بكمك باد و به ملائكه‌اى كه

فرموده ببادهاى پراكنده كننده خاك و خاشاك زمين را و بأبرهاى حمل كننده بار گران باران را و بكشتيهاى جارى شونده در دريا بسهولت و آسانى بكمك باد و به ملائكه‌اى كه

كلى سوره مباركه جاثيه وجه اين كه فرمود: «در آسمان ها و زمين، علامت ها هست» باران، رزقى است كه خداوند متعال، از آسمان نازل مى كند مقصود از ايمان به آيات خدا

بترسند از تخلّف آن از باران و اميدوار باشند بتعقّب آن بآن چون خوب است بندگان از طرف پروردگارشان در حال خوف و رجاء باشند و باران رحمت خود را از آسمان نازل

بترسند از تخلّف آن از باران و اميدوار باشند بتعقّب آن بآن چون خوب است بندگان از طرف پروردگارشان در حال خوف و رجاء باشند و باران رحمت خود را از آسمان نازل

ابر را پس تأليف ميكند ميان آن پس ميگرداند آنرا متراكم برروى هم پس مى‌بينى باران را كه بيرون ميآيد از لابلايش و فرو ميفرستد از آسمان از كوههائى كه باشد در

خويش جهاد مى‏كند به خدائيكه جانم در دست اوست گويا (با شعر گفتن) آنها را تير باران مى‏كند. و آن حضرت به حسّان بن ثابت فرمود: آنها را هجو كن القدس با تو است

نيز از آنحضرت‌ جلد 5 صفحه 65 نقل نموده است و گفته‌اند مايه ارتزاق بنى آدم باران است كه از آسمان ميبارد و بسبب آن ارزاق عباد تأمين ميشود و عذاب الهى بر اهلش

منقول است. گفته‏اند: هيچ يك از آنها مال به خصوصى ندارد و همه مشتركند، شبها باران مى‏بارد، روزها آفتابى است زراعت مى‏كنند، كسى از آنها به ما و از ما به آنها

آشكار ديدند كه به سوى واديشان مى‏آيد گفتند. اين باد يا ابرى است كه به ما باران خواهد باراند، نه بلكه آن بادى است داراى عذاب دردناك. * [بقره:224]. عرضه آن

(امر) نشانه‌هایی است. پس مگر نمی‌شنوند؟ آیا و ننگریسته‌اند که ما همواره باران را سوی زمین بایر می‌رانیم، پس به آن کِشته‌ای را برون می‌آوریم، که دام‌هایشان

اجزاء يك اداره و كارمندان يك كارفرما هستند آفتاب و ماه بزمين ميتابند و باد و باران وزش و ريزش ميكنند و زمين نباتات را ميروياند و حيوان و انسان ميخورند و بكمال

مردم مكّه مبتلا بخشكى و سختى ارزاق عمومى بودند و خداوند به اين آيه وعده باران فراوان بآنها داده‌ جلد 5 صفحه 288 در صورت قبول اسلام و استقامت در آن و بعضى

4- زمين را خندان سازد به نباتات و اشجار را به گلها و ابر را مى‌گرياند به باران. 5- خنده و گريه به وعد و وعيد است يا به طاعت و معصيت يا به اقبال و اعراض

نيز از آنحضرت‌ جلد 5 صفحه 65 نقل نموده است و گفته‌اند مايه ارتزاق بنى آدم باران است كه از آسمان ميبارد و بسبب آن ارزاق عباد تأمين ميشود و عذاب الهى بر اهلش

صحرا و دريا و سبب آن كه زيادى معصيت خدا است چون آن موجب ميشود كه خداوند باران رحمت خود را از بندگان باز ميدارد و حيوانات صحرائى و دريائى از فقدان آن بهلاكت

كلى سوره مباركه جاثيه وجه اين كه فرمود: «در آسمان ها و زمين، علامت ها هست» باران، رزقى است كه خداوند متعال، از آسمان نازل مى كند مقصود از ايمان به آيات خدا

متحرّكند بحركت افلاكشان و قمّى ره نقل فرموده كه مراد آسمان داراى باران است و گفته شده باران را رجع خوانده‌اند براى آنكه خداوند رجوع ميدهد آنرا در وقتى بعد

(به یاد آورید) زمانی را که شما در طرف نزدیکتر (به مدینه‌ی منوّره) بودید (و باران فقط در آنجا بارید و زمین را سفت گردانید) آنان (یعنی دشمنان) در طرف دورتر

چنين است: «النُّزوُلُ فِى الْاَصْلِ: هُوَانْحِطاطٌ مِنْ عُلُوّ» در باره باران آمده [واقعة:69]. آيا شما آن را از ابر فرود آورده‏ايد يا ما فرود آورندگانيم؟

سرکش‌ترین (سرکشان) بودند و دروغ‌پردازان را فرو افکند. پس پوشاند بر آنان (از باران گوگردی) آنچه پوشاند. پس به کدام یک از نعمت‌های پروردگارت تردید داری‌؟ این

مردم مكّه مبتلا بخشكى و سختى ارزاق عمومى بودند و خداوند به اين آيه وعده باران فراوان بآنها داده‌ جلد 5 صفحه 288 در صورت قبول اسلام و استقامت در آن و بعضى

مردم مكّه مبتلا بخشكى و سختى ارزاق عمومى بودند و خداوند به اين آيه وعده باران فراوان بآنها داده‌ جلد 5 صفحه 288 در صورت قبول اسلام و استقامت در آن و بعضى

نيز از آنحضرت‌ جلد 5 صفحه 65 نقل نموده است و گفته‌اند مايه ارتزاق بنى آدم باران است كه از آسمان ميبارد و بسبب آن ارزاق عباد تأمين ميشود و عذاب الهى بر اهلش

متحرّكند بحركت افلاكشان و قمّى ره نقل فرموده كه مراد آسمان داراى باران است و گفته شده باران را رجع خوانده‌اند براى آنكه خداوند رجوع ميدهد آنرا در وقتى بعد

(روشنگر) زدیم و همه را هلاک نمودیم. و (آنان) بی‌گمان - بر مجتمع و ساکنانش که باران بلا بر آنان بارانده شد - همواره آمدند؛ پس آیا چنان نبوده‌اند که آن را بنگرند؟

يافته و نيز ميروياند ببركت باران در همه جا از همه ميوجات هر چه و هر قدر مناسب و ملائم با حال و مزاج بندگان باشد و در اين نزول باران و بروز اشجار و ميوجات گوناگون

«الْماءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ» «1». وسائل، ج 25، ص 257. جلد 9 - صفحه 438 3- نزول باران از آسمان، از قدرت انسان خارج است و اين براى خداشناسى كافى است. «أَ أَنْتُمْ

خويش جهاد مى‏كند به خدائيكه جانم در دست اوست گويا (با شعر گفتن) آنها را تير باران مى‏كند. و آن حضرت به حسّان بن ثابت فرمود: آنها را هجو كن القدس با تو است

ابر را بجانب اراضى بلدى كه بى‌آب مانده و محصولى ندارد پس زنده ميكنيم بتوسط باران رحمت خود بآن ابر زمين را بعد از مردنش همين‌طور است كيفيّت احياء بندگان در

نيز از آنحضرت‌ جلد 5 صفحه 65 نقل نموده است و گفته‌اند مايه ارتزاق بنى آدم باران است كه از آسمان ميبارد و بسبب آن ارزاق عباد تأمين ميشود و عذاب الهى بر اهلش

صحرا و دريا و سبب آن كه زيادى معصيت خدا است چون آن موجب ميشود كه خداوند باران رحمت خود را از بندگان باز ميدارد و حيوانات صحرائى و دريائى از فقدان آن بهلاكت

بترسند از تخلّف آن از باران و اميدوار باشند بتعقّب آن بآن چون خوب است بندگان از طرف پروردگارشان در حال خوف و رجاء باشند و باران رحمت خود را از آسمان نازل

يافته و نيز ميروياند ببركت باران در همه جا از همه ميوجات هر چه و هر قدر مناسب و ملائم با حال و مزاج بندگان باشد و در اين نزول باران و بروز اشجار و ميوجات گوناگون

كلى سوره مباركه جاثيه وجه اين كه فرمود: «در آسمان ها و زمين، علامت ها هست» باران، رزقى است كه خداوند متعال، از آسمان نازل مى كند مقصود از ايمان به آيات خدا

را، إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ‌: اگر بازگيرد خدا روزى خود را از شما به امساك باران يا به ابطال اسبابى كه حصول و وصول روزى را وسائط و وسايلند، يعنى اگر ذات منّان،

ابر را بجانب اراضى بلدى كه بى‌آب مانده و محصولى ندارد پس زنده ميكنيم بتوسط باران رحمت خود بآن ابر زمين را بعد از مردنش همين‌طور است كيفيّت احياء بندگان در

نيز از آنحضرت‌ جلد 5 صفحه 65 نقل نموده است و گفته‌اند مايه ارتزاق بنى آدم باران است كه از آسمان ميبارد و بسبب آن ارزاق عباد تأمين ميشود و عذاب الهى بر اهلش

و چه بود و از كجا آمد و بكجا رفت و قبل از نزول باران گاهى بادهائى ميوزد كه از آن فهميده ميشود كه باران ميآيد در صورتى كه مردم محتاج باشند بخبر داشتن حتى

فرونمى‌فرستيم. حتّى مقدار نزول باران از آسمان حساب شده است. «وَ أَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً بِقَدَرٍ» «3» نه تنها باران، بلكه هر چيز نزد او اندازه دارد

آنچه ميخواهد همانا او بر بندگانش مطّلع بينا است‌ و او است كه فرو ميفرستد باران را بعد از آنكه نوميد شدند و منتشر ميگرداند رحمتش را و او صاحب اختيار ستوده

خداى تعالى آسمان را از باريدن باران بر آنان بازداشت ، هفت سال باران بر آنان نباريد تا دچار قحطى شدند... مساءله نيامدن باران براى قوم عاد از طرق اهل سنت از

باقى ماندگان‌ پس هلاك كرديم ديگران را و بارانديم بر آنها بارانى پس بد بود باران بيم داده شدگان‌ همانا در اين آيتى است و نباشند بيشترشان گروندگان‌ و همانا

باقى ماندگان‌ پس هلاك كرديم ديگران را و بارانديم بر آنها بارانى پس بد بود باران بيم داده شدگان‌ همانا در اين آيتى است و نباشند بيشترشان گروندگان‌ و همانا

سه نفرى دانسته‌اند كه براى كسب و كار و زندگى، از خانه بيرون رفتند، در راه باران گرفت و به غارى پناهنده شدند. با ريزش قطعه سنگى از كوه، دَرِ غار بسته شد و

طوفان را و آن چيزى است كه طوفان كند بر اماكن و همه آن را فرا گيرد مانند باران و سيل. و نزد بعضى مراد به آن جدريست يا موتان، يعنى موت مواشى يا طاعون، وَ

دعا برداشت از اثر دعاى پیامبر باران به شدت باریدن گرفت و سیلابى پدید آمد و ما آب‌هاى آن را برگرفتیم و عجیب این بود که باران مزبور فقط در حوالى که ما بودیم

باقى ماندگان‌ پس هلاك كرديم ديگران را و بارانديم بر آنها بارانى پس بد بود باران بيم داده شدگان‌ همانا در اين آيتى است و نباشند بيشترشان گروندگان‌ و همانا

شما را هرگز گول نزند. همواره خدا(ست که) علم (به) قیامت تنها نزد اوست، و باران را فرو می‌فرستد و آنچه را که در رحم‌هاست می‌داند و کسی نمی‌داند فردا چه به

مردم مكّه مبتلا بخشكى و سختى ارزاق عمومى بودند و خداوند به اين آيه وعده باران فراوان بآنها داده‌ جلد 5 صفحه 288 در صورت قبول اسلام و استقامت در آن و بعضى

آفات نزد او آمدى به دعاى او شفا يافتى، و اگر مكانى قحطى شدى و باران نيامدى به بركت قدم او باران آمدى. صفت پنجم: وَ أَوْصانِي بِالصَّلاةِ وَ الزَّكاةِ ما دُمْتُ

زمين را براى بندگان تا در زير آنها و بالاى آن جاى گيرند و فرو ريخت از آسمان باران رحمت را پس بيرون آورد بوسيله آن از مأكول و ملبوس و مفروش و غيرها آنچه مرزوق

كشيدن سايه و... معناى ((مد الظل )) از نظر ديگر مفسرين اشاره به نعمت باد و آب باران مقصود از اينكه فرمود با قرآن با دشمنان جهاد كن (جاهدهم به جهادا كبيرا) تشبيه

آنچه ميخواهد همانا او بر بندگانش مطّلع بينا است‌ و او است كه فرو ميفرستد باران را بعد از آنكه نوميد شدند و منتشر ميگرداند رحمتش را و او صاحب اختيار ستوده

اجزاء يك اداره و كارمندان يك كارفرما هستند آفتاب و ماه بزمين ميتابند و باد و باران وزش و ريزش ميكنند و زمين نباتات را ميروياند و حيوان و انسان ميخورند و بكمال

باقى ماندگان‌ پس هلاك كرديم ديگران را و بارانديم بر آنها بارانى پس بد بود باران بيم داده شدگان‌ همانا در اين آيتى است و نباشند بيشترشان گروندگان‌ و همانا

مقصود از ((طرائق )) در آيه : ((و لقد خلقنا فوقكم سبع طرائق )). يادآورى نعمت باران ، رويانيدن اشجار، فوائد چهارپايان و... رواياتى درباره مراحل مختلف خلقت انسان

حيوانات، آفرينش انسان از خاك و پيوند زن و مرد، تلاش در روز و خواب در شب، بارش باران و وزش باد و حيات زمين پس از مرگ مى‌پردازد. جلد 7 - صفحه 178 بِسْمِ اللَّهِ

كرديم نيست كردنى‌ و هر آينه بتحقيق گذشتند بر قريه‌اى كه باريده شد بر آن باران بد آيا پس نبودند كه به بينند آنرا بلكه‌ جلد 4 صفحه 71 بودند نااميد از حشر

مردم مكّه مبتلا بخشكى و سختى ارزاق عمومى بودند و خداوند به اين آيه وعده باران فراوان بآنها داده‌ جلد 5 صفحه 288 در صورت قبول اسلام و استقامت در آن و بعضى

مردم مكّه مبتلا بخشكى و سختى ارزاق عمومى بودند و خداوند به اين آيه وعده باران فراوان بآنها داده‌ جلد 5 صفحه 288 در صورت قبول اسلام و استقامت در آن و بعضى

يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ‌: كه روزى دهد شما را از آسمان به باران و از زمين به نباتات و حبوبات و ميوجات؛ و لذا در عقب آن فرمايد: لا إِلهَ إِلَّا

شما را بخدا آن فريب دهنده‌ همانا خدا نزدش علم روز قيامت است و فرو ميفرستد باران را و ميداند آنچه در رحمها است و نميدانند هيچ كس كه چه كسب ميكند فردا و نميداند

سختى نهاده می‌شد زیرا قدم‌ها در آن فرومی‌رفت. خداوند پس از دعا رسول خود باران فرستاد و زمین سخت شد به قسمى که قدم نهادن در آن آسان گردید و خداوند رعب و

تثاقل و تنبلى ورزیدند خداوند این آیه را نازل فرمود و آنان را به عذاب نیامدن باران معذب ساخت. Tabber requires Javascript to function. آيات ۴۸ - ۳۸، سوره توبه

فرونمى‌فرستيم. حتّى مقدار نزول باران از آسمان حساب شده است. «وَ أَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً بِقَدَرٍ» «3» نه تنها باران، بلكه هر چيز نزد او اندازه دارد

آنچه ميخواهد همانا او بر بندگانش مطّلع بينا است‌ و او است كه فرو ميفرستد باران را بعد از آنكه نوميد شدند و منتشر ميگرداند رحمتش را و او صاحب اختيار ستوده

حرارت كه منافع آن بيشمار است و نازل نموديم از ابرهاى متراكم بفشار بر يكديگر باران شديد پى در پى را تا بيرون آوريم بسبب آن حبوباتى را كه ارزاق مردم است و روئيدنيهائى

تا او متمكّن از تناول آن شده و به بيند كه همانا ما ريختيم و نازل نموديم باران رحمت خود را از آسمان ريختنى معتدل و ملايم با زمين و كشت و زرع كه تخم نباتات

باقى ماندگان‌ پس هلاك كرديم ديگران را و بارانديم بر آنها بارانى پس بد بود باران بيم داده شدگان‌ همانا در اين آيتى است و نباشند بيشترشان گروندگان‌ و همانا

زمينها گذر فرمود، پرسيد چرا اين زمين را حراثت نكرده‌اند؟ گفتند: مى‌ترسيم باران كم بارد، از محصول محروم مانيم. فرمود: شما تخم در زمين كنيد و امور مفروضه

مقصود از ((طرائق )) در آيه : ((و لقد خلقنا فوقكم سبع طرائق )). يادآورى نعمت باران ، رويانيدن اشجار، فوائد چهارپايان و... رواياتى درباره مراحل مختلف خلقت انسان

مقصود از ((طرائق )) در آيه : ((و لقد خلقنا فوقكم سبع طرائق )). يادآورى نعمت باران ، رويانيدن اشجار، فوائد چهارپايان و... رواياتى درباره مراحل مختلف خلقت انسان

صفحه 271 بعد از هلاكت ايشان و زير و رو شدن شهر آنان بر آنها باريد مانند باران؛ چنانچه فرمايد: «و امطرنا عليهم حجارة من سجيل» اصح روايات آنكه اين سنگها

مقصود از ((طرائق )) در آيه : ((و لقد خلقنا فوقكم سبع طرائق )). يادآورى نعمت باران ، رويانيدن اشجار، فوائد چهارپايان و... رواياتى درباره مراحل مختلف خلقت انسان

)) و فرق بين ((فطرت )) و ((خلق )) سخن هود به قومش : اگر بسوى خدا برگرديد باران رحمتش را بر شمانازل مى كند اعمال صالح باعث ازدياد خيرات و نعمتهاات واعمال

كرديم نيست كردنى‌ و هر آينه بتحقيق گذشتند بر قريه‌اى كه باريده شد بر آن باران بد آيا پس نبودند كه به بينند آنرا بلكه‌ جلد 4 صفحه 71 بودند نااميد از حشر

كرديم نيست كردنى‌ و هر آينه بتحقيق گذشتند بر قريه‌اى كه باريده شد بر آن باران بد آيا پس نبودند كه به بينند آنرا بلكه‌ جلد 4 صفحه 71 بودند نااميد از حشر

مى‌بينى اى آدميزاد زمين را مرده و افتاده بائر و خشك و بى‌گياه و گل ولى چون باران رحمت الهى از آسمان بر آن نازل ميگردد بجنبش و حركت ميآيد و مرتفع ميشود از

كرديم نيست كردنى‌ و هر آينه بتحقيق گذشتند بر قريه‌اى كه باريده شد بر آن باران بد آيا پس نبودند كه به بينند آنرا بلكه‌ جلد 4 صفحه 71 بودند نااميد از حشر

سختى نهاده می‌شد زیرا قدم‌ها در آن فرومی‌رفت. خداوند پس از دعا رسول خود باران فرستاد و زمین سخت شد به قسمى که قدم نهادن در آن آسان گردید و خداوند رعب و

مى‌گشاديم بر ايشان و عطا مى‌فرموديم بركات و خيرات ناميه از آسمان به انزال باران و از زمين به اخراج نباتات و اثمار و كثرت مواشى و انعام و حصول امن و سلامتى

تا او متمكّن از تناول آن شده و به بيند كه همانا ما ريختيم و نازل نموديم باران رحمت خود را از آسمان ريختنى معتدل و ملايم با زمين و كشت و زرع كه تخم نباتات

باقى ماندگان‌ پس هلاك كرديم ديگران را و بارانديم بر آنها بارانى پس بد بود باران بيم داده شدگان‌ همانا در اين آيتى است و نباشند بيشترشان گروندگان‌ و همانا

كه روشن‌ترين نمونه آن شرك و كفر مى‌باشد. 1- از آسمان، هم رحمت الهى (مانند باران و وحى) نازل مى‌شود و هم قهر و عذاب الهى. «رِجْزاً مِنَ السَّماءِ» 2- عملكرد

را زنده ميكنند باقامه عدل و اجراء حدّ در آن و نافع‌ترند از نزول چهل روز باران براى آن تفسير و تأويل شده است و اللّه تعالى و اوليائه اعلم بمراده. جلد 4

را زنده ميكنند باقامه عدل و اجراء حدّ در آن و نافع‌ترند از نزول چهل روز باران براى آن تفسير و تأويل شده است و اللّه تعالى و اوليائه اعلم بمراده. جلد 4

كرديم نيست كردنى‌ و هر آينه بتحقيق گذشتند بر قريه‌اى كه باريده شد بر آن باران بد آيا پس نبودند كه به بينند آنرا بلكه‌ جلد 4 صفحه 71 بودند نااميد از حشر

كرديم نيست كردنى‌ و هر آينه بتحقيق گذشتند بر قريه‌اى كه باريده شد بر آن باران بد آيا پس نبودند كه به بينند آنرا بلكه‌ جلد 4 صفحه 71 بودند نااميد از حشر

در این آیه توسعه داده شده و در تفسیر آن چنین می‌گوید: «خداوند آسمان را با باران می‌گریاند، و زمین را با گیاهان می‌خنداند»! تفسیر آیات ۱ - پیدایش زن و مرد،

باقى ماندگان‌ پس هلاك كرديم ديگران را و بارانديم بر آنها بارانى پس بد بود باران بيم داده شدگان‌ همانا در اين آيتى است و نباشند بيشترشان گروندگان‌ و همانا

باقى ماندگان‌ پس هلاك كرديم ديگران را و بارانديم بر آنها بارانى پس بد بود باران بيم داده شدگان‌ همانا در اين آيتى است و نباشند بيشترشان گروندگان‌ و همانا

نمی‌شوند. و از نشانه‌های اوست، که تو زمین را به‌راستی افسرده می‌نگری. پس چون باران بر آن فرو ریزیم به جنبش در آید و بر دمد. (آری،) همان کسی که آن را زندگی بخشید،

قوم لوط را می‌شمرد علاوه بر زلزله‌ای که شهرهای آنها را زیر و رو کرد سخن از باران سنگ می‌گوید، چنانکه در آیه 82 سوره هود می‌خوانیم: «هنگامی که فرمان ما فرا

می‌فرستد. به‌راستی او به (حال) بندگانش (بسی) آگاه و بیناست. و اوست کسی که باران را - پس از آنکه (مردمان) نومید شدند - فرود می‌آورد و رحمت خویش را (بر آنان)

خداوند احاطه دارد بعلم انبياء و غير هم و عدد تمام افراد موجودات حتى قطرات باران و ريگهاى بيابان را خدا ميداند. از امام صادق عليه السّلام نقل شده كه كسيكه

كرديم نيست كردنى‌ و هر آينه بتحقيق گذشتند بر قريه‌اى كه باريده شد بر آن باران بد آيا پس نبودند كه به بينند آنرا بلكه‌ جلد 4 صفحه 71 بودند نااميد از حشر

و چه بود و از كجا آمد و بكجا رفت و قبل از نزول باران گاهى بادهائى ميوزد كه از آن فهميده ميشود كه باران ميآيد در صورتى كه مردم محتاج باشند بخبر داشتن حتى

با تلاش و كوشش بدست آورى و نوعى ديگر خود به سراغ تو مى‌آيد. «3» (مثل نور، باران وهوا در طبيعت و هوش، حافظه واستعداد در انسان) پس مراد آيه آن نيست كه در گوشه‌اى

معدود است در علم سبحانى. مراد كمال علم سبحانى است به همه اشياء، حتى قطرات باران و ريگ بيابان و اوراق اشجار و زبد بحار و امثال آن كه احاطه علميه دارد به عدد