روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۰۳۸

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

حميد بن زياد عن الحسن بن محمد بن سماعه و عده من اصحابنا عن احمد بن محمد جميعا عن محسن بن احمد عن ابان بن عثمان عن ابن ابي يعفور قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

إِنَّ اَلرَّجُلَ إِذَا كَانَ يَعْلَمُ اَلسُّورَةَ ثُمَّ نَسِيَهَا أَوْ تَرَكَهَا وَ دَخَلَ‏ اَلْجَنَّةَ أَشْرَفَتْ عَلَيْهِ مِنْ فَوْقٍ فِي أَحْسَنِ صُورَةٍ فَتَقُولُ تَعْرِفُنِي فَيَقُولُ لاَ فَتَقُولُ أَنَا سُورَةُ كَذَا وَ كَذَا لَمْ تَعْمَلْ بِي وَ تَرَكْتَنِي أَمَا وَ اَللَّهِ لَوْ عَمِلْتَ بِي لَبَلَغْتُ بِكَ هَذِهِ اَلدَّرَجَةَ وَ أَشَارَتْ بِيَدِهَا إِلَى فَوْقِهَا

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۴۱۱

از ابن يعفور، گويد: شنيدم امام صادق (ع) مى‏فرمود: مردى كه سوره‏اى را مى‏داند و سپس فراموش مى‏كند يا ترك آن مى‏كند و به بهشت مى‏رود، آن سوره از سوى بالا سر مى‏كشد در زيباترين صورتى و به او مى‏گويد: مرا مى‏شناسى؟ جواب مى‏دهد: نه، او مى‏گويد: من فلان سوره‏ام، مرا به كار نبستى و از دست گذاردى، هلا به خدا اگر مرا به كار بسته بودى هر آينه‏ تو را به اين درجه مى‏رسانيدم و با دستش اشاره به بالاى سرش مى‏كند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۱۱

ابن ابى يعفور گويد: شنيدم حضرت صادق عليه السّلام ميفرمود: هر آينه مردى كه سوره‏اى را بداند و سپس آن را فراموش كند يا واگذارد و وارد بهشت شود آن سوره از سوى بالا با زيباترين صورتى باو سر كشد و بگويد: مرا مى‏شناسى؟ گويد: نه، گويد: من فلان سوره هستم مرا بكار نبستى و رهايم كردى، هان بخدا سوگند اگر مرا بكار بسته بودى تو را باين درجه ميرساندم و با دست ببالاى سرش اشاره كند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۶۲۷

حميد بن زياد، از حسن بن محمد بن سماعه و چند نفر از اصحاب روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد، هر دو، از محسّن بن احمد، از ابان بن عثمان، از ابن ابى يعفور كه گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «به درستى كه مرد چون سوره را بداند، پس آن را فراموش نمايد، يا ترك كند آن را، و در بهشت داخل شود، آن سوره از جانب بالا بر او مشرف شود، در بهترين صورتى، و بگويد كه: مرا مى‏شناسى؟ در جواب گويد: نه. پس بگويد كه: من فلان سوره‏ام كه به من عمل نكردى و مرا ترك نمودى. بدان و آگاه باش! به خدا سوگند كه اگر به من عمل كرده بودى، تو را به اين درجه مى‏رسانيدم، و آن سوره به سوى زبَر خود اشاره كند به دستش».