نتایج جستجو

3- اسم موصول و اكثر در اولواالعقل بكار مى‏رود مثل [حج:18]. در قرآن مجيد در غير اولى العقل نيز بكار رفته است مثل [نور:45]. «مَنْ يَمْشى عَلى بَطْنِهِ» خزندگان

محقق طوسى رحمه اللّه در تجريد درباره عدم عذاب اطفال كفّار فرموده: تعذيب غير مكلّف قبيح است، علامه در شرح آن حشويّه را كه قائل به عذاب اطفال مشركين‏اند

عليه و آله و سلم نقل شده است. نا گفته نماند در قرآن به شعر جاهليّت و شعر غير مسؤل حمله، شعرى كه در خدمت هوسهاى شخصى است و به خاطر شعر سروده مى‏شود و قابل

نكرد و به قولى اصل آن وضع شيى‏ء در غير موضعش است «مَنْ اَشْبَهَ اَباهُ فَما ظَلَمَ» هر كه به پدرش شبيه باشد شباهت را در غير محلش نگذاشته آنگاه فرمود: هر دو

بندگى هميشه براى اوست آيا از غير خدا مى‏ترسيد و پرهيز مى‏كنيد؟! اين لفظ فقطدوبار در قرآن آمده است . خطف ل ه من ف الا عذب دين ا غير هم جنب ما دحر تبع الله ارض

قبل نيست واللّه عالم). [مائده:3] «غَيْرَ مُتَجانِفِ»به معنى غير متمايل است . ف من اثم وصى غير او ل خمص فى خوف صلح انن وله ضرر بين الله علم اله هم سمع دين

خلاصه آن كه رزق عطائى است كه از آن منتفع مى‏شوند خواه طعام باشد يا علم و يا غير آن. در قرآن مجيد گذشته از معناى مشهور به نبوّت و علم رزق گفته شده نحو [هود:88]

صدق سمع نذر انس نصر ذلک وکل دون جىء کيد کذب ريب شکر لما خزن ظلم الى رئى يقن غير امر کثر نن قلب دعو اجر ثقل غرم وعد عهد ولى رسل

اللَّهُمَّ ارْزقْنا. اين لفظ دوبار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است. من نهر غير خلص دمى ه لم شرب دمو سوغ دمم طعم اسن ل فرث بين موه ثمر نخل عنب خمر لذذ ها

لغت آن را خاك‏تر معنى كرده‏اند در مجمع و اقرب الموارد، خاك مرطوب گفته‏اند و غير آن معنى نيز آمده است ولى از نهج البلاغه روشن مى‏شودكه معنى آن مطلق خاك است

بارگیری... على جناح کم لا ان ف من ما فى هن ک هما ب ل ليس ها ه اذا خفض هم وله غير سلم الى قول عمل امن اول صلح خرج او اله طير ظلم علم جنح دخل اتى الله ضمم کون

خلط است «عبث الشى‏ء خلطه به» و بر وزن فرس به معنى بازى، شوخى و ارتكاب كار غير معلوم الفايده يا بى‏فايده صحيح است (اقرب الموارد). [مؤمنون:115]. آيا پنداشتيد

مُشْرِكُونَ» آنها در نامهاى خدا الحاد مى‏كنند بدون علم، و نامهاى خدا را در غير موضع آن مى‏گذارند. على هذا مراد از آيات تسبيح اسم آن است همانطور كه خدا را

تو را پرستش كنيم فقط و غير تو را شريك نمى‌سازيم در «1» تفسير قمى، جلد اوّل، صفحه 28 تفسير اثنا عشرى، ج‌1، ص: 40 اين امر، زيرا غير از ذات يگانه تو هيچكس

وقى خزى عن اذا عوم امر کلل تلو حصن بيع اکل ربو قد غفر رود ولد زوج لسن نبو غير رضو يمن انتم بعد اسرائيل رشد بغى نقم يوم قرع طغى ام جعل قرء وسم عزز جناح جنح

خضر متع نور عجل استبرق نشء مخر بعد فضض خصم جسد ثوب ذلک زبد اکل سقى سندس کظم غير لولو مثل موسى فضل عمل على بين جعل کلل سود الک قوم وقد ربب خور اخذ علو لئک

رود ظلل صحب بهج کرم فکه لم بثث حکم حفظ ليس آدم وفى انتم اهل کثر وقى احد نزل غير کفر هما ذرء کذب ارض نهر

اول يوم الذى امر نزل اخر عذب ظلم حقق جعل لو ذکر ولى انس اخذ رئى خلق نفس نصر غير مع اوى عزز فضل ائى طوع شهد دعو حسن کذب ضلل اذا کتب قتل خير ملک رود سمع لعل

لا نا کون ان حقق کم الذين فى جىء هو الا علم ها بين امن رسل وعد هدى ارض ذلک غير بطل کتب الى قوم ى کفر نزل اتى کثر ا يوم سمو ذا کلم انس قد ايى لما اول کذب

الى قلب اذا شرک يا غنى اذ عمل قد ارض بعض بل کتب هو ابد زين اهل رود لقى يوم غير موسى خرج اول بلغ بصر خرص هما رجع بعث شىء فرى ا نظر فرعون نفق يقن بيد هذه ويل

لو نهر سلم قوم اله جرم اذ جىء الله ى اتى على رشد اوب هذا خلف امد سبح ا ولد غير عشو طرق طغى فوز وعد کهف بطن عذب کتب عشر قصص اذا ظنن سجن رصد فعل عبد امن طغو

عن سوف عذب کون ذلک سرح او کذب زوج اجل لو حقق هو قرر حتى رحم نن شىء نعم غرر غير امن ابو فلح قدر بعض عرف جعل نور اولاء بل رجع کن لقى وجد مول ا سئل لما اذ جىء

لبس ک يمن عن نعم الذى خسر قتل الا غنى امن يا جحم دين موسى صبر قول ذکو ذلکم غير کثر ذبح

ب ل ى ظهر ها سوء انن هو قول وله کون حجب الذين بغى اله هما لا او ا ذلک اول غير على فى ربب نور اتى الله عن کتب رئى عدو جهنم ذلکم کلل عذب اسحاق اخو يوم ان

حسن جزى لعب نحن فعل قد خلص سوء نا خسر غفر ورد حتى همز زهق هذا الذين لقى دلو غير بصر شطن حضر حقق عند جمل قتل هو جعل قدم هى ولد بعض حلل شرر جرم اذا بنو التى

قسطس لن بخس او رئى الذين يا خسر ابو صدق اله علم منع ا الا نقص انا شىء حتى غير لم طفف نزل عند اتى شدد ن بلغ ويل حسن حوط يوم کلف زجو الله اهل قرب بضع نفس

و مفردات) پس يتيم در انسان به معنى پدر مرده (البته قبل از بلوغ كودك) و در غير انسان به معنى مادر مرده است. [انعام:152]. به مال يتيم نزديك نشويد مگر به بهترين

کره اول ليس رئى نا کلل قسط جعل وزر ذکر الذى ارض اتى ا يوم ذات ظلم انس وضع غير لم لما وعد سمو صلو نمرق اخذ ظهر صدر خلل زربيه صفف حين خبث بيت انم سلح کوب

هما شهد عقل هذا نفس خشى قوم سئل قدر قبض مرر طير اتى منن ضرر قضى عصم اجر هل غير کون صفف هو عدو زوج وقع حکم بعد نوم هون ذکر جوو بيت وحى کفر احد رحق ام بشر

كرد. اين كلمه فقط يكبار در كلام الله آمده است. هم جلد ما کلل بدل نور صلى غير سوف ها نا ذوق ب ل ايى

وله ف اله الذين فى الله ترک عمل صبر ولد حقق انس امن علم لا ان ذلکم الى صلح غير الذى زوج لعل حسن شرک الا ضرر رحم وحد ابراهيم موت ى ک سدس اول ثلث بنو ن سلم

سابق گفته است. ف هم لا فى انن ى لوم ه من ب کم ما ذلک اله ن وله الله نفس ا هو غير بسط ذکر خوف ل بغى قول بعض فضل ان کون ورى على نا ربب ملک يمن اول قسم حسر لو

لو هنالک بنو هزم سدد رقى لدى ارض على عذب امر عدو هما انت رئى اخر دنو احزاب غير کرر حفظ حوط هامان نظر علم ظنن ذلک هل يا

آنگاه لوح به هر تخته و صفحه گويند كه در آن مى‏نويسند خواه از چوب باشد يا غير آن. صفحه را از آن لوح گويند كه معانى در آن به وسيله كتابت آشكار مى‏شود چنانكه

سلم الو ظلم خلق رسل لم کما لما مثل ارض يمن او رضو ام جمع ارث خير کفر عبد بل غير جزى خوف انتم زوج کرم دعو فوز حسن

استحقاقى پس روزى خدا عطيّه محض است و لذا به غير حساب است . على هذا به غير حساب به معناى به غير عوض و به غير استحقاق است. اين مطلب فى حدّ ذاته حق و ثابت

استحقاقى پس روزى خدا عطيّه محض است و لذا به غير حساب است . على هذا به غير حساب به معناى به غير عوض و به غير استحقاق است. اين مطلب فى حدّ ذاته حق و ثابت

مراد از اِخوان برادران دينى كه بنا بر مشهور غير حقيقى‏اند. و نيز در يك محل بر برادران دينى كه بنا بر مشهور غير حقيقى‏اند اِخوةاطلاق شده است [حجرات:10] بلى

آيه نخلهائى كه از يك بن برويند و مثل هم باشند يعنى نخلهاى هم مثل و غير هم مثل و غير هم مثل و آن در آيه چنانكه در جوامع الجامع فرموده جمع صنو است و تثنيه

آیات شامل این کلمه غير (۱۵۴ بار) تغيير به معنى تبديل و تحويل است. [رعد:11]. تقدير آيه چنين است: «مابِقَوْمٍ مِنَ النِّعْمَةِ ما بِاَنْفُسِهِمْ مِنَ الطَّاعَةِ

آیات شامل این کلمه غير (۱۵۴ بار) تغيير به معنى تبديل و تحويل است. [رعد:11]. تقدير آيه چنين است: «مابِقَوْمٍ مِنَ النِّعْمَةِ ما بِاَنْفُسِهِمْ مِنَ الطَّاعَةِ

نكرد و به قولى اصل آن وضع شيى‏ء در غير موضعش است «مَنْ اَشْبَهَ اَباهُ فَما ظَلَمَ» هر كه به پدرش شبيه باشد شباهت را در غير محلش نگذاشته آنگاه فرمود: هر دو

وارد می‌شوید. |در حقيقت شما و آنچه غير از خدا مى‌پرستيد، هيزم دوزخيد و همه در آن وارد مى‌شويد در حقيقت، شما و آنچه غير از خدا مى‌پرستيد، هيزم دوزخيد. شما

خداست و نمى‌توان غير دين الهى را پذيرفت. 3. پيروان اسلام، به تمام انبيا و كتب آسمانى ايمان دارند. و در اين آيه با صراحت اعلام مى‌كند: هركس غير از دين اسلام

[مردم‌] در برابر خداى يگانه قهار ظاهر شوند روزى كه زمين به غير اين زمين، و آسمانها [به غير اين آسمانها] مبدل گردد، و [مردم‌] در برابر خداى يگانه قهار ظاهر

از آنها باقى نماند و معنى «تدارك علمهم فى الاخرة» آن است كه علم خويش را در غير آخرت صرف كرده‏اند و براى درك آخرت علمى نمانده است نظير قول خدا: بگذر از آنانكه

مى‏آيد «خَرَقوا لَهُ بَنينَ وَ بناتٍ» مطلبى جداگانه باشد و نيز جاعلين شركاء غير از خارقين بنين و بنات باشد، يعنى عدّه‏اى هم براى خدا پسران و دختران جعل كردند

از احكام باشد خواه از غير آنها. [نساء:127]. در اينجا درباره احكام دينى است [يوسف:43]. [نمل:32]. در اين دو آيه و نظير آنها درباره غير احكام است طبرسى رحمه‏اللَّه

تدبر نمى‌كنند؟ اگر از جانب غير خدا بود قطعا در آن اختلاف فراوان مى‌يافتند آيا در [معانىِ‌] قرآن نمى‌انديشند؟ اگر از جانب غير خدا بود قطعاً در آن اختلاف

كه از ميان ما برخى صالحند و برخى غير آن، ما گروههايى در راههاى گوناگونى بوديم و از ميان ما برخى درستكارند و برخى غير آن، و ما فرقه‌هايى گوناگونيم. و همانا

اگر بشهوت نفسانى و غرض غير عقلى مرتكب شوند قبيح است چنانچه ظلم بغيرهم كه قبح عقلى آن مسلم است منوط است بآنكه مستلزم نفع كثير براى غير نباشد خلاصه آنكه هر

الهى است و ولى و ناصر غير از او نخواهد بود. بنابراين به طريق استفهام انكارى فرمايد: نيست در عالم وجود دافع و مانعى و ولى و ناصرى غير ذات احديت الهى، پس به

ساختيم كه زنهار غير من و كيل و سرپرست نگيريد و كتاب آسمانى را به موسى داديم و آن را براى فرزندان اسرائيل رهنمودى گردانيديم كه: زنهار، غير از من كارسازى مگيريد،

مى‌كنيد؟ «دون»، گاهى به معنى غير است و گاهى به معناى پائين. لذا براى آيه‌ «وَ مِنْ دُونِهِما جَنَّتانِ» دو معنا مطرح شده است: الف) غير از آن دو بهشت، دو بهشت

۱۳۹۰(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... كان به معنى بود، هست، واقع شده و غير آن مى‏آيد. راغب مى‏گويد: کان عبارت است از زمان گذشته. در صحاح گفته: كان را

ترجمه Tabber requires Javascript to function. مگر نمازگزاران، |غير از نمازگزاران غير از نمازگزاران: مگر نماز گزاران حقیقی. مگر نماز گزاران، مگر نماز گزارندگان:

رأفت مخصوص به كسى است كه مبتلى و گرفتار باشد ولى رحمت اعّم است به مبتلى و غير آن. ابن اثير در نهايه رأفت را اخّص گرفته و گويد: رحمت هم در شيى محبوب آيد

از آنچه پدر و مادر و نزديكان واگذاشته‏اند. ترك در ترك عمدى و غير عمدى هر دو به كار مى‏رود غير عمدى مثل آيه فوق، و عمدى مثل [حشر:5]. در آيه [صافات:78]، كه

329 - دائرة المعارف و جدى مادّه عرب) كلمه ثمود بتأويل منصرف و بتأويل قبيله غير منصرف است (اقرب الموارد) گويند آن كلمه عجمى و گويند عربى است و علت عدم صرف

مى‌كنيد؟ «دون»، گاهى به معنى غير است و گاهى به معناى پائين. لذا براى آيه‌ «وَ مِنْ دُونِهِما جَنَّتانِ» دو معنا مطرح شده است: الف) غير از آن دو بهشت، دو بهشت

استخبار است نظير «اَتَجْعَلُ فيها مَن يُفسِدُ فيها» و براى مغلوب كردن مخاطب و غير آن، مثل «اَهُمْ خَيْرٌ اَمْ قَوْمُ تُبَّع» و «اَفَاِنْ مِتَّ فَهُمُ الخالِدونَ»

گفته‏اند كه در نزد غير اهلش فائده‏اى ندارد، لغوالطائر صداى پرندگان را گويند (مجمع). در قاموس گفته لَغْو: شى‏ء بى‏اعتناء است كلام باشد يا غير آن راغب گويد كلام

خداوند، همو حق است و غير از او هر چه مى‌خوانند باطل است و اين كه خدا بلند مرتبه بزرگ است اين‌[ها همه‌] دليل آن است كه خدا خود حق است و غير از او هر چه را كه

كه از خوردن و راه رفتن خود دارى كند گويند: صائم. شاعر گويد: خيل صيام واخرى غير صائمهة (راغب) در اقرب الموارد نيز گويد: اصل آن امساك از مطلق فعل است. در مجمع

كه از خوردن و راه رفتن خود دارى كند گويند: صائم. شاعر گويد: خيل صيام واخرى غير صائمهة (راغب) در اقرب الموارد نيز گويد: اصل آن امساك از مطلق فعل است. در مجمع

فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ‌ 7- هر راهى غير توحيد، بى راهه است. «فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ» 8- مبادا رزق خدا را بخوريم و به غير او رو كنيم. «يَرْزُقُكُمْ‌- فَأَنَّى

[نحل:69] مى‏دانيم كه اكثر استفاده زنبور عسل از گلهاست. در عرف عرب ثمره در غير ثمره درخت نيز بكار مى‏رود گويند: ثمره علم، عمل صالح و ثمره عمل صالح بهشت است

مثل [انبیاء:22].اگر در زمين و آسمانها خدايانى غير از خدا بود هر آينه فاسد مى‏شدند. فاسد نشده‏اند زيرا غير از خدا، خدايانى نبوده است.و اغلب در جواب آن لام

را (از سرکشی) حفظ می‌کردیم! |و عده‌اى از شياطين براى او غواصى مى‌كردند و غير از آن نيز كارهايى انجام مى‌دادند، و ما مراقب اوضاع آنها بوديم [تا از فرمان

و مضطر كسى است كه ناچار شود براى حفظ جان بخوردن چيزى از اين محرمات و غير باغى و غير عادى كسى است كه ظلم ننمايد باماميكه منصوب براى هدايت انام است و تعدى

شده‌ام؛ و از هدایت‌یافتگان نخواهم بود!» بگو: همانا من از پرستش كسانى كه شما غير از خدا مى‌خوانيد نهى شده‌ام. بگو: از هوس‌هاى شما پيروى نمى‌كنم، زيرا در اين

آنان را آفريده است هر آينه گويند: خدا. پس كجا و چگونه [از پرستش خدا به پرستش غير او] گردانيده مى‌شوند؟ اگر از مشرکان بپرسی، چه کسی آنان را آفریده است؟ مؤکّدانه

امّا آيه پنجم نتيجه همه است از اين مى‏توان بدست آورد كه مصداق دو آيه اول غير از آيه سوم و چهارم است. نشر به معنى پراكنده شدن و پراكندن يعنى لازم و متعدى

ربب حسب صلى وفض وفى رکض کثر مع نعم ظمء خمر ذبح خمص عن دنو سقى حمى قد اوى غير حرث فرغ سبل رجس جبل ملک رحم بصر حيث حضر نسى نيل او

او تماس نداشته باشد نه با گرفتن و دادن و نه باسكان دادن و مصاحبت و گفتگو و غير آن كه لازمه زندگى اجتماعى است و آن از سخت‏ترين انواع عقوبت است و خحلاصثه آنكه:

تكبّر شما نشود، بر خلاف آيه اول كه لحن ملامت دارد قهراً بايد مورد اين دو آيه غير از مورد آيه اول باشد. لذا بايد گفت: دو آيه اخير درباره گرفتارى‏ها و مصائبى

عقول مركوز است ذات بى‌زوال اللّه قادر باشد بر كشف ضرّ نه غير او، يا از شدت عذاب و هول اصنام و غير را فراموش كنيد و او را بخوانيد. پس چون در وقت محنت آجل

انجام داده و خواهم داد و غير خدا را با او در عبادت خود شريك نمى‌نمايم تا دين من خالص براى او باشد شما هم هر چه و هر كس را ميخواهيد غير از خدا عبادت كنيد فعلا

عَدْلٍ» 4- براى اداى حقّ مردم، اگر مسلمان حضور نداشت، با غير مسلمان كار را محكم كنيد. «غَيْرِكُمْ» (لكن غير مسلمانى كه خداوند را قبول داشته باشد تا بتواند به

است ولى ظاهراً مراد قول منحرف از حق و قول باطل است اعم از آنكه دروغ باشد يا غير آن و از رديف اوثان و قول زور بدست مى‏آيد كه سخن باطل از نظر قرآن چنان كار

است. صد و سيزده باردر ضمن بسمله و صدو چهارده بار در اثناء آيات. آن بر خدا و غير خدا اطلاق مى‏شود چنان كه درباره حضرت رسول «صلى اللّه عليه و آله»دآمده [توبه:128]

بارگیری... كتابى بود كه به صورت الواح بر حضرت موسى بن عمران نازل گرديد. و آن غير از تورات موجود است. خلاصه نظر قرآن را درباره تورات فعلى كه در دست يهود است

افتادن. راغب مى‏گويد: اصل سبق پيش افتادن در راه رفتن است. و به طور مجاز در غير آن به كار مى‏رود مثل «ما سبقونا اليه سبقت من ربّك»يعنى نافذ شد و گذشت و به

نازل كرده ايمان آوريد، گويند: ما به آنچه بر خودمان نازل شده ايمان داريم، و غير آن را منكر مى‌شوند در حالى كه حق همان است و آنچه را كه نزدشان است تصديق مى‌كند

شامل این کلمه رحم‌ (۵۶۳ بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) از نام‏هاى خداوند سبحان است و غير خدا با آن توصيف نمى‏شود. و 169 بار در قرآن مجيد آمده است صد و سيزده بار در

را تشديد آتش گفته. صحاح و قاموس آن را سرخ كردن تنور و پر از آب كردن نهر و غير آنها گفته‏اند عبارت قاموس چنين است «سجر التنور: احماه و النهر:ملائه» زمخشرى

وجود و مكرمت است. تفسير كلمه دون بمعناى غير و نزديك و فروتر استعمال ميشود و در اينجا بعضى از مفسرين گفته‌اند غير آن دو بهشت كه در آيات سابقه بيان و توصيف

وجود و مكرمت است. تفسير كلمه دون بمعناى غير و نزديك و فروتر استعمال ميشود و در اينجا بعضى از مفسرين گفته‌اند غير آن دو بهشت كه در آيات سابقه بيان و توصيف

وجود و مكرمت است. تفسير كلمه دون بمعناى غير و نزديك و فروتر استعمال ميشود و در اينجا بعضى از مفسرين گفته‌اند غير آن دو بهشت كه در آيات سابقه بيان و توصيف

(۱۸ بار) كتابى بود كه به صورت الواح بر حضرت موسى بن عمران نازل گرديد. و آن غير از تورات موجود است. خلاصه نظر قرآن را درباره تورات فعلى كه در دست يهود است

عالمى غير اين عالم و خلقى غير اين خلق كه عبادت كنند او را و به يگانگى خدا را ستايش نمايند، و خلق فرمايد براى ايشان زمينى غير اين زمين و آسمانى غير اين آسمان،

- الشهر الحرام،همه از اين حرام شده كه در غير اينها محترم اند و حدودى دارند و چيزهائى در آنها حرام شده كه در غير آنها حرام نيست. حرم (بر وزن شتر) جمع حرام

نیست! |و ايشان در آن جا فرياد بر مى‌آورند: پروردگارا! ما را بيرون بياور، تا غير از آنچه مى‌كرديم، كار شايسته كنيم. [گفته شود:] آيا شما را چندان عمر نداديم

يعنى بار) و اغلب در گناه بكار رفته‏كه بار سنگينى است به گردن گناهكار. ولى در غير گناه نيز آمده چنانكه خواهيم گفت. * [طه:100]. هر كه از آن اعراض كند روز قيامت

آیات شامل این کلمه غير (۱۵۴ بار) يَک نِعْمَة لَم أَنْعَمَهَا اللّه عَلَى بِأَن قَوْم ذٰلِک حَتّى الْعِقَاب يُغَيّرُوا شَدِيد قَوِي مَا بِأَنْفُسِهِم وَ

آیات شامل این کلمه غير (۱۵۴ بار) ف‌ (۲۹۹۹ بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) نن‌ (۲۴۱ بار) وَ لَآمُرَنّهُم خَلْق اللّه الْأَنْعَام آذَان مَن فَلَيُبَتّکُن يَتّخِذ الشّيْطَان

وجود و مكرمت است. تفسير كلمه دون بمعناى غير و نزديك و فروتر استعمال ميشود و در اينجا بعضى از مفسرين گفته‌اند غير آن دو بهشت كه در آيات سابقه بيان و توصيف

او ذكر شده يعنى شريك قرار ندهيد با خدا غير او را در عبادت چون غير او مستحقّ پرستش نيست و او است خداى يكتا و غير او خدائى نيست و در نتيجه‌ جلد 3 صفحه 292

آیات شامل این کلمه غير (۱۵۴ بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) وَ اللّه أُهِل بِه مَا فَمَن اضْطُرّ لَحْم الْخِنْزِير غَيْر بَاغ أَو الدّم فِسْقا لا رِجْس الْمُنْخَنِقَة

آیات شامل این کلمه غير (۱۵۴ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) وَ فَإِن زَوْجا عَلَيْنَا فَلا طَلّقَهَا تَنْکِح لِتَفْتَرِي إِذا أَن حَتّى لاَتّخَذُوک إِلَيْک خَلِيلا

آیات شامل این کلمه غير (۱۵۴ بار) کم‌ (۲۲۹۱ بار) وَ قَوْما لا يَسْتَبْدِل شَيْئا رَبّي إِن ثُم تَضُرّونَه يَسْتَخْلِف تَضُرّوه تَتَوَلّوْا يَکُونُوا أَلِيما

قرآن را) به او نسبت مى‌دهند غير عربى ونارساست، در حالى كه اين (قرآن) زبان عربى روشن است. جلد 4 - صفحه 583 گويا در مكّه شخص غير عربى زندگى مى‌كرده وكفّار

شما بهتر است، باشد که متذکّر شوید. اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، به خانه‌اى غير از خانه خود، بى آنكه اجازت طلبيده و بر ساكنانش سلام كرده باشيد، داخل مشويد

انار را كه افراد آن يا شبيهند بيكديگر از هر جهت و يا غير شبيهند از هر جهت و يا شبيهند از بعضى جهات و غير شبيهند از بعض ديگر مثلا دو انار يا شبيهند بيكديگر

مى‏آيد كه در محلّ بعثت حتى يكنفر هم به او ايمان نياورده و زنش نيز از جمله غير مؤمنين بود كه با خود نبرد و مورد عذاب واقع گرديد [اعراف:83]. مراد از «اهل»

ربّ نقل تربيت مشتق است و اين كلمه بطور اطلاق جز به خدا گفته نمى‏شود و در غير خدا مقيّد مى‏آيد نحو: ربّ الدار، ربّ الصيغة. ربّ به معنى مربّى از اسماء حسنى

يافتن به گوسفند است سپس در هر دست يافته به كار رفته خواه از دشمن باشد يا غير آن. قاموس آن را فيى‏ءِ و رسيدن به شى‏ء بدون مشقت گفته است ظاهراً مرادش از

را قطعه قطعه كرد مگر بزرگ آنها را جذاذ به معنى مجذوذ است . [هود:108] عطا غير مقطوع و دائمى. إِلاّ فَجَعَلَهُم مُدْبِرِين کَبِيرا تُوَلّوا أَن لَهُم لَعَلّهُم

آیات شامل این کلمه غير (۱۵۴ بار) ف‌ (۲۹۹۹ بار) وَ اللّه أَ هُم مَا لَه الْفَاسِقُون دِين مُقْتَرِفُون الْخَاسِرُون قُل تَتّقُون أَبْتَغِي تَأْمُرُونّي

زيرا جمعى كه با الف و تاء يا براى مؤنث حقيقى است مثل مؤمنات و يا صفت مذكّر غير عاقل است مثل مرفوعات و منصوبات. ملائكه به صراحت قرآن مؤنث نيستند و آنانكه

صلح نزل حقق ايى وحى طوع حسب هل عبد علم صوب بل صلو اذا شطن کلل هؤلاء فسق حسن غير عفف قبل الا نصر صبو دون

از امام صادق عليه السلام درباره‌ «حَقٌّ مَعْلُومٌ» سؤال شد، فرمود: اين حق غير از زكات واجب است و مراد آن است كه خداوند به انسان ثروتى داده و او بخشى از

الصادقين، جلد 10، صفحه 12. جلد 13 - صفحه 318 عذاب نكند. و هر كه آن را در غير وقت بگذارد و غير آن را بر آن اختيار نمايد، اگر خواهد او را عذاب فرمايد، و اگر خواهد

نخواهم يافت بگو: «هرگز كسى مرا در برابر خدا پناه نمى‌دهد و هرگز پناهگاهى غير از او نمى‌يابم. باز بگو که (اگر خدا بر من قهر و غضب کند) ابدا کسی مرا از (قهر)

مرا امر بعبادت غير خداى يگانه ميكنيد اى نادانان و بتحقيق وحى شد بتو و ساير انبياء قبل هر يك در زمان خودش كه اگر در عبادت خداى يگانه غير او را شريك كنى

ميان آن دو است در شش روز آفريد، آن‌گاه بر عرش [قدرت‌] قرار گرفت، براى شما غير از او سرپرست و شفيعى نيست، پس آيا پند نمى‌گيريد خدا كسى است كه آسمانها و زمين

شده در حال بارگیری... انثى به معنى ماده است مقابل نر، خواه انسان باشد يا غير آن مثل [نحل:97] كه مراد انسان است و مثل [رعد:8] كه شامل تمام ماده هاست اعمّ

يقتدر عليه»، [مائده:31]. در مفردات آمده: عجز انسان قسمت مؤخّر اوست، مؤخّر غير انسان نيز به آن تشبيه شده [قمر:20]. و اصل عجز تأخّر از شى‏ء و حصول در آخر

را كفرشان جز خشم و بيزارى نزد پروردگارشان نمى‌افزايد، و كافران را كفرشان غير از زيان نمى‌افزايد اوست آن كس كه شما را در اين سرزمين جانشين گردانيد. پس هر

سود و زيانى به تو نمى‌رساند و از غير خدا كاملًا مأيوس شوى. اگر انسان به اين درجه رسيد، جز براى خدا كار نمى‌كند و از غير خدا نمى‌هراسد و جز به خدا جلد 1

200 گويد: حرفهائى از قدماء مفسّرين در اينجا نقل شده كه غير از قدماء مفسّرين در اينجا نقل شده كه غير معقول اند مثل آنكه از قتاده و عكرمه نقل شده: شيطان پيش

مخصوص خداست و غير او مبرّى از نقائص نيست «لا اِلهَ اَلَّا هُوَ الرَّحمنُ الرَّحيمُ» و «لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ الَّا بِاللَّه». ولى آن غير از احترام و تواضع

شما، اگر عذاب خدا شما را دررسد يا رستاخيز شما را دريابد، اگر راستگوييد، كسى غير از خدا را مى‌خوانيد؟» -بگو: اگر راست می‌گویید، مرا گویید که اگر عذاب خدا یا

شده در حال بارگیری... ما ى ک لهب يدى ابو عن ه غنى اخذ ربب قول تبب ذلک الذى غير فى امن الا هم زيد يا فرعون قوم مول کيد اذا سبل تبع کسب امر قرى ن صدد جىء لما

تکرار در قرآن: ۴(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... زيت شبه ه من رمن غير عنب نخل زرع اکل ثمر طور سينين ذا تين هذا ب جنن خلف بلد کلل امن نظر ل دنو انن

مى‏باشد. در اقرب الموارد گويد: طوى به كسر و ضم (ط) و ادبى است در شام منصرف و غير منصرف آيد. الْمُقَدّس بِالْوَاد أَنَا اذْهَب وَ إِلَى اخْتَرْتُک فِرْعَوْن

آیات شامل این کلمه غير (۱۵۴ بار) وَ اللّه مِن مَا لا إِن فِي الّذِين أَو أَ مَن الّذِي فَمَن أَن هُم لَکُم بِه إِلَى عَلَى إِلٰه فَلا فِيهَا لَهُم قُل

تکرار در قرآن: ۵(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ل غير ما خنزر ب الله ه لحم اله دمى وله دمو دمم ف انس قول او فسق عن موت ک هى رجس وقت سئل علم

را به غير ذات احديت او يارى و ياورى نيست، بلكه ولى و والى و متولى و والى شما و كار شما خدا است، پس پرستش و ستايش چنين منعمى را سزاوار باشد لا غير، و مشغول

گوينده بگوش سامع مى‏رسد. اعتبار و عبرة حالتى است كه از معرفت محسوس به معرفت غير محسوس رسيده مى‏شود. تعبير مخصوص به خواب است كه آن را از ظاهر به باطلش عبور

صالح پيش خدا در صورتى مؤثر و مقرّب است كه توأم با ايمان به خدا باشد و در غير اين صورت پوچ و بى اثر خواهد بود [ابراهيم:18]. ولى با در نظر گرفتن ايمان هر

گويد: آنچه چيزها را آشكار مى‏كند. و نيز گفته‏اند آنچه فى نفسه آشكار است و غير خود را آشكار مى‏كند «اَلظَّاهِرُ فى نَفْسِهِ الْمُظْهِرُ لِغَيْرِهِ». نور

ليل کم نشء حلل امن ثقل مول خمص على نهر کلل عرر نسو سبح الا دور شىء ب قدر غير الذين نصب کتب رجل

کون هم انن ان رجع ما لا دين شکر ذکر هو صدق نصر اذا لقى ل على بلغ الذين کذب غير بصر حلق لوم بين اجج نور کود اول سور حلقم اخذ انتم ها نشء اذ التى منى لکن حرث

خلط است «عبث الشى‏ء خلطه به» و بر وزن فرس به معنى بازى، شوخى و ارتكاب كار غير معلوم الفايده يا بى‏فايده صحيح است (اقرب الموارد). [مؤمنون:115]. آيا پنداشتيد

از جهل بعلت شى‏ء عارض مى‏شود لذا بعضى حكما گفته‏اند: تعجّب آن است كه علتش غير معلوم باشد و لذا گفته شده كه تعجّب بر خداوند صحيح نيست زيرا او علّام غيوب

كلمه بيشتر از دو بار در كلام اللّه نيامده است. ک الى ها من جنح اول بيض يدى غير سوء خرج سير عود س رهب خوف ذانک جيب لا فى ف بره

تقسيمى است ناقص و ظالمانه. بعضى آن را ضئرى با همزه خوانده‏اند طبرسى آن را غير عادلانه و جائرانه فرموده است. در قاموس گويد: «قِسْمَةٌ ضيزى اَىْ ناقِصَةٌ»

اللَّه مجيد آمده است. ه ثمر انن فى اذا ذلکم اوى ائى ل الى ايى نظر شبه قوم غير

قلوبشان تأليف شده و آنها مردمان غير مسلمان اند كه براى خوشبين بودن به اسلام مى‏شود به آنهااز زكوة داد مثلا در كشورى غير مسلمان زلزله‏اى اتفاق افتاده و عدّه‏اى

گوينده بگوش سامع مى‏رسد. اعتبار و عبرة حالتى است كه از معرفت محسوس به معرفت غير محسوس رسيده مى‏شود. تعبير مخصوص به خواب است كه آن را از ظاهر به باطلش عبور

و چنانكه در الميزان آمده حتى به شاخص‏ها، تابلوها، لغت‏ها، اشارات، خطوط و غير آنها نيز شامل است. جمله «وَ بِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ» نيز يكى از علامات

گوشت و به قدر يك جويدن است؟ والله العالم. خلق ف علق عظم ثم من مضغ کسو نطف غير ل لحم بين کم نشء مکن ه قرر فى ترب

طرائق حذف شده و تقدير آن «ذوى طرائق» است يعنى: بعضى از ما نيكوكاران و بعضى از غير از آنها يا پائينتر از آنهاست اهل طريقه‏هاى مختلفيم. مِن وَ هُو قَمِيصُه إِن

بيشتر در قرآن نيامده است. ما ردى خنق نطح ه ب وله اکل اله سبع الله الا ل ذکو غير هلل

يكبار در كلام‏اللَّه نيامده است. لا ثنى ه نور کتب ل ضلل هدى عن سبل علم الله غير اله وله

ب او فى هلل کون انن وله فرث ضفدع ل نيل قمل عبد بين اله سفح وثق اوى لبن ف غير جرد نحن قمص کذب طوفان ان سبح ائى خلص عقب فسد لکن الله قول طوف جىء بل ايى الا

بارگیری... دمم دمى کم لحم موت ما خنزر على ها ه لا من ب سفک او حرم ل هلل فى کون غير انن وله اوى ضفدع ف نحن نيل فرث لبن کذب سفح الله لکن سبح قول بين قمل خلص ائى

در حال بارگیری... دمو دمم کم لحم خنزر موت ما ه ها من لا ل على ب هلل او سفک غير حرم انن نحن اوى سفح ف الله کذب لبن ک قول خلص نيل لکن ائى فى سبح کون بل سوغ

[نحل:69] مى‏دانيم كه اكثر استفاده زنبور عسل از گلهاست. در عرف عرب ثمره در غير ثمره درخت نيز بكار مى‏رود گويند: ثمره علم، عمل صالح و ثمره عمل صالح بهشت است

(۹۶ بار) خواهر. نظير. هم مثل. ظاهر آن است كه معنى اصلى آن خواهر حقيقى و در غير آن مجاز مى‏باشد. در قرآن مجيد هردو معنى را مى‏توان يافت [نساء:12] يعنى ميت

و ستمگران را این گونه کیفر خواهیم داد. |و هر كه از آنها بگويد: من معبودى غير از خدا هستم، او را به جهنم كيفر مى‌دهيم. [آرى‌] ستمكاران را اين گونه سزا مى‌دهيم

که یاری شوند! |و به جاى خدا معبودانى گرفتند به اميد آن كه يارى داده شوند و غير از خدا[ى يگانه‌] خدايانى به پرستش گرفتند، تا مگر يارى شوند. و (مشرکان از جهل)

ابن ابى العوجاء از حضرت صادق (ع) سؤال نمود كه گناه غير چيست آنحضرت فرمود واى بر تو او او است و او غير او است او عرض كرد از امور دنيوى مثالى از براى من بياور

لو نن عون ام احزاب ذکر رسل قعد نصر لما سبل کون ضلل سلم جبى حقق کلل اذن ترک غير صحب فتو دعو سبق فتى طوع وقف حسب ا عظم دين زيل نکب ولى قدر غضب عدل مشى رئى

تصرف جبرئيل باشد. *** قوى: نيرومند و آن از اسماء حسنى است [انفال:52]. آن در غير خدا نيز به كار رفته است [قصص:26]. ال هُو ذُو مِرّة شَدِيد فَاسْتَوَى عَلّمَه

ذلک نن بعض عزز ايى نور يدى رحم قدر ملک حسن عن خلف صدق خرج حمد کبر برک لم غير اول فطر اتى اذا ظلم اوى حقق لعل او ائى ليل ولى سبل دين عند س موه امر جىء وفى

اذا کلل علو کتب فى قضى درى غفر على امر تبع هو سبح الذين هم کم علم انن فعل غير الا ف ب قلب ولد بين لم بغى ى رضو لا جعل

شدد دون خوف ذکر انس هن تبع قتل لبس وقى اوى رسل غنى هذا نن حزن فقر انتم بصر غير کتب جعل

از امام صادق عليه السلام درباره‌ «حَقٌّ مَعْلُومٌ» سؤال شد، فرمود: اين حق غير از زكات واجب است و مراد آن است كه خداوند به انسان ثروتى داده و او بخشى از

از امام صادق عليه السلام درباره‌ «حَقٌّ مَعْلُومٌ» سؤال شد، فرمود: اين حق غير از زكات واجب است و مراد آن است كه خداوند به انسان ثروتى داده و او بخشى از

از امام صادق عليه السلام درباره‌ «حَقٌّ مَعْلُومٌ» سؤال شد، فرمود: اين حق غير از زكات واجب است و مراد آن است كه خداوند به انسان ثروتى داده و او بخشى از

از امام صادق عليه السلام درباره‌ «حَقٌّ مَعْلُومٌ» سؤال شد، فرمود: اين حق غير از زكات واجب است و مراد آن است كه خداوند به انسان ثروتى داده و او بخشى از

از امام صادق عليه السلام درباره‌ «حَقٌّ مَعْلُومٌ» سؤال شد، فرمود: اين حق غير از زكات واجب است و مراد آن است كه خداوند به انسان ثروتى داده و او بخشى از

از امام صادق عليه السلام درباره‌ «حَقٌّ مَعْلُومٌ» سؤال شد، فرمود: اين حق غير از زكات واجب است و مراد آن است كه خداوند به انسان ثروتى داده و او بخشى از

بهتر و به سرانجام، نيكوتر است- يعنى سرانجام طاعت او بهتر است از سرانجام طاعت غير او-. در آن مقام و در آن حال (که بلا و مصیبت و شدّت و محنت سر می‌رسد) یاری

ربّ هر روز در كارى نظير كار گذشته يا غير آن بوده باشد مثل بنّاء كه هر روز يك جور كارى در ساختمان، نظير روز قبل يا غير آنرا مى‏كند تا بناى آن سرآيد. تو خود

پادشاهان محفوظ بود. و نيز طبرسى قول ديگرى درباره رقيم نقل كرده كه اصحاب رقيم غير از اصحاب كهف است و مراد از آنها همان سه نفرند كه بغارى رفتند و باب غار مسدود

3- اسم موصول و اكثر در اولواالعقل بكار مى‏رود مثل [حج:18]. در قرآن مجيد در غير اولى العقل نيز بكار رفته است مثل [نور:45]. «مَنْ يَمْشى عَلى بَطْنِهِ» خزندگان

موت حقق ى ايى ذلک حيى او اوى خلف ثم نظر کيف قوم حکم جمع عزز کبر ائى رئى اتى غير سير کفر ام امن انس جبل اخذ موه نزل نن اول امر ارض عن علو قد لو رحم يا ورث

نقل شده در «نور» خواهد آمد انشاء اللّه. زيتون ه لا من ها عنب شبه نخل رمن غير زرع شرق کود غرب برک اکل قضب ضوء نبت شجر تين حدق طور حبب فى جنن فکه ذا سينين

عند حبب بنو انس بدو سرف بصر عن برج الا صدد خير حرم اهل قدر اخذ کثر خرج کوکب غير لکن امم شىء متع زين شرق ى يوم شرک ظهر صبح اتى عقب فرج غوى ملء سکن علو امر

صحب ثمن ثم قرآن قشعر ذوا شبه نقب انس اخذ قطع اول سبع قرء کذب سبط غشى نهر غير ى

خلط است «عبث الشى‏ء خلطه به» و بر وزن فرس به معنى بازى، شوخى و ارتكاب كار غير معلوم الفايده يا بى‏فايده صحيح است (اقرب الموارد). [مؤمنون:115]. آيا پنداشتيد

اخذ اهل لدن خفت قوم اذ ذى نفس کلل لم رسل قد بدل ربب حرث عسى س رکب ک لقى اتى غير ضيق

و مفردات) پس يتيم در انسان به معنى پدر مرده (البته قبل از بلوغ كودك) و در غير انسان به معنى مادر مرده است. [انعام:152]. به مال يتيم نزديك نشويد مگر به بهترين

هم ل کون نا ه رضو ا لم الذى عطو صدق فى هؤلاء قول شىء جزى وقى لا کلل ب کيف غير ارض حسب سمو اولاء ولى حتى هذا حظر قلل عن جذذ عقر کثر صحب صلو کتب سوف اول کدى

هم الله ف علم لا اله وله هن خير وسع عرف الذين زين جهل سوم وجد برج کبر حسب غير نکح فقر اکل ه فضل حتى بدر سئل ارض سمع فى انس سرف ثوب وضع ها ضرب لحف ما طوع

مى‏باشد. در اقرب الموارد گويد: طوى به كسر و ضم (ط) و ادبى است در شام منصرف و غير منصرف آيد. ک ه يوم سمو ب قدس وعد طوى ودى ل کون سجل الذى ما انن کتب انا ذهب

ه اذا عين قبل لم قنت نظر قوم کم حمم ک الذين ربب سبح هو صير ا قرر لکن على غير ان غرب الو فضض سقى بئس حمى الا ولى کوب دعو طرف حذر ام شمس اخر خشع کون نهر

كسى كه راه طبيعى و فطرى را كنار بگذارد، مسرف است. «مسرفون» ارضاى شهوت از غير راه طبيعى، اسراف است. 5- لواط، تجاوز به حقوق زنان در جامعه است. «دُونِ النِّساءِ

بودن مساجد از آن خدا موجب آنستكه عبادت غير او را هيچ جا ننمايند و بودن مساجد ساخته شده از آن خدا موجب آنستكه عبادت غير او را در آنجا نكنند نه در جاهاى ديگر

نميشنوند يا صداى دادرسى را نميشنوند از جنس خدايانشان و غير آنها و ظاهر ما تعبدون بملاحظه لفظ ما كه در غير ذوى العقول استعمال ميشود و آنكه مقصود بخطاب كفّار

را گوارا بخوريد. طيّب: در قرآن هم وصف انسان آمده مثل [انفال:37]. و هم وصف غير انسان نحو [مائده:6]. طيّب از انسان آن است كه از جهل و قبائح اعمال، پاك و به

مى‏گويد: من در اصل به معنى قطع است و از آن است [فصّلت:8]. يعنى براى آنهاست پاداش غير مقطوع و ابدى. منت نهادن و به رخ كشيدن نعمت را از آن منة گويند كه وظيفه نعمت

شكر اعمّ است، زيرا مدح در مقابل اختيارى و غير اختيارى مى‏شود مثلا شخص را در مقابل طول قامت و زيبائى اندام كه غير اختيارى است و همچنين در مقابل بذل مال و

و مؤنث در حيوانات كه ازدواج يافته‏اند گفته مى‏شود: زوج. به هر دو قرين در غير حيوانات نيز زوج اطلاق مى‏شود مثل يك زوج كفش (يك جفت) (مفردات) زوجه به معنى

استخبار است نظير «اَتَجْعَلُ فيها مَن يُفسِدُ فيها» و براى مغلوب كردن مخاطب و غير آن، مثل «اَهُمْ خَيْرٌ اَمْ قَوْمُ تُبَّع» و «اَفَاِنْ مِتَّ فَهُمُ الخالِدونَ»

آفتاب مى‏پوشاند رؤبه گفته: هر موضعى كه در آن آفتاب بوده و برگشته ظل و فى‏ء و غير آن ظل است. [قصص:24]. براى آن دو آب كشيد سپس به سايه برگشت. جمع آن ظلال است

تك تك و فكر كنيد. ناگفته نماند: جمع قياسى فرد افراد است و فرادى مثل سكارى غير قياسى است به قولى: فرادى جمع فردان است و فردى است مثل سكارى كه جمع سكران و

اين آيات به معنى هلاكت كردن است و چنانكه ملاحظه مى‏شود هم در انسان و هم در غير او به كار رفته است. روشن شد كه «دَمَّرَ« هم به نفسه و هم با «عَلى» متعدى مى‏شود

. ف ه لا روح ارض سحب رسل ها الذى من هم وله ب عمر صبح اله ذلل قوى ما الله غير قدح سقى بسط سوق ورى بقر انن نقع شدد کثر فى حرث کون سلم قول وسط الى صنع امن

(۳۹ بار) (بر وزن قفل) نوشيدن. راغب گويد: آن نوشيدن هر مايع است آب باشد يا غير آن. [واقعة:55]. مى‏نوشند مثل نوشيدن شتر عطشان. شرب (بر وزن علم) حصّه آب [شعراء:155]

يوم ها موسى ن فى هى خوف ذلک تبع على عظم فرعون ضرب کم نجو يا سلم کفر الذين غير رئى عذب هن حبل صدق ا حجر قبل اثم امن عن اخذ عزز نزع ثم ايى حقق اول وحى لما

الى ن تبع ل ها فى عظم موسى خوف فرعون ذلک نجو على کم يا عذب ضرب الذين سلم غير رئى کفر حجر هن اخذ عن ثم نزع حبل صدق لما سوى قبل نا ا امن عزز لو جبر اول اثم

مخصوص نماز و گاهى در تذلل و تواضع به كار مى‏رود خواه تذلل در عبادت باشد يا غير آن. مجمع ذيل آيه 43 بقره گويد: استعمال آن در خضوع مى‏باشد [مائده:55]. مراد

اگر [بار سوم‌] زن را طلاق داد، ديگر بر او حلال نيست تا زمانى كه زن با مردى غير او ازدواج كند، پس اگر [شوهر دوّم‌] طلاقش داد و دانستند كه مقررات الهى را به

چه کسی ظالمتر است از آن کس که بر خدا دروغ ببندد؟!» |اينان قوم ما هستند كه غير او معبودانى اختيار كرده‌اند، چرا بر [الوهيت‌] آنها دليل روشنى نمى‌آورند؟ پس

قول ديگر پيرامون مراد از جمله : ((انه عمل غير صالح )) منظور از اينكه پسر نوح (ع )، عملى غير صالح است (انهعمل غير صالح ) نمونه هايى از نهى از عملى كه واقع

به دلخواه شما و يا اهل كتاب نيست هر كه بدى كند بدان كيفر شود، و براى خود غير از خدا يار و ياورى نمى‌يابد [پاداش و كيفر] به دلخواه شما و به دلخواه اهل كتاب

مرا امر بعبادت غير خداى يگانه ميكنيد اى نادانان و بتحقيق وحى شد بتو و ساير انبياء قبل هر يك در زمان خودش كه اگر در عبادت خداى يگانه غير او را شريك كنى

گیری جنسی، راهی] غیر از این جویند، تجاوزکار [از حدود حق] هستند. و كسانى كه غير از اين دو بجويند از حد خويش تجاوز كرده‌اند. پس هر کس که از این فراتر رود،

لغت گويند، عقده اسم آن است كه بسته و گره زده مى‏شود نكاح باشد يا پيمان يا غير آنها. [نساء:33]. ظاهراً اين آيه اجمال آيات ارث است، مراد از «وَالَّذينَ عَقَدَتْ

لغت گويند، عقده اسم آن است كه بسته و گره زده مى‏شود نكاح باشد يا پيمان يا غير آنها. [نساء:33]. ظاهراً اين آيه اجمال آيات ارث است، مراد از «وَالَّذينَ عَقَدَتْ

سلم» باشد و آن خبر محض است كه به صاحب آن تصريح نشده بلكه دلالت دارد كه مراد غير آن حضرت است زيرا عبوس بودن از صفات آن حضرت با كفّار هم نيست كجا مانده با مؤمنين

عکف نصر لا قتل على نجو يوم من ا بين دخل ثم صلح دبر ظلل جهنم حقق عصر وجه عود غير الذى نسف غمم خزى کون الا ضرب جنن صوب دنو نبو فعل ملک ضعف الى توب لئک يى نظر

مدحضاً». * [شورى:16] «حُجَّتُهُمْ داحِضَةُ»يعنى دلايل آنها ساقط و باطل و غير قابل قبول است معنى اين آيه در «حجّ» گذشت. ه ف ب ل هم بطل اخذ حقق جدل من عند

نا الذى غرق الا شىء نقذ خرج ذلک موسى لوم من رکب ان عمل رحم اذا شرک صلح عذب غير غوى رقب ن خوف

آشكار مى‏كنند. راغب مى‏گويد «كَنَنْتُ» مخصوص است به آنچه با لباس يا با خانه و غير آن مستور گردد و «اَكنَنْتُ» به آنچه در نفس مستور مى‏گردد [بقره:235]. هر دو

اذا رجل لم ظهر علم حلم اذن علق على وسم وله ارب اله ف سمو عور اول نسو اجل غير الله کون ما ايى تبع لا ک الى نطف ضرب شىء شيخ يمن وفى ب

زنا مرتكب شود. [آل عمران:118]. ما در «ما عَنِتُّمْ...»مصدرى است يعنى: از غير مؤمنين همراز مگيريد در افساد شما كوتاهى نمى‏كنند و مشقّت شما را دوست دارند

حال بارگیری... من هم ه ل ف اله الله ما وله کم لا فى ب ان على ک فضل ها انن غير ربب الى بين قول کون الذين رضو سبل اول ذلک ارض علم عن الا امن ى نا سلم اذا

باب تفعّل به قول راغب تكلّف اطاعت است و در متعارف به معنى تبرّع و انجام كار غير واجب است طبرسى نيز تبرّع به نافله فرموده است ولى به نظرم تحمّل با رغبت بهتر

جعل جبر ارض وقد عدو سبل خطء فى نا سحر قلب کذب موسى ما مرء عن لما کلل ايى غير مکن بلغ حذر قرر وحى ائى ورث سبب اله

از امام صادق عليه السلام درباره‌ «حَقٌّ مَعْلُومٌ» سؤال شد، فرمود: اين حق غير از زكات واجب است و مراد آن است كه خداوند به انسان ثروتى داده و او بخشى از

گامهای شیطان پیروی نکنید که او دشمن آشکار شماست‌ و از چهارپايان، باركش و غير باركش- مانند گوسفند و كره چهارپايان باركش- [بيافريد]. از آنچه خدا روزى شما

داده‌ايم پس نبايد در كشتن زياده‌روى كند- به اينكه مانند عادت دوران جاهليت غير از قاتل را بكشد يا قاتل را مُثْله كند-، زيرا كه او و کسی را نکشید که خداوند

407 چون حق تعالى بيان تحريم نساء نمود بر غير وجوه شرعيه، در عقب آن بيان تحريم صرف اموال را بر وجوه باطله غير مشروعه مى‌فرمايد: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا:

كليّات ابوالبقاء نقل مى‏كند: متاع و متعه چيزى است كه از آن انتفاع قليل و غير باقى برده شود. در قاموس و مجمع و اقرب ظاهراً قيد امتداد و قلّت نيست ولی به

آنگاه گويد: براى اين است كه خدا سنگ انداختن را به خود نسبت داد زيرا كه احدى غير او بر اين قادر نبود عياشى در تفسير خود سه روايت نبود عيلشى در تفسير خود سه

سمعه سجده كنند قامتشان خم نمى‏شود. و گويد: اين حديث در صحيح بخارى و مسلم و غير آن آمده است. و ظاهرش آن است كه حديث را قبول دارد. چه سفاهت عجيبى؟!1 قران فرمايد

مثل اهل شهد شجر اذ ا انن دئب يى ليس طلع الذين وقى ذات حرب خدد کلل لا درر غير يا ربو زبد خلق کوکب فى برک قوم انتم لما شىء عدد فئد صحب فعل طفء کفر سمو قعد

ما وسم حکم کون لئک إبليس کتب قوم قد خلد شىء موه طلع الا کلل ام الى حسن الک غير علم

عقوبتى است كه در آن عبرت و ارهاب ديگران باشد طبرسى فرمود: آن ارهاب و ترساندن غير است و در اصل به معنى منع مى‏باشد زيرا كه ازنِكْل (زنجير) مأخوذ است، عقوبت

حق باشد كه آن ايمان است و اداى واجبات، و خواه امانت خلق كه آن ودائع است و غير آن، و عهود هم خواه عهد با خالق باشد يا مخلوق؛ چه امانت دارى و به عهد وفا كردن

ج 7، ص 151- 150 به نقل از كشف الاسرار. جلد 10 - صفحه 219 نيست براى شما به غير از خداى متعال، مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصِيرٍ: هيچ دولتى كه نگاهدارد شما را از

نميشنوند يا صداى دادرسى را نميشنوند از جنس خدايانشان و غير آنها و ظاهر ما تعبدون بملاحظه لفظ ما كه در غير ذوى العقول استعمال ميشود و آنكه مقصود بخطاب كفّار

سلم» باشد و آن خبر محض است كه به صاحب آن تصريح نشده بلكه دلالت دارد كه مراد غير آن حضرت است زيرا عبوس بودن از صفات آن حضرت با كفّار هم نيست كجا مانده با مؤمنين

شكر اعمّ است، زيرا مدح در مقابل اختيارى و غير اختيارى مى‏شود مثلا شخص را در مقابل طول قامت و زيبائى اندام كه غير اختيارى است و همچنين در مقابل بذل مال و

متشابهات با ارجاع در حكم محكم مى‏شوند. متشابهات در آيه كه وصف مقدارى از آيات است غير از متشابهى است كه در آيه [زمر:23]. واقع شده كه آن وصف عموم است از حيث خوبى

متشابهات با ارجاع در حكم محكم مى‏شوند. متشابهات در آيه كه وصف مقدارى از آيات است غير از متشابهى است كه در آيه [زمر:23]. واقع شده كه آن وصف عموم است از حيث خوبى

متشابهات با ارجاع در حكم محكم مى‏شوند. متشابهات در آيه كه وصف مقدارى از آيات است غير از متشابهى است كه در آيه [زمر:23]. واقع شده كه آن وصف عموم است از حيث خوبى

را گوارا بخوريد. طيّب: در قرآن هم وصف انسان آمده مثل [انفال:37]. و هم وصف غير انسان نحو [مائده:6]. طيّب از انسان آن است كه از جهل و قبائح اعمال، پاك و به

خدا و رسول و مومنان محرم اسرار و مشاورى نگرفتند. قرآن با صداى بلند مى‏گويد: غير مسلمانان نبايد محرم اسرار و مستشار مسلمانان باشد و در آيه ديگر آمده: [آل عمران:118]

كنند در كافى بابى تحت عنوان (ساب) هست كه از سبّ مؤمنين و سبّ آشكار مؤمن و غير مؤمن نهى مى‏كند و درباره مشركان مقتول بدر نقل شده كه حضرت فرمود: به اين جنازه‏ها

است و جلال بدون تاء به معنى بالاترين عظمت است و از صفات مخصوص خداست و در غير او بكار نرفته. اقرب الموارد آن را از بصائر نقل مى‏كند. طبرسى آن را عظمت و

احساس به معنى ادراك با حاسّه است اعمّ از آنكه با ديدن باشد يا شنيدن و يا غير ان. «فَلَمّا اَحَسَّ عيسى مِنْهُمُ الْكُفْرَ قالَ مَنْاَنْصارى اِلَى اللّهِ»

يُؤْمِنُونَ‌: آيا بعد از اين نعمت ظاهره و ساير نعم الهيه، به باطل و غير خدا ايمان مى‌آورند و حال آنكه غير خدا بر ايجاد و اعطاى اصول نعم‌ جلد 10 - صفحه 264 قادر نيست

مدنى، و شصت آيه است نزد غير ايشان، و اختلاف در چهار آيه است‌ «الم» كوفى‌ «غُلِبَتِ الرُّومُ» غير مكّى و مدنى و «فِي بِضْعِ سِنِينَ» غير كوفى و مدنى اول و «يُقْسِمُ

كه مالك باشد دستهاشان پس همانا ايشان نيستند ملامت شدگان‌ پس هر كه طلب كند غير از آن مجاز را پس آنگروه از حدّ در گذرندگانند و آنانكه ايشان مر امانتهاى مردم

كه مالك باشد دستهاشان پس همانا ايشان نيستند ملامت شدگان‌ پس هر كه طلب كند غير از آن مجاز را پس آنگروه از حدّ در گذرندگانند و آنانكه ايشان مر امانتهاى مردم

كه مالك باشد دستهاشان پس همانا ايشان نيستند ملامت شدگان‌ پس هر كه طلب كند غير از آن مجاز را پس آنگروه از حدّ در گذرندگانند و آنانكه ايشان مر امانتهاى مردم

إِناثاً: و نمى‌پرستند غير حق تعالى، مگر اناث و مادگان را. بتان را اناث مى‌گويند به واسطه تأنيث اسماء آنها، مثل «لات» و «عزى» و «مناة» و غير آن، و بدين جهت هر

اكتفا به امر او نمائيد و از غير او مستغنى شده، استنصاح و استيشار به ايشان مكنيد؛ زيرا ولى و ناصر حقيقى، حضرت ذو الجلال است نه غير او. در جامع الاخبار: استوصى

اين آيات به معنى هلاكت كردن است و چنانكه ملاحظه مى‏شود هم در انسان و هم در غير او به كار رفته است. روشن شد كه «دَمَّرَ« هم به نفسه و هم با «عَلى» متعدى مى‏شود

پشت سر آن آمده «أَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْاُنْثى» و شايد مطلب اين آيه غير از مطلب آيات ماقبل باشد. رجوع شود به «عزى» و «لات». وَ أَ الثّالِثَة الْعُزّى

حال بارگیری... (بر وزن فلس) تقصير. كوتاهى (مفردات). [آل عمران:118]، يعنى از غير خودتان همراز مگيريد كه در تباهى شما كوتاهى نمى‏كنند [نور:22]، صاحبان فضل و

خدا و رسول و مومنان محرم اسرار و مشاورى نگرفتند. قرآن با صداى بلند مى‏گويد: غير مسلمانان نبايد محرم اسرار و مستشار مسلمانان باشد و در آيه ديگر آمده: [آل عمران:118]

قول ديگر پيرامون مراد از جمله : ((انه عمل غير صالح )) منظور از اينكه پسر نوح (ع )، عملى غير صالح است (انهعمل غير صالح ) نمونه هايى از نهى از عملى كه واقع

سلّولهاى زنده و خفته دانه‏هاى گياهان، در اين صورت بايد گفت: مدلول دو آيه‏ى فوق غير از اين حقيقت است، زيرا اين دو آيه مخصوص شهداء است و شامل عموم نيست. 4- اين